Ο κόσμος σε 360 μοίρες. Το μοναδικό '0% Lies & Errors Free' website. Στιγμές και όψεις της ελληνικής (και όχι μόνο) δημόσιας πραγματικότητας από ένα ιστολόγιο που αγαπάει την έρευνα. Επειδή η αλήθεια είναι μεταδοτική.
Τρίτος (αλλά ‘τελευταίος και λειψός’ θα έπρεπε να λέει ο τίτλος) χρόνος του ‘Ιού’ στην ‘Εφημερίδα των Συντακτών’. Οπως κάναμε το 2014 για τον δεύτερο χρόνο (κλικ εδώ) και το 2013 για τον πρώτο (κλικ εδώ), συγκεντρώσαμε και παρουσιάζουμε και φέτος όλα τα κείμενα του Ιού και των φορέων του, Αντας Ψαρρά, Δημήτρη Ψαρρά και Τάσου Κωστόπουλου συν ορισμένα των πρώην μελών του Ιού, Δημήτρη Τρίμη και Αγγέλικας Ψαρρά στην ‘Εφημερίδα των Συντακτών’, σήμερα, 07 Νοεμβρίου 2015, που είναι και η τρίτη επέτειος από την κυκλοφορία της εφημερίδας.
Η τελευταία εικονογράφηση, ‘Μάιος 1990 έως Αύγουστος 2015″: Ο αποχαιρετισμός, Μια διαδρομή 25 ετών έφτασε στο τέλος της, 29/08/2015
Ο τρίτος χρόνος του ‘Ιού’ στην ‘Εφημερίδα των Συντακτών’ τελειώνει (σαν ‘Ιός) στις 29 Αυγούστου 2015, αφού τότε διαβάσαμε στην εφημερίδα τον ‘Αποχαιρετισμό‘ (Μια διαδρομή 25 ετών έφτασε στο τέλος της, Η δημοσιογραφική ομάδα Ιός και η ομώνυμη στήλη του Σαββάτου παύει να υπάρχει)
Ακολουθούν τα κείμενα από 05/11/2014 έως 29/08/2015, με μια μικρή εισαγωγή για το καθένα (εκτός από όσα προέρχονται από τα ‘Πολιτικά Παρασκήνια’ στα οποία υπάρχει η πάγια εισαγωγή), και στη συνέχεια, μετά το υστερόγραφο, κάποια δημοσιεύματα της ‘Εφημερίδας των Συντακτών’ με αναφορές στην ομάδα μας και στο ιστολόγιό μας XYZ Contagion:
Αναδημοσιεύουμε το άρθρο του Ιού από την έκδοση Σαββατοκύριακου 13-14 Ιουνίου 2015 της Εφημερίδας των Συντακτών με τίτλο ‘Οι άνθρωποι από την Ελλάδα, Νέα στοιχεία για την εμπλοκή των συμπατριωτών μας εθελοντών του σερβοβοσνιακού στρατού στο μεγαλύτερο έγκλημα πολέμου των μεταπολεμικών χρόνων, Είκοσι χρόνια από την σφαγή της Σρεμπρένιτσα’, που επίσης βασίστηκε στη μεγάλη μας έρευνα για την ελληνική εμπλοκή στη Σρεμπρένιτσα.
Ιός, Οι άνθρωποι από την Ελλάδα, Νέα στοιχεία για την εμπλοκή των συμπατριωτών μας εθελοντών του σερβοβοσνιακού στρατού στο μεγαλύτερο έγκλημα πολέμου των μεταπολεμικών χρόνων, Είκοσι χρόνια από την σφαγή της Σρεμπρένιτσα, Η Εφημερίδα των Συντακτών, 13/06/2015 http://www.efsyn.gr/arthro/oi-anthropoi-apo-tin-ellada
Ιούλιος 1995. Ελληνες εθελοντές, ο ένας τουλάχιστον απ’ αυτούς χρυσαυγίτης (αριστερά), ποζάρουν ως εθνικόφρονες «Ράμπο» στην κατειλημμένη Σρεμπρένιτσα
Ηταν το μαζικότερο έγκλημα που διαπράχθηκε μεταπολεμικά στην Ευρώπη: η ομαδική εκτέλεση περίπου 7.000 Βόσνιων μουσουλμάνων από τον σερβοβοσνιακό στρατό μέσα στο πρώτο δεκαήμερο από την άλωση της πολιορκημένης Σρεμπρένιτσα (11 Ιουλίου 1995).
