Πως ο Μιχαλολιάκος αυτολογοκρίθηκε στο θέμα της συμμετοχής χρυσαβγιτών στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα: Ολες οι διαγραμμένες σελίδες

Σε επανέκδοση παλαιότερου αυτοβιογραφικού του βιβλίου, ο Φίρερ της Χρυσής Αυγής διέγραψε σελίδες ολόκληρες υμνητικών αναφορών στην Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και στο ρόλο της Χρυσής Αυγής στη μεγάλη σφαγή 8.372 αμάχων το 1995 στη Βοσνία

Αυτές τις μέρες, Χριστούγεννα 2018, κυκλοφόρησε ένα εξαιρετικό βιβλίο, μάλλον το καλύτερο που έχει γραφτεί ποτέ για την ναζιστική εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή και για τον αρχηγό και Φίρερ της, τον Νίκο Μιχαλολιάκο. Από τις εκδόσεις Πόλις, το βιβλίο του Δημήτρη Ψαρρά «Ο Αρχηγός: Το αίνιγμα του Ν. Μιχαλολιάκου», έρχεται να εμπλουτίσει, ή ορθότερα, να κατακτήσει δικαιωματικά την κορυφή κάθε λίστας με την υπάρχουσα βιβλιογραφία για τη ΧΑ, έτσι όπως όπως την γνωρίζαμε μέχρι σήμερα, βλ. ‘Η βιβλιογραφία για τη ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής’ (Από ‘Το βιβλίο/E-book του XYZ Contagion’)

Η πείρα δεκαετιών της ιδιαίτερης στοχοπροσηλωμένης ενασχόλησης του συγγραφέα με το ναζιστικό μόρφωμα, ο πλούτος της γνώσης, η σε βάθος ανάλυση κάθε κίνησης και κάθε δήλωσης του Φίρερ και των μελών της οργάνωσης, και τέλος το γεγονός πως ο Δημήτρης Ψαρράς, ‘περικυκλώνει‘ τα αντικείμενα της έρευνας του όπως κανείς άλλος, όλα αυτά καθιστούν το νέο βιβλίο απαραίτητο, όχι μόνο για τους άπειρους αναγνώστες, αλλά και για όσους ήδη έχουν ασχοληθεί και γνωρίζουν αρκετά για τη ναζιστική απειλή.

Εδώ υπάρχει και μια συνέντευξη του συγγραφέα, όπου προσέξτε το σημείο:

– Δημήτρης Ψαρράς: «Δεν νοείται Χρυσή Αυγή χωρίς τον Αρχηγό της»
https://archive.is/lIrPv

– «ΕΡΩΤ.: Τι μας λέει η επιλεκτική υιοθέτηση πρακτικών και τρόπων δράσης της κινηματικής Αριστεράς από τη σύγχρονη ακροδεξιά;
ΑΠΑΝΤ.: Επιχειρήθηκε και στην Ελλάδα κάτι παρόμοιο, αλλά η Χρυσή Αυγή διατηρεί ισχυρούς δεσμούς με το αντικομμουνιστικό παρελθόν του κρατικού μηχανισμού, γι’ αυτό τον λόγο εγκατέλειψε κάθε σχετική ιδέα. Περισσότερο αντιγράφει πρακτικές φανατικών ισλαμικών οργανώσεων. Εκεί την οδηγεί ο φανατικός αντισημιτισμός της».

Δελτίο Τύπου για την κυκλοφορία του νέου βιβλίου: Δημήτρης Ψαρράς: Ο Αρχηγός Το αίνιγμα του Νίκου Μιχαλολιάκου, Πόλις, Αθήνα, 2018. Το να πει κανείς ότι είναι εξαιρετικό και ‘Must Read’, θα ήταν πολύ φτωχό.

 

Το βιβλίο, αφιερωμένο στη Μάγδα Φύσσα, κυκλοφόρησε και υπάρχει στα βιβλιοπωλεία. Κοστίζει γύρω στα 14-15 ευρώ.

