Ο κόσμος σε 360 μοίρες. Το μοναδικό '0% Lies & Errors Free' website. Στιγμές και όψεις της ελληνικής (και όχι μόνο) δημόσιας πραγματικότητας από ένα ιστολόγιο που αγαπάει την έρευνα. Επειδή η αλήθεια είναι μεταδοτική.
Είμαστε Χρυσαυγίτες.
Κάνουμε μια ακόμα μυστική συναυλία με σημαίες των SS και της Βέρμαχτ (όπως πολλές άλλες, εδώ).
Χορεύουμε γυμνοί και ιδρωμένοι, -και πιθανόν μεθυσμένοι- πόγκο, και κάνουμε φρενιώδες headbanging, χτυπώντας με δύναμη ο ένας τον άλλο.
Ο επίσης ημίγυμνος τραγουδιστής του NS συγκροτήματος ‘Ολική Κάθαρση‘ φωνάζει «Για τους ενάρετους πεσόντες. Για το Αίμα! Για την Αξιοπρέπεια! Για τη Συνοχή και την αιώνια μακροημέρευση της Φυλής μας! Για τη Φυλή!».
Νίκος Μιχαλολιάκος σε χιτλερικό χαιρετισμό Sieg Heil την ώρα του ύμνου της ΧΑ.
Μετά το τραγούδι ακολουθούν τα συνθήματα: ‘Ζήτω η Νίκη‘, δηλαδή το χιτλερικό ‘Sieg Heil‘, ‘Ζήτω ο Αρχηγός’, ‘Ζήτω η Χρυσή Αυγή’.
Ολα συνοδεύονται από τον απαραίτητο ναζιστικό χαιρετισμό.
Ξένοι καλεσμένοι τραγουδάνε φάλτσα τον απαγορευμένο ύμνο της ναζιστικής Γερμανίας ‘Deutschland, Deutschland uber alles‘ (‘Η Γερμανία πάνω από όλα’), ενώ μέλη της Κεντρικής Επιτροπής ανοίγουν περήφανα μια κατακόκκινη πολεμική σημαία του Τρίτου Ράιχ με τη σβάστικα, η οποία εναλλάσσεται με μια άλλη σημαία, των SS.
Οι Γερμανοί τραγουδάνε απαγορευμένα τραγούδια, ύμνους των SS με παραλλαγμένους στίχους που προτρέπουν ‘να βομβαρδίσουμε το Ισραήλ’, οι χρυσαβγίτες φωνάζουν ‘Juden Raus‘ και ο Muller τους διορθώνει ‘Οχι μόνο Raus, αλλά εξόντωση, στην θάλασσα χωρίς βάρκα’ και γελάει, χαχαχαχα, η Annette λέει ένα άλλο αισχρό τραγούδι που ονομάζει τους μετανάστες ‘πιθήκους που πρέπει να πνιγούν’.
Από την οθόνη περνούν όλα τα γνωστά στελέχη της ΧΑ, Παναγιώταρος, αδελφοί Κασιδιάρη, Γερμενής, Μάστορας, Ματθαιόπουλος, Ευγενία Χρήστου, Γιαννόγκωνας, Γκλέτσος, Νίκος Κωνσταντίνου, Γιοχάλας, Σιατούνης και πολλοί ακόμα.
Ο τραγουδιστής ζητάει να ψάλλουν όλοι μαζί τον ύμνο της Χρυσής Αυγής. Σε όλη τη διάρκεια που ακούγεται αυτός, οι χρυσαυγίτες κρατούν υψωμένα τα χέρια τους στον χιτλερικό χαιρετισμό.
Ανάμεσά τους, και ο Αρχηγός και Φίρερ της ναζιστικής οργάνωσης Νίκος Μιχαλολιάκος.
Για όσους τον ξέρουν, ο Dr Nicholas Terry είναι ένας σύγχρονος ήρωας των ψηφιακών καιρών του 21ου αιώνα μας. Ο νεαρός Αγγλος καθηγητής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Exeter, με ειδικότητα στις σπουδές του Β’ΠΠ και του Ολοκαυτώματος, κάνει ένα τιτάνιο έργο εδώ και πολλά χρόνια, και μάλλον δύσκολα μπορεί να βρεθεί άλλος διανοούμενος που να μπορεί να συγκριθεί μαζί του, στην Αγγλία σίγουρα, ίσως και παγκοσμίως. Είναι ο άνθρωπος που παρακολουθεί κάθε προσπάθεια των ‘αναθεωρητών‘ -δηλαδή των αρνητών- του Ολοκαυτώματος να βρουν νέα ‘στοιχεία’ (ή να ανακυκλώνουν παλαιότερα με νέες μεθόδους) που να στοιχειοθετούν ότι «το Ολοκαύτωμα δεν συνέβη», και δεν διστάζει να μπαίνει στον βούρκο τους για να τα αποδομεί και να αποδεικνύει σε όλους πόσο μεγάλοι ψεύτες και πλαστογράφοι είναι. Και αυτό, σε επίπεδο συμβάντος, προσώπου, εγγράφου, μαρτυρίας, τεχνικής λεπτομέρειας, -οτιδήποτε.
Σε λίγες μέρες, πρόκειται να κυκλοφορήσεις κι ένα βιβλίο σε επιμέλεια δική του, που βάζει στο στόχαστρο αυτό ακριβώς: την άρνηση του Ολοκαυτώματος.
Ο Dr Terry είναι και άνθρωπος με χιούμορ. Εδώ και χρόνια, έχει σε περίοπτη θέση στο ιστολόγιό του μια ‘πρόκληση προς αρνητές’: Αφορά τις πρώτες φάσεις του Ολοκαυτώματος το 1941-1942, στις ανατολικές περιοχές. Εκεί μεταφέρθηκαν πάνω από 1.400.000 Εβραίοι, οι οποίοι δολοφονήθηκαν όλοι. Οι αρνητές υποστηρίζουν ότι τα στρατόπεδα εκεί ήταν μόνο στρατόπεδα μεταφοράς και όχι στρατόπεδα θανάτου. Αφού λοιπόν οι Εβραίοι ‘απλά μεταφέρθηκαν’, λογικά θα υπάρχουν κάποιοι από το 1,5 εκατομμύριο που τελικά επέζησαν. Ο Dr Terry προσφέρει 4.000$ σε όποιον παρουσιάσει ακλόνητα στοιχεία έστω τεσσάρων κρατουμένων που τελικά δεν πέθαναν. Η πρόκληση στέκει αναπάντητη μέχρι σήμερα, επτά χρόνια μετά.
Οποιος έχει δει την ταινία ‘Denial‘ (2016), με θέμα την δικαστική διαμάχη το 2000, μεταξύ του David Irving απ’τη μια, και της Deborah Lipstadt και του αγγλικού εκδοτικού της οίκου Penguin Books Ltd και τεσσάρων άλλων πωλητών βιβλίων απ’ την άλλη, για το βιβλίο της ‘Denying the Holocaust: The Growing Assault on Truth and Memory‘, εκδόσεις New York Free Press/Penguin, 1993, γνωρίζει ότι η παρανοϊκή θέση «το Ολοκαύτωμα δεν συνέβη ποτέ, και είναι ψέμα, μύθος, hoax» δεν διαγράφηκε ποτέ από τη δημόσια σφαίρα, παρά την πρόοδο των ιστορικών σπουδών και τα εκατομμύρια των αποδείξεων που έρχονται συνεχώς στο φως. Είχε πάντα οπαδούς από τότε που ξεκίνησε συστηματικά, κατά τη γνώμη μας τη δεκαετία του 1960· βρήκε μεγαλύτερα ακροατήρια στη δεκαετία του 1990, με την εφεύρεση του ίντερνετ και την ανάπτυξη των ηλεκτρονικών μέσων· και ζει μια νέα ζωή, ίσως την μεγαλύτερη και πιο επικίνδυνη στην Ιστορία, τώρα που μιλάμε, εξαιτίας -ως προς το ‘τεχνικό’ κομμάτι- των κοινωνικών δικτύων, και, εξαιτίας, κατά τη γνώμη μας πάλι, της επιτυχίας των τηλεοπτικών σειρών τύπου CSI.
Ναι, ακούγεται παράξενο, αλλά είναι αλήθεια, και αυτό μπορούν να το επιβεβαιώσουν όλοι οι μάχιμοι υπερασπιστές της αλήθειας στις ψηφιακές λεωφόρους. Φυσικά, δεν είναι μόνο αυτοί οι δύο λόγοι: Υπάρχει κι ένας τρίτος, διαχρονικός και αδιαμφισβήτητος: Ο αντισημιτισμός και το αντιεβραϊκό μίσος, συνήθως συνδυασμένα με τον θαυμασμό στον εθνικοσοσιαλισμό.
Οι πραγματικοί ιστορικοί συχνά αναφέρονται στο συνονθύλευμα ψευτοϊστορικών, νεοναζί, οπαδών θεωριών συνωμοσίας και απλά ηλίθιων που στεγάζονται κάτω από την ταμπέλα ‘αναθεωρητές/ρεβιζιονιστές/αρνητές του Ολοκαυτώματος‘ με τη λέξη ‘Bewegung‘ (στα γερμανικό ‘κίνημα’). Η λέξη χρησιμοποιείται με συγκεκριμένο σκοπό, αφού ‘Bewegung’ ήταν η λέξη που χρησιμοποιούσαν οι χιτλερικοί του NSDAP για το ‘κίνημά’ τους τη δεκαετία του 1920. Σχηματικά, όποιον ρόλο έπαιζε τη δεκαετία του 1990 η Deborah Lipstadt, απέναντι στο μεγαλύτερο μέχρι τότε ‘Bewegung’ αρνητών, με προεξάρχοντες τότε τον αυτοδίδακτο ιστορικό David Irving, τον Mark Weber με το ψευδοακαδημαϊκό Institute of Historical Review και τον (εβραϊκής καταγωγής) ‘ειδικό’ επί των τεχνικών θεμάτων David Cole, τον ίδιο ακριβώς ρόλο παίζει σήμερα ο Dr Terry απέναντι στους αστοιχείωτους και άμυαλους οπαδούς της Alt-Right, τους memes shitlords και τα τρολ που βρίσκονται κυριολεκτικά κατά χιλιάδες στα σχόλια κάθε σχετικής σημαντικής ανάρτησης με θέμα την άρνηση, λ.χ. πάρτε για παράδειγμα τα σχεδόν 5.000 σχόλια κάτω από το τρέηλερ της ταινίας στο Youtube.
