«Να καταρτιστούν κοινοί εκλογικοί συνδυασμοί απ’ τη δημοκρατική Αριστερά και το παλαιοδημοκρατικό Κέντρο με αναλογία 50 προς 50% πάνω στους βουλευτές ΠΟΥ ΘΑ ΕΚΛΕΓΟΥΝ».
Αυτή ήταν η πρόταση του Νίκου Ζαχαριάδη, ΓΓ του ΚΚΕ, προς τα κόμματα του Κέντρου, λίγες μέρες πριν από τις εκλογές της 31ης Μαρτίου 1946, όπως διατυπώθηκε σε πρωτοσέλιδο άρθρο του στον ‘Ριζοσπάστη’ της 7ης Μαρτίου 1946, με τίτλο ‘Μπροστά στον κίνδυνο της Δημοκρατίας‘. Και κατέληγε «πρωταρχικό μας μέλημα είναι να σώσουμε τη Δημοκρατία μας […] που κινδυνεύει άμεσα και σοβαρά».

Το άρθρο ολόκληρο (διατηρείται η ορθογραφία κ.λπ):
«Η επίσημη αγγλική πολιτική στην Ελλάδα, η αντιδραστική Δεξιά και το παλαιοδημοκρατικό Κέντρο δημιούργησαν το σημερινό πολιτικό χάος και αδιέξοδο. Και παν να το ολοκληρώσουν στις 31 του Μάρτη με την εκλογική πλαστογραφία. Είνε φανερό ότι θέλουν τις εκλογές, που σήμερα είνε το μοναδικό μέσο για να εξασφαλίσουμε ειρηνικά την ησυχία και την ομαλότητα, να τις μεταβάλουν σε μέσο που θα μονιμοποιήσει και θα νομιμοποιήσει την ανωμαλία και την αναρχία στην Ελλάδα. Φυσικά η δημοκρατική Αριστερά δεν μπορούσε να πάρει μέρος στη συμπαιγνία αυτή, και έτσι η κοινή διακήρυξη της 3 του Μάρτη που δημοσίευσαν η Ενωση Δημοκρατικών Αριστερών, το ΣΚ-ΕΛΔ, οι Αριστεροί Φιλελεύθεροι, οι Δημοκρατικοί Σύλλογοι της Αθήνας και του Πειραιά και ο Πολιτικός Συνασπισμός των Κομμάτων του ΕΑΜ ξεκαθαρίζει ολόπλευρα το ζήτημα αυτό. Η ενιαία δημοκρατική Αριστερά δεν πρόκειται να πάρει μέρος στις «εκλογές» της 31 του Μάρτη. Και για να πάρει μέρος στις εκλογές βάζει ορισμένες ελάχιστες δημοκρατικές προϋποθέσεις. Δε ζητά η δημοκρατική Αριστερά «ιδεώδεις», «απόλυτα λεύτερες» εκλογές, γιατί για την Ελλάδα ένα τέτοιο πράμα στάθηκε πάντοτε ουτοπία. Ζητά να εξασφαλιστεί ορισμένο κατώτατο όριο προϋποθέσεων, που θάδινε τη δυνατότητα ο δημοκρατικός εκλογέας να μπορεί να πάει να ψηφίσει, ας είνε και με σπασμένο το κεφάλι, και όπου η μαυρομετωπίτικη καλπονόθευση θα έφτανε τα 10-20%, όχι όμως και τα 50 είτε 100%.
Περισσότερη συγκαταβατικότητα και υποχωρητικότητα θα συνόρευε ασφαλώς με την πολιτική ανοησία και αυτοχτονία. Το ότι η δημοκρατική Αριστερά είνε τόσο μετριόπαθη εξηγείται πέρα για πέρα απ’ την απόλυτη προσήλωσή της στην ιδέα για μια ομαλή εσωτερική δημοκρατική εξέλιξη, που ανταποκρίνεται επίσης απόλυτα στο συμφέρον της χώρας και του Λαού. Πέρα απ’ το συμφέρον αυτό κάθε υποχώρηση θα σήμαινε απεριόριστη παράδοση της χώρας και του Λαού στους ξένους ιμπεριαλιστές και τους ντόπιους εκμεταλλευτές, στον εσωτερικό νεοφασισμό και την ξενική υποδούλωση, και θάταν μια προδοσία προς την Ανεξαρτησία και τη Δημοκρατία. Μια τέτοια προδοσία, που θα σήμαινε άρνηση και καταστροφή της Δημοκρατίας, η ενιαία δημοκρατική Αριστερά δεν μπορεί να την κάνει. Γι’ αυτό και καλεί το Λαό σε διαρκή συναγερμό. Η Δημοκρατία, η Λευτεριά και η Ανεξαρτησία της χώρας βρίσκεται σε θανάσιμο κίνδυνο. Και ο Λαός καλείται να προασπίσει τα αγαθά αυτά με τη δύναμη και την αποφασιστικότητα που τόσες φορές έχει δείξει.