Ο συγγραφέας, μεταξύ πολλών άλλων, κάνει μια σημαντική αποκάλυψη, η οποία, όπως θα εξηγήσουμε στη συνέχεια, μας αφορά λίγο:

Ο αρχηγός της Χρυσής Αυγής αυτολογοκρίθηκε.

Και το έκανε εκεί, ακριβώς στο θέμα για το οποίο όλοι περιμέναμε όλα αυτά τα χρόνια να μιλήσει: Στο εξαιρετικά κομβικό ζήτημα της συμμετοχής της ΧΑ στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα, υπόθεση για την οποία πιστεύουμε οι τακτικοί αναγνώστες του XYZ Contagion γνωρίζουν πολλά, αφού αποτέλεσε αντικείμενο έρευνας για πάρα πολλά χρόνια. [Σ.Σ.: Μπορείτε να δείτε στο τέλος του άρθρου μια συλλογή από τα κύρια άρθρα του XYZ Contagion, ‘Φάκελος Σρεμπρένιτσα‘ ή το κείμενο ‘Δικαστικές εξελίξεις στην υπόθεση της συμμετοχής Ελλήνων υπηκόων στη Σρεμπρένιτσα‘]

Αυτή η ηθελημένη ‘αυτοφίμωση’ του Νίκου Μιχαλολιάκου, μαζί με την εκκωφαντική σιωπή που χαρακτηρίζει το σύνολο της οργάνωσης, στο συγκεκριμένο θέμα, σιωπή που την συνοδεύει εδώ και πολλά χρόνια, σε ένα μόνο συμπέρασμα οδηγεί: Πρόκειται για σιωπηλή ανάληψη της ευθύνης.

Ας το πάρουμε από την αρχή, και με την ευκαιρία, ας θυμηθούμε ορισμένες χαρακτηριστικές στιγμές της υπόθεσης αυτής:

Advertisement

Οι «Εικόνες Κατοχής» του Βάσου Μαθιόπουλου, και το έγκλημα πολέμου με τις εκτελέσεις αμάχων στο χωριό Κοντομαρί Χανίων τον Ιούνιο του 1941

Πρόκειται για ένα βιβλίο/λεύκωμα με φωτογραφίες, ένα βιβλίο ορόσημο στο πεδίο της ιστοριογραφίας για την Κατοχή, που όταν πρωτοκυκλοφόρησε το 1980 στην Ελλάδα, από τις εκδόσεις ‘Μετόπη’, σημειώθηκε μια πραγματική έκρηξη.
Ο δημοσιογράφος, συγγραφέας και ερευνητής Βάσος Π. Μαθιόπουλος, ανταποκριτής ελληνικών ΜΜΕ (‘Βήμα’ και ‘Νέα’) στη Δυτική Ευρώπη, κατόρθωσε να αποκτήσει αρκετές σειρές φωτογραφιών από την περίοδο της γερμανικής Κατοχής στην Ελλάδα, από τα κρατικά Ομοσπονδιακά Αρχεία της Δυτικής Γερμανίας, τα BundesArchiv. Κάποιες από τις φωτογραφίες αυτές δημοσιεύτηκαν αρχικά στπ περιοδικό ‘Ταχυδρόμος‘, το 1980, και ήταν η πρώτη φορά που ο κόσμος μπορούσε να δει τι ακριβώς ήταν τα διαβόητα Τάγματα Ασφαλείας, και πως ήταν οι οπλίτες και οι αξιωματικοί τους, οι περιβόητοι Ράλληδες, αλλά και τι είδους επιχειρήσεις έκαναν, πάντοτε μαζί με τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής. Το βιβλίο είχε τίτλο ‘Εικόνες Κατοχής‘ και υπότιτλο ‘Φωτογραφικές μαρτυρίες από τα γερμανικά αρχεία για την ηρωική αντίσταση του ελληνκού λαού‘.

Το εξώφυλλο από την 3η έκδοση του βιβλίου, από τις εκδόσεις ‘Ερμής’, το 1990.

