Ο κόσμος σε 360 μοίρες. Το μοναδικό '0% Lies & Errors Free' website. Στιγμές και όψεις της ελληνικής (και όχι μόνο) δημόσιας πραγματικότητας από ένα ιστολόγιο που αγαπάει την έρευνα. Επειδή η αλήθεια είναι μεταδοτική.
«Ο μη γερμανικός πληθυσμός των ανατολικών εδαφών δε θα πρέπει να λάβει οποιαδήποτε εκπαίδευση ανώτερη της στοιχειώδους. Αντικείμενο αυτής της στοιχειώδους εκπαίδευσης θα πρέπει να είναι μονάχα η διδασκαλία απλής αριθμητικής έως το 500 το πολύ, πώς να γράφουν το όνομά τους, ότι είναι εντολή του Θεού να υπακούν στους Γερμανούς, να είναι ειλικρινείς, να δουλεύουν σκληρά και να φέρονται καλά. Θεωρώ περιττή τη διδασκαλία ανάγνωσης».
Henryk Ross, Η αστυνομία στο γκέτο του Λοτζ συνοδεύει Εβραίους προς εκτοπισμό Police in the Lodz Ghetto, run by Nazi Germany in occupied Poland, escort residents for deportation during World War II, 1942-1944).
Με την έναρξη του Β’ΠΠ, στα τέλη του 1939-αρχές 1940, ο Χάινριχ Χίμλερ (Heinrich Himmler), με την ιδιότητα του Κομισάριου του Ράιχ για την Ενδυνάμωση του Γερμανικού Εθνους, είχε στα χέρια του ένα τρομακτικά δύσκολο πρόβλημα: Επρεπε να οργανώσει και να επιβλέψει τρεις μαζικές μετεγκαταστάσεις εκατομμυρίων ανθρώπων ταυτόχρονα:
– Επρεπε να φροντίσει να «επιστρέψουν στο Ράιχ», όπως έλεγε το σύνθημα της εποχής, οι εκατοντάδες χιλιάδες Γερμανών που κατοικούσαν στα κράτη της Βαλτικής, στη Βεσσαραβία (βόρεια Ρουμανία) και τις υπόλοιπες περιοχές που βρίσκονταν υπό την κατοχή της ΕΣΣΔ, σύμφωνα με τη συμφωνία Γερμανίας-ΕΣΣΔ.
– Επρεπε να βρει τι θα κάνει με τα 18 εκατομμύρια Πολωνών μη Εβραίων που ζούσαν υπό το Ράιχ, ώστε να μην αποτελέσουν ποτέ κίνδυνο για τη χώρα.
– Και έπρεπε να συνεχίσει την πολιτική εξαφάνισης με κάθε τρόπο των Εβραίων από οποιοδήποτε τμήμα του Νέου και του Παλιού Ράιχ.
Μέχρι το 1939, είχε κατορθώσει να ‘απαλλαγεί’ από περίπου 450.000 Εβραίους που ζούσαν στο ‘Νέο Μεγάλο Γερμανικό Ράιχ’ (Γερμανία, Αυστρία, περιοχές της Τσεχίας), αλλά στην Πολωνία μόνο ζούσαν τρία εκατομμύρια Εβραίων. Ταυτόχρονα, μέσα σε ενάμιση περίπου χρόνο, μισό εκατομμύριο Γερμανοί κατέφθασαν στην Πολωνία.
Πως θα μπορούσε να λυθεί αυτός ο δύσκολος γρίφος, σύμφωνα με τις επιθυμίες του Χίτλερ για μια «νέα καθαρή εθνογραφική τάξη, με διακριτές συνοριακές γραμμές»;
Η αρχική ιδέα του Άντολφ Άιχμαν (Adolf Eichmann) ήταν να δημιουργηθούν τρεις διακριτές ζώνες στην Πολωνία: Από τα δυτικά προς τα ανατολικά, κάθετα, μία γερμανική, μία πολωνική και μία εβραϊκή. Ο Άιχμαν στο μεταξύ είχε αποκτήσει τεράστια πείρα, ήδη από τη Βιέννη του 1938 και την εκκαθάριση των Αυστριακών Εβραίων, και είχε γίνει ειδικός στο θέμα της ταυτόχρονης εκδίωξης των Εβραίων και ιδιοποίησης των περιουσιών τους. Ετσι, άρχισε να μεταφέρει Εβραίους του Ράιχ στην Πολωνία. Οι συνθήκες ήταν φριχτές, κανένα μέτρο προετοιμασίας δεν είχε ληφθεί, οι άνθρωποι απλά μεταφέρονταν με τα τρένα και ξεφορτώνονταν στους πολωνικούς σταθμούς, κι έτσι άρχισαν να πεθαίνουν κατά χιλιάδες.
Περιοδικό ‘Δρόμοι της Ειρήνης’, τχ #66, Ιούνιος 1963, το εξώφυλλο.
Σύμφωνα με το άρθρο του Κ. Ιωάννου με τίτλο ‘Σφηκοφωλιές’ από το περιοδικό ‘Δρόμοι της Ειρήνης’, τχ #66, Ιούνιος 1963, η Ναζιστική Οργάνωσις Αθηνών (ΝΟΑ) αναλαμβάνει να στρατολογήσει μέλη για λογαριασμό της Κου Κλουξ Κλαν «εναντίον των εβραϊκών σχεδίων». Διεύθυνση της ΝΟΑ είναι η διεύθυνση της ΚΚΚ και του μεγαλοστελέχους και ‘στρατιωτικού συμβούλου’ της Οράτιου Σέρμαν Μίλλερ. Ο Μίλλερ είχε επισκεφτεί τουλάχιστον άλλες δυο φορές την Ελλάδα, το 1960 και το 1961, για επαφές με τους εδώ φασίστες και για να εξετάσουν μαζί το ενδεχόμενο η ΝΟΑ και οι Ελπιδοφόροι να γίνουν μια νέα οργάνωση, αντιπρόσωπος της Κου Κλουξ Κλαν στην Ελλάδα. Την τρίτη φορά, την άνοιξη του 1963, συνοδευόταν από τον ‘Χάουπτμαν Φύρερ’ (Συνταγματάρχη) Ζίγκφριντ Τσόγκλμαν, πρώην αξιωματικό των SS, συνεργάτη του Χάιντριχ, εκτελεστή της ‘τελικής λύσης’ στην Τσεχοσλοβακία και αργότερα βουλευτή στη Γερμανική Βουλή. Οι επαφές έγιναν στην οικία του παλιού Χίτη και προσωπικού φίλου όλων των συνωμοτών χουντικών συνταγματαρχών Νίκου Φαρμάκη, βουλευτή της ΕΡΕ και χρηματοδότη μέσω μυστικών κονδυλίων της ΚΥΠ της εφημερίδας ‘Ο Αγών’ (‘Kampf’), που είδαμε στην Σκηνή Δεύτερη
.
Από το περιοδικό ‘Δρόμοι της Ειρήνης’, τχ #66, Ιούνιος 1963, άρθρο του Κ. Ιωάννου με τίτλο ‘Σφηκοφωλιές’ για την Ναζιστική Οργάνωσις Αθηνών (ΝΟΑ)
Σελίδα 46
Οδός Πανεπιστημίου, 23 Μαρτίου 1963. Το τμήμα Νέων των Ελπιδοφόρων παρελαύνει με πλήρεις στολές, διάσημα, αμφιμασχάλια και εξαρτύσεις, κατόπιν εγκυκλίου του Υπουργείου Παιδείας και του υπουργού Γεωργίου Ράλλη. Ο ομαδάρχης τους με πολιτικά δίπλα στον αστυφύλακα. Στην ίδια παρέλαση μπροστά στον Αγνωστο Στρατιώτη, συμμετείχε και άλλο άγημα, των λεγομένων ‘Μελανοχιτώνων‘, επίσης με επίσημη άδεια απ’ το υπουργείο. Η φωτογραφία από το περιοδικό ‘Δρόμοι της Ειρήνης’. Την ίδια στιγμή, αντιπροσωπεία σπουδαστών που προσπάθησε να καταθέσει στεφάνι στο άγαλμα του Ρήγα Φεραίου στα Προπύλαια δέχτηκε επίθεση από αστυφύλακες. Ποδοπάτησαν το στεφάνι και ακολούθησαν τραμπουκισμοί και συλλήψεις.
‘Χιτλερικοί στην Ελλάδα του 1960;’, θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς. Ναι, βέβαια. Δεν ήταν μόνοι οι δωσίλογοι συνεργάτες των Γερμανών, -που όχι μόνο δεν καταδικάστηκαν για τις προδοτικές πράξεις τους, αλλά αντίθετα αναβαπτίστηκαν στα ιερά αντικομμουνιστικά νάματα της μεταπολεμικής εθνικοφροσύνης-, όπως οι οργανώσεις ‘Εθνικής Αντιστάσεως’ τύπου ‘Αντικομμουνιστική Σταυροφορία Ελλάδος‘ (με αρχηγούς τους διοικητές των Ταγμάτων Ασφαλείας Πελοποννήσου επί Κατοχής Θεόδωρο Παπαδόγκωνα και Γ. Δημόπουλο),των ‘Εθνικοφρόνων Ελασιτών‘ (δήθεν Ελασιτών, ασφαλώς) και των ‘Συνδέσμων Αγωνιστών και Θυμάτων Εθνικής αντιστάσεως‘ [10], τις οποίες έμαθε όλη η Ελλάδα μετά τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη. Οσο κι αν φαίνεται παράξενο, μόλις λίγα χρόνια μετά την Κατοχή, στην Ελλάδα του 1960 υπήρχαν όντωςοπαδοί του Χίτλερ. Οι οργανώσεις τους είχαν ονόματα όπως ‘Φασιστική Οργάνωσις’, ‘Αρειοι’, ‘Κυανή Φάλαγξ’, ‘Εγγυηταί του Βασιλέως’, ‘Ελληνοκράτες’, ‘Εθνικόν Φως’, ‘Μακέλλην’, ‘Νεολαία Κιωνοκράνων’ (;), ‘Εθνική Μαχητική Ομάς Η Μαύρη Χειρ’, αλλά και ‘Ναζιστική Οργάνωσις Αθηνών’ (ΝΟΑ), που εμφανιζόταν ως παράρτημα της … Κου Κλουξ Κλαν, και πολλές άλλες. Μάλιστα, στις αρχές του 1963, αυτού του τύπου οι φασιστικές-παρακρατικές οργανώσεις ένιωθαν τόσο δυνατές και τόσο ‘κράτος εν κράτει’ ώστε δεν δίστασαν να κάνουν και … συνέδριο (!), με τη συμμετοχή, μάλιστα, και στελεχών της ΕΚΟΦ [10α], την εβδομάδα πριν τη δολοφονία Λαμπράκη, για να ζητήσουν από το κράτος και τις υπηρεσίες περισσότερα «μέσα και υποστήριξη», διάβαζε χρήματα, εξοπλισμό και προσβάσεις στους διαδρόμους των ένοπλων και κρατικών υπαλλήλων-καθοδηγητών τους. Μόνο το γεγονός της δολοφονίας ανέκοψε αυτή τους την πορεία.
