Ο κόσμος σε 360 μοίρες. Το μοναδικό '0% Lies & Errors Free' website. Στιγμές και όψεις της ελληνικής (και όχι μόνο) δημόσιας πραγματικότητας από ένα ιστολόγιο που αγαπάει την έρευνα. Επειδή η αλήθεια είναι μεταδοτική.
Τα ‘Ενθέματα’ της Κυριακάτικης Αυγής είχαν αναγγείλει το θέμα στην σαββατιάτικη ανάρτηση στο ιστολόγιό τους ως εξής (‘Στα «Ενθέματα» αύριο Κυριακή 14 Ιουνίου‘):
‘Η σφαγή της Σρεμπρένιτσα και ο ρόλος των Ελλήνων εθελοντών. Ο Στρατής Μπουρνάζος παρουσιάζει τη μεγάλη και αποκαλυπτική έρευνα του ιστολογίου XYZ Contagion «Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής»: «Η έρευνα δείχνει με στοιχεία, ντοκουμέντα, μαρτυρίες και κινηματογραφικά και φωτογραφικά τεκμήρια, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς «ότι οι Ελληνες εθελοντές χρυσαυγίτες, φασίστες και άλλοι ήταν παρόντες όλες τις μέρες εκείνης της εβδομάδας των θηριωδιών στην Σρεμπρένιτσα. Ήταν παρόντες εκεί ακριβώς, στα χωράφια και στις αποθήκες και στα ποδοσφαιρικά γήπεδα, την ώρα που γίνονταν οι άγριες μαζικές εκτελέσεις δεμένων κρατουμένων και αιχμαλώτων, ακριβώς στα σημεία συγκέντρωσης και εξόντωσης των Βόσνιων Μουσουλμάνων, εκεί που πήγαιναν τους άντρες και τα αγόρια και κατόπιν άνοιγαν μαζικούς τάφους»’.
Η σφαγή της Σρεμπρένιτσα και ο ρόλος των Ελλήνων εθελοντών, Είκοσι χρόνια από τη σφαγή, Μια αποκαλυπτική έρευνα του ιστολογίου ΧΥΖ Contagion
Η 11η Ιουλίου 1995 είναι μια μαύρη μέρα όχι μόνο για τη Σρεμπρένιτσα και τους Βόσνιους Μουσουλμάνους, αλλά για ολόκληρη την Ευρώπη και την ανθρωπότητα. Γιατί εκείνη τη μέρα ο σερβοβοσνιακός στρατός, υπό τον Ράτκο Μλάντιτς, καταλαμβάνει τη Σρεμπρένιτσα και αρχίζει τις «εκκαθαρίσεις». Και τις επόμενες μέρες πραγματοποιεί μαζικές εκτελέσεις εφήβων και ανδρών μουσουλμάνων· οι εκτιμήσεις τους ανεβάζουν σε 7.000-8.000. Η σφαγή θεωρείται το μεγαλύτερο έγκλημα πολέμου στην Ευρώπη μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, το 2007, τη χαρακτήρισε «γενοκτονία».
Σρεμπρένιτσα Βοσνίας, 11 Ιουλίου 1995, την ημέρα της πτώσης της πόλης και της αρχής της μεγαλύτερης ανθρωποσφαγής από τον Β’ ΠΠ. Πρόκειται για σημείο προέλασης προς την πόλη των Σερβοβόσνιων, από όπου προηγουμένως έχει περάσει ο Μλάντιτς με το επιτελείο του και τους αρχηγούς των παραστρατιωτικών του. Διακρίνονται το τότε στέλεχος της Χρυσής Αυγής, Τζανόπουλος Σπύρος (λοχίας της ΕΕΦ), ο Ζαβιτσάνος Δημήτριος (αρχιλοχίας της ΕΕΦ) και μαζί τους -άλλοι φαίνονται κι άλλοι όχι- βρίσκονται οι Βασιλειάδης Τρύφων, Φλορίν Αννα (Ελληνορουμάνος), Σχιζάς Βασίλης, Κυριακίδης Κ., Λυμπερίδης Γ. και Δημουλάς Xαράλαμπος.
Στελέχη της ΕΕΦ παρελαύνουν στη Σρεμπρένιτσα, στις 11 Ιουλίου 1995, την ημέρα της πτώσης της πόλης και της αρχής της σφαγής. Η σημαία γράφει ‘Μακεδονία Ελλάς – Αστρον βεργίνα‘ [Πηγή XYZ Contagion]
Τα παραπάνω είναι γνωστά, με πολλές λεπτομέρειες, τουλάχιστον στο ευρωπαϊκό κοινό – στην Ελλάδα το θέμα δεν υπήρξε ιδιαίτερα «δημοφιλές», ιδίως μέσα στο κλίμα της ελληνοσερβικής φιλίας, του Νεομακεδονικού Αγώνα, του εθνικισμού και των μεγαλοϊδεατικών φαντασιώσεων της δεκαετίας του 1990. Εκείνο που παραμένει στην αφάνεια (αν εξαιρέσουμε λίγες προσπάθειες, όπως λ.χ. του Ιού) είναι ο ρόλος της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς (ΕΕΦ), μονάδας ενσωματωμένης στον τακτικό σερβοβοσνιακό στρατό, που πήρε μέρος στην κατάληψη της Σρεμπρένιτσα και μάλιστα ανάρτησε την ελληνική, τη βυζαντινή και τη σημαία της Βεργίνας, δίπλα στη σερβική.
Είναι μια υπόθεση για την οποία εκείνα που δεν γνωρίζουμε είναι πολύ περισσότερα από όσα ξέρουμε. Πόσα και ποια ήταν τα μέλη της ΕΕΦ; Ποια ήταν τα πιστεύω τους; Πώς έδρασαν και τι ανάμιξη είχαν στο έγκλημα; Τι έγιναν μετά την επιστροφή τους στην Ελλάδα;
Το ιστολόγιο ΧYZ Contagion δημοσιοποιεί, αυτές τις μέρες μια σημαντική και εκτεταμένη έρευνα, με τίτλο «Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής» (διαθέσιμη στο xyzcontagion.wordpress.com/srebrenica/). Οι ερευνητές του ΧYZ Contagion, έψαξαν όπου ήταν δυνατόν: σε τεκμήρια και καταθέσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου, σε δημοσιεύματα, φωτογραφίες και βίντεο στο διαδίκτυο, μαρτυρίες των ίδιων των μελών της ΕΕΦ και μάζεψαν σπυρί σπυρί το υλικό τους. Αν το έργο της αποδελτίωσης, το να ψάχνεις σε χιλιάδες σελίδες για να βρεις μια μικρή (αλλά ίσως κρίσιμη, όπως θα φαινόταν στη συνέχεια) αναφορά ήταν τιτάνιο, ακόμα απαιτητικότερο ήταν το έργο των διασταυρώσεων, των ταυτίσεων, των συσχετισμών και των συμπερασμάτων (φωτογραφίες και ονόματα, παρουσία των Ελλήνων σε συγκεκριμένους τόπους κ.ά.). Η έρευνα αυτή μας προσφέρει μια σειρά κρίσιμες πληροφορίες. Ανάμεσά τους: