Ο κόσμος σε 360 μοίρες. Το μοναδικό '0% Lies & Errors Free' website. Στιγμές και όψεις της ελληνικής (και όχι μόνο) δημόσιας πραγματικότητας από ένα ιστολόγιο που αγαπάει την έρευνα. Επειδή η αλήθεια είναι μεταδοτική.
Αυτό το σημείωμα δεν είχε ποτέ τις προϋποθέσεις να γίνει ξεχωριστό άρθρο στο XYZ Contagion, και ο λόγος γι’ αυτό ήταν πως από τότε που κάποιοι σκαρφίστηκαν στο εξωτερικό το hoax με την δήθεν ‘αθώση Μιλόσεβιτς‘, κανένα σοβαρό δυτικό μέσο δεν καταδέχτηκε να ασχοληθεί ποτέ με αυτή την ανοησία. Απασχόλησε κυρίως μόνο περιθωριακές ακροδεξιές, φασιστικές, αντισημιτικές σελίδες, αν και ξεκίνησε από ανθρώπους της ψεύτικης ‘αντιιμπεριαλιστικής αριστεράς’. Οι μόνες φορές που υπήρξαν αναφορές σε δυτικά σοβαρά μέσα ήταν για την διάψευση του hoax. Ετσι, το XYZ Contagion προτίμησε να γράψει μία ‘Σημείωση’ (‘Note’) στην σελίδα του στο Facebook, αυτήν, «Για τη δήθεν ‘αθώωση Μιλόσεβιτς’ που διακινείται από ψευτοαριστερούς ψευτοαντιιμπεριαλιστές», για όποιον ήθελε να ενημερωθεί σχετικά, και πέραν αυτού ουδέν.
Ανοιξη του 1999, αντιΝΑΤΟϊκές διαδηλώσεις, διοργανωμένες με πρωτοβουλία του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης. Αριστερά οι θρησκόληπτοι και οι ευσεβείς, δεξιά οι ΚΟΒες του ΚΚΕ. Τους ενώνουν τα πορτρέτα του Μιλόσεβιτς.
Δεν υπολογίσαμε όμως στη δύναμη του hoax και σε εκείνη την βασική ιδιότητά τους, που λέει ότι αφού ένα hoax είναι κάτι που ευχαριστεί τους αναγνώστες του να το διαβάζουν, αυτό θα επανέρχεται συχνά. Πράγματι, φαίνεται ότι η ψεύτικη είδηση έχει πολλούς κύκλους ζωής, συχνά σε συνδυασμό με επετείους, κι έτσι το ξαναείδαμε πρόσφατα, από τον Νίκο Μπογιόπουλο και τον Ημεροδρόμο. Ο Μπογιόπουλος, στην πραγματικότητα, έχει το ίδιο άρθρο, τις ίδιες σημειώσεις, λ.χ. εδώ στον Ριζοσπάστη το 2009, εδώ στο Press Project τον Σεπτέμβριο του 2016, όταν πήρε είδηση πρώτη φορά το hoax, κι εδώ το πρόσφατο στον Ημεροδρόμο.
Είναι η πολλοστή φορά που γράφονται τα ίδια πράγματα, και, συνεπώς, καταλαβαίνει κανείς ότι όλα αυτά που λέει τα περί Κοσόβου το 1999, τα έχει μπαζωμένα κάπου ο κ. Μπογιόπουλος, τα έχει εκεί δίπλα του, έτοιμα να τα χρησιμοποιήσει όποτε του δινόταν ευκαιρία σαν αιχμή του δόρατος των επιχειρημάτων του για την κακιά Δύση. Αυτά είχε, με αυτά μπάζωσε τη στήλη του κατά 99%, αν και υποτίθεται ότι η δήθεν αθώωση αφορούσε μια άλλη εποχή (8 με 4 χρόνια πριν, 1991-1995), σε μια άλλη περιοχή (τη Βοσνία, ίσως και την Κροατία) και άρα κάποια άλλα γεγονότα. Δηλαδή, αφιερώνει το 1% του κειμένου στην αρχή και μας ‘ενημερώνει’ (…) πως ο Μιλόσεβιτς ‘αθωώθηκε’ δήθεν για τη Σρεμπρένιτσα (λάθος, ούτε αυτός ο ισχυρισμός είναι αληθεια, όπως θα δούμε στη συνέχεια) και το υπόλοιπο 99% αφορά ό,τι έγινε από το Ραμπουγιέ και μετά, πράγματα μάλλον άσχετα με την υπόθεση εδώ.
Ηταν άσχημο, όμως, να βλέπει κανείς στη σελίδα του Ημεροδρόμου στο Facebook, τις απαντήσεις και τους χαρακτηρισμούς του κ. Μπογιόπουλου και του διαχειριστή σε όσους επισκέπτες έφερναν αντιρρήσεις και προσπαθούσαν να εξηγήσουν με επιχειρήματα το προφανές: Οτι καμία αθώωση και καμία καταδίκη ενός προσώπου Α δεν μπορεί να συμβεί στη δίκη ενός άλλου προσώπου Β. ‘Γκεμπελίσκοι’, ‘αργόσχολοι’, ‘μην γελοιοποιήστε’, ‘σας παραδίδω στη χλεύη’, ‘κοιταχτείτε στον καθρέφτη αν θέλετε να δείτε Γκεμπελίσκους’ και άλλα τέτοια ωραία. Αλλωστε, δεν ήταν η πρώτη φορά που η συγκεκριμένη ιστοσελίδα ρίσκαρε την αξιοπιστία της, για να το πούμε κομψά. Οποιος θυμάται ένα άλλο μεγάλο hoax, ‘Η πλαστογραφία 19χρονου ψεκασμένου Σέρβου ακροδεξιού ψευτοδημοσιογράφου με τη μαϊμού συνέντευξη του πρώην πράκτορα της CIA για τη Γιουγκοσλαβία και τα ερωτηματικά για τα έγκριτα ΜΜΕ‘, καταλαβαίνει τι εννοούμε.
Το χειρότερο ήταν το σηκωμένο δάχτυλο του Ημεροδρόμου/Μπογιόπουλου στους σχολιαστές του: «Αν είχες διαβάσει την πολλών χιλιάδων σελίδων απόφαση, τότε θα έβρισκες αναφορές […]» κ.λπ. κ.λπ., θαρρείς και ο Ημεροδρόμος την διάβασε την απόφαση. Το πιο αστείο ήταν η κατηγορία στους επισκέπτες πως χρησιμοποιούν ‘νομικίστικα τεχνάσματα‘, ενώ στην πραγματικότητα ο μοναδικός που επιδίδεται σε αυτό το άθλημα είναι εκείνος που ανακαλύπτει ‘αθωώσεις’ σε άσχετα κείμενα, για να μην αναφέρουμε εδώ και τα διπλά κριτήρια, πως δηλαδή ξαφνικά το ICTY έγινε καλό και αξιόπιστο, τώρα που ‘αθώωσε’ το ίνδαλμά μας, ενώ όλα τα προηγούμενα χρόνια ήταν το ‘δικαστήριο-καγκουρό’ και προέκταση ‘ΝΑΤΟϊκού σφαγείου’. Δείγμα:
«Ανθρωπέ μου, είσαι -σε όλες τις γλώσσες- πολιτικά αναλφάβητος. Είναι δύσκολο να αντιληφθείς και τι έγραψα και τι ομολογεί το δικαστήριο. Οσο θα προσπαθείς με νομικιστικές προσεγγίσεις να αντικρούσεις πολιτικά επιχειρήματα και αποδείξεις, φρόντισε τουλάχιστον να μην γελοιοποιείσαι. Τελειώσαμε. Γεια σου.
– Νίκος Μπογιόπουλος»
Λένε ότι μια από τις χειρότερες μορφές δημοσιογραφίας είναι εκείνη στην οποία ο αρθρογράφος προσπαθεί να ‘περάσει’ την άποψή του για γεγονός. Οχι, δεν είναι έτσι, δεν το δεχόμαστε αυτό, κι έτσι αποφασίσαμε να μεταφέρουμε την σημείωση εδώ στο ιστολόγιο, ώστε να υπάρχει και να βρίσκεται από τις μηχανές αναζήτησης. Ακολουθεί το άρθρο, όπως είχε γραφτεί τον Αύγουστο-Σεπτέμβριο του 2016, αλλά με σημαντικές προσθήκες, ουσιαστικά ξαναγραμμένο.
Το hoax με την ‘Αθώωση Μιλόσεβιτς’
Λογικά, θα το έχετε δει, και με μεγάλα γράμματα σε πολλά ελληνικά μέσα: ‘Ο Μιλόσεβιτς αθωώθηκε, το κρύβουν, βόμβα μεγατόνων, στα μουλωχτά, ούτε ένα μονόστηλο, διαδώστε‘ κ.λπ. Στο εξωτερικό, κανένα σοβαρό δυτικό μέσο δεν καταδέχτηκε να ασχοληθεί με αυτή την ανοησία.
Στην Ελλάδα, το είπε λ.χ. και η έγκυρη ‘Δημοπρασία‘:
Και αφού το λέει και η ναζιστική συμμορία, δε μπορεί, αλήθεια θα είναι:
«Εν τέλει, σε πλήρη σιγή, ο Μιλόσεβιτς αθωώθηκε από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, σε μία απόφαση κόλαφο που αριθμεί πάνω από 2600 σελίδες.
Η αθώωση αυτή έγινε στις 24 Μαρτίου του 2016 και προκαλεί πολλά ερωτηματικά το γεγονός ότι δεν αφιερώθηκε σε αυτήν ούτε ένα μονόστηλο. Ούτε μία λέξη δεν γράφτηκε στον Τύπο ή ειπώθηκε στην τηλεόραση ή τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία. Γιατί άραγε; Πάντως σε κάθε περίπτωση, έστω και μετά θάνατον, ο Μιλόσεβιτς αθωώθηκε. Άραγε πότε θα γίνει η αντίστοιχη δίκη για τα εγκλήματα πολέμου των αμερικανοσιωνιστών στην διάρκεια της νατοϊκής επιχείρησης;» https://archive.is/yXdrU#selection-761.0-775.125
Καλά, αυτοί που σαν ψεύτες και πλαστογράφοι είναι εντελώς αδίστακτοι, ανακάλυψαν και συγκεκριμένη ‘απόφαση-κόλαφο’ με ημερομηνία 24/03/2016 που αθωώνει αποκλειστικά τον Μιλόσεβιτς και που είναι μάλιστα 2.600 σελίδες. Τα λένε αυτά όλα χωρίς καν να γνωρίζουν ότι αυτά που διάβασαν δεξιά κι αριστερά και αντιγράφουν χωρίς στοιχειώδη έλεγχο, μιλάνε στην πραγματικότητα για την απόφαση Κάρατζιτς. Αλλά δεν είναι οι μόνοι που κάνουν το ίδιο λάθος. Και στην πραγματικότητα, δεν φταίνε οι ναζί σε αυτό· φταίνε εκείνοι οι δήθεν αριστεροί που διαστρεβλώνουν εν γνώσει τους τόσο πολύ την αλήθεια και δίνουν το δικαίωμα στους ναζί να παρουσιάζονται ηθικά ανώτεροι και να βγαίνουν και από πάνω.
Ο Μπογιόπουλος πάλι, σε έναν μνημειώδη φιλιππικό χοντροκομμένης πολεμικής τοποθετεί την ‘αθώωση’ τον Αύγουστο του 2016. Αυτό σημαίνει η φράση ‘πριν ένα μήνα’ που γράφει στο άρθρο του στο Press Project. 17/09/2016.
Αλήθεια, αναρωτιέται κανείς, ανακοινώθηκε η αθώωση του Μιλόσεβιτς;
Και για τις 66 κατηγορίες του αρχικού κατηγορητηρίου;
Από ποιον φορέα, ποιο δικαστήριο;
Οχι, βέβαια, ουδέποτε συνέβη αυτό. Απλά, κάποιοι ανυπόληπτοι βρήαν ευκαιρία να προσπαθήσουν να μας κοροϊδέψουν πάλι.
Press Project, 17/09/2016: ‘Λεγόταν Μιλόσεβιτς, τον θυμάστε;’, του Νίκου Μπογιόπουλου. Ασφαλώς και τον θυμόμαστε. Κι αυτόν και τα εγκλήματά του. Αλλοι τον θυμούνται επιλεκτικά, και σαν ‘αθώο’ μόνο.
Εφημερίδα της ναζιστικής συμμορίας, Χρυσή Αυγή, τχ #994, 17/08/2016, ‘Η (μετά θάνατον) αθώωση του Μιλόσεβιτς και τα ΝΑΤΟϊκά εγκλήματα πολέμου που παραμένουν ατιμώρητα’. Ακριβώς ό,τι λέει κι ο Μπογιόπουλος.
Ας το δούμε απ’ την αρχή:
Το hoax περί ‘αθώωσης/δικαίωσης’ του Μιλόσεβιτς ξεκίνησε από το ανεπαρκές και μεροληπτικό (στα θέματα Γιουγκοσλαβίας και εθνοκαθάρσεων) CounterPunch των αρνητών της γενοκτονίας της Σρεμπρένιτσα Edward Herman, Diana Johnstone, Michael Parenti, John Pilger, Ramsey Clark και όλων των άλλων ‘προοδευτικών’ δεινόσαυρων που επέζησαν από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, και συγκεκριμένα από τον ρατσιστή αρνητή και συχνά πολύ εκτεθειμένο στο παρελθόν (διότι πρόκειται αποδεδειγμένα περί ενός οργανικά αστοιχείωτου γραφιά) Andy Wilcoxson.
Ο Wilcoxson μαζί με τον πατριάρχη των αρνητών και βασικό τροφοδότη με αναθεωρητικές ανοησίες κάθε συνωμοσιολόγου ακροδεξιού, τον Stefan Karganovic είναι ιδρυτές και ιδιοκτήτες του αναθεωρητικού ψευδοεπιστημονικού ‘Srebrenica Historical Project‘, το οποίο χρηματοδοτείται από την σερβική ακροδεξιά και από τις αρχές της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας (Republika Srpska, RS), αν και πρόσφατα ο Karganovic συνελήφθη για μεγάλα ποσά φοροδιαφυγής από τις δωρεές της κυβέρνησης του Milorad Dodik στον οργανισμό τους αυτόν. Μόλις σταμάτησε η χρηματοδότηση, το ‘Srebrenica Historical Project’ έπαψε να υπάρχει.
Ο Clark είναι αυτός που είπε για τον Μιλόσεβιτς το μνημειώδες ‘his worst crime was to carry on being a socialist’ (!)
(Παρένθεση: Ο Clark δεν είναι σοβαρό πρόσωπο, δείτε λ.χ. την κριτική του καταξιωμένου και με διεθνή αναγνώριση Καθηγητή του Kingston και ειδικού στη Γιουγκοσλαβία Marko Attila Hoare. Ο Hoare, που είναι και μισός Γιουγκοσλάβος και ξέρει τη γλώσσα κι έχει ζήσει πολλά χρόνια στην πρώην Γιουγκοσλαβία, είναι πραγματικός αριστερός με αρχές και αξίες, κι όχι σαν τους δικούς μας εδώ τους αστοιχείωτους που έχουμε για ‘βαλκανιολόγους’ (πλην του Λεωνίδα Χατζηπροδρομίδη, αυτός εξαιρείται:
Κλείνει η παρένθεση).
Το ψέμα με λίγα λόγια:
Κανένα δικαστήριο ΔΕΝ ΑΘΩΩΣΕ κανένα Μιλόσεβιτς.
Κάποιος μπορεί να αθωωθεί ή να καταδικαστεί μόνο στη δική του δίκη, και ποτέ κανείς δεν μπορεί να συζητήσει για ‘αθωότητα’ ή ‘ενοχή’ ενός προσώπου Α στη δίκη ενός προσώπου Β.
ΟΧΙ στις δίκες άλλων.
Αυτά δε γίνονται σε κανένα νομικό σύμπαν, όσο κι αν το επιθυμούν στρεψοδίκες και διαστρεβλωτές, από δεξιά κι αριστερά.
Αν κατηγορηθώ για κάτι και συνταχθεί εναντίον μου κατηγορητήριο, και γίνει παραπομπή, και εισαχθεί η υπόθεσή μου στο ακροατήριο, και για κάποιο λόγο αργότερα σταματήσει η δίκη, δεν είμαι περισσότερο ή λιγότερο ένοχος ή αθώος από ό,τι ήμουν πριν αρχίσει η δίκη.
Η δίκη του Μιλόσεβιτς δεν τελείωσε ποτέ, συνεπώς, ούτε αθώος μπορεί να λεχθεί, ούτε ένοχος.
Οι λεπτομέρειες:
Αυτό που μπορεί να γίνει, όμως, (κι αυτό είναι κάτι που έχει μόνο ιστορικό ή πολιτικό ενδιαφέρον, όχι νομικό), είναι σε μια τρίτη δίκη, το δικαστήριο στην ετυμηγορία του να αναφερεθεί σε εμένα, και πιθανώς να περιγράψει αν εγώ βοήθησα ή όχι τον κατηγορούμενο να τελέσει τα εγκλήματά για τα οποία κατηγορείται.
Και αυτό ακριβώς συνέβη στην καταδίκη Κάρατζιτς, αντίθετα με ό,τι ισχυρίζονται οι θιασώτες της ψευδεπίγραφης ‘αθώωσης Μιλόσεβιτς’:
Οσο κι αν φαίνεται περίεργο, στην πραγματικότητα το Δικαστήριο έκανε το αντίθετο από ό,τι ισχυρίζονται οι οπαδοί του hoax:
– Εκρινε ότι ο Μιλόσεβιτς πράγματι ήταν μέλος των ‘Joint Criminal Enterprise’ (JCE) που διέπραξαν τα εγκλήματα,
– ότι βοήθησε τον Κάρατζιτς,
– και ότι η Σερβία πράγματι βοήθησε τους Σερβοβόσνιους.