[…] Ο κύριος εκπρόσωπος του αγγλικού ιμπεριαλισμού, ο κ. Τσώρτσιλ, που ξανάρχεται σήμερα πάλι ανοιχτά στον παλιό του ρόλο, να είνε δηλαδή ο τροφοδότης και εμπνευστής του νεοφασισμού σε παγκόσμια κλίμακα και ο οργανωτής καινούριου παγκόσμιου πολέμου, κατάντησε στην αθλιότητα να προβάλλει τη μεταδεκεμβριανή Ελλάδα, όπου κυριαρχεί απόλυτα, με την προστασία που του δίνουν τα αγγλικά όπλα, ο χιτλεροφασιστικός πεμπτοφαλαγγιτισμός, σαν το μοναδικό παράδειγμα «ελευθερίας», μέσα στο ποτάμι από αίμα που η πολιτική του χύνει σήμερα στην Ινδονησία, στις Ινδίες, στην Αίγυπτο και στην Παλαιστίνη, αφού πρώτα τόχυσε εδώ σε μας στην Αθήνα.
Είνε έξω από κάθε αμφιβολία πως η νέα τσωρτσιλική ιμπεριαλιστική υποτροπή, έτσι όπως εμφανίζεται στην Ινδονησία, Ινδίες κλπ., και έτσι όπως υποδαυλίζεται με το λόγο του Φούλτον, μπορεί ν’ αποτελέσει το έναυσμα για τον καινούριο παγκόσμιο πόλεμο (έτσι όπως η ιταλική επίθεση στην Αβησσυνία στα 1935 και η γιαπωνέζικη ιμπεριαλιστική επιδρομή ενάντια στην Κίνα στα 1937 αποτέλεσε ουσιαστικά την απαρχή για το Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο), αν δεν την αποτρέψει η δημοκρατική και ειρηνική συνεργασία και αντίσταση των Λαών.
Η ιδιαίτερη «κολακευτική μνεία» που έκανε για τις «ελευθερίες» που επικρατούν στην Ελλάδα αποτελεί έναν άμεσο θανάσιμο κίνδυνο για τη Λευτεριά και τη Δημοκρατία στη χώρα μας. Δείχνει πως η επίσημη αγγλική πολιτική των κ.κ. Ατλυ και Μπέβιν, που δεν είνε παρά πιστό αντίγραφο και συνέχεια της πολιτικής του τότε προέδρου των στην κυβέρνηση κ. Τσώρτσιλ, πάει με τις «ελευθερίες» του Μαύρου Μετώπου, της Χ, ΣΑΝ, Μαγγανά, Σούρλα και Σία, που τόσο εκθειάζει ο ηγέτης των Τόρηδων, να χαντακώσει τελειωτικά την Ελευθερία και Δημοκρατία στην Ελλάδα. Ο κίνδυνος αυτός καλεί τη δημοκρατική Ελλάδα σε παλλαϊκή πανστρατιά.
Η δημοκρατική Αριστερά έχει κιόλας πάρει ξάστερη θέση. Η ευθύνη σήμερα βαρύνει κυρίως το παλαιοδημοκρατικό Κέντρο, που έχει και την κυβέρνηση. Εκείνο που χρειάζεται είνε με στοιχειωδώς λεύτερες εκλογές να συντριβεί ο μοναρχοφασισμός και να θριαμβεύσει η Δημοκρατία. Οι όροι που προβάλλει η δημοκρατική Αριστερά είνε οι πιο μετριόπαθοι δυνατοί. Και επειδή τις τελευταίες βδομάδες η παρασκηνιακή δραστηριότητα του παλαιοδημοκρατικού Κέντρου προς τ’ αριστερά έχει και πάλι ενταθεί, κάνουμε ένα ακόμα βήμα, μια ακόμα πρόταση:
Να καταρτιστούν κοινοί εκλογικοί συνδυασμοί απ’ τη δημοκρατική Αριστερά και το παλαιοδημοκρατικό Κέντρο με αναλογία 50 προς 50% πάνω στους βουλευτές ΠΟΥ ΘΑ ΕΚΛΕΓΟΥΝ. Με την προϋπόθεση ότι θα δοθεί ΜΟΝΟ μια δίμηνη αναβολή, θα μπορέσουν οι δημοκρατικοί εκλογείς να γραφούν στους καταλόγους και θα βρεθεί τρόπος ν’ αποφευχθούν οι διπλοτριπλοψηφίες, ο θρίαμβος της Δημοκρατίας είνε εξασφαλισμένος 100%. Αυτό για μας είνε το βασικό. Και αυτό σημαίνει ότι το παλαιοδημοκρατικό Κέντρο θάχει τη δυνατότητα νάνε κυβέρνηση, ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΕΙΝΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΗΜΕΡΑ, για άλλα τέσσερα χρόνια. Εμείς θα ζητούσαμε μόνον τούτο: Να μείνει η Ελλάδα δημοκρατική χωρίς ιδιώνυμο και Μαγγανάδες. Να μείνει Ανεξάρτητη χωρίς ξένες αναμίξεις. Νάχει το σθένος και τη δύναμη η δημοκρατική κυβέρνησή της, όταν χρειάζεται, να λέει όχι και στους Αγγλους. Αυτό ζητάμε, αυτό θέλουμε. Και τίποτα άλλο. Γιατί πρωταρχικό μας μέλημα είνε να σώσουμε τη Δημοκρατία μας, που η προχτεσινή κρούση του κ. Τσώρτσιλ δείχνει πόσο άμεσα και σοβαρά κινδυνεύει.
Το λόγο για μια ακόμα φορά έχουν οι παλαιοδημοκρατικοί ηγέτες. Κρατούν πάλι την τύχη της Δημοκρατίας στα χέρια τους. Αν και αυτή τη φορά την προδώσουν, τότε την άλλη φορά το γήπεδο του Παναθηναϊκού θάνε απόλυτα έρημο και αδειανό …».


Δείτε επίσης:
Ολα τα άρθρα με θέμα Νίκος Ζαχαριάδης και ΚΚΕ και Εμφύλιος
Νίκος Ζαχαριάδης – Η σοβιετική ταυτότητα-άδεια παραμονής, 1973 – Απατρις, μη κομματικός και χήρος
https://xyzcontagion.wordpress.com/2012/02/08/nikos-zaxariadis-taytotita/Νίκος Ζαχαριάδης – Το απόρρητο αυτοβιογραφικό του σημείωμα προς την ΚΕ του ΚΚΕ, 1946
https://xyzcontagion.wordpress.com/2011/12/14/nikos-zaxariadis-autobiography/Εκλογές 1946, Νίκος Ζαχαριάδης προς τα κόμματα του ‘παλαιοδημοκρατικού Κέντρου’: Ελάτε να καταρτίσουμε μαζί εκλογικούς συνδυασμούς 50%-50%
https://xyzcontagion.wordpress.com/2013/10/13/zaxriadis-pros-kommata-kentrou/Είπε ποτέ κακό λόγο για το ΚΚΕ ο Νίκος Πλουμπίδης;;; + Βιβλιογραφία
https://xyzcontagion.wordpress.com/2013/10/11/ploumpidis-bibliografia/Εγχειρίδιο του χαφιέ-πράκτορα που είχε διεισδύσει στο παράνομο ΚΚΕ (+ Εγχειρίδιο επαγρύπνησης του παράνομου κομμουνιστή)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2012/10/16/egxeiridio-xafies-paranomo-kke/Ντοκουμέντο – ‘Πράκτορες του ΚΚΕ’ – Η απόρρητη έκθεση της ΚΥΠ για τις ‘σχολές κατασκόπων’ του ΚΚΕ στο παραπέτασμα, με την υπογραφή του Γεωργίου Παπαδόπουλου, 1964
https://xyzcontagion.wordpress.com/2014/07/29/kyp-ekthesi-sxoles-kataskopon/NOF & Πάβελ Ράκοφσκι – Ιδεολογικές βάσεις του NOF, εισήγηση στο 2ο Συνέδριο του NOF, 1949
https://xyzcontagion.wordpress.com/2011/03/07/nof-pavel-rakofski/Αρχειακό υλικό – Αιχμάλωτοι του ΔΣΕ σε στρατόπεδο συγκέντρωσης του Εθνικού Στρατού
https://xyzcontagion.wordpress.com/2011/03/06/arxeiako-yliko-aixmalotoi-tou-dse/Τελικά υπάρχουν δύο ταινίες για ‘την αλήθεια για τα παιδιά της Ελλάδας’ στον Εμφύλιο!