Για όσους τον ξέρουν, ο Dr Nicholas Terry είναι ένας σύγχρονος ήρωας των ψηφιακών καιρών του 21ου αιώνα μας. Ο νεαρός Αγγλος καθηγητής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Exeter, με ειδικότητα στις σπουδές του Β’ΠΠ και του Ολοκαυτώματος, κάνει ένα τιτάνιο έργο εδώ και πολλά χρόνια, και μάλλον δύσκολα μπορεί να βρεθεί άλλος διανοούμενος που να μπορεί να συγκριθεί μαζί του, στην Αγγλία σίγουρα, ίσως και παγκοσμίως. Είναι ο άνθρωπος που παρακολουθεί κάθε προσπάθεια των ‘αναθεωρητών‘ -δηλαδή των αρνητών- του Ολοκαυτώματος να βρουν νέα ‘στοιχεία’ (ή να ανακυκλώνουν παλαιότερα με νέες μεθόδους) που να στοιχειοθετούν ότι «το Ολοκαύτωμα δεν συνέβη», και δεν διστάζει να μπαίνει στον βούρκο τους για να τα αποδομεί και να αποδεικνύει σε όλους πόσο μεγάλοι ψεύτες και πλαστογράφοι είναι. Και αυτό, σε επίπεδο συμβάντος, προσώπου, εγγράφου, μαρτυρίας, τεχνικής λεπτομέρειας, -οτιδήποτε.
Σε λίγες μέρες, πρόκειται να κυκλοφορήσεις κι ένα βιβλίο σε επιμέλεια δική του, που βάζει στο στόχαστρο αυτό ακριβώς: την άρνηση του Ολοκαυτώματος.
Ο Dr Terry είναι και άνθρωπος με χιούμορ. Εδώ και χρόνια, έχει σε περίοπτη θέση στο ιστολόγιό του μια ‘πρόκληση προς αρνητές’: Αφορά τις πρώτες φάσεις του Ολοκαυτώματος το 1941-1942, στις ανατολικές περιοχές. Εκεί μεταφέρθηκαν πάνω από 1.400.000 Εβραίοι, οι οποίοι δολοφονήθηκαν όλοι. Οι αρνητές υποστηρίζουν ότι τα στρατόπεδα εκεί ήταν μόνο στρατόπεδα μεταφοράς και όχι στρατόπεδα θανάτου. Αφού λοιπόν οι Εβραίοι ‘απλά μεταφέρθηκαν’, λογικά θα υπάρχουν κάποιοι από το 1,5 εκατομμύριο που τελικά επέζησαν. Ο Dr Terry προσφέρει 4.000$ σε όποιον παρουσιάσει ακλόνητα στοιχεία έστω τεσσάρων κρατουμένων που τελικά δεν πέθαναν. Η πρόκληση στέκει αναπάντητη μέχρι σήμερα, επτά χρόνια μετά.
Οποιος έχει δει την ταινία ‘Denial‘ (2016), με θέμα την δικαστική διαμάχη το 2000, μεταξύ του David Irving απ’τη μια, και της Deborah Lipstadt και του αγγλικού εκδοτικού της οίκου Penguin Books Ltd και τεσσάρων άλλων πωλητών βιβλίων απ’ την άλλη, για το βιβλίο της ‘Denying the Holocaust: The Growing Assault on Truth and Memory‘, εκδόσεις New York Free Press/Penguin, 1993, γνωρίζει ότι η παρανοϊκή θέση «το Ολοκαύτωμα δεν συνέβη ποτέ, και είναι ψέμα, μύθος, hoax» δεν διαγράφηκε ποτέ από τη δημόσια σφαίρα, παρά την πρόοδο των ιστορικών σπουδών και τα εκατομμύρια των αποδείξεων που έρχονται συνεχώς στο φως. Είχε πάντα οπαδούς από τότε που ξεκίνησε συστηματικά, κατά τη γνώμη μας τη δεκαετία του 1960· βρήκε μεγαλύτερα ακροατήρια στη δεκαετία του 1990, με την εφεύρεση του ίντερνετ και την ανάπτυξη των ηλεκτρονικών μέσων· και ζει μια νέα ζωή, ίσως την μεγαλύτερη και πιο επικίνδυνη στην Ιστορία, τώρα που μιλάμε, εξαιτίας -ως προς το ‘τεχνικό’ κομμάτι- των κοινωνικών δικτύων, και, εξαιτίας, κατά τη γνώμη μας πάλι, της επιτυχίας των τηλεοπτικών σειρών τύπου CSI.
Ναι, ακούγεται παράξενο, αλλά είναι αλήθεια, και αυτό μπορούν να το επιβεβαιώσουν όλοι οι μάχιμοι υπερασπιστές της αλήθειας στις ψηφιακές λεωφόρους. Φυσικά, δεν είναι μόνο αυτοί οι δύο λόγοι: Υπάρχει κι ένας τρίτος, διαχρονικός και αδιαμφισβήτητος: Ο αντισημιτισμός και το αντιεβραϊκό μίσος, συνήθως συνδυασμένα με τον θαυμασμό στον εθνικοσοσιαλισμό.
Οι πραγματικοί ιστορικοί συχνά αναφέρονται στο συνονθύλευμα ψευτοϊστορικών, νεοναζί, οπαδών θεωριών συνωμοσίας και απλά ηλίθιων που στεγάζονται κάτω από την ταμπέλα ‘αναθεωρητές/ρεβιζιονιστές/αρνητές του Ολοκαυτώματος‘ με τη λέξη ‘Bewegung‘ (στα γερμανικό ‘κίνημα’). Η λέξη χρησιμοποιείται με συγκεκριμένο σκοπό, αφού ‘Bewegung’ ήταν η λέξη που χρησιμοποιούσαν οι χιτλερικοί του NSDAP για το ‘κίνημά’ τους τη δεκαετία του 1920. Σχηματικά, όποιον ρόλο έπαιζε τη δεκαετία του 1990 η Deborah Lipstadt, απέναντι στο μεγαλύτερο μέχρι τότε ‘Bewegung’ αρνητών, με προεξάρχοντες τότε τον αυτοδίδακτο ιστορικό David Irving, τον Mark Weber με το ψευδοακαδημαϊκό Institute of Historical Review και τον (εβραϊκής καταγωγής) ‘ειδικό’ επί των τεχνικών θεμάτων David Cole, τον ίδιο ακριβώς ρόλο παίζει σήμερα ο Dr Terry απέναντι στους αστοιχείωτους και άμυαλους οπαδούς της Alt-Right, τους memes shitlords και τα τρολ που βρίσκονται κυριολεκτικά κατά χιλιάδες στα σχόλια κάθε σχετικής σημαντικής ανάρτησης με θέμα την άρνηση, λ.χ. πάρτε για παράδειγμα τα σχεδόν 5.000 σχόλια κάτω από το τρέηλερ της ταινίας στο Youtube.
Η ταινία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα. Το 1996, ο Irving μήνυσε σε αγγλικό δικαστήριο την Lipstadt και την Penguin, για συκοφαντική δυσφήμιση, διότι τον είχε χαρακτηρίσει, μεταξύ άλλων, ‘αρνητή του ολοκαυτώματος, παραχαράκτη της ιστορίας, ρατσιστή και αντισημίτη‘. Η Lipstadt τον κατηγόρησε ότι διαστρεβλώνει τα ιστορικά στοιχεία για να εξυπηρετήσουν την δική του ιδεολογική ατζέντα, τον αντισημιτισμό του και τις φιλοναζιστικές του πεποιθήσεις. Ο Irving αντέτεινε ότι η (εβραϊκής καταγωγής) Lipstadt είχε ‘συνωμοτήσει’ για να καταστρέψει τη φήμη του και να απειλήσει τον τρόπο που έβγαζε ‘τα προς το ζην του’. Υπόψη, το βιβλίο είχε εκδοθεί το 1993, αλλά ο Irving δεν είχε κάνει μήνυση τότε. Περίμενε μέχρι να εκδοθεί από αγγλικό εκδοτικό οίκο, όπως και έγινε το 1996, και μόνο τότε προχώρησε στη μήνυση. Οι κακές γλώσσες λένε ότι η μήνυση είχε και μια κερδοσκοπική πλευρά, επειδή τότε αντιμετώπιζε πολλά οικονομικά προβλήματα αφού δεν μπορούσε να βρει εκδότη για τα δικά του βιβλία, και είχε ξεκινήσει τον ιδωτικό εκδοτικό οίκο ‘Focal Point’, με χρηματοδότηση από το κοινό, εγχείρημα που δεν πήγε καλά. Αν η μήνυσή του είχε κατατεθεί σε αμερικανικό δικαστήριο, τότε το βάρος της απόδειξης θα έπεφτε στον μηνυτή, ο οποίος θα έπρεπε να αποδείξει όχι μόνο ότι η Lipstadt τον συκοφάντησε και είπε ψέματα, αλλά και ότι το έκανε εσκεμμένα και με πλήρη αδιαφορία για την αλήθεια. Στα βρετανικά δικαστήρια, το βάρος της απόδειξης είναι αντίστροφα: πέφτει στον εναγόμενο, γεγονός που σημαίνει ότι η Lipstadt έπρεπε να αποδείξει ότι οι δηλώσεις της ήταν αληθινές και καλώς χαρακτήρισε τον Irving ‘αρνητή του ολοκαυτώματος, παραχαράκτη της ιστορίας, ρατσιστή και αντισημίτη’. Δεν αναφέρεται στην ταινία, αλλά η Penguin αρνήθηκε εξωδικαστικό διακανονισμό, με τον Irving να ζητάει 500 μόνο λίρες για ηθική βλάβη, τις οποίες θα έδινε σε ίδρυμα παιδιών ΑμΕΑ, όπως είναι, άλλωστε, η μία από τις κόρες του. Με αμοιβαία συμφωνία ενάγοντος και εναγομένου, η υπόθεση κρίθηκε ενώπιον ενός μόνο δικαστή, και όχι από Σώμα Ενόρκων, ενώ ο Irving αποφάσισε να υποστηρίξει την υπόθεση μόνος του, σαν δικηγόρος του εαυτού του, χωρίς άλλους συνηγόρους. Στην τελική του αγόρευση, ο Irving, σε μια στιγμή κούρασης απευθύνθηκε στον δικαστή με την προσφώνηση ‘Mein Fuhrer’. Δεν θα ήταν spoiler, όλοι γνωρίζουν ότι ο Αγγλος αυτοδίδακτος ιστορικός έχασε τελικά την υπόθεση, υπέστη συντριπτική ήττα, κι έτσι με σφραγίδα δικαστηρίου μπορεί κάποιος πλέον να τον αποκαλέσει ‘αρνητή, αντισημίτη, ρατσιστή και φιλοναζί’. Υποχρεώθηκε να πληρώσει εκατομμύρια λίρες για τα έξοδα της δίκης. Οταν το δικαστήριο έμαθε ότι σχεδίαζε να δηλώσει πτώχευση και να κάνει έφεση, τον υποχρέωσε σε άμεση πληρωμή. Το αίτημα για την έφεση δεν έγινε δεκτό.
Ιστορικά, δεν θα ήταν υπερβολή να πει κανείς ότι ‘οι Ναζί ήταν οι πρώτοι αρνητές του Ολοκαυτώματος‘. Π.χ. φρόντισαν να καταστρέψουν όλα τα στοιχεία και όλες τις αποδείξεις της δολοφονικής φρενίτιδας μεταξύ 1941-1944 στα ανατολικά κατεχόμενα εδάφη της Πολωνίας και της ΕΣΣΔ (αλλά και στην Σερβία), στα στρατόπεδα Belzec, Sobibor και Treblinka, συμπεριλαμβανομένων των γεγονότων στο Babi Yar, στην επιχείρηση που έμεινε γνωστή ως ‘Aktion 1005‘. Το 1943, σε μια ομιλία του στους στρατηγούς των SS στο Poznan (Posen), ο Reichsfuhrer των SS Heinrich Himmler προειδοποιεί τους υφισταμένους του και τους διατάζει να κρατήσουν μυστική την επιχείρηση εξόντωσης των Εβραίων και να προσέχουν να μην καταγράφεται τίποτε.
Με την πάροδο του χρόνου, δημιουργήθηκε ένας κώδικας. Οι Γερμανοί είχαν μια κωδικοποιημένη γλώσσα, με μια συγκεκριμένη ορολογία, η οποία, μάλιστα εξελισσόταν όσο περνούσε ο καιρός. Ποτέ δεν μίλησαν για ‘εξόντωση’ ή ‘θανάτωση’. Στα έγγραφά τους και σε όλες τις κρατικές και στρατιωτικές διαταγές, πάντοτε μιλούσαν για ‘ειδική μεταχείριση’, ‘ειδική δράση’ ή ‘εκκένωση’ κ.ο.κ. Ενας λόγος για αυτή την πολύ σαφή πολιτική ήταν πως όταν μαθεύτηκε το πρόγραμμα εξόντωσης 70.000 τουλάχιστον ΑμΕΑ ‘Aktion T4‘, υπήρξαν αντιδράσεις και κατακραυγή, τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό της χώρας, και η ηγεσία των Ναζί δεν ήθελε να επαναληφθούν αυτές και με την ‘Τελική Λύση‘. Λέξεις όπως ‘θάλαμος αερίων’ και ‘θάνατος μέσω δηλητηρίασης’ κ.λπ. ήταν απαγορευμένες και δεν έπρεπε επ’ ουδενί να χρησιμοποιηθούν. Ωστόσο, υπήρξαν κάποιες σπάνιες εξαιρέσεις σε αυτή την τακτική, κυρίως διότι στην κατασκευή και στην τροφοδοσία των θαλάμων αερίων εμπλέκονταν πολλοί φορείς και άνθρωποι. Ετσι, σε μια επιστολή 29/01/1943, από τον λοχαγό του αρχιτεκτονικού γραφείου των SS Karl Bischoff προς τον συνταγματάρχη των SS Hans Kammler, σχετική με την πρόοδο που είχε σημειωθεί στις εργασίες στο Krematorium II, υπάρχει η λέξη ‘Vergasungskeller‘, η οποία περιγράφει ακριβώς το ‘κελάρι αερίου’, ‘gassing cellar’, δηλαδή έναν ανθρωποκτόνο θάλαμο αερίων. Αυτό ήταν ένα μικρό λάθος που όχι μόνο αποδεικνύει ότι υπήρχε θάλαμος αερίων στο Krema ΙΙ, αλλά ότι ο λοχαγός αρχιτέκτονας Bischoff ήξερε ακριβώς για ποια δουλειά ήταν αυτή η κατασκευή.
Οι Ναζί, λοιπόν, ήταν οι πρώτοι αρνητές του Ολοκαυτώματος. Επειδή αρνήθηκαν ακόμη και στους εαυτούς τους ότι η βιομηχανική εξόντωση εκατομμυρίων θυμάτων ήταν μια πραγματικότητα και συνέβαινε. Ο αρνητισμός εμφανίστηκε ακριβώς την επόμενη μέρα από την λήξη του Β’ΠΠ. Για την πορεία του Bewegung στην Ευρώπη μέχρι τη δίκη Irving-Lipstadt, δεν χρειάζεται να επεκταθούμε ιδιαιτέρως. Τα γεγονότα έχουν καταγραφεί αρκετά ικανοποιητικά από τον Ιό:
«Η άρνηση του Ολοκαυτώματος ως στράτευση σε έναν απροκάλυπτο αντισημιτισμό συνδέεται ιστορικά με τη φιλοναζιστική ακροδεξιά. Στην πορεία ωστόσο της συγκρότησης αυτού του ρεύματος υπήρξαν ορισμένες περιπτώσεις ατόμων αριστερής προέλευσης που υιοθέτησαν τις απόψεις των αρνητιστών ισχυριζόμενοι ότι η αμφισβήτηση του Ολοκαυτώματος δεν συνεπάγεται αυτόματα την πολιτική τους μετατόπιση. Στην πραγματικότητα όμως, όλοι οι ‘αριστεροί’ αρνητιστές σχετίστηκαν στενά με τις νεοναζιστικές ομάδες και τις εκδόσεις τους, ενώ χρησιμοποίησαν στο έπακρο τις διεθνείς τους διασυνδέσεις.
Ο αρνητισμός εμφανίστηκε την επαύριο της λήξης του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου και στηρίχθηκε εξαρχής σε ένα αναπόδεικτο αξίωμα: ο εθνικοσοσιαλισμός ουδέποτε επιδίωξε τη συστηματική εξόντωση των Εβραίων, ενώ το Ολοκαύτωμα συνιστά μια γιγαντιαία πολιτικό-οικονομική παραχάραξη της ιστορίας καθοδηγούμενη από το κράτος του Ισραήλ. Στη Γαλλία, οι απόψεις αυτές διατυπώθηκαν για πρώτη φορά προς το τέλος της δεκαετίας του ’40 από τον φιλοναζιστή Μορίς Μπαρντές, ο οποίος υποστήριξε ότι οι νικητές επιβάλλουν τη δική τους εκδοχή για τα γεγονότα και ότι το μοναδικό σφάλμα της Γερμανίας υπήρξε ότι έχασε τον πόλεμο. Περιθωριακές σε μια κοινωνία που διατηρούσε ακόμη έντονα τα αντιφασιστικά ανακλαστικά της, οι θέσεις αυτές θα αποκτούσαν στη Γαλλία μεγαλύτερο ακροατήριο κατά τη δεκαετία του ’50. Στη διαδικασία αυτή σημαντικός υπήρξε ο ρόλος του Πολ Ρασινιέ, παλιού στελέχους του Κομμουνιστικού Κόμματος και κρατούμενου των ναζιστικών στρατοπέδων. Ξεκινώντας από την ‘απομυθοποίηση’ της αλληλεγγύης μεταξύ των κρατουμένων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ο Ρασινιέ προχώρησε στη σταδιακή αμφισβήτηση των δεδομένων του Ολοκαυτώματος: οι θάλαμοι αερίων ήταν λιγότεροι από ό,τι πιστεύεται, τα θύματα της γενοκτονίας δεν έφθασαν ποτέ τα έξι εκατομμύρια, ο πόλεμος υπήρξε αποτέλεσμα συνωμοσίας εμπόρων όπλων και σκοτεινών ομάδων αποτελούμενων από μασόνους και Εβραίους. Σύντομα, ο ‘αριστερός’ Ρασινιέ θα συνδεόταν στενά με τους γαλλικούς και γερμανικούς νεοναζιστικούς κύκλους και τα έντυπά τους. Από το 1955 μάλιστα επέλεξε ως εκδότη του τον Μορίς Μπαρντές, τον άνθρωπο που το 1967 θα εκφωνούσε και τον επικήδειό του.
Η επόμενη φουρνιά αρνητιστών (ο Ελβετός Ζ. Αμοντρίζ, ο Γάλλος Ροκ, κ.ά.) ήταν άτομα συνδεδεμένα εξαρχής με τον ευρωπαϊκό νεοναζισμό. Να ξεχωρίσουμε τον Γερμανό Τις Κριστόφερσεν, έναν παλιό στρατιώτη των Ες-Ες που υπηρέτησε στο Αουσβιτς και μετά τον πόλεμο εμφανίστηκε ως δημοσιογράφος: Το βιβλίο του ‘Το ψέμα του Αουσβιτς’ κυκλοφόρησε το 1973, μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και πούλησε ένα με δύο εκατομμύρια αντίτυπα, αποτελώντας την κύρια ‘πηγή’ των μεταγενέστερων αρνητιστών. Λίγο αργότερα θα εμφανιζόταν ο Γάλλος Φορισόν, ειδικός σε θέματα λογοτεχνίας, ο οποίος ομολόγησε κάποτε ότι άρχισε να ασχολείται με τους θαλάμους αερίων μόλις διάβασε το έργο του Ρασινιέ. ‘Αριστερός’ ή ‘απολιτικός’ -κατά δική του πάντοτε δήλωση-. ο Φορισόν έμελλε σύντομα να αποκτήσει φήμη ‘εμπειρογνώμονα’ και να αποδεχθεί πάμπολλες προσκλήσεις από ακροδεξιά και νεοναζιστικά κόμματα της Γερμανίας, της Ελβετίας και της Σουηδίας.
Αντίστοιχες υπήρξαν οι εκλεκτικές πολιτικές συγγένειες και των λοιπών αρνητιστών που εμφανίστηκαν προς το τέλος της δεκαετίας του ’70: του Αμερικανού Αρθουρ Μπουτς, καθηγητή πληροφορικής, το βιβλίο του οποίου (‘Η απάτη του 20ού αιώνα’, 1976) εκδόθηκε στις ΗΠΑ και κυκλοφόρησε στη Βρετανία από τις εκδόσεις του ‘Εθνικού Μετώπου’ του Γερμανού Βίλχελμ Στέγκλιχ (‘Ο μύθος του Αουσβιτς’, 1979) που συνδέεται άμεσα με τη μεταπολεμική γερμανική ακροδεξιά του Αυστραλού Τζον Μπένετ που ξεκίνησε από το Συμβούλιο Κοινωνικών Δικαιωμάτων της χώρας του για να καταλήξει σύμμαχος της αυστραλιανής ακροδεξιάς του Βρετανού Ρίτσαρντ Χάργουντ, συγγραφέα της μπροσούρας ‘Πέθαναν πράγματι έξι εκατομμύρια;’ (1974), ο οποίος αργότερα ανέλαβε τη διεύθυνση του περιοδικού του ‘Εθνικού Μετώπου’ του γερμανικής καταγωγής Ερνστ Τσίντελ που εγκαταστάθηκε στον Καναδά, όπου συνεργάστηκε με αντισημιτικά έντυπα και υπήρξε συνιδρυτής της ομάδας ‘Λευκή Δύναμη’. Ο Φορισόν και ο πρώην Ες-Ες Κριστόφερσεν υπήρξαν οι βασικοί μάρτυρες που κάλεσε να τον υπερασπιστούν, όταν κατηγορήθηκε από μια παλιά κρατούμενη ότι ‘διαδίδει ψευδείς πληροφορίες που διαστρεβλώνουν τα ιστορικά γεγονότα’. Εκτός των λοιπών σχετικών δραστηριοτήτων του, ο Τσίντελ είναι και χρηματοδότης των γερμανικών νεοναζιστικών ομάδων.
Η πιο πρόσφατη (αλλά ολιγάριθμη) γενιά αρνητιστών στη Γαλλία και την Ιταλία προέρχεται από τα κινήματα του ’68. Ο Πιερ Γκιγιόμ είναι ο χαρακτηριστικότερος ίσως εκπρόσωπος αυτής της τάσης: γνώρισε από νωρίς τα γραπτά του Ρασινιέ κι αργότερα επηρεάστηκε ιδιαίτερα από το έργο του Φορισόν. Στην ίδια ομάδα μπορεί να ενταχθεί και ο Σερζ Τιόν, καθώς και ο Αλέν Γκιγιονέ. Ο Γκιγιονέ αυτοχαρακτηρίζεται ακροαριστερός αλλά είναι ένας φανατικός αντισημίτης και υπήρξε ο μοναδικός έως σήμερα Γάλλος που καταδικάστηκε για τα κείμενά του σε μη εξαγοράσιμη ποινή φυλάκισης. Στο κλίμα αυτό, η έκδοση του βιβλίου του Ροζέ Γκαροντί από τον οίκο ‘La vieille Taupe’ δεν αποτέλεσε έκπληξη: πρώην ακροαριστερές, οι εκδόσεις αυτές είναι από καιρό βήμα νεοναζιστικών και ρατσιστικών απόψεων».
Αξίζει, όμως, να ρίξουμε μια ματια στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Εκεί, λοιπόν, το 1955 ένας ακροδεξιός ρατσιστής, ο Willis Carto ίδρυσε μια σημαντική φασιστική οργάνωση, με το όνομα ‘Liberty Lobby‘. Από την πρώτη στιγμή, και μέχρι την πτώχευσή της το 2001 όταν συγκρούστηκε με το ψευδοακαδημαϊκό Institute of Historical Review του αρνητή Mark Weber που είδαμε προηγουμένως, η Liberty Lobby τασσόταν υπέρ ενός ‘φυλετικά αγνού’ αμερικανικού κράτους, και, ασφαλώς, κατηγορούσε τους Εβραίους για όλα τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι ΗΠΑ και ο κόσμος ολόκληρος. Ο Carto είχε σχέσεις και βρισκόταν πίσω από σχεδόν όλα τα ακροδεξιά σημαντικά μορφώματα των ΗΠΑ, συμπεριλβανομένου και της National Alliance του William Pierce, ο οποίος ήταν καλεσμένος της ναζιστικής συμμορίας Χρυσή Αυγή το 2000, βλ. σχετικά «Ο ακροδεξιός δολοφόνος της Αγγλίδας βουλευτίνας Jo Cox, οι σχέσεις του με την National Alliance του William Pierce κι ένα μυστικό ‘πανευρωπαϊκό συνέδριο’ της Χρυσής Αυγής το 1998»
Η Liberty Lobby άρχισε να δημοσιεύει συστηματικά υλικό άρνησης του Ολοκαυτώματος από το 1969. Ο Carto το 1975 προχώρησε στην έκδοση του ‘Spotlight‘, ένα σκληρό αντισημιτικό ρατσιστικό έντυπο, διοργάνωσε το πρώτο ψευδοακαδημαϊκό ‘συνέδριο’ αρνητών, και αργότερα συνεργάστηκε με το Institute of Historical Review, δημοσιεύοντας θεωρίας συνωμοσίας και ‘ρεβιζιονιστικό’ υλικό, έχοντας πάντα στο στόχαστρο ‘τους Σιωνιστές’. Το 1993 ήρθαν σε ρήξη με τους επικεφαλής του Ινστιτούτου διότι ο Carto, σύμφωνα με την ετυμηγορία της δίκης που έχασε οκτώ χρόνια αργότερα, έκλεβε εν ψυχρώ από τους λογαριασμούς του IHR και επιδιδόταν σε μια σειρά από άλλες απάτες. Οταν το IHR έτρεξε την διαβόητη καμπάνια του ‘Προσφέρουμε 50.000$ σε όποιον μας φέρει αποδείξεις ότι έστω και ένας άνθρωπος δολοφονήθηκε σε θάλαμο αερίων από τους Ναζί‘, και ο επιζών Mel Mermelstein τους πήγε στα δικαστήρια (και δικαιώθηκε) επειδή αθέτησαν τον λόγο τους, ο Carto μέσω του ραδιοφωνικού σταθμού ‘Radio Free America’ που είχε ιδρύσει στο μεταξύ, βλέποντας ότι η δίκη εξελισσόταν σε Βατερλό, αποφάσισε να προωθήσει μια πιο σκληρή αντισημιτική ατζέντα, και σαν πρώτο βήμα προχώρησε στο να αναλάβει πραξικοπηματικά την διεύθυνση του ψευτοεπιστημονικού περιοδικού του IHR ‘Journal of Historical Review’. Λόγω πολλών άλλων οικονομικών διαφορών με το IHR, της τάξης των δεκάδων εκατομμυρίων δολαρίων, οι πρώην φίλοι και συνεργάτες κατέληξαν στα δικαστήρια, ο Carto έχασε, και για να αποφύγει όλες τις δυσάρεστες επιπτώσεις, κήρυξε πτώχευση σε όλους τους οργανισμούς του. Πρόλαβε όμως να μετονομάσει το ‘Spotlight’ σε ‘American Free Press‘, ένα έντυπο που κυκλοφορεί ακόμα, εκδίδει και ‘βιβλία’ συνωμοσιολογικού και συναφούς περιεχομένου, στην ίδια σκληρή ρατσιστική, αντισημιτική και φασιστική γραμμή, και έχει καταχωρηθεί σαν ‘Hate group’ από το SPLC, ενώ βρίσκεται και στο ραντάρ της ADL
Ο Andrew Anglin με μπλουζάκι της ΧΑ, καλεσμένος στις κιτς γιορτές τους στις Θερμοπύλες, τον Ιούλιο του 2013. Λογικά, μετά ο Μάστορας θα τον πήγε βόλτα, για να πουν μαζί, όπως συνηθίζουν: «Η συναγωγή θα γίνει ένα ωραίο δημόσιο αποχωρητήριο»
«Θέλω να μου προσκομίσετε τα ονόματα των Καθολικών ή των Εβραίων που έπεσαν στο έπος της Αλβανίας. Είναι θέμα αίματος και θυσίας. Εμείς θα σκοτωνόμαστε και οι άλλοι θα απολαμβάνουν τις ελευθερίες; Να πάνε εκεί που είναι η πατρίδα τους» είχε δηλώσει ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης (τότε Αλεξανδρουπόλεως) Ανθιμος Ρούσσας, σύμφωνα με την εφημερίδα Αυγή, 27/08/2000.
Αργότερα, μίλησε για ‘αδιάψευστα αρχεία‘, σε σχέση με το θέμα της διαρπαγής των εβραϊκών περιουσιών από την χριστιανική πλειοψηφία της πόλης («Ούτε ποτέ επί τόσα χρόνια, από την περίοδο του πολέμου και μετά, διετυπώθη ποτέ κατηγορία για την αρπαγή περιουσιών από Ελληνες χριστιανούς εις βάρος Ελλήνων Εβραίων. Η απηκριβωμένη ιστορική αλήθεια είναι αυτή για τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης και επ’ αυτού τα αρχεία στην Ιερά Μητρόπολή μας είναι αδιάψευστα»), βλ. Καθημερινή, 26/08/2008.
Θα έφτανε ίσως να έριχνε μια ματιά στους καταλόγους Ελλήνων Εβραίων στρατιωτών και στις θυσίες τους (220 νεκροί και 3.743 τραυματίες, μεταξύ τους 186 ανάπηροι πολέμου) που υπάρχουν -αν και ημιτελείς- από πολύ παλιά, λ.χ. εδώ από περιοδικό Χρονικά του 1993.
Εβραίοι αξιωματικοί και οπλίτες που φονεύθησαν ή εξαφανίστηκαν κατά τπν ελληνοϊταλικό και ελληνογερμανικό πόλεμο 1940-1941, Περιοδικό ‘Χρονικά’, τχ #128, Νοέμβριος 1993, σσ 9-13.
Η νέα έκθεση του State Department για τις θρησκευτικές ελευθερίες, για το έτος 2015 (‘International Religious Freedom Report for 2015’), η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα στις 10 Αυγούστου 2016, στο τμήμα για την Ελλάδα, περιέχει αρκετά περιστατικά αντισημιτισμού, ισλαμοφοβίας, ρητορικής μίσους και διακρίσεων λόγω θρησκείας. Είναι η 18η χρονιά, και η έκθεση on-line μπορεί να διαβαστεί εδώ:
«Members of minority religious groups, including Jews and Muslims, and immigrants experienced religious discrimination and hate speech. There were incidents of vandalism of cemeteries, religious memorials, and houses of worship, some of which government officials condemned» http://www.state.gov/j/drl/rls/irf/religiousfreedom/index.htm?year=2015&dlid=256195#wrapper
Στο ‘Section III. Status of Societal Respect for Religious Freedom‘ (σελίδα 11 του αρχείου pdf) υπάρχουν αναφορές σε δύο γεγονότα που είχε αναδείξει το XYZ Contagion:
# Γνωρίζει η Εκκλησία της Ελλάδας ότι η Αποστολική Διακονία συνεργάζεται εμπορικά με την αποκρυφιστική, συνωμοσιολογική και αντισημιτική ‘Ελεύθερη Ωρα’;
«In December the far-right newspaper Eleftheri Ora organized a book fair that included anti-Semitic material such as the Protocols of the Elders of Zion» https://archive.is/wYHmn#selection-6763.0-6771.1
Και το δεύτερο αυτό:
# Η ναζιστική τρομοκρατική οργάνωση Combat 18 Hellas διαφημίζει ανενόχλητη τα εγκλήματά της, όπως εμπρησμούς και βεβηλώσεις νεκροταφείων, συχνά σε συνεργασία με τους ΑΜΕ (Ανένταχτοι Μαιάνδριοι Εθνικιστές)
# Δικογραφία για τη ναζιστική τρομοκρατική οργάνωση Combat 18 Hellas και τους ΑΜΕ (Ανένταχτοι Μαιάνδριοι Εθνικιστές) μετά από δημοσίευμα του XYZ Contagion και καταγγελία του ΕΠΣΕ – Η ερώτηση στη Βουλή και οι απαντήσεις δύο υπουργείων
«The self-proclaimed neo-Nazi group Combat 18 Hellas claimed responsibility for spraying graffiti containing anti-Semitic messages and swastikas over the entrance to the Jewish cemetery in Nikaia, Athens on October 21. In a statement claiming responsibility, Combat 18 Hellas said it had ‘made artistic renovations’ to the cemetery and had ‘left the graves for the next time.’ The KIS denounced the vandalism. https://archive.is/wYHmn#selection-6779.436-6779.844
Οσοι τυχόν θέλουν να ενημερωθούν για τις εξελίξεις ή έχουν χάσει επεισόδια από τις δημοσιεύσεις μας μετά τον Ιούνιο και τον Ιούλιο του 2015, στην εισαγωγή από το πρώτο δημοσίευμα αυτής της σειράς (‘Η μαρτυρία του αστυνομικού που είδε στα χέρια των εθελοντών τις φωτογραφίες με τους σφαγμένους μουσουλμάνους’) θα μάθουν όσα χρειάζονται. Το προηγούμενο και το επόμενο δημοσίευμα-ντοκουμέντο βρίσκεται (ή θα βρίσκεται) αντίστοιχα αριστερά και δεξιά επάνω από τον τίτλο της ανάρτησης.
Για γρήγορη πρόσβαση, ολόκληρη η νέα αυτή σειρά σε αντίστροφη χρονολογική ταξινόμηση (πρώτα τα νεότερα), κάτω από την κατηγορία ‘Τι άλλο έκαναν οι Ελληνες εθελοντές στη Σρεμπρένιτσα‘. Στο τέλος του κειμένου, υπάρχουν links για όλες τις σχετικές μας έρευνες, νέες και παλαιότερες, και όλα τα κείμενα σχετικά με την σφαγή στη Σρεμπρένιτσα, τα γεγονότα στη Γιουγκοσλαβία και, φυσικά, την ελληνική εμπλοκή.
Ντοκουμέντο #09: Το χαμένο φιλμ με τον Σερβοβόσνιο διοικητή της ΕΕΦ Zβόνκο Μπάγιαγκιτς και τον Ράντοβαν Κάρατζιτς να φανατίζουν τα σερβικά πλήθη εναντίον των Μουσουλμάνων συμπολιτών τους
Θυμάστε τη φωτογραφία με την ομιλία Ράντοβαν Κάρατζιτς και Zβόνκο Μπάγιαγκιτς (ο Σερβοβόσνιος διοικητής της ΕΕΦ και υψηλόβαθμος αξιωματικός σε θέση-κλειδί του σερβοβοσνιακού στρατού) τον Σεπτέμβριο του 1992, κατά την διάρκεια μεγάλης συγκέντρωσης-συλλαλητηρίου-κηδείας Σέρβων θυμάτων των Μουσουλμάνων, με σκοπό να φανατιστούν οι Σερβοβόσνιοι; Θυμίζουμε το σχετικό απόσπασμα, ενώ περισσότερα για αυτή την τυπική περίπτωση βαλκάνιου warlord-μαφιόζου μπορείτε να δείτε και στο σχετικό αφιέρωμα (‘Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς (Zvonko Bajagic): Ποιος ήταν ο Σερβοβόσνιος διοικητής της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς’):
«# Ο Μπάγιαγκιτς, πριν τον εμφύλιο πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, ήταν ο τοπικός φεουδάρχης και μεγαλογαιοκτήμων, με εξαιρετικά μεγάλη ισχύ και περιουσία. Αλλά και μετά τον πόλεμο ήταν (και είναι) πολιτικός παράγοντας -διαδοχικά- σε όλα τα κυβερνητικά κόμματα της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας. Σύμφωνα με το FBI και άλλες αμερικανικές και ευρωπαϊκές αρχές που τον έχουν υπό διερεύνηση, παγώνοντας τα περιουσιακά του στοιχεία, αλλά και σύμφωνα με τον τύπο της Βοσνίας, είναι ο τοπικός νονός -και πάντα μεγαλοπαράγοντας της περιοχής. Εξαιρετικά ευλαβής και θεοσεβούμενος. Τις θέσεις του σαν επίτροπος στην εκκλησία και τα εκκλησιαστικά του αξιώματα σαν μεγάλος ευεργέτης της ενορίας και της ευρύτερης Μητρόπολης του, δεν τις αμέλησε ποτέ. Ούτε στον πόλεμο, όταν ήταν υψηλόβαθμος στρατιωτικός στον σερβοβοσνιακό στρατό -και σε θέση κλειδί, μάλιστα, σαν αξιωματικός υπεύθυνος Εφοδιασμού-Μεταφορών, διάβαζε σπάσιμο εμπάργκο. Ηταν προσωπικός φίλος του ηγέτη των Σερβοβόσνιων Ράντοβαν Κάρατζιτς (Radovan Karadzic), χρηματοδότης και συνιδρυτής στο εθνικιστικό και εξτρεμιστικό σερβικό εθνικό κόμμα Serb Democratic Party SDS, και ο πρώτος που οργάνωσε μεγάλη συγκέντρωση-κηδεία Σέρβων θυμάτων από συμπλοκές με Μουσουλμάνους, με ομιλητή τον Κάρατζιτς, και με σκοπό να φανατιστούν οι Σερβοβόσνιοι.
Περιοχή Βλασένιτσα (Vlasenica), κοντά στη Σρεμπρένιτσα, εκεί όπου βρίσκεται η αυτοκρατορία, αλλά και ο τόπος καταγωγής του Zβόνκο Μπάγιαγκιτς (Zvonko Bajagic), 30 Σεπτεμβρίου 1992. Στη φωτογραφία ο Ράντοβαν Κάρατζιτς σε ομιλία κατά την διάρκεια της μεγάλης συγκέντρωσης-συλλαλητηρίου-κηδείας Σέρβων θυμάτων των Μουσουλμάνων, με σκοπό να φανατιστούν οι Σερβοβόσνιοι. Ο Μπάγιαγκιτς δίπλα στον ηγέτη των Σερβοβόσνιων, με το χαρακτηριστικό σερβικό εθνικό καπέλο Sajkaca.
Την ίδια εποχή του 1992, ο Μπάγιαγκιτς έφτιαχνε στην πόλη του Vlasenica ένα από τα πρώτα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Σέρβων (όπως αυτά εδώ, πολύ σκληρές εικόνες) στα οποία στοίβαζαν οικογένειες Μουσουλμάνων ‘διά τα περαιτέρω’ (ανακρίσεις, βασανιστήρια, εκτελέσεις), το οποίο ποτέ δεν είχε λιγότερους από 500 κρατούμενους και σε άθλιες συνθήκες. Ηταν το διαβόητο Susica camp, γεγονός που τον έκανε πολύ γρήγορα ‘διάσημο’ κι έτσι ήδη από το 1992, το όνομά του αναφερόταν σε μια από τις πρώτες εκθέσεις διεθνών οργανισμών, της English Human Rights Committee, σαν υπεύθυνος για βασανιστήρια και δολοφονίες κρατουμένων στο συγκεκριμένο στρατόπεδο, μαζί με πολλά άλλα ονόματα που θα αποδειχτούν στην συνέχεια πρωταθλητές στις δολοφονίες αμάχων και στους εμπρησμούς ολόκληρων χωριών μετά πλιάτσικου και εξανδραποδισμού των κατοίκων, όταν η σερβική εθνοκάθαρση θα ξεδιπλωθεί σε όλο της το μεγαλείο».
Τα πρώτα κατορθώματα του Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς. Εκτελέσεις αμάχων στη Βλασένιτσα. Από την έκθεση με τίτλο: English Human Rights Committee, Report on Bosnia Herzegovina, Document submitted in compliance with a special decision of the Committee, 30/10/1992, σελίδα 8.
Οσοι τυχόν θέλουν να ενημερωθούν για τις εξελίξεις ή έχουν χάσει επεισόδια από τις δημοσιεύσεις μας μετά τον Ιούνιο και τον Ιούλιο του 2015, στην εισαγωγή από το πρώτο δημοσίευμα αυτής της σειράς (‘Η μαρτυρία του αστυνομικού που είδε στα χέρια των εθελοντών τις φωτογραφίες με τους σφαγμένους μουσουλμάνους’) θα μάθουν όσα χρειάζονται. Το προηγούμενο και το επόμενο δημοσίευμα-ντοκουμέντο βρίσκεται (ή θα βρίσκεται) αντίστοιχα αριστερά και δεξιά επάνω από τον τίτλο της ανάρτησης.
Για γρήγορη πρόσβαση, ολόκληρη η νέα αυτή σειρά σε αντίστροφη χρονολογική ταξινόμηση (πρώτα τα νεότερα), κάτω από την κατηγορία ‘Τι άλλο έκαναν οι Ελληνες εθελοντές στη Σρεμπρένιτσα‘. Στο τέλος του κειμένου, υπάρχουν links για όλες τις σχετικές μας έρευνες, νέες και παλαιότερες, και όλα τα κείμενα σχετικά με την σφαγή στη Σρεμπρένιτσα, τα γεγονότα στη Γιουγκοσλαβία και, φυσικά, την ελληνική εμπλοκή.
Ντοκουμέντο #08: Επισκέπτες για τη ναζιστική συμμορία ‘Χρυσή Αυγή’ από την Σερβία: Σημαίες των τσέτνικ και πορτρέτα του Αρκάν
Οι επαφές ΧΑ και Σέρβων νεοναζί συνεχίζονται, ή ορθότερα, δεν έχουν διακοπεί ποτέ. Το ενδιαφέρον της ναζιστικής οργάνωσης για τα τεκταινόμενα στη γειτονική χώρα είναι πολύ παλιό, για τους δικούς της λόγους, ασφαλώς.
«Δεκάδες μέλη της Χρυσής Αυγής συγκεντρώθηκαν σήμερα στο Παναθηναϊκό Στάδιο, όπου πραγματοποίησε συγκέντρωση διαμαρτυρίας για το Κοσσυφοπέδιο η Ενωση Σέρβων Ελλάδος. Στη συνέχεια βάδισαν διά μέσω των κεντρικών οδών της Αθήνας και κατέληξαν στη Βουλή. Συνθήματα όπως: ‘Κάτω τα χέρια απ’ την Σερβία’, ‘Έξω τώρα όλοι οι αλβανοί’ και ‘Ελλάς – Σερβία – Συμμαχία’ δονούσαν την ατμόσφαιρα. Στα συνθήματά μας οι Σέρβοι απάντησαν: ‘Ελλάδα θυμήσου την Κύπρο τη δική σου’. Στο τέλος της εκδηλώσεως, όλοι μαζί ψάλλαμε τους ύμνους και των δύο Εθνών.
Συγκινητική ήταν η αλληλεγγύη των Ελλήνων Εθνικιστών προς τον αγωνιζόμενο Σερβικό λαό. Συντεταγμένη η ομάδα της Χρυσής Αυγής, με ελληνικές σημαίες και ένα πανό που ανέγραφε ‘Αλληλεγγύη στην Σερβία’, απέσπασε το χειροκρότημα όλων των συγκεντρωμένων.
Ο εκπρόσωπος του Μετώπου Νεολαίας δήλωσε λίγο αργότερα στους τηλεοπτικούς σταθμούς που κάλυπταν αυτό το σημαντικό πολιτικό γεγονός: ‘Η αλληλεγγύη μας προς την Σερβία είναι δεδομένη. Μετά το Κοσσυφοπέδιο, στόχος αμερικανών και σιωνιστών θα είναι η Ελληνική Θράκη’.
Τίποτα δεν τελειώνει με την αναγνώριση ενός ακόμη προτεκτοράτου στην χερσόνησο του Αίμου και αυτοί που σήμερα αιμορραγούν, αύριο ίσως είναι πανίσχυροι. Η Χρυσή Αυγή ίσταται διαρκώς στην πρώτη γραμμή. Ο αγώνας για εθνική ελευθερία συνεχίζεται!»
– Πηγή: Εφημερίδα Χρυσή Αυγή, Η Χρυσή Αυγή στο πλευρό των Σέρβων πατριωτών, 24/02/2008
«KOSOVO IS SERBIA!
SOLIDARITY WITH SERBS, OUR BROTHERS!
Declaration of Kosovo’s independence by one side, by Albanian Nationalist Government of Kosovo (UCK), has as consequence attack on national sovereignty of Serbia and violation on every meaning of international law, is a proof of direct involving of Judeo-American politics on the Balkans, but also a result of long lasting politics of ethnic ‘cleansing’ of Serbs which began by NATO bombing, 1999.
By cynical awarding of ‘autonomous’ gang of Albanian killers, dealers of drug and white slaves (UCK), allegedly in the name of democracy, real face of world globalization process is being revealed. It reveals an intention to fragment the Balkans with the goal of creating dependent protectorates.
Our fatherland is for a long time a target. In the plans of world ruler, Thrace, Macedonia and Chamurija are after Kosovo…
As Greek nationalists, we are expressing support to our Serbian brothers, which has also been proved in the past. We are giving our solidarity to a common fight for national sovereignty and independence.
GOLDEN DAWN, Greek nationalist party».
Το περασμένο καλοκαίρι (2015) καλούν επίσημα Σέρβους νεοναζί. Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη μέσα στο επίσημο κατάστημα της Χρυσής Αυγής, τον Ιούλιο του 2015.
Ο Παναγιώταρος κι ένας Σέρβος νεοναζί της Serbian Action υπό το βλέμμα του Αρκάν, με μια σερβική φασιστική σημαία:
Ο Παναγιώταρος κι ένας Σέρβος νεοναζί Serbian Action υπό το βλέμμα του Αρκάν. Καλοκαίρι 2015, στο κατάστημα της Χρυσής Αυγής.
Μετά, στην παραλία, Χρυσαυγίτες και Σέρβοι νεοναζί με σημαίες της Χρυσής Αυγής και του Σερβικού Ριζοσπαστικού Κόμματος του Σέσελι με τη ‘Μεγάλη Σερβία’.
Καλοκαίρι 2015. Χρυσαυγίτες και Σέρβοι νεοναζί μαζί, με σημαίες της Χρυσής Αυγής και του Σερβικού Ριζοσπαστικού Κόμματος (Serbian Radical Party SRS, Srpska Radikalna Stranka, CPC) του Σέσελι με τη ‘Μεγάλη Σερβία’.
Και ξανά, 30/01/2016, στην εκδήλωση για τα Ιμια (που είναι στην πραγματικότητα γιορτή για την επέτειο ανάληψης της Καγκελαρίας από τον Χίτλερ το 1933), μια τεράστια σερβική σημαία, που είναι ταυτόχρονα και σημαία του Κοινοβουλίου (και ουσιαστικά η ανεπίσημη σημαία) της Republika Srpska και όλων των Σερβοφασιστών, κυμάτιζε στην γιορτή ‘τρία σε ένα’, ανάληψη εξουσίας από τον Χίτλερ, Σρεμπρένιτσα, Ιμια.
Φωτογραφίες από το Vice. Στις εκδηλώσεις της ναζιστικής συμμορίας για τα Ιμια (που είναι στην πραγματικότητα γιορτές για την επέτειο ανάληψης της Καγκελαρίας από τον Χίτλερ το 1933), την τιμητική τους έχουν πάντα οι Γερμανοί νεοναζί του NPD, όμως πολύ συχνά φιλοξενούνται και νεοναζί από άλλες χώρες, και μεταξύ τους, και από τη Σερβία, λ.χ. το 2010 όταν ο Παναγιώταρος καλωσόριζε «εκατοντάδες Ευρωπαίους συναγωνιστές από χώρες όπως η Σερβία» κ.ο.κ. Γιορτή ‘τρία σε ένα’, ανάληψη εξουσίας από τον Χίτλερ, Σρεμπρένιτσα, Ιμια.
[Πρωθυστερόγραφο: Υπενθυμίζουμε την ‘Πολιτική Αναδημοσιεύσεων‘, την οποία, παρακαλούμε διαβάστε την, σε περίπτωση αντιγραφής του άρθρου –ευχαριστούμε. Φυσικά, αναδημοσιεύσεις και reblog, με αναφορά στην πηγή, είναι πάντα ευπρόσδεκτες. Οι σύνδεσμοι προς τις ιστοσελίδες των νεοναζί οδηγούν σε αντίγραφα αυτών· δεν τους χαρίζουμε κλικ και επισκεψιμότητα.].
Ο ακροδεξιός δολοφόνος της Αγγλίδας βουλευτίνας Jo Cox, οι σχέσεις του με την National Alliance του William Pierce κι ένα μυστικό ‘πανευρωπαϊκό συνέδριο’ της Χρυσής Αυγής το 1998
Θεσσαλονίκη, 24/10/1998. Το μυστικό 5ο ΠανευρωπαΊκό Συνέδριο. Στο βήμα ο τότε υπαρχηγός της ΧΑ Στέφανος Γκέκας. Διακρίνονται ο Horst Mahler και ο Dr. William Pierce.
Στέφανος Γκέκας και Horst Mahler σε ένα διάλειμμα κατά τις εργασίες του συνεδρίου.
Το μυστικό 5ο ΠανευρωπαΊκό Συνέδριο. Στο βήμα ο τότε υπαρχηγός της ΧΑ Στέφανος Γκέκας. Διακρίνονται ο Horst Mahler και ο Dr. William Pierce.
Η ιστορία είναι απλή. Ο αναγνώστης δεν έχει παρά να ενώσεις τις τελείες:
ΣΗΜΕΙΟ 1ο:
Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες, ο δολοφόνος της βουλευτίνας του Εργατικού Κόμματος Jo Cox λέγεται Thomas Mair και είχε σχέσεις με την αμερικάνικη ρατσιστική ναζιστική και αντισημιτική οργάνωση National Alliance.
«The alleged killer of Jo Cox is Thomas Mair, 52. According to eyewitness accounts, which are still under investigation, Mair was armed with a knife and a gun, either antique or homemade, and may have shouted ‘Britain First’ when he attacked Cox, a possible reference to the far right Britain First party, whose leader, Paul Golding, is a former member of the white nationalist British National Party. The Daily Telegraph reported that Mair’s brother claimed Mair has a ‘history of mental illness,’ and neighbors called him a ‘loner,’ but he also has a long history with white nationalism.
According to records obtained by the Southern Poverty Law Center Mair was a dedicated supporter of the National Alliance (NA), the once premier neo-Nazi organization in the United States, for decades. Mair purchased a manual from the NA in 1999 that included instructions on how to build a pistol.
Mair, who resides in what is described as a semi-detached house on the Fieldhead Estate in Birstall, sent just over $620 to the NA, according to invoices for goods purchased from National Vanguard Books».
Το Southern Poverty Law Centre δίνει στη δημοσιότητα στοιχεία σύμφωνα με τα οποία ο δολοφόνος της βουλευτίνας ήταν συνδρομητής στις εκδόσεις του National Vanguard Books, δηλαδή του εκδοτικού οίκου της National Alliance. Ο δολοφόνος αγόραζε επίσης από τους Αμερικανούς νεοναζί εγχειρίδια όπλων και εκρηκτικών και άλλων αυτοσχέδιων θανατηφόρων αντικειμένων, από αυτά που συνηθίζουν οι αμερικάνικες μιλίτσιες. Παράδειγμα, το αυτοσχέδιο περίστροφο:
Μια σελίδα από τα βιβλία (‘handbook’) που αγόρασε ο ακροδεξιός δολοφόνος. Οδηγίες για κατασκευή περιστρόφου στο σπίτι.
Εδώ, τρία από τα τιμολόγια με το όνομα του δολοφόνου, με συνολικό ύψος 620 δολάρια:
ΣΗΜΕΙΟ 2ο:
Η National Alliance δεν είναι μια οποιαδήποτε ακροδεξιά οργάνωση. Ιδρύθηκε από τον William Pierce το 1970, και ευθύνεται για μια σειρές δολοφονίες, εκρήξεις και τοποθετήσεις εκρηκτικών μηχανισμών, ανταλλαγές πυροβολισμών με την Αστυνομία και ληστείες τραπεζών, μεταξύ άλλων, συχνά με πολλά θύματα. Είχαν σκοπό μέχρι και να τοποθετήσουν βόμβες στην DisneyLand. Ο ιδρυτής William Pierce, παλαιότερα μέλος του American Nazi Party του George Lincoln Rockwell, εκτός από μια τρομοκρατική ναζιστική οργάνωση, κατόρθωσε να κάνει την National Alliance και μία μηχανή παραγωγής χρήματος, χρησιμοποιώντας τη μουσική βιομηχανία για την προώθηση της White Power μουσικής σκηνής και επενδύοντας στην εταιρεία Resistance Records.
Τον Απρίλιο του 2010, ο τίτλος στην εφημερίδα τους ήταν ‘ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ Η NATIONAL ALLIANCE‘. Υπερήφανα σημείωναν τη χαρά τους για το μήνυμα του ανίκανου νεοναζί, γιου SS, μποξέρ με το ψευδώνυμο ‘The Aryan Barbarian’ και (τότε) ηγέτη της National Alliance και διαδόχου του Pierce, του Erich Gliebe.
«Ανάμεσα στα Κινήματα από όλη την Ευρώπη και ολόκληρο τον κόσμο, τα οποία δήλωσαν την συμπαράστασή τους στο Κίνημά μας για την εγκληματική τρομοκρατική επίθεση που δέχθηκε, ξεχωριστό ήταν το μήνυμα του Κινήματος National Alliance (Εθνική Συμμαχία) από τις ΗΠΑ, το οποίο υπέγραφε ο Ηγέτης του Erich Gliebe. Στο κείμενο, το οποίο μας έστειλαν τονιζότανε η βεβαιότητά τους ότι οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες της Χρυσής Αυγής θα ξεπεράσουν το κτύπημα και θα συνεχίσουν να δίνουν την μάχη για την κοινή εθνική Ιδεολογία και υπέρ της Φυλής. Εξέφραζαν επίσης την λύπη τους για την καταστροφή των γραφείων μας από την δειλή επίθεση των εγκληματιών και την ένθερμη υποστήριξή τους στις προσπάθειες των Ελλήνων Εθνικιστών ενάντια στους εχθρούς της Πατρίδος μας.»
– Πηγή: Η παλιά καταργημένη ιστοσελίδα της ΧΑ, 12/04/2010]
ΣΗΜΕΙΟ 3ο:
Το Μάρτιο του 2012, η ΧΑ φιλοξένησε υψηλόβαθμο στέλεχος της οργάνωσης της California της National Alliance, κάποιον με τα αρχικά T.H. Οπως διαβάζουμε:
«During the last week in March ’12, southern California National Alliance member MP and Alliance supporter T.H. visited Greece and spent a week with members and officials including the chairman of Greece’s shining star organization representing the interests of Greeks and fighting against the New World Order and Marxism. In fact they are the only national pro-White group in the country and they are known as The Golden Dawn».
– Πηγή: Η ιστοσελίδα του παραρτήματος Sacramento California της National Alliance, ‘The Rising Sun Heralds The Golden Dawn‘, 05/05/2012
ΣΗΜΕΙΟ 4ο:
Ομως, και πάλι, δεν ήταν η πρώτη φορά. Η National Alliance βρίσκεται σε συχνή, συστηματική επαφή με τη ΧΑ για πάνω από 20 χρόνια τώρα. Υψηλόβαθμο στέλεχος της National Alliance (και ουσιαστικά εκείνος που μπόρεσε να διώξει οριστικά τον Erich Gliebe από την ηγεσία της οργάνωσης) ήταν και ο Alex Linder, τον οποίο γνωρίζουμε από εδώ.
Διαβάζουμε, λοιπόν, σε φόρουμ Αμερικανών Αρίων, μία άλλη ‘εξέχουσα προσωπικότητα’ των κύκλων αυτών, την γνωστή αρνήτρια του Ολοκαυτώματος Carolyn Yeager (η οποία, μάλιστα, αν και κατάγεται από οικογένεια SS, έχει μεγαλώσει στο … Illinois, πρόκειται δηλαδή κυριολεκτικά για τυπικό δείγμα ‘Illinois nazi‘, αν έχετε δει τους Blues Brothers, με λίγα λόγια για μια εντελώς ανεγκέφαλη ρατσίστρια) να αποκαλύπτει το ταξίδι αυτό, μαζί με κάποιο άλλο πρόσωπο (που παραδόξως, δεν αναφέρεται πουθενά, ή καλύτερα αποκρύπτεται συστηματικά κάθε πληροφορία για το φύλο του), και δεν κρύβει τη χαρά της. Ο ‘George’ φυσικά δεν μπορεί να είναι κάποιος τυχαίος George. Εναςείναι ο George που έχει τη φήμη του«Δρ Γκέμπελς ‘George’», και έτσι ακριβώς τον αποκαλεί, «Δρ Γκέμπελς ‘George’»:
«I actually went to Greece last year and met with the chairman and the spokesman of Golden Dawn (it was an unofficial National Alliance trip). They have a real organization. They have a minister of ideology, George, and he has been described in the press as the Dr. Josef Goebbels of the XA! Although publicly they shy away from it, the core of the party is hard core National Socialist. I wrote a trip report that was published at Majority Rights in three parts».
Αποκαλύπτει η Αμερικανίδα νεοναζί, μέσα στον ενθουσιασμό της:
«Ντρέπονται και το κρύβουν δημόσια, αλλά ο πυρήνας του κόμματος τους είναι ο σκληροπυρηνικός εθνικοσιαλισμός»
Ο Κάρατζιτς και οι Ελληνες: Η ενοχή του Κάρατζιτς και η συλλογική μας αθωότητα
«ΡΚ: Πόσα πακέτα έχεις, δύο χιλιάδες; ΜΝ:Τακτοποίησα δύο χιλιάδες τώρα και θα έχω κι άλλα μέχρι να νυχτώσει. ΡΚ: Ολα τα πακέτα να παραδοθούν μέχρι τις 12 η ώρα αύριο. Στις αποθήκες. Οχι σ’ εκείνες τις αποθήκες, σε άλλες, αλλού. Μίροσλαβ, όλοι πρέπει να πεθάνουν. Σκότωσε τους όλους, κάθε έναν που πέφτει στα χέρια σου, όποιον βρεις εκεί, πρέπει να πεθάνει»
(Συνομιλία μεταξύ Κάρατζιτς και του υπαρχηγού του στη Σρεμπρένιτσα Miroslav Deronjic, στις 13 Ιουλίου 1995, την ώρα των επιχειρήσεων).
Στις 24 Μαρτίου, το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία (ICTY) έκρινε τον πρώτο ηγέτη των Σέρβων της Βοσνίας Ράντοβαν Κάρατζιτς ένοχο για μία κατηγορία για γενοκτονία (στη Σρεμπρένιτσα) και εννέα ακόμη κατηγορίες για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου, στην Γιουγκοσλαβία των ετών 1991-1995. Μετά τις δίκες της Νυρεμβέργης, ο Κάρατζιτς είναι πλέον ο πιο υψηλόβαθμος πολιτικός που καταδικάζεται για γενοκτονία από διεθνές δικαστήριο στην Ευρώπη, και μάλιστα σε έναν πόλεμο που στοίχισε 130.000 ζωές, δημιούργησε πάνω από 3.000.000 πρόσφυγες και κατέστρεψε τις ζωές δεκάδων χιλιάδων βιασμένων γυναικών.
Η καταδίκη αυτή σηματοδοτεί το τελευταίο κεφάλαιο σε τρεις αλληλοσυνδεόμενες ιστορίες Υβρεως και Νέμεσης, στην Ευρώπη του ‘Ποτέ ξανά’, και μάλιστα στο γύρισμα της χιλιετίας.
13 Μαΐου 1993. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο πρόεδρος της Εταιρείας ελληνοσερβικής φιλίας και βουλευτής Αρης Μουσιώνης και ο προσφάτως καταδικασθείς για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας Ράντοβαν Κάρατζιτς επιβεβαιώνουν την «πατροπαράδοτη ελληνοσερβική φιλία». Φωτογραφία ΑΠΕ.
ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΗ
Η πρώτη ιστορία είναι το προσωπικό ταξίδι ενός φιλόδοξου θρησκόληπτου εθνικιστή. Είναι η ιστορία ενός ανθρώπου που οδήγησε το μεγαλύτερο εθνικιστικό-φασιστικό κίνημα στην Ευρώπη μετά το 1945 σε μερικά από τα πιο ειδεχθή εγκλήματα του 20ού αιώνα. Ψυχίατρος και αποτυχημένος ποιητής πριν τον πόλεμο, καταγόμενος από οικογένεια δωσιλόγων, ξέφυγε από την φτώχεια και την αφάνεια του χωριού του στο Μαυροβούνιο για να ενταχθεί τελικά στην πολιτική ελίτ της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Ο σκληρός σωβινιστής, που πίστευε σε «ανώτερες και κατώτερες» φυλές, και ήταν ένας από τους βασικούς αρχιτέκτονες της εθνοκάθαρσης που υπέστησαν οι μη σερβικοί πληθυσμοί της πρώην Γιουγκοσλαβίας, έγινε ο πρώτος πρόεδρος του σερβοβοσνιακού εθνικιστικού εξτρεμιστικού κόμματος SDS, ο πρώτος -αλλά μη εκλεγμένος- πρόεδρος της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας (Republika Srpska), και ο αρχηγός του στρατού των Σέρβων της Βοσνίας Vojska Republike Srpske (VRS), δηλαδή του στρατού εκείνου που βαρύνεται με χιλιάδες θηριωδίες και εγκλήματα πολέμου, και ήταν ό,τι πλησιέστερο στη ναζιστική πολεμική μηχανή μετά το Β’ΠΠ σε ευρωπαϊκό έδαφος.
Μια νέα σειρά δημοσιεύσεων, μόνο για όσους ενδιαφέρονται πραγματικά να μάθουν τι συνέβη στη Γιουγκοσλαβία στα χρόνια της δεκαετίας του 1990, από τη νέα μας έρευνα με τίτλο ‘Οι ελληνικοί μύθοι για την γιουγκοσλαβική τραγωδία 1991-1995 και οι αλήθειες που δεν ακούστηκαν ποτέ στα ελληνικά ΜΜΕ: Οταν ο θύτης παριστάνει το θύμα‘ …
… η οποία απαντά -πιστεύουμε- εις βάθος σε όλες τις πιθανές απορίες και αποδομεί όλα τα ψέματα και τις πλαστογραφίες των ελληνικών ΜΜΕ, των ακροδεξιών θυτών και των απολογητών τους, από δεξιά κι αριστερά.
Η πρώτη ενότητα (όπου και μία απαραίτητη σημείωση, προς αποφυγή παρεξηγήσεων, σχετικά με τη χρήση του όρου ‘η σερβική πλευρά’ και ποιους εννοούμε) βρίσκεται εδώ, ‘Πρόλογος: Οταν ο θύτης παριστάνει το θύμα (Αλήθειες και μύθοι για τη Γιουγκοσλαβία #01)‘, ενώ η προηγούμενη και η επόμενη, αντίστοιχα αριστερά και δεξιά επάνω από τον τίτλο της ανάρτησης.
Ολόκληρη η νέα αυτή σειρά θα βρίσκεται κάτω από την κατηγορία ‘Αλήθειες και μύθοι για τη Γιουγκοσλαβία‘. Στο τέλος του κειμένου, υπάρχουν links για όλες τις σχετικές μας έρευνες, νέες και παλαιότερες, και όλα τα κείμενα σχετικά με την σφαγή στη Σρεμπρένιτσα και την ελληνική εμπλοκή.
Η σημερινή ενότητα έχει τίτλο: Οι ‘αριστεροί αντιιμπεριαλιστές’ συνήγοροι των Σέρβων, οι ακροδεξιοί δωσίλογοι τσέτνικ και η σερβική ‘Μεγάλη Ιδέα’
— $$$ Οι ‘αριστεροί αντιιμπεριαλιστές’ συνήγοροι των Σέρβων, οι ακροδεξιοί δωσίλογοι τσέτνικ και η σερβική ‘Μεγάλη Ιδέα’
Βλέποντας αυτή τη φωτογραφία, ποιος θα μπορούσε να στοιχηματίσει ότι ΔΕΝ είναι από τον Β’ΠΠ;;; Κι όμως, είναι από το πρώτο μισό της δεκαετίας του 1990 και ο άνθρωπος που εικονίζεται είναι Καθηγητής Νομικής, Δόκτωρ. Είναι ο τσέτνικ βοϊβόδας Dr Nikola Poplasen, σκληρός υπερεθνικιστής, αρχηγός και ιδρυτής του βοσνιακού τμήματος του εθνικιστικού Ριζοσπαστικού Κόμματος του Σέσελι, και για ένα μικρό διάστημα λίγων μηνών το 1998-1999 πρόεδρος της Republika Srpska. Καθαιρέθηκε όταν αρνήθηκε να επικυρώσει την πρωθυπουργία του Milorad Dodik, στις αρχές του 1999. Για να φανταστείτε πόσο σκληρός και αμετανόητος εθνικιστής είναι, σκεφτείτε ότι κατηγορούσε τον Κάρατζιτς και το κόμμα του για ενδοτισμό. Εχει τιμηθεί το 2012 από τον πρόεδρο -πλέον- Milorad Dodik με την υψηλότερη διάκριση της Republika Srpska για τον ρόλο του στην δημιουργία της οντότητας. Σήμερα είναι γερουσιαστής στην Republika Srpska και πολύ πρόσφατα (Νοέμβριος 2015) υπήρξαν διαμαρτυρίες και σάλος διότι διορίστηκε στο ΔΣ του Ανώτατου Συμβουλίου Παιδείας και ΑΕΙ της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, για την εφαρμογή ευρωπαϊκών στάνταρντ στην ακαδημαϊκή εκπαίδευση, την ίδια στιγμή που αποκαλεί την ΕΕ ‘Τέταρτο Ράιχ’. Για κάτι τέτοια φασιστόμουτρα δούλευαν (και δουλεύουν ακόμα) εδώ στη χώρα μας, ξέρετε ποιοι.
Πριν λίγο καιρό, στην επέτειο των 20 ετών από τη σφαγή στη Σρεμπρένιτσα, ένας κατά δήλωσή του ‘αριστερός’ αλλά απολογητής των Σέρβων εθνικιστών σφαγέων, πρόεδρος ενός συλλόγου ελληνοσερβικής φιλίας και μέλος ‘Ομάδας Μελών ΣΥΡΙΖΑ εργαζομένων κ.λπ’, προφανώς ενοχλημένος από τις ίσως αρκετές -σε σχέση με όλες τις περασμένες χρονιές- αναφορές στη Σρεμπρένιτσα από πολλά και διαφορετικού τύπου ΜΜΕ, αποφάσισε να διαμαρτυρηθεί ‘σαν αριστερός’ που είναι, και να γράψει ολόκληρη επιστολή στην ‘Αυγή’, Κυριακή 26/07/2015, την οποία διαβάσαμε κάτω από τον πομπώδη και ακατανόητο τίτλο-νουθεσία ‘Σεβασμό στις ευαισθησίες του ελληνικού λαού’.
Θαρρείς και μόνο αυτός, ο υποστηρικτής των Σέρβων αποτελεί τον ‘ελληνικό λαό’ ή θαρρείς και μόνο αυτός μπορεί να αποδείξει ότι πολιτεύεται με ‘ευαισθησίες’. Τις οποίες ευαισθησίες τις αναδεικνύει από τις πρώτες γραμμές του, όταν δηλώνει πεντακάθαρα ότι ανθρωπιστική βοήθεια δεν αξίζει για τα μικρά βοσνιάκια, παρά μόνο για τα μικρά σερβάκια. Μνημείο οι σχετικές φράσεις του, ακυρώνοντας με αυτόν τον τρόπο την όποια αρχική καλή (‘φιλανθρωπική’) του πρόθεση.
«Τα μέλη μας έδειξαν ιδιαίτερη αυτοθυσία και ευαισθησία, δεν κάναμε διάκριση θρησκείας στα παιδιά, αλλά η ανθρωπιστική βοήθεια παραδίδονταν στα σερβοβοσνιακά εδάφη. Και ξέρετε γιατί; Οι μουσουλμάνοι δεν είχαν ανάγκη τη βοήθειά μας, τους βοηθούσαν απεριόριστα οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και οι μουσουλμανικές χώρες, Σαουδική Αραβία κ.λπ.».
Στην επιστολή του, αναμασά τις γνωστές σερβικές προπαγανδιστικές ισλαμοφοβικές ανοησίες για τους «χιλιάδες μουτζαχεντίν». Και φυσικά, αφού πιστεύει αυτό το ψέμα, γιατί να μην διακινήσει και το άλλο ταιριαστό -και βολικότατο για τη σερβική προπαγάνδα- κατασκεύασμα, περί δήθεν «δισεκατομμυρίων από τους Σαουδάραβες». Πρόκειται για ένα ακόμα απεχθές ψέμα: Στην πραγματικότητα, ήταν σχεδόν μηδενική η βοήθεια των ισλαμικών κρατών στη Β-Ε. Λ.χ. η συνεισφορά όλων των ισλαμικών κρατών ήταν ένα πολύ μικρό μονοψήφιο ποσοστό στα ποσά εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων που χρειαζόταν ετησίως η Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ -για τρόφιμα και ανθρωπιστική βοήθεια στους 3.900.000 πρόσφυγες (2.200.000 έως 2.800.000 ήταν οι βίαια διωγμένοι πρόσφυγες από την Βοσνία και από 400.000 έως 1.200.000 κατά καιρούς οι πρόσφυγες από τις άλλες κοινότητες) συν στους 600.000 πολιορκημένους σε πόλεις. Μόνο η Ελλάδα, που είχε προσφέρει στον ΟΗΕ το ιλιγγιώδες ποσό των 50.000 δολαρίων, τους ξεπερνούσε στη τσιγκουνιά. Ομοίως, από τις 230 σημαντικές ΜΚΟ που δραστηριοποιήθηκαν την περίοδο 1991-1996 στην πρώην Γιουγκοσλαβία, μόνο 11 προέρχονταν από ισλαμικές χώρες. Η δικαιολογία των ισλαμικών κρατών γι’ αυτή τους την απροθυμία, και πέρα από τα σερβικά εθνικιστικά ψέματα, ήταν (και αυτό είναι αλήθεια) πως «οι μουσουλμάνοι της Βοσνίας δεν είναι καλοί ισλαμιστές». Να σημειωθεί εδώ ότι η Ελλάδα ουσιαστικά ξύπνησε απ’ το λήθαργο και άρχισε να συζητά για να στείλει επίσημα σαν κράτος βοήθεια μόνο όταν μεταδόθηκαν οι εικόνες από την ανακατάληψη της Κράινα, όταν οι Κροάτες έδιωξαν τους Σέρβους κατοίκους και τους Σέρβους αυτονομιστές τον Αύγουστο του 1995. Οι επικεφαλής στο υπουργείο Αμυνας και σε άλλους επίσημους φορείς ενδιαφέρθηκαν προσωπικά για τις 150.000 των Σέρβων της Κράινα, όταν επί τέσσερα χρόνια δεν ενδιαφέρονταν καθόλου για τα άλλα 3.700.000 θύματα-πρόσφυγες που δημιουργήθηκαν από τον σερβικό μεγαλοϊδεατισμό, υπόψη.
Βέβαια, έστελναν, λέει ‘ανθρωπιστική βοήθεια’, άλλο τώρα που κι αυτή δίνονταν με ρατσιστικά κριτήρια. Αποκλείεται ο παράγων να γνωρίζει ή και να παραδεχτεί ότι η ‘ανθρωπιστική βοήθεια’ πήγαινε κατευθείαν στη μαύρη αγορά που οι ίδιοι οι Σέρβοι είχαν δημιουργήσει με τις πολιορκίες τους, και τελικά γινόταν όπλα για σφαγές αμάχων και σκληρό συνάλλαγμα σε παχυλούς λογαριασμών σε ελληνικές και κυπριακές τράπεζες. Αυτό είναι το έργο τους.
Ασφαλώς, δηλώνει ανοιχτά την υποστήριξή του στους Σέρβους εθνικιστές και νουθετεί την διεύθυνση της ‘Αυγής’ να μην πολυπροωθεί τέτοια άρθρα, από αυτά που λένε την αλήθεια για την Σρεμπρένιτσα (όπως το ‘Η σφαγή της Σρεμπρένιτσα και ο ρόλος των Ελλήνων εθελοντών, Είκοσι χρόνια από τη σφαγή‘, Αυγή, 14/06/2015, ή ίσως το γραμμένο από την αρχισυνταξία της εφημερίδας ‘Ποιος θυμάται τη Σρεμπρένιτσα;;;‘, 28/06/2015), διότι φαίνεται ότι τέτοια άρθρα ‘τον προκαλούν’, και αυτό δεν είναι καλό και πρέπον.
![[XYZ Contagion] - Logo in Twitter with 9+1 plus Together Against Antisemitism Λογότυπο Twitter XYZ Contagion [27 Ιαν 2019] + Facebook+Site [20 Απρ 2023]](https://xyzcontagion.files.wordpress.com/2023/04/xyz-contagion-logo-in-twitter-with-91-plus-together-against-antisemitism-ce9bcebfceb3cf8ccf84cf85cf80cebf-facebook-ce9acebbceadcf89cebd-ce99cf89ceb1cebdcebdceafceb4ceb7cf82-twitter-xyz-c.jpg?w=270){kind=logo}