Φυσικά, υπήρξαν και διακυμάνσεις στη βοήθεια αυτή, αν και το βασικό συμπέρασμα (και ιστορικά) που διατρέχει ολόκληρη την ετυμηγορία Κάρατζιτς, είναι ένα:
Χωρίς τη βοήθεια της Σερβίας, οι Σέρβοι της Βοσνίας και της Κροατίας δεν θα μπορούσαν να κάνουν τις εθνοκαθάρσεις.
Πρέπει πρώτα να εξηγήσουμε τι σημαίνει ‘μέλος των Joint Criminal Enterprise’, JCE, στην σχετική ορολογία. Αντιγράφουμε ένα απόσπασμα από το άρθρο μας ‘Ο Κάρατζιτς και οι Ελληνες: Η ενοχή του Κάρατζιτς και η συλλογική μας αθωότητα’ (Συνεργασία του ιστολογίου μας με το περιοδικό The Books’ Journal, τεύχος #66, Μάιος 2016)’ https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/05/30/kleon-ioannidis-karadzic-kai-ellines-books-journal/
‘Το Δικαστήριο αυτό (ICTY) δεν δικάζει γενικά κι αόριστα την στάση του καθενός στα γεγονότα για να αποφασίσει αθώος ή ένοχος. Ψάχνει και ζητάει από τον κατήγορο να παρουσιάσει όλα τα στοιχεία εκείνα που αποδεικνύουν την προσωπική ποινική ευθύνη για συγκεκριμένες πράξεις που αποτελούν όλες μαζί εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και παραβιάσεις νόμων και ηθών πολέμου (όπως δολοφονίες, βιασμοί, σεξουαλική κακοποίηση, βασανιστήρια, ξυλοδαρμοί, ληστείες, απάνθρωπη μεταχείριση των αμάχων και παράνομη φυλάκιση και περιορισμό). Ψάχνει και βρίσκει τα συγκεκριμένα άτομα, που από θέσεις ισχύος «έδωσαν την εντολή ή πάτησαν οι ίδιοι τη σκανδάλη». Πρακτικά, για να συμβεί αυτό χρειάζεται το concept των ‘Joint Criminal Enterprise’, διότι αλλιώς δεν θα κατέληγαν πουθενά αυτές οι δίκες. [Σ.Σ.: Ασχετο ίσως, αλλά χρειάζεται για μερικούς να το πούμε: Δεν δικάζει λαούς και έθνη ή κράτη στο σύνολό τους, όπως πολλοί νομίζουν στην Ελλάδα, σαν να πρόκειται για υποθέσεις «συλλογικής ευθύνης». Αυτό είναι λάθος].
Οι δικαστές είναι κάτι παραπάνω από απαιτητικοί στην αναζήτηση των συντριπτικών στοιχείων για την ποινική ευθύνη των κατηγορουμένων, και πολύ ακριβείς, όταν καταδικάζουν κάποιον, στην περιγραφή της απόδειξης του κατηγορητηρίου -υπογραμμίζουμε ξανά την πολύ σημαντική για τη Δικαιοσύνη φράση «Beyond reasonable doubt».
Ετσι λοιπόν, για τα εγκλήματα του Κάρατζιτς, λ.χ., που τεκμηριώθηκαν μέσα από 9,5 εκατομμύρια σελίδες και αποδείξεις, στην απόφαση του ICTY, μεταξύ άλλων, διαβάζουμε και τα εξής:
«Ο Ράντοβαν Κάρατζιτς ήταν στην κορυφή της διαδικασίας ανάπτυξης και προώθησης της ιδεολογίας και των πολιτικών του εθνικιστικού κόμματος (SDS), δημιουργώντας τις παράλληλες κυβερνητικές, στρατιωτικές, αστυνομικές και πολιτικές δομές που χρησιμοποιήθηκαν για να εγκαθιδρύσουν και να διατηρήσουν την εξουσία του στα διεκδικούμενα από τους Σέρβους εδάφη της Βοσνίας και της Κροατίας, με περαιτέρω στόχο την απομάκρυνση όλων των μη Σέρβων, μέσω διάπραξης εγκλημάτων και παραβιάσεων διεθνών νόμων και συνθηκών. Ηταν κεντρικός ο ρόλος του στην επίτευξη των στόχων της σερβικής και σερβοβοσνιακής ηγεσίας, για τον διαχωρισμό των πληθυσμών, την κατάκτηση εδαφών και την δημιουργία ενός εθνοτικά ομοιογενούς κράτους».
Ειδικότερα, αποδείχτηκε η ατομική ποινική του ευθύνη για τη συμμετοχή του σε τέσσερις «εγκληματικές οργανώσεις» («Joint Criminal Enterprise» στην σχετική ορολογία): Η «κύρια JCE», με στόχο την μόνιμη εκδίωξη Μουσουλμάνων και Κροατών της Βοσνίας και της Κροατίας. Η «JCE για το Σαράγεβο», η οποία πραγματοποίησε μια εκστρατεία με βομβαρδισμούς και βολές ελεύθερων σκοπευτών εναντίον του άμαχου πληθυσμού του Σαράγεβο, επί σχεδόν τέσσερα χρόνια, με στόχο την τρομοκράτηση των αμάχων και με αποτέλεσμα πάνω από 11.000 νεκρούς πολίτες, μεταξύ των οποίων 1.601 παιδιά. Η «JCE για τους ομήρους», για την εκβιαστική ομηρία πάνω από 200 κυανόκρανων και στρατιωτικών παρατηρητών διεθνών οργανισμών, προκειμένου να αναγκαστεί το ΝΑΤΟ να απέχει από τη διεξαγωγή αεροπορικών επιθέσεων εναντίον σερβικών στρατιωτικών στόχων. Και τέταρτη, η «JCE για τη Σρεμπρένιτσα», με στόχο την γενοκτονία των Βόσνιων Μουσουλμάνων της περιοχής που οδήγησε στη δολοφονία 8.372 ανδρών και αγοριών της Σρεμπρένιτσα και τη βίαιη εκδίωξη των γυναικόπαιδων και των ηλικιωμένων’.
Περισσότερα για το ζήτημα των ποινικών ευθυνών των ηγετών και πλήρης διαλεύκανση του ζητήματος των γεγονότων της σφαγής στη Σρεμπρένιτσα βρίσκονται εδώ:
# Ρίχνοντας την ευθύνη στα θύματα: Συγκάλυψη και άρνηση, το όγδοο και τελικό στάδιο της ίδιας της γενοκτονίας: 8.372 έρευνες ανθρωποκτονίας και οκτώ συν μία αποδείξεις (Αλήθειες και μύθοι για τη Γιουγκοσλαβία #10) https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/04/10/yugo-10/
Οπως ίσως γνωρίζουν οι αναγνώστες από το κείμενό μας με τίτλο ‘ΕΝΟΧΟΣ ο Κάρατζιτς! Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης αποφάσισε υπέρ των θυμάτων της γενοκτονίας στη Βοσνία‘, ο Κάρατζιτς κρίθηκε ένοχος για τις 10 από τις 11 κατηγορίες, και αθωώθηκε για την 11η κατηγορία, που είναι γνωστή ως ‘γενοκτονία στους δήμους‘ (της Ανατολικής Βοσνίας). Και κρίθηκε ένοχος για συμμετοχή και στις 4 αυτές Joint Criminal Enterprise για όλα τα υπόλοιπα εγκλήματα.
Μία, λοιπόν, τέτοια περιγραφική και ‘παρεμπιπτόντως’ σημείωση (στην οποία οι δικαστές λένε ότι δεν βρήκαν επαρκή στοιχεία για να τεκμηριώσουν την συμμετοχή του Μιλόσεβιτς σε μία συγκεκριμένη Joint Criminal Enterprise και σε μία συγκεκριμένη κατηγορία, την 11η κατηγορία, ‘γενοκτονία στους δήμους’, και λένε σε εκείνο το σημείο ότι διαφώνησε για κάποιο χρονικό διάστημα με τους Σερβοβόσνιους) ήταν αρκετή για τους οπαδούς του καιροσκόπου δικτάτορα για να τον ανακηρύξουν ‘αθώο’ -στο δικό τους νομικό σύμπαν όλα γίνονται. Παράγραφος 3460, σελίδα 1303 της απόφασης (ή 1328 του αρχείου pdf), πηγή: ICTY, Karadzic Judgment, 24 March 2016
3460. With regard to the evidence presented in this case in relation to Slobodan Milosevic and his
membership in the JCE, the Chamber recalls that he shared and endorsed the political objective of
the Accused and the Bosnian Serb leadership to preserve Yugoslavia and to prevent the separation
or independence of BiH and co-operated closely with the Accused during this time. The Chamber
also recalls that Milosevic provided assistance in the form of personnel, provisions, and arms to the 11026 Bosnian Serbs during the conflict. However, based on the evidence before the Chamber
regarding the diverging interests that emerged between the Bosnian Serb and Serbian leaderships
during the conflict and in particular, Milosevic’s repeated criticism and disapproval of the policies 11027
and decisions made by the Accused and the Bosnian Serb leadership, the Chamber is not satisfied that there was sufficient evidence presented in this case to find that Slobodan Milosevic agreed with the common plan.
Στην ετυμηγορία Κάρατζιτς υπάρχει λεπτομερέστατη περιγραφή, σχεδόν μέρα-μέρα, όλων των γεγονότων μέχρι το 1995, με το focus στις πράξεις του Κάρατζιτς, ασφαλώς, αφού αυτός ήταν ο κρινόμενος. Στις χιλιάδες σελίδες, ασφαλώς αναφέρονται εκατοντάδες φορές όλοι οι βασικοί συνεργοί του –και μεταξύ τους και ο Μιλόσεβιτς.
Περιγράφονται αναλυτικά όλες οι μεταξύ τους συζητήσεις, συνεδριάσεις, αποφάσεις κ.ο.κ. σε όλη τη διάρκεια των ετών 1990-1995. Οπως μπορείτε να δείτε, η απόφαση γράφει:
«Το Συμβούλιο δεν ικανοποιείται από τις ανεπαρκείς αποδείξεις, (δηλαδή δεν βρέθηκαν στοιχεία) που να δείχνουν ότι ο Μιλόσεβιτς συμφωνούσε στο κοινό σχέδιο»
«With regard to the evidence presented in this case in relation to Slobodan Milosevic and his membership in the JCE […], the Chamber is not satisfied that there was sufficient evidence presented in this case to find that Slobodan Milosevic agreed with the common plan».
Ποιο ακριβώς είναι το ‘κοινό σχέδιο’ για το οποίο δεν βρέθηκαν επαρκείς αποδείξεις; Η 11η κατηγορία, η ‘γενοκτονία στους δήμους’.
Πρόκειται, δηλαδή, για τη συμπεριφορά του Μιλόσεβιτς σε ΕΝΑ ΜΟΝΟ θέμα από τα δεκάδες θέματα στα οποία συνήργησε με τον Κάρατζιτς και τους άλλους για την επίτευξη των εγκληματικών τους σχεδίων.
ΣΕ ΕΝΑ ΜΟΝΟ, και σε ΜΙΑ ΜΟΝΟ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ.
Και για να μην μείνει αμφιβολία, ας δούμε σε ποιο ακριβώς κεφάλαιο της απόφασης περιέχεται η παράγραφος 3460. Θα πρέπει φυσικά να ανατρέξουμε στην απόφαση. Και, όπως βλέπουμε, ω του θαύματος, αγαπητοί σπουδαίοι και έντιμοι ερευνητές, βρίσκεται στο υποκεφάλαιο ‘Existence of a common plan shared by a plurality of persons’, που βρίσκεται κάτω από το τμήμα ‘Overarching JCE and the Accused’s responsibility’, που βρίσκεται κάτω από το κεφάλαιο ‘Eastern Bosnia’, που βρίσκεται κάτω από το θέμα ‘Municipalities Component’.
Αντιγράφω από τον πίνακα περιεχομένων:
A. MUNICIPALITIES COMPONENT ……………………………………………………………………………….224
1. Facts…………………………… ……………………………….. ……………………………………………………..224
a. Eastern Bosnia ………………………………………………………………………………………………………… 225
3. Overarching JCE and the Accused’s responsibility ……………………………………………………………1015
b. Existence of a common plan shared by a plurality of persons …………………………………………….. 1294
i. Common plan ………………………………………………………………………………………………………… 1294
ii. Plurality of persons …………………………………………………………………………………………………. 1298
Οποιος ανατρέξει στην απόφαση θα δει ότι η ετυμηγορία για την Joint Criminal Enterprise για την πολιορκία του Σαράγεβο αρχίζει στη σελίδα 1332, η ετυμηγορία για την Joint Criminal Enterprise για την Σρεμπρένιτσα αρχίζει στη σελίδα 2030, η ετυμηγορία για την Joint Criminal Enterprise για τους ομήρους αρχίζει στη σελίδα 2452 κ.ο.κ. Εκεί συζητιούνται τα σχετικά θέματα, και όχι στο κεφάλαιο ‘Municipalities Component’.
Εδώ μπορείτε να δείτε το απόσπασμα που απομόνωσαν στη σχετική αφήγηση (παράγραφος 3460).
Παράγραφος 3460, σελίδα 1303 της απόφασης (ή 1328 του αρχείου pdf), πηγή: ICTY, Karadzic Judgment, 24/03/2016
Από τις σελίδες 1294 και μετά, συζητιούνται οι ευθύνες των διαφόρων προσώπων που συμμετείχαν στην Joint Criminal Enterprise για την ‘γενοκτονία στους δήμους’. Κάθε παράγραφος αναφέρεται και σε ένα πρόσωπο (π.χ. Momcilo Krajisnik, Ratko Mladic, Biljana Plavsic, Nikola Koljevic, Mico Stanisic, Momcilo Mandic, Jovica Stanisic, Franko Simatovic, Zeljko Raznatovic (Arkan), και Vojislav Seselj).
Ισχυρίζονται, λοιπόν, ότι ο Μιλόσεβιτς ‘αθωώθηκε’, άλλες φορές λένε συνολικά για τις κατηγορίες εναντίον του, άλλες φορές λένε για την Σρεμπρένιτσα, άλλες φορές γενικά, έτσι, αόριστα, για όλα τα γεγονότα και τους πολέμους. Και όμως, αυτό που σημειώνεται για όποιον γνωρίζει γραφή κι ανάγνωση είναι, μέχρι στιγμής, πως «δεν βρέθηκαν επαρκή στοιχεία που να συνηγορούν ότι ο Μιλόσεβιτς συμφωνούσε στο ‘κοινό πλάνο’».
Σοβαρά, τώρα, η φράση «δεν βρέθηκαν στοιχεία που να συνηγορούν ότι Μιλόσεβιτς και Κάρατζιτς συμφωνούσαν σε κοινό πλάνο» αποτελεί … αθώωση του Μιλόσεβιτς σε όλες τις (66) κατηγορίες εναντίον του, κατηγορίες που εκτείνονται σε 12 χρόνια και σε 3 πολέμους, όπως φαίνονται εδώ;
Ποιος σοβαρός άνθρωπος (και δεν λέμε ούτε καν ‘ποιος σοβαρός νομικός’) θα μπορούσε ποτέ να ισχυριστεί κάτι τέτοιο χωρίς να ντραπεί;
Ο Μπογιόπουλος, βέβαια, μεταφράζει την παράγραφο 3460 και μας λέει πως δήθεν γράφει δεν βρέθηκαν επαρκείς αποδείξεις ‘το Συμβούλιο δεν ικανοποιείται από τις ανεπαρκείς αποδείξεις για τον σφαγιασμό των μουσουλμάνων στην Σρεμπρένιτσα‘.
Αυτό το έβγαλε απ’ το μυαλό του. Απλά, δεν ξέρει για ποιο πράγμα μιλάει η απόφαση εκεί, και είπε ‘θα βάλω ότι μιλάει για τη Σρεμπρένιτσα’.
Ετσι, εν ψυχρώ. Δεν διάβασε την απόφαση.
Και είναι εντελώς παρανοϊκό:
ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ στην οποία οι αρνητές ισχυρίζονται ότι γράφει πως δήθεν το δικαστήριο αθώωσε τον Μιλόσεβιτς (ψέμα ασφαλώς), ακριβώς στην προηγούμενη πρόταση λέει καθαρά ότι «ο Μιλόσεβιτς βοηθούσε τους καταδικασμένους εγκληματίες με προσωπικό (έμψυχο δυναμικό), προμήθειες και ΟΠΛΑ κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης, για να πραγματοποιήσουν τον στόχο τους, δηλαδή να δημιουργήσουν εθνικά καθαρές περιοχές μέσω της εθνοκάθαρσης των μη Σέρβων».
«With regard to the evidence presented in this case in relation to Slobodan Milosevic and his
membership in the JCE, the Chamber recalls that he shared and endorsed the political objective of
the Accused and the Bosnian Serb leadership to preserve Yugoslavia and to prevent the separation
or independence of BiH and co-operated closely with the Accused during this time. The Chamber
also recalls that Milosevic provided assistance in the form of personnel, provisions, and arms to the 11026
Bosnian Serbs during the conflict.»
Είναι (και) αυτό αθώωση;
Αν και αυτό και μόνο είναι αρκετό για να φανεί το μέγεθος της απάτης, ας επιστρέψουμε στο hoax.
Σε αυτήν την συζήτηση, στη δίκη του Κάρατζιτς ΔΕΝ ΤΕΘΗΚΕ, λοιπόν, θέμα ποινικής ευθύνης για τον Μιλόσεβιτς. Ας σημειωθεί ξανά, μιλάμε όλο αυτόν τον καιρό για την ατομική ποινική του ευθύνη.
Καταλαβαίνουμε όλοι για ποιον βασικό λόγο όλη αυτή η συζήτηση είναι άχρηστη ουσιαστικά, από νομικής άποψης. Ομως χρειάζονται να απαντηθούν όλα, διότι οι υποστηρικτές του σερβικού εθνικισμού πιστεύουν ότι εκεί είναι το αδύνατο σημείο της Δικαιοσύνης, κι εκεί χτυπούν με αυτίς τις ανοησίες περί ‘αθώωσης’.
Δεν έχει την παραμικρή σημασία, από νομικής απόψεως, το γεγονός ότι σε κάποια σημεία της κοινής τους πορείας ο Μιλόσεβιτς διαφώνησε, ότι εξέφρασε ‘disapproval and criticism’ σε άλλα θέματα που αναφέρονται. Είναι χωρίς αξία, δεν ενδιαφέρει κανέναν απολύτως και δεν μετράει στο παραμικρό σε μια ποινική διαδικασία με πολύ αυστηρά κριτήρια απόδειξης της ενοχής, όπως γίνεται στο ICTY (το οποίο έχει αθωώσει και πάρα πολλούς Σέρβους για τους ίδιους λόγους, ανεπάρκεια αποδείξεων, όπως έχει καταδικάσει και πάρα πολλούς μη Σέρβους όταν ήταν βέβαιο για την ενοχή τους).
Βρήκαν, λοιπόν, και απομόνωσαν κάποια σημεία στην 2.600 σελίδων ετυμηγορία Κάρατζιτς, στα οποία ο Μιλόσεβιτς, σε μία συγκεκριμένη περίπτωση παρουσιάζεται να κρατάει αποστάσεις.
Ποιες ήταν οι αποστάσεις που κράτησε; Οταν συγκρούστηκε με τους Κάρατζιτς-Μλάντιτς-Σέσελι σχετικά με την αποδοχή ενός σχεδίου, των Οουενς-Βανς, και δεν τους βοήθησε τότε. Εκεί, είναι γνωστό αυτό, τους πήγε κόντρα και είχαν συγκρουστεί. Δεν είναι πρώτη φορά που το ακούμε αυτό (εμείς, -διότι για τους δεινόσαυρους του Counterpunch και τους ακροδεξιούς του Ron Paul Institute ίσως και να είναι, δεν ξέρουμε).
Ομως, δεν θα ξεφύγουν τόσο εύκολα, αρνητές μαζικών εγκλημάτων πολέμου και εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, υποστηρικτές εθνικιστικών μεγαλοϊδεατικών καθεστώτων και απολογητές φασιστικών δολοφονικών σωβινιστικών ηγεσιών. Αυτό που κάνουν είναι χοντρή, ανήθικη, αδίστακτη διαστρέβλωση της αλήθειας (για την ακρίβεια: μιας φράσης στην απόφαση περί Κάρατζιτς) που απευθύνεται σε ηλίθιους που είναι έτοιμοι να πιστέψουν οτιδήποτε, αρκεί να ικανοποιεί τα προκατασκευασμένα τους ‘συμπεράσματα’.
Δείτε στη συνέχεια όλες τους τις λαθροχειρίες, διότι τους αξίζει μία αποδόμηση στοιχείο-στοιχείο, τόσο αδίστακτοι ψεύτες που είναι.
Ο Μιλόσεβιτς, για όσους δεν ξέρουν ή δεν θυμούνται, κατηγορήθηκε στη δική του δίκη πως είχε «ατομική ποινική ευθύνη» (και το δικαστήριο δέχτηκε τα στοιχεία):
– για την προμελετημένη δολοφονία πάνω από 8.000 Βόσνιων Μουσουλμάνων ανδρών και αγοριών της Σρεμπρένιτσα, μέσω οργανωμένων και προσχεδιασμένων μαζικών εκτελέσεων.
– για τις εθνοκαθάρσεις, στις οποίες οι χασάπηδες Σέρβοι εθνικιστές εξόντωσαν πάνω από 130.000 ανθρώπους και έκαναν πρόσφυγες πάνω από 3.000.000 αμάχους (ενώ αντίθετα, οι απώλειες των επιτιθέμενων και υπεροπλισμένων σφαγέων Σέρβων ήταν ελάχιστες χιλιάδες, οι περισσότεροι στην πρώτη γραμμή, εκ των οποίων μόλις και μετά βίας ο αριθμός των αμάχων Σέρβων έφτανε σε τετραψήφιο αριθμό),
– για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και την αιχμαλωσία δεκάδων χιλιάδων Βόσνιων Μουσουλμάνων και Κροατών της Βοσνίας υπό συνθήκες διαβίωσης που αποσκοπούσαν φυσική εξόντωσή τους,
– για την εισβολή και ισοπέδωση και αντικατάσταση πληθυσμού ολόκληρων χωριών, συστηματικά και ένα προς ένα, μέσω της τρομοκρατίας (πολιορκία, περικύκλωση, κατάληψη, κατοχή και εξόντωση),
– για τις πολιορκίες στο Σαράγεβο και άλλες πόλεις μεταξύ Απριλίου 1992 και Νοεμβρίου 1995, επί 3 ή 4 χρόνια,
– για τις δολοφονίες αμάχων και αθώων πολιτών, πράξεις που αποτελούσαν τμήμα της εκστρατείας τρομοκράτησης, μέσω ελεύθερων σκοπευτών και χρήσης βαρέων πυροβόλων,
– για τους νοικιασμένους σνάιπερ που έριχναν σε παιδιά (1.601 παιδιά νεκρά μόνο στο Σαράγεβο),
– για τον βομβαρδισμό σχολείων και νοσοκομείων,
– για το πλιάτσικο που ακολουθούσε πάντα τις σφαγές αμάχων από τους ‘γενναίους’ Σέρβους φασίστες,
– για την εκβιαστική ομηρία Κυανόκρανων και αξιωματούχων του ΟΗΕ,
με λίγα λόγια για την επεκτατική επιθετικότητα και τον εξοντωτικό ρατσισμό στη χειρότερη μορφή τους.
Βέβαια, οι 500 νεκροί από τους άσχημους και καταδικαστέους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ ήταν ‘σφαγείο’.
Οι περίπου 10.000 άμαχοι Αλβανοί που πήγαν από το λεπίδι του ‘αντιιμπεριαλιστή’ ναζί και φίλου της ΧΑ Σέσελι (που συγκυβερνούσε τότε με τον Μιλόσεβιτς, αυτό το ξέχασε ο Μπογιόπουλος), και οι 130.000 νεκροί των πρώτων πολέμων (ξέρετε, είχαν γίνει κι άλλοι πόλεμοι πιο πριν, το 1991-1995, υπόψη) που πήγαν από το μαχαίρι των Κάρατζιτς-Μιλόσεβιτς, οι 40.000 αγνοούμενοι (λείπουν τώρα γύρω στις 11.000), οι 3.700.000 πρόσφυγες και ένα κράτος κατεστραμμένο, όλα αυτά δεν αποτελούν απώλειες αφού δεν ωφελούν σε τίποτα, για να τους χρησιμοποιήσουν για την ανακύκλωση των ιδεοληψιών τους, οι κύριοι ‘αντιιμπεριαλιστές’ που πάνε να μας περάσουν τις απόψεις τους για γεγονότα.
Εκείνοι δεν μετρούσαν νεκροί, μόνο όσοι πήγαν απ’ το ΝΑΤΟ μετράνε, μάλιστα.
Ο ισχυρισμός πάλι, ότι ‘ο Μιλόσεβιτς δολοφονήθηκε‘; Ο Μπογιόπουλος το λέει σοβαρά, ‘ο Μιλόσεβιτς δολοφονήθηκε’.
Οχι, δεν δολοφονήθηκε, για να κάνουμε ρελάνς.
Ζωντανός είναι και τον κρύβουν, κάνε ένα ψάξιμο στο google, και θα βρείτε πολλά.
Φυσικά αστειευόμαστε. Ο λόγος για τον οποίο δεν γίνεται αντικειμενικά να γίνει σοβαρή συζήτηση δεν είναι μόνο ότι αγνοούν τα γεγονότα και έχουν μια δική τους αντίληψη για την Ιστορία.
Είναι η επιμονή στις θεωρίες συνωμοσίας.
Συνωμοσίες, παντού συνωμοσίες. Και στη Γιουγκοσλαβία που συνωμότησαν όλοι για να χτυπήσουν τους καλούς Σέρβους, συνωμότης και όποιος μιλάει γι’ αυτά και ψάχνει την αλήθεια και αλλού, συνωμοσία κι εκεί, «αμερικανοτσολιάδες» και «ευρωτσολιάδες», λέει είναι όλοι, φυράματα, «αμερικανόδουλοι», ΝΑΤΟφρονες, «ενσωματωμένοι» και πάντα δραγουμάνοι της πλουτοκρατίας. Με λίγη ωραία συνωμοσιολογία λήγει και κάθε συζήτηση στα κοινωνικά δίκτυα, όπως ίσως θα γνωρίζετε. Για να μιλάς ‘αντίθετα’, τι μπορεί να είσαι; Πράκτορας και ενεργούμενο θα είσαι, τι άλλο;
– Πρώτη λαθροχειρία:
Πρέπει κανείς να ανατρέξει στο πρωτότυπο κείμενο και να ψάξει παράγραφο-παράγραφο και υποσημείωση-υποσημείωση για να δει συνολικά αν ο Wilcoxson και ο Clark τα λένε όλα όπως είναι και δεν τα διαστρεβλώνουν, κάτι για το οποίο έχουν κατηγορηθεί πολλές φορές στο παρελθόν.
Αυτό είναι πολύ δύσκολη δουλειά, όμως όχι και ακατόρθωτη.
Την κάναμε (είχαμε αρχίσει να διαβάζουμε την ετυμηγορία των 2.600 σελίδων από τις αρχές Απριλίου 2016, οπότε και δόθηκε στη δημοσιότητα, απλά το επισπεύσαμε όταν άρχισε να διακινείται το hoax):
Επί της ουσίας, o Μιλόσεβιτς, όπως είπαμε, δικαστικά, ούτε ένοχος μπορεί να ονομαστεί, ούτε αθώος. Απλά η υπόθεση έκλεισε όταν πέθανε.
Δεν αποδείχτηκε δηλαδή beyond reasonable doubt ότι είχε προσωπική ευθύνη σαν μέλος της συγκεκριμένης Joint Criminal Enterprise που έκανε τα εγκλήματα στους δήμους (δεν ισχύει το ίδιο για την συμμετοχή του στις άλλες τρεις JCE), όχι διότι κρίθηκε και βρέθηκε αθώος, αλλά επειδή η υπόθεση σταμάτησε.
Συνεπώς, μόνο ιστορικά μπορεί να κριθεί, και πολιτικά, φυσικά, Οχι όμως δικαστικά, αν και γνωρίζουμε ότι είναι δύσκολο αυτό να γίνει αντιληπτό από ακροδεξιούς και εθνομπολσεβίκους, που ζουν σε κάποιο παράλληλο νομικό σύμπαν.
Μόνο ιστορικά, και η Ιστορία λέει ότι σε πάρα πολλές άλλες περιπτώσεις μέχρι τώρα (μεγάλες δίκες όπως υπόθεση Krstic, ‘7 της Σρεμπρένιτσα’, Milan Martic, Vlastimir Dordevic, Κράιζνικ, Πλάβσιτς, και σε άλλες 42 δίκες, σαράνταδύο), στην αφήγηση της ετυμηγορίας σαφώς και αναφέρεται ο Μιλόσεβιτς σαν μέλος των JCE.
Δείτε λ.χ. εδώ, ΟΛΕΣ οι εναντίον του 66 κατηγορίες σε 3 πολέμους:
Είπε κανένα δικαστήριο ποτέ ότι ο Μιλόσεβιτς δεν φέρει καμία ευθύνη για κανένα από τα εγκλήματα που αναφέρονται σε αυτή την ατελείωτη λίστα 66 κατηγοριών εναντίον του; Οχι, βέβαια.
Αυτό οι Wilcoxson και Clark το αποκρύπτουν, όπως και ο Μπογιόπουλος, που δήθεν διάβασε ολόκληρη την απόφαση και απαξιώνει τους συνομιλητές του.
Αλλά και στην συγκεκριμένη ετυμηγορία, του Κάρατζιτς, η απόφαση λέει ότι ο Μιλόσεβιτς τους βοηθούσε, ότι ήταν μαζί τους και ότι μοιράζονταν τα ίδια σχέδια, συνολικά σε όλα από το 1991 μέχρι τον Νοέμβριο του 1995!
Λέει επίσης ότι ο Μιλόσεβιτς, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, λογίζεται σαν μέλος των υπό εξέταση JCE [Σ.Σ.: Ο Κάρατζιτς, όπως είπαμε, καταδικάστηκε για συμμετοχή σε άλλες τρεις JCE, δηλαδή 4 συνολικά], και ότι ανάλογα με την εποχή και τις εξελίξεις, σε άλλα θέματα είχε μικρότερη και σε άλλα μεγαλύτερη συμμετοχή, όπως όλοι, άλλωστε -αυτό κάνει το δικαστήριο και γι’ αυτό χρειάστηκε 2.600 σελίδες, περιγράφει λεπτομερώς όλα τα γεγονότα, όλες τις εξελίξεις και όλα τις συνομιλίες μεταξύ τους, συνεπώς, δεν υπάρχει ΜΙΑ μόνη θέση του καθενός που να ισχύει σε όλα και για όλους επί 5 χρόνια, -υπάρχουν μεταπτώσεις και διαφορετικές προσεγγίσεις ανάλογα την κατάσταση, -δεν είναι τόσο δύσκολο ούτε χρειάζεται τόσο μυαλό πια, για να το καταλάβει κανείς:
Στην παράγραφο 3287 της απόφασης, το δικαστήριο δέχεται και αποδεικνύεται ότι ο Μιλόσεβιτς εγγυήθηκε στους Σερβοβόσνιους την συνέχιση της παροχής καυσίμων, και εξοπλισμού και οποιασδήποτε άλλης βοήθειας δεν θα διακινδύνευε το αξιόμαχο του στρατού των Σερβοβόσνιων, δηλαδή όπλα και παραστρατιωτικούς, και τις ειδικές μονάδες της Αστυνομίας όπως τους Crvene beretke (Red Berets) αλλά και τους διαβόητους σφαγείς Τίγρεις του Αρκάν (Zeljko Raznatovic Arkan). ‘Αθώωση’!
Παράγραφος 3287, σ. 1241: Ο Μιλόσεβιτς εγγυήθηκε στους Σερβοβόσνιους την συνέχιση της παροχής καυσίμων, και εξοπλισμού και οποιασδήποτε άλλης βοήθειας δεν θα διακινδύνευε το αξιόμαχο του στρατού των Σερβοβόσνιων, δηλαδή όπλα και παραστρατιωτικούς, και τις ειδικές μονάδες της Αστυνομίας όπως τους Crvene beretke (Red Berets) αλλά και τους διαβόητους σφαγείς Τίγρεις του Αρκάν. Πηγή: ICTY, Karadzic Judgment, 24/03/2016
Επίσης, στην παράγραφο 3327, σ. 1280, ο Μιλόσεβιτς εγκρίνει να πάνε οι παραστρατιωτικοί φονιάδες του Σέσελι και της οργάνωσης του SRS στη Β-Ε να συνεχίσουν να κόβουν λαρύγγια όπως έκαναν μέχρι τότε στην Κροατία: ‘Αθώωση’!
– «Slobodan Milosevic approved of the SRS’s action in sending volunteers.10672»
Παράγραφος 3327, σ. 1280: Ο Μιλόσεβιτς εγκρίνει να πάνε οι παραστρατιωτικοί φονιάδες του Σέσελι και της οργάνωσης του SRS στη Β-Ε να συνεχίσουν να κόβουν λαρύγγια όπως έκαναν μέχρι τότε στην Κροατία. Πηγή: ICTY, Karadzic Judgment, 24/03/2016
Εδώ, ο κατήγορος ονοματίζει τον Μιλόσεβιτς σαν ‘μέλος της Joint Criminal Enterprise’ (και η έδρα δέχεται τα στοιχεία αυτά). ‘Αθώωση’!
– Κεφάλαιο iv, παράγραφος 3237, με τίτλο ‘Knowledge and acts of named alleged JCE members’, σ. 1249
«iv. Knowledge and acts of named alleged JCE members
The Accused worked together with other Serb military and political leaders to achieve the objective of the alleged Overarching JCE to permanently remove Bosnian Muslims and Bosnian Croats from Bosnian Serb-claimed territory in BiH from at least October 1991 to 30 November 1995, in concert with Momcilo Krajisnik, Ratko Mladic, [10405] Slobodan Milosevic, Biljana Plavsic, Nikola Koljevic, Mico Stanisic, Momcilo Mandic, Jovica Stanisic, Franko Simatovic, Zeljko Raznatovic (Arkan), and Vojislav Seselj.[10406]
According to the Prosecution, while the membership n the JCE fluctuated over time, each member made a significant contribution to achieving the common criminal purpose.[10407]».
Κεφάλαιο iv, παράγραφος 3237, με τίτλο ‘Knowledge and acts of named alleged JCE members’, σ. 1249. Ο κατήγορος ονοματίζει τον Μιλόσεβιτς σαν ‘μέλος της Joint Criminal Enterprise’ (και η έδρα δέχεται τα στοιχεία αυτά. Πηγή: ICTY, Karadzic Judgment, 24/03/2016
Και εδώ, ο Μιλόσεβιτς αναφέρεται πάλι σαν μέλος της JCE. ‘Αθώωση’!
Ο ο Μιλόσεβιτς αναφέρεται πάλι σαν μέλος της JCE. Πηγή: ICTY, Karadzic Judgment, 24/03/2016
Τι παραπάνω χρειάζεται κανείς;
Οπως είπαμε, χωρίς τη βοήθεια της Σερβίας, οι Σέρβοι της Βοσνίας και της Κροατίας δεν θα μπορούσαν να κάνουν τις εθνοκαθάρσεις.
Και αυτά επίσης τα αποκρύπτουν οι Wilcoxson και Clark!
Τελικά, το όλο θέμα εδώ είναι ότι οι πλαστογράφοι βασίζονται στο γεγονός πως οι αναγνώστες τους αποκλείεται να αναζήτησουν τα πρωτότυπα κείμενα του ΔΠΔΧΓ για να τσεκάρουν και να συγκρίνουν, οπότε πιστεύουν ότι είναι ελεύθεροι, μάλλον ασύδοτοι, να λένε ό,τι τους κατέβει.
Κι επειδή, όπως είπαμε, κάπου αναφέρεται το ακροδεξιό τους ίνδαλμα κάπως πιο μετριοπαθής και όχι τόσο βάρβαρος και αδιάλλακτος όσο οι Σερβοβόσνιοι, σκέφτονται πονηρά ‘ποιος θα μας πάρει είδηση;’
Οπότε απομόνωσαν τα αντίστοιχα εδάφια και έφτιαξαν το τωρινό ‘αντιιμπεριαλιστικό’ τους παραμυθάκι.
Είναι σαν να λέμε:
Εγώ κι ο Γιώργος είμαστε πετυχημένο ζευγάρι serial killers.
Πάντα σκότωνα μαζί με τον Γιώργο.
Μια φορά που ο Γιώργος δεν ήρθε, εγώ σκότωσα μόνος μου.
Αρα ο Γιώργος είναι αθώος σε όλα.
Αν είναι αθώος σε όλα, τότε μάλλον πρέπει γρήγορα να προμηθευτούν για να διαβάσουν το βιβλίο ‘Αρχές Λογικής’, νομίζω διδάσκεται στην Α’ Γυμνασίου.
– Δεύτερη λαθροχειρία:
Με όλα τα παραπάνω, στην πραγματικότητα επιβεβαιώνουν ότι μέχρι το 1994 ήταν συνεργοί στα εγκλήματα πολέμου και στις εθνοκαθάρσεις (άρα αυτά υπήρξαν πέραν πάσης αμφιβολίας, «the Chamber notes that Slobodan Milosevic endorsed this objective [to permanently remove Bosnian Muslims and Bosnian Croats from Bosnian Serb claimed territory] and spoke against the independence of BiH», παράγραφος 3276), και ότι το 1994 ήρθαν σε διάσταση:
«The judges noted that Slobodan Milosevic and Radovan Karadzic both favored the preservation of Yugoslavia and that Milosevic was initially supportive, but that their views diverged over time. The judgment states that ‘from 1990 and into mid-1991, the political objective of the Accused and the Bosnian Serb leadership was to preserve Yugoslavia and to prevent the separation or independence of BiH, which would result in a separation of Bosnian Serbs from Serbia’; the Chamber notes that ‘Slobodan Milosevic endorsed this objective and spoke against the independence of BiH’» (παράγραφος 3276)
«The Karadzic trial chamber found that ‘the relationship between Milosevic and the Accused had deteriorated beginning in 1992; by 1994, they no longer agreed on a course of action to be taken. Furthermore, beginning as early as March 1992, there was apparent discord between the Accused and Milosevic in meetings with international representatives, during which Milosevic and other Serbian leaders openly criticised Bosnian Serb leaders of committing crimes against humanity and ethnic cleansing and the war for their own purposes’» (σελ 1303, υποσημείωση 11027)
Η αλήθεια είναι, δηλαδή, ότι σε κάποια σημεία διαφώνησε. Αν, όμως, πάρει κανείς τα σημεία στα οποία ο Μιλόσεβιτς παρουσιάζεται ‘καλός‘, πρέπει ταυτόχρονα να συμφωνήσει ότι οι άλλοι Σέρβοι και Σερβοβόσνιοι, όσοι είχαν διαφορετική γνώμη και στάθηκαν απέναντί του στα συγκεκριμένα ζητήματα, ότι ήταν εντελώς καθάρματα (γεγονός που είναι αλήθεια), αφού υποστήριζαν τα αντίθετα από τον ‘καλό’ Μιλόσεβιτς.
Αλλά αυτό μάλλον δεν τους νοιάζει τους ψυχροπολεμικούς δεινόσαυρους του Counterpunch.
Το σκεπτικό τους είναι «ας φαίνονται οι άλλοι (Κάρατζιτς, Μλάντιτς, Milan Martic, Κράιζνικ, Πλάβσιτς κ.ο.κ.) σατανάδες σκέτοι, αρκεί το δικό μας ‘αντιιμπεριαλιστικό’ ίνδαλμα να ξεπλυθεί», αυτή είναι η λογική τους.
– Τρίτη λαθροχειρία:
Επιπροσθέτως, πάρα πολλά στοιχεία, στα οποία επισημαίνονταν ο ρόλος του Μιλόσεβιτς στα εγκλήματα, παρουσιάστηκαν κατά τη διάρκεια της δίκης του ίδιου του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, με τις κατηγορίες για εγκλήματα πολέμου που διαπράχθησαν στην Κροατία, στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και στο Κοσσυφοπέδιο.
Να σημειωθεί ξανά εδώ ότι η υποτιθέμενη ‘αθώωση’ αφορά μόνο τα εγκλήματα στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη 1991-1995, κι όχι σε άλλες περιοχές και άλλους χρόνους, διότι εκεί μόνο είχε εμπλοκή ο Κάρατζιτς.
Στη δίκη του ίδιου του Μιλόσεβιτς, μετά την παρουσίαση των στοιχείων από την κατηγορούσα αρχή, το δικαστήριο απέρριψε το αίτημα της υπεράσπισης της δίκης (curiae amicus στο πρωτότυπο) να παύσει η δίωξη και να αθωωθεί σε αυτό το στάδιο της διαδικασίας. Στην σχετική απόφαση (Decision on the Motion for Judgment of Acquittal) στις 16/06/2004, αναφέρεται ότι «υπάρχουν επαρκείς αποδείξεις ότι ο κατηγορούμενος (Μιλόσεβιτς) ήταν συμμέτοχος σε κοινή εγκληματική επιχείρηση (JCE), η οποία περιελάμβανε τη διάπραξη γενοκτονίας και άλλων εγκλημάτων κατά των Βόσνιων και Κροατών στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και στην Κροατία». ‘Αθώωση’!
Η απόφαση της 16/06/2004 εδώ:
Κατά τη διάρκεια της δίκης του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, εκτός από τις άφθονες αποδείξεις ότι «ο πόλεμος είχε χρηματοδοτηθεί από το Βελιγράδι» που παρουσιάστηκαν, το δικαστήριο δέχτηκε σαν στοιχεία και το γεγονός πως οι μισθοί των σερβικών στρατευμάτων στη Βοσνία και στην Κράινα (Κροατία) καταβάλλονταν συνεχώς από το Βελιγράδι, με σκοπό φυσικά να διαπράξουν τα γνωστά εγκλήματα εναντίον των μη Σέρβων στην Κροατία και τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη. ‘Αθώωση’!
Επίσης, το δικαστήριο δέχτηκε σαν τεκμήρια της δίκης και όλα τα στοιχεία που αποδείκνυαν ότι οι Σερβοβόσνιοι είχαν υλικοτεχνική υποστήριξη από το Υπουργείο Εθνικής Αμυνας της Σερβίας, από το Υπουργείο Εσωτερικών και από άλλες αρχές της Σερβίας και της ΟΔΓ. ‘Αθώωση’!
Υπάρχει, ιδίως, ένα εξαιρετικά σημαντικό αποδεικτικό στοιχείο, το οποίο παρουσιάστηκε κατά τη διάρκεια της δίκης του Μιλόσεβιτς: Ηταν η δήλωση που έκανε ο ίδιος ο Ράντοβαν Κάραζιτς Μάιο του 1994, στην οποία ανέφερε ότι
«δεν μπορεί να υπάρξει πόλεμος χωρίς τη Σερβία, δεν έχουμε τους πόρους και δεν θα είμασταν σε θέση να διεξάγουμε μόνοι μας τον πόλεμο χωρίς τη βοήθεια της Σερβίας».
Ας περάσουμε και σε μια άλλη απόφαση ενός άλλου σημαντικού δικαστηρίου:
Είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι με την άλλη απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου International Court of Justice [Πρόκειται για το παλιό γνωστό Διεθνές Δικαστήριο, το ICJ, και όχι για το ICTY] στη δίκη Βοσνίας εναντίον Γιουγκοσλαβίας, συνάγεται το συμπέρασμα ότι η Σερβία παραβίασε τη ‘Σύμβαση για το πρόληψη και την τιμωρία του εγκλήματος της γενοκτονίας’ (‘Convention on the Prevention and Punishment of the Crime of Genocide’) για δύο λόγους:
Πρώτον, διότι «δεν έκανε τίποτα για να αποτρέψει τη σφαγή της Σρεμπρένιτσα τον Ιούλιο 1995, αν και θα πρέπει να ήταν σαφές στη Σερβία ότι υπήρχε σοβαρός κίνδυνος γενοκτονίας»
Και, δεύτερον, επειδή «δεν είχε τιμωρήσει όσους συμμετέχοντες στο έγκλημα της Σρεμπρένιτσα βρίσκονταν κάτω από τη δικαιοδοσία των αρχών της Δημοκρατίας της Σερβίας»
Για όσους δεν ξέρουν, αυτή η συγκεκριμένη απόφαση του ICJ ήταν η πιο σοβαρή απόφαση-κρίση στην εβδομήντα χρόνια της ιστορίας των εργασιών του Διεθνούς Δικαστηρίου, και η μοναδική που αναφέρεται ευθέως σε παραβίαση της Σύμβασης για την Πρόληψη και την Τιμωρία της Γενοκτονίας. Η απόφαση αυτή εκδόθηκε λόγω των ενεργειών που θα έπρεπε αλλά δεν ανέλαβε το σερβικό κράτος, την εποχή που ήταν υπό την ηγεσία του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, τις πολιτικές του οποίου τώρα κάποιοι προσπαθούν να ξεπλύνουν, αν όχι να τις δοξάσουν κιόλας. ‘Αθώωση’!
– Τέταρτη λαθροχειρία:
Ο Μιλόσεβιτς αναφέρεται σε σχέση με το ζήτημα του αν συμμεριζόταν το σχέδιο των Σερβοβόσνιων για την εθνοκάθαρση με στόχο τη ‘Μεγάλη Σερβία’, μία φορά στην παράγραφο 2628, όπου λέει ότι κατηγορήθηκε σαν μέλος της JCE, και κατόπιν παρατίθενται διάφορες συνομιλίες τους στις παραγράφους 2644-2647, 2681, 2683-2689, 2691, 2709-2711, 2761 και 2838 οπότε και τελειώνει με τις συμφωνίες του Dayton,
Σε όλες αυτές τις παραγράφους περιγράφονται συζητήσεις στις οποίες φαίνεται καθαρά ότι ο Μιλόσεβιτς τους βοηθούσε πάντα στα σχέδιά τους, εκτός από εκείνη τη μία φορά που διαφώνησε
Υποσημείωση 11027 (λέει ότι τους έκανε κριτική για τις πράξεις τους και ότι ‘καταδίκαζε’, στα λόγια φυσικά, τις εθνοκαθάρσεις).
Υποσημείωση 11027, σ. 1303. Ο Μιλόσεβιτς έκανε κριτική στους Σερβοβόσνιους για τις πράξεις τους και ‘καταδίκαζε’, στα λόγια φυσικά, τις εθνοκαθάρσεις. Πηγή: ICTY, Karadzic Judgment, 24/03/2016
Οι Wilcoxson και Clark, όμως, σαν απατεώνες του κοινού ποινικού δικαίου και επαγγελματίες πλαστογράφοι, κρύβουν τα κάτωθι (τυχαία δείγματα, υπάρχουν δεκάδες παρόμοια ακόμη), που αποδεικνύουν ότι Μιλόσεβιτς και Κάρατζιτς συμφωνούσαν σε όλα για την εφαρμογή του σχεδίου για τη ‘Μεγάλη Σερβία’, παράγραφοι 2691, 2645, 2644, 2689:
«In December 1991, Milosevic told the Accused that ‘he should not give in to Izetbegovic and that they had to stick to their line and that If they want to fight, we’ll fight, given that the Serbs were stronger’» (Παράγραφος 2691).
«In other conversations, Slobodan Milosevic told the Accused that the Serbs would not be divided into many states, and that this ‘should be the basic premise for your thinking’» (Παράγραφος 2645).
«In May 1991, Slobodan Milosevic told the Accused that his position should be that they were against the secession and wanted BiH to remain in Yugoslavia, to which the Accused agreed, in another conversation in July 1991, Milosevic told the Accused that their objective was to ‘have disintegration in line with our inclinations’ and that they ‘should take radical steps and speed the things up’» (Παράγραφος 2644).
«Despite these words of caution, Slobodan Milosevic, in meetings with international representatives, did not accept the independence of BiH and spoke of the desire of all Serbian people to live together» (Παράγραφος 2689).
Συνεπώς, ό,τι και να λέει ο Μιλόσεβιτς, αν έχει βγει σχετική ετυμηγορία σε 50 περίπου δίκες και αν υπάρχουν δεκάδες άλλα εδάφια μέσα στην απόφαση Κάρατζιτς που να αποδεικνύεται αυτό, ότι δηλαδή συμφωνούσαν στο όραμα της Μεγάλης Σερβίας και ότι τους βοηθούσε στις εθνοκαθάρσεις με προσωπικό, όπλα, χρήματα και παραστρατιωτικούς, τι σημασία έχει αν το δικαστήριο σημειώνει ότι σε μια συζήτηση πήρε αποστάσεις; ‘Αθώωση’ κι εδώ;
– Πέμπτη λαθροχειρία:
Ολοι ξέρουν ότι είναι προπαγανδιστές και ότι αυτά που θέλει να ακούει η (άκου τώρα) ‘φιλοΜιλοσεβιτσική αριστερά‘, (γίνεται αυτό το πράγμα;), αυτά της δίνουν.
«Δεν μπορείς να παίρνεις μια φράση από μια ετυμηγορία 2.600 σελίδων, να τη βγάζεις απ’ το context της (to take a paragraph from the whole judgment, citing it incorrectly and using it out of context) για να κατασκευάσεις έναν τέτοιο ντροπιαστικό ισχυρισμό που σκοπό έχει μόνο να αποκαταστήσει τον Μιλόσεβιτς.
Απλά, δείτε το σημείο στο τέλος της παρουσίασης των τεκμηρίων της κατηγορούσας αρχής κατά τη δίκη Μιλόσεβιτς. Το Δικαστήριο ΤΑ ΔΕΧΤΗΚΕ, και όλα τα στοιχεία έγιναν αποδεκτά από την έδρα, το μόνο που ο θάνατος του Μιλόσεβιτς εμπόδισε την ετυμηγορία».
– Geoffrey Nice, once a deputy prosecutor at the Hague trial of Slobodan Milosevic, sees disgraceful and unfounded attempts to rehabilitate the former president.
‘There is no shortcut for people like Clark, who are trying to rehabilitate Milosevic, to take a paragraph from the whole judgment, citing it incorrectly and using it out of context,’ said Nice.
Nice claims that, although all sides committed war crimes, it is ‘a simple and irrefutable fact’ that it was Serbia that committed by far the most crimes during the conflicts of the 1990’s – ‘both by number and severity’ – and that they ‘lead to Milosevic.’
According to him, this is something that was also concluded by the trial chamber at the end of the presentation of the prosecution’s evidence – ‘but Milosevic’s death prevented a verdict.’
– Εκτη λαθροχειρία:
Να μην το ξεχάσουμε αυτό, είναι σημαντικό διότι έχει να κάνει με την αξιοπιστία τους:
Πως γίνεται οι εχθροί του ΔΠΔΧΓ να το εμπιστεύονται τώρα, τόσο πολύ, και να παίρνουν τοις μετρητοίς τη γνώμη του;
Δηλαδή, ξαφνικά, αγαπητοί απολογητές δικτατόρων, το ΔΠΔΧΓ έγινε σε μια νύχτα καλό και τίμιο και άξιο εμπιστοσύνης;
Δεν είναι το ‘δικαστήριο-καγκουρό‘, δεν είναι το ‘ΝΑΤΟϊκό σφαγείο των λαών‘, δεν είναι ‘όργανο του ιμπεριαλισμού και των διεθνών τοκογλύφων, ίσως και τον σιωνιστών‘;
Είναι δίκαιο και τίμιο και το εμπιστευόμαστε τώρα που δήθεν ‘απάλλαξε’ το ίνδαλμά μας;
Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν άνθρωποι, δεξιά κι αριστερά, που προκειμένου να εξυπηρετήσουν τους ιδεολογικούς τους αγώνες, δεν διστάζουν να αγνοούν την ιστορική αλήθεια και τα γεγονότα. Οπως λέγεται πολύ πετυχημένα, ‘δεν αφήνουν την πραγματικότητα να τους χαλάσει μια καλή προπαγανδιστική ιστορία‘. Η παραποίηση, όμως, δηλαδή η πλαστογράφηση είναι εντελώς άλλης τάξεως θέμα. Αλλωστε, ο Μιλόσεβιτς, σύμφωνα με έναν άλλο λενινιστή, τον Παπακωνσταντίνου, είχε πάλι ‘αθωωθεί’ το 2007.
Ηταν μια δίκη τότε, ενώπιον του ICJ (και όχι του ICTY) όπου η Βοσνία, μετά τις πρώτες ηχηρές καταδίκες για γενοκτονία στη Σρεμπρένιτσα, υπόθεση Krstic, Κράιζνικ, Πλάβσιτς κά, είπε να ρίξει μια μεγάλη ζαριά μήπως μπορέσει να καταδικάσει συνολικά το σερβικό κράτος (κι όχι μεμονωμένα άτομα) για την επίθεση εναντίον της, και πιθανόν να ζητήσει μετά και αποζημίωση.
Το δικαστήριο είπε όχι, δεν της κάθησε της Βοσνίας η ζαριά, αλλά οι δικοί μας εδώ το ερμήνευσαν όπως ερμηνεύουν τα πάντα πάντοτε, δηλαδή όπως ‘κάθεται’ σε αυτούς καλύτερα
Με λίγα λόγια, την άποψή τους προσαρμόζουν στα γεγονότα, κι όχι το αντίθετο όπως λένε οι κανόνες της κοινής λογικής, της Λογικής (της επιστήμης Λογικής), αλλά και της δημοσιογραφίας, θέλουμε να πιστεύουμε. Ευχαριστούμε, δεν θα πάρουμε. Προτιμάμε τα δικά μας συμπεράσματα, και συνεπώς την δική μας στάση, να τα βασίζουμε πάντα σε αποδείξεις και στοιχεία και γεγονότα, και όχι σε ευσεβείς πόθους.
Ενας δημοσιογράφος οφείλει να ξέρει ότι ένας κατηγορούμενος μπορεί να χαρακτηριστεί ένοχος ή αθώος, ΜΟΝΟ έπειτα από δίκη.
Δίκη που να ειναι αυτοτελώς ο ίδιος και οι πράξεις του το αντικείμενο της δικαστικής διαδικασίας.
Δίκη που να ακολουθεί όλους τους κανόνες, παρουσίαση κατηγορητηρίου, παρουσίαση αποδείξεων, μάρτυρες, εξέταση, αντεξέταση, απολογίες κ.ο.κ.
Και μόνο όταν το δικαστήριο πειστεί ότι ‘πέραν πάσης αμφιβολίας’ κάποιος είναι ένοχος να καταδικαστεί.
Ποτέ κανείς δεν μπορεί να συζητήσει για ‘αθωότητα’ ή ‘ενοχή’ ενός προσώπου Α στη δίκη ενός προσώπου Β.
Αυτό δεν το γνωρίζουν οι Ελληνες ενημερωτές της κοινής γνώμης;
Διότι αν ένας υπάλληλος ΜΜΕ δεν το γνωρίζει, τότε είναι ανεπαρκής και αστοιχείωτος και δεν κάνει για δημοσιογράφος.
Αν πάλι το γνωρίζει και το αποκρύπτει, τότε δεν αξίζει να λέγεται δημοσιογράφος.
Είναι πολύ απλό.
Η διευθύντρια του RFE/RL Balkan Service και πρώην διευθύντρια της ιστορικής εφημερίδας Oslobodjenje του Σαράγεβο, βραβευμένη δημοσιογράφος Gordana Knezevic είδε τα παραπλανητικά κομμάτια των Wilcoxson και Clark και απευθύνθηκε στην πηγή για να πάρει απαντήσεις: Ρώτησε το ίδιο το δικαστήριο: Το ΔΠΔΧΓ απάντησε, λοιπόν, και είπε το προφανές. http://www.rferl.org/content/milosevic-war-crime-deniers-feed-receptive-audience/27910664.html
«Πρώτον, δεν δικαζόταν ο Μιλόσεβιτς για να πούμε ότι είναι ένοχος ή αθώος, και δεύτερον, στην αμέσως προηγούμενη πρόταση της ίδια παραγράφου λέμε ξεκάθαρα ότι ΤΟΥΣ ΒΟΗΘΟΥΣΕ γενικά, εκτός από τη μία αυτή περίπτωση που διαφώνησε μαζί τους σε ένα επιμέρους θέμα. Αυτό δεν αποτελεί ‘αθώωση’».
«The Trial Chamber of the Karadzic case found, at paragraph 3460, page 1303, of the Trial Judgement, that ‘there was no sufficient evidence presented in this case to find that Slobodan Milosevic agreed with the common plan’. The Trial Chamber found earlier in the same paragraph that ‘Milosevic provided assistance in the form of personnel, provisions and arms to Bosnian Serbs during the conflict.
The Trial Chamber did not in fact make any determination of guilt with respect to Milosevic in its verdict against Karadzic. Indeed, Milosevic was not charged or accused in the Karadzic case. The fact that a person is, or is not, found to be part of a joint criminal enterprise in a case in which he is not charged has no impact on the status of his own case or his own criminal responsibility.
In short, the trial against Karadzic was against him and him only, and therefore has no impact on the separate case against Slobodan Milosevic. Karadzic, meanwhile, was found guilty of crimes against humanity and genocide, in case Clark has any reservations about Karadzic’s role in the Balkan wars».
[UPDATE 17/08/2016]
Ο (Σέρβος) ειδικός Caslav Ninkovic από το (σερβικό) Humanitarian Law Centre στο Βελιγράδι εστιάζει ακριβώς ό,τι σε ό,τι εστιάσαμε κι εμείς: Οτι οι περιγραφές περί Μιλόσεβιτς στην ετυμηγορία Κάρατζιτς γίνονται για να κατανοηθεί το context της ενοχής Κάρατζιτς κι ότι αν είναι να αρχίσουμε να μετράμε δίκες που στο δικό τους context ο Μιλόσεβιτς ήταν μέλος των JCE δεν θα τελειώσουμε ούτε αύριο: http://www.balkaninsight.com/en/article/milosevic-s-old-allies-celebrate-his-innocence–08-16-2016
«Clark’s article has been widely quoted by pro-Milosevic politicians, but Nemanja Stjepanovic from the Belgrade-based Humanitarian Law Centre argued that the conclusion that the former leader was innocent was taken out of the context of Karadzic’s verdict.
– ‘At Karadzic’s trial, nobody judged Milosevic, nor was evidence presented against him or the Serbian state. Milosevic’s role was just illustrated briefly for the sake of understanding the context,’ Stjepanovic told BIRN.
He said that if the verdicts from other ICTY cases were selectively quoted, such as the case against Milan Martic, former president of the self-proclaimed wartime rebel statelet the Republic of Serbian Krajina, Milosevic could be declared guilty of involvement in a joint criminal enterprise to commit genocide and crimes against humanity in Croatia.
– ‘Of course, that is not legally correct, since every case is considered separately. As for Milosevic, at his trial there was so much evidence… If you want to judge his case, you need to check what the ICTY did up until his death,’ he added».
Επίσης, και επειδή Σέρβοι αξιωματούχοι έκαναν δηλώσεις σύμφωνα με τις οποίες ο ‘αθώος’ πλέον Μιλόσεβιτς πρέπει τώρα να αποκαταστεθί, και γιατί όχι, να του στήσουμε κι ένα άγαλμα, ο Ninkovic έστειλε επιστολή στην Σερβική κυβέρνηση με την οποία την καλεί, αντί να μιλάει για αγάλματα, να φροντίσει να γραφτεί σωστά η Ιστορία της χώρας: http://www.peacefare.net/2016/08/19/no-exoneration-2/
«Caslav Ninkovic of the Humanitarian Law Center (HLC) in Belgrade sent this letter out, in response to statements by Serbian government ministers Ivica Dacic and Aleksandar Vulin claiming exoneration for Slobodan Milosevic,
Regarding statements by Ministers in the Serbian government Ivica Dacic and Aleksandar Vulin
– Instead of «exonerating» Milosevic, better to Establish the Facts about the Past
Belgrade, August 17, 2016 […]»
«Οι αποδείξεις για την ενοχή του Μιλόσεβιτς βρίσκονται όλες στα αρχεία του ICTY. Καταθέσεις από περισσότερους από 350 μάρτυρες και 5.700 τεκμήρια που απλώνονται σε 150.000 σελίδες δείχνουν την ποινική του ευθύνη και τον κεντρικό του ρόλο στις εθνοκαθάρσεις της δεκαετίας του 1990. Παρακαλώ, μην προσβάλετε τα θύματα και μην κρατάτε την κοινωνία αιχμάλωτη στο παρελθόν με τον αναθεωρητισμό σας, απλά για μικροπολιτικούς λόγους»
«Insulting the victim
[…] the key point is that these arguments ignore historical facts established by the evidence. Revisionism not only insults victims; it holds a society back.
The ICTY Office of the Prosecutor indicted Milosevic for genocide, crimes against humanity and war crimes committed in Bosnia and Herzegovina, Croatia and Kosovo.
Our prosecutors introduced immense evidence -more than 350 witnesses and 5,700 documents comprising 150,000 pages- demonstrating his alleged criminal responsibility. Regretfully, he died in 2006 before his trial could be completed and a verdict entered.
Yet, while Milosevic did not face final judgment in the courtroom, the facts and evidence remain. Today, any member of the public -and any government official- can access the ICTY’s judicial records and read the evidence. Vital information can also be found in Serbia’s state archives.
Even in the absence of a criminal verdict, history’s judgment will be that Milosevic played a central role in fostering ethnic cleansing campaigns throughout the former Yugoslavia».
[UPDATE 18/10/2016]
Τότε επικεφαλής ερευνήτρια του ICTY στη δίκη Μιλόσεβιτς, σήμερα καθηγήτρια σε ολλανδικό πανεπιστήμιο, η Nevenka Tromp έγραψε βιβλίο για τα 6 χρόνια που έζησε από μέσα την εξέλιξη της δίκης. Ενα καλό ανάγνωσμα, σύμφωνα με τη διευθύντρια του RFE/RL Balkan Service Gordana Knezevic, για όλους τους ανυπόληπτους που προσπαθούν να μας πείσουν ότι το μαύρο είναι άσπρο:
– His Own Worst Advocate
In her book, Tromp argues that all the evidence gathered in the course of a trial for mass atrocities – regardless of whether or not it is brought to a conclusion – establishes a record of past events, contributes to the interpretation of a historical period, and influences a shaping of collective memory.
With admirable clarity and attention to detail, Tromp takes the reader inside Hague courtrooms, through the maze of legal, political, and historical aspects of a complex case.
One of her conclusions is that Milosevic’s decision to represent himself in the trial did him no favors, and frequently undermined his denials of guilt.
Tromp cites the court’s viewing of a video recording from a Kula concentration camp of a 1997 celebration in honor of the so-called Red Berets, a Serbian paramilitary unit deployed in the Croatian war. The video remains one of the prosecution’s strongest pieces of evidence against Milosevic. It shows Milosevic listening without complaint to speeches that detail the crimes committed by the Serbian Red Berets in 1991. He knew that this constituted evidence of his complicity that he could neither justify nor explain. Yet Milosevic could not refrain from noting that the commander of the Red Berets was wrong about the date of the unit’s creation.
The video – and Milosevic’s reaction to it in the courtroom – suggest that by May 1991 the Serbian state was financing the Red Berets and was fully aware of the nature of the paramilitary unit’s operations. This involved the use of paramilitary force in Croatia and Bosnia with the apparent objective of carrying out ethnic cleansing through mass violence.
According to Tromp, a lawyer would have advised Milosevic to say nothing. Instead, he appeared to reveal the extent of his own knowledge of, and role in, a criminal operation.
In Serbia, on the other hand, Milosevic’s courtroom performance was seen in a particularly positive light. No doubt this was due mainly to his readiness to put up a good fight against the international community and The Hague tribunal.
This book offers a comprehensive analysis of the trial of former Serbian leader Slobodan Milosevic at the International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia (ICTY).
With the premature death of Milosevic in March 2006 his trial was left unfinished. Although the traditional objectives of criminal law, such as retribution, justice for victims, and deterrence, were not achieved, the Milosevic trial archive is a significant historical resource for researchers from various fields. This book extracts details from the collection of documentary and transcript evidence that makes up the trial record – sources which would be almost impossible to extricate without an insider’s guiding hand – to allow readers to trace the threads of several historical narratives. The value of this methodology is particularly evident in the Milosevic case as, acting as his own defence counsel, he responded to, and interacted with, almost all witnesses and evidence presented against him. By providing snapshots of the behaviour displayed by Milosevic in court while conducting his defence, in combination with passages of carefully selected evidence from an immense archive familiar to few scholars, this volume reveals how these trial records, and trail records in general, are a truly invaluable historical source. The book underlines the premise that any record of a mass atrocities trial, whether finished or unfinished, establishes a record of past events, contributes to interpretations of a historical period and influences the shaping of collective memory.
This book will be of much interest to students of the Former Yugoslavia, war crimes, international law, human rights, international relations and European politics.
[UPDATE 06/12/2016]
Την δεύτερη μέρα αγόρευσης του Κατήγορου στη δίκη Μλάντιτς, δεν παρέλειψε να απευθυνθεί στις ευθύνες Μιλόσεβιτς, και συνεπώς και σε όσους μας πήραν τα αυτιά με το hoax περί δήθεν ‘αθώωσης Μιλόσεβιτς’.
Χειρουργείο ο Προσεκιούτορ, λίγα και καλά:
FROM ETHNIC CLEANSING TO GENOCIDE, 06/12/2016.
Today the prosecutor didn’t neglect to stress that ‘Belgrade contributed’ to the accomplishment of the goals of joint criminal enterprise. Slobodan Milosevic, the then Serbian president and another participant of the various joint criminal enterprises in Croatia and BH, contributed to a significant degree to the effort to arm and train the Serb troops which ultimately implemented the ethnic cleansing. Milosevic initiated the transformation of the army that ended with the establishment of the VRS. Also, the Serbian president attended the meeting at which the decision was made to appoint Mladic the commander of the Main Staff. Milosevic shared the goals of the Bosnian Serb leadership, including the idea that all Serbs should live in an ethnically homogenous state comprising the largest part of BH. In order for the goal to be achieved, all non-Serbs had to be forcibly removed from those territories.
The prosecutor quoted entries from Mladic’s war diary which indicate that Belgrade continued supporting the accomplishment of those goals even after Milosevic launched his charm offensive against the West. Milosevic told the Western players that he condemned the Bosnian Serb crimes while on the other hand he allowed Mladic to proceed with the ethnic cleansing by providing military and other assistance. http://www.sense-agency.com/icty/from-ethnic-cleansing-to-genocide.29.html?news_id=17149&cat_id=
Επίλογος, με μια πικρή γεύση:
Είναι καταπληκτικό, πάντως. Εντάξει, με τους Ελληνες υπαλλήλους εφημερίδων και ΜΜΕ (αυτούς που καταχρηστικά αυτοαποκαλούνται ‘δημοσιογράφοι’) δεν μπορεί κανείς να έχει πολλές απαιτήσεις. Ό,τι τους βάζουν μπροστά, ό,τι βρίσκουν, ό,τι τύχει να μάθουν δεξιά-αριστερά σερφάροντας στο ίντερνετ, θα το πάρουν και χωρίς πολλά-πολλά, ελέγχους και διασταυρώσεις, θα μπαζώσουν ό,τι πρέπει να μπαζώσουν κάθε μέρα, για να πάνε το απόγευμα σπίτι τους και να πέφτει ο μισθός. Ακου τώρα, μπανάλ πράγματα, οπισθοδρομικές γραφικότητες, ‘διασταύρωση’ από πηγές και έλεγχος γεγονότων προτού να πούμε την αποψάρα μας. Αυτά δεν γίνονται στην Ελλάδα.
Ενας, όμως, πραγματικά πάει για μετάλλιο: Οχι μόνο διαστρεβλώνει την αλήθεια, αλλά στην κυριολεξία παραθέτει κατασκευασμένα εδάφια που ουδέποτε υπήρξαν. Γράφει:
«Η απόφαση για τον Κάρατζιτς αναφέρει ρητά:
The UN war crimes tribunal has determined that the late Serbian president was not responsible for war crimes committed in Bosnia during the 1992-95 war. The judges determined that Slobodan Milosevic was not part of a ‘joint criminal enterprise’ to victimize Bosnian Muslims and Croats». https://archive.is/e3LUM#selection-1055.0-1061.285
Υποθέτουμε, αν του ζητήσει κάποιος να υποδείξει τη σελίδα και την παράγραφο της απόφασης Κάρατζιτς στην οποία ‘αναφέρεται’ και μάλιστα ‘ρητά‘ το συγκεκριμένο απόσπασμα, θα μπορέσει εντός λεπτού να το υποδείξει ο καλός δημοσιογράφος, έτσι δεν είναι;
Αστεία πράγματα. Πουθενά δεν υπάρχει μέσα στην απόφαση για τον Κάρατζιτς τέτοιο απόσπασμα.
Είναι, φυσικά, η λεζάντα στη φωτογραφία στο σχετικό άρθρο στην ιστοσελίδα του Μιλόσεβιτς, δείτε και μόνοι σας, το μαρκαρισμένο εδώ: https://archive.is/8CtVk#selection-25.1-25.286
Οπως επίσης, στο ίδιο ‘ρεπορτάζ’, φροντίζει να αναφέρει ότι υπήρξε αντίδραση στην παραπλανητική είδηση περί ‘αθώωσης Μιλόσεβιτς’ από την διευθύντρια του RFE/RL Balkan Service και πρώην διευθύντρια της ιστορικής εφημερίδας Oslobodjenje του Σαράγεβο, βραβευμένη Gordana Knezevic, αλλά μόνο για να χρησιμοποιήσει επίθετα και χαρακτηρισμούς εναντίον της («φερέφωνο, αντιδραστικοί κύκλοι, της αμερικανικής προπαγάνδας, η καλή αυτή κυρία» κά).
Παραλείπει το πιο σημαντικό σημείο του άρθρου της Gordana Knezevic, εκεί που λέει ότι ζήτησε για το ζήτημα τη γνώμη του ΔΠΔΧΓ και ότι πήρε την απάντηση που υπάρχει λίγο πιο πάνω (‘Πρώτον, δεν δικαζόταν ο Μιλόσεβιτς για να πούμε ότι είναι ένοχος ή αθώος, και δεύτερον, στην αμέσως προηγούμενη πρόταση της ίδια παραγράφου λέμε ξεκάθαρα ότι ΤΟΥΣ ΒΟΗΘΟΥΣΕ γενικά, εκτός από τη μία αυτή περίπτωση που διαφώνησε μαζί τους σε ένα επιμέρους θέμα». Αυτό δεν αποτελεί ‘αθώωση’).
# Αλλος αχταρμάς, στο γόνατο, και με το google translator να τους εκθέτει. Θαυμάστε ‘δημοσιογραφία’:
«Την περασμένη Δευτέρα, ένας άλλος θεσμός της διεθνούς δικαιοσύνης, το Διεθνές Δικαστήριο για τα Εγκλήματα στην Πρώην Γιουγκοσλαβία, που λειτουργεί υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, απάλλαξε μετά θάνατον τον Μιλόσεβιτς και τη χώρα του από την κατηγορία της γενοκτονίας. Το Δικαστήριο έκρινε ότι δεν υπάρχουν πειστήρια που να αποδεικνύουν ότι το Βελιγράδι είχε υπό τον έλεγχό του τον στρατό των Σερβοβοσνίων και απέρριψε την καταβολή οικονομικής αποζημίωσης από τη Σερβία στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη.
Αξίζει να σημειωθεί πως το ίδιο Δικαστήριο που έκρινε τον πρώην Σερβο-βόσνιο πρόεδρο Ράντοβαν Κάρατζιτς, ένοχο για εγκλήματα πολέμου, καταδικάζοντας τον, σε 40 χρόνια φυλακή, αποφάσισε, παμψηφεί, πως ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς δεν ήταν μέλος της εγκληματικής οργάνωσης με θύματα Μουσουλμάνους και Κροάτες στον πόλεμο της Βοσνιας. https://archive.is/0CBEH#selection-1503.0-1509.326
Τι ακριβώς έγινε την περασμένη Δευτέρα (εννοεί 8 Αυγούστου 2016);
Ή μήπως τη Δευτέρα 01 Αυγούστου 2016;
Εγινε κάποια ανακοίνωση από το ICTY, σωστά;
Για κάποια δίκη.
Ποια δίκη ήταν αυτή;
Μάλιστα, ο συγκεκριμένος υπάλληλος ΜΜΕ λέει καθαρά, πως «Το Δικαστήριο έκρινε ότι δεν υπάρχουν πειστήρια που να αποδεικνύουν ότι το Βελιγράδι είχε υπό τον έλεγχό του τον στρατό των Σερβοβοσνίων και απέρριψε την καταβολή οικονομικής αποζημίωσης από τη Σερβία στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη». Ωστε υπήρχε δίκη όλο αυτόν τον καιρό, ας πούμε, Βοσνία-Ερζεγοβίνη εναντίον Σερβίας με διακύβευμα καταβολή οικονομικής αποζημίωσης;
Αλλά τελικά το δικαστήριο αποφάσισε κάτι άλλο, «να αθωώσει τον Μιλόσεβιτς και τη χώρα του από την κατηγορία της γενοκτονίας».
Και ότι «ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς δεν ήταν μέλος της εγκληματικής οργάνωσης με θύματα Μουσουλμάνους και Κροάτες στον πόλεμο της Βοσνίας».
Εδώ είναι που φωνάζει ο μέσος αναγνώστης ‘Ελεος’.
Κι εδώ είναι εκεί που το google translator σε ρεζιλεύει ανεπανόρθωτα:
Τι να σημαίνει άραγε ‘Κάρατζιτς και Μιλόσεβιτς ήταν ευνοημένοι από τη διατήρηση της Γιουγκοσλαβίας’;
Αυτό σημαίνει:
Οτι το μηχάνημα μετέφρασε το ‘favored’ σε … ‘ήταν ευνοημένοι’!
(‘The judges noted that Slobodan Milosevic and Radovan Karadzic both favored the preservation of Yugoslavia’)
Αλήθεια, αυτά μαθαίνουν οι δημοσιογράφοι στην Ελλάδα;
Να μην συγκρίνουν ποτέ πηγές, να μην διασταυρώνουν ποτέ πληροφορίες με γεγονότα, να παραλείπουν ό,τι δεν τους αρέσει ή ό,τι τους διαψεύδει την αποψάρα τους, να αποκρύπτουν τα πιο σημαντικά σημεία μιας υπόθεσης και να χειραγωγούν τους αναγνώστες τους σύμφωνα με τις δικές τους πολιτικές προτιμήσεις;
Καλά, εδώ, θα μου πείτε, άλλοι έβγαλαν και τον … Κάρατζιτς αθώο! Ετσι, χωρίς ίχνος ντροπής, οχτάστηλο ‘Αθωώθηκε για την κατηγορία της γενοκτονίας’ και ξανά με τη λέξη γενοκτονία σε εισαγωγικά, ‘Αθώος ο Ρ.Κάρατζιτς για τη «γενοκτονία» στη Σερβία και Βοσνία’, να τραβάς τα μαλλιά σου, να λες ‘γιατί να γεννηθώ σ’ αυτή τη χώρα που οι ψεύτες μόνο επιβραβεύονται;’. Εδώ: https://archive.is/awbk3#selection-1885.166-1895.24
Αλλά από Ελληνες ‘δημοσιογράφους’ και διαμορφωτές της κοινής γνώμης (στο γόνατο), τι να περιμένει κανείς. Οτι θα τσεκάρουν και θα ελέγξουν τους συναδέλφους του στο εξωτερικό, ακόμα κι αν είναι γνωστό πως πρόκειται για αρνητές και απολογητές δικτατόρων και για διαστρεβλωτές πλαστογράφους με πιστοποίηση ISO, με λίγα λόγια απατεώνες και κομπογιαννίτες όπως οι Wilcoxson και Clark;
Πραγματικά, η υπόθεση προκαλεί κατάθλιψη
Γι’ αυτό ο κόσμος δεν τους αποκαλεί πλέον δημοσιογράφους. Σιγά μην είναι δημοσιογράφοι αυτοί όλοι, το πολύ-πολύ γραφιάδες που μπαζώνουν λευκές σελίδες με ό,τι βρουν και βία-βία υπάλληλοι εφημερίδων και ΜΜΕ να τους πει κανείς. Οχι δημοσιογράφοι, πάντως, γιατί θα τρίζουν πολλά κόκκαλα.
Η εσωτερική αντιεθνικιστική αντίσταση στη βαρβαρότητα και στο φασισμό και ο Μιλόσεβιτς, ο νεκροθάφτης του σοσιαλισμού (Αλήθειες και μύθοι για τη Γιουγκοσλαβία #05) https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/04/05/yugo-05/
Η κλασική φωτογραφία από την περιοχή Pilica, 55 χιλιόμετρα ανατολικά της Τούζλα, στις 18 Σεπτεμβρίου 1996. Οι ερενυητές του ΔΠΔΧΓ βρίσκουν σωρό από πτώματα με τα χέρια δεμένα στην πλάτη και τα μάτια καλυμμένα με ύφασμα.
Μια συγκλονιστική φωτογραφία από μαζικό τάφο, πριν την ανασκαφή του, Μάιος του 1996. Τα υπολείμματα από το πτώμα ενός εκτελεσμένου. Διακρίνονται τα οστά της λεκάνης του και το παντελόνι με τα παπούτισα, τα οποία δεν έχουν λειώσει (The remains of a slaughtered man lies in a mass gravesite where Serb forces attacked in Srebrenica, Bosnia and Herzegovina). Credit: Scott Peterson και Getty Images.
Αλλη μια συγκλονιστική φωτογραφία, συνέχεια της προηγούμενης. Τα ευρήματα της ανασκαφής. Από την ομάδα του Σκοτσέζου ιατροδικαστή Robert McNeil, Μάιος του 1996.
Ευρήματα σε μαζικό τάφο: Πτώμα μουσουλμάνου σε γονατιστή στάση στα τέσσερα με τα χέρια δεμένα πίσω από την πλάτη.
Exhibit P642-15 from Milosevic trial – Blindfolded Srebrenica victim in the Kozluk mass grave
Exhibit P128-24 from Krstic trial – Srebrenica victims had their hands tied before executions – A full view of one victim who was systematically executed and dumped into mass graves
Exhibit P128-24 from Krstic trial – Srebrenica victims had their hands tied before executions
Exhibit P129-58 from Krstic trial – Srebrenica victim tied and then executed Bodies excavated from PLC mass grave
Exhibit P129-63 from Krstic trial – Different types of ligatures were used to bind and then systematically execute Srebrenica victims
Exhibit P129-64 from Krstic trial Srebrenica PLC-100 mass grave – Victims hands were tied with a rope before executions
Exhibit P129-67 from Krstic trial – Different types of ligatures were used to bind and then systematically execute Srebrenica victims
ΣΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ: Εργο Μιλόσεβιτς. Αυτές τις εικόνες αντίκρισαν και συνεχίζουν να αντικρίζουν οι ερευνητές εγκλημάτων πολέμου του ΟΗΕ, από το καλοκαίρι του 1995 μέχρι σήμερα. Συγκλονιστικές φωτογραφίες, οι οποίες δεν χρειάζονται σχόλια. Αυτή η ανθρώπινη θηριωδία, που φαίνεται πως δεν θα πάψει ποτέ να μας κάνει να αναρωτιόμαστε τι ήταν αυτό που πήγε τόσο λάθος στην ανθρωπότητα. Οι Ελληνες ναζί που έφεραν στην Ελλάδα το γνωστό σερβικό σύνθημα ‘Noz, zica, Srebrenica’ (‘Μαχαίρι, Σύρμα, Σρεμπρένιτσα’), αυτές ακριβώς τις σφαγές εξυμνούν και αυτήν ακριβώς τη γενοκτονία στη Σρεμπρένιτσα εγκωμιάζουν.
Διαβάστε τις νέες μεγάλες έρευνες του XYZ Contagion με θέμα ‘Οταν ο θύτης παριστάνει το θύμα‘:
– ‘Νέα αποκλειστικά στοιχεία για την συμμετοχή Ελλήνων υπηκόων στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα: Οι δεσμοί αίματος του ελληνικού με τον σερβικό εθνικισμό και της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς με τη Χρυσή Αυγή’ https://xyzcontagion.wordpress.com/srebrenica-more-evidence/
Ρίχνοντας την ευθύνη στα θύματα: Συγκάλυψη και άρνηση, το όγδοο και τελικό στάδιο της ίδιας της γενοκτονίας: 8.372 έρευνες ανθρωποκτονίας και οκτώ συν μία αποδείξεις https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/04/10/yugo-10/
Οι ιδεολόγοι της αθλιότητας και η αθλιότητα της ιδεολογίας τους: Μια σημείωση για τους αρνητές, υπερασπιστές και απολογητές των εγκληματιών πολέμου, δεξιούς κι αριστερούς + Προτεινόμενη βιβλιογραφία https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/04/11/yugo-11/
Δείτε επίσης: Φάκελος Σρεμπρένιτσα
Είπαμε ότι θα στείλουμε στον εισαγγελέα τους Ελληνες εθελοντές φασίστες που πήγαν το 1995 στη Βοσνία να βοηθήσουν τους Σέρβους στις σφαγές αθώων και αμάχων και στις εθνικές εκκαθαρίσεις όπως στην Σρεμπρένιτσα -και το κάναμε. Τους στείλαμε στον εισαγγελέα.
Και μάλλον κάναμε καλά, αφού οι αμετανόητοι εξακολουθούν να εξυμνούν ανατριχιαστικά την γενοκτονία στη Σρεμπρένιτσα και τα εγκλήματα πολέμου, λ.χ.
# Χρυσαυγίτες εγκωμιάζουν γενοκτονίες και ρατσιστικές σφαγές και υπόσχονται «Noz, zica, Srebrenica» («Μαχαίρι, Σύρμα, Σρεμπρένιτσα»)’: Ποιοι είναι οι Σέρβοι νεοναζί επισκέπτες της οργάνωσης;;; https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/03/25/golden-dawn-hymn-noz-zica-srebrenica/
Και ο τελικός στόχος, που ομολογουμένως κανείς δεν περίμενε να συμβεί εύκολα, ήταν να γραφτεί απ’ τη δουλειά μας αναφορά στον εισαγγελέα. Τελικά δεν χρειάστηκε· οι στόχοι όλοι, όμως, επετεύχθησαν, και μία βδομάδα μάλιστα μετά την δημοσίευση της έρευνας, στις 22 Ιουνίου 2015, η Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών κινήθηκε και διέταξε προκαταρκτική εξέταση για το θέμα της συμμετοχής Ελλήνων υπηκόων στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα:
Εισαγωγή & Ντοκουμέντο #01: Η μαρτυρία του αστυνομικού που είδε στα χέρια των εθελοντών τις φωτογραφίες με τους σφαγμένους μουσουλμάνους (Από τη σειρά ‘Νέα αποκλειστικά στοιχεία: Τι άλλο έκαναν οι Ελληνες εθελοντές στη Σρεμπρένιτσα’) https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/07/01/srebrenica-more-evid-01/
Ντοκουμέντο #02: Η φωτογραφία που αποδεικνύει ότι ο Ράτκο Μλάντιτς συναντήθηκε με την ΕΕΦ και τον Σερβοβόσνιο διοικητή της Zβόνκο Μπάγιαγκιτς μέσα στη Σρεμπρένιτσα, λίγο πριν ο επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών του VRS διατάξει την εκτέλεση των αμάχων στο γήπεδο της Nova Kasaba https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/07/02/srebrenica-more-evid-02/
Ντοκουμέντο #04: Ο Α2 αξιωματικός του VRS Vujadin Popovic επιβεβαιώνει το περιστατικό με τους Ελληνες εθελοντές και την κάμερα και την διαταγή να εκτελεστούν οι αιχμάλωτοι και οι άμαχοι που φωτογραφίζονταν από την ΕΕΦ στο γήπεδο της Nova Kasaba https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/07/04/srebrenica-more-evid-04/
Ντοκουμέντο #07: Η επιβεβαίωση: Τα μέλη του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ προμηθεύτηκαν πλαστές ταυτότητες από τον πρώην υφυπουργό Εσωτερικών του Μιλόσεβιτς για να διαφύγουν και να κρυφτούν στη Σερβία μετά το έγκλημα πολέμου στην Σρεμπρένιτσα https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/07/07/srebrenica-more-evid-07/
Ντοκουμέντο #08: Επισκέπτες για τη ναζιστική οργάνωση ‘Χρυσή Αυγή’ από την Σερβία: Σημαίες των τσέτνικ, πορτρέτα του Αρκάν και Χρυσαυγίτες που εγκωμιάζουν γενοκτονίες και ρατσιστικές σφαγές και υπόσχονται ‘Noz, zica, Srebrenica’ (‘Μαχαίρι, Σύρμα, Σρεμπρένιτσα’) https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/07/08/srebrenica-more-evid-08/
Ντοκουμέντο #10: Ο τσέτνικ βοϊβόδας διοικητής της ΕΕΦ Ταγματάρχης Zβόνκο Μπάγιαγκιτς, ο Ράτκο Μλάντιτς και ο Ράντοβαν Κάρατζιτς σε κρυφή συγκέντρωση πίνουν ‘εις υγείαν του στόχου για τη Μεγάλη Σερβία’ (‘Velika Srbija’): Ενα ακόμη χαμένο φιλμ https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/07/10/srebrenica-more-evid-10/
Από το 2015, με απόφαση του ΟΗΕ καθιερώθηκε Διεθνής Ημέρα για τα Θύματα των Γενοκτονιών, κι εμείς έχουμε σκοπό να την θυμόμαστε κάθε 9η Δεκεμβρίου. Srebrenica, Don’t Forget 11 July 1995.
Απάντηση, 15/07/2015, στην ερώτηση υπ’ αριθμόν 3867/25-06-2015 των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ Καραγιαννίδη Χρήστου και Κατριβάνου Βασιλικής προς τον υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με θέμα ‘Σχετικά με τη συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα’.
[02 Ιουλίου 2015]
Σχηματίστηκε αυτεπαγγέλτως η ποινική δικογραφία ΑΒΜ Ω2015/89 κατά παντός υπευθύνου, με αντικείμενο την συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα. Η δικογραφία χρεώθηκε σε Εισαγγελέα για τη διενέργεια αυτοπρόσωπης προκαταρκτικής εξέτασης, και την ανάκριση έχει αναλάβει η εισαγγελέας η αρμόδια για τα ρατσιστικά εγκλήματα Ελένη Τουλουπάκη.
Με την ένδειξη ‘Ω’ είναι οι εμπιστευτικές δικογραφίες που χειρίζονται οι ίδιοι/ες οι εισαγγελείς.
Σχετικό έγγραφο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών: 168.696/02-07-2015.
Το σχετικό με αριθμό εισερχ. πρωτ. 29719/22-06-2015 αφορά το δημοσίευμα της εφημερίδας ‘Εθνος’ με τίτλο ‘Εγκλήματα πολέμου με τη σφραγίδα της Χρυσής Αυγής – Τα ελληνικά τάγματα πολέμου που μάτωσαν τη Σρεμπρένιτσα’ https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/17/maria-lefteris-ethnos-tagmata-matosan-srebrenica
Ερώτηση υπ’ αριθμόν 3867/25-06-2015 των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ Καραγιαννίδη Χρήστου και Κατριβάνου Βασιλικής προς τον υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με τίτλο ‘Σχετικά με τη συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα’.
Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών, Γραφείο Διευθύνοντος, Δελτίο Τύπου: Με αφορμή δημοσίευμα στο Εθνος, διατάχθηκε προκαταρκτική εξέταση για το θέμα της συμμετοχής Ελλήνων υπηκόων στη Σρεμπρένιτσα, 22 Ιουνίου 2015.
Από το Γραφείο Διευθύνοντος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνώνεκδόθηκε το εξής Δελτίο Τύπου, με ημερομηνία 22/06/2015:
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Με αφορμή δημοσίευμα της εφημερίδας ‘Εθνος της Κυριακής’ της 14/06/2015 που αφορούσε εγκλήματα πολέμου που διαπράχθησαν στη Σρεμπρένιτσα και στα οποία φέρονται να συμμετείχαν και Ελληνες υπήκοοι, διατάχθηκε προκαταρκτική εξέταση. Επισημαίνεται ότι είχε διενεργηθεί και το έτος 2004 από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών έρευνα για το ίδιο ζήτημα που είχε ανατεθεί στην Εισαγγελέα κ. Αθηνά Θεοδωροπούλου από την οποία όμως δεν προέκυψε η ταυτότητα των δραστών.
Με λίγα λόγια, και αν καταλάβαμε σωστά, λέει ότι η έρευνα του 2005 είχε μεν διαγνώσει αδικήματα, αλλά δεν προσωποποιήθηκαν οι ευθύνες. Αυτή τη φορά, και με τα νέα στοιχεία που ήρθαν στο φως, αυτός ο στόχος έρχεται πιο κοντά. Αυτή τη φορά, προφανώς λόγω της δημοσιότητας από την 5η μεγάλη έρευνα για τη Σρεμπρένιτσα και την ελληνική εμπλοκή, οι ευθύνες είναι πιο εύκολο -και υπάρχουν πολλές προϋποθέσεις για- να αποδοθούν σε συγκεκριμένα πρόσωπα (ελπίζουμε δηλαδή) -όπως λέει χαρακτηριστικά «δεν προέκυψε η ταυτότητα των δραστών».
Ολες οι δικαστικές εξελίξεις της υπόθεσης θα καταγράφονται στην εξής σελίδα, η οποία βρίσκεται στην στήλη ‘Srebrenica’, στο menu της front-page: Δικαστικές εξελίξεις στην υπόθεση της συμμετοχής Ελλήνων υπηκόων στη Σρεμπρένιτσα https://xyzcontagion.wordpress.com/justice-for-srebrenica/
[ΤΕΛΟΣ UPDATE]
Η είδηση μεταδόθηκε σε πολλά συμβατικά και εμπορικά ΜΜΕ και πόρταλ, όπως λ.χ. (τυχαία παραδείγματα):
Το 2000 υπήρχαν 161 εντάλματα σύλληψης, 25 εκ των οποίων δεν είχαν εκτελεστεί· το 2011, στις 22 Ιουλίου, ακριβώς 16 χρόνια μετά, με την σύλληψη του τελευταίου καταζητούμενου Goran Hadzic, δεν υπήρχε ούτε ένας φυγόδικος, όλοι είχαν περάσει την πόρτα του δικαστηρίου (Ηλθεν η ώρα σας).
Λίγα λόγια απ’ το ιστορικό της υπόθεσης:
Με την ευκαιρία, πρέπει να πούμε εδώ ένα μεγάλο ευχαριστώ στους αναγνώστες μας, που έδειξαν την εμπιστοσύνη τους στη δουλειά μας με πολλούς τρόπους, αλλά και με την κατακόρυφη αύξηση των επισκέψεων, γύρω στις 200.000 σε λιγότερο από από έναν μήνα, και να σημειώσουμε, επίσης, ότι οι συντάκτες του XYZ Contagion (πρέπει να) είναι ικανοποιημένοι και υπερήφανοι από όσα φάνηκαν όλο αυτό το διάστημα με αφορμή και επίκεντρο την εξαιρετικά σημαντική ιστορία της Σρεμπρένιτσα:
Στα πλαίσια της δημοσίευσης της έρευνας μας για την Σρεμπρένιτσα και την ελληνική εμπλοκή ‘Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής – Νέα στοιχεία και αποκαλύψεις, για πρώτη φορά στην Ελλάδα‘, πρώτα σκεφτήκαμε να θυμίσουμε στους αναγνώστες μας μερικές πτυχές από τον γιουγκοσλαβικό εμφύλιο πόλεμο:
Κατόπιν, προσπαθήσαμε ώστε η λέξη ‘Σρεμπρένιτσα’ να εμφανιστεί στην δημόσια συζήτηση, συνεπώς και να ανεβεί στην ιεράρχηση των μηχανών αναζήτησης, κι έτσι αποφασίσαμε να γράψουμε άρθρα για να θυμηθούν ή για να μάθουν τα γεγονότα όσοι και όσες ενδιαφέρονταν.
Στην Αυγή, 14/06/2015:
# ‘Στρατής Μπουρνάζος – Η σφαγή της Σρεμπρένιτσα και ο ρόλος των Ελλήνων εθελοντών, Είκοσι χρόνια από τη σφαγή, Μια αποκαλυπτική έρευνα του ιστολογίου ΧΥΖ Contagion (άρθρο στα ΕΝΘΕΜΑΤΑ της ΑΥΓΗΣ 2015-06-14)’ https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/15/bournazos-sfagi-enthemata/
Σε αυτήν την προσπάθεια να δείξουμε την ελληνική συμμετοχή, σαν ένα άγος, σαν μια βαριά ντροπή που βαραίνει δομικά την πολιτική και δημόσια ζωή της χώρας μας, προσπαθώντας παράλληλα να είμαστε ακριβείς και δίκαιοι χωρίς να χαριστούμε σε κανένα, όπως σημείωσε και η Αυγή, 28/06/2015:
# ‘Ποιος θυμάται τη Σρεμπρένιτσα;;; (Σχόλιο στην στήλη ‘Ρήσεις & Παραπολιτικά’ της κυριακάτικης Αυγής, 28/06/2015)’ https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/28/poios-thumatai-ti-srebrenica-avgi-parapolitiko/
… ή τον Χριστόφορο Κάσδαγλη από το περιοδικό ‘4 Τροχοί’ (άρθρο στο τεύχος Ιουλίου 2015, στήλη ‘Αντίλογος – Εφημερίδα αμφισβήτησης’)
# ‘Χριστόφορος Κάσδαγλης – Η ελληνική πτυχή μιας σφαγής (άρθρο στο περιοδικό ‘4 Τροχοί’, τεύχος Ιουλίου 2015, στήλη Αντίλογος – Εφημερίδα αμφισβήτησης)’ https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/07/09/kasdaglis-4-troxoi-srebrenica-2015-july/
… ή το περιοδικό ‘Athens Review of Books’, ειδικά για τις φωτογραφίες που ανακαλύψαμε.
# ‘Filip David – Η Σρεμπρένιτσα τότε και σήμερα (Αρθρο στο περιοδικό Athens Review of Books, τεύχος #064, Ιούλιος-Αύγουστος 2015, Μετάφραση Λεωνίδας Χατζηπροδρομίδης)’ https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/08/01/filip-david-srebrenica-64-arb/
Αν και έπρεπε να ξεπεράσουμε πολλούς σκοπέλους από πολλά χρόνια παραπληροφόρησης και μονόπλευρης κάλυψης των γεγονότων, όπως λ.χ. ένα παράδειγμα εδώ:
# ‘Η πλαστογραφία 19χρονου ψεκασμένου Σέρβου ακροδεξιού ψευτοδημοσιογράφου με τη μαϊμού συνέντευξη του πρώην πράκτορα της CIA για τη Γιουγκοσλαβία και τα ερωτηματικά για τα έγκριτα ΜΜΕ’ https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/11/30/robert-baer-ignatiou-savvidis-fake/
… τελικά, οι στόχοι μας σαν ερευνητικό ιστολόγιο που κάτι έχει να πει επιτεύχθηκαν, ίσως και με το παραπάνω:
Υπήρξε στις 25/06/2015
# ‘Ερώτηση Βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ: Σχετικά με τη συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα, 25 Ιουνίου 2015’ https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/25/erotisi-srebrenica-syriza-vouli/
Και για όποιον/α θέλει το υλικό σε έντυπη μορφή, στο αρχείο pdf περιέχονται όλες οι σελίδες της έρευνας, με τις εικόνες, τα URL των βίντεο και με όλα τα λινκ στο τέλος κάθε κεφαλαίου, υπό μορφή παραπομπών:
# ‘Srebrenica – Η 5η μεγάλη έρευνα για τη Σρεμπρένιτσα και την ελληνική εμπλοκή’ https://xyzcontagion.wordpress.com/?attachment_id=6384
Τέλος, όλες μας οι αποκαλύψεις συνοδεύονταν από μια σειρά δυσεύρετων φιλμ και βίντεο, τα οποία σκονίζονταν επί χρόνια σε κάποιες αποθήκες στις χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Τα ‘ξεθάψαμε’ και τα παρουσιάσαμε για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό:
# Η PlayList του XYZ Contagion στο YouTube: Srebrenica Massacre by XYZ Contagion https://www.youtube.com/playlist?list=PLir9jywufW_wIkujp0cV_-T09wZ7-tHAm
Ενα μεγάλο ευχαριστώ για το συναρπαστικό ταξίδι, και … συνεχίζουμε!
Greek Volunteers and Golden Dawn members during operations in the Srebrenica massacre, July 1995
Two video scenes taken from unpublished, forgotten footage filmed by well-known international news agencies, like Associated Press, during the operations of the Bosnian Serb troops and paramilitaries in July of 1995 in Srebrenica. These reports were aired in July 1995 on TV stations all over the world and especially on Dutch national television.
From an XYZ Contagion study, based on 20 years of research, entitled:
‘The Srebrenica massacre, the Greek Volunteer Guard (EEF) and the involvement of Golden Dawn,’ which contains exclusive new evidence presented for the first time in Greece and internationally.
This study contains evidence that proves that Golden Dawn members and functionaries and other Greeks fascists of the so-called Greek Volunteer Guard (EEF) were actually there. Not simply ‘somewhere near Srebrenica’, but they were at the exact locations, at the football fields and meadows and abandoned warehouses, while the mass executions of 8,000+ POWs and unarmed civilians took place, at the exact time of the killings.
On 11 July 1995, ten members of the Greek Volunteer Guard and an eleventh Greek serving in a death squad unit invaded Srebrenica, along with Ratko Mladic’s troops and paramilitaries. Five of them can be seen at 00:17 in the footage. Their names are Spyros Tzanopoulos (EEF sergeant and member of the central committee of the neonazi Golden Dawn gang), Anna Florin, K. Kyriakidis, G. Lymperidis and Charalambos Dimoulas. The same five men, together with another two Greeks, Tryfonas Vasiliadis (EEF deputy commander) and Dimitris Zavitsanos (EEF master sergeant) can be seen at 00:44 of the footage.
Also in the area around the same time was the EEF’s Greek commander Antonios Mitkos, as can be seen at 02:50 in a photograph along with the EEF’s Serb commander, who used the pseudonym Duga Puska, and Ratko Mladic himself.
You can see a photo of all ten of them at 01:10. The names of the other two volunteers were Konstantinos Kaltsounis and Vasilios Schizas, who can be seen again at 02:37 in the video, joking around with a pig’s head, meant as an insult to Muslims.
There’s also a photograph of them, at 01:28, which was taken on the actual street where Mladic’s troops entered Srebrenica that 11 July 1995.
The 11th Greek who participated in the invasion of Srebrenica was Angelos Latsios (aka Andjelko Todorovic), a completely different story. He was a member, along with another Greek, of an elite death squad, the notorious 10th Sabotage Detachment. The 10. Diverzantski Odred carried out 1,200 executions of Bosniaks in 5 hours, for 5 deutschmarks a head. The 10th SD was under the direct orders of infamous war criminals like Mladic, Tolimir, Salapura, Beara, Pelemis, Franc Kos, etc. This squad had ‘contracts with a licence to kill’, according to the Humanitarian Law Center (Fond za Humanitarno Pravo) dossier on the 10th SD (entitled ‘Dosije: 10. diverzantski odred Glavnog staba vojske Republike Srpske’, Sarajevo, August 2011).
In the above video, you can see footage of them on their way to organise ambushes and burn houses, again along with paramilitary soldiers. Insignia can be seen of both the EEF and the elite death Squad, the 10th SD, as smoke rises from the background, a clear sign that some houses had been set on fire a short time before. Next, there’s footage of a squad of 7 EEF members on the day of the killings, 13 July, again along with the notorious 10th SD paramilitary death squad. Four members of this squad were convicted to 40-43 years’ imprisonment for war crimes and mass executions of unarmed civilians at the exact same football field where, on the same day and around the same time, the Greek volunteers and their Serb commander were present, taking photographs of prisoners (or dead prisoners).
The security chief of the Bosnian Serb Army (VRS), the military intelligence chief and other officers were there too. They have all been convicted. The security chief demanded that the photographs be handed up because they were evidence of the massacre, but Mladic had ordered that nothing was to be documented. The Serb commander of the EEF refused to give him these photographs. So, these images probably exist. Can they be the same photographs depicting the corpses of Muslim civilians that the Greek police uncovered in 2003 during a search of the home of a former volunteer who was being investigated for smuggling drugs and weapons?
Δείτε επίσης:
Ελληνες εθελοντές και χρυσαυγίτες από την ΕΕΦ σε επιχειρήσεις στην Σρεμπρένιτσα, Ιούλιος 1995
ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ του XYZ Contagion: Το φορετό σήμα της ΕΕΦ με τον δικέφαλο αετό και τον ήλιο της Βεργίνας, που φοράνε στα μανίκια τους, δεν αφήνει καμία αμφιβολία. Πρόκειται για άντρες της ΕΕΦ.
Διακρίνονται όλοι όσοι έλαβαν μέρος στην πτώση της Σρεμπρένιτσα, εκτός από τον Βασίλη Σχιζά, που φαίνεται δεν τον έπιασε η κάμερα (υπάρχει, όμως, σε άλλη φωτογραφία από εκείνη τη μέρα, όταν μαζί με δύο άλλους κάνουν κάτι αηδιαστικά αστεία με μια κεφαλή γουρουνιού, ύψιστη προσβολή για τους Μουσουλμάνους), και τον διοικητή της ΕΕΦ Αντώνη Μήτκο με τον βοηθό του Καλτσούνη Κωνσταντίνο, που εκείνες τις ώρες, σύμφωνα με στοιχεία από τις δίκες στο Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης, συνόδευαν στις μετακινήσεις του τον Σερβοβόσνιο διοικητή της ΕΕΦ και υψηλόβαθμο στέλεχος-κλειδί στον σερβοβοσνιακό στρατό Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς (Zvonko Bajagic) ή ‘Duga puska’.
Στη σκηνή από την ολλανδική δημόσια τηλεόραση, βλέπουμε τους Ελληνες της ΕΕΦ, να ετοιμάζονται για διασπορά στις περιοχές γύρω απ’ την Σρεμπρένιτσα όπου είχαν καταφύγει οι άντρες πρόσφυγες και οι υπερασπιστές της πόλης. Πρόκειται για επιχειρήσεις, κυρίως για στήσιμο ενεδρών κυνηγιού μουσουλμανικών κεφαλών, από σερβικά αποσπάσματα θανάτου, όπως αποδείχτηκε τις επόμενες μέρες.
Διακρίνεται να περνάει δεύτερος ο χρυσαυγίτης λοχίας της ΕΕΦ Σπύρος Τζανόπουλος, τρίτος ο Ελληνορουμάνος Αννα Φλορίν και οι άλλοι τρεις είναι οι Κυριακίδης Κ., Λυμπερίδης Γ. και Δημουλάς Xαράλαμπος.
Στη δεύτερη σκηνή του Associated Press (απ’ το 0.44′ και μετά), την ίδια μέρα, διακρίνονται οι άνδρες της ΕΕΦ μαζί με ένοπλους και άλλους παραστρατιωτικούς από το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ (10 Diverzantski Odred, 10th Sabotage Detachment). Πρώτος περνάει ο υποδιοικητής Βασιλειάδης Τρύφων, ο οποίος αποστρέφει ελαφρώς το πρόσωπό του μόλις αντιλαμβάνεται την κάμερα, ποιος ξέρει για ποιο λόγο. Ακολουθούν ο χρυσαυγίτης λοχίας της ΕΕΦ Σπύρος Τζανόπουλος, ο Ελληνορουμάνος Αννα Φλορίν, οι Κυριακίδης Κ., Λυμπερίδης Γ., Δημουλάς Xαράλαμπος, και τελευταίος με το τσιγάρο ο αρχιλοχίας της ΕΕΦ Ζαβιτσάνος Δημήτριος.
Το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ, στο οποίο υπερήφανα υπηρετούσαν δύο από τους Ελληνες της ΕΕΦ, ο ένας εκ των οποίων ήταν ο Αγγελος Λάτσιος, ήταν η πιο αιμοσταγής μισθοφορική παραστρατιωτική μονάδα (1.200 εκτελέσεις σε 5 ώρες, προς 5 μάρκα το κεφάλι, μόνον οι 4 απ’ αυτούς έφαγαν 142 χρόνια φυλακή για εγκλήματα πολέμου).
Η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά, οι Λύκοι του Δρίνου και το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ στην Σρεμπρένιτσα
ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ του XYZ Contagion: Σκηνές από το Associated Press και το France 2 από τις επιχειρήσεις στην Σρεμπρένιτσα, 11 Ιουλίου 1995: Η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά, οι Λύκοι του Δρίνου και το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ σε ενέδρες, πυρπόληση σπιτιών, μεταφορά εξοπλισμού και άλλες επιχειρήσεις γύρω και μέσα στην Σρεμπρένιτσα. Στην επιχείρηση κατάληψης της Σρεμπρένιτσα, φτιάχτηκαν ειδικά και έκτακτα σώματα, αποκλειστικά για τις συγκεκριμένες επιχειρήσεις. Λ.χ. ο αντισυνταγματάρχης Παντούρεβιτς της Zvornik Brigade έφτιαξε ένα επίλεκτο σχηματισμό με το όνομα TG-1 (Tactical Group 1) και υπέδειξε για διοικητή τον λοχαγό Milan Jolovic (με το ψευδώνυμο Legenda), τον διοικητή των ‘Λύκων του Δρίνου’, ο οποίος διακρίνεται με τα γυαλιά ηλίου. Διακρίνονται, επίσης, τα μέλη της ΕΕΦ Τζανόπουλος, Σχιζάς, Φλορίν, Ζαβιτσάνος κά. στο στρατόπεδο, μαζί με τους ‘Λύκους τους Δρίνου’ να μεταφέρουν εξοπλισμό.
Διαβάστε:
Η πέμπτη μεγάλη μας έρευνα με τίτλο ‘Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής – Νέα στοιχεία και αποκαλύψεις, για πρώτη φορά στην Ελλάδα‘, για την οποία χρειάστηκαν 20 χρόνια συστηματικής ενασχόλησης, συν 15 μήνες για να τα βάλουμε όλα σε μια σειρά και σε ένα ενιαίο κείμενο, εν είδει μονογραφίας, το οποίο εστιάζει ιδιαίτερα στην ελληνική εμπλοκή στο έγκλημα αυτό.
