Η Χρυσή Αυγή, το φασιστικό κρατικοπαρακράτος και οι κρυφές χρηματοδοτήσεις: Νέα στοιχεία – Εννιά συν μία άγνωστες σκηνές από την ιστορία της ελληνικής ακροδεξιάς που ρίχνουν φως στην άγνωστη Χρυσή Αυγή – Μια ακτινογραφία της μεταμφίεσης του ναζιστικού ζόμπι [Σειρά άρθρων: Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά #04]

[Πρωθυστερόγραφο: Υπενθυμίζουμε την ‘Πολιτική Αναδημοσιεύσεων‘, την οποία, παρακαλούμε διαβάστε την, σε περίπτωση αντιγραφής του άρθρου –ευχαριστούμε. Φυσικά, αναδημοσιεύσεις και reblog, με αναφορά στην πηγή, είναι πάντα ευπρόσδεκτες. Οι σύνδεσμοι προς τις ιστοσελίδες των νεοναζί οδηγούν σε αντίγραφα αυτών· δεν τους χαρίζουμε κλικ και επισκεψιμότητα.].

Σαν ελάχιστο φόρο τιμής, τώρα που συμπληρώνεται ένας χρόνος από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, και σαν ελάχιστη προσφορά στους αντιφασίστες και τις αντιφασίστριες και όποιον άλλο ενδιαφέρεται να κάνει κάτι για να φτιαχτεί ο κυματοθραύστης απέναντι στη ναζιστική απειλή, και όπως είχαμε αναγγείλει (‘Μικρή παρουσίαση: Τι θα διαβάσουν οι επισκέπτες του XYZ Contagion στην τέταρτη μεγάλη έρευνα για τη Χρυσή Αυγή, το φασιστικό κρατικοπαρακράτος και τις κρυφές χρηματοδοτήσεις‘), παρουσιάζουμε το σημείωμα αυτό, το οποίο αποτελεί την τέταρτη συνέχεια της σειράς ‘Η Χρυσή Αυγή: Νέα στοιχεία – Σειρά άρθρων: Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά #xx‘, όπου xx ο αύξων αριθμός), μετά από τα τρία προηγούμενα κείμενά μας σ’ αυτή τη σειρά:

# Χρυσή Αυγή: Η κρυφή ιεραρχία, η πραγματική ηγεσία, το ‘χρίσμα’ για τα μυημένα μέλη και οι δοκιμασίες πριν τις τελετές μύησης (επιθέσεις σε ανύποπτους ‘εχθρούς της ράτσας’) [Σειρά άρθρων: Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά #03]
https://xyzcontagion.wordpress.com/2014/04/24/kryfa-03-ierarxia-teletes/

# Τα σχέδια της Χρυσής Αυγής για το Πολίτευμα, όπως ακούστηκαν μέσα στο Πολιτικό της Γραφείο: «Στόχος μας η κατάργηση της Δημοκρατίας και η κατίσχυση της ‘Πολιτείας’ (=του Ράιχ)» [Σειρά άρθρων: Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά #02]
https://xyzcontagion.wordpress.com/2014/01/07/kryfa-02-sxedia-xa-politevma/

# Ξένοι νεοναζί καλεσμένοι του Γκέμπελς της Χρυσής Αυγής Γιώργου Μάστορα (Μισιάκα): «Η συναγωγή θα γίνει ένα ωραίο δημόσιο αποχωρητήριο» [Σειρά άρθρων: Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά #01]
https://xyzcontagion.wordpress.com/2013/12/10/kryfa-01-mastoras-synagogi/

Στην εισαγωγή του τελευταίου λινκ υπάρχει το σκεπτικό αυτής της νέας σειράς, συνεπώς εδώ θα θυμίσουμε μόνο πως όλα τα άρθρα της νέας κατηγορίας ‘Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά‘ θα βρίσκονται σε αυτό εδώ το λινκ, μαζί με κάποιες προηγούμενες δημοσιεύσεις μας, οι οποίες -όπως τουλάχιστον σημειώνουν πολλοί- έχουν βοηθήσει στην ενημέρωση του κόσμου για το πραγματικό ποιόν της οργάνωσης, έχουν χρησιμεύσει στην ιδεολογική θωράκιση του αντιφασιστικού κινήματος και έχουν χρησιμοποιηθεί στον δημόσιο λόγο αρκετά, όπως αυτές για τα εκρηκτικά και τα όπλα του Φύρερ Μιχαλολιάκου κατά την δεκαετία του 1970 (κλικ εδώ), ή για την προσχώρηση της ναζιστική γκρούπας στην Νεοναζιστική Διεθνή ήδη από τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας της (κλικ εδώ), ή για το (ανύπαρκτο) επάγγελμα του Φίρερ της ναζιστικής γκρούπας (κλικ εδώ), ή για τον ταγματασφαλήτη πατέρα του, όπως και για τους δωσίλογους, προδότες, χίτες και τ/αλήτες προγόνους όλων των ηγετικών στελεχών (κλικ εδώ), ή για την υπόγεια χρηματοδότησή της από μεγάλα κόμματα (κλικ εδώ) ή για την στρατολόγηση ανηλίκων (κλικ εδώ), ή για τη διπλή γλώσσα («Είμαστε εθνικοσοσιαλιστές και δεν αλλάζουμε, αλλά θα παριστάνουμε τους ‘εθνικιστές’ για τον χαζό κόσμο») και εξαπάτηση των ψηφοφόρων (κλικ εδώ), ή για την 21η Δεκεμβρίου σαν παγανιστική-μυστικιστική-ναζιστική ημέρα μύησης-ορκωμοσίας νέων μελών της Χρυσής Αυγής (κλικ εδώ), ή για τις ανατριχιαστικές αντιλήψεις της -μεταμφιεσμένης αλλά πάντα εθνικοσοσιαλιστικής- Χρυσής Αυγής για τον Χριστιανισμό και για τον ρόλο της γυναίκας (κλικ εδώ), ή για τις απόψεις της ΧΑ (ευθανασία και στείρωση) για τα «άτομα με ειδικές ανάγκες, επιληπτικούς, αλκοολικούς και τοξικομανείς» και την ‘ευγονική αναγκαιότητα’, την ‘διοικητική ιατρική’ και το ‘Aufartung’ (κλικ εδώ), αλλά και ένα σημείωμα με θέμα την εμπειρία άλλων χωρών στην αντιμετώπιση αντικοινοβουλευτικών ναζιστικών εγκληματικών συμμοριών όπως η ΧΑ (κλικ εδώ), όπως και η μοναδική ‘Ανοιχτή επιστολή από τον πατέρα ενός εγκαίρως αποχωρήσαντα χρυσαυγίτη προς τους γονείς εκείνους που έχουν τα παιδιά τους στην Χρυσή Αυγή‘ κ.ο.κ. Μπορείτε να το κάνετε ‘bookmark‘, για γρήγορη πρόσβαση, και με την ευκαιρία, εδώ βρίσκεται και μια ανακεφαλαίωση με πολλές από τις προηγούμενες έρευνες.
Φάκελος Χρυσή Αυγή στο XYZ Contagion – Ολες οι έρευνες και τα άρθρα
https://xyzcontagion.wordpress.com/fakelos-xa-page-all-articles/

Εκτός συναγωνισμού, η έκτη μεγάλη έρευνα ‘Στον κόσμο του Blood & Honour’ με θέμα ‘‘Ροκ για την πατρίδα’ ή ‘πόγκο για τη σβάστικα’; Μπύρες, τατουάζ και Sieg Heil, για τους μυημένους στο ναζισμό‘, η πέμπτη μεγάλη έρευνα ‘Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής – Νέα στοιχεία και αποκαλύψεις, για πρώτη φορά στην Ελλάδα’ και η συμπληρωματική της ‘Νέα αποκλειστικά στοιχεία για την συμμετοχή Ελλήνων υπηκόων στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα: Οι δεσμοί αίματος του ελληνικού με τον σερβικό εθνικισμό και της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς με τη Χρυσή Αυγή‘, και ‘Οι ελληνικοί μύθοι για την γιουγκοσλαβική τραγωδία 1991-1995 και οι αλήθειες που δεν ακούστηκαν ποτέ στα ελληνικά ΜΜΕ‘. Μαζί, επίσης για πρώτη φορά ‘Ολη η αλήθεια για τη Σρεμπρένιτσα‘.

Είπαμε πολλά, αλλά απαραίτητα, συνεπώς ας περάσουμε τώρα στο κυρίως θέμα. Τίτλος του τέταρτου άρθρου:

Ας μας επιτραπεί να κάνουμε μια πρόταση, πρώτα, στους επισκέπτες του ιστολογίου, την εξής: Θα ήταν καλή ιδέα να διαβαστεί πρώτα ένα είδος εισαγωγής που είχαμε γράψει πριν λίγο καιρό (‘Εκατό χρόνια φασιστικές οργανώσεις: Μικρή συμβολή στην περιοδολόγηση + Κάποιες σκέψεις για τις αιτίες της εκτίναξης της Χρυσής Αυγής‘), σαν προοίμιο του παρόντος άρθρου, έτσι ώστε ο αναγνώστης να έχει μια όσο το δυνατόν αναλυτική (και συνθετική) εποπτεία του ιστορικού παρελθόντος του φαινομένου, μαζί με τη γνώμη μας και την ανάλυση για το φαινόμενο της εκτίναξης της Χρυσής Αβγής.

 

Αν λ.χ. έπρεπε ποτέ να διαλέξουμε ένα μόνο κείμενο που να απαντάει στην ερώτηση ‘Τι ακριβώς είναι η Χρυσή Αυγή;;;‘, θα διαλέγαμε αυτό εδώ, το οποίο, μάλιστα, είναι γραμμένο από τους ίδιους, εν είδει μανιφέστου. Είναι από το τχ #5, Μάιος 1981, και μέσα γράφουν, με αρκετή έπαρση και με θυμό, ίσως, γιατί «είμαστε παγανιστές, ναζιστές, τυχοδιώκτες, αναρχικοί, εξτρεμιστές».
Το παράξενο είναι, πως τις ίδιες ακριβώς φράσεις φέρεται να είχε χρησιμοποιήσει 12 χρόνια πριν, το 1969, ο φασίστας του ΕΣΕΣΙ Γιώργος Βεντούρης (θα μιλήσουμε στη συνέχεια γι’ αυτούς τους φασίστες), σε μια ενδοφασιστική διαμάχη στην Ιταλία. Αυτό μπορεί να εξηγείται μόνο με δύο τρόπους: Είτε ο Βεντούρης ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της ΧΑ και ξαναέγραψε το 1981 όλα όσα είχε πει το 1969, είτε το λογύδριο-μανιφέστο αυτό είχε δημοσιευτεί και υπήρχε εκ των προτέρων κάπου, και οι νεοναζί το ανασύρουν και το χρησιμοποιούν κατά το δοκούν.

 

«Υπάρχουν πολλοί και διάφοροι που για διαφορετικούς λόγους και αιτίες ο καθένας ρίχνουν λάσπη εναντίον τού περιοδικού μας και των ανθρώπων πού μοχθούν για την έκδοσί του.

Μας κατηγορούν ότι είμαστε Παγανιστές, Ναζιστές, τυχοδιώκτες, αναρχικοί, εξτρεμιστές κτλ.
Ισως περιμένετε ότι με αυτό το άρθρο έχουμε σκοπό να απολογηθούμε και να ανατρέψουμε τα ηλίθια επιχειρήματα των διαφόρων δεκαρολόγων κατηγόρων μας που την μια μέρα εμφανίζονται Μεταξικοί, την άλλη Χουντικοί και την επομένην Βασιλικοί. Απεναντίας θα στηρίξουμε τις κατηγορίες τους δηλώνοντας όμως την πραγματική αιτιολογία κάθε χαρακτηρισμού πού μάς αποδίδουν.

Είμαστε παγανιστές γιατί η ύπαρξίς μας σέβεται και πορεύεται πάνω στους τόνους της μουσικής των φυσικών νόμων χωρίς να αγνοή την μαγεία του απρόβλεπτου, την μοναδικότητα της στιγμής και τον θετικό υποκειμενισμό τού ανθρώπου- στοιχείου της φύσεως. Είμαστε παγανιστές γιατί είμαστε Ελληνες, γιατί μας είναι αδύνατο να παραδεχθούμε άλλες άξιες εκτός από αυτές πού απορρέουν από το θαύμα τού Ελληνικού Πνεύματος. Είμαστε παγανιστές γιατί στη θέσι των ηρώων και των φιλοσόφων μας δεν θα μπορέσουμε ποτέ να βάλουμε προφήτες σκοτεινούς και βασιλιάδες αιμοσταγείς ενός άξεστου νομαδικού λαού. Είμαστε παγανιστές γιατί στην καλύτερη αντίθετη περίπτωσι θα συναντούσαμε τον θάνατο με την μορφή της ευτυχισμένης γαλήνης τού παραδείσου.

Είμαστε Ναζιστές […], γιατί μέσα στο θαύμα τής Γερμανικής Επαναστάσεως τού 1933 είδαμε την Δύναμι πού θα λυτρώση την ανθρωπότητα από την εβραϊκή σαπίλα, είδαμε την Δύναμη που θα μας οδηγήση σε μια καινούργια Ευρωπαϊκή αναγέννησι, είδαμε την λαμπερή αναβίωσι των αρχέγονων ενστίκτων της φυλής, είδαμε μία δυναμική φυγή από τον εφιαλτικό βιομηχανικό μαζάνθρωπο σέ έναν νέο και ταυτόχρονα αρχαίο και Αιώνιο τύπο ανθρώπου, τον άνθρωπο τής φιλοσοφίας και του πολέμου, τον άνθρωπο της Γης και τού Αίματος, τον άνθρωπο των ηρώων και των ημιθέων, τον αγνό αφελή και βίαιο άνθρωπο του Μύθου και των ενστίκτων.

Είμαστε τυχοδιώκτες γιατί θέλουμε να φέρουμε μία δημιουργική αλλαγή, μία κυριολεκτική ανατροπή της σημερινής τυραννίας της Λογικής και αυτό δεν είναι δυνατόν να γίνη παρά μόνον με μία παράλογη Πίστι σέ ένα πεπρωμένο πού θα στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο στις ιλιγγιώδεις εναλλαγές των διαθέσεων της βουλήσεως ενός απρόσωπου συλλογικού ασυνειδήτου.

Είμαστε αναρχικοί γιατί είμαστε ασυμβίβαστοι και φανατικοί και γιατί η μοναδική περίπτωσι να συνέβαινε το αντίθετο δεν ισχύει σήμερα. Είμαστε αναρχικοί και θα είμαστε μέχρι την στιγμή που θα κυριαρχήση η Αρχή τής Εθνικοσιαλιστικής Εξουσίας.

Είμαστε εξτρεμιστές γιατί μάθαμε να αγαπούμε και να μισούμε χωρίς μέτρο, αβυσσαλέα και αιώνια. Είμαστε εξτρεμιστές γιατί πιστεύουμε στην Αρετή και όχι στην Ηθική, στον πόλεμο και όχι στην ειρήνη. Είμαστε εξτρεμιστές γιατί η Ιστορία γράφεται από παράτολμους δημιουργούς με μεταφυσικές παρορμήσεις και όχι από φιλήσυχα ανθρωπάκια υπηρέτες της Εβραϊκής σαπίλας»
Πηγή: Περιοδικό Χρυσή Αυγή, ‘Εμείς’, τχ#5, Μάιος 1981.

 

Τα παραπάνω γράφονταν τον Μάιο του 1981. Ακριβώς 25 χρόνια αργότερα, ο Μιχαλολιάκος νιώθει την ανάγκη να εξηγήσει στα μέλη της γκρούπας του για ποιους λόγους πρέπει να αποφεύγουν να χρησιμοποιούν τους όρους ‘εθνικοσοσιαλισμός’ και ‘εθνικοσοσιαλιστές’ και γιατί πρέπει να μεταμφιεστούν για κάποιο χρονικό διάστημα σε ‘εθνικιστές’:

«[…] παλαιότερα, πριν από χρόνια, χρησιμοποιείτο στα κείμενα του Κινήματός μας ο όρος εθνικοσοσιαλισμός. Το γεγονός ότι τώρα χρησιμοποιούμε τους όρους εθνικισμός, λαϊκός εθνικισμός και κοινωνικός εθνικισμός [Σ.Σ.: όπου ‘κοινωνικός εθνικισμός’ = ‘Nationalsozialismus‘] δεν σημαίνει ότι αλλάξαμε ιδέες. Απλά, θεωρούμε περισσότερο πολιτικά δόκιμο το να χρησιμοποιούμε τους όρους αυτούς, γιατί είναι γεγονός ότι ο όρος ‘εθνικοσοσιαλισμός’ προκαλεί παρανοήσεις μετά από έναν ωκεανό προπαγάνδας εξήντα ολόκληρων ετών».
Πηγή: Εφημερίδα Χρυσή Αυγή, 06/04/2006, ‘Εθνικιστές ή ναζιστές;;; Αρνούμεθα το ιστορικό ψεύδος των «καλών» συμμάχων και των «κακών» φασιστών’.

Δεν χρειάζονται παραπάνω εξηγήσεις, όταν οι ίδιοι τους, μέσα στο επίσημο όργανό τους ομολογούν αυτό το κρυφτούλι, αυτή τη μεταμφίεση και τη διπλή γλώσσα. Αυτή τη διαδρομή των 35 περίπου ετών, πάντα πιστοί και αμετανόητοι ναζιστές, θα ιχνογραφήσουμε στο παρόν σημείωμα αυτό: Θα ασχοληθούμε από πολλούς δρόμους με τις κρυφές πτυχές της ιστορίας της ναζιστικής συμμορίας: Θα εστιάσουμε πρώτον, στη δράση του φασιστικού κρατικοπαρακράτους, δίπλα και μέσα στην οργάνωση, και ταυτόχρονα, στις πιθανές πηγές χρηματοδότησης. Και θα δούμε πως αυτοί οι δύο δρόμοι τέμνονται σε πολλά σημεία, μέχρι τον τελικό σκοπό τους, που δεν είναι άλλος από την κατάργηση του πολιτεύματος και την εγκαθίδρυση ενός σκληρού ολοκληρωτικού μονοκομματικού ναζιστικού τύπου κράτος, όπως έχουμε δείξει και εδώ, ‘Τα σχέδια της Χρυσής Αυγής για το Πολίτευμα, όπως ακούστηκαν μέσα στο Πολιτικό της Γραφείο: «Στόχος μας η κατάργηση της Δημοκρατίας και η κατίσχυση της ‘Πολιτείας’ (=του Ράιχ)» [Σειρά άρθρων: Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά #02]‘, 07/01/2014

