Τρεις στιγμές της Siemens: Από τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης στην χούντα του Παττακού, και στον Μητσοτάκη, τον Χριστοφοράκο και τον Χριστόδουλο

Τρεις στιγμές από την ιστορία της Siemens:

1943:

Στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Siemens-Schuckert, όπως λεγόταν τότε, εκμεταλλεύτηκε την καταναγκαστική εργασία των κρατουμένων στα στρατόπεδα εξόντωσης. Η εταιρεία είχε μάλιστα ένα εργοστάσιο μέσα στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Αουσβιτς. Η εταιρεία παρείχε στο ναζιστικό καθεστώς ηλεκτρικά εξαρτήματα, απαραίτητα για τη λειτουργία της γερμανικής πολεμικής μηχανής, τα οποία κατασκευάζονταν στα ναζιστικά στρατόπεδα θανάτου. Στα εργοστάσια, τα οποία διοικούσαν SS σε συνεργασία με υψηλόβαθμα στελέχη της εταιρείας, οι συνθήκες διαβίωσης και εργασίας ήταν απάνθρωπες και ο θάνατος καθημερινό φαινόμενο, ειδικά σε συνδυασμό με τον υποσιτισμό.
Προς το τέλος του Β’ΠΠ, πολλές εγκαταστάσεις και εργοστάσια στο Βερολίνο και σε άλλες μεγάλες πόλεις καταστράφηκαν από τις συμμαχικές αεροπορικές επιδρομές. Για την πρόληψη περαιτέρω ζημιών και για την απρόσκοπτη συνέχιση της παραγωγής, οι Ναζί μετακίνησαν τις μονάδες παραγωγής προς ασφαλέστερες περιοχές που δεν πλήττονταν από τα συμμαχικά αεροπλάνα. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, η Siemens λειτουργούσε σχεδόν 400 μονάδες παραγωγής στα τέλη του 1944 και στις αρχές του 1945.
Πηγή: Wikipedia

Εργάτες στα εργοστάσια της Siemens, καταδικασμένοι σε θάνατο, ούτως ή άλλως. Εργο του Rudolf Lipus (1893-1961) με τίτλο ‘Les deportes contraints au travail chez Siemens, 1943’ του 1959 (Crayon). Πηγή: Bildarchiv Preussischer Kulturbesitz 1959.

 

1969:

Διαβάζουμε στην ιστοσελίδα της εταιρείας:

«Με τη χρηματοδότηση της Εθνικής Τράπεζας, η Siemens εγκαθίδρυσε την Τηλε Βιομηχανία Α.Ε. το 1963. Το εργοστάσιο τηλεπικοινωνιών στη Θεσσαλονίκη ήταν η πιο προηγμένη μονάδα παραγωγής της Siemens στην Ελλάδα εκείνη την εποχή».

Πρόεδρος το 1969 ήταν ο Peter von Siemens (1911-1986), εγγονός του ιδρυτή Wilhelm von Siemens. Ο Peter von Siemens πέρασε ολόκληρο τον Β’ΠΠ στη Νότιο Αμερική. Είχε πάει εκεί το 1937, και δεν γύρισε παρά μόνο το 1948.

Advertisement

Μπλόκο της Κοκκινιάς: Οι γερμανοτσολιάδες που μάτωσαν την πλατεία της Οσίας Ξένης, τα πτώματα στη μάντρα των εκτελέσεων και άλλες ιστορίες δωσιλογικής εθνικοφροσύνης: Φωτογραφίες

17 Αυγούστου 1944. Το μπλόκο της Κοκκινιάς. Από τις τέσσερις οργανώσεις του ΕΑΜ στον Πειραιά, το ΕΑΜ Κοκκινιάς ήταν η πιο δυνατή και η πιο μαζική. Εξι μήνες προσπαθούσαν Γερμανοί και ταγμασφαλήτες να πατήσουν πόδι, από το πρώτο μπλόκο, τον Μάρτιο της ίδιας χρονιάς, το προσπαθούσαν, όμως ο οργανωμένος λαός με τα φρουραρχεία του ΕΛΑΣ τους απωθούσαν συνεχώς. Ετσι, χρειάστηκε μεγάλη προετοιμασία από τους Ναζί και τους συνεργάτες τους, και συγκέντρωση μεγάλης δύναμης πυρός εκείνη τη μέρα του Αυγούστου για να καταφέρουν οι υποτακτικοί του Walter Schimana (Βάλτερ Σιμάνα) να πατήσουν πόδι στην Κοκκινιά.

Κάποιες σκηνές είχαμε περιγράψει στο άρθρο μας ‘Μιχάλης Νικολινάκος – Ο σεμνός ζεν πρεμιέ και αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης, από το μπλόκο της Κοκκινιάς στη μεγάλη οθόνη‘, και κάποιους πρωταγωνιστές στο άρθρο ‘Το δελτίο προγραφών και καταγγελιών με τους στοχοποιημένους από την ΟΠΛΑ προδότες – Η ‘κόκκινη βία’ [*] της εφημερίδας ‘Κατηγορώ’, έκδοση της ΚΟΑ του ΚΚΕ, Αθήνα, 1944‘

Ας δούμε μερικές ιστορίες από εκείνες τις μέρες.

# Αυτή η φωτογραφία δείχνει μια μονάδα των Ταγμάτων Ασφαλείας Αθηνών με τους διοικητές τους Ιωάννη Πλυτζανόπουλο και Γ. Σγούρο:

1944: Γερμανοτσολιάδες, Ιωάννης Πλυτζανόπουλος, Γ. Σγούρος και πιθανόν Θ. Σγούρος (Μπέμπης) πιθανόν πριν το μπλόκο στην Κοκκινιά.

 

Διόλου απίθανο να εικονίζονται οι συγκεκριμένοι άνδρες του Βάλτερ Σιμάνα που αιμοτοκύλισαν τη συνοικία εκείνη τη μέρα του Αυγούστου του 1944. Αντιμετώπισαν αντίσταση, όμως.

# Ενα από τα φρουραρχεία του ΕΛΑΣ στις 17 Αυγούστου 1944. Μια ταράτσα στην οδό Κυδωνιών (σημερινή Πέτρου Ράλλη). ΕΛΑΣίτες που αμύνονται στήνουν μυδράλλιο.

Φωτογραφία ντοκουμέντο: Μια ταράτσα στην οδό Κυδωνιών (σημερινή Πέτρου Ράλλη). ΕΛΑΣίτες στήνουν μυδράλλιο έτοιμοι να αμυνθούν.

Κωστής Καρπόζηλος – Ενα έγγραφο των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών αποκαλύπτει: Οι επαφές των ιταλών νεοφασιστών με τον Μακαρέζο και τον Λαδά (άρθρο στα ΕΝΘΕΜΑΤΑ της ΑΥΓΗΣ 2013-04-28)

Αποκαλύψεων συνέχεια για τις σχέσεις Ελλήνων και Ιταλών ακροδεξιών και για την «στρατηγική της έντασης» (και «αλά ελληνικά»), από τον φίλο Κωστή Καρπόζηλο, στο άρθρο με τίτλο «Οι επαφές των ιταλών νεοφασιστών με τον Μακαρέζο και τον Λαδά«, στα «Ενθέματα» της ΑΥΓΗΣ, Κυριακή 28 Απριλίου 2013· μαζί, και μια αναφορά στην αποκάλυψη του ιστολογίου μας για την προσχώρηση της ναζιστικής συμμορίας στην «Νέα Ευρωπαϊκή Τάξη».