Εχει δημοσιευτεί σε δύο versions, μια σύντομη (ή ορθότερα, συντομευμένη) που ανοίγει στο λινκ:
Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής – Νέα στοιχεία και αποκαλύψεις, για πρώτη φορά στην Ελλάδα – Το πλήρες κείμενο https://xyzcontagion.wordpress.com/srebrenica/
Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής
ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ του XYZ Contagion: Μια σύνθεση έξι λεπτών με όλα τα σημεία-κλειδιά αυτής της ντροπιαστικής ιστορίας, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και αυτόνομα.
Advertisement
Βαθμολογία:
Αν σας άρεσε ή/και το βρήκατε χρήσιμο, μπορείτε να το μοιραστείτε, περαιτέρω:
Απάντηση στον κομμουνιστή-«πατριώτη» Ν.Μπογιόπουλο
29/04/2014
Υπάρχουν Έλληνες στην Τουρκία, στην Αλβανία και παντού και Τούρκοι στην Ελλάδα
Αντιγράφω από την εθνική έπαλξη του Ινφογνόμωνα (του πρώην πράκτορα της ΕΥΠ Σάββα Καλεντερίδη) ένα πατριωτικής υφής άρθρο του κομμουνιστή κ.Ν.Μπογιόπουλου, που πρωτοδημοσιεύτηκε στο enikos.gr του κ.Ν.Χατζηνικολάου (25/4) και έτυχε θερμής υποδοχής από πλειάδα εθνικώς σκεπτομένων διαδικτυακών σελίδων. Το άρθρο ευτύχησε να αναδημοσιευθεί και στην επαναστατική Iskra του κ. Π.Λαφαζάνη, παλαιού διαμαρτυρόμενου για τη δίκη του χασάπη Μιλόσεβιτς στη Χάγη (δεν είχε σφάξει Έλληνες). Επισημαίνω τον ακραιφνή ενωτικό και εθνικολαϊκό χαρακτήρα του πονήματος Μπογιόπουλου, που του επέτρεψε να αρθεί υπεράνω ταξικών διαχωρισμών και υπογραμμίζω το λακωνικό και απότομο ύφος του προς τους (αντεθνικώς) διαφωνούντες («τελεία και παύλα», «κομμένη η πλάκα» κλπ), που αναδεικνύει με δωρικό τρόπο την πανεθνική μας αποφασιστικότητα, την ευγένεια, τον αριστερό πολιτισμό και την παιδεία του αρθογράφου, αρετές που θα τις ζήλευε και ο διορισμένος με πολυέξοδο ρουσφέτι (16 υπεράριθμοι!) υπερπατριώτης γιός του Μπαλτάκου:
«Θράκη: Παιδιά, κομμένη η «πλάκα»!
Πρώτο:Στη Θράκη υπάρχει μουσουλμανική μειονότητα. Δεν υπάρχει καμία «τουρκική» μειονότητα. Τελεία. Και παύλα! (sic)
…………………………………
Β) Η Ελλάδα είναι (ευτυχώς) χώρα της Ε.Ε., του παράδεισου των ατομικών δικαιωμάτων (συγκριτικά με την Κόλαση που επικρατεί στην Ανατολή και βέβαια δεν αναφέρομαι στις κοινωνικές ανισότητες και στα εργασιακά προβλήματα που αφθονούν και στη Δύση), όπου ισχύει η ελευθερία του αυτοπροσδιορισμού, όσο κι αν το δικαίωμα αυτό δεν γίνεται ακόμη, στο βαθμό που θα έπρεπε, στη χώρα μας σεβαστό, ίσως και λόγω κάποιων ιδιαιτεροτήτων που υπάρχουν. Στο καταληκτικό Κείμενο της συνδιάσκεψης της ‘Διάσκεψης για της Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη’ (ΔΑΣΕ), που έγινε στην Κοπεγχάγη (29.6.1990), ορίζεται σαφώς ότι, «το να ανήκει κανείς σε μια (εθνική) μειονότητα είναι ζήτημα που αναφέρεται στην προσωπική του επιλογή» (άρθρο 32.6). Αντιλαμβάνομαι πως έννοιες όπως Ευρώπη, ανθρώπινα δικαιώματα κλπ δεν αρέσουν ιδιαίτερα στον κ.Μπογιόπουλο, αλλά δεν θα τον ρωτήσουμε.
Γ) Ο κ.Μπογιόπουλος επικαλείται τη συνθήκη της Λωζάννης. Πιστεύει προφανώς ότι μπορεί να επικαλείται επιλεκτικά όποια συνθήκη συμφωνεί με τις απόψεις του και να πετάει τις υπόλοιπες (συμφωνίες ένταξης της Ελλάδας στην Ε.Ε και στο ΝΑΤΟ, Μάαστριχτ κλπ) στα σκουπίδια. Όμως:
α. Πάνω από κάθε συνθήκη βρίσκονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και με αυτό το κριτήριο ελέγχεται η νομιμότητα των άρθρων της.
β. Ο χαρακτηρισμός της μειονότητας της Θράκης ως μουσουλμανικής, δεν εμποδίζει κανένα μέλος της, αν το θέλει, να αυτοπροσδιορίζεται ως Τούρκος. Είναι νομίζω άλλωστε φανερό πως η ιδιότητα του Μουσουλμάνου δεν αποκλείει την ιδιότητα του Τούρκου, όπως και η ιδιότητα του Ορθόδοξου αυτή του Έλληνα (αν και επί του τελευταίου, θα μπορούσαν να υπάρξουν-όχι από εμένα-και ιστορικής και φιλοσοφικής φύσεως αντιρρήσεις).
…………………
Ζ) Ο κ.Μπογιόπουλος αναφέρεται σε «ΝΑΤΟικές σφαγές στο Κοσσυφοπέδιο», ξεχνώντας πως στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλούν για σχοινί. Ξέρει πολύ καλά πως τέτοιες σφαγές δεν υπήρξαν. Υπήρξαν όμως αυτές οι χιλιάδες που διέπραξαν οι Σέρβοι Ορθόδοξοι κρατικοί και παρακρατικοί με τις ευλογίες της Εκκλησίας τους ακόμη και σε βάρος ανήλικων Αλβανών, που δυστυχώς είχαν και έχουν τη στοργή και τη συνηγορία σχεδόν όλων των πολιτικών δυνάμεων της Ελλάδας από τη Χρυσή Αυγή και την Εκκλησία έως, δυστυχώς, τον ευσεβή κ.Φ. Κουβέλη και το ΚΚΕ.
………………………….
Κ) Πατριωτισμός δεν είναι να αδικείς ανθρώπους και να επιβαρύνεις έτσι την πατρίδα σου με εχθρούς, με κακή φήμη και με κινδύνους. Πατριωτισμός είναι να φέρεσαι με δικαιοσύνη, να συμφιλιώνεις τους ανθρώπους, να ενσωματώνεις με ειρηνικό τρόπο χωρίς διακρίσεις τις διαφορετικότητες στον κοινωνικό κορμό, να κάνεις τους πολίτες καλύτερους και ευτυχείς, να κάνεις τη χώρα σου αγαπητή και σεβαστή στους γείτονές της και εκτιμώμενη από όλον τον πολιτισμένο κόσμο.
……………………
Τιμής ένεκεν αναδημοσιεύω ελάχιστα από το επίσημο σάιτ της χιτλερικής συμμορίας «της σποράς των ηττημένων του ’45»: «Μετά θάνατον αθώωση για τον Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς: Τα εγκλήματα πολέμου των αμερικανοσιωνιστών πότε θα εκδικαστούν; Τρίτη, 9 Αυγούστου 2016 – 17:42 Άλλη μία σκοτεινή σελίδα της ιστορίας του ΝΑΤΟ κλείνει με τον πλέον αηδιαστικό τρόπο για το ποιόν της ‘δυτικής συμμαχίας’…».
Είχε προηγηθεί από το 2007 η αθώωση Μιλόσεβιτς, «προφητικά» θα έλεγα, στην ‘Καθημερινή’ του κ.Αλαφούζου από το πρώην ηγετικό στέλεχος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Πέτρο Παπακωνσταντίνου, που το 2015 («όμοιος ομοίω…») προσχώρησε στο κόμμα Λαφαζάνη. Το άρθρο είχε αναδημοσιεύσει μάλιστα η ευλαβέστατη «Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας» (ΟΟΔΕ): http://oodegr.com/oode/istoria/servia/athwosi1.htm
![[XYZ Contagion] - Logo in Twitter with 9+1 plus Together Against Antisemitism Λογότυπο Twitter XYZ Contagion [27 Ιαν 2019] + Facebook+Site [20 Απρ 2023]](https://xyzcontagion.files.wordpress.com/2023/04/xyz-contagion-logo-in-twitter-with-91-plus-together-against-antisemitism-ce9bcebfceb3cf8ccf84cf85cf80cebf-facebook-ce9acebbceadcf89cebd-ce99cf89ceb1cebdcebdceafceb4ceb7cf82-twitter-xyz-c.jpg?w=270){kind=logo}
https://roides.wordpress.com/2014/04/29/29apr14/
Απάντηση στον κομμουνιστή-«πατριώτη» Ν.Μπογιόπουλο
29/04/2014
Υπάρχουν Έλληνες στην Τουρκία, στην Αλβανία και παντού και Τούρκοι στην Ελλάδα
Αντιγράφω από την εθνική έπαλξη του Ινφογνόμωνα (του πρώην πράκτορα της ΕΥΠ Σάββα Καλεντερίδη) ένα πατριωτικής υφής άρθρο του κομμουνιστή κ.Ν.Μπογιόπουλου, που πρωτοδημοσιεύτηκε στο enikos.gr του κ.Ν.Χατζηνικολάου (25/4) και έτυχε θερμής υποδοχής από πλειάδα εθνικώς σκεπτομένων διαδικτυακών σελίδων. Το άρθρο ευτύχησε να αναδημοσιευθεί και στην επαναστατική Iskra του κ. Π.Λαφαζάνη, παλαιού διαμαρτυρόμενου για τη δίκη του χασάπη Μιλόσεβιτς στη Χάγη (δεν είχε σφάξει Έλληνες). Επισημαίνω τον ακραιφνή ενωτικό και εθνικολαϊκό χαρακτήρα του πονήματος Μπογιόπουλου, που του επέτρεψε να αρθεί υπεράνω ταξικών διαχωρισμών και υπογραμμίζω το λακωνικό και απότομο ύφος του προς τους (αντεθνικώς) διαφωνούντες («τελεία και παύλα», «κομμένη η πλάκα» κλπ), που αναδεικνύει με δωρικό τρόπο την πανεθνική μας αποφασιστικότητα, την ευγένεια, τον αριστερό πολιτισμό και την παιδεία του αρθογράφου, αρετές που θα τις ζήλευε και ο διορισμένος με πολυέξοδο ρουσφέτι (16 υπεράριθμοι!) υπερπατριώτης γιός του Μπαλτάκου:
«Θράκη: Παιδιά, κομμένη η «πλάκα»!
Πρώτο:Στη Θράκη υπάρχει μουσουλμανική μειονότητα. Δεν υπάρχει καμία «τουρκική» μειονότητα. Τελεία. Και παύλα! (sic)
…………………………………
Β) Η Ελλάδα είναι (ευτυχώς) χώρα της Ε.Ε., του παράδεισου των ατομικών δικαιωμάτων (συγκριτικά με την Κόλαση που επικρατεί στην Ανατολή και βέβαια δεν αναφέρομαι στις κοινωνικές ανισότητες και στα εργασιακά προβλήματα που αφθονούν και στη Δύση), όπου ισχύει η ελευθερία του αυτοπροσδιορισμού, όσο κι αν το δικαίωμα αυτό δεν γίνεται ακόμη, στο βαθμό που θα έπρεπε, στη χώρα μας σεβαστό, ίσως και λόγω κάποιων ιδιαιτεροτήτων που υπάρχουν. Στο καταληκτικό Κείμενο της συνδιάσκεψης της ‘Διάσκεψης για της Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη’ (ΔΑΣΕ), που έγινε στην Κοπεγχάγη (29.6.1990), ορίζεται σαφώς ότι, «το να ανήκει κανείς σε μια (εθνική) μειονότητα είναι ζήτημα που αναφέρεται στην προσωπική του επιλογή» (άρθρο 32.6). Αντιλαμβάνομαι πως έννοιες όπως Ευρώπη, ανθρώπινα δικαιώματα κλπ δεν αρέσουν ιδιαίτερα στον κ.Μπογιόπουλο, αλλά δεν θα τον ρωτήσουμε.
Γ) Ο κ.Μπογιόπουλος επικαλείται τη συνθήκη της Λωζάννης. Πιστεύει προφανώς ότι μπορεί να επικαλείται επιλεκτικά όποια συνθήκη συμφωνεί με τις απόψεις του και να πετάει τις υπόλοιπες (συμφωνίες ένταξης της Ελλάδας στην Ε.Ε και στο ΝΑΤΟ, Μάαστριχτ κλπ) στα σκουπίδια. Όμως:
α. Πάνω από κάθε συνθήκη βρίσκονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και με αυτό το κριτήριο ελέγχεται η νομιμότητα των άρθρων της.
β. Ο χαρακτηρισμός της μειονότητας της Θράκης ως μουσουλμανικής, δεν εμποδίζει κανένα μέλος της, αν το θέλει, να αυτοπροσδιορίζεται ως Τούρκος. Είναι νομίζω άλλωστε φανερό πως η ιδιότητα του Μουσουλμάνου δεν αποκλείει την ιδιότητα του Τούρκου, όπως και η ιδιότητα του Ορθόδοξου αυτή του Έλληνα (αν και επί του τελευταίου, θα μπορούσαν να υπάρξουν-όχι από εμένα-και ιστορικής και φιλοσοφικής φύσεως αντιρρήσεις).
…………………
Ζ) Ο κ.Μπογιόπουλος αναφέρεται σε «ΝΑΤΟικές σφαγές στο Κοσσυφοπέδιο», ξεχνώντας πως στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλούν για σχοινί. Ξέρει πολύ καλά πως τέτοιες σφαγές δεν υπήρξαν. Υπήρξαν όμως αυτές οι χιλιάδες που διέπραξαν οι Σέρβοι Ορθόδοξοι κρατικοί και παρακρατικοί με τις ευλογίες της Εκκλησίας τους ακόμη και σε βάρος ανήλικων Αλβανών, που δυστυχώς είχαν και έχουν τη στοργή και τη συνηγορία σχεδόν όλων των πολιτικών δυνάμεων της Ελλάδας από τη Χρυσή Αυγή και την Εκκλησία έως, δυστυχώς, τον ευσεβή κ.Φ. Κουβέλη και το ΚΚΕ.
………………………….
Κ) Πατριωτισμός δεν είναι να αδικείς ανθρώπους και να επιβαρύνεις έτσι την πατρίδα σου με εχθρούς, με κακή φήμη και με κινδύνους. Πατριωτισμός είναι να φέρεσαι με δικαιοσύνη, να συμφιλιώνεις τους ανθρώπους, να ενσωματώνεις με ειρηνικό τρόπο χωρίς διακρίσεις τις διαφορετικότητες στον κοινωνικό κορμό, να κάνεις τους πολίτες καλύτερους και ευτυχείς, να κάνεις τη χώρα σου αγαπητή και σεβαστή στους γείτονές της και εκτιμώμενη από όλον τον πολιτισμένο κόσμο.
……………………
https://roides.wordpress.com/2016/08/31/31aug16/
Ο χασάπης Μιλόσεβιτς δεν αθωώθηκε
31/08/2016
…………………………………
Τιμής ένεκεν αναδημοσιεύω ελάχιστα από το επίσημο σάιτ της χιτλερικής συμμορίας «της σποράς των ηττημένων του ’45»: «Μετά θάνατον αθώωση για τον Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς: Τα εγκλήματα πολέμου των αμερικανοσιωνιστών πότε θα εκδικαστούν; Τρίτη, 9 Αυγούστου 2016 – 17:42 Άλλη μία σκοτεινή σελίδα της ιστορίας του ΝΑΤΟ κλείνει με τον πλέον αηδιαστικό τρόπο για το ποιόν της ‘δυτικής συμμαχίας’…».
……………. Η ‘Ισκρα’ βέβαια, είχε αναδημοσιεύσει λίγο πριν (8.7.2016) από τον ιστότοπο του Ν.Χατζηνικολάου (http://www.enikos.gr/stathis/398563,O-pi8hkas-kai-to-trelo-pontiki.html), άρθρο του Γελοιογράφου Στάθη, υποστηρικτικό του αδικημένου Μιλόσεβιτς: «Δεκάδες χιλιάδες αργυρώνητες πέννες (και πολλές στην Ελλάδα που εξακολουθούν να γράφουν ακόμα χωρίς να ντρέπονται) γουρούνι ανέβαζαν τον Μιλόσεβιτς….».
http://www.enikos.gr/stathis/398563/o-pithikas-kai-to-trelo-pontiki
Είχε προηγηθεί από το 2007 η αθώωση Μιλόσεβιτς, «προφητικά» θα έλεγα, στην ‘Καθημερινή’ του κ.Αλαφούζου από το πρώην ηγετικό στέλεχος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Πέτρο Παπακωνσταντίνου, που το 2015 («όμοιος ομοίω…») προσχώρησε στο κόμμα Λαφαζάνη. Το άρθρο είχε αναδημοσιεύσει μάλιστα η ευλαβέστατη «Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας» (ΟΟΔΕ):
http://oodegr.com/oode/istoria/servia/athwosi1.htm
«Αθώος ο Μιλόσεβιτς Και τώρα, τι θα γίνωμεν χωρίς βαρβάρους; Αθώωση μετά θάνατον του Μιλόσεβιτς και της Σερβίας από την κατηγορία της γενοκτονίας. Πηγή: Εφημερίδα Καθημερινή της Κυριακής 4-3-2007 σελ. 18
http://www.kathimerini.gr/279332/article/epikairothta/kosmos/kai-twra-ti-8a-ginwmen-xwris-varvaroys
………………………………….