Ακολουθούν εννιά συν μία άγνωστες σκηνές από την ιστορία της ελληνικής ακροδεξιάς, που ρίχνουν φως στην άγνωστη Χρυσή Αυγή: Μια ακτινογραφία της μεταμφίεσης του ναζιστικού ζόμπι.

# Σκηνή Πρώτη: Φεβρουάριος 2005, Γήπεδο Παναθηναϊκού, ΓΑΔΑ, Πατριαρχείο Ιεροσολύμων

# Σκηνή Δεύτερη: Ιούλιος 1964, ΕΚΟΦ, Εβραϊκή Συναγωγή, Παγκράτι

# Σκηνή Τρίτη: 23 προς 24 Ιουλίου 1974, ΕΑΤ-ΕΣΑ, Βρετανική Πρεσβεία, Αεροδρόμιο Ελληνικού

# Σκηνή Τέταρτη: Ιανουάριος 1977, Παγκράτι ξανά, Βόμβες σε βιβλιοπωλεία και κινηματογράφους

# Σκηνή Πέμπτη: Νοέμβριος 1977, προεκλογική περίοδος, Ιταλία, Γραφεία Εθνικής Παράταξης στον Πύργο Αθηνών, Φυλακές Κορυδαλλού, Ξενοδοχείο ‘Caravel’

# Σκηνή Εκτη: Ιανουάριος 1979, Βόμβες, όπλα και εκρηκτικά ξανά

# Σκηνή Εβδομη: 12 Απριλίου 1992, Ξενοδοχείο ‘Caravel’, Οργανισμός Κρατικών Λαχείων

# Σκηνή Ογδοη: Από την οδό Φιλολάου, Παγκράτι στο μέγαρο της Μεσογείων

# Σκηνή Ενατη: Από τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου στο Σήμερα, Connecting the dots

# Σκηνή Δέκατη και Τελική-Αυλαία: Ας συνοψίσουμε (Το παζλ συμπληρώνεται;;;) + Αντί επιλόγου + Υστερόγραφο: Η ομολογία για την μεταμφίεση, τη διπλή γλώσσα και το κρυφτούλι με την πραγματική τους ταυτότητα.

 

Θα δημοσιεύεται μία ‘Σκηνή’ κάθε μέρα, και με την ολοκλήρωση, οι 10 σκηνές θα αποτελέσουν ένα ενιαίο κείμενο-πανόραμα 🙂

Εδώ τώρα, βρίσκονται σε ένα ενιαίο κείμενο και οι δέκα αναρτήσεις με τις δέκα σκηνές, που βρίσκονται επίσης κάτω από την κατηγορία ‘Εννέα συν μία σκηνές από την ιστορία της Χρυσής Αυγής’.

 

---

 

@@@ Σκηνή Πρώτη: Φεβρουάριος 2005, Γήπεδο Παναθηναϊκού, ΓΑΔΑ, Πατριαρχείο Ιεροσολύμων

Ολοι έχουμε ακούσει για τις επαγγελματικές ασχολίες του μεγαλοστελέχους της ΧΑ Ηλία Παναγιώταρου -τουλάχιστον πριν πάρει το άτοκο δάνειο που δικαιούνται οι βουλευτές, απλά και μόνο επειδή είναι βουλευτές, -όλοι οι βουλευτές -ακόμη κι εκείνοι που βρίζουν τους άλλους βουλευτές για τα … προνόμιά τους. Από την εποχή που ήταν γνωστός ως ‘Rabbit‘ στις εξέδρες των φανατικών του Παναθηναϊκού, αλλά και αργότερα με την χρυσαβγίτικης παραλλαγής γηπεδική ‘ακτιβίστικη’ οργάνωση-συμμορία ‘Γαλάζια Στρατιά‘, ο Παναγιώταρος διατηρούσε επιχείρηση με το όνομα ‘Φάλαγγα‘, δίπλα ακριβώς από τα γραφεία του συνδέσμου παναθηναϊκών οπαδών του Κολωνού. Η ‘Φάλαγγα’ πουλούσε στρατιωτικά ρούχα, στολές, γιλέκα, καπέλα και άλλα τέτοιου είδους στρατιωτικής και αστυνομικής χρήσεως προϊόντα και φασιστογκάτζετ, σε χρυσαβγίτες ένστολους ή με πολιτικά, σε οπαδούς ομάδων και σε μέλη του Στρατού και των Σωμάτων Ασφαλείας [1].

Διαφήμιση του μαγαζιού του Παναγιώταρου στην οδό Μαραθωνομάχων σε περιοδικό-έκδοση του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης για τους Ειδικούς Φρουρούς.

 

Advertisement

Σκηνή Ογδοη #08: Από την οδό Φιλολάου, Παγκράτι στο μέγαρο της Μεσογείων (Από τις Εννιά συν μία άγνωστες ακτινογραφίες του ναζιστικού ζόμπι)

Συνεχίζουμε με την επόμενη Σκηνή (Ογδοη) από την σειρά των ‘Εννέα συν μία σκηνές από την ιστορία της Χρυσής Αυγής‘, της μεγάλης έρευνας με τίτλο ‘Η Χρυσή Αυγή, το φασιστικό κρατικοπαρακράτος και οι κρυφές χρηματοδοτήσεις: Νέα στοιχεία – Εννιά συν μία άγνωστες σκηνές από την ιστορία της ελληνικής ακροδεξιάς που ρίχνουν φως στην άγνωστη Χρυσή Αυγή – Μια ακτινογραφία της μεταμφίεσης του ναζιστικού ζόμπι [Σειρά άρθρων: Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά #04]‘.

Ο σύνδεσμος για την προηγούμενη σκηνή βρίσκεται ακριβώς επάνω αριστερά από τον τίτλο, το προοίμιο-εισαγωγή βρίσκεται εδώ ‘Εκατό χρόνια φασιστικές οργανώσεις: Μικρή συμβολή στην περιοδολόγηση + Κάποιες σκέψεις για τις αιτίες της εκτίναξης της Χρυσής Αυγής‘, η παρουσίαση βρίσκεται εδώ ‘Μικρή παρουσίαση: Τι θα διαβάσουν οι επισκέπτες του XYZ Contagion στην τέταρτη μεγάλη έρευνα για τη Χρυσή Αυγή, το φασιστικό κρατικοπαρακράτος και τις κρυφές χρηματοδοτήσεις‘ και η Σκηνή Πρώτη βρίσκεται εδώ ‘Σκηνή Πρώτη #01: Φεβρουάριος 2005, Γήπεδο Παναθηναϊκού, ΓΑΔΑ, Πατριαρχείο Ιεροσολύμων‘.

Υπενθυμίζουμε, πως όταν ολοκληρωθεί η δημοσίευση των δέκα σκηνών, αυτές θα συναποτελέσουν ένα ενιαίο κείμενο, που θα δημοσιευτεί ξεχωριστά.

 

---

 

@@@ Σκηνή Ογδοη: Από την οδό Φιλολάου, Παγκράτι στο μέγαρο της Μεσογείων

 

Είπαμε ‘πόρτα της Χρυσής Αυγής’, προηγουμένως, και μας ήλθαν στη μνήμη οι διαδρομές των αλλαγών στα κτίρια που νοίκιαζαν οι ναζιστές. Ας κάνουμε μια μικρή αναδρομή:

# 1980, Δεκέμβριος: Κυκλοφορεί το πρώτο τεύχος του περιοδικού ΧΑ και στην 2η σελίδα με τις πληροφορίες της έκδοσης, «Συντάσσεται από επιτροπή» διαβάζουμε, όμως πως για διεύθυνση δίνεται η οδός Φιλολάου 147, Παγκράτι, εκεί δηλαδή που κατοικεί ο «υπεύθυνος συμφώνως τω νόμω» Μιχαλολιάκος.

# 1982, τέλη, η ΧΑ ανοίγει γραφεία στην Ζωοδόχου Πηγής 16, 2ος όροφος. Αυτή η διεύθυνση εμφανίζεται, πλέον, και σαν διεύθυνση έκδοσης του περιοδικού τους. Από τον Μάρτιο του 1983, δίνεται στο περιοδικό και διεύθυνση Θεσσαλονίκης, στην οδό Λάζαρου Αντωνιάδου 1. Ομως, το περιοδικό θα κλείσει -προσωρινά, όπως αποδείχτηκε- και η οργάνωση δεν θα μακροημερεύσει σ’ εκείνη τη φάση, καθώς θα μεσολαβήσει ένα ταξίδι του Μιχαλολιάκου στη Νότια Αφρική και λίγο αργότερα, τον Σεπτέμβριο του 1984, ο Μιχαλολιάκος θα διακόψει τη λειτουργία της ΧΑ για να αναλάβει την αρχηγία της Νεολαίας της ΕΠΕΝ, θέση που θα κρατήσει μέχρι τον Ιανουάριο του 1985 [120].

 

Μαθήματα ‘Ιδεολογικής Επιμορφώσεως’ στα γραφεία της Ζωοδόχου Πηγής, τα χρόνια 1980-1983. Χιτλερόψυχοι με γελοία ψευδώνυμα και παρατσούκλια [121].

 

# 1985, στα τέλη του, ενοικιάζονται γραφεία στην οδό Κεφαλληνίας 52 και εκεί, στις 9 Φεβρουαρίου του 1986, «έλαβε χώρα η μυητική τελετή ίδρυσης του Εθνικοσοσιαλιστικού Τάγματος ‘Λαϊκός Σύνδεσμος – Χρυσή Αυγή’, από επτά επίσης προσεκτικά επιλεγμένα πρόσωπα, ταγμένους εθνικοσοσιαλιστές, υπό την ηγεσία του Νίκου Μιχαλολιάκου», όπως σημειώνει ο Γιάννης Περδικάρης, αφού πρώτα περιγράφει τον χώρο, με τις σβάστικες και τα εθνικοσοσιαλιστικά εμβλήματα, σημαίες και αφίσες, και με τα «εμβατήρια να δονούν τον χώρο» [122].

Στην εξώπορτα των γραφείων της Χρυσής Αυγής στην Κυψέλη. Ναζί skinhead και Oi που κόβουν λαρύγγια.

 

# 1993, στα τέλη, η ΧΑ μεταφέρεται στην οδό Γ’ Σεπτεμβρίου 19 [123].

# 1993-1996, ανοίγουν γραφεία πρώτα στον Βόλο (Ιάσονος και Κουταρέλια), και κατόπιν στα Χανιά, στην Πάτρα (Γούναρη και Ιωάννη Βλάχου 1), στην Καλαμάτα (Κωνσταντίνου Γεωργούλη 6), στην Καβάλα (Μεγ. Αλεξάνδρου 13), στη Λαμία (Ροζάκη Αγγελή 12), στη Σπάρτη, στη Ξάνθη (Μπρωκούμη 30), στη Λάρισα, στα Τρίκαλα (Νικοτσάρα 21) [124].

Σκηνή Τέταρτη #04: Ιανουάριος 1977, Παγκράτι ξανά, Βόμβες σε βιβλιοπωλεία και κινηματογράφους (Από τις Εννιά συν μία άγνωστες ακτινογραφίες του ναζιστικού ζόμπι)

Συνεχίζουμε με την επόμενη Σκηνή (Τέταρτη) από την σειρά των ‘Εννέα συν μία σκηνές από την ιστορία της Χρυσής Αυγής‘, της μεγάλης έρευνας με τίτλο ‘Η Χρυσή Αυγή, το φασιστικό κρατικοπαρακράτος και οι κρυφές χρηματοδοτήσεις: Νέα στοιχεία – Εννιά συν μία άγνωστες σκηνές από την ιστορία της ελληνικής ακροδεξιάς που ρίχνουν φως στην άγνωστη Χρυσή Αυγή – Μια ακτινογραφία της μεταμφίεσης του ναζιστικού ζόμπι [Σειρά άρθρων: Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά #04]‘.

Ο σύνδεσμος για την προηγούμενη σκηνή βρίσκεται ακριβώς επάνω αριστερά από τον τίτλο, το προοίμιο-εισαγωγή βρίσκεται εδώ ‘Εκατό χρόνια φασιστικές οργανώσεις: Μικρή συμβολή στην περιοδολόγηση + Κάποιες σκέψεις για τις αιτίες της εκτίναξης της Χρυσής Αυγής‘, η παρουσίαση βρίσκεται εδώ ‘Μικρή παρουσίαση: Τι θα διαβάσουν οι επισκέπτες του XYZ Contagion στην τέταρτη μεγάλη έρευνα για τη Χρυσή Αυγή, το φασιστικό κρατικοπαρακράτος και τις κρυφές χρηματοδοτήσεις‘ και η Σκηνή Πρώτη βρίσκεται εδώ ‘Σκηνή Πρώτη #01: Φεβρουάριος 2005, Γήπεδο Παναθηναϊκού, ΓΑΔΑ, Πατριαρχείο Ιεροσολύμων‘.

Υπενθυμίζουμε, πως όταν ολοκληρωθεί η δημοσίευση των δέκα σκηνών, αυτές θα συναποτελέσουν ένα ενιαίο κείμενο, που θα δημοσιευτεί ξεχωριστά.

 

---

 

@@@ Σκηνή Τέταρτη: Ιανουάριος 1977, Παγκράτι ξανά, Βόμβες σε βιβλιοπωλεία και κινηματογράφους

Ξημερώματα Σαββάτου 29/01/1977, απέναντι από τον Προφήτη Ηλία, στο Παγκράτι, Ανακρέοντος 2, ο δημοσιογράφος Νίκος Κακαουνάκης δέχεται τραμπούκικη επίθεση σε ενέδρα που του είχαν στήσει άγνωστοι. Τον χτύπησαν και τον έριξαν στον ασβεστόλακκο που υπήρχε στην απέναντι ανεγειρόμενη οικοδομή. Ο Κακαουνάκης, τότε, έψαχνε με ιδιαίτερη επιμονή τα κρυφά μυστικά των χουντικών, τα έγραφε στις εφημερίδες, τα είχε εκδώσει σε βιβλίο, πήγαινε σε δίκες και γενικά ήταν μια ενοχλητική παρουσία για τους πάσης φύσεως ακροδεξιούς, ένστολους και μη. Δεν ήταν η πρώτη φορά που δημοσιογράφοι είχαν δεχτεί δολοφονικές επιθέσεις. Το ίδιο είχε συμβεί στις 26/03/1975, μέσα στα δικαστήρια (!!!) όταν ‘άγνωστοι’, αστυνομικοί και ‘άγνωστοι’ αστυνομικοί είχαν επιτεθεί σε δικαστικούς ρεπόρτερ, μεταξύ των οποίων ήταν ο Κακαουνάκης και ο Σπύρος Καρατζαφέρης [49], τα ίδια είχαν συμβεί και στις 20/01/1977 όταν δικαζόταν ο Σάββας Κωνσταντόπουλος, εκδότης του χουντοβασιλικού ‘Ελεύθερου Κόσμου‘ [50], τα ίδια και χειρότερα και σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα συνέβησαν και στην κηδεία του αρχιβασανιστή Ευάγγελου Μάλλιου, στις 16/12/1976, όπου 6 δημοσιογράφοι στάλθηκαν στο νοσοκομείο, ορισμένοι σε πολύ σοβαρή κατάσταση [51].

Οπως κατέθεσε στη δίκη ένα από τα θύματα, ο Μιχάλης Δημητρίου,

«Μου επιτέθηκε μια ομάδα με επικεφαλής τους Καλέντζη, Γερονικολάου και Μιχαλιολάκο και άρχισαν να με χτυπούν σε όλα τα σημεία του σώματος. Σταμάτησαν μόνο όταν είδαν ότι έβγαζα αίμα από το στόμα. Τότε κάποιος από αυτούς φώναξε: ‘Αφήστε τον. Τον σκοτώσαμε τον πούστη’».

Για τις επιθέσεις αυτές, πολύ αργότερα, το 2013, ο Καλέντζης ισχυρίστηκε ότι δράστης ήταν αποκλειστικά αυτός, μόνος του [52]. Η επίθεση, όμως, στον Κακαουνάκη, αυτή με τον ασβεστόλακκο, είχε μείνει ανεξιχνίαστη· τουλάχιστον μέχρι τον Μάιο του 2013, οπότε και υπήρξε ομολογία της ‘ανάληψης ευθύνης’.

Μετά την επίθεση, οι δημοσιογράφοι έκαναν συνέλευση στην ΕΣΗΕΑ για να δουν πως θα μπορούσαν να βοηθήσουν στις έρευνες και στις ανακρίσεις για να βρεθούν οι ένοχοι. Ο Σπύρος Καρατζαφέρης έκανε μια αποκάλυψη: Τον πλησίασε στην ‘Ελευθεροτυπία‘ ένας νεαρός νεοφασίστας, του έδειξε πλαστή αστυνομική ταυτότητα και του υποσχέθηκε να κάνει αποκαλύψεις και να πει ονόματα. Του είπε ότι επειδή είχε κάνει κάποια μικροαδικήματα, ‘κάποιοι’ τον ‘εκβίαζαν’ και τον ‘υποχρέωναν’ να κάνει διάφορες βρωμοδουλειές, να συμμετέχει σε εκδηλώσεις χουντικών και σε βίαια επεισόδια, ξυλοδαρμούς κ.λπ. Φεύγοντας, του έπεσε και ένα … πιστόλι. Οπως μαθεύτηκε αργότερα, ονομαζόταν Δημοσθένης Γρίβας, ήταν νεοφασίστας και χαφιές της Ασφάλειας, έκανε μικροαπάτες μέχρι που συνελήφθη στις 09/10/1979 επειδή παρίστανε τον αστυνομικό, επειδή πουλούσε ή προσπαθούσε να πουλήσει προστασία σε νυχτερινά μαγαζιά κι επειδή χρησιμοποιούσε αστυνομική ταυτότητα για να ξεμοναχιάζει κορίτσια, να τα πηγαίνει δήθεν για ‘εξακρίβωση στοιχείων’, και σε πολλές περιπτώσεις να τα βιάζει. Τελικά προφυλακίστηκε και στην συνέχεια καταδικάστηκε σε πολλά χρόνια κάθειρξη.
Ενα από τα θύματά του ήταν και η αδελφή του Λογγίνου Παξινόπουλου, της οποίας το μικρό όνομα αρχίζει από ‘Θ’ [53].

Ο ημιπαράφρων φασίστας Δημοσθένης Γρίβας σε φωτογραφία του 1979

 

Βλέπουμε συνεπώς, πως, -μαζί με άλλους, όπως π.χ. ο Αθανάσιος Καρακατσάνης και Νικόλαος Τσάμης-, οι Μιχαλολιάκος, Καλέντζης, Γιαννόπουλος, Περδικάρης, Παξινόπουλος και Θ. Παξινοπούλου ήταν μια μεγάλη παρέα με κοινό σημείο τους τις ακροδεξιές πεποιθήσεις και δράσεις. Αυτό σημαίνει, πως όταν δεν έδερναν δημοκρατικούς πολίτες, όταν δεν συμμετείχαν σε βίαια επεισόδια, όταν δεν συλλαμβάνονταν για όπλα και εκρηκτικά (εάν και όποτε συνέβαινε αυτό, καθώς σε κάποιες περιπτώσεις διέφευγαν της σύλληψης και οι αρχές καταζητούσαν ορισμένους απ’ αυτούς), έκαναν και … πάρτι. Λογικότατον, καθώς ήταν νεαρά παιδιά.

Ποδόσφαιρο στον Πόλεμο, στην Κατοχή και στον Εμφύλιο

Ποδόσφαιρο στον Πόλεμο, στην Κατοχή και στον Εμφύλιο
(του Νίκου Γ. Λεμονή από το ιστολόγιο ‘Το Αράουτ‘)

Στις 5 Ιανουάριου του 1941 στο γήπεδο της Λεωφόρου (που παρεμπιπτόντως είχε ήδη αποκτήσει προβολείς εξ Ηνωμένων Πολιτειών, πράγμα πρωτοπόρο για την εποχή) μια ομάδα επίλεκτων της Αθήνας κέρδισε με 4-2 του επίλεκτους του Βρετανικού Εκστρατευτικού Σώματος που βρισκόταν στην Ελλάδα, ενώ στις 9 Μαρτίου του 1941 πάλι οι επίλεκτοι της Αθήνας κέρδισαν στη Λεωφόρο με 6-2 τους επίλεκτους της Βρετανικής Αεροπορίας. Το πρώτο παιχνίδι το παρακολούθησαν 18 χιλιάδες θεατές και το δεύτερο 15 χιλιάδες.

Αύγουστος του 1944, στη Νίκαια, Πειραιάς. Η ομάδα της ΕΠΟΝ Πειραιά. Η φωτογραφία πρωτοδημοσιεύτηκε στο λεύκωμα του δημοσιογράφου Τάκη Σέρβου ‘…Που λες στον Πειραιά’.

 

Η χρονιά 1941-1942 είναι εκείνη με τη λιγότερη αγωνιστική δράση μέσα στα χρόνια της Κατοχής. Σήμερα γνωρίζουμε με βεβαιότητα ότι διοργανώθηκαν δύο αγώνες. Ο ένας ήταν ανάμεσα στον Ολυμπιακό Πειραιώς και τον Εθνικό Πειραιώς με αποτέλεσμα 4-0 υπέρ του πρώτου στον οποίο μάλιστα σκόραρε και ο Νίκος Γόδας που όπως θα δούμε πιο κάτω υπήρξε η πιο εμβληματική φιγούρα ποδοσφαιριστή στη δίνη των γεγονότων της εποχής. Ο άλλος δεν έγινε ποτέ. Νά γιατί: Ηδη από τις αρχές του 1942 οι αθλητές του στίβου οργανώθηκαν στην Ενωση Ελλήνων Αθλητών με σκοπό να διατηρήσουν μέσα στις συνθήκες τις εποχής μια υποτυπώδη έστω αθλητική δραστηριότητα και παράλληλα να ενισχύσουν τους συναθλητές τους που βρίσκονταν σε δύσκολη θέση λόγω ασθενειών ή της περίφημης κατοχικής πείνας. Σύντομα στην Ενωση προσχώρησαν και αθλητές άλλων αθλημάτων, μαζικά μάλιστα οι ποδοσφαιριστές. Η ένωση οργάνωσε στο γήπεδο της Λεωφόρου ένα φιλικό παιχνίδι ανάμεσα στον ΠΑΟ και την ΑΕΚ. Οι αντίπαλοι θα έπαιζαν πλήρεις και το γεγονός απετέλεσε όαση σε μια χρονιά που κάθε σχεδόν αθλητική δραστηριότητα είχε σταματήσει. Φυσικά η προσέλευση του κόσμου ήταν τεράστια και το ενδιαφέρον μεγάλο. Πολλοί θεατές δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν την είσοδό τους στο γήπεδο καθώς τα 15 χιλιάδες εισιτήρια που είχαν εκδοθεί έγιναν ανάρπαστα.