 

Για πρώτη φορά, έβλεπε το κοινό την σκηνή ενός εφήβου, του Βλάσση Αποστολάρη, κρεμασμένου σε ένα δέντρο σε κεντρικό δρόμο των Αμπελοκήπων της Αθήνας ή την σκηνή ενός άλλου νεαρού, σχεδόν παιδιού, επίσης να κρέμεται από ένα δέντρο νεκρός, και δίπλα του ο γερμανοτσολιάς να χαμογελάει στον φακό. Για πρώτη φορά, είδαν οι αναγνώστες τον διαβόητο Συνταγματάρχη Γεώργιο Πούλο και την συμμορία του, μαζί με Γερμανούς αξιωματικούς και οπλίτες, ασφαλώς, και από κοντά και ο παπάς του ΕΕΣ ή ‘Poulos Verband‘, και είδαν φωτογραφία του Πούλου να βγάζει λόγο «εναντίον του μπολσεβικισμού» σε ένα χωριό της Δυτικής Μακεδονίας, μάλλον στον Πελαργό.
Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν άμεση. Πολλοί έγραψαν στον ΔΟΛ και στον κ. Μαθιόπουλο για να δώσουν παραπάνω πληροφορίες για τις φωτογραφίες αυτές, μιας και στα αρχικά φιλμ δεν υπήρχαν λεζάντες ή άλλες πληροφορίες. Οι μόνες πληροφορίες ήταν η χρονολογία που πάρθηκαν οι φωτογραφίες (οι περισσότερες στο 1943 και κάποιες στο 1944) και το όνομα του φωτογράφου κάποιων από τις σειρές φωτογραφιών, κάποιος Μίλερ που υπηρετούσε στα Ες-Ες.

Τάσος Κωστόπουλος – Κριτική στο βιβλίο Σπύρος Καράβας, «Η ταξική «καρδιά» του Μακεδονικού» (άρθρο στην «Ελευθεροτυπία» 2010-12-28)

Ο Σπύρος Καράβας είναι επίκουρος καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Αιγαίου, και συγγραφέας, μεταξύ άλλων, του βιβλίου «Η ταξική «καρδιά» του «Μακεδονικού», Μακάριοι οι κατέχοντες την γην. Γεωκτητικοί σχεδιασμοί προς απαλλοτρίωση συνειδήσεων στη Μακεδονία 1880-1909» (εκδόσεις Βιβλιόραμα), Αθήνα 2010.

Από το εξώφυλλο του βιβλίου, Σπύρος Καράβας, Η ταξική «καρδιά» του Μακεδονικού, Aγρόκτημα στην Κορφούλα (Νοβοσέλο) Καστοριάς.

 

Μικρή πρόταση: Το βιβλίο αυτό, για το οποίο ο Τάσος Κωστόπουλος, εκ των φορέων του ‘Ιού‘ υπογράφει την κριτική, μαζί με κάποια ακόμη βιβλία, όπως π.χ. τη ‘Μακεδονική διαμάχη‘ του Loring Danforth, το ‘Μακεδονικές ιστορίες και πάθη (1870-1990)‘ της Αναστασίας Καρακασίδου, και τα ‘Απαγορευμένη γλώσσα, Κρατική καταστολή των σλαβικών διαλέκτων στην ελληνική Μακεδονία‘, αλλά και το ευρύτερου ιστορικού πεδίου ‘Πόλεμος και εθνοκάθαρση, Η ξεχασμένη πλευρά μιας δεκαετούς εθνικής εξόρμησης 1912-1922‘ του ίδιου του Τάσου Κωστόπουλου, κατά τη γνώμη μας, μπορούν να αλλάξουν μια για πάντα την τυχόν κοντόφθαλμη εθνικιστική οπτική όσων αναγνωστών ζουν μέσα στην άγνοια, και εάν είναι ανοιχτόμυαλοι και καλοπροαίρετοι, να καταλάβουν πολλές αλήθειεςτην αλήθεια για τους εθνικά Μακεδόνες και το Μακεδονικό έθνος.

Τα στοιχεία του βιβλίου εδώ και τα στοιχεία του συγγραφέα εδώ, από την Βιβλιονέτ.

Διαβάστε την κριτική, όπως δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία» στις 28 Δεκεμβρίου 2010.