Η χρυσαβγίτικη επιτομή της ηλιθιότητας – Ούτε μια προβοκάτσια δεν μπορούν να στήσουν χωρίς να καρφωθούν

[Πρωθυστερόγραφο: Υπενθυμίζουμε την ‘Πολιτική Αναδημοσιεύσεων‘, την οποία, παρακαλούμε διαβάστε την, σε περίπτωση αντιγραφής του άρθρου –ευχαριστούμε. Φυσικά, αναδημοσιεύσεις και reblog, με αναφορά στην πηγή, είναι πάντα ευπρόσδεκτες. Οι σύνδεσμοι προς τις ιστοσελίδες των νεοναζί οδηγούν σε αντίγραφα αυτών· δεν τους χαρίζουμε κλικ και επισκεψιμότητα.].

Είναι ηλίθιοι. Αλλιώς δεν θα ήταν χρυσαβγίτες.

Δείτε τη φωτογραφία αυτή και προσέξτε το σφυροδρέπανο:

Εργο ηλίθιου χρυσαβγίτη. Τα ορθόδοξα σφυροδρέπανα κοιτάζουν πάντα αριστερά.

 

Και μετά διαβάστε αυτό:

h**p://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/janthh-kkedes-apeilhsan-dieuthunth-scholeiou-kai-kathgoroun-thn-chrush-augh

Γράφουν (τα bold δικά τους):

«Έχουν ξεφύγει οι κομμουνιστές! Έγραψαν απειλητικά συνθήματα με υπογραφή και τα ρίχνουν στην Χρυσή Αυγή

Όλα ξεκίνησαν όταν την περασμένη Τετάρτη στον χώρο του 1ου ΕΠΑΛ Ξάνθης εντοπίστηκε υβριστικό σύνθημα προς τον διευθυντή του σχολείου, το οποίο έφερε την υπογραφή της ΚΝΕ. Όμως ο διευθυντής του σχολείου παρά το ότι θίχτηκε και απειλήθηκε από το περιεχόμενο του αναγραφόμενου συνθήματος, αντί να πάει και να καταγγείλει το περιστατικό στο τοπικό αστυνομικό τμήμα, πήγε και το κατήγγειλε στην τοπική οργάνωση Ξάνθης του ΚΚΕ. Προφανώς ο αριστερών πεποιθήσεων αν όχι κομμουνιστής διευθυντής προσπάθησε να σώσει τα ασυμμάζευτα, ειδοποιώντας του συντρόφους του ώστε να σώσουν επικοινωνιακά το γεγονός.

Αμέσως οι Κκέδες της Ξάνθης έστειλαν τους νεολαίους τους έξω από τον χώρο του σχολείου, ενημερώνοντας πως το σύνθημα δεν έχει συνταχθεί από τους ίδιους. Όμως αυτό δεν ήταν αρκετό. Το θέμα είχε πάρει διαστάσεις στον τοπικό Τύπο και μετά από «λαϊκή» συνέλευση μεταξύ των μελών του ΚΚΕ αποφασίστηκε να παραχωρήσουν συνέντευξη στα τοπικά ΜΜΕ και να κατηγορήσουν ότι πίσω από όλα αυτά βρίσκεται η Χρυσή Αυγή! Πέρα από την γεμάτη λάσπη, ψέμματα και συκοφαντίες συνέντευξη οι Κκέδες μεταξύ των άλλων κατήγγειλαν ότι, μετά από όλα αυτά που έκαναν οι Χρυσαυγίτες στο σχολείο της Ξάνθης, δέχθηκαν ανώνυμα απειλητικά τηλεφωνήματα έως και προπηλακισμούς!!! […]»

Διαμαρτύρονται οι κρετίνοι, ότι τους ενοχοποίησαν άδικα, λέει, ότι δεν έχουν καμία σχέση με το σύνθημα, λέει, ότι είναι προβοκάτσια του ΚΚΕ εναντίον τους.

Ρε τα βόιδια.

Ούτε μια προβοκάτσια δεν μπορούν να κάνουν σωστά.

Advertisement

Πομάχτσκου-Ουρούμτσκου Λεκσικό, Πομακοελληνικό Λεξικό

Υπήρξαν δύο σετ, ας τα πούμε έτσι, βιβλίων για την πομακική γλώσσα (λεξικά, γραμματική, συντακτικό, αλφαβητάριο, ελληνο-πομακικοί διάλογοι).

Το πρώτο σετ ήταν εκδόσεις του Δ’ Σώματος Στρατού , γύρω στο 1996-1998, επί υπουργίας Αρσένη, και με συγγραφείς δύο μορφωμένους Πομάκους, που υπηρετούσαν τη θητεία τους εκείνον τον καιρό. Από δημοαίευμα της εποχής, διαβάζουμε ότι ο ένας από τους δύο Πομάκους στρατιώτες λεγόταν Ριτβάν Καραχότζα, (ίσως να υπάρχει συγγένεια με τον Σεμπαϊδήν Καραχότζα), και ήταν απόφοιτος του ιεροσπουδαστηρίου Εχίνου και της ΕΠΑΘ (Ειδική Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης, για μουσουλμάνους).και ήταν και ο πρώτος Πομάκος έφεδρος αξιωματικός (δόκιμος), και ο άλλος, επίσης απόφοιτος της ΕΠΑΘ, λεγόταν Αϊντίν Μουμίν. Τους συνέδραμαν δύο φιλόλογοι, ο Παναγιώτης Δημόπουλος και ο Παναγιώτης Παπαδημητρίου, συγγραφέας πολλών βιβλίων για τους Πομάκους.

Πομακικό αναγνωστικό.

Το δεύτερο σετ, με παρόμοια, αλλά διαφορετικά (και πολύ πρόχειρα) βιβλία προήλθαν από χρηματοδότηση της κατασκευαστικής εταιρείας «Μηχανικής Α.Ε.» του Πρόδρομου Εμφιετζόγλου, επίσης γύρω στο 1996-1997. Τα βιβλία συντάχθηκαν από το δάσκαλο Πέτρο Θεοχαρίδη και τους Πομάκους δασκάλους Αϊντίν Μουμίν και Μουζαφέρ Καπζά, Τα λεξικά λεγόταν «Πομακοελληνικό Λεξικό, Πομάχτσκου-Ουρούμτσκου Λεκσικό» και «Ελληνοπομακικό Λεξικό, Ουρούμτσκου-Πομάχτσκου Λεκσικό«, και μαζί με την «Γραμματική της πομακικής γλώσσας» ήταν όλα εκδόσεις Αίγειρος, θεσσαλονίκη, 1996, με αναγραφή της χορηγίας «του προέδρου της τεχνικής εταιρείας «ΜΗΧΑΝΙΚΗ Α.Ε.», κ. Πρόδρομο Εμφιετζόγλου».
Εδώ, είχαμε μαζί και την έκδοση δύο πομακόγλωσσων εφημερίδων και την έκδοση κασετών με πομακικά τραγούδια και μουσική, τη δημιουργία πολιτιστικών συλλόγων και ενός «Κέντρου Πομαικών Ερευνών», και μαζί και … έργα από τη «Μηχανική Α.Ε.», γέφυρες και δρόμους. Η πρώτη εφημερίδα ήταν η «Ζαγάλισα» (Αγάπη), κλικ εδώ, και η δεύτερη η «Γκαζέτα Πομάτσκι«.

Χαρακτηριστικά δύο-τρία πράγματα:

1. Οι λέξεις που καταγράφονται είναι 6.500, και καμμία δεν αφορά τη θάλασσα (πράγμα που σημαίνει ότι οι Πομάκοι ήταν ανέκαθεν ορεσείβιοι, άρα ο ισχυρισμός για «μεσογειακό λαό, απογόνων των Θρακών και του μεγαλέξανδρου» πάει στράφι).
2. Το αλφάβητό τους, στο πρώτο σετ βιβλίων, έχει 31 γράμματα, για να αποδίδονται και οι παραπάνω φθόγγοι, ίσως, ενώ στο δεύτερο έχει 28 γράμματα.
3. Τα βιβλία της «Μηχανικής Α.Ε.» ήταν τόσο πρόχειρα, αντιεπιστημονικά και κακογραμμένα (π.χ τελική χρήση διαφορετικού αλφαβήτου από αυτό που προτείνουν), ώστε δέχτηκαν πολύ σκληρή κριτική, παρά την επικοινωνιακή προώθησή τους από τα ΜΜΕ.

Τάσος Κωστόπουλος – Ο τυποκτόνος νόμος ξαναχτύπησε, υπόθεση Χαράς Νικοπούλου (άρθρο στην “Ελευθεροτυπία” 2011-02-27)

Προτού περάσουμε στην αναδημοσίευση του, εκ των φορέων του ‘Ιού‘, Τάσου Κωστόπουλου, άρθρου με τίτλο ‘Ο τυποκτόνος νόμος ξαναχτύπησε‘, από την εφημερίδα Ελευθεροτυπία’ της Κυριακής 27 Φεβρουαρίου 2011, να θυμίσουμε ένα παλαιότερο σχετικό κείμενο του ‘Ιού’, σχετικό με τη Χαρά Νικοπούλου, με τίτλο ‘Δυο πολιτικές για τη μειονότητα, Η εκπαίδευση της Θράκης σε ριάλιτι‘.

Σκίτσο του Θανάση Πέτρου

Το σημερινό άρθρο:

Ο τυποκτόνος νόμος ξαναχτύπησε

Του ΤΑΣΟΥ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

Η επιβολή εξοντωτικών για τις εφημερίδες αποζημιώσεων για τη «συκοφαντική δυσφήμιση» δημόσιων λειτουργών είναι ένα ζήτημα που έχει προβληματίσει κατά καιρούς όσους ενδιαφέρονται για την ελευθερία του τύπου στη χώρα μας.

Μια πρόσφατη απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ροδόπης (94/2010), με εναγόμενη τη μειονοτική εφημερίδα «Γκιουντέμ» της Κομοτηνής και ενάγουσα τη γνωστή δασκάλα Χαρά Νικοπούλου, επαναφέρει στην επικαιρότητα το λεπτό αυτό ζήτημα, με «εθνικές» πλέον αποχρώσεις.

African-Greeks. Απόγονοι σκλάβων στην Ελλάδα. Η μειονότητα της μειονότητας!

Νέγροι έποικοι στην απογραφή της Θεσσαλονίκης. Εικόνα και λεζάντα από ένα άρθρο του Ευάγγελου Χεκίμογλου για την απογραφή της Θεσσαλονίκης το 1913.

 

Απόγονοι μαύρων (νέγρων) σκλάβων στην Ελλάδα. African-Greeks, θα λέγαμε, μαύροι, όχι απλά μελαμψοί,
…αλλά νέγροι.

Παντελώς άγνωστοι. Η μειονότητα της μειονότητας!

Πόσοι, άραγε, γνωρίζουν την ύπαρξή τους; Ζουν απομονωμένοι σε χωριά της Θράκης παίζοντας «το ρόλο που οι άλλοι τους έδωσαν». Πρόκειται, κυριολεκτικά, για τη μειονότητα της μειονότητας! Είναι οι έλληνες νέγροι, που σήμερα δεν ξεπερνούν τους διακόσιους και στην πολυφυλετική Θράκη κατείχαν την τελευταία θέση στην αυστηρή «οθωμανική ιεραρχία: Τούρκοι, Πομάκοι, Γύφτοι και τελευταίοι οι (Ελληνες) Νέγροι».
Ελάχιστοι στην υπόλοιπη Ελλάδα γνωρίζουν ότι υπάρχουν έλληνες πολίτες με νέγρικα χαρακτηριστικά. Κανένας δεν έχει ασχοληθεί μαζί τους, ούτε καν σε επιστημονική βάση, πλην ελαχίστων που μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού.