Οι ‘αριστεροί αντιιμπεριαλιστές’ συνήγοροι των Σέρβων, οι ακροδεξιοί δωσίλογοι τσέτνικ και η σερβική ‘Μεγάλη Ιδέα’ (Αλήθειες και μύθοι για τη Γιουγκοσλαβία #03)

Μια νέα σειρά δημοσιεύσεων, μόνο για όσους ενδιαφέρονται πραγματικά να μάθουν τι συνέβη στη Γιουγκοσλαβία στα χρόνια της δεκαετίας του 1990, από τη νέα μας έρευνα με τίτλο ‘Οι ελληνικοί μύθοι για την γιουγκοσλαβική τραγωδία 1991-1995 και οι αλήθειες που δεν ακούστηκαν ποτέ στα ελληνικά ΜΜΕ: Οταν ο θύτης παριστάνει το θύμα‘ …
… η οποία απαντά -πιστεύουμε- εις βάθος σε όλες τις πιθανές απορίες και αποδομεί όλα τα ψέματα και τις πλαστογραφίες των ελληνικών ΜΜΕ, των ακροδεξιών θυτών και των απολογητών τους, από δεξιά κι αριστερά.
Η πρώτη ενότητα (όπου και μία απαραίτητη σημείωση, προς αποφυγή παρεξηγήσεων, σχετικά με τη χρήση του όρου ‘η σερβική πλευρά’ και ποιους εννοούμε) βρίσκεται εδώ, ‘Πρόλογος: Οταν ο θύτης παριστάνει το θύμα (Αλήθειες και μύθοι για τη Γιουγκοσλαβία #01)‘, ενώ η προηγούμενη και η επόμενη, αντίστοιχα αριστερά και δεξιά επάνω από τον τίτλο της ανάρτησης.
Ολόκληρη η νέα αυτή σειρά θα βρίσκεται κάτω από την κατηγορία ‘Αλήθειες και μύθοι για τη Γιουγκοσλαβία‘. Στο τέλος του κειμένου, υπάρχουν links για όλες τις σχετικές μας έρευνες, νέες και παλαιότερες, και όλα τα κείμενα σχετικά με την σφαγή στη Σρεμπρένιτσα και την ελληνική εμπλοκή.

Η σημερινή ενότητα έχει τίτλο: Οι ‘αριστεροί αντιιμπεριαλιστές’ συνήγοροι των Σέρβων, οι ακροδεξιοί δωσίλογοι τσέτνικ και η σερβική ‘Μεγάλη Ιδέα’

 

— $$$ Οι ‘αριστεροί αντιιμπεριαλιστές’ συνήγοροι των Σέρβων, οι ακροδεξιοί δωσίλογοι τσέτνικ και η σερβική ‘Μεγάλη Ιδέα’

Βλέποντας αυτή τη φωτογραφία, ποιος θα μπορούσε να στοιχηματίσει ότι ΔΕΝ είναι από τον Β’ΠΠ;;; Κι όμως, είναι από το πρώτο μισό της δεκαετίας του 1990 και ο άνθρωπος που εικονίζεται είναι Καθηγητής Νομικής, Δόκτωρ. Είναι ο τσέτνικ βοϊβόδας Dr Nikola Poplasen, σκληρός υπερεθνικιστής, αρχηγός και ιδρυτής του βοσνιακού τμήματος του εθνικιστικού Ριζοσπαστικού Κόμματος του Σέσελι, και για ένα μικρό διάστημα λίγων μηνών το 1998-1999 πρόεδρος της Republika Srpska. Καθαιρέθηκε όταν αρνήθηκε να επικυρώσει την πρωθυπουργία του Milorad Dodik, στις αρχές του 1999. Για να φανταστείτε πόσο σκληρός και αμετανόητος εθνικιστής είναι, σκεφτείτε ότι κατηγορούσε τον Κάρατζιτς και το κόμμα του για ενδοτισμό. Εχει τιμηθεί το 2012 από τον πρόεδρο -πλέον- Milorad Dodik με την υψηλότερη διάκριση της Republika Srpska για τον ρόλο του στην δημιουργία της οντότητας. Σήμερα είναι γερουσιαστής στην Republika Srpska και πολύ πρόσφατα (Νοέμβριος 2015) υπήρξαν διαμαρτυρίες και σάλος διότι διορίστηκε στο ΔΣ του Ανώτατου Συμβουλίου Παιδείας και ΑΕΙ της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, για την εφαρμογή ευρωπαϊκών στάνταρντ στην ακαδημαϊκή εκπαίδευση, την ίδια στιγμή που αποκαλεί την ΕΕ ‘Τέταρτο Ράιχ’. Για κάτι τέτοια φασιστόμουτρα δούλευαν (και δουλεύουν ακόμα) εδώ στη χώρα μας, ξέρετε ποιοι.

 

Πριν λίγο καιρό, στην επέτειο των 20 ετών από τη σφαγή στη Σρεμπρένιτσα, ένας κατά δήλωσή του ‘αριστερός’ αλλά απολογητής των Σέρβων εθνικιστών σφαγέων, πρόεδρος ενός συλλόγου ελληνοσερβικής φιλίας και μέλος ‘Ομάδας Μελών ΣΥΡΙΖΑ εργαζομένων κ.λπ’, προφανώς ενοχλημένος από τις ίσως αρκετές -σε σχέση με όλες τις περασμένες χρονιές- αναφορές στη Σρεμπρένιτσα από πολλά και διαφορετικού τύπου ΜΜΕ, αποφάσισε να διαμαρτυρηθεί ‘σαν αριστερός’ που είναι, και να γράψει ολόκληρη επιστολή στην ‘Αυγή’, Κυριακή 26/07/2015, την οποία διαβάσαμε κάτω από τον πομπώδη και ακατανόητο τίτλο-νουθεσία ‘Σεβασμό στις ευαισθησίες του ελληνικού λαού’.

Θαρρείς και μόνο αυτός, ο υποστηρικτής των Σέρβων αποτελεί τον ‘ελληνικό λαό’ ή θαρρείς και μόνο αυτός μπορεί να αποδείξει ότι πολιτεύεται με ‘ευαισθησίες’. Τις οποίες ευαισθησίες τις αναδεικνύει από τις πρώτες γραμμές του, όταν δηλώνει πεντακάθαρα ότι ανθρωπιστική βοήθεια δεν αξίζει για τα μικρά βοσνιάκια, παρά μόνο για τα μικρά σερβάκια. Μνημείο οι σχετικές φράσεις του, ακυρώνοντας με αυτόν τον τρόπο την όποια αρχική καλή (‘φιλανθρωπική’) του πρόθεση.

«Τα μέλη μας έδειξαν ιδιαίτερη αυτοθυσία και ευαισθησία, δεν κάναμε διάκριση θρησκείας στα παιδιά, αλλά η ανθρωπιστική βοήθεια παραδίδονταν στα σερβοβοσνιακά εδάφη. Και ξέρετε γιατί; Οι μουσουλμάνοι δεν είχαν ανάγκη τη βοήθειά μας, τους βοηθούσαν απεριόριστα οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και οι μουσουλμανικές χώρες, Σαουδική Αραβία κ.λπ.».

Στην επιστολή του, αναμασά τις γνωστές σερβικές προπαγανδιστικές ισλαμοφοβικές ανοησίες για τους «χιλιάδες μουτζαχεντίν». Και φυσικά, αφού πιστεύει αυτό το ψέμα, γιατί να μην διακινήσει και το άλλο ταιριαστό -και βολικότατο για τη σερβική προπαγάνδα- κατασκεύασμα, περί δήθεν «δισεκατομμυρίων από τους Σαουδάραβες». Πρόκειται για ένα ακόμα απεχθές ψέμα: Στην πραγματικότητα, ήταν σχεδόν μηδενική η βοήθεια των ισλαμικών κρατών στη Β-Ε. Λ.χ. η συνεισφορά όλων των ισλαμικών κρατών ήταν ένα πολύ μικρό μονοψήφιο ποσοστό στα ποσά εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων που χρειαζόταν ετησίως η Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ -για τρόφιμα και ανθρωπιστική βοήθεια στους 3.900.000 πρόσφυγες (2.200.000 έως 2.800.000 ήταν οι βίαια διωγμένοι πρόσφυγες από την Βοσνία και από 400.000 έως 1.200.000 κατά καιρούς οι πρόσφυγες από τις άλλες κοινότητες) συν στους 600.000 πολιορκημένους σε πόλεις. Μόνο η Ελλάδα, που είχε προσφέρει στον ΟΗΕ το ιλιγγιώδες ποσό των 50.000 δολαρίων, τους ξεπερνούσε στη τσιγκουνιά. Ομοίως, από τις 230 σημαντικές ΜΚΟ που δραστηριοποιήθηκαν την περίοδο 1991-1996 στην πρώην Γιουγκοσλαβία, μόνο 11 προέρχονταν από ισλαμικές χώρες. Η δικαιολογία των ισλαμικών κρατών γι’ αυτή τους την απροθυμία, και πέρα από τα σερβικά εθνικιστικά ψέματα, ήταν (και αυτό είναι αλήθεια) πως «οι μουσουλμάνοι της Βοσνίας δεν είναι καλοί ισλαμιστές». Να σημειωθεί εδώ ότι η Ελλάδα ουσιαστικά ξύπνησε απ’ το λήθαργο και άρχισε να συζητά για να στείλει επίσημα σαν κράτος βοήθεια μόνο όταν μεταδόθηκαν οι εικόνες από την ανακατάληψη της Κράινα, όταν οι Κροάτες έδιωξαν τους Σέρβους κατοίκους και τους Σέρβους αυτονομιστές τον Αύγουστο του 1995. Οι επικεφαλής στο υπουργείο Αμυνας και σε άλλους επίσημους φορείς ενδιαφέρθηκαν προσωπικά για τις 150.000 των Σέρβων της Κράινα, όταν επί τέσσερα χρόνια δεν ενδιαφέρονταν καθόλου για τα άλλα 3.700.000 θύματα-πρόσφυγες που δημιουργήθηκαν από τον σερβικό μεγαλοϊδεατισμό, υπόψη.

Βέβαια, έστελναν, λέει ‘ανθρωπιστική βοήθεια’, άλλο τώρα που κι αυτή δίνονταν με ρατσιστικά κριτήρια. Αποκλείεται ο παράγων να γνωρίζει ή και να παραδεχτεί ότι η ‘ανθρωπιστική βοήθεια’ πήγαινε κατευθείαν στη μαύρη αγορά που οι ίδιοι οι Σέρβοι είχαν δημιουργήσει με τις πολιορκίες τους, και τελικά γινόταν όπλα για σφαγές αμάχων και σκληρό συνάλλαγμα σε παχυλούς λογαριασμών σε ελληνικές και κυπριακές τράπεζες. Αυτό είναι το έργο τους.

Ασφαλώς, δηλώνει ανοιχτά την υποστήριξή του στους Σέρβους εθνικιστές και νουθετεί την διεύθυνση της ‘Αυγής’ να μην πολυπροωθεί τέτοια άρθρα, από αυτά που λένε την αλήθεια για την Σρεμπρένιτσα (όπως το ‘Η σφαγή της Σρεμπρένιτσα και ο ρόλος των Ελλήνων εθελοντών, Είκοσι χρόνια από τη σφαγή‘, Αυγή, 14/06/2015, ή ίσως το γραμμένο από την αρχισυνταξία της εφημερίδας ‘Ποιος θυμάται τη Σρεμπρένιτσα;;;‘, 28/06/2015), διότι φαίνεται ότι τέτοια άρθρα ‘τον προκαλούν’, και αυτό δεν είναι καλό και πρέπον.

Advertisement

Ποιος θυμάται τη Σρεμπρένιτσα;;; (Σχόλιο στην στήλη ‘Ρήσεις & Παραπολιτικά’ της κυριακάτικης Αυγής, 2015-06-28)

Ενα σχόλιο με τίτλο ‘Ποιος θυμάται τη Σρεμπρένιτσα;;;‘ στη στήλη ‘Ρήσεις & Παραπολιτικά’, της κυριακάτικης Αυγής, 28/06/2015, με το οποίο ο συντάκτης μας θυμίζει (και ορθώς) την στάση της εφημερίδας και του τότε Συνασπισμού απέναντι στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα, και κατόπιν απέναντι στον «πιο σκληρό και δολοφονικό σερβικό εθνικισμό» και γενικότερα στον πόλεμο.

Αυγή, 28/06/2015, Ποιος θυμάται τη Σρεμπρένιτσα; Στήλη ‘Ρήσεις & Παραπολιτικά’

Ποιος θυμάται τη Σρεμπρένιτσα;;; – Στήλη ‘Ρήσεις & Παραπολιτικά’, Αυγή, 28/06/2015
http://www.avgi.gr/article/5657975/poios-thumatai-ti-sremprenitsa-

Σε λίγες μέρες συμπληρώνονται 20 χρόνια από τη Σφαγή της Σρεμπρένιτσα, κατά την οποία ο σερβοβοσνιακός στρατός, υπό τον στρατηγό Μλάντιτς και τον Ράντοβαν Κάρατζιτς, κατέσφαξε 8.000 Βόσνιους μουσουλμάνους. Ήταν μια σφαγή και λίγο ‘δική μας’, με την κακή έννοια: όποιος θυμάται την περίοδο, θυμάται και πως τα ελληνικά ΜΜΕ και η ελληνική κοινή γνώμη είχαν αγκαλιάσει τον σερβικό εθνικισμό και είχαν αποθεώσει τον Κάρατζιτς στο στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, ενώ είχαν τον Μλάντιτς και τον μαφιόζο ακροδεξιό Αρκάν συχνά καλεσμένους στα κανάλια.

Η άμεση ελληνική εμπλοκή στη θηριωδία αυτή, στην οποία, κατά το δημοσίευμα του ιστολογίου xyz contagion, που αναδημοσίευσαν προ δεκαπενθημέρου τα ‘Ενθέματα’ της ‘Αυγής’, η Χρυσή Αυγή έπαιξε κρίσιμο ρόλο, είναι ήδη γνωστή και δημοσιευμένη. Εμείς θέλουμε από αυτό το φύλλο να θυμίσουμε πως ήμασταν, αν δεν κάνουμε λάθος, το μόνο καθημερινό φύλλο που, μόλις έγινε με καθυστέρηση μερικών εβδομάδων γνωστή η έκταση της σφαγής, έσπευσε να καταδικάσει το έγκλημα, μαζί με τον τότε Συνασπισμό της Αριστεράς, τον μεγαλύτερο από τους ‘προγόνους’ του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ. Σε μια εποχή ταύτισης όλων των συστημικών κομμάτων, της ‘ευρωκεντρικής’ Δεξιάς και του ΠΑΣΟΚ, πρωτοστατούντων και όλων των ΜΜΕ, με τον πιο σκληρό και δολοφονικό σερβικό εθνικισμό, ο Συνασπισμός παρέμεινε τότε ενάντια σε κάθε εθνικισμό και ενάντια στον πόλεμο. Αυτή την πολιτική την υπηρέτησε, μοναχικά τότε ανάμεσα στον ημερήσιο Τύπο, η ‘Αυγή’. Και είναι μια κληρονομιά που συνεχίζουμε να υπηρετούμε.

 

Η αλήθεια είναι ότι τον Μλάντιτς και τον Αρκάν εμείς δεν τους θυμόμαστε «συχνά καλεσμένους στα κανάλια», θυμόμαστε τον Μλάντιτς με τον Βλάσση Μπονάτσο να φιλιούνται τρεις φορές σταυρωτά (ο σερβικός τρόπος), παρουσία του Λυκουρέζου σε ‘Αλλα κόλπα’ στο Mega Channel (11/12/1995), αλλά και να παρουσιάζεται από τον Παύλο Τσίμα ως «ήρωας που αξίζει τη βοήθεια μας». Αυτά είναι λεπτομέρειες, -θυμόμαστε, όμως, ότι πραγματικά ο Συνασπισμός ήταν το μοναδικό από τα μεγάλα κόμματα που καταδίκασε γύρω στα τέλη Αυγούστου ή αρχές Σεπτεμβρίου 1995 την σφαγή στη Σρεμπρένιτσα. Ομοίως, και η εφημερίδα Αυγή. Είναι αλήθεια, επίσης, ότι μέχρι εκείνο το χρονικό σημείο, διεξαγόταν ‘πάλη γραμμών’ εντός του Συνασπισμού, καθώς κάποια μάλλον σχετικά λίγα στελέχη του έδιναν εσωτερικά σκληρές ιδεολογικές μάχες ώστε και το υπόλοιπο κόμμα να δει επιτέλους την πραγματικότητα. Αναλυτικότερα, τα έχουμε καταγράψει όλα αυτά στο κεφάλαιο ‘Οι πολλές μορφές της ελληνικής βοήθειας στον σερβικό μεγαλοϊδεατισμό και στις πρακτικές της εθνοκάθαρσης’ (βρίσκεται μόνο στην πλήρη version, στο Α’ Μέρος), αποσπάσματα του οποίου παραθέτουμε στη συνέχεια, πάντως μας ευχαριστεί ιδιαίτερα το γεγονός πως η ανάδειξη του θέματος από το XYZ Contagion μάλλον οδήγησε αρκετούς να θυμηθούν την στάση που κρατούσαν 20 χρόνια πριν και να αναλογιστούν τις συνολικότερες ‘ελληνικές ευθύνες’, ή όπως πολύ εύγλωττα σημειώνει για την ανθρωποσφαγή ο συντάκτης του παραπολιτικού σχολίου «ήταν μια σφαγή και λίγο ‘δική μας’, με την κακή έννοια».

Να σημειώσουμε, μόνο, πως όταν ο συντάκτης του σχολίου μιλάει για «το δημοσίευμα του ιστολογίου xyz contagion» εννοεί το κείμενό μας ‘Srebrenica – Η 5η μεγάλη έρευνα για τη Σρεμπρένιτσα και την ελληνική εμπλοκή: Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής – Νέα στοιχεία και αποκαλύψεις, για πρώτη φορά στην Ελλάδα’, και όταν λέει «η αναδημοσίευση προ δεκαπενθημέρου από τα ‘Ενθέματα’ της ‘Αυγής’» εννοεί το άρθρο ‘Στρατής Μπουρνάζος – Η σφαγή της Σρεμπρένιτσα και ο ρόλος των Ελλήνων εθελοντών, Είκοσι χρόνια από τη σφαγή, Μια αποκαλυπτική έρευνα του ιστολογίου ΧΥΖ Contagion, Αυγή, 14/06/2015‘.

Κλικ για μεγέθυνση. Κείμενα και τίτλοι που κάποιοι προσπαθούν να ξεχάσουν. Πολλοί γνωστοί και διάσημοι που τάσσονταν υπέρ του σερβικού δολοφονικού εθνικισμού εκείνα τα ωραία χρόνια της δεκαετίας του 1990.

 

Αποσπάσματα από το κεφάλαιο ‘Οι πολλές μορφές της ελληνικής βοήθειας στον σερβικό μεγαλοϊδεατισμό και στις πρακτικές της εθνοκάθαρσης’, το οποίο βρίσκεται μόνο στην πλήρη version, στο Α’ Μέρος:

Δημήτρης Ψαρράς – Το μπούμερανγκ του κ. Βγενόπουλου

Από την ιστοσελίδα του ‘Ιού‘: Πρόκειται για ένα κείμενο, το οποίο, σύμφωνα με τον Δημήτρη Ψαρρά, δεν χώρεσε στην ύλη της εφημερίδας Ελευθεροτυπία (όλα τα κείμενα που έμειναν εκτός, εδώ), μετά και από την κατάργηση της στήλης του ‘Ιού’.
http://iospress.gr/texts_2011/20101214.htm

Σκίτσο του Θανάση Πέτρου

 

Οι μηνύσεις του Mr MIG κατά Τσίπρα στο αρχείο, η αγωγή στο ψυγείο

Μια εισαγγελική διάταξη περιγράφει την ανάμειξη της MIG στην πώληση του ΟΤΕ

Το μπούμερανγκ του κ. Βγενόπουλου

του ΔΗΜΗΤΡΗ ΨΑΡΡΑ

Οσος θόρυβος δημιουργήθηκε πριν από δύο χρόνια με την ανακοίνωση του Ανδρέα Βγενόπουλου ότι καταφεύγει στην Δικαιοσύνη εναντίον του Αλέξη Τσίπρα για τις δηλώσεις του σχετικά με την εξαγορά του ΟΤΕ, τόση σιωπή φαίνεται να συνοδεύει την εξέλιξη της υπόθεσης. Την περασμένη Πέμπτη εκδικαζόταν στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών η αγωγή με την οποία ο πρόεδρος της Marfin ζητούσε από τον πρόεδρο του ΣΥΝ ένα εκατομμύριο ευρώ. Τελικά η δίκη ματαιώθηκε με πρωτοβουλία του ενάγοντος επιχειρηματία. Είχε προηγηθεί η απόρριψη της μήνυσης του κ. Βγενόπουλου με διάταξη του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών Ιωάννη Σακκά (14.4.2010), ο οποίος την έθεσε ως αβάσιμη στο αρχείο. Την απόφαση αυτή επικύρωσε η Εισαγγελέας Εφετών Ολγα Σμυρλή (17.7.2010), απορρίπτοντας τη σχετική έφεση του επιχειρηματία.

Εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει το σκεπτικό του Εισαγγελέα Πρωτοδικών, στο οποίο περιγράφεται η εμπλοκή της εταιρείας στην αγοραπωλησία των μετοχών του ΟΤΕ στο χρηματιστήριο την κρίσιμη περίοδο της μεταβίβασής του στην Deutsche Telekom