Ο κόσμος σε 360 μοίρες. Το μοναδικό '0% Lies & Errors Free' website. Στιγμές και όψεις της ελληνικής (και όχι μόνο) δημόσιας πραγματικότητας από ένα ιστολόγιο που αγαπάει την έρευνα. Επειδή η αλήθεια είναι μεταδοτική.
Ντοκουμέντο #11: Οι υποστηρικτές των σφαγέων, στο φως και στο σκοτάδι – Προτεινόμενα αναγνώσματα με ιδιαίτερο νομικό ενδιαφέρον (Από τη σειρά ‘Νέα αποκλειστικά στοιχεία: Τι άλλο έκαναν οι Ελληνες εθελοντές στη Σρεμπρένιτσα’)
Οσοι τυχόν θέλουν να ενημερωθούν για τις εξελίξεις ή έχουν χάσει επεισόδια από τις δημοσιεύσεις μας μετά τον Ιούνιο και τον Ιούλιο του 2015, στην εισαγωγή από το πρώτο δημοσίευμα αυτής της σειράς (‘Η μαρτυρία του αστυνομικού που είδε στα χέρια των εθελοντών τις φωτογραφίες με τους σφαγμένους μουσουλμάνους’) θα μάθουν όσα χρειάζονται. Το προηγούμενο δημοσίευμα-ντοκουμέντο βρίσκεται αριστερά επάνω από τον τίτλο της ανάρτησης.
Για γρήγορη πρόσβαση, ολόκληρη η νέα αυτή σειρά σε αντίστροφη χρονολογική ταξινόμηση (πρώτα τα νεότερα), κάτω από την κατηγορία ‘Τι άλλο έκαναν οι Ελληνες εθελοντές στη Σρεμπρένιτσα‘. Στο τέλος του κειμένου, υπάρχουν links για όλες τις σχετικές μας έρευνες, νέες και παλαιότερες, και όλα τα κείμενα σχετικά με την σφαγή στη Σρεμπρένιτσα, τα γεγονότα στη Γιουγκοσλαβία και, φυσικά, την ελληνική εμπλοκή.
Το τελευταίο report έχει τίτλο: ‘Οι υποστηρικτές των σφαγέων, στο φως και στο σκοτάδι‘. Μαζί, η απαραίτητη Βιβλιογραφία και ‘Προτεινόμενα αναγνώσματα με ιδιαίτερο νομικό ενδιαφέρον‘.
Ντοκουμέντο #11: Οι υποστηρικτές των σφαγέων, στο φως και στο σκοτάδι
«# Τέλος, πρέπει οπωσδήποτε να αναφερθεί και το εξής: Τον Ιούνιο του 2005, το παράρτημα Σαράγεβο του ICTY έκανε το λάθος να στείλει στις ελληνικές αρχές ένα έγγραφο με ημερομηνία 12/06/2005 και υπογραφή ‘Ολε Χάικε‘. Το έγγραφο αυτό είχε στηριχτεί σε μια αναφορά εν είδει κατηγορητηρίου με ημερομηνία 16/05/2005 και υπογραφή ‘Κάρλα Ντελ Πόντε‘, και εντός του υπάρχουν επτά απ’ τα γνωστά μας ονόματα με πολλά λάθη, όμως (π.χ. ο Τζανόπουλος αναγράφεται Canapulas), συν τρία άγνωστα ονόματα, τα οποία όμως, μπορεί να είναι και απλά λάθη στη μεταγραφή, τα εξής:
– Stefanos Makrakis
– Dimitrios Sotiris
– S. Kanelopoulos
Απλά το αναφέρουμε. Δεν είναι τα ονόματα αυτό που έχει ενδιαφέρον εδώ. Είναι οι περιγραφές των πράξεων των δέκα αυτών Ελλήνων, και, παν’ απ’ όλα, είναι η τύχη του εγγραφου αυτού».
‘Υπάρχει κάτι κρίσιμο. Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την Πρώην Γιουγκοσλαβία (International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia, ICTY), είχε επίσης συντάξει ένα προ-κατηγορητήριο για συμμετοχή Ελλήνων στην ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα. Το έγγραφο παραθέτει ο δημοσιογράφος της «Καθημερινής», Σταύρος Τζίμας, στο βιβλίο του με τίτλο «Η κατάρρευση της Γιουγκοσλαβίας και οι ελληνικές φαντασιώσεις. Ελλάς-Σερβία-Ορθοδοξία» (2014, εκδόσεις Επίκεντρο, σελ. 107). Το έγγραφο του ICTY μάλιστα κατονομάζει δέκα Έλληνες, αναφέροντας:
«[…] ελληνικές παραστρατιωτικές ομάδες, μαζί με άλλες μονάδες του σερβοβοσνιακού στρατού και του Υπουργείου Εσωτερικών και μονάδες που αναφέρονται σε αυτό το κατηγορητήριο, συμμετείχαν σε Κοινή Εγκληματική Οργάνωση, κύριος στόχος της οποίας ήταν -μεταξύ άλλων: η δια της βίας μεταφορά γυναικών και παιδιών εκτός του θύλακα της Σρεμπρένιτσα, προς το Κλάντανι, στις 12 και 13 Ιουλίου 1995, η σύλληψη, κράτηση και μαζική εκτέλεση, από εκτελεστικό απόσπασμα, ο ενταφιασμός και ο επανενταφιασμός χιλιάδων μουσουλμάνων ανδρών και αγοριών, ηλικίας 16 έως 60 ετών, από τον θύλακα της Σρεμπρένιτσα, από τις 12 έως τις 19 Ιουλίου 1995 […]».
Άγνωστο για ποιον λόγο, το ICTY δεν προχώρησε την υπόθεση. Το κρίσιμο είναι ότι το παραπάνω έγγραφο συντάχθηκε τον Μάιο του 2005, δηλαδή πολύ πριν το χρονικό διάστημα της κύριας ανάκρισης από τις ελληνικές αρχές, που θα μπορούσαν επομένως να το αξιοποιήσουν. Ωστόσο, από τη σύγκριση προκύπτει ότι μόνο τρία πρόσωπα στο έγγραφο του ICTY ταυτίζονται με εκείνα που εξέτασε η Ελληνική Δικαιοσύνη και περιλαμβάνονται στο βούλευμα. Να σημειωθεί ότι Έλληνες που φέρονται να πολέμησαν στη Βοσνία εμφανίστηκαν αργότερα ως μέλη της Χρυσής Αυγής και άλλοι εμπλεκόμενοι σε ποινικές υποθέσεις’.
Το Vice.gr έθεσε υπόψη ανώτερων δικαστικών το έγγραφο με το οποίο η εισαγγελέας της πρώτης δικογραφίας του 2005 πρότεινε «να μη γίνει κατηγορία» σε βάρος των επτά ‘πολεμιστών’, τα ονόματα των οποίων είχαν προκύψει από την τότε έρευνα, με δηλωμένες τότε διευθύνσεις κατοικίας σε Γέρακα, Ζωγράφου και Καλλιθέα Αττικής, Γιάννενα, Πάτρα, και δύο στην Ορεστιάδα. Θυμίζουμε ότι η πρόταση της εισαγγελέως υιοθετήθηκε από τους τρεις δικαστές του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών, οι οποίοι εξέδωσαν απαλλακτικό βούλευμα. Αυτοί οι ανώτεροι δικαστικοί στους οποίους το VICE έθεσε υπόψη το έγγραφο, δήλωσαν «έκπληξη από τον μικρό αριθμό σελίδων του βουλεύματος», αλλά και το σκεπτικό των δικαστών, που «αφιέρωσαν μόλις δώδεκα γραμμές για μία τόσο σοβαρή υπόθεση». http://www.vice.com/gr/read/srebrenica-ellhnes-bosnia
Υπουργείο Δικαιοσύνης, Απάντηση σε ερώτηση από Μαρία Γιαννακάκη με θέμα ‘Δικαστική διερεύνηση για συμμετοχή Ελλήνων σε μη παραγραφόμενα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στη Σρεμπρένιτσα’, 04/08/2014
ΣΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ: Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών, Πρόταση Εισαγγελέα 2233/2011 και Απαλλακτικό Βούλευμα για 7 κατηγορούμενους για ανθρωποκτονία από πρόθεση κατά συρροή στην Σρεμπρένιτσα ως μέλη της ‘ομάδας Μλάντιτς-Ντρίνα’ (τόσο καλά, ούτε το όνομα του στρατού που υποτίθεται ερευνούσαν δεν ήξεραν). Κατόπιν αυτού, συσκέφθησαν κ.λπ. κ.λπ. Σε μόλις επτά σελίδες, και η απόφαση σε μόλις 12 γραμμές. Η όγδοη σελίδα είναι η απάντηση που είχε πάρει σε ερώτηση και αίτηση κατάθεσης εγγράφων από το Υπουργείο Δικαιοσύνης η Μαρία Γιαννακάκη, 15/07/2014, με θέμα ‘Δικαστική διερεύνηση για συμμετοχή Ελλήνων σε μη παραγραφόμενα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στη Σρεμπρένιτσα’.
Επίσης, ο συντάκτης του Vice.gr απευθύνθηκε μέσω ημέηλ στον δικηγόρο του Κάραζιτς. Οπως διαβάζουμε:
‘Τη δική του εκδοχή, μιλώντας αποκλειστικά στο VICE, δίνει ο δικηγόρος του Κάραζιτς, Πίτερ Ρόμπινσον. Ο Αμερικανός νομικός, μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, εξηγεί ότι επικοινώνησε με τον πρώην ηγέτη των Σερβο-βόσνιων, πριν απαντήσει στα ζητήματα που τού τέθηκαν. «Ο πρόεδρος Κάραζιτς είναι πολύ απογοητευμένος από την καταδίκη του και την ποινή και έκπληκτος από το σκεπτικό των δικαστών. Είμαστε σε διαδικασία να προσφύγουμε κατά της απόφασης», δήλωσε αρχικά ο Ρόμπινσον. Στην ερώτηση, αν υπήρχαν ελληνικές δυνάμεις στην περιοχή της Σρεμπρένιτσα τον Ιούλιο του 1995, καθώς επίσης ποιος ήταν ο διοικητής και η κωδική τους ονομασία, ο ίδιος απάντησε: «Δεν υπήρχαν στη Σρεμπρένιτσα. Ίσως υπήρχαν μια ντουζίνα Έλληνες στρατιώτες στην περιοχή της Βλασένιτσα. Ο πρόεδρος Κάραζιτς δεν γνωρίζει ποιος ήταν ο διοικητής τους και η κωδική ονομασία τους». Υπάρχουν έγγραφα του ICTY σχετικά με Έλληνες στη Σρεμπρένιτσα; ρωτήσαμε. «Κανένα» απάντησε μονολεκτικά ο Ρόμπινσον. Επίσης μονολεκτικά απάντησε στην ερώτηση αν υπήρξε οποιαδήποτε σχετική αναφορά κατά τη διάρκεια της δίκης, από τον Κάραζιτς, τους δικαστές ή στρατιωτικούς-μάρτυρες: «Ποτέ», είπε’.
Αλλά δεν είναι ακριβές αυτό το ‘ποτέ’ του Ρόμπινσον. Και έγγραφο του ICTY υπήρξε (βλ. λ.χ. Σταύρος Τζίμας, ‘Η κατάρρευση της Γιουγκοσλαβίας και οι ελληνικές φαντασιώσεις. Ελλάς-Σερβία-Ορθοδοξία’, εκδόσεις Επίκεντρο, 2014, σελ. 107), και αναφορές υπήρξαν στις δίκες, και μάλιστα πάνω από δύο φορές. Μία στην κατάθεση Zβόνκο Μπάγιαγκιτς υπέρ Κάρατζιτς, και μία στην κατάθεση Vujadin Popovic, -δείτε αναλυτικά :
– Ντοκουμέντο #03: Το βίντεο από την κατάθεση του Σερβοβόσνιου διοικητή της ΕΕΦ Zβόνκο Μπάγιαγκιτς υπέρ του Ράντοβαν Κάρατζιτς στη Χάγη και η πιεστική ανάκριση από τον κατήγορο του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (Από τη σειρά ‘Νέα αποκλειστικά στοιχεία: Τι άλλο έκαναν οι Ελληνες εθελοντές στη Βοσνία’) https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/07/03/srebrenica-more-evid-03/
– Ντοκουμέντο #04: Ο Α2 αξιωματικός του VRS Vujadin Popovic επιβεβαιώνει το περιστατικό με τους Ελληνες εθελοντές και την κάμερα και την διαταγή να εκτελεστούν οι αιχμάλωτοι και οι άμαχοι που φωτογραφίζονταν από την ΕΕΦ στο γήπεδο της Nova Kasaba (Από τη σειρά ‘Νέα αποκλειστικά στοιχεία: Τι άλλο έκαναν οι Ελληνες εθελοντές στη Βοσνία’) https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/07/04/srebrenica-more-evid-04/
Αλλά και άλλες πολλές αναφορές υπήρξαν στον πρώτο τόμο από την απόφαση για τον Κάρατζιτς, -αυτός εκδόθηκε μέχρι στιγμής-, με ημερομηνία 24/03/2016. Με λίγα λόγια, το περιστατικό με την ΕΕΦ, την κάμερα, τον Μπάγιαγκιτς και τον Popovic έχει κυρωθεί και επίσημα, αφού αναφέρεται παραπάνω από μία φορές στην ετυμηγορία για Κάρατζιτς:
«[Σε τρία αποσπάσματα, όπως είχαμε δείξει και εδώ, ‘Ο Α2 αξιωματικός του VRS Vujadin Popovic επιβεβαιώνει το περιστατικό με τους Ελληνες εθελοντές και την κάμερα και την διαταγή να εκτελεστούν οι αιχμάλωτοι και οι άμαχοι που φωτογραφίζονταν από την ΕΕΦ στο γήπεδο της Nova Kasaba‘]: Στο πρώτο, σελίδα 2144 βλέπουμε την περιγραφή του γεγονότος. Στο δεύτερο, το οποίο ασχολείται με το ταξίδι του Μπάγιαγκιτς στο Πάλε τη νύχτα 14 προς 15 Ιουλίου, για να συναντήσει τον Κάρατζιτς και να τον ενημερώσει για την πρόοδο των εκτελέσεων, το δικαστήριο είναι απολύτως βέβαιο πως, άσχετα με το τι κατέθεσαν, η συνάντησή τους είχε αυτό ακριβώς το αντικείμενο και πως γνώριζαν και οι δύο, αλλά προσπαθούν να εξαπατήσουν τους δικαστές. Και στο τρίτο, σελίδα 491, ο Ζβόνκο, από την πρώτη φορά που αναφέρεται, ανακηρύσσεται πανηγυρικά ο πλέον αναξιόπιστος, ανειλικρινής και ψεύτης από τους μάρτυρες. Μεγάλη τιμή για έναν άνθρωπο που υποχρέωνε ολόκληρο το δικαστήριο να ακούσει πριν κάθε του κατάθεση προσευχές και ευχές και άλλα παρόμοια παραπλανητικά θρησκευτικά, αν θυμάστε από τη βασική μας παρουσίαση του Ζβόνκο».
Συγκλονιστική φωτογραφία του forensic photographer Tim Loveless με όνομα ‘Excavations 1996’. Αυτό το θέαμα αντίκρυσαν οι ανθρωπολόγοι που έψαχναν μαζικούς τάφους. Φέτος, στην καθιερωμένη τριήμερη πορεία δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων με κατάληξη το μνημείο στο Potocari, για να τιμήσουν τη μνήμη των δολοφονημένων, άλλα 127 θύματα θα προστεθούν στο νεκροταφείο, με το μικρότερο στην ηλικία των 14 ετών. Μαζί του, ο παππούς του, 77 ετών τότε και ο εξάδερφός του, 16 ετών. Οι συγγενείς θάβουν τους ανθρώπους τους ‘σε δόσεις’, πολύ συχνά με ένα ή δύο οστά μόνο. Διαβάστε στη συνέχεια την ιστορία της μητέρας που έχασε 22 μέλη της οικογένειάς της, με το κουτάκι κρέμα NIVEA, όπως και της συγχωριανής της που έθαψε μόνο έξι οστά ή θραύσματα τα οποία είχαν βρεθεί σε πέντε διαφορετικούς μαζικούς τάφους, με απόσταση 32 χιλιομέτρων μεταξύ τους. Στην Ελλάδα φέτος, σχεδόν κανείς δεν θυμήθηκε την επέτειο, με τη φωτεινή εξαίρεση του κόμματος ‘Πράσινοι-Αλληλεγγύη’. Η αλήθεια, όμως, -και συγχωρέσετε μας την παρομοίωση εδώ-, όπως και τα δεμένα με χειροπέδες οστά των αδικοχαμένων, και ειδικά των αθώων παιδιών, πάντοτε θα ξεπροβάλλει από το έδαφος και από όπου αλλού προσπαθούν κάποιοι να την κρύψουν.
Οπως γνωρίζουμε, λίγες μέρες μετά την σφαγή στη Σρεμπρένιτσα, στις 24 Ιουλίου 1995, το ΔΠΔΧΓ εξέδωσε κατηγορητήριο για τους Κάρατζιτς και Μλάντιτς με 16 κατηγορίες (αργότερα συγχωνεύθηκαν σε 11, ώστε να μην διαρκέσει η δίκη 12 ή 15 χρόνια), μεταξύ των οποίων ‘γενοκτονία, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, εγκλήματα εναντίον αμάχων και μνημείων θρησκευτικής και πολιτιστικής κληρονομιάς, για την πολιορκία του Σαράγεβο και για την ομηρία σαν ανθρώπινες ασπίδες των Κυανόκρανων του ΟΗΕ’. Για να αντιληφθεί ο αναγνώστης το μέγεθος και την ένταση της τραγωδίας που προκάλεσαν οι επεκτατιστές φασίστες, δείτε πρώτα ένα μόνο δείγμα από το απάνθρωπο ‘έργο’ τους εδώ, -προειδοποιύμε είναι πολύ σκληρές εικόνες, ειδικά εκείνες με παιδιά- και αναλογιστείτε τι είδους τιμωρία θα περιμένατε εσείς αν τυχόν τα θύματα στις φωτογραφίες αυτές δεν ήταν κάποιοι ξένοι χιλιόμετρα μακριά αλλά μέλη της οικογένειάς σας ή φίλοι και συντοπίτες: http://bosnian-genocide-1992-1995.blogspot.gr/2011/07/sarajevo-massacres-during-bosnian.html
Στο κατηγορητήριο υπήρχαν συντριπτικά στοιχεία για την ποινική τους ευθύνη σε πράξεις όπως δολοφονίες, βιασμοί, σεξουαλική κακοποίηση, βασανιστήρια, ξυλοδαρμοί, ληστείες, απάνθρωπη μεταχείριση των αμάχων και παράνομη φυλάκιση και περιορισμό. Στις 16 Νοεμβρίου 1995 κατηγορήθηκαν επίσημα και για την γενοκτονία στη Σρεμπρένιτσα, όπως και για την εθνοκάθαρση δεκάδων χιλιάδων Βόσνιων από τις σερβοκρατούμενες περιοχές της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης. Τις ίδιες μέρες, και αφού επισημοποιήθηκαν οι συμφωνίες του Dayton, και οι δύο έπρεπε να φύγουν από όσα αξιώματα κατείχαν: Ο Κάρατζιτς έπρεπε να παραδώσει την εξουσία και όλα τα αξιώματα και να παραιτηθεί από βουλευτής και από πρόεδρος του κόμματός του, και ο Μλάντιτς να καθαιρεθεί από την ηγεσία του στρατεύματος.
Στις 11 Ιουλίου του 1996, ακριβώς στην πρώτη επέτειο της σφαγής, εκδόθηκαν και τα εντάλματα σύλληψης για τους δύο σφαγείς. Αμέσως μετά, και οι δύο βγήκαν στην παρανομία και άρχισαν -θεωρητικά- να κρύβονταν για να μην συλληφθούν, και αυτό κράτησε αρκετά χρόνια μέχρι την 21η Ιουλίου 2008 για τον Κάρατζιτς και την 26η Μαΐου 2011 για τον Μλάντιτς, οπότε και συνελήφθησαν.
Αυτά όλα είναι γνωστά. Αυτό που δεν είναι γνωστό, όμως, είναι το γεγονός πως και οι δύο είχαν προσπαθήσει να έλθουν σε διαπραγματεύσεις με όλους: Με τον Μιλόσεβιτς και το κράτος της Σερβίας, με το δικό τους κράτος, την Republika Srpska και τις αρχές της, με την διεθνή κοινότητα και τον Richard Holbrooke που ξαναπήγε στο Βελιγράδι και στο Πάλε τον Ιούλιο του 1996, και, φυσικά, και με το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Να σημειωθεί ότι και οι δύο εξαρχής δήλωσαν ότι «δεν αναγνωρίζουν το ΔΠΔΧΓ», ωστόσο άρχισαν αμέσως τις διαπραγματεύσεις μαζί του μέσω τρίτων, ενώ ο Κάρατζιτς έστειλε μάλιστα επίσημα τρεις δικηγόρους, έναν Σέρβο και δύο Αμερικανούς (Igor Pantelic, Edward Medven και Thomas Henley III), για να τον εκπροσωπήσουν, προσκομίζοντας μαζί τους πληρεξούσια και έγγραφα επίσημα και σφραγισμένα με το επιστολόχαρτο και με την προεδρική σφραγίδα της Republika Srpska. Ο Κάρατζιτς το συζητούσε: Αν ήταν να δικαστεί στο έδαφος της Republika Srpska, και αν ήταν να εκτίσει την ποινή του σε ορθόδοξη χώρα, Ρωσία ή Ελλάδα προφανώς, τότε θα μπορούσε να βρεθεί μια συμβιβαστική λύση. Η σύζυγός του Ljiljana, όμως, βγήκε δημόσια και του το ξέκοψε. Ο Μλάντιτς, πάλι, προσπάθησε για μια συμφωνία δίνοντας για αντάλλαγμα την απελευθέρωση των δύο Γάλλων πιλότων που κρατούσε όμηρους από τον Αύγουστο του 1995.
Σε εκείνη ακριβώς την χρονική στιγμή, όπως θα μαθευτεί πολύ αργότερα από ένα αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ της σειράς ντοκιμαντέρ του πρακτορείου ειδήσεων ‘Tribunal SENSE News Agency’, προσπάθησαν να μπουν στις διαπραγματεύσεις κάποιοι δικηγόροι, Σέρβοι, Αμερικανοί και Ελληνες, οι οποίοι προσέφεραν έγγραφα και αποδείξεις με αντάλλαγμα την ευνοϊκότερη μεταχείριση των πελατών τους, διερευνώντας ταυτόχρονα τα πιθανά ευεργετήματα από μια ενδεχόμενη εθελοντική παράδοση στο Δικαστήριο της Χάγης:
«At the same time, some Serbian, American and Greek lawyers tried to enter into negotiations with the prosecution, offering documents which according to them proved Karadzic or Mladic innocent, and enquiring about any advantages the accused might receive if they surrendered» http://www.sense-agency.com/documentaries.41.html
Οχι, δεν πρόκειται να το βάλουμε σαν κουίζ, ‘ποιος ήταν ο Ελληνας δικηγόρος’. Ολοι ξέρουν.
«I am a Greek, and if you feel like a Greek, if you think like a Greek and if you believe like a Christian Greek Orthodox, then you automatically identify yourself with the Serbian cause and their struggle. So I’ve felt a great affinity for those people.
I’m trying and I’m trying my best to help in improving his image. In that respect I have organised and coordinated today an interview with CNN, an interview with Time magazine, an interview with the Gamma press agency and Figaro, which will be published next week, and I’m convinced that through those interviews a more accurate image of Mladic will be disclosed.
What I would like to say at this point is that I believe that General Mladic will be very instrumental in establishing peace in the area».
Εγκυκλοπαιδική η ερώτηση: Μήπως γνωρίζει κανείς τι ακριβώς απέγινε εκείνο το μάλλον όχι ευκαταφρόνητο ποσό των 400.000 δολαρίων τα οποία, σύμφωνα με τους New York Times, 04/08/1996, συγκεντρώθηκαν μέσω τηλεοπτικών εκκλήσεων για την οικονομική ενίσχυση των καταζητούμενων από το ICTY;;
«A couple of months after the fall of Srebrenica, Lykourezos went on television to raise money for Serbian refugees. More than $400,000 poured in, he said.»
– Πηγή: Raymond Bonner, Greek Lawyer Pleased to Defend Bosnian Serb, New York Times, 04/08/1996 http://www.nytimes.com/specials/bosnia/context/0804yugo-greece.html
Στο σημείο αυτό, και φτάνοντας σε εκείνη την περιοχή στην οποία ούτε θέλουμε, ούτε μπορούμε να πατήσουμε, ας θυμηθούμε μια μικρή λεπτομέρεια για ένα γεγονός που προκύπτει όχι μόνο από τη δουλειά σοβαρών ερευνητών, όπως λ.χ. ο Τάκης Μίχας και ο Hikmet Karcic, αλλά σχεδόν και από κάθε πτυχή την οποία εξετάσαμε όταν πήραμε την απόφαση να καταδυθούμε σε αυτήν την άσχημη ιστορία της ελληνοσερβικής συνεργασίας για τις εθνοκαθάρσεις που θα έφερναν τη ‘Μεγάλη Σερβία’.
Εκείνος ο ανόητος ο Μουρατίδης, όταν παρουσιαζόταν σαν ‘εκπρόσωπος της ΕΕΦ στην Αθήνα’, ακριβώς μετά τα υμνητικά δημοσιεύματα της εφημερίδας ‘Εθνος’ για την πτώση της Σρεμπρένιτσα και την ύψωση των ‘τεσσάρων σημαιών’ στα ερείπιά της, ανάμεσα στις προσκλήσεις του για στρατολόγηση νέων εθελοντών στην ΕΕΦ -έδινε και τηλεφωνικούς αριθμούς, όπως είχαμε δει- και τις απειλές για μηνύσεις προς τον Νικόλα Βουλέλη για τα άρθρα του περί «ντροπιαστικής έπαρσης της ελληνικής σημαίας» στην κατακτημένη πόλη, είχε κάνει μια αποκάλυψη:
Σύμφωνα με ανταπόκριση του Γαλλικού Πρακτορείου Ειδήσεων στις 13-14 Ιουλίου 1995, ο Γάλλος δημοσιογράφος που μίλησε με τον «εκπρόσωπο της ΕΕΦ στην Αθήνα Γιώργο Μουρατίδη», έμαθε απ’ αυτόν ότι με την ΕΕΦ βρίσκονταν «διακριτικά» σε επαφή οι ελληνικές μυστικές υπηρεσίες.
Πηγές:
– Κροατικό Πρακτορείο Ειδήσεων, Croatian Informative News Agency HINA, ‘Grcki dobrovoljci borili su se uz Srbe u Srebrenici’, 13-14 /07/1995 https://archive.is/Gd25v#selection-1079.1215-1079.1369
– Open Media Research Institute, ‘Greek volunteers fought along Bosnian Serbs who captured Srebrenica [while] the Greek intelligence service was in touch with the volunteers’, 14/07/1995 https://archive.is/Fdbns
Από το σημείο αυτό και μετά, αρνούμαστε να προχωρήσουμε. Είναι δουλειά άλλων, θεωρούμε.
# Εδώ, και με μια μάλλον θετική είδηση κυριολεκτικά της τελευταίας στιγμής (Δεκέμβριος 2015), πως οι μισθοφόροι είναι πλέον παράνομοι και διώκονται από το νόμο στη Σερβία, αφού η χώρα υπόγραψε τη σχετική διεθνή συνθήκη στις 04/12/2015 (Πρακτορείο Tanjug, ‘Serbian parliament ratifies convention on mercenaries‘), τελειώνει η συμπληρωματική καταγραφή νέων στοιχείων στην υπόθεση της συμμετοχής Ελλήνων υπηκόων στη Σρεμπρένιτσα. Ό,τι ακολουθεί εστιάζει περισσότερο στις πολιτικές πτυχές της ιστορίας, μαζί με τα απαραίτητα ιστορικά στοιχεία, αφού, όπως συνηθίζουμε, πάντοτε συνοδεύουμε κάθε πολιτικοϊστορική αποτίμηση με την παράθεση αδιαμφισβήτων γεγονότων και αξιόπιστων πηγών.
