Ο κόσμος σε 360 μοίρες. Το μοναδικό '0% Lies & Errors Free' website. Στιγμές και όψεις της ελληνικής (και όχι μόνο) δημόσιας πραγματικότητας από ένα ιστολόγιο που αγαπάει την έρευνα. Επειδή η αλήθεια είναι μεταδοτική.
Ο Κάρατζιτς και οι Ελληνες: Η ενοχή του Κάρατζιτς και η συλλογική μας αθωότητα (Συνεργασία του ιστολογίου μας με το περιοδικό The Books’ Journal, τεύχος #66, Μάιος 2016)
Ο Κάρατζιτς και οι Ελληνες: Η ενοχή του Κάρατζιτς και η συλλογική μας αθωότητα
«ΡΚ: Πόσα πακέτα έχεις, δύο χιλιάδες; ΜΝ:Τακτοποίησα δύο χιλιάδες τώρα και θα έχω κι άλλα μέχρι να νυχτώσει. ΡΚ: Ολα τα πακέτα να παραδοθούν μέχρι τις 12 η ώρα αύριο. Στις αποθήκες. Οχι σ’ εκείνες τις αποθήκες, σε άλλες, αλλού. Μίροσλαβ, όλοι πρέπει να πεθάνουν. Σκότωσε τους όλους, κάθε έναν που πέφτει στα χέρια σου, όποιον βρεις εκεί, πρέπει να πεθάνει»
(Συνομιλία μεταξύ Κάρατζιτς και του υπαρχηγού του στη Σρεμπρένιτσα Miroslav Deronjic, στις 13 Ιουλίου 1995, την ώρα των επιχειρήσεων).
Στις 24 Μαρτίου, το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία (ICTY) έκρινε τον πρώτο ηγέτη των Σέρβων της Βοσνίας Ράντοβαν Κάρατζιτς ένοχο για μία κατηγορία για γενοκτονία (στη Σρεμπρένιτσα) και εννέα ακόμη κατηγορίες για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου, στην Γιουγκοσλαβία των ετών 1991-1995. Μετά τις δίκες της Νυρεμβέργης, ο Κάρατζιτς είναι πλέον ο πιο υψηλόβαθμος πολιτικός που καταδικάζεται για γενοκτονία από διεθνές δικαστήριο στην Ευρώπη, και μάλιστα σε έναν πόλεμο που στοίχισε 130.000 ζωές, δημιούργησε πάνω από 3.000.000 πρόσφυγες και κατέστρεψε τις ζωές δεκάδων χιλιάδων βιασμένων γυναικών.
Η καταδίκη αυτή σηματοδοτεί το τελευταίο κεφάλαιο σε τρεις αλληλοσυνδεόμενες ιστορίες Υβρεως και Νέμεσης, στην Ευρώπη του ‘Ποτέ ξανά’, και μάλιστα στο γύρισμα της χιλιετίας.
13 Μαΐου 1993. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο πρόεδρος της Εταιρείας ελληνοσερβικής φιλίας και βουλευτής Αρης Μουσιώνης και ο προσφάτως καταδικασθείς για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας Ράντοβαν Κάρατζιτς επιβεβαιώνουν την «πατροπαράδοτη ελληνοσερβική φιλία». Φωτογραφία ΑΠΕ.
ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΗ
Η πρώτη ιστορία είναι το προσωπικό ταξίδι ενός φιλόδοξου θρησκόληπτου εθνικιστή. Είναι η ιστορία ενός ανθρώπου που οδήγησε το μεγαλύτερο εθνικιστικό-φασιστικό κίνημα στην Ευρώπη μετά το 1945 σε μερικά από τα πιο ειδεχθή εγκλήματα του 20ού αιώνα. Ψυχίατρος και αποτυχημένος ποιητής πριν τον πόλεμο, καταγόμενος από οικογένεια δωσιλόγων, ξέφυγε από την φτώχεια και την αφάνεια του χωριού του στο Μαυροβούνιο για να ενταχθεί τελικά στην πολιτική ελίτ της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Ο σκληρός σωβινιστής, που πίστευε σε «ανώτερες και κατώτερες» φυλές, και ήταν ένας από τους βασικούς αρχιτέκτονες της εθνοκάθαρσης που υπέστησαν οι μη σερβικοί πληθυσμοί της πρώην Γιουγκοσλαβίας, έγινε ο πρώτος πρόεδρος του σερβοβοσνιακού εθνικιστικού εξτρεμιστικού κόμματος SDS, ο πρώτος -αλλά μη εκλεγμένος- πρόεδρος της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας (Republika Srpska), και ο αρχηγός του στρατού των Σέρβων της Βοσνίας Vojska Republike Srpske (VRS), δηλαδή του στρατού εκείνου που βαρύνεται με χιλιάδες θηριωδίες και εγκλήματα πολέμου, και ήταν ό,τι πλησιέστερο στη ναζιστική πολεμική μηχανή μετά το Β’ΠΠ σε ευρωπαϊκό έδαφος.
Ο Κάρατζιτς αναβίωσε τον σερβικό εθνικιστικό σωβινισμό των τσέτνικ: μια σκληρή ρατσιστική βίαιη ‘ιδεολογία’, αγρίως αντικομμουνιστική και υπέρ της μοναρχίας. Οι τσέτνικ, θυμίζουμε, ήταν η δωσιλογική οργάνωση του Ντράζα Μιχαήλοβιτς, και εκείνοι που ενώ ξεκίνησαν σαν αντιστασιακό κίνημα κατά της γερμανικής κατοχής, πολύ γρήγορα έστρεψαν τα πυρά τους μόνο ενάντια στους παρτιζάνους του Τίτο, κάτι ανάμεσα στους ΠΑΟτζήδες και στα Τάγματα Ασφαλείας, στα καθ’ ημάς. Εσφαξαν ολόκληρα σερβικά χωριά αν τυχόν βοηθούσαν τους αντάρτες, οδήγησαν στο θάνατο δεκάδες χιλιάδες Μουσουλμάνους και Κροάτες λόγω της καταγωγής τους, ενώ ταυτόχρονα συνεργάζονταν με τους φασίστες Ουστάσι και με τα σερβικά Τάγματα Ασφαλείας της οργάνωσης Zbor του Dimitrije Ljotic και του κουίσλιγκ πρωθυπουργού Milan Nedic. Οι τσέτνικ έδωσαν ένα αρκετά μεγάλο χέρι βοήθειας στους Ναζί, ώστε να εξοντώσουν όλους τους Εβραίους της χώρας και να ανακηρύξουν το Βελιγράδι την πρώτη JudenFrei πρωτεύουσα της Ευρώπης, ήδη από το 1941, όπως και ολόκληρη τη Σερβία τη δεύτερη JudenFrei χώρα της Ευρώπης, μετά την Εσθονία. Οι τοπικοί αρχηγοί των τσέτνικ ονομάζονταν ‘βοεβόδες‘. ‘Τσέτνικ Βοϊβόδας’ ήταν ο νεοναζί συγκυβερνήτης του Μιλόσεβιτς κατά τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ το 1999, Βόγιτσλαβ Σέσελι (Vojislav Seselj), ο επιλεγόμενος και ‘Χασάπης’, αλλά και ο Σερβοβόσνιος διοικητής της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς. [1]
Ανώτατος αρχηγός όλων των τσέτνικ βοεβοδών ήταν ο Κάρατζιτς. Το όραμα των τσέτνικ, και τη δεκαετία του 1940, και τη δεκαετία του 1990, ήταν το ίδιο: Να «εκκαθαριστεί η Σερβία κι από τον τελευταίο Εβραίο, Αλβανό, Τούρκο και Κροάτη», για να δημιουργηθεί ένα «καθαρό εθνικά» κράτος, το οποίο θα συμπεριλαμβάνει «κάθε κομμάτι γης στο οποίο υπάρχει τάφος Σέρβου», από τα σύνορα με την Ελλάδα, την Αλβανία και την Βουλγαρία, μέχρι τα σύνορα με την Ιταλία και την Αυστρία. Το όραμα της Velika Srbija (Μεγάλη Σερβία). Αυτό θα γινόταν μόνο με την πολιτική των μαζικών δολοφονιών, των βασανιστηρίων, των βιασμών και της αναγκαστικής εκδίωξης των μη σερβικών πληθυσμών, για χάρη της δημιουργίας ενός θεοκρατικού σερβικού κράτους. Ονομάζεται εθνοκάθαρση, και στην Ελλάδα του μεσαιωνικού φανατισμού, του αντιευρωπαϊσμού (και της πρωτιάς σε εκδόσεις των Πρωτοκόλλων των Σοφών της Σιών) υποστηρίχτηκε διαταξικά και διακομματικά από το 99% του πληθυσμού. Αλλά γι’ αυτό θα μιλήσουμε και στη συνέχεια.
24 Μαρτίου 2016. Ο Ράντοβαν Κάρατζιτς ακούει την καταδικαστική απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης (ICTY). Φωτογραφία EPA.
ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΧΑΓΗΣ
Η δεύτερη ιστορία αφορά το ίδιο το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Είχε συσταθεί από τον ΟΗΕ το 1993, μαζί με το δίδυμό του για την γενοκτονία της Ρουάντα, για να διερευνήσει τα εγκλήματα πολέμου που έλαβαν χώρα στην πρώην Γιουγκοσλαβία τη δεκαετία του 1990, σε μια προσπάθεια της διεθνούς κοινότητας να αποδείξει πως ο πολιτισμένος κόσμος δεν πρόκειται να αφήσει ατιμώρητα εγκλήματα πολέμου και γενοκτονίες όπως εκείνες του Β’ΠΠ, και πως ο ζυγός της Δικαιοσύνης θα αιωρείται πάντα επάνω από τα κεφάλια των νέων επίδοξων Χίτλερ. Το ICTY έχει υποστεί πολλές μεταμορφώσεις στα πάνω από 20 χρόνια ύπαρξής του. Δεν είναι τέλειο, ασφαλώς, αλλά δεν έχει δημιουργηθεί μέχρι στιγμής και κάποιος καλύτερος μηχανισμός απονομής διεθνούς Δικαιοσύνης. Ξεκίνησε σαν ένα ελάχιστα αποτελεσματικό και υποχρηματοδοτούμενο ίδρυμα, το οποίο δεν ήταν καν σε θέση να πιέσει τις δυτικές κυβερνήσεις να συλλαβουν τις πιο χαρακτηριστικές, έστω, περιπτώσεις εγκληματιών πολέμου. Από το 2001 και μετά, όμως, άρχισε να σημειώνει αξιοσημείωτες επιτυχίες.
Ολοι ανεξαιρέτως (161 στο σύνολο) οι κατηγορούμενοι -από όλες τις εθνότητες- τελικά συνελήφθησαν, συμπεριλαμβανομένων και των «μεγάλων ψαριών», όπως ο πρώην πρόεδρος της Σερβίας Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, ο στρατηγός Ράτκο Μλάντιτς, αλλά και πλήθος Κροατών, Βόσνιων και Αλβανών εγκληματιών πολέμου. Βλέπετε, στην Ελλάδα κυριαρχεί ο μύθος «μόνο Σέρβοι καταδικάζονται», αλλά αυτό με μια απλή επίσκεψη στην ιστοσελίδα του ICTY καταρρίπτεται σε δύο λεπτά.
Το Δικαστήριο αφήνει μια μεγάλη κληρονομιά για την Ιστορία, για τον Νόμο αλλά και για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, την Ισονομία και την Δικαιοσύνη την ίδια. Τα εγκλήματα του Κάρατζιτς, λ.χ. τεκμηριώθηκαν μέσα από 9,5 εκατομμύρια σελίδες και αποδείξεις, μια σημαντική κληρονομία για τις επόμενες γενιές.
Στην απόφαση του ICTY, μεταξύ άλλων, διαβάζουμε και τα εξής:
«Ο Ράντοβαν Κάρατζιτς ήταν στην κορυφή της διαδικασίας ανάπτυξης και προώθησης της ιδεολογίας και των πολιτικών του εθνικιστικού κόμματος (SDS), δημιουργώντας τις παράλληλες κυβερνητικές, στρατιωτικές, αστυνομικές και πολιτικές δομές που χρησιμοποιήθηκαν για να εγκαθιδρύσουν και να διατηρήσουν την εξουσία του στα διεκδικούμενα από τους Σέρβους εδάφη της Βοσνίας και της Κροατίας, με περαιτέρω στόχο την απομάκρυνση όλων των μη Σέρβων, μέσω διάπραξης εγκλημάτων και παραβιάσεων διεθνών νόμων και συνθηκών. Ηταν κεντρικός ο ρόλος του στην επίτευξη των στόχων της σερβικής και σερβοβοσνιακής ηγεσίας, για τον διαχωρισμό των πληθυσμών, την κατάκτηση εδαφών και την δημιουργία ενός εθνοτικά ομοιογενούς κράτους».
Ειδικότερα, αποδείχτηκε η ατομική ποινική του ευθύνη για τη συμμετοχή του σε τέσσερις «εγκληματικές οργανώσεις» («Joint Criminal Enterprise» στην σχετική ορολογία): Η «κύρια JCE», με στόχο την μόνιμη εκδίωξη Μουσουλμάνων και Κροατών της Βοσνίας και της Κροατίας. Η «JCE για το Σαράγεβο», η οποία πραγματοποίησε μια εκστρατεία με βομβαρδισμούς και βολές ελεύθερων σκοπευτών εναντίον του άμαχου πληθυσμού του Σαράγεβο, επί σχεδόν τέσσερα χρόνια, με στόχο την τρομοκράτηση των αμάχων και με αποτέλεσμα πάνω από 11.000 νεκρούς πολίτες, μεταξύ των οποίων 1.601 παιδιά. Η «JCE για τους ομήρους», για την εκβιαστική ομηρία πάνω από 200 κυανόκρανων και στρατιωτικών παρατηρητών διεθνών οργανισμών, προκειμένου να αναγκαστεί το ΝΑΤΟ να απέχει από τη διεξαγωγή αεροπορικών επιθέσεων εναντίον σερβικών στρατιωτικών στόχων. Και τέταρτη, η «JCE για τη Σρεμπρένιτσα», με στόχο την γενοκτονία των Βόσνιων Μουσουλμάνων της περιοχής που οδήγησε στη δολοφονία 8.372 ανδρών και αγοριών της Σρεμπρένιτσα και τη βίαιη εκδίωξη των γυναικόπαιδων και των ηλικιωμένων.
Ισως δεν είναι ευρέως γνωστό, αλλά πόλεμος με αντιπαράθεση στρατευμάτων, ουσιαστικά, δεν έγινε ποτέ στη Γιουγκοσλαβία. Οπως γράφει και ο Λεωνίδας Χατζηπροδρομίδης «ήταν πόλεμος εναντίον αμάχων κατευθυνόμενος από τα γραφεία. Η μόνη πλευρά που ήταν προετοιμασμένη και έδρασε ταχύτατα χωρίς να βρει αντίσταση ήταν η σερβική, γι’ αυτό και κατέλαβε τόσο σύντομα τα εδάφη στην Κροατία και τη Βοσνία. Ολη εκείνη η συνωμοσιολογία για προετοιμασία των Κροατών και των Μουσουλμάνων, για μουσουλμανικά τόξα και γερμανική βοήθεια δεν άξιζαν ούτε για ανέκδοτα». Για την ιστορία, πρέπει να αναφέρουμε εδώ ότι πάνω από το 80% των νεκρών αμάχων και πάνω από το 75% των νεκρών ενόπλων ήταν θύματα της σερβικής επιθετικότητας. Στις περιοχές των εθνικών εκκαθαρίσεων, ειδικά τον πρώτο χρόνο της σερβικής κεραυνοβόλας επίθεσης, η αναλογία ήταν 20 νεκροί μη Σέρβοι προς 1 νεκρό Σέρβο.
Το Δικαστήριο αυτό, πρέπει να σημειωθεί, δεν δικάζει λαούς και έθνη ή κράτη στο σύνολό τους, όπως πολλοί νομίζουν στην Ελλάδα, σαν να πρόκειται για υποθέσεις «συλλογικής ευθύνης». Αυτό είναι λάθος. Αντίθετα, ψάχνει και βρίσκει τα συγκεκριμένα άτομα, που από θέσεις ισχύος «έδωσαν την εντολή ή πάτησαν οι ίδιοι τη σκανδάλη». Οι δικαστές, όπως είδαμε στο από πάνω παράθεμα, ήταν κάτι παραπάνω από ακριβείς στην περιγραφή της απόδειξης του κατηγορητηρίου -υπογραμμίζουμε ξανά την πολύ σημαντική για τη Δικαιοσύνη φράση «Beyond reasonable doubt»-, αφού στο κατηγορητήριο υπήρχαν συντριπτικά στοιχεία για την ποινική του ευθύνη σε πράξεις όπως δολοφονίες, βιασμοί, σεξουαλική κακοποίηση, βασανιστήρια, ξυλοδαρμοί, ληστείες, απάνθρωπη μεταχείριση των αμάχων και παράνομη φυλάκιση και περιορισμό.
Ο Κάρατζιτς, που στην αρχή της δίκης είχε υποσχεθεί πως στην απολογία του στο τέλος θα αποδομήσει όλες τις εναντίον του κατηγορίες, τελικά αρκέστηκε να πει πως «οι μάρτυρές του είπαν όλα όσα χρειάζονταν για να αποδειχτεί η αθωότητά του», πως παραδέχεται τα εγκλήματα που συνέβησαν τότε, παραδέχεται ακόμη και ότι αδιαμφισβήτητα οι εκτελεσμένοι από τους Σέρβους στη Σρεμπρένιτσα δολοφονήθηκαν εν αιχμαλωσία με τα χέρια δεμένα («who are undisputed victims with ligatures»), αλλά πως έχει «καθαρή συνείδηση». Η υπερασπιστική του γραμμή ήταν, αν αυτό σας θυμίζει κάτι, πως, ναι, «εγκλήματα συνέβησαν», αλλά δεν ευθύνομαι γι’ αυτά, ούτε εγώ, ούτε το κόμμα μου, ούτε η οργάνωσή μου, ούτε ο στρατός μου και οι δομές του αποσχιστικού κράτους στο οποίο ήμουν ηγέτης. Ευθύνονται μεμονωμένοι κακοποιοί, που τα έκαναν στο όνομα της σερβικής ιδέας, συν κάποιοι ανεξέλεγκτοι πλιατσικολόγοι παραστρατιωτικοί. Μπορεί οι αποδείξεις εναντίον του να ήταν χιλιάδες, αλλά ο δήμιος προτιμούσε να επιμένει: «τυχαία μεμονωμένα περιστατικά». Αυτό, όμως, μάλλον δεν ήταν αρκετό για το Διεθνές Δικαστήριο, του οποίου η δουλειά όλα αυτά τα χρόνια ήταν πραγματικά τιτάνια, κι έτσι η ετυμηγορία ήταν: 40 χρόνια κάθειρξη.
Οταν τα θύματα έδιναν καταθέσεις και εξιστορούσαν πως είχαν χάσει όλα τα μέλη της οικογένειας τους, ο αμετανόητος ψυχρός δολοφόνος όχι μόνο δεν έδειχνε κανένα σημάδι μεταμέλειας, αλλά κατηγορούσε κι από πάνω τους επιζώντες, πως δήθεν έθαβαν κενά φέρετρα για να τον κάνουν να φαίνεται κακός.
Δεν πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερη ύβρις από αυτήν, απέναντι στις γυναίκες που άφησε χήρες και χωρίς παιδιά.
10 Ιουλίου 2005. Περισσότερα από 600 φέρετρα, με ταυτοποιημένα λείψανα νεκρών της γενοκτονίας της Σρεμπρένιτσα, λίγο πριν ενταφιαστούν στο Ποτοτσάρι της Βοσνίας. Φωτογραφία Reuters.
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΤΑΣΗ
Η τρίτη ιστορία αφορά εμάς, εδώ, την Ελλάδα, και την στάση της απέναντι στον εγκληματία πολέμου Κάρατζιτς και όλα όσα αυτός αντιπροσώπευε. Οταν συνελήφθη το 2008, μεταμφιεσμένος σε new age εναλλακτικό πνευματιστή, κάποιοι πολιτικοί μας έσπευσαν να κατεβάσουν από ιστοσελίδες και από κάδρα γραφείων τις φωτογραφίες όπου εικονίζονταν μαζί του. Με την πρόσφατη ανακοίνωση της ετυμηγορίας, η σιωπή ήταν τέτοια ώστε κάποιος τρίτος παρατηρητής θα μπορούσε να υποθέσει ότι ο σφαγέας ψυχίατρος, που έδινε εντολές να βομβαρδιστούν μαιευτήρια και να εκτελεστούν μαζικά έφηβοι και αγόρια, ήταν κάποιος εντελώς άγνωστος για την Ελλάδα μας. Οσοι όμως θυμούνται, ξέρουν πολύ καλά ότι αυτή η εικόνα είναι ψεύτικη. Τον Μάιο του 1993, π.χ., το στάδιο Ειρήνης και Φιλίας είχε πλημμυρίσει από κόσμο: από ναζιστές της ΧΑ ως μέλη της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, ίσως και κάποιοι αναρχικοί, προσήλθαν εκεί για να τον τιμήσουν.
Η εθνική μας Ωμοψυχία (όρος της Ομάδας Carthago, που έγραψε ένα από τα μοναδικά βιβλία για το άγος της Βοσνίας) τον αποκαλούσε «άγγελο της ειρήνης», «σύγχρονο Ρήγα Φεραίο» και «Στρατιώτη του Χριστού». Συναντιόταν με τον Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ, με τον πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου, με την ηγεσία της Αριστεράς, όπου τον προσφωνούσαν «σύντροφο» κι αυτός άφριζε απ’ το κακό του, με προσωπικότητες όπως ο Μανώλης Γλέζος (ο οποίος μάλιστα έχει προλογίσει έκδοση ποιημάτων στα ελληνικά, το 1996), με υπουργούς και βουλευτές και άλλους πολλούς. Η Εκκλησία τον τίμησε με ανώτατο μετάλλιο, όμως κανείς δεν είχε προσέξει, πως, λ.χ., την ώρα που που είχαν συγκεντρωθεί όλοι οι παράγοντες του γιουγκοσλαβικού δράματος και όλοι οι ξένοι μεσολαβητές και αξιωματούχοι όλων των χωρών και όλων των διεθνών οργανισμών στην Ελλάδα, στη «Συνδιάσκεψη Ειρήνης», στον Αστέρα Βουλιαγμένης, την Πρωτομαγιά του 1993, όταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης έλεγε: «ελπίζω και προσεύχομαι για την Ειρήνη», ο Κάρατζιτς αμέσως μετά έκανε δηλώσεις τύπου: «θα νικήσουμε γιατί έχουμε μαζί μας τον Θεό και την Ελλάδα». Σε συνδιάσκεψη ειρήνης!
Ηταν η εποχή που από το πουθενά εμφανίστηκε στην Ελλάδα μια ανεξήγητη σερβοφιλία. Μια άνευ όρων συμπαράταξη όλων με το σερβικό σωβινιστικό καθεστώς –των κομμάτων, των ΜΜΕ, της Εκκλησίας, της Ακροδεξιάς, λάιτ ή ναζιστικής, των αυτονομημένων μηχανισμών του στρατού και των μυστικών υπηρεσιών, των πολιτικών και οικονομικών ελίτ, της μαφίας και των κυκλωμάτων της νύχτας, και των οργανικών διανοούμενων και ακαδημαϊκών και όσων είχαν αναλάβει εργολαβικά την εκλαΐκευση της σερβικής προπαγάνδας και την διασπορά συκοφαντιών, κινδυνολογιών και θεωριών συνωμοσίας για τον δήθεν «κίνδυνο» που αντιμετώπιζαν οι καλοί και αμυνόμενοι Σέρβοι από μία φανταστική συμμαχία «ΝΑΤΟ-ΕΕ-Κλίντον-Βατικανού-Τουρκίας-Τσιλέρ-Μπερίσα-Ιζετμπέγκοβιτς-Μουτζαχεντίν-Γκλιγκόροφ-Γερμανίας-ΕΟΚ-Εβραιοσιωνισμού», (ζήτω ο ορθόδοξος και αντιιμπεριαλιστικός άξονας «Μιλόσεβιτς-Γιέλτσιν-Κάρατζιτς-Ελλάδας»).
Στην πραγματικότητα, αυτή η σερβοφιλία ήταν ο μετασχηματισμός του αντιτουρκικού μίσους, που εύκολα, και με τη βοήθεια των ΜΜΕ, παραλλάχτηκε σε μίσος αντιαλβανικό και αντιμουσουλμανικό. Οι Σέρβοι χρησιμοποίησαν άψογα στην προπαγάνδα τους τις μαζικές συλλογικές ψυχώσεις των Ελλήνων και το μίσος και τον φόβο τους απέναντι στους «προαιώνιους εχθρούς Τούρκους», κατά συνέπεια και απέναντι στην «ισλαμική απειλή». Ηξεραν ότι επάνω στην αντιτουρκική ελληνική ψύχωση, είχε έλθει και είχε κλειδώσει τότε, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, και η «αντισκοπιανή» ψύχωση. Το δογμα «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου» κυριάρχησε κι έτσι, μαζί με τη συνωμοσία από τη Δύση, το Βατικανό, τους Αμερικάνους, τους Γερμανούς, την ΕΟΚ, τον Σιωνισμό, που δήθεν απειλούσε την Σερβία, άρα και την Ορθοδοξία, άρα και την Ελλάδα, οι Σέρβοι άφησαν τους Ελληνες να πιστεύουν ότι θα «καθαρίσουν για πάρτη τους» και πως θα μας προσφέρουν στο πιάτο την Δημοκρατία της Μακεδονίας (το σύνθημα «Σύνορα με τη Σερβία» δονούσε συλλαλητήρια, τηλεοπτικά πάνελ και μυαλά «ελληνόψυχων»), και (γιατί όχι;) και τη Βόρειο Ηπειρο, όταν θα ερχόταν η σειρά των Αλβανών. Ο φασίστας Σέσελι είχε ανακηρύξει προληπτικά τη «Σερβική Δημοκρατία της Κοιλάδας του Βαρδάρη» και έδινε συνεντεύξεις στην εφημερίδα της Χρυσής Αυγής, με τίτλο «Τα Σκόπια πρέπει να διαλυθούν!» (21/02/1993), όπου πρότεινε το μοίρασμα της γειτονικής χώρας μεταξύ Ελλάδας και Σερβίας. Ο Κάρατζιτς υποσχόταν στους Ελληνες «100.000 στρατιώτες όταν θα χτυπιόμαστε με τους Τούρκους», ενώ ο παραστρατιωτικός ηγέτης Ζέλικο Ραζνάτοβιτς (καπετά Αρκάν) ανέβαζε σε ένα εκατομμύριο τους Σέρβους στρατιώτες που θα βοηθούσαν μάλιστα την Ελλάδα να εκδιώξει τους Τούρκους από την Κύπρο και να καταλάβει όλο το νησί. Κάποιοι ανόητοι Ελληνες βουλευτές από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ πήγαιναν στο Πάλε, αναγνωρίζοντας έτσι ξεχωριστή κρατική οντότητα στο μόρφωμα του Κάρατζιτς, και συζητούσαν σοβαρά μαζί του τι μπορεί να γίνει για να βοηθήσουμε τους Κούρδους να πλήξουν την Τουρκία ανατολικά, έτσι ώστε να «καθαρίσουμε» μετά μαζί, Ελληνες και Σέρβοι, στα δυτικά. Ο Μιλόσεβιτς, σε μια επίσημη επίσκεψη του τότε υπουργού Εξωτερικών, Αντώνη Σαμαρά, τον πήρε και τον οδήγησε στη μυστική αίθουσα επιχειρήσεων. Ανοίγοντας μπροστά του χάρτες με «μετακινήσεις πληθυσμών», του πρότεινε ευθέως «κοινά σύνορα», δηλαδή διαμελισμό της Μακεδονίας. Τέτοιος διαμελισμός, βέβαια, δεν συνέβη ποτέ, όμως διαμελίστηκαν αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων από έναν πόλεμο που ξεκίνησε από την σερβική εθνικιστική παράνοια -και από την προσπάθεια των χρεωκοπημένων παλαιών ελίτ να διατηρήσουν τα προνόμιά τους και να εξασφαλίσουν πόρους και υλικά οφέλη στη νέα εποχή ώστε να γίνουν και επίσημα οι νέες «αστικές τάξεις» στις νέες εθνικές αγορές. Αλλά οι αιτίες της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας είναι άλλο θέμα, που χρειάζεται να ειπωθεί ξεχωριστά.
«Τίποτα δεν κατέκτησα σ’ αυτόν τον πόλεμο», έλεγε ο Μλάντιτς. «Απελευθέρωσα μόνο όσα εδάφη ήταν σερβικά, και μάλιστα όχι όλα. Υπάρχουν κι άλλα που μας περιμένουν. Κι η Τεργέστη, κι αυτή σερβική πόλη είναι». Σε στενό κύκλο, σίγουρα θα συμπλήρωνε: «κι η Θεσσαλονίκη, κι αυτή περιμένει να ελευθερωθεί». Αλλωστε, κι ο Κάρατζιτς, όταν δεν τον άκουγαν οι Ελληνες, έλεγε ότι οι Μακεδόνες είναι ξεχωριστό έθνος, παρακλάδι του σερβικού, και πως κάποτε πρέπει κι αυτοί να ενωθούν με τη μητέρα Σερβία. Οι Ελληνες, όμως, είχαν κλείσει πεισματικά τα μάτια, και απαγόρευαν στον εαυτό τους να δει το πραγματικό πρόσωπο του σερβικού μεγαλοϊδεατισμού για χάρη της «ελληνοσερβικής αδελφότητας». Κι ας είχε αναγνωρίσει η «φίλη και αδελφή» Σερβία την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας με το συνταγματικό της όνομα από πολύ νωρίς, παρ’ ότι δημόσια διαβεβαίωνε την ελληνική ηγεσία πως «δεν θα κάνουμε καμία ενέργεια στο ζήτημα των Σκοπίων που θα έβλαπτε τα συμφέροντα της Ελλάδας».
Κάπως έτσι φτάσαμε στο σημείο οι δυνάμεις του Κάρατζιτς να πολιορκούν και να βομβαρδίζουν πόλεις επί 3,5 και 4 χρόνια, να εκκαθαρίζουν εθνικά το 70% της Βοσνίας και το 30% της Κροατίας που είχαν καταλάβει κεραυνοβόλα (κάτι ευνόητο, αφού ετοιμάζονταν από τη δεκαετία του 1980 γι’ αυτό), να χρησιμοποιούν τον βιασμό σαν όπλο εθνοκάθαρσης, να εκτελούν μαζικά χιλιάδες αμάχους σε κάθε επιχείρηση και να κάνουν όλα τα άλλα εγκλήματα για τα οποία καταδικάστηκε ο σύγχρονος Ρήγας Φεραίος, -κι εμείς οι Ελληνες, ήμασταν ευχαριστημένοι να στέλνουμε ανθρωπιστική βοήθεια, όχι στα θύματα και στους πολιορκούμενους, αλλά στους θύτες και στους επιτιθέμενους, η οποία κατέληγε στη μαύρη αγορά που οι ίδιοι οι Σέρβοι δημιουργούσαν με τις πολιορκίες, είτε μετατρεπόταν σε όπλα για σφαγές αμάχων και σκληρό συνάλλαγμα σε παχυλούς λογαριασμών σε ελληνικές και κυπριακές τράπεζες.
Η γραμμή υποστήριξης και δικαιολόγησης των θηριωδιών του καθεστώτος του μοναρχικού αντικομμουνιστή Κάρατζιτς, του αδίστακτου εξουσιοφρενούς καιροσκόπου Μιλόσεβιτς και του υπερεθνικιστή σωβινιστή και ρατσιστή Μλάντιτς, ήταν στην πραγματικότητα η εκπαίδευση μεγάλων τμημάτων του ελληνικού πληθυσμού στον αντιδυτικό εθνικοσοσιαλισμό. Η «σερβοφιλία» εκπαίδευσε μια ολόκληρη γενιά Ελλήνων στον αντιευρωπαϊσμό, στην αποδοχή των θεωριών συνωμοσίας ως ερμηνευτικά εργαλεία για ό,τι συμβαίνει γύρω μας, στην αγιοποίηση ακόμα και του επιθετικού και δολοφονικού εθνικισμού σαν υπέρτατη αξία που μπορεί να φτάνει μέχρι και στις εθνοκαθάρσεις αφού ο ‘αλλος’ είναι υπάνθρωπος και δικαιολογείται η εξόντωσή του και τέλος, στην αποδοχή ενός υφέρποντος εθνικοσοσιαλισμού. Η άνοδος της Χρυσής Αυγής είναι αποτέλεσμα και αυτού του γεγονότος τη δεκαετία του 1990, μαζί με την αντιμακεδονική υστερία και την αντιαλβανική ρατσιστική ξενοφοβία· -χρειάστηκε μόνο ελληνική η κρίση για να επιτρέψει σε αυτές τις ιδεολογίες να αναδυθούν και να καταγραφούν σε διευρυμένα ποσοστά.
Ο αντιδυτικισμός είναι το κίνητρο των προσεγγίσεων των «αριστερών» αντιιμπεριαλιστών αρνητών, οι οποίοι έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης στην διακίνηση του άριστα φιλοτεχνημένου ψέματος, το οποίο λόγω ελλειψης αντιλόγου θεωρείται πλέον αυταπόδεικτη αλήθεια, ότι δήθεν «η κακιά δύση επιτέθηκε στους καλούς και αμυνόμενους Σέρβους και διέλυσε τη Γιουγκοσλαβία». Δεν λένε την αλήθεια. Τη Γιουγκοσλαβία δεν τη διέλυσε ούτε ο καπιταλισμός, ούτε ο ιμπεριαλισμός.Τη διέλυσε ο εθνικισμός. Ο καπιταλισμός επωφελήθηκε αργότερα. Ολη αυτή η ανεδαφική παραφιλολογία «όλες οι κοινότητες έφταιγαν εξίσου και όλοι έκαναν εγκλήματα» και «οι εμφύλιοι πόλεμοι είναι οι χειρότεροι», στην πραγματικότητα αθωώνει τα εγκλήματα των δολοφονικών ακροδεξιών σερβικών ηγεσιών και δικαιολογεί το διεφθαρμένο ολιγαρχικό καθεστώς τους.
Φυσικά, ούτε προοδευτικοί είναι, ούτε υπάρχει τίποτε ‘αριστερό’ στην προσέγγισή τους. Ποτέ αριστερός ή ουμανιστής δεν θα υποστήριζε την καταστροφή μιας πολυεθνικής κοινωνίας για χάρη ενός φασιστικού μεγαλοϊδεατισμού. Οι ανιστόρητες απόψεις τους και -κυρίως- η άρνηση τους να καταδικάσουν ευθέως την εθνοκάθαρση και να υπερασπιστούν τα δικαιώματα των θυμάτων και των επιζώντων, τους καθιστούν ηθικά συνένοχους στα εγκλήματα που έλαβαν χώρα στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Ό,τι είναι ο Πλεύρης και η Χρυσή Αυγή για τα θύματα του Ολοκαυτώματος, είναι αυτοί αντίστοιχα για τα θύματα των εθνοκαθάρσεων των Σέρβων. Αλλωστε, σύμφωνα με τους ειδικούς, «η συγκάλυψη και η άρνηση της γενοκτονίας είναι το όγδοο και τελικό στάδιο της ίδιας της γενοκτονίας», είναι τμήμα της ίδιας της γενοκτονίας.
Και μια λεπτομέρεια: Οταν είχαν συλλάβει τον Μιλόσεβιτς, το σύνθημα της διακομματικής επιτροπής βουλευτών που ζητούσαν την απαλλαγή του ήταν: «Στη Χάγη δικαζόμαστε όλοι». Εξακολουθούν, άραγε, να το πιστεύουν αυτό; Η σιωπή τους στην καταδίκη Κάρατζιτς δείχνει ότι: ναι, το πιστεύουν και παραμένουν αμετανόητοι, απλά διστάζουν να το παραδεχτούν δημόσια -κι αυτό είναι χειρότερο.
ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΣΤΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ
Η Ελλάδα δεν ήταν, απλώς, μια φιλική χώρα των «ανάδελφων» Σέρβων. Οι κατά σύστημα δολοφόνοι είχαν μαζί τους ένα ολόκληρο σύστημα που τους στήριξε. Η πολιτική, ομοθύμως, στήριζε τους ομόθρησκους, το ίδιο και η Εκκλησία -η οποία μάλιστα ανέχθηκε την αποστολή ιερέων που έφευγαν για να ευλογήσουν τα όπλα των παραστρατιωτικών του Αρκάν και του Σέσελι. Στρατιωτικοί κύκλοι υποστήριζαν επίσης τις μεθοδεύσεις Κάρατζιτς, φτάσαμε μάλιστα στο σημείο να διαρρεύσουν μυστικά σχέδια του ΝΑΤΟ προς τον Μλάντιτς.
Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στο άγος της ένοπλης στρατιωτικής υποβοήθησης των εγκλημάτων. Πρόκειται για την γνωστή ιστορία με την Ελληνική Εθελοντική Φρουρά, πολλά μέλη της οποίας ήσαν μέλη ή είχαν σχέση με τη Χρυσή Αυγή.
Η ανεξάρτητη δημοσιογραφική έρευνα στην Ελλάδα έχει φέρει στο φως πολλά στοιχεία, ακόμα και ονόματα Ελλήνων, και φωτογραφίες, που μετείχαν στο έγκλημα της Σρεμπρένιτσα. [2]
Παρά τον κύκλο σιωπής που κυριαρχεί στον δημόσιο λόγο, το θέμα των εγκλημάτων της Σρεμπρένιτσα και της ελληνικής συμμετοχής έφτασε στη Βουλή, χωρίς να γίνει ουσιαστική έρευνα. Η ελληνική δικαιοσύνη, εξ άλλου, ασχολείται με την υπόθεση από το 2005, χωρίς να έχει κατονομασθεί ούτε ένας υποπτος.
Οσο για την καταδίκη του Κάρατζιτς, με ελάχιστες εξαιρέσεις, τα ελληνικά ΜΜΕ είτε δεν μετέδωσαν την είδηση είτε την περιθωριοποίησαν. Τι νόημα άλλωστε έχει να θυμόμαστε …
[2] Ολα τα στοιχεία είναι συγκεντρωμένα στο ιστολόγιο ΧΥΖ Contagion, υπό τον τίτλο «Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής». https://xyzcontagion.wordpress.com/srebrenica/
Διαβάστε τις νέες μεγάλες έρευνες του XYZ Contagion με θέμα ‘Οταν ο θύτης παριστάνει το θύμα‘:
– ‘Νέα αποκλειστικά στοιχεία για την συμμετοχή Ελλήνων υπηκόων στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα: Οι δεσμοί αίματος του ελληνικού με τον σερβικό εθνικισμό και της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς με τη Χρυσή Αυγή’ https://xyzcontagion.wordpress.com/srebrenica-more-evidence/
Ρίχνοντας την ευθύνη στα θύματα: Συγκάλυψη και άρνηση, το όγδοο και τελικό στάδιο της ίδιας της γενοκτονίας: 8.372 έρευνες ανθρωποκτονίας και οκτώ συν μία αποδείξεις https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/04/10/yugo-10/
Οι ιδεολόγοι της αθλιότητας και η αθλιότητα της ιδεολογίας τους: Μια σημείωση για τους αρνητές, υπερασπιστές και απολογητές των εγκληματιών πολέμου, δεξιούς κι αριστερούς + Προτεινόμενη βιβλιογραφία https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/04/11/yugo-11/
Δείτε επίσης: Φάκελος Σρεμπρένιτσα
Είπαμε ότι θα στείλουμε στον εισαγγελέα τους Ελληνες εθελοντές φασίστες που πήγαν το 1995 στη Βοσνία να βοηθήσουν τους Σέρβους στις σφαγές αθώων και αμάχων και στις εθνικές εκκαθαρίσεις όπως στην Σρεμπρένιτσα -και το κάναμε. Τους στείλαμε στον εισαγγελέα.
Και μάλλον κάναμε καλά, αφού οι αμετανόητοι εξακολουθούν να εξυμνούν ανατριχιαστικά την γενοκτονία στη Σρεμπρένιτσα και τα εγκλήματα πολέμου, λ.χ.
# Χρυσαυγίτες εγκωμιάζουν γενοκτονίες και ρατσιστικές σφαγές και υπόσχονται «Noz, zica, Srebrenica» («Μαχαίρι, Σύρμα, Σρεμπρένιτσα»)’: Ποιοι είναι οι Σέρβοι νεοναζί επισκέπτες της οργάνωσης;;; https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/03/25/golden-dawn-hymn-noz-zica-srebrenica/
Και ο τελικός στόχος, που ομολογουμένως κανείς δεν περίμενε να συμβεί εύκολα, ήταν να γραφτεί απ’ τη δουλειά μας αναφορά στον εισαγγελέα. Τελικά δεν χρειάστηκε· οι στόχοι όλοι, όμως, επετεύχθησαν, και μία βδομάδα μάλιστα μετά την δημοσίευση της έρευνας, στις 22 Ιουνίου 2015, η Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών κινήθηκε και διέταξε προκαταρκτική εξέταση για το θέμα της συμμετοχής Ελλήνων υπηκόων στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα:
Εισαγωγή & Ντοκουμέντο #01: Η μαρτυρία του αστυνομικού που είδε στα χέρια των εθελοντών τις φωτογραφίες με τους σφαγμένους μουσουλμάνους (Από τη σειρά ‘Νέα αποκλειστικά στοιχεία: Τι άλλο έκαναν οι Ελληνες εθελοντές στη Σρεμπρένιτσα’) https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/07/01/srebrenica-more-evid-01/
Ντοκουμέντο #02: Η φωτογραφία που αποδεικνύει ότι ο Ράτκο Μλάντιτς συναντήθηκε με την ΕΕΦ και τον Σερβοβόσνιο διοικητή της Zβόνκο Μπάγιαγκιτς μέσα στη Σρεμπρένιτσα, λίγο πριν ο επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών του VRS διατάξει την εκτέλεση των αμάχων στο γήπεδο της Nova Kasaba https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/07/02/srebrenica-more-evid-02/
Ντοκουμέντο #04: Ο Α2 αξιωματικός του VRS Vujadin Popovic επιβεβαιώνει το περιστατικό με τους Ελληνες εθελοντές και την κάμερα και την διαταγή να εκτελεστούν οι αιχμάλωτοι και οι άμαχοι που φωτογραφίζονταν από την ΕΕΦ στο γήπεδο της Nova Kasaba https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/07/04/srebrenica-more-evid-04/
Ντοκουμέντο #07: Η επιβεβαίωση: Τα μέλη του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ προμηθεύτηκαν πλαστές ταυτότητες από τον πρώην υφυπουργό Εσωτερικών του Μιλόσεβιτς για να διαφύγουν και να κρυφτούν στη Σερβία μετά το έγκλημα πολέμου στην Σρεμπρένιτσα https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/07/07/srebrenica-more-evid-07/
Ντοκουμέντο #08: Επισκέπτες για τη ναζιστική οργάνωση ‘Χρυσή Αυγή’ από την Σερβία: Σημαίες των τσέτνικ, πορτρέτα του Αρκάν και Χρυσαυγίτες που εγκωμιάζουν γενοκτονίες και ρατσιστικές σφαγές και υπόσχονται ‘Noz, zica, Srebrenica’ (‘Μαχαίρι, Σύρμα, Σρεμπρένιτσα’) https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/07/08/srebrenica-more-evid-08/
Ντοκουμέντο #10: Ο τσέτνικ βοϊβόδας διοικητής της ΕΕΦ Ταγματάρχης Zβόνκο Μπάγιαγκιτς, ο Ράτκο Μλάντιτς και ο Ράντοβαν Κάρατζιτς σε κρυφή συγκέντρωση πίνουν ‘εις υγείαν του στόχου για τη Μεγάλη Σερβία’ (‘Velika Srbija’): Ενα ακόμη χαμένο φιλμ https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/07/10/srebrenica-more-evid-10/
Από το 2015, με απόφαση του ΟΗΕ καθιερώθηκε Διεθνής Ημέρα για τα Θύματα των Γενοκτονιών, κι εμείς έχουμε σκοπό να την θυμόμαστε κάθε 9η Δεκεμβρίου. Srebrenica, Don’t Forget 11 July 1995.
Απάντηση, 15/07/2015, στην ερώτηση υπ’ αριθμόν 3867/25-06-2015 των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ Καραγιαννίδη Χρήστου και Κατριβάνου Βασιλικής προς τον υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με θέμα ‘Σχετικά με τη συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα’.
[02 Ιουλίου 2015]
Σχηματίστηκε αυτεπαγγέλτως η ποινική δικογραφία ΑΒΜ Ω2015/89 κατά παντός υπευθύνου, με αντικείμενο την συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα. Η δικογραφία χρεώθηκε σε Εισαγγελέα για τη διενέργεια αυτοπρόσωπης προκαταρκτικής εξέτασης, και την ανάκριση έχει αναλάβει η εισαγγελέας η αρμόδια για τα ρατσιστικά εγκλήματα Ελένη Τουλουπάκη.
Με την ένδειξη ‘Ω’ είναι οι εμπιστευτικές δικογραφίες που χειρίζονται οι ίδιοι/ες οι εισαγγελείς.
Σχετικό έγγραφο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών: 168.696/02-07-2015.
Το σχετικό με αριθμό εισερχ. πρωτ. 29719/22-06-2015 αφορά το δημοσίευμα της εφημερίδας ‘Εθνος’ με τίτλο ‘Εγκλήματα πολέμου με τη σφραγίδα της Χρυσής Αυγής – Τα ελληνικά τάγματα πολέμου που μάτωσαν τη Σρεμπρένιτσα’ https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/17/maria-lefteris-ethnos-tagmata-matosan-srebrenica
Ερώτηση υπ’ αριθμόν 3867/25-06-2015 των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ Καραγιαννίδη Χρήστου και Κατριβάνου Βασιλικής προς τον υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με τίτλο ‘Σχετικά με τη συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα’.
Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών, Γραφείο Διευθύνοντος, Δελτίο Τύπου: Με αφορμή δημοσίευμα στο Εθνος, διατάχθηκε προκαταρκτική εξέταση για το θέμα της συμμετοχής Ελλήνων υπηκόων στη Σρεμπρένιτσα, 22 Ιουνίου 2015.
Από το Γραφείο Διευθύνοντος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνώνεκδόθηκε το εξής Δελτίο Τύπου, με ημερομηνία 22/06/2015:
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Με αφορμή δημοσίευμα της εφημερίδας ‘Εθνος της Κυριακής’ της 14/06/2015 που αφορούσε εγκλήματα πολέμου που διαπράχθησαν στη Σρεμπρένιτσα και στα οποία φέρονται να συμμετείχαν και Ελληνες υπήκοοι, διατάχθηκε προκαταρκτική εξέταση. Επισημαίνεται ότι είχε διενεργηθεί και το έτος 2004 από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών έρευνα για το ίδιο ζήτημα που είχε ανατεθεί στην Εισαγγελέα κ. Αθηνά Θεοδωροπούλου από την οποία όμως δεν προέκυψε η ταυτότητα των δραστών.
Με λίγα λόγια, και αν καταλάβαμε σωστά, λέει ότι η έρευνα του 2005 είχε μεν διαγνώσει αδικήματα, αλλά δεν προσωποποιήθηκαν οι ευθύνες. Αυτή τη φορά, και με τα νέα στοιχεία που ήρθαν στο φως, αυτός ο στόχος έρχεται πιο κοντά. Αυτή τη φορά, προφανώς λόγω της δημοσιότητας από την 5η μεγάλη έρευνα για τη Σρεμπρένιτσα και την ελληνική εμπλοκή, οι ευθύνες είναι πιο εύκολο -και υπάρχουν πολλές προϋποθέσεις για- να αποδοθούν σε συγκεκριμένα πρόσωπα (ελπίζουμε δηλαδή) -όπως λέει χαρακτηριστικά «δεν προέκυψε η ταυτότητα των δραστών».
Ολες οι δικαστικές εξελίξεις της υπόθεσης θα καταγράφονται στην εξής σελίδα, η οποία βρίσκεται στην στήλη ‘Srebrenica’, στο menu της front-page: Δικαστικές εξελίξεις στην υπόθεση της συμμετοχής Ελλήνων υπηκόων στη Σρεμπρένιτσα https://xyzcontagion.wordpress.com/justice-for-srebrenica/
[ΤΕΛΟΣ UPDATE]
Η είδηση μεταδόθηκε σε πολλά συμβατικά και εμπορικά ΜΜΕ και πόρταλ, όπως λ.χ. (τυχαία παραδείγματα):
Το 2000 υπήρχαν 161 εντάλματα σύλληψης, 25 εκ των οποίων δεν είχαν εκτελεστεί· το 2011, στις 22 Ιουλίου, ακριβώς 16 χρόνια μετά, με την σύλληψη του τελευταίου καταζητούμενου Goran Hadzic, δεν υπήρχε ούτε ένας φυγόδικος, όλοι είχαν περάσει την πόρτα του δικαστηρίου (Ηλθεν η ώρα σας).
Λίγα λόγια απ’ το ιστορικό της υπόθεσης:
Με την ευκαιρία, πρέπει να πούμε εδώ ένα μεγάλο ευχαριστώ στους αναγνώστες μας, που έδειξαν την εμπιστοσύνη τους στη δουλειά μας με πολλούς τρόπους, αλλά και με την κατακόρυφη αύξηση των επισκέψεων, γύρω στις 200.000 σε λιγότερο από από έναν μήνα, και να σημειώσουμε, επίσης, ότι οι συντάκτες του XYZ Contagion (πρέπει να) είναι ικανοποιημένοι και υπερήφανοι από όσα φάνηκαν όλο αυτό το διάστημα με αφορμή και επίκεντρο την εξαιρετικά σημαντική ιστορία της Σρεμπρένιτσα:
Στα πλαίσια της δημοσίευσης της έρευνας μας για την Σρεμπρένιτσα και την ελληνική εμπλοκή ‘Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής – Νέα στοιχεία και αποκαλύψεις, για πρώτη φορά στην Ελλάδα‘, πρώτα σκεφτήκαμε να θυμίσουμε στους αναγνώστες μας μερικές πτυχές από τον γιουγκοσλαβικό εμφύλιο πόλεμο:
Κατόπιν, προσπαθήσαμε ώστε η λέξη ‘Σρεμπρένιτσα’ να εμφανιστεί στην δημόσια συζήτηση, συνεπώς και να ανεβεί στην ιεράρχηση των μηχανών αναζήτησης, κι έτσι αποφασίσαμε να γράψουμε άρθρα για να θυμηθούν ή για να μάθουν τα γεγονότα όσοι και όσες ενδιαφέρονταν.
Στην Αυγή, 14/06/2015:
# ‘Στρατής Μπουρνάζος – Η σφαγή της Σρεμπρένιτσα και ο ρόλος των Ελλήνων εθελοντών, Είκοσι χρόνια από τη σφαγή, Μια αποκαλυπτική έρευνα του ιστολογίου ΧΥΖ Contagion (άρθρο στα ΕΝΘΕΜΑΤΑ της ΑΥΓΗΣ 2015-06-14)’ https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/15/bournazos-sfagi-enthemata/
Σε αυτήν την προσπάθεια να δείξουμε την ελληνική συμμετοχή, σαν ένα άγος, σαν μια βαριά ντροπή που βαραίνει δομικά την πολιτική και δημόσια ζωή της χώρας μας, προσπαθώντας παράλληλα να είμαστε ακριβείς και δίκαιοι χωρίς να χαριστούμε σε κανένα, όπως σημείωσε και η Αυγή, 28/06/2015:
# ‘Ποιος θυμάται τη Σρεμπρένιτσα;;; (Σχόλιο στην στήλη ‘Ρήσεις & Παραπολιτικά’ της κυριακάτικης Αυγής, 28/06/2015)’ https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/28/poios-thumatai-ti-srebrenica-avgi-parapolitiko/
… ή τον Χριστόφορο Κάσδαγλη από το περιοδικό ‘4 Τροχοί’ (άρθρο στο τεύχος Ιουλίου 2015, στήλη ‘Αντίλογος – Εφημερίδα αμφισβήτησης’)
# ‘Χριστόφορος Κάσδαγλης – Η ελληνική πτυχή μιας σφαγής (άρθρο στο περιοδικό ‘4 Τροχοί’, τεύχος Ιουλίου 2015, στήλη Αντίλογος – Εφημερίδα αμφισβήτησης)’ https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/07/09/kasdaglis-4-troxoi-srebrenica-2015-july/
… ή το περιοδικό ‘Athens Review of Books’, ειδικά για τις φωτογραφίες που ανακαλύψαμε.
# ‘Filip David – Η Σρεμπρένιτσα τότε και σήμερα (Αρθρο στο περιοδικό Athens Review of Books, τεύχος #064, Ιούλιος-Αύγουστος 2015, Μετάφραση Λεωνίδας Χατζηπροδρομίδης)’ https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/08/01/filip-david-srebrenica-64-arb/
Αν και έπρεπε να ξεπεράσουμε πολλούς σκοπέλους από πολλά χρόνια παραπληροφόρησης και μονόπλευρης κάλυψης των γεγονότων, όπως λ.χ. ένα παράδειγμα εδώ:
# ‘Η πλαστογραφία 19χρονου ψεκασμένου Σέρβου ακροδεξιού ψευτοδημοσιογράφου με τη μαϊμού συνέντευξη του πρώην πράκτορα της CIA για τη Γιουγκοσλαβία και τα ερωτηματικά για τα έγκριτα ΜΜΕ’ https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/11/30/robert-baer-ignatiou-savvidis-fake/
… τελικά, οι στόχοι μας σαν ερευνητικό ιστολόγιο που κάτι έχει να πει επιτεύχθηκαν, ίσως και με το παραπάνω:
Υπήρξε στις 25/06/2015
# ‘Ερώτηση Βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ: Σχετικά με τη συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα, 25 Ιουνίου 2015’ https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/25/erotisi-srebrenica-syriza-vouli/
Και για όποιον/α θέλει το υλικό σε έντυπη μορφή, στο αρχείο pdf περιέχονται όλες οι σελίδες της έρευνας, με τις εικόνες, τα URL των βίντεο και με όλα τα λινκ στο τέλος κάθε κεφαλαίου, υπό μορφή παραπομπών:
# ‘Srebrenica – Η 5η μεγάλη έρευνα για τη Σρεμπρένιτσα και την ελληνική εμπλοκή’ https://xyzcontagion.wordpress.com/?attachment_id=6384
Τέλος, όλες μας οι αποκαλύψεις συνοδεύονταν από μια σειρά δυσεύρετων φιλμ και βίντεο, τα οποία σκονίζονταν επί χρόνια σε κάποιες αποθήκες στις χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Τα ‘ξεθάψαμε’ και τα παρουσιάσαμε για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό:
# Η PlayList του XYZ Contagion στο YouTube: Srebrenica Massacre by XYZ Contagion https://www.youtube.com/playlist?list=PLir9jywufW_wIkujp0cV_-T09wZ7-tHAm
Ενα μεγάλο ευχαριστώ για το συναρπαστικό ταξίδι, και … συνεχίζουμε!
Greek Volunteers and Golden Dawn members during operations in the Srebrenica massacre, July 1995
Two video scenes taken from unpublished, forgotten footage filmed by well-known international news agencies, like Associated Press, during the operations of the Bosnian Serb troops and paramilitaries in July of 1995 in Srebrenica. These reports were aired in July 1995 on TV stations all over the world and especially on Dutch national television.
From an XYZ Contagion study, based on 20 years of research, entitled:
‘The Srebrenica massacre, the Greek Volunteer Guard (EEF) and the involvement of Golden Dawn,’ which contains exclusive new evidence presented for the first time in Greece and internationally.
This study contains evidence that proves that Golden Dawn members and functionaries and other Greeks fascists of the so-called Greek Volunteer Guard (EEF) were actually there. Not simply ‘somewhere near Srebrenica’, but they were at the exact locations, at the football fields and meadows and abandoned warehouses, while the mass executions of 8,000+ POWs and unarmed civilians took place, at the exact time of the killings.
On 11 July 1995, ten members of the Greek Volunteer Guard and an eleventh Greek serving in a death squad unit invaded Srebrenica, along with Ratko Mladic’s troops and paramilitaries. Five of them can be seen at 00:17 in the footage. Their names are Spyros Tzanopoulos (EEF sergeant and member of the central committee of the neonazi Golden Dawn gang), Anna Florin, K. Kyriakidis, G. Lymperidis and Charalambos Dimoulas. The same five men, together with another two Greeks, Tryfonas Vasiliadis (EEF deputy commander) and Dimitris Zavitsanos (EEF master sergeant) can be seen at 00:44 of the footage.
Also in the area around the same time was the EEF’s Greek commander Antonios Mitkos, as can be seen at 02:50 in a photograph along with the EEF’s Serb commander, who used the pseudonym Duga Puska, and Ratko Mladic himself.
You can see a photo of all ten of them at 01:10. The names of the other two volunteers were Konstantinos Kaltsounis and Vasilios Schizas, who can be seen again at 02:37 in the video, joking around with a pig’s head, meant as an insult to Muslims.
There’s also a photograph of them, at 01:28, which was taken on the actual street where Mladic’s troops entered Srebrenica that 11 July 1995.
The 11th Greek who participated in the invasion of Srebrenica was Angelos Latsios (aka Andjelko Todorovic), a completely different story. He was a member, along with another Greek, of an elite death squad, the notorious 10th Sabotage Detachment. The 10. Diverzantski Odred carried out 1,200 executions of Bosniaks in 5 hours, for 5 deutschmarks a head. The 10th SD was under the direct orders of infamous war criminals like Mladic, Tolimir, Salapura, Beara, Pelemis, Franc Kos, etc. This squad had ‘contracts with a licence to kill’, according to the Humanitarian Law Center (Fond za Humanitarno Pravo) dossier on the 10th SD (entitled ‘Dosije: 10. diverzantski odred Glavnog staba vojske Republike Srpske’, Sarajevo, August 2011).
In the above video, you can see footage of them on their way to organise ambushes and burn houses, again along with paramilitary soldiers. Insignia can be seen of both the EEF and the elite death Squad, the 10th SD, as smoke rises from the background, a clear sign that some houses had been set on fire a short time before. Next, there’s footage of a squad of 7 EEF members on the day of the killings, 13 July, again along with the notorious 10th SD paramilitary death squad. Four members of this squad were convicted to 40-43 years’ imprisonment for war crimes and mass executions of unarmed civilians at the exact same football field where, on the same day and around the same time, the Greek volunteers and their Serb commander were present, taking photographs of prisoners (or dead prisoners).
The security chief of the Bosnian Serb Army (VRS), the military intelligence chief and other officers were there too. They have all been convicted. The security chief demanded that the photographs be handed up because they were evidence of the massacre, but Mladic had ordered that nothing was to be documented. The Serb commander of the EEF refused to give him these photographs. So, these images probably exist. Can they be the same photographs depicting the corpses of Muslim civilians that the Greek police uncovered in 2003 during a search of the home of a former volunteer who was being investigated for smuggling drugs and weapons?
Δείτε επίσης:
Ελληνες εθελοντές και χρυσαυγίτες από την ΕΕΦ σε επιχειρήσεις στην Σρεμπρένιτσα, Ιούλιος 1995
ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ του XYZ Contagion: Το φορετό σήμα της ΕΕΦ με τον δικέφαλο αετό και τον ήλιο της Βεργίνας, που φοράνε στα μανίκια τους, δεν αφήνει καμία αμφιβολία. Πρόκειται για άντρες της ΕΕΦ.
Διακρίνονται όλοι όσοι έλαβαν μέρος στην πτώση της Σρεμπρένιτσα, εκτός από τον Βασίλη Σχιζά, που φαίνεται δεν τον έπιασε η κάμερα (υπάρχει, όμως, σε άλλη φωτογραφία από εκείνη τη μέρα, όταν μαζί με δύο άλλους κάνουν κάτι αηδιαστικά αστεία με μια κεφαλή γουρουνιού, ύψιστη προσβολή για τους Μουσουλμάνους), και τον διοικητή της ΕΕΦ Αντώνη Μήτκο με τον βοηθό του Καλτσούνη Κωνσταντίνο, που εκείνες τις ώρες, σύμφωνα με στοιχεία από τις δίκες στο Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης, συνόδευαν στις μετακινήσεις του τον Σερβοβόσνιο διοικητή της ΕΕΦ και υψηλόβαθμο στέλεχος-κλειδί στον σερβοβοσνιακό στρατό Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς (Zvonko Bajagic) ή ‘Duga puska’.
Στη σκηνή από την ολλανδική δημόσια τηλεόραση, βλέπουμε τους Ελληνες της ΕΕΦ, να ετοιμάζονται για διασπορά στις περιοχές γύρω απ’ την Σρεμπρένιτσα όπου είχαν καταφύγει οι άντρες πρόσφυγες και οι υπερασπιστές της πόλης. Πρόκειται για επιχειρήσεις, κυρίως για στήσιμο ενεδρών κυνηγιού μουσουλμανικών κεφαλών, από σερβικά αποσπάσματα θανάτου, όπως αποδείχτηκε τις επόμενες μέρες.
Διακρίνεται να περνάει δεύτερος ο χρυσαυγίτης λοχίας της ΕΕΦ Σπύρος Τζανόπουλος, τρίτος ο Ελληνορουμάνος Αννα Φλορίν και οι άλλοι τρεις είναι οι Κυριακίδης Κ., Λυμπερίδης Γ. και Δημουλάς Xαράλαμπος.
Στη δεύτερη σκηνή του Associated Press (απ’ το 0.44′ και μετά), την ίδια μέρα, διακρίνονται οι άνδρες της ΕΕΦ μαζί με ένοπλους και άλλους παραστρατιωτικούς από το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ (10 Diverzantski Odred, 10th Sabotage Detachment). Πρώτος περνάει ο υποδιοικητής Βασιλειάδης Τρύφων, ο οποίος αποστρέφει ελαφρώς το πρόσωπό του μόλις αντιλαμβάνεται την κάμερα, ποιος ξέρει για ποιο λόγο. Ακολουθούν ο χρυσαυγίτης λοχίας της ΕΕΦ Σπύρος Τζανόπουλος, ο Ελληνορουμάνος Αννα Φλορίν, οι Κυριακίδης Κ., Λυμπερίδης Γ., Δημουλάς Xαράλαμπος, και τελευταίος με το τσιγάρο ο αρχιλοχίας της ΕΕΦ Ζαβιτσάνος Δημήτριος.
Το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ, στο οποίο υπερήφανα υπηρετούσαν δύο από τους Ελληνες της ΕΕΦ, ο ένας εκ των οποίων ήταν ο Αγγελος Λάτσιος, ήταν η πιο αιμοσταγής μισθοφορική παραστρατιωτική μονάδα (1.200 εκτελέσεις σε 5 ώρες, προς 5 μάρκα το κεφάλι, μόνον οι 4 απ’ αυτούς έφαγαν 142 χρόνια φυλακή για εγκλήματα πολέμου).
Η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά, οι Λύκοι του Δρίνου και το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ στην Σρεμπρένιτσα
ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ του XYZ Contagion: Σκηνές από το Associated Press και το France 2 από τις επιχειρήσεις στην Σρεμπρένιτσα, 11 Ιουλίου 1995: Η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά, οι Λύκοι του Δρίνου και το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ σε ενέδρες, πυρπόληση σπιτιών, μεταφορά εξοπλισμού και άλλες επιχειρήσεις γύρω και μέσα στην Σρεμπρένιτσα. Στην επιχείρηση κατάληψης της Σρεμπρένιτσα, φτιάχτηκαν ειδικά και έκτακτα σώματα, αποκλειστικά για τις συγκεκριμένες επιχειρήσεις. Λ.χ. ο αντισυνταγματάρχης Παντούρεβιτς της Zvornik Brigade έφτιαξε ένα επίλεκτο σχηματισμό με το όνομα TG-1 (Tactical Group 1) και υπέδειξε για διοικητή τον λοχαγό Milan Jolovic (με το ψευδώνυμο Legenda), τον διοικητή των ‘Λύκων του Δρίνου’, ο οποίος διακρίνεται με τα γυαλιά ηλίου. Διακρίνονται, επίσης, τα μέλη της ΕΕΦ Τζανόπουλος, Σχιζάς, Φλορίν, Ζαβιτσάνος κά. στο στρατόπεδο, μαζί με τους ‘Λύκους τους Δρίνου’ να μεταφέρουν εξοπλισμό.
Διαβάστε:
Η πέμπτη μεγάλη μας έρευνα με τίτλο ‘Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής – Νέα στοιχεία και αποκαλύψεις, για πρώτη φορά στην Ελλάδα‘, για την οποία χρειάστηκαν 20 χρόνια συστηματικής ενασχόλησης, συν 15 μήνες για να τα βάλουμε όλα σε μια σειρά και σε ένα ενιαίο κείμενο, εν είδει μονογραφίας, το οποίο εστιάζει ιδιαίτερα στην ελληνική εμπλοκή στο έγκλημα αυτό.
Εχει δημοσιευτεί σε δύο versions, μια σύντομη (ή ορθότερα, συντομευμένη) που ανοίγει στο λινκ:
Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής – Νέα στοιχεία και αποκαλύψεις, για πρώτη φορά στην Ελλάδα – Το πλήρες κείμενο https://xyzcontagion.wordpress.com/srebrenica/
Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής
ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ του XYZ Contagion: Μια σύνθεση έξι λεπτών με όλα τα σημεία-κλειδιά αυτής της ντροπιαστικής ιστορίας, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και αυτόνομα.
### Στα τέλη Νοεμβρίου 2017, αμέσως μετά την καταδίκη Μλάντιτς σε ισόβια από το ICTY, μια σειρά δημοσιευμάτων σε ελληνικά μεγάλα και μικρότερα ΜΜΕ θυμήθηκαν την έρευνα του XYZ Contagion για την ελληνική εμπλοκή στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα.
Την ημέρα της καταδίκης, 22/11/2017, το XYZ Contagion έδωσε στη δημοσιότητα μια μικρή ανάλυση της σημασίας της καταδίκης Μλάντιτς, και μαζί έφερε στη δημοσιότητα ένα σπάνιο βίντεο του 1995, από τις παλιές καλές μέρες της ‘σερβοφιλίας’, δηλαδή της άνευ όρων υποστήριξης της σερβικής σωβινιστικής επεκτατικότητας, βλ.
«’Τι ζώδιο είσαι‘ ήταν η τελευταία ερώτηση του Βλάση Μπονάτσου προς στον στρατηγό τότε Ράτκο Μλάντιτς, εδώ στο 10.00′ περίπου.
Τι όμορφη στιγμή. Θαρρείς και τα γνωρίζαμε όλα γι’ αυτόν, μας έλειπε μόνο αυτή η πληροφορία περί ζωδίου, για να σχηματίσουμε πλήρη γνώμη για τον άνθρωπο που εκείνες τις στιγμές διέταζε εθνοκαθάρσεις. Ηταν μια ειδική εκπομπή του κακού show ‘Αλλα κόλπα’ στο Mega Channel (11/12/1995), που είχε σκοπό να μαζέψει χρήματα, να τα στείλουμε να βοηθήσουμε τους Σέρβους, αφού πριν και μετά τους είδαμε στις τηλεοράσεις μας να φιλιούνται τρεις φορές σταυρωτά (ο σερβικός τρόπος), παρουσία του Αλέξανδρου Λυκουρέζου. Συμπαρουσιαστής της εκπομπής ήταν ο Παύλος Τσίμας, ο οποίος σημείωνε για τον Μλάντιτς ότι είναι «ήρωας που αξίζει τη βοήθεια μας». Η εκπομπή ήταν μια τυπική εκπομπή σερβοφιλίας, ψεμάτων και κακής προπαγάνδας, όπως ήταν όλες οι παρόμοιες εκπομπές στην Ελλάδα της δεκαετίας του 1990.
Ακούμε, λ.χ. τον Μλάντιτς να λέει χωρίς ντροπή πως δήθεν «ο Πάπας διέταξε τον βομβαρδισμό του ΝΑΤΟ», και καμία αντίδραση δεν υπάρχει σ’ αυτήν την αισχρή ατεκμηρίωτη συκοφαντία. Κατηγορεί τον Ιζετμπέγκοβιτς για ‘ισλαμιστική τρομοκρατία’ λόγω ενός πνευματικού βιβλίου που είχε γράψει για τη θρησκεία του Ισλάμ το 1970, και θεωρείται δεδομένο. Οι σφαγές στις αγορές του Σαράγεβο ήταν λέει προβοκάτσιες, δηλαδή οι Μουσουλμάνοι σκοτώνονταν μόνοι τους, κι όλα είναι μέλι-γάλα. Σημαντική, επίσης, η αγιογραφία των Ελλήνων εθελοντών, μεταξύ τους και μέλη και στελέχη της Χρυσής Αυγής, και του Σερβοβόσνιου διοικητή τους.
Ο Μπονάτσος έκανε μια χάρη στον πεθερό του Λυκουρέζο, με χειροκροτητή τον Τσίμα. Ολοι είχαν τη θέση τους: […]»
«Νιώθαμε ικανοποίηση όταν τους σκοτώναμε (…) Οταν σκοτώναμε μουσουλμάνους, υπήρχαν στιγμές που το γιορτάζαμε για να απομακρύνουμε την ένταση της μάχης. Ούτως ή άλλως, ήταν πολύ εύκολο να τους σκοτώσουμε διότι έκαναν επιθέσεις όπως τα γιουρούσια. Ολοι μαζί μας επιτίθονταν κι εμείς αφήναμε σε 13 λεπτά 300 νεκρούς».
Ετσι περιέγραψαν στον Στέλιο Βραδέλη δύο έλληνες εθελοντές, ο Δημήτρης και ο Τρύφωνας, τη συμβολή τους στη γενοκτονία της Σρεμπρένιτσα («Ταχυδρόμος», 13/11/2004). Γι’ αυτά τους τα ανδραγαθήματα, ο αρχηγός των Σερβοβοσνίων Ράντοβαν Κάρατζιτς τούς απένειμε τον Μάιο του 1996 το Μετάλλιο του Λευκού Αγγέλου, την ανώτερη τιμητική διάκριση της Σερβίας. Τους υποδέχθηκε μάλιστα στο προεδρικό μέγαρο με τα λόγια: «Δύο είναι οι φυσικοί σύμμαχοι των Σέρβων. Ο Θεός και οι Ελληνες».
Κακώς σκανδαλιζόμαστε σήμερα με τέτοιες ιστορίες. Οι έλληνες εθελοντές, που ήταν συνολικά περισσότεροι από εκατό και δεν τιμωρήθηκαν ποτέ για τα εγκλήματά τους, είχαν τη ρητή ή άρρητη υποστήριξη της μεγάλης πλειοψηφίας των συμπατριωτών τους. Πολιτικοί, δημοσιογράφοι, διανοούμενοι, ιερωμένοι, δικηγόροι, καλλιτέχνες διακήρυσσαν ότι οι Σέρβοι έκαναν έναν αμυντικό πόλεμο και ότι οι καταγγελίες για σφαγές ήταν ψέματα των εχθρών της Ορθοδοξίας. Δεν υπήρχε ιδεολογική διαχωριστική γραμμή: δεξιοί κι αριστεροί, φασίστες και κομμουνιστές, τα ίδια έλεγαν. Στην καλύτερη περίπτωση αποφαίνονταν ότι στους πολέμους το πρώτο θύμα είναι η αλήθεια. Στη χειρότερη, ότι οι Μουσουλμάνοι αυτοβομβαρδίζονταν για να προκαλέσουν την επέμβαση της Δύσης.
Και ξέρετε κάτι; Πολλοί από αυτούς τα λένε ακόμη. Την επομένη της καταδίκης του Ράτκο Μλάντιτς σε ισόβια για γενοκτονία και εγκλήματα πολέμου βλέπεις δημοσιογράφους να σαρκάζουν για το «αμφιλεγόμενο» Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, σκιτσογράφους να ανυπομονούν για το πότε θα δικαστούν οι Αμερικανοί και οι Γερμανοί και πολιτικούς να σιωπούν. Ισως εντέλει οι τελευταίοι να είναι και οι λιγότερο προκλητικοί. Απέναντι στους χιλιάδες νεκρούς, τα εκατομμύρια των εκτοπισμένων, τις χιλιάδες γυναίκες που έπεσαν θύματα βιασμών, είναι καλύτερα οι συνένοχοι των δημίων να σιωπούν. Ετσι κι αλλιώς συγγνώμη δεν θα ζητήσουν ποτέ.
Λίγους μήνες μετά τη σφαγή της Σρεμπρένιτσα, ο Μλάντιτς δέχθηκε στο αρχηγείο του έναν γνωστό έλληνα καλλιτέχνη που δεν είναι πια στη ζωή κι έναν γνωστό έλληνα δικηγόρο που ανέλαβε την υπεράσπισή του. Ανταλλάχθηκαν φιλιά και αγκαλιές, έγιναν περιηγήσεις, αποκαλύφθηκαν δυτικές συνωμοσίες και σκευωρίες, έπεσε γέλιο πολύ, και όταν ήλθε η ώρα του αποχαιρετισμού, μετά τις καινούργιες αγκαλιές και τα καινούργια φιλιά, ο καλλιτέχνης ρώτησε τον στρατηγό: «Τι ζώδιο είστε;». Ο Μλάντιτς τον κοίταξε παραξενεμένος, πρέπει να σκέφτηκε ότι οι Ελληνες παίζει να είναι πιο δαιμόνιοι ακόμη κι από τους Σέρβους, και του απάντησε ότι γεννήθηκε Μάρτιο.
Καμιά οργή πια. Ούτε έκπληξη. Μόνο μια απέραντη θλίψη.»
«Όπως αποκαλύπτει η ερευνητική ομάδα του Xyzcontagion, που έχει ασχοληθεί συστηματικά με την υπόθεση, οι Έλληνες της αυτοαποκαλούμενης Εθελοντικής Φρουράς συμμετείχαν στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα, παρουσιάζοντας και σχετικό φωτογραφικό υλικό.
Όπως σημειώνει το Xyzcontagion, το φωτογραφικό υλικό «συμφωνεί με τις καταθέσεις τις οποίες έδωσε ο Σερβοβόσνιος διοικητής της ΕΕΦ ‘Duga puska’ στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τα εγκλήματα στην πρώην Γιουγκοσλαβία, σαν μάρτυρας υπεράσπισης μιας σειράς καταδικασμένων Σερβοβόσνιων εγκληματιών πολέμου. Στις καταθέσεις αυτές, ο διοικητής της ΕΕΦ περιγράφει τις κινήσεις του εκείνες τις μέρες της πτώσης της Σρεμπρένιτσα και των άγριων μαζικών εκτελέσεων άοπλων και αιχμαλώτων, περιγράφει τις συναντήσεις τους με τον Μλάντιτς και άλλους υψηλόβαθμους Σερβοβόσνιους αξιωματικούς, και σημειώνει πως στις μετακινήσεις του αυτές στις περιοχές των εκτελέσεων συνοδευόταν από Έλληνες εθελοντές.
»Οι οποίοι Έλληνες εθελοντές, μάλιστα, όπως αποδεικνύεται και από τα τεκμήρια του Δικαστηρίου -που αποτελούν, πλέον, τεκμήρια της ενοχής των καταδικασμένων-, όχι μόνο βρίσκονταν στα χωράφια και τα γήπεδα που γίνονταν οι εκτελέσεις και οι μαζικές ταφές, μαζί με τον διοικητή τους και άλλους διοικητές και στελέχη του σερβοβοσνιακού στρατού, αλλά έβγαζαν και φωτογραφίες από τους μελλοθάνατους αιχμαλώτους, ή και από τις εκτελέσεις, ακόμα, σύμφωνα με το επίσημο σερβοβοσνιακό πρακτορείο ειδήσεων!»
# Στο ‘Vice‘, ο Θοδωρής Χονδρόγιαννος γράφει: ‘Ο Ρόλος των Ελλήνων «Πατριωτών» στη Γενοκτονία της Σρεμπρένιτσα: Ο Ratko Mladic κρίθηκε ένοχος για γενοκτονία. Γιατί πόζαρε δίπλα σε στέλεχος της Χρυσής Αυγής; Και γιατί έγιναν ναζιστικοί χαιρετισμοί «για πλάκα» από Ελληνες εθελοντές;’ VICE, 28/11/2017, αξιοποιώντας πολλά δείγματα ντοκουμέντων και υλικών που έχει φέρει στο φως το XYZ Contagion, βίντεο, φωτογραφίες, έγγραφα, αλλά και σημειώνοντας ειδικότερα ένα θέμα που δεν θίγεται επαρκώς: Τις απειλές. https://www.vice.com/gr/article/8x5z7a/o-rolos-twn-ellhnwn-patriwtwn-poy-symmeteixan-sth-genoktonia-ths-sremprenitsa
«Σύμφωνα με την έρευνα του XYZ Contagion (μέλη της ερευνητικής ομάδας είπαν στο VICE ότι έχουν δεχθεί πολλές απειλές εξαιτίας των στοιχείων που έχουν αποκαλύψει για την υπόθεση της ΕΕΦ), ο ρόλος των Ελλήνων εθελοντών δεν ήταν περιφερειακός. Το αντίθετο: βρέθηκαν εκεί όπου έγιναν οι μαζικές εκτελέσεις των Βόσνιων μουσουλμάνων».
«Τα χρόνια περνούν, τα Βαλκάνια πλέον δεν φλέγονται και οι πληγές κλείνουν με τα θύματα να ζητούν δικαιοσύνη. Η Βρετανική εφημερίδα Guardian χαρακτηρίζει τη δράση των Ελλήνων εθελοντών στη Βοσνία, το πιο καλοκρυμμένο μυστικό της Ελλάδας, καθώς μια ολόκληρη χώρα -με ελάχιστες εξαιρέσεις – έσβησε μερικά τηλεοπτικά και φωτογραφικά καρέ από τη συλλογική της μνήμη. Έμειναν μερικοί δημοσιογράφοι, όπως η ομάδα του Ίου, ο Τάκης Μίχας και πιο πρόσφατα η δημοσιογραφική ομάδα του Έθνους, να κυνηγούν μια αλήθεια. Το 2005 ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος έφερε το θέμα στη Βουλή, με αποτέλεσμα να διαταχθεί έρευνα από τον τότε υπουργό δικαιοσύνης κ.Παπαληγούρα, που το 2011 κατέληξε στο αρχείο.
Αν πιστέψουμε το συμβολισμό της καταδίκης Μλάντιτς, πράγματι ποτέ δεν είναι αργά για όσους διαπράττουν τέτοια εγκλήματα να βρεθούν ενώπιον της δικαιοσύνης. Δεν πρόκειται να ξυπνήσουμε φαντάσματα του παρελθόντος, αλλά μπορούμε να “διορθώσουμε” τη συλλογική μας μνήμη και τη σημερινή μας συνείδηση, για μια υπόθεση που έρχεται από το παρελθόν, αλλά μυρίζει μπόχα από το μέλλον. Δεν έχουν περάσει μερικοί μήνες από το ποδοσφαιρικό παιχνίδι Ελλάδας-Βοσνίας, όταν στο Καραϊσκάκη σηκώθηκε το ανατριχιαστικό πανό “Μαχαίρι-Σύρμα-Σρεμπρένιτσα” και αντιμετωπίστηκε ως ένας απλός χουλιγκανισμός. Ακριβώς γιατί στο συλλογικό φαντασιακό αυτής της χώρας, στη Σρεμπρένιτσα Έλληνες πολέμησαν με τους Σέρβους ορθόδοξους αδερφούς για να ανακόψουν την επέλαση των Μουσουλμάνων.
Η Ελληνική κυβέρνηση οφείλει να ανοίξει και πάλι το φάκελο της ελληνικής συμμετοχής στο πόλεμο της Βοσνίας. Και να τα συζητήσουμε όλα. Τι είπαμε τότε, σε τι πιστέψαμε και ποιοι ήταν πίσω από τους Έλληνες παρακρατικούς. Αυτούς που πρέπει να βρεθούν ενώπιον της δικαιοσύνης για εγκλήματα πολέμου, να δικαιωθούν τα θύματα και να σταματήσει ο θάνατος να κάνει τις διακοπές του στο Σεράγεβο.
– Ο Λευτέρης Αρβανίτης είναι δημοσιογράφος και υπεύθυνος του γραφείου της 24MEDIA στη Θεσσαλονίκη»
# Από κει και μετά, είχαμε αμέτρητες click-bait αναδημοσιεύσεις του βίντεο με τα ‘Αλλα Κόλπα’ Μπονάτσου-Μλάντιτς-Λυκουρέζου-Μουσιώνη, όπως:
– Όταν ο Βλάσης Μπονάτσος ρωτούσε χαρούμενος τον Χασάπη των Βαλκανίων Μλάντιτς «Τι ζώδιο είσαι;» – Μικροπράγματα
84 σκέψεις σχετικά με το “Ο Κάρατζιτς και οι Ελληνες: Η ενοχή του Κάρατζιτς και η συλλογική μας αθωότητα (Συνεργασία του ιστολογίου μας με το περιοδικό The Books’ Journal, τεύχος #66, Μάιος 2016)”
84 σκέψεις σχετικά με το “Ο Κάρατζιτς και οι Ελληνες: Η ενοχή του Κάρατζιτς και η συλλογική μας αθωότητα (Συνεργασία του ιστολογίου μας με το περιοδικό The Books’ Journal, τεύχος #66, Μάιος 2016)”