Σπάνιες φωτογραφίες από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από τη ναζιστική Κατοχή, 30 Οκτωβρίου 1944

[Πρωθυστερόγραφο: Υπενθυμίζουμε την ‘Πολιτική Αναδημοσιεύσεων‘, την οποία, παρακαλούμε διαβάστε την, σε περίπτωση αντιγραφής του άρθρου –ευχαριστούμε. Φυσικά, αναδημοσιεύσεις και reblog, με αναφορά στην πηγή, είναι πάντα ευπρόσδεκτες].

Επετειακή η ημέρα, 30 Οκτωβρίου του 1944, απελευθερώθηκε η Θεσσαλονίκη από τους Ναζί κατακτητές. Μερικές σχετικά σπάνιες φωτογραφίες από την ημέρα εκείνη, κάποιες εκ των οποίων προέρχονται από το βρετανικό War Imperial Museum, κάποιες από τα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ).και κάποιες από προσωπικές συλλογές.

Αρχικά, 26 Οκτωβρίου 1944, η διάβαση του ποταμού Αξιού με σχεδίες:

26/10/1944: Η διάβαση του ποταμού Αξιού με σχεδίες. Στο βάθος η ανατιναγμένη από τους Γερμανούς γέφυρα. Διακρίνονται ο Ιωακείμ Κοζάνης, ο επιτελής του ΕΛΑΣ Λαγγουράνης, ο επιτελάρχης της Χ Μεραρχίας Καστανάς κά

 

Το λιμάνι της πόλης και η παραλιακή (σημερινή Λεωφόρος Νίκης): Ελαφρά οχήματα της RAF αποβιβάζονται [Σ.Σ.: Από το ίδιο σημείο υπάρχει και φιλμ τραβηγμένο από τους Εγγλέζους].

1944-10-30-Θεσσαλονίκη Λιμάνι – Οχήματα της RAF αποβιβάζονται

 

Advertisement

Το βιβλίο του Δημήτρη Ψαρρά «Η Μαύρη Βίβλος της Χρυσής Αυγής, Ντοκουμέντα από την ιστορία και τη δράση μιας ναζιστικής ομάδας», εκδόσεις Πόλις, Οκτώβριος 2012

Με μεγάλη χαρά και ανυπομονησία, προμηθευτήκαμε σήμερα, πιθανόν πρώτη μέρα κυκλοφορίας του βιβλίου στη Θεσσαλονίκη, το νέο βιβλίο του Δημήτρη Ψαρρά, εκ των φορέων του ‘Ιού‘, με τίτλο ‘Η Μαύρη Βίβλος της Χρυσής Αυγής, Ντοκουμέντα από την ιστορία και τη δράση μιας ναζιστικής ομάδας‘, εκδόσεις Πόλις, Αθήνα, Οκτώβριος 2012.
Οι αρετές της γραφής του Δημήτρη Ψαρρά είναι πασίγνωστες, από την εποχή του ‘Σχολιαστή’ (1983-1990), και, φυσικά, από την 20ετή διαδρομή της ομάδας του ‘Ιού’. Πράγματι, στις 470 σελίδες του βιβλίου (περιλαμβάνεται Πηγές/Βιβλιογραφία και Ευρετήριο), ο αναγνώστης θα διαπιστώσει ότι δεν υπάρχει πτυχή της δράσης και της λειτουργίας της ναζιστικής συμμορίας Χρυσή Αυγή και του φύρερ  Νίκου Μιχαλολιάκου, που να μην έχει περάσει από το μικροσκόπιο του συγγραφέα, από το 1980, έτος εμφάνισης του πρώτου τεύχους του περιοδικού ‘Χρυσή Αυγή’ (αλλά και ακόμη πιο πριν, σκιαγραφώντας τον εθνικιστικό χώρο στη Μεταπολίτευση) μέχρι και ό,τι απασχόλησε τα ΜΜΕ πρόσφατα, Σεπτέμβριο του 2012, όπως μπορείτε να δείτε και στα περιεχόμενα (αναφέρονται παρακάτω). Ο ΔΨ στην αναλυτική του διείσδυση στα μύχια κάθε πτυχής της συμμορίας, στηρίζεται στο σύνολο ίσως της έντυπης παραγωγής του εθνικοσοσιαλιστικού χώρου από το 1974 και μετά (παραθέτει ακόμη και το απόρρητο έγγραφο του 1983 με τον τίτλο ‘Εκπαιδευτική τάξη Πρωτεσίλαος’, προς τα μαχητικά μέλη της οργάνωσης) για να διαπιστώσει ότι οι βασικές (ναζιστικές) αρχές και η τακτική (της βίας) παραμένουν αναλλοίωτες από την πρώτη μέρα της ‘Χρυσής Αυγής’ μέχρι σήμερα, και ως εκ τούτου, διαφωνεί με όσους τοποθετούν την ναζιστική συμμορία στο λεγόμενο ‘τρίτο κύμα της ακροδεξιάς’ στην Ευρώπη, ενώ στον επίλογο καταθέτει τη γνώμη του για τους τρόπους αντιμετώπισής της.
Ρίχνοντας φως σε άπειρες άγνωστες λεπτομέρειες από τη δράση της ΧΑ, με ιδιαίτερη έμφαση στις ποινικές περιπέτειες των μαχαιροβγαλτών τραμπούκων και αναλύοντας σε βάθος την εκλογική της εκτίναξη, μπορούμε να πούμε ότι πρόκειται για ένα πολύτιμο βοήθημα στον αντιφασιστικό αγώνα, που προσφέρει όλα τα επιχειρήματα που χρειάζεται κανείς για να διαψεύσει τη διάψευση ‘Δεν είμαστε ναζί’.

 

Στο εξώφυλλο, Φράνσις Μπέικον, Σταύρωση 1965, λάδι σε καμβά, το δεξί τελάρο του τριπτύχου, Μουσείο Μονάχου

 

Εγχειρίδιο του χαφιέ-πράκτορα που είχε διεισδύσει στο παράνομο ΚΚΕ (+ Εγχειρίδιο επαγρύπνησης του παράνομου κομμουνιστή)

«Στιγμές και όψεις της ελληνικής (και όχι μόνο) δημόσιας πραγματικότητας» γράφει στην προμετωπίδα του ιστολογίου μας, και σήμερα θα σας παρουσιάσουμε μια ψηφίδα ιστορίας, πολύ παράξενη και ασυνήθιστη, μια ψηφίδα που οι πιθανότητες να την συναντήσει κάποιος μπροστά του είναι πολύ λίγες, όχι μόνο τώρα, αλλά και τότε, στον ιστορικό της χρόνο.

Σοσιαλιστικό Κόμμα, ΕΤΣΕΔ Ελληνικό Τμήμα (ποιας;) Διεθνούς. Λογικά 1933.

 

Στο εξώφυλλο έγραφε ‘Τα θαύματα του Αγίου Ραφαήλ’. Ξεφυλλίζοντάς το, μέσα υπήρχε ένα 12σέλιδο που μόνο για τα θαύματα του Αγίου Ραφαήλ δεν έγραφε. Ηταν οδηγίες προς παράνομους κομμουνιστές. Ενα αυθεντικό εγχειρίδιο παρανομίας προς τους ‘μέσα’ του ΚΚΕ. Περιγράφονται μέσα όλα τα μέτρα προφύλαξης, συνθήματα, σύνδεσμοι, η στάση κατά τη σύλληψη, στη φυλακή, στην εξορία, η μυστικότητα, η αποφυγή φλυαρίας, η επαγρύπνηση κ.λπ. Μαζί, 28 συγκεκριμένες τέτοιες οδηγίες και μέτρα για αποφυγή παρακολούθησης, αποτροπή σύλληψης και αντιμετώπισης χαφιέδων.
Φοβερό ντοκουμέντο.
Χρονολογείται, λογικά, στα χρόνια παρανομίας του ΚΚΕ, δηλαδή 1947-1974. Αποκλείεται να είναι από την μεταξική περίοδο, διότι έχει αναφορές στο ΕΑΜ, στην ΕΠΟΝ κ.ά. [Σ.Σ.: Δείτε και το πρώτο υστερόγραφο]
Ποιος δεν θα ήθελε να του ρίξει μια ματιά, έστω και από περιέργεια;

[UPDATE 2012-10-17:
Σύμφωνα με νέες πληροφορίες, το αρχικό πρωτότυπο είναι ένα φυλλάδιο του 1932 με τίτλο «Τι πρέπει να ξέρει κάθε κομμουνιστής» με οδηγίες για τους κανόνες «επαγρύπνησης»].