https://xyzcontagion.wordpress.com/2011/02/18/telika-yparxoun-dyo-tainies/Κουίζ με δέκα άγνωστες σπάνιες φωτογραφίες – Δίνοντας εικόνα στα άγνωστα πρόσωπα γνωστών ιστορικών προσωπικοτήτων
https://xyzcontagion.wordpress.com/2013/02/25/quiz-me-deka-spanies-fotografies/Ενα νέο βιβλίο για τον Κώστα Καραγιώργη (Γυφτοδήμο) – Ο άνθρωπος, ο κομμουνιστής, ο δημοσιογράφος, ο αγωνιστής, το εξιλαστήριο θύμα
https://xyzcontagion.wordpress.com/2011/03/29/biblio-kostas-karagiorgis/
Μπράβο! Επίσης να δούμε πότε άρχισε ο εμφύλιος το 46 ή το 47 καθώς και πως καθορίστηκε η επιλογή του ΚΚΕ για την αποχή του 46
Σ’ άρεσε αυτό, φίλε Μούλη, ε;;;
🙂
Απορώ, ώρες-ώρες, για ποιο λόγο κάποια τέτοια ντοκουμέντα (γιατί είναι πολύ σημαντικό, όπως και να το δει κανείς),
γιατί δεν αναδεικνύονται από τους άμεσα ενδιαφερόμενους («σταλινικούς-ζαχαριαδικούς», που λένε, χεχεχεχε),
και πρέπει άλλοι να ψάχνουν και να τα βρίσκουν.
Εκτός από τους φοβερούς «Κίνηση για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-1955» (τους παρακολουθούμε ανελλιπώς), δεν υπάρχουν και πολλοί άλλοι που να έχουν μελετήσει τα άρθρα του Ζαχαριάδη εκείνης της εποχής -αλλά κι αυτοί, μόνο επιλεκτικά δίνουν -ό,τι τους συμφέρει.
όντως μου άρεσε πολύ, όπως μου αρέσει πολύ το παρόν μπλόγκ για αυτό το κριτικάρω και αυστήρα.
Σου απαντώ ξεκάθαρα στην ερώτηση σου. Όσο βολεύει τους ανανεωτές ή τους δεξιούς να αποκρύπτεται η μετριοπαθής στάση του Ζαχαριάδη και του ΚΚΕ το 1945-6 όπου συνέχισε τη συμβιβαστική πολιτική του ΚΚΕ της Κατοχής και καθυστέρησε τον ΔΣΕ, άλλο τόσο βολεύει τους ζαχαριαδικούς ώστε να «αποδείξουν» ότι η γραμμή Ζαχαριάδη ήταν μια ζωή επανάσταση και μόνο.
Δηλαδή, για να καταφέρω να εμπεδώσω την πρόταση του Ζαχαριάδη: ζητά να κατέβουν μαζί στις εκλογές με το «παλαιοδημοκρατικό Κέντρο» δηλαδή τον Γεώργιο Παπανδρέου που ματοκύλισε την Αθήνα και σύντριψε λίγο καιρό πριν το ΚΚΕ με τις βρετανικές λόγχες.
Μάλλον χασισάκι από την Προύσα είχε καπνίσει ο σύντροφος Νίκος πριν το γράψει ή προσπαθούσε να τους δουλέψει όλους κανονικώς ακολουθώντας πιστά τον δρόμο του εκδιωχθέντος «χαφιέ», δηλαδή του Σιάντου.
@3
Εγραψες, Μούλη, με την διπλή απάντηση στη Βασιλική. Μεγάλη η χαρά όταν βλέπουμε ότι οι επισκέπτες εδώ έχουν τόσο ανεπτυγμένο κριτήριο ώστε να μπορούν να κάνουν άνετα διπλές και τριπλές και πολλαπλές αναγνώσεις.
@4
Δεν ήταν μόνο ο Γ. Παπανδρέου ηγέτης του Κέντρου.
Η πρόταση πήγαινε και στον Θ. Σοφούλη που ήταν επικεφαλήςστο Κόμμα Φιλελευθέρων (και πρωθυπουργός τη δεδομένη στιγμή, γι’ αυτό και του λέει ο Ζαχαριάδης «θα είστε κυβέρνηση άλλα 4 χρόνια»), και στον Σοφοκλή Βενιζέλο με το Κόμμα Βενιζελικών Φιλελευθέρων και κάνα δυο-τρία μικρά κόμματα ακόμη.