Ένα έγγραφο των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών αποκαλύπτει: Οι επαφές των ιταλών νεοφασιστών με τον Μακαρέζο και τον Λαδά

του Κωστή Καρπόζηλου

«Όπως ακριβώς στην Ελλάδα»

MSI (Ιταλικό Κοινωνικό Κίνημα)

 

Τις πρώτες μέρες του Φεβρουαρίου του 1971 ο Νικόλαος Μακαρέζος και ο Ιωάννης Λαδάς συνάντησαν έναν ενθουσιώδη ιταλό φίλο του ελληνικού δρόμου προς την αντιδημοκρατική εκτροπή. Δεν επρόκειτο για εθιμοτυπική ή διπλωματική επίσκεψη: ο ιταλός επισκέπτης έφτασε στην Αθήνα εκπροσωπώντας τη φασιστική οργάνωση Movimento Sociale Italiano (MSI), προκειμένου να ζητήσει τη συνδρομή του δικτατορικού καθεστώτος σε ένα σχέδιο γενικευμένης αποσταθεροποίησης στην Ιταλία. Η παρασκηνιακή συνάντηση εγγράφεται στις πυκνές επαφές μεταξύ τμημάτων της στρατιωτικής δικτατορίας και του δυναμικού ιταλικού νεοφασιστικού κινήματος, που βασιζόταν σε ιδεολογικές ταυτίσεις και, κυρίως, στη διάθεση συντονισμού του αντικομμουνιστικού αγώνα. Το τελευταίο διάστημα το ζήτημα των διεθνών διασυνδέσεων του δικτατορικού καθεστώτος και ο ρόλος των ελληνικών φασιστικών κύκλων στην Ιταλία έχει αναδειχθεί μέσα από δημοσιεύματα που αναζητούν εκεί, μεταξύ άλλων, τις καταβολές των μεταπολιτευτικών μεταπλάσεων της ελληνικής άκρας Δεξιάς.[1] Το ενδιαφέρον αυτό, που συνδέεται προφανώς με τις πολιτικές προκλήσεις του σήμερα, συμβάλλει ταυτόχρονα στη χαρτογράφηση ενός πεδίου που αντιμετωπιζόταν από την ελληνική ιστοριογραφία μάλλον με περισσή περιφρόνηση και αφελή καχυποψία: τη σημασία των μυστικών υπηρεσιών, τις γεωγραφικές εξακτινώσεις του αντικομμουνιστικού αγώνα, τα πολλαπλά νήματα που συνέδεαν τους εσωτερικούς μηχανισμούς της δικτατορίας με τις οργανώσεις του «ελεύθερου κόσμου».

Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης και η ηγεσία της χούντας, το βίντεο

Η φωτογραφία μας είναι γνωστή από τον Ιούλιο του 2000, από τις σελίδες της εφημερίδας ‘Ελευθεροτυπία’ και του ‘Ιού’, σε ένα άρθρο τους με τίτλο ‘1969 μ.Χ. μετά χούντας και Χριστόδουλου, Οι αλησμόνητες εμπειρίες του κ. Χριστόδουλου Παρασκευαΐδη‘. Για να τη δείτε κλικ εδώ.

Ηρθε η ώρα να δούμε και το βίντεο, από τις ταινίες με ‘επίκαιρα’ της εποχής.

Η περιγραφή των σκηνών:

Τίτλος
Παράδοση του νέου Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος από τον Πρωθυπουργό Γεώργιο Παπαδόπουλο στον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμο στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών.

Είδος
Ταινία Επικαίρων

Περίληψη
Τελετή παράδοσης του νέου Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος
από τον Πρωθυπουργό Γεώργιο Παπαδόπουλο στον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμο, με την παρουσία του Αντιβασιλέα Γεώργιου Ζωιτάκη, του Αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων Οδυσσέα Αγγελή και άλλων επισήμων, στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών.

Περιγραφή
Άποψη του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού Αθηνών, όπου πραγματοποιείται η τελετή παράδοσης του νέου Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος από τον Πρωθυπουργό Γεώργιο Παπαδόπουλο στον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμο.
Αυτοκίνητο όπου επιβαίνει ο Γεώργιος Παπαδόπουλος φτάνει στο ναό.
Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος αποβιβάζεται από το αυτοκίνητο ενώ κόσμος συγκεντρωμένος στους γύρω δρόμους χειροκροτεί.
Άγημα στον προαύλιο χώρο του ναού.
Ο Αντιβασιλέας Γεώργιος Ζωιτάκης φτάνει στο ναό, όπου τον υποδέχεται δια χειραψίας ο Γεώργιος Παπαδόπουλος.
Ο Γεώργιος Ζωιτάκης και ο Γεώργιος Παπαδόπουλος εισέρχονται στο ναό όπου παραβρίσκονται ο Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων Οδυσσέας Αγγελής, ο Υπουργός Συντονισμού Νικόλαος Μακαρέζος και άλλοι επίσημοι.
Στο εσωτερικό του ναού, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος εκφωνεί λόγο ενώ ο Γεώργιος Ζωιτάκης, ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, ο Νικόλαος Μακαρέζος, ο Αναπληρωτής Υπουργός Προεδρίας Κυβερνήσεως Ιωάννης Αγαθαγγέλου, ο Υπουργός Δημοσίων Έργων Κωνσταντίνος Παπαδημητρίου, άλλοι κυβερνητικοί παράγοντες, ο Οδυσσέας Αγγελής, ο Αρχηγός του Στρατού Β. Τσούμπας και άλλα μέλη της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, ο Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης και τα μέλη της Ιεράς Συνόδου παρακολουθούν.
Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος παραδίδει στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο τον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος εκφωνεί λόγο ενώ οι παριστάμενοι παρακολουθούν.

 

Και λίγη ιστορία, για να καταλαβαίνουμε καλύτερα τι βλέπουμε.

Ο Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή το 1962 και από τη Σχολή Θεολογίας το 1967. Από τις αρχές του 1967 υπηρετούσε ήδη την υπακοή και τη μετάνοια, υπό τον Ιερώνυμο. Το Μάιο του 1967, λίγες μέρες μετά το πραξικόπημα, η χούντα διορίζει τη λεγόμενη ‘αριστίνδην Σύνοδο’ στην οποία επικεφαλής και Αρχιεπίσκοπος είναι ο Ιερώνυμος.

Ο Ιερώνυμος εκφράζει δημόσια την ευγνωμοσύνη του προς την Εθνικήν Κυβέρνησιν και προσωπικώς προς τον υπουργόν εθνικής παιδείας και θρησκευμάτων Κωνσταντίνον Καλαμποκιάν, πρώην Αρεοπαγίτην:

«Η Εθνική Κυβέρνησις ηθέλησεν ίνα η αναγεννητική πνοή την οποίαν αντιλαμβανόμεθα πνέουσα εις πάντας τους τομείς της δημοσίας ζωής πνεύση και εντός της Εκκλησίας. Επιθυμούμεν να επαναλάβωμεν τας προς την Εθνικήν Κυβέρνησιν προσωπικάς ευχαριστίας». [23 Μαΐου 1967]

Τον Ιανουάριο του 1968, ο Χριστόδουλος διορίζεται επίσημα από τον Ιερώνυμο γραμματέας της Ιεράς Συνόδου. Στη θέση αυτή παρέμεινε και μετά την αλλαγή φρουράς (Σεραφείμ αντί Ιερώνυμου) έως ότου εκλέχθηκε Μητροπολίτης στις 13 Ιουλίου 1974, λίγες μόνο μέρες πριν πέσει η χούντα του Ιωαννίδη.

Τελικά, ο Χριστόδουλος ήξερε ότι γίνονταν βασανιστήρια επί χούντας ή το αγνοούσε πλήρως;;;

Δύσκολο να δοθεί απάντηση όταν έχουμε να κάνουμε με έναν τέτοιο ειλικρινήν ανυπόκριτον σεπτόν ιεράρχην.

Κατά 33,3% μάλλον κάτι είχε πάρει το αυτί του.