Απάντηση στο κουίζ: ‘Γιατί την 7η Απριλίου 1941 οι Αθηναίοι βγήκαν στους δρόμους με τουρκικές σημαίες;’ + 2 σκίτσα εποχής

Σήμερα, είχαμε την τύχη να δούμε σε ένα αρχείο, μια άγνωστη αλλά εντυπωσιακή φωτογραφία:

Τόπος
Οδός Πανεπιστημίου
Πορεία με συμμετοχή μεγάλου πλήθους

Ημερομηνία
7 Απριλίου 1941

Κρατούσαν τουρκικές σημαίες.

Συμπέρασμα;

🙂

Αθήνα Οδός Πανεπιστημίου, 07 Απριλίου 1941 Αθηναίοι με τουρκικές σημαίες και βρετανικές σημαίες

---

Απάντηση στο κουίζ: ‘Γιατί την 7η Απριλίου 1941 οι Αθηναίοι βγήκαν στους δρόμους με τουρκικές σημαίες;’

Λοιπόν, η Τουρκία είχε υπογράψει δύο σύμφωνα. Ενα με Ελλάδα, Γιουγκοσλάβία και Ρουμανία το 1934, και ήταν (τυπικά) σύμμαχοι με υποχρεώσεις ο ένας να προσέχει την πλάτη του άλλου, και ένα με Βρετανία και Γαλλία το 1939, με υποχρεώσεις αμοιβαίας στρατιωτικής βοήθειας, ειδικά αν οι Γερμανοί μετέφεραν τον πόλεμο στη ΝΑ Μεσόγειο.
Προηγουμένως, το 1938, οι Τούρκοι πρότειναν συμφωνία στον Ρίμπεντροπ, όμως οι Γερμανοί δεν τη δέχτηκαν (με βαριά καρδιά) για να μην αποξενώσουν τους Αραβες.

Σπάνια μπροσούρα: [Αυτόνομη Πρωτοβουλία Πολιτών] – Νοέμβρης 1973 Εξι χρόνια αρκετά Δεν θα γίνουν εφτά, 1979

Αυτόνομη Πρωτοβουλία Πολιτών, Νοέμβρης 1973, ‘Εξι χρόνια αρκετά Δεν θα γίνουν εφτά’, Το χρονικό του αγώνα, Ντοκουμέντα, 23 Ιούλη 1975, Σχόλια και συμπεράσματα, έκδοση Αυτόνομη Πρωτοβουλία Πολιτών, Αθήνα, 1979

Επετειακώς, παρουσιάζουμε μια ιστορική μπροσούρα από το 1979, πολύ σπάνια από ένα σημείο και μετά, που ευτυχώς ‘ξαναζωντανεύει’ χάρη στις ψηφιακές διευκολύνσεις. Από την ‘Αυτόνομη Πρωτοβουλία Πολιτών’, της οποίας η ιστορική της έκδοση ‘Αυτοί οι αγώνες συνεχίζονται‘, ουσιαστικά το χρονικό των κοινωνικών αγώνων 1972-1980, λογικά θα είναι οικεία σε όσους ασχολούνται με την Μεταπολίτευση). Η παρούσα έκδοση με τίτλο ‘Νοέμβρης 1973 – Εξι χρόνια αρκετά Δεν θα γίνουν εφτά [Το χρονικό του αγώνα Ντοκουμέντα] [23 Ιούλη 1975 Σχόλια και συμπεράσματα]‘ ήταν από τα πρώτα γραπτά κείμενα που έθεσαν το θέμα της ‘Πανσπουδαστικής Νο #8‘ (υπάρχει ολόκληρο το φύλλο εντός της μπροσούρας) και την στάση των οργανώσεων Αντι-ΕΦΕΕ/ΚΝΕ/ΚΚΕ τις ημέρες της εξέγερσης, ενώ στις 78 σελίδες της μπροσούρας θίγονται και πολλά ακόμα ζητήματα, όπως μπορείτε να δείτε:

Χρύσανθος Λαζαρίδης, μια φωτογραφία από τα χρόνια της ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος Β’ Πανελλαδική, 1978

Πολύς λόγος, τελευταίως, για το παρελθόν του (μυστικο)σύμβουλου του Σα(χλα)μαρά πρωθυπουργού μας, του Χρύσανθου Λαζαρίδη, για τότε παλιά, πριν 34 χρόνια, όταν ήταν στέλεχος της ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος Β’ Πανελλαδική (για να πούμε το όνομα επακριβώς), αλλά η φωτογραφία που κυκλοφόρησε (π.χ. κλικ εδώ) δεν τον δείχνει καθαρά, χώρια που όλοι όσοι την δημοσίευσαν δεν γνωρίζουν τους παριστάμενους.
Από την ίδια συνέντευξη τύπου, Απρίλιος 1978, μια άλλη φωτογραφία, όπου βλέπουμε, εξ αριστερών, τον Γιάννη Φλώρο, τον Σπύρο Κιούση, τον Γιάννη Μηλιό και τον περί ου ο λόγος, ο ‘το Χρηματιστήριο θα φτάσει στις 8.000 μονάδες‘ Χρύσανθο Λαζαρίδη.

ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος Β’ Πανελλαδική: Συνέντευξη τύπου, 1978

 

Πολλοί νομίζουν ότι η Β’ Πανελλαδική ήταν μόνο φοιτητική ή έστω νεολαιίστικη οργάνωση.
Δεν είναι αλήθεια, αυτό, ήταν μαζική (και ‘μετωπική’ κατά την ασφαλίτικη ορολογία) οργάνωση.
Μπορεί να ξεκίνησε σαν διάσπαση της νεολαίας ΕΚΟΝ-ΡΦ, όταν διαφώνησαν με την εκτίμηση του κόμματος για την αποτυχία στις εκλογές του 1977, όταν το ΚΚΕ Εσωτερικού κατέβηκε μαζί με άλλα 4 κόμματα σαν ‘Συμμαχία’ και εξέλεξε έναν μόνο βουλευτή (κι άλλον έναν η ΕΔΑ), αλλά σύντομα είχε οργανώσεις βάσεις και σε εργαζόμενους, και σε μαθητές, και ανά συνοικίες, και ανά επάγγελμα (στο μέτρο του δυνατού, π.χ. υπήρχε ΚΟΒΑ τραπεζικών),
ακόμα και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.
Είχε θεωρητικό τμήμα, έβγαζαν το περιοδικό ‘Αγώνας για την Κομμουνιστική Ανανέωση’ (υπάρχει μια πλήρης σειρά στα ΑΣΚΙ), έβγαιναν επίσης, άλλα 3-4 περιοδικά περιφερειακά, είχαν ακόμη και δικό τους (ή έστω φιλικό) εκδοτικό οίκο που είχε τυπώσει πολλά θεωρητικά κείμενα, και δικά τους, και κλασικών, και νεότερων ξένων θεωρητικών.

 

Είμαστε ο ανθός της Ελληνικής Νεολαίας, Ιανουάριος 1990, αθώωση Μελίστα.

Αθώωση Μελίστα, 25/01/1990. Πανό Αντισταθείτε

Δεύτερη κατάληψη Χημείου, για φόνο Καλτεζά. Πανό ‘Απαιτούμε την ουτοπία’.

Αθώωση Μελίστα, 25/01/1990. Πανό Αντισταθείτε

Οδομαχίες με ΜΑΤ σε παράταξη, Δεκέμβριος 1990. Πανοραμική λήψη από ψηλά.

Μιχάλης Καλτεζάς, 17/11/1985

Μιχάλης Καλτεζάς, 17/11/1985

Οι πανκς τα σπάνε. Πρωτοσέλιδο Οκτώβριος 1984. Επιχειρήσεις Αρετή του Μποσινάκης

Νύχτα τρόμου στη Νομική, Μάρτιος 1985

Ο Μάνος Χατζιδάκις συζητάει με αναρχικό κατά την πορεία για τον Παπαματθαίου.

Θεσσαλονίκη, Πλατεία Αριστοτέλους. Συμπλοκές Αναρχικών με μέλη της Χρυσής Αυγής, άνοιξη του 2002.

Συμπλοκές Αναρχικών με μέλη της Χρυσής Αυγής στη Θεσσαλονίκη Πλατεία Αριστοτέλους, άνοιξη του 2002. Οι ναζί μάλλον έχασαν. Είχαν έρθει στην πόλη, εκδρομή από όλη την Ελλάδα, για να κάνουν φασαρία για το Μακεδονικό.

Ημερομηνία 05/12/2008

Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος νεκρός στο φορείο (Σφαίρες στο στήθος).

Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος νεκρός στο φορείο (Πρόσωπο).

Αννα Μαρία Δρουμπούκη – Η θεσμική μνήμη του Ολοκαυτώματος στην Ελλάδα (Αρθρο στο περιοδικό Books’ Journal 2012-11-ΝΟΕ ΤΧ#025)

Εχουμε την χαρά να φιλοξενούμε ένα αποκαλυπτικό (και αιχμηρό, δικαίως, θεωρούμε) άρθρο της Αννας-Μαρίας Δρουμπούκη, το οποίο δημοσιεύτηκε στο τεύχος #25 (Νοέμβριος του 2012) του περιοδικού ‘Books’ Journal‘ με τίτλο ‘Η θεσμική μνήμη του Ολοκαυτώματος στην Ελλάδα‘ και υπότιτλο ‘Χρήσεις, καταχρήσεις και ιστορίες καθημερινής ‘διπλωματικής και αρχειακής’ τρέλας. Aπό το ιστορικό αρχείο του YΠEΞ στο «Eλληνικό Eθνικό Kούγκι» του Άουσβιτς!‘

 

Αννα Μαρία Δρουμπούκη – Η θεσμική μνήμη του Ολοκαυτώματος στην Ελλάδα [2012-11-ΝΟΕ-BOOKS JOURNAL-ΤΧ#025] [2012]
http://www.scribd.com/doc/112029852/