Θύματά της υπήρξαν όλοι σχεδόν οι άντρες και έφηβοι άνω των 12 ετών που βρέθηκαν στην πόλη ή πιάστηκαν ενώ προσπαθούσαν να διαφύγουν. Μέχρι σήμερα έχουν εκταφεί από ομαδικούς τάφους και ταυτοποιηθεί 6.838 πτώματα, από έναν επίσημο αριθμό 7.783 αγνοουμένων. Μέγεθος που ισοδυναμεί με το ένα δωδέκατο όλων των επιβεβαιωμένων θυμάτων του τρίχρονου βοσνιακού πολέμου και το ένα πέμπτο όλων των αμάχων που χάθηκαν στη διάρκειά του.
Το κίνητρο του εγκλήματος ήταν απλό. «Ασφαλής περιοχή» υπό την προστασία των κυανοκράνων του ΟΗΕ από τον Απρίλιο του 1993, η Σρεμπρένιτσα αποτελούσε το κυριότερο εμπόδιο για την επίτευξη «γεωγραφικής συνέχειας» ανάμεσα στη Σερβική Δημοκρατία (της Βοσνίας) και την καθαυτό Σερβία.
Σύμφωνα με την τελευταία προπολεμική απογραφή (1991), ο πληθυσμός της πόλης αποτελούνταν κατά 64% από Βόσνιους μουσουλμάνους, ποσοστό που στον ευρύτερο δήμο ανερχόταν σε 75,2%. Για τους Σερβοβόσνιους αποσχιστές, η εξόντωση του αντρικού σκέλους αυτού του πληθυσμού ήταν το λυσιτελέστερο μέσο για την οριστική εξάλειψη της μουσουλμανικής παρουσίας στην περιοχή. Εκτίμηση που αποδείχτηκε τελικά σωστή, αφού η τελευταία κατοικείται πλέον κατά 95% από Σέρβους.
Σε αντίθεση με άλλες βιαιότητες, η σφαγή του 1995 είχε όλα τα χαρακτηριστικά ενός προγραμματισμένου μακελειού: μπλόκα, συγκέντρωση όλων των κατοίκων, διαχωρισμός των περίπου 25.000 γυναικόπαιδων και εκτόπισή τους με λεωφορεία, ομαδικές εκτελέσεις των αρρένων «αιχμαλώτων» από μονάδες του τακτικού σερβοβοσνιακού στρατού και παράχωμά τους σε ομαδικούς τάφους.
Eκταφή πτωμάτων -δεμένων πισθάγκωνα- στο γήπεδο της Νόβα Κασάμπα, εκεί όπου οι Ελληνες εθελοντές εβγαζαν τις «επιλήψιμες» φωτογραφίες
Η δικαστική εκκαθάριση της υπόθεσης γίνεται από το Διεθνές Δικαστήριο που έχει συσταθεί στη Χάγη για την εκδίκαση των εγκλημάτων πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία (ICTY). Σύμφωνα με την πάγια νομολογία του, στη Σρεμπρένιτσα διαπράχθηκε έγκλημα γενοκτονίας με σκοπό τη συστηματική εξολόθρευση μιας εθνικά και γεωγραφικά εντοπισμένης πληθυσμιακής ομάδας.
Ξάφνιασε ο Αρχηγός της Χρυσής Αυγής με την ομιλία του την περασμένη Δευτέρα στη Βουλή. Τέτοια υποστήριξη η κυβέρνηση δεν την έχει εξασφαλίσει ούτε από όλες τις πρώην συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ.
Με γλώσσα κεντρώου ευπατρίδη πολιτικού, ο Νίκος Μιχαλολιάκος ξεκίνησε την αγόρευσή του με ένα πρωτοφανές φιλοκυβερνητικό άνοιγμα: «Είπε ο κ. Τσίπρας, ο κύριος πρωθυπουργός, ότι η χώρα σταματά να είναι μνημονιακή αποικία. Είθε. Αναμένομεν». Και στη συνέχεια ο Μιχαλολιάκος εξύμνησε τις πρώτες κινήσεις της κυβέρνησης, πιστώνοντάς την μάλιστα με το γεγονός ότι είχε το θάρρος να προχωρήσει σε μονομερείς ενέργειες αναφερόμενος στα νομοσχέδια για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης και τις 100 δόσεις.
Με την πολύχρονη εμπειρία του ο βετεράνος ναζιστής φρόντισε να μην περιλάβει στον λόγο του τίποτα επιλήψιμο. Για να μη στενοχωρηθούν όμως και οι φανατικοί οπαδοί του βρήκε τρόπο να τους κλείσει το μάτι. Δήλωσε σταθερός στις απόψεις του, κρυπτόμενος πίσω από τον Αντώνη Σαμαρά: «Προηγουμένως ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας μίλησε για “ορδές λαθρομεταναστών” που έχουν καταλάβει τις πόλεις. Τι παραπάνω είχαμε πει εμείς, που η κυβέρνησή του γι’ αυτά τα λόγια μάς χαρακτήρισε “εγκληματική οργάνωση”;»
Είναι εντυπωσιακή η μεταστροφή του Αρχηγού, ιδιαίτερα αν λάβει κανείς υπόψη του ότι κατά την προεκλογική περίοδο το βασικό σύνθημα της οργάνωσης ήταν «ψηφίστε μας για να φράξουμε τον δρόμο στον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί εμείς είμαστε οι μόνοι που δεν έχουμε συνθηκολογήσει με τους προδότες κομμουνιστές».
Βέβαια δεν χρειάζεται να είναι κανείς ιδιαίτερα οξυδερκής για να αντιληφθεί το πού στοχεύει η νέα πολιτική γραμμή της ναζιστικής οργάνωσης. Καταρχάς να ενταχθεί στο λαϊκό «αντιμνημονιακό» μέτωπο και μέσα από αυτό να εξασφαλίσει μια νέα πολιτική νομιμοποίηση. Και σε δεύτερο στάδιο να είναι έτοιμη να εκμεταλλευτεί μέρος της λαϊκής δυσαρέσκειας στην περίπτωση που η κυβέρνηση σκοντάψει.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Ο ξαφνικός έρωτας της Χρυσής Αυγής για τον ΣΥΡΙΖΑ και την Αριστερά σχετίζεται και με κάτι άλλο που απασχολεί έντονα τον Αρχηγό τον τελευταίο καιρό. Φυσικά αναφερόμαστε στην επικείμενη μεγάλη δίκη, από την οποία θα κριθεί το μέλλον και του ίδιου και της οργάνωσής του, τουλάχιστον στο επιχειρησιακό κομμάτι το οποίο ευθύνεται για τις γνωστές εγκληματικές πράξεις.
Μέσα από τα καλά λόγια για την κυβέρνηση ο Μιχαλολιάκος θέλει να δείξει και προς τη Δικαιοσύνη τη νομιμοφροσύνη του, με στόχο να θολώσει την εικόνα του Αρχηγού μιας εγκληματικής οργάνωσης που προβάλλει μέσα από την ογκώδη δικογραφία και περιγράφεται στο βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών.
Στην προσπάθειά του αυτή έχει βρει απρόσμενη βοήθεια από την αμηχανία που εκπέμπει μέχρι σήμερα η κυβερνητική παράταξη και τις αντιφατικές κινήσεις που σημαδεύτηκαν από τις πρωτοβουλίες της προέδρου της Βουλής και άλλων κυβερνητικών στελεχών.
Τα Τάγματα Εφόδου, που σήμερα αρνείται ο Μιχαλολιάκος
Στις 5 Νοεμβρίου 2014, η «Εφημερίδα των Συντακτών» έκλεισε τον δεύτερο επιτυχημένο χρόνο της. Πριν έναν χρόνο ακριβώς, είχαμε δημοσιεύσει ένα άρθρο με όλα τα τα κείμενά της ομάδας του «Ιού» και των φορέων της, είτε σαν ομάδα, είτε ατομικά:
Τώρα, στη δεύτερη επέτειο, είμαστε στην ευχάριστη θέση να παρουσιάσουμε ολοκληρωμένα και συγκεντρωτικά, την δουλειά του «Ιού», και αυτήν τη δεύτερη χρονιά στην «Εφημερίδα των Συντακτών»!!!
Στις 5 Νοεμβρίου 2013, η «Εφημερίδα των Συντακτών» έκλεισε ένα χρόνο. Μαζί με τις ολόθερμες ευχές μας για μακροημέρευση και για ακόμα μεγαλύτερες επιτυχίες (λ.χ. στο ζήτημα του ξεσκεπάσματος της ναζιστικής συμμορίας, η δουλειά των φορέων του «Ιού» αποδείχτηκε ανεκτίμητη), και αφού εμείς εδώ είμεθα φανατικοί αναγνώστες της -και αυτό είναι λογικό, αφού πρόκειται για την καλύτερη εφημερίδα αυτής της εποχής-, σκεφτήκαμε να κάνουμε ένα μικρό δώρο, τόσο στους επισκέπτες του ιστολογίου, όσο και στους αναγνώστες της «ΕφΣυν» (που κάτι μας λέει ότι τα δυο αυτά σύνολα ταυτίζονται σε μεγάλο βαθμό).