Τι Σοφούλης, τι Παπανδρέου! Είναι δυνατόν να ζητά εκλογική συνεργασία με το κόμμα που συνέτριψε την αντίσταση και εκφράζει την ξενοκρατία εκείνη τη στιγμή;
Ή είναι απόλυτος δεξιός οπορτουνισμός, ή απλώς είναι το άλλοθι για να υλοποιήσει την άποψη »αποχή από τις εκλογές», που εκείνη τη στιγμή διευκίλυνε την ακροδεξιά και λειτουργούσε εις βάρος των καταδιωκόμενων αγωνιστών.
@ Κούλης
Δε νομίζω ότι ο φανατικός αντικαπνιστής Ζαχαριάδης θα κάπνιζε χασισάκι αλλά λίγο ή πολύ ακολούθησε -όπως ήταν υποχρεωμένος άλλωστε- την πολιτική του ΚΚΕ επί Κατοχής και προσπάθησε όσο μπορεί να δείξει και λίγα δόντια παραπάνω με κάτι αναφορές στον ΕΛΑΣ μπας και σταματήσει η Λευκή τρομοκρατία. Η πρόταση έγινε λίγο μετά από το ακροδεξιό πραξικόπημα της Καλαμάτας. Ξεβρακώθηκε αρκετές φορές στα κόμματα του Κέντρου για να υπάρξει ειρήνευση και όντως καθυστέρησε τον ΔΣΕ. Δυστυχώς ο Ζαχαριάδης ήταν «πολύ λιγότερο» Σταλινικός από όσο έπρεπε και δε πήγε για την εξουσία ως θέλει υποχρεωτικά η Μαραντζίδεια «Ιστορία» των 2/3/4 γύρων αλλά πίστεψε ότι μπορούσε να αποφευχθεί ο εμφύλιος. Σε αυτό το μήκος κύματος πρέπει να ειδωθεί και η θεωρία του των δύο πόλων(την οποία δύσκολα την βρίσκει κανείς ακριβώς όπως το παρόν λόγο του, αφού δε βολεύει ούτε ζαχαριαδιόφιλους αλλά ούτε και ζαχαριαδομάχους) που ξένισε μέχρι και τους Σοβιετικούς.
Με δεδομένο την Βάρκιζα. Δε νομίζω ότι μπορεί να σταθεί η κριτική περί «δεξιού οπορτουνισμού» τόσο εύκολα. Άλλωστε η αποχή από τις εκλογές ήταν κάτι που τότε δεν επηρέασε τραγικά τις τότε πολιτικές εξελίξεις και έγινε από πολλά κόμματα και όχι μόνο από το ΚΚΕ.
Τους αδίκησα τους ζαχαριαδικούς του ΚΚΕ18-55 αν και δεν αναφέρθηκα ειδικά σε αυτούς. Οι συγκεκριμένοι είναι συνεπέστατοι.
ΠΑΝΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 26-02-1946
http://zaxariadis.blogspot.gr/2012/04/blog-post.html
(Πρόταση σε … Πλαστήρα!!)
Εισήγηση του σ. Ζαχαριάδη στη 2η Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Ε. (12-2-1946)
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 24-02-1946
http://zaxariadis.blogspot.gr/2012/04/2-12-2-1946.html
ΠΑΝΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 16-01-1946 ΠΑΝΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
http://zaxariadis.blogspot.gr/2012/03/blog-post_25.html
ΠΡΙΝ τα γεγονότα της Καλαμάτας(Μαγγανάς κλπ).
Η ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 24-01-1946
http://zaxariadis.blogspot.gr/2012/03/blog-post_28.html
ΜΕ ΑΝΟΙΧΤΑ ΧΑΡΤΙΑ, ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΟΥΜΕ
http://zaxariadis.blogspot.gr/2012/03/blog-post.html
Ανοχή στην κυβέρνηση Σοφούλη το 1945!
Έχουν κάνει εξαιρετική και επίπονη δουλειά. Δε το περίμενα ότι θα ναι τόσο αντικειμενικοί οι Ζαχαριαδικοί.Είναι εμφανές οτι η ιδέα του Δημοκρατικού Μετώπου δεν ήταν πυροτέχνημα, αλλά θέση από το 45 η οποία δε περπάτησε. Η μετριοπαθής στάση του ΚΚΕ πριν τον εμφύλιο(και ειδικά του Ζαχαριάδη) δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή στην Δημόσια Ιστορία, ενώ αντίθετα οτι έχει να κάνει με την «εξόντωση» Πλουμπίδη από τον Ζαχαριάδη έχει γίνει από τραγούδι, ποιήμα μέχρι και ταινία.
Εξαιρετικοί στίχοι από έναν όντως μεγάλο ποιητή που τώρα γράφει για τα τρέχοντα in θέματα όπως για την κυρία που πέθανε 2 φορές.