Μαζί του, ένα δεύτερο, ακριβώς όμοιο με τον πρώτο. Και αυτό στο εξώφυλλο έγραφε «Συλλογή γραμματοσήμων«. Ανοίγουμε, και πράγματι οι παράγραφοι είναι όμοιες με το πρώτο, λέξη προς λέξη. Ομως, κάθε 2η-3η παράγραφο, υπάρχει μία παράγραφος μέσα σε παρένθεση. Εκεί οι κομμουνιστές αναφέρονται σε 3ο τρίτο («οι κομμουνισταί συνηθίζουν να κάνουν αυτό, όταν κάποιος συλλαμβάνεται […]» κ.λπ) και άλλες τέτοιες πληροφορίες, αλλά και οδηγίες σε δεύτερο πρόσωπο («πρέπει να προσέχεις […]«).
Παράξενο. Μας πήρε κάποιον χρόνο να κατανοήσουμε τι ακριβώς διαβάζαμε. Οι εμβόλιμες παράγραφοι απευθύνονται στον ΠΡΑΚΤΟΡΑ αστυνομικό (ή άλλον) που έχει διεισδύσει μέσα στις γραμμές του ΚΚΕ. Οι συγγραφείς του εγχειριδίου, προφανώς κάποιοι υψηλά ιστάμενοι σε κάποια Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας, με τις οδηγίες αυτές λένε στον χαφιέ πως να το παίζει κανονικός κουκουές, ενώ παράλληλα θα κατασκοπεύει τους συντρόφους του.
Απίστευτο.
Αλλά λογικότατο.
Ο χαφιές, αυτός που επρόκειτο να διεισδύσει στα άδυτα της παρανομίας του ΚΚΕ, έπρεπε πρώτα να εκπαιδευτεί σαν κανονικός κομμουνιστής, και κατόπιν να μάθει τι ακριβώς πρέπει να κάνει σαν πράκτορας.

[UPDATE 2012-10-17:
Σύμφωνα με νέες πληροφορίες, το κείμενο αυτό ξαναδημοσιεύτηκε στην ΚΟΜ. ΕΠ. (=Κομμουνιστική Επιθεώρηση) το 1947, και έτσι εξηγούνται οι προσθήκες-αναφορές για το ΕΑΜ, την ΕΠΟΝ κ.λπ.]

Μπορείτε να δείτε αυτό το αναπάντεχο εύρημα εδώ:
http://www.scribd.com/doc/109856252/

View this document on Scribd

ΥΓ1: Στην προσπάθειά μας να χρονολογήσουμε επακριβώς το έντυπο, θα εκτιμούσαμε πολύ εάν τυχόν κάποιος/α γνωρίζει ποια χρονική περίοδο η 1η Αυγούστου ήταν ημέρα αντιπολεμική και εορταζόταν π.χ. με διαδηλώσεις, πορείες κ.λπ., όπως αναφέρεται μέσα στο κείμενο. Προσπαθώντας να κάνουμε υποθέσεις, το μυαλό μας πηγαίνει πρώτα στις ανατολικές χώρες και ίσως και στις επετείους ρίψης της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι (αρχές Αυγούστου). Μια άλλη σκέψη είναι για την υπογραφή στις 5 Αυγούστου 1963 της συμφωνίας Limited Nuclear Test Ban Treaty μεταξύ ΗΠΑ, ΕΣΣΔ και μεγάλης Βρετανίας.

Η εμμονή της Χρυσής Αυγής με τους παιδικούς σταθμούς – Αντιγραφή του σχεδίου του NPD;;; + Δύο μικρές ειδήσεις

Ούτε που θα μπορούσε κανείς να το φανταστεί ποτέ. Και όμως, θα έπρεπε, διότι όσοι ξέρουν να κάνουν πολιτικό αγώνα, γνωρίζουν τη μεγάλη σημασία της επιρροής στη νέα γενιά. Αυτή, λοιπόν, η εμμονή της συμμορίας Χρυσή Αυγή για τους παιδικούς σταθμούς και για τα νηπιαγωγεία δεν είναι καθόλου τυχαία.

Φαίνεται ακολουθούν την τακτική του γερμανικού εθνικοσοσιαλιστικού αδελφού κόμματος NPD, να ‘καταλάβουν’ τα σχολεία (δεν ξέρω αν τα εισαγωγικά είναι περιττά), να τοποθετήσουν δικούς τους εκπαιδευτικούς για να αναθρέψουν μικρά νεοναζιστάκια από τη νηπιακή ηλικία. Οπως διαβάζουμε σε παλαιότερο άρθρο του Spiegel, το σχέδιο αυτό του NPD βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.
http://www.spiegel.de/international/germany/a-new-far-right-generation-neo-nazis-seek-foothold-in-kindergartens-a-716006.html

Και το δεύτερο μέρος του ρεπορτάζ:
http://www.spiegel.de/international/germany/a-new-far-right-generation-neo-nazis-seek-foothold-in-kindergartens-a-716006-2.html

Αν αυτή η Μονόπολυ βγει σε ελληνική έκδοση, πιθανόν να έχει μαίανδρο αντί για σβάστικα. Δύσκολο να βρεθεί χρυσαυγίτης τόσο έξυπνος που να μπορέσει να παίξει.

 

Δημήτρης Ψαρράς – Ε, ό­χι και «φα­σι­στι­κή», η Χρυ­σή Αυ­γή (άρθρο στην ΕΠΟΧΗ 2012-10-07)

Ο Δημήτρης Ψαρράς, εκ των φορέων του ‘Ιού‘, σε ένα άρθρο του με τίτλο ‘Ε, ό­χι και «φα­σι­στι­κή», η Χρυ­σή Αυ­γή‘, από την εφημερίδα ‘Εποχή’ της Κυριακής 07 Οκτωβρίου 2012.

Σκίτσο του Θανάση Πέτρου

 

Του Δη­μή­τρη Ψαρ­ρά

Υπάρ­χει έ­να α­πό­σπα­σμα α­πό την Ιστο­ρία του Φα­σι­σμού του Στάν­λεϊ Πέιν, στο ο­ποίο συ­νη­θί­ζει να πα­ρα­πέ­μπει ο Μι­χα­λο­λιά­κος. Εί­ναι οι πρώ­τες γραμ­μές τής κλα­σι­κής αυ­τής με­λέ­της. «Στα τέ­λη του ει­κο­στού αιώ­να», γρά­φει ο Πέιν και α­ντι­γρά­φει ο Μι­χα­λο­λιά­κος, «ο ό­ρος φα­σι­σμός πα­ρα­μέ­νει ί­σως ο πιο α­σα­φής α­πό τους ση­μα­ντι­κούς πο­λι­τι­κούς ό­ρους. Αυ­τό ί­σως πη­γά­ζει α­πό το γε­γο­νός ό­τι η λέ­ξη κα­θε­αυ­τή δεν πε­ριέ­χει μια σα­φή πο­λι­τι­κή α­να­φο­ρά (α­κό­μα και α­φη­ρη­μέ­νη), ό­πως συμ­βαί­νει με τη δη­μο­κρα­τία, το φι­λε­λευ­θε­ρι­σμό, το σο­σια­λι­σμό και τον κο­μου­νι­σμό. […] Η λέ­ξη φα­σί­στας εί­ναι μια α­πό τις πιο πο­λυ­χρη­σι­μο­ποιη­μέ­νες υ­πο­τι­μη­τι­κές πο­λι­τι­κές εκ­φρά­σεις, και συ­νή­θως υ­πο­δη­λώ­νει ‘τον βίαιο’, ‘τον κτη­νώ­δη’, ‘τον κα­τα­πιε­στι­κό’ ή ‘τον δι­κτα­το­ρι­κό’. Αν ό­μως φα­σι­σμός δεν ση­μαί­νει τί­πο­τα πε­ρισ­σό­τε­ρο α­π’ αυ­τό, τό­τε τα κομ­μου­νι­στι­κά κα­θε­στώ­τα, για πα­ρά­δειγ­μα, θα έ­πρε­πε πι­θα­νόν να ε­νταχ­θούν στην κα­τη­γο­ρία των πιο φα­σι­στι­κών κα­θε­στώ­των, α­πο­στε­ρώ­ντας έ­τσι τη λέ­ξη α­πό κά­θε χρή­σι­μο προσ­διο­ρι­σμό».¹
Τε­λευ­ταία φο­ρά που φρό­ντι­σε να μας θυ­μί­σει το α­πό­σπα­σμα αυ­τό ο Μι­χα­λο­λιά­κος ή­ταν στο κύ­ριο άρ­θρο της ε­φη­με­ρί­δας του πριν α­πό δε­κα­πέ­ντε μέ­ρες.² Ο πρω­το­σέ­λι­δος τίτ­λος του ί­διου φύλ­λου ή­ταν «Εκτός Νό­μου την Χρυ­σή Αυ­γή θέ­λει η χού­ντα του Μνη­μο­νίου». Θα προ­σπα­θή­σω να ε­ξη­γή­σω πώς συν­δέ­ο­νται αυ­τές οι δύο δη­μό­σιες το­πο­θε­τή­σεις του Φί­ρερ της ορ­γά­νω­σης και με ποιο τρό­πο μας δί­νουν α­πά­ντη­ση στο ε­ρώ­τη­μα «Ποιοι και πώς να στα­μα­τή­σου­με τους νε­ο­να­ζί».³