Οποιος θελήσει να συνεχίσει την ανάγνωση, μάλλον θα αποζημιωθεί -υποπτευόμαστε-, αφού, μεταξύ πολλών άλλων, παρουσιάζουμε για πρώτη φορά στην Ελλάδα τις άγνωστες ‘οκτώ συν μία απoδείξεις’, σύμφωνα με τις οποίες, όχι μόνο το έγκλημα της σφαγής στη Σρεμπρένιτσα, αλλά και ολόκληρος ο πόλεμος σε τέσσερις φάσεις (κατά της Σλοβενίας, της Κροατίας, της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης και του Κοσόβου) που οργάνωσε η σερβική εθνικιστική κλίκα του φασιστικού καθεστώτος Μιλόσεβιτς-Κάρατζιτς-Μλάντιτς-Σέσελι-συζύγου Μιλόσεβιτς, ήταν ένα προσχεδιασμένο και συστηματικά οργανωμένο έγκλημα πολέμου και έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, πέραν πάσης αμφιβολίας.
Διαβάστε τη μεγάλη έρευνα του XYZ Contagion με θέμα ‘Οταν ο θύτης παριστάνει το θύμα’:
Το 2009 μάθαμε (Τάκης Μίχας, Είδαν σε παρεκκλήσι Κάρατζιτς και Μλάντιτς, Ελευθεροτυπία, 25/07/2009) πως σε απόρρητο τηλεγράφημά του προς το ΥΠΕΞ, ο πρέσβης της Ελλάδας στο Σαράγεβο κ. Ματζουράνης αναγνώριζε «τη συμμετοχή ευάριθμων Ελλήνων εθελοντών στο βοσνιακό πόλεμο» και καλούσε έμμεσα για τη διεξαγωγή έρευνας, ώστε να διαπιστωθεί κατά πόσο είχαν διαπράξει αξιόποινες πράξεις» [Σ.Σ.: Αλλη μια περίπτωση που αποδεικνύει ότι η λέξη ‘ευάριθμοι’ πρέπει να αποφεύγεται, αν δεν είμαστε 100% βέβαιοι ότι ο συνομιλητής καταλαβαίνει ακριβώς τι θέλουμε να πούμε· στην περίπτωση αυτή, υποθέτουμε ότι ο πρέσβης εννοούσε ‘πολλοί’ και όχι ‘εύκολα μετρήσιμοι’, δηλαδή λίγοι]. Ο κ. Μίχας έχει δηλώσει ότι υπάρχουν στην κατοχή του επίσημα έγγραφα της ελληνικής πολιτείας στα οποία γίνονται σαφείς αναφορές σε ανώτερο κυβερνητικό επίπεδο στη συμμετοχή των Ελλήνων παραστρατιωτικών. Υπόψη, μόλις λίγα χρόνια πριν, ηγετικό στέλεχος της ΕΕΦ παρευρίσκονταν σε επίσημα events με τον πρέσβη μας στο Βελιγράδι, όπως και με τον Κύπριο πρέσβη. Αμφιβάλλουμε πολύ αν το θυμάται κανείς σήμερα, αλλά το 1999, κατά τα γεγονότα του Κοσόβου, οι Σέρβοι είχαν αποσύρει τους διπλωμάτες τους από τις δυτικές χώρες και την αντιπροσώπευσή τους στις ευρωπαϊκές από αυτές είχαν αναλάβει οι Ελληνες πρεσβευτές.
Προτεινόμενα αναγνώσματα με ιδιαίτερο νομικό ενδιαφέρον:
«Ask somebody in the region how many victims there were in WWII, or following the capture of Srebrenica, or of forced displacement from Croatia or Kosovo, and the high or low number you get as a reply will tell you everything you need to know about their politics». http://balkanist.net/the-opposite-of-memory-is-not-forgetting
# Andras Riedlmayer, Destruction of Cultural Heritage in BiH, A post-war survey of destruction of non-Serb cultural heritage during the 1992-1995 war, Expert testimony in Mladic trial, Απρίλιος 2013.
Η πρόσφατη έκδοση της έκθεσης του Andras Riedlmayer για το ICTY με τίτλο ‘Destruction of Cultural Heritage in BiH, A post-war survey of destruction of non-Serb cultural heritage during the 1992-1995 war, Expert testimony in Mladic trial’, Απρίλιος 2013. https://xyzcontagion.wordpress.com/?attachment_id=9419
# Human Rights Watch & Jennifer Trahan, Genocide, war crimes and crimes against humanity, A topical digest of the Case Law of the International Criminal Tribunal for the Former Yugoslavia, έκδοση Human Rights Watch, Νέα Υόρκη, 2006
Εγχειρίδιο-σύνοψη εννοιών σχετικών με τα εγκλήματα πολέμου, οργανωμένο ανά θέμα και ανά δικογραφία, με παραδείγματα από όλες τις δίκες μέχρι το 2006. Ιδιαίτερο χρήσιμο σε λειτουργούς του Νόμου και σε ερευνητές που ενδιαφέρονται να κατανοήσουν σε βάθος τις έννοιες τόσο της ατομικής ευθύνης σε υποθέσεις εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, όσο και σε θέματα ευθύνης αξιωματούχων σε δημόσιες θέσεις, αξιωματικών του στρατού κ.λπ. https://xyzcontagion.wordpress.com/?attachment_id=9420
# Balkans Investigative Reporting Network BIRN BiH & ICTY, Crime and Punishment Trials Conducted Before the ICTY for War Crimes in BiH, έκδοση BIRN BiH + Open Society Fund, 2006.
Ολες οι σημαντικές υποθέσεις στο ΔΠΔΧΓ με κατηγορούμενους από όλες τις εθνικότητες, μέχρι το 2006. Σύντομα βιογραφικά των κατηγορουμένων, περιγραφή των κατηγοριών και των ετυμηγοριών. https://xyzcontagion.wordpress.com/?attachment_id=9421
# Balkans Investigative Reporting Network BIRN BiH, Time for Truth, Review of the Work of the War Crimes Chamber of the Court of BiH 2005-2010, έκδοση BIRN BiH + Konrad Adenauer Foundation, 2010.
Ολες οι σημαντικές υποθέσεις στο αντίστοιχο δικαστήριο της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης με κατηγορούμενους από όλες τις εθνικότητες, μέχρι το 2010. Σύντομα βιογραφικά των κατηγορουμένων, περιγραφή των κατηγοριών και των ετυμηγοριών. https://xyzcontagion.wordpress.com/?attachment_id=9422
# International Crisis Group, War Criminals in Bosnia’s Republika Srpska, Who are the People in Your Neighbourhood, Europe Balkans Report No#103, Νοέμβριος 2000
Μια εκτεταμένη μελέτη για όλα τα πρόσωπα-κλειδιά στις εθνικές εκκαθαρίσεις ανά περιοχή, τότε και τώρα. Αποκαλυπτικά στοιχεία για τον καθένα απ’ αυτούς και η εξήγηση ανά περίπτωση για ποιο λόγο δεν έχουν ακόμα προσαχθεί. Ειδικό κεφάλαιο για τους συνεργάτες του Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς στην Βλασένιτσα και στο Ζβόρνικ. Επίσης, αναλυτική εις βάθος περιγραφή των πράξεων που ενδέχεται να χαρακτηριστούν ‘εγκλήματα πολέμου’ σύμφωνα με τους διεθνείς νόμους και συμβάσεις. https://xyzcontagion.wordpress.com/?attachment_id=9423
# Humanitarian Law Center, Ten years of war crimes prosecutions in Serbia, Contours of justice, Analysis of the prosecution of war crimes in Serbia 2004-2013, έκδοση Humanitarian Law Center, 2014
Το Humanitarian Law Center περιγράφει το αντίστοιχο δικαστήριο για εγκλήματα πολέμου στην Σερβία. Οι διαφορές του με τα άλλα παρόμοια δικαστήρια και η εξήγηση για ποιους λόγους δεν έχει κατηγορηθεί ακόμα (μέχρι το 2014 που εκδόθηκε) ούτε ένας υψηλόβαθμος Σερβοβόσνιος ή Σέρβος αξιωματούχος από το συγκεκριμένο δικαστήριο. https://xyzcontagion.wordpress.com/?attachment_id=9424
# Οκτώ Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, Declaration to National Assembly of the Republic of Serbia for the rights of War Crimes and Srebrenica Victims, 2005
Η έκκληση-διακήρυξη οκτώ ΜΚΟ (Lawyers’ Committee for Human Rights, Center for Cultural Decontamination, Civic Initiatives, Helsinki Committee for Human Rights in Serbia, Women in Black, Belgrade Circle, Humanitarian Law Center και Youth Initiative for Human Rights) προς την Κυβέρνηση της Σερβίας και το σερβικό Κοινοβούλιο σχετικά με τα μέτρα που πρέπει να πάρουν για να διασφαλιστούν τα δικαιώματα των θυμάτων των εγκλημάτων πολέμου και ειδικότερα και των θυμάτων στην Σρεμπρένιτσα, σύμφωνα με τους διεθνείς νόμους και συμβάσεις και με την νομολογία της Σερβίας. https://xyzcontagion.wordpress.com/?attachment_id=9425
# XYZ Contagion, Η μεγάλη έρευνα για τη Σρεμπρένιτσα και την ελληνική εμπλοκή με τίτλο ‘Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής – Νέα στοιχεία και αποκαλύψεις, για πρώτη φορά στην Ελλάδα’ συν το κείμενο ‘Δικαστικές εξελίξεις στην υπόθεση της συμμετοχής Ελλήνων υπηκόων στη Σρεμπρένιτσα’ σε ένα αρχείο pdf. Περιέχονται οι εξής 4 σελίδες (pages, όχι posts) από το ιστολόγιο σε έντυπη μορφή, με τις εικόνες, με τα URL των βίντεο και με όλα τα λινκ στο τέλος κάθε κεφαλαίου, υπό μορφή παραπομπών. https://xyzcontagion.wordpress.com/?attachment_id=6384
– Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής – Νέα στοιχεία και αποκαλύψεις, για πρώτη φορά στην Ελλάδα – Το πλήρες κείμενο – Μέρος Α’ https://xyzcontagion.wordpress.com/srebrenica-1/
These acts of genocide include but are not limited to:
Mass summary execution of Bosnian citizens
The mass and systematic rape of Bosnian women
Mass expulsions and deportations of civilians from their homes
The establishment and management of concentration camps
The ongoing bombardment of Bosnian towns and cities
The deliberate intreference with international relief supplies
Destruction of the cultural and religious heritage in the Republic of Bosnia-Herzegovina
The imposition of inhumane and life-threatening conditions on the Bosnian people
The Congress concludes that the above acts of genocide and other gross violations of international humanitarian law perpetrated by Serb aggressor forces constitute a systematic, pre-planned and politically led campaign aimed at an eradication and expulsion of the Bosniaks.
Οι Ελληνες αρνητές και απολογητές των εγκλημάτων του σερβικού μεγαλοϊδεατισμού δεν φαίνεται να έχουν τέτοια προβλήματα, πάντως. Είναι -κατά τεκμήριο τόσο- αστοιχείωτοι, και διακρίνονται όλοι τους τόσο πολύ για την από πρώτο χέρι … άγνοιά τους και για την σχεδόν απόλυτη ασχετοσύνη τους, ώστε σχεδόν πάντα να μιλάνε για το Κόσοβο, όταν κάποιος τους ρωτάει για τη Βοσνία. Μπορούν, βέβαια, κι αυτοί να συνεχίσουν να πιστεύουν και να διαδίδουν όλα τα μυθεύματα κι όλες τις διαστρεβλώσεις που διακινεί η σερβική προπαγάνδα. Και δεν εννοούμε εδώ μόνο το χαρακτηριστικό παράδειγμα, τον … βετεράνο (!) Καθάριο που γράφει και ποιήματα για την … τρομακτική σε ένταση πολεμική του εμπειρία, ανάμεσα σε δυο παρτίδες τάβλι (την μοναδική φορά που οι Σέρβοι τους πήγαν καμιά 500ριά μέτρα από τις γραμμές της μάχης και τους διέταξαν να καλυφθούν πρηνηδόν, ανάμεσα στα πεσμένα φύλλα ενός δάσους, οι Ελληνες Ράμπο … αποκοιμήθηκαν για έξι ώρες!).
Μιλάμε για όσους ‘αριστερούς’ είναι υπερήφανοι για το άσχημο έργο τους στην υπεράσπιση των ενορχηστρωτών μερικών εκ των ειδεχθέστερων πράξεων επεκτατικής επιθετικότητας και ρατσιστικών μαζικών εκτελέσεων, από την εποχή του Β’ΠΠ. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η υπεράσπιση αυτή στην Ελλάδα γνώρισε διακομματική αποδοχή: Από την Χρυσή Αυγή και την ακροδεξιά και τον Λυκουρέζο, μέχρι την άκρα αριστερά, την Λιάνα Κανέλλη (που ήταν και αντιπρόεδρος της ‘Διεθνούς Επιτροπής για την Υπεράσπιση του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς’), μαζί με τον γνωστό μας τωρινό υποστηρικτή της ναζιστικής συμμορίας Taki Τάκη Θεοδωρόπουλο, και από τον σκιτσογράφο Στάθη Σταυρόπουλο (που αναπαράγει θεωρίες συνωμοσίας, βγαλμένες απευθείας μέσα από τα ‘Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών’), και από τον Καρατζαφέρη και τον Παπαθεμελή μέχρι τον Κουβέλη, τον Λαφαζάνη και την Παπαρήγα, «Στη Χάγη δικαζόμαστε όλοι» έλεγαν.
Κυρίως, όμως, η αποδοχή αυτή είχε τις βαθύτερες ρίζες της στο ελληνικό βαθύ κράτος. Οι τελευταίες διακοπές του Μιλόσεβιτς ήταν το 1998, και τις πέρασε σ’ εκείνη τη βίλα στην Υδρα, με την διακριτική φύλαξη Ελλήνων αξιωματικών.
Μπορούν, επίσης, να γίνουν ενεργό τμήμα της εκστρατείας των εγκληματιών για να συσκοτίσουν, να αρνηθούν, να διαστρεβλώσουν και να παραποιήσουν τα αποδεικτικά στοιχεία, για να μειώσουν το μέγεθος της ανθρωποσφαγής και για να αθωώσουν τους πραγματικά υπεύθυνους, άσχετα αν όλοι οι σοβαροί άνθρωποι ξέρουν πλέον την αλήθεια:
Πως όλη η τραγωδία και όλες οι καταστροφές και ο πόλεμος συνέβησαν επειδή πρώτη η σερβική εθνικιστική ηγεσία έστρωσε τον δρόμο. Ο τσέτνικ μοναρχικός Κάρατζιτς που ήθελε να επαναφέρει το … Βασιλιά (και εδώ στην Ελλάδα τον νόμιζαν για … σύντροφο κι αυτός άφριζε απ’ το κακό του όταν τον προσφωνούσαν έτσι), ο αδίστακτος εξουσιοφρενής καιροσκόπος Μιλόσεβιτς και ο υπερεθνικιστής σωβινιστής και ρατσιστής Μλάντιτς. Αληθεύει ότι αργότερα δαιμονοποιήθηκαν μόνο οι Σέρβοι ενώ υπεύθυνοι ήταν σε μεγάλο βαθμό (όχι όμως εξίσου) και άλλοι, όπως υπεύθυνοι ήταν και οι δυτικοί, αλλά αν δεν ξεκινούσε την ‘αντιγραφειοκρατική επανάσταση’ ο Μιλόσεβιτς για να στρέψει την προσοχή του κόσμου αλλού, ίσως οι εξελίξεις να ήταν διαφορετικές. Η εν ψυχρώ ιδιοποίηση (κλοπή) της δημόσια περιουσίας και των κρατικών αποθεματικών σε χρυσό και σε σκληρό συνάλλαγμα από τους καταχραστές του κοινού ποινικού δικαίου Μιλόσεβιτς και Κάρατζιτς και τους ολιγάρχες φίλους τους, όπως και ο μαφιόζικος έλεγχος κάθε είδους εμπορίου και λαθρεμπορίου (όπλα, τρόφιμα, αλκοόλ, ναρκωτικά, καύσιμα, τσιγάρα κ.ο.κ.) ίσως να μην γινόταν δυνατό να αποφευχθεί, όμως για τις εκατοντάδες χιλιάδες νεκρών και τα εκατομμύρια των εκτοπισμένων ίσως η εξέλιξη να ήταν διαφορετική.
Αυτά όλα είναι κοινός τόπος σήμερα στη Σερβία. Μπορεί να μην τα πιστεύουν όλοι, και ειδικά οι αμετανόητοι αυτουργοί των εγκλημάτων, οι ωφελημένοι απ’ το καθεστώς Μιλόσεβιτς και οι αντίστοιχοι χρυσαυγίτες υπερεθνικιστές φανατικοί, αλλά ένα μεγάλο τμήμα της σερβικής προοδευτικής κοινωνίας δεν έχει αμφιβολίες πλέον. Για όλα αυτά, Σέρβοι δημοσιογράφοι τα ψάχνουν, Σέρβοι εισαγγελείς διώκουν τους ενόχους, Σέρβοι δικαστές τους δικάζουν με Σέρβους αυτόπτες μάρτυρες και μεταμελημένους παραστρατιωτικούς που δεν άντεχαν τις τύψεις να έχουν συμμετάσχει σε δολοφονίες παιδιών και αμάχων: «Ο Σέρβος στρατιώτης έχει τιμή, δεν σκοτώνει μωρά, δεν δολοφονεί μωρομάνες» είπε στην κατάθεσή του ένας μετανοημένος πρώην παραστρατιωτικός, μέλος της ομάδας ‘Τσακάλια‘.
Αν και οι Ελληνες αρνητές δεν έχουν να επιδείξουν ιδιαιτέρως πολλά ή συγκροτημένα δείγματα παραγωγής φιλοσερβικής (παρα)φιλολογίας, όπως οι συνάδελφοί τους ‘αριστεροί αναθεωρητές’ του εξωτερικού, και αν και είναι πολύ περισσότερο άγαρμποι, ασυνάρτητοι και αστοιχείωτοι σε σχέση με τους επιφανείς ξένους φίλους του καθεστώτος Μιλόσεβιτς, ωστόσο μοιάζουν πάρα πολύ στους βασικούς στόχους:
– Να αρνηθούν ότι συνέβησαν εθνικές εκκαθαρίσεις στη βάση εθνοφυλετικών και θρησκευτικών ρατσιστικών διαχωρισμών.
– Να αθωώσουν την σερβική επιθετικότητα και επεκτατικότητα.
– Να μοιράσουν εξίσου τους ευθύνες σε όλες τις εθνότητες.
– Να κατηγορήσουν τη Δύση ότι αυτή ευθύνεται για τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας.
Δεν μπορούν, όμως, οι απολογητές να κάνουν ένα πράγμα: Να υποβαθμίζουν τις σφαγές αμάχων, αιχμαλώτων, προσφύγων και παιδιών και να λοιδωρούν τα αθώα θύματα και τους επιζήσαντες από την σφαγή. Ούτε, βέβαια, το χειρότερο όλων, να κατηγορούν τα θύματα. Οι τακτικές είναι ίδιες, αν θυμάστε και «οι Εβραίοι είχαν κηρύξει τον πόλεμο στη Γερμανία».
Το να λέει κανείς, για τουλάχιστον 7.000 βεβαιωμένα εκτελεσμένους με δεμένα τα χέρια πισθάγκωνα, για έγκυες γυναίκες με τα έμβρυα, για τρύπες από σφαίρες σε μωρουδίστικα ρούχα, για forensics στοιχεία με διαλυμένα κρανία από χαριστικές βολές, ότι όλα αυτά ήταν ‘σκηνοθεσία’, και μάλιστα για χάρη ενός στρεβλού ‘αντιιμπεριαλισμού’ είναι μεγάλη ντροπή και συγκάλυψη και συμμετοχή στο έγκλημα, ουσιαστικά.
Μια επιζήσασα της σφαγής, αυτόπτης μάρτυρας και μέλος του Συλλόγου ‘Μητέρες της Σρεμπρένιτσα και της Ζέπα’, φέτος, μετά από 20 χρόνια θρήνου, βρήκε δύο μικρά κόκκαλα του ενός από τους δυο γιούς της, του Nermin να θάψει. -ένα μόνο μέλος από τα 22 μέλη της οικογένειας της που χάθηκαν στη σφαγή. Οταν μια ερευνήτρια του οργανισμού για τους αγνοούμενους ICMP την είχε επισκεφτεί για να της πάρει κατάθεση, η μητέρα αυτή πήγε στο διπλανό δωμάτιο για να φέρει το μοναδικό υλικό αντικείμενο που είχε επάνω του ίχνος από το αδικοχαμένο παιδί της. Ηταν ένα κουτάκι κρέμα, όπως αυτές της NIVEA λ.χ., και είχε το αποτύπωμα του 14χρονου παιδιού, την τελευταία φορά που είχε πάρει λίγη κρέμα από το κουτί, είχε αφήσει κάτι σαν δακτυλικό αποτύπωμα στην επιφάνεια της κρέμας. Ηταν η μοναδική υλική απόδειξη ότι αυτό το παιδί κάποτε ζούσε κι ανέπνεε. Η μητέρα κράτησε το κουτάκι αυτό για να βλέπει το αποτύπωμα επί 20 χρόνια, μέχρι φέτος που της τηλεφώνησαν για να της πουν ότι ταυτοποίησαν ένα μικρό κόκκαλο από το μικρό δάχτυλο του χεριού κι άλλο ένα θραύσμα από την κνήμη. Μιας άλλης μητέρας, τα απομεινάρια του παιδιού της βρέθηκαν σε πέντε διαφορετικούς μαζικούς τάφους -και ήταν μόνο έξι οστά, ενώ οι τάφοι απείχαν έως και 32 χιλιόμετρα μεταξύ τους.
Το έργο της Διεθνούς Επιτροπής Αγνοουμένων και του Ινστιτούτου Ταυτοποίησης Αγνοουμένων (ICMP), το οποίο χρηματοδοτείται και από την ελληνική κυβέρνηση, είναι πραγματικά τιτάνιο, αφού μιλάμε για την μεγαλύτερη ‘crime scene’ του πλανήτη, διαστάσεων 70 χιλιόμετρα στον άξονα Βορρά-Νότου επί 40 χιλιόμετρα στον άξονα Ανατολής-Δύσης. Μέχρι στιγμής, έχουν ταυτοποιηθεί 6.930 πρόσωπα που βρέθηκαν σε 403 τοποθεσίες (93 μαζικοί τάφοι και 314 επιφανειακοί). Οπως μπορούμε να δούμε σε μια γραφική αναπαράσταση από το Πανεπιστήμιο Fontbonne, σχεδόν όλοι οι μαζικοί τάφοι βρίσκονται σε σερβικό έδαφος: http://photos.fontbonne.edu/Academics/Honors-Program/The-Search-for-the-Missing/
Χάρτης με την γεωγραφική κατανομή των μαζικών τάφων. Η περιοχή με το λευκό χρώμα και τα άπειρα κόκκινα σημεία ήταν υπό τον έλεγχο των Σέρβων σχεδόν σε όλη την διάρκεια του πολέμου. Πηγή: Πανεπιστήμιο Fontbonne.
Δεν έχουν θαφτεί όλοι: Για περίπου 400 πρόσωπα, οι οικογένειες περιμένουν μήπως βρεθούν κι άλλα οστά για να προχωρήσουν στην ταφή και τα μέχρι στιγμής ανευρεθέντα οστά παραμένουν στο Podrinje Identification Centre in Tuzla, το οποίο είχαμε δει στο άρθρο ‘Πάνω από 8.000 εκτελεσμένοι άμαχοι, άοπλοι και αιχμάλωτοι’.
Υπολογίζονται σε 60 περίπου ακόμη οι μαζικοί τάφοι που πρέπει να βρεθούν, συν κάποιες εκατοντάδες επιφανειακοί, για τους υπόλοιπους αγνοούμενους, ενώ θεωρείται βέβαιο πως ένας σεβαστός αριθμός θυμάτων δεν θα βρεθούν ποτέ, είτε διότι δεν θα ανακαλυφτούν ποτέ τα σημεία ταφής, είτε γιατί πετάχτηκαν σε ποτάμια και άλλα σημεία όπου τα πτώματα εξαφανίστηκαν. http://www.balkaninsight.com/en/article/memories-and-bones-the-missing-of-srebrenica
Ο τελευταίος χρονολογικά μαζικός τάφος από τη σφαγή της Σρεμπρένιτσα βρέθηκε τον Δεκέμβριο του 2015, σε απόσταση 70 χιλιομέτρων. Σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ένας Σερβοβόσνιος που δεν άντεχε άλλο τις τύψεις, αποκάλυψε την τοποθεσία στην γνωστή μας Munira Subasic, την πρόεδρο του συλλόγου επιζώντων και οικογενειών των θυμάτων ‘Μητέρες της Σρεμπρένιτσα και της Ζέπα’, εκείνη τη θαρραλέα μάρτυρα που είχε καταθέσει «Θυμάμαι χαρακτηριστικά τους ένοπλους στρατιώτες που μιλούσαν ελληνικά στα γεγονότα της Σρεμπρένιτσα. Ηταν ολόκληρη ξεχωριστή μονάδα. Φορούσαν την ελληνική σημαία σαν διακριτικό. Μετά την σφαγή, δόθηκε το όνομά τους σε έναν δρόμο της πόλης. Οι Σερβοβόσνιοι τους συμπεριφέρονταν σαν να ήταν εθνικοί ήρωες»).
Στην περιοχή του Prijedor, οι άνθρωποι της Διεθνούς Επιτροπής Αγνοουμένων και του Ινστιτούτου Ταυτοποίησης Αγνοουμένων (Bosnian Missing Persons Institute of International Commission on Missing Persons, ICMP) ψάχνουν για 800 ακόμη άτομα, στο Zvornik ψάχνουν για άλλα 1.900 άτομα, στη Foca για άλλα 1.500, και στη Σρεμπρένιτσα, τέλος, λείπουν άλλες 1.200 ταυτοποιήσεις. http://www.oslobodjenje.ba/vijesti/bih/traga-se-za-oko-7000-osoba-prosle-godine-ekshumirano-oko-800-posmrtnih-ostataka
Υπάρχουν εθελοντές που ψάχνουν αυτά τα 2.800 τετραγωνικά χιλιόμετρα γης με την ελπίδα να βρουν οστά, ώστε κάποιες οικογένειες να μπορέσουν να κηδέψουν τους νεκρούς τους και να βρουν επιτέλους την γαλήνη τους. Πολλοί ξεκίνησαν αυτό το ‘σάρωμα’ κυρίως για να βρουν τους δικούς τους αγνοούμενους συγγενείς, όπως ο Ramiz Nukic (δείτε την ιστορία του μαζί με πολλά άλλα στοιχεία εδώ), που μπόρεσε τελικά να βρει τα οστά του πατέρα του μετά από 19 χρόνια, αλλά στο μεταξύ βρήκε δεκάδες άλλους σκελετούς, λυτρώνοντας έτσι πολλές οικογένειες. Ενα μόνο ελπιδοφόρο (μέσα στην τραγικότητά του) επίτευγμα είναι αρκετό για να κατανοήσει κανείς το μέγεθος της τραγωδίας και των βασανιστηρίων που περνάει κάθε οικογένεια: Μόνο στη Βοσνία, οι συνολικοί αγνοούμενοι του πολέμου 1992-1995 ήταν 31.500 άτομα, απ’ τα οποία, έχουν βρεθεί και έχουν ταυτοποιηθεί περίπου τα 23.000, ενώ για ολόκληρη τη Γιουγκοσλαβία και για όλη τη δεκαετία του πολέμου οι αριθμοί είναι αντίστοιχα 40.000 αγνοούμενοι και 28.000 ανευρεθέντες, μέχρι το τέλος του 2015.
Γεγονότα και αριθμοί από το International Commission on Missing Persons ICMP, μέχρι τον Ιούνιο του 2015. Με επιστημονική μεθοδολογία, έχει βρεθεί σχεδόν το 90% των αγνοουμένων της Σρεμπρένιτσα. Εχουν ταυτοποιηθεί 6.827 άτομα με τη μέθοδο του DNA και 103 με συμβατικές μεθόδους, από 17.000 πτώματα ή υπολείμματα πτωμάτων που έχουν συλλεχθεί από 403 τάφους, εκ των οποίων 93 μεγάλοι μαζικοί τάφοι και 314 μικρότεροι ή επιφανειακοί. Συγγενείς αγνοουμένων και θυμάτων έχουν δώσει συνολικά 22.268 δείγματα DNA, τα οποία αντιστοιχούν σε 6.827 ταυτοποιημένους νεκρούς μέχρι στιγμής. Οι 6.241 εξ αυτών έχουν ήδη ταφεί στο μνημείο στη Σρεμπρένιτσα. Ανάμεσα στα ταυτοποιημένα θύματα, υπάρχει κι ένας νεαρός Καθολικός, που δεν ήθελε να αφήσει τους μουσουλμάνους φίλους του και συμπαίκτες του στην τοπική ποδοσφαιρική ομάδα, κι έτσι τους ακολούθησε στον θάνατο.
Η σφαγή στη Σρεμπρένιτσα, παρά τα κραυγαλέα ψέματα και τους συνωμοσιολογικούς ψιθύρους των αρνητών, είναι η πιο καλά πολυτεκμηριωμένη υπόθεση μαζικού εγκλήματος στην ιστορία της ανθρωπότητας. Δύο σύντομα πρόσφατα ντοκιμαντέρ με αυτό ακριβώς το θέμα το αποδεικνύουν, το πρώτο από το δημοσιογραφικό δίκτυο Balkans Investigative Reporting Network BIRN BiH με τίτλο ‘Srebrenica: How to Prove a Genocide’, και το δεύτερο από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τα εγκλήματα στην πρώην Γιουγκοσλαβία με τίτλο ‘ICTY Remembers: the Srebrenica Genocide (1995-2015)’.
Οι (αμετ)ανόητοι που επιμένουν ακόμα σε θεωρίες συνωμοσίες και που αναγκάζονται να κάνουν ακροβατικά στις αφηγήσεις τους, νομίζοντας πως θα μπορέσουν έτσι να αμφισβητήσουν συνολικά την συμπαγέστατη πεντακάθαρη εικόνα που προβάλλει μπροστά στα μάτια μας όταν βάζουμε όλες τις αποδείξεις δίπλα-δίπλα, αφού δεν μπορούν να χαμηλώσουν το βλέμμα και να ζητήσουν συγγνώμη, τουλάχιστον ας σιωπήσουν, αν τους έχει μείνει καθόλου ντροπή και ανθρωπιά. Εδώ βρίσκεται μια συγκλονιστική σύνθεση με τα πρόσωπα όλων των θυμάτων (όσο κάνουμε scroll down προς τα κάτω, εμφανίζονται νέες φωτογραφίες και αυξάνει ο μετρητής κάτω δεξιά), και εδώ μια αποσπασματική λίστα με τα 499 παιδιά που είχαν ταυτοποιηθεί μέχρι το 2008, με το πρώτο στη λίστα να είναι μόλις 6 ετών, αν και 100% δεν είναι το μικρότερο στην συνολική λίστα των θυμάτων, αφού την επόμενη χρονιά, το 2009, Ολλανδοί κυανόκρανοι λόγω τύψεων αποκάλυψαν την θέση άλλων δύο μαζικών τάφων στους οποίους είχαν ταφεί και δύο νεογέννητα, περισσότερα εδώ.
Η αλήθεια -και συγχωρέσετε μας την παρομοίωση εδώ-, όπως και τα δεμένα με χειροπέδες οστά των αδικοχαμένων, και ειδικά των αθώων παιδιών, πάντοτε θα ξεπροβάλλει από το έδαφος και από όπου αλλού προσπαθούν κάποιοι να την κρύψουν. Ας θυμηθούμε εδώ και την ρήση του de Montaigne το 1574, σχετικά με την μία όψη της αλήθειας σε αντίθεση με τις άπειρες του ψέματος, της διαστρέβλωσης και της πλαστογραφίας:
«If falsehood had, like truth, but one face only, we should be upon better terms; for we should then take for certain the contrary to what the liar says: but the reverse of truth has a hundred thousand forms, and a field indefinite, without bound or limit». Michel de Montaigne, Of Liars, 1574 http://essays.quotidiana.org/montaigne/liars/
Η ρητορεία των ‘αριστερών αντιιμπεριαλιστών’ και η σχεδόν μεταφυσική τους άρνηση να δεχτούν τις εθνοκαθάρσεις και τα εγκλήματα γενοκτονίας στην πρώην Γιουγκοσλαβία, για τα οποία ευθύνονται οι Μιλόσεβιτς, Κάρατζιτς, Μλάντιτς και οι τσέτνικ οπαδοί τους Σέρβοι εθνικιστές, αντανακλούν μια νεοσταλινική αντίληψη απέναντι στο υποτιθέμενο τελευταίο ‘σοσιαλιστικό’ προπύργιο, που στην πραγματικότητα ήταν μια δικτατορία που αποδείχτηκε -με συντριπτικά στοιχεία- πρωταθλήτρια Ευρώπης ανάμεσα στα καθεστώτα με δολοφονική και διεφθαρμένη φύση. Πρόκειται για στρεψοδικία, η οποία σκόπιμα αγνοεί τις ευθύνες των Σέρβων σωβινιστών φασιστών του εν λόγω καθεστώτος για την καταστροφή της Γιουγκοσλαβίας και ανεπιτυχώς προσπαθεί να μεταβιβάσει τον σωβινισμό σε Κροάτες, Μουσουλμάνους και Αλβανούς, αγνοώντας όλα τα γεγονότα και όλες τις ιστορικές αποδείξεις. Ολοι εκείνοι που διαμαρτύρονται κάθε φορά που αναδεικνύονται τα σερβικά εγκλήματα και όλοι εκείνοι που απαιτούν να κατονομάζονται και οι άλλοι σαν υπεύθυνοι με εκφράσεις του τύπου «ναι, αλλά και οι Αλβανοί, Βόσνιοι, Κροάτες, δυτικοί, αυτοί δεν έκαναν εγκλήματα;», ξεχνάνε ποιος ξεκίνησε τον πόλεμο και ποιος είναι ο θύτης. Ασφαλώς έκαναν και οι άλλοι εγκλήματα, αν και ποσοτικά και σε σχέση με την ένταση, την συχνότητα και τον αριθμό θυμάτων δεν φτάνουν ούτε σε μικρό κλάσμα των αντίστοιχων σερβικών, όμως όποιος απαιτεί κάθε φορά να αναφέρονται στο ίδιο επίπεδο είναι σαν να ζητάει κάθε φορά που κάποιος μιλάει για τις θηριωδίες των ναζί στην Ελλάδα, να λέει μαζί «ναι, αλλά και ο ΕΛΑΣ και ο ΕΔΕΣ σκότωσαν άδικα πολλούς Γερμανούς». Ή σαν να ζητάει, όποτε κάποιος κάνει μια αναφορά στο Ολοκαύτωμα, να μην ξεχνάει ποτέ να λέει μαζί «ναι, αλλά και οι πολιορκημένοι Εβραίοι στο γκέτο της Βαρσοβίας εξόντωσαν πολλούς SS». Ας είμαστε σοβαροί. Πάντα σε έναν πόλεμο υπάρχει η αδικία του επιτιθέμενου και το δίκιο του αμυνόμενου. Και στην περίπτωση της πρώην Γιουγκοσλαβίας, επιτιθέμενοι και θύτες ήταν οι άνθρωποι της εγκληματικής οργάνωσης εντός του σερβικού κράτους.
Οι ‘αριστεροί αντιιμπεριαλιστές’ αρνητές δεν είναι ούτε προοδευτικοί, ούτε γνήσιοι αντιιμπεριαλιστές. Οι ανιστόρητες και αντιδημοκρατικές-φιλοφασιστικές απόψεις τους και -κυρίως- η άρνηση τους να καταδικάσουν τον φασισμό και να υπερασπιστούν τα δικαιώματα των θυμάτων και των επιζώντων, τους καθιστούν ηθικά συνένοχους στα εγκλήματα που έλαβαν χώρα στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Για να μην αναφέρουμε στο σημείο αυτό ότι αυτού του είδους οι απόψεις και η ‘σερβοφιλία’ εκπαίδευσε μια ολόκληρη γενιά Ελλήνων τηλεθεατών στον αντιευρωπαϊσμό, στην αποδοχή των θεωριών συνωμοσίας σαν ερμηνευτικά εργαλεία για τα πάντα, στην αγιοποίηση του εθνικισμού σαν υπέρτατη αξία που μπορεί να φτάνει μέχρι και στις εθνοκαθάρσεις αφού ο ‘αλλος’ είναι υπάνθρωπος και δικαιολογείται η εξόντωσή του και, στο τέλος-τέλος, στον ίδιο τον εθνικοσοσιαλισμό. Η άνοδος της ναζιστικής συμμορίας είναι αποτέλεσμα και αυτού του γεγονότος, απλά η κρίση τα σφράγισε όλα αυτά και επίσημα.
# Στο σημείο αυτό, ολοκληρώθηκε η παράθεση νέων ντοκουμέντων, δηλαδή όλων αυτών:
Τα περιεχόμενα των 11 report
Εισαγωγή & Ντοκουμέντο #01: Η μαρτυρία του αστυνομικού που είδε στα χέρια των εθελοντών τις φωτογραφίες με τους σφαγμένους μουσουλμάνους (Από τη σειρά ‘Νέα αποκλειστικά στοιχεία: Τι άλλο έκαναν οι Ελληνες εθελοντές στη Σρεμπρένιτσα’) https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/07/01/srebrenica-more-evid-01/
Ντοκουμέντο #02: Η φωτογραφία που αποδεικνύει ότι ο Ράτκο Μλάντιτς συναντήθηκε με την ΕΕΦ και τον Σερβοβόσνιο διοικητή της Zβόνκο Μπάγιαγκιτς μέσα στη Σρεμπρένιτσα, λίγο πριν ο επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών του VRS διατάξει την εκτέλεση των αμάχων στο γήπεδο της Nova Kasaba https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/07/02/srebrenica-more-evid-02/
Ντοκουμέντο #04: Ο Α2 αξιωματικός του VRS Vujadin Popovic επιβεβαιώνει το περιστατικό με τους Ελληνες εθελοντές και την κάμερα και την διαταγή να εκτελεστούν οι αιχμάλωτοι και οι άμαχοι που φωτογραφίζονταν από την ΕΕΦ στο γήπεδο της Nova Kasaba https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/07/04/srebrenica-more-evid-04/
Ντοκουμέντο #07: Η επιβεβαίωση: Τα μέλη του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ προμηθεύτηκαν πλαστές ταυτότητες από τον πρώην υφυπουργό Εσωτερικών του Μιλόσεβιτς για να διαφύγουν και να κρυφτούν στη Σερβία μετά το έγκλημα πολέμου στην Σρεμπρένιτσα https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/07/07/srebrenica-more-evid-07/
Ντοκουμέντο #08: Επισκέπτες για τη ναζιστική οργάνωση ‘Χρυσή Αυγή’ από την Σερβία: Σημαίες των τσέτνικ, πορτρέτα του Αρκάν και Χρυσαυγίτες που εγκωμιάζουν γενοκτονίες και ρατσιστικές σφαγές και υπόσχονται ‘Noz, zica, Srebrenica’ (‘Μαχαίρι, Σύρμα, Σρεμπρένιτσα’) https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/07/08/srebrenica-more-evid-08/
Ντοκουμέντο #10: Ο τσέτνικ βοϊβόδας διοικητής της ΕΕΦ Ταγματάρχης Zβόνκο Μπάγιαγκιτς, ο Ράτκο Μλάντιτς και ο Ράντοβαν Κάρατζιτς σε κρυφή συγκέντρωση πίνουν ‘εις υγείαν του στόχου για τη Μεγάλη Σερβία’ (‘Velika Srbija’): Ενα ακόμη χαμένο φιλμ https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/07/10/srebrenica-more-evid-10/
Από το 2015, με απόφαση του ΟΗΕ καθιερώθηκε Διεθνής Ημέρα για τα Θύματα των Γενοκτονιών, κι εμείς έχουμε σκοπό να την θυμόμαστε κάθε 9η Δεκεμβρίου. Srebrenica, Don’t Forget 11 July 1995.
# Σημειώνουμε για άλλη μια φορά, όλα αυτά τα κείμενα έχουν γραφτεί μόνο για όσους ενδιαφέρονται πραγματικά να μάθουν τι συνέβη στη Γιουγκοσλαβία της δεκαετίας του 1990. Δεν μπορούμε να χάνουμε το χρόνο μας με ατέρμονες συζητήσεις εξηγώντας τα αυτονόητα, και μάλιστα, συνήθως, σε ανθρώπους που ούτε καν τα γεγονότα φρόντισαν να μάθουν, συνεπώς δογματικοί και (όσοι θέλουν να μείνουν) αστοιχείωτοι, ας καταλάβουν ότι δεν κάνουν όλες οι σελίδες για όλους τους ανθρώπους, και καλύτερα ας μείνουν μακριά.
# Δείτε επίσης:
# Η αρχική έρευνα (‘Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής – Νέα στοιχεία και αποκαλύψεις, για πρώτη φορά στην Ελλάδα’), https://xyzcontagion.wordpress.com/srebrenica/
Ρίχνοντας την ευθύνη στα θύματα: Συγκάλυψη και άρνηση, το όγδοο και τελικό στάδιο της ίδιας της γενοκτονίας: 8.372 έρευνες ανθρωποκτονίας και οκτώ συν μία αποδείξεις https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/04/10/yugo-10/
Οι ιδεολόγοι της αθλιότητας και η αθλιότητα της ιδεολογίας τους: Μια σημείωση για τους αρνητές, υπερασπιστές και απολογητές των εγκληματιών πολέμου, δεξιούς κι αριστερούς + Προτεινόμενη βιβλιογραφία https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/04/11/yugo-11/
# Ολα τα σχετικά λινκ με τη Γιουγκοσλαβία, στα σχόλια εδώ, πολύ αναλυτικά.
Advertisement
Βαθμολογία:
Αν σας άρεσε ή/και το βρήκατε χρήσιμο, μπορείτε να το μοιραστείτε, περαιτέρω:
21 σκέψεις σχετικά με το “Ντοκουμέντο #11: Οι υποστηρικτές των σφαγέων, στο φως και στο σκοτάδι – Προτεινόμενα αναγνώσματα με ιδιαίτερο νομικό ενδιαφέρον (Από τη σειρά ‘Νέα αποκλειστικά στοιχεία: Τι άλλο έκαναν οι Ελληνες εθελοντές στη Σρεμπρένιτσα’)”
![[XYZ Contagion] - Logo in Twitter with 9+1 plus Together Against Antisemitism Λογότυπο Twitter XYZ Contagion [27 Ιαν 2019] + Facebook+Site [20 Απρ 2023]](https://xyzcontagion.files.wordpress.com/2023/04/xyz-contagion-logo-in-twitter-with-91-plus-together-against-antisemitism-ce9bcebfceb3cf8ccf84cf85cf80cebf-facebook-ce9acebbceadcf89cebd-ce99cf89ceb1cebdcebdceafceb4ceb7cf82-twitter-xyz-c.jpg?w=270){kind=logo}
![Το 2009 μάθαμε (Τάκης Μίχας, Είδαν σε παρεκκλήσι Κάρατζιτς και Μλάντιτς, Ελευθεροτυπία, 25/07/2009) πως σε απόρρητο τηλεγράφημά του προς το ΥΠΕΞ, ο πρέσβης της Ελλάδας στο Σαράγεβο κ. Ματζουράνης αναγνώριζε «τη συμμετοχή ευάριθμων Ελλήνων εθελοντών στο βοσνιακό πόλεμο» και καλούσε έμμεσα για τη διεξαγωγή έρευνας, ώστε να διαπιστωθεί κατά πόσο είχαν διαπράξει αξιόποινες πράξεις» [Σ.Σ.: Αλλη μια περίπτωση που αποδεικνύει ότι η λέξη 'ευάριθμοι' πρέπει να αποφεύγεται, αν δεν είμαστε 100% βέβαιοι ότι ο συνομιλητής καταλαβαίνει ακριβώς τι θέλουμε να πούμε· στην περίπτωση αυτή, υποθέτουμε ότι ο πρέσβης εννοούσε 'πολλοί' και όχι 'εύκολα μετρήσιμοι', δηλαδή λίγοι]. Ο κ. Μίχας έχει δηλώσει ότι υπάρχουν στην κατοχή του επίσημα έγγραφα της ελληνικής πολιτείας στα οποία γίνονται σαφείς αναφορές σε ανώτερο κυβερνητικό επίπεδο στη συμμετοχή των Ελλήνων παραστρατιωτικών. Υπόψη, μόλις λίγα χρόνια πριν, ηγετικό στέλεχος της ΕΕΦ παρευρίσκονταν σε επίσημα events με τον πρέσβη μας στο Βελιγράδι, όπως και με τον Κύπριο πρέσβη. Αμφιβάλλουμε πολύ αν το θυμάται κανείς σήμερα, αλλά το 1999, κατά τα γεγονότα του Κοσόβου, οι Σέρβοι είχαν αποσύρει τους διπλωμάτες τους από τις δυτικές χώρες και την αντιπροσώπευσή τους στις ευρωπαϊκές από αυτές είχαν αναλάβει οι Ελληνες πρεσβευτές.](https://xyzcontagion.files.wordpress.com/2016/03/2009-07-25-06.jpg?w=1108)
21 σκέψεις σχετικά με το “Ντοκουμέντο #11: Οι υποστηρικτές των σφαγέων, στο φως και στο σκοτάδι – Προτεινόμενα αναγνώσματα με ιδιαίτερο νομικό ενδιαφέρον (Από τη σειρά ‘Νέα αποκλειστικά στοιχεία: Τι άλλο έκαναν οι Ελληνες εθελοντές στη Σρεμπρένιτσα’)”