Ηχογράφηση του 1966 το υποτιθέμενο τελευταίο δραματικό ανακοινωθέν από το ραδιόφωνο, όταν οι Γερμανοί εισέρχονταν «εις την έρημον πόλιν με τα κατάκλειστα σπίτια»

[Πρωθυστερόγραφο: Υπενθυμίζουμε την «Πολιτική Αναδημοσιεύσεων«, την οποία, παρακαλούμε διαβάστε την, σε περίπτωση αντιγραφής του άρθρου –ευχαριστούμε. Φυσικά, αναδημοσιεύσεις και reblog, με αναφορά στην πηγή, είναι πάντα ευπρόσδεκτες].

 

 

Ρίγησε, σήμερα, ο κ. Δένδιας, και το είπε στο twitter. Είναι 27η Απριλίου, και όλο και κάπου θα διαβάσουμε κάτι σαν αυτό:

Επιχειρώντας να δώσει κουράγιο στους θλιμμένους Αθηναίους, ο εκφωνητής του Ραδιοφωνικού Σταθμού Αθηνών Κωνσταντίνος Σταυρόπουλος μετέδιδε με τη χαρακτηριστική ένρινη φωνή του τις τελευταίες ελεύθερες φράσεις που μπορούσαν να ακουσθούν:

Εδώ ελεύθεραι ακόμα Αθήναι…

Έλληνες! Οι Γερμανοί εισβολείς ευρίσκονται εις τα πρόθυρα των Αθηνών.

Αδέλφια! Κρατήστε καλά μέσα στην ψυχή σας το πνεύμα του μετώπου.

Ο εισβολεύς εισέρχεται με όλας τας προφυλάξεις εις την έρημον πόλιν με τα κατάκλειστα σπίτια.

Έλληνες! Ψηλά τις καρδιές!

Κι εμείς όλοι, πόσες φορές έχουμε ακούσει την τελευταία δραματική εκφώνηση του Κώστα Σταυρόπουλου, λίγο πριν εισέλθουν οι Γερμανοί στην Αθήνα, όπως και την άλλη, με το ‘πρώτο πολεμικό ανακοινωθέν’ της 28ης Οκτωβρίου, που, παραδόξως, ηχητικά μοιάζει πολύ με το προηγούμενο: Ιδιος εκφωνητής, ίδιος φτιαχτός ‘θόρυβος’ σαν από παλιό δίσκο από πίσω, ίδιο συναίσθημα. Διότι φτιάχτηκαν μαζί.

Το χειρόγραφο του Κώστα Σταυρόπουλου με το ‘Πολεμικό Ανακοινωθέν 28ης Οκτωβρίου 1940’, «όπως το θυμόταν», όμως το 1966.

 

Το χειρόγραφο του Κώστα Σταυρόπουλου με την ‘τελευταία εκφώνηση’ πριν την είσοδο των Γερμανών στις 27 Απριλίου 1941, κι αυτό «όπως το θυμόταν», όμως το 1966.

 

Την αλήθεια, λοιπόν, αποκαλύπτει ο παλαίμαχος δημοσιογράφος, εκφωνητής και παραγωγός Γιώργος Κάρτερ στο βιβλίο του Έλληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση, Ιστορία κι ιστορίες’, εκδόσεις Καστανιώτη, 2004. Οταν το 1966 ετοίμαζε το ηχητικό ντοκιμαντέρ ‘Ο Μεγάλος Πόλεμος’, που κυκλοφόρησε σε δίσκο LP, δεν είχε τις ηχογραφήσεις αυτές, αφού πριν τον πόλεμο δεν υπήρχαν φωνογραφικά μηχανήματα, κι έτσι ζήτησε από τον Σταυρόπουλο να ηχογραφήσουν ξανά μαζί τα ανακοινωθέντα εκείνων των ημερών του 1940 και 1941. Ο Σταυρόπουλος έγραψε στο χαρτί ‘ό,τι θυμόταν‘, κι έτσι σήμερα πιστεύουμε όλοι ότι ακούμε τις αυθεντικές ηχογραφήσεις, κάθε 28η Οκτωβρίου και κάθε 27η Απριλίου.

Οταν το καθεστώς Σαμαρά μιμείται το καθεστώς Μεταξά – Απόλυση και επαναπρόσληψη των υπαλλήλων της Ραδιοφωνίας το 1939

Αυτές τις μέρες, αναλάβαμε την υποχρέωση να γράψουμε ένα κείμενο για το ραδιόφωνο τον καιρό της Κατοχής, και ειδικά για τα γεγονότα την πρώτη μέρα της εισόδου των Γερμανών στην Αθήνα, μήπως απαντηθεί τελικά το ερώτημα πολλών, αν δηλαδή ο ραδιοσταθμός είχε σιγήσει ποτέ και το τι ακριβώς είχε συμβεί με την μετάδοση του σήματος, ειδικά σε τέτοιου είδους σημαδιακές ημέρες [Σ.Σ.: Φυσικά, οι αναγνώστες του ιστολογίου θα ενημερωθούν για την μικρή μας αυτή έρευνα].
Επάνω στην έρευνα που κάνουμε, καθώς ανοίξαμε πολλά βιβλία για να σχηματίσουμε τη μεγαλύτερη εικόνα, όπως κάνουμε συνήθως, ανοίξαμε και μια προπαγανδιστική έκδοση του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου και συγκεκριμένα του «Υφυπουργείου Τύπου και Τουρισμού, Διεύθυνσις Λαϊκής Διαφωτίσεως» με τίτλο «Τέσσαρα χρόνια διακυβερνήσεως Ιωάννου Μεταξά Τόμος Δ’«, εκδόσεις 4ης Αυγούστου, Αθήνα, 1940, και στο κεφάλαιο «Η συντελεσθείσα υπό του Κράτους της 4ης Αυγούστου αναδημιουργία και εις την Ραδιοφωνίαν», πέσαμε επάνω σε μια εκπληκτική λεπτομέρεια, που θα ήταν κρίμα να μην την μοιραστούμε με τους επισκέπτες του ιστολογίου.

Να πούμε πρώτα, ότι η πρώτη-πρώτη εκπομπή του Ραδιοφωνικού Σταθμού Αθηνών έγινε στις 25 Μαρτίου 1938, π.χ. κλικ εδώ.

Λίγους μήνες μετά, λοιπόν, τον Φεβρουάριου του 1939, το καθεστώς Μεταξά, προφανώς συνειδητοποιώντας τη δύναμη του νέου μέσου, αποφάσισε τη μεταφορά της αρμοδιότητας στο Υφυπουργείο Τύπου και Τουρισμού (δηλαδή Προπαγάνδας), με σκοπό να βελτιωθούν «ζητήματα προγράμματος, ζητήματα τεχνικά και ζητήματα οικονομικά». Η πρώτη-πρώτη κίνηση του καθεστώτος και του υπουργού Θεολόγου Νικολούδη (1890-1946) ήταν …
… και όμως, είναι απίστευτο, να απολύσει όλους τους εργαζόμενους και να επαναπροσλάβει ευθύς αμέσως ένα ποσοστό 40% αυτών, διά να «εργασθούν συντόνως και αρμοδίως» (!!!).

Εδώ, σελίδα 150:

Με τας γενομένας μεταρρυθμίσεις.

 

______
Οπως διαβάζουμε παρακάτω, η αναμόρφωσις του προγράμματος είχε στην πρώτη προτεραιότητα την «μετάδοσιν των αγορεύσεων του Αρχηγού της Κυβερνήσεως κ. Ιωάννου Μεταξά».