Η ταινία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα. Το 1996, ο Irving μήνυσε σε αγγλικό δικαστήριο την Lipstadt και την Penguin, για συκοφαντική δυσφήμιση, διότι τον είχε χαρακτηρίσει, μεταξύ άλλων, ‘αρνητή του ολοκαυτώματος, παραχαράκτη της ιστορίας, ρατσιστή και αντισημίτη‘. Η Lipstadt τον κατηγόρησε ότι διαστρεβλώνει τα ιστορικά στοιχεία για να εξυπηρετήσουν την δική του ιδεολογική ατζέντα, τον αντισημιτισμό του και τις φιλοναζιστικές του πεποιθήσεις. Ο Irving αντέτεινε ότι η (εβραϊκής καταγωγής) Lipstadt είχε ‘συνωμοτήσει’ για να καταστρέψει τη φήμη του και να απειλήσει τον τρόπο που έβγαζε ‘τα προς το ζην του’. Υπόψη, το βιβλίο είχε εκδοθεί το 1993, αλλά ο Irving δεν είχε κάνει μήνυση τότε. Περίμενε μέχρι να εκδοθεί από αγγλικό εκδοτικό οίκο, όπως και έγινε το 1996, και μόνο τότε προχώρησε στη μήνυση. Οι κακές γλώσσες λένε ότι η μήνυση είχε και μια κερδοσκοπική πλευρά, επειδή τότε αντιμετώπιζε πολλά οικονομικά προβλήματα αφού δεν μπορούσε να βρει εκδότη για τα δικά του βιβλία, και είχε ξεκινήσει τον ιδωτικό εκδοτικό οίκο ‘Focal Point’, με χρηματοδότηση από το κοινό, εγχείρημα που δεν πήγε καλά. Αν η μήνυσή του είχε κατατεθεί σε αμερικανικό δικαστήριο, τότε το βάρος της απόδειξης θα έπεφτε στον μηνυτή, ο οποίος θα έπρεπε να αποδείξει όχι μόνο ότι η Lipstadt τον συκοφάντησε και είπε ψέματα, αλλά και ότι το έκανε εσκεμμένα και με πλήρη αδιαφορία για την αλήθεια. Στα βρετανικά δικαστήρια, το βάρος της απόδειξης είναι αντίστροφα: πέφτει στον εναγόμενο, γεγονός που σημαίνει ότι η Lipstadt έπρεπε να αποδείξει ότι οι δηλώσεις της ήταν αληθινές και καλώς χαρακτήρισε τον Irving ‘αρνητή του ολοκαυτώματος, παραχαράκτη της ιστορίας, ρατσιστή και αντισημίτη’. Δεν αναφέρεται στην ταινία, αλλά η Penguin αρνήθηκε εξωδικαστικό διακανονισμό, με τον Irving να ζητάει 500 μόνο λίρες για ηθική βλάβη, τις οποίες θα έδινε σε ίδρυμα παιδιών ΑμΕΑ, όπως είναι, άλλωστε, η μία από τις κόρες του. Με αμοιβαία συμφωνία ενάγοντος και εναγομένου, η υπόθεση κρίθηκε ενώπιον ενός μόνο δικαστή, και όχι από Σώμα Ενόρκων, ενώ ο Irving αποφάσισε να υποστηρίξει την υπόθεση μόνος του, σαν δικηγόρος του εαυτού του, χωρίς άλλους συνηγόρους. Στην τελική του αγόρευση, ο Irving, σε μια στιγμή κούρασης απευθύνθηκε στον δικαστή με την προσφώνηση ‘Mein Fuhrer’. Δεν θα ήταν spoiler, όλοι γνωρίζουν ότι ο Αγγλος αυτοδίδακτος ιστορικός έχασε τελικά την υπόθεση, υπέστη συντριπτική ήττα, κι έτσι με σφραγίδα δικαστηρίου μπορεί κάποιος πλέον να τον αποκαλέσει ‘αρνητή, αντισημίτη, ρατσιστή και φιλοναζί’. Υποχρεώθηκε να πληρώσει εκατομμύρια λίρες για τα έξοδα της δίκης. Οταν το δικαστήριο έμαθε ότι σχεδίαζε να δηλώσει πτώχευση και να κάνει έφεση, τον υποχρέωσε σε άμεση πληρωμή. Το αίτημα για την έφεση δεν έγινε δεκτό.
Ιστορικά, δεν θα ήταν υπερβολή να πει κανείς ότι ‘οι Ναζί ήταν οι πρώτοι αρνητές του Ολοκαυτώματος‘. Π.χ. φρόντισαν να καταστρέψουν όλα τα στοιχεία και όλες τις αποδείξεις της δολοφονικής φρενίτιδας μεταξύ 1941-1944 στα ανατολικά κατεχόμενα εδάφη της Πολωνίας και της ΕΣΣΔ (αλλά και στην Σερβία), στα στρατόπεδα Belzec, Sobibor και Treblinka, συμπεριλαμβανομένων των γεγονότων στο Babi Yar, στην επιχείρηση που έμεινε γνωστή ως ‘Aktion 1005‘. Το 1943, σε μια ομιλία του στους στρατηγούς των SS στο Poznan (Posen), ο Reichsfuhrer των SS Heinrich Himmler προειδοποιεί τους υφισταμένους του και τους διατάζει να κρατήσουν μυστική την επιχείρηση εξόντωσης των Εβραίων και να προσέχουν να μην καταγράφεται τίποτε.
Με την πάροδο του χρόνου, δημιουργήθηκε ένας κώδικας. Οι Γερμανοί είχαν μια κωδικοποιημένη γλώσσα, με μια συγκεκριμένη ορολογία, η οποία, μάλιστα εξελισσόταν όσο περνούσε ο καιρός. Ποτέ δεν μίλησαν για ‘εξόντωση’ ή ‘θανάτωση’. Στα έγγραφά τους και σε όλες τις κρατικές και στρατιωτικές διαταγές, πάντοτε μιλούσαν για ‘ειδική μεταχείριση’, ‘ειδική δράση’ ή ‘εκκένωση’ κ.ο.κ. Ενας λόγος για αυτή την πολύ σαφή πολιτική ήταν πως όταν μαθεύτηκε το πρόγραμμα εξόντωσης 70.000 τουλάχιστον ΑμΕΑ ‘Aktion T4‘, υπήρξαν αντιδράσεις και κατακραυγή, τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό της χώρας, και η ηγεσία των Ναζί δεν ήθελε να επαναληφθούν αυτές και με την ‘Τελική Λύση‘. Λέξεις όπως ‘θάλαμος αερίων’ και ‘θάνατος μέσω δηλητηρίασης’ κ.λπ. ήταν απαγορευμένες και δεν έπρεπε επ’ ουδενί να χρησιμοποιηθούν. Ωστόσο, υπήρξαν κάποιες σπάνιες εξαιρέσεις σε αυτή την τακτική, κυρίως διότι στην κατασκευή και στην τροφοδοσία των θαλάμων αερίων εμπλέκονταν πολλοί φορείς και άνθρωποι. Ετσι, σε μια επιστολή 29/01/1943, από τον λοχαγό του αρχιτεκτονικού γραφείου των SS Karl Bischoff προς τον συνταγματάρχη των SS Hans Kammler, σχετική με την πρόοδο που είχε σημειωθεί στις εργασίες στο Krematorium II, υπάρχει η λέξη ‘Vergasungskeller‘, η οποία περιγράφει ακριβώς το ‘κελάρι αερίου’, ‘gassing cellar’, δηλαδή έναν ανθρωποκτόνο θάλαμο αερίων. Αυτό ήταν ένα μικρό λάθος που όχι μόνο αποδεικνύει ότι υπήρχε θάλαμος αερίων στο Krema ΙΙ, αλλά ότι ο λοχαγός αρχιτέκτονας Bischoff ήξερε ακριβώς για ποια δουλειά ήταν αυτή η κατασκευή.
Οι Ναζί, λοιπόν, ήταν οι πρώτοι αρνητές του Ολοκαυτώματος. Επειδή αρνήθηκαν ακόμη και στους εαυτούς τους ότι η βιομηχανική εξόντωση εκατομμυρίων θυμάτων ήταν μια πραγματικότητα και συνέβαινε. Ο αρνητισμός εμφανίστηκε ακριβώς την επόμενη μέρα από την λήξη του Β’ΠΠ. Για την πορεία του Bewegung στην Ευρώπη μέχρι τη δίκη Irving-Lipstadt, δεν χρειάζεται να επεκταθούμε ιδιαιτέρως. Τα γεγονότα έχουν καταγραφεί αρκετά ικανοποιητικά από τον Ιό:
«Η άρνηση του Ολοκαυτώματος ως στράτευση σε έναν απροκάλυπτο αντισημιτισμό συνδέεται ιστορικά με τη φιλοναζιστική ακροδεξιά. Στην πορεία ωστόσο της συγκρότησης αυτού του ρεύματος υπήρξαν ορισμένες περιπτώσεις ατόμων αριστερής προέλευσης που υιοθέτησαν τις απόψεις των αρνητιστών ισχυριζόμενοι ότι η αμφισβήτηση του Ολοκαυτώματος δεν συνεπάγεται αυτόματα την πολιτική τους μετατόπιση. Στην πραγματικότητα όμως, όλοι οι ‘αριστεροί’ αρνητιστές σχετίστηκαν στενά με τις νεοναζιστικές ομάδες και τις εκδόσεις τους, ενώ χρησιμοποίησαν στο έπακρο τις διεθνείς τους διασυνδέσεις.
Ο αρνητισμός εμφανίστηκε την επαύριο της λήξης του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου και στηρίχθηκε εξαρχής σε ένα αναπόδεικτο αξίωμα: ο εθνικοσοσιαλισμός ουδέποτε επιδίωξε τη συστηματική εξόντωση των Εβραίων, ενώ το Ολοκαύτωμα συνιστά μια γιγαντιαία πολιτικό-οικονομική παραχάραξη της ιστορίας καθοδηγούμενη από το κράτος του Ισραήλ. Στη Γαλλία, οι απόψεις αυτές διατυπώθηκαν για πρώτη φορά προς το τέλος της δεκαετίας του ’40 από τον φιλοναζιστή Μορίς Μπαρντές, ο οποίος υποστήριξε ότι οι νικητές επιβάλλουν τη δική τους εκδοχή για τα γεγονότα και ότι το μοναδικό σφάλμα της Γερμανίας υπήρξε ότι έχασε τον πόλεμο. Περιθωριακές σε μια κοινωνία που διατηρούσε ακόμη έντονα τα αντιφασιστικά ανακλαστικά της, οι θέσεις αυτές θα αποκτούσαν στη Γαλλία μεγαλύτερο ακροατήριο κατά τη δεκαετία του ’50. Στη διαδικασία αυτή σημαντικός υπήρξε ο ρόλος του Πολ Ρασινιέ, παλιού στελέχους του Κομμουνιστικού Κόμματος και κρατούμενου των ναζιστικών στρατοπέδων. Ξεκινώντας από την ‘απομυθοποίηση’ της αλληλεγγύης μεταξύ των κρατουμένων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ο Ρασινιέ προχώρησε στη σταδιακή αμφισβήτηση των δεδομένων του Ολοκαυτώματος: οι θάλαμοι αερίων ήταν λιγότεροι από ό,τι πιστεύεται, τα θύματα της γενοκτονίας δεν έφθασαν ποτέ τα έξι εκατομμύρια, ο πόλεμος υπήρξε αποτέλεσμα συνωμοσίας εμπόρων όπλων και σκοτεινών ομάδων αποτελούμενων από μασόνους και Εβραίους. Σύντομα, ο ‘αριστερός’ Ρασινιέ θα συνδεόταν στενά με τους γαλλικούς και γερμανικούς νεοναζιστικούς κύκλους και τα έντυπά τους. Από το 1955 μάλιστα επέλεξε ως εκδότη του τον Μορίς Μπαρντές, τον άνθρωπο που το 1967 θα εκφωνούσε και τον επικήδειό του.
Η επόμενη φουρνιά αρνητιστών (ο Ελβετός Ζ. Αμοντρίζ, ο Γάλλος Ροκ, κ.ά.) ήταν άτομα συνδεδεμένα εξαρχής με τον ευρωπαϊκό νεοναζισμό. Να ξεχωρίσουμε τον Γερμανό Τις Κριστόφερσεν, έναν παλιό στρατιώτη των Ες-Ες που υπηρέτησε στο Αουσβιτς και μετά τον πόλεμο εμφανίστηκε ως δημοσιογράφος: Το βιβλίο του ‘Το ψέμα του Αουσβιτς’ κυκλοφόρησε το 1973, μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και πούλησε ένα με δύο εκατομμύρια αντίτυπα, αποτελώντας την κύρια ‘πηγή’ των μεταγενέστερων αρνητιστών. Λίγο αργότερα θα εμφανιζόταν ο Γάλλος Φορισόν, ειδικός σε θέματα λογοτεχνίας, ο οποίος ομολόγησε κάποτε ότι άρχισε να ασχολείται με τους θαλάμους αερίων μόλις διάβασε το έργο του Ρασινιέ. ‘Αριστερός’ ή ‘απολιτικός’ -κατά δική του πάντοτε δήλωση-. ο Φορισόν έμελλε σύντομα να αποκτήσει φήμη ‘εμπειρογνώμονα’ και να αποδεχθεί πάμπολλες προσκλήσεις από ακροδεξιά και νεοναζιστικά κόμματα της Γερμανίας, της Ελβετίας και της Σουηδίας.
Αντίστοιχες υπήρξαν οι εκλεκτικές πολιτικές συγγένειες και των λοιπών αρνητιστών που εμφανίστηκαν προς το τέλος της δεκαετίας του ’70: του Αμερικανού Αρθουρ Μπουτς, καθηγητή πληροφορικής, το βιβλίο του οποίου (‘Η απάτη του 20ού αιώνα’, 1976) εκδόθηκε στις ΗΠΑ και κυκλοφόρησε στη Βρετανία από τις εκδόσεις του ‘Εθνικού Μετώπου’ του Γερμανού Βίλχελμ Στέγκλιχ (‘Ο μύθος του Αουσβιτς’, 1979) που συνδέεται άμεσα με τη μεταπολεμική γερμανική ακροδεξιά του Αυστραλού Τζον Μπένετ που ξεκίνησε από το Συμβούλιο Κοινωνικών Δικαιωμάτων της χώρας του για να καταλήξει σύμμαχος της αυστραλιανής ακροδεξιάς του Βρετανού Ρίτσαρντ Χάργουντ, συγγραφέα της μπροσούρας ‘Πέθαναν πράγματι έξι εκατομμύρια;’ (1974), ο οποίος αργότερα ανέλαβε τη διεύθυνση του περιοδικού του ‘Εθνικού Μετώπου’ του γερμανικής καταγωγής Ερνστ Τσίντελ που εγκαταστάθηκε στον Καναδά, όπου συνεργάστηκε με αντισημιτικά έντυπα και υπήρξε συνιδρυτής της ομάδας ‘Λευκή Δύναμη’. Ο Φορισόν και ο πρώην Ες-Ες Κριστόφερσεν υπήρξαν οι βασικοί μάρτυρες που κάλεσε να τον υπερασπιστούν, όταν κατηγορήθηκε από μια παλιά κρατούμενη ότι ‘διαδίδει ψευδείς πληροφορίες που διαστρεβλώνουν τα ιστορικά γεγονότα’. Εκτός των λοιπών σχετικών δραστηριοτήτων του, ο Τσίντελ είναι και χρηματοδότης των γερμανικών νεοναζιστικών ομάδων.
Η πιο πρόσφατη (αλλά ολιγάριθμη) γενιά αρνητιστών στη Γαλλία και την Ιταλία προέρχεται από τα κινήματα του ’68. Ο Πιερ Γκιγιόμ είναι ο χαρακτηριστικότερος ίσως εκπρόσωπος αυτής της τάσης: γνώρισε από νωρίς τα γραπτά του Ρασινιέ κι αργότερα επηρεάστηκε ιδιαίτερα από το έργο του Φορισόν. Στην ίδια ομάδα μπορεί να ενταχθεί και ο Σερζ Τιόν, καθώς και ο Αλέν Γκιγιονέ. Ο Γκιγιονέ αυτοχαρακτηρίζεται ακροαριστερός αλλά είναι ένας φανατικός αντισημίτης και υπήρξε ο μοναδικός έως σήμερα Γάλλος που καταδικάστηκε για τα κείμενά του σε μη εξαγοράσιμη ποινή φυλάκισης. Στο κλίμα αυτό, η έκδοση του βιβλίου του Ροζέ Γκαροντί από τον οίκο ‘La vieille Taupe’ δεν αποτέλεσε έκπληξη: πρώην ακροαριστερές, οι εκδόσεις αυτές είναι από καιρό βήμα νεοναζιστικών και ρατσιστικών απόψεων».
Αξίζει, όμως, να ρίξουμε μια ματια στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Εκεί, λοιπόν, το 1955 ένας ακροδεξιός ρατσιστής, ο Willis Carto ίδρυσε μια σημαντική φασιστική οργάνωση, με το όνομα ‘Liberty Lobby‘. Από την πρώτη στιγμή, και μέχρι την πτώχευσή της το 2001 όταν συγκρούστηκε με το ψευδοακαδημαϊκό Institute of Historical Review του αρνητή Mark Weber που είδαμε προηγουμένως, η Liberty Lobby τασσόταν υπέρ ενός ‘φυλετικά αγνού’ αμερικανικού κράτους, και, ασφαλώς, κατηγορούσε τους Εβραίους για όλα τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι ΗΠΑ και ο κόσμος ολόκληρος. Ο Carto είχε σχέσεις και βρισκόταν πίσω από σχεδόν όλα τα ακροδεξιά σημαντικά μορφώματα των ΗΠΑ, συμπεριλβανομένου και της National Alliance του William Pierce, ο οποίος ήταν καλεσμένος της ναζιστικής συμμορίας Χρυσή Αυγή το 2000, βλ. σχετικά «Ο ακροδεξιός δολοφόνος της Αγγλίδας βουλευτίνας Jo Cox, οι σχέσεις του με την National Alliance του William Pierce κι ένα μυστικό ‘πανευρωπαϊκό συνέδριο’ της Χρυσής Αυγής το 1998»
Η Liberty Lobby άρχισε να δημοσιεύει συστηματικά υλικό άρνησης του Ολοκαυτώματος από το 1969. Ο Carto το 1975 προχώρησε στην έκδοση του ‘Spotlight‘, ένα σκληρό αντισημιτικό ρατσιστικό έντυπο, διοργάνωσε το πρώτο ψευδοακαδημαϊκό ‘συνέδριο’ αρνητών, και αργότερα συνεργάστηκε με το Institute of Historical Review, δημοσιεύοντας θεωρίας συνωμοσίας και ‘ρεβιζιονιστικό’ υλικό, έχοντας πάντα στο στόχαστρο ‘τους Σιωνιστές’. Το 1993 ήρθαν σε ρήξη με τους επικεφαλής του Ινστιτούτου διότι ο Carto, σύμφωνα με την ετυμηγορία της δίκης που έχασε οκτώ χρόνια αργότερα, έκλεβε εν ψυχρώ από τους λογαριασμούς του IHR και επιδιδόταν σε μια σειρά από άλλες απάτες. Οταν το IHR έτρεξε την διαβόητη καμπάνια του ‘Προσφέρουμε 50.000$ σε όποιον μας φέρει αποδείξεις ότι έστω και ένας άνθρωπος δολοφονήθηκε σε θάλαμο αερίων από τους Ναζί‘, και ο επιζών Mel Mermelstein τους πήγε στα δικαστήρια (και δικαιώθηκε) επειδή αθέτησαν τον λόγο τους, ο Carto μέσω του ραδιοφωνικού σταθμού ‘Radio Free America’ που είχε ιδρύσει στο μεταξύ, βλέποντας ότι η δίκη εξελισσόταν σε Βατερλό, αποφάσισε να προωθήσει μια πιο σκληρή αντισημιτική ατζέντα, και σαν πρώτο βήμα προχώρησε στο να αναλάβει πραξικοπηματικά την διεύθυνση του ψευτοεπιστημονικού περιοδικού του IHR ‘Journal of Historical Review’. Λόγω πολλών άλλων οικονομικών διαφορών με το IHR, της τάξης των δεκάδων εκατομμυρίων δολαρίων, οι πρώην φίλοι και συνεργάτες κατέληξαν στα δικαστήρια, ο Carto έχασε, και για να αποφύγει όλες τις δυσάρεστες επιπτώσεις, κήρυξε πτώχευση σε όλους τους οργανισμούς του. Πρόλαβε όμως να μετονομάσει το ‘Spotlight’ σε ‘American Free Press‘, ένα έντυπο που κυκλοφορεί ακόμα, εκδίδει και ‘βιβλία’ συνωμοσιολογικού και συναφούς περιεχομένου, στην ίδια σκληρή ρατσιστική, αντισημιτική και φασιστική γραμμή, και έχει καταχωρηθεί σαν ‘Hate group’ από το SPLC, ενώ βρίσκεται και στο ραντάρ της ADL
Ο Andrew Anglin με μπλουζάκι της ΧΑ, καλεσμένος στις κιτς γιορτές τους στις Θερμοπύλες, τον Ιούλιο του 2013. Λογικά, μετά ο Μάστορας θα τον πήγε βόλτα, για να πουν μαζί, όπως συνηθίζουν: «Η συναγωγή θα γίνει ένα ωραίο δημόσιο αποχωρητήριο»
[Πρωθυστερόγραφο: Υπενθυμίζουμε την ‘Πολιτική Αναδημοσιεύσεων‘, την οποία, παρακαλούμε διαβάστε την, σε περίπτωση αντιγραφής του άρθρου –ευχαριστούμε. Φυσικά, αναδημοσιεύσεις και reblog, με αναφορά στην πηγή, είναι πάντα ευπρόσδεκτες. Οι σύνδεσμοι προς τις ιστοσελίδες των νεοναζί οδηγούν σε αντίγραφα αυτών· δεν τους χαρίζουμε κλικ και επισκεψιμότητα.].
# Η Χρυσή Αυγή, το φασιστικό κρατικοπαρακράτος και οι κρυφές χρηματοδοτήσεις: Νέα στοιχεία – Εννιά συν μία άγνωστες σκηνές από την ιστορία της ελληνικής ακροδεξιάς που ρίχνουν φως στην άγνωστη Χρυσή Αυγή – Μια ακτινογραφία της μεταμφίεσης του ναζιστικού ζόμπι [Σειρά άρθρων: Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά #04] https://xyzcontagion.wordpress.com/2014/10/11/kryfa-04-parakratos-nazistiko-zombi/
# Χρυσή Αυγή: Η κρυφή ιεραρχία, η πραγματική ηγεσία, το ‘χρίσμα’ για τα μυημένα μέλη και οι δοκιμασίες πριν τις τελετές μύησης (επιθέσεις σε ανύποπτους ‘εχθρούς της ράτσας’) [Σειρά άρθρων: Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά #03] https://xyzcontagion.wordpress.com/2014/04/24/kryfa-03-ierarxia-teletes/
# Τα σχέδια της Χρυσής Αυγής για το Πολίτευμα, όπως ακούστηκαν μέσα στο Πολιτικό της Γραφείο: «Στόχος μας η κατάργηση της Δημοκρατίας και η κατίσχυση της ‘Πολιτείας’ (=του Ράιχ)» [Σειρά άρθρων: Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά #02] https://xyzcontagion.wordpress.com/2014/01/07/kryfa-02-sxedia-xa-politevma/
Στην εισαγωγή του τελευταίου λινκ υπάρχει το σκεπτικό αυτής της νέας σειράς, συνεπώς εδώ θα θυμίσουμε μόνο πως όλα τα άρθρα της νέας κατηγορίας ‘Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά‘ θα βρίσκονται σε αυτό εδώ το λινκ, μαζί με κάποιες προηγούμενες δημοσιεύσεις μας, οι οποίες -όπως τουλάχιστον σημειώνουν πολλοί- έχουν βοηθήσει στην ενημέρωση του κόσμου για το πραγματικό ποιόν της οργάνωσης, έχουν χρησιμεύσει στην ιδεολογική θωράκιση του αντιφασιστικού κινήματος και έχουν χρησιμοποιηθεί στον δημόσιο λόγο αρκετά, όπως αυτές για τα εκρηκτικά και τα όπλα του Φύρερ Μιχαλολιάκου κατά την δεκαετία του 1970 (κλικ εδώ), ή για την προσχώρηση της ναζιστική γκρούπας στην Νεοναζιστική Διεθνή ήδη από τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας της (κλικ εδώ), ή για το (ανύπαρκτο) επάγγελμα του Φίρερ της ναζιστικής γκρούπας (κλικ εδώ), ή για τον ταγματασφαλήτη πατέρα του, όπως και για τους δωσίλογους, προδότες, χίτες και τ/αλήτες προγόνους όλων των ηγετικών στελεχών (κλικ εδώ), ή για την υπόγεια χρηματοδότησή της από μεγάλα κόμματα (κλικ εδώ) ή για την στρατολόγηση ανηλίκων (κλικ εδώ), ή για τη διπλή γλώσσα («Είμαστε εθνικοσοσιαλιστές και δεν αλλάζουμε, αλλά θα παριστάνουμε τους ‘εθνικιστές’ για τον χαζό κόσμο») και εξαπάτηση των ψηφοφόρων (κλικ εδώ), ή για την 21η Δεκεμβρίου σαν παγανιστική-μυστικιστική-ναζιστική ημέρα μύησης-ορκωμοσίας νέων μελών της Χρυσής Αυγής (κλικ εδώ), ή για τις ανατριχιαστικές αντιλήψεις της -μεταμφιεσμένης αλλά πάντα εθνικοσοσιαλιστικής- Χρυσής Αυγής για τον Χριστιανισμό και για τον ρόλο της γυναίκας (κλικ εδώ), ή για τις απόψεις της ΧΑ (ευθανασία και στείρωση) για τα «άτομα με ειδικές ανάγκες, επιληπτικούς, αλκοολικούς και τοξικομανείς» και την ‘ευγονική αναγκαιότητα’, την ‘διοικητική ιατρική’ και το ‘Aufartung’ (κλικ εδώ), αλλά και ένα σημείωμα με θέμα την εμπειρία άλλων χωρών στην αντιμετώπιση αντικοινοβουλευτικών ναζιστικών εγκληματικών συμμοριών όπως η ΧΑ (κλικ εδώ), όπως και η μοναδική ‘Ανοιχτή επιστολή από τον πατέρα ενός εγκαίρως αποχωρήσαντα χρυσαυγίτη προς τους γονείς εκείνους που έχουν τα παιδιά τους στην Χρυσή Αυγή‘ κ.ο.κ. Μπορείτε να το κάνετε ‘bookmark‘, για γρήγορη πρόσβαση, και με την ευκαιρία, εδώ βρίσκεται και μια ανακεφαλαίωση με πολλές από τις προηγούμενες έρευνες. Φάκελος Χρυσή Αυγή στο XYZ Contagion – Ολες οι έρευνες και τα άρθρα https://xyzcontagion.wordpress.com/fakelos-xa-page-all-articles/
‘Ροκ για την πατρίδα’ ή ‘πόγκο για τη σβάστικα’;
Η Χρυσή Αυγή ξεκινάει ξανά τις εθνικοσοσιαλιστικές ‘Γιορτές Νεολαίας’:
Μπύρες, τατουάζ και Sieg Heil, για τους μυημένους στο ναζισμό.
Ροκ για την πατρίδα. Αλλά για ποια πατρίδα; Στη φωτογραφία, συναυλία στα Τρίκαλα, που αποτελού(σα)ν σφηκοφωλιά των ναζί Blood & Honour. Το πρώτο καθαρό νεοναζιστικό μαγαζί για συναυλίες φτιάχτηκε εκεί, υπήρχε ενεργός πυρήνας χρυσαβγιτών που ασχολούνταν με τα μουσικά, και αρκετά συγκροτήματα δοκίμασαν να ξεκινήσουν να κάνουν ΄καριέρα’ από εκεί. Ο καταδικασμένος μαχαιροβγάλτης Παναγιώτης Ρουμελιώτης (Πόρκυ) και το γκρουπ του War Criminals ήταν από τους αστέρες της σκηνής.
Το φετινό σλόγκαν ήταν ‘Ιτε Παίδες Ελλήνων’, και, όπως λέει και το ανέκδοτο, όταν ο χρυσαβγίτης είδε την αφίσα στην ιστοσελίδα της Αντεπίθεσης, την πόσταρε γράφοντας ‘ίτε παίδες ελλήνων, ίτε παίδες βαρβάρων, και τα δυο δεν γίνεται‘, πριν το ‘ΔΥΑΔΟΣΤΑΙ’. Αφού πρόκειται περί λογίων, με έμφυτη την τάση τους στον Λόγο και στο Πνεύμα.
Οταν, λοιπόν, οι χιτλερόψυχοι ναζί λένε ‘Ροκ για την πατρίδα’, εννοούν ‘Πόγκο για τη σβάστικα’. Αυτό το οξύμωρο (ναζιστικό ροκ!) προέκυψε από το γεγονός πως όταν πρωτοξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 1970 στην Αγγλία το ενάντια στο ‘National Front’ θρυλικό ‘Rock Against Racism‘, από τους πρωτοπόρους όπως οι Clash, οι Stiff Little Fingers, ο ‘proud to be gay’ Tom Robinson και τα αντιρατσιστικά μικτά reggae και ska συγκροτήματα, τότε, οι ναζί πανκ, Skinhead, Oi κ.λπ. προσπάθησαν να απαντήσουν με το κακέκτυπο ‘Rock against communism’. Η ιδέα έμεινε, πήρε και όνομα από την χιτλερική παράδοση (το μότο της νεολαίας του Χϊτλερ, ‘Blut und Ehre‘, ‘Αίμα και Τιμή’), κι από τότε θεωρείται στους νεοναζιστικούς κύκλους μια αρκετά αποτελεσματική παγίδα για τους νεαρούς και άπειρους, μετά από εκείνη της κερκίδας.
Μιλάμε ασφαλώς για τις συναυλίες τύπου Blood & Honour. Οταν ναζιστικά συγκροτήματα παίζουν κάποιο είδος θορύβου, συνήθως, αφού ελάχιστοι εξ αυτών είναι κανονικοί μουσικοί, απλά και μόνο για να προσελκύσουν έφηβους και νεαρούς και να τους μυήσουν στον εθνικοσοσιαλισμό.
Αυτό κάνει και η Χρυσή Αβγή, εδώ και αρκετά χρόνια. Οι ‘Γιορτές Νεολαίας’ δεν έχουν καμία σχέση έστω με τις αντίστοιχες λ.χ. του Μεταξά. Απλά μαζεύονται το απόγευμα, περιφέρονται λίγο σε εκθέσεις φωτογραφίας, κάναδυο τραπεζάκια με τίποτε έντυπα κι εφημερίδες, μετά ομιλία του Φίρερ, κι όταν νυχτώνει, μουσική. Εχουν και κάτι βιντεοπροβολές, το ονομάζουν ‘Δελτίο Ειδήσεων 88’, όπου 88, όπως γνωρίζουμε ίσον HH, δηλαδή Heil Hitler. Δείχνουν συρραφές βίντεο με εθνικοσοσιαλιστικό κασιδιάρικο χιούμορ Μπόμπου, δήθεν για νεολαιίστικη προσέγγιση, αν έχετε αντέξει ποτέ εκπομπές της Ουρανίας (που δεν αντέχει και τον «έμφυτο ναρκισσισμό της», όπως μάθαμε προσφάτως).
Χιούμορ Μπόμπου από έναν από τους συμπαρουσιαστές της Ουρανίας στην τηλεοπτική της εκπομπή.
Την εξαπάτηση ομολογεί και ο ίδιος ο Δρ Γκέμπελς της ναζιστικής γκρούπας, ο όμορφος Γιώργος Μάστορας Μισιάκας, σε ένα από τα πρώτα τεύχη του περιοδικού του Μετώπου Νεολαίας, με τα εξής λόγια:
Γιώργος Μάστορας, Ιούνιος 1999, μιλάει για ‘διείσδυση σε κύκλους της νεολαίας’: Φτιάξαμε το περιοδικό Αντεπίθεση για δόλωμα, μαζί με μουσική και γήπεδο
Φέτος, το μεγάλο κλου της βραδιάς θα είναι η ‘Εκθεση δερματοστιξίας’. Βέβαια, ο σωστός ο ναζί ο skinhead πρέπει να ‘χει και τατουάζ, άλλο τώρα που τα κρύβουν μετά.
Δείχνουν τα τατουάζ του στο HateWave Φεστιβάλ White Power Κατασκήνωση, Αύγουστος 2003. Λέτε να είναι και οι Κασιδιάρης και Παναγιώταρος ανάμεσά τους;
Πάντως, και στις συναυλίες αυτές ξεγυμνώνονται την ώρα του πόγκο, όταν χτυπιούνται, κλωτσιούνται και κοπανιούνται εαυτοίς και αλλήλοις, και όσα πιο πολλά τατού έχει κανείς, τόσο περισσότεροι μετράει. Κάποιοι βουλευτές, οι ‘μικρότεροι του Κοινοβουλίου’ που τα έχουν τα τατουάζ στα πόδια, παράδειγμα τυχαίο, τον μαύρο κύκλο των SS, δεν ξέρουμε αν φοράνε και κοντά παντελονάκια ειδικά για το event, αλλά ας μην ξεφεύγουμε τώρα.
[Πρωθυστερόγραφο: Υπενθυμίζουμε την ‘Πολιτική Αναδημοσιεύσεων‘, την οποία, παρακαλούμε διαβάστε την, σε περίπτωση αντιγραφής του άρθρου –ευχαριστούμε. Φυσικά, αναδημοσιεύσεις και reblog, με αναφορά στην πηγή, είναι πάντα ευπρόσδεκτες. Οι σύνδεσμοι προς τις ιστοσελίδες των νεοναζί οδηγούν σε αντίγραφα αυτών· δεν τους χαρίζουμε κλικ και επισκεψιμότητα.].
Ελληνες ευρωβουλευτές καταγγέλλουν Μέρκελ και Ολάντ σαν συνωμότες και ενεργούμενα του σχεδίου από τα ‘Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών’ μέσα από την Ευρωβουλή στο Στρασβούργο
– «Είναι καλά δουλεμένο το σχέδιο για να κάνουν κουμάντο οι Σιωνιστές».
Οι τρεις ευρωβουλευτές της ναζιστικής οργάνωσης κάνουν συχνά μια εκπομπή μέσα από το κτίριο της Ευρωβουλής στο Στρασβούργο. Στην πρόσφατη, 08/10/2015, σχολιάζουν την επίσκεψη Μέρκελ και Ολάντ στο Ευρωκοινοβούλιο. Συζητάνε για το θέμα της «λαθρομετανάστευσης» και της «ισλαμοποίησης της Ευρώπης», ο Συναδινός παίρνει το λόγο και μιλάει ανοιχτά για «σχέδιο που εξυφαίνεται αρκετά χρόνια τώρα» και προτρέπει να ανατρέξουμε στα ‘Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών‘ για να εξηγήσουμε τη στάση της Μέρκελ και του Ολάντ. Ασφαλώς πρόκειται για «συνωμότες» (ή για «μαριονέτες των συνωμοτών», ως συνήθως δεν ξεκαθαρίζουν). Σιγοντάρουν και οι άλλοι δύο, Φουντούλης και Επιτήδειος. Ο Συναδινός καταγγέλει άλλες δύο φορές «τους σιωνιστές», και ο Επιτήδειος επιβεβαιώνει και συμπληρώνει περί «σχεδίου και συνωμοσίας» που έχει εξυφανθεί κατά της Ελλάδας, για «να επιβληθεί η παγκοσμιοποίηση σε εμάς τους Ελληνες που εφεύραμε τη Δημοκρατία».
Δύσκολη η κατάσταση στην χρυσαβγίτικη χωματερή, ειδικά για τους δημόσιους υπερασπιστές της αλλά και για όσους συντάσσονται με το ναζιστικό αυτό μόρφωμα. Δεν φτάνει που ο Φίρερ με την γνωστή δήλωσή του περί ‘ανάληψης πολιτικής ευθύνης’ ομολόγησε ουσιαστικά ότι η οργάνωση που διευθύνει προσωπικά θάλπει εγκληματίες και μαχαιροβγάλτες.
Είναι και τα εμφανή σημάδια αποσύνθεσης και ‘χαλάρωσης’ των ναζιστικών δεσμών μεταξύ των πρωτοκλασάτων στελεχών της. Για το απελπιστικό θέαμα που παρουσιάζει πανελλαδικά η ναζιστική οργάνωση στην Πιερία, στην Αργολίδα, στην Λακωνία κά., μπορείτε να dιαβάσετε στην κατηγορία ‘Αλληλοκαρφώματα‘ στο JailGoldenDawn – Για την Πολιτική Αγωγή του αντιφασιστικού κινήματος.
Γιάννης Λαγός: Τατουάζ με τον αετό-σύμβολο του ναζιστικού κόμματος της Γερμανίας
Εμείς θα σταθούμε σε κάποια άλλα σημεία, που παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και μας επιτρέπουν να δούμε την μεγαλύτερη ακτινογραφία του ναζιστικού ζόμπι.
Σοβαρή εσωκομματική κρίση ξέσπασε στη Χρυσή Αυγή της Καλαμάτας, καθώς παραιτήθηκαν 4 από τα 5 μέλη του Συμβουλίου της Τοπικής Οργάνωσης. Σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες μας, τα μέλη αυτά διαφώνησαν με το ψηφοδέλτιο της ΧΑ στο νομό.
Αντιδρούν κυρίως στην απόφαση της ηγεσίας της ΧΑ να θέσει επικεφαλής του ψηφοδελτίου στη Μεσσηνία το Δημήτρη Κουκούτση, ενώ στρέφονται και κατά άλλων υποψηφίων, των Γιώργου Γιαννακόπουλου, Δημήτρη Αδαμόπουλου και Γιάννη Ζαφειρόπουλου, αναφέροντας ότι μέχρι πρόσφατα ήταν στελέχη της Ν.Δ.
Χαρακτηριστική είναι η ανακοίνωση παραίτησης του Αχιλλέα Μαστορίδη, πρώην υπεύθυνου Διοικητικής Μέριμνας στην Τ.Ο. Καλαμάτας. Κάνει λόγο για «επαίσχυντο ψηφοδέλτιο του κόμματος στο νομό» και μεταξύ άλλων αναφέρει:
«Κουκούτσης Δ.: Παιδί της ΟΝΝΕΔ και του Σαμαρά (γι’ αυτό προφανώς και μετά την 8ωρη απολογία του, η διαδικασία τού φάνηκε ‘άψογη και δεν έχουμε κανένα παράπονο’), ‘οι συντοπίτες μου είναι κότες’, ‘δεν βγαίνω με 6.500 ευρώ/μήνα’, ‘καίει πολλά η Μερσεντές’, δηλώσεις στην Τ.Ο. Νίκαιας 12/2012. Οικονομική βοήθεια στην Τ.Ο. Καλαμάτας από τον 6/2012 έως τις 7/9/2015: 340 ευρώ»
Ο εκνευρισμένος χρυσαβγίτης και εθνικοσοσιαλιστής που αποχώρησε παίρνοντας μαζί του σχεδόν ολόκληρο το πενταμελές όργανο της τοπικής και παρασέρνοντας μαζί και δύο από τα ιδρυτικά στελέχη της ναζιστικής οργάνωσης και μέλη της Κεντρικής Επιτροπής, το έκανε αυτό διότι δεν βρίσκει πλέον αρκούντως εθνικοσοσιαλιστικό το μιχαλολιάκειο μόρφωμα. Απευθύνεται στον Μιχαλολιάκο και όπως διαβάζουμε στην επιστολή του:
«Φιλικά να σε ενημερώσω πως οι ΦΟΝ είναι ‘εντός των πυλών’, Νίκο»
και καταλήγει:
«Χαιρετώ με τεταμένη την δεξιά τους έντιμους και άξιους! Ζήτω η νίκη των Ελλήνων Ε/Σ (=Εθνικοσοσιαλιστών)!!!».
Προσέξατε την ακατανόητη φράση ‘οι ΦΟΝ είναι εντός των πυλών‘;;
Ποιοι είναι λοιπόν οι ‘ΦΟΝ’ στη χρυσαβγίτικη αργκό;;;
Ο όρος ‘ΦΟΝ’ προέρχεται από το πρόθεμα ‘von’ στα γερμανικά ονόματα, ο οποίος μέχρι το 1919 δήλωνε τίλο ευγενείας και αριστοκρατική καταγωγή, όπως λέμε ‘Φον Κανάρης’, ‘Φον Κάραγιαν’, ‘Φον Στάουφενμπεργκ’ κ.λπ. Στη χρυσαβγίτικη αργκό ‘φον’ είναι οι πεμπτοφαλαγγίτες αστοί από την παλιά φθαρμένη και ξεπεσμένη τάξη, που μπαίνουν στο κόμμα και στο στράτευμα (της εποχής του Χίτλερ) και παίρνουν Εθικοσοσιαλιστικά αξιώματα και βαθμούς χωρίς να το αξίζουν, σε αντίθεση με τους πρωτεργάτες ‘λαϊκούς’ ναζί που έφτιαξαν μόνοι τους το κόμμα κι έγιναν υψηλόβαθμοι αξιωματικοί, χωρίς να είναι μεγαλοπαράγοντες της δημόσιας ζωής προηγουμένως, και γι’ αυτό δεν τους γουστάρουν τους ‘von’ καθόλου. Είναι οι παλιοί αστοί ή/και αξιωματικοί που μπήκαν στο NSDAP και τελικά αποδείχτηκαν όλοι προδότες και πεμπτοφαλαγγίτες, με πιο διάσημο τον Claus von Stauffenberg από την γνωστή ‘Επιχείρηση Βαλκυρία’, εκείνον που πήγε να δολοφονήσει τον Χίτλερ τον Ιούλιο του 1944 με την τσάντα γεμάτη εκρηκτικά κάτω απ’ το τραπέζι.
Κάποιοι από τους πρώτους συνωμότες εναντίον του Χίτλερ ήταν ‘von’, όπως ο στρατηγός Erwin von Witzleben, ο Helmuth James Graf von Moltke κά. Πρωτεργάτης των συνωμοτικών κινήσεων ήταν ο στρατηγός Henning von Tresckow, ο οποίος προσπάθησε πάρα πολλές φορές να δολοφονήσει τον Χίτλερ. Στρατολόγησε πολλούς δυσαρεστημένους στρατιωτικούς και παράγοντες της δημόσιας ζωής, αλλά ποτέ δεν είχαν ευτυχή κατάληξη οι απόπειρές του. Λ.χ. σε συνεργασία μαζί του, ο ταγματάρχης Rudolf Christoph Freiherr von Gersdorff είχε σκοπό να ανατιναχτεί μαζί με τον Χίτλερ μέσα σε ένα μουσείο τον Μάρτιο του 1944 αλλά ο Χίτλερ έφυγε δύο λεπτά νωρίτερα. Ο Axel von Dem Bussche, πάλι, επίσης συνεργάτης του von Tresckow σχεδίαζε να δολοφονήσει τον Χίτλερ με μια αυτοσχέδια χειροβομβίδα μέσα σε ειδικά σχεδιασμένες παραποιημένες στολές, αλλά το τρένο που τις μετέφερε ανατινάχτηκε από τους συμμάχους.
Η επιχείρηση Βαλκυρία, για την οποία όλοι πίστευαν μέχρι πρόσφατα ότι ήταν σχέδιο του Claus von Stauffenberg, αποδείχτηκε το 2007 ότι ήταν τελικά σχέδιο τόσο του von Stauffenberg όσο και του Henning von Tresckow, μαζί, σε συνεργασία. Συμμετείχαν επίσης οι ‘von’ Albrecht von Bernstorff, C-H von Stulpnagel, Werner von Haeften και Erwin von Witzleben. Η γραμματέας του von Tresckow ήταν επίσης ‘von’, η Margarethe von Oven.
Αλλά και όλες οι προηγούμενες σοβαρές απόπειρες εναντίον του Χίτλερ έγιναν όλες από ‘von’: Τον Νοέμβριο του 1943 από τον Axel Freiherr von dem Bussche-Streithorst, τον Φεβρουάριο του 1944 από τον Ewald-Heinrich von Kleist-Schmenzin, τον Μάρτιο του 1944 από τον Eberhard Freiherr von Breitenbuch.
Εδώ, μπορείτε να δείτε άλλους 10-12 ‘von’ που προσπάθησαν να δολοφονήσουν τον Φίρερ.
Δικαιολογημένα, λοιπόν, ο όρος ‘von’ χρησιμοποιείται με τόση αρνητική φόρτιση στην χρυσαβγίτικη αργκό. Ολοι αυτοί οι ξεπεσμένοι αστοί και Πρώσσοι πρώην αριστοκράτες που έγιναν στρατηγοί λόγω καταγωγής, αποδείχτηκαν προδότες. Σύμφωνα, λοιπόν, με τον ορκισμένο και μυημένο εθνικοσοσιαλιστή χρυσαβγίτη [1], ο οποίος «σηκώνει και τη δεξιά χείρα», σημερινοί ‘φον’ στην Καλαμάτα δεν μπορεί να είναι άλλοι από τύπους ‘νδούλους’, όπως τους λέει, δηλαδή από νεοδημοκράτες που προσχώρησαν στη ΧΑ πρόσφατα, όπως λ.χ. ο Κουκούτσης και οι άλλοι από την ΤΟ Καλαμάτας και την ευρύτερη Μεσσηνία που πήραν τις υποψηφιότητες και που αναφέρονται στην επιστολή του.
Το σημαντικό στοιχείο εδώ είναι -πέρα από τα αλληλοκαρφώματα και τους καυγάδες για τις θέσεις- πως ακόμη και σε ένα τόσο απλό πράγμα, όσο το να αποκαλέσεις κάποιον λ.χ. ‘προδότη’, η σκιά του ναζισμού και του Χίτλερ είναι εμφανής. Θα μπορούσαν να πουν π.χ. ‘πεμπτοφαλαγγίτης’ ή ‘αυτός που ενεργεί υπέρ του εχθρού’ ή ‘προδότης’ ή ‘Εφιάλτης’ κ.ο.κ. Οχι. Ακριβώς επειδή είναι ναζιστές μέχρι το κόκκαλο κι επειδή όλα τα κάνουν σύμφωνα με την ναζιστική παραφιλολογία, ακόμη και ο χαρακτηρισμός αυτός πρέπει να παραπέμπει στο ναζιστικό παρελθόν που τόσο θαυμάζουν.
Οπότε, συγκινείται κανείς όταν βλέπει τις συζύγους του Παππά, του Γερμενή, του Τσάγκα, του Μίχου, του Μιχαλολιάκου, βεβαίως, να είναι υποψήφιες κι αυτές, ίσως και των Χρυσομάλλη και Αλεξανδράκη. Αυτός θα είναι ο τρόπος για να συμπαραστέκονται στους άνδρες τους, φαίνεται.
Ομως και τις μητέρες τους δεν τις αφήνουν παραπονεμένες: Ετσι, είναι επίσης υποψήφιες:
– στην Αρκαδία η Ηλιοπούλου Δάφνη, συνταξιούχος εκπαιδευτικός, μητέρα του Ηλιόπουλου με το τατουάζ Sieg Heil (που το έκανε επειδή του άρεσε η γραμματοσειρά),
– στη Λακωνία η Κασιδιάρη Βασιλική, φιλόλογος, μητέρα του Κασιδιάρη με το τατουάζ σβάστικα-Αγχιβασίην (που άνάθεμα κι αν υπάρχει χρυσαβγίτης που να ξέρει τι σημαίνει),
– στη Φθιώτιδα η Μίχου Κωνσταντία, οικιακά.
Ομως μία ακόμη υποψήφια, στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, ξεχωρίζει. Αυτής της κυρίας ο γιος έχει τατουάζ στο στήθος τον γερμανικό αετό. Ηταν και σε περασμένες εκλογές υποψήφια, π.χ. το 2009 στη Φωκίδα, στις δημοτικές του 2010 στην Αθήνα και στο Επικρατείας το 2012 και τον Ιανουάριο του 2015, χωρίς ελπίδες επιτυχίας, όμως. Φέτος, που στην ΧΑ πιστεύουν ότι με λίγη τύχη μπορούν να βγάλουν μέχρι και τρεις βουλευτές Επικρατείας (αν και αντικειμενικά είναι πολύ χλωμό αυτό), στην τρίτη θέση βλέπουμε πάλι το όνομα Γιαννοπούλου Διονυσία, συνταξιούχος.
Είναι η μητέρα του Λαγού.
Από το Εθνος, 31/08/2014, οι γνωστοί διορισμένοι συγγενείς από την famiglia Μιχαλολιάκου.
Πάνω απ’ όλα η Οικογένεια. Η Famiglia. Μακριά από ‘μας ο νεποτισμός, η φαυλοκρατία, η οικογενειοκρατία, το βόλεμα ημετέρων και τα ρουσφέτια. Χρυσή Αυγή για την αξιοκρατία, επιτέλους.
# Μιλώντας για τατουάζ, θυμηθήκαμε το χρυσαβγίτικο παράπονο, πως, λέει, οι life-style (δηλαδή οι κουτσομπολίστικες εκπομπές) δεν έκαναν ποτέ ένα αφιέρωμα στον νεαρότερο βουλευτή του ελληνικού κοινοβουλίου, στον σεκιουριτά Φώτη Γραικό, γεννημένο το 1988. Ο υπηρεσίες φύλαξης security Γραικός, χρυσαβγίτης από 16 ετών και ορκισμένος-μυημένος στα 21 του το 2009, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, πρώην υπεύθυνος του Μετώπου Νεολαίας, διορισμένος από τον Ματθαιόπουλο και άτομο της εμπιστοσύνης του, που πήρε γρήγορα προαγωγή για τη θέση του αναπληρωτή γραμματέα, ήταν επίσης υποψήφιος Αντιπεριφερειάρχης Θεσσαλονίκης το 2014, εκλεγμένος περιφερειακός σύμβουλος Θεσσαλονίκης το 2014 και βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης το 2015.
Ξάφνιασε ο Αρχηγός της Χρυσής Αυγής με την ομιλία του την περασμένη Δευτέρα στη Βουλή. Τέτοια υποστήριξη η κυβέρνηση δεν την έχει εξασφαλίσει ούτε από όλες τις πρώην συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ.
Με γλώσσα κεντρώου ευπατρίδη πολιτικού, ο Νίκος Μιχαλολιάκος ξεκίνησε την αγόρευσή του με ένα πρωτοφανές φιλοκυβερνητικό άνοιγμα: «Είπε ο κ. Τσίπρας, ο κύριος πρωθυπουργός, ότι η χώρα σταματά να είναι μνημονιακή αποικία. Είθε. Αναμένομεν». Και στη συνέχεια ο Μιχαλολιάκος εξύμνησε τις πρώτες κινήσεις της κυβέρνησης, πιστώνοντάς την μάλιστα με το γεγονός ότι είχε το θάρρος να προχωρήσει σε μονομερείς ενέργειες αναφερόμενος στα νομοσχέδια για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης και τις 100 δόσεις.
Με την πολύχρονη εμπειρία του ο βετεράνος ναζιστής φρόντισε να μην περιλάβει στον λόγο του τίποτα επιλήψιμο. Για να μη στενοχωρηθούν όμως και οι φανατικοί οπαδοί του βρήκε τρόπο να τους κλείσει το μάτι. Δήλωσε σταθερός στις απόψεις του, κρυπτόμενος πίσω από τον Αντώνη Σαμαρά: «Προηγουμένως ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας μίλησε για “ορδές λαθρομεταναστών” που έχουν καταλάβει τις πόλεις. Τι παραπάνω είχαμε πει εμείς, που η κυβέρνησή του γι’ αυτά τα λόγια μάς χαρακτήρισε “εγκληματική οργάνωση”;»
Είναι εντυπωσιακή η μεταστροφή του Αρχηγού, ιδιαίτερα αν λάβει κανείς υπόψη του ότι κατά την προεκλογική περίοδο το βασικό σύνθημα της οργάνωσης ήταν «ψηφίστε μας για να φράξουμε τον δρόμο στον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί εμείς είμαστε οι μόνοι που δεν έχουμε συνθηκολογήσει με τους προδότες κομμουνιστές».
Βέβαια δεν χρειάζεται να είναι κανείς ιδιαίτερα οξυδερκής για να αντιληφθεί το πού στοχεύει η νέα πολιτική γραμμή της ναζιστικής οργάνωσης. Καταρχάς να ενταχθεί στο λαϊκό «αντιμνημονιακό» μέτωπο και μέσα από αυτό να εξασφαλίσει μια νέα πολιτική νομιμοποίηση. Και σε δεύτερο στάδιο να είναι έτοιμη να εκμεταλλευτεί μέρος της λαϊκής δυσαρέσκειας στην περίπτωση που η κυβέρνηση σκοντάψει.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Ο ξαφνικός έρωτας της Χρυσής Αυγής για τον ΣΥΡΙΖΑ και την Αριστερά σχετίζεται και με κάτι άλλο που απασχολεί έντονα τον Αρχηγό τον τελευταίο καιρό. Φυσικά αναφερόμαστε στην επικείμενη μεγάλη δίκη, από την οποία θα κριθεί το μέλλον και του ίδιου και της οργάνωσής του, τουλάχιστον στο επιχειρησιακό κομμάτι το οποίο ευθύνεται για τις γνωστές εγκληματικές πράξεις.
Μέσα από τα καλά λόγια για την κυβέρνηση ο Μιχαλολιάκος θέλει να δείξει και προς τη Δικαιοσύνη τη νομιμοφροσύνη του, με στόχο να θολώσει την εικόνα του Αρχηγού μιας εγκληματικής οργάνωσης που προβάλλει μέσα από την ογκώδη δικογραφία και περιγράφεται στο βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών.
Στην προσπάθειά του αυτή έχει βρει απρόσμενη βοήθεια από την αμηχανία που εκπέμπει μέχρι σήμερα η κυβερνητική παράταξη και τις αντιφατικές κινήσεις που σημαδεύτηκαν από τις πρωτοβουλίες της προέδρου της Βουλής και άλλων κυβερνητικών στελεχών.
Τα Τάγματα Εφόδου, που σήμερα αρνείται ο Μιχαλολιάκος
Η Χρυσή Αυγή μπροστά στη Δικαιοσύνη. Η κάθαρση σε αναμονή
Το μαχαίρι που περισυνέλεξε ο αστυνομικός μάρτυρας και με το οποίο δολοφονήθηκε ο Παύλος Φύσσας [Από 2015-11-04-ΕΦΗΜ-ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ – Μαρία Δήμα – Ντοκουμέντο ΕφΣυν Το μαχαίρι της δολοφονίας].
[Πρωθυστερόγραφο: Υπενθυμίζουμε την ‘Πολιτική Αναδημοσιεύσεων‘, την οποία, παρακαλούμε διαβάστε την, σε περίπτωση αντιγραφής του άρθρου –ευχαριστούμε. Φυσικά, αναδημοσιεύσεις και reblog, με αναφορά στην πηγή, είναι πάντα ευπρόσδεκτες. Οι σύνδεσμοι προς τις ιστοσελίδες των νεοναζί οδηγούν σε αντίγραφα αυτών· δεν τους χαρίζουμε κλικ και επισκεψιμότητα.].
Είμαι εθνικιστής Είμαι εγώ ο χρυσαυγίτης. Απολύτως ναζιστική αφίσα της Χρυσής Αυγής από τη δεκαετία του 1990
Ενα πολύ αγαπημένο ρητό ανάμεσα στους χρυσαβγίτες είναι κι εκείνο που λέει «Αν δεν αγωνίζεσαι για τις ιδέες σου, τότε είτε οι ιδέες σου δεν αξίζουν, είτε εσύ». Βέβαια, αυτό το ρητό θα μπορούσε να γίνει μια πολύ ωραία ερώτηση, όταν έβγαιναν από τα γραφεία των ανακριτών, τότε που είχαν απαρνηθεί τα πάντα: τον εθνικοσοσιαλισμό, τον Χίτλερ, την ναζιστική βία, τους ύμνους στο χιτλερικό καθεστώς, τη χούντα, τα βιβλία τους, τα άρθρα τους, τις φωτογραφίες τους, μέχρι και την αγάπη τους για τα όπλα.
Ομως, η αλήθεια είναι λίγο διαφορετική: Οπως μπορείτε να δείτε στο παρακάτω απόσπασμα από την εφημερίδα τους (2006) και από ένα παλαιότερο από το περιοδικό τους (1981), ο Μιχαλολιάκος και η ναζιστική συμμορία του ποτέ δεν έπαψαν να χρησιμοποιούν ‘διπλή γλώσσα’. Αλλα λένε επίσημα και δημόσια, και άλλα εννοούν: Με λίγα λόγια, «είμαστε εθνικοσοσιαλιστές, δεν αλλάξαμε, ούτε θα αλλάξουμε ποτέ· απλά, για λόγους εξαπάτησης του εκλογικού σώματος, δεν θα λέμε ‘είμαστε εθνικοσοσιαλιστές’· θα λέμε ‘είμαστε εθνικιστές’». Αυτό το κρυφτούλι και αυτήν την μεταμφίεση και αυτή τη διπλή γλώσσα, τα ομολογούν εδώ ακριβώς:
«[…] παλαιότερα, πριν από χρόνια, χρησιμοποιείτο στα κείμενα του Κινήματός μας ο όρος εθνικοσοσιαλισμός. Το γεγονός ότι τώρα χρησιμοποιούμε τους όρους εθνικισμός, λαϊκός εθνικισμός και κοινωνικός εθνικισμός[Σ.Σ.: όπου ‘κοινωνικός εθνικισμός’ = ‘Nationalsozialismus‘] δεν σημαίνει ότι αλλάξαμε ιδέες. Απλά, θεωρούμε περισσότερο πολιτικά δόκιμο το να χρησιμοποιούμε τους όρους αυτούς, γιατί είναι γεγονός ότι ο όρος ‘εθνικοσοσιαλισμός’ προκαλεί παρανοήσεις μετά από έναν ωκεανό προπαγάνδας εξήντα ολόκληρων ετών». Πηγή: Εφημερίδα Χρυσή Αυγή, 06/04/2006, ‘Εθνικιστές ή ναζιστές; Αρνούμεθα το ιστορικό ψεύδος των «καλών» συμμάχων και των «κακών» φασιστών’ [1].
Εφημερίδα Χρυσή Αυγή, 06/04/2006, ‘Εθνικιστές ή ναζιστές; Αρνούμεθα το ιστορικό ψεύδος των «καλών» συμμάχων και των «κακών» φασιστών’
[Πρωθυστερόγραφο: Υπενθυμίζουμε την ‘Πολιτική Αναδημοσιεύσεων‘, την οποία, παρακαλούμε διαβάστε την, σε περίπτωση αντιγραφής του άρθρου –ευχαριστούμε. Φυσικά, αναδημοσιεύσεις και reblog, με αναφορά στην πηγή, είναι πάντα ευπρόσδεκτες. Οι σύνδεσμοι προς τις ιστοσελίδες των νεοναζί οδηγούν σε αντίγραφα αυτών· δεν τους χαρίζουμε κλικ και επισκεψιμότητα.].
Αρχιφύλακας Γεώργιος Μιχαλολιάκος:
Πρόδωσε την πατρίδα, πρόδωσε το ΕΑΜ, αλλά δεν πρόδωσε τους Γερμανούς και τον όρκο του προς τον Χίτλερ
Να το ξεκαθαρίσουμε, μια και καλή. Δεν υπάρχει οικογενειακή/συλλογική ευθύνη. Κανένα παιδί δεν μπορεί να είναι υπεύθυνο για τις πράξεις των γονιών του. Η αλήθεια είναι, όμως, ότι ανάμεσα στα διάφορα περίεργα φαινόμενα που μας προέκυψαν το τελευταίο διάστημα, όταν το ναζιστικό τέρας σήκωσε το άσχημο κεφάλι του, με αποτέλεσμα να μαθαίνουμε, σχεδόν σε καθημερινή βάση, γεγονότα και καταστάσεις που άλλοτε θα μας φαίνονταν απίθανα και ακατανόητα, υπάρχει και ένα πολύ αξιοπρόσεκτο φαινόμενο, το οποίο -αν μη τι άλλο- θα άξιζε να μελετηθεί από ειδικούς επιστήμονες, έστω για να κατανοήσουμε λίγο καλύτερα την επίδραση του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο μεγαλώνει ένα παιδί επάνω στην περαιτέρω πορεία του.
Οσοι ασχολούνται, λοιπόν, με την Ιστορία αποκλείεται να μην έχουν παρατηρήσει το εξής: Σε κάθε σκοτεινή περίοδο της Ιστορίας της νεότερης Ελλάδας, από το 1936 και μετά, πάρα πολύ συχνά, συναντάμε ανθρώπους των οποίων το επώνυμο είναι ίδιο με το επώνυμο κάποιου στελέχους της ναζιστικής συμμορίας. Από την 4η Αυγούστου, την Κατοχή και τον Εμφύλιο, τη Χούντα, την ακροδεξιά τρομοκρατία της Μεταπολίτευσης, πάντα υπάρχει σε κάθε περίοδο ανωμαλίας, κι από ένας συγγενής σύγχρονου χρυσαβγίτη.
Λογικά και μαθηματικά, κάνοντας χρήση των θεωριών των πιθανοτήτων, είναι βέβαιο πως δεν είναι όλοι συγγνείς. Κάποιοι μπορεί να είναι απλή συνωνυμία. Κάποιοι, όμως, σίγουρα θα προέρχονται από τις ευρύτερες οικογένειες τους. Και κάποιοι θα είναι στενοί συγγενείς.
Ας δούμε μερικά παραδείγματα, έτσι, σαν προσφορά για όποιον ιστοριοδίφη θελήσει να το ψάξει περισσότερο:
# Την ιστορία του Νίκου Γόδα, του ΕΛΑΣίτη ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού που εκτελέστηκε με την φανέλα με τον έφηβο το 1948, λογικά την γνωρίζουν οι αναγνώστες του ιστολογίου. Αν όχι, υπάρχει εδώ κι εδώ
Ποια ήταν τα ονόματα των δύο ψευδομαρτύρων, με τις καταθέσεις των οποίων καταδικάστηκε;;; Λουκάς και Δημήτρης Κασιδιάρης.
«O Λουκάς και ο Δημήτρης Κασιδιάρης λοιπόν, που μένανε στα Μανιάτικα του Πειραιά, ήταν δύο αδέρφια που δεν ήταν αστυνομικοί, αλλά ανήκαν στην Ειδική Ασφάλεια, που συνεργαζόταν με τους Γερμανούς επί Κατοχής για να κυνηγάει κομμουνιστές. Ο ένας ήταν πρεσσαδόρος και ο άλλος οδηγός στο επάγγελμα. Ο Βεντίκος, που έκανε τις ανακρίσεις στο Άσυλο, είχε προηγούμενα με το Λουκά Κασιδιάρη, επειδή αυτός κατά την Κατοχή ως στέλεχος της Ειδικής Ασφάλειας συνέλαβε τον αδερφό του. Έτσι, για αντίποινα ο Βεντίκος συνέλαβε τη νύφη του Λουκά Κασιδιάρη, Βασιλική Κασιδιάρη, κατά τα Δεκεμβριανά και την εκτέλεσε στο Άσυλο. Η Βασιλική ήταν σύζυγος του Δημήτρη Κασιδιάρη, ο οποίος κατέθεσε ότι ο αδερφός του Γιάννης έκρυβε το Βεντίκο στο σπίτι του κατά την Κατοχή για να μην τον πιάσουν οι Γερμανοί».
Πηγή: Ιστολόγιο Reds Against The Machine, Η δίκη του Νίκου Γόδα, 21/01/2015
Δείτε τα σχετικά δημοσιεύματα, όπου αναφέρονται τα ονόματα των αδύο αδερφών από τα Μανιάτικα του Πειραιά, και κατανομάζονται επαίσχυντες πράξεις τους επί Κατοχής, πέρα από το ίδιο το γεγονός της ψευδορκίας (κλικ για μεγέθυνση):
Ριζοσπάστης, 23/06/1945, Με μάρτυρες ταγματασφαλίτες και προδότες των ΕΣ-ΕΣ, Δικάζουν σήμερα λαϊκούς αγωνιστές, Οπως οι Κασιδιάρηδες που δολοφόνησαν 15 πατριώτες αγωνιστές
Ριζοσπάστης, 27/06/1945, Πράκτορες των ΕΣ-ΕΣ χρησιμοποιούνται για μάρτυρες στη δίκη των Πειραιωτών, Ο Σαραντάρης και οι Κασιδιαραίοι στο μπλόκο της Κοκκινιάς
Ριζοσπάστης, 30/06/1945, Η επαίσχυντη σκηνοθεσία της δίκης των δικαζομένων πατριωτών της Κοκκινιάς, Κατηγορούμενοι Ξηροτάγαρος και Νίκος Γόδας, Ψευδομάρτυρες οι αδελφοί Κασιδιάρη.
# Το πιο τρομακτικό σημείο της πόλης στην Αθήνα, κατά την περίοδο της Κατοχής ήταν, όπως όλοι γνωρίζουν η κομμαντατούρα στην οδό Μέρλιν/Σέκερη (έβλεπε και στους δύο δρόμους) στο Κολωνάκι.
Τόσο απειλητικό, ώστε ο Γιώργος Ζαμπέτας να του αφιερώσει ολόκληρο τραγούδι, σε στίχους Ξενοφώντα Φιλέρη, μαζί με εκείνο στην στοά της οδού Κοραή.
«Οποιος περνούσε τη στοά // τον ήλιο χαιρετούσε // στο φρουραρχείο έμπαινε // το χάρο συναντούσε. // Τη σκάλα που κατέβαινε // είκοσι μέτρα βάθος // σκαλί σκαλί μαρμάρινο // και ανοιγμένος τάφος. // Στη Μέρλιν και στη Κοραή // χτυπάνε με ζωνάρια // και πάνω στη Καισαριανή // σκοτώνουν παλληκάρια».
Πως λεγόταν ένας βασικός βασανιστής της Ειδικής Ασφάλειας, κοντόχοντρος, φαλακρός, με μούσι και με πολλές τρίχες στο στήθος [Σ.Σ.: Δείτε κάτι συμπτώσεις τώρα], κάτω από τις διαταγές του διαβόητου Παπαγιαννόπουλου και του λοχαγού Γιαννακά, στα χέρια του οποίου μαρτυρούσαν οι Ελληνες πατριώτες αντιστασιακοί;;;
Σύμφωνα με το βιβλίο του Μιχαήλ Α. Βασιλείου με τίτλο ‘Αποστολή στο Μπίμπλις, Το οδοιπορικό της τελευταίας αποστολής Ελλήνων αντιστασιακών από την Ελλάδα στη χιτλερική Γερμανία τον Αύγουστο του 1944’, εκδόσεις Το Ποντίκι, Αθήνα, 1998, σσ. 48-50, το όνομά του (επώνυμο) ήταν … Παναγιώταρος.
[Πρωθυστερόγραφο: Υπενθυμίζουμε την ‘Πολιτική Αναδημοσιεύσεων‘, την οποία, παρακαλούμε διαβάστε την, σε περίπτωση αντιγραφής του άρθρου –ευχαριστούμε. Φυσικά, αναδημοσιεύσεις και reblog, με αναφορά στην πηγή, είναι πάντα ευπρόσδεκτες. Οι σύνδεσμοι προς τις ιστοσελίδες των νεοναζί οδηγούν σε αντίγραφα αυτών· δεν τους χαρίζουμε κλικ και επισκεψιμότητα.].
Μικρά μυστικά της Χρυσής Αυγής: Η εμφανής δυστοκία στην στελέχωση των ψηφοδελτίων: Σφαγή στους κατηγορούμενους-‘βαρίδια’ μεσαία στελέχη και προνόμια στους ‘ημέτερους’ του Φίρερ
Ανθρακες ο θησαυρός για τις πολυαναμενόμενες ‘εκπλήξεις’ με τα σημαντικά ονόματα που υποτίθεται ότι θα στελέχωναν τα χρυσαβγίτικα ψηφοδέλτια, όπως διαφήμιζαν από τη διαδικτυακή τους τηλεόραση και τις ιστοσελίδες τους όλο αυτό το διάστημα οι υπόδικοι χρυσαβγίτες, με πρώτο και πιο ενθουσιώδη τον Κασιδιάρη. Στα ψηφοδέλτια που ανακοινώθηκαν στην ιστοσελίδα τους (για να μην τους χαρίζουμε κλικ, εδώ) μπορεί κανείς να παρατηρήσει τα εξής:
Οι εκλογές άλλαξαν τα πράγματα μόνο μία φορά 30 Ιανουαρίου 1933. Περιοδικό του «Μετώπου Νεολαίας» της ΧΑ Αντεπίθεση, τχ#33, Ιούνιος 2009. Βάζουν και αστεία με τον Μπόμπο.
– Πλήρης ένδεια σε νέα πρόσωπα. Οι θέσεις καλύφθηκαν κατά κύριο λόγο από υποψήφιους των περασμένων εκλογών. Η μοναδική μεταγραφή ήταν αυτή του ‘δημοσιογράφου’ και εκδότη της χρυσαβγίτικης εφημερίδας ‘Ακρόπολις’, με τις πολλές φήμες να τον ακολουθούν, του κ. Αρη Σπίνου, και μετά απ’ αυτόν η … μητέρα του Κασιδιάρη σε μη εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας
– Ο Μιχαλολιάκος φρόντισε να εξαφανίσει σχεδόν το σύνολο των στελεχών του που έχουν ή είχαν δοσοληψίες με τη Δικαιοσύνη. Σφαγιάστηκαν όλοι οι ‘πιστοί στρατιώτες’ της οργάνωσης και όσοι ‘έδωσαν το αίμα τους’ ή και την ελευθερία τους ακόμα γι’ αυτήν, ενώ επιφυλάχθηκε προνομιακή μεταχείριση σε όλα τα πρωτοκλασάτα στελέχη και τους βουλευτές. Λογικόν, αφού οι τελευταίοι δεν είναι αναλώσιμοι, σε αντίθεση με τα μέλη των ταγμάτων εφόδου που είναι εκεί μόνο για τις βρωμοδουλειές.
– Εμφανή, επίσης, ήταν τα μαγειρέματα και η ακροβατική ισορροπία, ώστε να μπορέσει να συμπληρώσει τον απαραίτητο αριθμό υποψηφίων με όσο το δυνατόν περίσσότερους απόφοιτους Λυκείου, μιας που έμαθε καλά το μάθημά του, όταν στις περασμένες εκλογές, η συντριπτική πλειοψηφία των τυχερών εκλεχθέντων ήταν απολύτως ανίκανοι να συντάξουν μια απλή πρόταση με αρχή, μέση και τέλος, και ειδικά μέσα στη Βουλή.
![[XYZ Contagion] - Logo in Twitter with 9+1 plus Together Against Antisemitism Λογότυπο Twitter XYZ Contagion [27 Ιαν 2019] + Facebook+Site [20 Απρ 2023]](https://xyzcontagion.files.wordpress.com/2023/04/xyz-contagion-logo-in-twitter-with-91-plus-together-against-antisemitism-ce9bcebfceb3cf8ccf84cf85cf80cebf-facebook-ce9acebbceadcf89cebd-ce99cf89ceb1cebdcebdceafceb4ceb7cf82-twitter-xyz-c.jpg?w=270){kind=logo}
![Το μαχαίρι που περισυνέλεξε ο αστυνομικός μάρτυρας και με το οποίο δολοφονήθηκε ο Παύλος Φύσσας [Από 2015-11-04-ΕΦΗΜ-ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ - Μαρία Δήμα - Ντοκουμέντο ΕφΣυν Το μαχαίρι της δολοφονίας].](https://xyzcontagion.files.wordpress.com/2014/09/ceb3ceb9cf8ecf81ceb3cebfcf82-cf81cebfcf85cf80ceb1cebaceb9ceaccf82-cf84cebf-cebcceb1cf87ceb1ceafcf81ceb9-cf80cebfcf85-cf80ceb5cf81ceb9.jpg?w=1108 "Το μαχαίρι που περισυνέλεξε ο αστυνομικός μάρτυρας και με το οποίο δολοφονήθηκε ο Παύλος Φύσσας")
XYZ Contagion 