Σκίτσο του Μιχάλη Κουντούρη για την επέτειο
Οπως ξέρουμε, η ομάδα του «Ιού» έκλεισε τον επί 21 έτη κύκλο της στην «Ελευθεροτυπία» τέτοιες μέρες, αρχές Νοεμβρίου του 2010. Στη συνέχεια, και για ένα περίπου χρόνο, μέχρι τα τέλη του 2011 και την μεγάλη απεργία στην «Ε», τα μέλη του «Ιού» δημοσίευαν κείμενά τους στην «Ε» σαν μονάδες και όχι σαν ομάδα. Για την περίοδο αυτήν, τα κείμενά τους δεν υπάρχουν κάπου συγκεντρωμένα όλα μαζί στο διαδίκτυο (αλλά κάτι θα κάνουμε γι’ αυτό αργότερα κάποια στιγμή), παρά μόνο διάσπαρτα στην ιστοσελίδα της «Ε», όσο αυτή μπορεί να προσφερθεί για να τα αναζητήσει κανείς, με όλες τις δυσκολίες του συστήματος αναζήτησης. Τα «κομμένα» κείμενα των φορέων του «Ιού» που δεν «χώρεσαν» στην «Ελευθεροτυπία», εδώ Κείμενα εκτός Ελευθεροτυπίας.
Από τις αρχές Νοεμβρίου 2012, ο «Ιός» και τα τρία μέλη του που βλέπετε στον τίτλο γράφουν στην «ΕφΣυν». Εμείς εδώ, έχουμε συλλέξει όλα (ή έστω, σχεδόν όλα, αν τυχόν μας έχει ξεφύγει κανένα) τα κείμενά τους, είτε σαν ομάδα, είτε ατομικά, και κάνοντας έναν εγκάρδιο χαιρετισμό (ίσως κι ένα κλείσιμο του ματιού) στην αγαπητή εφημερίδα και στους συντελεστές της, σας τα παρουσιάζουμε εδώ από κάτω, σε χρονολογική σειρά. Συμπεριλαμβάνονται, ακόμα, και πολλά «Πολιτικά Παρασκήνια«, όσα κείμενα γράφτηκαν σε συνεργασία με άλλους καλούς ρεπόρτερ της «ΕφΣυν» (όπως η Αφροδίτη Πολίτη, ο Δημήτρης Αγγελίδης, η Ντίνα Δασκαλοπούλου κ.ά.), καθώς και ορισμένα που δεν ανέβηκαν στην ιστοσελίδα της «ΕφΣυν» και βρέθηκαν σε άλλους ιστότοπους.
Ενα χαρακτηριστικό δείγμα-case study διαστρέβλωσης στην διαδικτυακή Public History – Η ομάδα ‘Πόντος και Αριστερά’, ο Βλάσης Αγτζίδης, ο Ιός και το ‘Ελληνικό Βιετνάμ’ του 1922
Περιοδικό ΕΨΙΛΟΝ της ΚΕ, Ιός – Το άλλο 1922 + Το ελληνικό Βιετνάμ (Ethnic Cleansing), 11/10/1992
Λέμε ‘διαστρέβλωση’, για να μην πούμε ‘συκοφαντία’.
Για του λόγου (μας) το αληθές, ρίξτε πρώτα μια ματιά (βαθιά ανάσα):
ενεργούμενο συμφερόντων
συκοφάντες που εξισώνουν το μαύρο με το άσπρο, καλλιεργούν την σύγχυση, δαιμονοποιούν, αξιοποιούν συνωμοσιολογικές τεχνικές
επιδίδονται σε παραπολιτικό κουτσομπολιό
φονταμενταλιστές
ειδικοί στις ιδεολογικές κατασκευές
συνένοχοι και δωσίλογοι (των Νεότουρκων)
«δικοί μας» αντισημίτες (εννοώντας, πως ό,τι είναι οι αντισημίτες για τους ΕΒραίους, είναι και ο Ιός για τους Πόντιους)
εμπαθείς
μνησίκακοι
συκοφάντες
εξευτελίζουν το δικαίωμα στη μνήμη (των Ποντίων, φυσικά)
φανατικοί ρατσιστές
σου παίρνουν το κεφάλι από μόνοι τους και πηγαίνουν να το κάνουν πρόσφορο στο Μαυσωλείο του Κεμάλ Ατατούρκ φωνάζοντας «Ατατούρκ Ακμπάρ»!!!
εξωνυμένοι πολιτικάντηδες γιεχωβάδες, που μισούν τους Πόντιους
χαφιέδες
ενεργούμενα που δουλεύουν προς όφελος ενός περίεργου ελληνικού Βαθέος Κράτους
συστηματοποιούν τη δουλειά και τη γραμμή του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών, του Νακρατζά και των τουρκο-βούλγαρων ρατσιστών νεοναζί που έστησαν το σάιτ Bulgarmak
χρησιμοποιούν τις πηγές κατά το δοκούν
έχουν ήδη προαποφασίσει το τι θέλουν να αποδείξουν […] και βολεύουν με επιστημονικοφανή τρόπο τα στοιχεία που εξυπηρετούν την προαποφασισμένη θέση
μνησίκακοι και εμπαθείς
προκατειλημμένοι […] που αποκρύπτουν και διαστρέφουν
έφτασαν στο σημείο ο Κωστόπουλος να αναθέτουν στον Λάος το ρόλο του βασικού «προπαγανδιστή» της Γενοκτονίας
μεγάλοι και συνειδητοί συκοφάντες
κινούνται πάνω σε μια απολογητική των εγκλημάτων του νεοτουρκικού εθνικισμού
(είναι όμοιοι με τους) ρατσιστές αντισημίτες, που δικαιολογούν το Ολοκαύτωμα επικαλούμενοι τη δράση του ισραηλινού στρατού κατά των Παλαιστινίων
ταυτίζονται με ΚΚΕ και ακροδεξιούς (στο μοντέλο ερμηνείας)
επικίνδυνη (ιδεολογικά εννοείται) περίπτωση
το αντίστοιχο του Κώστα Πλεύρη
στοιχεία που χαρακτηρίζουν τις αναλύσεις τους είναι η ιδεολογικοποίηση της πραγματικότητας, η επιλεκτική χρήση στοιχείων και η ξύλινη γλώσσα
σύμμαχοι με τους εχθρικούς εθνικισμούς […] και δίοδος διάχυσης στην ελληνική κοινή γνώμη των βασικών αρχών του σλαβομακεδονικού και τουρκικού εθνικισμού
(έκαναν) άθλια αντιπροσφυγική παρουσίαση του Μικρασιατικού Ζητήματος το 1992
πλησιάζουν πολύ την ιστορική ερμηνεία περί μικρασιατικού που έχουν και οι Γκρίζοι Λύκοι
[…] είναι αποκαλυπτικό των μεθόδων που χρησιμοποιεί μια πολιτική ομάδα για να τεκμηριώσει τις προειλημμένες αποφάσεις της
από το σύνολο των πηγών επιλέγει μόνο τις χρήσιμες και τις συνθέτει με τέτοιο τρόπο, ώστε να τεκμηριώνει το προαποφασισμένο συμπέρασμα.
[διακρίνονται] από τεχνικές και οι μεθοδολογικές παραλείψεις [για να δώσουν] μια εκλεπτυσμένη εκδοχή του εμπαθούς αντιπροσφυγικού αναθεωρητισμού
[διακρίνονται] από ιδεολογικές διαστρεβλώσεις
«Εμπρός στο δρομο που χάραξε ο Πλεύρης»
ανήκουν στην ομάδα των «αρνητών των γενοκτονιών», όπως ακριβώς και ο Πλεύρης αμφισβητεί τη γενοκτονία των Εβραίων, έτσι κι αυτός αμφισβητεί τη γενοκτονία των Ποντίων και όχι μόνο
συγκαλύπτουν τα οργανωμένα εγκλήματα του τουρκικού εθνικισμού στο σύνολο της Μικράς Ασίας και προβάλλουν την ανεξέλεγκτη στάση και τις εγκληματικές ενέργειες ηττημένων Ελληνων στρατιωτών
[συμπορεύονται με] εθνικιστικούς κύκλους της Τουρκίας.
[…] δείτε το ρατσιστικό αντιποντιακό άρθρο της ντροπής του αρνητή της Γενοκτονίας, ο οποίος ξεσαλώνει σε μια τουρκική εθνικιστική εφημερίδα, αποδεικνύοντας έτσι ποιούς θεωρεί αυθεντικούς του φίλους
χαφιεδίζουν τους Πόντιους στη «Sabah»
δεν είναι καθόλου του γούστου μας εξαιτίας της εχθρικής και μεροληπτικής -έως ρατσιστικής- στάσης του απέναντι στον ελληνισμό της Ανατολής
[διακρίνονται από] μονομέρεια, φανατισμό και μανιχαϊσμό
αντιδρούν με τρόπο ανοίκειο και ανήθικο στις νέες ερμηνείες και στην υπεράσπιση του προσφυγικού ελληνισμού
[χαρακτηρίζονται από] εμμονές και ιδεοληψίες .
αποσιώπησαν τις γενοκτονίες και δικαίωσαν με την ανάλυσή τους τον δολοφονικό τουρκικό εθνικισμό
οι πολιτικοί τους πρόγονοι ήταν συνένοχοι στη Γενοκτονία, έρχονται σήμερα να εκμεταλλευτούν τη μοίρα των θυμάτων τους
χρησιμοποιούν εκείνη την ιστορία, όπως θα χρησιμοποιούσαν κάποιοι νεοναζί σήμερα την εβραϊκή εμπειρία για να μας πείσουν για κάτι
αρχιρατσισταράδες
απολογητές του τουρκικού εθνικισμού
υποκριτές
μνησίκακοι
ανιστόρητοι
μη μοναρχικά γουρούνια
Αυτά όλα (αλλά όχι μόνο αυτά) χαρακτηρίζουν την ομάδα του «Ιού«, σύμφωνα με αυτούς που τα γράφουν.
Νομίζουμε, έχει καταλάβει ο επισκέπτης του ιστολογίου μας.
Ο τίτλος του δημοσιεύματος, και μόνον αυτός, προσεκτικά κομμένος με το ψαλίδι.
Με το σημερινό μας σημείωμα, λοιπόν, θα ασχοληθούμε με αυτήν την αποκρουστική, αποπνικτική, αρρωστημένη και άσχημη κατάσταση που σέρνεται εδώ και 6 χρόνια και για την οποία (όπως θα αποδείξουμε στη συνέχεια) αποκλειστικά υπεύθυνοι είναι η ΑριστεροΠοντιακή κολεχτίβα, η οποία εκφράζεται από τα κείμενα στο ιστολόγιο του Βλάση Αγτζίδη και στο ιστολόγιο «Πόντος και Αριστερά» (για συντομία, από δω και στο εξής, «οι ΑριστεροΠόντιοι» ή Α-Π). Θα ανιχνεύσουμε τις ρίζες της, θα προσπαθήσουμε να φέρουμε στο φως τις πραγματικές διαστάσεις του θέματος και θα μπορέσουμε, έτσι, να κοιτάξουμε στην μεγαλύτερη εικόνα, ενώ προς το τέλος του κειμένου μας, μαζί με την δημοσιοποίηση για πρώτη φορά της πηγής του κακού, δηλαδή του επίμαχου 6σέλιδου δημοσιεύματος του «Ιού» από το 1992, θα έχουμε και μια πολύ ωραία και φιλική έκπληξη για τους αγαπητούς φίλους ΑριστεροΠόντιους (ούτε στον ύπνο τους να το έβλεπαν).
Βεβαίως, δεν θα θίξουμε καθόλου ένα άλλο χαρακτηριστικό των Α-Π, εκείνο που θυμίζει το γνωστό ανέκδοτο με τον μαθητή που γράφει έκθεση για το σκουλήκι, όπως έχει πολύ εύστοχα αναφερθεί στο διαδίκτυο. Εκείνη τη νοοτροπία των Α-Π, δηλαδή, που ανεξαρτήτως ποιο είναι το θέμα, ο Χίτλερ, η χούντα, η ναζιστική συμμορία, ο εμφύλιος ή η δολοφανία του Γεωργίου Α’, όπου σχολιάζει κάποιος Α-Π, θα υπάρχει δίπλα και μια φράση που πηγαίνει κάπως έτσι
«Ναι, αλλά […] ο Κεμάλ […] οι πρόσφυγες […] το οργανωμένο σχέδιο γενοκτονίας […] η αντιπροσφυγική/αντιποντιακή ρατσιστική προσέγγιση του «Ιού» και το «Βιετνάμ» […] η Λαϊκή Δεξιά του 1922 […] οι βασιλόφρονες […] ο Μεταξάς […] η αντιπροσφυγική/αντιποντιακή ρατσιστική προσέγγιση του «Ιού» και το «Βιετνάμ» […] η αναθεώρηση της δίκης των Εξι […] οι εθνολαϊκιστές Πόντιοι των Ομοσπονδιών […] η αντιπροσφυγική/αντιποντιακή ρατσιστική προσέγγιση του «Ιού» και το «Βιετνάμ» […] οι παλιοελλαδίτες […] ο Νακρατζάς […] η αντιπροσφυγική/αντιποντιακή ρατσιστική προσέγγιση του «Ιού» και το «Βιετνάμ» […]» κ.ο.κ.
Η Αντα Ψαρρά, εκ των φορέων του ‘Ιού‘, σε ένα άρθρο της στο TVXS.gr, την Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2012, με τίτλο ‘Εχει (ρατσιστικό) θέμα!‘, στο οποίο σχολιάζει την συνέντευξη μιανού Λευτέρη Χαχαμίδη, για την Βούλα Παπαχρήστου και για τον Ηλία Κασιδιάρη (και για το μεταξύ τους ‘τρίγωνο’) στην (σκουπιδοφυλλάδα-Γραφείο Τύπου της ‘Χρυσής Αυγής‘) εφημερίδα ‘Πρώτο Θέμα’, με τίτλο ‘Πως ο Κασιδιάρης έκλεψε το κορίτσι μου’, κλικ εδώ.
Σκίτσο του Θανάση Πέτρου.
Εχει (ρατσιστικό) θέμα! Της Άντας Ψαρρά
Με το βλέμμα να ατενίζει το ζοφερό μέλλον που μας επιφυλάσσει το κόμμα του με το μαλλί κοκκινισμένο χάρη στο photoshop (να θυμίζει και λίγο περισσότερο Άρειο) ο υπόδικος βουλευτής Κασιδιάρης ποζάρει στο φακό του «Πρώτου Θέματος» με την άσπιλη άσπρη γραβάτα του. Κάνουν λάθος όσοι νομίζουν ότι κάτω από τη φωτογραφία ακολουθεί μια συνέντευξη «χείμαρρος» του βουλευτή για το πώς δεν υπάρχουν τάγματα εφόδου στη ΧΑ, για το πώς δεν είναι χρυσαυγίτες οι μαχαιροβγάλτες των μεταναστών και για το πώς δεν είναι ναζιστής ο ίδιος αλλά απλός εθνικιστής με «χαλαρό» πρότυπο το Χίτλερ ή έστω κανέναν ταγματασφαλίτη. Συνέχεια ανάγνωσης «Αντα Ψαρρά – Εχει (ρατσιστικό) θέμα!!! (άρθρο στο TVXS.gr 2012-09-18)»→
Βαθμολογία:
Αν σας άρεσε ή/και το βρήκατε χρήσιμο, μπορείτε να το μοιραστείτε, περαιτέρω:
Ο Καιάδας στην εκπομπή του Θέμου Αναστασιάδη εξηγεί πως έγινε Χρυσαυγίτης.
Τα ‘talk show’ της Χρυσής Αυγής
Της Αντας Ψαρρά
Στη σύντομη μετεκλογική περίοδο, εκτός από τις άκαρπες προσπάθειες να σχηματιστεί κάποιου είδους κυβέρνηση, οι έλληνες πολίτες είχαν την ευκαιρία να …γνωριστούν καλύτερα με τη Χρυσή Αυγή. Η αρχή έγινε με την εκπομπή του φανερά εκνευρισμένου Σρόιτερ μπροστά στις ρατσιστικές και εθνικιστικές παραστρατιωτικές κορώνες των εκπροσώπων της. Στη συνέχεια περάσαμε στην αμήχανη εκπομπή του Ευαγγελάτου και την ακόμα πιο αμήχανη Ελλη Στάη, κατόπιν στην άνετη εμφάνιση του Σταύρου Θεοδωράκη απέναντι στον φύρερ Μιχαλολιάκο και τέλος στην απόλυτη αποδοχή και στο ξέπλυμα των παρακρατικών και βίαιων μεθόδων της οργάνωσης από τον προεκλογικό υποστηρικτή της, Θέμο Αναστασιάδη. Μην ξεχνάμε τα συνθήματα του Αναστασιάδη μέσα από την πρώτη σε κυκλοφορία εφημερίδα Πρώτο Θέμα: «Μπάτσοι παντού», « Έξω όλοι οι λαθρομετανάστες» και άλλα παρόμοια. Στο ίδιο διάστημα, βέβαια, είχαμε μια δολοφονία μετανάστη, πολλούς ξυλοδαρμούς με κατάληξη των θυμάτων στα νοσοκομεία και συστηματική προπαγάνδα εναντίον της αριστεράς που επιμένει σε μια διαφορετική αντιμετώπιση του μεταναστευτικού, μέσα στο πλαίσιο του σεβασμού στα ανθρώπινα δικαιώματα.Κανείς από τους πρωταγωνιστές αυτών των εκπομπών, όποιος κι αν είναι ο βαθμός της ανατριχίλας τους μπροστά στην είσοδο της εγκληματικής αυτής οργάνωσης στη Βουλή, δεν διανοήθηκε να εκθέσει τα στοιχεία της δράσης της. Αντίθετα, μπροστά στα ανιστόρητα επιχειρήματα των μελών της Χρυσής Αυγής, όπως ότι η γενοκτονία των εβραίων ήταν ένα ανάμεσα τόσα «εγκλήματα πολέμου», κανένας από τους δημοσιογράφους δεν άρθρωσε έστω και ένα ερώτημα, όπως ας πούμε τίνος πολέμου αποτέλεσμα ήταν η απόφαση του Χίτλερ να εξοντώσει 6 εκατομμύρια εβραίων. Στις αναφορές στη Χούντα, και στο σκληρό πλην τίμιο προφίλ των στρατιωτικών, δεν κανένας δεν βρήκε έστω και ένα επιχείρημα για τη διαφθορά και την σαπίλα των επικεφαλής της κατάλυσης της δημοκρατίας. Κι αν στον εγκέφαλο του Μιχαλολιάκου, ανάμεσα στα χιτλερικά και τα χουντικά προστάγματα, χώρεσε ακόμα και ο Λένιν προκειμένου να δικαιολογηθεί η αντίθεσή του στο δημοκρατικό πολίτευμα και η δικαιολόγηση της βάρβαρης βίας των χρυσαυγιτών, πού ήταν οι απαντήσεις των δημοκρατικών δημοσιογράφων;
Μέσα στον αντιμνημονιακό κυκλώνα πέρασαν σχεδόν απαρατήρητα τα επικίνδυνα πλοκάμια της νομιμοποίησης των ναζιστών στα ελληνικά νοικοκυριά. Ένα τέτοιο πλοκάμι και ίσως το πλέον ακραίο και επικίνδυνο είναι η αποδοχή των εγκληματικών μεθόδων και της ιδεολογίας τους σε μεγάλο μέρος της ΕΛΑΣ και ειδικά στις δυνάμεις των ΜΑΤ.
Με ποια ΕΔΕ άραγε ο κ. Χρυσοχοίδης, ο κ. Παπουτσής, ο κ. Παυλόπουλος και κυρίως ο κ. Πολύδωρας με τους πραίτορες του θα εξηγήσουν σε όποιον επιμένει να διατηρεί τα δημοκρατικά του αντανακλαστικά, την φοβερή αυτή παραδοχή; Ότι δηλαδή η μισή αστυνομία ψήφισε Χρυσή Αυγή! Συνέχεια ανάγνωσης «Αντα Ψαρρά – ΕΛΑΣ, Τιμή, Χρυσή Αυγή (άρθρο στο TVXS.gr 2012-05-14)»→
Βαθμολογία:
Αν σας άρεσε ή/και το βρήκατε χρήσιμο, μπορείτε να το μοιραστείτε, περαιτέρω:
«Σας αρέσουν οι κακές ειδήσεις: εμένα ναι αν θέλετε κακές ειδήσεις εγώ θα σας πω αλλά γιατί να προτιμάς τις κακές ειδήσεις λέω στον εαυτό μου σ’ αρέσει η οδύνη σ’ αρέσει το χάος, όχι κάθε άλλο απλώς νομίζω πως οι άνθρωποι είναι πολύ πιο ωραίοι πεσμένοι καταγής παρά όρθιοι πείτε μου αν θέλετε τις ειδήσεις μου. Κι ένα άλλο πράγμα που δικαιώνει την προτίμησή μου για τις κακές ειδήσεις έναντι των καλών είναι ο τρόπος με τον οποίο ακούγονται οι κακές ειδήσεις η καταγοήτευση του ακροατηρίου τα μάτια που γουρλώνουν τα στόματα που χάσκουν οι γροθιές που σφίγγουν και ξεσφίγγουν αρπάζονται από την κάθε λέξη με παρακολουθούν με μια ένταση που με χαροποιεί ενώ οι καλές ειδήσεις τους κάνουν να γελούν διακόπτουν τόσο που σκέφτονται και μακαρίζουν την καλή τους τύχη χάνουν τις μισές …» (*)