Ο κόσμος σε 360 μοίρες. Το μοναδικό '0% Lies & Errors Free' website. Στιγμές και όψεις της ελληνικής (και όχι μόνο) δημόσιας πραγματικότητας από ένα ιστολόγιο που αγαπάει την έρευνα. Επειδή η αλήθεια είναι μεταδοτική.
Ντοκουμέντο #07: Η επιβεβαίωση: Τα μέλη του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ προμηθεύτηκαν πλαστές ταυτότητες από τον πρώην υφυπουργό Εσωτερικών του Μιλόσεβιτς για να διαφύγουν και να κρυφτούν στη Σερβία μετά το έγκλημα πολέμου στην Σρεμπρένιτσα (Από τη σειρά ‘Νέα αποκλειστικά στοιχεία: Τι άλλο έκαναν οι Ελληνες εθελοντές στη Σρεμπρένιτσα’)
Οσοι τυχόν θέλουν να ενημερωθούν για τις εξελίξεις ή έχουν χάσει επεισόδια από τις δημοσιεύσεις μας μετά τον Ιούνιο και τον Ιούλιο του 2015, στην εισαγωγή από το πρώτο δημοσίευμα αυτής της σειράς (‘Η μαρτυρία του αστυνομικού που είδε στα χέρια των εθελοντών τις φωτογραφίες με τους σφαγμένους μουσουλμάνους’) θα μάθουν όσα χρειάζονται. Το προηγούμενο και το επόμενο δημοσίευμα-ντοκουμέντο βρίσκεται (ή θα βρίσκεται) αντίστοιχα αριστερά και δεξιά επάνω από τον τίτλο της ανάρτησης.
Για γρήγορη πρόσβαση, ολόκληρη η νέα αυτή σειρά σε αντίστροφη χρονολογική ταξινόμηση (πρώτα τα νεότερα), κάτω από την κατηγορία ‘Τι άλλο έκαναν οι Ελληνες εθελοντές στη Σρεμπρένιτσα‘. Στο τέλος του κειμένου, υπάρχουν links για όλες τις σχετικές μας έρευνες, νέες και παλαιότερες, και όλα τα κείμενα σχετικά με την σφαγή στη Σρεμπρένιτσα, τα γεγονότα στη Γιουγκοσλαβία και, φυσικά, την ελληνική εμπλοκή.
Το σημερινό report έχει τίτλο:
Ντοκουμέντο #07: Η επιβεβαίωση: Τα μέλη του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ προμηθεύτηκαν πλαστές ταυτότητες από τον πρώην υφυπουργό Εσωτερικών του Μιλόσεβιτς για να διαφύγουν και να κρυφτούν στη Σερβία μετά το έγκλημα πολέμου στην Σρεμπρένιτσα
Στο 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ (από 43 χρόνια κάθειρξη για εγκλήματα πολέμου και γενοκτονία, 1.200 εκτελέσεις σε 5 ώρες, προς 5 μάρκα το κεφάλι, μόνον οι 4 απ’ αυτούς έφαγαν 142 χρόνια φυλακή για εγκλήματα πολέμου) υπηρετούσε ο μισθοφόρος και μέλος της ΕΕΦ Αγγελος Λάτσιος με την πλαστή ταυτότητα στο όνομα ‘Andjelko Todorovic‘. Πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι πρόσφατα (Φεβρουάριος 2016) ένα ακόμα μέλος της αιμοσταγούς μιλίτσιας, ο Brano Gojkovic, δήλωσε ‘ένοχος’ στα σερβικά δικαστήρια και καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλάκιση για τη δολοφονία 800 κρατουμένων, η είδηση εδώ, αν και τα δέκα μόλις χρόνια της ποινής άφησαν τις οικογένειες των θυμάτων και πολλούς ακόμα εξαιρετικά ανικανοποίητους, ειδικά επειδή στη συμφωνία με τον Εισαγγελέα δεν συμπεριλαμβανόταν η κατάθεση στοιχείων εκ μέρους του ώστε να απαγγελθούν κατηγορίες και σε τρεις ακόμη δολοφόνους που κυκλοφορούν ελεύθεροι και δίνουν συνεντεύξεις στην σερβική TV (Zoran Obrenovic με το ψευδώνυμο Manjiv, Dragomir Pecanac και ο διοικητής του Αποσπάσματος, Milorad ‘Miso’ Pelemis). http://www.justice-report.com/en/articles/bosnian-prosecution-unhappy-with-gojkovic-plea
Οι γενναίοι εκτελεστές του διαβόητου αποσπάσματος θανάτου χρησιμοποιούσαν πλαστές ταυτότητες, με τις οποίες τους εφοδίασε το υπουργείο Εσωτερικών του Μιλόσεβιτς, και μετά τη Σρεμπρένιτσα, για να διαφύγουν από τα εδάφη της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας (Republika Srpska, RS) στη Σερβία.
Ο Λάτσιος βρίσκονταν στην πρώην Γιουγκοσλαβία συνολικά, από το 1993 ως το 2007, εκτός από το διάστημα που πήγε μισθοφόρος στο πλευρό του Σεσέκο Μομπούτου στο Κογκό. Οπως θα θυμάστε, είχε παντρευτεί Σέρβα, είχε κάνει και παιδί μαζί της, είχε δουλέψει πορτιέρης στα μαγαζιά του Αρκάν στο Βελιγράδι, και τελικά απελάθηκε στα ελληνομακεδονικά σύνορα το 2007. Στο μεταξύ συμμετείχε σαν σωματοφύλακας στην ομάδα ασφαλείας του Μλάντιτς όταν αυτός ήταν καταζητούμενος και έβγαινε βόλτες στο Βελιγράδι, και -σύμφωνα με τον ίδιο- αυτός ήταν ο λόγος που ανακρίθηκε δύο φορές από τις μυστικές υπηρεσίες της Σερβίας.
ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ του XYZ Contagion: Δύο σκηνές ακόμη, τις οποίες βρήκαμε στα αρχεία των τεκμηρίων του ICTY. Αποδεικνύεται ότι υπάρχουν κι άλλα βίντεο με το αιμοσταγές 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ, εκτός από όσα είχε φέρει στο φως το XYZ Contagion το καλοκαίρι του 2015 (δείτε το βίντεο ‘Στρατόπεδο Vlasenica, Τελετή Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς, ΕΕΦ, στρατηγός Krstic και 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ‘). Αυτή η τελετή είχε λάβει χώρα στο στρατόπεδο στο οποίο συστεγάζονταν και συνεκπαιδεύονταν η ΕΕΦ και το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ, στη Vlasenica, στις 14 Οκτωβρίου 1995, λίγο μετά τη Σρεμπρένιτσα, στην επέτειο του ενός έτους από τη δημιουργία της μονάδας. Ο στρατηγός Radislav Krstic (καταδικασμένος σε 46 χρόνια φυλάκιση) παραδίδει τελετουργικά τη σημαία -και καινούργια όπλα- στο 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ των ψυχρών εκτελεστών Milorad ‘Miso’ Pelemis, Franc Kos και Stanko Kojic. Οι οκτώ που συμμετείχαν στη μαζική σφαγή στο Branjevo, και ανάμεσά τους και οι Franc Kos, Stanko Kojic, Brano Gojkovic, Aleksandar Cvetkovic και Drazen Erdemovic πήραν όλοι έκτακτη προαγωγή και μετάλλια και διακρίσεις ενώ και ολόκληρη η μονάδα τιμήθηκε με αριστείο για την επιτυχή ολοκλήρωση όλων των αποστολών που της ανατέθηκαν. Διακρίνονται επίσης να παρακολουθούν σαν θεατές, ακουμπισμένοι σε ένα όχημα, ο Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς και άλλοι δύο που θα μπορούσαν να είναι από την ΕΕΦ. Διόλου απίθανο ανάμεσα στους τιμώμενους σφαγείς να βρίσκεται και το μέλος της ΕΕΦ Αγγελος Λάτσιος, το μοναδικό Ελληνόπουλο που το όνομά του φιγουράρει στις λίστες με τα ονόματα των μελών του πιο αιμοσταγούς μισθοφορικού Αποσπάσματος Θανάτου του σερβοβοσνιακού στρατού (πέντε μάρκα το κεφάλι) των πιο απάνθρωπων εκτελεστών και εγκληματιών πολέμου σε ολόκληρο τον γιουγκοσλαβικό πόλεμο της δεκαετίας του 1990.
«# Θα έλθουν οι ελληνικές αρχές σε επαφή με τις αρχές της Βοσνίας ή/και της Republika Srpska ή/και με τον δικηγόρο και συγγραφέα Aziz Tafro για να διερευνηθεί αν αληθεύουν οι πληροφορίες που θέλουν κάποιους εθελοντές να έχουν παραμείνει στην Σερβοβοσνιακή Δημοκρατία, να έχουν πάρει την υπηκοότητα της χώρας και να απολαμβάνουν συντάξεις και επιδόματα;;; Ενα απόρρητο έγγραφο που ήρθε στη δημοσιότητα κατά τη διάρκεια της εκδίκασης της υπόθεσης του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ, αποδεικνύει ότι πολύ νωρίς, ήδη από τα τέλη 1995 ή αρχές 1996, ο επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών του στρατού της Σερβοβοσνιακής Δημοκρατίας Petar Salapura ζητούσε επιτακτικά από τον υπουργό Εσωτερικών (MUP) της Republika Srpska να μεριμνήσει ώστε να εκδοθούν πλαστές ταυτότητες για τους αλλοεθνείς που ήταν μέλη του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ ή για όσους καταζητούνταν, ώστε να φυγαδευτούν στην Σερβία.
Request to issue falsified personal identification documents to eight members of the 10th Sabotage Detachment
On 16 January 1996 Petar Salapura sent a telegram to the Ministry of the Interior (MUP) of Republika Srpska directly asking them to issue personal identification documents to eight members of the 10th Sabotage Detachment so that they could escape to Serbia:
«Considering that we have a group of members in the 10 Sabotage Detachment who are foreign citizens or are on the list of individuals who have been indicted by the Hague Tribunal, we ask that you order the Bijeljina MUP to issue personal IDs with Serbian first and last names to these individuals, or with different first and last names for Serbian nationals. There are 8 (eight) such individuals».
Οι αλλοεθνείς που υπηρετούσαν στο Απόσπασμα δεν ήταν και τόσοι πολλοί. Εύκολα μπορεί κανείς να βρει όλα τα ονόματά τους.
Σελίδες 21 και 57 της σερβικής έκδοσης ή σελίδες 25 και 64 της αγγλικής έκδοσης. Από την έκθεση της οργάνωσης Humanitarian Law Center, με τίτλο ‘Dossier The 10th Sabotage Detachment of the Main Staff of the Army of Republika Srpska’, έκδοση Humanitarian Law Center, Αύγουστος 2011. Ο επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών του στρατού της Σερβοβοσνιακής Δημοκρατίας Petar Salapura ζητούσε επιτακτικά από τον υπουργό Εσωτερικών (MUP) της Republika Srpska να μεριμνήσει ώστε να εκδοθούν πλαστές ταυτότητες για τους αλλοεθνείς που ήταν μέλη του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ ή για όσους καταζητούνταν, ώστε να φυγαδευτούν στην Σερβία.
[…]
## Διαβάστε, παρακαλώ, πολύ προσεκτικά αυτήν εδώ την συνέντευξη στον Σταύρο Τζήμα, έναν, κατά την γνώμη μας, από τους λίγους ανθρώπους στην Ελλάδα που ξέρει τόσα πολλά για το γιουγκοσλαβικό, αν και όπως είδαμε στο τελευταίο του βιβλίο, θα μπορούσε να είχε κάνει καλύτερη δουλειά στον συνδυασμό των στοιχείων και των πληροφοριών που είχε στη διάθεσή του. Στη συνέντευξη αυτή, ο προσεκτικός αναγνώστης ήδη θα έχει καταλάβει ποιο ακριβώς πρόσωπο είναι αυτό που λέει λ.χ. ότι «ο Μλάντιτς του ανέθεσε τον ρόλο του εκπαιδευτή στην υπό συγκρότηση ομάδα καταδρομών του σερβοβοσνιακού στρατού από την οποία προέκυψε η ‘μοίρα ειδικών αποστολών’ υπό την άμεση διοίκηση του στρατηγού» ή ότι αυτός και η ομάδα του ήταν ο πρώτος που μπήκε στη Σρεμπρένιτσα, και όχι οι επιδειξίες ποζεράδες άκαπνοι της ΕΕΦ που «εισήλθαν αργότερα για επίδειξη».
Βέβαια, όλοι μας πρέπει να είμαστε ιδιαιτέρως κριτικοί με τους καθ’ έξη και κατά συρροή ‘ηρωες’ ψεύτες του βοσνιακού εμφυλίου. Υπάρχει ένα σημείο, όμως, που ίσως αξίζει να διερευνηθεί ιδιαιτέρως. Και έχει να κάνει με την μετέπειτα διαδρομή του συγκεκριμένου. Δεν μπορούμε, ούτε θέλουμε να μπούμε σε αυτά τα χωράφια, και πιστεύουμε δεν είμαστε απ’ αυτούς που μετράνε την σκιά τους παραπάνω απ’ το μπόι τους, όμως δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το εξής: Ποιος είχε υπογράψει στη φωτογραφία του διμοιρίτη Stanko Kojic με έναν Grk (Ελληνας), δηλαδή στο τεκμήριο με τον κωδικό O1-35, στη δίκη των Franc Kos, Stanko Kojic et al.του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ;;; http://www.kathimerini.gr/308339/article/epikairothta/politikh/aggelos-o-filos-toy-strathgoy-mlantits».