Νά πως αφηγείται ο αρχηγός της ΑΕΚ, ο Κλεάνθης Μαρόπουλος τα συμβάντα:

«Αποφασίσαμε να γίνει αυτός ο αγώνας από τη μια για να μαζικοποιήσουμε την Ενωση Ελλήνων Αθλητών κι από την άλλη για να ενισχύσουμε με τις εισπράξεις τούς φυματικούς συναθλητές μας που έλιωναν στο Νοσοκομείο ‘Σωτηρία’. O κόσμος, που είχε χρόνια να δει ποδόσφαιρο, γέμισε ασφυκτικά το γήπεδο της Λεωφόρου. Πάνω από 15.000 ήταν μέσα στο γήπεδο, ενώ πολλοί έμειναν απ’ έξω. Οι δύο ομάδες θα έπαιζαν με πλήρεις συνθέσεις. Λίγο πριν τον αγώνα, όπως είχαμε συμφωνήσει, φτιάξαμε μια επιτροπή από ποδοσφαιριστές και πήγαμε στο γραφείο του Απόστολο Νικολαΐδη, του πρόεδρου του ΠΑΟ. Στην επιτροπή ήταν ο Κρητικός από τον Παναθηναϊκό, ο Τζανετής κι εγώ. Ζητήσαμε από τον Νικολαΐδη να μας δώσει ένα μέρος από τις εισπράξεις, για να ενισχύσουμε τους φυματικούς. Μας απάντησε ότι δεν ήταν διατεθειμένος να κάνει κάτι τέτοιο και μάλιστα μας ανακοίνωσε ότι διαιτητής στον αγώνα θα έπαιζε ένας Αυστριακός, αξιωματικός των δυνάμεων Κατοχής. Μετά από την απάντηση εκείνη, εμείς αποφασίσαμε να μην παίξουμε. Αν το κάναμε, θα ήταν σαν να συμφωνούσαμε με τους κατακτητές.
Βγήκαμε στον αγωνιστικό χώρο και οι δύο ομάδες μαζί, χαιρετίσαμε τους φιλάθλους, κι αντί ν’ αρχίσουμε τον αγώνα, ανεβήκαμε στις εξέδρες κι αρχίσαμε να εξηγούμε στον κόσμο τι ακριβώς είχε γίνει. Ο κόσμος δέχτηκε τις εξηγήσεις μας. Αυτό που επακολούθησε δεν μπορούσαμε να το φανταστούμε. Αγανακτισμένοι οι φίλαθλοι όρμησαν στον αγωνιστικό χώρο και κυριολεκτικά δεν άφησαν τίποτε όρθιο. Οι ξύλινες εξέδρες ξηλώθηκαν, τα δοκάρια ξεριζώθηκαν, συνθήματα υπέρ των ποδοσφαιριστών και κατά του Απόστολου Νικολαΐδη αλλά και της διοίκησης του ΠΑΟ ακούγονταν. Τα επεισόδια πήραν έκταση και γρήγορα σχηματίστηκε αντιφασιστική διαδήλωση, που έφτασε μέχρι την Ομόνοια. Οι φίλαθλοι-διαδηλωτές διαλύθηκαν μόνο με την εμφάνιση των γερμανικών δυνάμεων Κατοχής…».

Ετσι, από έναν ποδοσφαιρικό αγώνα που ποτέ δεν έγινε, γεννήθηκε μια από τις πρώτες (αν όχι η πρώτη) αντικατοχικές διαδηλώσεις στην Ελλάδα. Σήμερα, είναι θλιβερό, αλλά η στάση του Απόστολου Νικολαΐδη, η δική του άρνηση (και όχι των Γερμανών όπως μερικοί παρουσιάζουν) απόδοσης μέρους των εσόδων του αγώνα στους ασθενείς αθλητές του Νοσοκομείου ‘Σωτηρία’ και το γεγονός πως η διαδήλωση έγινε όχι μόνο εναντίον των κατακτητών, αλλά και εναντίον εκείνου, έχει αποσιωπηθεί.

Με αυτόν τον τρόπο ο Νικολαΐδης , μια από τις πιο σκοτεινές μορφές για τον Παναθηναϊκό και το ελληνικό ποδόσφαιρο, μένει ακόμα στο απυρόβλητο.

Ιός – Ναζί με στολή φιλάθλου (άρθρο για τη ‘Γαλάζια Στρατιά’ της Χρυσής Αυγής στην Ελευθεροτυπία 2001-12-01)

Η οργάνωση Παγκρατίου της Χρυσής Αυγής, όταν δεν δέρνει, αγωνίζεται για το … εθνικό μας ποδόσφαιρο.

Τα γραφεία της Γαλάζιας Στρατιάς ίδια με εκείνα της Χρυσής Αυγής, Σωκράτους 48.

 

Ενα άρθρο για την θυγατρική της ‘Χρυσής Αυγής’, την σχετική με τα αθλητικά γεγονότα, δηλαδή την ‘Γαλάζια Στρατιά‘ και τον επικεφαλής της, τον (βουλευτή πλέον) Ηλία Παναγιώταρο. Εχει τίτλο ‘Ναζί με στολή φιλάθλου‘, υπότιτλο ‘Η οργάνωση Παγκρατίου της «Χρυσής Αυγής», όταν δεν δέρνει, αγωνίζεται για το… εθνικό μας ποδόσφαιρο’ και είχε δημοσιευτεί 01 Δεκεμβρίου 2001.

Πραγματικά προφητικό.

Κλικ για μεγέθυνση …

… σε προβολή 1200×1550

 

Η οργάνωση Παγκρατίου της «Χρυσής Αυγής», όταν δεν δέρνει, αγωνίζεται για το… εθνικό μας ποδόσφαιρο

 

Ναζί με στολή φιλάθλου

«Τα μέλη της ‘Γαλάζιας Στρατιάς’ διαδήλωσαν την αντίθεσή τους» («ΕΘΝΟΣ», 21/11/2001)

ΟΙ ΖΩΝΤΑΝΕΣ συνδέσεις των βραδινών ειδήσεων της 20ής Νοεμβρίου, με το ίδιο καθημερινό άγχος, πάλευαν να αποσπάσουν το μερίδιο τηλεθέασής τους από τα μηχανάκια της AGB. Μια αθλητική είδηση με εντυπωσιακή εικόνα εθνικού περιεχομένου ξεχώριζε. Την επομένη, στις αθλητικές, αλλά πλέον και στις πολιτικές εφημερίδες η ίδια είδηση (με τη γαλανόλευκη εικονογράφησή της) ασφαλώς θα ξαναζωντάνευε, για να εμπεδωθεί από το σύνολο των πολιτών: