Ναζιστική Οργάνωσις Αθηνών (ΝΟΑ), μια αντισημιτική οργάνωση, παράρτημα της Κου Κλουξ Κλαν στην Ελλάδα της δεκαετίας του 1960

Ενα μικρό αφιέρωμα στη Ναζιστική Οργάνωση Αθηνών (ΝΟΑ), «παράρτημα της Κου Κλουξ Κλαν στην Ελλάδα της δεκαετίας του 1960», μια αντισημιτική οργάνωση που έκανε επιθέσεις σε εβραϊκούς στόχους και ‘προειδοποιούσε’ για «ιουδαϊκά σχέδια». Περιλαμβάνει ένα άρθρο από το περιοδικό ‘Δρόμοι της Ειρήνης’, τχ #66, Ιούνιος 1963, το οποίο μπορούμε να διαβάσουμε σε φωτοτυπίες, και στη συνέχεια, το σχετικό απόσπασμα από την ‘Σκηνή Δεύτερη #02: Ιούλιος 1964, ΕΚΟΦ, Εβραϊκή Συναγωγή, Παγκράτι‘ από το βιβλίο του ‘XYZ Contagion, Εννιά συν μία σκηνές από την ιστορία της ελληνικής ακροδεξιάς που ρίχνουν φως στην άγνωστη Χρυσή Αυγή, Η Χρυσή Αυγή, το φασιστικό κρατικοπαρακράτος και οι κρυφές χρηματοδοτήσεις, Μια ακτινογραφία της μεταμφίεσης του ναζιστικού ζόμπι, έκδοση XYZ Contagion + Carpe Librum, Θεσσαλονίκη, 2014, ISBN 978-618-81244-6-2′, το οποίο κατεβαίνει δωρεάν και από αυτό εδώ το λινκ

 

Περιοδικό ‘Δρόμοι της Ειρήνης’, τχ #66, Ιούνιος 1963, το εξώφυλλο.

 

Σύμφωνα με το άρθρο του Κ. Ιωάννου με τίτλο ‘Σφηκοφωλιές’ από το περιοδικό ‘Δρόμοι της Ειρήνης’, τχ #66, Ιούνιος 1963, η Ναζιστική Οργάνωσις Αθηνών (ΝΟΑ) αναλαμβάνει να στρατολογήσει μέλη για λογαριασμό της Κου Κλουξ Κλαν «εναντίον των εβραϊκών σχεδίων». Διεύθυνση της ΝΟΑ είναι η διεύθυνση της ΚΚΚ και του μεγαλοστελέχους και ‘στρατιωτικού συμβούλου’ της Οράτιου Σέρμαν Μίλλερ. Ο Μίλλερ είχε επισκεφτεί τουλάχιστον άλλες δυο φορές την Ελλάδα, το 1960 και το 1961, για επαφές με τους εδώ φασίστες και για να εξετάσουν μαζί το ενδεχόμενο η ΝΟΑ και οι Ελπιδοφόροι να γίνουν μια νέα οργάνωση, αντιπρόσωπος της Κου Κλουξ Κλαν στην Ελλάδα. Την τρίτη φορά, την άνοιξη του 1963, συνοδευόταν από τον ‘Χάουπτμαν Φύρερ’ (Συνταγματάρχη) Ζίγκφριντ Τσόγκλμαν, πρώην αξιωματικό των SS, συνεργάτη του Χάιντριχ, εκτελεστή της ‘τελικής λύσης’ στην Τσεχοσλοβακία και αργότερα βουλευτή στη Γερμανική Βουλή. Οι επαφές έγιναν στην οικία του παλιού Χίτη και προσωπικού φίλου όλων των συνωμοτών χουντικών συνταγματαρχών Νίκου Φαρμάκη, βουλευτή της ΕΡΕ και χρηματοδότη μέσω μυστικών κονδυλίων της ΚΥΠ της εφημερίδας ‘Ο Αγών’ (‘Kampf’), που είδαμε στην Σκηνή Δεύτερη
.

Από το περιοδικό ‘Δρόμοι της Ειρήνης’, τχ #66, Ιούνιος 1963, άρθρο του Κ. Ιωάννου με τίτλο ‘Σφηκοφωλιές’ για την Ναζιστική Οργάνωσις Αθηνών (ΝΟΑ)

 

Σελίδα 46

 

Οδός Πανεπιστημίου, 23 Μαρτίου 1963. Το τμήμα Νέων των Ελπιδοφόρων παρελαύνει με πλήρεις στολές, διάσημα, αμφιμασχάλια και εξαρτύσεις, κατόπιν εγκυκλίου του Υπουργείου Παιδείας και του υπουργού Γεωργίου Ράλλη. Ο ομαδάρχης τους με πολιτικά δίπλα στον αστυφύλακα. Στην ίδια παρέλαση μπροστά στον Αγνωστο Στρατιώτη, συμμετείχε και άλλο άγημα, των λεγομένων ‘Μελανοχιτώνων‘, επίσης με επίσημη άδεια απ’ το υπουργείο. Η φωτογραφία από το περιοδικό ‘Δρόμοι της Ειρήνης’. Την ίδια στιγμή, αντιπροσωπεία σπουδαστών που προσπάθησε να καταθέσει στεφάνι στο άγαλμα του Ρήγα Φεραίου στα Προπύλαια δέχτηκε επίθεση από αστυφύλακες. Ποδοπάτησαν το στεφάνι και ακολούθησαν τραμπουκισμοί και συλλήψεις.

 

Σελίδα 47

 

Σελίδα 48

 

Σελίδα 49

 

‘Ιουδαϊκά σχέδια’

 

Απόσπασμα από την Σκηνή Δεύτερη του βιβλίου του ‘XYZ Contagion, ‘Εννιά συν μία σκηνές από την ιστορία της ελληνικής ακροδεξιάς που ρίχνουν φως στην άγνωστη Χρυσή Αυγή’.

‘Χιτλερικοί στην Ελλάδα του 1960;’, θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς. Ναι, βέβαια. Δεν ήταν μόνοι οι δωσίλογοι συνεργάτες των Γερμανών, -που όχι μόνο δεν καταδικάστηκαν για τις προδοτικές πράξεις τους, αλλά αντίθετα αναβαπτίστηκαν στα ιερά αντικομμουνιστικά νάματα της μεταπολεμικής εθνικοφροσύνης-, όπως οι οργανώσεις ‘Εθνικής Αντιστάσεως’ τύπου ‘Αντικομμουνιστική Σταυροφορία Ελλάδος‘ (με αρχηγούς τους διοικητές των Ταγμάτων Ασφαλείας Πελοποννήσου επί Κατοχής Θεόδωρο Παπαδόγκωνα και Γ. Δημόπουλο),των ‘Εθνικοφρόνων Ελασιτών‘ (δήθεν Ελασιτών, ασφαλώς) και των ‘Συνδέσμων Αγωνιστών και Θυμάτων Εθνικής αντιστάσεως‘ [10], τις οποίες έμαθε όλη η Ελλάδα μετά τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη. Οσο κι αν φαίνεται παράξενο, μόλις λίγα χρόνια μετά την Κατοχή, στην Ελλάδα του 1960 υπήρχαν όντως οπαδοί του Χίτλερ. Οι οργανώσεις τους είχαν ονόματα όπως ‘Φασιστική Οργάνωσις’, ‘Αρειοι’, ‘Κυανή Φάλαγξ’, ‘Εγγυηταί του Βασιλέως’, ‘Ελληνοκράτες’, ‘Εθνικόν Φως’, ‘Μακέλλην’, ‘Νεολαία Κιωνοκράνων’ (;), ‘Εθνική Μαχητική Ομάς Η Μαύρη Χειρ’, αλλά και ‘Ναζιστική Οργάνωσις Αθηνών’ (ΝΟΑ), που εμφανιζόταν ως παράρτημα της … Κου Κλουξ Κλαν, και πολλές άλλες. Μάλιστα, στις αρχές του 1963, αυτού του τύπου οι φασιστικές-παρακρατικές οργανώσεις ένιωθαν τόσο δυνατές και τόσο ‘κράτος εν κράτει’ ώστε δεν δίστασαν να κάνουν και … συνέδριο (!), με τη συμμετοχή, μάλιστα, και στελεχών της ΕΚΟΦ [10α], την εβδομάδα πριν τη δολοφονία Λαμπράκη, για να ζητήσουν από το κράτος και τις υπηρεσίες περισσότερα «μέσα και υποστήριξη», διάβαζε χρήματα, εξοπλισμό και προσβάσεις στους διαδρόμους των ένοπλων και κρατικών υπαλλήλων-καθοδηγητών τους. Μόνο το γεγονός της δολοφονίας ανέκοψε αυτή τους την πορεία.

 

Τρεις στιγμές της Siemens: Από τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης στην χούντα του Παττακού, και στον Μητσοτάκη, τον Χριστοφοράκο και τον Χριστόδουλο

Τρεις στιγμές από την ιστορία της Siemens:

1943:

Στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Siemens-Schuckert, όπως λεγόταν τότε, εκμεταλλεύτηκε την καταναγκαστική εργασία των κρατουμένων στα στρατόπεδα εξόντωσης. Η εταιρεία είχε μάλιστα ένα εργοστάσιο μέσα στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Αουσβιτς. Η εταιρεία παρείχε στο ναζιστικό καθεστώς ηλεκτρικά εξαρτήματα, απαραίτητα για τη λειτουργία της γερμανικής πολεμικής μηχανής, τα οποία κατασκευάζονταν στα ναζιστικά στρατόπεδα θανάτου. Στα εργοστάσια, τα οποία διοικούσαν SS σε συνεργασία με υψηλόβαθμα στελέχη της εταιρείας, οι συνθήκες διαβίωσης και εργασίας ήταν απάνθρωπες και ο θάνατος καθημερινό φαινόμενο, ειδικά σε συνδυασμό με τον υποσιτισμό.
Προς το τέλος του Β’ΠΠ, πολλές εγκαταστάσεις και εργοστάσια στο Βερολίνο και σε άλλες μεγάλες πόλεις καταστράφηκαν από τις συμμαχικές αεροπορικές επιδρομές. Για την πρόληψη περαιτέρω ζημιών και για την απρόσκοπτη συνέχιση της παραγωγής, οι Ναζί μετακίνησαν τις μονάδες παραγωγής προς ασφαλέστερες περιοχές που δεν πλήττονταν από τα συμμαχικά αεροπλάνα. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, η Siemens λειτουργούσε σχεδόν 400 μονάδες παραγωγής στα τέλη του 1944 και στις αρχές του 1945.
Πηγή: Wikipedia

Εργάτες στα εργοστάσια της Siemens, καταδικασμένοι σε θάνατο, ούτως ή άλλως. Εργο του Rudolf Lipus (1893-1961) με τίτλο ‘Les deportes contraints au travail chez Siemens, 1943’ του 1959 (Crayon). Πηγή: Bildarchiv Preussischer Kulturbesitz 1959.

 

1969:

Διαβάζουμε στην ιστοσελίδα της εταιρείας:

«Με τη χρηματοδότηση της Εθνικής Τράπεζας, η Siemens εγκαθίδρυσε την Τηλε Βιομηχανία Α.Ε. το 1963. Το εργοστάσιο τηλεπικοινωνιών στη Θεσσαλονίκη ήταν η πιο προηγμένη μονάδα παραγωγής της Siemens στην Ελλάδα εκείνη την εποχή».

Πρόεδρος το 1969 ήταν ο Peter von Siemens (1911-1986), εγγονός του ιδρυτή Wilhelm von Siemens. Ο Peter von Siemens πέρασε ολόκληρο τον Β’ΠΠ στη Νότιο Αμερική. Είχε πάει εκεί το 1937, και δεν γύρισε παρά μόνο το 1948.

Η απάτη του Παττακού με την οποία κατόρθωσε να ζήσει τα 26 τελευταία χρόνια της ζωής του ελεύθερος -και συνεργαζόμενος με τη Χρυσή Αυγή

[Πρωθυστερόγραφο: Υπενθυμίζουμε την ‘Πολιτική Αναδημοσιεύσεων‘, την οποία, παρακαλούμε διαβάστε την, σε περίπτωση αντιγραφής του άρθρου –ευχαριστούμε. Φυσικά, αναδημοσιεύσεις και reblog, με αναφορά στην πηγή, είναι πάντα ευπρόσδεκτες. Οι σύνδεσμοι προς τις ιστοσελίδες των νεοναζί οδηγούν σε αντίγραφα αυτών· δεν τους χαρίζουμε κλικ και επισκεψιμότητα].

Ο Παττακός πέθανε στο σπίτι του, αν και είχε καταδικαστεί σε ισόβια. Για τα τελευταία περίπου 20 χρόνια 26 χρόνια, τον βλέπαμε να δίνει συνεντεύξεις στην τηλεόραση, να πηγαίνει σε γιορτές μίσους όπως στου Μακρυγιάννη κάθε 4η Δεκεμβρίου, να παρίσταται σε κηδείες άλλων επιφανών χουντικών και ακροδεξιών, και, βεβαίως, να συνεργάζεται με τη Χρυσή Αυγή!

Ο Παττακός δε πήρε χάρη, ούτε απολύθηκε προσωρινώς λόγω π.χ. της έκτισης των 2/3 κάποιας ποινής. Βρισκόταν εκτός φυλακής μέσω μίας απάτης:

Είχε παρουσιάσει στις αρχές της δεκαετίας του 1990 πιστοποιητικά γιατρών τα οποία έδειχναν ‘ανήκεστο βλάβη’ -όπου να ‘ναι, πεθαίνει, δηλαδή-, έκανε την αντίστοιχη αίτηση αποφυλάκισης, τυπικά τον εξέτασαν κάποιοι διορισμένοι από το κράτος γιατροί, και πράγματι εξήλθε μετά βαΐων και κλάδων και άφησε πίσω του για πάντα την VIP πτέρυγα των Φυλακών Κορυδαλλού στις 28 Σεπτεμβρίου 1990 «λόγω ανηκέστου βλάβης της υγείας του» με την υποχρέωση να δίνει το παρών ανά 15 ημέρες στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής του. Ο νόμος λέει ότι κάθε πέντε μήνες έπρεπε να παρουσιάζεται στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων των δικαστηρίων του Πειραιά και να εξετάζεται η πορεία της υγείας του από δικαστικό συμβούλιο, και ανάλογα, να παρατείνεται ή όχι η (καθόλου προσωρινή) απόλυση. Ομως ο γενναίος ‘στρατιώτης των 90’ τότε ετών (αυτός ήταν ο τίτλος του βιβλίου του) αρνούνταν να παρουσιαστεί. Μάλιστα, σε παραπολιτικά της ναζιστικής εφημερίδας ΣτόΚος εμφανιζόταν κάθε τόσο και κάποιο χλευαστικό σημείωμα ‘από κύκλους του στρατηγού’ που έλεγε, ούτε λίγο, ούτε πολύ «εγώ δεν πηγαίνω μόνος μου, ας έλθουν να με πάρουν με το ζόρι». Κι έτσι, η κατάσταση αυτή διαιωνίστηκε, κανείς δεν ενδιαφερόταν να εφαρμοσθεί ο νόμος, κι ο αρχιπραξικοπηματίας κυκλοφορούσε ελεύθερος -και προκλητικός!

Και τι έκανε στον ελεύθερο αυτό χρόνο του; Εγραφε βιβλία, ασφαλώς, για να συμπληρώσει, όπως έλεγε το εισόδημά του (αν και καθαιρέθηκε στο βαθμό του στρατιώτη για τις πράξεις του την 21η Απριλίου 1967, συνέχιζε να λαμβάνει την κανονικότατη σύνταξη στρατηγού, μέσω της γυναίκας του, αξιοποιώντας  ένα παραθυράκι του νόμου), και φυσικά, συνεργαζόταν με την ναζιστική συμμορία. Εγραφε τη δεύτερη σελίδα της εφημερίδας ‘Ελεύθερος Κόσμος’ του Μιχαλολιάκου, τα έτη 2003 με 2006.

Στα τέλη του 2004, ο Μιχαλιολάκος προσποιήθηκε ότι διαλύει τη συμμορία, αλλά αφού πρώτα είχε φτιάξει αντ’ αυτής το σχήμα-μαϊμού ‘Πατριωτική Συμμαχία’. Είχε ανακοινώσει την ίδρυσή της στη σημαδιακή ημερομηνία της 21ης Απριλίου 2004. Η ‘Πατριωτική Συμμαχία’ ήταν ένα ‘μετωπικό σχήμα’ στο οποίο είχαν προσέλθει χουντικοί και ακροδεξιοί, όπως

– ο υφυπουργός της χούντας και ευρωβουλευτής της ΕΠΕΝ για ένα μικρό διάστημα, Σπύρος Ζουρνατζής,
– ο πραξικοπηματίας και μέλος της χουντικής ‘Επαναστατικής Επιτροπής’ Ηλίας Παππάς (πατέρας του χρυσαβγίτη Χρήστου Παππά, ο οποίος καταχρηστικά αναφέρεται ως ‘στρατηγός’ από τη ναζιστική συμμορία -η αλήθεια είναι ότι είχε αποταχθεί ατιμωτικά όταν ήταν συνταγματάρχης, λόγω συμμετοχής στο ‘πραξικόπημα της πιτζάμας’ το 1975, αν και αργότερα, εκμεταλλευόμενος ένα παραθυράκι του νόμου, μπόρεσε να επανέλθει, βλ. εδώ
– ο προσφάτως αποδημήσας εκδότης του φασιστικού εκδοτικού οίκου ‘Νέα Θέσις’, Γιάννης Σχοινάς, προηγουμένως ‘Κίνημα’, αργότερα ΕΝΕΠ, ΕΝΕΚ, ΛάΟΣ κ.λπ., πατέρας του σκληροπυρηνικού χρυσαβγίτη Σωτήρη Σχοινά
– και φυσικά, ο ίδιος ο Στυλιανός Παττακός και άλλοι

Συνέντευξη Νίκος Μιχαλολιάκος, 24/01/2005: «Γιατί διαλύσαμε τη Χρυσή Αυγή, Επρεπε να γίνουμε εγκληματίες».

 

Οργανο της ‘Πατριωτικής Συμμαχίας’ ήταν η εφημερίδα Ελεύθερος Κόσμος, δηλαδή η ακροδεξιά-χουντική εφημερίδα του Σάββα Κωνσταντόπουλου που κυκλοφορούσε ανελλιπώς από το 1966 μέχρι το 1982. Η ναζιστική συμμορία είχε καταφέρει να αποκτήσει τον τίτλο της εφημερίδας, (όπως το ίδιο συμβαίνει την τελευταία 15ετία με μια σειρά τίτλων ιστορικών εφημερίδων του παρελθόντος, τις αγοράζουν λαμόγια και απατεώνες για να ξεπλένουν χρήμα, βλ. πρόσφατες αποκαλύψεις για κύκλωμα εκβιαστών) και έβαλε ‘εκδότη’ τον τότε υπαρχηγό Δημήτρη Ζαφειρόπουλο. Σε εκατοντάδες τεύχη από εκείνα τα φύλλα, από το 2003 και μετά, όταν δήθεν η ΧΑ δεν υπήρχε, αλλά το κύριο άρθρο στη δεύτερη σελίδα, δίπλα από τα πονήματα Παττακού, τα υπέγραφε ο ‘Γ.Γ. της ΧΑ’ Μιχαλιολάκος. Εδώ ένα δείγμα, μαζί Μιχαλιολάκος-Παττακός

Εφημερίδα Ελεύθερος Κόσμος, την εποχή που αποτελούσε μεταμφίεση της ΧΑ. Ο Ζαφειρόπουλος και ο Μιχαλιολάκος αργότερα τα έσπασαν, ο Ζαφειρόπουλος κράτησε την εφημερίδα και το βιβλιοπωλείο Λόγχη, και ο ΕΚ έβγαινε κανονικά μέχρι τον Νοέμβριο του 2013, οπότε και έκλεισε, αφού τους τελευταίους μήνες έβγαινε μηνιαίως. Επανεκδόθηκε πριν λίγους μήνες πάλι υπό τον Ζαφειρόπουλο, αλλά με διαφορετικό επιτελείο. Υπεύθυνος έκδοσης είναι ο παλιός χρυσαβγίτης Δράκος, και ψηλά στην προμετωπίδα λέει ποιοι συμμετέχουν: Ζαφειρόπουλος, Πλεύρης, Κουργιαννίδης, ο προφυλακισμένος για επεισόδια ‘δημοσιογράφος’ Παπαγεωργίου και διάφοροι άλλοι μικρότεροι σε σημασία ακροδεξιοί. Εντυπωσιακό, και οι 24 σελίδες έγχρωμες, και η εκτύπωση πραγματικά ακριβή. Προωθεί τα περιθωριακά φασιστικά σχήματα, όπως των υποψηφίων στις δημοτικές Δημητρούλια στην Καλαμάτα, Κουργιαννίδη στη Θεσ/νίκη, Εθνική Δράση στην Ηλεία, ενός αντίστοιχου στη Λαμία, και γενικά προωθείται σαν ‘εναλλακτική’ φασιστική εφημερίδα -ακόμα και στον Καρατζακλόουν αφιερώνει κάποια άρθρα.

 

Μπλόκο της Κοκκινιάς: Οι γερμανοτσολιάδες που μάτωσαν την πλατεία της Οσίας Ξένης, τα πτώματα στη μάντρα των εκτελέσεων και άλλες ιστορίες δωσιλογικής εθνικοφροσύνης: Φωτογραφίες

17 Αυγούστου 1944. Το μπλόκο της Κοκκινιάς. Από τις τέσσερις οργανώσεις του ΕΑΜ στον Πειραιά, το ΕΑΜ Κοκκινιάς ήταν η πιο δυνατή και η πιο μαζική. Εξι μήνες προσπαθούσαν Γερμανοί και ταγμασφαλήτες να πατήσουν πόδι, από το πρώτο μπλόκο, τον Μάρτιο της ίδιας χρονιάς, το προσπαθούσαν, όμως ο οργανωμένος λαός με τα φρουραρχεία του ΕΛΑΣ τους απωθούσαν συνεχώς. Ετσι, χρειάστηκε μεγάλη προετοιμασία από τους Ναζί και τους συνεργάτες τους, και συγκέντρωση μεγάλης δύναμης πυρός εκείνη τη μέρα του Αυγούστου για να καταφέρουν οι υποτακτικοί του Walter Schimana (Βάλτερ Σιμάνα) να πατήσουν πόδι στην Κοκκινιά.

Κάποιες σκηνές είχαμε περιγράψει στο άρθρο μας ‘Μιχάλης Νικολινάκος – Ο σεμνός ζεν πρεμιέ και αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης, από το μπλόκο της Κοκκινιάς στη μεγάλη οθόνη‘, και κάποιους πρωταγωνιστές στο άρθρο ‘Το δελτίο προγραφών και καταγγελιών με τους στοχοποιημένους από την ΟΠΛΑ προδότες – Η ‘κόκκινη βία’ [*] της εφημερίδας ‘Κατηγορώ’, έκδοση της ΚΟΑ του ΚΚΕ, Αθήνα, 1944‘

Ας δούμε μερικές ιστορίες από εκείνες τις μέρες.

# Αυτή η φωτογραφία δείχνει μια μονάδα των Ταγμάτων Ασφαλείας Αθηνών με τους διοικητές τους Ιωάννη Πλυτζανόπουλο και Γ. Σγούρο:

1944: Γερμανοτσολιάδες, Ιωάννης Πλυτζανόπουλος, Γ. Σγούρος και πιθανόν Θ. Σγούρος (Μπέμπης) πιθανόν πριν το μπλόκο στην Κοκκινιά.

 

Διόλου απίθανο να εικονίζονται οι συγκεκριμένοι άνδρες του Βάλτερ Σιμάνα που αιμοτοκύλισαν τη συνοικία εκείνη τη μέρα του Αυγούστου του 1944. Αντιμετώπισαν αντίσταση, όμως.

# Ενα από τα φρουραρχεία του ΕΛΑΣ στις 17 Αυγούστου 1944. Μια ταράτσα στην οδό Κυδωνιών (σημερινή Πέτρου Ράλλη). ΕΛΑΣίτες που αμύνονται στήνουν μυδράλλιο.

Φωτογραφία ντοκουμέντο: Μια ταράτσα στην οδό Κυδωνιών (σημερινή Πέτρου Ράλλη). ΕΛΑΣίτες στήνουν μυδράλλιο έτοιμοι να αμυνθούν.

Ταγματάρχης Χωροφυλακής Αμβρόσιος Λενής: Μάρτυρας κατηγορίας στη δίκη του παπα-Γιώργη Πυρουνάκη

Ο παπα-Γιώργης Πυρουνάκης

 

Υπάρχει ένα θολό μη διευκρινισμένο σημείο. Ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος Λενής, σύμφωνα με τη Wikipedia, «υπηρέτησε ως ιερέας της Ελληνικής Αστυνομίας από το έτος 1963 μέχρι το 1974». Σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα της Μητροπόλεως Καλαβρύτων και Αιγιαλείας «επί μία δεκαετία υπηρέτησε ως Πρεσβύτερος στο Σώμα της τότε Βασιλικής Χωροφυλακής, ως Ιεροκήρυκας του Σώματος». Και ο γνώστης των εκκλησιαστικών θεμάτων δημοσιογράφος Θωμάς Τσάτσης μας πληροφορεί:

«[…] Άλλωστε οφείλει τα πάντα ή σχεδόν τα πάντα στη θητεία του στη θρησκευτική υπηρεσία της χωροφυλακής, (ναι, ναι της χωροφυλακής!) στη διάρκεια της δικτατορίας. Παρέμεινε στη θέση αυτή από το 1968 έως το 1976. Είναι κάτι που καταγράφει και στο βιογραφικό του, χωρίς όμως να προσδιορίζει χρονικά την περίοδο που ήταν ‘προϊστάμενος’ της θρησκευτικής υπηρεσίας των χωροφυλάκων, υπηρεσία που σήμερα έχει μετονομαστεί σε Θρησκευτική Υπηρεσία της Αστυνομίας. Αυτό όμως είναι ένα άλλο ξεχωριστό κεφάλαιο».

Από ένα πολύ χρήσιμο βιβλίο, Γιάννης Γκίνης, ‘Ιεράρχες διάκονοι της χούντας‘, Α έκδοση 1978, Β’ έκδοση από τις εκδόσεις Βασδέκης, 1981, μαθαίνουμε τελικά ότι το επίσημο δελτίο της Εκκλησίας της Ελλάδος είχε γράψει τον Σεπτέμβριο του 1976, με αφορμή την χειροτονία του στην ανύπαρκτη Μητρόπολη Ταλαντίου, πως από ιεροκήρυξ είχε λάβει τον βαθμό του Μοιράρχου, και κατόπιν του Ταγματάρχου Χωροφυλακής:

Γιάννης Γκίνης, Ιεράρχες διάκονοι της χούντας, Β έκδοση, Βασδέκης, 1981, σελίδα 116. Βιογραφικό Αμβρόσιος Λενής.

 

Λόγω της επετείου της Εθνοσωτηρίου, μπορούμε να δούμε μερικά από όσα γράφει ο Γιάννης Γκίνης, πως λ.χ. συγκλονιζόταν ο τότε Αγιος Ταλαντίου, όχι από το πόσο είχαν υποφέρει τα θύματα των βασανιστηρίων της προσφιλούς του Χωροφυλακής, αλλά από τα «ατυχή συμβάντα εν τη ενασκήσει του υπερησιακών του καθήκοντος» που τους αμαύρωναν τον υπηρεσιακό τους φάκελο.

Τι έκαναν οι καταληψίες φοιτητές το πρώτο μεσημέρι της κατάληψης του Πολυτεχνείου και τι έκαναν οι χρυσαυγίτες και οι τραμπούκοι από το «Κόμμα 4ης Αυγούστου» την τελευταία νύχτα του Πολυτεχνείου

[Πρωθυστερόγραφο: Υπενθυμίζουμε την ‘Πολιτική Αναδημοσιεύσεων‘, την οποία, παρακαλούμε διαβάστε την, σε περίπτωση αντιγραφής του άρθρου –ευχαριστούμε. Φυσικά, αναδημοσιεύσεις και reblog, με αναφορά στην πηγή, είναι πάντα ευπρόσδεκτες. Οι σύνδεσμοι προς τις ιστοσελίδες των νεοναζί οδηγούν σε αντίγραφα αυτών· δεν τους χαρίζουμε κλικ και επισκεψιμότητα.].

Μια μάλλον σπάνια -και σίγουρα αναπάντεχη- φωτογραφία από το μεσημέρι της πρώτης μέρας της κατάληψης του Πολυτεχνείου, άρεσε πολύ στους διαδικτυακούς μας φίλους στα κοινωνικά δίκτυα (ίσως γιατί οι συμπολίτες μας έχουν ανάγκη από ελπίδα κι αισιοδοξία -ή ίσως γιατί ακόμα, «επανάσταση που δεν θα μπορώ να χορεύω, δεν θέλω να είμαι μέρος της», όπως είχε πει εκείνη η μεγάλη φυσιογνωμία), κι έτσι σκεφτήκαμε, θα ήταν καλή ιδέα να την ανεβάσουμε στο μπλογκ, ώστε να μείνει -ελπίζουμε- στην παγκόσμια εγκυκλοπαίδεια του ίντερνετ:

Προαύλιο Πολυτεχνείου, μεσημέρι πρώτης μέρας της κατάληψης, Τετάρτη 15 Νοεμβρίου 1973. Φοιτητές χορεύουν και τραγουδάνε και χτυπάνε παλαμάκια.

 

Αυτό έκαναν οι θιασώτες της Ελευθερίας και της Δικαιοσύνης, οι φοιτητές και οι εξεγερμένοι. Τι να έκαναν, άραγε, οι θιασώτες του μίσους και του θανάτου, δηλαδή οι φασίστες, οι τραμπούκοι και οι δολοφόνοι και μαχαιροβγάλτες (όπως αποδείχτηκε αργότερα), που τότε βρίσκονταν στον περίγυρο της φασιστικής οργάνωσης ‘Κόμμα 4ης Αυγούστου‘ του Πλεύρη;;; Και, μιας και δεν συνηθίζουμε να κάνουμε ολόκληρη ανάρτηση για μία και μόνη φωτογραφία [Σ.Σ.: Μια φορά που το κάναμε, νομίζουμε άξιζε τον κόπο, για εκείνη την …’Μια συγκλονιστική (αντιπολεμική) φωτογραφία που αξίζει εκατομμύρια λέξεις, άσχετα αν ήταν καλλιτεχνική ή αυθεντική‘], ας συμπληρώσουμε την ιστορία με την απάντηση στο ερώτημα αυτό, που άλλωστε την είχαμε υποσχεθεί, εδώ στη ‘Σκηνή Τρίτη #03: 23 προς 24 Ιουλίου 1974, ΕΑΤ-ΕΣΑ, Βρετανική Πρεσβεία, Αεροδρόμιο Ελληνικού (Από τις Εννιά συν μία άγνωστες ακτινογραφίες του ναζιστικού ζόμπι)‘, αλλά ευτυχώς, στο μεταξύ ο φίλος Δημήτρης Ψαρράς φρόντισε και είπε την ιστορία πολύ καλύτερα απ’ ό,τι θα την έλεγε ο οποιοσδήποτε· άλλωστε, ήταν ο ίδιος του μέσα στο Πολυτεχνείο, και μέλος, μάλιστα, της Συντονιστικής Επιτροπής, για λογαριασμό της Αρχιτεκτονικής Σχολής.
Και για να είμαστε συγκεκριμένοι, εννοούμε τα μέλη του Κ4Α: ο υπερσαχΑριος δραβίδας (google it, έτσι τον αποκαλεί ο πρώην υπαρχηγός του Γκέκας) Φίρερ Νίκος Μιχαλολιάκος, ο Ιων Φιλίππου (Γιάννης Περδικάρης) και ο Αριστοτέλης Καλέντζης αλλά και άγνωστός μας Ηλίας Τσιαπούρης ή Τσαπούρας.

Ακολουθεί το άρθρο του Δημήτρη Ψαρρά από την ‘Εφημερίδα των Συντακτών‘, 15/11/2013

Οι «χρυσαυγίτες» στο Πολυτεχνείο του ’73

Ο στενός συνεργάτης του Μιχαλολιάκου Γιάννης Περδικάρης στο βιβλίο του «Χρυσή Αυγή – Πολιτικός Οδοδείκτης», που το υπογράφει με το ψευδώνυμο Ιων Φιλίππου, αποκαλύπτει τη δολοφονική και παρακρατική δράση των νεοφασιστών

Μικρή ιστορική σημείωση: Η πρώτη φορά που η Αγγελική Κουτσουμπού (η αγωνίστρια του αντιδικτατορικού αγώνα που διεμβολίστηκε από τον μοτοσυκλετιστή της ομάδας ΔΕΛΤΑ) είχε έρθει αντιμέτωπη με την αστυνομική βαρβαρότητα ήταν πριν 40 χρόνια, επί χούντας Ιωαννίδη

Σήμερα, 13 Οκτωβρίου 2014,  ήταν προγραμματισμένο το δικαστήριο, πέντε χρόνια μετά, και λίγο πριν παραγραφεί, όπως μας εξηγεί ο Θεόδωρος Κουτσουμπός. Μας είχε συγκλονίσει η εικόνα, ο μοτοσυκλετιστής αστυνομικός της ομάδας ΔΕΛΤΑ να χτυπάει την Αγγελική Κουτσουμπού, και να περνάει επάνω από το σώμα της, να την αφήνει αναίσθητη και να σώζεται, τελικά, η ζωή της στο νοσοκομείο, σχεδόν επάνω στο νήμα.

«Η Αγγελική Κουτσούμπου, στέλεχος του Εργατικού Επαναστατικού Κόμματος (ΕΕΚ), συμμετείχε στη διαδήλωση της 6η Δεκεμβρίου του 2009, στην επέτειο της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Η νεοσύστατη τότε μηχανοκίνητη ομάδα ΔΕΛΤΑ διεμβόλησε τη διαδήλωση στην πλατεία Συντάγματος, προκαλώντας τον πανικό. ‘Το μπλοκ του EEK, υπέστη, σε εκείνο το σημείο, τη σφοδρή επίθεση της αστυνομίας, αρχικά από την ομάδα ΔEΛTA και εν συνεχεία από δύναμη πεζοπόρων  αστυνομικών. Δεκάδες ήταν οι τραυματίες και οι συλληφθέντες‘, αναφέρεται σε ανακοίνωση του ΕΕΚ.

Μεταξύ των τραυματιών ήταν και η Αγγελική Κουτσούμπου, αγωνίστρια του αντιδικτατορικού αγώνα, που μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου συνελήφθη και βασανίστηκε από τη χούντα του Iωαννίδη. Βαριά τραυματισμένη και αναίσθητη μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, όπου διαγνώστηκε ‘βαριά κρανιοεγκεφαλική κάκωση -υποσκληρίδιο αιμάτωμα, υπαραχνοειδής αιμορραγία, θλάση εγκεφάλου, ρωγμώδες κάταγμα του λιθοειδούς, συντριπτικό κάταγμα αριστερής κλείδας και σπάσιμο όλων των εμπροσθίων αριστερών πλευρών‘».
Πηγή: TVXS.gr, Υπόθεση Κουτσούμπου: Όταν η αστυνομική βία γίνεται «τροχαίο ατύχημα», 11/10/2014

 

 

Η Αγγελική Κουτσουμπού-Σταυροπούλου, σύζυγος του Θεόδωρου Κουτσουμπού (μεταξύ άλλων, συγγραφέα ενός εξαιρετικού βιβλίου για την Κατοχή και την Αντίσταση, ‘Ελλάδα 1941-1945: Πόλεμος Χωρικών και Κοινωνική Επανάσταση’, εκδόσεις Λέων), και οι δυο τους στελέχη του ΕΕΚ (Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα), δεν ήταν η πρώτη φορά που έρχονταν αντιμέτωπη με την αστυνομική βαρβαρότητα. Ενα δημοσίευμα στο επίσημο περιοδικό της Αστυνομίας ‘Αστυνομικά Χρονικά’, τεύχος 454, Μάρτιος 1974, εξιστορεί με το γνωστό χουντικό ασφαλίτικο λεξιλόγιο:

«Νέον πλήγμα υπέστην ο εσωτερικός κομμουνισμός με την εξάρθρωσιν και σύλληψιν βασικών στελεχών κλιμακίου εσωτερικού της παρανόμου κομμουνιστικής τροτσκιστικής οργανώσεως ‘Εργατική Διεθνιστική Ενωσις’ (ΕΔΕ)»

Η Χρυσή Αυγή, το φασιστικό κρατικοπαρακράτος και οι κρυφές χρηματοδοτήσεις: Νέα στοιχεία – Εννιά συν μία άγνωστες σκηνές από την ιστορία της ελληνικής ακροδεξιάς που ρίχνουν φως στην άγνωστη Χρυσή Αυγή – Μια ακτινογραφία της μεταμφίεσης του ναζιστικού ζόμπι [Σειρά άρθρων: Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά #04]

[Πρωθυστερόγραφο: Υπενθυμίζουμε την ‘Πολιτική Αναδημοσιεύσεων‘, την οποία, παρακαλούμε διαβάστε την, σε περίπτωση αντιγραφής του άρθρου –ευχαριστούμε. Φυσικά, αναδημοσιεύσεις και reblog, με αναφορά στην πηγή, είναι πάντα ευπρόσδεκτες. Οι σύνδεσμοι προς τις ιστοσελίδες των νεοναζί οδηγούν σε αντίγραφα αυτών· δεν τους χαρίζουμε κλικ και επισκεψιμότητα.].

Σαν ελάχιστο φόρο τιμής, τώρα που συμπληρώνεται ένας χρόνος από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, και σαν ελάχιστη προσφορά στους αντιφασίστες και τις αντιφασίστριες και όποιον άλλο ενδιαφέρεται να κάνει κάτι για να φτιαχτεί ο κυματοθραύστης απέναντι στη ναζιστική απειλή, και όπως είχαμε αναγγείλει (‘Μικρή παρουσίαση: Τι θα διαβάσουν οι επισκέπτες του XYZ Contagion στην τέταρτη μεγάλη έρευνα για τη Χρυσή Αυγή, το φασιστικό κρατικοπαρακράτος και τις κρυφές χρηματοδοτήσεις‘), παρουσιάζουμε το σημείωμα αυτό, το οποίο αποτελεί την τέταρτη συνέχεια της σειράς ‘Η Χρυσή Αυγή: Νέα στοιχεία – Σειρά άρθρων: Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά #xx‘, όπου xx ο αύξων αριθμός), μετά από τα τρία προηγούμενα κείμενά μας σ’ αυτή τη σειρά:

# Χρυσή Αυγή: Η κρυφή ιεραρχία, η πραγματική ηγεσία, το ‘χρίσμα’ για τα μυημένα μέλη και οι δοκιμασίες πριν τις τελετές μύησης (επιθέσεις σε ανύποπτους ‘εχθρούς της ράτσας’) [Σειρά άρθρων: Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά #03]
https://xyzcontagion.wordpress.com/2014/04/24/kryfa-03-ierarxia-teletes/

# Τα σχέδια της Χρυσής Αυγής για το Πολίτευμα, όπως ακούστηκαν μέσα στο Πολιτικό της Γραφείο: «Στόχος μας η κατάργηση της Δημοκρατίας και η κατίσχυση της ‘Πολιτείας’ (=του Ράιχ)» [Σειρά άρθρων: Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά #02]
https://xyzcontagion.wordpress.com/2014/01/07/kryfa-02-sxedia-xa-politevma/

# Ξένοι νεοναζί καλεσμένοι του Γκέμπελς της Χρυσής Αυγής Γιώργου Μάστορα (Μισιάκα): «Η συναγωγή θα γίνει ένα ωραίο δημόσιο αποχωρητήριο» [Σειρά άρθρων: Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά #01]
https://xyzcontagion.wordpress.com/2013/12/10/kryfa-01-mastoras-synagogi/

Στην εισαγωγή του τελευταίου λινκ υπάρχει το σκεπτικό αυτής της νέας σειράς, συνεπώς εδώ θα θυμίσουμε μόνο πως όλα τα άρθρα της νέας κατηγορίας ‘Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά‘ θα βρίσκονται σε αυτό εδώ το λινκ, μαζί με κάποιες προηγούμενες δημοσιεύσεις μας, οι οποίες -όπως τουλάχιστον σημειώνουν πολλοί- έχουν βοηθήσει στην ενημέρωση του κόσμου για το πραγματικό ποιόν της οργάνωσης, έχουν χρησιμεύσει στην ιδεολογική θωράκιση του αντιφασιστικού κινήματος και έχουν χρησιμοποιηθεί στον δημόσιο λόγο αρκετά, όπως αυτές για τα εκρηκτικά και τα όπλα του Φύρερ Μιχαλολιάκου κατά την δεκαετία του 1970 (κλικ εδώ), ή για την προσχώρηση της ναζιστική γκρούπας στην Νεοναζιστική Διεθνή ήδη από τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας της (κλικ εδώ), ή για το (ανύπαρκτο) επάγγελμα του Φίρερ της ναζιστικής γκρούπας (κλικ εδώ), ή για τον ταγματασφαλήτη πατέρα του, όπως και για τους δωσίλογους, προδότες, χίτες και τ/αλήτες προγόνους όλων των ηγετικών στελεχών (κλικ εδώ), ή για την υπόγεια χρηματοδότησή της από μεγάλα κόμματα (κλικ εδώ) ή για την στρατολόγηση ανηλίκων (κλικ εδώ), ή για τη διπλή γλώσσα («Είμαστε εθνικοσοσιαλιστές και δεν αλλάζουμε, αλλά θα παριστάνουμε τους ‘εθνικιστές’ για τον χαζό κόσμο») και εξαπάτηση των ψηφοφόρων (κλικ εδώ), ή για την 21η Δεκεμβρίου σαν παγανιστική-μυστικιστική-ναζιστική ημέρα μύησης-ορκωμοσίας νέων μελών της Χρυσής Αυγής (κλικ εδώ), ή για τις ανατριχιαστικές αντιλήψεις της -μεταμφιεσμένης αλλά πάντα εθνικοσοσιαλιστικής- Χρυσής Αυγής για τον Χριστιανισμό και για τον ρόλο της γυναίκας (κλικ εδώ), ή για τις απόψεις της ΧΑ (ευθανασία και στείρωση) για τα «άτομα με ειδικές ανάγκες, επιληπτικούς, αλκοολικούς και τοξικομανείς» και την ‘ευγονική αναγκαιότητα’, την ‘διοικητική ιατρική’ και το ‘Aufartung’ (κλικ εδώ), αλλά και ένα σημείωμα με θέμα την εμπειρία άλλων χωρών στην αντιμετώπιση αντικοινοβουλευτικών ναζιστικών εγκληματικών συμμοριών όπως η ΧΑ (κλικ εδώ), όπως και η μοναδική ‘Ανοιχτή επιστολή από τον πατέρα ενός εγκαίρως αποχωρήσαντα χρυσαυγίτη προς τους γονείς εκείνους που έχουν τα παιδιά τους στην Χρυσή Αυγή‘ κ.ο.κ. Μπορείτε να το κάνετε ‘bookmark‘, για γρήγορη πρόσβαση, και με την ευκαιρία, εδώ βρίσκεται και μια ανακεφαλαίωση με πολλές από τις προηγούμενες έρευνες.
Φάκελος Χρυσή Αυγή στο XYZ Contagion – Ολες οι έρευνες και τα άρθρα
https://xyzcontagion.wordpress.com/fakelos-xa-page-all-articles/

Εκτός συναγωνισμού, η έκτη μεγάλη έρευνα ‘Στον κόσμο του Blood & Honour’ με θέμα ‘‘Ροκ για την πατρίδα’ ή ‘πόγκο για τη σβάστικα’; Μπύρες, τατουάζ και Sieg Heil, για τους μυημένους στο ναζισμό‘, η πέμπτη μεγάλη έρευνα ‘Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής – Νέα στοιχεία και αποκαλύψεις, για πρώτη φορά στην Ελλάδα’ και η συμπληρωματική της ‘Νέα αποκλειστικά στοιχεία για την συμμετοχή Ελλήνων υπηκόων στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα: Οι δεσμοί αίματος του ελληνικού με τον σερβικό εθνικισμό και της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς με τη Χρυσή Αυγή‘, και ‘Οι ελληνικοί μύθοι για την γιουγκοσλαβική τραγωδία 1991-1995 και οι αλήθειες που δεν ακούστηκαν ποτέ στα ελληνικά ΜΜΕ‘. Μαζί, επίσης για πρώτη φορά ‘Ολη η αλήθεια για τη Σρεμπρένιτσα‘.

Είπαμε πολλά, αλλά απαραίτητα, συνεπώς ας περάσουμε τώρα στο κυρίως θέμα. Τίτλος του τέταρτου άρθρου:

Ας μας επιτραπεί να κάνουμε μια πρόταση, πρώτα, στους επισκέπτες του ιστολογίου, την εξής: Θα ήταν καλή ιδέα να διαβαστεί πρώτα ένα είδος εισαγωγής που είχαμε γράψει πριν λίγο καιρό (‘Εκατό χρόνια φασιστικές οργανώσεις: Μικρή συμβολή στην περιοδολόγηση + Κάποιες σκέψεις για τις αιτίες της εκτίναξης της Χρυσής Αυγής‘), σαν προοίμιο του παρόντος άρθρου, έτσι ώστε ο αναγνώστης να έχει μια όσο το δυνατόν αναλυτική (και συνθετική) εποπτεία του ιστορικού παρελθόντος του φαινομένου, μαζί με τη γνώμη μας και την ανάλυση για το φαινόμενο της εκτίναξης της Χρυσής Αβγής.

 

Αν λ.χ. έπρεπε ποτέ να διαλέξουμε ένα μόνο κείμενο που να απαντάει στην ερώτηση ‘Τι ακριβώς είναι η Χρυσή Αυγή;;;‘, θα διαλέγαμε αυτό εδώ, το οποίο, μάλιστα, είναι γραμμένο από τους ίδιους, εν είδει μανιφέστου. Είναι από το τχ #5, Μάιος 1981, και μέσα γράφουν, με αρκετή έπαρση και με θυμό, ίσως, γιατί «είμαστε παγανιστές, ναζιστές, τυχοδιώκτες, αναρχικοί, εξτρεμιστές».
Το παράξενο είναι, πως τις ίδιες ακριβώς φράσεις φέρεται να είχε χρησιμοποιήσει 12 χρόνια πριν, το 1969, ο φασίστας του ΕΣΕΣΙ Γιώργος Βεντούρης (θα μιλήσουμε στη συνέχεια γι’ αυτούς τους φασίστες), σε μια ενδοφασιστική διαμάχη στην Ιταλία. Αυτό μπορεί να εξηγείται μόνο με δύο τρόπους: Είτε ο Βεντούρης ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της ΧΑ και ξαναέγραψε το 1981 όλα όσα είχε πει το 1969, είτε το λογύδριο-μανιφέστο αυτό είχε δημοσιευτεί και υπήρχε εκ των προτέρων κάπου, και οι νεοναζί το ανασύρουν και το χρησιμοποιούν κατά το δοκούν.

 

«Υπάρχουν πολλοί και διάφοροι που για διαφορετικούς λόγους και αιτίες ο καθένας ρίχνουν λάσπη εναντίον τού περιοδικού μας και των ανθρώπων πού μοχθούν για την έκδοσί του.

Μας κατηγορούν ότι είμαστε Παγανιστές, Ναζιστές, τυχοδιώκτες, αναρχικοί, εξτρεμιστές κτλ.
Ισως περιμένετε ότι με αυτό το άρθρο έχουμε σκοπό να απολογηθούμε και να ανατρέψουμε τα ηλίθια επιχειρήματα των διαφόρων δεκαρολόγων κατηγόρων μας που την μια μέρα εμφανίζονται Μεταξικοί, την άλλη Χουντικοί και την επομένην Βασιλικοί. Απεναντίας θα στηρίξουμε τις κατηγορίες τους δηλώνοντας όμως την πραγματική αιτιολογία κάθε χαρακτηρισμού πού μάς αποδίδουν.

Είμαστε παγανιστές γιατί η ύπαρξίς μας σέβεται και πορεύεται πάνω στους τόνους της μουσικής των φυσικών νόμων χωρίς να αγνοή την μαγεία του απρόβλεπτου, την μοναδικότητα της στιγμής και τον θετικό υποκειμενισμό τού ανθρώπου- στοιχείου της φύσεως. Είμαστε παγανιστές γιατί είμαστε Ελληνες, γιατί μας είναι αδύνατο να παραδεχθούμε άλλες άξιες εκτός από αυτές πού απορρέουν από το θαύμα τού Ελληνικού Πνεύματος. Είμαστε παγανιστές γιατί στη θέσι των ηρώων και των φιλοσόφων μας δεν θα μπορέσουμε ποτέ να βάλουμε προφήτες σκοτεινούς και βασιλιάδες αιμοσταγείς ενός άξεστου νομαδικού λαού. Είμαστε παγανιστές γιατί στην καλύτερη αντίθετη περίπτωσι θα συναντούσαμε τον θάνατο με την μορφή της ευτυχισμένης γαλήνης τού παραδείσου.

Είμαστε Ναζιστές […], γιατί μέσα στο θαύμα τής Γερμανικής Επαναστάσεως τού 1933 είδαμε την Δύναμι πού θα λυτρώση την ανθρωπότητα από την εβραϊκή σαπίλα, είδαμε την Δύναμη που θα μας οδηγήση σε μια καινούργια Ευρωπαϊκή αναγέννησι, είδαμε την λαμπερή αναβίωσι των αρχέγονων ενστίκτων της φυλής, είδαμε μία δυναμική φυγή από τον εφιαλτικό βιομηχανικό μαζάνθρωπο σέ έναν νέο και ταυτόχρονα αρχαίο και Αιώνιο τύπο ανθρώπου, τον άνθρωπο τής φιλοσοφίας και του πολέμου, τον άνθρωπο της Γης και τού Αίματος, τον άνθρωπο των ηρώων και των ημιθέων, τον αγνό αφελή και βίαιο άνθρωπο του Μύθου και των ενστίκτων.

Είμαστε τυχοδιώκτες γιατί θέλουμε να φέρουμε μία δημιουργική αλλαγή, μία κυριολεκτική ανατροπή της σημερινής τυραννίας της Λογικής και αυτό δεν είναι δυνατόν να γίνη παρά μόνον με μία παράλογη Πίστι σέ ένα πεπρωμένο πού θα στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο στις ιλιγγιώδεις εναλλαγές των διαθέσεων της βουλήσεως ενός απρόσωπου συλλογικού ασυνειδήτου.

Είμαστε αναρχικοί γιατί είμαστε ασυμβίβαστοι και φανατικοί και γιατί η μοναδική περίπτωσι να συνέβαινε το αντίθετο δεν ισχύει σήμερα. Είμαστε αναρχικοί και θα είμαστε μέχρι την στιγμή που θα κυριαρχήση η Αρχή τής Εθνικοσιαλιστικής Εξουσίας.

Είμαστε εξτρεμιστές γιατί μάθαμε να αγαπούμε και να μισούμε χωρίς μέτρο, αβυσσαλέα και αιώνια. Είμαστε εξτρεμιστές γιατί πιστεύουμε στην Αρετή και όχι στην Ηθική, στον πόλεμο και όχι στην ειρήνη. Είμαστε εξτρεμιστές γιατί η Ιστορία γράφεται από παράτολμους δημιουργούς με μεταφυσικές παρορμήσεις και όχι από φιλήσυχα ανθρωπάκια υπηρέτες της Εβραϊκής σαπίλας»
Πηγή: Περιοδικό Χρυσή Αυγή, ‘Εμείς’, τχ#5, Μάιος 1981.

 

Τα παραπάνω γράφονταν τον Μάιο του 1981. Ακριβώς 25 χρόνια αργότερα, ο Μιχαλολιάκος νιώθει την ανάγκη να εξηγήσει στα μέλη της γκρούπας του για ποιους λόγους πρέπει να αποφεύγουν να χρησιμοποιούν τους όρους ‘εθνικοσοσιαλισμός’ και ‘εθνικοσοσιαλιστές’ και γιατί πρέπει να μεταμφιεστούν για κάποιο χρονικό διάστημα σε ‘εθνικιστές’:

«[…] παλαιότερα, πριν από χρόνια, χρησιμοποιείτο στα κείμενα του Κινήματός μας ο όρος εθνικοσοσιαλισμός. Το γεγονός ότι τώρα χρησιμοποιούμε τους όρους εθνικισμός, λαϊκός εθνικισμός και κοινωνικός εθνικισμός [Σ.Σ.: όπου ‘κοινωνικός εθνικισμός’ = ‘Nationalsozialismus‘] δεν σημαίνει ότι αλλάξαμε ιδέες. Απλά, θεωρούμε περισσότερο πολιτικά δόκιμο το να χρησιμοποιούμε τους όρους αυτούς, γιατί είναι γεγονός ότι ο όρος ‘εθνικοσοσιαλισμός’ προκαλεί παρανοήσεις μετά από έναν ωκεανό προπαγάνδας εξήντα ολόκληρων ετών».
Πηγή: Εφημερίδα Χρυσή Αυγή, 06/04/2006, ‘Εθνικιστές ή ναζιστές;;; Αρνούμεθα το ιστορικό ψεύδος των «καλών» συμμάχων και των «κακών» φασιστών’.

Δεν χρειάζονται παραπάνω εξηγήσεις, όταν οι ίδιοι τους, μέσα στο επίσημο όργανό τους ομολογούν αυτό το κρυφτούλι, αυτή τη μεταμφίεση και τη διπλή γλώσσα. Αυτή τη διαδρομή των 35 περίπου ετών, πάντα πιστοί και αμετανόητοι ναζιστές, θα ιχνογραφήσουμε στο παρόν σημείωμα αυτό: Θα ασχοληθούμε από πολλούς δρόμους με τις κρυφές πτυχές της ιστορίας της ναζιστικής συμμορίας: Θα εστιάσουμε πρώτον, στη δράση του φασιστικού κρατικοπαρακράτους, δίπλα και μέσα στην οργάνωση, και ταυτόχρονα, στις πιθανές πηγές χρηματοδότησης. Και θα δούμε πως αυτοί οι δύο δρόμοι τέμνονται σε πολλά σημεία, μέχρι τον τελικό σκοπό τους, που δεν είναι άλλος από την κατάργηση του πολιτεύματος και την εγκαθίδρυση ενός σκληρού ολοκληρωτικού μονοκομματικού ναζιστικού τύπου κράτος, όπως έχουμε δείξει και εδώ, ‘Τα σχέδια της Χρυσής Αυγής για το Πολίτευμα, όπως ακούστηκαν μέσα στο Πολιτικό της Γραφείο: «Στόχος μας η κατάργηση της Δημοκρατίας και η κατίσχυση της ‘Πολιτείας’ (=του Ράιχ)» [Σειρά άρθρων: Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά #02]‘, 07/01/2014

Ακολουθούν εννιά συν μία άγνωστες σκηνές από την ιστορία της ελληνικής ακροδεξιάς, που ρίχνουν φως στην άγνωστη Χρυσή Αυγή: Μια ακτινογραφία της μεταμφίεσης του ναζιστικού ζόμπι.

# Σκηνή Πρώτη: Φεβρουάριος 2005, Γήπεδο Παναθηναϊκού, ΓΑΔΑ, Πατριαρχείο Ιεροσολύμων

# Σκηνή Δεύτερη: Ιούλιος 1964, ΕΚΟΦ, Εβραϊκή Συναγωγή, Παγκράτι

# Σκηνή Τρίτη: 23 προς 24 Ιουλίου 1974, ΕΑΤ-ΕΣΑ, Βρετανική Πρεσβεία, Αεροδρόμιο Ελληνικού

# Σκηνή Τέταρτη: Ιανουάριος 1977, Παγκράτι ξανά, Βόμβες σε βιβλιοπωλεία και κινηματογράφους

# Σκηνή Πέμπτη: Νοέμβριος 1977, προεκλογική περίοδος, Ιταλία, Γραφεία Εθνικής Παράταξης στον Πύργο Αθηνών, Φυλακές Κορυδαλλού, Ξενοδοχείο ‘Caravel’

# Σκηνή Εκτη: Ιανουάριος 1979, Βόμβες, όπλα και εκρηκτικά ξανά

# Σκηνή Εβδομη: 12 Απριλίου 1992, Ξενοδοχείο ‘Caravel’, Οργανισμός Κρατικών Λαχείων

# Σκηνή Ογδοη: Από την οδό Φιλολάου, Παγκράτι στο μέγαρο της Μεσογείων

# Σκηνή Ενατη: Από τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου στο Σήμερα, Connecting the dots

# Σκηνή Δέκατη και Τελική-Αυλαία: Ας συνοψίσουμε (Το παζλ συμπληρώνεται;;;) + Αντί επιλόγου + Υστερόγραφο: Η ομολογία για την μεταμφίεση, τη διπλή γλώσσα και το κρυφτούλι με την πραγματική τους ταυτότητα.

 

Θα δημοσιεύεται μία ‘Σκηνή’ κάθε μέρα, και με την ολοκλήρωση, οι 10 σκηνές θα αποτελέσουν ένα ενιαίο κείμενο-πανόραμα 🙂

Εδώ τώρα, βρίσκονται σε ένα ενιαίο κείμενο και οι δέκα αναρτήσεις με τις δέκα σκηνές, που βρίσκονται επίσης κάτω από την κατηγορία ‘Εννέα συν μία σκηνές από την ιστορία της Χρυσής Αυγής’.

 

---

 

@@@ Σκηνή Πρώτη: Φεβρουάριος 2005, Γήπεδο Παναθηναϊκού, ΓΑΔΑ, Πατριαρχείο Ιεροσολύμων

Ολοι έχουμε ακούσει για τις επαγγελματικές ασχολίες του μεγαλοστελέχους της ΧΑ Ηλία Παναγιώταρου -τουλάχιστον πριν πάρει το άτοκο δάνειο που δικαιούνται οι βουλευτές, απλά και μόνο επειδή είναι βουλευτές, -όλοι οι βουλευτές -ακόμη κι εκείνοι που βρίζουν τους άλλους βουλευτές για τα … προνόμιά τους. Από την εποχή που ήταν γνωστός ως ‘Rabbit‘ στις εξέδρες των φανατικών του Παναθηναϊκού, αλλά και αργότερα με την χρυσαβγίτικης παραλλαγής γηπεδική ‘ακτιβίστικη’ οργάνωση-συμμορία ‘Γαλάζια Στρατιά‘, ο Παναγιώταρος διατηρούσε επιχείρηση με το όνομα ‘Φάλαγγα‘, δίπλα ακριβώς από τα γραφεία του συνδέσμου παναθηναϊκών οπαδών του Κολωνού. Η ‘Φάλαγγα’ πουλούσε στρατιωτικά ρούχα, στολές, γιλέκα, καπέλα και άλλα τέτοιου είδους στρατιωτικής και αστυνομικής χρήσεως προϊόντα και φασιστογκάτζετ, σε χρυσαβγίτες ένστολους ή με πολιτικά, σε οπαδούς ομάδων και σε μέλη του Στρατού και των Σωμάτων Ασφαλείας [1].

Διαφήμιση του μαγαζιού του Παναγιώταρου στην οδό Μαραθωνομάχων σε περιοδικό-έκδοση του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης για τους Ειδικούς Φρουρούς.

 

Σκηνή Δέκατη και Τελική #10 – Αυλαία: Ας συνοψίσουμε (Το παζλ συμπληρώνεται;;;) + Αντί επιλόγου + Υστερόγραφο: Η ομολογία για την μεταμφίεση, τη διπλή γλώσσα και το κρυφτούλι με την πραγματική τους ταυτότητα

Ολοκληρώνουμε, σήμερα, με την επόμενη και τελευταία Σκηνή (Δέκατη, συν το ‘Αντί Επιλόγου’ με το ‘Υστερόγραφο’) από την σειρά των ‘Εννέα συν μία σκηνές από την ιστορία της Χρυσής Αυγής‘, της μεγάλης έρευνας με τίτλο ‘Η Χρυσή Αυγή, το φασιστικό κρατικοπαρακράτος και οι κρυφές χρηματοδοτήσεις: Νέα στοιχεία – Εννιά συν μία άγνωστες σκηνές από την ιστορία της ελληνικής ακροδεξιάς που ρίχνουν φως στην άγνωστη Χρυσή Αυγή – Μια ακτινογραφία της μεταμφίεσης του ναζιστικού ζόμπι [Σειρά άρθρων: Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά #04]‘.

Ο σύνδεσμος για την προηγούμενη σκηνή βρίσκεται ακριβώς επάνω αριστερά από τον τίτλο, το προοίμιο-εισαγωγή βρίσκεται εδώ ‘Εκατό χρόνια φασιστικές οργανώσεις: Μικρή συμβολή στην περιοδολόγηση + Κάποιες σκέψεις για τις αιτίες της εκτίναξης της Χρυσής Αυγής‘, η παρουσίαση βρίσκεται εδώ ‘Μικρή παρουσίαση: Τι θα διαβάσουν οι επισκέπτες του XYZ Contagion στην τέταρτη μεγάλη έρευνα για τη Χρυσή Αυγή, το φασιστικό κρατικοπαρακράτος και τις κρυφές χρηματοδοτήσεις‘ και η Σκηνή Πρώτη βρίσκεται εδώ ‘Σκηνή Πρώτη #01: Φεβρουάριος 2005, Γήπεδο Παναθηναϊκού, ΓΑΔΑ, Πατριαρχείο Ιεροσολύμων‘.

Υπενθυμίζουμε, πως με την ολοκλήρωση της δημοσίευσης των δέκα σκηνών, αυτές θα συναποτελέσουν ένα ενιαίο κείμενο, που θα δημοσιευτεί ξεχωριστά.

 

---

 

@@@ Σκηνή Δέκατη και Τελική-Αυλαία: Ας συνοψίσουμε (Το παζλ συμπληρώνεται;;;)

### Ανακεφαλαιώνουμε, μιας που οι διαδρομές και οι σχέσεις στα οικονομικά του φασιστικού κρατικοπρακράτους αποδείχτηκαν αρκετά πολύπλοκες, καθώς προσπαθήσαμε να τα βάλουμε όλα σε μια σειρά. Και η προσπάθεια αυτή, παρά την μακρόχρονη γνώση που έχουμε αποκτήσει όλα αυτά τα χρόνια μελετώντας την ΧΑ, ίσως αποδεικνύεται ένα μάλλον περίπλοκο εγχείρημα. Εξηγούμαστε [Σ.Σ.: Ο,τι θα διαβάσετε στη συνέχεια είναι πληροφορίες που έχουν δημοσιευτεί σε επίσημα ΜΜΕ και portal, και για όλες έχουν ήδη δοθεί οι παραπομπές, που και πότε δημοσιεύτηκε η καθεμιά. Εμείς απλά τις βάζουμε σε μια σειρά, συνδυαστικά]:

# Σύμφωνα με τον Δημήτρη Ψαρρά, στην εκπομπή ‘360 μοίρες’, είναι κάτι παραπάνω από πιθανό ότι ο Μιχαλολιάκος είχε γνωρίσει επιχειρηματίες που συμπαθούν την ακροδεξιά, ή ακόμα που συμμετείχαν στις κινήσεις της, κατά τη θητεία του το 1984 στην ΕΠΕΝ, στην οποία βασικό στέλεχος και σύνδεσμος με τους φυλακισμένους χουντικούς ήταν ο αδελφός του, ο δικηγόρος Τάκης Μιχαλόλιας.

# Ενας τέτοιος επιχειρηματίας ήταν, όπως είδαμε, και ο Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος. Το ομολογεί και ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος στα βιβλία του.

# Στην ίδια εκπομπή, ο Βρετανός ερευνητής της ακροδεξιάς, σύμβουλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε αυτά τα θέματα και εκδότης του αντιφασιστικού περιοδικού ‘Searchlight’ (κλικ εδώ) (που εκδίδεται εδώ και 50 χρόνια), Gerry Cable είχε μιλήσει για επιχειρηματίες με έδρα το Λονδίνο που διάκεινται φιλικά στις ακροδεξιές οργανώσεις, εκδίδουν περιοδικά και χρηματοδοτούν οργανώσεις, εννοώντας, ασφαλώς τον γιο του Θεοδωρακόπουλου, τον γνωστό και ως ‘Sir Taki’, ενώ κάτω από το ραντάρ του Searchlight πέρασε και ο εκατομμυριούχος φίλος -και πολύ συχνά τόσο προσκεκλημένος, όσο και οικοδεσπότης- του Μιχαλολιάκου Roberto Fiore της ιταλικής Forza Nuova.

# Στα ακροδεξιά εγχειρήματα της Μεταπολίτευσης, –όχι μόνο της ‘Εθνικής Παράταξης‘ και της ΕΠΕΝ– συμμετείχε ο βασιλικός Κουντουράς της ΒΕΟ, με γραφεία στην ίδια πολυκατοικία με τη ΧΑ, και όπως είχε πει ο ίδιος στην τηλεόραση, τους χάριζε τα ενοίκια. Εδώ πρέπει να σημειωθεί ο εξαιρετικά μεγάλος αριθμός γραφείων, βιβλιοπωλείων και λοιπών οικημάτων που η ΧΑ λειτουργούσε όλα αυτά τα χρόνια.

# Ο Παναγιώταρος, σε ανύποπτο χρόνο, το 2005, αποκαλύπτει οικονομική συνεργασία με το σκοτεινό πρόσωπο και πολυπράγμονα πράκτορα Βαβύλη, με αντικείμενο στρατιωτικά και αστυνομικά είδη. Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί το εξής: Η επιχείρηση του Παναγιώταρου δεν πουλάει (πουλούσε) απευθείας στα Ενοπλα Σώματα. Πουλάει σε άλλες επιχειρήσεις οι οποίες με τη σειρά τους πουλάνε στην Αστυνομία [193].

# Ο Βαβύλης συνεργάζεται με μία εταιρεία (που αποδεικνύεται πως δεν είναι ‘μία εταιρεία’ αλλά τουλάχιστον 4 εταιρείες) της οποίας οι εγκαταστάσεις βρίσκονται σε μια συγκεκριμένη διεύθυνση, Δημητσάνας 16, δίπλα στη ΓΑΔΑ, ενώ ένας άλλος συνεργάτης του στην εταιρεία που είχαν στήσει για να πουλήσουν αστυνομικό εξοπλισμό στην ΕΛΑΣ συμμετέχει σε ‘επιτροπές ακτιβισμού‘ μαζί με δύο χρυσαβγίτες δικηγόρους και άλλους ακροδεξιούς και χρυσαβγίτες, νυν και πρώην.

Σκηνή Ενατη #09: Από τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου στο Σήμερα, Connecting the dots (Από τις Εννιά συν μία άγνωστες ακτινογραφίες του ναζιστικού ζόμπι)

Συνεχίζουμε με την επόμενη και προτελευταία Σκηνή (Ενατη) από την σειρά των ‘Εννέα συν μία σκηνές από την ιστορία της Χρυσής Αυγής‘, της μεγάλης έρευνας με τίτλο ‘Η Χρυσή Αυγή, το φασιστικό κρατικοπαρακράτος και οι κρυφές χρηματοδοτήσεις: Νέα στοιχεία – Εννιά συν μία άγνωστες σκηνές από την ιστορία της ελληνικής ακροδεξιάς που ρίχνουν φως στην άγνωστη Χρυσή Αυγή – Μια ακτινογραφία της μεταμφίεσης του ναζιστικού ζόμπι [Σειρά άρθρων: Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά #04]‘.

Ο σύνδεσμος για την προηγούμενη σκηνή βρίσκεται ακριβώς επάνω αριστερά από τον τίτλο, το προοίμιο-εισαγωγή βρίσκεται εδώ ‘Εκατό χρόνια φασιστικές οργανώσεις: Μικρή συμβολή στην περιοδολόγηση + Κάποιες σκέψεις για τις αιτίες της εκτίναξης της Χρυσής Αυγής‘, η παρουσίαση βρίσκεται εδώ ‘Μικρή παρουσίαση: Τι θα διαβάσουν οι επισκέπτες του XYZ Contagion στην τέταρτη μεγάλη έρευνα για τη Χρυσή Αυγή, το φασιστικό κρατικοπαρακράτος και τις κρυφές χρηματοδοτήσεις‘ και η Σκηνή Πρώτη βρίσκεται εδώ ‘Σκηνή Πρώτη #01: Φεβρουάριος 2005, Γήπεδο Παναθηναϊκού, ΓΑΔΑ, Πατριαρχείο Ιεροσολύμων‘.

Υπενθυμίζουμε, πως όταν ολοκληρωθεί η δημοσίευση των δέκα σκηνών, αυτές θα συναποτελέσουν ένα ενιαίο κείμενο, που θα δημοσιευτεί ξεχωριστά.

 

---

 

@@@ Σκηνή Ενατη: Από τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου στο Σήμερα, Connecting the dots

Η αρχική μας πρόθεση ήταν να καταγράψουμε το σύνολο -θέλουμε να πιστεύουμε- όσων έχουν γίνει γνωστά για τα οικονομικά της ναζιστικής συμμορίας, διατρέχοντας παράλληλα τα σημεία που αυτή τέμνεται με την ιστορία του φασιστικού κρατικοπαρακράτους. Το αρχικό μας συμπέρασμα ήταν τηλεγραφικά το εξής:

«### Εφοπλιστές και εκατομμυριούχοι και νονοί της νύχτας και μεγαλόσχημοι ρασοφόροι που διάκεινται φιλικά προς στην ακροδεξιά φροντίζουν να ενισχύουν με διάφορους τρόπους τη ΧΑ, ενώ την ίδια στιγμή χρυσαβγίτες κερδίζουν … λαχεία και τυχερά παίγνια».

Μια πιο προσεκτική ματιά, μαζί με τους συνδυασμούς που επιβάλλονται να γίνουν σε ένα τέτοιο μυστικό και κρυφό θέμα, μας επιτρέπει να θέσουμε υπόψη όποιου πιθανώς ενδιαφέρεται και τα εξής πολύ σημαντικά -πιστεύουμε-, που μπορούν να αποτελέσουν σημαντικά κομμάτια του παζλ. Προκύπτουν 13 σημεία, 13 κομμάτια του παζλ τα οποία ταιριάζουν το καθένα με τα διπλανά του, και όλα μαζί δίνουν μια εικόνα που κάνει perfect sense. Ας τα δούμε, όχι κατ’ ανάγκην κατά σειρά σπουδαιότητας:

 

## ΣΗΜΕΙΟ 1ο: Ο Δημήτρης Ψαρράς, στην εκπομπή του AlphaTV με την Σοφία Παπαϊωάννου ‘360 μοίρες’, 15/10/2013, είχε πει ότι είναι βέβαιον πως ο Μιχαλολιάκος είχε γνωρίσει επιχειρηματίες που συμπαθού(σα)ν την ακροδεξιά, -ή ακόμα- και που συμμετέχουν στις κινήσεις της, κατά τη θητεία του το 1984 στην ΕΠΕΝ, στην οποία βασικός στέλεχος και σύνδεσμος με τους φυλακισμένους χουντικούς ήταν ο αδελφός του, ο δικηγόρος Τάκης Μιχαλόλιας [150]. Ενας τέτοιος επιχειρηματίας ήταν, όπως είδαμε, και ο Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος. Στην ίδια εκπομπή, ο Βρετανός ερευνητής της ακροδεξιάς, σύμβουλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε αυτά τα θέματα και εκδότης του αντιφασιστικού περιοδικού ‘Searchlight’ (που εκδίδεται εδώ και 50 χρόνια), Gerry Cable είχε μιλήσει για επιχειρηματίες με έδρα το Λονδίνο που διάκεινται φιλικά στις ακροδεξιές οργανώσεις, εκδίδουν περιοδικά και χρηματοδοτούν οργανώσεις, εννοώντας, ασφαλώς, τον γιο του Θεοδωρακόπουλου, τον γνωστό και ως ‘Sir Taki’, ενώ κάτω από το ραντάρ του Searchlight πέρασε και ο εκατομμυριούχος φίλος -και πολύ συχνά τόσο προσκεκλημένος, όσο και οικοδεσπότης- του Μιχαλολιάκου Roberto Fiore της ιταλικής Forza Nuova [151].

 

Δημοσίευμα της χρυσαβγίτικης εφημερίδας Εμπρός, με ύμνους για τον Sir Taki, τους οποίους ως gentleman ανταποδίδει, μιλώντας για «Χαλκευμένες οι κατηγορίες εναντίον της Χρυσής Αυγής» [151α].

 

Βέβαια, ο γιος του Θεοδωρακόπουλου, σε πρόσφατη συνομιλία του με τον Χρήστο Ζαμπούνη για την εφημερίδα ‘Παραπολιτικά‘, αρνείται τα πάντα [152].

Αν και τον διαψεύδει ένας πολύ καλός γνώστης της ακροδεξιάς και ενεργός παράγοντάς της, ο Alex Linder, ιδρυτής και κάτοχος του ‘Vanguard News Network’, μιας φιλοναζιστικής ιστοσελίδας που «υπερασπίζεται την υπεροχή και την καθαρότητα της λευκής φυλής» [153]. Διαβάζουμε στο φόρουμ του Vanguard News Network (στο αγαπημένο φόρουμ όλων των νεοναζί, ακόμη και των δολοφόνων):
[Σ.Σ.: Ο Linder θεωρεί πρότυπο οργάνωσης την ΧΑ -«η Χρυσή Αυγή συγκρίνεται μόνο με το γερμανικό NSDAP του Χίτλερ», λέει χαρακτηριστικά-, και εκνευρισμένος με έναν Βρετανό ομοϊδεάτη του και με τους Βρετανούς, γενικότερα, λέει για τον Taki:]

«Ο Taki είναι ένας δισεκατομμυριούχος πλέημποη. Μπορεί να ρίξει μερικά καλά λεφτά σε άντρες που έχουν διάθεση να παλέψουν, όπως η Χρυσή Αυγή, αλλά σε εσάς δεν θα δώσει τίποτα Βρετανίδες αδερφάρες» (κλικ εδώ) [154].

# Ενας άλλος εισοδηματίας, που αποδεδειγμένα τους χάριζε τα νοίκια που έπρεπε να πληρώνουν για τα γραφεία τους, ήταν ο βασιλικός πρώην αξιωματικός Αλέξανδρος Κουντουράς, όπως το ίδιο γινόταν -σύμφωνα με την παραδοχή του ίδιου του Φύρερ- και με κάποιους ιεράρχες, όπως επίσης, το ίδιο γινόταν και με στέλεχος της ΝΔ [Σ.Σ.: βλ. Σημείο 8ο, στη συνέχεια], όπως το ίδιο γινόταν και με εισοδηματίες πρώην ‘συναγωνιστές’ και φίλους του Φύρερ [Σ.Σ.: βλ. στη συνέχεια για την ‘συναγωνίστρια’ Θ.Π.].

 

## ΣΗΜΕΙΟ 2ο: Επιχειρηματίας, γνωστός των αδελφών Μιχαλολια(κου) από τα χρόνια της ΕΠΕΝ ήταν και αυτός που ενεργούσε για λογαριασμό της ΧΑ, σύμφωνα με την καλά πληροφορημένη ‘Καθημερινή’ της 20/10/2013, για να πείσει τους γόνους των πραξικοπηματιών Παπαδόπουλου και Μακαρέζου να θέσουν υποψηφιότητα με το ναζιστικό κόμμα, στο μεσοδιάστημα των εκλογών του 2012:

«[…] Και κάπου εκεί μεταξύ ορεκτικών και κυρίως πιάτου, ο επιχειρηματίας τους αποκάλυψε τον λόγο του δείπνου. Ο Τάκης Μιχαλόλιας τον είχε πάρει τηλέφωνο την προηγούμενη ημέρα και του είχε μεταφέρει την επιθυμία του αδερφού του, Νίκου Μιχαλολιάκου, να συμπεριλάβει τους τρεις άνδρες στο ψηφοδέλτιο της Χρυσής Αυγής» [155].

 

Μάρτιος 2005, Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθήνας. Ο Τάκης Μιχαλόλιας προσπαθεί ανεπιτυχώς να σώσει τον ηγέτη της «Εθνικής Συμμαχίας» και εκβιαστή εκδότη και καναλάρχη Γρηγόρη Μιχαλόπουλο από τις κατηγορίες για εκβιασμό εις βάρος της οικογένειας του Θεόδωρου Αγγελόπουλου, της οικογένειας Λάτση και του πρώην συζύγου της Μαριάννας Λάτση πρώην Δημάρχου Βουλιαγμένης Γρηγόρη Κασιδόκωστα, του Μητροπολίτη Ζακύνθου Χρυσόστομου, του Αργύρη Σαλιαρέλη και πολλών άλλων. Το τέχνασμα του εκβιαστή ήταν απλό: «Δώστε μου το χι ποσό για να κανονίσω να βγείτε από τις λίστες εκτελέσεων της 17Ν», τους έλεγε. Εκείνοι πλήρωναν, κι αν η 17Ν τελικά δεν τους εκτελούσε, όλα καλά. Αν στέκονταν άτυχοι, όπως ο Δημήτριος Αγγελόπουλος που πλήρωσε τον Μιχαλόπουλο το 1985 αλλά ένα χρόνο μετά τελικά η 17Ν τον εκτέλεσε, «τι να κάνουμε, συγγνώμη λάθος». Μάρτυρας υπεράσπισης του εκβιαστή εκδότη ήταν ο υπουργός της χούντας και στέλεχος της ΕΠΕΝ και της Πατριωτικής Συμμαχίας του Μιχαλολιάκου, υφυπουργός Τύπου επί Πολυτεχνείου, Σπύρος Ζουρνατζής. Είπαμε, όλα τα πρόσωπα στην ελληνική ακροδεξιά κύκλους κάνουν σε ένα ατέλειωτο γαϊτανάκι.