Ετυμηγορία εναντίον Franc Kos, Stanko Kojic et al, των τεσσάρων του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ (10th Sabotage Detachment) που καταδικάστηκαν από 40-43 χρόνια κάθειρξη ο καθένας. Το τεκμήριο με τον κωδικό O1-35 ήταν μια φωτογραφία του Stanko Kojic με έναν Grk (Ελληνα). Γνωρίζουμε ότι την ευθύνη για το γνωστό γεγονός της καταστροφής του μιναρέ και του τζαμιού της Σρεμπρένιτσα την ‘διεκδικούν’ τόσο το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ όσο και οι άνδρες της ΕΕΦ. Γνωρίζουμε, επίσης, ότι στις επίσημες λίστες των μελών του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ υπάρχει και ένας τουλάχιστον Ελληνας (πιθανώς και δύο) με το όνομα Αγγελος Λάτσιος (πιθανόν του Παναγιώτη).
Η διαφυγή των καθαρμάτων του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ μέσω πλαστών ταυτοτήτων με την ευγενική χορηγία των σερβικών μυστικών υπηρεσιών ήταν κοινός τόπος για όσους είχαν ασχοληθεί με την μετέπειτα πορεία ατιμωρησίας των ανθρώπων που σκότωναν για 5 μάρκα το κεφάλι, 1.200 εκτελέσεις σε 5 ώρες. Γεγονός που επιβεβαιώθηκε πρόσφατα, στις 13/11/2015, στη δίκη του Μλάντιτς, με τον χαρακτηριστικότερο τρόπο, και από τον πιο αρμόδιο άνθρωπο: Καταθέτοντας για την υπεράσπιση του σφαγέα στρατηγού, ο επικεφαλής των Μυστικών Υπηρεσιών της Republika Srpska και αργότερα Υπουργός Δημόσιας Τάξης του Κάρατζιτς Dragan Kijac δήλωσε πως το 1996, έπειτα από αίτημα του επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών του στρατού της Σερβοβοσνιακής Δημοκρατίας Petar Salapura, που είδαμε προηγουμένως, είχε προμηθεύσει με πλαστές ταυτότητες τον Drazen Erdemovic και άλλα επτά μέλη του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ, με σκοπό να διαφύγουν στη Σερβία. [Σ.Σ.: Αναφέρεται με το δεύτερο αγγλικό όνομά του, ‘Tenth Reconnaissance Unit’, και εννοεί φυσικά το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ].
«Testifying in defence of Ratko Mladic, former Bosnian Serb deputy interior minister Dragan Kijac said that in 1996 he gave fake identification cards to Srebrenica massacre suspects so they could flee to Serbia.
Kijac testified at the Hague Tribunal on Thursday that he was ordered to give fake identification cards to eight former members of the Bosnian Serb Army’s Srpska Tenth Reconnaissance Unit so they could escape potential prosecution.
He said he received the order from Petar Salapura, the former commander of the Bosnian Serb Army Main Headquarters’ information section.
The order, which prosecutor Arthur Traldi presented to the witness in the courtroom, stated that fact identification cards were needed by ‘persons indicted by the Hague Tribunal’.
At that time, only Mladic and Bosnian Serb political leader Radovan Karadzic were charged with war crimes by the UN-backed court in The Hague.
Kijac said that assisting the fugitives was ‘totally fine’.
‘In 1996 I had no obligation to cooperate with the Tribunal,‘ he said.
Among those given fake identification, Kijac admitted, was Drazen Erdemovic, who in 1996 admitted to taking part in the killings of over 1,000 Bosniaks in a village near Zvornik after the fall of Srebrenica.
Prosecutor Traldi also showed Kijac an order in which Mladic authorised Erdemovic and three other soldiers to travel to Serbia in 1996. The witness said he ‘had no knowledge’ about who they were.
Asked by presiding judge Alphons Orie if he knew that by giving fake identification to suspects he was ‘obstructing the Tribunal’, Kijac replied: ‘From this perspective, yes … But I was just acting under the law at that time».
– Πηγή: Bosnian Serb Official Admits Helping Srebrenica Fugitives, Balkan Insight, 13/11/2015 http://www.balkaninsight.com/en/article/mladic-witness-admits-helping-srebrenica-fugitives-11-12-2015
Μένει να διευκρινιστεί αν στο κύκλωμα αυτό υπήρχε συμμετοχή και του Λάτσιου. Κάποιος που είχε πλαστή ταυτότητα από το 1994 ή 1995, είναι απολύτως απίθανο να κυκλοφορεί μετά τη Σρεμπρένιτσα με το πραγματικό του όνομα, το οποίο φαινόταν ασφαλώς από χιλιόμετρα μακριά ότι δεν είναι γιουγκοσλαβικό. Ο υφυπουργός υπεύθυνος για τις μυστικές υπηρεσίες το επιβεβαίωσε μόλις πριν λίγες εβδομάδες. Μένει να δούμε πόσα θα θελήσει να μάθει για την υπόθεση αυτή η Ελληνική Δικαιοσύνη.
Ημερομηνία 10 Ιουλίου 1995: Η διαταγή του διοικητή του του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ Milorad ‘Miso’ Pelemis, υπογεγραμμένη και από τον διμοιρίτη Franc Kos, σύμφωνα με την οποία οι 26 άντρες της μονάδας που αναφέρονται σε αυτήν διατάσσονται από το Γενικό Επιτελείο του VRS (δηλαδή από τον Μλάντιτς) να προελάσουν στην κατεύθυνση του δρόμου Bijeljina-Vlasenica-Bratunac προς τη Σρεμπρένιτσα.
«# Στη συνέχεια, τον Δεκέμβριο του 2011, στο αντίστοιχο με το ΔΠΔΧΓ δικαστήριο της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης για τους εγκληματίες πολέμου, ο Μπάγιαγκιτς κατέθεσε σαν μάρτυρας υπεράσπισης στην έφεση ενός άλλου καθάρματος, του Σλοβένου μισθοφόρου Franc Kos, που αρχικά πολεμούσε για τους Κροάτες και αργότερα πέρασε στους Σέρβους. http://www.justice-report.com/en/en-audio/kos-et-al-observer-of-shooting-on-branjevo
Ο Franc Kos ήταν ο διοικητής της Διμοιρίας Bijeljina, της μιας εκ των δύο διμοιριών ενός Αποσπάσματος Θανάτου που αποτελούνταν αποκλειστικά και μόνο από αδίστακτους επί χρήμασι μισθοφόρους-εκτελεστές, αυστηρά επιλεγμένους, που ποτέ δεν ξεπέρασαν τους 50 με 60, όλοι με ετήσια ή διετή συμβόλαια. Πρόκειται για το διαβόητο 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ (10 Diverzantski Odred, 10th Sabotage Detachment).Το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ μαζί με τους Λύκους του Δρίνου ήταν οι πρώτοι που μπήκαν στην Σρεμπρένιτσα και σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ήταν αυτοί που κατέστρεψαν το μουσουλμανικό τζαμί της πόλης με τον μιναρέ του, μαζί με Ελληνες εθελοντές.
Ηταν η πιο αιμοσταγής μισθοφορική (οι ίδιοι αυτοαποκαλούνται ‘επαγγελματική’) ειδική μονάδα του σερβοβοσνιακού στρατού, με διοικητή -κάτω από τις άμεσες διαταγές του Μλάντιτς- τον Milorad ‘Miso’ Pelemis (διεθνές ένταλμα σύλληψης εναντίον του από την Interpol) και άφησε εποχή στις εν ψυχρώ μαζικές πισώπλατες εκτελέσεις. Μόνο στη στρατιωτική φάρμα Branjevo στην περιοχή Ζβόρνικ, κοντά στην Σρεμπρένιτσα, μια οκταμελής ομάδα σκότωσε 1.200 ανθρώπους, από τις 10.30 το πρωί μέχρι τις 16.00 το απόγευμα της 16ης Ιουλίου 1995, με διαλείμματα για σάντουιτς και μπύρα, επάνω απ’ τους νεκρούς, ενώ οι επόμενες γραμμές μελλοθανάτων περίμεναν μπροστά τους. Για να διασκεδάζουν περισσότερο, τους πυροβολούσαν πρώτα στα γόνατα και στους αγκώνες, ενώ μετρούσαν τους μελλοθάνατους με μονάδα μέτρησης το ‘φορτηγό’, λ.χ. «έχουμε ακόμη 2,5 φορτηγά να κανονίσουμε». Οταν ανακαλύφτηκαν οι μαζικοί τάφοι -παρά την προσπάθεια να καλύψουν τα ίχνη τους, μεταφέροντας αργότερα τα πτώματα σε άλλους λάκκους- διαπιστώθηκε ότι όλοι πλην ενός ήταν πολίτες (εδώ μια περιγραφή της διαδικασίας από τον Κροάτη της Βοσνίας μισθοφόρο Drazen Erdemovic που σκότωσε μόνο 100 αιχμάλωτους, με τους κρατούμενους να στήνονται σε σειρές των δέκα, με δεμένα χέρια και μάτια).
Οπως έγινε γνωστό στο δικαστήριο, η τιμή για τα καθάρματα του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ ήταν πέντε μάρκα το κεφάλι -και οι σφαίρες προσφορά της επιχείρησης. Η μονάδα αυτή διακρίθηκε και για τις επιδόσεις της στο πλιάτσικο. Σαν κοινοί -αλλά οργανωμένοι- λωποδύτες, φρόντισαν και είχαν στη διάθεσή τους φορτηγά για να φορτώνουν τα αντικείμενα αξίας που έβρισκαν στα άδεια εγκαταλελειμμένα σπίτια της Σρεμπρένιτσα. Αλλά και στους χώρους εκτελέσεων, πριν βάλουν στη γραμμή δέκα-δέκα τους μελλοθάνατους Μουσουλμάνους, ρωτούσαν ποιοι είχαν συγγενείς που θα μπορούσαν να πληρώσουν λύτρα σε αντάλλαγμα για τη ζωή τους, και όσοι απαντούσαν θετικά, τους ξεχώριζαν. Σε έναν από τους χώρους συγκέντρωσης και εξόντωσης, στο ποδοσφαιρικό γήπεδο του χωριού Nova Kasaba, πήραν με το έτσι θέλω έναν νεαρό Μουσουλμάνο για τον οποίο νόμιζαν ή ήξεραν ότι είχε χρήματα, τον πήγαν στο σπίτι του, τον λήστεψαν και κατόπιν τον εκτέλεσαν.
Σ’ αυτή την υπόθεση (Franc Kos, Stanko Kojic et al) του 2011, κατηγορούμενοι ήταν τέσσερις από το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ. Ο δεύτερος στην ιεραρχία σφαγέας ήταν ένας Βόσνιος που λεγόταν Stanko Kojic (είχε αλλάξει το παλιό του επώνυμο που ήταν Savanovic). Μάλιστα, στο βίντεο που δείχνει τον Μλάντιτς να προχωράει πεζός προς το κέντρο της Σρεμπρένιτσα, δίπλα του διακρίνεται ο ίδιος ο Stanko Kojic, να φιλιούνται και να αλληλοσυγχαίρονται (σκηνές από βίντεο εδώ, στο 0.23′).
Η ώρα είναι περίπου 16.30 στις 11 Ιουλίου 1995. Ο Μλάντιτς εισβάλλει θριαμβευτικά στην άδεια Σρεμπρένιτσα, μαζί με τους ανώτερους αξιωματικούς του επιτελείου του και τους εκλεκτότερους εκ των παραστρατιωτικών του. Ο Stanko Kojic ή Savanovic, πίσω δεξιά με το καπέλο και ο στρατηγός Radislav Krstic, αριστερά, κατά την είσοδο στην άδεια πόλη.
Ολοι τελικά καταδικάστηκαν σε 40-43 χρόνια κάθειρξη ο καθένας, όμως υπάρχει κι εδώ ελληνική σύνδεση. Στον κατάλογο των τεκμηρίων της υπόθεσης, υπήρχε και μια φωτογραφία του Stanko Kojic με έναν ‘Grk‘, όπως έγραφε επάνω η φωτογραφία, με έναν Ελληνα, δηλαδή. Ηταν το τεκμήριο με τον κωδικό O1-35:
Αναρωτιέστε ποιος μπορεί να είναι αυτός ο Ελληνας;;; Αν έπρεπε να στοιχηματίσουμε, θα λέγαμε ότι οι μεγαλύτερες πιθανότητες είναι να πρόκειται για τον εθελοντή Αγγελο Λάτσιο. Τον μοναδικό γνωστό (μέχρι στιγμής) πατριώτη μας που έχει την τιμή το όνομά του να φιγουράρει ανάμεσα στα ονόματα των πιο διαβόητων καθαρμάτων-μισθοφόρων των Αποσπασμάτων Θανάτου του σερβοβοσνιακού στρατού. Ηταν εκείνος ο εθελοντής που κατατάχτηκε στο συγκεκριμένο Απόσπασμα Θανάτου, στο 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ, προφανώς μαζί με έναν ακόμη Ελληνα, του οποίου το όνομα, όμως, δεν ήταν εφικτό να διασταυρωθεί, κι έτσι το όνομα του δεύτερου συμπατριώτη μας που μας έκανε περήφανους για τη συμμετοχή του σ’ αυτήν την άγρια παραστρατιωτική militia παραμένει σε εκκρεμότητα [Σ.Σ.: Ο όρος ‘militia’ στο εξής με την δυτική έννοια του όρου, όχι με την έννοια που είχε στις σοσιαλιστικές χώρες, την ‘militsiya’ σαν πολιτοφυλακή].Διακρίνεται σε πολλές φωτογραφίες, εκ των οποίων μία είναι η παρακάτω:
Βλασένιτσα Βοσνίας, Φεβρουάριος 1995, προφανώς στη βάση του στρατοπέδου της ΕΕΦ ή ίσως σε κάποιο από τα κατασχεμένα μουσουλμανικά οικήματα που είχαν παραχωρηθεί στους Ελληνες, κατόπιν διαταγής του Μλάντιτς. Διακρίνονται οι Μήτκος Αντώνιος (διοικητής της ΕΕΦ), Βασιλειάδης Τρύφων (υποδιοικητής της ΕΕΦ), Μουρατίδης Γιώργος, Καθάριος Κυριάκος, Κώστας (αγνώστων λοιπόν στοιχείων, ίσως να πρόκειται για τον καταγεγραμμένο εθελοντή Κώστα Λαμπρόπουλο), Λάτσιος Αγγελος του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ, Νικολαΐδης Νίκος και το μέλος της Χρυσής Αυγής ΜΜ. Επιδεικνύουν -υποθέτουμε- τον βαρύ οπλισμό τους.
Είναι ο δεύτερος από αριστερά στην επάνω σειρά με τον κόκκινο μπερέ και το τεράστιο όπλο με την ταινία πολυβόλου που κρέμεται. Το όνομά του ήταν γνωστό στην Ελλάδα από τα ρεπορτάζ των εφημερίδων του 1995, έγινε, όμως, ευρύτερα γνωστό και στην πρώην Γιουγκοσλαβία το 2009, σε ένα συνέδριο 70 ιστορικών, ερευνητών και ακαδημαϊκών, που συμβολικά έλαβε χώρα στο Potocari, στο ίδιο κτίριο που είχε τη βάση του η δύναμη των Ολλανδών Κυανόκρανων που απέτυχαν να προστατέψουν τον άμαχο πλυθυσμό της Σρεμπρένιτσα. Οργανωτής του συνεδρίου ήταν το διεθνώς αναγνωρισμένο Institute for Research of Crimes against Humanity and International Law και το θέμα του ήταν ‘Genocide in Bosnia and Herzegovina, The consequences of the judgment of the International Court of Justice’. Στο συνέδριο αυτό παρουσιάστηκε μια εισήγηση με αντικείμενο το συγκεκριμένο αιμοσταγές μισθοφορικό Απόσπασμα Θανάτου, το διαβόητο 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ. Παρουσιάστηκε το ιστορικό αυτής της militia και ο πλήρης κατάλογος μελών της.
Ο τίτλος της σχετικής εισήγησης ήταν το άλλο όνομα που συνηθίζεται στα αγγλικά κείμενα για το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ, δηλαδή ‘Tenth Reconnaissance Squad: Executors of Bosniaks’ (’10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ: Εκτελεστές Βοσνίων’), και πριν τον κατάλογο των ονομάτων, διαβάζουμε:
«Besides these criminals who, as members of the 10th Reconnaissance Squad executed thousands of Bosniaks from Srebrenica, were mentioned and the following members of the ‘death squads’: Vlasenicani […] Greek Angelos Latsios […]»
(«Pored nabrojanih zlocinaca koji su kao pripadnici Desetog diverzantskog odreda strijeljali hiljade srebrenickih Bosnjaka, spominju se i sljedeci pripadnici ovog ‘odreda smrti’: Vlasenicani […] Grk Angelos Latsios», όπου ‘odreda smrti’ σημαίνει ‘αποσπάσματα θανάτου’, ‘death squads’ και όπου ‘Vlasenicani’ μεταφράζεται ελεύθερα ‘Βλασενιτσιώτες’).
Οπως μπορείτε να δείτε στο τμήμα που είναι ‘μαρκαρισμένο’, το όνομα ‘Grk Angelos Latsios’ υπάρχει δύο φορές. Την δεύτερη παρεμβάλλεται το όνομα ‘Panagiotis‘. Δεν γνωρίζουμε αν είναι το ψευδώνυμο ή αν είναι το πατρώνυμο· λογικά πρέπει να είναι το δεύτερο.
Εχουμε βρει τα σχετικά έγγραφα, στα σερβικά και μεταφρασμένα στα αγγλικά. Οπως μπορείτε να δείτε εδώ στο οργανόγραμμα με την δομή του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ, κάτω δεξιά στη δεύτερη διμοιρία που διοικούσε ο στυγερός δολοφόνος Franc Kos, το όνομα ‘Αγγελος Λάτσιος’ φιγουράρει 14ο από την αρχή ενώ 6ο από το τέλος βρίσκεται το όνομα του Stanko Kojic. Σημειώστε πως το αστεράκι δίπλα στο όνομα του Λάτσιου σημαίνει πως ήταν επιβεβαιωμένα μέλος της συμμορίας-διμοιρίας.
Σελίδα 42 της αγγλικής έκδοσης ή σελίδα 36 της σερβικής έκδοσης. Από την έκθεση του Humanitarian Law Center με τίτλο ‘Dossier The 10th Sabotage Detachment of the Main Staff of the Army of Republika Srpska’, έκδοση Humanitarian Law Center, Αύγουστος 2011, στα αγγλικά ή Fond za Humanitarno Pravo, ‘Dosije 10. Diverzantski Odred Glavnog staba vojske Republike Srpske’, 2011, στα σερβικά. Το οργανόγραμμα της ‘επαγγελματικής’ μισθοφορικής αδίστακτης militia. Ο συμπατριώτης μας φαίνεται είχε μεγάλους στόχους, να γίνει κανονικός μισθοφόρος και να πληρώνεται με το κεφάλι. Το όνομά του, ‘Latias Angelos’, ‘Λάτσιος Αγγελος’ φιγουράρει 14ο από την αρχή στο κάτω δεξιά κουτάκι με όλα τα ονόματα της δεύτερης συμμορίας-διμοιρίας, ενώ 6ο από το τέλος βρίσκεται το όνομα του Stanko Kojic. Βλέπουμε, επίσης, στις υψηλότερες θέσεις όλη την ιεραρχία, Μλάντιτς, Tolimir, Salapura, Beara, Pelemis, Franc Kos κ.ο.κ. Σημειώστε πως το αστεράκι δίπλα στο όνομα του Λάτσιου σημαίνει πως ήταν επιβεβαιωμένα μέλος της συμμορίας-διμοιρίας. Κλικ για μεγέθυνση.
Σημειώστε, επίσης, στο σημείο αυτό ότι αυτή η δεύτερη συμμορία-διμοιρία αυτής της μονάδας ονομαζόταν με το οικείο όνομα ‘Vlasenica Platoon’, και είχε τη βάση της κι αυτή στο στρατόπεδο που στρατωνιζόταν και η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά στη Βλασένιτσα. Μάλιστα, το ίδιο διάστημα που εντάχτηκε η ΕΕΦ οργανικά στο Σώμα Στρατού Ντρίνα, τον Μάρτιο του 1995, βρισκόταν σε εξέλιξη η δεύτερη σειρά εκπαίδευσης «σε ειδικές τακτικές και στον ανορθόδοξο πόλεμο» των δολοφόνων του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ, στις ίδιες ακριβώς εγκαταστάσεις.
Διόλου απίθανο, λοιπόν οι συμμορίες των Milorad ‘Miso’ Pelemis, Franc Kos και Stanko Kojic να μοιράστηκαν με τους Ελληνες την ανάλογη «τεχνογνωσία» που τους επέτρεψε να είναι τόσο «αποτελεσματικοί» κατά την προέλαση προς το κέντρο της Σρεμπρένιτσα, στις 11/07/1995. Οπως μπορείτε να δείτε και στο απόσπασμα από την έκθεση της οργάνωσης Humanitarian Law Center με τίτλο ‘Dossier The 10th Sabotage Detachment of the Main Staff of the Army of Republika Srpska’, έκδοση Humanitarian Law Center, Αύγουστος 2011, (που, παρεμπιπτόντως, πρόκειται για ένα συγκλονιστικό κείμενο που διαβάζεται με μεγάλη δυσκολία), έτσι απλά βρήκαν μπροστά τους έναν Μουσουλμάνο, πιθανώς ΑμΕΑ που είχε ξεμείνει στην πόλη και έτσι απλά του έκοψαν το λαιμό από πίσω και μετά έβγαζαν φωτογραφίες.
Σελίδα 15 της αγγλικής έκδοσης. Από την έκθεση της οργάνωσης Humanitarian Law Center με τίτλο ‘Dossier The 10th Sabotage Detachment of the Main Staff of the Army of Republika Srpska’, έκδοση Humanitarian Law Center, Αύγουστος 2011. Στο σημείο 34 μιλάει για την καταστροφή του τζαμιού και στο σημείο 36 περιγράφει τις συναντήσεις όλων των μεγαλοστελεχών (Ratko Mladic, Radislav Krstic, Milenko Zivanovic, Vujadin Popovic, Vinko Pandurevic κά) να αλληλοσυγχαίρονται μεταξύ τους και να συγχαίρουν τους ψυχρούς δολοφόνους. Προσέξτε και το σημείο 33, του έκοψε εν ψυχρώ με μια κίνηση το λαιμό.
Εχουμε κατορθώσει και έχουμε βρει φιλμ στο οποίο να να απεικονίζονται όλοι οι παραπάνω, παρουσία μάλιστα του Σερβοβόσνιου διοικητή της ΕΕΦ Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς, όταν σε μία τελετή στο στρατόπεδο των Ελλήνων εθελοντών, ο στρατηγός Radislav Krstic (καταδικασμένος σε 46 χρόνια φυλάκιση) τους παρέδωσε τη σημαία, μετάλλια και καινούργια όπλα.
ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ του XYZ Contagion: Τελετή στο στρατόπεδο στη Vlasenica, 14 Οκτωβρίου 1995, μετά τη Σρεμπρένιτσα, στην επέτειο του ενός έτους από τη δημιουργία της μονάδας. Ο στρατηγός Radislav Krstic δίνει τη σημαία -και καινούργια όπλα- στο μισθοφορικό 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ (10 Diverzantski Odred, 10th Sabotage Detachment) των ψυχρών εκτελεστών Milorad ‘Miso’ Pelemis, Franc Kos και Stanko Kojic, δηλαδή των πιο απάνθρωπων και αιμοσταγών εκτελεστών και εγκληματιών πολέμου (πέντε μάρκα το κεφάλι). Οι οκτώ που συμμετείχαν στη μαζική σφαγή στο Branjevo, και ανάμεσά τους και οι Franc Kos, Stanko Kojic, Aleksandar Cvetkovic και Drazen Erdemovic πήραν όλοι έκτακτη προαγωγή και διακρίσεις ενώ και ολόκληρη η μονάδα τιμήθηκε με αριστείο για την επιτυχή ολοκλήρωση όλων των αποστολών που της ανατέθηκαν. Πίσω δεξιά, ακουμπισμένοι στο όχημα, ο Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς και άλλοι δύο που θα μπορούσαν να είναι από την ΕΕΦ. Διόλου απίθανο ανάμεσα στους τιμώμενους σφαγείς να βρίσκεται και το μέλος της ΕΕΦ Αγγελος Λάτσιος, το μοναδικό Ελληνόπουλο που το όνομά του φιγουράρει στις λίστες με τα ονόματα των μελών του πιο αιμοσταγούς μισθοφορικού Αποσπάσματος Θανάτου του σερβοβοσνιακού στρατού.
Τέλος, για επιβεβαίωση και μόνο, να αναφέρουμε ότι μια γερμανική ιστοσελίδα που ειδικεύεται στη συγκέντρωση πληροφοριών και intelligence, επιβεβαιώνει ότι στο 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ υπηρετούσαν δύο Ελληνες, εκ των οποίων ο ένας ήταν ο ‘Λάτσιος Αγγελος’ (πιθανόν του Παναγιώτη).
Οι γλυκύτατες φάτσες των Franc Kos (επάνω) και Stanko Kojic. Μπορείτε να παίξετε και κουίζ με τους φίλους σας: Ποιους μπράβους και ανθρώπους της νύχτας, που έτυχε να γίνουν βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου σας θυμίζουν;;;
[Σ.Σ.: Μικρή σημείωση: Το γεγονός πως στην προηγούμενη γερμανική ιστοσελίδα υπάρχει μια αναφορά πως ο Jugoslav Petrusic, ένα σκοτεινό πρόσωπο, μισθοφόρος και διπλός πράκτορας που κατηγορήθηκε ότι ετοίμαζε τη δολοφονία του Μιλόσεβιτς μαζί με τον δοικητή του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ Milorad Pelemis, αποκάλυψε ότι οι δύο αυτοί Ελληνες ήταν «πράκτορες της CIA», δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη. Κι αυτό, όχι διότι μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ή να διαψεύσουμε αυτή την πληροφορία -δεν γνωρίζουμε, και δεν θέλουμε να γνωρίσουμε αυτά τα χωράφια. Αλλά διότι στον γιουγκοσλαβικό εμφύλιο ήταν κάτι πολύ συνηθισμένο όλοι να κατηγορούν όλους σαν πράκτορες ή ενεργούμενα ξένων μυστικών υπηρεσιών. Αξιωματούχοι που αντιμετώπιζαν ευθύνες και κατηγορίες για ανάρμοστες πράξεις, πολύ συχνά έριχναν την ευθύνη σε τρίτους και κατώτερους ιεραρχικά, κατηγορώντας τους για πράκτορες σε διατεταγμένη υπηρεσία και για προβοκάτσιες. Λ.χ. ο Σέσελι, κάποιοι στρατηγοί του σερβοβοσνιακού στρατού και η υπεράσπιση του Μιλόσεβιτς κατηγόρησαν για πράκτορα των Γάλλων τον Pelemis, έτσι ώστε να φορτώσουν σ’ αυτόν τις σφαγές στην Σρεμπρένιτσα. Και ο Petrusic, επίσης, κατηγορήθηκε (καλά, αυτός ήταν κιόλας, δεν το έκρυβε) σαν πράκτορας τρίτης χώρας. Αν κατηγορούνται στ’ αλήθεια οι δύο Ελληνες για πράκτορες, ούτε που θέλουμε να φανταστούμε τι είδους πράξεις προσπαθούν κάποιοι να καλύψουν με τους ισχυρισμούς αυτούς. Είναι γεγονός, πάντως, πως όταν το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ διαλύθηκε την άνοιξη του 1996 και τα συμβόλαια των μισθοφόρων είχαν λήξει, οι ίδιοι άνθρωποι έστησαν κατόπιν μια μισθοφορική ‘μαύρη εταιρεία-επιχείρηση’ με το όνομα ‘Drina Prom’ και με δραστηριότητα στον ίδιο χώρο που κινούνται και οι μυστικές υπηρεσίες. Αργότερα ονομάστηκε ‘Pauk’ (‘Αράχνη’). Σ’ αυτή την ομάδα ο τύπος της χώρας χρέωσε την ανεξιχνίαστη δολοφονία του Κροάτη πολιτικού Jozo Leutar το 1999, και σύμφωνα με την έκθεση του έγκυρου Humanitarian Law Center, αυτή η εταιρεία-ιδιωτικός στρατός είχε παρουσία στο Κόσοβο, στο Ζαΐρ, στην Αλγερία και αλλού. Ωσπου στράφηκαν ο ένας εναντίον του άλλου και άρχισαν να αλληεξοντώνονται και να κρύβονται, αφού ήταν καταζητούμενοι τόσο από τη Χάγη για εγκλήματα πολέμου, όσο και από την Αστυνομία για κοινές ποινικές υποθέσεις, αλλά και μεταξύ τους, ο ένας έψαχνε να σκοτώσει τον άλλο. Μ’ αυτούς τους ανθρώπους έκανε πραγματικότητα τη φιλοδοξία του να γίνει επαγγελματίας στρατιώτης ο συμπατριώτης μας Αγγελος Λάτσιος από την ΕΕΦ]».
«## Οι Ελληνες εθελοντές της ΕΕΦ βρίσκονταν πάντα πολύ κοντά και σε πολύ στενή σχέση με επίλεκτους παραστρατιωτικούς-μισθοφόρους του σερβοβοσνιακού στρατού [Σ.Σ.: Δεν λέμε «με σερβοβόσνιους παραστρατιωτικούς» διότι οι μισθοφόροι προέρχονταν από διάφορες εθνικότητες, εντός και εκτός της πρώην Γιουγκοσλαβίας]. Αναφέρθηκε στις δίκες της Χάγης και στις εκθέσεις που παρουσιάσαμε ότι μοιράζονταν στρατιωτικές εγκαταστάσεις και αξιωματικούς με το διαβόητο 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ των ψυχρών εκτελεστών Milorad ‘Miso’ Pelemis, Franc Kos και Stanko Kojic, καταδικασμένοι σε 40-43 χρόνια για εγκλήματα πολέμου και γενοκτονία. Εκπαιδεύονταν και στρατωνίζονταν στις ίδιες εγκαταστάσεις στη Vlasenica (σκηνές από βίντεο εδώ, με τον Μλάντιτς να επιθεωρεί το στρατόπεδο της Βλασένιτσα το 1995).
Οκτώβριος 1995, τελετή στο στρατόπεδο στη Vlasenica. Ο στρατηγός Radislav Krstic δίνει τη σημαία -και καινούργια όπλα- στο 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ (10 Diverzantski Odred, 10th Sabotage Detachment) των ψυχρών εκτελεστών Milorad ‘Miso’ Pelemis, Franc Kos και Stanko Kojic. Πίσω δεξιά, ακουμπισμένοι στο όχημα, ο Ζβόνκο Μπάγιαγκιτςκαι άλλοι δύο που θα μπορούσαν να είναι από την ΕΕΦ. Διόλου απίθανο ανάμεσα στους τιμώμενους σφαγείς να βρίσκεται και το μέλος της ΕΕΦ Αγγελος Λάτσιος, το μοναδικό Ελληνόπουλο που το όνομά του φιγουράρει στις λίστες με τα ονόματα των μελών του μισθοφορικού 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ (πέντε μάρκα το κεφάλι), δηλαδή των πιο απάνθρωπων και αιμοσταγών εκτελεστών και εγκληματιών πολέμου.
Εβγαζαν φωτογραφίες μαζί τους, υπάρχουν βίντεο με τον διοικητή της ΕΕΦ Μπάγιαγκιτς (ίσως και δύο Ελληνες) να παρίσταται σε βράβευση του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ, και είχαν θεαθεί μαζί από Κυανόκρανους και μέλη της οργάνωσης ‘Γιατροί Χωρίς Σύνορα’ να μπαίνουν μαζί θριαμβευτικά στη Σρεμπρένιτσα και να επιδίδονται σε καταστροφές μιναρέδων (όλοι μαζί) και σε ψυχρές δολοφονίες με μαχαίρια και όπλα (το 10ο Απόσπασμα), εκείνη τη μέρα. Δύο μέρες μετά, εθεάθησαν πάλι μαζί στο γήπεδο της Nova Kasaba την ώρα που οι Σέρβοι είχαν συγκεντρώσει εκεί αιχμάλωτους προς εκτέλεση.
Το πιο σημαντικό, στις επίσημες λίστες των 50 με 60 ελίτ δολοφόνων-μελών του αιμοσταγούς μισθοφορικού 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ (1.200 εκτελέσεις σε 5 ώρες, προς 5 μάρκα το κεφάλι, μόνον οι 4 απ’ αυτούς έφαγαν 142 χρόνια φυλακή για εγκλήματα πολέμου).υπήρχε και το όνομα Αγγελος Λάτσιος (πιθανόν του Παναγιώτη), όπως είδαμε προηγουμένως και όπως φαίνεται και στο οργανόγραμμα της διμοιρίας-συμμορίας, αλλά και εδώ.
Να σημειωθεί εδώ ότι ο συγκεκριμένος δεν εμφανίζεται μαζί με τους δέκα άλλους ενεργούς στη Σρεμπρένιτσα άνδρες της ΕΕΦ. Ο ίδιος λέει ότι εκείνο το διάστημα βρισκόταν ήδη στις τάξεις των μισθοφόρων δολοφόνων του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ. Υπόψη, η μονάδα αυτή δημιουργήθηκε το φθινόπωρο του 1994 και διαλύθηκε την άνοιξη του 1996, ενώ τα μέλη της ήταν αυστηρά επιλεγμένα και ποτέ δεν ξεπέρασαν τα 50 με 60, όλοι με ετήσια ή διετή συμβόλαια. Συνεπώς, θα πρέπει να διερευνηθεί σε ποιο χρονικό διάστημα ο Λάτσιος ήταν μέλος τους, αν θέλουμε να έχουμε μια ακριβή εικόνα.
Ο ίδιος, πάντως, έχει μιλήσει σε συνεντεύξεις, κι έχει πει πολλά κι ενδιαφέροντα: Οτι κυκλοφορούσε με πλαστή ταυτότητα με σερβικό ψεύτικο ονοματεπώνυμο, ότι είχε παντρευτεί μια κοπέλα απ’ τη Σερβία, με την οποία έκανε και παιδί, ότι έμεινε μετά τον πόλεμο στην Σερβία κι ότι έγινε για ένα διάστημα μισθοφόρος στην Αφρική, ότι βρισκόταν στο μισθολόγιο του Αρκάν σαν πορτιέρης στα μαγαζιά του, ότι είχε επαφές με τα κυκλώματα που φυλούσαν τον Μλάντιτς κι ότι συμμετείχε κι ο ίδιος στις ομάδες περιφρούρησής του, ότι γι’ αυτόν τον λόγο ανακρίθηκε και φυλακίστηκε δυο φορές, κι ότι τελικά απελάθηκε στην Ελλάδα. Για την Σρεμπρένιτσα, έχει δηλώσει ότι αυτός ήταν ο Ελληνας που πραγματικά μπήκε πρώτος στην πόλη με την μονάδα του, το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ, και πως οι άλλοι Ελληνες απλώς ακολούθησαν.
# Επίσης, πρέπει, κατά τη γνώμη μας, να διερευνηθεί και το όνομα του δεύτερου Ελληνα μισθοφόρου που κατατάχτηκε στο 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ. Ο Νέστορας Χρυσαΐτης ήταν επαγγελματίας μισθοφόρος που είχε πολεμήσει και στην Αφρική και κρυφός σκληρός εθνικιστής που δεν εκδηλωνόταν εύκολα. Μυστηριωδώς, κάποια στιγμή εξαφανίζεται απ’ το προσκήνιο. Κάποιος στο δικό του ύψος και με την δική του κορμοστασιά εμφανίζεται αργότερα σε υμνητικό βίντεο με στημένες σκηνές με τους άνδρες του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ. Δεν κατέστη δυνατό να διασταυρωθεί, όμως αν ήταν ο ίδιος. Δεν θα έπρεπε κάποιος επαγγελματίας λειτουργός της Δικαιοσύνης να αναζητήσει τα ίχνη του;;;
## Και με την ευκαιρία, μήπως, λοιπόν, ο ‘Grk’ (Ελληνας), αυτός που έβγαλε φωτογραφία με τον Stanko Kojic (το τεκμήριο με τον κωδικό O1-35, στη δίκη των Franc Kos, Stanko Kojic et al) είναι κάποιος γνωστός Ελληνας, από τους άνδρες της ΕΕΦ;;; Θα ήταν απίθανο να πρόκειται για κάποιον άλλο. Ηταν ο Αγγελος Λάτσιος;;;»
# Συνεχίζουμε αύριο, με το επόμενο ντοκουμέντο, με τίτλο: ‘Ντοκουμέντο #08: Επισκέπτες για τη ναζιστική οργάνωση ‘Χρυσή Αυγή’ από την Σερβία: Σημαίες των τσέτνικ, πορτρέτα του Αρκάν και Χρυσαυγίτες που εγκωμιάζουν γενοκτονίες και ρατσιστικές σφαγές και υπόσχονται ‘Noz, zica, Srebrenica’ (‘Μαχαίρι, Σύρμα, Σρεμπρένιτσα’)‘ https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/07/08/srebrenica-more-evid-08/
# Σημειώνουμε για άλλη μια φορά, όλα αυτά τα κείμενα έχουν γραφτεί μόνο για όσους ενδιαφέρονται πραγματικά να μάθουν τι συνέβη στη Γιουγκοσλαβία της δεκαετίας του 1990. Δεν μπορούμε να χάνουμε το χρόνο μας με ατέρμονες συζητήσεις εξηγώντας τα αυτονόητα, και μάλιστα, συνήθως, σε ανθρώπους που ούτε καν τα γεγονότα φρόντισαν να μάθουν, συνεπώς δογματικοί και (όσοι θέλουν να μείνουν) αστοιχείωτοι, ας καταλάβουν ότι δεν κάνουν όλες οι σελίδες για όλους τους ανθρώπους, και καλύτερα ας μείνουν μακριά.
# Δείτε επίσης:
# Η αρχική έρευνα (‘Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής – Νέα στοιχεία και αποκαλύψεις, για πρώτη φορά στην Ελλάδα’), https://xyzcontagion.wordpress.com/srebrenica/
Ρίχνοντας την ευθύνη στα θύματα: Συγκάλυψη και άρνηση, το όγδοο και τελικό στάδιο της ίδιας της γενοκτονίας: 8.372 έρευνες ανθρωποκτονίας και οκτώ συν μία αποδείξεις https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/04/10/yugo-10/
Οι ιδεολόγοι της αθλιότητας και η αθλιότητα της ιδεολογίας τους: Μια σημείωση για τους αρνητές, υπερασπιστές και απολογητές των εγκληματιών πολέμου, δεξιούς κι αριστερούς + Προτεινόμενη βιβλιογραφία https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/04/11/yugo-11/
# Ολα τα σχετικά λινκ με τη Γιουγκοσλαβία, στα σχόλια εδώ, πολύ αναλυτικά.
Advertisement
Βαθμολογία:
Αν σας άρεσε ή/και το βρήκατε χρήσιμο, μπορείτε να το μοιραστείτε, περαιτέρω:
21 σκέψεις σχετικά με το “Ντοκουμέντο #07: Η επιβεβαίωση: Τα μέλη του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ προμηθεύτηκαν πλαστές ταυτότητες από τον πρώην υφυπουργό Εσωτερικών του Μιλόσεβιτς για να διαφύγουν και να κρυφτούν στη Σερβία μετά το έγκλημα πολέμου στην Σρεμπρένιτσα (Από τη σειρά ‘Νέα αποκλειστικά στοιχεία: Τι άλλο έκαναν οι Ελληνες εθελοντές στη Σρεμπρένιτσα’)”
21 σκέψεις σχετικά με το “Ντοκουμέντο #07: Η επιβεβαίωση: Τα μέλη του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ προμηθεύτηκαν πλαστές ταυτότητες από τον πρώην υφυπουργό Εσωτερικών του Μιλόσεβιτς για να διαφύγουν και να κρυφτούν στη Σερβία μετά το έγκλημα πολέμου στην Σρεμπρένιτσα (Από τη σειρά ‘Νέα αποκλειστικά στοιχεία: Τι άλλο έκαναν οι Ελληνες εθελοντές στη Σρεμπρένιτσα’)”