Short version: Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής – Νέα στοιχεία και αποκαλύψεις, για πρώτη φορά στην Ελλάδα

Πρωθυστερόγραφο: Το κείμενο που ακολουθεί είναι η συντομευμένη version της πέμπτης μεγάλης έρευνας του XYZ Contagion με θέμα ‘Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής – Νέα στοιχεία και αποκαλύψεις, για πρώτη φορά στην Ελλάδα‘. Ο,τι ακολουθεί, βλέπει το φως της δημοσιότητας για πρώτη φορά στην Ελλάδα, αλλά -επιτρέψτε μας-, και διεθνώς, αφού και οι ξένοι δημοσιογράφοι που έχουν ασχοληθεί με το θέμα ποτέ δεν έφτασαν τόσο μακριά όσο το XYZ Contagion σήμερα.

Συμπεριλαμβάνονται όσα υποκεφάλαια της έρευνας βλέπετε πιο κάτω με έντονα γράμματα, στον συνολικό κατάλογο περιεχομένων της πλήρους version της έρευνας.
Δεν περιλαμβάνονται οι ενότητες με το ιστορικό πλαίσιο, με την περιγραφή των γεγονότων και τις στρατιωτικές και επιχειρησιακές πτυχές, με το πολιτικό πλαίσιο, με τους αρνητές και αναθεωρητές της γενοκτονίας, με τις νομικές περιπέτειες και τις συλλήψεις των εθελοντών μετά την επιστροφή τους στην Ελλάδα και με τις πολιτικές απόψεις μας για το θέμα.
Αν θέλετε να διαβάσετε την πλήρη version, υπάρχει δημοσιευμένη στο άρθρο μας με τίτλο:

‘Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής – Νέα στοιχεία και αποκαλύψεις, για πρώτη φορά στην Ελλάδα – Το πλήρες κείμενο‘
https://xyzcontagion.wordpress.com/srebrenica/

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:

— Ξεκλειδώνοντας τα πρώτα μυστικά για να ανοίξει ξανά η έρευνα (Μια πρώτη γνωριμία με τα πρόσωπα της υπόθεσης)

— Flashback #1 – «Ελληνες ύποπτοι» στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης για τα εγκλήματα στην πρώην Γιουγκοσλαβία και Ελληνες μισθοφόροι στο πιο αιμοσταγές Απόσπασμα Θανάτου του πολέμου στη Βοσνία

– Flashback #2 – Ποινικές υποθέσεις εθελοντών μετά την επιστροφή τους

– Οι πολλές μορφές της ελληνικής βοήθειας στον σερβικό μεγαλοϊδεατισμό και στις πρακτικές της εθνοκάθαρσης

— Σε ποιο βαθμό ήταν εθνικοσοσιαλιστική η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά ΕΕΦ;;; Εξαγωγή χρυσαυγιτισμού σε ‘πατριωτικό περιτύλιγμα’ – «Για τη Λευκή Φυλή και την Ορθοδοξία, ενάντια στον Τούρκο και στον Εβραίο υπάνθρωπο»

— Τα δώρα του Αγιου Βασίλη στους Ελληνες κυνηγούς Μουσουλμάνων – Ενα θέαμα για όλη την οικογένεια, γύρω από το χριστουγεννιάτικο τραπέζι

— Η Πινακοθήκη των εθελοντών: Οταν έβγαιναν σε τακτική βάση στην τηλεόραση και στις εφημερίδες

— Οι Ελληνες της ΕΕΦ γιορτάζουν: Πάσχα με τον Κάρατζιτς, Πρωτοχρονιά με τον Μλάντιτς. Των Αγίων Πέτρου και Παύλου, στις 12 Ιουλίου 1995, με ποιους πέρασαν τη γιορτή;;;

– Διάρθρωση του στρατού και ιεραρχία: Τα πρόσωπα-κλειδιά της ανθρωποσφαγής στην Σρεμπρένιτσα και οι συναντήσεις τους με τον Μπάγιαγκιτς και την ΕΕΦ

– Σρεμπρένιτσα: Τα γεγονότα της πρώτης συστηματικής εξολόθρευσης (γενοκτονία, κατά τον ΟΗΕ) στον ευρωπαϊκό χώρο μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο

– Η μεγάλη σφαγή: Selection, εν ψυχρώ εκτελέσεις βιασμοί, ακρωτηριασμοί, βασανιστήρια και θάψιμο ανθρώπων ζωντανών

— Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς (Zvonko Bajagic), διοικητής της ΕΕΦ και υψηλόβαθμος αξιωματικός σε θέση-κλειδί του σερβοβοσνιακού στρατού: Ο χαρακτηρισμένος από το 1992 ως εγκληματίας πολέμου ‘φιλέλλην’ πολέμαρχος και νονός του εγκλήματος, στη ‘μαύρη λίστα’ του FBI. Βίος και πολιτεία

— Τι συνέβη στο γήπεδο της περιοχής Nova Kasaba, ποιους συνάντησαν και από που πέρασαν οι Ελληνες εθελοντές και ο Σερβοβόσνιος διοικητής της ΕΕΦ;;;

– Τι γνωρίζει η ελληνική κοινή γνώμη μέχρι σήμερα. Δημόσιες ομολογίες και επίσημες εκθέσεις που κάνουν λόγο για συμμετοχή των Ελλήνων της ΕΕΦ στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα

— Οι επιβαρυντικές για την ΕΕΦ καταθέσεις του Zβόνκο Μπάγιαγκιτς στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης, υπέρ Παντούρεβιτς το 2009 και υπέρ Κάρατζιτς το 2013

— Αλλες αποδείξεις και μαρτυρίες για τη δράση των Ελλήνων Εθελοντών της ΕΕΦ τις ημέρες της κατάληψης και της σφαγής στην Σρεμπρένιτσα. Νέα στοιχεία

— Κι άλλα άγνωστα στοιχεία για την δράση της ΕΕΦ, για πρώτη φορά στο φως στην Ελλάδα – Τι γνωρίζουν οι Βόσνιοι ερευνητές

— Συμμετοχή σε αποσπάσματα θανάτου: Με πυροβολικό, βαρέα όπλα και ενέδρες ενάντια στους τρομοκρατημένους Μουσουλμάνους που έψαχναν διαφυγή, «Νιώθαμε ικανοποιημένοι όταν σκοτώναμε Μουσουλμάνους, αφήναμε σε 13 λεπτά 300 νεκρούς»

– Μετά την αποχώρηση της ΕΕΦ από τα μέτωπα του πολέμου και τις δοσοληψίες με τη Δικαιοσύνη

— Ερωτήματα (όχι μόνο για τη συνείδησή μας)

– Οι Ελληνες εθελοντές της ΕΕΦ: Και αρνητές της εθνοκάθαρσης

– Ποιο κόμμα υποστηρίζει η ΕΕΦ στα κοινωνικά δίκτυα: Επιτρέπεται ο εγκωμιασμός εγκλημάτων (και ειδικότερα, εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και εγκλημάτων πολέμου) σε κοινή θέα;;;

– Το πρώτο βίντεο που δείχνει άνδρες της ΕΕΦ μαζί με τους αυτουργούς, φυσικούς και ηθικούς, της σφαγής στη Σρεμπρένιτσα. Οταν η ‘επικρότηση’ δίνει την θέση της στην χαρά της ‘εκπυρσοκρότησης’

— Βιβλιογραφία – Φιλμογραφία – Προτάσεις

Προτρέπουμε κάθε κάτοχο, διαχειριστή ή αρθρογράφο προοδευτικής ή κινηματικής μη εμπορικής ιστοσελίδας, portal, ενημερωτικού ΜΜΕ ή ιστολογίου που θεωρεί ότι η χώρα μας αδιαφόρησε γι’ αυτό το ύψιστο ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δεν έπραξε όσα όφειλε, κάθε αρθρογράφο που έχει τη δυνατότητα να δημοσιεύει απόψεις και ρεπορτάζ σε portal, website, ιστότοπους ΜΜΕ, blog κά., κάθε αντιφασίστα και αντιεθνικιστή, κάθε υπερασπιστή των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, και όλους όσους αυτό το κείμενο τους κάνει να θυμώνουν ή τους αγγίζει με οποιοδήποτε τρόπο, να αναδημοσιεύσουν και να χρησιμοποιήσουν ό,τι θεωρούν σκόπιμο από την παρούσα εργασία, ευχής έργον -και επιθυμία μας-, ελεύθερα και χωρίς κανέναν περιορισμό εκτός από την αυτονόητη αναφορά της πηγής με ενεργό link προς το παρόν κείμενο. Μπορείτε να αντιγράψετε και να χρησιμοποιήσετε είτε ολόκληρο το κείμενο, είτε κεφάλαια ή τμήματα αυτού, είτε τα βίντεο, είτε τις φωτογραφίες με τις λεζάντες τους, είτε αποσπάσματα, για να γράψετε και να δημοσιεύσετε στα δικά σας ΜΜΕ οτιδήποτε θα μπορούσε να πιέσει προς την κατεύθυνση της περαιτέρω έρευνας και ενασχόλησης με αυτό το -ντροπιαστικό για την Ελλάδα και τους πολίτες της- ζήτημα. Κάθε βοήθεια στην διάχυση των αποκαλύψεων, των στοιχείων και των πληροφοριών και κάθε ανακίνηση του θέματος ώστε να φτάσει όσο πιο κοντά γίνεται στους αξιωματούχους και στους επαγγελματίες λειτουργούς μιας εκ των τεσσάρων εξουσιών της χώρας μας είναι ευπρόσδεκτες. Σε σχέση με εμπορικά ΜΜΕ και portal και με όσα φιλοξενούν διαφημίσεις, παρακαλούμε επικοινωνήστε προηγουμένως με τους συντάκτες μας, αφού πρώτα υπενθυμίσουμε την ‘Πολιτική Αναδημοσιεύσεων‘, την οποία, παρακαλούμε διαβάστε την, σε περίπτωση αντιγραφής του συνόλου του άρθρου -ευχαριστούμε.

Short version: Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής – Νέα στοιχεία και αποκαλύψεις, για πρώτη φορά στην Ελλάδα

Δύο κράτη έχουν την χειρότερη φήμη διεθνώς σχετικά με την στάση που κράτησαν στα γεγονότα της Σρεμπρένιτσα, που όπως ξέρουμε είναι η μοναδική περίπτωση πολεμικής θηριωδίας μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στην Ευρώπη σε τέτοια ασύλληπτη κλίμακα, ώστε να χαρακτηριστεί σύμφωνα με την πάγια νομολογία του ΟΗΕ με τον όρο ‘γενοκτονία‘. Η Ρωσία και η Ελλάδα. Δεν ήταν μόνο η πολύπλευρη βοήθεια που πρόσφεραν στους επιτιθέμενους Σέρβους και Σερβοβόσνιους. Από τις χώρες αυτές ξεκίνησαν και πήγαν στα καυτά μέτωπα των συγκρούσεων -αλλά και των θηριωδιών που έγιναν κατά παράβαση των νόμων και των ηθών του πολέμου- ένοπλοι. Ενοπλοι που μάτωσαν τα χέρια τους, μαζί με τους Σέρβους ομοϊδεάτες τους, πιθανόν και με αίμα αθώων. Η Ελλάδα ποτέ δεν καταδίκασε καθαρά και κρυστάλλινα τα σερβικά εγκλήματα πολέμου, ούτε βοήθησε ποτέ ουσιαστικά το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τα εγκλήματα στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Και, βεβαίως, ενώ οι ελληνικές αρχές γνώριζαν απ’ την πρώτη στιγμή για αυτήν την ‘εξαγωγή πολεμιστών’, αφού η κοινή γνώμη βομβαρδιζόταν από υμνητικά δημοσιεύματα και εκπομπές, δεν έκαναν απολύτως τίποτε για το ζήτημα αυτό, αν δεν τους διευκόλυναν κιόλας. Η Ρωσία δεν ανήκε στην Ευρωπαϊκή Ενωση, κι έτσι η χώρα μας είναι η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που είναι δακτυλοδεικτούμενη στην Ευρώπη και διεθνώς, για την μεγάλη ντροπή της ανθρωποσφαγής 8.000 αόπλων, κρατουμένων και αιχμαλώτων. Αυτή η ντροπή (πρέπει να) βαραίνει τη συνείδηση κάθε δημοκρατικού πολίτη αυτής της χώρας, αφού στη χώρα μας, αναμφισβήτητα, αναλογούν πολλά μερίδια ευθύνης για τις εξελίξεις που οδήγησαν στο αδιανόητο απάνθρωπο μακελειό. Κανείς -εκτός από τους αρνητές της γενοκτονίας- δεν διανοείται να αμφισβητήσει σήμερα εκείνα τα τραγικά γεγονότα· ακόμη και οι ίδιοι οι Σέρβοι τα παραδέχονται: Επρόκειτο για έγκλημα πολέμου, και, ό,τι κι αν ενδέχεται να ήταν αυτοί οι 8.000 άνθρωποι -ακόμη και αφοπλισμένοι στρατιώτες να ήταν (ένα μικρό ποσοστό στην πραγματικότητα)-, δεν δικαιολογείται με κανέναν τρόπο η μαζική και βιομηχανικού τύπου προσχεδιασμένη εξόντωσή τους στα πλαίσια του σχεδίου της σερβικής εθνοκάθαρσης εναντίον των μη σερβικών πληθυσμών της ανατολικής Βοσνίας.

Από σήμερα, ίσως να υπάρχει κάτι πολύ ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε για να ξεπλυθεί η ντροπή. Εξηγούμαστε στη συνέχεια, με το παρόν σημείωμα, που έχει κι έναν ‘κρυφό’ σκοπό: Να σας εξαγριώσει. Αν πιστεύετε στη Δικαιοσύνη και στα Ανθρώπινα Δικαιώματα, πρέπει να εξοργιστείτε με ό,τι ακολουθεί.

Η νέα έρευνα του XYZ Contagion γράφτηκε με βασικό σκοπό να απαντήσει σε κάποια δύσκολα ερωτήματα:

– Ποιος ήταν ο ρόλος των Ελλήνων εθελοντών στα γεγονότα της Σρεμπρένιτσα, αλλά και στον ευρύτερο πόλεμο στη Βοσνία, και σε τι είδους επιχειρήσεις και «έκτροπα» (όπως τα αποκαλούν οι ίδιοι) συμμετείχαν;;;
– Σε ποιο βαθμό ήταν εθνικοσοσιαλιστική/χρυσαυγίτικη η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά ΕΕΦ και ποια ακριβώς ήταν τα κίνητρα και η κυρίαρχη ‘ιδεολογία’ ανάμεσά τους;;;
– Ποιο ήταν το προφίλ των Ελλήνων εθελοντών, ποια πρόσωπα συμμετείχαν και τι είδους χαρακτηριστικά είχαν;;;
– Ποιος ακριβώς ήταν ο βίος και η πολιτεία του warlord μαφιόζου και χαρακτηρισμένου εγκληματία πολέμου Σερβοβόσνιου διοικητή τους;;;
– Τι απέγιναν όλοι αυτοί μετά τη λήξη του πολέμου και γιατί είναι αδικαιολόγητη η στάση της χώρας μας σε όλο αυτό ζήτημα;;;

Θα αποδείξουμε με στοιχεία, ντοκουμέντα, μαρτυρίες και κινηματογραφικά και φωτογραφικά τεκμήρια, για πρώτη φορά στην Ελλάδα -και επιτρέψτε μας, και διεθνώς- ότι οι Ελληνες εθελοντές χρυσαυγίτες, φασίστες και άλλοι ήταν παρόντες όλες τις μέρες εκείνης της εβδομάδας των θηριωδιών στην Σρεμπρένιτσα. Οχι γενικά κι αόριστα, απλά ‘στη Σρεμπρένιτσα’ ή κάπου παραδίπλα, σε κάποιο τυχαίο σημείο μέσα στην πόλη. Ηταν παρόντες εκεί ακριβώς, στα χωράφια και στις αποθήκες και στα ποδοσφαιρικά γήπεδα, την ώρα που γίνονταν οι άγριες μαζικές εκτελέσεις δεμένων κρατουμένων και αιχμαλώτων, ακριβώς στα σημεία συγκέντρωσης και εξόντωσης των Βόσνιων Μουσουλμάνων, εκεί που πήγαιναν τους άντρες και τα αγόρια και κατόπιν άνοιγαν μαζικούς τάφους.
[Σ.Σ.: Η λέξη ‘Μουσουλμάνος’ και ‘Μουσουλμάνοι’ όπου είναι με κεφαλαίο ‘Μ’ σημαίνει ‘Βόσνιος Μουσουλμάνος‘, δηλαδή δηλώνει την ξεχωριστή εθνική ταυτότητα που καθιερώθηκε στη δεκαετία του 1960 στην Γιουγκοσλαβία, ενώ όπου είναι με μικρό ‘μ’ δηλώνει τον πιστό της μουσουλμανικής θρησκείας].
Και μαζί τους βρίσκονταν ένα πολύ σκοτεινό πρόσωπο. Ο Σερβοβόσνιος διοικητής της μονάδας τους, του οποίου τον βίο και την πολιτεία εξετάζουμε εξαντλητικά, αλλά και ο Α2 αξιωματικός Ασφαλείας του Σώματος Στρατού στο οποίο ανήκαν, εκείνου που εκκαθάρισε εθνικά όλη την Ανατολική Βοσνία. Και μάλιστα αυτός ο Α2 ασχολήθηκε εκείνη την κρίσιμη ώρα των επιχειρήσεων ειδικά με τους Ελληνες (θαρρείς δεν είχε άλλη δουλειά να κάνει) για κάποιον πολύ σημαντικό λόγο: Για να καταστρέψει στοιχεία που αποδείκνυαν την θηριωδία. Ναι, καλά καταλάβετε, στοιχεία που είχαν οι Ελληνες στα χέρια τους.
Και έκαναν και πολλά άλλα πράγματα, ενώ δίπλα τους υπήρχαν πάντα Σερβοβόσνιοι υψηλόβαθμοι αξιωματικοί (τους κατονομάζουμε έναν προς έναν και με τις ιδιότητες τους), αλλά και παραστρατιωτικοί του Αρκάν και του Σέσελι, όπως και η συμμορία-διμοιρία Bijeljina του διαβόητου αιμοσταγούς μισθοφορικού 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ (από 43 χρόνια κάθειρξη για εγκλήματα πολέμου και γενοκτονία, 1.200 εκτελέσεις σε 5 ώρες, προς 5 μάρκα το κεφάλι, μόνον οι 4 απ’ αυτούς έφαγαν 142 χρόνια φυλακή για εγκλήματα πολέμου), στο οποίο υπερήφανα υπηρετούσαν και δύο Ελληνες της ΕΕΦ.

Θα αναδείξουμε για πρώτη φορά τη φυσιογνωμία των πρωταγωνιστών αυτής της άγνωστης για το ελληνικό κοινό υπόθεσης -αλλά και τα πρόσωπα της Χρυσής Αυγής που συμμετείχαν καθοριστικά-, φέρνοντας στο φως μια σειρά από μυστικά και κρυφές πτυχές της ιστορίας, που όλοι αυτοί σήμερα θα προτιμούσαν μάλλον να είχαν ξεχαστεί.

Κατορθώσαμε να βρούμε και φέρνουμε στο φως, εκτός από το σύνολο ίσως των φωτογραφιών (πάνω από 100), και γύρω στα 10-12 φιλμ και βίντεο από τη Βοσνία, με πρωταγωνιστές τα Ελληνόπουλα που μας έκαναν διάσημους σε όλο τον κόσμο, θαμμένα σε συρτάρια και σε αποθήκες, που ίσως κανείς δεν τα είχε δει ποτέ μετά το 1995: Πολεμικές επιχειρήσεις, διασπορά για θέση μάχης, τελετές εντός των στρατοπέδων με άλλες μιλίτσιες, ακόμη και εκκλησιασμούς, επινίκια γεύματα μετά την πτώση της Σρεμπρένιτσα, ή και γλέντια και ξεφαντώματα με τον εγκληματία πολέμου στρατηγό Μλάντιτς!

Οι μαζικές δολοφονίες στα πλαίσια των σερβικών πρακτικών εθνοκάθαρσης δεν είναι θέμα προς συζήτηση. Είναι γεγονός που έχει τεκμηριωθεί νομικά, ιστορικά και επιστημονικά, και με forensics στοιχεία, δηλαδή. Ηταν ένα προμελετημένο και πολύ καλά σχεδιασμένο μαζικό έγκλημα. Είναι αδύνατο για οποιονδήποτε στρατό να εκτελέσει μέσα σε λίγες μέρες 7.000 ή 8.000 ανθρώπους, αν δεν έχει λάβει κάθε φροντίδα προηγουμένως και αν δεν έχει οργανώσει με άρτιο τρόπο το προσωπικό και την προμήθεια όπλων, πυρομαχικών, οχημάτων, καυσίμων, τροφίμων, χώρων κατάκλισης, εστίασης και κράτησης και αν δεν έχει μοιράσει εκ των προτέρων ρόλους και αρμοδιότητες σε όλους τους συμμετέχοντες, που στην περίπτωση της Σρεμπρένιτσα ανέρχονταν -μόνο οι ένοπλοι- σε 25.000 άτομα. Υπάρχουν, βέβαια, αρνητές και ‘αναθεωρητές’ της γενοκτονίας που ισχυρίζονται κατά περίπτωση αλλοπρόσαλλα πράγματα, -όταν δεν εγκωμιάζουν τη σφαγή-, άλλοτε ότι δολοφονίες αμάχων δεν έγιναν καθόλου, άλλοτε ότι οι εκτελέσεις αιχμαλώτων συνέβησαν μεν, αλλά ήταν δήθεν μια αυθόρμητη αντίδραση απ’ την πλευρά των Σέρβων, όμως αυτές οι ανοησίες έχουν καταπέσει πέρα από κάθε αμφιβολία από τα πορίσματα όλων των μεγάλων διεθνών οργανισμών και από χιλιάδες άλλες αποδείξεις. Ηταν ένα μαζικό και βιομηχανικού τύπου και οργάνωσης έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.

Το σημαντικό είναι να κατανοήσουμε τι ακριβώς είχε συμβεί εκεί, και να πάρουμε μαθήματα για το μέλλον. Στο τέλος του κειμένου, και αφού οι αναγνώστες θα έχουν δει ήδη -πιστεύουμε- την μεγαλύτερη και καλά κρυμμένη εικόνα, θέτουμε μια σειρά ερωτημάτων. Ελπίζουμε να φτάσουν στα αυτιά εκείνων των επαγγελματιών λειτουργών της χώρας μας, που θα έπρεπε ήδη να έχουν ασχοληθεί με το θέμα, και για τους οποίους πιστεύουμε ότι τμήμα της δουλειάς που θα έπρεπε εκείνοι να κάνουν εδώ και χρόνια, αναγκαστήκαμε, τελικά, να την κάνουμε εμείς, οι *ερασιτέχνες*.

— $$$ Ξεκλειδώνοντας τα πρώτα μυστικά για να ανοίξει ξανά η έρευνα (Μια πρώτη γνωριμία με τα πρόσωπα της υπόθεσης)

«Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Δύο ονόματα. Ενα κράτος, δύο οντότητες, τρεις εθνότητες και αρκετές μειονότητες, δέκα καντόνια, έντεκα σημαίες».

Ο όρος ‘εθνοκάθαρση‘ (‘ethnic cleansing’), σαν ιστορική υποδήλωση, υπήρχε, ασφαλώς, από τον Β’ ΠΠ και την ‘τελική λύση’ των Ναζί. Γλωσσικά, όμως, μπήκε στη ζωή μας, πρώτα κατά τις συγκρούσεις στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, στα τέλη της δεκαετίας του 1980, όταν οι Αζέροι προσπαθούσαν να διώξουν τους Αρμένιους από την περιοχή εκείνη της ΕΣΣΔ (‘etnicheskoye chish cheniye’), κυρίως όμως έγινε μέρος του καθημερινού μας λεξιλογίου λόγω των γεγονότων στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1991, άλλοι λένε από το Reuters στις 31/07/1991, άλλοι λένε από την Washington Post δύο μέρες αργότερα, για να περιγράψει τις βίαιες ενέργειες των Σέρβων στα πλαίσια του ‘πολέμου με όλα τα μέσα’, με τελικό στόχο να δημιουργήσουν ‘εθνικά καθαρές’ περιοχές σε εκείνα τα εδάφη που διεκδικούσαν σαν σερβικά (βλ. (Βλ. Tim Allen & Jean Seaton (Επιμέλεια), The Media of Conflict: War Reporting and Representations of Ethnic Violence, εκδόσεις Zed Books, 1999, σ. 152). Τελικά καθιερώθηκε τον Μάιο του 1992, όταν η εκπρόσωπος τύπου του State Department της κυβέρνησης Bush Margaret D. Tutwiler τον χρησιμοποίησε, με λίγο παράξενο τρόπο είν’ αλήθεια, στο καθημερινό briefing, επειδή της άρεσε -είπε- όταν τον διάβασε σε μια ανταπόκριση από τη Γιουγκοσλαβία. Η ακριβής φράση της ήταν «we are concerned about reports that Serb forces there have begun to remove non-Serbs in an ethnic, quote, cleansing, unquote, operation». Μετά από λίγα λεπτά, στην ίδια ενημέρωση, τα εισαγωγικά στη λέξη ‘cleansing’ έφυγαν (δείτε εδώ με ποιον τρόπο) και αμέσως μετά, χάρη στην επιρροή της Tutwiler, ο όρος εμφανίστηκε σε επίσημη ομιλία του προέδρου George Bush του πρεσβύτερου για το γιουγκοσλαβικό.

Γνωρίζουμε, λοιπόν, ότι οι Σέρβοι στην προσπάθειά τους αυτή, είχαν και πολυεπίπεδη ‘ελληνική βοήθεια’. Μία μορφή βοήθειας ήταν και ο ‘ένοπλος εθελοντισμός’:

Αυτή είναι μια φωτογραφία από την 11η Ιουλίου 1995, ημέρα της κατάληψης της Σρεμπρένιτσα από τις σερβοβοσνιακές δυνάμεις και τους παραστρατιωτικούς του αρχιστράτηγου του σερβοβοσνιακού στρατού Vojska Republike Srpske (VRS) Ράτκο Μλάντιτς (Ratko Mladic). Δεξιά, βλέπουμε το στέλεχος της Χρυσής Αυγής, Σπύρο Τζανόπουλο, 26 χρονών τότε. Ο Τζανόπουλος ήταν λοχίας στην Ελληνική Εθελοντική Φρουρά (ΕΕΦ), μια ιδιαίτερη μονάδα από Ελληνες εθελοντές, με Σερβοβόσνιο διοικητή, που ανήκε οργανικά, από τις αρχές του 1995, στον τακτικό σερβοβοσνιακό στρατό, και συγκεκριμένα στην Ταξιαρχία Βλασένιτσα (1st Vlasenica Light Infantry Brigade) του -υπεύθυνου για τις σφαγές- Σώματος Στρατού Ντρίνα (Drina Corps). Σύμφωνα με την ίδια την ΕΕΦ, σε επιστολή του εκπροσώπου της στην Ελευθεροτυπία, αμέσως μετά τη σφαγή της Σρεμπρένιτσα:

«Η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά δημιουργήθηκε τον Μάρτιο του 1995 στην πόλη Βλασένιτσα της Δημοκρατίας της Σερβίας από μερικούς Ελληνες εθελοντές και με τον καιρό συγκέντρωσε το σύνολο σχεδόν των Ελλήνων Εθελοντών της Δημοκρατίας αυτής· Εθελοντών, οι οποίοι οδηγούμενοι από ιδεολογικά κίνητρα και μόνο, προωθούν και προάγουν στο έπακρο τις ελληνοσερβικές σχέσεις των αδελφών αυτών λαών».

Βέβαια, δεν μπορούμε να ξέρουμε αν ήταν σύμπτωση το γεγονός πως και το επίσημο όνομα των ‘Τίγρεων’ του Αρκάν (Arkan, Ζέλικο Ραζνάτοβιτς, Zeljko Raznatovic) ήταν ‘Σερβική Εθελοντική Φρουρά’, αλλά ας επιστρέψουμε καλύτερα στη φωτογραφία: Τέταρτος από δεξιά, στην άλλη άκρη της σημαίας της Βεργίνας, διακρίνεται ο αρχιλοχίας της μονάδας αυτής των Ελλήνων Εθελοντών, ο 29χρονος τότε Δημήτρης Ζαβιτσάνος. Μια ωραία στυλιστική πινελιά, η κορδέλα στο μέτωπο, εμπνευσμένη από τον (ή και φόρος τιμής, ίσως στον) θρυλικό John Rambo, της γνωστής σειράς ταινιών. Ανάμεσα στους δύο υπαξιωματικούς της ΕΕΦ, διακρίνονται άλλα δύο μέλη της ΕΕΦ, όπως επίσης και άλλοι δύο ή τρεις στα δεξιά τους -ήταν οκτώ εκείνη τη μέρα, σ’ εκείνο το δρόμο της Σρεμπρένιτσα, και δέκα συνολικά στην ευρύτερη περιοχή:

Σρεμπρένιτσα Βοσνίας, 11 Ιουλίου 1995, την ημέρα της πτώσης της πόλης και της αρχής της μεγαλύτερης ανθρωποσφαγής από τον Β' ΠΠ. Πρόκειται για σημείο προέλασης προς την πόλη των Σερβοβόσνιων, από όπου προηγουμένως έχει περάσει ο Μλάντιτς με το επιτελείο του και τους αρχηγούς των παραστρατιωτικών του. Διακρίνονται το τότε στέλεχος της Χρυσής Αυγής, Τζανόπουλος Σπύρος (λοχίας της ΕΕΦ), ο Ζαβιτσάνος Δημήτριος (αρχιλοχίας της ΕΕΦ) και μαζί τους -άλλοι φαίνονται κι άλλοι όχι- βρίσκονται οι Βασιλειάδης Τρύφων, Φλορίν Αννα (Ελληνορουμάνος), Σχιζάς Βασίλης, Κυριακίδης Κ., Λυμπερίδης Γ. και Δημουλάς Xαράλαμπος. — **Σρεμπρένιτσα Βοσνίας, 11 Ιουλίου 1995**, την ημέρα της πτώσης της πόλης και της αρχής της μεγαλύτερης ανθρωποσφαγής από τον Β’ ΠΠ. Πρόκειται για σημείο προέλασης προς την πόλη των Σερβοβόσνιων, από όπου προηγουμένως έχει περάσει ο Μλάντιτς με το επιτελείο του και τους αρχηγούς των παραστρατιωτικών του. Διακρίνονται το τότε στέλεχος της Χρυσής Αυγής, **Τζανόπουλος Σπύρος** (λοχίας της ΕΕΦ), ο **Ζαβιτσάνος Δημήτριος** (αρχιλοχίας της ΕΕΦ) και μαζί τους -άλλοι φαίνονται κι άλλοι όχι- βρίσκονται οι **Βασιλειάδης Τρύφων, Φλορίν Αννα (Ελληνορουμάνος), Σχιζάς Βασίλης, Κυριακίδης Κ., Λυμπερίδης Γ.** και **Δημουλάς Xαράλαμπος**.

Αυτήν την συγκεκριμένη και πολύ πετυχημένη στυλιστική επιλογή σε στυλ Rambo την πρόσεξαν και κάποιοι άλλοι εκείνη τη μέρα. Την πρόσεξαν Κυανόκρανοι στρατιώτες της UNPROFOR και γιατροί από την οργάνωση ‘Γιατροί Χωρίς Σύνορα’, σύμφωνα με την έκθεση του ολλανδικού Netherlands Institute for War Documentation NIOD (Ολλανδικό Ινστιτούτο Πολεμικής Τεκμηρίωσης), η οποία μέσα σε 3.368 σελίδες αποδεικνύει την ολιγωρία του ολλανδικού τάγματος DutchBat (Dutch Battalion) των Κυανόκρανων του ΟΗΕ να προστατέψουν τον άμαχο πληθυσμό του θύλακα. Οταν η έκθεση αυτή εκδόθηκε το 2002, οδήγησε στην παραίτηση της τότε ολλανδικής κυβέρνησης του Βιμ Κοκ. Το απόσπασμα από την έκθεση είναι αποκαλυπτικό:

«Ο υποδιοικητής του Dutch Battalion, ταγματάρχης R.A. Franken και Ολλανδοί Κυανόκρανοι παρατήρησαν ότι ο τακτικός σερβοβοσνιακός στρατός με τις επαγγελματικές στολές που είχε προωθηθεί από το Βορρά τις πρώτες μέρες είχε αντικατασταθεί από δεύτερης και τρίτης υποστάθμης αποβράσματα. Πολλοί Ολλανδοί Κυανόκρανοι είδαν τύπους σε στυλ Rambo, που ανήκαν σε διάφορα παραστρατιωτικά αποσπάσματα. Είδαν, συγκεκριμένα, άνδρες των ‘Λύκων του Δρίνου’ (‘Drina Wolves’), και, επίσης, έναν στρατιώτη από τους ‘Λευκούς Αετούς’ (‘White Eagles’) του Βόγιτσλαβ Σέσελι (Vojislav Seselj). Μαυροβούνιοι και Ελληνες μισθοφόροι βρίσκονταν ανάμεσα στα στρατιωτικά αποσπάσματα που αναπτύχθηκαν σε ολόκληρη την περιοχή του Potocari»

«The notion that all VRS troops on the spot followed uniform guidelines does not seem tenable. In that context, the composition of the units operating in Potocari is important. Franken and many other Dutchbat members noticed that the professional-looking troops who moved in from the north on July 12 were replaced by ‘second and third-echelon scum’ fairly soon after that. Many Dutchbat soldiers talked about ‘Rambo types’, who belonged to various paramilitary units. They saw many Drina Wolves, in particular, but one soldier also recognised White Eagles from the Serb nationalist Seselj.
Montenegrins and even Greek mercenaries were also found among the soldiers who spread all over Potocari».
– Πηγή: Netherlands Institute for War Documentation NIOD (JCH Blom, P. Romijn, N. Bajalica, G. Duijzings, T. Frankfort, BGJ de Graaff, AE. Kersten, PCM Koedijk, DCL Schoonoord, R. van Uye, C. Wiebes), Srebrenica: een ‘veilig’ gebied, Reconstructie, achtergronden, gevolgen en analyses van de val van een Safe Area (στα ολλανδικά), Amsterdam, 2002, σ. 2669
http://discovery.ucl.ac.uk/37544/
http://www.niod.nl/en/niod-history/srebrenica

Σελίδα 2269 της ολλανδικής έκδοσης της έκθεσης του NIOD: «Ολλανδοί Κυανόκρανοι είδαν αποβράσματα που είχαν αντικαταστήσει τον τακτικό σερβοβοσνιακό στρατό με τις επαγγελματικές στολές, και είδαν επίσης και τύπους σε στυλ Rambo, που ανήκαν σε διάφορα παραστρατιωτικά αποσπάσματα. Είδαν, συγκεκριμένα, άνδρες των 'Λύκων του Δρίνου' ('Drina Wolves'), και, επίσης, έναν στρατιώτη από τους 'Λευκούς Αετούς' ('White Eagles') του Σέρβου εθνικιστή φασίστα Βόγιτσλαβ Σέσελι (Vojislav Seselj). Μαυροβούνιοι και Ελληνες μισθοφόροι βρίσκονταν ανάμεσα στα στρατιωτικά αποσπάσματα που αναπτύχθηκαν σε ολόκληρη την περιοχή του Potocari». Στην πραγματικότητα, οι παρόντες παραστρατιωτικοί ήταν επίσης (εκτός από τους παραπάνω) και μέλη από τους 'Τίγρεις' του Αρκάν και από τη Διμοιρία Bijeljina (1st Bijeljina Platoon) του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ (10th Sabotage Detachment) των Milorad 'Miso' Pelemis, Franc Kos και Stanko Kojic -εύκολα τους μπερδεύει κανείς λόγω των πολυτελών στολών τους-, συν οι Ελληνες εθελοντές. — **Σελίδα 2269** της ολλανδικής έκδοσης της έκθεσης του **NIOD**: «Ολλανδοί Κυανόκρανοι είδαν αποβράσματα που είχαν αντικαταστήσει τον τακτικό σερβοβοσνιακό στρατό με τις επαγγελματικές στολές, και είδαν επίσης και τύπους σε στυλ Rambo, που ανήκαν σε διάφορα παραστρατιωτικά αποσπάσματα. Είδαν, συγκεκριμένα, άνδρες των **‘Λύκων του Δρίνου’** (‘Drina Wolves’), και, επίσης, έναν στρατιώτη από τους **‘Λευκούς Αετούς’** (‘White Eagles’) του Σέρβου εθνικιστή φασίστα **Βόγιτσλαβ Σέσελι** (Vojislav Seselj). Μαυροβούνιοι και **Ελληνες μισθοφόροι** βρίσκονταν ανάμεσα στα στρατιωτικά αποσπάσματα που αναπτύχθηκαν σε ολόκληρη την περιοχή του Potocari». Στην πραγματικότητα, οι παρόντες παραστρατιωτικοί ήταν επίσης (εκτός από τους παραπάνω) και μέλη από τους **‘Τίγρεις’** του **Αρκάν** και από τη **Διμοιρία Bijeljina** (1st Bijeljina Platoon) του **10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ** (10th Sabotage Detachment) των **Milorad ‘Miso’ Pelemis, Franc Kos** και **Stanko Kojic** -εύκολα τους μπερδεύει κανείς λόγω των πολυτελών στολών τους-, **συν οι Ελληνες εθελοντές**.

Αλλο ένα απόσπασμα από την έκθεση του ολλανδικού NIOD, σύμφωνα με το οποίο οι Ελληνες εθελοντές της ΕΕΦ εθεάθησαν στη Σρεμπρένιτσα μαζί με 200-300 από τους παραστρατιωτικούς ‘Τίγρεις’ του Αρκάν, και τον ίδιο τον Αρκάν.

«Moreover, a detachment of Greek volunteers formed part of the Drina Corps. There were possibly also two to three hundred Arkan Tigers involved, who were under the control of the Serbian Ministry of Foreign Affairs. A Medecins Sans Frontieres worker was certain that she saw Arkan together with Mladic after the fall in Srebrenica. Mladic had taken the opportunity to ask Arkan if he wanted to introduce himself to Medecins Sans Frontieres. Unlike in 1992, however, she saw no actions of Arkan Tigers.
– Πηγή: Netherlands Institute for War Documentation NIOD (JCH Blom, P. Romijn, N. Bajalica, G. Duijzings, T. Frankfort, BGJ de Graaff, AE. Kersten, PCM Koedijk, DCL Schoonoord, R. van Uye, C. Wiebes), Srebrenica: een ‘veilig’ gebied, Reconstructie, achtergronden, gevolgen en analyses van de val van een Safe Area (στα ολλανδικά), Amsterdam, 2002, σ. 2071
– Interview Emira Selimovic, 21/10/1998.
http://www.juliagorin.com/images/niod/p3_c05_s011_b01.html#_ftn13

Σελίδα 2071 της ολλανδικής έκδοσης της έκθεσης του NIOD: Οι 'Γιατροί Χωρίς Σύνορα' είδαν παραστρατιωτικούς του Αρκάν και άλλοι δυτικοί είδαν μέλη του 10th Sabotage Detachment των Milorad 'Miso' Pelemis, Franc Kos και Stanko Kojic, και Ελληνες εθελοντές (παραστρατιωτικούς). — Σελίδα 2071 της ολλανδικής έκδοσης της έκθεσης του NIOD: Οι ‘Γιατροί Χωρίς Σύνορα’ είδαν παραστρατιωτικούς του **Αρκάν** και άλλοι δυτικοί είδαν μέλη του **10th Sabotage Detachment** των Milorad ‘Miso’ Pelemis, Franc Kos και Stanko Kojic, και **Ελληνες εθελοντές** (παραστρατιωτικούς).

Ανακεφαλαιώνοντας, στην πραγματικότητα, και αφού εύκολα τους μπερδεύει κανείς λόγω των πολυτελών στολών τους, οι παρόντες παραστρατιωτικοί σε ολόκληρη την περιοχή της Σρεμπρένιτσα και του Potocari (στη βάση των Κυανόκρανων που συνέρρευσαν για προστασία 25.000 πρόσφυγες) ήταν άνδρες των ‘Λύκων του Δρίνου’, άνδρες από τους ‘Λευκούς Αετούς’ του Σέρβου εθνικιστή φασίστα Βόγιτσλαβ Σέσελι (Vojislav Seselj), άνδρες από τους ‘Τίγρεις’ του Αρκάν, η Διμοιρία Bijeljina (1st Bijeljina Platoon) από το διαβόητο 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ (10 Diverzantski Odred, 10th Sabotage Detachment) των ψυχρών εκτελεστών Milorad ‘Miso’ Pelemis, Franc Kos και Stanko Kojic, -για τους οποίους θα μιλήσουμε αναλυτικότερα στη συνέχεια, αφού υπηρετούσαν εκεί και Ελληνες-, και φυσικά η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά. Ολος ο καλός ο κόσμος.

Σ’ αυτό το σημείο, πρέπει να σημειωθεί πως όταν μιλάμε για Σέρβους παραστρατιωτικούς, μιλάμε για πολύ άγριες περιπτώσεις. Ηταν εκείνοι οι εθελοντές-μισθοφόροι, που έκαναν ετήσια ή διετή συμβόλαια, με υψηλό μισθό και παροχές. Προτιμούσαν και κατατάσσονταν στις συγκεκριμένες παραστρατιωτικές συμμορίες διότι δεν είχαν κανένα πρόβλημα να κάνουν τη ‘βρώμικη δουλειά’ που ο τακτικός στρατός απέφευγε να κάνει. Εγκληματολόγοι, στρατιωτικοί αναλυτές και ανακριτές στη Χάγη συμφωνούν ότι λ.χ. αυτός εδώ ή αυτός εδώ που, όπως όλοι μετά τον πρώτο φόνο, απολάμβαναν τις ειδεχθείς δολοφονίες, συχνά μετά βιασμού, δεν ήταν η εξαίρεση· ήταν ο κανόνας στις σερβικές συμμορίες με τα φανταχτερά ονόματα (Τίγρεις, Κίτρινες Σφήκες, Σκορπιοί, Πάνθηρες, Λευκοί Αετοί, Λύκοι του Δρίνου, Σερβική Φρουρά κ.λπ). Μια συνέντευξη από ένα μέλος του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ μας λύνει τις απορίες, μεταξύ πολλών άλλων, και για τις αποδοχές τους σε μάρκα και χρυσό.

Αλλη μια φωτογραφία από την ίδια εκείνη μέρα που άρχισαν οι σφαγές αόπλων και αιχμαλώτων σε αυτό το γεγονός που χαρακτηρίστηκε από τα Ηνωμένα Εθνη με τον όρο ‘γενοκτονία’.
Βλέπουμε στο κέντρο τον στρατηγό Ράτκο Μλάντιτς, αριστερά (όπως κοιτάμε εμείς) τον Σερβοβόσνιο διοικητή της ΕΕΦ που είχε το πολεμικό ψευδώνυμο ‘Duga puska’ (Long Barrel), και δεξιά τον Ελληνα διοικητή της ΕΕΦ, τον 26χρονο τότε Αντώνη Μήτκο από την Ορεστιάδα, επικεφαλής του ελληνικού αποσπάσματος από τον Μάρτιο του 1995. Για την ακρίβεια, μόλις ο Μλάντιτς έδωσε διαταγή όλοι οι Ελληνες εθελοντές να συγκεντρωθούν σε μια μονάδα και να ενταχθούν στον τακτικό σερβοβοσνιακό στρατό, ο Μήτκος εκλέχτηκε επικεφαλής της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς ΕΕΦ από τους συμμαχητές του, και πήρε τον βαθμό του υπολοχαγού. Αργότερα, μετά τη Σρεμπρένιτσα, προήχθη σε λοχαγό με διαταγή του ίδιου του αρχιστράτηγου Ράτκο Μλάντιτς, προφανώς για τις υπηρεσίες του και για τον ζήλο της ΕΕΦ στη διάρκεια της επιχείρησης κατάληψης της πόλης.

Σρεμπρένιτσα Βοσνίας, 11 Ιουλίου 1995, την ημέρα της πτώσης της πόλης και της αρχής των σφαγών. Διακρίνονται ο Ράτκο Μλάντιτς, ο Σερβοβόσνιος διοικητής της ΕΕΦ με το πολεμικό ψευδώνυμο 'Duga puska' και ο Ελληνας διοικητής της ΕΕΦ Μήτκος Αντώνιος, ενώ γύρω-γύρω διακρίνονται οι σωματοφύλακες του Μλάντιτς. — Σρεμπρένιτσα Βοσνίας, 11 Ιουλίου 1995, την ημέρα της πτώσης της πόλης και της αρχής των σφαγών. Διακρίνονται ο **Ράτκο Μλάντιτς**, ο Σερβοβόσνιος διοικητής της ΕΕΦ με το πολεμικό ψευδώνυμο **‘Duga puska**‘ και ο Ελληνας διοικητής της ΕΕΦ **Μήτκος Αντώνιος**, ενώ γύρω-γύρω διακρίνονται οι σωματοφύλακες του Μλάντιτς.

Η φωτογραφία αυτή συμφωνεί με τις καταθέσεις τις οποίες έδωσε ο Σερβοβόσνιος διοικητής της ΕΕΦ ‘Duga puska’ στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τα εγκλήματα στην πρώην Γιουγκοσλαβία, σαν μάρτυρας υπεράσπισης μιας σειράς καταδικασμένων Σερβοβόσνιων εγκληματιών πολέμου. Στις καταθέσεις αυτές, ο διοικητής της ΕΕΦ περιγράφει τις κινήσεις του εκείνες τις μέρες της πτώσης της Σρεμπρένιτσα και των άγριων μαζικών εκτελέσεων άοπλων και αιχμαλώτων, περιγράφει τις συναντήσεις τους με τον Μλάντιτς και άλλους υψηλόβαθμους Σερβοβόσνιους αξιωματικούς, και σημειώνει πως στις μετακινήσεις του αυτές στις περιοχές των εκτελέσεων συνοδευόταν από Ελληνες εθελοντές.
Οι οποίοι Ελληνες εθελοντές, μάλιστα, όπως αποδεικνύεται και από τα τεκμήρια του Δικαστηρίου -που αποτελούν, πλέον, τεκμήρια της ενοχής των καταδικασμένων-, όχι μόνο βρίσκονταν στα χωράφια και τα γήπεδα που γίνονταν οι εκτελέσεις και οι μαζικές ταφές, μαζί με τον διοικητή τους και άλλους διοικητές και στελέχη του σερβοβοσνιακού στρατού, αλλά έβγαζαν και φωτογραφίες από τους μελλοθάνατους αιχμαλώτους, ή και από τις εκτελέσεις, ακόμα, σύμφωνα με το επίσημο σερβοβοσνιακό πρακτορείο ειδήσεων! Θα τα εξηγήσουμε όλα αυτά πολύ αναλυτικά στη συνέχεια.

Το παραπάνω αδιάψευστο ντοκουμέντο, το οποίο κατατέθηκε και στις δίκες της Χάγης υπάρχει και στο αρχείο των Βόσνιων συγγραφέων Avdo Huseinovic και Aziz Tafro, αλλά και ο Ελληνας κάτοχός του δεν διστάζει να το διαφημίζει στα κοινωνικά δίκτυα, συνομιλώντας νοσταλγικά για εκείνες τις ωραίες μέρες με επώνυμα στελέχη της Χρυσής Αυγής:

Η επόμενη φωτογραφία έχει ληφθεί την ίδια περίοδο, αν όχι την ίδια μέρα, 11 Ιουλίου 1995, ίσως λίγο πριν, ίσως λίγο μετά, με τη διαφορά πως είναι παρμένη στην κοντινή Βλασένιτσα (Vlasenica), μια πόλη 56 χιλιόμετρα δυτικά της Σρεμπρένιτσα, εκεί όπου βρισκόταν το αρχηγείο του Σώματος Στρατού Ντρίνα και εκεί ακριβώς που είχε το στρατόπεδο και την βάση της η μονάδα των Ελλήνων εθελοντών ΕΕΦ, ενώ ήταν (και είναι) και γενέτειρα και έδρα των ‘επιχειρήσεων’ του ‘Duga puska’.
Εκτός από Σερβοβόσνιο διοικητή και Ελληνα διοικητή, η ΕΕΦ είχε, ασφαλώς και υποδιοικητή, και όλη την σειρά της ιεραρχίας, αρχιλοχίες, λοχίες κ.λπ. Την θέση του υποδιοικητή, με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού, κατείχε ο Βασιλειάδης Τρύφων, επίσης από την Ορεστιάδα, τον οποίο βλέπουμε κάτω αριστερά (με το τζόκεϊ). Μαζί του, βλέπουμε το ίδιο απόσπασμα της ΕΕΦ, σε πλήρη σύνθεση αυτή τη φορά, και τους δέκα, και βλέπουμε, επίσης, και την ίδια σημαία της Βεργίνας σε πρώτο πλάνο. Εκτός απ’ τον υποδιοικητή Βασιλειάδη, διακρίνονται το στέλεχος της Χρυσής Αυγής Τζανόπουλος Σπύρος (λοχίας της ΕΕΦ) και οι Ζαβιτσάνος Δημήτριος (αρχιλοχίας της ΕΕΦ), Kαλτσούνης Κωνσταντίνος, Αννα Φλορίν, Μήτκος Αντώνιος (διοικητής της ΕΕΦ), Σχιζάς Βασίλης, Κυριακίδης Κ., Λυμπερίδης Γ., και Δημουλάς Xαράλαμπος. Το σήμα με τα τρία δάχτυλα που κάνει στην κάμερα ο Ζαβιτσάνος είναι το σερβικό εθνικιστικό σήμα του νέου σερβικού μεγαλοϊδεατισμού που έκαναν όλοι οι Σέρβοι από τότε που ξεκίνησε η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και σε όλη τη διάρκεια του πολέμου. Και ακόμα το κάνουν.

Βλασένιτσα, 1995, άνδρες της ΕΕΦ με την σημαία της Βεργίνας. Διακρίνεται το στέλεχος της Χρυσής Αυγής Τζανόπουλος Σπύρος (λοχίας της ΕΕΦ) και οι Ζαβιτσάνος Δημήτριος (αρχιλοχίας της ΕΕΦ), Kαλτσούνης Κωνσταντίνος, Αννα Φλορίν, Μήτκος Αντώνιος (διοικητής της ΕΕΦ), Βασιλειάδης Τρύφων (υποδιοικητής της ΕΕΦ), Σχιζάς Βασίλης, Κυριακίδης Κ., Λυμπερίδης Γ. και Δημουλάς Xαράλαμπος. Το σήμα με τα τρία δάχτυλα που κάνει στην κάμερα ο Ζαβιτσάνος είναι το σερβικό εθνικιστικό σήμα του νέου σερβικού μεγαλοϊδεατισμού που έκαναν όλοι οι Σέρβοι από τότε που ξεκίνησε η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και σε όλη τη διάρκεια του πολέμου. Και ακόμα το κάνουν. — Βλασένιτσα, 1995, άνδρες της ΕΕΦ με την σημαία της Βεργίνας. Διακρίνεται το στέλεχος της Χρυσής Αυγής **Τζανόπουλος Σπύρος** (λοχίας της ΕΕΦ) και οι **Ζαβιτσάνος Δημήτριος** (αρχιλοχίας της ΕΕΦ), **Kαλτσούνης Κωνσταντίνος, Αννα Φλορίν, Μήτκος Αντώνιος** (διοικητής της ΕΕΦ), **Βασιλειάδης Τρύφων** (υποδιοικητής της ΕΕΦ), **Σχιζάς Βασίλης, Κυριακίδης Κ., Λυμπερίδης Γ.** και **Δημουλάς Xαράλαμπος**. Το σήμα με τα τρία δάχτυλα που κάνει στην κάμερα ο Ζαβιτσάνος είναι το σερβικό εθνικιστικό σήμα του νέου σερβικού μεγαλοϊδεατισμού που έκαναν όλοι οι Σέρβοι από τότε που ξεκίνησε η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και σε όλη τη διάρκεια του πολέμου. Και ακόμα το κάνουν.

Το επόμενο βίντεο λέει μια ακόμη ιστορία από εκείνες τις μέρες. Είναι συγκεκριμένα δύο αποσπάσματα από δύο διαφορετικά φιλμ επικαίρων-ρεπορτάζ, Το πρώτο από την ολλανδική δημόσια τηλεόραση, το δεύτερο από το Associated Press. Οι σκηνές αυτές παιζόταν τις μέρες μετά την κατάληψη της Σρεμπρένιτσα σε αρκετές τηλεοράσεις του κόσμου. Σύμφωνα με παραγωγούς ντοκιμαντέρ από το Σαράγεβο με τους οποίους ήλθαμε σε επαφή, τα ρεπορτάζ αυτά έδειχναν Μουσουλμάνους που προσπαθούσαν να διαφύγουν από την καυτή περιοχή μέσω των βουνών, και έδειχναν και τις ενέδρες που έστηναν οι τσέτνικ. Πράγματι, ανατρέχοντας στα πρακτικά των δικών στο ΔΠΔΧΓ και στις εκθέσεις των ειδικών στρατιωτικών αναλυτών που βοηθούσαν το δικαστήριο, μαθαίνουμε ότι ο υποδιοικητής της Ταξιαρχίας Ζβόρνικ, o ταγματάρχης Dragan Obrenovic (καταδικασμένος σε 17 χρόνια κάθειρξη), στα πλαίσια της πλήρους κινητοποίησης του Σώματος Στρατού Ντρίνα, είχε φτιάξει έναν μικτό λόχο, χρησιμοποιώντας στρατιώτες από διάφορες μονάδες της Zvornik Brigade και κάποιους ακόμη διαθέσιμους, με ειδικό σκοπό να στήνουν ενέδρες στους Μουσουλμάνους που προσπαθούσαν να διαφύγουν από τα βουνά και τα δάση. Στον λόχο αυτό, συμμετείχαν και «15-20 στρατιώτες από το τάγμα logistics» («and about 15 to 20 soldiers from the logistics battalion»).

Σχετικά με το ποιος ήταν, μεταξύ άλλων αξιωματικών, ο υπεύθυνος βαθμοφόρος logistics και ποιοι ακριβώς ενδέχεται να ήταν αυτοί οι 15-20 στρατιώτες του που διατάχτηκαν να συμμετάσχουν στον ειδικό λόχο ενεδρών, θα εξηγήσουμε αμέσως μετά. Προς το παρόν δείτε το βίντεο με τις άγνωστες ξεχασμένες σκηνές: Βλέπουμε προετοιμασία Σέρβων παραστρατιωτικών για διασπορά στις περιοχές γύρω απ’ την Σρεμπρένιτσα όπου είχαν καταφύγει οι άντρες πρόσφυγες και οι υπερασπιστές της πόλης. Πρόκειται για επιχειρήσεις, κυρίως για στήσιμο ενεδρών κυνηγιού μουσουλμανικών κεφαλών, από σερβικά αποσπάσματα θανάτου, όπως αποδείχτηκε τις επόμενες μέρες. Επικεφαλής του ελληνικού αποσπάσματος ήταν ο Βασιλειάδης, σαν αντικαταστάτης του διοικητή Μήτκου που εκείνη τη μέρα συνόδευε τον ‘Duga puska’ στις συναντήσεις του με τον Μλάντιτς και άλλους Σερβοβόσνιους αξιωματικούς. Σημειώστε τη δήλωση Βασιλειάδη πως: «Η πρώτη φορά που σκότωσα Μουσουλμάνους, αν θυμάμαι καλά, τρεις, ήταν σε ενέδρα» και τη δήλωση του αρχιλοχία Ζαβιτσάνου πως: «Νιώθαμε ικανοποιημένοι όταν σκοτώναμε Μουσουλμάνους, αφήναμε σε 13 λεπτά 300 νεκρούς».

Ελληνες εθελοντές και χρυσαυγίτες από την ΕΕΦ σε επιχειρήσεις στην Σρεμπρένιτσα, Ιούλιος 1995

ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ του XYZ Contagion: Το φορετό σήμα της ΕΕΦ με τον δικέφαλο αετό και τον ήλιο της Βεργίνας, που φοράνε στα μανίκια τους, δεν αφήνει καμία αμφιβολία. Πρόκειται για άντρες της ΕΕΦ.
Διακρίνονται όλοι όσοι έλαβαν μέρος στην πτώση της Σρεμπρένιτσα, εκτός από τον Βασίλη Σχιζά, που φαίνεται δεν τον έπιασε η κάμερα (υπάρχει, όμως, σε άλλη φωτογραφία από εκείνη τη μέρα, όταν μαζί με δύο άλλους κάνουν κάτι αηδιαστικά αστεία με μια κεφαλή γουρουνιού, ύψιστη προσβολή για τους Μουσουλμάνους), και τον διοικητή της ΕΕΦ Αντώνη Μήτκο με τον βοηθό του Καλτσούνη Κωνσταντίνο, που εκείνες τις ώρες, σύμφωνα με στοιχεία από τις δίκες στο Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης, συνόδευαν στις μετακινήσεις του τον Σερβοβόσνιο διοικητή της ΕΕΦ και υψηλόβαθμο στέλεχος-κλειδί στον σερβοβοσνιακό στρατό Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς (Zvonko Bajagic) ή ‘Duga puska’.
Στη σκηνή από την ολλανδική δημόσια τηλεόραση, βλέπουμε τους Ελληνες της ΕΕΦ, να ετοιμάζονται για διασπορά στις περιοχές γύρω απ’ την Σρεμπρένιτσα όπου είχαν καταφύγει οι άντρες πρόσφυγες και οι υπερασπιστές της πόλης. Πρόκειται για επιχειρήσεις, κυρίως για στήσιμο ενεδρών κυνηγιού μουσουλμανικών κεφαλών, από σερβικά αποσπάσματα θανάτου, όπως αποδείχτηκε τις επόμενες μέρες.
Διακρίνεται να περνάει δεύτερος ο χρυσαυγίτης λοχίας της ΕΕΦ Σπύρος Τζανόπουλος, τρίτος ο Ελληνορουμάνος Αννα Φλορίν και οι άλλοι τρεις είναι οι Κυριακίδης Κ., Λυμπερίδης Γ. και Δημουλάς Xαράλαμπος.
Στη δεύτερη σκηνή του Associated Press (απ’ το 0.44′ και μετά), την ίδια μέρα, διακρίνονται οι άνδρες της ΕΕΦ μαζί με ένοπλους και άλλους παραστρατιωτικούς από το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ (10 Diverzantski Odred, 10th Sabotage Detachment) [Σ.Σ.: Στη συνέχεια θα δώσουμε λεπτομέρειες σχετικά με το ποιοι ακριβώς ήταν αυτοί]. Πρώτος περνάει ο υποδιοικητής Βασιλειάδης Τρύφων, ο οποίος αποστρέφει ελαφρώς το πρόσωπό του μόλις αντιλαμβάνεται την κάμερα, ποιος ξέρει για ποιο λόγο. Ακολουθούν ο χρυσαυγίτης λοχίας της ΕΕΦ Σπύρος Τζανόπουλος, ο Ελληνορουμάνος Αννα Φλορίν, οι Κυριακίδης Κ., Λυμπερίδης Γ., Δημουλάς Xαράλαμπος, και τελευταίος με το τσιγάρο ο αρχιλοχίας της ΕΕΦ Ζαβιτσάνος Δημήτριος.
Το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ, στο οποίο υπερήφανα υπηρετούσαν δύο από τους Ελληνες της ΕΕΦ, ο ένας εκ των οποίων ήταν ο Αγγελος Λάτσιος, ήταν η πιο αιμοσταγής μισθοφορική παραστρατιωτική μονάδα (1.200 εκτελέσεις σε 5 ώρες, προς 5 μάρκα το κεφάλι, μόνον οι 4 απ’ αυτούς έφαγαν 142 χρόνια φυλακή για εγκλήματα πολέμου).

[For the English version of this video entitled ‘Greek Volunteers and Golden Dawn members during operations in the Srebrenica massacre, July 1995‘, see here:
https://www.youtube.com/watch?v=WmWqWRjKuXQ]

Μεγάλο ενδιαφέρον, επίσης, παρουσιάζει ένα ακόμη βίντεο, επίσης τεκμήριο στις δίκες της Χάγης, τραβηγμένο εκείνες ακριβώς τις μέρες, πρώτα στην εκκλησία της Βλασένιτσα (εκτός από τόπος καταγωγής του Σερβοβόσνιου διοικητή της ΕΕΦ, ήταν και αρχηγείο του Σώματος Στρατού Ντρίνα και βάση της ΕΕΦ), και κατόπιν στο σπίτι του Σερβοβόσνιου διοικητή της ΕΕΦ, σε πλούσιο εορταστικό επινίκιο γεύμα. Παρίσταται ο Μητροπολίτης Zvornik-Tuzla Vasilije Kacavenda (εθνικιστής και μέλος του κόμματος του Ράντοβαν Κάρατζιτς, που ευλογούσε τα όπλα των παραστρατιωτικών, αλλά και παιδόφιλος που καθαιρέθηκε-παραιτήθηκε το 2012 λόγω διαρροής βιντεοταινιών στις οποίες διακρινόταν καθαρά να κάνει σεξ με ανήλικα αγόρια), ο διάκος του δεσπότη, πολλοί στρατιωτικοί, όλος ο καλός ορθόδοξος κόσμος της πόλης και οι επίτροποι της εκκλησίας, ο στρατηγός Milenko Zivanovic, διοικητής του Σώματος Στρατού Ντρίνα, ο οποίος βγάζει 15λεπτο λόγο, και φυσικά, οι Ελληνες εθελοντές με τον Ελληνα διοικητή τους και με τον Σερβοβόσνιο διοικητή τους. Γελάνε όλοι μαζί στο σημείο που ακούνε τον στρατηγό Zivanovic να λέει ιστορίες για το πως «καθάρισαν και τελείωσαν το τζαμί των Τούρκων στη Σρεμπρένιτσα» και χειροκροτούν εκστασιασμένοι όταν ο στρατηγός αναλύει το θέμα:

«Αφού καθαρίσαμε χτες βράδυ τη Σρεμπρένιτσα και εξαφανίσαμε κάθε ίχνος μουσουλμανικής ζωής, πρέπει να κάνουμε το ίδιο στη συνέχεια και στις άλλες μουσουλμανικές περιοχές».

ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ του XYZ Contagion: Vlasenica Βοσνίας, 12 Ιουλίου 1995, μια μέρα μετά την κατάληψη της Σρεμπρένιτσα. Ο στρατηγός Milenko Zivanovic, διοικητής του Σώματος Στρατού Ντρίνα, λέει ιστορίες για το πως «καθάρισαν και τελείωσαν το τζαμί των Τούρκων στη Σρεμπρένιτσα» και όλοι χειροκροτούν εκστασιασμένοι όταν ο στρατηγός αναλύει το θέμα: «Αφού καθαρίσαμε χτες βράδυ τη Σρεμπρένιτσα και εξαφανίσαμε κάθε ίχνος μουσουλμανικής ζωής, πρέπει να κάνουμε το ίδιο στη συνέχεια και στις άλλες μουσουλμανικές περιοχές».
Παρόντες στο επινίκιο γεύμα ήταν και Ελληνες εθελοντές, μεταξύ των οποίων οι Μήτκος Αντώνιος και Καλτσούνης Κωνσταντίνος. Μαζί τους στο τραπέζι οι Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς, ο παιδόφιλος Μητροπολίτης Zvornik-Tuzla Vasilije Kacavenda και άλλοι πολλοί.

Από την ετυμηγορία εναντίον των ψυχρών εκτελεστών του διαβόητου 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ Franc Kos, Stanko Kojic et al που καταδικάστηκαν από 40-43 χρόνια κάθειρξη ο καθένας, σελίδα 121. Οι συγκεκριμένοι βαρυποινίτες -πλέον- εθεάθησαν την 11η Ιουλίου 1995 μαζί με Ελληνες εθελοντές να καταστρέφουν το τζαμί της Σρεμπρένιτσα. Στο απόσπασμα, ο λόγος του Milenko Zivanovic στο σπίτι του Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς, παρουσία του Μητροπολίτη Kacavenda και των Ελλήνων της ΕΕΦ, με θέμα «Αφού καθαρίσαμε χτες βράδυ τη Σρεμπρένιτσα και εξαφανίσαμε κάθε ίχνος μουσουλμανικής ζωής, πρέπει να κάνουμε το ίδιο στη συνέχεια και στις άλλες μουσουλμανικές περιοχές». — Από την ετυμηγορία εναντίον των ψυχρών εκτελεστών του διαβόητου **10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ** Franc Kos, Stanko Kojic et al που καταδικάστηκαν από 40-43 χρόνια κάθειρξη ο καθένας, σελίδα 121. Οι συγκεκριμένοι βαρυποινίτες -πλέον- εθεάθησαν την 11η Ιουλίου 1995 μαζί με Ελληνες εθελοντές να καταστρέφουν το τζαμί της Σρεμπρένιτσα. Στο απόσπασμα, ο λόγος του **Milenko Zivanovic** στο σπίτι του **Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς**, παρουσία του **Μητροπολίτη Kacavenda** και **των Ελλήνων της ΕΕΦ**, με θέμα «Αφού καθαρίσαμε χτες βράδυ τη Σρεμπρένιτσα και εξαφανίσαμε κάθε ίχνος μουσουλμανικής ζωής, πρέπει να κάνουμε το ίδιο στη συνέχεια και στις άλλες μουσουλμανικές περιοχές».

Μάλιστα, από το γεύμα αυτό υπάρχουν και κάποιες σκηνές ακόμα, από διαφορετικό βίντεο, με τις προπόσεις-κολακείες του Μητροπολίτη προς τους παριστάμενους Ελληνες της ΕΕΦ, πως «αφού ελευθερώσαμε τη Σρεμπρένιτσα τώρα, να δώσει ο Θεός κάποτε να ελευθερώσουμε και την Κωνσταντινούπολη».

ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ του XYZ Contagion: «Αφού ελευθερώσαμε τη Σρεμπρένιτσα τώρα, να δώσει ο Θεός κάποτε να ελευθερώσουμε και την Κωνσταντινούπολη».
Vlasenica Βοσνίας, 12 Ιουλίου 1995, μια μέρα μετά την κατάληψη της Σρεμπρένιτσα. Ο διωγμένος αργότερα παιδόφιλος Μητροπολίτης Zvornik-Tuzla Vasilije Kacavenda κολακεύει τους Ελληνες τιμώμενους για την συμμετοχή τους στην πτώση της Σρεμπρένιτσα. Παρόντες στο επινίκιο γεύμα ήταν και Ελληνες εθελοντές, μεταξύ των οποίων οι Μήτκος Αντώνιος και Καλτσούνης Κωνσταντίνος. Μαζί τους στο τραπέζι οι Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς, ο στρατηγός Milenko Zivanovic και άλλοι πολλοί.

Οπως υποσχεθήκαμε στον πρόλογο, θα προσπαθήσουμε να συνδέσουμε μεταξύ τους όλα αυτά τα κομμάτια του παζλ, έτσι ώστε να φανεί η μεγαλύτερη -και προσεκτικά κρυμμένη όλα αυτά τα χρόνια- εικόνα. Για να μπορέσουμε να δώσουμε απαντήσεις σε αυτά τα δύσκολα και ανεξερεύνητα, μέχρι σήμερα, ερωτήματα, θα χρειαστεί να κάνουμε προηγουμένως μερικά flashback, διότι σε αντίθετη περίπτωση δεν θα γίνουν απολύτως κατανοητές οι πτυχές που πρέπει να αναδειχτούν ώστε να γίνει κατανοητή η ελληνική εμπλοκή στον βοσνιακό πόλεμο, με αποκορύφωμα το δράμα του μακελειού της Σρεμπρένιτσα, ούτε το βάθος της εμπλοκής της ΕΕΦ και των στελεχών της σ’ αυτήν την άγνωστη και ντροπιαστική για τη χώρα μας υπόθεση. Είναι σημαντικό να έλθουν στο φως όχι μόνο οι πράξεις και τα whereabouts των εθελοντών, που συνδέονται άμεσα με τις ‘ιδεολογικές’ τους πεποιθήσεις, αλλά και όλες οι πλευρές και ‘άκρες’ του ζητήματος, που άνετα μπορούν να αποτελέσουν υλικό για μια μονογραφία.

Προηγουμένως, αξίζει τον κόπο να δούμε μερικές ακόμα ενδεικτικές (και όχι τόσο γνωστές) φωτογραφίες από τις ‘πολεμικές μέρες’ των Ελλήνων εθελοντών -για να αρχίσουμε σιγά-σιγά να ‘γνωριζόμαστε’ με τα πρόσωπα, που άλλωστε επιζητούσαν τη δημοσιότητα, αναμφισβήτητα, αλλιώς δεν θα έδιναν τις δεκάδες συνεντεύξεις που είχαν δώσει εκείνο τον καιρό.

Βλασένιτσα Βοσνίας, Φεβρουάριος 1995, προφανώς στη βάση του στρατοπέδου της ΕΕΦ ή ίσως σε κάποιο από τα κατασχεμένα μουσουλμανικά οικήματα που είχαν παραχωρηθεί στους Ελληνες, κατόπιν διαταγής του Μλάντιτς. Διακρίνονται οι Μήτκος Αντώνιος (διοικητής της ΕΕΦ), Βασιλειάδης Τρύφων (υποδιοικητής της ΕΕΦ), Μουρατίδης Γιώργος, Καθάριος Κυριάκος, Κώστας (αγνώστων λοιπόν στοιχείων, ίσως να πρόκειται για τον καταγεγραμμένο εθελοντή Κώστα Λαμπρόπουλο), Λάτσιος Αγγελος του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ, Νικολαΐδης Νίκος και το μέλος της Χρυσής Αυγής ΜΜ. Επιδεικνύουν -υποθέτουμε- τον βαρύ οπλισμό τους.

Βλασένιτσα Βοσνίας, 1995, άνδρες της ΕΕΦ με τον Σερβοβόσνιο διοικητή τους. Διακρίνονται τα μέλη της Χρυσής Αυγής ΜΜ, Μπέλμπας Απόστολος και Κουσουμβρής Σωκράτης και οι Σπουργίτης Ελευθέριος, Κώστας, Λάτσιος Αγγελος του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ, Ζαβιτσάνος Δημήτριος (αρχιλοχίας της ΕΕΦ), Δημητρίου Χρήστος και άλλοι.

Βλασένιτσα Βοσνίας, 1995, άνδρες της ΕΕΦ με τον Σερβοβόσνιο διοικητή τους. Διακρίνονται τα μέλη της Χρυσής Αυγής Κουσουμβρής Σωκράτης, Μπέλμπας Απόστολος, και ΜΜ, και οι Ζαβιτσάνος Δημήτριος (αρχιλοχίας της ΕΕΦ), Μήτκος Αντώνιος (διοικητής της ΕΕΦ), Φλορίν Αννα (Ελληνορουμάνος), Βασιλειάδης Τρύφων (υποδιοικητής της ΕΕΦ), Δημητρίου Χρήστος, Λάτσιος Αγγελος του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ, Σπουργίτης Ελευθέριος και άλλοι.

Σρεμπρένιτσα, Βοσνία, αμέσως μετά την πτώση της πόλης. Μέλη της ΕΕΦ διασκεδάζουν κάνοντας πλάκα με ένα κεφάλι γουρουνιού (ύψιστη προσβολή για κάποιον πιστό της ισλαμικής θρησκείας), σε μια πόλη άδεια με τους Μουσουλμάνους κατοίκους της δολοφονημένους ή διωγμένους.

[Σ.Σ.: Το κείμενο συνεχίζεται μετά τις εικόνες].

Ανοιξη του 1995: Η κλασική φωτογραφία στην περιοχή Βλασένιτσα, με τη χρυσαυγίτικη αφρόκρεμα της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς ΕΕΦ. Εικονίζονται σε αρχαιοελληνικό (και καθόλου ναζιστικό) χαιρετισμό πρώην και νυν μέλη της Χρυσής Αυγής: Μπέλμπας Απόστολος, Μαυρογιαννάκης Μιχάλης, Σωκράτης Κουσουμβρής (με τις πατερίτσες), ο Κώστας και άλλοι δύο.

Κατά την απονομή του μεταλλίου του ‘Λευκού Αγγέλου’ σε τέσσερα μέλη της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς ΕΕΦ, τον Απρίλιο του 1995, την ημέρα του Ορθόδοξου Πάσχα στο Πάλε της Βοσνίας, ο Κάρατζιτς φιλάει έναν Ελληνα εθελοντή και μέλος της ναζιστικής οργάνωσης, προφανώς με τον κλασικό σερβικό τρόπο, τρεις φορές σταυρωτά.

Κουκουλοφόρος μέλος της Χρυσής Αυγής με στολή και διάσημα της ΕΕΦ.

Αλλος ένας άγνωστος Ελληνας εθελοντής. Δεξιά με το ριγέ μπλουζάκι. Η φωτογραφία προέρχεται από Ιταλό δημοσιογράφο και είναι από το 1993, στην περιοχή Grbavica, στο Σαράγεβο. Προφανώς πρόκειται για κάποιον από τους πρώτους εθελοντές, που είχαν καταφτάσει στη Β-Ε σχετικά νωρίς, και πριν τη δημιουργία της ΕΕΦ. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, τέσσερις από αυτούς είχαν καθήκοντα ελεύθερου σκοπευτή. Πράγματι, ο συγκεκριμένος εθελοντής εξιστόρησε στον Ιταλό δημοσιογράφο ότι έκανε ασκήσεις σκοποβολής στο Εβραϊκό Νεκροταφείο του Σαράγεβο, στοχεύοντας τα αστέρια του Δαβίδ στους τάφους. Του εξηγούσε, επίσης, ότι τα bar-code επάνω στα προϊόντα ήταν μέρος της εβραιομασονικής συνωμοσίας για να κατακτήσουν οι εβραιοσιωνιστές τον κόσμο, και γι’ αυτό πήρε την απόφαση να πάει στη Βοσνία να πολεμήσει. Ακριβώς δίπλα του, με τον σταυρό, εγγονός τσέτνικ βοϊβόδα, γεννημένος στη Νέα Υόρκη, από οικογένεια διαφυγόντων μεγαλοτσέτνικ. Γύρισε στη Γιουγκοσλαβία, για να βρει τους άλλους τσέτνικ που βλέπουμε, για να πολεμήσουν μαζί «στο όνομα του Θεού και του έθνους», όπως είναι το διαχρονικό τους σύνθημα. Με τον αξιωματικό του JNA και το πορτρέτο του Μιχαήλοβιτς στον τοίχο και τα τρία δάχτυλα του Ελληνα αντισημίτη συνωμοσιολόγου, η σύνθεση δεν θα μπορούσε να είναι πιο χαρακτηριστική.

Πρωτοχρονιά 1996. Στο αρχηγείο του σερβοβοσνιακού στρατού του Μλάντιτς, στο Han Pijesak, μια όμορφη γιορτή με τον Μλάντιτς στο τσακίρ-κέφι, φορώντας ελληνικό τσολιαδίστικο φέσι και τον Αντώνη Μήτκο να διασκεδάζουν και να χορεύουν. Το φέσι του τσολιά συναντάει την Sajkaca και τα 4 κυριλλικά ‘C’ του σερβικού σταυρού («Samo sloga Srbina spasava», «μόνο η ενότητα θα σώσει τους Σέρβους»).

Βοσνία, 1995, ο Eλληνορουμάνος της ΕΕΦ Φλορίν (ή Φρορίν) Αννα, με τις πιτζάμες στο νοσοκομείο. Μαζί του οι Μήτκος Αντώνης, Ζαβιτσάνος Δημήτρης και Βασιλειάδης Τρύφων.

Ο Αγησίλαος Σαράφης, ψευδώνυμο ‘Αρης’, είχε υπηρετήσει φυσικά και στην ΕΕΦ. Εδώ με τον διοικητή τους Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς.

Οκτώβριος 1995, τελετή στο στρατόπεδο στη Vlasenica. Ο στρατηγός Radislav Krstic δίνει τη σημαία -και καινούργια όπλα- στο 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ (10 Diverzantski Odred, 10th Sabotage Detachment) των ψυχρών εκτελεστών Milorad ‘Miso’ Pelemis, Franc Kos και Stanko Kojic. Πίσω δεξιά, ακουμπισμένοι στο όχημα, ο Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς και άλλοι δύο που θα μπορούσαν να είναι από την ΕΕΦ. Διόλου απίθανο ανάμεσα στους τιμώμενους σφαγείς να βρίσκεται και το μέλος της ΕΕΦ Αγγελος Λάτσιος, το μοναδικό Ελληνόπουλο που το όνομά του φιγουράρει στις λίστες με τα ονόματα των μελών του μισθοφορικού 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ (πέντε μάρκα το κεφάλι), δηλαδή των πιο απάνθρωπων και αιμοσταγών εκτελεστών και εγκληματιών πολέμου.

Βοσνία, Απρίλιος 1995. Διακρίνονται οι Μουρατίδης Γιώργος, Βασιλειάδης Τρύφωνας, Μήτκος Αντώνης, Ζαβιτσάνος Δημήτρης, Δημητρίου Χρήστος και άλλοι.

Απρίλιος του 1995, λόφος Μόιμιλο στο Σαράγεβο, Βοσνία. Ο Μαυρογιαννάκης Μιχάλης της Χρυσής Αυγής, ο Χρυσαΐτης Νέστορας και ο Νικολαΐδης Νίκος.

Βοσνία, Απρίλιος 1995. Διακρίνονται οι Νικολαΐδης Νίκος και Μουρατίδης Γιώργος σε σερβοβοσνιακό στρατόπεδο.

Μαγιεβίτσα Βοσνία, Απρίλιος 1995. Διακρίνονται οι Μήτκος Αντώνης, Βασιλειάδης Τρύφωνας, Μουρατίδης Γιώργος, Κώστας και άλλοι.

Τρεσκά, Βοσνία, Ιούλιος 1997. Διακρίνονται ο Ελληνας εθελοντής της ΕΕΦ Νίκος χωρίς χιτώνιο και άλλοι δύο.

Βλασένιτσα, Βοσνία, 1995. Διακρίνονται οι Kαλτσούνης Κωνσταντίνος, Φλορίν Αννα, Ζαβιτσάνος Δημήτρης και άλλοι.

Βλασένιτσα, Βοσνία, 1995. Διακρίνονται οι Kαλτσούνης Κωνσταντίνος, Φλορίν Αννα, Ζαβιτσάνος Δημήτρης, ένας κάμεραμαν και άλλοι. Προφανώς πρόκειται για επίσκεψη τηλεοπτικού συνεργείου, η χαρά του ςθελοντή: Δημοσιότητα. Αυτό ακριβώς που τους προσφέρουμε κι εμείς εδώ, και μάλιστα 20 χρόνια μετά, όταν διαβιούν παντελώς ξεχασμένοι και λησμονημένοι από όλους. Οι ‘ήρωες’.

Βλασένιτσα, Βοσνία, 1995. Διακρίνονται οι Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς, Νικολαΐδης Νίκος, Σπουργίτης Ελευθέριος και άλλοι.

Βλασένιτσα, Βοσνία, 1995. Διακρίνονται οι Σπουργίτης Ελευθέριος, Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς, Βασιλειάδης Τρύφωνας και Μήτκος Αντώνης.

Βοσνία, 1995. Διακρίνεται ένας Ελληνας εθελοντής της ΕΕΦ, ο Κωνσταντίνος Καλτσούνης (βαμμένος χρυσαβγίτης που λέγεται ότι αυτοκτόνησε τέλη Μαρτίου 2016 λόγω οικονομικών προβλημάτων) με ελληνική σημαία σε αντίσκηνο.

Βοσνία, 1995. Διακρίνεται ο Ελληνας εθελοντής της ΕΕΦ Νικολαΐδης Νίκος σε χαράκωμα.

Βοσνία, 1995. Βασίλης Σχιζάς και ένας ακόμα ένοπλος της ΕΕΦ επάνω σε τζιπ ή παρόμοιο στρατιωτικό όχημα

Βοσνία, 1995. Ελληνες της ΕΕΦ επάνω σε άρμα μάχης με ελληνική σημαία. Διακρίνονται οι Μήτκος Αντώνης, Βασιλειάδης Τρύφωνας, Καθάριος Κυριάκος, Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς, Δημητρίου Χρήστος, Φλορίν Αννα, Μουρατίδης Γιώργος, άλλοι Ελληνες και πιθανώς Σέρβοι, και ο Σταύρος Βιτάλης, σύμφωνα με τον ίδιο.

Βοσνία, 1995. Διακρίνονται οι Μήτκος Αντώνης, Λάτσιος Αγγελος του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ και τα μέλη της Χρυσής Αυγής ΜΜ και ΜΑ.

Βοσνία, 1995. Διακρίνονται 14 Ελληνες της ΕΕΦ σε σκηνή με μια σημαία.

Βοσνία, 1995. Διακρίνεται το μέλος της Χρυσής Αυγής ΜΜ και οι Μήτκος Αντώνης, Βασιλειάδης Τρύφωνας, Λάτσιος Αγγελος του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ.

Βοσνία, 1995. Διακρίνονται οι Μουρατίδης Γιώργος και τρεις Σέρβοι σε φυλάκιο στα χιόνια στο όρος Ιγκμαν.

Βοσνία, 1995. Διακρίνονται οι Φλορίν Αννα, Μήτκος Αντώνης, Δημητρίου Χρήστος, Λάτσιος Αγγελος του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ, Kαλτσούνης Κωνσταντίνος και άλλοι.

Βοσνία, 1995. Διακρίνονται με τα όπλα τους σε καρότσα φορτηγού οι Δημητρίου Χρήστος και άλλοι.

Βοσνία, 1995. Διακρίνεται ο Δημητρίου Χρήστος σε φυλάκιο-καλύβα.

Βοσνία, 1995. Διακρίνονται δύο τραυματίες σε νοσοκομείο στο Milici.

Βοσνία, 1995. Διακρίνονται επάνω σε τανκς οι Δημητρίου Χρήστος, Μήτκος Αντώνης, Καθάριος Κυριάκος και άλλοι.

Βοσνία, 1995. Διακρίνονται καθιστοί στο χώμα οι Μήτκος Αντώνης, Φλορίν Αννα, Δημητρίου Χρήστος.

Βοσνία, 1995. Διακρίνονται οι Μήτκος Αντώνης, Βασιλειάδης Τρύφωνας, το μέλος της Χρυσής Αυγής ΜΜ και άλλοι.

Βοϊκοβίτσι, Βοσνία, Ιανουάριος 1995. Διακρίνεται ο Κυριάκος Καθάριος στη σκοπιά.

Βοσνία, 1995. Διακρίνεται ο Μήτκος Αντώνης σε φυλάκιο-καλύβα.

Βοσνία, 1995. Διακρίνονται οι Καθάριος Κυριάκος και τρεις Σέρβοι σε φυλάκιο στα χιόνια στο όρος Ιγκμαν.

Βοσνία, 1995. Διακρίνονται σε σκηνή με μια σημαία οι Μήτκος Αντώνης, Βασιλειάδης Τρύφωνας και άλλοι Ελληνες της ΕΕΦ.

Βοσνία, 1995. Διακρίνονται οι Μήτκος Αντώνης, Βασιλειάδης Τρύφωνας, Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς, Σπουργίτης Ελευθέριος, Νικολαΐδης Νίκος και άλλοι.

Βοσνία, 1995. Διακρίνονται οι Σπουργίτης Ελευθέριος, Μήτκος Αντώνης, Μπέλμπας Απόστολος, Βασιλειάδης Τρύφωνας και άλλοι.

Βοσνία, 1995. Διακρίνονται επάνω σε άρμα μάχης οι Ζαβιτσάνος Δημήτρης, Δημητρίου Χρήστος, Kαλτσούνης Κωνσταντίνος και άλλοι.

Βοσνία, 1995. Διακρίνονται να παίζουν επάνω σε άρμα μάχης οι Ζαβιτσιάνος Δημήτρης, Αννα Φλορίν κά.

Βοσνία, 1995. Διακρίνονται σε δημόσιο κτίριο οι Kαλτσούνης Κωνσταντίνος, Μήτκος Αντώνης και διάφοροι Σέρβοι.

Βλασένιτσα, Βοσνία, 1995. Διακρίνονται οι Φλορίν Αννα, Βασιλειάδης Τρύφωνας, Σχιζάς Βασίλης και άλλοι, ενώ ο Ζαβιτσάνος Δημήτρης και ο χρυσαυγίτης Τζανόπουλος Σπύρος κάνουν το σερβικό εθνικιστικό σήμα με τα τρία δάχτυλα.

Μαγιεβίτσα Βοσνία, 1995. Διακρίνονται σε χαράκωμα οι Μήτκος Αντώνης και Ζαβιτσάνος Δημήτρης.

Βλασένιτσα, Βοσνία, 1995. Διακρίνονται οι Κουσουμβρής Σωκράτης της Χρυσής Αυγής, Μουρατίδης Γιώργος, Μήτκος Αντώνης, Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς, Δημητρίου Χρήστος, Μπέλμπας Απόστολος της Χρυσής Αυγής, Λάτσιος Αγγελος του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ, Μαυρογιαννάκης Μιχάλης της Χρυσής Αυγής, Ζαβιτσάνος Δημήτρης και πολλοί άλλοι, ανάμεσά τους και Σέρβοι παπάδες.

Βοϊκοβίτσι, Βοσνία, Ιανουάριος 1995. Διακρίνεται ο Κυριάκος Καθάριος στη σκοπιά.

Βοϊκοβίτσι, Βοσνία, Ιανουάριος 1995. Διακρίνεται ο Κυριάκος Καθάριος με κόκκινο μπερέ.

Βοσνία, 1995. Ο μεγαλύτερος σε ηλικία εθελοντής, από το Αιγάλεω, 57 ετών τότε, με παιδιά κι εγγόνια.

Τέοτσακ, Βοσνία, Απρίλιος 1995. Η ώρα του παιδιού. Διακρίνονται οι Μήτκος Αντώνης και Βασιλειάδης Τρύφωνας σε χαράκωμα με οπλοπολυβόλο Μπράουνινγκ, υποτίθεται πυροβολούν τον εχθρό που είναι κοντά. Καταλαβαίνετε τώρα: Δέχονται επίθεση, και ο τρίτος της παρέας (αυτός που βγάζει τη φωτογραφία), αντί να πιάσει το όπλο, αφού υποτίθεται -λέμε τώρα- κινδυνεύει η ζωή του, αυτός πιάνει τη φωτογραφική μηχανή. Εντελώς παιδάκια που παίζουν πόλεμο, δηλαδή, που περνάνε όλους τους άλλους για χαζούς και θύματα που μπορούν να παραμυθιάσουν.

Τα παιδία παίζει. Βλασένιτσα, Βοσνία, 1995. Διακρίνεται ο Σχιζάς Βασίλης με το πιστόλι στον κρόταφο …

Αξιωματικοί και οπλίτες διασκεδάζουν. Σπουργίτης Ελευθέριος, Μήτκος Αντώνης, Λάτσιος Αγγελος του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ, Νικολαΐδης Νίκος, Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς, Βασιλειάδης Τρύφωνας, το μέλος της ΧΑ ΜΜ, Καθάριος Κυριάκος και άλλοι. Βλασένιτσα, Βοσνία, 1995.

Επίσημο γεύμα προς τιμήν της ΕΕΦ σε ανώτατο επίπεδο: Δύο Σέρβοι αξιωματούχοι, Βασιλειάδης, Μπάγιαγκιτς, Μήτκος, Ζαβιτσάνος, Κουσουμβρής Σωκράτης και άλλοι. Βλασένιτσα, Βοσνία, 1995.

Ο διοικητής της ΕΕΦ Μήτκος κι ένας οπλίτης της ΕΕΦ πίνουν μπύρες. Βλασένιτσα, Βοσνία, 1995.

Ο διοικητής της ΕΕΦ Μήτκος κι άλλοι οπλίτες της ΕΕΦ και Σέρβοι απολαμβάνουν κοψίδια στη σούβλα. Βλασένιτσα, Βοσνία, 1995.

Ο διοικητής της ΕΕΦ Μήτκος κι άλλοι οπλίτες της ΕΕΦ απολαμβάνουν κοψίδια στη σούβλα. Βλασένιτσα, Βοσνία, 1995.

Ως συνήθως διασκεδάζουν και πίνουν μπύρες, ο Σχιζάς Βασίλης και ο μανιακός με τις πουλάδες. Βλασένιτσα, Βοσνία, 1995.

Διασκέδαση και πάλι, ο Σχιζάς Βασίλης, ο μανιακός με τις πουλάδες και δύο άλλοι. Βλασένιτσα, Βοσνία, 1995.

Με στολή παραλλαγής και τουφέκι σνάιπερ με διόπτρα. Ελευθέριος Σπουργίτης, διωγμένο μέλος της ΕΕΦ. Με στολή παραλλαγής και τουφέκι σνάιπερ με διόπτρα. Αν είναι από το βιβλίο του Τάκη Μίχα, όπως λέει, τότε πρέπει να είναι από την ελληνική έκδοση. Στην αγγλική, εμείς δεν είδαμε τέτοια φωτογραφία.

Με στολή παραλλαγής και τουφέκι σνάιπερ με διόπτρα στο ένα χέρι και κάποιο αυτόματο όπλο στο άλλο χέρι: Ελευθέριος Σπουργίτης, διωγμένο μέλος της ΕΕΦ.

Με στολή παραλλαγής και τουφέκι σνάιπερ με διόπτρα: Ελευθέριος Σπουργίτης, διωγμένο μέλος της ΕΕΦ.

Στο χιόνι, με στολή αλπινιστών ή κάτι παρόμοιο καταδρομικό: Ελευθέριος Σπουργίτης, διωγμένο μέλος της ΕΕΦ.

Τα παιδία παίζει. Ελευθέριος Σπουργίτης, διωγμένο μέλος της ΕΕΦ.

Με την στολή παραλλαγής. Ελευθέριος Σπουργίτης, διωγμένο μέλος της ΕΕΦ.

Βοϊκοβίτσι, Βοσνία, Ιανουάριος 1995. Διακρίνεται ο Κυριάκος Καθάριος στη σκοπιά.

Πάσχα με τον Κάρατζιτς. Απρίλιος 1994, Πάλε, στην έδρα των Κάρατζιτς και Κράιζνικ. Ο Ράντοβαν Κάρατζιτς παρασημοφορεί Ελληνες εθελοντές.

Πάσχα με τον Κάρατζιτς. Απρίλιος 1994, Πάλε, στην έδρα των Κάρατζιτς και Κράιζνικ. Ο Ράντοβαν Κάρατζιτς παρασημοφορεί Ελληνες εθελοντές. Στο τραπέζι.

Πάσχα με τον Κάρατζιτς. Απρίλιος 1994, Πάλε, στην έδρα των Κάρατζιτς και Κράιζνικ. Ο Ράντοβαν Κάρατζιτς παρασημοφορεί Ελληνες εθελοντές

Πάσχα με τον Κάρατζιτς. Απρίλιος 1994, Πάλε, στην έδρα των Κάρατζιτς και Κράιζνικ. Ο Ράντοβαν Κάρατζιτς παρασημοφορεί Ελληνες εθελοντές. Ολοι όρθιοι πίνουν.

Πάσχα με τον Κάρατζιτς. Απρίλιος 1994, Πάλε, στην έδρα των Κάρατζιτς και Κράιζνικ. Ο Ράντοβαν Κάρατζιτς παρασημοφορεί Ελληνες εθελοντές. Στο τραπέζι

Ημέρες των θηριωδιών, 13 Ιουλίου 1995, Σρεμπρένιτσα, Βοσνία. Πρώτος στη φάλαγγα, διακρίνεται μισός ο αρχιλοχίας Δημήτρης Ζαβιτσάνος. Τρίτος στη φάλαγγα, το μέλος της Χρυσής Αυγής Τζανόπουλος Σπύρος. Με τα όπλα γεμάτα και το δάχτυλο στην σκανδάλη, ξεκινάνε μαζί με Σέρβους ένοπλους παραστρατιωτικούς για κυνήγι Μουσουλμάνων, πιθανώς με την μέθοδο της ενέδρας.

Ημέρες των θηριωδιών, 13 Ιουλίου 1995, Σρεμπρένιτσα, Βοσνία. Δεύτερος στη φάλαγγα, το μέλος της Χρυσής Αυγής Τζανόπουλος Σπύρος. Με τα όπλα γεμάτα και το δάχτυλο στην σκανδάλη, ξεκινάνε μαζί με Σέρβους ένοπλους παραστρατιωτικούς για κυνήγι Μουσουλμάνων, πιθανώς με την μέθοδο της ενέδρας.

Ημέρες των θηριωδιών, 13 Ιουλίου 1995, Σρεμπρένιτσα, Βοσνία. Οι τέσσερις από τους συνολικά δέκα της ΕΕΦ που βρίσκονταν ακριβώς στους τόπους των μαζικών εκτελέσεων αόπλων και αιχμαλώτων. Με τα όπλα γεμάτα και το δάχτυλο στην σκανδάλη, ξεκινάνε μαζί με Σέρβους ένοπλους παραστρατιωτικούς για κυνήγι Μουσουλμάνων, πιθανώς με την μέθοδο της ενέδρας. Το μέλος της Χρυσής Αυγής Τζανόπουλος Σπύρος, ο Ελληνορουμάνος Φλορίν Αννα κά.

Ημέρες των θηριωδιών, 13 Ιουλίου 1995, Σρεμπρένιτσα, Βοσνία. Σε πρώτο πλάνο, ο Ελληνορουμάνος Φλορίν Αννα κά. Με τα όπλα γεμάτα και το δάχτυλο στην σκανδάλη, ξεκινάνε μαζί με Σέρβους ένοπλους παραστρατιωτικούς για κυνήγι Μουσουλμάνων, πιθανώς με την μέθοδο της ενέδρας.

Ημέρες των θηριωδιών, 13 Ιουλίου 1995, Σρεμπρένιτσα, Βοσνία. Τα πυρομαχικά στις εξαρτύσεις και τους γεμιστήρες έτοιμους στα καλάσνικοφ. Με τα όπλα γεμάτα και το δάχτυλο στην σκανδάλη, ξεκινάνε μαζί με Σέρβους ένοπλους παραστρατιωτικούς για κυνήγι Μουσουλμάνων, πιθανώς με την μέθοδο της ενέδρας.

Σε πρώτο πλάνο, ο υποδιοικητής της ΕΕΦ Τρύφωνας Βασιλειάδης, αποστρέφει το βλέμμα του και γυρνάει το κεφάλι, μόλις αντιλαμβάνεται την κάμερα. Προφανώς και αυτός πήγε ‘στον πόλεμο’ κρυφά από τους γονείς του, όπως ίσως όλοι. Πιο πίσω, στην εκκίνηση της φάλαγγας, οι υπόλοιποι, με τα όπλα γεμάτα και το δάχτυλο στην σκανδάλη, ξεκινάνε μαζί με Σέρβους ένοπλους παραστρατιωτικούς για κυνήγι Μουσουλμάνων, πιθανώς με την μέθοδο της ενέδρας. Ημέρες των θηριωδιών, 13 Ιουλίου 1995, Σρεμπρένιτσα, Βοσνία.

Στο κέντρο, το μέλος της Χρυσής Αυγής Τζανόπουλος Σπύρος. Πιο πίσω, στην εκκίνηση της φάλαγγας, οι υπόλοιποι, με τα όπλα γεμάτα και το δάχτυλο στην σκανδάλη, ξεκινάνε μαζί με Σέρβους ένοπλους παραστρατιωτικούς για κυνήγι Μουσουλμάνων, πιθανώς με την μέθοδο της ενέδρας. Ημέρες των θηριωδιών, 13 Ιουλίου 1995, Σρεμπρένιτσα, Βοσνία.

Ο Ελληνορουμάνος Φλορίν Αννα, το μέλος της Χρυσής Αυγής Τζανόπουλος Σπύρος κά, με τα όπλα γεμάτα και το δάχτυλο στην σκανδάλη, ξεκινάνε μαζί με Σέρβους ένοπλους παραστρατιωτικούς για κυνήγι Μουσουλμάνων, πιθανώς με την μέθοδο της ενέδρας. Ημέρες των θηριωδιών, 13 Ιουλίου 1995, Σρεμπρένιτσα, Βοσνία.

Οι τέσσερις από τους συνολικά δέκα της ΕΕΦ που βρίσκονταν ακριβώς στους τόπους των μαζικών εκτελέσεων αόπλων και αιχμαλώτων. Με τα όπλα σε χαρακτηριστική πολεμική κίνηση, η κάννη προς τα πάνω, και το δάχτυλο στην σκανδάλη, ξεκινάνε μαζί με Σέρβους ένοπλους παραστρατιωτικούς για κυνήγι Μουσουλμάνων, πιθανώς με την μέθοδο της ενέδρας. Ημέρες των θηριωδιών, 13 Ιουλίου 1995, Σρεμπρένιτσα, Βοσνία.

Σε πρώτο πλάνο, ο αρχιλοχίας Δημήτρης Ζαβιτσάνος καπνίζει ένα τελευταίο τσιγάρο πριν αρχίσει η ‘δουλειά’. Με τα όπλα γεμάτα και το δάχτυλο στην σκανδάλη, ξεκινάνε μαζί με Σέρβους ένοπλους παραστρατιωτικούς για κυνήγι Μουσουλμάνων, πιθανώς με την μέθοδο της ενέδρας. Ημέρες των θηριωδιών, 13 Ιουλίου 1995, Σρεμπρένιτσα, Βοσνία.

Με τα όπλα γεμάτα και το δάχτυλο στην σκανδάλη, ξεκινάνε μαζί με Σέρβους ένοπλους παραστρατιωτικούς για κυνήγι Μουσουλμάνων, πιθανώς με την μέθοδο της ενέδρας. Ημέρες των θηριωδιών, 13 Ιουλίου 1995, Σρεμπρένιτσα, Βοσνία.

Αλλη μια σκηνή με πρωταγωνιστή μέλος της ΕΕΦ, αυτή τη φορά σε κοντινό πλάνο, από τις επιχειρήσεις της Σρεμπρένιτσα. Προέρχεται από ειδησεογραφική εκπομπή της σερβικής τηλεόρασης (Dnevnik SRT).

Σρεμπρένιτσα, Βοσνία, 11 Ιουλίου 1995. Τα μέλη της ΕΕΦ Τζανόπουλος, Σχιζάς, Ζαβιτσάνος κά. στο στρατόπεδο, μαζί με τους ‘Λύκους τους Δρίνου’. Στην επιχείρηση κατάληψης της Σρεμπρένιτσα, φτιάχτηκαν ειδικά και έκτακτα σώματα, αποκλειστικά για τις συγκεκριμένες επιχειρήσεις. Λ.χ. ο αντισυνταγματάρχης Παντούρεβιτς της Zvornik Brigade έφτιαξε ένα επίλεκτο σχηματισμό με το όνομα TG-1 (Tactical Group 1) και υπέδειξε για διοικητή τον λοχαγό Milan Jolovic (με το ψευδώνυμο Legenda), τον διοικητή των ‘Λύκων του Δρίνου’. Διακρίνονται τα μέλη της ΕΕΦ να μεταφέρουν εξοπλισμό.

Σρεμπρένιτσα Βοσνίας, 11 Ιουλίου 1995, την ημέρα της πτώσης της πόλης και της αρχής της μεγαλύτερης ανθρωποσφαγής από τον Β’ ΠΠ. Πρόκειται για σημείο προέλασης προς την πόλη των Σερβοβόσνιων, από όπου προηγουμένως έχει περάσει ο Μλάντιτς με το επιτελείο του και τους αρχηγούς των παραστρατιωτικών του. Διακρίνονται το τότε στέλεχος της Χρυσής Αυγής, Τζανόπουλος Σπύρος (λοχίας της ΕΕΦ), ο Ζαβιτσάνος Δημήτριος (αρχιλοχίας της ΕΕΦ) και μαζί τους -άλλοι φαίνονται κι άλλοι όχι- βρίσκονται οι Βασιλειάδης Τρύφων, Φλορίν Αννα (Ελληνορουμάνος), Σχιζάς Βασίλης, Κυριακίδης Κ., Λυμπερίδης Γ. και Δημουλάς Xαράλαμπος.

Σρεμπρένιτσα Βοσνίας, 11 Ιουλίου 1995, την ημέρα της πτώσης της πόλης και της αρχής των σφαγών. Διακρίνονται ο Ράτκο Μλάντιτς, ο Σερβοβόσνιος διοικητής της ΕΕΦ με το πολεμικό ψευδώνυμο ‘Duga puska’ και ο Ελληνας διοικητής της ΕΕΦ Μήτκος Αντώνιος, ενώ γύρω-γύρω διακρίνονται οι σωματοφύλακες του Μλάντιτς.

Βλασένιτσα, 1995, άνδρες της ΕΕΦ με την σημαία της Βεργίνας. Διακρίνεται το στέλεχος της Χρυσής Αυγής Τζανόπουλος Σπύρος (λοχίας της ΕΕΦ) και οι Ζαβιτσάνος Δημήτριος (αρχιλοχίας της ΕΕΦ), Kαλτσούνης Κωνσταντίνος, Αννα Φλορίν, Μήτκος Αντώνιος (διοικητής της ΕΕΦ), Βασιλειάδης Τρύφων (υποδιοικητής της ΕΕΦ), Σχιζάς Βασίλης, Κυριακίδης Κ., Λυμπερίδης Γ. και Δημουλάς Xαράλαμπος. Το σήμα με τα τρία δάχτυλα που κάνει στην κάμερα ο Ζαβιτσάνος είναι το σερβικό εθνικιστικό σήμα του νέου σερβικού μεγαλοϊδεατισμού που έκαναν όλοι οι Σέρβοι από τότε που ξεκίνησε η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και σε όλη τη διάρκεια του πολέμου. Και ακόμα το κάνουν.

Σρεμπρένιτσα, Βοσνία, αμέσως μετά την πτώση της πόλης. Μέλη της ΕΕΦ διασκεδάζουν κάνοντας πλάκα με ένα κεφάλι γουρουνιού (ύψιστη προσβολή για κάποιον πιστό της ισλαμικής θρησκείας), σε μια πόλη άδεια με τους Μουσουλμάνους κατοίκους της δολοφονημένους ή διωγμένους.

Βλασένιτσα Βοσνίας, 1995, άνδρες της ΕΕΦ με τον Σερβοβόσνιο διοικητή τους. Διακρίνονται τα μέλη της Χρυσής Αυγής ΜΜ, Μπέλμπας Απόστολος και Κουσουμβρής Σωκράτης και οι Σπουργίτης Ελευθέριος, Κώστας, Λάτσιος Αγγελος του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ, Ζαβιτσάνος Δημήτριος (αρχιλοχίας της ΕΕΦ), Δημητρίου Χρήστος και άλλοι.

Βλασένιτσα Βοσνίας, Φεβρουάριος 1995, προφανώς στη βάση του στρατοπέδου της ΕΕΦ ή ίσως σε κάποιο από τα κατασχεμένα μουσουλμανικά οικήματα που είχαν παραχωρηθεί στους Ελληνες, κατόπιν διαταγής του Μλάντιτς. Διακρίνονται οι Μήτκος Αντώνιος (διοικητής της ΕΕΦ), Βασιλειάδης Τρύφων (υποδιοικητής της ΕΕΦ), Μουρατίδης Γιώργος, Καθάριος Κυριάκος, Κώστας (αγνώστων λοιπόν στοιχείων, ίσως να πρόκειται για τον καταγεγραμμένο εθελοντή Κώστα Λαμπρόπουλο), Λάτσιος Αγγελος του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ, Νικολαΐδης Νίκος και το μέλος της Χρυσής Αυγής ΜΜ. Επιδεικνύουν -υποθέτουμε- τον βαρύ οπλισμό τους.

Βλασένιτσα Βοσνίας, 1995, άνδρες της ΕΕΦ με τον Σερβοβόσνιο διοικητή τους. Διακρίνονται τα μέλη της Χρυσής Αυγής Κουσουμβρής Σωκράτης, Μπέλμπας Απόστολος, και ΜΜ, και οι Ζαβιτσάνος Δημήτριος (αρχιλοχίας της ΕΕΦ), Μήτκος Αντώνιος (διοικητής της ΕΕΦ), Φλορίν Αννα (Ελληνορουμάνος), Βασιλειάδης Τρύφων (υποδιοικητής της ΕΕΦ), Δημητρίου Χρήστος, Λάτσιος Αγγελος του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ, Σπουργίτης Ελευθέριος και άλλοι.

Στη συνέντευξη που έδωσε, «ως φίλος της», στην εφημερίδα Ελεύθερη Ωρα, ο κ. Σταύρος Βιτάλης σημειώνει «Μπήκα στη γραμμή της μάχης ένοπλος και ένστολος», και φωτογραφίζεται με την στολή του ταγματάρχη (κατ’ απονομήν) του σερβικού στρατού (την παραλλαγή, όμως, τη μάχιμη, όχι καμιά οχτάρα του γραφείου, το πιάσατε το υπονοούμενο), φέροντας τον Μεγαλόσταυρο «Νιέγκος» Πρώτης Τάξεως του σερβικού έθνους, και με το ξιφίδιο να βρίσκεται το μισό έξω από τη θήκη. Αυτό κάτι σημαίνει στην μιλιταριστική παραφιλολογία. Οποιος το δείχνει μισό στη θήκη του, σημαίνει ότι δήθεν το έχει χρησιμοποιήσει σε ανθρώπινο στόχο και ότι αναγκάστηκε να το σκουπίσει από τα αίματα, κάτι τέτοιο. Ή ότι αν το τραβήξεις απ’ τη θήκη του πρέπει να το ματώσεις. Οπως καταλαβαίνετε, δεν μας ενδιαφέρει και πολύ να ξέρουμε. Συνέντευξη Σταύρου Βιτάλη, εκπροσώπου τύπου του Πανελληνίου Μακεδονικού Μετώπου, «Μπήκα στη γραμμή της μάχης ένοπλος και ένστολος», Ελεύθερη Ωρα, 30/07/2009 https://archive.today/m3J0Z

Ξενοδοχείο Beograd στο Βελιγράδι, λίγο πριν την Σρεμπρένιτσα. Αποστολή με ‘Καραβάνι Αλληλεγγύης’ και δημοσιογράφους. Ο Σπύρος Τζανόπουλος, εκ μέρους της Χρυσής Αυγής δίνει το παρών σαν σε πασαρέλα ντυμένος στην τρίχα, εδώ καθιστός. [Σ.Σ.: Ευχαριστούμε τους ‘κόκκινους αντιρεπόρτερ’].

Ξενοδοχείο Beograd στο Βελιγράδι, λίγο πριν την Σρεμπρένιτσα. Αποστολή με ‘Καραβάνι Αλληλεγγύης’ και δημοσιογράφους. Ο Σπύρος Τζανόπουλος, εκ μέρους της Χρυσής Αυγής δίνει το παρών σαν σε πασαρέλα ντυμένος στην τρίχα, εδώ όρθιος. [Σ.Σ.: Ευχαριστούμε τους ‘κόκκινους αντιρεπόρτερ’].

Ιούλιος 1995, λίγες μέρες μετά τη Σρεμπρένιτσα. Οι εθελοντές δέχονται δημοσιογραφικό-φωτογραφικό συνεργείο στη βάση τους. Εδώ ο Γιώργος Μουρατίδης με τον φωτογράφο του οποίου οι φωτογραφίες δημοσιεύτηκαν τον Αύγουστο του 1995 στην εφημερίδα Εθνος.

Στο σπίτι του Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς. Κώστας Καράλης, Βασιλειάδης, Μπάγιαγκιτς και Σπουργίτης πίνουν slivovitza κάνοντας τον σταυρό τους. Βλασένιτσα, Δεκέμβριος του 1994.

Στο σπίτι του Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς. Κώστας Καράλης, Μήτκος, Βασιλειάδης, Μπάγιαγκιτς και Σπουργίτης πίνουν slivovitza. Βλασένιτσα, Δεκέμβριος του 1994.

Στο σπίτι του Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς. Παπαπέτρου, Σπουργίτης και Χρυσαΐτης πίνουν slivovitza. Βλασένιτσα, Δεκέμβριος του 1994.

Νικολαΐδης Νίκος και Χρυσαΐτης Νέστορας σε συνέντευξη με τον Κώστα Παπαπέτρου. Σαράγεβο Λουκαβίτσα, σερβικός τομέας, Δεκέμβριος του 1994. Ο Νικολαΐδης ήταν ένας μπερδεμένος τυχοδιώκτης που έψαχνε να βρει και να παρουσιάσει κάποιο επίτευγμα στη ζωή του. Ο Χρυσαΐτης ήταν επαγγελματίας μισθοφόρος που είχε πολεμήσει και στην Αφρική. Λιγομίλητος και σκληρός, δεν εκδηλωνόταν εύκολα.

Το μέλος της Χρυσής Αυγής Τζανόπουλος Σπύρος σε συνέντευξη με τον Παπαπέτρου. Βοϊκοβίτσι Σαράγεβο, Δεκέμβριος του 1994

Μουρατίδης, το μέλος της Χρυσής Αυγής Τζανόπουλος κι ένας Σέρβος πίνουν slivovitza. Βοϊκοβίτσι Σαράγεβο, Δεκέμβριος του 1994.

Μουρατίδης, Καθάριος και το μέλος της Χρυσής Αυγής Τζανόπουλος Σπύρος σε συνέντευξη με τον Παπαπέτρου. Βοϊκοβίτσι Σαράγεβο, Δεκέμβριος του 1994.

Η ανάπαυση του πολεμιστή γύρω από τη φωτιά. Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς και Λευτέρης Σπουργίτης. Βλασένιτσα, Δεκέμβριος του 1994.

Η ανάπαυση του πολεμιστή γύρω από τη φωτιά. Μήτκος, Βασιλειάδης και Παπαπέτρου σε χειραψία. Βλασένιτσα, Δεκέμβριος του 1994.

Η ανάπαυση του πολεμιστή γύρω από τη φωτιά. Μήτκος, Βασιλειάδης και Παπαπέτρου. Βλασένιτσα, Δεκέμβριος του 1994.

Οι Ελληνες εθελοντές στο σπίτι του Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς, στις 12 Ιουλίου 1995, στη μεγάλη σερβική γιορτή Πέτρου και Παύλου, μια μέρα μετά την κατάληψη της Σρεμπρένιτσα.

Αυτή είναι μια πολύ αστεία φωτογραφία. Αριστερά είναι ένας Τίγρης του Αρκάν. Δεξιά, ο δικός μας, με διακριτικά έφεδρου λοχία, του πουλάει εφέ σε υπερθετικά υπερβολικό βαθμό (ψώνιο): Φοράει καινούργια αγορασμένη στολή-παραλλαγή των ΟΥΚ, έβαλε επωμίδες των Δυνάμεων Καταδρομών και αγόρασε και καμιά δεκαριά πουλάδες και τις έραψε επάνω του όπου υπήρχε κενός χώρος. Μετά απ’ αυτό, τα τεράστια όπλα που τα κουβαλάει τρία-τρία είναι μια απλή πινελιά.

Κι άλλη αστεία φωτογραφία. Δεξιά τρεις Τίγρεις του Αρκάν, χωρίς διακριτικά, χωρίς περιττά σήματα και πουλάδες. Αριστερά, ο δικός μας, με διακριτικά έφεδρου λοχία, του πουλάει εφέ σε υπερθετικά υπερβολικό βαθμό (ψώνιο): Φοράει καινούργια αγορασμένη στολή-παραλλαγή των ΟΥΚ, έβαλε επωμίδες των Δυνάμεων Καταδρομών και αγόρασε και καμιά δεκαριά πουλάδες και τις έραψε επάνω του όπου υπήρχε κενός χώρος. Γιατί να μην το κάνει;;; Δωρεάν είναι.

Επειδή κρετίνοι δεν υπάρχουν μόνο από την εδώ πλευρά. Ενας Κροάτης παραστρατιωτικός εθελοντής Ustashi, με ζωγραφισμένη στο τζιπ μια σβάστικα.

Βλασένιτσα, Βοσνία, 1995. Διακρίνονται με μια ελληνική και μια σερβική σημαία τα μέλη της Χρυσής Αυγής Μπέλμπας Απόστολος και Κουσουμβρής Σωκράτης με τις πατερίτσες και οι Κώστας, Βασιλειάδης Τρύφων, Δημητρίου Χρήστος, Φλορίν Αννα και άλλοι.

Βλασένιτσα Βοσνίας, 1995, άνδρες της ΕΕΦ με τον Σερβοβόσνιο διοικητή τους και έναν παπά. Διακρίνονται τα μέλη της Χρυσής Αυγής Κουσουμβρής Σωκράτης, Μπέλμπας Απόστολος, και ΜΜ, και οι Ζαβιτσάνος Δημήτριος (αρχιλοχίας της ΕΕΦ), Μήτκος Αντώνιος (διοικητής της ΕΕΦ), Φλορίν Αννα (Ελληνορουμάνος), Δημητρίου Χρήστος, Σπουργίτης Ελευθέριος και άλλοι.

ΕΠΑΝΩ: Βλασένιτσα, αρχές του 1995: Χρυσαυγίτες Ελληνες εθελοντές της ΕΕΦ, Μπέλμπας Απόστολος, Μαυρογιαννάκης Μιχάλης, Σωκράτης Κουσουμβρής, Κώστας και άλλοι. ΚΑΤΩ: Η ηγεσία της τοπικής οργάνωσης Τρίπολης της Χρυσής Αυγής. Ο γραμματέας της ΤΟ Τρίπολης της Χρυσής Αυγής, Μπέλμπας Απόστολος, δεύτερος από αριστερά.

Φωτογραφία από ‘Αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας’ από την Ρόδο, Νοέμβριος 1995. Ενας εθελοντής και ο γνωστός πολιτευτής της Ρόδου Κώστας-Ντίνος Μαντικός.

ΣΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ: Πανόραμα με την ‘Πινακοθήκη των … εθελοντών’, που λέγαμε. Ολα τα ελληνόπουλα και τα πατριωτάκια που μας έκαναν υπερήφανους σαν έθνος βρίσκονται εδώ από πάνω. Για τις λεπτομέρειες, κάντε κλικ σε κάθε φωτογραφία

— $$$ Flashback #1 – «Ελληνες ύποπτοι» στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης για τα εγκλήματα στην πρώην Γιουγκοσλαβία και Ελληνες μισθοφόροι στο πιο αιμοσταγές Απόσπασμα Θανάτου του πολέμου στη Βοσνία

Στις 9 Μαρτίου του 2009, στα γραφεία της Εισαγγελίας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τα εγκλήματα στην πρώην Γιουγκοσλαβία (ή όπως είναι ο πλήρης τίτλος του, ‘International Tribunal for the Prosecution of Persons Responsible for Serious Violations of International Humanitarian Law Committed in the Territory of the Former Yugoslavia since 1991’, στο εξής ΔΠΔΧΓ ή ICTY), ένας θρήσκος και θεοσεβούμενος Σερβοβόσνιος με το πολεμικό ψευδώνυμο ‘Duga puska’ (Long Barrel), ντυμένος σχεδόν παραδοσιακά σερβικά, έφτανε για να δώσει κατάθεση. Η υπόθεση αφορούσε επτά υψηλόβαθμους αξιωματικούς του σερβοβοσνιακού στρατού, αυτούς που έμειναν γνωστοί σαν ‘Οι 7 της Σρεμπρένιτσα’ (υπόθεση Vujadin Popovic, Vinko Pandurevic, Drago Nikolic, Milan Gvero, Ljubisa Beara et al), και η υπόθεσή τους, όπως αποδείχτηκε μόλις πριν λίγες βδομάδες, στις αρχές του 2015, αποτελεί, πλέον, την πρώτη τελεσίδικη και αμετάκλητη (μετά από όλες τις εφέσεις και τα άλλα αιτήματα, δηλαδή) καταδίκη για εγκλήματα πολέμου και για γενοκτονία (ορισμένοι εξ αυτών), και συγκεκριμένα για τα εγκλήματα πολέμου στην περιοχή Σρεμπρένιτσα και στην κοντινή της περιοχή Ζέπα (Zepa).
Ο άνθρωπός μας, ο οποίος λεγόταν Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς (Zvonko Bajagic) είχε βρεθεί εκεί για να καταθέσει σαν μάρτυρας υπεράσπισης υπέρ του ενός από τους επτά, του προϊστάμενου του κατά τη διάρκεια του πολέμου, του αντισυνταγματάρχη το 1995 Βίνκο Παντούρεβιτς (Vinko Pandurevic), διοικητή της Ταξιαρχίας Ζβόρνικ (1st Zvornik Infantry Brigade). Η Zvornik Brigade ήταν μια από τις μονάδες του Σώματος Στρατού Ντρίνα (Drina Corps), που ήταν υπεύθυνη -όπως και ολόκληρο το Σώμα Στρατού- για τις θηριωδίες με τις άγριες μαζικές εκτελέσεις αιχμαλώτων και αόπλων, στις περιοχές της Σρεμπρένιτσα και γύρω απ’ αυτήν, τον Ιούλιο του 1995. Ο Μπάγιαγκιτς καταγόταν και ζούσε στην περιοχή Βλασένιτσα (Vlasenica), λίγα χιλιόμετρα από την Σρεμπρένιτσα. Η Βλασένιτσα ήταν μια απ’ τις πρώτες πόλεις της Βοσνίας που είχαν εκκαθαριστεί εθνικά από τους μη Σέρβους, τον Απρίλιο του 1992, με 2.000 αμάχους νεκρούς. Εκεί ακριβώς είχε δημιουργηθεί από τους Σέρβους το 1992 στρατόπεδο συγκέντρωσης και εξόντωσης Μουσουλμάνων, εκεί ακριβώς ήταν το αρχηγείο του Σώματος Στρατού Ντρίνα και εκεί ακριβώς είχε το στρατόπεδο και την βάση της η μονάδα των Ελλήνων εθελοντών, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά ΕΕΦ. Ο Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς ήταν ο Σερβοβόσνιος διοικητής της ΕΕΦ.

Διεθνές Δικαστήριο Χάγης, 09 Μαρτίου 2009. Ο Zβόνκο Μπάγιαγκιτς (Zvonko Bajagic) καταθέτει υπέρ του αντισυνταγματάρχη το 1995 Βίνκο Παντούρεβιτς (Vinko Pandurevic), διοικητή της αιμοσταγούς Ταξιαρχίας Ζβόρνικ (Zvornik Brigade) κατά τη σφαγή της Σρεμπρένιτσα, ενός εκ των πρώτων καταδικασμένων τελεσίδικα για εγκλήματα πολέμου. — Διεθνές Δικαστήριο Χάγης, 09 Μαρτίου 2009. Ο **Zβόνκο Μπάγιαγκιτς** (Zvonko Bajagic) καταθέτει υπέρ του αντισυνταγματάρχη το 1995 **Βίνκο Παντούρεβιτς** (Vinko Pandurevic), διοικητή της αιμοσταγούς **Ταξιαρχίας Ζβόρνικ** (Zvornik Brigade) κατά τη σφαγή της Σρεμπρένιτσα, ενός εκ των πρώτων καταδικασμένων τελεσίδικα για εγκλήματα πολέμου.

Ο Μπάγιαγκιτς, πριν τον εμφύλιο πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, ήταν ο τοπικός φεουδάρχης και μεγαλογαιοκτήμων, με εξαιρετικά μεγάλη ισχύ και περιουσία. Αλλά και μετά τον πόλεμο ήταν (και είναι) πολιτικός παράγοντας -διαδοχικά- σε όλα τα κυβερνητικά κόμματα της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας. Σύμφωνα με το FBI και άλλες αμερικανικές και ευρωπαϊκές αρχές που τον έχουν υπό διερεύνηση, παγώνοντας τα περιουσιακά του στοιχεία, αλλά και σύμφωνα με τον τύπο της Βοσνίας, είναι ο τοπικός νονός -και πάντα μεγαλοπαράγοντας της περιοχής. Εξαιρετικά ευλαβής και θεοσεβούμενος. Τις θέσεις του σαν επίτροπος στην εκκλησία και τα εκκλησιαστικά του αξιώματα σαν μεγάλος ευεργέτης της ενορίας και της ευρύτερης Μητρόπολης του, δεν τις αμέλησε ποτέ. Ούτε στον πόλεμο, όταν ήταν υψηλόβαθμος στρατιωτικός στον σερβοβοσνιακό στρατό -και σε θέση κλειδί, μάλιστα, σαν αξιωματικός υπεύθυνος Εφοδιασμού-Μεταφορών, διάβαζε σπάσιμο εμπάργκο. Ηταν προσωπικός φίλος του ηγέτη των Σερβοβόσνιων Ράντοβαν Κάρατζιτς (Radovan Karadzic), χρηματοδότης και συνιδρυτής στο εθνικιστικό και εξτρεμιστικό σερβικό εθνικό κόμμα Serb Democratic Party SDS, και ο πρώτος που οργάνωσε μεγάλη συγκέντρωση-κηδεία Σέρβων θυμάτων από συμπλοκές με Μουσουλμάνους, με ομιλητή τον Κάρατζιτς, και με σκοπό να φανατιστούν οι Σερβοβόσνιοι.

Περιοχή Βλασένιτσα (Vlasenica), κοντά στη Σρεμπρένιτσα, εκεί όπου βρίσκεται η αυτοκρατορία, αλλά και ο τόπος καταγωγής του Zβόνκο Μπάγιαγκιτς (Zvonko Bajagic), 30 Σεπτεμβρίου 1992. Στη φωτογραφία ο Ράντοβαν Κάρατζιτς σε ομιλία κατά την διάρκεια της μεγάλης συγκέντρωσης-συλλαλητηρίου-κηδείας Σέρβων θυμάτων των Μουσουλμάνων, με σκοπό να φανατιστούν οι Σερβοβόσνιοι. Ο Μπάγιαγκιτς δίπλα στον ηγέτη των Σερβοβόσνιων, με το χαρακτηριστικό σερβικό εθνικό καπέλο Sajkaca. — Περιοχή **Βλασένιτσα** (Vlasenica), κοντά στη Σρεμπρένιτσα, εκεί όπου βρίσκεται η αυτοκρατορία, αλλά και ο τόπος καταγωγής του **Zβόνκο Μπάγιαγκιτς** (Zvonko Bajagic), 30 Σεπτεμβρίου 1992. Στη φωτογραφία ο **Ράντοβαν Κάρατζιτς** σε ομιλία κατά την διάρκεια της μεγάλης συγκέντρωσης-συλλαλητηρίου-κηδείας Σέρβων θυμάτων των Μουσουλμάνων, με σκοπό να **φανατιστούν οι Σερβοβόσνιοι**. Ο Μπάγιαγκιτς δίπλα στον ηγέτη των Σερβοβόσνιων, με το χαρακτηριστικό σερβικό εθνικό καπέλο Sajkaca.

Την ίδια εποχή του 1992, ο Μπάγιαγκιτς έφτιαχνε στην πόλη του Vlasenica ένα από τα πρώτα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Σέρβων (όπως αυτά εδώ, πολύ σκληρές εικόνες) στα οποία στοίβαζαν οικογένειες Μουσουλμάνων ‘διά τα περαιτέρω’ (ανακρίσεις, βασανιστήρια, εκτελέσεις), το οποίο ποτέ δεν είχε λιγότερους από 500 κρατούμενους και σε άθλιες συνθήκες. Ηταν το διαβόητο Susica camp, γεγονός που τον έκανε πολύ γρήγορα ‘διάσημο’ κι έτσι ήδη από το 1992, το όνομά του αναφερόταν σε μια από τις πρώτες εκθέσεις διεθνών οργανισμών, της English Human Rights Committee, σαν υπεύθυνος για βασανιστήρια και δολοφονίες κρατουμένων στο συγκεκριμένο στρατόπεδο, μαζί με πολλά άλλα ονόματα που θα αποδειχτούν στην συνέχεια πρωταθλητές στις δολοφονίες αμάχων και στους εμπρησμούς ολόκληρων χωριών μετά πλιάτσικου και εξανδραποδισμού των κατοίκων, όταν η σερβική εθνοκάθαρση θα ξεδιπλωθεί σε όλο της το μεγαλείο.

Τα πρώτα κατορθώματα του Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς. Εκτελέσεις αμάχων στη Βλασένιτσα. Από την έκθεση με τίτλο: English Human Rights Committee, Report on Bosnia Herzegovina, Document submitted in compliance with a special decision of the Committee, 30/10/1992, σελίδα 8. — Τα πρώτα κατορθώματα του **Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς**. Εκτελέσεις αμάχων στη Βλασένιτσα. Από την έκθεση με τίτλο: **English Human Rights Committee**, Report on Bosnia Herzegovina, Document submitted in compliance with a special decision of the Committee, 30/10/1992, σελίδα 8.

Ο Μπάγιαγκιτς ήταν, ασφαλώς, και στενός συνεργάτης και φίλος, τόσο του στρατηγού Μλάντιτς, όσο και του στρατηγού εν αποστρατεία, πλέον (το 2009) Παντούρεβιτς για τον οποίο πήγε να καταθέσει, όσο και των άλλων στρατηγών και διοικητών του Σώματος Στρατού Ντρίνα. Θα δούμε στη συνέχεια για ποιο λόγο (πρέπει να) μας ενδιαφέρουν οι σχέσεις και οι συνεργασίες του Σέρβου διοικητή της ΕΕΦ, για την ώρα πρέπει να σημειώσουμε ένα πολύ παράξενο γεγονός:

Οταν κλήθηκε το Μάρτιο του 2009 από το ΔΠΔΧΓ ο Μπάγιαγκιτς για να δώσει την πρώτη του δήλωση-κατάθεση υπέρ Παντούρεβιτς, μαζί με τις ερωτήσεις για τα γεγονότα του πολέμου και για τα γεγονότα του Ιουλίου 1995 στη Σρεμπρένιτσα, δέχτηκε και κάποιες ερωτήσεις για έναν «Ελληνα ύποπτο». Ετσι ακριβώς είναι γραμμένο στα επίσημα έγγραφα του ΔΠΔΧΓ, που αποτελούν σήμερα στοιχεία της δικογραφίας και έχουν ήδη κριθεί σαν αδιαμφισβήτητα τεκμήρια για τις καταδίκες. Χωρίς όνομα ή άλλο αναγνωριστικό χαρακτηριστικό, «Ελληνας ύποπτος» γράφουν. Ούτε λ.χ. «πρόσωπο ενδιαφέροντος», ούτε πιθανός μάρτυρας, ούτε σαν κάποιος που θα μπορούσε να συνεισφέρει στη δίκη υπό άλλη ιδιότητα.
«Ελληνας ύποπτος». Ποιος να είναι άραγε, και για ποιο λόγο η είδηση αυτή δεν έφτασε ποτέ στα ελληνικά αξιόπιστα (πάνω απ’ όλα, αξιόπιστα) ΜΜΕ;;;
Κάπου πάει το μυαλό μας, είν’ αλήθεια.

Στο σημείο αυτό, θα πρέπει να υπογραμμιστεί το εξής: Στην πραγματικότητα, η είδηση για τον «Ελληνα ύποπτο» δεν έγινε γνωστή το 2009, κατά την κατάθεση Μπάγιαγκιτς υπέρ Παντούρεβιτς. Εγινε γνωστή το 2013, κατά την κατάθεση Μπάγιαγκιτς υπέρ Κάρατζιτς, αυτή τη φορά. Απλά, στην νεότερη δήλωση-κατάθεσή του το 2013, ο Μπάγιαγκιτς αναφέρθηκε σε εκείνες τις ερωτήσεις των Εισαγγελέων του 2009 για τον «Ελληνα ύποπτο». Κι από εκεί εντοπίστηκε από εμάς εδώ στο ιστολόγιο ο «Greek suspect».
Μάλιστα, όπως μπορείτε να δείτε και στο σχετικό έγγραφο, ο Μπάγιαγκιτς δίνει το 2013 και τμήμα της απάντησής του του 2009. Λέει συγκεκριμένα:

International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia ICTY, κατάθεση (Witness Summary) του Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς υπέρ Κάρατζιτς, 08/07/2013, σελ. 8: Με κάλεσαν να καταθέσω για κάποιον Ελληνα, αλλά δεν ήξερα τι να πω γι' αυτόν γιατί το μόνο που ήξερα είναι ότι είχε βοηθήσει τον σερβοβοσνιακό λαό με ανθρωπιστική βοήθεια κ.λπ. — **International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia** ICTY, κατάθεση (Witness Summary) του **Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς** υπέρ **Κάρατζιτς**, 08/07/2013, σελ. 8: Με κάλεσαν να καταθέσω για κάποιον Ελληνα, αλλά δεν ήξερα τι να πω γι’ αυτόν γιατί το μόνο που ήξερα είναι ότι είχε βοηθήσει τον σερβοβοσνιακό λαό με ανθρωπιστική βοήθεια κ.λπ.

Οπως μπορείτε να δείτε, η απάντησή του ήταν μια τυπική σερβοβοσνιακή απάντηση (όπως γνωρίζουν και λένε μεταξύ τους σαν αστείο όσοι διαβάζουν συστηματικά καταθέσεις Σέρβων στο ΔΠΔΧΓ), τύπου «δεν συνέβη, δεν ήμουν εκεί, δεν γνωρίζω, δεν θυμάμαι» (με αυτή τη σειρά πάντα) κ.ο.κ., πως δηλαδή δεν είναι «σε θέση να πει οτιδήποτε γι’ αυτόν τον Ελληνα ύποπτο», τον ξέρει δηλαδή, αλλά «δεν ξέρει τι έγκλημα μπορεί να είχε κάνει, εκτός από το να φέρει στους Σέρβους ανθρωπιστική βοήθεια, πολλές φορές».

Στη συνέχεια, τον Δεκέμβριο του 2011, στο αντίστοιχο με το ΔΠΔΧΓ δικαστήριο της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης για τους εγκληματίες πολέμου, ο Μπάγιαγκιτς κατέθεσε σαν μάρτυρας υπεράσπισης στην έφεση ενός άλλου καθάρματος, του Σλοβένου μισθοφόρου Franc Kos, που αρχικά πολεμούσε για τους Κροάτες και αργότερα πέρασε στους Σέρβους.
http://www.justice-report.com/en/en-audio/kos-et-al-observer-of-shooting-on-branjevo

Ο Franc Kos ήταν ο διοικητής της Διμοιρίας Bijeljina, της μιας εκ των δύο διμοιριών ενός Αποσπάσματος Θανάτου που αποτελούνταν αποκλειστικά και μόνο από αδίστακτους επί χρήμασι μισθοφόρους-εκτελεστές, αυστηρά επιλεγμένους, που ποτέ δεν ξεπέρασαν τους 50 με 60, όλοι με ετήσια ή διετή συμβόλαια. Πρόκειται για το διαβόητο 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ (10 Diverzantski Odred, 10th Sabotage Detachment).Το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ μαζί με τους Λύκους του Δρίνου ήταν οι πρώτοι που μπήκαν στην Σρεμπρένιτσα και σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ήταν αυτοί που κατέστρεψαν το μουσουλμανικό τζαμί της πόλης με τον μιναρέ του, μαζί με Ελληνες εθελοντές.

Ηταν η πιο αιμοσταγής μισθοφορική (οι ίδιοι αυτοαποκαλούνται ‘επαγγελματική’) ειδική μονάδα του σερβοβοσνιακού στρατού, με διοικητή -κάτω από τις άμεσες διαταγές του Μλάντιτς- τον Milorad ‘Miso’ Pelemis (διεθνές ένταλμα σύλληψης εναντίον του από την Interpol) και άφησε εποχή στις εν ψυχρώ μαζικές πισώπλατες εκτελέσεις. Μόνο στη στρατιωτική φάρμα Branjevo στην περιοχή Ζβόρνικ, κοντά στην Σρεμπρένιτσα, μια οκταμελής ομάδα σκότωσε 1.200 ανθρώπους, από τις 10.30 το πρωί μέχρι τις 16.00 το απόγευμα της 16ης Ιουλίου 1995, με διαλείμματα για σάντουιτς και μπύρα, επάνω απ’ τους νεκρούς, ενώ οι επόμενες γραμμές μελλοθανάτων περίμεναν μπροστά τους. Για να διασκεδάζουν περισσότερο, τους πυροβολούσαν πρώτα στα γόνατα και στους αγκώνες, ενώ μετρούσαν τους μελλοθάνατους με μονάδα μέτρησης το ‘φορτηγό’, λ.χ. «έχουμε ακόμη 2,5 φορτηγά να κανονίσουμε». Οταν ανακαλύφτηκαν οι μαζικοί τάφοι -παρά την προσπάθεια να καλύψουν τα ίχνη τους, μεταφέροντας αργότερα τα πτώματα σε άλλους λάκκους- διαπιστώθηκε ότι όλοι πλην ενός ήταν πολίτες (εδώ μια περιγραφή της διαδικασίας από τον Κροάτη της Βοσνίας μισθοφόρο Drazen Erdemovic που σκότωσε μόνο 100 αιχμάλωτους, με τους κρατούμενους να στήνονται σε σειρές των δέκα, με δεμένα χέρια και μάτια).

Οπως έγινε γνωστό στο δικαστήριο, η τιμή για τα καθάρματα του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ ήταν πέντε μάρκα το κεφάλι -και οι σφαίρες προσφορά της επιχείρησης. Η μονάδα αυτή διακρίθηκε και για τις επιδόσεις της στο πλιάτσικο. Σαν κοινοί -αλλά οργανωμένοι- λωποδύτες, φρόντισαν και είχαν στη διάθεσή τους φορτηγά για να φορτώνουν τα αντικείμενα αξίας που έβρισκαν στα άδεια εγκαταλελειμμένα σπίτια της Σρεμπρένιτσα. Αλλά και στους χώρους εκτελέσεων, πριν βάλουν στη γραμμή δέκα-δέκα τους μελλοθάνατους Μουσουλμάνους, ρωτούσαν ποιοι είχαν συγγενείς που θα μπορούσαν να πληρώσουν λύτρα σε αντάλλαγμα για τη ζωή τους, και όσοι απαντούσαν θετικά, τους ξεχώριζαν. Σε έναν από τους χώρους συγκέντρωσης και εξόντωσης, στο ποδοσφαιρικό γήπεδο του χωριού Nova Kasaba, πήραν με το έτσι θέλω έναν νεαρό Μουσουλμάνο για τον οποίο νόμιζαν ή ήξεραν ότι είχε χρήματα, τον πήγαν στο σπίτι του, τον λήστεψαν και κατόπιν τον εκτέλεσαν.

Σ’ αυτή την υπόθεση (Franc Kos, Stanko Kojic et al) του 2011, κατηγορούμενοι ήταν τέσσερις από το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ. Ο δεύτερος στην ιεραρχία σφαγέας ήταν ένας Βόσνιος που λεγόταν Stanko Kojic (είχε αλλάξει το παλιό του επώνυμο που ήταν Savanovic). Μάλιστα, στο βίντεο που δείχνει τον Μλάντιτς να προχωράει πεζός προς το κέντρο της Σρεμπρένιτσα, δίπλα του διακρίνεται ο ίδιος ο Stanko Kojic, να φιλιούνται και να αλληλοσυγχαίρονται (σκηνές από βίντεο εδώ, στο 0.23′).

Η ώρα είναι περίπου 16.30 στις 11 Ιουλίου 1995. Ο Μλάντιτς εισβάλλει θριαμβευτικά στην άδεια Σρεμπρένιτσα, μαζί με τους ανώτερους αξιωματικούς του επιτελείου του και τους εκλεκτότερους εκ των παραστρατιωτικών του. Ο Stanko Kojic ή Savanovic, πίσω δεξιά με το καπέλο και ο στρατηγός Radislav Krstic, αριστερά, κατά την είσοδο στην άδεια πόλη. — Η ώρα είναι περίπου 16.30 στις 11 Ιουλίου 1995. Ο **Μλάντιτς** εισβάλλει θριαμβευτικά στην άδεια Σρεμπρένιτσα, μαζί με τους ανώτερους αξιωματικούς του επιτελείου του και τους εκλεκτότερους εκ των παραστρατιωτικών του. Ο **Stanko Kojic ή Savanovic**, πίσω δεξιά με το καπέλο και ο **στρατηγός Radislav Krstic**, αριστερά, κατά την είσοδο στην άδεια πόλη.

Ολοι τελικά καταδικάστηκαν σε 40-43 χρόνια κάθειρξη ο καθένας, όμως υπάρχει κι εδώ ελληνική σύνδεση. Στον κατάλογο των τεκμηρίων της υπόθεσης, υπήρχε και μια φωτογραφία του Stanko Kojic με έναν ‘Grk‘, όπως έγραφε επάνω η φωτογραφία, με έναν Ελληνα, δηλαδή. Ηταν το τεκμήριο με τον κωδικό O1-35:

Ετυμηγορία εναντίον Franc Kos, Stanko Kojic et al, των τεσσάρων του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ (10th Sabotage Detachment) που καταδικάστηκαν από 40-43 χρόνια κάθειρξη ο καθένας. Το τεκμήριο με τον κωδικό O1-35 ήταν μια φωτογραφία του Stanko Kojic με έναν Grk (Ελληνα). Γνωρίζουμε ότι την ευθύνη για το γνωστό γεγονός της καταστροφής του μιναρέ και του τζαμιού της Σρεμπρένιτσα την 'διεκδικούν' τόσο το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ όσο και οι άνδρες της ΕΕΦ. Γνωρίζουμε, επίσης, ότι στις επίσημες λίστες των μελών του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ υπάρχει και ένας τουλάχιστον Ελληνας (πιθανώς και δύο) με το όνομα Αγγελος Λάτσιος (πιθανόν του Παναγιώτη). — Ετυμηγορία εναντίον Franc Kos, Stanko Kojic et al, των τεσσάρων του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ (10th Sabotage Detachment) που καταδικάστηκαν από 40-43 χρόνια κάθειρξη ο καθένας. Το τεκμήριο με τον κωδικό O1-35 ήταν μια φωτογραφία του Stanko Kojic με έναν Grk (Ελληνα). Γνωρίζουμε ότι την ευθύνη για το γνωστό γεγονός της καταστροφής του μιναρέ και του τζαμιού της Σρεμπρένιτσα την ‘διεκδικούν’ τόσο το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ όσο και οι άνδρες της ΕΕΦ. Γνωρίζουμε, επίσης, ότι στις επίσημες λίστες των μελών του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ υπάρχει και ένας τουλάχιστον Ελληνας (πιθανώς και δύο) με το όνομα Αγγελος Λάτσιος (πιθανόν του Παναγιώτη).

Αναρωτιέστε ποιος μπορεί να είναι αυτός ο Ελληνας;;; Αν έπρεπε να στοιχηματίσουμε, θα λέγαμε ότι οι μεγαλύτερες πιθανότητες είναι να πρόκειται για τον εθελοντή Αγγελο Λάτσιο. Τον μοναδικό γνωστό (μέχρι στιγμής) πατριώτη μας που έχει την τιμή το όνομά του να φιγουράρει ανάμεσα στα ονόματα των πιο διαβόητων καθαρμάτων-μισθοφόρων των Αποσπασμάτων Θανάτου του σερβοβοσνιακού στρατού. Ηταν εκείνος ο εθελοντής που κατατάχτηκε στο συγκεκριμένο Απόσπασμα Θανάτου, στο 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ, προφανώς μαζί με έναν ακόμη Ελληνα, του οποίου το όνομα, όμως, δεν ήταν εφικτό να διασταυρωθεί, κι έτσι το όνομα του δεύτερου συμπατριώτη μας που μας έκανε περήφανους για τη συμμετοχή του σ’ αυτήν την άγρια παραστρατιωτική militia παραμένει σε εκκρεμότητα [Σ.Σ.: Ο όρος ‘militia’ στο εξής με την δυτική έννοια του όρου, όχι με την έννοια που είχε στις σοσιαλιστικές χώρες, την ‘militsiya’ σαν πολιτοφυλακή].

Διακρίνεται σε πολλές φωτογραφίες, εκ των οποίων μία είναι η παρακάτω:

Είναι ο δεύτερος από αριστερά στην επάνω σειρά με τον κόκκινο μπερέ και το τεράστιο όπλο με την ταινία πολυβόλου που κρέμεται. Το όνομά του ήταν γνωστό στην Ελλάδα από τα ρεπορτάζ των εφημερίδων του 1995, έγινε, όμως, ευρύτερα γνωστό και στην πρώην Γιουγκοσλαβία το 2009, σε ένα συνέδριο 70 ιστορικών, ερευνητών και ακαδημαϊκών, που συμβολικά έλαβε χώρα στο Potocari, στο ίδιο κτίριο που είχε τη βάση του η δύναμη των Ολλανδών Κυανόκρανων που απέτυχαν να προστατέψουν τον άμαχο πλυθυσμό της Σρεμπρένιτσα. Οργανωτής του συνεδρίου ήταν το διεθνώς αναγνωρισμένο Institute for Research of Crimes against Humanity and International Law και το θέμα του ήταν ‘Genocide in Bosnia and Herzegovina, The consequences of the judgment of the International Court of Justice’. Στο συνέδριο αυτό παρουσιάστηκε μια εισήγηση με αντικείμενο το συγκεκριμένο αιμοσταγές μισθοφορικό Απόσπασμα Θανάτου, το διαβόητο 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ. Παρουσιάστηκε το ιστορικό αυτής της militia και ο πλήρης κατάλογος μελών της.

Ο τίτλος της σχετικής εισήγησης ήταν το άλλο όνομα που συνηθίζεται στα αγγλικά κείμενα για το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ, δηλαδή ‘Tenth Reconnaissance Squad: Executors of Bosniaks’ (’10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ: Εκτελεστές Βοσνίων’), και πριν τον κατάλογο των ονομάτων, διαβάζουμε:

«Besides these criminals who, as members of the 10th Reconnaissance Squad executed thousands of Bosniaks from Srebrenica, were mentioned and the following members of the ‘death squads’:
Vlasenicani […] Greek Angelos Latsios […]»
(«Pored nabrojanih zlocinaca koji su kao pripadnici Desetog diverzantskog odreda strijeljali hiljade srebrenickih Bosnjaka, spominju se i sljedeci pripadnici ovog ‘odreda smrti’: Vlasenicani […] Grk Angelos Latsios», όπου ‘odreda smrti’ σημαίνει ‘αποσπάσματα θανάτου’, ‘death squads’ και όπου ‘Vlasenicani’ μεταφράζεται ελεύθερα ‘Βλασενιτσιώτες’).

Οπως μπορείτε να δείτε στο τμήμα που είναι ‘μαρκαρισμένο’, το όνομα ‘Grk Angelos Latsios’ υπάρχει δύο φορές. Την δεύτερη παρεμβάλλεται το όνομα ‘Panagiotis‘. Δεν γνωρίζουμε αν είναι το ψευδώνυμο ή αν είναι το πατρώνυμο· λογικά πρέπει να είναι το δεύτερο.

Εχουμε βρει τα σχετικά έγγραφα, στα σερβικά και μεταφρασμένα στα αγγλικά. Οπως μπορείτε να δείτε εδώ στο οργανόγραμμα με την δομή του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ, κάτω δεξιά στη δεύτερη διμοιρία που διοικούσε ο στυγερός δολοφόνος Franc Kos, το όνομα ‘Αγγελος Λάτσιος’ φιγουράρει 14ο από την αρχή ενώ 6ο από το τέλος βρίσκεται το όνομα του Stanko Kojic. Σημειώστε πως το αστεράκι δίπλα στο όνομα του Λάτσιου σημαίνει πως ήταν επιβεβαιωμένα μέλος της συμμορίας-διμοιρίας.

Σελίδα 42 της αγγλικής έκδοσης ή σελίδα 36 της σερβικής έκδοσης. Από την έκθεση του Humanitarian Law Center με τίτλο 'Dossier The 10th Sabotage Detachment of the Main Staff of the Army of Republika Srpska', έκδοση Humanitarian Law Center, Αύγουστος 2011, στα αγγλικά ή Fond za Humanitarno Pravo, 'Dosije 10. Diverzantski Odred Glavnog staba vojske Republike Srpske', 2011, στα σερβικά. Το οργανόγραμμα της 'επαγγελματικής' μισθοφορικής αδίστακτης militia. Ο συμπατριώτης μας φαίνεται είχε μεγάλους στόχους, να γίνει κανονικός μισθοφόρος και να πληρώνεται με το κεφάλι. Το όνομά του, 'Latias Angelos', 'Λάτσιος Αγγελος' φιγουράρει 14ο από την αρχή στο κάτω δεξιά κουτάκι με όλα τα ονόματα της δεύτερης συμμορίας-διμοιρίας, ενώ 6ο από το τέλος βρίσκεται το όνομα του Stanko Kojic. Βλέπουμε, επίσης, στις υψηλότερες θέσεις όλη την ιεραρχία, Μλάντιτς, Tolimir, Salapura, Beara, Pelemis, Franc Kos κ.ο.κ. Σημειώστε πως το αστεράκι δίπλα στο όνομα του Λάτσιου σημαίνει πως ήταν επιβεβαιωμένα μέλος της συμμορίας-διμοιρίας. Κλικ για μεγέθυνση. — Σελίδα 42 της αγγλικής έκδοσης ή σελίδα 36 της σερβικής έκδοσης. Από την έκθεση του **Humanitarian Law Center** με τίτλο ‘Dossier The 10th Sabotage Detachment of the Main Staff of the Army of Republika Srpska’, έκδοση Humanitarian Law Center, Αύγουστος 2011, στα αγγλικά ή Fond za Humanitarno Pravo, ‘Dosije 10. Diverzantski Odred Glavnog staba vojske Republike Srpske’, 2011, στα σερβικά. Το **οργανόγραμμα** της ‘επαγγελματικής’ μισθοφορικής αδίστακτης militia. Ο συμπατριώτης μας φαίνεται είχε μεγάλους στόχους, να γίνει κανονικός μισθοφόρος και να πληρώνεται με το κεφάλι.
Το όνομά του, **‘Latias Angelos’**, ‘Λάτσιος Αγγελος’ φιγουράρει 14ο από την αρχή στο κάτω δεξιά κουτάκι με όλα τα ονόματα της δεύτερης συμμορίας-διμοιρίας, ενώ 6ο από το τέλος βρίσκεται το όνομα του Stanko Kojic. Βλέπουμε, επίσης, στις υψηλότερες θέσεις όλη την ιεραρχία, Μλάντιτς, Tolimir, Salapura, Beara, Pelemis, Franc Kos κ.ο.κ. Σημειώστε πως το αστεράκι δίπλα στο όνομα του Λάτσιου σημαίνει πως ήταν επιβεβαιωμένα μέλος της συμμορίας-διμοιρίας.
Κλικ για μεγέθυνση.

Σημειώστε, επίσης, στο σημείο αυτό ότι αυτή η δεύτερη συμμορία-διμοιρία αυτής της μονάδας ονομαζόταν με το οικείο όνομα ‘Vlasenica Platoon’, και είχε τη βάση της κι αυτή στο στρατόπεδο που στρατωνιζόταν και η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά στη Βλασένιτσα. Μάλιστα, το ίδιο διάστημα που εντάχτηκε η ΕΕΦ οργανικά στο Σώμα Στρατού Ντρίνα, τον Μάρτιο του 1995, βρισκόταν σε εξέλιξη η δεύτερη σειρά εκπαίδευσης «σε ειδικές τακτικές και στον ανορθόδοξο πόλεμο» των δολοφόνων του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ, στις ίδιες ακριβώς εγκαταστάσεις.
Διόλου απίθανο, λοιπόν οι συμμορίες των Milorad ‘Miso’ Pelemis, Franc Kos και Stanko Kojic να μοιράστηκαν με τους Ελληνες την ανάλογη «τεχνογνωσία» που τους επέτρεψε να είναι τόσο «αποτελεσματικοί» κατά την προέλαση προς το κέντρο της Σρεμπρένιτσα, στις 11/07/1995. Οπως μπορείτε να δείτε και στο απόσπασμα από την έκθεση της οργάνωσης Humanitarian Law Center με τίτλο ‘Dossier The 10th Sabotage Detachment of the Main Staff of the Army of Republika Srpska’, έκδοση Humanitarian Law Center, Αύγουστος 2011, (που, παρεμπιπτόντως, πρόκειται για ένα συγκλονιστικό κείμενο που διαβάζεται με μεγάλη δυσκολία), έτσι απλά βρήκαν μπροστά τους έναν Μουσουλμάνο, πιθανώς ΑμΕΑ που είχε ξεμείνει στην πόλη και έτσι απλά του έκοψαν το λαιμό από πίσω και μετά έβγαζαν φωτογραφίες.

Σελίδα 15 της αγγλικής έκδοσης. Από την έκθεση της οργάνωσης Humanitarian Law Center με τίτλο 'Dossier The 10th Sabotage Detachment of the Main Staff of the Army of Republika Srpska', έκδοση Humanitarian Law Center, Αύγουστος 2011. Στο σημείο 34 μιλάει για την καταστροφή του τζαμιού και στο σημείο 36 περιγράφει τις συναντήσεις όλων των μεγαλοστελεχών (Ratko Mladic, Radislav Krstic, Milenko Zivanovic, Vujadin Popovic, Vinko Pandurevic κά) να αλληλοσυγχαίρονται μεταξύ τους και να συγχαίρουν τους ψυχρούς δολοφόνους. Προσέξτε και το σημείο 33, του έκοψε εν ψυχρώ με μια κίνηση το λαιμό. — Σελίδα 15 της αγγλικής έκδοσης. Από την έκθεση της οργάνωσης **Humanitarian Law Center** με τίτλο ‘Dossier The 10th Sabotage Detachment of the Main Staff of the Army of Republika Srpska’, έκδοση Humanitarian Law Center, Αύγουστος 2011. Στο σημείο 34 μιλάει για την **καταστροφή του τζαμιού** και στο σημείο 36 περιγράφει τις συναντήσεις όλων των μεγαλοστελεχών (Ratko Mladic, Radislav Krstic, Milenko Zivanovic, Vujadin Popovic, Vinko Pandurevic κά) να αλληλοσυγχαίρονται μεταξύ τους και να συγχαίρουν τους ψυχρούς δολοφόνους. Προσέξτε και το σημείο 33, **του έκοψε εν ψυχρώ με μια κίνηση το λαιμό**.

Εχουμε κατορθώσει και έχουμε βρει φιλμ στο οποίο να να απεικονίζονται όλοι οι παραπάνω, παρουσία μάλιστα του Σερβοβόσνιου διοικητή της ΕΕΦ Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς, όταν σε μία τελετή στο στρατόπεδο των Ελλήνων εθελοντών, ο στρατηγός Radislav Krstic (καταδικασμένος σε 46 χρόνια φυλάκιση) τους παρέδωσε τη σημαία, μετάλλια και καινούργια όπλα.

ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ του XYZ Contagion: Τελετή στο στρατόπεδο στη Vlasenica, 14 Οκτωβρίου 1995, μετά τη Σρεμπρένιτσα, στην επέτειο του ενός έτους από τη δημιουργία της μονάδας. Ο στρατηγός Radislav Krstic δίνει τη σημαία -και καινούργια όπλα- στο μισθοφορικό 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ (10 Diverzantski Odred, 10th Sabotage Detachment) των ψυχρών εκτελεστών Milorad ‘Miso’ Pelemis, Franc Kos και Stanko Kojic, δηλαδή των πιο απάνθρωπων και αιμοσταγών εκτελεστών και εγκληματιών πολέμου (πέντε μάρκα το κεφάλι). Οι οκτώ που συμμετείχαν στη μαζική σφαγή στο Branjevo, και ανάμεσά τους και οι Franc Kos, Stanko Kojic, Aleksandar Cvetkovic και Drazen Erdemovic πήραν όλοι έκτακτη προαγωγή και διακρίσεις ενώ και ολόκληρη η μονάδα τιμήθηκε με αριστείο για την επιτυχή ολοκλήρωση όλων των αποστολών που της ανατέθηκαν. Πίσω δεξιά, ακουμπισμένοι στο όχημα, ο Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς και άλλοι δύο που θα μπορούσαν να είναι από την ΕΕΦ. Διόλου απίθανο ανάμεσα στους τιμώμενους σφαγείς να βρίσκεται και το μέλος της ΕΕΦ Αγγελος Λάτσιος, το μοναδικό Ελληνόπουλο που το όνομά του φιγουράρει στις λίστες με τα ονόματα των μελών του πιο αιμοσταγούς μισθοφορικού Αποσπάσματος Θανάτου του σερβοβοσνιακού στρατού.

Τέλος, για επιβεβαίωση και μόνο, να αναφέρουμε ότι μια γερμανική ιστοσελίδα που ειδικεύεται στη συγκέντρωση πληροφοριών και intelligence, επιβεβαιώνει ότι στο 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ υπηρετούσαν δύο Ελληνες, εκ των οποίων ο ένας ήταν ο ‘Λάτσιος Αγγελος’ (πιθανόν του Παναγιώτη).

«Zur Einheit gehorten auch zwei Griechen […]. Einer dieser beiden Griechen war Latsios (Panagitosa) Angelos».
http://bosnopolitan.blogspot.gr/2014/04/das-serbische-killerkommando-10do.html

Οι γλυκύτατες φάτσες των Franc Kos (επάνω) και Stanko Kojic. Μπορείτε να παίξετε και κουίζ με τους φίλους σας: Ποιους μπράβους και ανθρώπους της νύχτας, που έτυχε να γίνουν βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου σας θυμίζουν;;; — Οι γλυκύτατες φάτσες των **Franc Kos** (επάνω) και **Stanko Kojic**. Μπορείτε να παίξετε και κουίζ με τους φίλους σας: Ποιους μπράβους και ανθρώπους της νύχτας, που έτυχε να γίνουν βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου σας θυμίζουν;;;

[Σ.Σ.: Μικρή σημείωση: Το γεγονός πως στην προηγούμενη γερμανική ιστοσελίδα υπάρχει μια αναφορά πως ο Jugoslav Petrusic, ένα σκοτεινό πρόσωπο, μισθοφόρος και διπλός πράκτορας που κατηγορήθηκε ότι ετοίμαζε τη δολοφονία του Μιλόσεβιτς μαζί με τον δοικητή του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ Milorad Pelemis, αποκάλυψε ότι οι δύο αυτοί Ελληνες ήταν «πράκτορες της CIA», δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη. Κι αυτό, όχι διότι μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ή να διαψεύσουμε αυτή την πληροφορία -δεν γνωρίζουμε, και δεν θέλουμε να γνωρίσουμε αυτά τα χωράφια. Αλλά διότι στον γιουγκοσλαβικό εμφύλιο ήταν κάτι πολύ συνηθισμένο όλοι να κατηγορούν όλους σαν πράκτορες ή ενεργούμενα ξένων μυστικών υπηρεσιών. Αξιωματούχοι που αντιμετώπιζαν ευθύνες και κατηγορίες για ανάρμοστες πράξεις, πολύ συχνά έριχναν την ευθύνη σε τρίτους και κατώτερους ιεραρχικά, κατηγορώντας τους για πράκτορες σε διατεταγμένη υπηρεσία και για προβοκάτσιες. Λ.χ. ο Σέσελι, κάποιοι στρατηγοί του σερβοβοσνιακού στρατού και η υπεράσπιση του Μιλόσεβιτς κατηγόρησαν για πράκτορα των Γάλλων τον Pelemis, έτσι ώστε να φορτώσουν σ’ αυτόν τις σφαγές στην Σρεμπρένιτσα. Και ο Petrusic, επίσης, κατηγορήθηκε (καλά, αυτός ήταν κιόλας, δεν το έκρυβε) σαν πράκτορας τρίτης χώρας. Αν κατηγορούνται στ’ αλήθεια οι δύο Ελληνες για πράκτορες, ούτε που θέλουμε να φανταστούμε τι είδους πράξεις προσπαθούν κάποιοι να καλύψουν με τους ισχυρισμούς αυτούς. Είναι γεγονός, πάντως, πως όταν το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ διαλύθηκε την άνοιξη του 1996 και τα συμβόλαια των μισθοφόρων είχαν λήξει, οι ίδιοι άνθρωποι έστησαν κατόπιν μια μισθοφορική ‘μαύρη εταιρεία-επιχείρηση’ με το όνομα ‘Drina Prom’ και με δραστηριότητα στον ίδιο χώρο που κινούνται και οι μυστικές υπηρεσίες. Αργότερα ονομάστηκε ‘Pauk’ (‘Αράχνη’). Σ’ αυτή την ομάδα ο τύπος της χώρας χρέωσε την ανεξιχνίαστη δολοφονία του Κροάτη πολιτικού Jozo Leutar το 1999, και σύμφωνα με την έκθεση του έγκυρου Humanitarian Law Center, αυτή η εταιρεία-ιδιωτικός στρατός είχε παρουσία στο Κόσοβο, στο Ζαΐρ, στην Αλγερία και αλλού. Ωσπου στράφηκαν ο ένας εναντίον του άλλου και άρχισαν να αλληεξοντώνονται και να κρύβονται, αφού ήταν καταζητούμενοι τόσο από τη Χάγη για εγκλήματα πολέμου, όσο και από την Αστυνομία για κοινές ποινικές υποθέσεις, αλλά και μεταξύ τους, ο ένας έψαχνε να σκοτώσει τον άλλο. Μ’ αυτούς τους ανθρώπους έκανε πραγματικότητα τη φιλοδοξία του να γίνει επαγγελματίας στρατιώτης ο συμπατριώτης μας Αγγελος Λάτσιος από την ΕΕΦ].

Πηγές:
– Humanitarian Law Center, Dossier The 10th Sabotage Detachment of the Main Staff of the Army of Republika Srpska, έκδοση Humanitarian Law Center, Αύγουστος 2011, σ. 42, και στα σερβικά Fond za Humanitarno Pravo, Dosije 10. Diverzantski Odred Glavnog staba vojske Republike Srpske, 2011, σ. 36. Διαβάστε την συγκλονιστική έκθεση εδώ:
https://xyzcontagion.wordpress.com/?attachment_id=5252
– Tenth Reconnaissance Squad executors of Bosniaks, ιστότοπος Vlasenica.info, 30/07/2009
http://www.vlasenica.info/index.php?option=com_content&view=article&id=445:deseti-diverzantski-odred-egzekutori-bosnjaka&catid=1:najnovije&Itemid=2
https://archive.is/ltpO5#selection-637.148-666.66
– Για το συνέδριο του 2009, εδώ:
http://www.bosnjaci.net/prilog.php?pid=34833
https://archive.is/IThXh#selection-821.1-827.168

— $$$ Σε ποιο βαθμό ήταν εθνικοσοσιαλιστική η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά ΕΕΦ;;; Εξαγωγή Χρυσαυγιτισμού σε ‘πατριωτικό περιτύλιγμα’ – «Για τη Λευκή Φυλή και την Ορθοδοξία, ενάντια στον Τούρκο και στον Εβραίο υπάνθρωπο»

Η μεγαλύτερη, όμως, κατηγορία (χωρίς να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο κάποιοι να ανήκαν σε υποσύνολα σε περισσότερες από μία κατηγορίες) ήταν οι επαγγελματίες και οι εραστές των όπλων: Κάποιοι που πήγαιναν με το όνειρο να γίνουν μισθοφόροι, κάποιοι ήδη μισθοφόροι με προϋπηρεσία στους πολέμους της Αφρικής, πρώην καταδρομείς που ήθελαν να γευτούν πραγματικές μάχες, κάποιοι μαφιόζοι, κάποιοι στις ευρύτερες μπίζνες των ‘security’, κάποιοι μποντιμπιλντεράδες και φουσκωτοί (ή φουσκωμένοι) από τα γυμναστήρια, και ανάμεσά τους εραστές των αναβολικών, όμως η πολυπληθέστερη ομάδα ήταν όσοι πήγαιναν εκεί λόγω ‘ιδεολογίας’. Φυσικά, δεν είναι κανένα μεγάλο μυστικό πως αυτές οι κατηγορίες όλες είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Κάποιοι -πολύ λίγοι- δήλωναν απλά ‘πατριώτες’, οι περισσότεροι, όμως, ήταν ‘εθνικιστές/υπερεθνικιστές/εθνικοσοσιαλιστές’. Και υπήρχαν, φυσικά και μέλη της Χρυσής Αυγής. Οχι μόνο απλά μέλη ή στον περίγυρο της ναζιστικής γκρούπας, αλλά και μέλη της Κεντρικής της Επιτροπής [Σ.Σ.: Το ποιος θεωρείται μέλος της ναζιστικής οργάνωσης είναι μια πολύ περίπλοκη ιστορία: Μέλος είναι μόνο όποιος έχει περάσει από όλα τα στάδια μύησης: Κατά την εσωτερική τους κρυφή πρακτική και κρυφή ιεραρχία -και πραγματική ηγεσία- μέλη είναι μόνο όσοι έχουν ορκιστεί και έχουν πάρει το ‘χρίσμα’ μετά από ‘δοκιμασίες’ (μεταξύ των οποίων, επιθέσεις σε ανύποπτους ‘εχθρούς της ράτσας’) και ‘τελετές μύησης’. Η πρακτική αυτή θυμίζει τόσο τη Μαφία, όσο και τα πολλά και διάφορα μυστικιστικά και εθνοσοσιαλιστικά ‘τάγματα’, από τα οποία εμπνέονται οι ιδρυτές και τα μεγαλοστελέχη της εγκληματικής οργάνωσης. Τα έχουμε γράψει όλα αυτά, εδώ «Χρυσή Αυγή: Η κρυφή ιεραρχία, η πραγματική ηγεσία, το ‘χρίσμα’ για τα μυημένα μέλη και οι δοκιμασίες πριν τις τελετές μύησης (επιθέσεις σε ανύποπτους ‘εχθρούς της ράτσας’), Σειρά άρθρων: Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά #03»].

Από την έναρξη της κυκλοφορίας της εφημερίδας τους, το 1992, η υποστήριξη στους Σέρβους και το μίσος για τους Μουσουλμάνους ήταν εμφανή. Οχι όμως και για τους Σλοβένους και τους Κροάτες· με τους απογόνους των Ustashi κρατούσαν διακριτική στάση, διότι το (ναζιστικό) αίμα νερό δεν γίνεται.

Περιοδικό Χρυσή Αυγή, τχ#64, Ιούλιος 1991, 'Ο δρόμος της Σλοβενίας είναι ο δρόμος της Ιστορίας!'. Η υποστήριξη προς τους Σλοβένους και τους Κροάτες δείχνει ότι ο (ναζιστικός) βήχας δεν κρύβεται. Απόσπασμα: «Βλέπουμε με συμπάθεια την τιτάνια μάχη των Σλοβένων και Κροατών για ελευθερία όχι μόνο γιατί έχουν μαζί τους τα δίκαια της Ιστορίας, αλλά γιατί πιστεύουμε ακόμη ότι μακροπρόθεσμα η αποδυνάμωση της Γιουγκοσλαβίας ωφελεί την Πατρίδα μας». Τρικυμία εν κρανίω, δεν ξέρουν τι τους γίνεται, κυριολεκτικά. — Περιοδικό Χρυσή Αυγή, τχ#64, Ιούλιος 1991, ‘Ο δρόμος της Σλοβενίας είναι ο δρόμος της Ιστορίας!’. Η υποστήριξη προς τους Σλοβένους και τους Κροάτες δείχνει ότι ο (ναζιστικός) βήχας δεν κρύβεται. Απόσπασμα: «Βλέπουμε με συμπάθεια την τιτάνια μάχη των Σλοβένων και Κροατών για ελευθερία όχι μόνο γιατί έχουν μαζί τους τα δίκαια της Ιστορίας, αλλά γιατί πιστεύουμε ακόμη ότι μακροπρόθεσμα η αποδυνάμωση της Γιουγκοσλαβίας ωφελεί την Πατρίδα μας». **Τρικυμία εν κρανίω**, δεν ξέρουν τι τους γίνεται, κυριολεκτικά.

Πίσω από όλα, βέβαια, και πίσω από τους Αμερικανούς, και πίσω από το ΝΑΤΟ, και πίσω από τη Ρωσία (τότε) κρύβονταν οι Εβραίοι, διότι ο Σιωνισμός είναι ο αιώνιος εχθρός του Ελληνισμού, και συνεπώς και της Ορθοδοξίας, και κατά συνέπεια και εχθρός των Σέρβων, και ούτω καθ’ εξής, να μην επεκτεινόμαστε, τώρα.

1994, Αθήνα, Πρεσβεία Σερβίας, Διαδηλώσεις της Χρυσής Αυγής υπέρ των Σέρβων. Στην επάνω φωτογραφία διακρίνεται και ένα χαρακτηριστικό πρωτοσέλιδο της εφημερίδας τους με τίτλο: «Σφαγή ετοιμάζουν στη Βοσνία»

Ετσι, η ναζιστική οργάνωση, σε συνεργασία με Σέρβους νεοναζί, έκανε συχνά διαδηλώσεις, στην Αθήνα έξω από την Πρεσβεία της Αθήνας, ενώ έστελνε και στελέχη της στο Βελιγράδι για κοινά συλλαλητήρια με τους Σέρβους ομοϊδεάτες τους. ‘Η λύση είναι μία, σύνορα με τη Σερβία’, ήταν το σύνθημα, που δονούσε την ελληνική ψυχή σχεδόν όλων, και όχι μόνο των εθνικοσοσιαλιστών και των ακροδεξιών. Η ‘λαβίδα Σαμαρά’, εκείνο το θεωρητικό (ευτυχώς!) παρανοϊκό σχήμα με το οποίο κάποιοι ελαφρόμυαλοι θα μας έβαζαν σε περιπέτειες, ευτυχώς δεν προχώρησε στην μεγάλη του, την εθνική μορφή. Σε μικρή κλίμακα, όμως, οι «κοινοί εχθροί» Ελλήνων και Σέρβων στα Βαλκάνια θα την ένιωθαν στο πετσί τους.

Αθήνα, Πρεσβεία Σερβίας, 1994. Διαδήλωση Χρυσής Αυγής. Με σερβικές και ελληνικές σημαίες ενάντια στα ΜΑΤ

Ιούνιος 1995, Βελιγράδι, Παρέλαση Ελλήνων Χρυσαυγιτών με ελληνικές σημαίες, γιορτάζουν την επέτειο της μάχης του Κοσσυφοπεδίου μαζί με Σέρβους ομοϊδεάτες τους

ΣΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ: Κοινές σερβοχρυσαυγίτικες διαδηλώσεις την περίοδο 1994-1995. Στην Πρεσβεία της Σερβίας στην Αθήνα και στο Βελιγράδι.

# Η ναζιστική οργάνωση θεωρούσε την συμμετοχή των στελεχών της στο εγχείρημα αυτό προνομιακό πεδίο προπαγάνδας κι έτσι το διαφήμιζε εντατικά. Ο ‘κράχτης’ αυτός ήταν μια τρίτη καλή ευκαιρία για να εμφανιστούν στο πολιτικό σκηνικό οι ναζιστές, στα μάτια ενός κοινού που είχε εθιστεί στην αντιFYROM υστερία, στον εθνικισμό, στις θεωρίες περί ‘μουσουλμανικού τόξου’ και στις θεωρίες συνωμοσίας περί ‘έθνους ανάδελφου’, που τελικά δεν ήταν και τόσο ανάδελφο, αφού βαθύ κράτος και Εκκλησία ετοίμαζαν ‘ορθόδοξο τόξο’ με άξονα Ελλάδα-Σερβία και πιθανούς συμμάχους Βούλγαρους, Ρουμάνους και υπό προϋποθέσεις Ορθόδοξους της Αλβανίας -όχι όμως και με ‘τους Σκοπιανούς’, παρότι ορθόδοξοι κι εκείνοι. Οι προηγούμενες δύο ήταν η αντιμεταναστευτική σπέκουλα, λόγω της εισροής μεταναστών από τις ανατολικές χώρες και η υστερία γύρω από το Μακεδονικό. Ετσι φρόντισε να διαφημίσει αυτή την ανέλπιστη ευκαιρία από πολύ νωρίς. Ηδη πριν από τα γεγονότα της Σρεμπρένιτσα, είχε αφιερώσει αρκετά κείμενα στα μέλη της και στα στελέχη της που πήγαν ‘στο μέτωπο’ στο πλευρό των Σέρβων φασιστών τσέτνικ. Ενα πρωτοσέλιδο της εφημερίδας τους, στις 02/07/1995:

Πρωτοσέλιδο εφημερίδας Χρυσή Αυγή, 02/07/1995, τχ #110, Πολεμώντας στη Βοσνία, Εθελοντές στο πλευρό των Σέρβων.

# Αλλά και ο αποχωρήσας πρώην υπαρχηγός Χάρης Κουσουμβρής, του οποίου ο αδελφός και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της ΧΑ, Σωκράτης Κουσουμβρής είχε πάει εκεί από τους πρώτους, υπογραμμίζει στο βιβλίο του το 2004 την συμβολή της οργάνωσης, όχι απλά σε επίπεδο απλών μελών, αλλά σε επίπεδο στελεχών και μελών της της Κεντρικής Επιτροπής:

«Οι εθελοντές ήταν όχι απλά μέλη αλλά στελέχη της Κεντρικής Επιτροπής».

Από το βιβλίο του Χάρη Κουσουμβρή 'Γκρεμίζοντας το μύθο της Χρυσής Αυγής', εκδόσεις Ερεβος, Πειραιάς, 2004· «Οι εθελοντές ήταν όχι απλά μέλη αλλά στελέχη της Κεντρικής Επιτροπής». — Από το βιβλίο του Χάρη Κουσουμβρή ‘Γκρεμίζοντας το μύθο της Χρυσής Αυγής’, εκδόσεις Ερεβος, Πειραιάς, 2004· «Οι εθελοντές ήταν όχι απλά μέλη αλλά στελέχη της Κεντρικής Επιτροπής».

# Μια συνέντευξη με δύο χρυσαυγίτες δημοσιεύτηκε και αναδημοσιεύτηκε αρκετές φορές στα έντυπά τους. Δηλώνει χαρακτηριστικά ο (όχι και τόσο) ανώνυμος χρυσαυγίτης:

«Θα έλεγα πως η μεγάλη -συντριπτική- πλειοψηφία των Ελλήνων εθελοντών είναι λιγότερο ή περισσότερο συνειδητοποιημένοι εθνικιστές. Εξαιρούνται δυο-τρεις […] Πολλοί απ’ αυτούς αγόραζαν και την εφημερίδα και το περιοδικό μας. Υπήρχαν και υπάρχουν πολλοί χρυσαυγίτες εθελοντές, περισσότεροι από κάθε άλλη οργάνωση ή κόμμα»

ΔΚ, Πολεμώντας στη Βοσνία, Περιοδικό ΧΑ, τχ#088, Σεπτέμβριος 1995, σσ. 22-25

# Σε μια άλλη συνέντευξη με τους ίδιους εθελοντές στην εφημερίδα τους στις 28/07/1995, είναι κάτι παραπάνω από σαφείς σχετικά με το ποιος είναι «ο πραγματικός εχθρός» τον οποίο φαντάζονται ότι πολεμούν. Οχι ασφαλώς οι Βόσνιοι Μουσουλμάνοι:

«Ο πραγματικός εχθρός είναι ο μεγάλος, ο αιώνιος ο ύπουλος. Ο πραγματικός εχθρός δεν είναι οι Τούρκοι, ή οι όποιοι μουσουλμάνοι, ή οι Αλβανοί, οι Σκοπιανοί ή οι όποιοι άλλοι. Είναι το παγκόσμιο σιωνιστικό κατεστημένο».

Δεν ήταν όλοι ανώνυμοι. Προφανώς κατόπιν εντολής του Φίρερ, και για επικοινωνιακούς λόγους, έβγαιναν δημόσια. Τους θυμόμαστε απ’ την τηλεόραση, αλλά και από το βιβλίο του Νίκου Χασαπόπουλου, σ. 100, πληροφορούμαστε και για τα εξής μέλη της ναζιστικής οργάνωσης που συμμετείχαν στην ΕΕΦ:

– Μαυρογιαννάκης Μιχάλης
– Κιτρινιάρης Χρήστος
– Μπέλμπας Απόστολος [Σ.Σ.: Φοβερή σύμπτωση, Μπέλμπας Απόστολος ονομάζεται ο σημερινός γραμματέας ΤΟ Τρίπολης της Χρυσής Αυγής, ο οποίος ήταν και υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος Αρκαδίας, στις περιφερειακές εκλογές του Μαΐου του 2014].
– Κουσουμβρής Σωκράτης, ο αδερφός του τότε υπαρχηγού της ναζιστικής γκρούπας. Ηταν τότε υπάλληλος του ΟΤΕ, όπως είχε δηλώσει σε μια συνέντευξή του στην εφημερίδα Εθνος, όταν έλαβε κρυφά από τους γονείς του (το ίδιο ακριβώς που ‘περιέργως’ έχουν ομολογήσει κι άλλοι πολλοί εθελοντές), την απόφαση να πάει στη Βοσνία. Εφυγε κρυφά και απ’ τη δουλειά του, πήγε εκεί, και τον βρίσκουμε σχεδόν σε όλες τις φωτογραφίες της πρώτης περιόδου της ΕΕΦ. Υποτίθεται ότι όχι μόνο έλαβε μέρος σε μάχες αλλά και ότι τραυματίστηκε κιόλας σε μια απ’ αυτές, στη Μαγιεβίτσα, κι έτσι εξηγούνται και οι πολλές φωτογραφίες με τις πατερίτσες. Στην πραγματικότητα τραυματίστηκε από θραύσμα όλμου την μοναδική φορά που αποφάσισε να βγει έξω από την περιοχή στην οποία τους είχαν διατάξει να παραμένουν, τότε την άνοιξη του 1995.

# Γρήγορα, οι εθελοντές χρυσαυγίτες θα γίνουν σούπερ-σταρ της περιθωριακής και ανυπόληπτης τηλεόρασης και των λαθρόβιων εντύπων. Με μια σειρά συνεντεύξεων σε μικρά κυρίως μέσα (λ.χ. εφημερίδες Νίκη, Αδέσμευτος Τύπος, αργότερα Espresso) αλλά και καλεσμένοι στα ανυπόληπτα παράθυρα της τηλεόρασης, που τότε περνούσαν την χρυσή εποχή τους, οι επώνυμοι χρυσαυγίτες προπαγανδίζουν ανενόχλητοι και χωρίς αντίλογο (αντίθετα: με εγκωμιαστικό σχολιασμό ‘εθνικής ανατάσεως’ για τη δράση τους και με υμνητικές αναφορές από την πλευρά των τηλεπαρουσιαστών):

Το στέλεχος της ΧΑ Μιχάλης Μαυρογιαννάκης διευκρινίζει απαντώντας στην ερώτηση τι ακριβώς τον ώθησε να πάει στον πόλεμο, στο δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΪ, στις 09/08/1995:

«Λόγοι υπήρχαν πολλοί. Κύριος λόγος, όμως, ήταν ιδεολογικός. Εγώ, όπως και πολλοί άλλοι Ελληνες εθελοντές, ανήκουμε σε ένα συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, συγκεκριμένα ανήκουμε στη Χρυσή Αυγή, κι αυτός ήταν ο κύριος λόγος που ανεβήκαμε επάνω».

Ο Αποστόλης Μπέλμπας συμπληρώνει στην ίδια συνέντευξη:

«Αγωνιζόμαστε για μια Μεγάλη Ελλάδα σε μια ελεύθερη Ευρώπη δίχως μουσουλμάνους και αμερικανοσιωνιστές».

Ο Χρήστος Κιτρινιάρης, στο ίδιο μοτίβο, δίνει συνέντευξη στον μετέπειτα υπουργό της ΝΔ Κώστα Γκιουλέκα στον τηλεοπτικό σταθμό TV-100 της Θεσσαλονίκης, Ιανουάριος 1996· βλ. και εφημερίδα ΧΑ, 19/01/1996:

«Ο πρώτος λόγος που θέλησα να συμμετάσχω σε αυτόν τον πόλεμο ήταν ότι ήθελα να βρεθώ πρόσωπο με πρόσωπο με τους εχθρούς -μουσουλμάνους- που έχουν καταδυναστεύσει το έθνος μας εδώ και αιώνες, και ο δεύτερος ότι ήθελα να γευτώ μια εμπειρία ενός πολέμου που πιστεύω ότι πολύ σύντομα θα κατέβει στα σύνορά μας».

Στην ίδια συνέντευξη, ο Απόστολος Μπέλμπας:

«Οι λόγοι που με οδήγησαν στην απόφαση να συμμετάσχω στον πόλεμο είναι ότι κι εγώ, όπως και τα άλλα παιδιά, είχαμε καλή γνώση της Ιστορίας και της παραδοσιακής φιλίας με τους Σέρβους. Από την άλλη μεριά, ομολογώ ότι πάντα είχα μια έφεση προς την περιπέτεια».

# Ξεχωριστή (και ουσιαστικά άγνωστη περίπτωση, μέχρι στιγμής, αποτελούσε ο Σπύρος Τζανόπουλος, ένας 25χρονος τότε φοιτητής από την Πάτρα και λοχίας της ΕΕΦ. Ηταν κι αυτός στέλεχος της Χρυσής Αυγής και αρθρογράφος στο εθνικοσοσιαλιστικό περιοδικό Αντίδοτο. Στις παρακάτω φωτογραφίες τον βλέπουμε ντυμένο στην τρίχα σαν μοντελάκι, με τα καινούργια στρατιωτικά του ρούχα, collection-creation, που μόλις είχε αγοράσει, ειδικά για την ‘εκστρατεία’ του στα Βαλκάνια. Οι δύο φωτογραφίες είναι από τον Ιούνιο του 1995, από το Βελιγράδι. Είχε μαθευτεί ότι εκεί, στο ξενοδοχείο Beograd, θα κατέληγε μια αποστολή από την Ελλάδα, ένα ‘Καραβάνι Αλληλεγγύης’ όπως ακούγαμε να τα ονομάζουν τότε, κι ο ποζεράς χρυσαυγίτης δεν έχασε την ευκαιρία. Κάμερες, φωτογράφοι, φώτα, δημοσιογράφοι, κόσμος και κοσμάκης, οπότε σκέφτηκε -υποθέτουμε- ο top military model νεοναζί να παρουσιάσει τον εαυτό του εκεί, και να τον μοστράρει καταλλήλως, να μην πάνε χαμένα και τα χρήματα που έδωσε στο Μοναστηράκι για την καινούργια του στολή. Ο κόκκινος μπερές, προφανώς είναι αυθαίρετη επιλογή, όπως ακριβώς συνέβη και με τον Σπουργίτη στη συνέντευξη Παπαπέτρου, και με άλλους που φαίνονται στις προηγούμενες φωτογραφίες. Επειδή μπερέδες σε έντονα χρώματα χρησιμοποιούνται συνήθως από ειδικές μονάδες του στρατού, δεν μπορούσε το κομάντο να βολευτεί με κανένα ταπεινό τζόκεϊ ή δίκοχο. Είπαμε, είτε είμαστε οι top και οι κορυφαίοι στο παιχνίδι ‘πόλεμος’, είτε να μην το παίζουμε καθόλου. Οι δημοσιογράφοι που ήταν εκεί, αμέσως τον κατάλαβαν πως πρόκειται για σκληρό φασίστα, και έγινε και κάποιο επεισόδιο, μάλιστα, μαζί του. Εκτός απ’ όλα τα άλλα, ήθελε να ακολουθήσει το Καραβάνι και στον επόμενο σταθμό του, στη Μπάνια Λούκα, για να κάνει κι εκεί πασαρέλα, αλλά δεν τον ήθελαν μαζί τους.

Ξενοδοχείο Beograd στο Βελιγράδι, λίγο πριν την Σρεμπρένιτσα. Αποστολή με ‘Καραβάνι Αλληλεγγύης’ και δημοσιογράφους. Ο Σπύρος Τζανόπουλος, εκ μέρους της Χρυσής Αυγής δίνει το παρών σαν σε πασαρέλα ντυμένος στην τρίχα, εδώ όρθιος. [Σ.Σ.: Ευχαριστούμε τους ‘κόκκινους αντιρεπόρτερ’].

Ομως, πέρα από τα αστεία, ο συγκεκριμένος νεοναζί βρήκε ευήκοα ώτα σε κάποιους δημοσιογράφους, και δεν έχασε την ευκαιρία να προχωρήσει στην εθνικοσοσιαλιστική και ρατσιστική του προπαγάνδα, υπό τον μανδύα της γνωστής ‘ελληνικής αλληλεγγύης προς τους φίλους και αδελφούς ορθόδοξους Σέρβους’. Του πήραν δηλώσεις, λοιπόν, οι οποίες παίχτηκαν σε εκπομπές μεγάλες θεαματικότητας. Ακούστε τον, στο ρεπορτάζ του Φώτη Καρύδη για την πρωινή εκπομπή του καναλιού Mega, που είχε παρουσιαστεί με τον τίτλο ‘Ελληνας εθελοντής στον σερβοβοσνιακό στρατό’:

«Βλέποντας τον βρώμικο πόλεμο και παιχνίδι των μεγάλων δυνάμεων στα Βαλκάνια, αποφάσισα να ενταχτώ στις δυνάμεις του σερβικού στρατού. Πιστεύω ότι οι σχέσεις φιλίας Ελλάδας-Σερβίας είναι μονόδρομος. Μας συνδέει η Ορθοδοξία. Πρέπει να χτυπηθεί αυτό που πάει να δημιουργηθεί από τους Τούρκους, το μουσουλμανικό ή ισλαμικό τόξο».

ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ: Ξενοδοχείο Beograd στο Βελιγράδι, Ιούνιος, 1995, λίγο πριν την Σρεμπρένιτσα. Αποστολή με ‘Καραβάνι Αλληλεγγύης’ και δημοσιογράφους. Ο Σπύρος Τζανόπουλος, εκ μέρους της Χρυσής Αυγής δίνει το παρών σαν σε πασαρέλα, ντυμένος στην τρίχα σαν μοντελάκι, με τα καινούργια στρατιωτικά του ρούχα, collection-creation, που μόλις είχε αγοράσει, ειδικά για την ‘εκστρατεία’ του στα Βαλκάνια, και δίνει συνέντευξη σε πρωινή εκπομπή του Mega Channel, που είχε παρουσιαστεί με τον τίτλο ‘Ελληνας εθελοντής στον σερβοβοσνιακό στρατό’. Βρίσκοντας ευήκοα ώτα σε κάποιους δημοσιογράφους εκεί, δεν έχασε την ευκαιρία να προχωρήσει στην εθνικοσοσιαλιστική του προπαγάνδα, υπό τον μανδύα της γνωστής ‘ελληνικής αλληλεγγύης προς τους φίλους και αδελφούς ορθόδοξους Σέρβους’. Μικρή λεπτομέρεια: Αλλος ένας ο οποίος στην ερώτηση «πως αντέδρασαν οι γονείς σου όταν τους είπες ότι θα πας στον πόλεμο», απαντάει «Δεν το είπα στους γονείς μου».

Τα ίδια επανέλαβε και σε μεταγενέστερη συνέντευξή του στον ίδιο δημοσιογράφο, τον Φώτη Καρύδη, με τίτλο «Ηρθα να πολεμήσω στο πλευρό των Σέρβων», στην εφημερίδα Νίκη 21/07/1995. Μικρή λεπτομέρεια: Αλλος ένας ο οποίος στην ερώτηση «πως αντέδρασαν οι γονείς σου όταν τους είπες ότι θα πας στον πόλεμο», απαντάει «Δεν το είπα στους γονείς μου».

Ο Σπύρος Τζανόπουλος θα δηλώσει επίσης πως:

«Αν δεν πολεμούσα τους 15.000 εισαγόμενους μουτζαχεντίν, θα αναγκαζόμουν να το κάνω αυτό στην Ελλάδα»

Οταν βρίσκεται σε φιλικότερο περιβάλλον, όπως σε αυτό της εφημερίδας Ελεύθερη Ωρα, γίνεται πιο συγκεκριμένος και δίνει ευκρινέστερο ‘ιδεολογικό’ στίγμα. Ο εθνικοσοσιαλιστής λοχίας της ΕΕΦ και στέλεχος της Χρυσής Αυγής, που μετείχε στην επίθεση κατά της Σρεμπρένιτσα, όπως είδαμε και στην αρχή του κειμένου, εξηγεί στην εφημερίδα Ελεύθερη Ωρα, στις 25/09/1995, τις θέσεις της Χρυσής Αυγής περί «ισλαμικού τόξου, Λευκής Φυλής και Ορθοδοξίας» και δηλώνει χαρακτηριστικά σε άψογη χρυσαυγίτικη γλώσσα με άρτιο μιχαλολιάκειο λεξιλόγιο:

«Η Ευρώπη ανήκει στους Λευκούς και τους Χριστιανούς. Πολεμάμε για μια Μεγάλη Ελλάδα σε μια Ελεύθερη Ευρώπη, σε μια Ευρώπη ελεύθερη από μουσουλμάνους και σιωνιστές. Το Βατικανό, οι σιωνιστές, οι Γερμανοί και οι Αμερικάνοι συνωμοτούν ενάντια στα ορθόδοξα έθνη. Ο επόμενος στόχος τους μετά την Σερβία, θα είναι η Ελλάδα».

Λίγο αργότερα, ο Τζανόπουλος, σαν στέλεχος (προφανώς μέλος της Κεντρικής Επιτροπής) της Χρυσής Αυγής και επίτιμο πρόσωπο σε πανηγυρική (και περιπετειώδη) συνεδρίαση της ΚΕ της Χρυσής Αυγής σε ξενοδοχείο της Φλώρινας, στις 04/11/1995, κάνει έναν χαιρετισμό, κι εδώ πλέον, νιώθοντας άνετα ανάμεσα στην δική του ναζιστική συνομοταξία, μιλάει εντελώς ανοιχτά. Ενα τμήμα του λόγου του Τζανόπουλου, ο οποίος στο βιβλίο του Φίρερ πιάνει σχεδόν 6 σελίδες [Σ.Σ.: Η ορθογραφία διατηρείται από το πρωτότυπο]:

«Αγαπητοί συναγωνιστές,
εκπροσωπώ τα μέλη του Λαϊκού Συνδέσμου-Χρυσή Αυγή που πολέμησαν ως εθελοντές στο πλευρό των Σέρβων της Βοσνίας. Εμείς οι Ελληνες Εθνικιστές της Χρυσής Αυγής, που καταταγήκαμε ως εθελοντές στον σερβοβοσνιακό στρατό, πολεμήσαμε για την Ευρώπη. Για την Ευρώπη της Λευκής Φυλής, για την Ευρώπη των Εθνών, για την Εθνικιστική Ευρώπη του αύριο, ενάντια στους εβραιοσιωνιστές της Αμερικής και τους μασωνοκαπιταλιστές της Γερμανίας και τα άνομα σχέδιά τους ενάντια στον Ελληνισμό. Η Ευρώπη ανήκει στους Λευκούς και τους Χριστιανούς. Διότι τόσο οι μογγόλοι Τούρκοι, όσο και οι Εβραίοι σιωνιστές είναι οι μεγαλύτεροι και προαιώνιοι εχθροί της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού. Ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου. Εμείς οι χρυσαυγίτες που πολεμήσαμε στα κακοτράχαλα βουνά της Δυτικής Σερβίας, όπως αποκαλούν οι συμπολεμιστές μας στη Σερβία την Βοσνία, -που ως γνωστόν ο κομμουνιστής και προδότης ξεπούλησε έναντι πινακίου φακής-, είδαμε και πιστέψαμε ότι η Ιστορία γράφεται με Αίμα, ότι τα έθνη που θέλουν να ζήσουν πολεμούν, ότι η μόνη δικαιοσύνη είναι το σπαθί. Αλήθειες που επαναβεβαίωσαν ότι αυτά που πιστεύουμε ως Εθνικιστές είναι η ΜΟΝΗ πραγματικότητα.
Το φονταμενταλιστικό κράτος του Ιζετμπέγκοβιτς είναι κίνδυνος για την ήπειρό μας, αφού διαμέσου αυτού οι Σαουδάραβες σεΐχηδες και οι τούρκοι υπάνθρωποι θα έχουν πατήσει για τα καλά στην Λευκή Ευρώπη.
Πολεμήσαμε, ακόμα, την πολυφυλετική πολιτισμική (sic) λαίλαπα, που οι Εβραίοι αφέντες της ΕΕ θέλουν να επιβάλλουν […]
Διεθνείς οργανισμοί ανακαλύπτουν συνεχώς και νέες ‘μειονότητες’ στην Πατρίδα μας. Ενώ οι κάθε λογής προδότες, πολλοί εκ των οποίων κίναιδοι και με μη Ελληνική καταγωγή σπεύδουν να προσυπογράψουν […] Ε, λοιπόν, όποιοι δεν νοιώθουν Ελληνες, όποιοι νοιώθουν Σλάβοι και Μογγόλοι και Αλβανοί να τα μαζεύουν και να φύγουν απ’ την Ελλάδα!!! Να μας αδειάσουν ΤΩΡΑ τη γωνιά γιατί εδώ κατοικούν μόνο Ελληνες!!!
Αγαπητοί συναγωνιστές, αγαπητά μέλη της Χρυσής Αυγής, αγαπητοί φίλοι της Φλώρινας, που μας τιμάται (sic) με την παρουσία σας, Εμείς οι Ελληνες εθελοντές στο μέτωπο της Βοσνίας -γιατί ένα μέτωπο σε έναν ευρύτερο πόλεμο είναι και η Βοσνία-, και μέλη της Χρυσής Αυγής, δίνουμε σε όλους σας τον λόγο μας ότι θα πολεμήσουμε ξανά, αυτή τη φορά για να ελευθερώσουμε τους σκλάβους αδελφούς μας της Βόρειας Μακεδονίας που υποφέρουν κάτω από την μπότα των κομιτατζήδων, για να κάνουμε τα Σκόπια Ελληνική επαρχία. Γιατί κάθε επαρχία που αυτοαποκαλείται Μακεδονία, αυτόματα ανήκει στην Ελληνική Επικράτεια, αφού η Μακεδονία ήταν, είναι και θα είναι ΜΟΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗ!!!».

ΔΚ, Πολεμώντας στη Βοσνία, Περιοδικό Χρυσή Αυγή, τχ#088, Σεπτέμβριος 1995, σ. 2, Περιεχόμενα

ΔΚ, Πολεμώντας στη Βοσνία, Περιοδικό Χρυσή Αυγή, τχ#088, Σεπτέμβριος 1995, σ. 22

ΔΚ, Πολεμώντας στη Βοσνία, Περιοδικό Χρυσή Αυγή, τχ#088, Σεπτέμβριος 1995, σ. 23

ΔΚ, Πολεμώντας στη Βοσνία, Περιοδικό Χρυσή Αυγή, τχ#088, Σεπτέμβριος 1995, σ. 24

ΔΚ, Πολεμώντας στη Βοσνία, Περιοδικό Χρυσή Αυγή, τχ#088, Σεπτέμβριος 1995, σ. 25

ΣΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ: Ολόκληρο το -διθυραμβικό για τους εαυτούς τους- άρθρο των στελεχών της Χρυσής Αυγής: ΔΚ, Πολεμώντας στη Βοσνία, Περιοδικό ΧΑ, τχ#088, Σεπτέμβριος 1995, σσ. 22-25

# Ενας ακόμα εθελοντής και μέλος της ΕΕΦ, ήταν ο Νέστωρ Χρυσαΐτης. Πριν πάει στη Βοσνία ήταν μισθοφόρος για τρία χρόνια στη Ζάμπια, μέχρι τον Μάιο του 1994, με επαγγελματική συμμετοχή «σε ‘επιχειρήσεις’ σε διάφορες χώρες της Κεντρικής Αφρικής», όπως χαρακτηριστικά δήλωσε. Κατατάσσεται τον Οκτώβριο του 1994 στο σερβοσνιακό στρατό και το Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς μετέχει στην πολιορκία του Σαράγεβο, κυρίως κρατώντας σκοπιά στα σημεία Μοϊμίλο και Λουκαβίτσα. Θα επιστρέψει στην Αθήνα για χριστουγεννιάτικες διακοπές, συνοδευόμενος από το δημοσιογράφο Κώστα Παπαπέτρου.
Στις ερωτήσεις του Παπαπέτρου «τι ζητάει εδώ (στη Βοσνία) ένας Ελληνας;;;», ο μισθοφόρος τη μια φορά απαντάει:

«Δεν θέλω να κάνω το θέμα πολιτικό, αλλά αυτός ο πόλεμος δεν είναι απλά ένας πόλεμος για ένα κομμάτι γης στα Βαλκάνια. Είναι κάτι πολύ περισσότερο, όπου συγκρούονται δύο κόσμοι» [Σ.Σ.: Η γνωστή εθνικοσοσιαλιστική συνωμοσιολογική βλακεία πως δήθεν ο «Σιωνισμός καταδιώκει τον μοναδικό εχθρό του, τον Ελληνισμό»].

Και την δεύτερη:

«Υπηρέτησα τρία χρόνια στη Ζάμπια, σαν μισθοφόρος. Εδώ αναζητώ κάποια εξιλέωση, πολεμώντας για ιδεολογικούς λόγους»

# Το ιδεολογικό τους στίγμα θα εκφράσουν και άλλοι δύο ‘αξιωματικοί’ της ΕΕΦ: Σε κοινή συνέντευξή τους, ο υποδιοικητής της ΕΕΦ Τρύφωνας Βασιλειάδης κι ο αρχιλοχίας Δημήτρης Ζαβιτσάνος θα εκφράσουν δημόσια …

«την ικανοποίησή τους που η Χρυσή Αυγή οικειοποιήθηκε την προσπάθειά τους».

Και κατόπιν θα ομολογήσουν τι ακριβώς έκαναν την μέρα της κατάληψης της Σρεμπρένιτσα [Σ.Σ.: βλ. στη συνέχεια].

«Νιώθουμε ικανοποίηση που η Χρυσή Αυγή οικειοποιήθηκε την προσπάθειά μας»: Τρύφωνας Βασιλειάδης (υποδιοικητής της ΕΕΦ) και Δημήτρης Ζαβιτσάνος (αρχιλοχίας της ΕΕΦ), σε από κοινού δήλωση

Ο Ζαβιτσάνος αναλύει λίγο περισσότερο τα ‘πατριωτικά’ τους κίνητρα:

«Ο πόλεμος της Βοσνίας αφορούσε την Ελλάδα αφού η πολυπολιτισμικότητα της Γιουγκοσλαβίας οδήγησε στη διάλυσή της. Οσα έγιναν εκεί θα επαναληφθούν και στην Ελλάδα εξαιτίας της εισροής τόσων μεταναστών»

Ο Βασιλειάδης συμπληρώνει:

«Ο λόγος για τον οποία κατατάχτηκα και πολέμησα στο πλευρά των Σέρβων ήταν το ότι φοβόμουν ότι μετά τη Σερβία θα έρθει και η σειρά της Ελλάδας, διότι είναι Ορθόδοξο κράτος».

Σε άλλες συνεντεύξεις τους, επιβεβαιώνουν την πολιτική τους τοποθέτηση στον χώρο εκείνο για τον οποίον «ένιωθαν ικανοποιημένοι όταν οικειοποιήθηκε την προσπάθειά τους», δηλαδή στη Χρυσή Αυγή:

Ο Τρύφωνας Βασιλειάδης στο Εθνος της 20/08/1995:

«Εδωσα το αίμα μου ενάντια στο μουσουλμανικό τόξο»

Και οι δύο μαζί στον Aδέσμευτο Tύπο της 06/05/1995:

«H Eλλάδα κινδυνεύει. Τα πλοκάμια του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία κινούνται απειλητικά προς τα κάτω, το Bελιγράδι ανησυχεί τώρα όσο ποτέ άλλοτε και οι ξένες δυνάμεις σε συνεργασία με το Bατικανό βάζουν στο στόχαστρο την Oρθοδοξία. Οι κυανόκρανοι δουλεύουν υπέρ των Μουσουλμάνων, και η εκεχειρία έγινε μόνο και μόνο για να εξοπλιστούν με σύγχρονα όπλα οι τελευταίοι».

Συμπληρώνει ο δημοσιογράφος:

«Τέσσερα παλικάρια εθελοντές στρατιώτες στη Βοσνία, ήρθαν στην Αθήνα για μια ολιγοήμερη άδεια
Λόγια ευθύνης με σκοπό την εθνική αφύπνιση από τους Ελληνες εθελοντές που πολεμούν στη Bοσνία. Mιλούν στον Aδέσμευτο Tύπο οι στρατιώτες της επίσημης πλέον Eλληνικής Eθελοντικής Φρουράς του τακτικού στρατού των Σερβοβοσνίων […] Πριν από δύο περίπου μήνες, συγκροτήθηκε επίσημα η μονάδα που αποτελείται μόνο από Ελληνες […] O τακτικός στρατός των Σέρβων της Bοσνίας, παρασημοφόρησε τους Ελληνες εθελοντές για την προσφορά τους. Σήμερα στην πρώτη γραμμή πολέμου, όπου βρίσκεται η EEΦ, μάχονται στο πλευρό των Σέρβων 16 Ελληνες. Υπάρχουν και δύο αγνοούμενοι. Είναι πιθανό να έχουν χάσει τη ζωή τους στη μάχη».

Αδέσμευτος Τύπος, 06/05/1995. Σύννεφα πολέμου στην πόρτα μας, Την ώρα που ο Μλάντιτς είχε δώσει διαταγή στον διοικητή τους Μπάγιαγκιτς να συγκεντρώσει και να συντηρήσει τις μπουλντόζες που θα χρειάζονταν όλες για να ανοιχτούν οι μαζικοί τάφοι, τέσσερις από τους 16 της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς ΕΕΦ, «τέσσερα παλικάρια εθελοντές στρατιώτες στη Βοσνία άφησαν για λίγες μέρες την πρώτη γραμμή του πολέμου και ήρθαν στην Αθήνα για μια ολιγοήμερη άδεια». Εξυμνητική συνέντευξη (φόρεσαν και τα στρατιωτικά τους, πριν συναντήσουν τον δημοσιογράφο) από τους 'αξιωματικούς' της ΕΕΦ Ζαβιτσάνο Δημήτρη και Βασιλειάδη Τρύφωνα. Μια όμορφη πινελιά, η καταγγελία τους πως «Ηρθε κάποιος από τηλεοπτικό σταθμό τα Χριστούγεννα και μας εκμεταλλεύτηκε [...] Δεν είναι σωστό να μας κοροϊδεύουν. Με τα λεφτά που πήρε ο Παπαπέτρου από τους χορηγούς, τα οποία προορίζονταν για εμάς, αγόρασε πράγματα από το Βελιγράδι». Μα τι να τα κάνεις τα λεφτά και τα δώρα όταν τα κίνητρά σου είναι αγνά και 'ιδεολογικά' και μόνο, έτσι δεν είναι;;; — **Αδέσμευτος Τύπος**, 06/05/1995. Σύννεφα πολέμου στην πόρτα μας, Την ώρα που ο **Μλάντιτς** είχε δώσει διαταγή στον διοικητή τους **Μπάγιαγκιτς** να συγκεντρώσει και να συντηρήσει τις **μπουλντόζες** που θα χρειάζονταν όλες για να ανοιχτούν οι **μαζικοί τάφοι**, τέσσερις από τους 16 της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς ΕΕΦ, «τέσσερα παλικάρια εθελοντές στρατιώτες στη Βοσνία άφησαν για λίγες μέρες την πρώτη γραμμή του πολέμου και ήρθαν στην Αθήνα για μια ολιγοήμερη άδεια». Εξυμνητική συνέντευξη (φόρεσαν και τα στρατιωτικά τους, πριν συναντήσουν τον δημοσιογράφο) από τους ‘αξιωματικούς’ της ΕΕΦ Ζαβιτσάνο Δημήτρη και Βασιλειάδη Τρύφωνα. Μια όμορφη πινελιά, η καταγγελία τους πως «Ηρθε κάποιος από τηλεοπτικό σταθμό τα Χριστούγεννα και μας εκμεταλλεύτηκε […] Δεν είναι σωστό να μας κοροϊδεύουν. Με τα λεφτά που πήρε ο Παπαπέτρου από τους χορηγούς, τα οποία προορίζονταν για εμάς, αγόρασε πράγματα από το Βελιγράδι».
Μα **τι να τα κάνεις τα λεφτά και τα δώρα όταν τα κίνητρά σου είναι αγνά και ‘ιδεολογικά’ και μόνο**, έτσι δεν είναι;;;

# Ο Βαγγέλης Κουτάκος, από μια ομάδα τεσσάρων εθελοντών που κατατάχτηκαν στα τέλη του 1993 σαν ελεύθεροι σκοπευτές κατά την πολιορκία στο Σαράγεβο, τονίζει το κοινό χαρακτηριστικό της θρησκείας, και δεν κρύβει τον ρατσισμό του:

«Είμαι Ορθόδοξος και πρέπει να βοηθήσουμε τους αδερφούς μας Σέρβους ενάντια στους Μουσουλμάνους. Ο κλοιός σφίγγει γύρω από την Ορθοδοξία. Γιατί οι Μουσουλμάνοι πολλαπλασιάζονται σαν τα ποντίκια».

# Δεν γνωρίζουμε αν ήταν ένας ή πολλοί σ’ αυτήν την ‘Ομάδα’, πάντως ένας ανώνυμος εθελοντής, που αυτοαποκαλούνταν ‘Εθελοντής Βοσνίας Ομάδας Στόχου’, είχε στείλει μια επιστολή το 1997 στην ‘ελληνόψυχη’ εφημερίδα ‘Στόχος‘ του τωρινού υπέρμαχου της Χρυσής Αυγής Σάββα Χατζηπαρασκευά για ένα ‘εσωτερικό’ τους θέμα. Ηθελε να καταγγείλει δημόσια εκείνους τους εθελοντές της ΕΕΦ που τελικά αποδείχτηκαν, λέει, μισθοφόροι και του κοινού ποινικού δικαίου. Διαβάζουμε:

«Οι Ελληνες που από τον πόλεμο της Βοσνίας -όπου πολέμησαν ως εθελοντές- πήγαν στο Ζαΐρ και προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, είναι απλοί τυχοδιώκτες και δεν έχουν σχέση με τον πατριωτισμό. Στον πόλεμο της Βοσνίας μας είχαν προκαλέσει πολλά προβλήματα και δεν τολμούσαν να έρθουν στην Ελλάδα απ’ όπου είχαν φύγει διωκόμενοι για πολλά εγκλήματα του ποινικού δικαίου. Δεν έχουν καμιά σχέση με τους πραγματικούς αγωνιστές που πήγαμε να βοηθήσουμε μια ομόθρησκη χώρα.
Εθελοντής Βοσνίας Ομάδας Στόχου».
– Πηγή: Εφημερίδα Στόχος, 07/05/1997

ΣτόΚος, 07/05/1997. Μια επιστολή ενός εξ αυτών, με υπογραφή, παρακαλώ, 'Εθελοντής Βοσνίας Ομάδας Στόχου', καρφώνει και καταγγέλλει τους πρώην συμμαχητές του μισθοφόρους ως εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου (!!!) ανάμεσά τους. Η φωτοτυπία από το βιβλίο του Μανώλη Βασιλάκη, Η μάστιγα του Θεού, Ο «Ορθόδοξος Αξονας» και ο «θρησκευτικός πόλεμος» του Χριστόδουλου εκδόσεις Γνώσεις, Αθήνα, 2006, σ. 272 — ΣτόΚος, 07/05/1997. Μια επιστολή ενός εξ αυτών, με υπογραφή, παρακαλώ, ‘Εθελοντής Βοσνίας Ομάδας Στόχου’, καρφώνει και καταγγέλλει τους πρώην συμμαχητές του μισθοφόρους ως εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου (!!!) ανάμεσά τους. Η φωτοτυπία από το βιβλίο του Μανώλη Βασιλάκη, Η μάστιγα του Θεού, Ο «Ορθόδοξος Αξονας» και ο «θρησκευτικός πόλεμος» του Χριστόδουλου εκδόσεις Γνώσεις, Αθήνα, 2006, σ. 272

# Το εθνικιστικό προφίλ των ομάδων που έδρασαν στη Βοσνία δεν αρνείται και ο ‘ρομαντικός πατριώτης’ εθελοντής Κυριάκος Καθάριος σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Χρόνος Κομοτηνής, 05/12/2007:

«Ερώτηση: Δέχεστε ότι υπήρχαν και κάποιες ομάδες οι οποίες λειτούργησαν ακραία εθνικιστικά;
Απάντηση: Βεβαίως και υπήρχαν».

Με την ευκαιρία, ας δούμε και κάτι άλλο πολύ ενδιαφέρον που αναφέρει ο Καθάριος σε μια άλλη συνέντευξή του, στην Ελεύθερη Ωρα, 10/11/2007:

«Εμάς δεν μας έστειλε ούτε η χώρα μας, ούτε κάποια στρατιωτική μονάδα. Πήγαμε μόνοι μας, έχοντας τα δικά μας κίνητρα. Παρ’ ότι ήμασταν ελάχιστοι (100 άτομα, πάνω-κάτω) και η συμμετοχή μας στα πολεμικά δρώμενα ήταν ελάχιστη (αν και είχαμε νεκρούς και τραυματίες), με την παρουσία μας εκεί […] επηρεάσαμε και την εξωτερική πολιτική της χώρας, έμμεσα και άμεσα.
Εμμεσα, γιατί καμία κυβέρνηση δεν μπορούσε να αγνοήσει τις διαθέσεις των Ελλήνων πολιτών, αλλά και άμεσα. Θα σας φέρω ένα παράδειγμα. Η ελληνική συμμετοχή στη δύναμη ταχείας αντίδρασης, που συγκροτήθηκε το καλοκαίρι του 1995, αποτράπηκε, κυρίως, λόγω της παρουσίας των Ελλήνων εθελοντών εκεί. Γιατί, θεωρήθηκε εθνική ντροπή να σταλούν Ελληνες στρατιώτες εκεί και λαμβάνοντας εντολή από τους νατοϊκούς να πλήξουν σερβικές θέσεις, όπου ίσως υπήρχαν Ελληνες εθελοντές. Αυτά, οι πολλοί δεν τα γνωρίζουν, αλλά εμείς που ήμασταν μέσα στα γεγονότα, τα γνωρίζουμε.
Επομένως, κάθε άλλο παρά συμβολική ήταν η παρουσία μας εκεί. Κι αυτό δεν μας το συγχώρησαν οι δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης που δρουν στη χώρα μας».

# Είδαμε ότι η πλειοψηφία των μελών και στελεχών της ΕΕΦ εμφορούνταν από εθνικοσοσιαλιστικά, χρυσαυγίτικα και εθνικιστικά ‘ιδεώδη’, χωρίς αμφιβολία. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να σημειωθεί ότι μετά την είσοδό της στη Βουλή και την υιοθέτηση του ‘εθνικιστικού’ προσωπείου (βλ. Ιστολόγιο XYZ Contagion, Οταν η Χρυσή Αυγή ομολογούσε την εξαπάτηση: «Είμαστε εθνικοσοσιαλιστές και δεν αλλάζουμε, αλλά θα παριστάνουμε τους ‘εθνικιστές’ για τον χαζό κόσμο», 28/02/2015), η Χρυσή Αυγή έσβησε όλα τα διθυραμβικά για τους εθελοντές της βίντεο από το διαδίκτυο. Οπως αυτό εδώ:

ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ: Ελληνες εθελοντές στον πόλεμο της Βοσνίας, δεκαετία 1990 (Greek volunteers in Serbian army 1990s)
Η πλειοψηφία των μελών και στελεχών της ΕΕΦ εμφορούνταν από εθνικοσοσιαλιστικά, χρυσαυγίτικα και εθνικιστικά ‘ιδεώδη’, χωρίς αμφιβολία. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να σημειωθεί ότι μετά την είσοδό της στη Βουλή και την υιοθέτηση του ‘εθνικιστικού’ προσωπείου, η Χρυσή Αυγή έσβησε όλα τα διθυραμβικά για τους εθελοντές της βίντεο από το διαδίκτυο. Οπως το παραπάνω.

Ομως, το πορτρέτο του Αρκάν διακοσμεί πάντα τα γραφεία και τα καταστήματα της ΧΑ, μαζί με τα σερβικά insignia, ακόμα και τώρα που μιλάμε.

Κατάστημα Χρυσής Αυγής. Πορτρέτο Αρκάν και σερβικά σήματα, με το ρητό των τσέτνικ που λέει: «Με πίστη στον Θεό, για τον Βασιλιά και την Πατρίδα». Τα 4 κυριλλικά 'C' από τον σερβικό σταυρό σημαίνουν «Samo sloga Srbina spasava», «μόνο η ενότητα θα σώσει τους Σέρβους». — Κατάστημα Χρυσής Αυγής. Πορτρέτο Αρκάν και σερβικά σήματα, με το ρητό των τσέτνικ που λέει: «Με πίστη στον Θεό, για τον Βασιλιά και την Πατρίδα». Τα 4 κυριλλικά ‘C’ από τον σερβικό σταυρό σημαίνουν «Samo sloga Srbina spasava», «μόνο η ενότητα θα σώσει τους Σέρβους».

Ο Παναγιώταρος κι ένας Σέρβος νεοναζί Serbian Action υπό το βλέμμα του Αρκάν. Καλοκαίρι 2015, στο κατάστημα της Χρυσής Αυγής.

Πηγές:
– Νίκος Χασαπόπουλος, Χρυσή Αυγή, Η ιστορία, τα πρόσωπα και η αλήθεια, εκδόσεις Λιβάνη, Αθήνα, 2013, σ. 100
– Δημήτρης Ψαρράς, Η Μαύρη Βίβλος της Χρυσής Αυγής, Ντοκουμέντα από την ιστορία και τη δράση μιας ναζιστικής ομάδας, εκδόσεις Πόλις, Αθήνα, 2012, σ. 82.
– Νίκος Μιχαλολιάκος, Εχθροί του καθεστώτος, Χρυσή Αυγή 1993-1998, εκδόσεις Ασκαλών, Αθήνα, 2000, σ. 137
– Βασίλης Νέδος, Οι Ελληνες της σφαγής της Σρεμπρένιτσα, Ερευνάται η συμμετοχή μελών της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς στη γενοκτονία 7.800 αμάχων ανδρών και εφήβων Βόσνιων Μουσουλμάνων, Γιώργος Μουρατίδης, Εθελοντής στη Βοσνία το 1994-95, Βήμα, 10/07/2005
– Εφημερίδα Χρυσή Αυγή, 02/06/1995 και 28/07/1995
– Εφημερίδα Χρυσή Αυγή, Βοσνία, μια διαφορετική συνέντευξη, 08/09/1995
– Εφημερίδα Χρυσή Αυγή, Ο χαιρετισμός του εκπροσώπου των Ελλήνων εθνικιστών εθελοντών στη Βοσνία, 10/11/1995
– ΔΚ, Πολεμώντας στη Βοσνία, Περιοδικό ΧΑ, τχ#088, Σεπτέμβριος 1995, σσ. 22-25
– Ελεύθερη Ωρα, 25/09/1995
– Τάκης Κατσιμάρδος, Καλωσορίσατε στο δάσος της κόλασης, Το νέο Βιετνάμ, Εθνος, 20/08/1995
– Κάτια Μακρή, Εντεκα Ελληνες πολεμούν στο μέτωπο της Βοσνίας, Στο πλευρό των Σέρβων, Εθνος 01/06/1995
– Οι Ελληνες εθελοντές στη Σρεμπρένιτσα, Ταχυδρόμος, 13/11/2004
– Κώστας Παπαπέτρου, 2.500 Ελληνες εθελοντές, Συνέντευξη Νέστωρ Χρυσαΐτης, Νέα, 11/01/1995·
– Κώστας Παπαπέτρου, Μαχητές στο όνειρο των Χριστουγέννων, τηλεοπτικός σταθμός ΣΚΑΪ, Δεκέμβριος 1994.
– Σύννεφα πολέμου στην πόρτα μας, Aδέσμευτος Tύπος, 06/05/1995
– Κυριάκος Καθάριος, συνέντευξη στην Δήμητρα Συμεωνίδου, «Δεν μετάνιωσα για την εθελοντική συμμετοχή μου στον πόλεμο στη Βοσνία και πιστεύω ότι όσοι πήγαμε εκεί, κάναμε καλό στην χώρα μας», εφημερίδα Χρόνος Κομοτηνής, 05/12/2007
– Κυριάκος Καθάριος: Πολεμώντας στη Βοσνία, Συνέντευξη στον Νίκο Χιδίρογλου, Ελεύθερη Ωρα, 10/11/2007
– Για τις σχέσεις Χρυσής Αυγής και επιχειρήσεων security, βλ. επίσης Ιστολόγιο XYZ Contagion, Εννιά συν μία σκηνές από την ιστορία της ελληνικής ακροδεξιάς που ρίχνουν φως στην άγνωστη Χρυσή Αυγή, Η Χρυσή Αυγή, το φασιστικό κρατικοπαρακράτος και οι κρυφές χρηματοδοτήσεις, Μια ακτινογραφία της μεταμφίεσης του ναζιστικού ζόμπι, έκδοση XYZ Contagion + Carpe Librum, Θεσσαλονίκη, 2014, ISBN 978-618-81244-6-2, σ. 98, το οποίο έχει εξαντληθεί στην έντυπη μορφή του (ούτως ή άλλως δωρεάν το δίναμε σε όλους όσους μας το ζήτησαν), αλλά κατεβαίνει δωρεάν σε αυτό το λινκ:
https://xyzcontagion.wordpress.com/2014/11/01/e-book-of-9-1-scenes-bibliography/
Βρίσκεται και στο άρθρο με τίτλο ‘Σκηνή Ενατη #09: Από τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου στο Σήμερα, Connecting the dots (Από τις Εννιά συν μία άγνωστες ακτινογραφίες του ναζιστικού ζόμπι)’.

— $$$ Τα δώρα του Αγιου Βασίλη στους Ελληνες κυνηγούς Μουσουλμάνων – Ενα θέαμα για όλη την οικογένεια, γύρω από το χριστουγεννιάτικο τραπέζι

Λένε πως όταν η συζήτηση φτάνει στη δημοσιότητα, «δεν υπάρχει αρνητική και θετική δημοσιότητα· όσο λες σωστά το όνομά μου, υπάρχει μία και μόνη δημοσιότητα, χωρίς θετικά ή αρνητικά χαρακτηριστικά, αρκεί που βγαίνω στο γυαλί». Δεν γνωρίζουμε αν αυτό είχαν στο μυαλό τους οι Ελληνες εθελοντές τα χρόνια 1994-1996, όταν έβγαιναν σε όλες τις τηλεοράσεις, έδιναν συνεντεύξεις σε όλες τις εφημερίδες και πόζαραν για όλα τα περιοδικά. Εκτός από τα μέλη της Χρυσής Αυγής· αυτοί όχι μόνο την επιζητούσαν και αγωνίζονταν μανιωδώς να διαφημιστούν -κι αυτοί και η οργάνωσή τους-, αλλά ήταν βασικό προπαγανδιστικό εργαλείο αυτή η ιστορία, για να εισχωρήσουν στην mainstream πολιτική σκηνή, εκμεταλλευόμενοι τον εθνικιστικό παροξυσμό της δεκαετίας του 1990 με αφορμή το Μακεδονικό.
Για τους υπόλοιπους, ας τους κάνουμε τη χάρη, λοιπόν, κι ας τους προσφέρουμε λίγη ακόμη από τη δημοσιότητα και την αυτοπροβολή που μανιωδώς επιζητούσαν τότε. Μας φιλοδώρησαν με τρεις, παρακαλώ, σκηνοθετημένες μάχες· δύο στο εορταστικό πρόγραμμα του ΣΚΑΪ, και άλλη μία στο ρεπορτάζ του Εθνους, 20/08/1995. Γνωρίσαμε έτσι αρκετά πρόσωπα από τους άνδρες της ΕΕΦ. Ας επιστρέψουμε στην εκπομπή Παπαπέτρου για να γνωρίσουμε έναν προς έναν και τους υπόλοιπους.

Το χριστουγεννιάτικο πρόγραμμα του Κώστα Παπαπέτρου με τίτλο ‘Μαχητές στο όνειρο των Χριστουγέννων’, που προβλήθηκε από τον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ τον Δεκέμβριο του 1994, είχε ένα απλό σχετικά concept: Θα πάμε στην πρώην Γιουγκοσλαβία, και ο Σπουργίτης θα αναλάβει να μας ξεναγήσει στις σερβοβοσνιακές μονάδες στις οποίες υπηρετούν Ελληνες. Θα τους πλέξουμε το εγκώμιο, θα κάνουμε μερικές συνεντεύξεις στο πόδι, θα γυρίσουμε και μερικές σκηνές με τον τραγουδιστή τον Κώστα Καράλη και την κιθάρα του να τραγουδάει. Θα έπρεπε να μάθει και δυο-τρία σέρβικα τραγούδια, αν και το ‘Αννα, δεν είναι η βροχή’ κάνει για όλες τις περιπτώσεις· όμως αυτός έμαθε, ως όφειλε, πρώτο και καλύτερο, το ‘Τάμο Νταλέκο’ (‘Εκεί μακριά’), που μιλάει για τον χωρικό από τα Επισκοπιανά της Κέρκυρας που στο χωράφι του έθαψε Σέρβους στρατιώτες στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, κι από σεβασμό στη μνήμη τους, δεν όργωσε ξανά το χωράφι. Για το απαραίτητο happy-end, θα προτείνουμε στους εθελοντές να γυρίσουν μαζί μας στην Ελλάδα για να τους πάμε στα χωριά τους και στα σπίτια τους, και στο μεταξύ, θα δείξουμε και μερικές σκηνές απ’ τον πόλεμο. Αν δεν πέσουμε σε μάχη (που δεν θα πέσουμε), δεν τρέχει τίποτα, θα σκηνοθετήσουμε κάνα-δυο. Να ‘ναι καλά τα ποσά των χορηγών, για τα οποία οι Ζαβιτσάνος και Βασιλειάδης, στην συνέντευξη στον Αδέσμευτο Τύπο, 06/05/1995, έκαναν παράπονα πως τα καταχράστηκε ο Παπαπέτρου και πως δεν έφτασαν ποτέ στα χέρια τους, αλλά τέλος πάντων, είπαμε, δεν ήταν μισθοφόροι.

Περιγραφή σκηνών της εκπομπής του ΣΚΑΪ ‘Μαχητές στο όνειρο των Χριστουγέννων’:

ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ: ΣΚΑΪ, Δεκέμβριος 1994, Χριστουγεννιάτικο πρόγραμμα του Κώστα Παπαπέτρου με τίτλο ‘Μαχητές στο όνειρο των Χριστουγέννων’.

Στην αρχή, και μετά τα εισαγωγικά, οι συντελεστές της εκπομπής συναντούν στο Βελιγράδι τον ξεναγό τους, τον Λευτέρη Σπουργίτη, γεννημένο το 1967, από τη Στέρνα Ορεστιάδας, ο οποίος βρισκόταν στη Βοσνία από τον Απρίλιο του 1994. Λέει χίλιες-δυο ιστορίες με τα πολεμικά του κατορθώματα:
Ηταν σνάιπερ, έλαβε μέρος σε καταδρομικές επιχειρήσεις εντός του μουσουλμανικού εδάφους, περιγράφει πως αντιμετώπιζε ελεύθερους σκοπευτές, και στο τέλος, λέει και την κλασική ιστορία, με την τελευταία χειροβομβίδα στην τσέπη, που την κρατάνε αν τυχόν πιαστούν αιχμάλωτοι και τα λοιπά, και τα λοιπά. Ενας στρατιωτικός είναι αδύνατο να ξεχάσει το όνομα της μονάδας στην οποία ανήκει: Την προφέρει και την γράφει τόσες πολλές φορές κάθε μέρα ώστε βγαίνει απ’ τα χείλια του αυτόματα, χωρίς καν να χρειαστεί να την σκεφτεί. Ο Σπουργίτης είχε ενταχθεί, λέει, στους ανύπαρκτους ‘Λύκους του Ζβόρνικ’, σαν ελεύθερος σκοπευτής, μάλιστα, ή σαν καταδρομέας κομάντο, αλλά τέτοια μονάδα δεν υπήρχε. Προφανώς, σκέφτηκε ότι ο άσχετος Παπαπέτρου θα εντυπωσιαστεί αν τον παραμυθιάσει, πράγμα που όντως έγινε («Στους Λύκους του Ζβόρνικ;;;» επαναλαμβάνει γεμάτος θαυμασμό ο καλός αλλά και αδαής δημοσιογράφος), κι αφού είναι δωρεάν και δεν κοστίζει, στο κάτω-κάτω της γραφής τι πήγε να κάνει εκεί αν δεν έχει και 5-10 εντυπωσιακές ψεύτικες ιστορίες να διηγηθεί;;;

Στο 06.45, βρισκόμαστε στη Βλασένιτσα, στο σπίτι του Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς, τον οποίο βλέπουμε να τους υποδέχεται φορώντας πολιτικά. Εκεί γνωρίζουμε για λίγα δευτερόλεπτα τους Μήτκο Αντώνη και Βασιλειάδη Τρύφωνα.

Στο 07.19 ο Μπάγιαγκιτς πήγε κι άλλαξε και φόρεσε στρατιωτικά και το καπέλο Sajkaca, και όλοι μαζί πίνουν slivovitza.

Στο 10.25, στη Λουκαβίτσα, στον σερβικό τομέα του Σαράγεβο, ένα από τα σημεία από τα οποία οι Σέρβοι βομβάρδιζαν το Σαράγεβο κατά την πολιορκία του, γνωριζόμαστε με τους:

– Νικολαΐδης Νίκος του Ηλία, γεννημένος το 1961, με καταγωγή από την Σκύδρα, ο οποίος βρισκόταν στο Σαράγεβο της Βοσνίας από τον Μάρτιο του 1994. Ενας ακόμη τυχοδιώκτης που ήθελε να δώσει νόημα στην άδεια του ζωή. Προσέξτε το σημείο που ο Παπαπέτρου τον ρωτάει «πόσο μακριά είναι το μέτωπο από εκεί που φυλάτε σκοπιά», και ο Νικολαΐδης αποκρίνεται «θεωρητικά, 50 μέτρα». Εχει δίκιο σ’ αυτό το ‘θεωρητικά‘ που του ξεφεύγει. Διότι όλοι αυτοί μόνο θεωρητικά τον είδαν τον πόλεμο. Και οι σκοπιές που φυλούσαν, ακόμα κι αυτές βρίσκονταν εντός περιοχών στις οποίες φυλούσαν σκοπιά άλλοι, και συγκεκριμένα κανονικοί Σέρβοι στρατιώτες. Ολα αυτά μέχρι τη Σρεμπρένιτσα. Εκεί, δεν ξέρουμε τι ακριβώς έκαναν.

– Χρυσαΐτης Νέστορας, γεννημένος το 1965, με καταγωγή από την Αθήνα. Είχε υπηρετήσει στην Αεροπορία, έκανε μισθοφόρος στη Ζάμπια, και βρισκόταν στο Σαράγεβο από τον Οκτώβριο του 1994. Λιγομίλητος και σκληρός, δεν εκδηλωνόταν εύκολα.

Στο 20.20, Σαράγεβο, στο Βοϊκοβίτσι, θα μας συστηθούν οι εξής:

– Καθάριος Κυριάκος, από τον Κεχρόκαμπο Καβάλας. Είχε σπουδάσει οικονομικά, ήταν απόφοιτος του οικονομικού τμήματος της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ, είχε υπηρετήσει στο Πυροβολικό, δούλευε σαν ασφαλιστής, και βρισκόταν στη Βοσνία από τον Δεκέμβριο του 1994 μέχρι τον Μάρτιο του 1995, κι αυτός κρυφά απ’ τους γονείς του, κυρίως λόγω προσωπικών εντός του διεργασιών και λόγω μιας εσφαλμένης ‘ρομαντικής’ θεώρησης της έννοιας του ‘πατριωτισμού’ και του ‘ιστορικού χρέους’. Αργότερα έγραψε κι ένα βιβλίο, περισσότερο λογοτεχνικό, σχετικά με το τι ένιωθε τους τρεις μήνες που πέρασε εκεί. Στην βιβλιοπαρουσίαση που διοργάνωσε η εφημερίδα Αντιφωνητής της Θράκης, ο Φαήλος Κρανιδιώτης, δικηγόρος και πρόεδρος του ΔΣ του Δικτύου 21, ο οποίος προλόγισε το βιβλίο, επισήμανε την αξία του βιβλίου για τις επόμενες γενιές. Τώρα δίνει διαλέξεις, υποτίθεται για να διαδώσει την ‘αλήθεια’ σχετικά με τη Σρεμπρένιτσα που την έμαθε, λέει, από τον φίλο του τον Σέρβο που ήταν αυτόπτης μάρτυρας των γεγονότων, αλλά είναι τόσο χοντροκομμένα τα ψέματα και οι ανακρίβειες και τόσο αστοιχείωτη η αφήγησή του που αναρωτιέται κανείς αν τελικά απλά καλύπτει και πάλι κάποιες ψυχολογικές ανάγκες, όπως τότε το 1995. Να μην παραδεχτεί, δηλαδή, ότι αυτό που θεωρεί το μεγαλύτερο επίτευγμα στη ζωή του δεν ήταν τίποτε άλλο από ένα μεγάλο λάθος, καθώς έθεσε τον εαυτό του στην υπηρεσία μιας απάνθρωπης υπόθεσης, του σερβικού μεγαλοϊδεατισμού. Σε κίνδυνο, βέβαια, δεν τον έθεσε, όπως και κανείς άλλος από την ΕΕΦ, αλλά αυτό, το γεγονός πως ήταν άκαπνοι, είναι μια άλλη ιστορία που θα την πούμε στην συνέχεια.

– Μουρατίδης Γιώργος, γεννημένος το 1972, από την Αγία Βαρβάρα. Ηταν σπουδαστής οδοντοτεχνικής και αργότερα βιολογίας, και δεν είχε υπηρετήσει στο στρατό. Στη Βοσνία βρισκόταν από τον Νοέμβριο του 1994 ως και το φθινόπωρο του 1995. Αλλο ένα μπερδεμένο παιδί που όμως στην πορεία και λόγω των επιρροών απ’ την χρυσαυγίτικη ατμόσφαιρα ‘σκλήρυνε’ αρκετά και τελικά έγινε υποχείριο των ναζί. Στα γεγονότα της Σρεμπρένιτσα δεν βρισκόταν στη Βοσνία. Είχε φύγει λίγο πριν και επέστρεψε λίγο μετά. Οταν βρισκόταν στην Ελλάδα, παρουσιαζόταν μαζί με τον Καθάριο σαν ‘εκπρόσωπος’ της ΕΕΦ και έστελνε επιστολές σε εφημερίδες. Και πολλά χρόνια αργότερα, υπερασπιζόταν και πάλι δημόσια την ΕΕΦ δηλώνοντας κατηγορηματικά, όπως κάνει όλα αυτά τα χρόνια και ο Καθάριος, ότι δεν συμμετείχε σε ‘έκτροπα’. Πόσο ανόητος μπορεί να είναι κάποιος για να ρισκάρει την αξιοπιστία του και το κύρος του, διαβεβαιώνοντας τους πάντες δημόσια και βάζοντας το χέρι του στο Ευαγγέλιο για πράγματα που ο ίδιος δεν βίωσε και δεν ήταν καν παρών;;;

– Τζανόπουλος Σπύρος του Νικολάου, γεννημένος το 1969, φοιτητής στην Πάτρα. Ο συνειδητός ναζιστής και χιτλερόψυχος. Προηγουμένως ήταν αρθρογράφος στο εθνικοσοσιαλιστικό περιοδικό Αντίδοτο και στέλεχος της Χρυσής Αυγής, είχε υπηρετήσει στο Υγειονομικό, και πήγε κι αυτός κρυφά απ’ τους γονείς του εθελοντής στη Βοσνία το 1994. Αργότερα πήρε προαγωγή και έγινε λοχίας της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς (ΕΕΦ). Συμμετείχε στην κατάληψη της Σρεμπρένιτσα, και όταν επέστρεψε στην Αθήνα το φθινόπωρο του 1995, το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να πάει στη Φλώρινα, όπου η Χρυσή Αυγή είχε προγραμματίσει την σύνοδο της Κεντρικής της Επιτροπής σε ξενοδοχείο της πόλης στις 04/11/1995, για να κάνει χαιρετισμό εκ μέρους των μελών και στελεχών της ΧΑ που πήγαν εθελοντές (βλ. Μιχαλολιάκος, Εχθροί του καθεστώτος, Χρυσή Αυγή 1993-1998, εκδόσεις Ασκαλών, Αθήνα, 2000, σ. 137 και Ψαρράς, ό.π., σ. 82)

Στο 30.44, στη Βλασένιτσα, στάση του οχήματος του συνεργείου. Ο Μητροπολίτης Τούζλα Ζβόρνικ, ο γνωστός παιδεραστής που συλλειτουργούσε με Ελληνες Μητροπολίτες στην αδελφοποιημένη με τον Δήμο Καλαμαριάς πόλη του Ζβόρνικ (μετά που εκκαθαρίστηκε εθνικά από όλους τους μη Σέρβους το 1992 χάρη στις Τίγρεις του Αρκάν, τους Λευκούς Αετούς του Σέσελι και τις Κίτρινες Σφήκες των αδελφών Vuckovic, του Vojin ‘Zuco’ και του Dusko ‘Repic’), μοιράζει φυλαχτά και εικονίτσες, ενώ ο Μήτκος και οι υπόλοιποι περιεργάζονται τα όπλα που φέρουν οι Σέρβοι συνάδελφοι παραστρατιωτικοί.

Στο 31.05, έξω απ’ τη Βλασένιτσα, που δεν υπάρχει ίχνος ένοπλων Μουσουλμάνων, θα δούμε καραγκιοζιλίκια με μια δήθεν μάχη. Ενα σκηνοθετημένο επεισόδιο με δήθεν αψιμαχίες με ανύπαρκτους Βόσνιους στρατιώτες. Τα παιδιά πηδάνε από το στάγιερ του στρατού, παίρνουν θέσεις, αρκετοί απ’ αυτούς όρθιοι (!!!) και πυροβολούν ανφάς στην κάμερα, χωρίς κράνη και γελώντας την ώρα που πυροβολούν. Μετά ανεβαίνουν μια πλαγιά, επίσης χωρίς να καλύπτονται. Ο Παπαπέτρου κάνει σπικάζ «θα βρεθούμε μάρτυρες μιας πολεμικής επιχείρησης, μια συγκλονιστική σκηνή, μια συγκλονιστική εμπειρία». Σου λέει, «ο Ελληνας τηλεθεατής είναι ζώο και σιγά μην καταλάβει ότι βρισκόμαστε σε μια αμιγώς σέρβικη περιοχή, χωρίς Μουσουλμάνους ενόπλους, συνεπώς θα του είναι αδύνατο να καταλάβει την σκηνοθεσία».

Στο 32.18, στη Βλασένιτσα, μετά τη μάχη, η ανάπαυση του πολεμιστή κ.λπ., γύρω απ’ τη φωτιά, όλοι μαζί, και ο Παπαπέτρου θα μας γνωρίσει τους εξής:

– Μήτκος Αντώνης, γεννημένος το 1969, από το χωριό Ζώνη Ορεστιάδας, ο εκλεγμένος επικεφαλής της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς ΕΕΦ με τον βαθμό του υπολοχαγού από τον Φεβρουάριο του 1995. Συμμετείχε και στην κατάληψη της Σρεμπρένιτσα. Αργότερα, μετά τη Σρεμπρένιτσα, προήχθη σε λοχαγό με διαταγή του ίδιου του αρχιστράτηγου Ράτκο Μλάντιτς, προφανώς για τις υπηρεσίες του και για τον ζήλο της ΕΕΦ στη διάρκεια της επιχείρησης κατάληψης της πόλης. Βρισκόταν στη Βοσνία από τον Αύγουστο 1994 μέχρι τις αρχές του 1996. Συμμετείχε στη Σρεμπρένιτσα.

– Βασιλειάδης Τρύφωνας του Χρήστου, από την Ορεστιάδα, με ειδικότητα στον στρατό ναρκαλιευτής. Ηταν ο υποδιοικητής της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς ΕΕΦ με το βαθμό του ανθυπολοχαγού, και βρισκόταν στη Βοσνία από το 1994. Συμμετείχε και στην κατάληψη της Σρεμπρένιτσα.

Στο 36.10, στη Βλασένιτσα, στο σπίτι του Ζβόνκο, γλέντι με τον Κώστα Καράλη, όλοι μαζί, Ελληνες και Σέρβοι. Ο Καράλης θα πει και το ‘Τάμο Νταλέκο’, που λέγαμε, το δημοφιλές σέρβικο τραγούδι του 1916, που ήταν κάτι σαν εθνικός ύμνος της γιουγκοσλαβικής διασποράς και απαγορευμένο, λένε, επί Τίτο για να μην τονώνεται το σερβικό εθνικιστικό αίσθημα.

Στα τελευταία 8 λεπτά της εκπομπής, παρακολουθούμε την επιστροφή με την Air Greece και την Express Service στην Ελλάδα. Οι τέσσερις εθελοντές να μπαίνουν στα σπίτια ή στα μαγαζιά των γονιών τους στην Ελλάδα, ντυμένοι με τα σέρβικα στρατιωτικά τους ρούχα (Νικολαΐδης στην Σκύδρα, Βασιλειάδης, Σπουργίτης και Μήτκος στην Ορεστιάδα) και ο τελευταίος, ο μισθοφόρος Χρυσαΐτης με πολιτικά, απλά να τον αφήνει μόνο του ο Παπαπέτρου στο κέντρο της Αθήνας. Η μουσική είναι από ελληνικό γουέστερν ή ταινία του Τζέημς Πάρις, και στο τέλος κάτι λέει ο οικοδεσπότης της εκπομπής για «τα μάτια των παιδιών της Σερβίας» και την ειρήνη.

Ενα θέαμα για όλη την οικογένεια, γύρω από το χριστουγεννιάτικο τραπέζι.

— $$$ Η Πινακοθήκη των εθελοντών: Οταν έβγαιναν σε τακτική βάση στην τηλεόραση και στις εφημερίδες

Για την ΕΕΦ, έχει γραφτεί πως:

«Οι πρώτοι Ελληνες εκπαιδεύτηκαν στο σώμα ανιχνευτών στο έδαφος της Βοσνίας. Σύντομα η ομάδα μεγάλωσε. Περισσότεροι από εκατό Ελληνες ηλικίας από 17 έως 67 ετών, χωρίς ιδιαίτερες στρατιωτικές γνώσεις (μόνο ένας είχε υπηρετήσει στους καταδρομείς), πέρασαν στο έδαφος της Βοσνίας για να ενισχύσουν το ελληνικό εθελοντικό σώμα. Το σώμα αυτό εκπαιδεύτηκε επί έξι μήνες στον ανορθόδοξο πόλεμο, του δόθηκαν διακριτικά και βαθμοί των Σέρβων καταδρομέων και έλαβε μέρος σε μερικές από τις πιο αιματηρές μάχες της Βοσνίας, όπως αυτή της Μαγιεβίτσα, της Σρεμπρένιτσα, της Ζέπα και του Τέουτσακ (sic). Είχαν Σέρβο διοικητή ο οποίος είχε πολυετή θητεία στη Λεγεώνα των Ξένων και καταζητείται μέχρι και σήμερα σαν εγκληματίας πολέμου από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης».

Ολα αυτά δεν φαίνονται να έχουν βάση, είναι ανακρίβειες, πιθανόν και από τους ίδιους για να θολώνουν τα νερά, όπως ακριβώς έκαναν στους απεσταλμένους του Εθνους, στα τέλη Ιουλίου του 1995, όταν τους έδιναν ψεύτικα στοιχεία και τόπους καταγωγής ή όπως παραμύθιαζε ο Σπουργίτης τον Παπαπέτρου με τους ανύπαρκτους ηρωισμούς του σε ανύπαρκτες ελίτ μονάδες. Αποκλείεται οι πρώτοι απ’ αυτούς να είχαν εκπαιδευτεί «στο σώμα ανιχνευτών στο έδαφος της Βοσνίας», αφού ολόκληρο το διάστημα πριν την Σρεμπρένιτσα, δεν τους άφηναν να ξεκολλήσουν απ’ το στρατόπεδο της σερβικής Βλασένιτσα. Ούτε είναι δυνατόν «να εκπαιδεύτηκαν επί έξι μήνες στον ανορθόδοξο πόλεμο», αφού η μονάδα τους φτιάχτηκε τον Μάρτιο του 1995, και τον επόμενο Ιούλιο ήταν μόλις δέκα, ενώ αμέσως μετά είχαν αρχίσει να φεύγουν απ’ τη Βοσνία. Για το αν έλαβαν μέρος στις μάχες που λένε, δεν υπάρχει κάποιο στοιχείο, και τέλος το ότι «είχαν Σέρβο διοικητή ο οποίος είχε πολυετή θητεία στη Λεγεώνα των Ξένων και καταζητείται μέχρι και σήμερα σαν εγκληματίας πολέμου από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης» είναι απολύτως ανακριβές. Είπαμε ποιος ήταν ο διοικητής τους -και θα πούμε και άλλα στη συνέχεια.

Ψέμα φαίνεται να είναι επίσης και ο ισχυρισμός τους πως «εμείς ως καταδρομείς είχαμε αναλάβει τις ανατινάξεις σπιτιών» κατά τις επιχειρήσεις της Σρεμπρένιτσα. Οχι μόνο διότι δεν είχαν μια τέτοιου είδους εκπαίδευση σε τόσο ευαίσθητα υλικά -και σιγά μην τους εμπιστεύονταν εκρηκτικά οι Σέρβοι-, αλλά και διότι στα βίντεο και στις φωτογραφίες φαίνεται από την ενδυμασία και τον εξοπλισμό τους πως δεν είχαν καμία σχέση με εκρηκτικά. Ούτε με καταδρομικές δραστηριότητες είχαν σχέση, για να λέμε την αλήθεια, έτσι όπως ήταν ντυμένοι χύμα με τις κορδέλες Rambo στα μαλλιά, ούτε καν κράνη φορούσαν, αλλά τέλος πάντων, δεν θα ασχοληθούμε και με τις εμμονές τους και τη μεγαλομανία τους, τώρα. Να μην ξεχνάμε ότι πριν τη Σρεμπρένιτσα -πολύ πιθανό και μετά- οι Ελληνες εθελοντές ήταν απολύτως άκαπνοι και δεν είχαν συμμετοχή σε καμία μάχη, ούτε ενεργό ρόλο σε οτιδήποτε άλλο που θα μπορούσε έστω και κατ’ ελάχιστον να θέσει την σωματική τους ακεραιότητά τους σε κίνδυνο. Πέρα από τις δικές τους αφηγήσεις, δεν υπάρχουν άλλες αναφορές για συμμετοχή τους ή παρουσία τους σε επικίνδυνες καταστάσεις. Τα καθήκοντά τους ήταν καθήκοντα Ι4 και το πιο επικίνδυνο πράγμα που είχαν κάνει ήταν το να φυλάνε καμιά σκοπιά στα μετόπισθεν και μέσα απ’ την περίμετρο των πραγματικών σκοπιών. Σκοπιά μέσα απ’ τη σκοπιά, δηλαδή. Απλά, βρήκαν το 2004, έπειτα από εννέα χρόνια, έναν δημοσιογράφο που ασχολήθηκε μαζί τους και τον φόρτωσαν ψέματα.
Είδαμε τις δηλώσεις τους, προηγουμένως, αλλά όπως λέει και το ρητό, με τρεις κατηγορίες ανθρώπων δεν μπορεί κανείς να βγάλει άκρη και να καταλάβει πότε λένε ψέματα και πότε αλήθεια: Με τους κυνηγούς, με τους ψαράδες, και με τους εθελοντές στρατόκ*βλους. Πόσο μάλλον όταν οι τελευταίοι είναι και χρυσαυγίτες των οποίων η ροπή στο ψέμα βρίσκεται στο DNA τους.
Για έναν προσεκτικό αναγνώστη των δηλώσεων τους, δεν είναι δύσκολο να καταλάβει για ποιο λόγο οι αφηγήσεις τους είναι εσκεμμένα συγκεχυμένες ώστε να κρύβουν το γεγονός της απόλυτης απραξίας τους πριν τη Σρεμπρένιτσα. Οι ίδιοι στις συνεντεύξεις τους μπορεί να μιλάνε για υποτιθέμενα ‘ηρωικά κατορθώματα’, όμως ας τελειώνει το παραμύθι τους εδώ. Φτάνει τόσο με τον μύθο των ‘ηρωικών Ελλήνων εθελοντών’ που διακινδύνευσαν τη ζωή τους για την υποτιθέμενη ελληνοσερβική φιλία.

Σύμφωνα με προσωπική διαταγή του Μλάντιτς, ο οποίος έθεσε στη διάθεσή τους κατασχεμένα διαμερίσματα Βόσνιων, υποχρέωση και (κάθε άλλο παρά στρατιωτικό) καθήκον τους ήταν απλά να περιφέρονται στα μετόπισθεν, περνώντας τον χρόνο τους με γεύματα και κοψίδια με τους ντόπιους ή στα σφαιριστήρια, πίνοντας μπύρες, παίζοντας ποδοσφαιράκια και μπιλιάρδο και ηλεκτρονικά παιχνίδια, με αποκλειστικό σκοπό να εξυψώνουν με την παρουσία τους το ηθικό του σερβικού πληθυσμού.
Σε επιτόπιο ρεπορτάζ της εφημερίδας Εθνος, 20/08/1995, καταγράφηκαν οι συνθήκες στα μετασκευασμένα κτίρια που χρησιμοποιούσε η ΕΕΦ για στρατόπεδο και κοιτώνες. Αφθονo φαγητό και αλκοόλ (σε περιόδους εμπάργκο, μιλάμε τώρα), slivovitza και τσίπουρο στους θαλάμους, μαζί με τα έντυπα της Χρυσής Αυγής και περιοδικά Βίβα, Χάι και Τσάο, ενώ οι Σέρβοι οικοδεσπότες είχαν φροντίσει και για την απρόσκοπτη πρόσβαση των εθελοντών στους τοπικούς οίκους ανοχής. Σε ένα υμνητικό ρεπορτάζ που είχε δημοσιευτεί εκείνο τον καιρό, ο Μήτκος έλεγε ότι «το μεγαλύτερο τους πρόβλημα ήταν ότι είχαν χαλάσει τα δόντια τους επειδή για δυο μήνες έτρωγαν μόνο κονσέρβες». Αστεία πράγματα, δηλαδή· σε δυο μήνες δεν χαλάνε τα δόντια, ό,τι και να τρώει κανείς, πόσο μάλλον στρατιωτικά ελεγμένες τροφές.

Αλλωστε και ο Σταύρος Βιτάλης («αψευδής αυτόπτης μάρτυς, από το 1993 έως το 1996, με τον βαθμό μάλιστα του Ταγματάρχη κατ’ απονομή του Σερβικού Στρατού της Voiska Republika Srpska») είχε δηλώσει κατηγορηματικά πως «οι Σέρβοι διοικητές τους είχαν σαφή εντολή την οποία και τήρησαν κατά γράμμα, να μην συμμετέχουν οι Ελληνες εθελοντές, σε καμία επιθετική επιχείρηση».
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο πιο πολυδιαφημισμένος τότε χρυσαυγίτης που υποτίθεται ότι όχι μόνο έλαβε μέρος σε μάχες αλλά και ότι τραυματίστηκε κιόλας σε μια απ’ αυτές, στη Μαγιεβίτσα, ο αδερφός του Χάρη Κουσουμβρή, ο Σωκράτης Κουσουμβρής (είναι αυτός που εικονίζεται σε πολλές φωτογραφίες με τις πατερίτσες), στην πραγματικότητα τραυματίστηκε από θραύσμα όλμου την μοναδική φορά που αποφάσισε να βγει έξω από την περιοχή στην οποία τους είχαν διατάξει να παραμένουν. Ισως γι’ αυτό σε όλες ανεξαιρέτως τις φωτογραφίες τους από τα μετόπισθεν, αλλά και σε εκείνες από την κατάληψη της Σρεμπρένιτσα, πάντα εικονίζεται από κοντά για να τους προσέχει κι εκείνος ο μεσήλικας Σέρβοβόσνιος αξιωματικός, που φοράει μονίμως το καπέλο Sajkaca, το παραδοσιακό εθνικό σερβικό καπέλο, που φορούσαν οι Σέρβοι στρατιώτες που φρουρούσαν τα ποτάμια-σύνορα της Αυστροουγγαρίας ενάντια στους Οθωμανούς τον 17ο αιώνα, αλλά και επίσημο σχεδόν πηλήκιο του σερβοβοσνιακού στρατού τη δεκαετία του 1990. Μιλάμε, φυσικά, για τον γνώριμό μας Ταγματάρχη Zβόνκο Μπάγιαγκιτς (Zvonko Bajagic), που ταυτόχρονα ήταν και ο αξιωματικός Εφοδιασμού-Μεταφορών του Σώματος Στρατού Ντρίνα. Προφανώς, όπως γίνεται πάντα στον στρατό, όποιο στέλεχος δεν έχει ‘μάχιμα’ καθήκοντα αλλά απασχολείται στον εφοδιασμό και στην μισθοτροφοδοσία, επιβαρύνεται και με κάποια δεύτερη αρμοδιότητα, στην περίπτωσή μας να έχει πάντα από κοντά τους Ελληνες φιλοξενούμενους για λόγους προπαγάνδας

Οι μπαρουτοκαπνισμένοι Ελληνες Rambo (όπως τους περιέγραψαν Ολλανδοί Κυανόκρανοι) μπορεί να μην έλαβαν ποτέ μέρος σε πραγματική -και επίφοβη να κινδυνεύσουν ή να χάσουν τη ζωή τους- μάχη, αλλά μεγαλούργησαν μόλις βρέθηκαν σε μια κατάσταση «με τα χέρια τους λυμένα» εξαιτίας της αδυναμίας του αντιπάλου να αντιδράσει. Μιλάμε, φυσικά, για την κατάληψη της Σρεμπρένιτσα.
Οπως και να ‘χει, υπάρχει μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα, που μπορεί να ειπωθεί με μεγάλη βεβαιότητα: Οτι οι Ελληνες εθελοντές χρυσαυγίτες, φασίστες και άλλοι ήταν παρόντες όλες τις μέρες εκείνης της εβδομάδας των θηριωδιών στην Σρεμπρένιτσα, και όχι γενικά κι αόριστα, απλά ‘στη Σρεμπρένιτσα’ ή κάπου παραδίπλα, σε κάποιο τυχαίο σημείο μέσα στην πόλη, αλλά ακριβώς μέσα στην καρδιά των γεγονότων και των μαζικών σφαγών, τόσο πριν την επιχείρηση κατάληψης της πόλης, όσο κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων, όσο και μετά. Και είναι βέβαιο, επίσης, ότι γνωρίζουν καλά τι ακριβώς ήταν εκείνα τα «έκτροπα», όπως συχνά τα ονόμαζαν οι ίδιοι: Ηταν οι μαζικές δολοφονίες Μουσουλμάνων, ακόμη και αμάχων ή γυναικόπαιδων, και τα εγκλήματα πολέμου. Ηταν παρόντες εκεί ακριβώς, στα χωράφια και στις αποθήκες και στα ποδοσφαιρικά γήπεδα, την ώρα που γίνονταν οι άγριες μαζικές εκτελέσεις δεμένων κρατουμένων και αιχμαλώτων, ακριβώς στα σημεία συγκέντρωσης και εξόντωσης των Βόσνιων Μουσουλμάνων, εκεί που πήγαιναν τους άντρες και τα αγόρια και κατόπιν άνοιγαν μαζικούς τάφους. Και ότι όλα αυτά τα χρόνια, προσπαθούν -ανεπιτυχώς- να καλύψουν τα ίχνη τους και να κρύψουν την ανατριχιαστική αλήθεια: Πως ήταν απολύτως άκαπνοι και πως η μοναδική φορά που χρησιμοποίησαν πραγματικά πυρά και έκαναν τους καμπόσους, ήταν μόνο στην κατακτημένη Σρεμπρένιτσα, απέναντι σε αιχμαλώτους, σε άοπλους δεμένους κρατούμενους και σε πολίτες που προσπαθούσαν να διαφύγουν. Αυτό άλλωστε ταιριάζει απόλυτα και με την χρυσαυγίτικη νοοτροπία του θρασύδειλου τραμπούκου, που κάνει τον καμπόσο μόνο όταν είναι είκοσι εναντίον ενός και μόνο όταν βρίσκουν τον αντίπαλο με δεμένα τα χέρια.
Αποκαλύψεις τύπου «Η πρώτη φορά που σκότωσα Μουσουλμάνους, τρεις, ήταν σε ενέδρα» από τον Βασιλειάδη και «Νιώθαμε ικανοποιημένοι όταν σκοτώναμε Μουσουλμάνους, αφήναμε σε 13 λεπτά 300 νεκρούς» από τον Ζαβιτσάνο απλά επιβεβαιώνουν την παραπάνω αλήθεια.

[Σ.Σ.: Το κείμενο συνεχίζεται μετά τις εικόνες].

ΣΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ: Πριν τη Σρεμπρένιτσα οι Ελληνες εθελοντές ήταν απολύτως άκαπνοι και δεν είχαν συμμετοχή σε καμία μάχη («οι Σέρβοι διοικητές τους είχαν σαφή εντολή την οποία και τήρησαν κατά γράμμα, να μην συμμετέχουν οι Ελληνες εθελοντές, σε καμία επιθετική επιχείρηση»). Ούτε μετά είχαν. Αλλά και κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων στη Σρεμπρένιτσα δεν μπορεί κανείς να πει ότι οι εκτελέσεις αιχμαλώτων και οι ενέδρες σε άοπλους πολίτες είχαν κάποια σχέση με αυτό που αποκαλείται ‘πόλεμος’ ή ‘μάχη’. Μέχρι τη Σρεμπρένιτσα, τα καθήκοντά τους ήταν καθήκοντα Ι4 και το πιο επικίνδυνο πράγμα που είχαν κάνει ήταν το να φυλάνε καμιά σκοπιά στα μετόπισθεν, ίσως να κουβαλάνε και κανένα κιβώτιο με πυρομαχικά. Σύμφωνα με προσωπική διαταγή του Μλάντιτς, υποχρέωση και (κάθε άλλο παρά στρατιωτικό) καθήκον τους ήταν απλά να περιφέρονται στα μετόπισθεν, περνώντας τον χρόνο τους με γεύματα και κοψίδια με τους ντόπιους ή στα σφαιριστήρια, πίνοντας μπύρες, παίζοντας ποδοσφαιράκια και μπιλιάρδο και ηλεκτρονικά παιχνίδια, με αποκλειστικό σκοπό να εξυψώνουν με την παρουσία τους το ηθικό του σερβικού πληθυσμού. Ας φανταστούμε τον διάλογο στις 11 Ιουλίου 1995:
– «Κύριε Ζβόνκο, τι θα γίνει με μας;;; Είμαστε ένα χρόνο εδώ, και το μόνο που κάνουμε είναι να καθαρίζουμε και να γυαλίζουμε τα όπλα, και να κόβουμε βόλτες να μας βλέπουν οι κάτοικοι της Βλασένιτσα. Βαρεθήκαμε από τα πολλά τραπεζώματα και να παίζουμε όλη τη μέρα ποδοσφαιράκια. Εκείνα τα τεύχη της εφημερίδας της Χρυσής Αυγής, του Λοιπόν, του Χάι και του Τσάο τα διαβάζαμε από χίλιες φορές το καθένα. Ακόμα και όταν φυλάμε σκοπιά, υπάρχουν άλλοι, πραγματικοί στρατιώτες, που κι εκείνοι φυλάνε σκοπιά περιμετρικά από εμάς, για να προσέχουν μη μας συμβεί τίποτα. Σκοπιά μέσα απ’ τη σκοπιά, δηλαδή. Κύριε Ζβόνκο, τώρα που θα πάτε στη Σρεμπρένιτσα, θα μας πάρετε μαζί σας, μπας και δούμε επιτέλους με τι μοιάζει ο ήχος της σκανδάλης και πως κλωτσάει το όπλο όταν πυροβολάμε;;;».
Ισως να ζήτησαν και τίποτα ακόμα, για να μπορούν μετά να λένε πως είχαν ‘πολεμικές εμπειρίες’, αλλά δεν είμασταν μπροστά. Πάντως, όταν γύρισαν στην Ελλάδα, και τους θυμήθηκε εννέα χρόνια μετά εκείνος ο δημοσιογράφος του Ταχυδρόμου, λύσσαξαν να τον πείσουν ότι ήταν και μεγάλα κομάντα και ότι στο παιχνίδι ‘πόλεμος’ δεν τους φτάνει κανείς. Και άρχισαν τις αποκαλύψεις τύπου «Η πρώτη φορά που σκότωσα Μουσουλμάνους, τρεις, ήταν σε ενέδρα», ο Βασιλειάδης. «Νιώθαμε ικανοποιημένοι όταν σκοτώναμε Μουσουλμάνους, αφήναμε σε 13 λεπτά 300 νεκρούς» ο Ζαβιτσάνος. Ετσι, έτσι, πείτε κι άλλα.

Μια βασική ερώτηση, πριν από όλες τις άλλες, θα έπρεπε να είναι η εξής: Πως έφταναν όλοι αυτοί στο μέτωπο του πολέμου;;; Για την ελληνική πλευρά αυτού του θέματος, θα μιλήσουμε αναλυτικά στη συνέχεια, για την γιουγκοσλαβική πλευρά έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η ερώτηση αυτή: Μέσω ποιων δικτύων κατατάσσονταν οι εθελοντές στον σερβοβοσνιακό στρατό, από την στιγμή που πατούσαν το πόδι τους στην πρώην Γιουγκοσλαβία;;; Ποιος τους έδινε νομιμοποιητικά έγγραφα, ρουχισμό, οπλισμό, τον στρατιωτικό μισθό τους και ό,τι άλλο χρειάζεται ένας στρατιώτης -η λεγόμενη ‘μισθοτροφοδοσία’- και ποιος τους έστελνε στις μονάδες και στο μέτωπο;;;

Ο εθελοντής Κυριάκος Καθάριος λέει ορισμένα πράγματα σε μια συνέντευξή του το 1995, όπως τα είχε ζήσει, και με δεδομένο πως δεν ήξερε τη γλώσσα, δεν είναι και τόσο διαφωτιστικός.
Δεν ήταν και τόσο δύσκολο να μάθουμε τις λεπτομέρειες. Στην αρχή, το 1992, η διεκπεραίωση γινόταν μέσω του Γραφείου-Αντιπροσωπείας που διατηρούσε η Σερβική Δημοκρατία της Βοσνίας (Republika Srpska, RS) στο Βελιγράδι. Σύμφωνα με την εφημερίδα Oslobodjenje της 13/03/1993 και της 01/03/1994, ο υπεύθυνος εκεί ήταν ο Σέρβος εθνικιστής φασίστας Βόγιτσλαβ Σέσελι, ο οποίος κατηύθυνε τους περισσότερους εθελοντές και μισθοφόρους προς την δική του παραστρατιωτική militia, τους ‘Λευκούς Αετούς’, ενώ στο δυναμικό του Γραφείου, κύριος αρμόδιος για να φροντίζει τα στρατιωτικής φύσεως ζητήματα, ανήκε και ο Δήμαρχος Jovan Djogo. Κατόπιν, με απόφαση του ίδιου του Ράντοβαν Κάρατζιτς, το Γραφείο Στρατολόγησης έγινε αυτόνομη υπηρεσία, στεγάστηκε στην οδό Mose Pijade στο κτίριο Federal Commodities Reserves Building στο Βελιγράδι και απασχολούσε 25 υπαλλήλους.

– Πηγή: Smail Cekic, The Aggression against the Republic of Bosnia and Herzegovina, Planning, preparation, execution, έκδοση Institute for Research of Crimes Against Humanity and International Law in Sarajevo, Σαράγεβο, 2005, σ. 1005
[Σ.Σ.: Οποιος/α τυχόν ενδιαφέρεται, μπορεί να απευθυνθεί στο Ινστιτούτο Institute for Research of Crimes Against Humanity and International Law στο Σαράγεβο, και αν αναζητήσει στα αρχεία του (AIIZ) τους φακέλους 5342, 2-3070, 2-3071, 2-3072, θα ανακαλύψει μερικά πολύ ενδιαφέροντα πράγματα].

Από την άλλη, σημαντικό ερώτημα είναι ποιος ήταν, τελικά, ο συνολικός αριθμός των Ελλήνων εθελοντών. Βόσνιοι ερευνητές κάνουν λόγο για μια επίσημη λίστα του σερβοβοσνιακού στρατού που έφτασε στα χέρια τους, στην οποία περιλαμβάνονται τα ονόματα 117 εθελοντών από ξένες χώρες· ήταν κυρίως Ρώσοι, Ελληνες, Ρουμάνοι, Ουκρανοί.

Οι επικεφαλής της ΕΕΦ στις συνεντεύξεις τους υπολογίζουν πως υπήρξαν «συνολικά 60-70 εθελοντές» σε όλη τη διάρκεια του πολέμου (βλ. και Espresso, 07/11/2002).
Συχνά, μάλιστα, η «θητεία» τους στη Βοσνία κράτησε μόνο μερικές βδομάδες (βλ. Κάτια Μακρή, 11 Ελληνες πολεμούν στο πλευρό των Σέρβων της Βοσνίας, Εθνος, 01/06/1995)
Το Μάιο του 1995 η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά αριθμούσε 16 άτομα (βλ. Γιάννης Κοκκινίδης, Πεθαίνοντας στη Βοσνία, Αδέσμευτος Τύπος, 06/08/1995) και στη συνέχεια 11, εκ των οποίων ένας στο Σαράγεβο, ένας στο Μπίχατς, ένας στην Πιένινα και 8 «στο μέτωπο» (βλ. Εθνος, 01/06/1995), ενώ τον Ιούλιο του 1995 γίνεται λόγος για «περίπου είκοσι πέντε» (βλ. Νίκη, 21/07/1995).
Στην κατάληψη της Σρεμπρένιτσα πήραν μέρος συνολικά 10 εθελοντές, κατονομαζόμενοι ένας προς έναν (Υψωσαν την ελληνική σημαία στην Σρεμπρένιτσα, Εθνος 13/07/1995) -στην συνέχεια, θα σας πούμε που ακριβώς βρισκόταν κάθε ένας απ’ αυτούς και τι ακριβώς έκανε, το πλήρες time-line με τα whereabouts όλων των μελών της ΕΕΦ.

Από όλα τα δημοσιογραφικά ρεπορτάζ της εποχής, το σύνολο των γνωστών εθελοντών που προκύπτει, κατά τη δική μας εκτίμηση, ήταν μεταξύ 35 και 40, συν τρεις αγνοούμενοι. Δεν συνυπολογίζουμε τυχόν μισθοφόρους ή μεμονωμένους που πιθανόν δρούσαν σε άλλα μέτωπα, πιο μακριά από την Σρεμπρένιτσα. Υπάρχουν σχετικές πληροφορίες από διάφορες πηγές· κατά την εκτίμησή μας, όμως, τίποτε επιβεβαιωμένο.

Αξίζει να σημειωθεί πάντως ότι, σ’ έναν πόλεμο όπου σκοτώθηκαν συνολικά 278.000 άνθρωποι, δεν υπάρχει ούτε ένας Ελληνας εθελοντής επιβεβαιωμένα νεκρός, ενώ οι καταγεγραμμένοι ελαφρά τραυματίες είναι μόλις τρεις ή τέσσερις -και υπάρχουν και φωτογραφίες τους.

Συνδυάζοντας τις πληροφορίες από όλα τα ρεπορτάζ, τα δημοσιεύματα και τις τηλεοπτικές εμφανίσεις, ένας απολογισμός θα έδινε τα εξής ονόματα, εκτός από τους οκτώ ‘σημαντικούς’ που αναφέρονται αναλυτικά στο προηγούμενο κεφάλαιο με το βίντεο Παπαπέτρου (Μήτκος, Βασιλειάδης, Τζανόπουλος, Μουρατίδης, Νικολαΐδης, Χρυσαΐτης, Σπουργίτης, Καθάριος).

Δεν εμφανίζονται στο βίντεο Παπαπέτρου, όμως η συμμετοχή τους τεκμηριώνεται από χίλιες-δυο άλλες πηγές, βιβλία, άρθρα, περιοδικά, και κυρίως από τις εμφανίσεις τους στην τηλεόραση και τις συνεντεύξεις τους στις εφημερίδες, τα εξής μέλη της Χρυσής Αυγής, όπως είπαμε και στο προηγούμενο κεφάλαιο:

– Μαυρογιαννάκης Μιχάλης
– Κιτρινιάρης Χρήστος
– Κουσουμβρής Σωκράτης
– Μπέλμπας Απόστολος, ο σημερινός γραμματέας ΤΟ Τρίπολης της Χρυσής Αυγής, ο οποίος ήταν και υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος Αρκαδίας, στις περιφερειακές εκλογές του Μαΐου του 2014

Αλλοι εθελοντές, γνωστοί από δημοσιεύματα:

– Ζαβιτσάνος Δημήτρης, αρχιλοχίας της ΕΕΦ, γεννημένος το 1966, βρισκόταν στη Βοσνία από το 1994 και συμμετείχε και στην κατάληψη της Σρεμπρένιτσα, όπου πήρε το αίμα του πίσω για τους άπειρους μήνες απραξίας όλο το προηγούμενο διάστημα.
– Σαράφης Αγησίλαος, για τον οποίο μιλήσαμε προηγουμένως. Σκληρός εθνικιστής και πολεμοχαρής.
– Λάτσιος Αγγελος, γεννημένος το 1965, απ’ τη Θεσσαλονίκη, εθελοντής από το 1993· το μέλος του Αποσπάσματος Θανάτου που είδαμε προηγουμένως (10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ), ειδική περίπτωση, καθώς τα μέλη της ‘επαγγελματικής’ (μισθοφορικής) μονάδας του ήταν αυστηρά επιλεγμένα και ποτέ δεν ξεπέρασαν τα 50 με 60, όλοι με ετήσια ή διετή συμβόλαια. Κυκλοφορούσε με πλαστή ταυτότητα με σερβικό ψεύτικο ονοματεπώνυμο. Ο ίδιος έχει μιλήσει σε συνεντεύξεις, κι έχει πει ότι είχε παντρευτεί μια κοπέλα απ’ τη Σερβία, με την οποία έκανε και παιδί, ότι έμεινε μετά τον πόλεμο στην Σερβία κι ότι έγινε για ένα διάστημα μισθοφόρος στην Αφρική, ότι βρισκόταν στο μισθολόγιο του Αρκάν σαν πορτιέρης στα μαγαζιά του, ότι είχε επαφές με τα κυκλώματα που φυλούσαν τον Μλάντιτς κι ότι συμμετείχε κι ο ίδιος στις ομάδες περιφρούρησής του, ότι γι’ αυτόν τον λόγο ανακρίθηκε και φυλακίστηκε δυο φορές, κι ότι τελικά απελάθηκε στην Ελλάδα. Για την Σρεμπρένιτσα, έχει δηλώσει ότι αυτός ήταν ο Ελληνας που πραγματικά μπήκε πρώτος στην πόλη με την μονάδα του, το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ, και πως οι άλλοι Ελληνες απλώς ακολούθησαν.
– Δημουλάς Xαράλαμπος, ο οποίος σε μια φωτογραφία εμφανίζεται τραυματίας· συμμετείχε και στην κατάληψη της Σρεμπρένιτσα.
– Ραυτόπουλος Α.
– Μωραΐτης Γ.
– Παπαμάλης Θέμης, γεννημένος το 1952 στη Μυτιλήνη, λέγεται ότι πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο με τον ‘Βόσνιο’ ειδικό στα εκρηκτικά συνεργάτη του Καλαποθαράκου, που είδαμε στο κεφάλαιο ‘Flashback #2 – Ποινικές υποθέσεις εθελοντών μετά την επιστροφή τους’ και ο οποίος δολοφονήθηκε το 2000, σύμφωνα με το Βήμα της 05/11/2004.
– Λαμπρόπουλος Κωνσταντίνος, γεννημένος το 1969
– Λυμπερίδης Γ., συμμετείχε και στην κατάληψη της Σρεμπρένιτσα.
– Κυριακίδης Κ., ίσως ο Κυριακίδης Κυριάκος, αγνοούμενος από το 1995, συμμετείχε και στην κατάληψη της Σρεμπρένιτσα.
– Φλορίν (ή Φρορίν) Αννα, Eλληνορουμάνος, συμμετείχε και στην κατάληψη της Σρεμπρένιτσα.
– Σχιζάς Βασίλης, από τη Λαμία, συμμετείχε και στην κατάληψη της Σρεμπρένιτσα. Αυτός μάλλον πρέπει να το φχαριστήθηκε ιδιαιτέρως το ‘ξέδωμα’. Οι φωτογραφίες όπως αυτή με την κεφαλή γουρουνιού, ύψιστη προσβολή για Μουσουλμάνο, το αποδεικνύουν. Χρυσαυγίτης κι αυτός σήμερα
– Δημητρίου Χρήστος, από το Αιγάλεω, γεννημένος το 1938, παππούς με εγγόνια, για τον οποίο λένε ότι ήταν κομμουνιστής (;;;)
– Καλτσούνης Κωνσταντίνος, από το Κερατσίνι, συμμετείχε και στην κατάληψη της Σρεμπρένιτσα, και συνόδευε τον Μήτκο όταν συνόδευε τον Μπάγιαγκιτς. Βαμμένος χρυσαυγίτης κι αυτός σήμερα, σύμφωνα με το προφίλ που διαφημίζει στα κοινωνικά δίκτυα.
– Μαρονικολάκης Ιδομενέας, γεννημένος το 1973, Κρητικός
– Κώστας (αγνώστων λοιπόν στοιχείων, ίσως να πρόκειται για τον καταγεγραμμένο εθελοντή Κώστα Λαμπρόπουλο)
– Νίκος (αγνώστων λοιπόν στοιχείων).

Από συνεντεύξεις των ιδίων στα τέλη του 1993, πληροφούμαστε τα ονόματα άλλων τεσσάρων εθελοντών οι οποίοι ‘υπηρετούσαν’ στους τσέτνικ, κατά την πολιορκία του Σαράγεβο. Οι δύο πρώτοι κατατάχτηκαν μισθοφόροι τον Αύγουστο του 1993, και οι άλλοι δύο λίγους μήνες αργότερα. Δήλωσαν ότι εκτελούσαν ‘καθήκοντα ελεύθερων σκοπευτών‘ και ήταν οι:

– Κουτάκος Βαγγέλης, γεννημένος το 1969, κατά δήλωσή του είχε υπηρετήσει στα ΛΟΚ. Οπως διηγείται, όταν ένας Γάλλος Κυανόκρανος τον ρώτησε «τι σήμα είναι αυτό;;;», εννοώντας τα σήματα στο πουκάμισο των καταδρομέων που φορούσε [Σ.Σ.: Καλά, ‘πουκάμισο’ το λένε, στρατιωτικά;;; -δεν το λένε ‘χιτώνιο’;;;], ο Κουτάκος «πήρε ανάποδες» και έβγαλε την ασφάλεια από το Καλάσνικοφ. «Αν συνέχιζε θα τον σκότωνα», δήλωσε στη συνέντευξη. Μετά γύρισε στα καθήκοντά του ως ελεύθερος σκοπευτής.
– Πολιτίδης Γιώργος
– Κόκκος Γιάννης
– Μαλτέζος Στάθης

Ο Κουτάκος αναφέρεται και στο βιβλίο του Τάκη Μίχα, δίνοντας παραπομπή σε άρθρο της Ελευθεροτυπίας στις 08/07/1993. Στο ίδιο βιβλίο ο Απόστολος Μπέλμπας της Χρυσής Αυγής αναφέρεται σαν ‘Απόστολος Μπάμπος’.

Αλλα ονόματα που αναφέρονται σε δημοσιεύματα από τη Βοσνία:

– Maurenonakni Zemanova (Εμμανουήλ), γεννημένος 29/12/1971· το επώνυμο ίσως είναι λάθος μεταγραφή του ‘Μαρονικολάκης’, όμως το όνομα ‘Zemanova’ αντιστοιχεί στο ελληνικό ‘Εμμανουήλ’, και η ημερομηνία γέννησης είναι διαφορετική.
– Piljanis Grigorios Gerigios, γεννημένος 23/06/1969 από Θεσσαλονίκη

«The list of the Army of Republika Srpska, which the Anatolia news agency received for review, including 117 foreign nationals were under the command of Ratko Mladic, according to the Greek fighters, among which, as confirmed by investigators of genocide in Bosnia and Herzegovina, undoubtedly there and members of the Golden Dawn. These are: Dmitrios Zovicokos (born 15/11/1966) in Athens, Konstantinos Kuriakos (14/07/1964), Labropulos Konstantinos (19/04/1969), Maurenonakni Zemanova (29/12/1971), Nikolaidis Ilias Nikolas (06/04/1961), Piljanis Grigorios Gerigios (23/06/1969) from Thessaloniki, Spridos Nikolas Zandropulos (04/04/1969)».

Mετά το υμνητικό ρεπορτάζ του Εθνους της 13/07/1995 με την ύψωση ελληνικών σημαιών κατά την πτώση της Σρεμπρένιτσα, οι ενδιαφερόμενοι που πήραν τηλέφωνο στους αριθμούς που είχαν δώσει στην εφημερίδα σαν ‘εκπρόσωποι’ της ΕΕΦ οι Καθάριος και Μουρατίδης ήταν πάνω από εκατό.
Τον Αύγουστο μετά τη Σρεμπρένιτσα βρίσκονταν στη Βλασένιτσα οι Μήτκος, Βασιλειάδης, Ζαβιτσάνος, Τζανόπουλος, Δημουλάς, Φλορίν, Μωραΐτης, Ραυτόπουλος, Παπαμάλης και Μουρατίδης, που είχε επιστρέψει με την Ελλάδα, πιθανόν με άλλους δύο νεοφερμένους ή ίσως ‘παλιούς’ που δεν ήθελαν να πουν τα ονόματά τους στο συνεργείο του Εθνους.
Μετά από λίγο, η ελληνική μονάδα είχε αρχίσει να φυλλορροεί και μέχρι τον επόμενο χειμώνα είχαν φύγει όλοι, αν και τον Μήτκο την Πρωτοχρονιά του 1996 τον βρίσκουμε στο αρχηγείο του Μλάντιτς να γλεντάνε μαζί.

Υπήρξαν και τρεις αγνοούμενοι, που είχαν πολεμήσει από το 1993 ως και το 1995 για λογαριασμό της ΕΕΦ:

– Καζόπουλος Κώστας, γεννημένος το 1960, από το Βορεινό Αριδαίας, ένας πολεμοχαρής και πρώην λοχίας των ειδικών δυνάμεων. Βρέθηκε στη Βοσνία από τον Ιούλιο του 1993 και εξαφανίστηκε στο Ντόμποε τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς, σύμφωνα με την εφημερίδα Espresso της 07/11/2002
– Κυριακίδης Κυριάκος, αγνοούμενος από το 1995.
– Αντώνης από τη Λάρισα, χωρίς παραπάνω στοιχεία, αγνοούμενος, σύμφωνα με συνεντεύξεις συμμαχητών του στην ΕΕΦ

Τέλος, πρέπει οπωσδήποτε να αναφερθεί και το εξής: Τον Ιούνιο του 2005, το παράρτημα Σαράγεβο του ICTY έκανε το λάθος να στείλει στις ελληνικές αρχές ένα έγγραφο με ημερομηνία 12/06/2005 και υπογραφή ‘Ολε Χάικε‘. Το έγγραφο αυτό είχε στηριχτεί σε μια αναφορά εν είδει κατηγορητηρίου με ημερομηνία 16/05/2005 και υπογραφή ‘Κάρλα Ντελ Πόντε‘, και εντός του υπάρχουν επτά απ’ τα γνωστά μας ονόματα με πολλά λάθη, όμως (π.χ. ο Τζανόπουλος αναγράφεται Canapulas), συν τρία άγνωστα ονόματα, τα οποία όμως, μπορεί να είναι και απλά λάθη στη μεταγραφή, τα εξής:

– Stefanos Makrakis
– Dimitrios Sotiris
– S. Kanelopoulos

Απλά το αναφέρουμε. Δεν είναι τα ονόματα αυτό που έχει ενδιαφέρον εδώ. Είναι οι περιγραφές των πράξεων των δέκα αυτών Ελλήνων, και, παν’ απ’ όλα, είναι η τύχη του εγγραφου αυτού.

Πηγές (εκτός από όσες έχουν αναφερθεί έως τώρα)
– Κώστας Παπαπέτρου, Μαχητές στο όνειρο των Χριστουγέννων, τηλεοπτικός σταθμός ΣΚΑΪ, Δεκέμβριος 1994.
– Ομάδα Carthago, Σρεμπρένιτσα, Το μεγαλύτερο έγκλημα του πολιτισμένου κόσμου στην Ευρώπη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, εκδόσεις Αντισχολείο, Αθήνα, 1999
– Ιός, Για τη Λευκή Φυλή και την Ορθοδοξία, Η ξεχασμένη ιστορία των Ελλήνων εθελοντών, Ελευθεροτυπία 16/07/2005
– Βασίλης Νέδος, ό.π.

— $$$ Οι Ελληνες της ΕΕΦ γιορτάζουν: Πάσχα με τον Κάρατζιτς, Πρωτοχρονιά με τον Μλάντιτς. Των Αγίων Πέτρου και Παύλου, στις 12 Ιουλίου 1995, με ποιους πέρασαν τη γιορτή;;;

Ολοι οι Σερβοβόσνιοι είχαν σε μεγάλη εκτίμηση τους Ελληνες εθελοντές, άσχετα τώρα που ενδεχομένως η συμμετοχή τους σε κανονικές τακτικές μάχες να ήταν μηδενική ή το πολύ-πολύ το δυσκολότερο και πιο επίκίνδυνο πράγμα που είχαν κάνει πριν τη Σρεμπρένιτσα να ήταν το να φυλάνε καμιά σκοπιά.

Ομως, το θέμα αυτό, -θα σκέφτηκαν οι ηγέτες τους-, θα μπορούσε να αξιοποιηθεί και επικοινωνιακά. Οπως έλεγε ο Κάρατζιτς (και όχι μόνο) «οι Σέρβοι έχουν μόνο δύο φίλους, τον Θεό και την Ελλάδα». Ετσι, το ορθόδοξο Πάσχα του 1995, ο Κάρατζιτς τους κάλεσε στην έδρα του στο Πάλε, και σε μια μεγάλη εορταστική εκδήλωση, απένειμε σε τέσσερις από αυτούς το μετάλλιο του ‘Λευκού Αγγέλου’, ανώτατη σερβική τιμητική πολεμική διάκριση. Υπάρχουν πολλές φωτογραφίες από το γεγονός, ορισμένες μπορούμε να δούμε παρακάτω:

[Σ.Σ.: Το κείμενο συνεχίζεται μετά τις εικόνες].

ΣΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ: Ράντοβαν Κάρατζιτς, Μομτσίλο Κράιζνικ, Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς, τα μέλη της Χρυσής Αυγής Κουσουμβρής Σωκράτης, Μπέλμπας Απόστολος και Μαυρογιαννάκης Μιχαήλ, και οι Μήτκος Αντώνης, Ζαβιτσάνος Δημήτρης, Φλορίν Αννα, Μουρατίδης Γιώργος, Σπουργίτης Ελευθέριος, Μαρονικολάκης Ιδομενέας, Δημητρίου Χρήστος κά.

Ολοι, όπως μπορούμε να διακρίνουμε, φορούσαν στον ώμο τους το ξεχωριστό σήμα που είχε φιλοτεχνήσει ο σερβοβοσνιακός στρατός ειδικά για να το φέρουν οι Ελληνες εθελοντές. Εδώ μπορούμε να δούμε αριστερά το μετάλλιο, και κατόπιν διάφορες μορφές αυτού του συγκεκριμένου insignia, όπως λέγονται αυτά τα διάσημα στην στρατιωτική ορολογία. Βλέπουμε έναν δικέφαλο αετό, όμως τον ήλιο της Βεργίνας δεν τον πέτυχαν και τόσο οι Σέρβοι μόδιστροι και ράφτες του στρατού. Ο λευκός αετός σε μαύρο φόντο, όπως είχαν εξηγήσει οι ίδιοι οι εθελοντές σε συνέντευξή τους δυο μήνες πριν την τελική λύση στη Σρεμπρένιτσα, στον Αδέσμευτο Τύπο της 06/05/1995, σήμαινε «πένθος και φόρος τιμής για τους Ελληνες και Σέρβους στρατιώτες που πολέμησαν και πέθαναν μαζί στο παρελθόν». Το σημαντικό εδώ είναι μια άλλη μικρή λεπτομέρεια: Το τριγωνικό σχήμα του σήματος, το οποίο προσαρμοζόταν στο επάνω μέρος του μπράτσου μέχρι τον ώμο, και ‘κούμπωνε’ με σκρατς στο εσωτερικό μέρος του χεριού, στην μασχάλη, οφειλόταν σε μια έξυπνη ιδέα: Να είναι εφικτή η αφαίρεσή του ανά πάσα στιγμή. Αυτός είναι ο λόγος που δεν το έραβαν στο χιτώνιό τους, όπως συμβαίνει συνήθως με όλα τα άλλα insignia. Σε μια δύσκολη στιγμή, το βγάζουμε με λιγότερο από μια κίνηση και το ξεφορτωνόμαστε.

Αριστερά το Μετάλλιο του Λευκού Αγγέλου, ανώτατη διάκριση από τη Σερβοβοσνιακή Δημοκρατία προς τους Ελληνες εθελοντές της ΕΕΦ και δεξιά το φορετό σήμα της ΕΕΦ, με τον αποτυχημένο ήλιο της Βεργίνας

Insignia-σουβενίρ από τις ηρωικές μέρες στη Βοσνία: Το φορετό σήμα της ΕΕΦ, με τον αποτυχημένο ήλιο της Βεργίνας.

Insignia-σουβενίρ από τις ηρωικές μέρες στη Βοσνία: Το φορετό σήμα της ΕΕΦ, χωρίς τον αποτυχημένο ήλιο της Βεργίνας.

Ενας μπερές με τα παλιά σήματα, όταν ήταν ακόμα διάσπαρτοι σε διάφορα μέτωπα, προτού σχηματιστεί η μονάδα στη Βλασένιτσα με τη διαταγή Μλάντιτς «Βρείτε τους Ελληνες και μαζέψτε τους όλους στο στρατόπεδο του Ζβόνκο, κοντά στο αρχηγείο μου». Ενα από τα σήματα γράφει: 'Σώμα Ελλήνων Εθελοντών Μαχητών σε Σέρπσκα και Κράινα'· θυμηθείτε εδώ και την ονομασία του συλλόγου που στρατολογούσε, σύμφωνα με τον Αδέσμευτο Τύπο, 14/04/1994: «Eπιτροπή στήριξης Eλλήνων εθελοντών Mαχητών Δημοκρατίας της Σέρπσκα και Kράινα, με την ονομασία Pήγας Φεραίος, συστάθηκε πριν από μερικούς μήνες στα Γιαννιτσά». — Ενας μπερές με τα παλιά σήματα, όταν ήταν ακόμα διάσπαρτοι σε διάφορα μέτωπα, προτού σχηματιστεί η μονάδα στη Βλασένιτσα με τη διαταγή Μλάντιτς «Βρείτε τους Ελληνες και μαζέψτε τους όλους στο στρατόπεδο του Ζβόνκο, κοντά στο αρχηγείο μου». Ενα από τα σήματα γράφει: ‘Σώμα Ελλήνων Εθελοντών Μαχητών σε Σέρπσκα και Κράινα’· θυμηθείτε εδώ και την ονομασία του συλλόγου που στρατολογούσε, σύμφωνα με τον Αδέσμευτο Τύπο, 14/04/1994: «Eπιτροπή στήριξης Eλλήνων εθελοντών Mαχητών Δημοκρατίας της Σέρπσκα και Kράινα, με την ονομασία Pήγας Φεραίος, συστάθηκε πριν από μερικούς μήνες στα Γιαννιτσά».

Insignia του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ (10 Diverzantski Odred, 10th Sabotage Detachment), το πιο αιμοσταγές παραστρατιωτικό μισθοφορικό Απόσπασμα Θανάτου (1.200 εκτελέσεις σε 5 ώρες, προς 5 μάρκα το κεφάλι, μόνον οι 4 απ' αυτούς έφαγαν 142 χρόνια φυλακή για εγκλήματα πολέμου), στο οποίο υπερήφανα υπηρετούσαν δύο Ελληνες της ΕΕΦ, ο ένας εκ των οποίων ήταν ο Αγγελος Λάτσιος. Αν δείτε προσεκτικά στα βίντεο που παρουσιάζει το XYZ Contagion, θα μπορέσετε να το διακρίνετε. — Insignia του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ (10 Diverzantski Odred, 10th Sabotage Detachment), το πιο αιμοσταγές παραστρατιωτικό μισθοφορικό Απόσπασμα Θανάτου (1.200 εκτελέσεις σε 5 ώρες, προς 5 μάρκα το κεφάλι, μόνον οι 4 απ’ αυτούς έφαγαν 142 χρόνια φυλακή για εγκλήματα πολέμου), στο οποίο υπερήφανα υπηρετούσαν δύο Ελληνες της ΕΕΦ, ο ένας εκ των οποίων ήταν ο Αγγελος Λάτσιος. Αν δείτε προσεκτικά στα βίντεο που παρουσιάζει το XYZ Contagion, θα μπορέσετε να το διακρίνετε.

Εδώ βλέπουμε και τα τιμητικά διπλώματα, από τις αρχές της Σερβοβοσνιακής Δημοκρατίας προς την μονάδα Ελληνική Εθελοντική Φρουρά:

Τιμητικό δίπλωμα της Σερβοβοσνιακής Δημοκρατίας σε Ελληνες εθελοντές, πριν την ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα

Κι άλλο τιμητικό δίπλωμα της Σερβοβοσνιακής Δημοκρατίας σε Ελληνες εθελοντές, μετά την ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα. Χειρόγραφο αυτή τη φορά.

[Σ.Σ.: Με την ευκαιρία, ας λύσουμε κι αυτή την παρεξήγηση: Στην Ελλάδα, που για το θέμα της συμμετοχής Ελλήνων στη σφαγή, δεν έχει υπάρξει ποτέ ουσιαστική έρευνα -και δεν εννοούμε εδώ μόνο τη Δικαιοσύνη, αλλά και την ‘4η εξουσία’, τους δημοσιογράφους- και απλά ανακυκλώνεται η πληροφορία «μπήκαν μέσα και ύψωσαν την σημαία», την οποία έδωσε ο Καθάριος, δηλαδή οι ίδιοι τους, και το πολύ-πολύ να γραφτεί μαζί και η φράση «σύμφωνα με την έρευνα των Ολλανδών», υπάρχει η εντύπωση ότι η παρασημοφόρηση των τεσσάρων εθελοντών έγινε μετά την κατάληψη της Σρεμπρένιτσα, και ίσως λόγω της συμμετοχής τους στις επιχειρήσεις της κατάληψης («Four members of the unit received medals of honour from the Bosnian Serb leader, Radovan Karadzic, within a month of Srebrenica’s fall», έγραψε ο Daniel Howden στην εφημερίδα Independent τον Ιούνιο του 2005).

Αυτό είναι λάθος. Μάλιστα, στο βιβλίο του κ. Μίχα υπάρχει και μια χαριτωμένη, λίγο … μελλοντολογική λεπτομέρεια, που κανονικά δεν θα έπρεπε να ξεφύγει, τουλάχιστον απ’ τους διορθωτές. Στη σελίδα 18 της αγγλικής έκδοσης γράφει ότι «παρασημοφορήθηκαν τον Σεπτέμβριο του 1995», δηλαδή μετά τη Σρεμπρένιτσα, και δίνει σαν παραπομπή -πρέπει ο αναγνώστης να πάει πίσω στις τελευταίες σελίδες με τις υποσημειώσεις για να τη δει- ένα άρθρο του … Αυγούστου του 1995, δηλαδή ένα μήνα πριν το γεγονός.
Κλείνει η παρένθεση].

Αυτά συνέβαιναν το Πάσχα του 1995. Την επόμενη παραμονή Πρωτοχρονιάς, ο Ράτκο Μλάντιτς κάλεσε τους Ελληνες της ΕΕΦ στο αρχηγείο του στρατού, στην περιοχή Crnoj Rijeci κοντά στο Han Pijesak, 19 χιλιόμετρα νότια της Βλασένιτσα. Από εκείνη την όμορφη γιορτή υπάρχουν βίντεο με τον Μλάντιτς στο τσακίρ-κέφι να φοράει ελληνικό τσολιαδίστικο φέσι και με τον Αντώνη Μήτκο να διασκεδάζει και να χορεύει με τους στρατηγούς του Μλάντιτς, και με τον Μπάγιαγκιτς στο background να τους καμαρώνει.

ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ του XYZ Contagion: Παραμονή Πρωτοχρονιάς, στο αρχηγείο στρατού του Ratko Mladic στο Han Pijesak, 31/12/1995. Ο Mladic εκφωνεί λόγο, πλέκοντας το εγκώμιο των Ελλήνων εθελοντών της ΕΕΦ.

Ο Μλάντιτς, πλέκοντας το εγκώμιο των Ελλήνων εθελοντών, είχε εκφωνήσει σε εκείνο το γλέντι και έναν βαρυσήμαντο λόγο, που έμεινε στην ιστορία –ακόμα μνημονεύεται στα βοσνιακά και στα σερβικά ΜΜΕ.
[Σ.Σ.: Οπου ‘Αντώνης‘, κυριολεκτικά ο Αντώνης Μήτκος, διοικητής της ΕΕΦ και λοχαγός -μετά τη Σρεμπρένιτσα- του σερβοβοσνιακού στρατού με απευθείας εντολή Μλάντιτς, και μεταφορικά, όλοι και κάθε ένας από τους Ελληνες εθελοντές]. Πρώτα, σαν γνήσιος δεισιδαίμων πιστός, ο Μλάντιτς θυμάται ένα όνειρο. Κατόπιν, και «όχι πολύ μετά αφού καθαρίσαμε το θύλακα Ζέπα»:

«Ο Στρατηγός Τόλιμιρ [Σ.Σ.: Zdravko Tolimir, ο αξιωματικός 2ου Γραφείου, Α2 για την Αντικατασκοπεία και την Ασφάλεια του σερβοβοσνιακού στρατού, καταδικασμένος σε ισόβια] και ο Ράικο Κούσιτς, διοικητής της ταξιαρχίας της Rogatica διεξήγαγαν επιχειρήσεις στην Boksanica και στην Ribioca, ο Συνταγματάρχης Mirko Trivic, διοικητής του Β’ Σώματος της Ρωμανίας, που αργότερα τραυματίστηκε, έκανε επιχείρηση προς το Putric και του ήταν αδύνατο να το ‘σπάσει’ (να το καταλάβει). Ούτε ο ίδιος ούτε ο Ράντομιρ Φούρτουλα, διοικητής της Ταξιαρχίας του Βίσεγκραντ. Τότε απευθύνθηκα ο ίδιος στους Μουσουλμάνους με ντουντούκα και, δεδομένου ότι δεν είχα κοιμηθεί τη νύχτα, λέω στον στρατηγό Radislav Krstic ότι επρόκειτο να κοιμηθώ για τουλάχιστον μισή ώρα. Το είπα ο ίδιος στον στρατιώτη που με μετέφερε στο κρεβάτι μπροστά από το σπίτι όπου σταματήσαμε.
Δεν κοιμήθηκα στο σπίτι. Ηταν εκεί μαζί μου συνεχώς και ο Αντώνης, διοικητής των Ελλήνων εθελοντών. Κοιμήθηκα πίσω από έναν τοίχο, έτσι ώστε το κεφάλι μου ήταν ακριβώς πίσω από τον τοίχο, και τα πόδια του είχαν κολλήσει έξω και στη συνέχεια ακούω στο όνειρό μου σαν να χτυπάει κάποιο πολυβόλο. Ξυπνάω και λέω στον Drasko ‘Αντε να φύγουμε‘ κι αυτός λέει: ‘Δεν θα μας πετύχει κανείς‘ (με τις σφαίρες του) και πυροβολούν (οι Μουσουλμάνοι) ανάμεσα σε μένα κι εκείνον και πετυχαίνουν το γρασίδι. Λοιπόν, υπήρξαν κάποιες στιγμές, όταν η κόπωση δεν μας άφηνε να συνειδητοποιήσουμε τον κίνδυνο. Λίγο μετά καταλάβαμε τη Ζέπα.
Είχαμε τη βοήθεια των αδελφών μας από την Ελλάδα στον αγώνα μας, αλλά θα μπορούσε να είναι πολύ μεγαλύτερη. Εάν κάθε δεύτερος Ελληνας ήταν σαν τον Αντώνη μου, φανταστείτε πού θα είχε καταλήξει (ο αγώνας μας) ή εάν κάθε δεύτερος Σέρβος ήταν ‘Αντώνης‘. Για να μην πω τι ακριβώς θα συνέβαινε εάν ήταν έτσι κάθε δεύτερος Ρώσος. Ό,τι συνέβη, ήταν τραγωδία για την Ορθοδοξία».

ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ του XYZ Contagion: Παραμονή Πρωτοχρονιάς, 31/12/1995, στο αρχηγείο στρατού του Ratko Mladic στο Han Pijesak. Ο διοικητής της Ελληνική Εθελοντική Φρουρά ΕΕΦ Αντώνης Μήτκος και Σερβοβόσνιοι στρατηγοί του Μλάντιτς χορεύουν και διασκεδάζουν τρελά. Ο Μπάγιαγκιτς όρθιος πίσω και ο Μλάντιτς στο τραπέζι καμαρώνουν.

Και δεν θα είναι για τον χασάπη Μλάντιτς ο τελευταίος χορός αυτός στα παραπάνω βίντεο. Για τα επόμενα 16 χρόνια, εξαφανισμένος χάρη στα παράνομα σερβικά δίκτυα υποστήριξης όπως αυτά στα οποία πρωταγωνιστούσε ο Μπάγιαγκιτς μέχρι να τον καταλάβουν, και παρά τα εντάλματα εις βάρος του, θα ζει μια πολυτελέστατη ζωή, με όλο το ελεύθερο να χορεύει, και ευρωπαϊκούς χορούς όποτε ήθελε, και βαλκανικούς χορούς όποτε του έκανε κέφι, και να διασκεδάζει και να παίζει με τα εγγόνια του παιχνίδια και πινγκ-πονγκ ακόμα (σκηνές από βίντεο εδώ, ‘Κυνήγι για τον Μλάντιτς’, ‘Die Jagd nach Ratko Mladic’, 3Sat, 2011, στο 13.08′),

Το σημαντικό σ’ αυτήν την πτυχή της παρουσίας της ΕΕΦ στη Βοσνία, σημειολογικά, είναι το εξής: Το Πάσχα του 1995, η ΕΕΦ το πέρασε με τον Κάρατζιτς. Και την παραμονή Πρωτοχρονιάς του 1995, το βράδυ της 31ης Δεκεμβρίου, δηλαδή, όταν αλλάζει ο χρόνος, η ΕΕΦ την πέρασε με τον Μλάντιτς. Τόσο μεγάλοι ηγέτες, με τόσους ανθρώπους να εξαρτώνται απ’ αυτούς, και όμως, επέλεξαν αυτές τις μεγάλες γιορτές (ιδιαιτέρως θρήσκοι όπως όλοι οι Σέρβοι) να μην τις περάσουν με την οικογένειά τους, να μην τις περάσουν έστω με τους στενούς συνεργάτες τους, αλλά να τις περάσουν με τους «φίλους και αδελφούς από την φίλη και αδελφή Ελλάδα», σημάδι του πόσο σημαντική ήταν η ΕΕΦ γι’ αυτούς.

Οσο για την ερώτηση του τίτλου «Των Αγίων Πέτρου και Παύλου, στις 12 Ιουλίου 1995, με ποιους πέρασε η ΕΕΦ τη γιορτή;;;», η απάντηση στη συνέχεια, με ήχο και εικόνα.

Πηγές και σχετικά κείμενα:
– Avdo Huseinovic, Unknown details about criminals: Greek volunteers in Bosnia and Herzegovina and their commander Antonis, Ιστολόγιο Unique Bosnia and Herzegovina, 15/01/2012
http://haler.blogger.ba/arhiva/2012/01/15/3087015
– The role of Greek volunteers in the war in Bosnia and Herzegovina, Al Jazeera Balkans, 13/09/2012
http://balkans.aljazeera.net/video/uloga-grckih-dobrovoljaca-u-ratu-u-bih
https://www.youtube.com/watch?v=fWMebqDsbhw

— $$$ Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς (Zvonko Bajagic), διοικητής της ΕΕΦ και υψηλόβαθμος αξιωματικός σε θέση-κλειδί του σερβοβοσνιακού στρατού: Ο χαρακτηρισμένος από το 1992 ως εγκληματίας πολέμου ‘φιλέλλην’ πολέμαρχος και νονός του εγκλήματος, στη ‘μαύρη λίστα’ του FBI. Βίος και πολιτεία.

Είναι η κατάλληλη στιγμή, πιστεύουμε, να ρίξουμε λίγο περισσότερο φως στον βίο και την πολιτεία (και να έλθει στο φως η μαρτυρία του) ίσως του πλέον σημαντικού ανθρώπου: Του μοναδικού που γνωρίζει όλα τα γεγονότα από πρώτο χέρι (και αυτόν, που πριν από οποιονδήποτε άλλον, πιστεύουμε ότι θα έπρεπε η Ελληνική Δικαιοσύνη να αναζητήσει για να καταθέσει). Του διοικητή των Ελλήνων χρυσαυγιτών της ΕΕΦ, του Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς.

Γεννήθηκε το 1953, πήγε σχολείο και έκανε οικογένεια στην Βλασένιτσα, μια πολυεθνική πόλη στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, με πληθυσμό στην απογραφή του 1991, Σέρβους 35%, Μουσουλμάνους 61%, λίγους Κροάτες, και τους υπόλοιπους κατοίκους να δηλώνουν απλά ‘Γιουγκοσλάβοι’. Πριν τον πόλεμο ήταν επιχειρηματίας στον χώρο της εστίασης και του catering, με εστιατόρια και εταιρείες τροφοδοσίας, και διευθυντής σε μεγάλη επιχείρηση του είδους. Ηταν πολύ θρήσκος, το 2009 μετρούσε 172 βαφτιστήρια, ήταν επίτροπος στην εκκλησία, και μεγάλος χορηγός σε εντυπωσιακές ακριβές εκκλησιαστικές τελετές, και μεγάλος δωρητής και κτήτωρ σε μεγάλες εκκλησίες, ακόμη και πρόσφατα (παραδείγματα εδώ κι εδώ, κι εδώ, ή εδώ, που πληρώνει για να γίνει ‘ανάδοχος του τέμπλου και του εικονοστασίου’ σε νεόχτιστα μοναστήρια), ενώ όλα αυτά τα χρόνια δηλώνει άνεργος.

Η οικογένειά του θεωρούνταν από τις πατριαρχικές οικογένειες της Βλασένιτσα. Του ανήκαν μεγάλεις εκτάσεις γης, ενώ ήταν ο μοναδικός στην περιοχή που μπορούσε να πληρώσει τον εξοπλισμό για να στήσει επιχείρηση εξόρυξης μεταλλευμάτων από τα ορυχεία του Milici. Πραγματικός φεουδάρχης. Στο σπίτι του, το οποίο μοιάζει περισσότερο με Μουσείο Σερβικής Ιστορίας και Ορθοδοξίας, με χιλιάδες έργα τέχνης, ιστορικά αντικείμενα και λείψανα αγίων, έμεναν οι υψηλότεροι επισκέπτες, όπως ο πρόεδρος Τζίμι Κάρτερ, Πατριάρχες, υπουργοί, στρατηγοί αλλά και σημαντικές φυσιογνωμίες του γιουγκοσλαβικού εμφυλίου, όπως ο Ράντοβαν Κάρατζιτς και ο Ράτκο Μλάντιτς και αργότερα, όλοι οι στρατηγοί του σερβοβοσνιακού στρατού). Είχε ιδιαίτερη φιλία με τον Κάρατζιτς, ο αδερφός του οποίου Λούκα Κάρατζιτς ακόμη και σήμερα τον υμνεί δημόσια, προφανώς για τον ρόλο του στη φυγάδευση και απόκρυψη Σέρβων εγκληματιών, ειδικά από την στιγμή που ανακάλυψαν ότι με τους Κάρατζιτς μοιράζονταν τον ίδιο τόπο καταγωγής, και τις ίδιες πατρογονικές οικογένειες, κι έτσι πολύ συχνά αντάλλασσαν επισκέψεις ο ένας στο σπίτι του άλλου.
Ή τουλάχιστον, γι’ αυτό προσπάθησε ο Μπάγιαγκιτς να πείσει το δικαστήριο. Η αλήθεια θα μπορούσε να έχει και αυτή την πτυχή, την «κοινωνική», όμως το σημαντικό είναι εδώ ότι ο Μπάγιαγκιτς ήταν από τους σημαντικότερους συνεργάτες του προέδρου Κάρατζιτς. Μόνο για το 1994, και μόνο σε ένα από τα σημειωματάρια της γραμματέως του Κάρατζιτς, οι ανακριτές του ΔΠΔΧΓ βρήκαν 18 ραντεβού Μπάγιαγκιτς-Κάρατζιτς, όλα άνω της μιας ώρας σε διάρκεια.

Οταν ξέσπασε ο πόλεμος στην Γιουγκοσλαβία, χωρίς ν’ αφήσει τα αξιώματα στην κοινότητά του, και έχοντας ήδη αναδειχτεί παράγοντας στο σερβικό εθνικό κόμμα Serb Democratic Party SDS του Κάρατζιτς και του αμετανόητου Μομτσίλο Κράιζνικ, (ο Μπάγιαγκιτς ήταν συνιδρυτής του SDS και χρηματοδότης των εθνικιστών, ενώ η πρώτη δημόσια συγκέντρωση του SDS έγινε στη Βλασένιτσα), κατατάχτηκε τον Απρίλιο του 1992 στον σερβοβοσνιακό στρατό, στην αρχή σαν ‘αξιωματικός δίχως βαθμό’, αξιοποιώντας και την προηγούμενη γνώση κι εμπειρία του από την θητεία του στον γιουγκοσλαβικό στρατό το 1972-1973 στο αντίστοιχο Σώμα Εφοδιασμού-Μεταφορών, θα λέγαμε αν ήταν στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα, ίδρυσε την ουσιαστικά παραστρατιωτική ομάδα ‘Πατριωτική Λίγκα’ της Βλασένιτσα, ενώ ήταν και μέλος του τοπικού σερβικού Επιτελείου Διαχειρίσης Κρίσεων και του αποσπάσματος ‘Τοπικής Αμυνας’ (Territory Defence, ο όρος που χρησιμοποείται στις καταθέσεις και στο δικαστήριο της Χάγης είναι ‘TO’). Η Βλασένιτσα ήταν μια απ’ τις πρώτες πόλεις της Βοσνίας που είχαν εκκαθαριστεί εθνικά, τον Απρίλιο του 1992, με 2.000 αμάχους νεκρούς. Είχε προηγηθεί, από τον Οκτώβριο του 1991, ανακήρυξη της σερβικής ‘Αυτόνομης περιοχής του Birac’ (‘SAO Birac’), που συμπεριλάμβανε τη Βλασένιτσα, τη Σρεμπρένιτσα και όλους τους κοντινούς δήμους, στα πρότυπα των ‘Αυτόνομων Κυβερνήσεων’ της Κράινα, του Σαράγεβο κά.

Γρήγορα έγινε διάσημος. Ηδη από το 1992, το όνομά του αναφερόταν σε μια από τις πρώτες εκθέσεις διεθνών οργανισμών, της English Human Rights Committee, σαν υπεύθυνος δολοφονίας κρατουμένων στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Susica camp στη Βλασένιτσα, ένα από τα πρώτα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Σέρβων, στα οποία στοίβαζαν οικογένειες Μουσουλμάνων (για ανακρίσεις, βασανιστήρια, εκτελέσεις) και το οποίο ποτέ δεν είχε λιγότερους από 500 κρατούμενους σε άθλιες συνθήκες.

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

ΣΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ: Φωτογραφίες από στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Βοσνία, Αύγουστος 1992

«The Serbian extremists transported prisoners of nearby Muslim villages to the village of Osmaci, Kalesija, while in the primary school and the high school in Vlasenica, and in the camp in Susica they killed a large number of Muslim prisoners. To a group of about 200 Muslims the extremists have said that they ‘kept’ them to be exchanged for ‘3.000 Serbs captured in Kladanj’. The people involved in crimes committed at this location include: Simo and Zoran Stupar, Milan Matic, Stanimir Reljic, Niko Jokic, Goran Viskovic. Milenko Neric, Predrag and Nenad Basta, Dragisa Rikanovic, Milan and Dragan Vitorovic, Zvonko Bajagic, Zoran and Rajko Deuric, Vujadin Rikanovic, Zoran Rikanovic, Zoran Milojevic, Radenko Milic, Boro Dukanovic. Rade Bjelanovic, Savo Popovic, and one Bacic, the camp commander in Susica».
– Πηγή: English Human Rights Committee, Report on Bosnia Herzegovina, Document submitted in compliance with a special decision of the Committee, 30/10/1992, σ. 8
http://www.refworld.org/pdfid/3ae6b0184.pdf

Σύντομα, ο Μπάγιαγκιτς πέρασε από το τοπικό στρατιωτικό σώμα στο αμέσως ανώτερο που είχε την ευθύνη ‘για την ειρήνη’ σε ολόκληρη την επαρχία (στο αντίστοιχο της Μεραρχίας, θα λέγαμε), προήχθη σε κανονικό αξιωματικό του σερβοβοσνιακού στρατού, απέκτησε το πολεμικό ψευδώνυμο ‘Duga puska’ (Long Barrel), πέρασε σε ακόμα πιο υπεύθυνο και ανώτερο πόστο σε επίπεδο Σώματος Στρατού, και έγινε πρόσωπο κλειδί στο διαβόητο Drina Corps. Ηταν ο αξιωματικός υπεύθυνος για τον εφοδιασμό, την τροφοδοσία, τα logistics, που λένε στα ελληνικά. Και μόνο η τροφοδοσία με καύσιμα από την Σερβία και το Μαυροβούνιο για τον στρατό της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας, που ήταν ίσως η πιο σημαντική δουλειά εν μέσω πολέμου και εν μέσω εμπάργκο, φτάνει για να καταλάβει πόσο έμπιστο και αξιόπιστο στέλεχος του στρατού των Κάρατζιτς-Μλάντιτς και του Drina Corps θεωρούνταν -και ήταν. Ηταν αυτός που κανόνιζε να φτάνουν αδιαλείπτως στα οχήματα του στρατού χιλιάδες τόνοι καυσίμων, με όλους τους τρόπους (με δωρεές από τον ίδιο και από εθνικά σκεπτόμενους Σέρβους επιχειρηματίες, από δήμους και από άλλους μυστικούς χορηγούς, λαθρεμπόριο αλλά κυρίως με σπάσιμο του εμπάργκο μέσω των λιμανιών του Μαυροβουνίου ή μέσω Αλβανίας, μια πολύ επικερδής επιχείρηση, ειδικά για πολλούς Ελληνες από την ιδιωτική, αλλά και από την ‘κρατική πρωτοβουλία’), και να περνάνε τον ποταμό Ντρίνα από τις γέφυρες-σχεδίες, συνήθως νύχτα. Αυτή του η σημαντική θέση εξηγεί την άνεση που είχε να συνομιλεί όποτε ήθελε με τους Κάρατζιτς και Μλάντιτς, όπως εξηγεί και την γρήγορη ανέλιξη στην στρατιωτική ιεραρχία.

Είναι χαρακτηριστικό πως στην κατάθεσή του το 2009, σαν μάρτυρας υπεράσπισης υπέρ του καταδικασμένου εγκληματία πολέμου Βίνκο Παντούρεβιτς, ο Μπάγιαγκιτς λέει ψέματα πως αποστρατεύτηκε έπειτα από 6-7 χρόνια θητείας με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού. Ο κατήγορος παρουσίασε στοιχεία πως ήδη από το 1993 είχε προαχθεί τιμητικά στον βαθμό του λοχαγού από τον στρατηγό Zivanovic, διοικητή του Σώματος Στρατού Ντρίνα:

«Since the first days of the battle of the Serbian people, the above named has engaged himself to the utmost as well as his family, relatives, and friends, selflessly dedicating himself to materially equipping the Serbian soldiers and units. Since the day of the formation of the corps, he has been put in a very responsible position, which he maintains very successfully. As is the nature of this work to handle goods of high material […] a person of weaker morals would succumb to temptation; however, we may proudly state that Zvonko is a truly honourable Serb, whose decency honouring orthodoxy manifests the guiding star towards the salvation and victory of the Serbian people. All those sincerely wishing well to the Serbian people can regard an ideal in the character of Zvonko Bajagic. This command recommends to the Superior Command to promote the above named to the rank of reserve’s captain 1st class of the Army of Republika Srpska. The rank we are recommending will be given to a man who will never and nowhere underestimate or belittle it».
http://www.ictytranscripts.org/trials/popovic/090309ED.htm

Οσο περνούσε ο καιρός, και όσο φούντωνε ο πόλεμος, ο Ζβόνκο μάζευε βαθμούς κι έτσι έφτασε στον βαθμό του Ταγματάρχη. Εγινε ό,τι έγινε με τον πόλεμο, κάποτε αυτός τελείωσε, ο Ζβόνκο αποστρατεύτηκε τον Ιούλιο του 1996, και ήδη από τον ίδιο χρόνο, τον βρίσκουμε να κατέχει σημαντικά αξιώματα τόσο στη γενέτειρά του την Βλασένιτσα, την οποία ποτέ δεν εγκατάλειψε, όσο και σε εθνικό επίπεδο, στον κρατικό μηχανισμό της Republika Srpska και στο εθνικιστικό κόμμα SDS.

Για να καταλάβει κανείς το πόσο σημαντικό στέλεχος ήταν, φτάνει μόνο το γεγονός πως το όνομά του ήταν το πρώτο όνομα μετά το όνομα του Κάρατζιτς και των συγγενών του, ανάμεσα στους 14 πρώτους από τα 150 ονόματα της λίστας με την οποία ΗΠΑ, ΕΕ και ο Paddy Ashdown, (ο High Representative της Διεθνούς Κοινότητας για την Βοσνία-Ερζεγοβίνη) πάγωνε τα περιουσιακά τους στοιχεία («persons whose assets are blocked and banned from entering the United States»),το καλοκαίρι του 2003. Ετσι η διεθνής κοινότητα έκλεισε και την τελευταία θηλειά γύρω από τους κατηγορούμενους της Χάγης και του κυκλώματος που βοηθούσε εγκληματίες πολέμους να διαφεύγουν τη σύλληψη.

Helsinki Committee for Human Rights in Serbia, Annual Report 2003 Human Rights and accountability, Serbia 2003, σ. 43: Πάγωσαν οι λογαριασμοί Κάρατζιτς και Zβόνκο Μπάγιαγκιτς. Ο φιλέλλην Zβόνκο Μπάγιαγκιτς νούμερο #2 στη λίστα, αμέσως μετά την οικογένεια Κάρατζιτς. Ο λόγος;;; Μεταξύ άλλων, και διότι βοηθούσε τους εγκληματίες πολέμου να κρύβονται και να μην λογοδοτήσουν. — **Helsinki Committee for Human Rights in Serbia**, Annual Report 2003 Human Rights and accountability, Serbia 2003, σ. 43: **Πάγωσαν οι λογαριασμοί Κάρατζιτς και Zβόνκο Μπάγιαγκιτς**. Ο φιλέλλην Zβόνκο Μπάγιαγκιτς **νούμερο #2 στη λίστα, αμέσως μετά την οικογένεια Κάρατζιτς**. Ο λόγος;;; Μεταξύ άλλων, και διότι βοηθούσε τους εγκληματίες πολέμου να κρύβονται και να μην λογοδοτήσουν.

Από τότε, και για όλες τις επόμενες χρονιάς, ο Μπάγιαγκιτς βρίσκεται στις ‘μαύρες λίστες’ των αμερικανικών αρχών, όπως το Office of Foreign Assets Control του Υπουργείου Οικονομικών (US Department of the Treasury) των ΗΠΑ, λ.χ. στην λίστα ‘Alphabetical Listing of Blocked Persons, Specially Designated Nationals, Specially Designated Terrorists, Specially Designated Global Terrorists, Foreign Terrorist Organizations, and Specially Designated Narcotics Traffickers’.

Από το 2003 ‘US Department of the Treasury, Federal Register, Volume 68, 30/06/2003, σελίδα 33, BAJAGIC, Zvonko ‘Duga Puska’; DOB 6 Sep 1953; POB Vlasenica, Bosnia-Herzegovina (individual) [BALKANS]’, έως το 2007, και το 2008, ‘A Rule by the Foreign Assets Control Office, 07/01/2008, BAJAGIC, Zvonko ‘Duga Puska’; DOB 6 Sep 1953; POB Vlasenica, Bosnia-Herzegovina (individual) [BALKANS]’, και το 2009, ‘US Department of the Treasury, Federal Register, Volume 74, 23/06/2009’.

Οι δύσκολες στιγμές άρχισαν λίγο μετά τις οδηγίες του Paddy Ashdown το 2004. Ο Μπάγιαγκιτς, σαν στέλεχος του κόμματος SDS που κυβερνούσε τη Ρεπούμπλικα Σπρσκα, παρακώλυε με προσωπικές του ενέργειες τον εντοπισμό και τη σύλληψη Σέρβων καταζητούμενων από το ΔΠΔΧΓ. Γι’ αυτό και τον καθαιρούν από το κόμμα και από τις θέσεις που έχει. Λίγους μήνες αργότερα, και ενώ το SDS βρίσκεται κάτω από το μικροσκόπιο των διεθνών οργανισμών, ο Ζβόνκο που δέχεται την πίεση και τις κυρώσεις τους και του παγώνουν τους λογαριασμούς και τα περιουσιακά του στοιχεία, ξέρει τι πρέπει να κάνει. Είναι η ώρα για τον Ζβόνκο να αλλάξει πλευρά.

– Πηγή: Office of the High Representative in Bosnia and Herzegovina (Paddy Ashdown), Decision removing Zvonko Bajagic from his position as Member of the SDS Board in Vlasenica and from other public and party positions he currently holds, 1/7/2004
http://www.ohr.int/decisions/war-crimes-decs/default.asp?content_id=32836

Πράγματι, αμέσως μετά, χωρίς να χάσει καθόλου καιρό, προσχώρησε στο επόμενο κυβερνητικό κόμμα SNSD, των Σοσιαλδημοκρατών, το οποίο κυβερνά την Ρεπούμπλικα Σπρσκα από το 2006, και χάρη σε αυτό, έχτισε πάλι μια μικρή αυτοκρατορία μαφιόζικου εγκλήματος στη γενέτειρά του Βλασένιτσα. Υπόψη, το SNSD εκδιώχτηκε πρόσφατα από την Σοσιαλιστική Διεθνή λόγω «εθνικιστικών και εξτρεμιστικών» θέσεων.

Μπορεί όλα τα στελέχη του SDS και μερικά τουλάχιστον (μέχρι στιγμής) του SNSD να περνάνε διαδοχικά από γραφεία εισαγγελέων, όχι όμως και ο Μπάγιαγκιτς, ο οποίος επιβιώνει σε κάθε περιβάλλον. Το 2012 κερδίζει μια έφεση εναντίον δύο πολύ σημαντικών δημοσιογράφων της Βοσνίας, των Bakir Hadziomerovic και Slobodan Vaskovic της εκπομπής ’60 Minuta’ του τηλεοπτικού σταθμού FTV, επειδή σε μια έρευνά τους το 2009 είχαν παρουσιάσει την πόλη Βλασένιτσα σαν μια από τις πόλεις της Βοσνίας που μετά τον πόλεμο κυβερνάται από εγκληματίες πολέμου, μαφιόζους και δολοφόνους, όπως είναι στην πραγματικότητα, δηλαδή. Στις πρώτες δίκες, το δικαστήριο είχε δικαιώσει τους δημοσιογράφους, αλλά όταν με τους μηνυτές συντάχτηκε ο Aleksandar Dzombic, ο τότε πρωθυπουργός της Republika Srpska, ο οποίος μόνο το 2007 είχε μηνύσει το κανάλι 16 φορές, και συνολικά πάνω από 100, τελικά η ελεύθερη δημοσιογραφία νικήθηκε (‘Verdict Confirmed for Vaskovic and Hadziomerovic’, Ιστότοπος frontal.rs, 29/03/2012).

Τώρα που μιλάμε ο Μπάγιαγκιτς, εξακολουθεί να δηλώνει άνεργος ενώ συντηρεί μια οικογένεια 15 ατόμων, εκατοντάδων συγγενών και χιλιάδων κουμπάρων, όπως κατορθώνει να συντηρεί και το παλάτι-μουσείο που έχει για σπίτι, έξω απ’ το οποίο όλοι μπορούν να δουν παρκαρισμένα τα αμέτρητα πολυτελέστατα αυτοκίνητά του.

Ολα αυτά τα χρόνια, ποτέ δεν σταμάτησε να βοηθάει στα μυστικά δίκτυα που προστατεύουν τους καταζητούμενους εγκληματίες πολέμου εντός της Republika Srpska και της Σερβίας, και κυρίως τους Κάρατζιτς και Μλάντιτς. Σε ένα γερμανικό ντοκιμαντέρ του 2011, λίγο μετά τη σύλληψη του Μλάντιτς, βλέπουμε σκηνές με τον Μπάγιαγκιτς το 1996 να συμμετέχει σε δολιοφθορές οχημάτων απεσταλμένων για την σύλληψη του Μλάντιτς, και ξανά το 2011 να επιμένει στην ίδια ακριβώς τακτική. Μάλιστα, ανοίγει και το σπίτι του στον δημοσιογράφο και του δείχνει τα μυστικά δώματα στα οποία έμεναν Κάρατζιτς και Μλάντιτς (σκηνές από βίντεο εδώ, ‘Κυνήγι για τον Μλάντιτς’, ‘Die Jagd nach Ratko Mladic’, 3Sat, 2011).

Στον γάμο του γιου του, καλεσμένοι, που κατέφθασαν με ελικόπτερο, παρακαλώ, ήταν ανώτατα κυβερνητικά στελέχη της Republika Srpska, της Αστυνομίας και των μυστικών υπηρεσιών της. Μπορεί να βρίσκεται υπό στενή διερεύνηση από το FBI και άλλες αμερικανικές και ευρωπαϊκές αρχές, αλλά τον προστατεύουν υπουργοί και αρχηγοί αστυνομίας.

Απλά, όλα αυτά τα χρόνια, αλλάζει την σημαία στη θύρα του μεγάρου του, ανάλογα με το ποιο κόμμα έχει την εξουσία. Ενας χαρακτηριστικός ‘πατριώτης’, όπως όλοι οι όμοιοί του σε όλον τον κόσμο, ένας ‘πατριώτης’ για το υλικό συμφέρον και μόνον.

Και για να τα πετύχει όλα αυτά, αυτό που έχει σημασία, είναι ότι πέτυχε την συνταγή της εθνοκάθαρσης απόλυτα: Από 34.000 κατοίκους το 1992, η Βλασένιτσα έφτασε να έχει 9.000 κατοίκους το 2007. Και από την αναλογία Μουσουλμάνων Σέρβων 55%-42% το 1992, η Βλασένιτσα έφτασε στην αναλογία 33%-67% υπέρ των Σέρβων το 2007, ενώ 26 θρησκευτικά κτίρια της ισλαμικής κουλτούρας ισοπεδώθηκαν.

Προκάλεσε αίσθηση το ρεπορτάζ στη Βλασένιτσα, όταν οι τηλεθεατές είδαν τις μεγάλες πινακίδες που τοποθετεί ο Μπάγιαγκιτς με τη φωτογραφία του Μλάντιτς, ‘Στρατηγέ μας, Σε περιμένουμε’, υπογραφή ‘Οι Βλασενισιώτες σου’ (θα λέγαμε, σε ελεύθερη μετάφραση) και διάφορα άλλα γιγαντοπανό για το Θεό, για τη Σερβία, για τη Σερβική -πλέον- Βλασένιτσα, και το προκλητικότερο όλων ‘Με τη βοήθεια του Θεού, θα τελειώσουμε τη δουλειά’, και όλα αυτά την ημέρα που οι Σύλλογοι των οικογενειών των θυμάτων έφτασαν στην πόλη για τα μνημόσυνα των δικών τους.

Το ίδιο (αν όχι χειρότερο) είχε κάνει και το 2011, όταν έφτιαξε έναν τεράστιο πίνακα με τον νεοεκλεγμένο τότε πρόεδρο Milorad Dodik και τον Πούτιν. Ο Ζβόνκο ξέρει καλά την τέχνη των ελιγμών -κι εδώ βρίσκεται μια ευκαιρία να τον δει ο αναγνώστης όπως είναι σήμερα. Το παραδοσιακό εθνικό σερβικό καπέλο Sajkaca, που φορούσαν οι Σέρβοι στρατιώτες που φρουρούσαν τα ποτάμια-σύνορα της Αυστροουγγαρίας ενάντια στους Οθωμανούς τον 17ο αιώνα, αλλά και επίσημο σχεδόν πηλήκιο του σερβοβοσνιακού στρατού τη δεκαετία του 1990, δεν το αποχωρίζεται ποτέ:
Ivana Momcilovic, Russian-Serbian relations: Union or interests?, Al Jazeera, 07/12/2011

Ο Μπάγιαγκιτς την γλύτωσε και δεν είχε τελικά δοσοληψίες με το ΔΠΔΧΓ σαν κατηγορούμενος για δύο λόγους, κυρίως. Ο πρώτος ήταν το γεγονός πως το ΔΠΔΧΓ από το 2004 σταμάτησε να εκδίδει εντάλματα για πιθανούς εγκληματίες πολέμου. Οσοι κατηγορήθηκαν, κατηγορήθηκαν, μέχρι τότε. Απλά, πρέπει τώρα να τελειώσει το έργο του και να ολοκληρωθούν όλες οι διαδικασίες με τις εφέσεις κ.λπ., κάτι που ήδη συνεχίζεται για 12ο χρόνο τώρα και ποιος ξέρει πόσο θα διαρκέσει συνολικά.
Ο δεύτερος λόγος είναι το ότι ο θρήσκος εγκληματίας φρόντιζε πάντοτε να πηγαίνει με τους ισχυρούς, μέσα στο κρατικό μόρφωμα της Republika Srpska. Δεν δίστασε, όπως είπαμε, όταν είχε διαισθανθεί γύρω στο 2004 ότι ίσως και να αρχίσει το στρίμωγμα, να εγκαταλείψει το κόμμα του, το ίδιο κόμμα στο οποίο ήταν ιδρυτής μαζί με τον Κάρατζιτς, και να περάσει στο επόμενο κυβερνητικό κόμμα SNSD, έτσι ώστε να συνεχίσει να απολαμβάνει την προστασία του βαθέος κράτους που κι ο ίδιος δημιούργησε. Επειτα από μια μικρή περίοδο πτώσης, ειδικά όταν οι λογαριασμοί του είχαν παγώσει, μεταξύ 2004-2008, η παντοκρατορία του συνεχίστηκε -και συνεχίζεται ακόμα και σήμερα. Και σ’ αυτό, έβαλε λίγο το χεράκι της και η ΕΕΦ, έστω παρέχοντας ψυχική συνδρομή στον διοικητή τους Μπάγιαγκιτς.

Η ωραιότερη πινελιά, όμως, στον άσχημο πίνακα αυτού του καθάρματος είναι πως μία από τις κατηγορίες για τις οποίες ξένες υπηρεσίες τον έχουν στο μικροσκόπιο είναι πως κατά τη διάρκεια του πολέμου, και ενώ χρηματοδοτούσε τους τσέτνικ, ταυτόχρονα πουλούσε όπλα.

Στους Μουσουλμάνους.
http://www.arhiv.rs/novinska-clanak/press/2006/8/15/C12570D700350FEDC12571CB0036DF75/inspektor-kod-jataka_

[Σ.Σ.: Οπως διαπιστώσαμε εκ των υστέρων, το άρθρο είναι κλειδωμένο στην ιστοσελίδα της εφημερίδας του Βελιγραδίου. Γι’ αυτό τον λόγο, παραθέτουμε αντίγραφο του κειμένου του από ένα σχετικό φόρουμ, κλικ εδώ_].

Πηγές και σχετικά κείμενα:
– Μαρτυρίες της γενοκτονίας, Το στρατόπεδο συγκέντρωσης Susica camp στη Βλασένιτσα, Ιστότοπος Vlasenica.info, 19/04/2011
http://www.vlasenica.info/index.php?option=com_content&view=article&id=591:svjedoci-genocida-logor-susica-vlasenica&catid=1:najnovije&Itemid=2
– Φάκελος Εγκλήματα Πολέμου στη Βλασένιτσα, Ιστότοπος Vlasenica.info, 16/05/2006
http://www.vlasenica.info/index.php?option=com_content&view=article&id=49:iz-dosjea-ratnih-zlocina&catid=26:genocid&Itemid=38
– Η Βλασένιτσα στα νύχια ενός εγκληματία πολέμου, Ιστότοπος Vlasenica.info, 18/08/2009
http://www.vlasenica.info/index.php?option=com_content&view=article&id=450:vlasenica-u-kandama-ratnog-zloinca&catid=40:friske-vijesti-z-bosne&Itemid=2

— $$$ Τι συνέβη στο γήπεδο της περιοχής Nova Kasaba, ποιους συνάντησαν και από που πέρασαν οι Ελληνες εθελοντές και ο Σερβοβόσνιος διοικητής της ΕΕΦ;;;

Ο Κυανόκρανος υπολοχαγός Vincentius Egbers, φτάνοντας στο ποδοσφαιρικό γήπεδο της Nova Kasaba εκείνο το μεσημέρι της 13ης Ιουλίου του 1995, δεν πίστευε στα μάτια του. Δεκατρείς Κυανόκρανοι κάθονταν στο πεζοδρόμιο, χωρίς τα γιλέκα τους, χωρίς τα κράνη τους και χωρίς τον οπλισμό τους. Ολα αυτά, μαζί με το τζιπ τους και τον υπόλοιπο εξοπλισμό είχαν κλαπεί από τους Σέρβους. Ο επικεφαλής των 13 Ολλανδών επιλοχίας δίνει στον υπολοχαγό την πιο ταπεινωτική αναφορά που είχε ακούσει ποτέ: Οι Σέρβοι τον είχαν αναγκάσει να ανεβεί σε ένα κλεμμένο τεθωρακισμένο όχημα του ΟΗΕ και τον είχαν υποχρεώσει να συμμετάσχει μαζί τους επί ώρες σε ‘κυνήγι Μουσουλμάνων’. Πρέπει να ήταν οι ‘Λύκοι του Δρίνου’ του περιβόητου Legenda (Milan Jolovic), δηλαδή η ‘ελίτ’ (δολοφόνων) ομάδα που είχε διατάξει ο Παντούρεβιτς να σχηματιστεί για να τρομοκρατήσουν τους Μουσουλμάνους. Με τη διαφορά πως αυτός ο ‘ψυχολογικός πόλεμος’ είχε πλέον και ολλανδικά θύματα. Ο Εγκμπερς. ψάχνοντας να βρει κάποιον Σέρβο αξιωματικό για να ζητήσει πίσω τα κλεμμένα οχήματα, παρατήρησε, κρίνοντας από τις στολές και τα διακριτικά, ότι εκεί, στο ποδοσφαιρικό γήπεδο της Nova Kasaba, υπήρχαν στρατιώτες και παραστρατιωτικοί από όλες τις περιοχές της Σερβίας, μεταξύ των οποίων και μια ομάδα από το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ. Ανάμεσά τους, υπήρχαν και Ελληνες.

Είμαστε καλοί άνθρωποι, και θέλουμε να βοηθήσουμε τους εθελοντές να θυμηθούν, αν τυχόν έχουν ‘ξεχάσει’ (που μάλλον έχουν ‘ξεχάσει’). Μήπως θα μπορούσε κάποιος να τους ρωτήσει για ποιον ακριβώς λόγο πήγαν στο γήπεδο αυτό την ώρα ακριβώς που γίνονταν οι εκτελέσεις των άοπλων και των αιχμαλώτων;;; Ποιους ακριβώς συνάντησαν εκείνες τις ώρες της 13ης Ιουλίου 1995, τι είδαν, γιατί ο Popovic ζητούσε επιτακτικά τη φωτογραφική μηχανή, τι έδειχναν οι φωτογραφίες, και, κυρίως, τι έκαναν εκεί και που βρίσκονται αυτές οι φωτογραφίες;;;

Αυτό λοιπόν είναι το ποδοσφαιρικό γήπεδο-σφαγείο των 120 επί 100 μέτρων στη Nova Kasaba, όπως ήταν πριν 20 χρόνια. Αριστερά, το τανκ που χρησιμοποιήθηκε απ’ τον σερβοβοσνιακό στρατό. Είμαστε καλοί άνθρωποι, και θέλουμε να βοηθήσουμε τους εθελοντές να θυμηθούν, αν τυχόν έχουν ‘ξεχάσει’ (που μάλλον έχουν ‘ξεχάσει’). Μήπως θα μπορούσε κάποιος να τους ρωτήσει για ποιον ακριβώς λόγο πήγαν στο γήπεδο αυτό την ώρα ακριβώς που γίνονταν οι εκτελέσεις των άοπλων και των αιχμαλώτων;;; Ποιους ακριβώς συνάντησαν εκείνες τις ώρες της 13ης Ιουλίου 1995, τι είδαν, γιατί ο Popovic ζητούσε επιτακτικά τη φωτογραφική μηχανή, τι έδειχναν οι φωτογραφίες, και, κυρίως, τι έκαναν εκεί και που βρίσκονται αυτές οι φωτογραφίες;;;

Το ποδοσφαιρικό γήπεδο-σφαγείο στη Nova Kasaba, όπως είναι σήμερα. Πανοραμική όψη από το δρόμο. Είμαστε καλοί άνθρωποι, και θέλουμε να βοηθήσουμε τους εθελοντές να θυμηθούν, αν τυχόν έχουν ‘ξεχάσει’ (που μάλλον έχουν ‘ξεχάσει’). Μήπως θα μπορούσε κάποιος να τους ρωτήσει για ποιον ακριβώς λόγο πήγαν στο γήπεδο αυτό την ώρα ακριβώς που γίνονταν οι εκτελέσεις των άοπλων και των αιχμαλώτων;;; Ποιους ακριβώς συνάντησαν εκείνες τις ώρες της 13ης Ιουλίου 1995, τι είδαν, γιατί ο Popovic ζητούσε επιτακτικά τη φωτογραφική μηχανή, τι έδειχναν οι φωτογραφίες, και, κυρίως, τι έκαναν εκεί και που βρίσκονται αυτές οι φωτογραφίες;;;

Το ποδοσφαιρικό γήπεδο-σφαγείο στη Nova Kasaba, όπως είναι σήμερα από την απέναντι πλευρά του δρόμου. Είμαστε καλοί άνθρωποι, και θέλουμε να βοηθήσουμε τους εθελοντές να θυμηθούν, αν τυχόν έχουν ‘ξεχάσει’ (που μάλλον έχουν ‘ξεχάσει’). Μήπως θα μπορούσε κάποιος να τους ρωτήσει για ποιον ακριβώς λόγο πήγαν στο γήπεδο αυτό την ώρα ακριβώς που γίνονταν οι εκτελέσεις των άοπλων και των αιχμαλώτων;;; Ποιους ακριβώς συνάντησαν εκείνες τις ώρες της 13ης Ιουλίου 1995, τι είδαν, γιατί ο Popovic ζητούσε επιτακτικά τη φωτογραφική μηχανή, τι έδειχναν οι φωτογραφίες, και, κυρίως, τι έκαναν εκεί και που βρίσκονται αυτές οι φωτογραφίες;;;

Μια συγκλονιστική δορυφορική φωτογραφία από το ποδοσφαιρικό γήπεδο στη Nova Kasaba, ακριβώς στις 14.00 της 13ης Ιουλίου 1995. Το πυκνό ορθογώνιο στη μέση της εικόνας δείχνει τους εκατοντάδες κρατούμενους να στοιβάζονται ενώ περιμένουν να εκτελεστούν. Στην ευρύτερη περιοχή, ακόμα ανακαλύπτονται μαζικοί τάφοι, αφού οι Σέρβοι ξέθαβαν τα πτώματα και τα έθαβαν ξανά αλλού, μακριά, μέχρι και στο Βελιγράδι βρέθηκαν υπολείμματα πτωμάτων από θύματα της Σρεμπρένιτσα. Εδώ σταμάτησαν οι Ελληνες της ΕΕΦ, συνοδεύοντας στις μετακινήσεις του τον διοικητή τους Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς, και εδώ έπαιρναν φωτογραφίες, τις ίδιες στιγμές, σύμφωνα με τα στοιχεία που κατατέθηκαν στο ΔΠΔΧΓ, κατά τις οποίες αιχμάλωτοι Βόσνιοι Μουσουλμάνοι, γονατισμένοι και με δεμένα τα χέρια στην πλάτη, περίμεναν να εκτελεστούν. Θα τους ρωτήσει ποτέ κανένας τι ακριβώς συνέβη στο σφαγείο αυτό;;;

Σε αυτό το σημείο της Βοσνίας, στην περιοχή Nova Kasaba της Σρεμπρένιτσα, όπου ανακαλύπτονται ακόμα μαζικοί τάφοι, βρέθηκαν μαζί με τον διοικητή τους Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς, και τραβούσαν φωτογραφίες οι Ελληνες εθελοντές, ακριβώς εκείνες τις ώρες της 13ης Ιουλίου 1995.

Περιοχή Nova Kasaba, στις 06 Ιουλίου 1996. Ενας ακόμη μαζικός τάφος. Η φωτογραφία προέρχεται από το ICTY και έχει λεζάντα «One of the graves at Nova Kasaba during an initial probe of the grave». Εδώ σταμάτησαν οι Ελληνες της ΕΕΦ, συνοδεύοντας στις μετακινήσεις του τον διοικητή τους Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς, και εδώ έπαιρναν φωτογραφίες, τις ίδιες στιγμές, σύμφωνα με τα στοιχεία που κατατέθηκαν στο ΔΠΔΧΓ, κατά τις οποίες αιχμάλωτοι Βόσνιοι Μουσουλμάνοι, γονατισμένοι και με δεμένα τα χέρια στην πλάτη, περίμεναν να εκτελεστούν. Οπως οι συγκεκριμένοι που εικονίζονται στη φωτογραφία. Διόλου απίθανο να είχαν πάρει φωτογραφίες και από τους συγκεκριμένους εκτελεσμένους αιχμαλώτους. Στις υπηρεσίες forensics και διερεύνησης μαζικών τάφων υπάρχουν λεπτομερείς φάκελοι με όλα τα στοιχεία για κάθε θύμα χωριστά. Η ερώτηση παραμένει η ίδια: Θα ρωτήσει ποτέ κάποιος τους Ελληνες της ΕΕΦ τι ακριβώς συνέβη στο σφαγείο αυτό και τι είδαν;;;

ΣΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ: Οψεις του ποδοσφαιρικού γηπέδου των 120 επί 100 μέτρων στη Nova Kasaba. Στις δύο πρώτες φωτογραφίες, όπου διακρίνονται και τα βαρέα όπλα των τσέτνικ, όπως ήταν πριν 20 χρόνια. Στις επόμενες, όπως είναι τα τελευταία χρόνια. Οι δύο μεγάλες φωτογραφίες είναι από την πλευρά του δρόμου, και οι τρεις τελευταίες από την απέναντι πλευρά. Εδώ σταμάτησαν οι Ελληνες της ΕΕΦ, συνοδεύοντας στις μετακινήσεις του τον διοικητή τους Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς, και εδώ έπαιρναν φωτογραφίες, τις ίδιες στιγμές, σύμφωνα με τα στοιχεία που κατατέθηκαν στο ΔΠΔΧΓ, κατά τις οποίες αιχμάλωτοι Βόσνιοι Μουσουλμάνοι, γονατισμένοι και με δεμένα τα χέρια στην πλάτη, περίμεναν να εκτελεστούν. Θα τους ρωτήσει ποτέ κανένας τι ακριβώς συνέβη στο σφαγείο αυτό;;;

Σχετικά με το τι ακριβώς συνέβη στο γήπεδο της περιοχής Nova Kasaba, υπάρχουν ορισμένες μαρτυρίες, απ’ όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές. Μία απ’ αυτές, που καταγράφηκε από την Human Rights Watch, αρκεί για να πάρουμε μια ιδέα:

«Εβαλαν πολλές εκατοντάδες άντρες να σκάψουν μεγάλους τάφους. Σκότωσαν πρώτα 500 και άφησαν 100 ζωντανούς, για να σκάψουν και τους δικούς τους τάφους. Τους έβαλαν στη γραμμή, στο χείλος των λάκκων, και τους πυροβόλησαν, ώστε να πέσουν μέσα. Αργότερα ήρθε μια μπουλντόζα, έριξε χώμα στους λάκκους, άνοιξε άλλον ένα μεγάλο λάκκο, στον οποίο έριξαν άλλους 400 ζωντανούς. Οποιος επιχειρούσε να δραπετεύσει, δεχόταν πυρά και έπεφτε επί τόπου.

«The Serbs picked out Muslims whom they either knew about or knew, interrogated them and made them dig pits […] During our first day, the Cetniks [Serbs] killed approximately 500 people. They would just line them up and shoot them into the pits. The approximately one hundred guys whom they interrogated and who had dug the mass graves then had to fill them in. At the end of the day, they were ordered to dig a pit for themselves and line up in front of it. […] They were shot into the mass grave. At dawn, a bulldozer arrived and dug up a pit, and buried about 400 men alive. The men were encircled by Chetniks: whoever tried to escape was shot»,
– Πηγή: Απόσπασμα από Mark Danner, The Killing Fields of Bosnia, New York Review of Books, 24/09/1998
http://www.nybooks.com/articles/archives/1998/sep/24/the-killing-fields-of-bosnia/

Μία από τις πρώτες μαρτυρίες που έφτασαν εκείνες τις δραματικές ώρες στον έξω κόσμο άρχισε να ξετυλίγει το κουβάρι. Κατά πάσα πιθανότητα πρόκειται για κάποιο μέλος ΜΚΟ από εκείνους που συλλαμβάνονταν από τους τσέτνικ στα checkpoint και στέλνονταν πίσω. Αυτά που είδε περνώντας από το ποδοσφαιρικό γήπεδο της Nova Kasaba, -τρακτέρ και ένα ανατρεπόμενο φορτηγό να ανασύρουν πτώματα, εκατοντάδες σακίδια και ρούχα στη σειρά κ.ο.κ.-, αποτέλεσαν τα πρώτα στοιχεία σε μια μακριά αλυσίδα ντοκουμέντων που οδήγησαν στην ανακάλυψη της φρικτής αλήθειας:

«An international source described how, on July 15th when he was being transferred from Simici to Bratunac, he passed a football field near Nova Kasaba. On a section of the football field, he saw a row of the shoes and rucksacks of an estimated 100 men. Shortly afterwards he saw a tractor with a trailer carrying corpses. Approximately 500 meters farther up he saw another row of shoes and clothes from approximately 20 to 40 people. Here he saw a dump truck hauling dead bodies».
http://www.srebrenica-mappinggenocide.com/en/12/10-1/

Διόλου απίθανο οι Ελληνες εθελοντές να διαβάζουν αυτή τη στιγμή τούτη εδώ την αναδρομή στα ηρωικά τους κατορθώματα. Διόλου απίθανο, επίσης, (ότ)αν ρωτηθούν, να απαντήσουν με τον τυπικό σερβικό τρόπο απάντησης, όταν Σέρβοι βρίσκονται στα δικαστήρια για οποιοδήποτε λόγο, (όπως γνωρίζουν και λένε μεταξύ τους σαν αστείο όσοι διαβάζουν συστηματικά καταθέσεις Σέρβων στο ΔΠΔΧΓ), τύπου «δεν συνέβη, δεν ήμουν εκεί, δεν γνωρίζω, δεν θυμάμαι» (με αυτή τη σειρά πάντα) κ.ο.κ., γι’ αυτό δεν θα ήταν άσχημη ιδέα να τους φρεσκάρουμε λίγο τη μνήμη. Σ’ αυτό το βίντεο του XYZ Contagion υπάρχουν πολλά πλάνα από το συγκεκριμένο γήπεδο: ‘Ποδοσφαιρικό γήπεδο στη Nova Kasaba, Srebrenica – Η ΕΕΦ τραβούσε φωτογραφίες εδώ, 13/07/1995’.

Για τους επόμενους 500 αιχμάλωτους μελλοθανάτους, ο επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών του στρατού της Σερβοβοσνιακής Δημοκρατίας Petar Salapura διέταξε το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ να τακτοποιήσει το ζήτημα. Το σχετικό σήμα είχε υποκλαπεί στις 10.15 το πρωί της 13ης Ιουλίου 1995, και ήρθε στο φως σαν τεκμήριο στις δίκες της Χάγης.

Σελίδες 24 και 63 της σερβικής έκδοσης ή σελίδες 28 και 72 της αγγλικής έκδοσης. Από την έκθεση της οργάνωσης Humanitarian Law Center με τίτλο 'Dossier The 10th Sabotage Detachment of the Main Staff of the Army of Republika Srpska', έκδοση Humanitarian Law Center, Αύγουστος 2011. Ο επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών του στρατού της Σερβοβοσνιακής Δημοκρατίας Petar Salapura διέταξε το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ να τακτοποιήσει το ζήτημα των επόμενων 500 αιχμαλώτων στη Nova Kasaba. Το σχετικό σήμα είχε υποκλαπεί στις 10.15 το πρωί της 13ης Ιουλίου 1995: «During the 'Krivaja 95' operation, in the morning of 13 July 1995, Petar Salapura was at the football field in Nova Kasaba at a time when 500 Bosnian Muslim prisoners were also there. Those prisoners were executed the following day in the vicinity of Zvornik». — Σελίδες 24 και 63 της σερβικής έκδοσης ή σελίδες 28 και 72 της αγγλικής έκδοσης. Από την έκθεση της οργάνωσης **Humanitarian Law Center** με τίτλο ‘Dossier The 10th Sabotage Detachment of the Main Staff of the Army of Republika Srpska’, έκδοση Humanitarian Law Center, Αύγουστος 2011. Ο επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών του στρατού της Σερβοβοσνιακής Δημοκρατίας Petar Salapura διέταξε το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ να τακτοποιήσει το ζήτημα **των επόμενων 500 αιχμαλώτων στη Nova Kasaba**. Το σχετικό σήμα είχε υποκλαπεί στις 10.15 το πρωί της 13ης Ιουλίου 1995: «During the ‘Krivaja 95’ operation, in the morning of 13 July 1995, Petar Salapura was at the football field in Nova Kasaba at a time when 500 Bosnian Muslim prisoners were also there. **Those prisoners were executed** the following day in the vicinity of Zvornik».

Στην κατάθεσή του στο Διεθνές Δικαστήριο, 18/04/2012, ο Αμερικανός ειδικός αξιωματικός Αντικατασκοπείας της National Security Agency (NSA) Richard Butler, ο οποίος εργαζόταν σαν εμπειρογνώμων αναλυτής στρατιωτικών πληροφοριών για το Γραφείο του Εισαγγελέα του ΔΠΔΧΓ τα έτη 1997-2003, είπε ότι, τις ημέρες των γεγονότων, ο αριθμός των κρατούμενων Μουσουλμάνων αυξανόταν δραματικά στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, και ανάμεσά τους, και στο ποδοσφαιρικό γήπεδο στην περιοχή Nova Kasaba, και ότι δεν υπήρχαν αρκετοί στρατιώτες για να προχωρήσουν οι Σερβοβόσνιοι στην εξόντωσή τους. Ετσι, ζήτησαν τη βοήθεια κάθε διαθέσιμης μονάδας, και φυσικά και της μονάδας των Παντούρεβιτς και Μπάγιαγκιτς, της Zvornik Brigade.

«According to the documents Butler examined, the numbers of captured Muslims were ‘increasing dramatically‘ in the Nova Kasaba, Konjevic Polje and Sandici areas, posing a major logistical problem for the VRS.
The witness said that on July 13, around 1.000 prisoners were taken to the Kravica warehouse and executed the same day. That same night, around 2.000 Muslim men were brought to Bratunac, with more on their way.
‘They outnumbered the VRS soldiers‘, Butler remarked, adding that during the night, thousands of detainees were brought to Nova Kasaba and Konjevic Polje.
The witness described the situation in the area where the VRS Zvornik brigade had jurisdiction, saying that the army ‘had to solve a problem of bringing enough people to kill all the prisoners‘.
Butler said that captured Bosniak men and boys were also killed in Pilica and Branjevo farm, and that the VRS was struggling to provide logistic support to remove the bodies.
He pointed at a document from the Zvornik brigade’s engineering unit, which indicated the kind of equipment needed for that task.
‘This shows that they [VRS units] were acting under the military control and were involved in the burials‘, Butler said».

Με απλά λόγια, ήταν τόσο μεγάλος ο αριθμός των αιχμαλώτων, και τόσο ταχύς ο ρυθμός συσσώρευσης των πτωμάτων που χρειαζόταν ενταφιασμό, ώστε ούτε οι Σέρβοι στρατιώτες έφταναν για να τους εκτελούν όλους με ικανοποιητικό ρυθμό, ούτε ο εξοπλισμός λ.χ. σε εκσκαπτικά μηχανήματα, ήταν αρκετός για να τους θάβουν όλους σχετικά σύντομα. Ετσι ο Παντούρεβιτς ζητούσε μπουλντόζες και φορτηγά, προφανώς και από τον υπεύθυνο για τα logistics Μπάγιαγκιτς, για να μπορέσει να κάνει τη δουλειά του ο άνθρωπος.

Κι ο επιτελάρχης Ασφαλείας Ljubisa Beara (‘chief of security in the army main staff’, ένας ακόμη από τους ‘7 της Σρεμπρένιτσα’, ισόβια κάθειρξη) βρισκόταν σε απόγνωση και παραπονιόταν στο στρατηγό Krstic (‘Krle’ ήταν το χαϊδευτικό του) σε άψογη μαφιόζικη φρασεολογία πως «δεν ήξερε τι να κάνει με τα 3.500 πακέτα που είχε να παραδώσει», όπως καταγράφηκε σε υποκλαπείσα συνομιλία:

Ljubisa Beara: «I don’t know what to do. I mean it, Krle. There are still 3,500 parcels that I have to distribute and I have no solution».
http://www.srebrenica-mappinggenocide.com/en/12/07-2/

Τελικά, ο Krle έστειλε στη Nova Kasaba μερικά καθάρματα ακόμη για να δώσουν ένα χεράκι στο 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ ώστε «να παραδοθούν τα 3.500 πακέτα», όμως, το ίδιο τεράστιο πρόβλημα είχε να αντιμετωπίσει και ο δεύτερος στην ιεραρχία μετά τον Παντούρεβιτς, ο ταγματάρχης και υποδιοικητής της Ταξιαρχίας Ζβόρνικ Dragan Obrenovic. Οπως κατέθεσε αργότερα:

«Jokic told me that we had a huge problem (in the Zvornik Brigade zone of responsibility) with the burials of those executed and the guarding of prisoners still to be executed. I asked who he had informed about this problem. He said that Popovic had instructed him not to make a record of the activities involving the killing operation or speak on the radio about it. I was aware that the killing operation was occurring. All the forces were engaged and there were no reserves».
http://www.srebrenica-mappinggenocide.com/en/12/06-1/

Παρατηρούμε και εδώ ότι οι έχοντες το γενικό πρόσταγμα πρόσεχαν πολύ. Δεν ήθελαν να αφήσουν πίσω τους τεκμήρια της δράσης τους. Απαγορευόταν οι γραπτές διαταγές ή άλλες καταχωρήσεις και οι συνομιλίες στον ασύρματο. Να φανταστείτε ότι υποχρέωναν -με την απειλή εκτέλεσης- ακόμη και τους οδηγούς φορτηγών να σκοτώνουν κι εκείνοι από ένα-δύο αιχμαλώτους, για να τους καταστήσουν έτσι συνένοχους και να διασφαλίσουν την σιωπή τους.

Υπήρχε πρόβλημα, λοιπόν. Πρόβλημα λειψανδρίας και πρόβλημα έλλειψης εκσκαπτικών μηχανημάτων. Ισως γι’ αυτό κάποιες εκατοντάδες από τους κρατούμενους τους έθαβαν ζωντανούς. Και ο Μπάγιαγκιτς, σαν επικεφαλής του τμήματος Εφοδιασμού-Μεταφορών δεν προλάβαινε να πηγαίνει πάνω-κάτω σε όλα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και να στέλνει οχήματα, στάγιερ, λεωφορεία, βαν, και κυρίως εκσκαπτικά μηχανήματα στα πεδία των εκτελέσεων.
Στα ταξίδια του αυτά, ο Μπάγιαγκιτς, συνοδευόταν από «κάποιους φίλους τους οποίους πήρε μαζί του απλά για να του κάνουν παρέα», όπως δήλωσε στο ΔΠΔΧΓ («they just kept me company»). Και έκαναν και μια στάση στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στην περιοχή Nova Kasaba.
Κρατήστε αυτή τη λεπτομέρεια, θα μας χρειαστεί σε λίγο.

Η παρουσία, λοιπόν, των άμεσων προϊσταμένων της ΕΕΦ Παντούρεβιτς, Obrenovic και Μπάγιαγκιτς και της μονάδας τους και η εμπλοκή τους σε όλη την διάρκεια της επιχείρησης κατάληψης της πόλης και της εξόντωσης του πληθυσμού είναι αδιαμφισβήτητη. Στις καταθέσεις του στο ΔΠΔΧΓ, ο Μπάγιαγκιτς μπορεί να ανακύκλωνε σαν απαντήσεις τις κλασικές σερβικές απαντήσεις στο ΔΠΔΧΓ, δηλαδή τα άπειρα «δεν συνέβη, δεν ήμουν εκεί, δεν γνωρίζω, δεν θυμάμαι» κ.ο.κ., όμως το Διεθνές Δικαστήριο είχε ήδη τεκμηριώσει την ενεργό συμμετοχή του Παντούρεβιτς ήδη από το 2001, κατά τη δίκη του Radislav Krstic. Για τον ρόλο του Παντούρεβιτς, του ανώτερου διοικητή των Ελλήνων χρυσαυγιτών της ΕΕΦ κατά την διάρκεια των γεγονότων, υπάρχουν πολλές αναφορές του και πολλές υποκλαπείσες συνομιλίες, όπου έγινε γνωστό ακόμη και το επιχειρησιακό του ψευδώνυμο ‘Palma 01’, όταν μιλούσε με τον Krstic στον ασύρματο.

Και φυσικά, ανάμεσα σε όλα τα άλλα, και η παραδοχή πως «σκότωσαν τους Τούρκους». Αν και οι συνομιλίες στον ασύρματο πάντα γίνονται συνθηματικά, κάποια στιγμή η έκφραση «αντιμετωπίζω την κατάσταση» χρειάζεται να συγκεκριμενοποιηθεί, κι έτσι ο Radislav Krstic κάνει την ευθεία ερώτηση «Τους σκοτώσατε τους Τούρκους εκεί πέρα;;;», για να λάβει την απάντηση από τον επιτελάρχη του Παντούρεβιτς πως «Ναι, το κάναμε»:

Από την ετυμηγορία εναντίον Radislav Krstic, 02/08/2001, σ. 159: «Τους σκοτώσατε τους Τούρκους εκεί πέρα;;;», «Βασικά, ναι, το κάναμε», και συμπληρώνει ο Παντούρεβιτς «Σήμερα όπου να 'ναι, πιθανώς την τελειώνουμε τη δουλειά». — Από την ετυμηγορία εναντίον **Radislav Krstic**, 02/08/2001, σ. 159: «**Τους σκοτώσατε τους Τούρκους εκεί πέρα;;;**», «Βασικά, ναι, το κάναμε», και συμπληρώνει ο Παντούρεβιτς «Σήμερα όπου να ‘ναι, πιθανώς την τελειώνουμε τη δουλειά».

Ολη η δράση των Παντούρεβιτς, Obrenovic και Μπάγιαγκιτς και όλο το ιστορικό της συμμετοχής αυτών και της μονάδας τους υπάρχουν στην απόφαση του ΔΠΔΧΓ με τίτλο ‘Απόφαση για την υπόθεση του Radislav Krstic’ (International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia, Radislav Krstic Judgement, 21/08/2001), βλ. κεφάλαιο ‘A Plan to Execute the Bosnian Muslim Men of Srebrenica’, σσ. 27 κέ και κεφάλαιο ‘The Recall of Colonel Pandurevic and the Zvornik Brigade from Zepa’, σσ. 148 κέ., όπου προτιμότερο θα ήταν ο αναγνώστης να κάνει αναζήτηση με τους χαρακτήρες ‘Pandurevi’ και ‘Zvornik’ για να εντοπίσει τα σχετικά αποσπάσματα· [Σ.Σ. Σημαντική σημείωση: Στο γραφείο του Εισαγγελέα συμμετείχε και μια Ελληνίδα, η Μάγδα Καραγιαννάκη, όπως φαίνεται στην πρώτη σελίδα. Διόλου απίθανο, αν οι ελληνικές αρχές απευθυνθούν στο γραφείο της, να μπορέσει να τις βοηθήσει να κατανοήσουν τι ακριβώς συνέβη εκεί στη Nova Kasaba. Οπως ενδεχομένως θα μπορούσε να βοηθήσει και ένας ακόμη παράγοντας των δικών, ο Ελληνοαμερικανός Michael Karnavas, ο οποίος πρόσφατα εκλέχτηκε μέλος του αντίστοιχου Εφετείου του ανώτερου Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, εκείνου που εξετάζει εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας σε ολόκληρο τον κόσμο].

Αξίζει να σημειωθεί. πάντως, ότι ο ίδιος ο Μλάντιτς επισκέφτηκε τα στρατόπεδα αυτά για να καθησυχάσει τους κρατούμενους. Εθεάθη συγκεκριμένα στις περιοχές Potocari, Bratunac, Nova Kasaba, Kravica, and Karakaj, λέγοντας τους ψέματα πως θα τους φερθούν σαν αιχμαλώτους πολέμου σύμφωνα με τη Συνθήκη της Γενεύης και πως θα τους ανταλλάξουν με Σέρβους αιχμάλωτους και πως δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα, «να μην ανησυχούν». Τα ίδια δήλωνε και στα τηλεοπτικά συνεργεία που τον ακολουθούσαν. Στο παρακάτω βίντεο τον βλέπουμε να δίνει την θεατρική του παράσταση, γι’ ακόμα μια φορά, καλώντας τους Μουσουλμάνους που ακόμα αντιστέκονταν να παραδώσουν τα όπλα, υποσχόμενος πως δεν θα πάθουν τίποτα. Περιστοιχίζεται, όπως πάντα, από τους σωματοφύλακες της προσωπικής του φρουράς, όπως ο χαρακτηριστικός με τα κόκκινα μαλλιά και τις φακίδες, ο ίδιος που φαίνεται και στην φωτογραφία της αρχής του άρθρου, που έβγαλαν μαζί οι Μήτκος, Ζβόνκο και Μλάντιτς, προφανώς την ίδια μέρα, αν κρίνουμε από τα αλεξίσφαιρα γιλέκα που φορούσαν οι σωματοφύλακες κατά την είσοδό τους στην πόλη (σκηνές από βίντεο εδώ, ‘Ratko Mladic, Evacuation Of The Srebrenica Refugees, 12 Ιουλίου 1995’).

Ο σωματοφύλακας του Μλάντιτς Pero Andric, στην κατάθεσή του στο ΔΠΔΧΓ τον Απρίλιο του 2015, είχε δηλώσει πως εκείνη τη μέρα πήγαιναν μαζί από χωράφι σε χωράφι κι από γήπεδο σε γήπεδο, σε όλα τα σημεία που κρατούνταν Βόσνιοι αιχμάλωτοι, κι ο Μλάντιτς τους έβγαζε λόγο. Φυσικά, πήγαν και στη Nova Kasaba.
http://www.justice-report.com/en/articles/witness-recalls-mladic-s-speech-to-srebrenica-captives

Σε άλλη περίπτωση, μακριά απ’ τις κάμερες, όταν επισκέφτηκε 1.000 κρατούμενους σε γυμναστήριο δημοτικού σχολείου στο χωριό Grbavci, ο Μλάντιτς ήταν πιο ειλικρινής μέσα στο ψεύδος του:

«Λοιπόν, η κυβέρνησή σας δεν σας θέλει, κι έτσι θα πρέπει ‘να σας φροντίσω’ εγώ».

Χωρίς αμφιβολία, λοιπόν, τις κρίσιμες μέρες 11 με 15 Ιουλίου 1995, ο Μλάντιτς βρισκόταν ακριβώς εκεί που βρισκόταν ο Μπάγιαγκιτς και η μονάδα των Ελλήνων ΕΕΦ, δηλαδή μεταξύ της Σρεμπρένιτσα, του αρχηγείου του Σώματος Στρατού Ντρίνα στη Vlasenica και των περιοχών Bratunac, Konjevic Polje, Potocari και Nova Kasaba. Ολα σε λίγα τετραγωνικά χιλιόμετρα εδάφους, από την γη που ήταν γενέτειρα του Μπάγιαγκιτς.
Για τις 13 Ιουλίου, μάλιστα, υπάρχει και βίντεο, τραβηγμένο από τον δημοσιογράφο Zoran Petrovic, για να μην αναφέρουμε τις υποκλαπείσες συνομιλίες και τις φωτογραφίες των δορυφόρων:

«The Army of Republika Srpska took the largest number of prisoners on 13 July, along the Bratunac-Konjevic Polje road. It remains impossible to cite a precise figure, but witness statements describe the assembly points such as the field at Sandici, the agricultural warehouses in Kravica, the school in Konjevic Polje, the football field in Nova Kasaba, the village of Lolici and the village school of Luke. Several thousands of people were herded together in the field near Sandici and on the Nova Kasaba football pitch, where they were searched and put into smaller groups. In a video tape made by journalist Zoran Petrovic, a Serb soldier states that at least 3.000 to 4.000 men had given themselves up on the road. By the late afternoon of 13 July, the total had risen to some 6.000 according to the intercepted radio communication; the following day, Major Franken of Dutchbat was given the same figure by Colonel Radislav Jankovic of the Serb army. Many of the prisoners had been seen in the locations described by passing convoys taking the women and children to Kladanj by bus, while various aerial photographs have since provided evidence to confirm this version of events
One hour after the evacuation of the females from Potocari was completed, the Drina Corps staff diverted the buses to the areas in which the men were being held. Colonel Krsmanovic, who on 12 July had arranged the buses for the evacuation, ordered the 700 men in Sandici to be collected, and the soldiers guarding them made them throw their possessions on a large heap and hand over anything of value. During the afternoon, the group in Sandici was visited by Mladic who told them that they would come to no harm, that they would be treated as prisoners of war, that they would be exchanged for other prisoners and that their families had been escorted to Tuzla in safety. Some of these men were placed on the transport to Bratunac and other locations, while some were marched on foot to the warehouses in Kravica. The men gathered on the soccer ground at Nova Kasaba were forced to hand over their personal belongings. They too received a personal visit from Mladic during the afternoon of 13 July; on this occasion, he announced that the Bosnian authorities in Tuzla did not want the men and that they were therefore to be taken to other locations. The men in Nova Kasaba were loaded onto buses and trucks and were taken to Bratunac or the other locations».
– Πηγή: Wikipedia, λήμμα Srebrenica Massacre

Το να χάνει τη ζωή του με βίαιο τρόπο ένας άνθρωπος, είναι από μόνο του συγκλονιστικό γεγονός. Πόσο μάλλον όταν δολοφονούνται 7.000 ή 8.000 άνθρωποι, και μάλιστα από το χέρι των μέχρι χτες γειτόνων τους που τους συναντούν τώρα παντού ολόγυρα με το όπλο στο χέρι, έτοιμοι να κάνουν ακατανόμαστες πράξεις, σε μια σειρά από τοποθεσίες, σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, και σε τέτοια μαζική κλίμακα. Πολλά επεισόδια εξελίσσονταν συνεχώς, ταχύτατα και σε διαφορετικές σκηνές του εγκλήματος. Συνεπώς, είναι αδύνατο να γίνει ποτέ πλήρης περιγραφή όλων των δολοφονιών και όλων των βιαιοτήτων. Ωστόσο, ένα από τα συγκλονιστικότερα κείμενα επάνω στο θέμα, κατά τη γνώμη μας, είναι η έκθεση του Ολλανδικού Υπουργείου Αμυνας, από τον Ταξίαρχο (Brigadier General) Onno Van Der Wind, με τίτλο ‘Report based on the Debriefing on Srebrenica, DutchBat’, Οκτώβριος του 1995. Οπου ‘DutchBat‘ ίσον Dutch Battalion, δηλαδή Ολλανδικό Τάγμα, που ήταν ‘πολύ ολλανδικό’ και ‘καθόλου Τάγμα’, καθώς αποτελούνταν από άπειρους στρατιώτες από 50 διαφορετικές μονάδες, που φτιάχτηκε την τελευταία στιγμή. Για τις ανάγκες αυτού του απολογισμού, οι Ολλανδοί Κυανόκρανοι στρατιώτες κατέθεσαν τις μαρτυρίες τους για τις εκτελέσεις και για ό,τι άλλο είδαν εκείνες τις ημέρες. Ενα μικρό μόνο τμήμα από τον κατακλυσμό πτωμάτων εκείνων των ημερών, μπορούμε να δούμε υπό μορφή διαγραμμάτων, στις παρακάτω εικόνες από το Παράρτημα της έκθεσης:

Από την έκθεση του Ολλανδικού Υπουργείου Αμυνας και του Ταξίαρχου Onno Van Der Wind, με τίτλο ‘Report based on the Debriefing on Srebrenica, DutchBat’, Οκτώβριος 1995. Διαγράμματα με μαρτυρίες από αυτόπτες μάρτυρες Ολλανδούς στρατιώτες του DutchBat. Οπου και να έριχναν το βλέμμα τους, το μόνο που έβλεπαν ήταν πτώματα, εκτελέσεις, προετοιμασία εκτελέσεων ή ταφές και μεταφορά των πτωμάτων.

ΣΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ: Από την έκθεση του Ολλανδικού Υπουργείου Αμυνας και του Ταξίαρχου Onno Van Der Wind, με τίτλο ‘Report based on the Debriefing on Srebrenica, DutchBat’, Οκτώβριος 1995. Διαγράμματα με μαρτυρίες από αυτόπτες μάρτυρες Ολλανδούς στρατιώτες του DutchBat. Οπου και να έριχναν το βλέμμα τους, το μόνο που έβλεπαν ήταν πτώματα, εκτελέσεις, προετοιμασία εκτελέσεων ή ταφές και μεταφορά των πτωμάτων.

Για να το πούμε απλά, όπου και να έριχναν το βλέμμα τους οι Ολλανδοί, το μόνο που έβλεπαν ήταν πτώματα, εκτελέσεις, προετοιμασία εκτελέσεων ή ταφές και μεταφορά των πτωμάτων. Κάποιες από τις σκηνές τρόμου στις οποίες έγιναν αυτόπτες μάρτυρες οι Ολλανδοί αποτυπώθηκαν και σε βίντεο, όπως αυτό εδώ του Σέρβου δημοσιογράφου Zoran Petrovic.

Ή όπως αυτό εδώ:

ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ του XYZ Contagion: Σρεμπρένιτσα, 13/07/1995. Η κάμερα πιάνει φευγαλέα για λίγα δευτερόλεπτα συγκεντρωμένους αιχμάλωτους και κρατούμενους, σε ανοιχτό χώρο. Δεν θα επιζήσει κανείς τους. Συγκεντρώνονταν σε χωράφια και σε γήπεδα από τους Σερβοβόσνιους και η μοίρα τους ήταν προαποφασισμένη: Εκτέλεση. Τις ίδιες στιγμές, δορυφόροι έπαιρναν φωτογραφίες απ’ τα χωράφια αυτά. Αλλά δεν ήταν οι μόνοι.
Οι Ελληνες εθελοντές, όπως αποδεικνύεται και από τα τεκμήρια του Δικαστηρίου -που αποτελούν, πλέον, τεκμήρια της ενοχής των καταδικασμένων-, όχι μόνο βρίσκονταν στα χωράφια που γίνονταν οι εκτελέσεις και οι μαζικές ταφές, μαζί με τον διοικητή τους και άλλους διοικητές και στελέχη του σερβοβοσνιακού στρατού, αλλά έβγαζαν και φωτογραφίες από τους μελλοθάνατους αιχμαλώτους, ή και από τις εκτελέσεις, ακόμα, σύμφωνα με το επίσημο σερβοβοσνιακό πρακτορείο ειδήσεων!

Μια ακόμα πινελιά σ’ αυτό το άσχημο και τρομακτικό σκηνικό θανάτου στο ποδοσφαιρικό γήπεδο στη Nova Kasaba είναι και η παρακάτω σκηνή που περιγράφεται στην έκθεση της οργάνωσης Humanitarian Law Center με τίτλο ‘Dossier The 10th Sabotage Detachment of the Main Staff of the Army of Republika Srpska’, έκδοση Humanitarian Law Center, Αύγουστος 2011. Ο Pelemis και ένα απόσπασμα του 10th Sabotage Detachment ξεχώρισαν από τους κρατούμενους στο γήπεδο έναν νεαρό Μουσουλμάνο για τον οποίο νόμιζαν ή ήξεραν ότι είχε χρήματα, τον πήγαν στο σπίτι του, τον λήστεψαν και τον εκτέλεσαν.

Ο στρατιώτης Ινς Σέλλενς και άλλοι 54 Ολλανδοί Κυανόκρανοι εξιστόρησαν αργότερα τι ακριβώς είδαν την επόμενη μέρα, περνώντας μέσα από τη Nova Kasaba, με το σερβικό λεωφορείο που θα τους πήγαινε στο Ζάγκρεμπ για να πετάξουν την άλλη μέρα προς την Ολλανδία, όταν ο Μλάντιτς απελευθέρωσε τους όμηρους Κυανόκρανους. Είδαν άπειρες τσάντες, βαλίτσες και σακούλες στο ποδοσφαιρικό γήπεδο. Είδαν ένα τρακτέρ που έσερνε στην καρότσα του δεκάδες πτώματα. Μια μεγάλη μπουλντόζα είχε ανοίξει έναν λάκκο δίπλα στο δρόμο. Μια αβάσταχτη μυρωδιά από σάρκα που αποσυντίθεται τους ακολουθούσε για πολλή ώρα, ενώ έβλεπαν συνεργεία με Σέρβους οδοκαθαριστές με γάντια στα χέρια να τακτοποιούν τον χώρο. Οι εικόνες αυτές έκαναν μεγάλη αντίθεση με όσα είχαν ζήσει τις προηγούμενες μέρες, όντας όμηροι στα χέρια των Σέρβων. Δεν είχαν λόγο να μην το παραδεχτούν: είχαν περάσει καλύτερα την περίοδο που ήταν όμηροι στα χέρια των Σέρβων, σε σύγκριση με την περίοδο που υποτίθεται ότι ήταν οι ‘φύλακες της Ειρήνης’ στα παρατηρητήρια του ΟΗΕ, τους προηγούμενους μήνες. Είχαν πληγεί και αυτοί από το σατανικό σχέδιο των Σέρβων να απαγορεύουν την πρόσβαση στους θύλακες σε φορτηγά με ανθρωπιστική βοήθεια και προμήθειες, έτσι ώστε οι άνθρωποι να βρεθούν αδύναμοι και χωρίς διάθεση αντίστασης για να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους την ώρα της τελικής επίθεσης. Λόγω αυτού, μαζί με τους πολιορκούμενους Βόσνιους, λιμοκτονούσαν και οι Κυανόκρανοι. Μεγάλη διαφορά με την περίοδο της ομηρείας τους, όταν οι Σέρβοι πλέον τους έδιναν καλό φαγητό και άφθονη μπύρα και μπορούσαν να τηλεφωνούν με τις ώρες στα σπίτια τους στην Ολλανδία, και να περνούν την ώρα τους παίζοντας μπάλα με Σέρβους πιτσιρικάδες. Αυτά που είδαν περνώντας από τη Nova Kasaba ήταν μια παρένθεση, που ήθελαν γρήγορα να ξεχάσουν.

Από την απόφαση του 2001 για τον Radislav Krstic, σ. 164. Τελικό συμπέρασμα για τη δράση του Zvinko Pandurevic και της μονάδας του Zvornik Brigade. Ο στρατηγός Krstic γνώριζε τα πάντα για τους κρατούμενους αιχμαλώτους και όταν είδε ότι τα αποσπάσματα δεν έφταναν, έστειλε τον Zvinko Pandurevic και την Zvornik Brigade να τελειώσουν τη δουλειά. — Από την απόφαση του 2001 για τον **Radislav Krstic**, σ. 164. Τελικό συμπέρασμα για τη δράση του Zvinko Pandurevic και της μονάδας του **Zvornik Brigade**. Ο στρατηγός Krstic γνώριζε τα πάντα για τους κρατούμενους αιχμαλώτους και όταν είδε ότι τα αποσπάσματα δεν έφταναν, έστειλε τον Zvinko Pandurevic και την Zvornik Brigade να τελειώσουν τη δουλειά.

Στην Nova Kasaba, δεν αναφέρθηκε ούτε ένας επιζών. Ολοι οι κρατούμενοι που προορίζονταν για εκεί δολοφονήθηκαν, όπως δολοφονήθηκαν και όλοι όσοι κρατήθηκαν εκεί προσωρινά, για να μεταφερθούν προς εκτέλεση αλλού. Εκτός από δύο αυτόπτες μάρτυρες επιζώντες, οι οποίοι κατέθεσαν στη Χάγη, και οι δύο με κωδικούς προστατευόμενων μαρτύρων αντί για τα κανονικά τους ονόματα: Ο πρώτος, ο RM-253 τον Απρίλιο του 2013, κι ο δεύτερος, ο RM-346, τον Ιούνιο του 2013. Και οι δύο, στη μαρτυρία τους θυμούνται τον Μλάντιτς να τους υπόσχεται ότι θα ανταλλαχτούν με Σέρβους κρατούμενους, αλλά και να μην αντιδρά όταν έβλεπε τους υφισταμένους του Σέρβους στρατιώτες να κακοποιούν τους κρατούμενους.
Στους μαζικούς τάφους, που ανακαλύφτηκαν πρώτα από τους δορυφόρους και αμέσως μετά από τον ρεπόρτερ David Rohde της Christian Science Monitor, που κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ 1996 για την κάλυψη του θέματος (όλα τα βραβευμένα ρεπορτάζ του David Rohde εδώ, κι ένα ακόμη πιο συγκλονιστικό, που μιλάει για το γήπεδο στη Nova Kasaba, εδώ), βρέθηκαν μόνο στο ποδοσφαιρικό γήπεδο των «120 επί 100 μέτρων», πάνω στα 2.000 πτώματα, κι άλλα 500-700 στον δρόμο μεταξύ Nova Kasaba και Bratunac (σκηνές από βίντεο εδώ, στο 03.39′).

Σύμφωνα με τον Bob Woodward, τον έναν από τους δύο ρεπόρτερ που αποκάλυψαν το Watergate, οι αναλυτές της CIA είχαν στα χέρια τους ήδη από τις πρώτες μέρες τις δορυφορικές φωτογραφίες με τους μαζικούς τάφους, χιλιάδες απ’ αυτές, αλλά ποτέ δεν είχαν ξεκινήσει να τις ‘σκανάρουν’ για να αποκαλύψουν τις πληροφορίες που έκρυβαν, μέχρι που ένας επιζών, μεταξύ 30 Ιουλίου και 1 Αυγούστου, περιέγραψε στον Αμερικανό Υφυπουργό Εξωτερικών John Shattuck τι είδε να συμβαίνει στo ποδοσφαιρικό γήπεδο της Nova Kasaba.
Σε αυτό ακριβώς το γήπεδο.

Πηγές και σχετικά κείμενα:
– David Rohde, Endgame: The Betrayal and Fall of Srebrenica, Europe’s Worst Massacre Since World War II, Penguin, 2012
– David Rohde, Evidence Indicates Bosnia Massacre, The Christian Science Monitor, 18/08/1995
http://www.csmonitor.com/1995/0818/18012.html
– Human Rights Watch/Helsinki, Bosnia and Herzegovina, The Fall of Srebrenica and the Failure of UN Peacekeeping, Volume 7, No. 13 , Οκτώβριος 1995
– Richard Butler, Srebrenica military narrative Operation Krivaja 95 [Revised], ICTY, 01/11/2002

Click to access srebrenica-military-narrative-operation-krivaja-95.pdf

http://s3.documentcloud.org/documents/274491/srebrenica-military-narrative-operation-krivaja-95.txt
https://iwpr.net/global-voices/karadzic-had-detailed-information-srebrenica
http://www.sense-agency.com/icty/butler-%E2%80%98operation-to-kill%E2%80%99-in-srebrenica.29.html?news_id=13830
– International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia ICTY, Radoslav Krstic Judgement, A Plan to Execute the Bosnian Muslim Men of Srebrenica, 02/08/2001
– Humanitarian Law Center, Dossier The 10th Sabotage Detachment of the Main Staff of the Army of Republika Srpska, έκδοση Humanitarian Law Center, Αύγουστος 2011, και στα σερβικά Fond za Humanitarno Pravo, Dosije 10. Diverzantski Odred Glavnog staba vojske Republike Srpske, 2011. Διαβάστε την συγκλονιστική έκθεση εδώ:
– Τα γεγονότα στη Nova Kasaba και όλα τα βασικά στοιχεία που αποκαλύφθηκαν δεν τα αμφισβητεί ούτε η υπεράσπιση του Μιλόσεβιτς. Διαφοροποιείται μόνο στον αριθμό των κρατουμένων, αν και με αστήρικτους συλλογισμούς τύπου ‘πόσοι αιχμάλωτοι μετριούνται στην τάδε δορυφορική φωτογραφία’, θαρρείς και ο αριθμός των κρατουμένων ήταν σταθερός επί μέρες και δεν αυξομειώνονταν ποτέ, παρότι πολλούς τους μετέφεραν αλλού για εκτέλεση:
http://www.slobodan-milosevic.org/news/srebrenica_prisoners.htm

— $$$ Οι επιβαρυντικές για την ΕΕΦ καταθέσεις του Zβόνκο Μπάγιαγκιτς στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης, υπέρ Παντούρεβιτς το 2009 και υπέρ Κάρατζιτς το 2013

Ο Σερβοβόσνιος διοικητής της ΕΕΦ Zβόνκο Μπάγιαγκιτς κατέθεσε αρκετές φορές, σαν μάρτυρας υπεράσπισης πολλών Σέρβων κατηγορούμενων για εγκλήματα πολέμου, τόσο στο δικαστήριο της Χάγης ΔΠΔΧΓ, όσο και στο βοσνιακό αντίστοιχο δικαστήριο. Πάντοτε, ξεκινούσε την κατάθεσή του ζητώντας άδεια από τον Πρόεδρο να εκφωνήσει μια ‘ευχή’ και μια προσευχή προς τον Θεό για να τον βοηθήσει δήθεν «να μην βγει ψέμα από το στόμα του»:

«The true Lord support us with the force of your holy spirit. Let me not testify falsely. Avert a false word from my tongue. Glory to you, Lord».

Αυτό δεν τον εμπόδιζε, βέβαια, να φορτώνει το δικαστήριο με εκατομμύρια ‘χριστιανικά’ ψέματα και να προσπαθεί να παραπλανά τους δικαστές με άπειρα τεχνάσματα και ταχυδακτυλουργίες. Ομως, η αλήθεια βγαίνει, έστω και μέσα απ’ τις αλχημείες του Μπάγιαγκιτς. Ας τις δούμε αναλυτικά, αφού μας ενδιαφέρουν. Και αυτό γιατί, προσπαθώντας ο Μπάγιαγκιτς να ελαφρύνει τη θέση των προϊσταμένων του, καρφώνει τις κινήσεις και την την δράση των δικών μας καμαριών.

Στην κατάθεση Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς υπέρ Παντούρεβιτς, Vujadin Popovic, Milan Gvero κά (‘Οι 7 της Σρεμπρένιτσα’), 09/03/2009, μαθαίνουμε για τις κινήσεις του και για τις κινήσεις των συνοδών του, στις 11/07/1995:

Την πρώτη μέρα της κατάληψης, λοιπόν, επισκέφτηκε όλα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης (Vlasenica, Milici, Konjevic Polje, Bratunac), αν και «δεν θυμάται» με ποιους ακριβώς είχε πάει στην μακάβρια αυτή περιοδεία του με το προσωπικό του αυτοκίνητο. Στην πραγματικότητα, το δικαστήριο ενδιαφερόταν να μάθει αν τα ταξίδια του Μπάγιαγκιτς αυτές τις πρώτες μέρες είχαν σκοπό να βρεθούν εκείνοι οι κατάλληλοι χώροι που θα χρησιμοποιούνταν προσωρινά για την κράτηση των αιχμαλώτων μέχρι την εκτέλεσή τους, όπως είχε συμβεί και με ένα άλλο αυτοκίνητο της ίδια ταξιαρχίας:

«By July 13th at the latest, members of the Zvornik Brigade’s command were already engaged in searching for places to serve as detention centers for the Muslims of Srebrenica […] The car went on a series of trips to places that were used to hold prisoners and was assigned to three members of the Zvornik Brigade’s Military Police».
http://www.srebrenica-mappinggenocide.com/en/10/11-2/

Q. What type of car did you drive?
A. A Golf. My own Golf.
Q. Do you remember the registration plates?
A. No.
Q. Did you put any fuel in the car before you left?
A. No. The car was full, I think.
Q. Was anyone with you?
A. My older son.
Q. What about Zoran Sekulic? Was he with you?
A. Possibly. I don’t know whether he was. He sometimes drove me. He was a driver in the brigade, not in the corps, and sometimes he would drive me. And at that particular occasion, I don’t know if it was me and my son -it is possible that that person, the driver went with us.
Q. What about Stevan Stevanovic? Did he go with you?
A. I don’t think so, not on that occasion, no.
Q. What about Mile Kosoric?
A. Mile Kosoric was the brigade commander. How would you expect him to come with me?
Q. Okay. What route did you take?
A. Vlasenica, Milici, Konjevic Polje, Bratunac.
– Πηγή: International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia ICTY, Κατάθεση Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς υπέρ Παντούρεβιτς, Vujadin Popovic, Milan Gvero κά (‘Οι 7 της Σρεμπρένιτσα’), 09/03/2009
http://www.ictytranscripts.org/trials/popovic/090309ED.htm

Στην ίδια δίκη, μαθαίνουμε για τις κινήσεις του και τις κινήσεις των συνοδών του, δυο μέρες μετά, στις 13/07/1995:
Την τρίτη μέρα της σφαγής (ή ίσως την τέταρτη, λέει για να παραπλανήσει το δικαστήριο) παραδέχεται ότι πήγε πάλι στη Σρεμπρένιτσα και στο Potocari «από περιέργεια», ότι είδε σερβοβοσνιακό στρατό και αξιωματικούς εκεί, ότι είδε επίσης Μουσουλμάνους συγκεντρωμένους, ότι είδε λεωφορεία από αυτά με τα οποία μετέφεραν τους άοπλους για εκτέλεση, ότι είδε τους αιχμαλώτους να ανεβαίνουν στα λεωφορεία, αλλά λέει ότι δεν πρόσεξε καθόλου αν οι τσέτνικ διαχώριζαν τους άνδρες από τα γυναικόπαιδα και αν τους φόρτωναν σε οχήματα για να τους μεταφέρουν αλλού.

Q. Did you go anywhere that day? Did you leave Vlasenica?
A. I can’t remember. Either on that day or on the following day I went to Srebrenica, but I can’t remember exactly when.
Q. And what was your purpose in going to Srebrenica?
A. My best man and I went there, out of curiosity. We wanted to see what Srebrenica looked like from inside
Q. And what did you see there?
A. The town was deserted. It was empty. It looked ghastly. All the buildings were covered with smoke, and there were logs and woods on the roads, and there were some elderly people roaming around the town. There were some soldiers as well. That’s what I saw.
Q. Did you go to Potocari?
A. I passed through Potocari, yes.
Q. And what did you see there?
A. There were people in Potocari. On both sides of the road were soldiers and police and UNPROFOR soldiers and people. Yes, I did pass through there.
Q. Did you see any VRS officers there?
A. No. I did not stay any time there. I just passed through.
Q. Did you see Muslims there? Is that the people you were describing on either side of the road?
A. Yes. Muslims in Potocari, yes.
Q. Were there buses there?
A. At that time?
Q. Yes.
A. Yes, there were.
Q. And what was happening? Were the Muslims being put on the buses?
A. As we were passing through, I could see people getting on the buses.
Q. Could you see the men being separated from their families before they were getting on the buses?
A. No. We slowed down. We moved slowly. We passed by and we looked. I did look at the people, but I did not see anyone being separated. I did not see it there.
– Πηγή: International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia ICTY, Κατάθεση Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς υπέρ Παντούρεβιτς, Vujadin Popovic, Milan Gvero κά (‘Οι 7 της Σρεμπρένιτσα’), 09/03/2009
http://www.ictytranscripts.org/trials/popovic/090309ED.htm

Για την επόμενη ημέρα, στις 14/07/1995:
Παραδέχεται ότι αυτός και οι συνοδοί του ταξίδεψαν μέχρι το Πάλε για την συνάντηση με τον Κάρατζιτς και καταθέτει ότι είδε τον ηγέτη των Σερβοβόσνιων μόνο για ένα λεπτό. Αποδεικνύεται ότι πάλι λέει ψέματα. Με την ευκαιρία ‘θυμάται’ ξανά ότι τα λεωφορεία με τους άοπλους άνδρες προς εκτέλεση, τελικά τα είχε δει στις 13 Ιουλίου, και όχι στις 14 -κάτι πολύ σημαντικό, όπως θα αποδειχτεί τέσσερα χρόνια αργότερα, στην επόμενη κατάθεσή του υπέρ του Κάρατζιτς:

Q. Sir, this is Radovan Karadzic’s appointment diary for 1995, which was obtained when he was arrested last year. On 14 July, we can see two entries with your name. The first is call Zvonko Bajagic, and the second is a meeting between you and President Karadzic between 12.35 a.m. on the morning of the 15th and 1.25 a.m. Earlier, you told us that you met with the president for about a minute. That’s a 50-minute meeting, isn’t it, sir?
A. Which day?
Q. The last entry on the 14th.
MR. MITCHELL: Sorry, we need to scroll down. The last entry on that page.
THE WITNESS: [Interpretation] Yes, I can see it.
MR. MITCHELL:
Q. Sir, my question was, earlier today you testified that when you met with President Karadzic he was very angry, and you stayed there for about a minute.
A. That was the evening of the 13th, and this is the 14th.
Q. Sir, you told us, you testified under oath that you went to Pale the following day after the day that you went to Srebrenica. You went so Srebrenica on the 13th; you went to Pale on the 14th. This is what President Karadzic’s appointment diary says on the 14th.
A. When you asked me the next day, I thought the next day after the patron saints day, which would be the 13th, and this is the 14th, because my sighting of those buses taking people somewhere was on the 13th, as I have already said.
– Πηγή: International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia ICTY, Κατάθεση Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς υπέρ Παντούρεβιτς, Vujadin Popovic, Milan Gvero κά (‘Οι 7 της Σρεμπρένιτσα’), 09/03/2009
http://www.ictytranscripts.org/trials/popovic/090309ED.htm

Τέσσερα χρόνια αργότερα, στις 13/07/2013, ο Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς καταθέτει υπέρ του Κάρατζιτς, φορώντας το ίδιο καπέλο Sajkaca όπως στη Βλασένιτσα το 1992 (μια φωτογραφία που οι εισαγγελείς του ΔΠΔΧΓ καταχώρησαν σαν τεκμήριο), και κρατώντας ένα ορθόδοξο προσευχητάρι-κομποσκοίνι.

Το σημαντικό εδώ, μεταξύ άλλων, είναι ότι ο Μπάγιαγκιτς λέει για πρώτη φορά την αλήθεια, αλλά μόνο σε επιμέρους θέματα. Στην προηγούμενη κατάθεσή του, του 2009 υπέρ Παντούρεβιτς, προσπάθησε να παραπλανήσει το δικαστήριο, πως δήθεν δεν θυμόταν καλά ποια ακριβώς μέρα έγινε ποιο γεγονός. Τέσσερα χρόνια μετά, και ο Μπάγιαγκιτς έπαθε αυτό που παθαίνουν πάντοτε όλοι οι ψεύτες. Δεν θυμόταν τα ψέματά του, έπεσε σε αντιφάσεις και διέψευσε τον εαυτό του, δίνοντας έτσι στο δικαστήριο την πλήρη δυνατότητα να καταλάβει τι ήταν αυτό που ήθελε να κρύψει και για ποιο λόγο.
Βλέπετε, οι ψεύτες πρέπει να θυμούνται με μεγάλες λεπτομέρειες τουλάχιστον δύο ή και παραπάνω ιστορίες: τόσο την πραγματική εκδοχή των γεγονότων, όσο και την ψεύτικη εκδοχή ή εκδοχές. Πρέπει να θυμούνται, με λίγα λόγια, όλα τα ψέματα που έχουν πει, και με τις λεπτομέρειες που είχαν χρησιμοποιήσει κάθε φορά. Αυτό είναι σχεδόν αδύνατο για τον ανθρώπινο νου, κι αυτός είναι ο λόγος που το ψέμα πάντοτε αποκαλύπτεται: Ο ψεύτης μοιραία θα πέσει σε αντιφάσεις, κάποια στιγμή. Ενώ όποιος λέει την αλήθεια δεν αντιμετωπίζει τέτοιον κίνδυνο. Δεν χρειάζεται να θυμάται τίποτε απολύτως· απλά έχει στη μνήμη του τα γεγονότα έτσι όπως συνέβησαν και έτσι όπως τα θυμάται, και όποτε χρειαστεί, λέει απλά αυτό που ξέρει.

Διεθνές Δικαστήριο Χάγης, 10/07/2010. Ο Zβόνκο Μπάγιαγκιτς καταθέτει υπέρ του Κάρατζιτς φορώντας το ίδιο καπέλο Sajkaca όπως στη Βλασένιτσα το 1992 και όπως στη Σρεμπρένιτσα το 1995, και κρατώντας ένα ορθόδοξο προσευχητάρι-κομποσκοίνι.

Ο Μπάγιαγκιτς, λοιπόν, έχοντας ξεχάσει τι ακριβώς είχε περιγράψει 4 χρόνια πριν, προχωράει στην εξιστόρηση νέας εκδοχής των γεγονότων και των ημερομηνιών. Με την πιεστική αντεξέταση των δικαστών, υποχρεώνεται τελικά να πει αυτά τα πράγματα που θα προτιμούσε να μην έλεγε ποτέ μπροστά στους δικαστές του ΔΠΔΧΓ. Καταθέτει ξεκάθαρα ότι βρέθηκε στο ποδοσφαιρικό γήπεδο στην περιοχή Nova Kasaba, εκεί όπου συνέβησαν οι περισσότερες και οι αγριότερες μαζικές εκτελέσεις (σκηνές από βίντεο εδώ, στο 03.39′) και ότι δεν ήταν απλά περαστικός με το αυτοκίνητο, όπως είχε πει το 2009. Καταθέτει, επίσης, ότι σταμάτησε εκεί και ότι συνομίλησε με συγκεκριμένους ανώτερους αξιωματικούς του σώματος στρατού του, και όχι ότι είδε τυχαία κάποιους Σερβοβόσνιους στρατιώτες και κάποιους Κυανόκρανους, όπως είχε πει το 2009. Καταθέτει και ότι είδε καθαρά χιλιάδες αιχμαλώτους να κάθονται στο γρασίδι περιμένοντας την εκτέλεσή τους.

Και, τέλος, καταθέτει κάτι εκπληκτικό (για εμάς τους Ελληνες πολίτες) το οποίο πρώτη φορά έρχεται στο φως:

Είχε μαζί του Ελληνες εθελοντές που τράβηξαν μάλιστα και φωτογραφίες απ’ το γήπεδο-σφαγείο!

Το γεγονός αυτό δεν καλύφθηκε ούτε από τα εξειδικευμένα ΜΜΕ που καλύπτουν τις δίκες της Χάγης. Λ.χ. δείτε πως το παρουσίασε η αξιόπιστη Deutsche Welle.

– ‘The first important thing was that you were in a football stadium in Nova Kasaba on 13 July 1995‘, began the trial prosecutor.

– ‘It’s not true. I was in a football stadium, but I just went by. We stopped briefly‘ replied the witness.

– ‘So, you were not alone. With you were two volunteers of the Vlasenica Brigade. At the football stadium at the time that a large number of captured Bosniaks was under guard.These volunteers, who were with you, they were in your area to help operation around Srebrenica?‘ he asked.

– ‘No, no way. They were with me just to keep me company. We went to Srebrenica out of curiosity, to see how it looks there, that Srebrenica, of which we have a lot of pain and sorrow suffered‘

– Πηγή: Dzevad Sabljakovic, «Στην Σρεμπρένιτσα από περιέργεια» [Σ.Σ.: Εννοείται, καταθέτει ο Μπάγιαγκιτς], Deutsche Welle, 10/07/2013
http://www.dw.de/u-srebrenici-iz-radoznalosti/a-16943677

Οι Ελληνες εθελοντές έβγαζαν φωτογραφίες στο γήπεδο αυτό από το οποίο πέρασαν πολλές εκατοντάδες ή και χιλιάδες, ίσως, κρατούμενοι και αιχμάλωτοι. Ο Vujadin Popovic (ένας από τους '7 της Σρεμπρένιτσα', μαζί με Παντούρεβιτς κά, για τους οποίους ο Μπάγιαγκιτς πήγε να καταθέσει σαν μάρτυρας υπεράσπισης), ο οποίος απαιτούσε την κάμερα και τις φωτογραφίες, ήταν ο Chief of Security του Σώματος Στρατού Ντρίνα του σερβοβοσνιακού στρατού, δηλαδή ο δεύτερος πιο σημαντικός αξιωματικός μετά τον σωματάρχη, ο υπεύθυνος Ασφαλείας, και καταδικάστηκε τον Ιανουάριο του 2015 σε ισόβια κάθειρξη. Οσοι βρέθηκαν στο γήπεδο αυτό και έδωσαν αργότερα κατάθεση, όλοι μιλούσαν για ανθρώπους με δεμένα τα χέρια στην πλάτη, γονατισμένους και τρομοκρατημένους, να περιμένουν την εκτέλεσή τους. Ετσι εξηγείται το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του Popovic για τις φωτογραφίες. Ολόκληρος Αξιωματικός Ασφαλείας, υπεύθυνος για όλο το στράτευμα, τις στιγμές της πιο σημαντικής επιχείρησης ολόκληρου του πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία, θα ασχολούνταν ποτέ με φωτογραφίες λ.χ. ... τοπίων;;; Το ερώτημα είναι εύλογο: Μιλάμε, άραγε για τις ίδιες φωτογραφίες με σφαγμένους Μουσουλμάνους που βρέθηκαν στο σπίτι του Σπουργίτη το 2003;;; — Οι Ελληνες εθελοντές έβγαζαν φωτογραφίες στο γήπεδο αυτό από το οποίο πέρασαν πολλές εκατοντάδες ή και χιλιάδες, ίσως, κρατούμενοι και αιχμάλωτοι. Ο **Vujadin Popovic** (ένας από τους ‘7 της Σρεμπρένιτσα’, μαζί με Παντούρεβιτς κά, για τους οποίους ο Μπάγιαγκιτς πήγε να καταθέσει σαν μάρτυρας υπεράσπισης), ο οποίος απαιτούσε την κάμερα και τις φωτογραφίες, ήταν ο Chief of Security του Σώματος Στρατού Ντρίνα του σερβοβοσνιακού στρατού, δηλαδή **ο δεύτερος πιο σημαντικός αξιωματικός** μετά τον σωματάρχη, ο υπεύθυνος Ασφαλείας, και καταδικάστηκε τον Ιανουάριο του 2015 σε ισόβια κάθειρξη. Οσοι βρέθηκαν στο γήπεδο αυτό και έδωσαν αργότερα κατάθεση, όλοι μιλούσαν για ανθρώπους με δεμένα τα χέρια στην πλάτη, γονατισμένους και τρομοκρατημένους, **να περιμένουν την εκτέλεσή τους**. Ετσι εξηγείται το ιδιαίτερο **ενδιαφέρον** του Popovic για τις φωτογραφίες. Ολόκληρος Αξιωματικός Ασφαλείας, υπεύθυνος για όλο το στράτευμα, τις στιγμές της πιο σημαντικής επιχείρησης ολόκληρου του πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία, θα ασχολούνταν ποτέ με φωτογραφίες λ.χ. … τοπίων;;; Το ερώτημα είναι εύλογο: Μιλάμε, άραγε για τις ίδιες φωτογραφίες με σφαγμένους Μουσουλμάνους που βρέθηκαν στο σπίτι του Σπουργίτη το 2003;;;

Ο ρεπόρτερ της Deutsche Welle μιλάει απλώς για «κάποιους εθελοντές» που ήταν μαζί του, και δικαιολογημένα, αφού δεν τον ενδιαφέρει η εθνικότητα των συνοδών του Μπάγιαγκιτς, όπως ενδιαφέρει εμάς. Επρεπε να ανατρέξουμε στα πρακτικά της δίκης, για να αποκαλυφθεί μπροστά στα μάτια μας αυτό το εκπληκτικό γεγονός:

Q. Now, Mr. Bajagic, you said there were some other important things to be said. I want to ask you about three important things that you did on the 13th of July that aren’t in this particular paragraph of your statement about what you did on 13 July. Now, the first important thing that isn’t in your statement is that you were at the football field in Nova Kasaba on the afternoon of 13 July 1995, weren’t you?
A. This is not correct. I was not at the football pitch. I just passed along the road, and the football pitch was on the left-hand side. It’s a main road, and whoever passed along that road could see that the football pitch was there. I myself was not in the football pitch.
Q. Okay. But you stopped at the football pitch, didn’t you?
A. Yes, we did stop there just briefly.
Q. And when you say ‘we’. You’re talking about you and two group volunteers who were in your car; right?
A. Yes. We stopped there just briefly.
Q. Now, there were a lot of captured Muslims sitting on the football field at the time, weren’t there?
A. Yes, that’s correct.
Q. Okay. And the two group volunteers who were with you, they were there to assist in the Srebrenica operation; is that right?
A. No.
Q. But they were in your car and you were on your way to Srebrenica; right?
A. Well, you asked me a question about those two volunteers. Those two volunteers were not there to help with the operation in Srebrenica. They just kept me company. We were on our way to Srebrenica. We were curious to see that Srebrenica at the hand of whose inhabitants we suffered greatly.
Q. But they were soldiers, weren’t they? They were attached to the Vlasenica Brigade.
A. They were soldiers, volunteers, attached to the Vlasenica Brigade. They were Greeks.
Q. All right. Now, one of these volunteers had a camera, didn’t he?
A. Yes. One of them had a camera but not a film camera, a still-photo camera.
Q. And he took two or three photos of those prisoners, didn’t he?
A. Yes. He got out of the car and he took photos of those people who were in the stadium.
Q. Now, Lieutenant-Colonel Popovic was at the Nova Kasaba football field then, wasn’t he?
A. He was on the main road. He was standing right in front of our vehicle.
Q. And Lieutenant-Colonel Popovic was the assistant commander for security in your unit, right, in the Drina Corps?
A. Yes, that is correct.
Q. And so Mr. Popovic saw this Greek volunteer taking photos of the prisoners, and he came over and asked him what he was doing; is that right?
A. Yes, that is so.
Q. And then Popovic confiscated the camera with those photos of the prisoners on it.
A. Could you please repeat your question? I did not understand it the first time around.
Q. Certainly. Mr. Popovic saw the Greek volunteer taking photos of the prisoners, and he came over and confiscated that camera from the Greek volunteer; isn’t that right?
A. No, he did not confiscate it. He just drew my attention to the fact that that should not be done, that photos should not be taken and that we should give him that camera or that the film should be taken out and exposed to light so that the photos would be lost, but I told him, «Popovic, I give you my guarantee that those photos will never be seen by anybody or that they will be reproduced, so there’s no need for you to confiscate that camera from him».
Q. And did you make sure that those photos were exposed and would never be seen by anybody?
A. I have never seen them, never so far.
– Πηγή: International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia ICTY, Κατάθεση Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς υπέρ Κάρατζιτς, 10/07/2013
http://www.ictytranscripts.org/trials/karadzic/130710ED.htm

Ο Vujadin Popovic (ένας από τους ‘7 της Σρεμπρένιτσα’, μαζί με Παντούρεβιτς κά, για τους οποίους ο Μπάγιαγκιτς πήγε να καταθεσει σαν μάρτυρας υπεράσπισης το 2009), ο οποίος απαιτούσε την κάμερα και τις φωτογραφίες, ήταν ο Chief of Security του Σώματος Στρατού Ντρίνα του σερβοβοσνιακού στρατού, δηλαδή ο δεύτερος πιο σημαντικός αξιωματικός μετά τον σωματάρχη, ο υπεύθυνος Ασφαλείας, και καταδικάστηκε τον Ιανουάριο του 2015 σε ισόβια κάθειρξη.

Θυμίζουμε εδώ ποιες ήταν οι αυστηρές διαταγές του ίδιου του Μλάντιτς σχετικά με τη λήψη φωτογραφιών, φιλμ ή άλλων τεκμηρίων και σχετικά με την απόρρητη εμπιστευτικότητα της επιχείρησης: Δεν έπρεπε επ’ ουδενί να διαρρεύσει η παραμικρή πληροφορία για την δραστηριότητα των ανδρών του κατά την επιχείρηση κατάληψης της Σρεμπρένιτσα:

Η παραδοχή είναι εκπληκτική. Ναι μεν ο Μπάγιαγκιτς αρνείται ότι οι Ελληνες εθελοντές ήταν εκεί «για να βοηθήσουν στις επιχειρήσεις» [Σ.Σ.: Αλίμονο, τι άλλο θα έλεγε;;;], αλλά βεβαιώνει ότι οι Ελληνες εθελοντές έβγαζαν φωτογραφίες στο γήπεδο στο οποίο εκείνη την στιγμή βρίσκονταν στοιβαγμένοι εκατοντάδες ή ίσως χιλιάδες κρατούμενοι και αιχμάλωτοι. Πόσοι απ’ τους κρατούμενους ήταν εκείνη τη στιγμή ζωντανοί και πόσοι νεκροί, μένει να διερευνηθεί, όπως θα πρέπει να διερευνηθεί ακόμα πιο πιεστικά αν και κατά πόσο έβαλαν το χεράκι τους αυτοί οι Ελληνες που «απλά κρατούσαν παρέα» στον Μπάγιαγκιτς εκείνες τις πιο κρίσιμες ώρες κορύφωσης του δράματος σε ολόκληρη την περίοδο του πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία.

Σε ανταπόκριση επίσημου πρακτορείου ειδήσεων της Republic Srpska, η οποία αναπαράγεται, μάλιστα, και από σερβική ιστοσελίδα αφιερωμένη στην υπόθεση και στην ‘αθωότητα’ του Κάρατζιτς, αναφέρεται πως η ακριβής φράση του Μπάγιαγκιτς προς τον Popovic, όταν προσπαθούσε να τον πείσει να μην κατάσχει τη φωτογραφική μηχανή του Ελληνα εθελοντή ήταν:

«Μην την παίρνεις την κάμερα, δεν θα υπάρξουν ίχνη των των λήψεων (‘shoot’) και το φιλμ θα καταστραφεί» («to ne bi trebalo da se radi, da ne bi ostalo traga o tom snimanju i da bi film trebalo da se osvijetli»), όπως μπορείτε να δείτε στη μαρκαρισμένη φράση, εδώ:
– Πηγή: Μπάγιαγκιτς: ‘Ο Κάρατζιτς δεν ήξερε τίποτε για τις εκτελέσεις στη Σρεμπρένιτσα‘ (Bajagic: ‘Karadzic nije znao za ubistva u Srebrenici‘), Agencije, 10/07/2013
http://www.glassrpske.com/novosti/vijesti_dana/Bajagic-Karadzic-nije-znao-za-ubistva-u-Srebrenici/lat/126179.html

Οσοι βρέθηκαν στο γήπεδο αυτό και έδωσαν αργότερα κατάθεση, όλοι μιλούσαν για ανθρώπους με δεμένα τα χέρια στην πλάτη, γονατισμένους και τρομοκρατημένους, να περιμένουν την εκτέλεσή τους. Ετσι εξηγείται το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του Popovic για τις φωτογραφίες. Ολόκληρος Αξιωματικός Ασφαλείας, υπεύθυνος για όλο το στράτευμα, τις στιγμές της πιο σημαντικής επιχείρησης ολόκληρου του πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία, θα ασχολούνταν ποτέ με φωτογραφίες λ.χ. … τοπίων;;; Το ερώτημα είναι εύλογο: Μιλάμε, άραγε για τις ίδιες φωτογραφίες με σφαγμένους Μουσουλμάνους που βρέθηκαν στο σπίτι του Σπουργίτη το 2003;;;

Θυμίζουμε, σύμφωνα με την Ελευθεροτυπία της 20/11/2003, η έρευνα στο σπίτι του είχε αποκαλύψει δεκάδες (γύρω στις 80 έλεγε το ρεπορτάζ) φωτογραφίες από σφαγές αμάχων Μουσουλμάνων στη Βοσνία και ο παλιός υφιστάμενος του Μπάγιαγκιτς Σπουργίτης, υποστήριζε ότι ο ίδιος «δεν ήταν παρών στους φόνους». Μήπως ήταν παρών κάποιος από τους φίλους του, όμως, συνεπώς, μήπως μιλάμε για το ίδιο σετ φωτογραφιών;;;

«Ψάχνοντας, όμως, δεν άργησαν να πέσουν πάνω σε ένα μικρό πακέτο από περίπου 80 φωτογραφίες που θα έκανε και τον πιο σκληρό ν’ ανατριχιάσει. Ηταν εικόνες από σφαγές άμαχων Μουσουλμάνων στη Βοσνία. Παιδιά, γυναίκες και άντρες, νέοι και γέροι όλοι νεκροί από σφαίρες και μαχαίρια του εμφύλιου μίσους, από τα όπλα του ‘άλλου’ Θεού. Του ‘καλού’ … Αυτού που φιλοξένησε τότε και Ελληνες εθελοντές, αποφασισμένους να κάνουν πολλά ή και τα πάντα στο πλευρό των Σέρβων παραστρατιωτικών».
– Πηγή: Κώστας Κυριακόπουλος, Εψαχναν αναβολικά, βρήκαν σφαγές, Ελευθεροτυπία, 20/11/2003
https://archive.today/pC5vy#selection-321.0-308.6

Αν, λέμε αν.
Αν μετά από αυτήν την συγκλονιστική παραδοχή του Σέρβου διοικητή της ΕΕΦ, πως οι Ελληνες εθελοντές διέσχισαν πολλά χιλιόμετρα σε δρόμους σπαρμένους με πτώματα, για να φτάσουν στο σφαγείο αιχμαλώτων και αόπλων της περιοχής Nova Kasaba, ενώ πέρασαν απ’ όλα τα θέατρα των μαζικών εκτελέσεων, για να βγάλουν φωτογραφίες για τις οποίες ενδιαφέρθηκε προσωπικά ο δεύτερος σημαντικότερος αξιωματικός τους Σώματος Στρατού στο οποίο ανήκαν, αν ενδιαφέρεται κάποιος αξιωματούχος ή λειτουργός των τριών ή των τεσσάρων εξουσιών της χώρας μας, έστω να αρχίσει μια έρευνα γι’ αυτό το εξαιρετικής σημασίας γεγονός, που υπάρχει καταγεγραμμένο στα πρακτικά της δίκης του Κάρατζιτς στο ΔΠΔΧΓ, και αν μας επιτρέπεται να συνεχίσουμε: Κοιτάξτε λοιπόν, πόσο ενδιαφέρουσα γίνεται η υπόθεση (και συνεπώς, η ανακάλυψη της αλήθειας) στη συνέχεια, αν διαβάσουμε πιο προσεκτικά την κατάθεση του Σέρβου warlord:

Διαπιστώνουμε ότι τα ψέματα με τα οποία ο Μπάγιαγκιτς προσπάθησε να παραπλανήσει το δικαστήριο, αποδομήθηκαν πλήρως κατά την αντεξέταση από τον Εισαγγελέα του ΔΠΔΧΓ:

Πρώτον, ο Μπάγιαγκιτς ‘ξέχασε’ να αναφέρει στην αρχική του κατάθεση (αυτήν που δίνουν όλοι οι μάρτυρες γραπτά προτού παραστούν για να απαντήσουν σε ερωτήσεις της έδρας) ότι την 13η Ιουλίου ήταν εκεί ακριβώς που συνέβησαν οι αγριότερες και μαζικότερες δολοφονίες, συνοδευόμενος από δύο γκρουπ Ελλήνων εθελοντών ή από δύο Ελληνες εθελοντές [Σ.Σ.: Δεν διευκρινίζεται, όπως είδαμε προηγουμένως· οι δικαστές μιλάνε για δύο γκρουπ, ενώ ο Μπάγιαγκιτς για δύο άτομα], στη Nova Kasaba.

Σε αυτό ακριβώς το γήπεδο:

ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ του XYZ Contagion: Οψεις του ποδοσφαιρικού γηπέδου των 120 επί 100 μέτρων στη Nova Kasaba. Διακρίνονται και τα βαρέα όπλα των τσέτνικ, όπως ήταν πριν 20 χρόνια. Ο Ολλανδός αξιωματικός περιγράφει τι είδε εκεί: «Εκατοντάδες αιχμάλωτοι, γονατισμένοι και με τα χέρια στο σβέρκο ή δεμένα πίσω από την πλάτη, λίγο πριν εκτελεστούν». Εδώ σταμάτησαν οι Ελληνες της ΕΕΦ, συνοδεύοντας στις μετακινήσεις του τον διοικητή τους Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς, και εδώ έπαιρναν φωτογραφίες, τις ίδιες στιγμές, σύμφωνα με τα στοιχεία που κατατέθηκαν στο ΔΠΔΧΓ, κατά τις οποίες αιχμάλωτοι Βόσνιοι Μουσουλμάνοι, γονατισμένοι και με δεμένα τα χέρια στην πλάτη, περίμεναν να εκτελεστούν. Θα τους ρωτήσει ποτέ κανένας τι ακριβώς συνέβη στο σφαγείο αυτό;;;

Δεύτερον, εκεί, λοιπόν, ακριβώς σε εκείνο το σημείο, και ακριβώς εκείνη την ώρα, υπήρξε συνάντηση μεταξύ Μπάγιαγκιτς, Μλάντιτς και του επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών του στρατού της Σερβοβοσνιακής Δημοκρατίας Petar Salapura, όπως γράφτηκε με απολύτως σαφή τρόπο στα πρακτικά της 10/07/2013 του ΔΠΔΧΓ, και, μάλιστα, η συνάντηση αυτή καταγράφηκε σε βίντεο. Διά στόματος του εισαγγελέα:

«Second, on his arrival in Srebrenica that same day Bajagic met with Ratko Mladic, the VRS Main Staff commander, and Petar Salapura, the intelligence officer in the VRS Main Staff. That could be seen in the video recording shown in court».
– Πηγή: SENSE Agency, What ‘God-fearing’ President Karadzic knew about Srebrenica, (Κατάθεση Zβόνκο Μπάγιαγκιτς υπέρ Κάρατζιτς, και για τις κινήσεις του, αυτού και των συνοδών του, στις 14/07/1995: «Πήγα από περιέργεια»), 10/07/2013

Τρίτον, λίγο αργότερα, στο σπίτι του στη Βλασένιτσα, Μπάγιαγκιτς και Μλάντιτς είχαν άλλη μια σημαντική συνάντηση με ένα εξόχως υψηλόβαθμο παράγοντα της Republika Srpska, με τον deputy police minister Tomislav Kovac. Το θέμα της συζήτησης θα μπορούσε να είναι κάποιο άλλο πέρα από τα γεγονότα της Σρεμπρένιτσα;;; Διά στόματος του εισαγγελέα και πάλι:

«First, the witness didn’t mention in his statement that as he travelled to Srebrenica on 13 July 1995 in the company of two Greek volunteers from the Vlasenica Brigade, he stopped by the football stadium in Nova Kasaba. A large number of men and boys from Srebrenica were detained in the stadium; they were later executed.
Second, on his arrival in Srebrenica that same day Bajagic met with Ratko Mladic, the VRS Main Staff commander, and Petar Salapura, the intelligence officer in the VRS Main Staff. That could be seen in the video recording shown in court.
Third, later that afternoon, in Bajagic’s house in Vlasenica Mladic met with the deputy police minister Tomislav Kovac. They had a drink and talked. The prosecution alleges that such contacts between high-ranking military and police officers show that Bajagic could learn from somebody that the mass executions of the prisoners from Srebrenica were either ongoing at the time, or were being prepared. Last and not least, Bajagic agreed with the prosecutor’s suggestion that he had learned about the murder of more than 1.000 Muslims in the Kravica farm hangar that took place on 13 July 1995 as early as the next day».

Πηγές:
– SENSE Agency, What ‘God-fearing’ President Karadzic knew about Srebrenica, (Κατάθεση Zβόνκο Μπάγιαγκιτς υπέρ Κάρατζιτς, και για τις κινήσεις του, αυτού και των συνοδών του, στις 14/07/1995: «Πήγα από περιέργεια»), 10/07/2013
– International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia ICTY, Κατάθεση Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς υπέρ Κάρατζιτς, 10/07/2013
https://archive.today/AuHfS#selection-2159.0-2281.140

Τέταρτον, ο Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς στις 14/07/1995 το βράδυ, ξημερώματα 15/07/2013, επισκέφτηκε τον Κάρατζιτς που βρισκόταν στο Πάλε και έκανε δηλώσεις όπως π.χ.αυτές, στην ισπανική εφημερίδα El Pais:

«Οι θύλακες ήταν κακή ιδέα. Είχαμε αυτή τη γη επί αιώνες. Γιατί πρέπει να δεχτούμε τους θύλακες, αν έχουμε ένα καλοσχηματισμένο κράτος;;; Οι μουσουλμανικοί θύλακες δεν είναι βιώσιμοι και πρέπει να εξαφανιστούν ή θα το κάνουμε εμείς καλύτερα με τη βία».

Ο Μπάγιαγκιτς συνοδευόταν, βεβαίως, από τους ίδιους «κάποιους φίλους που πήρε μαζί του απλά για να του κάνουν παρέα», όπως δήλωσε στο ΔΠΔΧΓ («they just kept me company»), και όπως είδαμε προηγουμένως. Σίγουρα δεν ήταν μια τυπική ανταπόδοση φιλοξενίας, την ώρα που δίπλα τους η κόλαση είχε κατεβεί στη γη. Μπάγιαγκιτς και Κάρατζιτς ήταν στενοί φίλοι και επισκέπτονταν ο ένας το σπίτι του άλλου συχνά. Ο Κάρατζιτς είχε βρεθεί πολλές φορές στο σπίτι του Μπάγιαγκιτς στη Βλασένιτσα, δηλαδή στη βάση της μονάδας του, εκεί που περνούσαν τον περισσότερο χρόνο τους οι Ελληνες της ΕΕΦ (και εκεί που ακόμα και τώρα που μιλάμε ανακαλύπτονται μαζικοί τάφοι και γίνονται μαζικές κηδείες), όμως το συγκεκριμένο ταξίδι, μέσα στο μάτι του κυκλώνα, ακριβώς τις μέρες που παιζόταν η κορυφαία πράξη του βοσνιακού δράματος, και αυτή η συνάντηση μεταξύ του ανώτατου ηγέτη και διοικητή του σερβοβοσνιακού στρατού και του δεξιού του χεριού στο στράτευμα, δεν θα μπορούσε να αφορά τίποτε άλλο, παρά μόνο την κατάληψη των θυλάκων και την εθνική εκκαθάριση αυτών. Πήγε, λοιπόν, διότι τον είχε καλέσει ο ίδιος ο Καράτζιτς για να τον ενημερώσει για τις εκτελέσεις. Αυτά τα πράγματα δεν λέγονται από το τηλέφωνο. Και για να τον ενημερώσει για όλες τις συναντήσεις που είχε με Μλάντιτς, Krstc, Pandurevic, Zivanovic, Kovac, Salapura κά στο σπίτι του στη Βλασένιτσα. Και για να του εκφράσει τη χαρά των Σέρβων της Βλασένιτσα που επιτέλους εξοντώθηκαν οι Μουσουλμάνοι πρώην συμπολίτες τους. Η Πολιτική Αγωγή στη δίκη Κάρατζιτς το περιέγραψε πλήρως:

Q. Okay. Well, let me tell you our position on what happened at that meeting. President Karadzic called you, as we see in the appointment diary, and he asked you to come up to Pale for a meeting. So you drove up to Pale, you met with the President for 50 minutes in the middle of the night. This meeting was so urgent it couldn’t wait until the morning. It wasn’t something you wanted to talk about over the phone. During this 50 minutes with the president, you talked to him about all the significant developments that had been going on in the last -at least the last couple of days, the meeting with General Mladic and Tomo Kovac at your house, your meetings with General Mladic, Colonel Salapura, the prisoners you saw at Nova Kasaba, the killings that had been going on at Kravica that you knew about by the morning of 15 July, and you went up there to tell him about the sentiment of the people of Vlasenica, about all of these things that had been going on, the fall of Srebrenica, the prisoners, the capture of those villains that you told us about, the villains and criminals –
A. Please.
Q. Let me finish.
A. Oh my dear.
Q. The capture of those villains and criminals that you told us about that had caused you so much misery over the last three years. These are the significant developments that you went up to talk to him about; right?
– Πηγή: International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia ICTY, Κατάθεση Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς υπέρ Κάρατζιτς, 10/07/2013
https://archive.today/AuHfS#selection-3527.0-3547.216

Και πέμπτον, -και ίσως το μεγαλύτερο ψέμα-, είναι αδύνατον ο Μπάγιαγκιτς και οι Ελληνες συνοδοί του να μην είδαν (ούτε καν άκουσαν, ούτε καν ήξεραν, λέει στην κατάθεσή του) τίποτε από τις μαζικές εκτελέσεις και από τα πτώματα, όχι μόνο στο γήπεδο στην περιοχή Nova Kasaba, αλλά ακόμα-ακόμα και στις δυο πλευρές του δρόμου, σε ολόκληρη την περιοχή που διέσχισαν. Μπορείτε να δείτε σε οποιονδήποτε χάρτη, εμείς να υπενθυμίζουμε εδώ ότι η διαδρομή τους με το αυτοκίνητο πέρασε διαδοχικά από τις περιοχές Vlasenica, Milici, Nova Kasaba, Kravica, Bratunac, Potocari, Σρεμπρένιτσα.

Αυτό το ψέμα, άλλωστε, διαψεύδεται ακόμη και από την πρώτη αρχική κατάθεσή του Μπάγιαγκιτς υπέρ Κάρατζιτς, της οποίας περίληψη κατέθεσε ο Κάρατζιτς στο δικαστήριο, και στην οποία, στο Annex A, διαβάζουμε επί λέξει πως εκείνη τη μέρα είχε όντως ταξιδέψει στη Σρεμπρένιτσα, πως είδε «κάτι παράξενο» να συμβαίνει εκεί, πως στο δρόμο για το Potocari πρόσεξε λεωφορεία στην άκρη του δρόμου γεμάτα Μουσουλμάνους και άλλα πολλά. Αλλά βέβαια, ‘δεν κατάλαβε’ τι έβλεπε εκεί, και έπρεπε να πάει στο Πάλε να ρωτήσει τον Κάρατζιτς για να του εξηγήσει. Ακόμη και ο ίδιος ο Κάρατζιτς καταθέτει ότι «κάτι συνέβαινε στην Σρεμπρένιτσα στις 13 Ιουλίου 1995, όταν ο Μπάγιαγκιτς πήγε εκεί για να δει πως είχε η κατάσταση. Ο Μπάγιαγκιτς και οι συνοδοί του, περνώντας από το Potocari, είδαν Σέρβους στρατιώτες, Κυανόκρανους και ‘κάποιο κόσμο’. Είδαν επίσης αρκετά λεωφορεία με Μουσουλμάνους, έτοιμους για μεταφορά»:

Τέλος, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως εκείνες τις μέρες, όλοι οι στρατηγοί οι υπεύθυνοι για την σφαγή που αργότερα καταδικάστηκαν για εγκλήματα πολέμου και για γενοκτονία από το ΔΠΔΧΓ (Μλάντιτς, Krstc, Pandurevic, Zivanovic, Kovac, Salapura κά) συναντιόταν με τον Μπάγιαγκιτς συνεχώς και σε όλες τις επίμαχες περιοχές των σφαγών εκείνη τη βδομάδα του Ιουλίου του 1995.

– Στις 11 Ιουλίου ο Μπάγιαγκιτς τους συνάντησε στο Bratunac, όταν «τους πήγε φαγητό, και συγκεκριμένα ψάρια επειδή ήταν νηστεία».

– Στις 12 Ιουλίου, στο σπίτι του Μπάγιαγκιτς στη Βλασένιτσα, στην μεγάλη σερβική γιορτή των πολιούχων της Βλασένιτσα Πέτρου και Παύλου στις 12/07/1995, ο στρατηγός Milenko Zivanovic, διοικητής του Σώματος Στρατού Ντρίνα με το επιτελείο του, ο Μητροπολίτης (και εκδιωγμένος παιδεραστής) της περιοχής, πολλοί άλλοι Σερβοβόσνιοι αξιωματικοί και παράγοντες και, φυσικά, οι μόνιμοι συνοδοί του Μπάγιαγκιτς, οι Ελληνες εθελοντές, όλοι μαζί παραβρέθηκαν σε επίσημο εορταστικό γεύμα, στο οποίο η μία κορυφαία στιγμή ήταν ο λόγος του Zivanovic με θέμα «Αφού καθαρίσαμε χτες βράδυ τη Σρεμπρένιτσα και εξαφανίσαμε κάθε ίχνος μουσουλμανικής ζωής, πρέπει να κάνουμε το ίδιο στη συνέχεια και στις άλλες μουσουλμανικές περιοχές» και η δεύτερη ήταν οι προπόσεις-κολακείες του Μητροπολίτη προς τους παριστάμενους Ελληνες της ΕΕΦ, πως «αφού ελευθερώσαμε τη Σρεμπρένιτσα τώρα, να δώσει ο Θεός κάποτε να ελευθερώσουμε και την Κωνσταντινούπολη».
– Στις 13 Ιουλίου, τόσο το πρωί, όσο και το απόγευμα, ο Μλάντιτς βρισκόταν ακριβώς εκεί που ήταν η μονάδα των Ελλήνων ΕΕΦ και ο Μπάγιαγκιτς, δηλαδή στο αρχηγείο του Σώματος Στρατού Ντρίνα, στη Vlasenica, και έκαναν σύσκεψη στην οποία συμμετείχαν Μλάντιτς, Μπάγιαγκιτς και ο deputy police minister της Republika Srpska, o Tomislav Kovac. Το θέμα της σύσκεψης δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από τα γεγονότα στη Σρεμπρένιτσα, και αυτό αποδείχτηκε στο δικαστήριο.

– Στις 14 Ιουλίου το βράδυ, με το ίδιο αυτοκίνητο, πιθανόν και με τους ίδιους συνοδούς, ο Μπάγιαγκιτς ταξίδεψε στο Πάλε για να συναντηθεί σε μεταμεσονύκτια σύσκεψη με τον Κάρατζιτς (γεγονός που δείχνει ότι το θέμα δεν μπορούσε να περιμένει, ούτε μπορούσε να ειπωθεί στο τηλέφωνο), για να ενημερωθεί ο πρόεδρος σχετικά με τις εξελίξεις στις υπό κατάληψη περιοχές, δηλαδή για την πρόοδο των σφαγών. Ο Κάρατζιτς είχε πει στον Σέρβο Πολιτικό Επίτροπο της Σρεμπρένιτσα Miroslav Deronjic (appointed Civil Commissioner for Srebrenica):

«Μίροσλαβ, όλοι θα πεθάνουν. Σκότωσε τους όλους, κάθε έναν που πέφτει στα χέρια σου».

Κι όταν, ο Deronjic του τηλεφώνησε εκείνη τη μέρα για να συζητήσουν τι πρέπει να κάνει με μια μεγάλη ομάδα αιχμαλώτων στο Bratunac, ο Κάρατζιτς απάντησε:

«Κάποιος θα έλθει εκεί σύντομα με διαταγές για την τύχη τους».

Πράγματι, ήλθε ο Vujadin Popovic (αυτός που ζητούσε απ’ τους Ελληνες εθελοντές να του παραδώσουν την κάμερα στο γήπεδο της Nova Kasaba για να καταστρέψει τις φωτογραφίες τους, ο Chief of Security του Σώματος Στρατού Ντρίνα του σερβοβοσνιακού στρατού, καταδικασμένος σε ισόβια κάθειρξη) και είπε:

«Εχουμε διαταγές από πολύ ψηλά, όλοι οι αιχμάλωτοι πρέπει να εκτελεστούν».

«Miroslav Deronjic (appointed Civil Commissioner for Srebrenica) testified that at the beginning of July 1995 Radovan Karadzic told him: ‘Miroslav, they all should be killed- kill all those that fall into your hands’. Two days after the fall of Srebrenica, Deronjic told Radovan Karadzic in a telephone call that Bratunac housed a number of prisoners of war. Karadzic replied: ‘Someone will come soon with instructions on what to do with them’. That night, the VRS Chief of Security came to Deronjic’s office and told him that he had ‘an order from the highest levels that all prisoners should be executed’».
http://www.srebrenica-mappinggenocide.com/en/10/18/

Το ερώτημα διαμορφώνεται, πλέον, ως εξής:
– Ποιοι ακριβώς ήταν οι Ελληνες εθελοντές που συνόδευαν τον Μπάγιαγκιτς σε όλες αυτές τις συναντήσεις (εκτός δηλαδή από τις ήδη τεκμηριωμένες από τις καταθέσεις στο ΔΠΔΧΓ);;; Η αλήθεια είναι ότι με μια προσεκτική ανάγνωση όλων όσων φέρνουμε στο φως σήμερα, η απάντηση δεν είναι ιδιαιτέρως δύσκολη. Εκείνες τις μέρες, οι εθελοντές που υπηρετούσαν στη βάση της ΕΕΦ ήταν δέκα όλοι κι όλοι, και το time-line από τα whereabouts τους είναι εύκολο να συναρμολογηθεί, πιστέψτε μας. Οποιος δυσκολευτεί να βρει την απάντηση, ας ρίξει μια ματιά σε αυτό εδώ το βίντεο.

Πηγές:
– Κατάθεση Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς υπέρ Παντούρεβιτς, Vujadin Popovic, Milan Gvero κά (‘Οι 7 της Σρεμπρένιτσα’), The Hague, 09/03/2009
http://www.sense-agency.com/tribunal_%28mksj%29/odbrana-jelovnikom-quotduge-puskequot.25.html?cat_id=1&news_id=6966
– Οι απομαγνητοφωνημένοι διάλογοι
http://www.ictytranscripts.org/trials/popovic/090309ED.htm
http://www.ictytranscripts.org/trials/popovic/090310ED.htm
– Ολόκληρη η δήλωση του Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς υπέρ του Κάρατζιτς ενώπιον του δικαστηρίου, βρίσκεται εδώ [Σ.Σ.: Ολοι οι μάρτυρες κάνουν πρώτα μια γραπτή δήλωση, στην οποία αναφέρουν όλα όσα ξέρουν για την υπόθεση στην οποία καλούνται να καταθέσουν, και κατόπιν κάθονται στη θέση του μάρτυρα στο δικαστήριο, για να απαντήσουν σε ερωτήσεις]:
– International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia ICTY, Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς, Δήλωση Κατάθεση (Witness Statement Summary), 08 Ιουλίου 2013
https://xyzcontagion.wordpress.com/?attachment_id=5247
– Οι απομαγνητοφωνημένοι διάλογοι
International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia ICTY, Κατάθεση Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς υπέρ Κάρατζιτς, 10/07/2013
http://www.ictytranscripts.org/trials/karadzic/130710ED.htm
– SENSE Agency, What ‘God-fearing’ President Karadzic knew about Srebrenica, (Κατάθεση Zβόνκο Μπάγιαγκιτς υπέρ Κάρατζιτς, και για τις κινήσεις του, αυτού και των συνοδών του, στις 14/07/1995: «Πήγα από περιέργεια»), 10/07/2013
– Το βίντεο από εκείνη τη μέρα, στα σερβικά:
https://www.youtube.com/watch?v=e0eaFqJqsgA

— $$$ Αλλες αποδείξεις και μαρτυρίες για τη δράση των Ελλήνων Εθελοντών της ΕΕΦ τις ημέρες της κατάληψης και της σφαγής στην Σρεμπρένιτσα. Νέα στοιχεία

Ας δούμε τώρα την υπόθεση του κατεστραμμένου μιναρέ από το μουσουλμανικό τζαμί και της ύψωσης των ελληνικών και βυζαντινών σημαιών.

ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ: Το μίσος και η μανία των παραστρατιωτικών ξέσπασε επάνω στο τζαμί και στον μιναρέ. Το βίντεο είναι από το 2002, και ακόμα το κατεστραμμένο τζαμί της Σρεμπρένιτσα βρίσκεται εκεί, με τις σκαλωσιές, περιμένοντας να διορθωθεί. Οι σκηνές ξεκινούν στο 09.39′.

Αυτό συνέβη την πρώτη μέρα της κατάληψης, και για το που ακριβώς βρίσκονταν και τι ακριβώς έκαναν οι άνδρες της ΕΕΦ, υπάρχει πληθώρα στοιχείων:

Στο γεύμα, αμέσως μετά την πτώση της Σρεμπρένιτσα, στο σπίτι του Μπάγιαγκιτς στη Βλασένιτσα, στην μεγάλη σερβική γιορτή των πολιούχων της Βλασένιτσα Πέτρου και Παύλου στις 12/07/1995, ο διοικητής του Σώματος Στρατού Ντρίνα στρατηγός Milenko Zivanovic, ο Μητροπολίτης Zvornik-Tuzla Vasilije Kacavenda, ο διάκος του δεσπότη, πολλοί στρατιωτικοί, όλος ο καλός ορθόδοξος κόσμος της πόλης και οι επίτροποι της εκκλησίας. με κορυφαίο τον Μπάγιαγκιτς, και. φυσικά, οι Ελληνες εθελοντές γελούσαν όλοι μαζί όταν άκουγαν εκστασιασμένοι τον στρατηγό Milenko Zivanovic να λέει ιστορίες για το πως «καθάρισαν και τελείωσαν το τζαμί των Τούρκων στη Σρεμπρένιτσα».

Είχαμε πει στην αρχή της ‘γνωριμίας’ μας με τον Μπάγιαγκιτς, στα flashback #1, ότι είχε καταθέσει τον Δεκέμβριο του 2011, στο αντίστοιχο με το ΔΠΔΧΓ δικαστήριο της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, σαν μάρτυρας υπεράσπισης στην έφεση ενός ακόμη καθάρματος, του Σλοβένου μισθοφόρου Franc Kos, ο οποίος με την συμμορία του, τη Διμοιρία Bijeljina του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ, κάτω από τις άμεσες διαταγές του Μλάντιτς, άφησε εποχή στις πισώπλατες εκτελέσεις. Ηταν οι πρώτοι που μπήκαν στην πόλη, και σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ήταν εκείνοι που κατέστρεψαν το μουσουλμανικό τζαμί της πόλης με τον μιναρέ του. Σ’ αυτή την υπόθεση (Franc Kos, Stanko Kojic et al), κατηγορούμενοι ήταν μέλη από την συμμορία-διμοιρία Bijeljina του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ του Franc Kos, και ο δεύτερος στην ιεραρχία σφαγέας ήταν ένας Βόσνιος που λεγόταν Stanko Kojic. Ολοι τελικά καταδικάστηκαν σε 40-43 χρόνια κάθειρξη ο καθένας.

Στη δίκη αυτή, ένα από τα τεκμήρια ήταν το βίντεο από το γεύμα αυτό, το οποίο παραθέσαμε προηγουμένως, ενώ υπάρχουν και κάποιες σκηνές ακόμα, από διαφορετικό βίντεο, με τις προπόσεις-κολακείες του Μητροπολίτη προς τους παριστάμενους Ελληνες της ΕΕΦ, πως «αφού ελευθερώσαμε τη Σρεμπρένιτσα τώρα, να δώσει ο Θεός κάποτε να ελευθερώσουμε και την Κωνσταντινούπολη».

Το τι ακριβώς έλεγε ο Zivanovic σ’ αυτόν τον λόγο του στο θρησκευτικό γεύμα, ψάξαμε και το βρήκαμε. Ο λόγος του υπάρχει στη σελίδα 121 της καταδικαστικής απόφασης για τους Franc Kos, Stanko Kojic και τα άλλα μέλη από την συμμορία-διμοιρία Bijeljina του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ.

Ενα άλλο σημείο, εκείνο για την καταστροφή του μιναρέ, υπάρχει μεταγραμμένο στην εξέταση Μπάγιαγκιτς από το δικαστήριο στην κατάθεσή του υπέρ Κάρατζιτς στο ΔΠΔΧΓ, στις 10/07/2013. Εδώ, πιο καθαρά δεν γίνεται:

«I guess our enemies wanted to make it higher than the church, to make the minaret higher. However, [indiscernible] this morning, General has this famous mosque been finished. I told him I think that they finished it this morning. That’s what I said, finished this morning. Well, let me tell you some more. The town as such was not -as such was not crowded with residents as they sold over Motorola. No, no, no. It was not like that. They had fantastic weaponry in Motorolas and scared, gullible Serbs. It is best to listen to the Turks as little as possible and one should not listen to some of the less good Serbs. Simply take the sword in your hand and go ahead. Our army started out powerfully. Yesterday, Yuni [phoen] forces were introduced from the police force in Bratunac towards Potocari. One wing of our army went towards Viogor. Viogor is the crest of the hills towards Milici, Srebrenica and so. God willing, we will get to Derventa from Srebrenica. That is our task. Yesterday at dusk -no, from Milici to Derventa- but from Srebrenica to Derventa. Yes, from Srebrenica to Derventa. Let me tell you that with yesterday’s task any organised Muslim life to the left of Jadar ceased to exist».
– Πηγή: International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia ICTY, Κατάθεση Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς υπέρ Κάρατζιτς, 10/07/2013
https://archive.is/AuHfS#selection-2971.17-2977.542

Και φυσικά, έπειτα από την επίδειξη του βίντεο-ντοκουμέντου (αυτού που παρουσιάσαμε προηγουμένως), ο Μπάγιαγκιτς δεν είχε άλλη επιλογή παρά να συμφωνήσει με τον κατήγορο ότι πράγματι ένα ή ίσως δύο τζαμιά, μαζί με τους μιναρέδες, ισοπεδώθηκαν ήδη στις 11 Ιουλίου, την πρώτη μέρα της κατάληψης της πόλης:

Q. All right. So we’ve just seen the commander of the Drina Corps, General Zivanovic, giving a speech about organised Muslim life to the left of Jadar ceased existing at dusk the previous day, 11 July, and you also heard him talking about flattening at least one or possibly two mosques. Mr. Bajagic, why midday on 12 July when the women, children, and elderly population of Srebrenica is still in Potocari is the commander of the Drina Corps talking about blowing up a mosque and the end of organised life?
A. I don’t know how Zivanovic could have said something like this. As far as I know, he never went to Srebrenica, and he did not lead the action in Srebrenica. It was led by Krstic. I didn’t see any demolished mosques, and I didn’t see the belfry in Srebrenica demolished. The whole church was devastated, and everything inside was desecrated, but as far as I remember, the belfry remained intact, but he was bragging about this. That’s what I think, because the people from the top leadership of command wanted to remove him, and since he delivered this speech as he did, maybe they gave up on the idea.
[…]
Q. Well, Mr. Bajagic, the bit about flattening the mosque was true, wasn’t it? You know that the mosque in Srebrenica had its minaret flattened after the VRS took the town; right?
A. Yes. Later on I saw it myself, but I didn’t see it at the time. Whether it happened on the same day or the next day, I didn’t see it then. I didn’t say it wasn’t flattened.
– Πηγή: International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia ICTY, Κατάθεση Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς υπέρ Κάρατζιτς, 10/07/2013
https://archive.today/AuHfS#selection-2997.0-3035.175

Δήμος Σρεμπρένιτσα, Ιούλιος 2002. Η πινακίδα για το έργο αποκατάστασης του κατεστραμμένου μιναρέ και του τζαμιού.

Για το ίδιο γεγονός της καταστροφής του μιναρέ, διαβάζουμε σε ρεπορτάζ του Βόσνιου ερευνητή δημοσιογράφου, συγγραφέα και παραγωγού ντοκιμαντέρ Avdo Huseinovic:

«One day after the fall of Srebrenica, Greek volunteers, with the commander of the Drina Corps of the Army of Republika Srpska, general Milenko Zivanovic, came to Vlasenica for a dinner in the house of Zvonko Bajagic called Long Shotgun, otherwise a close friend of Radovan Karadzic. At that event, on the Feast of Saints Peter and Paul, at the same sofa there was also the Zvornik-Tuzla Bishop Vasilije Kacavenda, and they all rapturously greeted Zivanovic’s words that he had ordered his own (people) that day to ‘finish off the mosque in Srebrenica‘».
– Πηγή: Avdo Huseinovic, Greek mercenaries amnesty for participation in the Srebrenica genocide, Ιστότοπος miner.ba, 09/06/2013
http://www.minber.ba/index.php/drustvo-i-politika-kategorija/16937-grcki-placenici-amnestirani-za-ucesce-u-srebrenickom-genocidu

Σε άλλο ρεπορτάζ του Avdo Huseinovic, καταγράφονται οι συνομιλίες σχετικά με την ύψωση της ελληνικής σημαίας από τους άνδρες της ΕΕΦ, την πρώτη μέρα της κατάληψης της Σρεμπρένιτσα, επάνω στα ερείπια του μιναρέ του τζαμιού:

«Aside from 1200 Russians, several hundred Romanians and Ukrainians, there was stationed a unit of Greek volunteers in BiH. […] In the time of the fall of the protected zone of the UN, Greek volunteers were in contact with Ratko Mladic and Radovan Karadzic. In the report, a transcript of the telephone conversation was provided, in which Mladic asks the Greek volunteers to raise the flag of Greece in Srebrenica and film it with a camera, so that it could be used as propaganda. In an intercepted call of a participant in the operation of overtaking of Srebrenica ‘Krivaja 95’, the following was also recorded:
-‘For marketing, let them Greeks, let them raise the flag. Listen, go find where the Greeks are, on which line, let the flag fly. Let the Greek flag be raised, and he who ends up filming up there should film that too‘.
On 11th July 1995 at 15.40 from Srebrenica Mladic was contacted first by Milan Jolovic (aka Legenda), the commander of the ‘Wolves from Drina‘, and reported that they had taken Srebrenica and that the Greek volunteers placed the Greek flag on an Orthodox church in Srebrenica»
– Πηγή: Avdo Huseinovic, Unknown details about criminals: Greek volunteers in Bosnia and Herzegovina and their commander Antonis, Ιστολόγιο Unique Bosnia and Herzegovina, 15/01/2012
http://haler.blogger.ba/arhiva/2012/01/15/3087015

Το ρεπορτάζ συμφωνεί και με τα όσα γνωρίζουμε να έχουν τεκμηριωθεί και από το βιβλίο του Τάκη Μίχα (σ. 17 της αγγλικής έκδοσης): Ενας Ελληνες εθελοντής της ΕΕΦ, αμέσως μετά την κατάληψη της πόλης, είχε δώσει με τρεμάμενη φωνή, τηλεφωνική συνέντευξη στο κανάλι Mega της ελληνικής τηλεόρασης.

«After Srebrenica was seized, the Greek national television made a phone interview with one Greek soldier, who said:
– ‘After the artillery stopped its bombardment we moved in and ‘cleaned up’ the place!!!‘».

Πράγματι, σύμφωνα με την ολλανδική έκθεση, και ο στρατηγός Milan Gvero ειδοποίησε για τις εξελίξεις τον Κάρατζιτς, ενημερώνοντάς τον, μάλιστα, ότι ο μιναρές του τζαμιού έχει καταστραφεί.

«At 16.55 hours the ABiH in Tuzla intercepted a message from the VRS: the Serbian flag had
been raised over the destroyed Orthodox Church of Srebrenica. Shortly before that, Gvero had let
Karadzic know by phone that the flag had been raised over the Orthodox Church, and that the spire of
the tower had disappeared. Another message made mention of the suggestion that the Greek
mercenaries that fought for the VRS had to hoist their flag too, and that this had to be recorded on
video ‘for marketing purposes‘. The enclave had definitely fallen into the hands of the Bosnian Serbs.
When the VRS troops arrived in the centre of the city, Mladic together with Generals Zivanovic
and Krstic decided to go there too. That resulted in the well-known images of Mladic and his people
walking through the deserted city congratulating each other on the results, and where Mladic offered
the city to the Serbs as a gift. On this occasion Mladic spoke the words:
‘Hereby I return Srebrenica to the Serbian people, on the eve of yet another holy day.
I return the city in the tradition of the Serbian struggle against the Turks, as we have overcome the Dahije‘».

«Om 16.55 uur onderschepte de ABiH in Tuzla een bericht van de VRS: de Servische vlag
was gehesen op de vernielde Orthodoxe kerk van Srebrenica. Kort daarvoor had Gvero al
telefonisch aan Karadzic laten weten dat de vlag op de Orthodoxe kerk was gehesen, en dat
de spits van de toren was verdwenen. Een ander bericht maakte melding van de suggestie
dat ook de Griekse huurlingen die voor de VRS vochten hun vlag konden hijsen en dat dit
‘vanwege de marketing‘ op video moest worden vastgelegd. De enclave was denitief in
handen van de Bosnische Serven gevallen».
– Πηγή: Netherlands Institute for War Documentation NIOD (JCH Blom, P. Romijn, N. Bajalica, G. Duijzings, T. Frankfort, BGJ de Graaff, AE. Kersten, PCM Koedijk, DCL Schoonoord, R. van Uye, C. Wiebes), Srebrenica: een ‘veilig’ gebied, Reconstructie, achtergronden, gevolgen en analyses van de val van een Safe Area (στα ολλανδικά), Amsterdam, 2002, σ. 2246

Σελίδα 2246 της ολλανδικής έκδοσης της έκθεσης του NIOD: Η υποκλαπείσα συνομιλία μεταξύ του στρατηγού Milan Gvero και του Κάρατζιτς, όταν ο πρώτος έδινε αναφορά για τις εξελίξεις και ενημέρωνε ότι ο μιναρές του τζαμιού έχει καταστραφεί. Η εντολή, κατόπιν, ήταν να υψωθεί και η ελληνική σημαία των Ελλήνων μισθοφόρων ('mercenaries', σύμφωνα με την έκθεση) δίπλα στη σερβική, και το γεγονός να καταγραφεί σε βίντεο για προπαγανδιστικούς λόγους. — Σελίδα 2246 της ολλανδικής έκδοσης της έκθεσης του NIOD: Η υποκλαπείσα συνομιλία μεταξύ του στρατηγού Milan Gvero και του Κάρατζιτς, όταν ο πρώτος έδινε αναφορά για τις εξελίξεις και ενημέρωνε ότι ο μιναρές του τζαμιού έχει καταστραφεί. Η εντολή, κατόπιν, ήταν να υψωθεί και η ελληνική σημαία των Ελλήνων μισθοφόρων (‘mercenaries’, σύμφωνα με την έκθεση) δίπλα στη σερβική, και το γεγονός να καταγραφεί σε βίντεο για προπαγανδιστικούς λόγους.

Γεγονός που συμφωνεί με την μαρτυρία του υποδιοικητή της ΕΕΦ Τρύφωνα Βασιλειάδη και του αρχιλοχία Δημήτρη Ζαβιτσάνου στο περιοδικό Ταχυδρόμος, για την ημέρα της κατάληψης της Σρεμπρένιτσα, όταν ομολογούσε ότι:

«Ημουν ο επικεφαλής του ελληνικού σώματος και από τους πρώτους που μπήκαν στην πόλη. Οι Ελληνες εθελοντές ήταν στην εμπροσθοφυλακή της επίθεσης εκείνη τη μέρα» δηλώνει ο Βασιλειάδης.
«Μπήκαμε στην πόλη και βγάλαμε τρεις σημαίες στην κεντρική πλατεία, την ελληνική, τη βυζαντινή και της Βεργίνας και τις υψώσαμε» συμπληρώνει ο Ζαβιτσάνος.
«Οι Ελληνες εθελοντές ήταν στην εμπροσθοφυλακή της επίθεσης εκείνη τη μέρα. Μαζί με Σέρβους ρίξαμε τον μιναρέ από το τζαμί της Σρεμπρένιτσα, πυροβολώντας με τα πολυβόλα μας» συμφωνούν και οι δύο.

Σύμφωνα με το κατηγορητήριο και την ετυμηγορία εναντίον Franc Kos, Stanko Kojic et al, (Υπόθεση 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ), οι άνδρες της συμμορίας-διμοιρίας Bijeljina του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ ήταν οι πρώτοι που μπήκαν στη Σρεμπρένιτσα και εκείνοι που κατέστρεψαν το μουσουλμανικό τζαμί της πόλης με τον μιναρέ του, μαζί με Ελληνες εθελοντές. Οπως είπαμε και στην αρχή του κειμένου, η φωτογραφία του διμοιρίτη Stanko Kojic με έναν Grk (Ελληνας), δηλαδή το τεκμήριο με τον κωδικό O1-35, στη δίκη των Franc Kos, Stanko Kojic et al, δείχνει τη στενή συνεργασία ΕΕΦ και 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ. Γνωρίζουμε ότι την ευθύνη για την καταστροφή του μιναρέ και του τζαμιού της Σρεμπρένιτσα την ‘διεκδικούν’ τόσο το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ όσο και οι άνδρες της ΕΕΦ. Μήπως ήταν μαζί ΚΑΙ σε αυτή την ενέργεια;;;

Δεν συζητάμε πλέον ΑΝ οι Ελληνες της ΕΕΦ μπήκαν στη Σρεμπρένιτσα, αν κατάστρεψαν τον μιναρέ και αν ύψωσαν την ελληνική σημαία.

Συζητάμε για το ‘Ποιοι ακριβώς ήταν‘ και τι έχουν να πουν για να δικαιολογήσουν αυτή την εγκληματική τους ενέργεια. Πάλι, η απάντηση δεν είναι δύσκολη. Είναι μετρημένοι ένας προς έναν όσοι άνδρες της ΕΕΦ συμμετείχαν εκείνη την ημέρα στην εισβολή και κατάληψη της Σρεμπρένιτσα. Ηταν ακριβώς οκτώ, και τα στοιχεία ταυτότητας βρίσκονται όλα στο παρόν κείμενο, και μάλιστα τεκμηριωμένα με βίντεο και φωτογραφίες. Αν κάποιος λειτουργός της Δικαιοσύνης το αποφασίσει, αυτή τη φορά δεν θα βρεθεί δικαιολογία τύπου «τα στοιχεία ήταν ανεπαρκή και δεν ξέραμε που να ψάξουμε». Από σήμερα, ξέρουν.

— $$$ Κι άλλα άγνωστα στοιχεία για την δράση της ΕΕΦ, για πρώτη φορά στο φως στην Ελλάδα – Τι γνωρίζουν οι Βόσνιοι ερευνητές

Ο ερευνητής συγγραφέας, δημοσιογράφος και δημιουργός ντοκιμαντέρ Avdo Huseinovic είναι κι αυτός βέβαιος, όπως προκύπτει από τα στοιχεία στο βιβλίο του, ότι ανάμεσα στους Ελληνες εθελοντές υπήρχαν και πολλά μέλη της Χρυσής Αυγής τα οποία κι αυτά είχαν συμμετοχή στα γεγονότα του Ιουλίου του 1995, κάτω από τις άμεσες διαταγές Μλάντιτς και Κάρατζιτς. Σε συνέντευξη στο Πρακτορείο Ειδήσεων Anatolia σημειώνει:

«There is absolute evidence that the Greeks, among whom were surely members ‘Golden Dawn’, were under the personal command of Ratko Mladic and Radovan Karadzic […] In March 1995, the Greek volunteers formed the Greek Volunteer Guard in the Drina Corps, which was deployed in the area of Vlasenica, and on the orders of Ratko Mladic. In the summer of the same year was sent to Srebrenica.
According to the findings of Huseinovic, and video and photo documentation that he owns, together with Ratko Mladic, who today is responsible for the genocide in the Hague Tribunal, entered a certain Antony (Αντώνης Μήτκος), who was the commander of the Greek forces in BiH».

Από έναν αριθμό 117 εθελοντών (απ’ όλες τις ορθόδοξες χώρες), παραθέτει «χωρίς αμφιβολία» στοιχεία αρκετών Ελλήνων, επιβεβαιωμένα από ανεξάρτητους ερευνητές της σφαγής της Σρεμπρένιτσα, όπως σημειώνει. Στην έρευνά του συμπεριλαμβάνονται:

# Αρκετοί γνωστοί με πρώτους και καλύτερους τον διοικητή της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς ΕΕΦ, Αντώνη Μήτκο από την Ορεστιάδα, ο οποίος προήχθη σε λοχαγό του σερβικού στρατού με διαταγή του ίδιου του αρχιστράτηγου Μλάντιτς μετά τη Σρεμπρένιτσα, και τον υποδιοικητή Βασιλειάδη Τρύφωνα.

# Κι έπειτα πολλοί άλλοι γνώριμοι («Τζανόπουλος Σπύρος του Νικολάου γενν. 04/04/1969, Ζαβιτσάνος Δημήτρης από την Αθήνα γενν 15/11/1966, Κυριακίδης Κυριάκος γενν. 14/07/1964, Λαμπρόπουλος Κωνσταντίνος γενν. 19/04/1969, Μαυρογιαννάκης Μιχάλης γενν. 29/12/1971, Νικολαΐδης Νίκος του Ηλία από Σκύδρα γενν. 06/04/1961»).

# Αλλά και λιγότερο γνωστοί (λ.χ. «Piljanis Grigorios Gerigios από Θεσσαλονίκη γενν 23/06/1969», «Maurenonakni Zemanova γενν. 29/12/1971» κά).

Ο Huseinovic υπογραμμίζει σε ντοκιμαντέρ του και σε σειρά πρόσφατων άρθρων του στα βοσνιακά ΜΜΕ πως οι Ελληνες εθελοντές όχι μόνο μπήκαν μαζί με τον Μλάντιτς στη Σρεμπρένιτσα (σκηνές από βίντεο εδώ, στο 04.49′) και «διέπραξαν γενοκτονία», όπως λέει, αλλά και ότι συνέχισαν μαζί του στον επόμενο θύλακα που έπρεπε να εκκαθαριστεί εθνικά, την Ζέπα, που είχε επίσης χαρακτηριστεί ‘safe area’, περιοχή από την οποία υπάρχουν πολλές φωτογραφίες από τη δράση της ΕΕΦ. Μιλώντας γενικά για μισθοφόρους και εθελοντές από την Ρωσία και την Ελλάδα, σημειώνει πως ένα ενδιαφέρον στοιχείο στην υπόθεση αυτή είναι το γεγονός πως ορισμένοι εξ αυτών αρχικά ήταν μέλη των αποστολών των Ηνωμένων Εθνών, του ΟΗΕ, και αφού επέστρεψαν στην πατρίδα τους, ξαναγύρισαν λίγους μήνες αργότερα, αλλά αυτή τη φορά σαν μισθοφόροι στις τάξεις του σερβοβοσνιακού στρατού.

«The Greeks, together with Mladic, entered and committed genocide in Srebrenica, together with Mladic participated in the occupation of Zepa.
What is interesting is that some of these volunteers and mercenaries here were originally in the mission of the United Nations (UN), and then returned home. After a few months back they came, but this time as volunteers in the ranks of the Army of Republika Srpska».
– Πηγή: Avdo Huseinovic, Greek fascists of Chrysi Avgi (Χρυσή Αυγή) committed genocide against Bosniaks, Members of the notorious Golden Dawn were in July 1995 in Srebrenica, Ιστότοπος BosnjaciNet, 22/05/2013

Ο Huseinovic έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι Ελληνες εθελοντές, με επικεφαλής τους τον Αντώνη Μήτκο, έλαβαν μέρος και στο επόμενο μέρος της επιχείρησης της κατάληψης των περιοχών γύρω από την Σρεμπρένιτσα, στην επιχείρηση Stupcanica 95, υπό τις άμεσες διαταγές του ίδιου του Μλάντιτς, Τους τοποθετεί στις 13/07/1995 (την ίδια μέρα που ταξίδευαν συνεχώς με τον Σερβοβόσνιο διοικητή τους σε όλα τα χωράφια των εκτελέσεων και των μαζικών τάφων) στις περιοχές από το Ποτοτσάρι (Potocari) και τη Nova Kasaba μέχρι το Κόνγιεβιτς Πόλγιε (Konjevic Polje), όπου επίσης υπήρχαν στρατόπεδα συγκέντρωσης κι έλαβαν χώρα κι εκεί δολοφονίες αμάχων. Η έρευνα του Huseinovic συμφωνεί πλήρως με τις καταθέσεις Κάρατζιτς και Μπάγιαγκιτς στο ΔΠΔΧΓ και με το δικό μας time-line των κινήσεων του επιτελείου της ΕΕΦ εκείνη τη βδομάδα.

Ομως, και το βοσνιακό Δικαστήριο για τα Εγκλήματα Πολέμου έχει στη διάθεσή του μια σειρά νέων και άγνωστων στοιχείων:

Η Munira Subasic, αυτόπτης μάρτυρας και πρόεδρος του Συλλόγου Μητερών Σρεμπρένιτσα και Ζέπα, της οποίας η κατάθεση στο ΔΠΔΧΓ ήταν πολύ σημαντική, επιβεβαιώνει:

«Θυμάμαι χαρακτηριστικά τους ένοπλους στρατιώτες που μιλούσαν ελληνικά στα γεγονότα της Σρεμπρένιτσα. Ηταν ολόκληρη ξεχωριστή μονάδα. Φορούσαν την ελληνική σημαία σαν διακριτικό. Μετά την σφαγή, δόθηκε το όνομά τους σε έναν δρόμο της πόλης. Οι Σερβοβόσνιοι τους συμπεριφέρονταν σαν να ήταν εθνικοί ήρωες».

Και συνεχίζει λέγοντας ότι οι σύλλογοι των οικογενειών των θυμάτων ασκούν πίεση για να ερευνηθεί το θέμα, χωρίς επιτυχία όμως, και εκφράζει το παράπονό της για ποιο λόγο το ΔΠΔΧΓ και οι αρχές της Βοσνίας αρνούνται να ερευνήσουν το θέμα.

Η Munira Subasic ήταν εκείνη η μάρτυρας στο ΔΠΔΧΓ, που όταν πήγε να καταθέσει τον Μάιο του 2012, ο Μλάντιτς επιδεικτικά και μπροστά στα μάτια όλων των παραγόντων του δικαστηρίου, της έκανε την γνωστή χειρονομία, με το χέρι να πηγαίνει από το ένα άκρο του λαιμού στο άλλο, σαν να θέλει να πει «θα σε σφάξω»

– Πηγή: Συνέντευξη Munira Subasic στο Πρακτορείο Ειδήσεων Anatolia, 02/09/2014
http://www.slobodna-bosna.ba/vijest/7994/grchki_neonacisti_prijete_muslimanima_poklacemo_vas_kao_pilad.html

Την παρουσία της ΕΕΦ, συντεταγμένα, όταν έπεφτε η πόλη, επιβεβαίωσε και η Esma Palic, σύζυγος του διοικητή της Ζέπα συνταγματάρχη Avdo Palic, με καταγωγή απ’ τη Βλασένιτσα, που κατάφερε να σώσει τους χιλιάδες πολιορκούμενους της πόλης του αν και αμέσως μετά πηγαίνοντας συνοδευόμενος από αξιωματούχους του ΟΗΕ για διαπραγματεύσεις με τον Μλάντιτς, απήχθη και εξαφανίστηκε. Ηταν αγνοούμενος μέχρι το 2009, όταν μέσω εξέτασης DNA επιβεβαιώθηκε ότι ήταν δικά του τα υπολείμματα πτώματος που βρέθηκαν το 2001. Ο αγώνας της Esma Palic να βρει την αλήθεια για την τύχη του συζύγου της αποτελεί πλέον μια εμβληματική υπόθεση στην σύγχρονη ιστορία του αγώνα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Μία επιζήσασα της ανθρωποσφαγής, η Kada Hotic, στη μαρτυρία της αναφέρει «Ελληνες μισθοφόρους που πήραν μέρος στην σφαγή», σύμφωνα με τον Daniel Toljaga του Congress of North American Bosniaks.

Ο δικηγόρος και πρώην ταγματάρχης του στρατού της Βοσνίας Aziz Tafro εξέδωσε στις αρχές του 2014 ένα βιβλίο με τίτλο ‘Russian and Greek mercenaries in the war in Bosnia and Herzegovina’. Στην έρευνά του ο Tafro επιβεβαιώνει πως υπάρχει βίντεο με την ελληνική σημαία να υψώνεται στη Σρεμπρένιτσα. Μιλάει, επίσης, για τάφους Ρώσων μισθοφόρων εθελοντών και αποκαλύπτει ότι πολλοί μισθοφόροι έμειναν στην Republika Srpska, πήραν την υπηκοότητα της χώρας και απολαμβάνουν τώρα συντάξεις και επιδόματα αναπηρίας (προφανώς λόγω τραυματισμών). Σύμφωνα με τα συμπεράσματά του, δεν ήταν απαραίτητο να γνώριζαν οι κυβερνήσεις των κρατών των εθελοντών και των μισθοφόρων τον ερχομό τους στη Βοσνία ή τα κυκλώματα μέσω των οποίων διεκπεραιώνονταν. Αποδεικνύει ότι την οικονομική υποστήριξη και την τροφοδοσία σε εξοπλισμό, όπλα και μισθούς είχαν αναλάβει μαφιόζικες οργανώσεις και μικρά πολιτικά κόμματα από τη Ρωσία.

Πηγές και σχετικά κείμενα (ενδεικτικά):
– Dzenana Halimovic, The role of the Orthodox volunteers in the war in Bosnia and Herzegovina, Ιστότοπος slobodnaevropa.org, 08/03/2014
http://www.slobodnaevropa.org/content/ruski-i-grcki-dobrovoljci-u-ratu-u-bih/25290398.html
– Aziz Tafro is a freelance researcher who published a book on Russian and Greek volunteers in the Bosnian Serb Army.
http://bljesak.info/rubrika/kultura/clanak/aziz-tafro-ruski-i-grcki-placenici-u-ratu-u-bih/77983

Ο Τούρκος εμπειρογνώμων σε θέματα ενόπλων συρράξεων, αντιτρομοκρατίας και διεθνούς οργανωμένου εγκλήματος, και στέλεχος πολλών διεθνών οργανισμών, όπως λ.χ. στο Washington Institute for Near East Policy, εγκατεστημένος στην Ουάσιγκτον, Ali M. Koknar, σε άρθρο του για το αγγλικό Bosnian Institute, επιβεβαιώνει κι αυτός με τη σειρά του, από διαφορετικές πηγές, προφανώς, την συμμετοχή Ελλήνων και Ρώσων εθελοντών και ρίχνει περισσότερο φως στα καθήκοντα που είχαν αναλάβει σαν τμήμα του Σώματος Στρατού Ντρίνα, όπως τη μεταφορά πυρομαχικών, την κατασκευή ψεύτικων οχημάτων για καμουφλάζ, παραπλάνηση εχθρικών αεροπλάνων κ.λπ. και την τοποθέτηση ναρκών. Δύο, τουλάχιστον, από τους Ελληνες εθελοντές είχαν ειδικότητα στον Ελληνικό Στρατό ‘ναρκαλιευτές’ και άλλος ένας είχε υπηρετήσει στο Μηχανικό:

«They were not only involved in fighting, but were given tasks such as the movement of ammunition, laying of mines, and building dummy armoured vehicles. They were paid between 300 and 400 German marks per month.
During May 1995, a group of Russian and Greek kontraktniki arrived in the Gacko-Avtovac region from the town of Uzice in Serbia, at the invitation of the command of the Herzegovina Corps of the VRS, which intended to organize an international brigade. The members of this ‘brigade’ (which actually numbered around 150 troops) wore one-piece, overall type black Russian uniforms with black berets or flight caps. They operated in eastern B-H, including Bijeljina county. Most of their members were officers above the rank of captain from the special units of the Russian Ministry of Defense, who had deserted the Russian military when Boris Yeltsin came to power. The Russians received 200 German Marks monthly. They were mostly veterans of the war in Afghanistan, and were paid based on the territory they captured. Five of those kontraktniki wounded in action in and around Zepa, were treated at the Uzice hospital. The Russians worked with the Serb mobster Zeljko Raznatovic Arkan’s Serb Volunteer Guard (the so-called ‘Tigers’), as well as with Vojislav Seselj’s White Eagles in Kalinovik county. They protected and escorted fuel delivery convoys to the VRS from Arkan’s smuggling operation in Belgrade.
A contingent of Greek kontraktniki was formed in March 1995 at Serb General Ratko Mladic’s request. The Greek Volunteer Guard (GVG) rapidly became a regular fighting unit with its own insignia, a white double-headed eagle on a black background. In 1995, four of its members received the White Eagle medal of honour from Bosnian Serb leader Radovan Karadzic. The GVG had around 100 soldiers and was based in Vlasenica near Tuzla. The GVG unit was fully integrated into the Drina Corps of the Serb Army and was led by Serb officers. Towards the end of the war in B-H, when the Bosnian Serbs attacked the UN ‘safe area’ of Srebrenica in July 1995, Greek kontraktniki participated in the attack and raised the blue and white Greek flag triumphantly when the enclave fell and over 8.000 Bosniak men and boys were massacred in Srebrenica».
– Πηγή: Ali M. Koknar, The Kontraktniki, Russian mercenaries at war in the Balkans, Bosnian Institute News, 14/07/2003
http://www.bosnia.org.uk/news/news_body.cfm?newsid=1766
Ολόκληρο το άρθρο, εδώ:
http://www.freerepublic.com/focus/f-news/958701/posts

Ομως, η παρουσία Ελλήνων εθελοντών, και πιθανόν και μισθοφόρων, καταγράφεται και σε επίσημο έγγραφο του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, με ημερομηνία 29/08/1995 και θέμα την χρησιμοποίηση μισθοφόρων σαν μέσο καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στο έγγραφο αυτό συμπεριλαμβάνεται σαν παράρτημα (‘ANNEX II’) επιστολή του τότε Αναπληρωτή Πρωθυπουργού και Υπουργού Εξωτερικών της Κροατίας Mate Granic προς τον Special Rapporteur της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Commission on Human Rights) με θέμα τους μισθοφόρους στον γιουγκοσλαβικό πόλεμο. Οπως αναφέρεται, «εκατό Ελληνες και πεντακόσιοι Ρώσοι μισθοφόροι κατέφθασαν τον Μάιο του 1995 στην περιοχή Gacko-Avtovac της σερβικής πόλης Uzice, με σκοπό από την πλευρά των Σέρβων να δημιουργηθεί μια ‘Διεθνής Ταξιαρχία’ που θα αποτελέσει τμήμα του σερβοβοσνιακού στρατού της Republic Srpska»:

«During May 1995 a group of 100 Greek and 500 Russian mercenaries arrived in the Gacko-Avtovac region from the town of Uzice (FRY, Serbia and Montenegro). The main purpose of their arrival seems to be that the command of the ‘Herzegovina corps’ of the so-called ‘army of the Republic of Srpska’ intends to organize an international brigade».
– Πηγή: Secretary-General, Use of mercenaries as a means of violating human rights and impeding the exercise of the right of peoples to self-determination, United Nations General Assembly, A/50/390/Add.1, 29/08/1995
– Mate Granic ‘Letter dated 30 June 1995 from the Deputy Prime Minister and Minister for Foreign Affairs of the Republic of Croatia addressed to the Special Rapporteur of the Commission on Human Rights on the question of the use of mercenaries’, 30/06/1995
http://www.un.org/documents/ga/docs/50/plenary/a50-390add1.htm

Τέλος, μια δημόσια ομολογία από τους χρυσαυγίτες εθελοντές, στη συνέντευξή τους στο περιοδικό τους (ΔΚ, Πολεμώντας στη Βοσνία, Περιοδικό ΧΑ, τχ#088, Σεπτέμβριος 1995, σ. 24), ήταν πως είχαν επιτεθεί σε μονάδα Νορβηγών Κυανόκρανων του ΟΗΕ στη Βλασένιτσα, τους οποίους -λένε- συνέλαβαν και αφόπλισαν και έθεσαν σε αιχμαλωσία. Αυτό αποτελεί έγκλημα και παραβίαση του πολεμικού δικαίου. Δεν πρέπει να υπάρχει λογικός άνθρωπος που να θεωρεί μια τέτοια πράξη ‘ηρωισμό’, ειδικά αν λάβει κανείς υπόψη ότι οι Κυανόκρανοι στις περιοχές των ‘ασφαλών περιοχών’ είχαν διαταγές σε καμία περίπτωση να μην εμπλακούν σε επεισόδιο με χρήση όπλων, χώρια που ποτέ δεν όπλιζαν τα όπλα τους.

Ελληνες εθελοντές είχαν επιτεθεί σε μονάδα Νορβηγών Κυανόκρανων του ΟΗΕ στη Βλασένιτσα, τους οποίους συνέλαβαν και αφόπλισαν και έθεσαν σε αιχμαλωσία. ΔΚ, Πολεμώντας στη Βοσνία, Περιοδικό ΧΑ, τχ#088, Σεπτέμβριος 1995, σ. 24 — Ελληνες εθελοντές **είχαν επιτεθεί σε μονάδα Νορβηγών Κυανόκρανων** του ΟΗΕ στη **Βλασένιτσα**, τους οποίους συνέλαβαν και αφόπλισαν και έθεσαν σε αιχμαλωσία. ΔΚ, Πολεμώντας στη Βοσνία, Περιοδικό ΧΑ, τχ#088, Σεπτέμβριος 1995, σ. 24

Το ερώτημα παραμένει: Ούτε αυτά τα στοιχεία είναι αρκετά για να ξεκινήσει μια σοβαρή έρευνα;;;

— $$$ Συμμετοχή σε αποσπάσματα θανάτου: Με πυροβολικό, βαρέα όπλα και ενέδρες ενάντια στους τρομοκρατημένους Μουσουλμάνους που έψαχναν διαφυγή, «Νιώθαμε ικανοποιημένοι όταν σκοτώναμε Μουσουλμάνους, αφήναμε σε 13 λεπτά 300 νεκρούς»

Οι ενέδρες είναι εξ ορισμού άνανδρες. Η δικαιολογία είναι, ασφαλώς, το ‘στοιχείο του αιφνιδιασμού’, όμως όταν στόχος είναι άοπλοι και πεινασμένοι φυγάδες, πόσο στρατιωτικά ‘ηρωική’ μπορεί να χαρακτηριστεί μια τέτοια πράξη;;;

Είδαμε στην εισαγωγή δύο αποσπάσματα από ρεπορτάζ μεγάλων ειδησεογραφικών πρακτορείων που παιζόταν τις μέρες μετά την κατάληψη της Σρεμπρένιτσα σε ολλανδικούς, σερβικούς και αλλούς τηλεοπτικούς σταθμούς. Τα ρεπορτάζ αυτά έδειχναν Μουσουλμάνους που προσπαθούσαν να διαφύγουν από την καυτή περιοχή μέσω των βουνών, και έδειχναν και τις ενέδρες που έστηναν οι τσέτνικ, με τη βοήθεια πυροβολικού και βαρέων όπλων. Είδαμε επίσης τoν υποδιοικητή της Ταξιαρχίας Ζβόρνικ ταγματάρχη Dragan Obrenovic, ο οποίος στα πλαίσια της πλήρους κινητοποίησης του Σώματος Στρατού Ντρίνα, είχε φτιάξει έναν μικτό λόχο, χρησιμοποιώντας στρατιώτες από διάφορες μονάδες της Zvornik Brigade, με ειδικό σκοπό να στήνουν ενέδρες στους Μουσουλμάνους που προσπαθούσαν να διαφύγουν από τα βουνά και τα δάση. Στον λόχο αυτό, συμμετείχαν και «15-20 στρατιώτες από το τάγμα logistics» («and about 15 to 20 soldiers from the logistics battalion»).

Ανατρέχοντας στα πρακτικά των δικών στο ΔΠΔΧΓ και στις εκθέσεις των ειδικών στρατιωτικών αναλυτών που βοηθούσαν το δικαστήριο, και φτιάχνοντας το time-line των γεγονότων, μπορούμε να δούμε τώρα την μεγαλύτερη εικόνα: Τα logistics ήταν ασφαλώς το έτερο καθήκον του Σερβοβόσνιου διοικητή της ΕΕΦ Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς. Η κινητοποίηση ολόκληρου του Σώματος Στρατού Ντρίνα έπρεπε να είναι πλήρης για την επιτυχή κατάληξη της επιχείρησης ενάντια στη Σρεμπρένιτσα, και η εντολή ερχόταν από πολύ ψηλά («Upon a request of the Drina Corps Headquarters classified no. 05/1-241 dated July 15th 1995 ‘and according to the need that has emerged‘, the Secretariat of the Ministry of Defence in Zvornik ordered the mobilization of all persons liable for military service from the territory of the municipalities of Vlasenica, Milici, Skelani, Bratunac and Sekovici in order to search the terrain and liquidate the column»), συνεπώς και οι Ελληνες εθελοντές της ΕΕΦ θα έπρεπε «να δώσουν ένα χέρι βοήθειας» όπου ήταν δυνατό. Αρα, αν μάλιστα λάβουμε υπόψη μας ότι οι συλληφθέντες Μουσουλμάνοι μεταφέρθηκαν αμέσως μετά, μεταξύ άλλων σημείων εκτελέσεων, και στο γήπεδο της Nova Kasaba, το παζλ συμπληρώνεται πλήρως. Στο παρακάτω βίντεο του XYZ Contagion, βλέπουμε παραστρατιωτικούς εν ώρα δράσης, να πηγαίνουν για στήσιμο ενεδρών. Αν δει κανείς ολόκληρο το ρεπορτάζ, διακρίνονται επίσης και σπίτια μουσουλμάνων που καίγονται, ενώ δίπλα τους περνάνε περιχαρείς τα καθάρματα του μισθοφορικού 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ:

Greek Volunteers and Golden Dawn members during operations in the Srebrenica massacre, July 1995

ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ του XYZ Contagion: Το φορετό σήμα της ΕΕΦ με τον δικέφαλο αετό και τον ήλιο της Βεργίνας, που φοράνε στα μανίκια τους, δεν αφήνει καμία αμφιβολία. Πρόκειται για άντρες της ΕΕΦ.
Διακρίνονται όλοι όσοι έλαβαν μέρος στην πτώση της Σρεμπρένιτσα, εκτός από τον Βασίλη Σχιζά, που φαίνεται δεν τον έπιασε η κάμερα (υπάρχει, όμως, σε άλλη φωτογραφία από εκείνη τη μέρα, όταν μαζί με δύο άλλους κάνουν κάτι αηδιαστικά αστεία με μια κεφαλή γουρουνιού, ύψιστη προσβολή για τους Μουσουλμάνους), και τον διοικητή της ΕΕΦ Αντώνη Μήτκο με τον βοηθό του Καλτσούνη Κωνσταντίνο, (βαμμένος χρυσαυγίτης κι αυτός σήμερα, σύμφωνα με το προφίλ που διαφημίζει στα κοινωνικά δίκτυα), που εκείνες τις ώρες, σύμφωνα με στοιχεία από τις δίκες στο Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης, συνόδευαν στις μετακινήσεις του τον Σερβοβόσνιο διοικητή της ΕΕΦ και υψηλόβαθμο στέλεχος-κλειδί στον σερβοβοσνιακό στρατό Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς (Zvonko Bajagic) ή ‘Duga puska’.
Στη σκηνή από την ολλανδική δημόσια τηλεόραση, βλέπουμε τους Ελληνες της ΕΕΦ, να ετοιμάζονται για διασπορά στις περιοχές γύρω απ’ την Σρεμπρένιτσα όπου είχαν καταφύγει οι άντρες πρόσφυγες και οι υπερασπιστές της πόλης. Πρόκειται για επιχειρήσεις, κυρίως για στήσιμο ενεδρών κυνηγιού μουσουλμανικών κεφαλών, από σερβικά αποσπάσματα θανάτου, όπως αποδείχτηκε τις επόμενες μέρες.
Διακρίνεται να περνάει δεύτερος ο χρυσαυγίτης λοχίας της ΕΕΦ Σπύρος Τζανόπουλος, τρίτος ο Ελληνορουμάνος Αννα Φλορίν και οι άλλοι τρεις είναι οι Κυριακίδης Κ., Λυμπερίδης Γ. και Δημουλάς Xαράλαμπος.
Στη δεύτερη σκηνή του Associated Press (απ’ το 0.44′ και μετά), την ίδια μέρα, διακρίνονται οι άνδρες της ΕΕΦ μαζί με ένοπλους και άλλους παραστρατιωτικούς από το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ (10 Diverzantski Odred, 10th Sabotage Detachment). Πρώτος περνάει ο υποδιοικητής Βασιλειάδης Τρύφων, ο οποίος αποστρέφει ελαφρώς το πρόσωπό του μόλις αντιλαμβάνεται την κάμερα, ποιος ξέρει για ποιο λόγο. Ακολουθούν ο χρυσαυγίτης λοχίας της ΕΕΦ Σπύρος Τζανόπουλος, ο Ελληνορουμάνος Αννα Φλορίν, οι Κυριακίδης Κ., Λυμπερίδης Γ., Δημουλάς Xαράλαμπος, και τελευταίος με το τσιγάρο ο αρχιλοχίας της ΕΕΦ Ζαβιτσάνος Δημήτριος.
Το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ, στο οποίο υπερήφανα υπηρετούσαν δύο από τους Ελληνες της ΕΕΦ, ο ένας εκ των οποίων ήταν ο Αγγελος Λάτσιος, ήταν η πιο αιμοσταγής μισθοφορική παραστρατιωτική μονάδα (1.200 εκτελέσεις σε 5 ώρες, προς 5 μάρκα το κεφάλι, μόνον οι 4 απ’ αυτούς έφαγαν 142 χρόνια φυλακή για εγκλήματα πολέμου).

DESCRIPTION and CAPTIONS in ENGLISH:
[For the Greek version, see/Για την ελληνική έκδοση του βίντεο ‘Ελληνες εθελοντές και χρυσαυγίτες από την ΕΕΦ σε επιχειρήσεις στην Σρεμπρένιτσα, Ιούλιος 1995‘, το βίντεο εδώ:
https://www.youtube.com/watch?v=SOajNwAMKX0]

Two video scenes taken from unpublished, forgotten footage filmed by well-known international news agencies, like Associated Press, during the operations of the Bosnian Serb troops and paramilitaries in July of 1995 in Srebrenica. These reports were aired in July 1995 on TV stations all over the world and especially on Dutch national television.
On 11 July 1995, ten members of the Greek Volunteer Guard and an eleventh Greek serving in a death squad unit invaded Srebrenica, along with Ratko Mladic’s troops and paramilitaries. Five of them can be seen at 00:17 in the footage. Their names are Spyros Tzanopoulos (EEF sergeant and member of the central committee of the neonazi Golden Dawn gang), Anna Florin, K. Kyriakidis, G. Lymperidis and Charalambos Dimoulas. The same five men, together with another two Greeks, Tryfonas Vasiliadis (EEF deputy commander) and Dimitris Zavitsanos (EEF master sergeant) can be seen at 00:44 of the footage.
Also in the area around the same time was the EEF’s Greek commander Antonios Mitkos, as can be seen at 02:50 in a photograph along with the EEF’s Serb commander, who used the pseudonym Duga Puska, and Ratko Mladic himself.
You can see a photo of all ten of them at 01:10. The names of the other two volunteers were Konstantinos Kaltsounis and Vasilios Schizas, who can be seen again at 02:37 in the video, joking around with a pig’s head, meant as an insult to Muslims.
There’s also a photograph of them, at 01:28, which was taken on the actual street where Mladic’s troops entered Srebrenica that 11 July 1995.
The 11th Greek who participated in the invasion of Srebrenica was Angelos Latsios (aka Andjelko Todorovic), a completely different story. He was a member, along with another Greek, of an elite death squad, the notorious 10th Sabotage Detachment. The 10. Diverzantski Odred carried out 1,200 executions of Bosniaks in 5 hours, for 5 deutschmarks a head. The 10th SD was under the direct orders of infamous war criminals like Mladic, Tolimir, Salapura, Beara, Pelemis, Franc Kos, etc. This squad had ‘contracts with a licence to kill’, according to the Humanitarian Law Center (Fond za Humanitarno Pravo) dossier on the 10th SD (entitled ‘Dosije: 10. diverzantski odred Glavnog staba vojske Republike Srpske’, Sarajevo, August 2011).
In the above video, you can see footage of them on their way to organise ambushes and burn houses, again along with paramilitary soldiers. Insignia can be seen of both the EEF and the elite death Squad, the 10th SD, as smoke rises from the background, a clear sign that some houses had been set on fire a short time before. Next, there’s footage of a squad of 7 EEF members on the day of the killings, 13 July, again along with the notorious 10th SD paramilitary death squad. Four members of this squad were convicted to 40-43 years’ imprisonment for war crimes and mass executions of unarmed civilians at the exact same football field where, on the same day and around the same time, the Greek volunteers and their Serb commander were present, taking photographs of prisoners (or dead prisoners).
The security chief of the Bosnian Serb Army (VRS), the military intelligence chief and other officers were there too. They have all been convicted. The security chief demanded that the photographs be handed up because they were evidence of the massacre, but Mladic had ordered that nothing was to be documented. The Serb commander of the EEF refused to give him these photographs. So, these images probably exist. Can they be the same photographs depicting the corpses of Muslim civilians that the Greek police uncovered in 2003 during a search of the home of a former volunteer who was being investigated for smuggling drugs and weapons?
This study contains evidence that proves that Golden Dawn members and functionaries and other Greeks fascists of the so-called Greek Volunteer Guard (EEF) were actually there. Not simply ‘somewhere near Srebrenica’, but they were at the exact locations, at the football fields and meadows and abandoned warehouses, while the mass executions of 8,000+ POWs and unarmed civilians took place, at the exact time of the killings.

Ας δούμε και τι γράφτηκε, σε γενικές γραμμές, για τον ειδικό λόχο και για τις ενέδρες αυτές:

«Later on July 13 Obrenovic strengthened the units that had stayed up there providing the ambush, and he decided to organise a provisional unit, grouping squad and platoon from the units at his disposal: 15 soldiers from the engineers company, five or six soldiers from the staff command, and about 15 to 20 soldiers from the logistics battalion, a remaining platoon from the 5th Battalion, and an intervention platoon; this formed a unit with the strength of a company. Captain Milan Maric from the operations sector was made commander […] An ambush team was assembled from military police platoon at Siroki Put and the other at Dzafin Kamen, another military platoon, and the rest of the ambush team from above the village of Liplje.
The column, which also went through a mine field and artillery shelling, would be ambushed by the Drina Wolves near Nova Kasaba on July 13 and then again by the VRS near Snagovo the next day».
– Πηγή: Wikipedia, λήμμα DraganObrenovic, Ambushes on the ARBiH/civilian exodus column

Οι ενέδρες ήταν τακτική που διατάχτηκε από ανώτατο επίπεδο του Υπουργείου Εσωτερικών της Republika Srpska, με σκοπό «την πλήρη και ολοκληρωτική καταστροφή της φάλαγγας των διαφυγόντων». Αυτό είναι κάτι που παραδέχτηκε η ίδια η Κυβέρνηση της Republika Srpska στην έκθεση της Ειδικής Επιτροπής που συστάθηκε το 2003 για να διερευνήσει τα γεγονότα μέσα και γύρω από τη Σρεμπρένιτσα, μεταξύ 10 και 19 Ιουλίου 1995. Η εντολή, λίγο αργότερα, ήταν οι συλληφθέντες να εκτελούνται επιτόπου:

«The Zvornik Brigade units, beside reinforcing their troops and weapons in the area of Baljkovica, also organized ambushes in several places […] On 18 July 1995, the Command of the Zvornik Brigade issued an order to execute the prisoners in its zone of responsibility in order to avoid any risks related to ‘their capture‘. Thus, according to this order, all those found during ‘the terrain search‘ were being killed on the spot until the Command changed its order on 21 July 1995».
– Πηγή: Republika Srpska Government & Commission for Investigation of the Events in and around Srebrenica between 10th and 19th July 1995, The Events in and around Srebrenica between 10th and 19th July 1995, Banja Luka, Ιούνιος 2004, σσ, 21-23
https://archive.today/1go9B#selection-2161.253-2161.299

Διόλου απίθανο η ενέδρα να ήταν το αγαπημένο πολεμικό ‘παιχνίδι’ των εθελοντών. Ταιριάζει και με την υπόλοιπη χρυσαυγίτικη νοοτροπία, όταν εκ του ασφαλούς ‘δείχνεις την αξία’ σου, είκοσι εναντίον ενός, κι αυτός ο ένας με δεμένα χέρια. Αυτή, άλλωστε, δεν ήταν και η δήλωση του υποδιοικητή της ΕΕΦ Τρύφωνα Βασιλειάδη, πως: «Η πρώτη φορά που σκότωσα Μουσουλμάνους, αν θυμάμαι καλά, τρεις, ήταν σε ενέδρα»;;;

ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ: Απόγευμα 13/07/1995, Σρεμπρένιτσα, αγροτική αποθήκη στην περιοχή Kravica. Ο Σέρβος δημοσιογράφος Zoran Petrovic περνάει με το αυτοκίνητο και σηκώνει την κάμερα. Ενα βουνό από πτώματα και δίπλα Σέρβοι τσέτνικ, προφανώς περιμένουν φορτηγά ή μπουλντόζες για να τα ξεφορτωθούν. Εμφανή τα σημάδια από τα αυτόματα όπλα, κάπως έτσι μόνο μπορεί να πραγματοποιηθεί αυτό το αποκρουστικό «σε 13 λεπτά 300 νεκρούς».

Στην ίδια συνέντευξη στον Ταχυδρόμο της 13/11/2004, που είδαμε προηγουμένως, ο υποδιοικητής της ΕΕΦ Τρύφωνας Βασιλειάδης κι ο αρχιλοχίας Δημήτρης Ζαβιτσάνος περιγράφουν ορισμένες από τις καταστάσεις τις οποίες βίωσαν εκεί και ομολογούν ανοιχτά τα εγκλήματά τους, εστιάζοντας στη δράση της ΕΕΦ στην Σρεμπρένιτσα [Σ.Σ.: Η αλήθεια είναι ότι ακούγονται λίγο σαν κίνητρα όλα αυτά, αφού ουσιαστικά πριν τη Σρεμπρένιτσα οι Ελληνες εθελοντές ήταν απολύτως άκαπνοι και δεν είχαν συμμετοχή σε καμία μάχη· τα καθήκοντά τους ήταν καθήκοντα Ι4 και το πιο επικίνδυνο πράγμα που είχαν κάνει ήταν το να φυλάνε καμιά σκοπιά στα μετόπισθεν]:

«Ημουν ο επικεφαλής του ελληνικού σώματος και από τους πρώτους που μπήκαν στην πόλη. Οι Ελληνες εθελοντές ήταν στην εμπροσθοφυλακή της επίθεσης εκείνη τη μέρα. Μπήκαμε στην πόλη και βγάλαμε τρεις σημαίες στην κεντρική πλατεία, την ελληνική, τη βυζαντινή και της Βεργίνας και τις υψώσαμε. Μαζί με Σέρβους ρίξαμε τον μιναρέ από το τζαμί της Σρεμπρένιτσα, πυροβολώντας με τα πολυβόλα μας».

«Εμείς κάναμε την επίθεση με συνολική δύναμη 5.000 ατόμων. Οι Μουσουλμάνοι όμως εγκατέλειψαν την πόλη διότι ήταν πολύ λιγότεροι από εμάς. Επικεφαλής της επίθεσης είχε αναλάβει ο Μλάντιτς. Αφού πέρασαν οι τρεις μέρες της διορίας που δώσαμε και έφυγαν όσοι Μουσουλμάνοι ήθελαν από την πόλη, επιτεθήκαμε. Το κυρίως σώμα που έκανε την επίθεση ήταν 2.000 στρατιώτες και είχαμε την υποστήριξη του πυροβολικού. Αν και περιμέναμε σθεναρή αντίσταση διότι η Σρεμπρένιτσα ήταν πολύ σημαντική για τους Μουσουλμάνους, συναντήσαμε μόνο αποσπασματική αντίσταση. Εμείς ήμασταν στην εμπροσθοφυλακή της επίθεσης. Εμείς ως καταδρομείς είχαμε αναλάβει τις ανατινάξεις σπιτιών, αν χρειαζόταν»

«Νιώθαμε ικανοποιημένοι όταν σκοτώναμε Μουσουλμάνους. Ούτως ή άλλως, ήταν πολύ εύκολο να τους σκοτώσουμε διότι έκαναν επιθέσεις όπως τα γιουρούσια. Μάχονταν οι Μουσουλμάνοι σαν μπουνταλάδες και τους σκοτώναμε κατά δεκάδες. Ολοι μαζί μας επιτίθονταν και εμείς αφήναμε σε 13 λεπτά 300 νεκρούς. Οταν σκοτώναμε Μουσουλμάνους υπήρχαν στιγμές που το γιορτάζαμε για να απομακρύνουμε την ένταση της μάχης»,

«Η πρώτη φορά που σκότωσα Μουσουλμάνους, αν θυμάμαι καλά, τρεις, ήταν σε ενέδρα», διηγείται ο Βασιλειάδης.

«Στον πόλεμο πρέπει να σκοτώσεις, αλλιώς θα σε σκοτώσουν», λέει ο Ζαβιτσάνος.

«Τους έβλεπα να έρχονται καταπάνω μας και έλεγα: ‘Τρύφωνα, ή εσύ θα είσαι νεκρός ή αυτοί’».

Η ομολογία «αφήναμε σε 13 λεπτά 300 νεκρούς» είναι αμφίβολο κατά πόσο μπορεί να γίνει πιστευτή, ωστόσο διαβάζοντας το χρονικό των γεγονότων, λ.χ. στην αναφορά του εμπειρογνώμονα Richard Butler και στην ολλανδική έκθεση του 2002, είναι γεγονός πως αυτό όντως ήταν εφικτό και πράγματι είχε συμβεί. Μόνο που είχε συμβεί σε περιπτώσεις κατά τις οποίες οι τσέτνικ στρίμωχναν ασφυκτικά εκατοντάδες άοπλους μέσα σε αγροτικές αποθήκες, -αυτές τις χαρακτηριστικές που φαίνονται σε πολλά βίντεο της εποχής και βρίσκονταν διάσπαρτες παντού στην γιουγκοσλαβική ύπαιθρο-, και τους πυροβολούσαν με πολύ βαριά όπλα ή τους έριχναν χειροβομβίδες απ’ τα παράθυρα, σε ορισμένες περιπτώσεις και με την παρουσία του Μλάντιτς. Υπάρχουν ακόμα και μαρτυρίες ελάχιστων επιζώντων, που κατόρθωσαν να αποφύγουν τον θάνατο κρυπτόμενοι κάτω από τα πτώματα άλλων, πλημμυρισμένα από αίματα, σύμφωνα με τις οποίες οι Σερβοβόσνιοι ένοπλοι άνοιγαν ξαφνικά την πόρτα και άνοιγαν πυρ με αυτόματα όπλα αδιακρίτως. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα ήταν, λογικά, εφικτό αυτό το απερίγραπτης ωμότητας «αφήναμε σε 13 λεπτά 300 νεκρούς».

ΣΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ: Απόγευμα 13/07/1995, Σρεμπρένιτσα, αγροτική αποθήκη στην περιοχή Kravica. Ο Σέρβος δημοσιογράφος Zoran Petrovic περνάει με το αυτοκίνητο και σηκώνει την κάμερα. Ενα βουνό από πτώματα και δίπλα Σέρβοι τσέτνικ, προφανώς περιμένουν φορτηγά ή μπουλντόζες για να τα ξεφορτωθούν. Εμφανή τα σημάδια από τα αυτόματα όπλα, κάπως έτσι μόνο μπορεί να πραγματοποιηθεί αυτό το αποκρουστικό «σε 13 λεπτά 300 νεκρούς».

— $$$ Ερωτήματα (όχι μόνο για τη συνείδησή μας)

Και αν οι φωτογραφίες, οι μαρτυρίες, τα ντοκουμέντα του ΔΠΔΧΓ, οι επίσημες καταθέσεις των πρωταγωνιστών και αυτουργών των εγκλημάτων, οι ετυμηγορίες των δικαστηρίων για τα εγκλήματα πολέμου, οι εκθέσεις, οι ομολογίες των ίδιων των Σέρβων για τα εγκλήματά τους, οι δηλώσεις των ίδιων των εθελοντών στα ΜΜΕ, τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν σε εισηγήσεις σε ακαδημαϊκά συνέδρια και όλα τα υπόλοιπα που αποτέλεσαν τις πηγές για την τεκμηρίωση του παρόντος κειμένου δεν είναι επαρκή στοιχεία για να κινηθεί η διαδικασία, τότε ποια μπορεί να είναι;;;

ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ του XYZ Contagion: Αλλη μια σκηνή με πρωταγωνιστή μέλος της ΕΕΦ, αυτή τη φορά σε κοντινό πλάνο, από τις επιχειρήσεις της Σρεμπρένιτσα. Προέρχεται από ειδησεογραφική εκπομπή της σερβικής τηλεόρασης (Dnevnik SRT). Ασφαλείς πληροφορίες κάνουν λόγο για δύο ακόμη βίντεο, τα οποία θα πρέπει να αναζητηθούν από την ελληνική δικαιοσύνη. Το πρώτο μεταδόθηκε σε τοπικό κανάλι της Θεσσαλονίκης λίγες μέρες μετά την πτώση της Σρεμπρένιτσα και είχε γυριστεί στο τζαμί της πόλης. Το δεύτερο είχε βγει στον αέρα από την σερβική τηλεόραση SRT ακριβώς τις ημέρες της πτώσης της πόλης, όταν οι μαζικές εκτελέσεις δεν είχαν τελειώσει ακόμα.

Εν είδει σύνοψης, θα διατυπώσουμε κάποια ερωτήματα:

## Ο θεοσεβούμενος αρχινονός warlord Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς (Zvonko Bajagic), ο εθνικιστής ‘φιλέλλην’ διοικητής της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς ΕΕΦ με το πολεμικό ψευδώνυμο ‘Duga puska’ (Long Barrel), ήταν ο τοπικός Σέρβος φεουδάρχης, μεγάλο αφεντικό και οπλαρχηγός της περιοχής Vlasenica κοντά στη Σρεμπρένιτσα, γνωστός και μη εξαιρετέος κατηγορούμενος ήδη από το 1992 για εγκλήματα πολέμου και μαζικές δολοφονίες αμάχων και αιχμαλώτων, κατόπιν δεξί χέρι -σαν υπεύθυνος Εφοδιασμού και Μεταφορών, δηλαδή υπεύθυνος σπασίματος εμπάργκο και λαθρεμπορίου του διαβόητου Σώματος Στρατού Ντρίνα (Drina Corps)- και στενός φίλος των Κάρατζιτς, Μλάντιτς, Krstc, Popovic, Zivanovic, Pandurevic και άλλων υψηλόβαθμων αξιωματικών, όλων καταδικασμένων από το Δικαστήριο της Χάγης, χαρακτηρισμένος και μπλοκαρισμένος -αυτός και τα περιουσιακά του στοιχεία- από το FBI και άλλες αμερικανικές και ευρωπαϊκές αρχές ήδη από το 2003, καθαιρεμένος από όλα τα αξιώματά του στην Republika Srpska, σημερινός ‘άνεργος’ πολυεκατομμυριούχος μαφιόζος νονός, χορηγός σε εκκλησιαστικά δρώμενα και δωρητής σε όλες τις εκκλησίες της περιοχής στην γενέτειρά του Vlasenica σαν αδελφικός φίλος και συνεργάτης του διωγμένου για παιδεραστία πρώην Μητροπολίτη Zvornik και Tuzla Vasilije Kacavenda. Βρίσκεται σήμερα υπό διερεύνηση διότι ενώ ήταν ο μεγαλύτερος χρηματοδότης και χορηγός, σαν συνιδρυτής, του σερβοβοσνιακού εθνικιστικού εξτρεμιστικού κόμματος του Κάρατζιτς SDS, ταυτόχρονα πουλούσε όπλα στους Μουσουλμάνους. Επί ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, περίπου δύο χρόνια, βρισκόταν καθημερινά και 24 ώρες το 24ωρο, επτά ημέρες τη βδομάδα μαζί με τους υφισταμένους του Ελληνες εθελοντές της ΕΕΦ, τους διέταζε και γνώριζε όλες τους τις δραστηριότητες, ενώ αυτοί αποτελούσαν την προσωπική του φρουρά και τον συνόδευαν παντού.
Εντεταλμένος -από τον ίδιο τον Ράτκο Μλάντιτς να τους προσέχει- σαν αξιωματικός σύνδεσμος με την ΕΕΦ, αδιαμφισβήτητα βρέθηκε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και εκτέλεσης αιχμαλώτων της Σρεμπρένιτσα, και πέρα από κάθε αμφιβολία, βρέθηκε ειδικότερα τις ημέρες της κορύφωσης των θηριωδιών, την εδομάδα μετά την πτώση της Σρεμπρένιτσα, τις ώρες ακριβώς που γίνονταν οι μαζικές εκτελέσεις, όπως λ.χ. στο σφαγείο του ποδοσφαιρικού γηπέδου στην περιοχή Nova Kasaba, εκεί ακριβώς όπου είχαν συγκεντρωθεί για εκτέλεση πολλές εκατοντάδες άοπλοι Βόσνιοι κι εκεί που έγιναν οι αγριότερες και μαζικότερες συνοπτικές εκτελέσεις άοπλων αιχμαλώτων. Συνοδευόταν, κι αυτό είναι γεγονός που επίσης δεν αμφισβητείται, από δύο γκρουπ Ελλήνων εθελοντών ή από δύο Ελληνες εθελοντές [Σ.Σ.: Δεν διευκρινίζεται, όπως είδαμε προηγουμένως· οι δικαστές μιλάνε για δύο γκρουπ, ενώ ο Μπάγιαγκιτς για δύο άτομα].
Στο δεύτερο δεκαήμερο του Ιουλίου του 1995, όταν έλαβαν χώρα τα καταγεγραμμένα γεγονότα εθνικής εκκαθάρισης, που χαρακτηρίστηκαν γενοκτονία και εθνοκάθαρση, ο Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς αποδεδειγμένα, μαζί με τους Ελληνες εθελοντές συνοδούς της φρουράς του, είχε μια σειρά συναντήσεων με όλα τα κορυφαία στελέχη του σερβοβοσνιακού στρατού και της Republika Srpska, τόσο στη Vlasenica, βάση του στρατοπέδου των Ελλήνων Εθελοντών, όσο και στη Σρεμπρένιτσα, στο Zvornik, στη Ζέπα και στις περιοχές από το Ποτοτσάρι (Potocari) μέχρι το Konjevic Polje,
Οι Ελληνες, εκείνη την ημέρα και ώρα των μαζικών δολοφονιών στο γήπεδο της περιοχής Nova Kasaba έβγαλαν μια σειρά φωτογραφιών, προφανώς με αντικείμενο τους κρατούμενους -μελλοθάνατους ή ήδη δολοφονημένους. Το γεγονός έχει καταγραφεί στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, ενώ το έχει καταθέσει και ο ίδιος ο Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς στη δίκη του Κάρατζιτς στις 10 Ιουλίου του 2013, κάτι που ποτέ δεν έγινε γνωστό στην Ελλάδα και στα ΜΜΕ της χώρας.
Θα διερευνηθεί ποτέ αυτή η σημαντική αποκάλυψη και θα καλέσει ποτέ κάποιος αξιωματούχος των υπηρεσιών απονομής Δικαιοσύνης της Ελλάδας τα πρόσωπα αυτά, ώστε να μαθευτεί η αλήθεια;;;

## Η δεύτερη δύσκολη ερώτηση αφορά το βίντεο που παρουσιάζει το XYZ Contagion με τις σκηνές της 13ης Ιουλίου 1995 από το Associated Press και την ολλανδική δημόσια τηλεόραση, όταν οι άνδρες της ΕΕΦ ξεκινάνε πορεία, μαζί με άλλους Σερβοβόσνιους ένοπλους στρατιώτες, πιθανόν και με παραστρατιωτικούς από το διαβόητο 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ (10 Diverzantski Odred, 10th Sabotage Detachment) των ψυχρών εκτελεστών Milorad ‘Miso’ Pelemis, Franc Kos και Stanko Kojic, καταδικασμένοι σε 40-43 χρόνια για εγκλήματα πολέμου και γενοκτονία. Στο βίντεο εικονίζονται τουλάχιστον επτά άτομα της ΕΕΦ (ήταν οκτώ στο απόσπασμα αυτό και δέκα συνολικά στη Σρεμπρένιτσα) σε δύο διαφορετικά σημεία, με το φορετό τους σήμα στο μανίκι και με τα όπλα έτοιμα για χρήση και οπλισμένα. Κατά πάσα πιθανότητα συμμετέχουν σε επιχείρηση του ειδικού λόχου ενεδρών (δηλαδή σε επιχείρηση κυνηγιού κεφαλών διαφυγόντων Μουσουλμάνων) ή σε κάποια άλλη παρόμοια επιχείρηση. Ανεξάρτητα από το είδος των επιχειρήσεων, πάντως, αποδεικνύεται ξανά ότι οι Ελληνες εθελοντές βρίσκονταν εκεί ακριβώς, στην καρδιά των γεγονότων και στα θέατρα της ανθρωποσφαγής. Αν κάποιος πολίτης αυτής της χώρας ήταν ύποπτος για την Αστυνομία ή θεωρούνταν ‘πρόσωπο ενδιαφέροντος’ για τον φόνο ενός μόνο ανθρώπου, τι θα περίμεναν οι πολίτες από τις αρχές αυτής της χώρας να κάνουν;;; Δεν θα έπρεπε έστω να τον καλέσουν για να δώσει μια κατάθεση;;; Το υπόλοιπο μέρος του συλλογισμού αυτού είναι προφανές, ειδικά όταν δεν αφορά έναν μόνο φόνο αλλά αυτό που ο ΟΗΕ χαρακτήρισε ‘γενοκτονία’ και 8.000 ανθρώπους.

## Ενας τουλάχιστον από τους εθελοντές που μπήκαν στη Σρεμπρένιτσα και διακρίνεται σε δεκάδες φωτογραφίες και στα βίντεο που παρουσιάσαμε προηγουμένως, εκείνος που χαρακτηρίστηκε ‘απόβρασμα σε στυλ Rambo’ από Ολλανδούς Κυανόκρανους στρατιώτες της UNPROFOR και από μέλη της οργάνωσης ‘Γιατροί Χωρίς Σύνορα’, ο Σπύρος Τζανόπουλος ήταν -ή μήπως είναι ακόμα;;;- αποδεδειγμένα στέλεχος της ναζιστικής οργάνωσης. Και δεν ήταν ο μόνος: Τουλάχιστον άλλα τέσσερα μέλη και στελέχη της ναζιστικής γκρούπας συμμετείχαν στην ΕΕΦ, ή έστω συμμετείχαν φανερά. Ηταν όχι μόνο απλά μέλη, αλλά και μεγαλοστελέχη και μέλη της Κεντρικής Επιτροπής της ναζιστικής γκρούπας, όπως έγραψε στο βιβλίο του ο υπαρχηγός της Χρυσής Αυγής. Αλλα μέλη του αποσπάσματος των επιχειρήσεων της Σρεμπρένιτσα εξέφρασαν δημόσια την ικανοποίησή τους για το γεγονός πως η Χρυσή Αυγή οικειοποιήθηκε τον αγώνα τους. Στο στρατόπεδο της ελληνικής militia, κύριο ανάγνωσμα ήταν η εφημερίδα, το περιοδικό και άλλα έντυπα της Χρυσής Αυγής. Σχεδόν όλοι οι συμμετέχοντες στο απόσπασμα εμφανίζονται σήμερα υποστηρικτές και κήρυκες των χρυσαυγίτικων ναζιστικών δοξασιών. Αλλα μέλη της ΕΕΦ, για τα οποία δεν γνωρίζουμε πότε ακριβώς έφυγαν από τη Βοσνία, αυτοδιαφημίζονταν σε εφημερίδες και κανάλια και καυχιούνταν για τις πράξεις τους ενάντια «σε υπανθρώπους Τούρκους και στον προαιώνιο εχθρό του Ελληνισμού Εβραίο». Ενας συγκεκριμένος εθελοντής, ο Απόστολος Μπέλμπας είναι σήμερα γραμματέας τοπικής οργάνωσης και ήταν υποψήφιος της Χρυσής Αυγής στις τελευταίες εκλογές. Παραλίγο να γινόταν βουλευτής. Να ελπίζουμε ότι θα μπει στη Βουλή τις επόμενες εκλογές, ώστε να μην μπορεί να τον πειράξει κανείς, ακόμα κι αν ήθελε;;;
Ο χρυσαυγιτισμός ήταν κυρίαρχος ανάμεσα στους εθελοντές. Θα κληθούν ποτέ όλοι αυτοί να καταθέσουν;;;

## Αφού, σύμφωνα με όλα τα στοιχεία, τεκμηριώνεται πως τις μέρες της σφαγής οι άνδρες της ΕΕΦ βρίσκονται, είτε όλοι μαζί (αφού η επιχείρηση απαιτούσε γενική κινητοποίηση όλων των μονάδων), είτε σε τμήματα, διμοιρίες ή αποσπάσματα, στις περιοχές όπου συνέβησαν τεκμηριωμένα δολοφονίες αμάχων και αιχμαλώτων (εκτός από το ποδοσφαιρικό γηπέδο στην περιοχή Nova Kasaba), και πιο συγκεκριμένα:
– είτε στη Βλασένιτσα (όπου ακόμα ανακαλύπτονται μαζικοί τάφοι και γίνονται μαζικές κηδείες, με τις τελευταίες δέκα μόλις τον περασμένο Απρίλιο, σκηνές από βίντεο με ρεπορτάζ, στο 01.10′) που ήταν ο γενέθλιος τόπος του Zβόνκο Μπάγιαγκιτς και η βάση-στρατόπεδο της ΕΕΦ,
– είτε στη Ζέπα, επίσης βάση της ΕΕΦ, δηλαδή τον άλλο μουσουλμανικό θύλακα που είχαν σκοπό να εξαφανίσουν οι Σέρβοι,
– είτε στο Zvornik που ήταν τα αρχηγεία του σώματος στρατού,
– είτε στις περιοχές από το Ποτοτσάρι (Potocari) μέχρι το Κόνγιεβιτς Πόλγιε (Konjevic Polje), όπου επίσης υπήρχαν στρατόπεδα συγκέντρωσης μελλοθανάτων και ήταν οι επόμενοι στόχοι των δολοφόνων του στρατού του Μλάντιτς μετά την κατάληψη της Σρεμπρένιτσα, και όπου επίσης επιβεβαιωμένα έλαβαν χώρα δολοφονίες αμάχων,
– είτε μέσα στη Σρεμπρένιτσα,
θα τους ρωτήσει κανείς επιτέλους τι συνέβη εκεί;;;
Καταγράφονται πολλές συναντήσεις του διοικητή τους Μπάγιαγκιτς με τους Κάρατζιτς, Μλάντιτς, Krstc, Popovic, Zivanovic, Pandurevic, Kovac, Salapura και άλλους υψηλόβαθμους αξιωματικούς (εκτός δηλαδή από τις ήδη τεκμηριωμένες από τις καταθέσεις στο ΔΠΔΧΓ). Οι Ελληνες εθελοντές συνόδευαν τον Μπάγιαγκιτς σε όλες αυτές τις συναντήσεις του;;;
Κι ακόμα:
Τι είδαν;;; Σε ποιες πράξεις συμμετείχαν;;; Ποια ήταν τα στρατιωτικά (και τα παραστρατιωτικά) τους καθήκοντα σε ολόκληρο εκείνο το διάστημα του Ιουλίου 1995;;; Ολόκληρη την κρίσιμη εβδομάδα, όταν κορυφώθηκε το μακελειό σε ολόκληρη την ευρύτερη περιοχή, οι εθελοντές και ο διοικητής τους Μπάγιαγκιτς βρίσκονταν συνεχώς στον δρόμο. Πότε με το ιδιωτικό αυτοκίνητο μάρκας Golf του Μπάγιαγκιτς, και πότε με το στρατιωτικό της μονάδας, που ήταν χρεωμένο στους τρεις σημαντικότερους αξιωματικούς του σώματος στρατού τους, περνούσαν συνεχώς, μέρα και νύχτα, από όλες τις περιοχές των εκτελέσεων και από όλους τους δρόμους που απόκλεισαν οι Σερβοβόσνιοι, δρόμοι που σύμφωνα με όλες τις μαρτυρίες ήταν γεμάτοι πτώματα, δεξιά κι αριστερά. Από τη Βλασένιτσα προς την Σρεμπρένιτσα, πέρασαν διαδοχικά από όλες τις περιοχές-σφαγεία, Milici, Nova Kasaba, Kravica, Bratunac, Potocari, αλλά και Zvornik, Ζέπα, Konjevic Polje, και μέχρι το Πάλε είχαν φτάσει (που βρίσκεται από την αντίθετη πλευρά, βεβαίως, κοιτώντας τον χάρτη με επίκεντρο την Βλασένιτσα). Συμμετείχαν σε ενέδρες;;; Είδαν εκτελέσεις;;; Βοήθησαν στην ‘εκκαθάριση του χώρου’, όπως επιβάλλει το πρωτόκολλο του σερβικού-πρώην γιουγκοσλαβικού στρατού;;; Βοήθησαν να ανοιχτεί κανένας μαζικός τάφος;;;

Ο διοικητής τους Μπάγιαγκιτς ήταν, μεταξύ άλλων αξιωματικών, υπεύθυνος βαθμοφόρος Εφοδιασμού-Μεταφορών και logistics, στα οποία συμπεριλαμβάνονταν και τα οχήματα με τα οποία μεταφέρονταν οι αιχμάλωτοι μελλοθάνατοι και υπεύθυνος κίνησης για τα εκσκαπτικά μηχανήματα που άνοιγαν τους λάκκους, μέσα στους οποίους πολλές φορές έριχναν και ζωντανούς ανθρώπους. Και η τακτοποίηση των χώρων ήταν υποχρέωση του σώματος στο οποίο η δική τους μονάδα ήταν χρεωμένη. Γύρω τους γίνονταν εκτελέσεις, έθαβαν αιχμαλώτους, μετέφεραν κόσμο σε χωράφια για να τους εξοντώσουν κ.ο.κ. κι αυτοί δεν συμμετείχαν πουθενά;;; Ειδικά όταν διαβάζουμε, και συνεπώς γνωρίζουμε (ήδη από το 2001 και τη δίκη Krstic) ότι ο μέραρχος τους αντιμετώπιζε πρόβλημα λειψανδρίας;;; Είναι πιθανό οι «15-20 στρατιώτες από το τάγμα logistics» του μικτού λόχου ενεδρών που αναφέρονται στις διαταγές να ήταν οι συγκεκριμένοι Ελληνες της ΕΕΦ;;;
Θα διερευνηθεί ποτέ αν οι Ελληνες στο πολεμικό ‘παλμαρέ’ τους είχαν ‘ηρωικές’ πολεμικές πράξεις, σύμφωνες μόνο με τα ήθη και έθιμα του πολέμου ή αν συμμετείχαν και σε διαφορετικού τύπου πολεμικές πράξεις, από εκείνες που ποτέ κανείς δεν θα τις χαρακτηρίσει ‘ηρωικές’;;;

Η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά, οι Λύκοι του Δρίνου και το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ στην Σρεμπρένιτσα

ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ του XYZ Contagion: Σκηνές από το Associated Press και το France 2 από τις επιχειρήσεις στην Σρεμπρένιτσα, 11 Ιουλίου 1995: Η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά, οι Λύκοι του Δρίνου και το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ σε ενέδρες, πυρπόληση σπιτιών, μεταφορά εξοπλισμού και άλλες επιχειρήσεις γύρω και μέσα στην Σρεμπρένιτσα. Στην επιχείρηση κατάληψης της Σρεμπρένιτσα, φτιάχτηκαν ειδικά και έκτακτα σώματα, αποκλειστικά για τις συγκεκριμένες επιχειρήσεις. Λ.χ. ο αντισυνταγματάρχης Παντούρεβιτς της Zvornik Brigade έφτιαξε ένα επίλεκτο σχηματισμό με το όνομα TG-1 (Tactical Group 1) και υπέδειξε για διοικητή τον λοχαγό Milan Jolovic (με το ψευδώνυμο Legenda), τον διοικητή των ‘Λύκων του Δρίνου’, ο οποίος διακρίνεται με τα γυαλιά ηλίου. Διακρίνονται, επίσης, τα μέλη της ΕΕΦ Τζανόπουλος, Σχιζάς, Φλορίν, Ζαβιτσάνος κά. στο στρατόπεδο, μαζί με τους ‘Λύκους τους Δρίνου’ να μεταφέρουν εξοπλισμό.

## Οι Ελληνες εθελοντές της ΕΕΦ βρίσκονταν πάντα πολύ κοντά και σε πολύ στενή σχέση με επίλεκτους παραστρατιωτικούς-μισθοφόρους του σερβοβοσνιακού στρατού [Σ.Σ.: Δεν λέμε «με σερβοβόσνιους παραστρατιωτικούς» διότι οι μισθοφόροι προέρχονταν από διάφορες εθνικότητες, εντός και εκτός της πρώην Γιουγκοσλαβίας]. Αναφέρθηκε στις δίκες της Χάγης και στις εκθέσεις που παρουσιάσαμε ότι μοιράζονταν στρατιωτικές εγκαταστάσεις και αξιωματικούς με το διαβόητο 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ των ψυχρών εκτελεστών Milorad ‘Miso’ Pelemis, Franc Kos και Stanko Kojic, καταδικασμένοι σε 40-43 χρόνια για εγκλήματα πολέμου και γενοκτονία. Εκπαιδεύονταν και στρατωνίζονταν στις ίδιες εγκαταστάσεις στη Vlasenica (σκηνές από βίντεο εδώ, με τον Μλάντιτς να επιθεωρεί το στρατόπεδο της Βλασένιτσα το 1995).

Εβγαζαν φωτογραφίες μαζί τους, υπάρχουν βίντεο με τον διοικητή της ΕΕΦ Μπάγιαγκιτς (ίσως και δύο Ελληνες) να παρίσταται σε βράβευση του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ, και είχαν θεαθεί μαζί από Κυανόκρανους και μέλη της οργάνωσης ‘Γιατροί Χωρίς Σύνορα’ να μπαίνουν μαζί θριαμβευτικά στη Σρεμπρένιτσα και να επιδίδονται σε καταστροφές μιναρέδων (όλοι μαζί) και σε ψυχρές δολοφονίες με μαχαίρια και όπλα (το 10ο Απόσπασμα), εκείνη τη μέρα. Δύο μέρες μετά, εθεάθησαν πάλι μαζί στο γήπεδο της Nova Kasaba την ώρα που οι Σέρβοι είχαν συγκεντρώσει εκεί αιχμάλωτους προς εκτέλεση.

Το πιο σημαντικό, στις επίσημες λίστες των 50 με 60 ελίτ δολοφόνων-μελών του αιμοσταγούς μισθοφορικού 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ (1.200 εκτελέσεις σε 5 ώρες, προς 5 μάρκα το κεφάλι, μόνον οι 4 απ’ αυτούς έφαγαν 142 χρόνια φυλακή για εγκλήματα πολέμου).υπήρχε και το όνομα Αγγελος Λάτσιος (πιθανόν του Παναγιώτη), όπως είδαμε προηγουμένως και όπως φαίνεται και στο οργανόγραμμα της διμοιρίας-συμμορίας, αλλά και εδώ.

Να σημειωθεί εδώ ότι ο συγκεκριμένος δεν εμφανίζεται μαζί με τους δέκα άλλους ενεργούς στη Σρεμπρένιτσα άνδρες της ΕΕΦ. Ο ίδιος λέει ότι εκείνο το διάστημα βρισκόταν ήδη στις τάξεις των μισθοφόρων δολοφόνων του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ. Υπόψη, η μονάδα αυτή δημιουργήθηκε το φθινόπωρο του 1994 και διαλύθηκε την άνοιξη του 1996, ενώ τα μέλη της ήταν αυστηρά επιλεγμένα και ποτέ δεν ξεπέρασαν τα 50 με 60, όλοι με ετήσια ή διετή συμβόλαια. Συνεπώς, θα πρέπει να διερευνηθεί σε ποιο χρονικό διάστημα ο Λάτσιος ήταν μέλος τους, αν θέλουμε να έχουμε μια ακριβή εικόνα.

Ο ίδιος, πάντως, έχει μιλήσει σε συνεντεύξεις, κι έχει πει πολλά κι ενδιαφέροντα: Οτι κυκλοφορούσε με πλαστή ταυτότητα με σερβικό ψεύτικο ονοματεπώνυμο, ότι είχε παντρευτεί μια κοπέλα απ’ τη Σερβία, με την οποία έκανε και παιδί, ότι έμεινε μετά τον πόλεμο στην Σερβία κι ότι έγινε για ένα διάστημα μισθοφόρος στην Αφρική, ότι βρισκόταν στο μισθολόγιο του Αρκάν σαν πορτιέρης στα μαγαζιά του, ότι είχε επαφές με τα κυκλώματα που φυλούσαν τον Μλάντιτς κι ότι συμμετείχε κι ο ίδιος στις ομάδες περιφρούρησής του, ότι γι’ αυτόν τον λόγο ανακρίθηκε και φυλακίστηκε δυο φορές, κι ότι τελικά απελάθηκε στην Ελλάδα. Για την Σρεμπρένιτσα, έχει δηλώσει ότι αυτός ήταν ο Ελληνας που πραγματικά μπήκε πρώτος στην πόλη με την μονάδα του, το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ, και πως οι άλλοι Ελληνες απλώς ακολούθησαν.

# Επίσης, πρέπει, κατά τη γνώμη μας, να διερευνηθεί και το όνομα του δεύτερου Ελληνα μισθοφόρου που κατατάχτηκε στο 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ. Ο Νέστορας Χρυσαΐτης ήταν επαγγελματίας μισθοφόρος που είχε πολεμήσει και στην Αφρική και κρυφός σκληρός εθνικιστής που δεν εκδηλωνόταν εύκολα. Μυστηριωδώς, κάποια στιγμή εξαφανίζεται απ’ το προσκήνιο. Κάποιος στο δικό του ύψος και με την δική του κορμοστασιά εμφανίζεται αργότερα σε υμνητικό βίντεο με στημένες σκηνές με τους άνδρες του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ. Δεν κατέστη δυνατό να διασταυρωθεί, όμως αν ήταν ο ίδιος. Δεν θα έπρεπε κάποιος επαγγελματίας λειτουργός της Δικαιοσύνης να αναζητήσει τα ίχνη του;;;

## Και με την ευκαιρία, μήπως, λοιπόν, ο ‘Grk’ (Ελληνας), αυτός που έβγαλε φωτογραφία με τον Stanko Kojic (το τεκμήριο με τον κωδικό O1-35, στη δίκη των Franc Kos, Stanko Kojic et al) είναι κάποιος γνωστός Ελληνας, από τους άνδρες της ΕΕΦ;;; Θα ήταν απίθανο να πρόκειται για κάποιον άλλο. Ηταν ο Αγγελος Λάτσιος;;;

## Η ωμή ομολογία υποδιοικητή και αρχιλοχία της ΕΕΦ πως «αφήναμε σε 13 λεπτά 300 νεκρούς» είναι μία περίεργη δήλωση, καθώς αποκλείεται να επιτευχθούν τέτοιοι αριθμοί σε κανονική μάχη. Μόνο κάτω από ειδικές συνθήκες επιτυγχάνονται τέτοια ‘επιτεύγματα’. Οφείλεται, άραγε, στο γεγονός πως συμμετείχαν σε τυφλές εκτελέσεις, με αυτόματα όπλα και ρίψη χειροβομβίδων, εγκλωβισμένων αιχμαλώτων που βρίσκονταν περιορισμένοι ασφυκτικά στις γνωστές μεγάλες αγροτικές αποθήκες που βρίσκονταν διάσπαρτες παντού στην γιουγκοσλαβική ύπαιθρο, τις μέρες του διαχωρισμού αντρών από τα γυναικόπαιδα, ακριβώς μετά την κατάληψη της πόλης, υπό την υψηλή εποπτεία, μάλιστα, του ίδιου του Μλάντιτς, όπως γράφουν οι εκθέσεις και όπως συνέβη στην αποθήκη της περιοχής Kravica, από την οποία υπάρχουν και βίντεο με τα πτώματα βουνό;;;

Πρέπει να λάβουμε υπόψη την εξής αλήθεια: Πριν τη Σρεμπρένιτσα οι Ελληνες εθελοντές ήταν απολύτως άκαπνοι και δεν είχαν συμμετοχή ποτέ σε μάχη ή άλλη επικίνδυνη ενέργεια («οι Σέρβοι διοικητές τους είχαν σαφή εντολή την οποία και τήρησαν κατά γράμμα, να μην συμμετέχουν οι Ελληνες εθελοντές, σε καμία επιθετική επιχείρηση»). Τα καθήκοντά τους ήταν καθήκοντα Ι4 και το πιο επικίνδυνο πράγμα που είχαν κάνει ήταν το να φυλάνε καμιά σκοπιά στα μετόπισθεν. Η μοναδική φορά που χρησιμοποίησαν πραγματικά πυρά και έκαναν τους καμπόσους, ήταν μόνο στην κατακτημένη Σρεμπρένιτσα, απέναντι σε αιχμαλώτους, σε άοπλους δεμένους κρατούμενους και πιθανόν σε πολίτες που προσπαθούσαν να διαφύγουν. Αυτό άλλωστε ταιριάζει απόλυτα και με την χρυσαυγίτικη νοοτροπία του θρασύδειλου τραμπούκου, που κάνει τον καμπόσο μόνο είναι είκοσι εναντίον ενός και μόνο όταν βρίσκουν τον αντίπαλο με δεμένα τα χέρια.
Στις σκηνές από τα βίντεο με τους Σέρβους παραστρατιωτικούς εμφανίζονται σαν μεγάλοι και έμπειροι πολεμιστές: Κορδέλες στυλ Rambo στα μαλλιά, οπλίζουν τα όπλα μπροστά στην κάμερα με τα γάντια με τα κομμένα δάχτυλα, καπνίζουν το τελευταίο τσιγάρο και ξεκινάνε με αποφασιστικό βήμα προς τα σημεία των ενεδρών. Διόλου απίθανο να σκέφτονταν «ήρθε η ώρα μας να παίξουμε πραγματικό πόλεμο». Σε ακίνητους στόχους, βέβαια, με δεμένα τα χέρια στην πλάτη.
Αποκαλύψεις τύπου «Η πρώτη φορά που σκότωσα Μουσουλμάνους, τρεις, ήταν σε ενέδρα» από τον Βασιλειάδη και «Νιώθαμε ικανοποιημένοι όταν σκοτώναμε Μουσουλμάνους, αφήναμε σε 13 λεπτά 300 νεκρούς» από τον Ζαβιτσάνο απλά επιβεβαιώνουν την παραπάνω αλήθεια.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω, μήπως μιλάμε για τον ορισμό των ‘εγκλημάτων πολέμου και της παραβίασης των νόμων και των ηθών της εμπόλεμης κατάστασης‘;;;

## Υπήρχαν χρηματοδότες αυτής της ιστορίας, και αν ναι, τότε ποιοι ήταν αυτοί και ποια τα κίνητρά τους;;; Οπως, σημειώσαμε προηγουμένως, τουλάχιστον τέσσερις διαφορετικές ‘πηγές’ με τις οποίες οι επίδοξοι εθελοντές έρχονταν σε επαφή για να διεκπεραιωθούν στη Βοσνία έχουν καταγραφεί στα σχετικά ρεπορτάζ. Σε ένα ρεπορτάζ εφημερίδας (Εθνος 20/08/1995), σε ένα ρεπορτάζ περιοδικού (Ταχυδρόμος 13/11/2004) και σε μία τηλεοπτική εκπομπή, αναφέρεται ρητώς ότι τα εισιτήρια για το Βελιγράδι ήταν δωρεάν, από ιδιωτική αεροπορική εταιρεία, ενώ τα οχήματα για τη μεταφορά των εθελοντών από το Βελιγράδι προς τη Βλασένιτσα ήταν προσφορά του Μπάγιαγκιτς. Υπήρχαν κι άλλοι χορηγοί;;;

## Στην αρχή του κειμένου μας, περιγράψαμε τη διαδικασία και τις σερβικές και σερβοβοσνιακές υπηρεσίες από τις οποίες έπρεπε να περάσουν οι Ελληνες εθελοντές για να φτάσουν στο μέτωπο. Τόσο για την στρατολόγηση, όσο -κυρίως- για τις πράξεις των ανδρών της ΕΕΦ τις ημέρες της ανθρωποσφαγής, είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι υπάρχουν σχετικά έγγραφα στα αρχεία AIIZ (Archives of the Institute for Research of Crimes Against Humanity and International Law) στο Σαράγεβο.
Για αρχή, εμείς θα δώσουμε τα στοιχεία από τέσσερις πολύ σημαντικούς φακέλους, με αρκετά απόρρητα έγγραφα:

– Φάκελος No. 2-3070, Army of the Republic of Bosnia and Herzegovina, Command of the 2nd Corps, RRPSt ‘OKRESANICA’, strictly confidential, no. 06/7795, July 7, 1995 – to the Intelligence Body of the 2nd Corps, RI Daily Report, σ. 59;
– Φάκελος No. 2-3071, Army of the Republic of Bosnia and Herzegovina, VJ 5022/5, strictly confidential, no. 05/1107, KONJUH, July 11, 1995, Report
– Φάκελος No. 2-3072, Army of the Republic of Bosnia and Herzegovina, Command of the 2nd Corps, RRPSt ‘OKRESANICA’, strictly confidential, no. 09/11795, July 11, 1995 – to the Intelligence Body of the 2nd Corps, RI Daily Report.
– Φάκελος No. 5342, Record, Supplemented Testimony by Dj. Dj.

## Υπάρχουν διαταγές του σερβοβοσνιακού στρατού, που να αφορούν την ελληνική μονάδα ΕΕΦ που ως γνωστόν ήταν τμήμα του Σώματος Στρατού Ντρίνα;;; Είναι αδύνατον να μην υπάρχουν. Στο στρατό τα πάντα καταγράφονται, οι μετακινήσεις μονάδων, τμημάτων και στρατιωτών, οι κινήσεις οχημάτων, η κατανάλωση και της παραμικρής προμήθειας ή αναλώσιμου, και φυσικά οι διαταγές κίνησης και οι διαταγές εκτέλεσης αποστολών και καθηκόντων. Σίγουρα θα υπάρχει Ημερολόγιο Μονάδας, αρχείο με τις ημερήσιες διαταγές, πρωτόκολλο με εισερχόμενα-εξερχόμενα έγγραφα κ.ο.κ., όλα αυτά που θα μπορούσαν να ρίξουν φως στην δραστηριότητα της ΕΕΦ σε εκείνο το διάστημα. Αυτό αποδεικνύεται από την επόμενη φωτοτυπία εγγράφου της ΕΕΦ, με υπογραφή Μήτκου, λογότυπο επάνω αριστερά και σφραγίδα της ΕΕΦ. Θα αναζητηθούν ποτέ οι διαταγές αυτές από τις αρχές της χώρας μας και θα ζητηθεί βοήθεια από τις αρχές της Republika Srpska;;;

Ενα έγγραφο από το αρχείο της ΕΕΦ. Μπορεί να είναι χειρόγραφο (και που να βρει κανείς ελληνική γραφομηχανή στην εμπόλεμη πρώην Γιουγκοσλαβία), όμως διακρίνονται καθαρά και το λογότυπο της ΕΕΦ στο χαρτί που χρησιμοποιούσαν για την έκδοση εγγράφων, αλλά και η ειδική σφραγίδα της ΕΕΦ και η υπογραφή του διοικητή Μήτκου. — Ενα **έγγραφο** από το αρχείο της ΕΕΦ. Μπορεί να είναι χειρόγραφο (και που να βρει κανείς ελληνική γραφομηχανή στην εμπόλεμη πρώην Γιουγκοσλαβία), όμως διακρίνονται καθαρά **και το λογότυπο της ΕΕΦ** στο χαρτί που χρησιμοποιούσαν για την έκδοση εγγράφων, αλλά και η **ειδική σφραγίδα της ΕΕΦ** και η **υπογραφή του διοικητή Μήτκου**.

Μια απαραίτητη διόρθωση: Είπαμε προηγουμένως «στον στρατό τα πάντα καταγράφονται». Με την εξαίρεση του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ, στο οποίο, λόγω των ‘μαύρων επιχειρήσεων’ που διεξήγαγε, οι διαταγές δίνονταν κυρίως προφορικά.

## Υπάρχουν 7+1 πολύ σημαντικά στοιχεία σχετικά με το θέμα της καταστροφής του μιναρέ (ή των δύο μιναρέδων, κατά τον Δικαστή του ΔΠΔΧΓ) του τζαμιού της Σρεμπρένιτσα και την ύψωση των ελληνικών σημαιών στα ερείπια της Σρεμπρένιτσα, την πρώτη μέρα της κατάληψης της πόλης:

Πρώτα, η υποκλαπείσα συνομιλία μεταξύ Μλάντιτς και αξιωματικών στην οποία διατάζει να υψωθεί η ελληνική σημαία και να γίνει τηλεοπτική λήψη του γεγονότος απ’ τις κάμερες («For marketing, let them Greeks, let them raise the flag. Listen, go find where the Greeks are, on which line, let the flag fly. Let the Greek flag be raised, and he who ends up filming up there should film that too»).

Δεύτερο τεκμήριο, η υποκλαπείσα συνομιλία μεταξύ του στρατηγού Milan Gvero και του Κάρατζιτς, όταν ο πρώτος έδινε αναφορά για τις εξελίξεις και ενημέρωνε ότι ο μιναρές του τζαμιού έχει καταστραφεί.

«At 16.55 hours the ABiH in Tuzla intercepted a message from the VRS: the Serbian flag had
been raised over the destroyed Orthodox Church of Srebrenica. Shortly before that, Gvero had let
Karadzic know by phone that the flag had been raised over the Orthodox Church, and that the spire of
the tower had disappeared. Another message made mention of the suggestion that the Greek
mercenaries that fought for the VRS had to hoist their flag too, and that this had to be recorded on
video ‘for marketing purposes’. The enclave had definitely fallen into the hands of the Bosnian Serbs.
– Πηγή: Netherlands Institute for War Documentation NIOD (JCH Blom, P. Romijn, N. Bajalica, G. Duijzings, T. Frankfort, BGJ de Graaff, AE. Kersten, PCM Koedijk, DCL Schoonoord, R. van Uye, C. Wiebes), Srebrenica: een ‘veilig’ gebied, Reconstructie, achtergronden, gevolgen en analyses van de val van een Safe Area (στα ολλανδικά), Amsterdam, 2002, σ. 2246

Τρίτη υποκλαπείσα συνομιλία, όταν ο Milan Jolovic (Legenda), διοικητής της μονάδας ‘Λύκοι του Δρίνου’ (‘Drina Wolves’), πληροφορεί τον Μλάντιτς ότι η δουλειά έγινε και η σημαία ανέβηκε στην ορθόδοξη εκκλησία της πόλης («On 11th July 1995 at 15.40 from Srebrenica Mladic was contacted first by Milan Jolovic (Legenda), the commander of the ‘Wolves from Drina’, and reported that they had taken Srebrenica and that the Greek volunteers placed the Greek flag on an Orthodox church in Srebrenica»).

Τέταρτη απόδειξη η μαρτυρία του Ελληνα υποδιοικητή της ΕΕΦ Τρύφωνα Βασιλειάδη και του αρχιλοχία Δημήτρη Ζαβιτσάνου, στο περιοδικό Ταχυδρόμος, για την ημέρα της κατάληψης της Σρεμπρένιτσα, στην οποία, αφού εκφράσουν δημόσια «την ικανοποίησή τους που η Χρυσή Αυγή οικειοποιήθηκε την προσπάθειά τους», θα ομολογήσουν τι ακριβώς έκαναν την μέρα της κατάληψης της πόλης. Σημειώνει ο Βασιλειάδης και υπογραμμίζει μαζί του ο Ζαβιτσάνος:

«Ημουν ο επικεφαλής του ελληνικού σώματος και από τους πρώτους που μπήκαν στην πόλη. Οι Ελληνες εθελοντές ήταν στην εμπροσθοφυλακή της επίθεσης εκείνη τη μέρα. Μαζί με Σέρβους ρίξαμε τον μιναρέ από το τζαμί της Σρεμπρένιτσα, πυροβολώντας με τα πολυβόλα μας»

Πέμπτο στοιχείο: Οι λόγοι του στρατηγού Milenko Zivanovic και του διοικητή της ΕΕΦ Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς, στο επινίκιο γεύμα -προς τιμήν και με την παρουσία των Ελλήνων εθελοντών-, αμέσως μετά την πτώση της Σρεμπρένιτσα, στο σπίτι του Μπάγιαγκιτς στη Βλασένιτσα, στην μεγάλη σερβική γιορτή των πολιούχων της Βλασένιτσα Πέτρου και Παύλου στις 12/07/1995, όταν γελάνε όλοι μαζί στο σημείο που ακούνε τον στρατηγό Milenko Zivanovic να λέει ιστορίες για το πως «καθάρισαν και τελείωσαν το τζαμί των Τούρκων στη Σρεμπρένιτσα» και χειροκροτούν εκστασιασμένοι όταν ο στρατηγός αναλύει το θέμα: «Αφού καθαρίσαμε χτες βράδυ τη Σρεμπρένιτσα και εξαφανίσαμε κάθε ίχνος μουσουλμανικής ζωής, πρέπει να κάνουμε το ίδιο στη συνέχεια και στις άλλες μουσουλμανικές περιοχές». Οι στιχομυθίες αυτές αποτέλεσαν και αντικείμενο πιεστικής ανάκρισης στον Μπάγιαγκιτς, όταν κατέθετε στο ΔΠΔΧΓ, όπως είδαμε προηγουμένως.

Εκτο στοιχείο: Κάποιος Ελληνες εθελοντής της ΕΕΦ, αμέσως μετά την κατάληψη της πόλης, είχε δώσει με τρεμάμενη φωνή, τηλεφωνική συνέντευξη στο κανάλι Mega της ελληνικής τηλεόρασης, σύμφωνα με το βιβλίο του Τάκη Μίχα (σ. 17 της αγγλικής έκδοσης). Η συνέντευξη αυτή έχει καταγραφεί και τεκμηριωθεί και από Βόσνιους ερευνητές (σκηνές από βίντεο εδώ, στο 04.49′).

Μεταφράζουμε:

«Την ίδια μέρα, ένας Ελληνας εθελοντής έδωσε τηλεφωνική συνέντευξη σε ελληνικό τηλεοπτικό σταθμό, λέγοντας:
– ‘Οταν σταμάτησαν οι βομβαρδισμοί [Σ.Σ.: στη Σρεμπρένιτσα, την 11η Ιουλίου 1995], μπήκαμε μέσα και καθαρίσαμε το μέρος‘.

After Srebrenica was seized, the Greek national television made a phone interview with one Greek soldier, who said:
– ‘After the artillery stopped its bombardment we moved in and ‘cleaned up’ the place!!!‘».
– Πηγή: Avdo Huseinovic, Unknown details about criminals: Greek volunteers in Bosnia and Herzegovina and their commander Antonis, Ιστολόγιο Unique Bosnia and Herzegovina, 15/01/2012
http://haler.blogger.ba/arhiva/2012/01/15/3087015

Εβδομο στοιχείο: Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, «οι άνδρες της συμμορίας-διμοιρίας Bijeljina του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ ήταν οι πρώτοι που μπήκαν στη Σρεμπρένιτσα και εκείνοι που κατέστρεψαν το μουσουλμανικό τζαμί της πόλης με τον μιναρέ του, μαζί με Ελληνες εθελοντές». Η φωτογραφία του διμοιρίτη Stanko Kojic με έναν Grk (Ελληνας), δηλαδή το τεκμήριο με τον κωδικό O1-35, στη δίκη των Franc Kos, Stanko Kojic et al, δείχνει τη στενή συνεργασία ΕΕΦ και 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ. Γνωρίζουμε ότι την ευθύνη για την καταστροφή του μιναρέ και του τζαμιού της Σρεμπρένιτσα την ‘διεκδικούν’ τόσο το 10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ όσο και οι άνδρες της ΕΕΦ. Μήπως ήταν μαζί και σε αυτή την ενέργεια;;;

Συζητάμε για το ‘Ποιοι ακριβώς ήταν’ και τι έχουν να πουν για να δικαιολογήσουν αυτή την εγκληματική τους ενέργεια.

Ιούλιος 2002. Ο μιναρές στο τζαμί της Σρεμπρένιτσα στέκει με τις σκαλωσιές, περιμένοντας να αποκατασταθεί, μετά την καταστροφή του από Σέρβους και Ελληνες παραστρατιωτικούς τον Ιούλιο του 1995. Αυτά είναι τα αποτελέσματα από το φυλετικό και το θρησκευτικό μίσος. Οι ίδιοι κόμπαζαν στις εφημερίδες για αυτό το θεάρεστο έργο τους.

Τέλος τα απόρρητα έγγραφα-αναφορές του σερβοβοσνιακού στρατού που φυλάσσονται στους φακέλους 2-3070, 2-3071 και 2-3072, στα αρχεία του Institute for Research of Crimes Against Humanity and International Law στο Σαράγεβο αποδεικνύουν ότι είχε ληφθεί ειδική μέριμνα για την υλοποίηση της προπαγανδιστικής ιδέας της ύψωσης των ελληνικών σημαιών στα ερείπια της Σρεμπρένιτσα και ενδεχομένως να μπορέσουν να ρίξουν φως και σε άλλες κρυφές πτυχές της ‘ελληνικής’ δραστηριότητας στον αισχρό πόλεμο.

## Θα έλθουν οι ελληνικές αρχές σε επαφή με τις αρχές της Βοσνίας ή/και της Republika Srpska ή/και με τον δικηγόρο και συγγραφέα Aziz Tafro για να διερευνηθεί αν αληθεύουν οι πληροφορίες που θέλουν κάποιους εθελοντές να έχουν παραμείνει στην Σερβοβοσνιακή Δημοκρατία, να έχουν πάρει την υπηκοότητα της χώρας και να απολαμβάνουν συντάξεις και επιδόματα;;; Ενα απόρρητο έγγραφο που ήρθε στη δημοσιότητα κατά τη διάρκεια της εκδίκασης της υπόθεσης του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ, αποδεικνύει ότι πολύ νωρίς, ήδη από τα τέλη 1995 ή αρχές 1996, ο επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών του στρατού της Σερβοβοσνιακής Δημοκρατίας Petar Salapura ζητούσε επιτακτικά από τον υπουργό Εσωτερικών (MUP) της Republika Srpska να μεριμνήσει ώστε να εκδοθούν πλαστές ταυτότητες για τους αλλοεθνείς που ήταν μέλη του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ ή για όσους καταζητούνταν, ώστε να φυγαδευτούν στην Σερβία.

Request to issue falsified personal identification documents to eight members of the 10th Sabotage Detachment
On 16 January 1996 Petar Salapura sent a telegram to the Ministry of the Interior (MUP) of Republika Srpska directly asking them to issue personal identification documents to eight members of the 10th Sabotage Detachment so that they could escape to Serbia:
«Considering that we have a group of members in the 10 Sabotage Detachment who are foreign citizens or are on the list of individuals who have been indicted by the Hague Tribunal, we ask that you order the Bijeljina MUP to issue personal IDs with Serbian first and last names to these individuals, or with different first and last names for Serbian nationals. There are 8 (eight) such individuals».

Οι αλλοεθνείς που υπηρετούσαν στο Απόσπασμα δεν ήταν και τόσοι πολλοί. Εύκολα μπορεί κανείς να βρει όλα τα ονόματά τους.

Σελίδες 21 και 57 της σερβικής έκδοσης ή σελίδες 25 και 64 της αγγλικής έκδοσης. Από την έκθεση της οργάνωσης Humanitarian Law Center, με τίτλο 'Dossier The 10th Sabotage Detachment of the Main Staff of the Army of Republika Srpska', έκδοση Humanitarian Law Center, Αύγουστος 2011. Ο επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών του στρατού της Σερβοβοσνιακής Δημοκρατίας Petar Salapura ζητούσε επιτακτικά από τον υπουργό Εσωτερικών (MUP) της Republika Srpska να μεριμνήσει ώστε να εκδοθούν πλαστές ταυτότητες για τους αλλοεθνείς που ήταν μέλη του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ ή για όσους καταζητούνταν, ώστε να φυγαδευτούν στην Σερβία. — Σελίδες 21 και 57 της σερβικής έκδοσης ή σελίδες 25 και 64 της αγγλικής έκδοσης. Από την έκθεση της οργάνωσης **Humanitarian Law Center**, με τίτλο ‘Dossier The 10th Sabotage Detachment of the Main Staff of the Army of Republika Srpska’, έκδοση Humanitarian Law Center, Αύγουστος 2011. Ο επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών του στρατού της Σερβοβοσνιακής Δημοκρατίας **Petar Salapura** ζητούσε επιτακτικά από τον **υπουργό Εσωτερικών (MUP) της Republika Srpska** να μεριμνήσει ώστε να εκδοθούν **πλαστές ταυτότητες** για τους αλλοεθνείς που ήταν μέλη του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ ή για όσους καταζητούνταν, ώστε να φυγαδευτούν στην Σερβία.

## Οι λογαριασμοί του Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς πάγωσαν από τις αμερικανικές αρχές τουλάχιστον από το 2003 («persons whose assets are blocked and banned from entering the United States») και το όνομά του, μαζί με όλα τα στοιχεία ταυτότητας, φιγουράρει από τότε και για πολλά ακόμη χρόνια μετά στις σχετικές αμερικανικές λίστες («Alphabetical Listing of Blocked Persons, Specially Designated Nationals, Specially Designated Terrorists, Specially Designated Global Terrorists, Foreign Terrorist Organizations, and Specially Designated Narcotics Traffickers») των αρμόδιων οργανισμών των ΗΠΑ (US Department of the Treasury, Office of Foreign Assets Control), και μάλιστα είναι μόλις το δεύτερο στη λίστα μετά την οικογένεια Κάρατζιτς, ενώ ο ‘φιλέλλην’ βρίσκεται υπό στενή διερεύνηση από το FBI και άλλες αμερικανικές και ευρωπαϊκές αρχές, ακόμα και για πώληση όπλων στους Μουσουλμάνους την ίδια ώρα που χρηματοδοτούσε τους εθνικιστές Σέρβους.
Συνέβη το ίδιο με τις ελληνικές αρχές, κι αν όχι, για ποιο λόγο;;; Ολοι γνωρίζουν ότι οι οικογένειες Μιλόσεβιτς και άλλων Γιουγκοσλάβων μαφιόζων, πολιτικών και πολιτικών-μαφιόζων είχαν τους λογαριασμούς τους και τα περιουσιακά τους στοιχεία σε τράπεζες και offshore εταιρείες με έδρα την Ελλάδα και την Κύπρο. Υπήρχαν, επίσης, 20.000 παράκτιες εταιρείες με σερβική (φανερή ή κρυφή) μετοχική σύνθεση, offshore τράπεζες ΙΧ, προφανώς γι’ αυτές τις δουλειές, και πολλές εταιρείες που ανήκαν απευθείας στους φιλέλληνες Μιλόσεβιτς με αρχαιοελληνικά ονόματα όπως ‘Marathon-Κάτι’. Είναι μνημειώδεις εκείνες οι καταθέσεις, πως ένας έμπιστος του Μιλόσεβιτς πήγαινε με αεροπλάνο κάθε λίγες μέρες στην Κύπρο, με τσάντες και βαλίτσες φορτωμένες σκληρό συνάλλαγμα από τα ταμεία του κράτους, και πως οι μυστικές υπηρεσίες και άλλοι επίσημοι θεσμοί της Κυπριακής Δημοκρατίας τον παραλάμβαναν από το αεροδρόμιο, τον πήγαιναν στις θυρίδες, ανεξαρτήτως ώρας και ωραρίου, και τον ξαναπήγαιναν στην VIP αίθουσα. Συνεπώς, διόλου απίθανο και οι μικρότεροι παίκτες του γιουγκοσλαβικού δράματος να έκαναν ακριβώς το ίδιο, αξιοποιώντας στο έπακρο την «πατροπαράδοτη ελληνοσερβική φιλία αιώνων», Ορθοδοξία, αντιμουσουλμανισμός, αντιιμπεριαλισμός, αντιευρωπαϊσμός και άλλα ωραία και προσοδοφόρα.
Θα διερευνηθεί αν ο Μπάγιαγκιτς, που έχει στήσει και πάλι μια μικρή αυτοκρατορία μαφιόζικου εγκλήματος στη γενέτειρά του Βλασένιτσα, είχε (ή έχει ακόμα) οικονομική-μαφιόζικη δραστηριότητα στην Ελλάδα ή στην Κύπρο;;; Που διατηρεί τα περιουσιακά του στοιχεία, τώρα που το FBI τον έχει στο μικροσκόπιο, αν όχι στις δύο αυτές φιλικότατες χώρες;;;

## Θα γίνουν γνωστές οι διαδικασίες σύμφωνα με τις οποίες ορισμένους από αυτούς τους εθελοντές της ΕΕΦ προσελήφθησαν σε δήμους, όλως τυχαίως μερικοί εκ των οποίων είχαν πρωτοστατήσει τότε στις αποστολές ‘ανθρωπιστικής βοήθειας’, λ.χ. Σκύδρα και Καλαμαριά;;;

## Τι ακριβώς δείχνει το βίντεο που έδειξαν στον Zβόνκο Μπάγιαγκιτς, κατά την κατάθεσή του στη δίκη Κάρατζιτς, με τη συνάντηση Μλάντιτς, Μπάγιαγκιτς, του επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών του στρατού της Σερβοβοσνιακής Δημοκρατίας Petar Salapura κά, την ημέρα που ο Μπάγιαγκιτς βρέθηκε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Σρεμπρένιτσα και στο ποδοσφαιρικό γήπεδο της Nova Kasaba, συνοδευόμενος από δύο γκρουπ Ελλήνων εθελοντών ή από δύο Ελληνες εθελοντές, όπως γράφεται απολύτως καθαρά στα πρακτικά της 10/07/2013;;;

«Second, on his arrival in Srebrenica that same day Bajagic met with Ratko Mladic, the VRS Main Staff commander, and Petar Salapura, the intelligence officer in the VRS Main Staff. That could be seen in the video recording shown in court».
– Πηγή: SENSE Agency, What ‘God-fearing’ President Karadzic knew about Srebrenica, (Κατάθεση Zβόνκο Μπάγιαγκιτς υπέρ Κάρατζιτς, και για τις κινήσεις του, αυτού και των συνοδών του, στις 14/07/1995: «Πήγα από περιέργεια»), 10/07/2013

## Πάρα πολλοί εθελοντές έχουν συλληφθεί για σημαντικές παράνομες πράξεις, από ολόκληρο το φάσμα και την ποικιλία κακουργημάτων του Ποινικού Κώδικα, έπειτα από τον επαναπατρισμό τους. Θα διερευνηθούν αυτές οι συλλήψεις των πρώην εθελοντών, όπου δίπλα τους σχεδόν πάντα, είχαν συνεργάτες Σέρβους, άλλοτε πρωτοπαλίκαρα από την συμμορία του Αρκάν, άλλοτε από την σερβική μαφία, άλλοτε από άλλα ύποπτα κυκλώματα και οργανωμένες εγκληματικές ομάδες;;; Εχει γραφτεί, επίσης, ότι επί 20 χρόνια τώρα, καυχιούνται και επιδεικνύονται, διοργανώνουν ακόμη και πάρτι με όπλα και κομπορρημονούν για ορισμένες από τις πράξεις τους την περίοδο που βρίσκονταν στη Βοσνία, και ότι το εμπόριο όπλων και άλλων παράνομων υλικών γίνεται από τις περιοχές που υπηρετούσαν και από τη γενέτειρα του warlord μαφιόζου νονού Σερβοβόσνιου εγκληματία πολέμου διοικητή τους. Δεν μπορεί να είναι τυχαίο αυτό.
Για να το πούμε απλά, πήγαιναν δήθεν για εξαγωγή ‘πατριωτισμού’ και ‘ιδεωδών’, και έφτασαν να κάνουν εισαγωγή μαφίας. Απόκτησαν εκεί την τεχνογνωσία που χρειάζονται οι κακοποιοί υψηλού επιπέδου, και ήλθαν πίσω να την εφαρμόσουν στην πράξη;;; Και η τεχνογνωσία, σε τέτοιες δουλειές, είναι κάτι πολύ σημαντικό -και προσοδοφόρο. Αλλο να διαπρέπει κανείς στο λαθρεμπόριο σε μικρό κύκλο, π.χ. στα όρια της συμμορίας του, κι άλλο σε λαθρεμπόριο πανεθνικού επιπέδου, όπως γινόταν σε ολόκληρη την πρώην Γιουγκοσλαβία τη δεκαετία του 1990, με προεξάρχοντα τον άμεσα ιεραρχικά ανώτερο και υπεύθυνο Σερβοβόσνιο διοικητή της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς ΕΕΦ, Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς.

Σε αυτό το σημείο, ας θυμηθούμε τι προέλευσης ήταν τα όπλα με τα οποία συλλαμβάνονταν και για τα οποία κατηγορήθηκαν (και κατηγορούνται ξανά) τα μεγαλοστελέχη της ναζιστικής οργάνωσης: Σε δύο τουλάχιστον συλλήψεις του Λαγού, λόγω οπλοκατοχής, τα όπλα προέρχονταν από τη Γιουγκοσλαβία. Στην πρώτη, τον Ιούλιο του 2002, στον Πειραιά, το όπλο διαπιστώθηκε ότι είχε χρησιμοποιηθεί στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, και στην δεύτερη, όταν καταδικάστηκε με την 8523/2011 απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς για παράνομη κατοχή πυροβόλου όπλου μάρκας Glock με γεμιστήρα και 12 φυσίγγια, το όπλο «ενφαινόταν απωλεσθέν στη Γιουγκοσλαβία από το 2005». Επίσης, πιστόλια μάρκας Zastava ή γενικότερα γιουγκοσλαβικής προέλευσης ήταν και τα ευρήματα σε πολλές άλλες περιπτώσεις που συμπεριλαμβάνονται στη δικογραφία της Χρυσής Αυγής, σε πάνω από 30 υποθέσεις με όπλα.

Πηγές και σχετικά κείμενα:
– Ιστότοπος JailGoldenDawn, Πρωτοβουλία Δικηγόρων για την Πολιτική Αγωγή του Αντιφασιστικού Κινήματος, ‘Τα οπλοστάσια της Χρυσής Αυγής’ (Περιγραφή 28 υποθέσεων με όπλα και εμπλοκή μελών της Χρυσής Αυγής), 06/12/2013
– Νίκος Χασαπόπουλος, ‘Ψάχνουν όπλα και offshore της Χρυσής Αυγής, Η καραμπίνα του Ηλία Κασιδιάρη, τα πιστόλια του Νίκου Μιχαλολιάκου και τα «μυστικά» της Ελένης Ζαρούλια, Ελεγκτές του ΣΔΟΕ ερευνούν δύο offshore εταιρείες στην Κύπρο που φαίνεται να ανήκουν σε στέλεχος της Χρυσής Αυγής και τους τραπεζικούς λογαριασμούς του προφυλακισμένου Ιωάννη Λαγού, όπου έχουν εντοπιστεί 150.000 ευρώ’, εφημερίδα Βήμα, 30/03/2014
http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=581774
– Ιστολόγιο XYZ Contagion, Εννιά συν μία σκηνές από την ιστορία της ελληνικής ακροδεξιάς που ρίχνουν φως στην άγνωστη Χρυσή Αυγή, σ. 128, το οποίο έχει εξαντληθεί στην έντυπη μορφή του, αλλά κατεβαίνει δωρεάν σε μορφή e-book σε αυτό το λινκ:
https://xyzcontagion.wordpress.com/2014/11/01/e-book-of-9-1-scenes-bibliography/
Βρίσκεται και στο άρθρο με τίτλο ‘Σκηνή Δέκατη και Τελική #10 – Αυλαία: Ας συνοψίσουμε (Το παζλ συμπληρώνεται;;;) + Αντί επιλόγου + Υστερόγραφο: Η ομολογία για την μεταμφίεση, τη διπλή γλώσσα και το κρυφτούλι με την πραγματική τους ταυτότητα‘

## Οι Ελληνες εθελοντές της ΕΕΦ έχουν επαφές με τον αμέσως ανώτερο στην ιεραρχία διοικητή τους Zβόνκο Μπάγιαγκιτς όλα αυτά τα χρόνια;;; Εχουν επαφές με τον ανώτατο στην ιεραρχία διοικητή τους Βίνκο Παντούρεβιτς, καταδικασμένο από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για εγκλήματα πολέμου και γενοκτονία, πριν ή όσο αυτός είναι στη φυλακή ή με άλλους πρώην ή νυν αξιωματικούς του σερβοβοσνιακού στρατού;;; Είναι γνωστό ότι οι Ελληνες εθελοντές, από τότε, 20 χρόνια τώρα, επισκέπτονται πολύ συχνά την Σερβία και την σερβική Βοσνία. Εχουν αναπτύξει δεσμούς εκεί, και ξαναγυρνάνε στα μέρη που πέρασαν την ‘εθελοντική θητεία τους’, κυρίως στο Σαράγεβο και στην περιοχή της Βλασένιτσα, όπου συναντιούνται και με στενούς συγγενείς του Μλάντιτς, όσο αυτός κρυβόταν (σκηνές με σχετική διήγηση εδώ, στο 59.36′).

Δεν είναι μόνο οι ποινικές υποθέσεις οι οποίες έχουν δει το φως της δημοσιότητας όλα αυτά τα χρόνια. Οπωσδήποτε, και με την ανάπτυξη του διαδικτύου, που εκείνη την εποχή δεν υπήρχε, εξακολουθούν να διατηρούν έστω και ψηφιακές σχέσεις με τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάστηκαν τότε, και απ’ ό,τι φαίνεται στα κοινωνικά δίκτυα, καυχιούνται και κομπάζουν για τη δράση τους εκεί. Οι εκεί ομοϊδεάτες τους δεν κρύβουν λόγια όταν η συζήτηση έρχεται στο ζήτημα ‘Χρυσή Αυγή’ και ‘Ελληνική Εθελοντική Φρουρά’, παράδειγμα εδώ.
http://borba14.blogspot.gr/2012/07/blog-post_23.html
Είναι, λοιπόν, δυνατόν Ελληνες εθελοντές οπαδοί της Χρυσής Αυγής από την Καλαμάτα με ψευδώνυμα που περιέχουν ‘λύκους’, ‘τίγρεις’ και ‘Ζβόρνικ’ να συμμετέχουν σε ‘σεμινάρια’ βαρέων όπλων με πραγματικά πυρά από ‘βετεράνους’, στη Βλασένιτσα;;;

## Ποιος ήταν ο Ελληνας ύποπτος («greek suspect») για τον οποίο κάλεσαν τον Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς να καταθέσει το 2009, όταν διεξαγόταν η δίκη των Vujadin Popovic, Vinko Pandurevic, Drago Nikolic, Milan Gvero, Ljubisa Beara et al, γνωστή σαν «δίκη των 7 της Σρεμπρένιτσα»;;;

Ο Μπάγιαγκιτς είχε απαντήσει πως «δεν είναι σε θέση να πει οτιδήποτε γι’ αυτόν τον Ελληνα ύποπτο», τον ξέρει δηλαδή, αλλά «δεν ξέρει τι έγκλημα μπορεί να είχε κάνει, εκτός από το να φέρει στους Σέρβους ανθρωπιστική βοήθεια, πολλές φορές».

Μάιος 1993, όταν η εθνική Ωμοψυχία τιμούσε στην Αθήνα τον 'άγγελο της ειρήνης', τον 'σύγχρονο Ρήγα Φεραίο' και τον 'Στρατιώτη του Χριστού' σφαγέα. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο πρόεδρος της Εταιρείας Ελληνοσερβικής Φιλίας και αργότερα βουλευτής και πρόεδρος οργανισμών Αρης Μουσιώνης (αυτός που έλεγε ότι μάζεψε το 1995 δύο εκατομμύρια υπογραφές για να τις στείλει στο ΔΠΔΧΓ να σταματήσουν τη δίωξη ενάντια σε Κάρατζιτς και Μλάντιτς) και ο αντίστοιχος πρόεδρος της Εταιρείας Σερβοελληνικής Φιλίας, ο Ράντοβαν Κάρατζιτς. Η Εταιρεία Ελληνοσερβικής Φιλίας χρηματοδοτούνταν από το Υπουργείο Εξωτερικών σαν ΜΚΟ με πολλά εκατομμύρια, όπως μάθαμε το 2001. Η εθνική Ωμοψυχία που λέγαμε δεν γίνεται να λειτουργεί χωρίς υλικές προεκτάσεις. Για να 'χουμε μέτρο σύγκρισης, η καμπάνια για συλλογή υπογραφών υποστήριξης λιποτακτών και ανυπότακτων, κατ' επιταγή των ψηφισμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για «προστασία, παροχή ασύλου και επιβράβευση» των 100.000 λιποτακτών και φυγόστρατων των Δημοκρατιών της πρώην Γιουγκοσλαβίας, συγκέντρωσε στη χώρα μας μόνο 2.000 υπογραφές. — Μάιος 1993, όταν η εθνική Ωμοψυχία τιμούσε στην Αθήνα τον ‘άγγελο της ειρήνης’, τον ‘σύγχρονο Ρήγα Φεραίο’ και τον ‘Στρατιώτη του Χριστού’ σφαγέα. Ο **Ανδρέας Παπανδρέου**, ο πρόεδρος της Εταιρείας Ελληνοσερβικής Φιλίας και αργότερα βουλευτής και πρόεδρος οργανισμών **Αρης Μουσιώνης** (αυτός που έλεγε ότι μάζεψε το 1995 δύο εκατομμύρια υπογραφές για να τις στείλει στο ΔΠΔΧΓ να σταματήσουν τη δίωξη ενάντια σε Κάρατζιτς και Μλάντιτς) και ο αντίστοιχος πρόεδρος της Εταιρείας Σερβοελληνικής Φιλίας, ο **Ράντοβαν Κάρατζιτς**. Η Εταιρεία Ελληνοσερβικής Φιλίας χρηματοδοτούνταν από το Υπουργείο Εξωτερικών σαν ΜΚΟ με πολλά εκατομμύρια, όπως μάθαμε το 2001. Η εθνική Ωμοψυχία που λέγαμε δεν γίνεται να λειτουργεί χωρίς υλικές προεκτάσεις. Για να ‘χουμε μέτρο σύγκρισης, η καμπάνια για συλλογή υπογραφών υποστήριξης λιποτακτών και ανυπότακτων, κατ’ επιταγή των ψηφισμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για «προστασία, παροχή ασύλου και επιβράβευση» των 100.000 λιποτακτών και φυγόστρατων των Δημοκρατιών της πρώην Γιουγκοσλαβίας, συγκέντρωσε στη χώρα μας μόνο 2.000 υπογραφές.

## Γράφει ο κ. Σταύρος Βιτάλης, με αφορμή τη μήνυσή του κατά του κ. Τάκη Μίχα (Πανελλήνιο Μακεδονικό Μέτωπο ΠΑΜΜΕ, Δελτίο Τύπου με θέμα ‘Μήνυση Βιτάλη κατά Μίχα Ελευθεροτυπίας’, 20/07/2009):
http://pammet.blogspot.gr/2009/07/blog-post_952.html

«Ημουν ο άνθρωπος εκείνος, που βοήθησε στην συγκρότηση και την οργάνωση των Ελλήνων εθελοντών. Με δική μου μάλιστα συνεννόηση με το Γενικό Επιτελείο Στρατού της Σερβικής Δημοκρατίας, όλοι οι Ελληνες εθελοντές που κατέφθαναν στη Σερβική Δημοκρατία, εντάσσονταν στις δυνάμεις του τακτικού στρατού, με κύριο κορμό και βάση το Σώμα της Ρωμανίας. Παράλληλα, οι Σέρβοι διοικητές τους είχαν σαφή εντολή την οποία και τήρησαν κατά γράμμα, να μην συμμετέχουν οι Ελληνες εθελοντές, σε καμία επιθετική επιχείρηση. Μιας πραγματικότητας της οποία ήμουν από το 1993 έως το 1996 αψευδής αυτόπτης μάρτυς, με τον βαθμό μάλιστα του Ταγματάρχη κατ’ απονομή του Σερβικού Στρατού της Voiska Republika Srpska.
Στην υπόθεση της ανακατάληψης της πόλης Σρεμπρενίτσα από τους Σέρβους, ήμουν παρών σε όλες τις επιχειρήσεις, μαζί με κλιμάκιο Σέρβων ανώτερων και ανώτατων αξιωματικών. Κανείς από τους Ελληνες εθελοντές, δεν συμμετείχε στις μάχες μέσα ή γύρω από την πόλη αυτή. Αντιθέτως, οι Ελληνες εθελοντές, συνέχισαν να κρατούν το προκεχωρημένο φυλάκιό τους, ανατολικά της πόλης Βλασένιτσα. Eνα φυλάκιο το οποίο κράταγαν από την ημέρα της συγκρότησής τους σε τακτική διμοιρία, με Λοχαγό, Υπολοχαγό, Ανθυπολοχαγό, Αρχιλοχία και Λοχία και επικεφαλής τον Σέρβο Ταξίαρχο, Σβόνγκο Μπάγιαγκιτς.
Ολη η Ελλάδα γνωρίζει πως οι Ελληνες εθελοντές, τύγχαναν της ευρύτατης αποδοχής, τόσο της ελληνικής κοινωνίας στο σύνολό της, όσο και της στήριξης από πολιτικά πρόσωπα, κυρίως του ΠΑΣΟΚ, δεδομένης της ιδιαίτερα θερμής φιλίας του Ανδρέα Παπανδρέου με τον Ράντοβαν Κάρατζιτς, αλλά και της ΝΔ, λόγω των τότε φιλικών διπλωματικών διαμεσολαβήσεων του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη».

Ο κ. Βιτάλης γράφει αυτό το κείμενο τον Ιούλιο του 2009, πριν την καταδίκη για εγκλήματα πολέμου του διοικητή της Zvornik Brigade, Βίνκο Παντούρεβιτς σε 13 χρόνια. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει αν αγνοεί το γεγονός πως οι Μπάγιαγκιτς και Παντούρεβιτς ήταν ήδη κάτω από το ραντάρ του Διεθνούς Δικαστηρίου, αφού ο πρώτος είχε ήδη κληθεί να καταθέσει στο ΔΠΔΧΓ τουλάχιστον δυο φορές μέχρι τότε, τον Μάρτιο του 2009, ενώ ο δεύτερος είχε παραδοθεί το 2004, μετά από διαπραγματεύσεις, γεγονός που είχε περάσει στον ξένο τύπο και στα ξένα ΜΜΕ, όπως είδαμε και προηγουμένως.

Μάλλον περίεργο θα ήταν να τα αγνοεί όλα αυτά, αφού όπως μπορεί κανείς να καταλάβει από τις συνεντεύξεις του, φαίνεται καλός γνώστης των γεγονότων. Οπως λέει ο ίδιος ήταν «παρών σε όλες τις επιχειρήσεις στη Σρεμπρένιτσα, μαζί με κλιμάκιο Σέρβων ανώτερων και ανώτατων αξιωματικών». Επιμένει να ισχυρίζεται ότι τις ημέρες της κατάληψης της Σρεμπρένιτσα, οι Ελληνες εθελοντές «συνέχισαν να κρατούν το προκεχωρημένο φυλάκιό τους, ανατολικά της πόλης Βλασένιτσα», ενώ αυτό διαψεύδεται:
– από την κατάθεση του ίδιου του Μπάγιαγκιτς, πως τους είχε μαζί του «για παρέα», όταν βρέθηκε στην Σρεμπρένιτσα και στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Nova Kasaba,
– από μια σειρά φωτογραφίες που παραθέσαμε προηγουμένως, κάποιες εκ των οποίων και οι ίδιοι διαφημίζουν στις ιστοσελίδες τους σαν ‘συμμετοχή της ΕΕΦ στα γεγονότα της Σρεμπρένιτσα’,
– από πολλά στοιχεία ακόμη -όλα καταχωρημένα στις δικογραφίες του ΔΠΔΧΓ-,
– και πάν’ απ’ όλα από τα βίντεο που παρουσιάζει το XYZ Contagion με τις σκηνές της 13ης Ιουλίου 1995 από το Associated Press και την ολλανδική τηλεόραση, όταν ξεκινάνε με τα καλάσνικοφ οπλισμένα για επιχειρήσεις, πιθανόν μαζί με τον ειδικό λόχο ενεδρών.

Μήπως η γνώση του αυτόπτη μάρτυρα κ. Βιτάλη δεν περιορίζεται στην -προφανώς εξ ακοής- πεποίθησή του ότι οι Ελληνες της ΕΕΦ «παρέμειναν στο φυλάκιό τους», συνεπώς μήπως θα ήταν καλό αν βοηθούσε κι αυτός με τον τρόπο του να μαθευτεί η αλήθεια;;;

## Τέλος, που βρίσκονται οι φωτογραφίες που τράβηξαν οι Ελληνες εθελοντές (δύο γκρουπ ή δύο άτομα, δεν ξεκαθαρίζεται) από το ποδοσφαιρικό γήπεδο-στρατόπεδο συγκέντρωσης και μαζικής εκτέλεσης άοπλων και αιχμαλώτων, στην περιοχή Nova Kasaba;;; Μήπως είναι οι ίδιες φωτογραφίες από το ρεπορτάζ της Ελευθεροτυπίας το Νοέμβριο του 2003, όταν ανακαλύφθηκαν από κλιμάκιο του ΣΔΟΕ, παρουσία εισαγγελικού λειτουργού, στο σπίτι του Σπουργίτη («περίπου 80 φωτογραφίες που θα έκαναν και τον πιο σκληρό ν’ ανατριχιάσει. Ηταν εικόνες από σφαγές άμαχων Μουσουλμάνων στη Βοσνία. Παιδιά, γυναίκες και άντρες, νέοι και γέροι όλοι νεκροί από σφαίρες και μαχαίρια»)

Θυμίζουμε ότι μιλάμε για το γήπεδο από το οποίο πέρασαν πολλές εκατοντάδες ή ίσως χιλιάδες κρατούμενοι και αιχμάλωτοι. Οσοι βρέθηκαν εκεί και έδωσαν αργότερα κατάθεση, όλοι μιλούσαν για ανθρώπους με δεμένα τα χέρια στην πλάτη, γονατισμένους και τρομοκρατημένους, να περιμένουν την εκτέλεσή τους. Ετσι εξηγείται το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του προϊστάμενου του Μπάγιαγκιτς για τις φωτογραφίες. Ενδιαφέρθηκε, και μάλιστα τις στιγμές της πιο σημαντικής επιχείρησης ολόκληρου του πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία, ολόκληρος Αξιωματικός Ασφαλείας, ο δεύτερος σημαντικότερος στην ιεραρχία του Σώματος Στρατού Ντρίνα, ο Chief of Security Vujadin Popovic (ισόβια κάθειρξη), και απαιτούσε την κάμερα και τις φωτογραφίες. Θα ασχολούνταν ποτέ με φωτογραφίες ασήμαντες, και ειδικά εκείνες τις στιγμές;;;
Η ακριβής φράση του Μπάγιαγκιτς προς τον Popovic, όταν προσπαθούσε να τον πείσει να μην κατάσχει τη φωτογραφική μηχανή του Ελληνα εθελοντή ήταν «Μην την παίρνεις την κάμερα, δεν θα υπάρξουν ίχνη των λήψεων (‘shoot’) και το φιλμ θα καταστραφεί» («to ne bi trebalo da se radi, da ne bi ostalo traga o tom snimanju i da bi film trebalo da se osvijetli»), όπως μπορείτε να δείτε στη μαρκαρισμένη φράση, εδώ (από το άρθρο με τίτλο «Μπάγιαγκιτς: ‘Ο Κάρατζιτς δεν ήξερε τίποτε για τις εκτελέσεις στη Σρεμπρένιτσα’», «Bajagic: ‘Karadzic nije znao za ubistva u Srebrenici’», Agencije, 10/07/2013).
http://www.glassrpske.com/novosti/vijesti_dana/Bajagic-Karadzic-nije-znao-za-ubistva-u-Srebrenici/lat/126179.html

Θα διερευνηθούν ποτέ από κάποιους από τους λειτουργούς των τεσσάρων εξουσιών της χώρας μας αυτά τα γεγονότα;;; Οι Ελληνες εθελοντές, όταν σχημάτισαν επίσημα τη μονάδα τους σαν οργανικό τμήμα του τακτικού σερβοβοσνιακού στρατού, ήξεραν ότι ο διοικητής τους ο ‘φιλέλληνας’ Μπάγιαγκιτς ήταν ήδη χαρακτηρισμένος για εγκλήματα πολέμου. Δεν πηγαίνει κάποιος εθελοντής να θέσει τον εαυτό του υπό τη διοίκηση κάποιου, χωρίς να ρωτήσει να μάθει για το ποιον του. Και όταν έφυγαν από τη Βοσνία ήξεραν ότι όλοι οι ανώτεροί τους ήταν ήδη καταζητούμενοι από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο.
Συνεπώς, δεν μπορούν να επικαλεστούν άγνοια ή εσφαλμένη εκτίμηση. Ηξεραν πολύ καλά που πήγαιναν, με ποιους πήγαιναν εκεί, και σε τι ακριβώς θα έπαιρναν μέρος. Το άσχημο, όμως, εδώ είναι το γεγονός πως η Ιστορία έχει ήδη γράψει για ‘την συμμετοχή Ελλήνων στα γεγονότα της Σρεμπρένιτσα’, -κι ελπίζουμε να γράψει κι άλλα-, κι αυτό είναι κάτι που (πρέπει να) βαραίνει όλη τη χώρα και όλους τους πολίτες, όπως (πρέπει να) μας βαραίνει και η ντροπιαστική χρήση της ελληνικής σημαίας και των εθνόσημων της Ελληνικής Δημοκρατίας στα συντρίμμια και στα αποκαΐδια της νεκρής πόλης Σρεμπρένιτσα, με τους 8.000 άνανδρα δολοφονημένους αμάχους και αιχμαλώτους.

Σχόλιο συνταξιούχου αστυνομικού στα κοινωνικά δίκτυα: «Συγγνώμη αλλά δεν αντέχω. Όταν είχα συλλάβει 5-6 από δαύτους, (για άλλα εγκλήματα), θεωρώντας ότι οι Αστυνομικοί είμαστε σαν τα μούτρα τους, μου έφεραν άλμπουμ με φωτογραφίες-ντοκουμέντα, την ώρα που έσφαζαν ανθρώπους στη Σρεμπρένιτσα, για να τους θεωρήσω ήρωες, προκειμένου να τους φερθώ με επιείκεια ... Ωχ, τι θυμάμαι τώρα ... Οι συγκεκριμένοι ήταν όλοι Χρυσαυγίτες ...» — Σχόλιο συνταξιούχου αστυνομικού στα κοινωνικά δίκτυα: «Συγγνώμη αλλά δεν αντέχω. Όταν είχα συλλάβει 5-6 από δαύτους, (για άλλα εγκλήματα), θεωρώντας ότι οι Αστυνομικοί είμαστε σαν τα μούτρα τους, **μου έφεραν άλμπουμ με φωτογραφίες-ντοκουμέντα, την ώρα που έσφαζαν ανθρώπους στη Σρεμπρένιτσα**, για να τους θεωρήσω ήρωες, προκειμένου να τους φερθώ με επιείκεια … Ωχ, τι θυμάμαι τώρα … Οι συγκεκριμένοι ήταν όλοι Χρυσαυγίτες …»

Θα πρέπει η ντροπή αυτή να πέφτει αιώνια στους ώμους όλων των πολιτών αυτής της χώρας;;;

Τον Οκτώβριο του 2004, μια ειδική επιτροπή της Republika Srpska, στα πλαίσια της καταδίκης της σφαγής και της συγγνώμης προς τα θύματα, ανακοίνωσε ότι σύμφωνα με τις έρευνες της, 25.083 άτομα συμμετείχαν στην κατά τον ΟΗΕ γενοκτονία της Σρεμπρένιτσα και ανάμεσά τους ήταν 19.473 ένοπλοι και μέλη του σερβοβοσνιακού στρατού που είτε έδωσαν διαταγές, είτε πήραν μέρος στη σφαγή. Από αυτούς ταυτοποιήθηκαν οι 17.074.
Λείπουν άλλα 2.399 άτομα.

Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής

ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ του XYZ Contagion: Μια σύνθεση έξι λεπτών με όλα τα σημεία-κλειδιά αυτής της ντροπιαστικής ιστορίας, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και αυτόνομα.

## Και μια τελευταία ερώτηση: Διαβάστε, παρακαλώ, πολύ προσεκτικά αυτήν εδώ την συνέντευξη στον Σταύρο Τζήμα, έναν, κατά την γνώμη μας, από τους λίγους ανθρώπους στην Ελλάδα που ξέρει τόσα πολλά για το γιουγκοσλαβικό, αν και όπως είδαμε στο τελευταίο του βιβλίο, θα μπορούσε να είχε κάνει καλύτερη δουλειά στον συνδυασμό των στοιχείων και των πληροφοριών που είχε στη διάθεσή του. Στη συνέντευξη αυτή, ο προσεκτικός αναγνώστης ήδη θα έχει καταλάβει ποιο ακριβώς πρόσωπο είναι αυτό που λέει λ.χ. ότι «ο Μλάντιτς του ανέθεσε τον ρόλο του εκπαιδευτή στην υπό συγκρότηση ομάδα καταδρομών του σερβοβοσνιακού στρατού από την οποία προέκυψε η ‘μοίρα ειδικών αποστολών’ υπό την άμεση διοίκηση του στρατηγού» ή ότι αυτός και η ομάδα του ήταν ο πρώτος που μπήκε στη Σρεμπρένιτσα, και όχι οι επιδειξίες ποζεράδες άκαπνοι της ΕΕΦ που «εισήλθαν αργότερα για επίδειξη».

Βέβαια, όλοι μας πρέπει να είμαστε ιδιαιτέρως κριτικοί με τους καθ’ έξη και κατά συρροή ‘ηρωες’ ψεύτες του βοσνιακού εμφυλίου. Υπάρχει ένα σημείο, όμως, που ίσως αξίζει να διερευνηθεί ιδιαιτέρως. Και έχει να κάνει με την μετέπειτα διαδρομή του συγκεκριμένου. Δεν μπορούμε, ούτε θέλουμε να μπούμε σε αυτά τα χωράφια, και πιστεύουμε δεν είμαστε απ’ αυτούς που μετράνε την σκιά τους παραπάνω απ’ το μπόι τους, όμως δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το εξής: Ποιος είχε υπογράψει στη φωτογραφία του διμοιρίτη Stanko Kojic με έναν Grk (Ελληνας), δηλαδή στο τεκμήριο με τον κωδικό O1-35, στη δίκη των Franc Kos, Stanko Kojic et al.του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ;;;
http://www.kathimerini.gr/308339/article/epikairothta/politikh/aggelos-o-filos-toy-strathgoy-mlantits

— $$$ Βιβλιογραφία – Φιλμογραφία – Προτάσεις

## Στη Βιβλιοθήκη:

Πηγές και τεκμηρίωση και πηγές των πληροφοριών, μεταξύ πολλών άλλων, και από τα βιβλία:

# Ομάδα Carthago, Σρεμπρένιτσα, Το μεγαλύτερο έγκλημα του πολιτισμένου κόσμου στην Ευρώπη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, εκδόσεις Αντισχολείο, Αθήνα, 1999

Το εξώφυλλο από την έκδοση της Ομάδας Carthago, Σρεμπρένιτσα, Το μεγαλύτερο έγκλημα του πολιτισμένου κόσμου στην Ευρώπη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, εκδόσεις Αντισχολείο, Αθήνα, 1999

# Αντιεθνικιστική Αντιπολεμική Συσπείρωση, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Η μάχη της πολυεθνικής κοινωνίας, Συλλογή κειμένων ελλήνων και ξένων συγγραφέων σε επιμέλεια Σίσσυ Βωβού, εκδόσεις Δελτίο Θυέλλης, Αθήνα, 1996

# Νίκος Χασαπόπουλος, Χρυσή Αυγή, Η ιστορία, τα πρόσωπα και η αλήθεια, εκδόσεις Λιβάνη, Αθήνα, 2013

# Δημήτρης Ψαρράς, Η Μαύρη Βίβλος της Χρυσής Αυγής, Ντοκουμέντα από την ιστορία και τη δράση μιας ναζιστικής ομάδας, εκδόσεις Πόλις, Αθήνα, 2012, σ. 82.

# Νίκος Μιχαλολιάκος, Εχθροί του καθεστώτος, Χρυσή Αυγή 1993-1998, εκδόσεις Ασκαλών, Αθήνα, 2000, σ. 137

# Χάρης Κουσουμβρής, Γκρεμίζοντας το μύθο της Χρυσής Αυγής, εκδόσεις Ερεβος, Πειραιάς, 2004

# Allan Little & Laura Silber, The Death of Yugoslavia, BBC Books, 1995 [Σ.Σ.: Το βιβλίο αυτό συνοδεύει την ομώνυμη βραβευμένη σειρά ντοκιμαντέρ του BBC. Προτιμητέες οι επόμενες εκδόσεις του βιβλίου, όπως π.χ. η αμερικανική του 1997 καθώς έχουν προσθήκες που καλύπτουν και τη συμφωνία του Dayton και ολόκληρο το δεύτερο μισό του 1995]

# Mient Jan Faber, Srebrenica, De genocide die niet werd voorkomen (Srebrenica, The Genocide That Was not Prevented), Interkerkelijk Vredesberaad IKV, 2002.

# David Rohde, Endgame: The Betrayal and Fall of Srebrenica, Europe’s Worst Massacre Since World War II, Penguin, 2012

# The United Nations on the Srebrenica’s Pillar of Shame, 104 testimonies about the role of the UN in genocide against the population of the UN ‘Srebrenica Safe Haven’, 2007, ISBN:978-9958-802-72-0

# Takis Michas, Unholy Alliance, Greece and Milosevic’s Serbia, Texas A&M University Press, Eastern European Studies (College Station, Texas), 2002
Διαβάστε σημαντικά αποσπάσματα στα αγγλικά, εδώ:
Η ελληνική μετάφραση: Τάκης Μίχας, Ανίερη Συμμαχία, Η Ελλάδα και η Σερβία του Μιλόσεβιτς, μετάφραση Ρηγούλα Γεωργιάδου, εκδόσεις Ελάτη, Αθήνα, 2003
[Σ.Σ.: Το βιβλίο αυτό είναι μοναδικό στο είδος του, όμως θα ήταν πολύ καλύτερο αν υπήρχε πραγματική επιμέλεια στις λεπτομέρειες. Λ.χ. οι παραπομπές: Προτιμότερο θα είναι για τον αναγνώστη να μην πάρει τοις μετρητοίς τα στοιχεία τους, ημερομηνίες, ΜΜΕ κ.λπ. Κυριολεκτικά, μας βγήκε η ψυχή τις περισσότερες φορές που έπρεπε να ψάξουμε για να βρούμε κάποιο άρθρο από τις υποσημειώσεις του].

# Λεωνίδας Χατζηπροδρομίδης, Γιουγκοσλαβία, Η έκρηξη του εθνικισμού, εκδόσεις Παρασκήνιο, Αθήνα, 1991

# Ο νόμος με τον οποίο η Ελληνική Δημοκρατία επικυρώνει την απόφαση του ΟΗΕ για την ίδρυση του εξειδικευμένου International Tribunal for the Prosecution of Persons Responsible for Serious Violations of International Humanitarian Law Committed in the Territory of the Former Yugoslavia since 1991 (Διεθνές Δικαστήριο για τα εγκλήματα στην πρώην Γιουγκοσλαβία), γνωστό ως ‘International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia’ ή ICTY): Νόμος 2665/1998, ΦΕΚ 279/1998, 15 Δεκεμβρίου 1998, ‘Εφαρμογή των αποφάσεων 827/25.05.1993 και 955/08.11.1994 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών με τις οποίες ιδρύθηκαν δύο Διεθνή Ποινικά Δικαστήρια για την εκδίκαση παραβιάσεων του Διεθνούς Ανθρωπιστικού Δικαίου στο έδαφος της πρώην Γιουγκοσλαβίας και της Ρουάντα’ («Member States Cooperation, Legislations implementing the Statute of the Tribunal, Agreement between the United Nations and Greece»).
https://nomoi.info/%CE%A6%CE%95%CE%9A-%CE%91-279-1998-%CF%83%CE%B5%CE%BB-1.html

# Και ένα άρθρο από το περιοδικό ‘Στρατιωτική Επιθεώρηση‘, τεύχος Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου 2003, γραμμένο από Ανακριτή του Στρατοδικείου Αθηνών σχετικό με τα εγκλήματα πολέμου, σε απλή γλώσσα. Στη σελίδα 77 υπάρχει κατάλογος με περίπου 35 πράξεις που χαρακτηρίζονται εγκλήματα πολέμου: Ευγένιος Γιαρένης, ‘Η αντιμετώπιση των εγκλημάτων πολέμου, Από τη Νυρεμβέργη και το Τόκυο στο Μόνιμο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης’.
https://xyzcontagion.wordpress.com/?attachment_id=5868

# Αλλες πηγές για τεκμηρίωση φωτογραφιών και πληροφοριών, μεταξύ άλλων, συμπεριλαμβάνουν:
– Από το αρχείο των Βόσνιων παραγωγών ντοκιμαντέρ, δημοσιογράφων και συγγραφέων, μεταξύ των οποίων και οι Av. Hc., A. T., Z. Mc. και Am. Bc.
– Από το αρχείο του βοσνιακού στρατού
– Από τα αρχεία πολλών οργανισμών και φορέων από χώρες τις πρώην Γιουγκοσλαβίας
– Από συνεντεύξεις των εθελοντών στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο, και σε τηλεοπτικά κανάλια την περίοδο 1994-1996,
– Από το public domain και τα κοινωνικά δίκτυα.

Ενώ κάποιες από τις πληροφορίες έχουν διασταυρωθεί με πολλά άρθρα και δημοσιεύματα στον ημερήσιο, περιοδικό και διαδικτυακό τύπο, ελληνικό και διεθνή, και με δημοσιεύματα από τα έντυπα της Χρυσής Αυγής

## Στο διαδίκτυο, ντοκιμαντέρ και φιλμ:

# Srebrenica Mapping Genocide: Ενα ψηφιακό project -φτιαγμένο για το διαδίκτυο και για DVD- με το οποίο μπορεί κανείς να μάθει όλα τα βασικά στοιχεία της ιστορίας, εύκολα, γρήγορα και παραστατικά.
http://www.srebrenica-mappinggenocide.com/en/01/

# Η PlayList του XYZ Contagion στο YouTube: Srebrenica Massacre by XYZ Contagion
https://www.youtube.com/playlist?list=PLir9jywufW_wIkujp0cV_-T09wZ7-tHAm

# Πρωτοβουλία Srebrenica Dani Sjecanja (Srebrenica Memorial Days): Συλλογή βιντεοσκοπημένων μαρτυριών επιζώντων της ανθρωποσφαγής
https://www.youtube.com/channel/UCUrGL3ReSoJSXbUaL9BjnAQ/videos

Για όποιον/α θέλει να μάθει παραπάνω, και αφού στην Ελλάδα, εκτός από το ομώνυμο βιβλίο της Ομάδας Carthago, εκδόσεις Αντισχολείο, δεν υπάρχει κάτι άλλο πραγματικά αξιόλογο, ορισμένες πηγές, εντελώς ενδεικτικά, για ένα σύντομο ιστορικό των γεγονότων, μπορείτε να δείτε εδώ στα αγγλικά:

# What happened in Srebrenica

What happened in Srebrenica

# Case Study: The Srebrenica Massacre, July 1995
http://www.gendercide.org/case_srebrenica.html

# Συνέντευξη του Τάκη Μίχα στον Daniel Toljaga, Greek journalist sued for writing about the presence of Greek paramilitaries in Bosnia, Congress of North American Bosniaks, 05/08/2009
http://www.bosniak.org/interview-greek-journalist-sued-for-writing-about-the-presence-of-greek-paramilitaries-in-bosnia/

# Barnaby Phillips, The Greek role in Bosnia’s war, Al Jazeera, 2010· μιλάνε οι Τάκης Μίχας και Κυριάκος Καθάριος
https://youtu.be/WGuHpzYPpMk

# Ingeborg Beugel & Mirjam Gulmans, Ρεπορτάζ Factor Icon TV για την ολλανδική τηλεόραση, The Greek Way, Greek Role in Srebrenica Massacre Investigated, Νοέμβριος 2002
http://www.ikonrtv.nl/factor/index.asp?oId=402
https://www.youtube.com/watch?v=ZOHPIqzL1tM

# Το ντοκιμαντέρ του Leslie Woodhead, A Cry from the Grave, The Srebrenica Massacre, BBC Storyville, BBC Four, 1999
https://www.youtube.com/watch?v=jbTdc2UG-b4

# Το ντοκιμαντέρ της Pamela Hogan, ‘I Came to Testify’, από τη σειρά του PBS ‘Women, War, and Peace’, 2011, με τη φωνή του Matt Damon. Μια ομάδα από δεκαέξι γυναίκες που είχαν φυλακιστεί από Σερβοβόσνιους στην περιοχή Foca (2.000 άμαχοι νεκροί το 1992) ανεβαίνουν για πρώτη φορά στο βήμα του μάρτυρα και σπάζουν την σιωπή τους, για να μιλήσουν για το θέμα του βιασμού, -ορισμένες εξ αυτών τον είχαν υποστεί επί μήνες. Και κατορθώνουν να αλλάξουν τη διεθνή νομοθεσία επάνω στο θέμα.
https://www.youtube.com/watch?v=ayMCtiVzG2s

# Από την πλευρά της υπεράσπισης της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας και της γιουγκοσλαβικής ταυτότητας: Boris Malagurski, The weight of the chains (Το βάρος των αλυσίδων), Καναδάς, 2011
https://www.youtube.com/watch?v=LqLLMHUx2BQ

# Για ένα δείγμα της αφήγησης από φιλοσερβική σκοπιά: Ola Flynn & David Hebditch, Srebrenica: A Town Betrayed, Norwegian Broadcasting Corporation NRK, 2011
https://www.youtube.com/watch?v=MnALEecbZ-k

# Και από την πλευρά της αμφισβήτησης από ‘αντι-ΝΑΤΟϊκή’ οπτική, ίσως το πιο ‘συνεκτικό’ χαρακτηριστικό κείμενο από την πλευρά των αρνητών: Diana Johnstone, Srebrenica Revisited, Using War as an Excuse for More War, Counterpunch, 12/10/2005
http://www.counterpunch.org/2005/10/12/srebrenica-revisited/

# Οι Ελληνες μισθοφόροι, πάντως, δεν έπιαναν μία μπροστά στους Ρώσους και στους Ρουμάνους συναδέλφους τους:
https://www.youtube.com/watch?v=gCEIh6wePuk

# Ας μην το παίρνουν κατάκαρδα, όμως. Υπήρχαν ίδιοι κι όμοιοι και στην άλλη πλευρά. Ενα μάτσο κλόουν και καραγκιόζηδες νεοναζί που νομίζουν ότι είναι πολεμιστές, εθελοντές όπως τα δικά μας καμάρια, στο πλευρό των Κροατών. Ενα σπαρταριστό ρεπορτάζ, ‘Stupid Neo-Nazis in Croatia, SpiegelTV, 1992‘. Σίγουρα πολλοί χρυσαυγίτες θα ταυτιστούν με αυτές τις αδελφές ψυχές των ανεκδιήγητων χιτλερόψυχων ομοϊδεατών τους που χαιρετούσαν κι αυτοί με τον γνωστό αρχαιοελληνικό χαιρετισμό. Οπως τα δικά μας καμάρια.

Μια υποσημείωση νομικού χαρακτήρα

Τα εγκλήματα πολέμου, που δεν είναι μόνο η ‘γενοκτονία’ και τα ‘εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας‘, αλλά και πολλά άλλα σχετικά όπως λ.χ. η ‘παραβίαση νόμων και ηθών πολέμου‘ δεν παραγράφονται. Η Ελλάδα έχει επικυρώσει δυο νόμους, τον 2665/1998 και τον 3003/2002, ΦΕΚ Α’75/8-4-2002 που αποτελούν εσωτερικό δίκαιο της χώρας μας, με αυξημένη μάλιστα τυπική ισχύ. Μαζί, έχει επικυρώσει και το Καταστατικό του ΔΠΔ. Στο Καταστατικό του ΔΠΔ υπάρχουν κωδικοποιημένες σε άρθρα όλες οι πράξεις που χαρακτηρίζονται ‘εγκλήματα πολέμου’, όπως διαμορφώθηκαν από την 4η σύμβαση της Χάγης του 1907, τις συμβάσεις της Γενεύης του 1949 και το πρώτο Συμπληρωματικό Πρωτόκολλο του 1977. Στο άρθρο 8 του Καταστατικού του ΔΠΔ, που επικύρωσε η Ελλάδα με το νόμο αυτόν του 2002 (που ήταν απαραίτητος για να αρχίσουν να εφαρμόζονται οι διατάξεις που μέχρι τότε αφορούσαν διεθνείς-διακρατικές συρράξεις και στις εμφύλιες συγκρούσεις) περιέχεται εξαντλητικός κατάλογος όλων των πράξεων που μπορούν να χαρακτηριστούν ‘εγκλήματα πολέμου’.

Ετσι έχουμε λ.χ.:

Η επίθεση εναντίον ιστορικών μνημείων και πολιτιστικών ή θρησκευτικών κτιρίων, όπως για παράδειγμα η καταστροφή του μιναρέ και του τζαμιού είναι έγκλημα πολέμου.
Η εκ προθέσεως αποστέρηση δικαιώματος αιχμαλώτων σε μια δίκαιη δίκη είναι έγκλημα πολέμου.
Η παράνομη μεταφορά η περιορισμός προσώπων είναι έγκλημα πολέμου.
Η επίθεση εναντίον εγκαταστάσεων ή προσωπικού του ΟΗΕ και άλλων διεθνών οργανισμών είναι έγκλημα πολέμου.
Η λήψη ομήρων είναι έγκλημα πολέμου.
Οι επιθέσεις εναντίον αστικών αντικειμένων (μη στρατιωτικών στόχων) είναι έγκλημα πολέμου.
Η μεταφορά ή απέλαση κρατουμένων και αμάχων και ο περιορισμός τους είναι war crime.
Η ‘συμμετοχή σε αλλοδαπή παραστρατιωτική οργάνωση-μιλίτσια’ είναι αδίκημα.
Η ‘επίθεση εναντίον φυσικού περιβάλλοντος’. Είναι κι αυτό war crime. Και ο νόμος το εξειδικεύει κι αυτό, όπως και όλα τα παραπάνω, και εξηγεί υπό ποίες συνθήκες και πως και που και πότε έχουμε να κάνουμε με ‘έγκλημα πολέμου’.

Και υπάρχουν πάντοτε και οι κατηγορίες για ‘συνέργεια’, ‘απόπειρα’, ‘ψυχική συνδρομή’ προς τους ιεραρχικά προϊσταμένους τους, πολλοί εκ των οποίων έχουν ήδη καταδικαστεί για ‘γενοκτονία’ και ‘εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας’ και για ‘παραβίαση νόμων και ηθών πολέμου’ κά.

Σ’ αυτό το σημείο, είναι πολύ σημαντικό για τους αναγνώστες, αλλά περισσότερο για τους νομικούς και τους λειτουργούς των τεσσάρων εξουσιών της χώρας μας, να παρακολουθήσουν ένα πολύ μικρό ρεπορτάζ, διάρκειας 90 δευτερολέπτων, από ένα μηνιαίο 25λεπτο βίντεο-περιοδικό, το ‘TV Justice Magazine‘ που ετοιμάζουν εξειδικευμένοι δημοσιογράφοι του δικτύου BIRN Justice Report (Balkans Investigative Reporting Network, BIRN, BiH) και το οποίο παρουσιάζεται μια φορά το μήνα, για να ενημερωθεί το κοινό για όλες τις εξελίξεις στις δίκες του ΔΠΔΧΓ και του αντίστοιχου δικαστηρίου στη Βοσνίας, μαζί με άλλα ενδιαφέροντα ρεπορτάζ.

Βλέπουμε την απόφαση καταδίκης ενός Σερβοβόσνιου Ιβάνοβιτς, μέλος της Αστυνομίας. Αυτός καταδικάστηκε σε 24 χρόνια επειδή ‘διευκόλυνε, βοήθησε (aiding) τις πράξεις γενοκτονίας’. Οχι για για ‘γενοκτονία’, όχι για ‘εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας’, όχι για’παραβίαση νόμων και ηθών πολέμου’.
Δεν γνωρίζουμε να τα εξηγήσουμε με νομικούς όρους, αλλά μπορούμε να καταλάβουμε το σκεπτικό και τι ακριβώς μας λέει εδώ το δικαστήριο. Λέει ο δικαστής, με απλά λόγια

«Δεν υπάρχουν στοιχεία αν ο κατηγορούμενος σκότωσε κάποιον από τους κρατούμενους, ούτε γνωρίζουμε αν έριξε έστω και μία σφαίρα εναντίον αιχμαλώτου. Ομως, δεν έχει σημασία, διότι με τις πράξεις του συμμετείχε στη γενοκτονία».

Και ποιες ήταν οι πράξεις του;;;

– Διότι φυλούσε (secured) τον δρόμο ώστε να μην μπορούν να περάσουν οι κάτοικοι και οι πρόσφυγες που έψαχναν δρόμο για να εγκαταλείψουν τη Σρεμπρένιτσα.
– Διότι συνόδευσε κρατούμενους και αιχμαλώτους στα γήπεδα και στις αποθήκες που έγιναν οι εκτελέσεις και επειδή συμμετείχε στη φυλάκισή τους.
– Και διότι φυλούσε σκοπιά στο πίσω μέρος της αποθήκης για να μην δραπετεύσει κανείς.

Και «μόνο η παρουσία του εκεί, και το γεγονός πως εκτελούσε τα καθήκοντά του σαν φύλακας των αιχμαλώτων», -λέει το δικαστήριο- σημαίνει πως η συνεισφορά του στο ‘σχέδιο γενοκτονίας μέσω εκτελέσεων’ ήταν πολύ σημαντική.

Δεν ξέρουμε πως θα ονομαζόταν στην τυπική νομική γλώσσα· αν ήταν ‘συνέργεια’ ή αν ήταν ‘συμμετοχή’ ή αν ήταν οτιδήποτε άλλο, όμως προσέξτε αυτό το σημείο:

Ο συγκεκριμένος ένοπλος είχε ‘θεσμικό ρόλο και ιδιότητα’. Ηταν μέλος της αστυνομίας, με επίσημη στολή, ταυτότητα, όπλο και license to kill.

Δεν ήταν κανένας κατσαπλιάς παραστρατιωτικός σαν κάτι άλλους.
Κι όμως, έφαγε 24 χρόνια.

http://www.tubechop.com/watch/6127940

[Σ.Σ.: Αν προσέξετε τις αναφορές στις τοποθεσίες, όλα αυτά τα χωριά που αναφέρει το ρεπορτάζ εκτός απ’ τη γνωστή Σρεμπρένιτσα, δηλαδή Zvornik, Konjevic Polje, Bratunac, Milici, Kravica, Potocari, όλα αυτά είναι ακριβώς τα σημεία δράσης της μονάδας της ΕΕΦ και γεωγραφικά πρόκειται για τις περιοχές δικαιοδοσίας της Ταξιαρχίας στην οποία ανήκαν. Και είναι και τα σημεία τα οποία περιγράφει ο Μπάγιαγκιτς στις καταθέσεις του, όπως δείξαμε σε προηγούμενο κεφάλαιο. Από εκεί πέρασε μαζί με τους Ελληνες εθελοντές που «είχε για παρέα», ουσιαστικά αυτός ήταν υπεύθυνος μαζί με άλλους για την ‘τακτοποίηση’ του χώρου].

ΥΓ και Disclaimer:

Ισως τα παρακάτω θα έπρεπε να τα είχαμε σημειώσει από την αρχή, για λόγους τάξης και ακρίβειας, όμως, -δεν πειράζει, μικρό το κακό- τα σημειώνουμε τώρα, στο τέλος:

Ολα όσα διαβάσατε προηγουμένως προέκυψαν από πολλά χρόνια εντατικής μελέτης και ενασχόλησης με το θέμα της Σρεμπρένιτσα και του πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία, ήδη από την αρχή της δεκαετίας του 1990. Βιβλία, κείμενα, άρθρα, φωτογραφίες κ.λπ. που χρησιμοποιήθηκαν είναι απολύτως προσβάσιμα από όλους και όλες. Ασφαλώς, για να είμαστε σε θέση σήμερα να παρουσιάζουμε αυτή την εργασία, και για να φτάσουμε σε σημείο ώστε να καταστούν αξιοποιήσιμα όλα αυτά -όπως θα έχει διαπιστώσει ο αναγνώστης-, έπρεπε στο μεταξύ, να παρακολουθούμε κυρίως τα ξένα ΜΜΕ, ώστε να εντοπίζουμε ό,τι σχετικό γραφόταν. Διαβάζαμε συστηματικά και με μέθοδο, στο μέτρο του δυνατού, τις ξένες ειδήσεις από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τα εγκλήματα στην πρώην Γιουγκοσλαβία, παρακολουθούσαμε και τους ξένους που παρακολουθούσαν το ΔΠΔΧΓ (διότι, για να παρακολουθεί κανείς συστηματικά χωρίς βοήθεια τις διαδικασίες στο ΔΠΔΧΓ είναι ένα επάγγελμα από μόνο του).
Για την έρευνά μας ήταν απαραίτητο να συμβουλευτούμε αξιόλογα κείμενα και να παρακολουθήσουμε κάποια λίγα αξιόπιστα ντοκιμαντέρ αλλά και άπειρες ώρες επικαίρων και δημοσιογραφικών ρεπορτάζ, συχνά με πολύ σκληρές εικόνες, από όλες τις χώρες του κόσμου και αποκλειστικά σε ξένες γλώσσες, αφού στην Ελλάδα ποτέ δεν παρουσιάστηκε έστω και ένα αξιόλογο ντοκιμαντέρ για τον πόλεμο στη Βοσνία, πολύ περισσότερο για την Σρεμπρένιτσα, ούτε τα δελτία ειδήσεων ασχολήθηκεν ποτέ με αυτό το ζήτημα. Οι φωτογραφίες, επίσης, κατά κύριο λόγο προέρχονται από το public domain και από βοσνιακές και σερβοβοσνιακές πηγές. Υπήρξαν, επίσης, προσωπικές μαρτυρίες και συνεντεύξεις και συζητήσεις από τις οποίες κρατούσαμε σημειώσεις όλα αυτά τα χρόνια, όμως όλα τα υπόλοιπα, όπως έτσι σχετικά *εύκολα* τα βρήκαμε εμείς, το ίδιο θα μπορούσε να κάνει και οποιοσδήποτε άλλος ενδεχομένως ενδιαφερόταν ή είχε τις κεραίες του σε εγρήγορση. Το θέμα εδώ δεν είναι τόσο η σκληρή δουλειά, η επίμονη μελέτη και η προσεκτική αρχειοθέτηση. Αυτά πραγματοποιούνται σχετικά *εύκολα* από όποιον έχει σκοπό να ψάξει πραγματικά, -ή τουλάχιστον, δεν είναι ακατόρθωτα, δεν αποτελούν και κανέναν άθλο. Το θέμα είναι οι συνδυασμοί που επιβάλλονται να γίνουν, για να φτάσει κανείς, μέσω αποδείξεων, σε συμπεράσματα και σε πορίσματα, που είναι περισσότερο ζήτημα σωστής και μεθοδικής αξιοποίησης του υλικού, αλλά και ζήτημα αντίληψης και στοχοπροσήλωσης.
Για να το πούμε διαφορετικά, όπως ακριβώς εμείς μπορέσαμε να εστιάσουμε στις επιμέρους πτυχές και να ‘ξεκλειδώσουμε’ αρκετά μυστικά της ιστορίας αυτής, αυτό ακριβώς θα μπορούσε να επιτευχθεί από οποιονδήποτε αποφάσιζε να ασχοληθεί σοβαρά, λ.χ. από κάποιον επαγγελματία λειτουργό μιας εκ των τεσσάρων εξουσιών. Φαίνεται, πως μέχρι στιγμής, κανείς δεν το αποφάσιζε ή, ορθότερα -για κάποιες από τις τέσσερις εξουσίες-, κανείς δεν ήθελε να το αποφασίσει. Αυτός είναι ο λόγος που είμαστε εξοργισμένοι όλα αυτά τα χρόνια. Το καλύτερα και βαθύτερα κρυμμένο μυστικό του ελληνικού βαθέος κράτους τελικά δεν αποδείχτηκε και *τόσο μυστικό*. Εμείς το χρέος μας το κάναμε. Ελπίζουμε -και θα περιμένουμε να δούμε- αν θα το αποφασίσει κανείς να πιάσει το νήμα από το σημείο που το αφήνουμε εμείς, και να το πάει ακόμα βαθύτερα, ακόμα παραπέρα -ελπίζουμε πως ναι.

Ζητούμε συγγνώμη για τις πολλές παραπομπές σε ξενόγλωσσα κείμενα, όμως δεν γινόταν αλλιώς. Στην ελληνική βιβλιογραφία και αρθρογραφία, τα μόνα αξιόλογα δείγματα δουλειάς που μπορεί κανείς να βρει πάνω στο θέμα είναι δύο βιβλία από δύο μάλλον μικρής εμβέλειας συλλογικότητες (η Ομάδα Carthago ή ‘Ομάδα ακτιβιστών με κακές προθέσεις ενάντια στον εθνικό κορμό’, όπως αυτοαποκαλούνται, και η Αντιεθνικιστική Αντιπολεμική Συσπείρωση) και το ένα και μοναδικό βιβλίο του Τάκη Μίχα. Δεν υπάρχει σχεδόν τίποτε άλλο αξιόλογο. Και αν εξετάσουμε, ειδικότερα, και την διαδικτυακή παραγωγή *πρωτότυπου* υλικού, τότε θα απελπιστούμε εντελώς, αφού είναι απολύτως μηδενική: περιορίζεται σε δύο φράσεις που ανακυκλώνονται -ενώ κανείς ποτέ δεν τις έχει διαβάσει από το πρωτότυπο-, που κατά καιρούς εμπλουτίζονται από αντιγραμμένα αποσπάσματα από κάποια πολύ λίγα άρθρα στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο, κυρίως με συνεντεύξεις εθελοντών. Αν, μάλιστα, δεν υπήρχε και το άρθρο του Ιού με τίτλο ‘Για τη Λευκή Φυλή και την Ορθοδοξία, Η ξεχασμένη ιστορία των Ελλήνων εθελοντών‘, στην Ελευθεροτυπία της 16/07/2005, που έχει αντιγραφεί με όλους τους πιθανούς συνδυασμούς, τότε άνετα θα μπορούσαμε να πούμε ότι στο ελληνικό διαδίκτυο μάλλον δεν θα υπήρχε απολύτως τίποτα, ούτε καν αυτά τα πολύ λίγα και πολύ μέτρια που υπάρχουν τώρα.

Ζητούμε συγγνώμη, επίσης, για εκείνες τις περιπτώσεις στις οποίες κάποια πρόταση ή φράση μας επαναλαμβάνεται, λ.χ. στην αρχική παρουσίαση των στοιχείων, σε κάποιο υποκεφάλαιο και ενδεχομένως και σε κάποια λεζάντα ή περιγραφή εικόνας. Αυτό δεν συνέβη επειδή είμαστε (τόσο) φλύαροι ή επειδή είχαμε σκοπό να βοηθήσουμε τους αναγνώστες να τα εμπεδώσουν όλα καλύτερα, αλλά για έναν απλό λόγο, τεχνικής φύσεως: Στην αρχή είχαμε σκοπό να δώσουμε το κείμενο στην δημοσιότητα τμηματικά, ίσως όχι ακριβώς ανά κεφάλαιο όπως είναι σήμερα, αλλά εν πάση περιπτώσει σε συνέχειες. Ετσι ήταν απαραίτητο να υπάρχουν επεξηγήσεις σε κάθε κεφάλαιο, για όποιον αναγνώστη δεν είχε διαβάσει απ’ την αρχή όλα τα προηγούμενα κεφάλαια. Κάποιες επαναλήψεις στις λεζάντες οφείλονται στο γεγονός πως οι εικόνες θεωρούνται (όχι μόνο από την WordPress και τις μηχανές αναζήτησης) σαν αυτόνομα object, για κάποιον που θα ήθελε να τις χρησιμοποιήσει μόνες τους, κι έτσι ήταν απαραίτητο να παραθέσουμε κι εκεί τα αντίστοιχα επεξηγηματικά χωρία. Τελικά, αποφασίσαμε να το δημοσιεύσουμε ολόκληρο και όπως ήταν στην αρχική του μορφή, κι επειδή δεν θέλαμε να επέμβουμε στην δομή του κειμένου (λ.χ. κάποιος φίλος μπορεί να θελήσει να αξιοποιήσει ένα μόνο κεφάλαιο), γι’ αυτό και ζητούμε συγγνώμη για τις επαναλήψεις.

Θεωρούμε ότι οι παραπομπές, που όπως πάντα είναι εξαντλητικά λεπτομερείς έτσι ώστε να είναι τεκμηριωμένη μέχρι και η τελευταία συλλαβή, μπορούν να χρησιμοποιηθούν σα μια πρώτη βάση, σαν ένα αρχικό σώμα σημαντικών κειμένων, για όποιον τυχόν θελήσει να εμβαθύνει στο θέμα. Ουσιαστικά, πρόκειται για έναν πλήρη κατάλογο με όλα τα σημαντικά βιβλία και άρθρα που έχουν αφιερωθεί στο θέμα, συν όλα τα έγγραφα, εκθέσεις, καταθέσεις στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για την πρώην Γιουγκοσλαβία, μαρτυρίες, συνεντεύξεις, εισηγήσεις σε ακαδημαϊκά συνέδρια και όλα τα άλλα ντοκουμέντα με ελληνικό ενδιαφέρον που χρησιμοποιήσαμε σαν πηγές για την τεκμηρίωση του παρόντος κειμένου.

Τέλος, εννοείται ότι η κριτική μας για τον σερβικό μεγαλοϊδεατισμό και την αγριότητα των Σέρβων εθνικιστών και των εξουσιοφρενών ηγετών τους με σκοπό την ‘εθνική καθαρότητα’ των υπό κατάληψη περιοχών, δεν σημαίνει ότι είμαστε με τους Κροάτες ή με τους Βόσνιους εθνικιστές και εξουσιοφρενείς. Είμαστε, όπως γνωρίζουν οι αναγνώστες μας, με την Κοινή Λογική, με τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, με την Ειρήνη και με την συνεννόηση. Αν έπρεπε να γράψουμε για τις αγριότητες των Κροατών ενάντια στους Σέρβους στην Κράινα και ενάντια στους Μουσουλμάνους στο χωριό Ahmici ή για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στα οποία οι Κροάτες κρατούσαν μισοθαμμένους σε τανκ πετρελαίου Βόσνιους το 1993 ή για τις τρομοκρατικές επιχειρήσεις των Μουσουλμάνων σε άμαχους σε σερβικά χωριά γύρω απ’ την Σρεμπρένιτσα που στοίχισαν εκατοντάδες νεκρούς πριν τον Ιούλιο του 1995 και πάντα σε ημέρες ορθόδοξων εορτών ή για τις θηριωδίες του UCK εναντίον Σέρβων, αντίθετων Αλβανών και των ουδέτερων Ρομά στο Κόσοβο, το ίδιο κριτικοί θα είμασταν πάλι. Στον πόλεμο, και ειδικά στους εμφύλιους πόλεμους ότι θεωρείται για την μια πλευρά ‘αντίσταση’ ή ‘απελευθερωτικός αγώνας’, θεωρείται για την άλλη πλευρά ‘τρομοκρατία’ ή ‘εγκλήματα του κοινού ποινικού δικαίου’ και το αντίστροφο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση της εθνικής εκκαθάρισης της Σρεμπρένιτσα, οι επιτιθέμενοι και αυτοί που άσκησαν την αδικαιολόγητη βία ήταν οι Σέρβοι φασίστες, απέναντι, μάλιστα, σε πρόσφυγες, σε άοπλους, σε αιχμαλώτους, σε γυναικόπαιδα, και σε άρρωστους και ηλικιωμένους, και, μάλιστα, με μία πολύ καλοσχεδιασμένη βιομηχανικού τύπου επιχείρηση εξόντωσης-εθνικής εκκαθάρισης των πιο αδύναμων και ανήμπορων του αντίπαλου λαού.
Και για να μην κλείσουμε με τρόπο που να αφήνει μόνο πικρή γεύση και απογοήτευση, δείτε σε αυτό το βίντεο με ποιους είμαστε:

http://www.tubechop.com/watch/5847341

Είμαστε με τους κατοίκους αυτού του μικτού σερβομουσουλμανικού χωριού της Βοσνίας, που μετά από την συμφωνία του Dayton, έπρεπε να χωριστεί στα δύο και οι μισοί του κάτοικοι να το εγκαταλείψουν. Οι σκηνές αυτές δεν έπαιξαν στα δυτικά ΜΜΕ, διότι δεν συμφωνούν με την προπαγάνδα που εξυπηρετεί τα γεράκια του πολέμου και τους εμπόρους όπλων, και πιθανόν και με την προπαγάνδα εκείνων που επιθυμούσαν επ’ αόριστον την δαιμονοποίηση των Σέρβων και ανεξάρτητα με το γεγονός πως ήταν εκείνοι των οποίων η επιθετικότητα μεγεθύνθηκε υπέρ του δέοντος και για μεγάλο χρονικό διάστημα, αν και στην πραγματικότητα πληρώθηκαν με το ίδιο νόμισμα: Οι Σέρβοι ήταν εκείνοι που ξεκίνησαν πρώτοι τη δαιμονοποίηση των άλλων εθνοτήτων. Τέλος πάντων, αυτά θα γραφτούν απ’ τους ιστορικούς του μέλλοντος· σημασία έχει ότι τον λογαριασμό για τα αποτελέσματα του εθνικισμού και της εξουσιοφρένειας τον πλήρωσαν κυρίως οι απλοί και φιλήσυχοι άνθρωποι, όπως αυτοί στο φιλμ: Φίλοι, γείτονες και κουμπάροι που έζησαν μια ζωή μαζί αναγκάζονται να αποχωριστούν κλαίγοντας. Μ’ αυτούς είμαστε, με τους απλούς ανθρώπους, Σέρβους και Μουσουλμάνους (και Κροάτες και Μαυροβούνιους και Σλοβένους και Σλαβομακεδόνες και Ούγγρους και Αλβανούς και Εβραίους και Ρομά, αλλά και με όσους δήλωναν απλά ‘Γιουγκοσλάβοι’). Μ’ αυτούς που χώρισαν λόγω του πολέμου και των λάθος πολιτικών των ηγεσιών τους, και εύχονται κάποτε να ξανασμίξουν, μ’ αυτούς είμαστε.

Το άρθρο αυτό αυτή ήταν η συντομευμένη version από την πέμπτη μεγάλη μας έρευνα στη σειρά ‘Η Χρυσή Αυγή: Νέα στοιχεία – Σειρά άρθρων: Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά #xx‘, όπου xx ο αύξων αριθμός), μετά από τα προηγούμενα κείμενά μας σ’ αυτή τη σειρά:

Οι άλλες έρευνες:

# ‘Ροκ για την πατρίδα’ ή ‘πόγκο για τη σβάστικα’: Η Χρυσή Αυγή ξεκινάει ξανά τις εθνικοσοσιαλιστικές ‘Γιορτές Νεολαίας’: Μπύρες, τατουάζ και Sieg Heil, για τους μυημένους στο ναζισμό
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/05/13/golden-dawn-giortes-neolaias-blood-honour/

# Η Χρυσή Αυγή, το φασιστικό κρατικοπαρακράτος και οι κρυφές χρηματοδοτήσεις: Νέα στοιχεία – Εννιά συν μία άγνωστες σκηνές από την ιστορία της ελληνικής ακροδεξιάς που ρίχνουν φως στην άγνωστη Χρυσή Αυγή – Μια ακτινογραφία της μεταμφίεσης του ναζιστικού ζόμπι [Σειρά άρθρων: Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά #04]
https://xyzcontagion.wordpress.com/2014/10/11/kryfa-04-parakratos-nazistiko-zombi/

[Σ.Σ.: Από την τέταρτη μεγάλη έρευνα, όπως πιθανόν γνωρίζουν οι τακτικές επισκέπτες του ιστολογίου μας, προέκυψε το βιβλίο ‘XYZ Contagion, Εννιά συν μία σκηνές από την ιστορία της ελληνικής ακροδεξιάς που ρίχνουν φως στην άγνωστη Χρυσή Αυγή, Η Χρυσή Αυγή, το φασιστικό κρατικοπαρακράτος και οι κρυφές χρηματοδοτήσεις, Μια ακτινογραφία της μεταμφίεσης του ναζιστικού ζόμπι, έκδοση XYZ Contagion + Carpe Librum, Θεσσαλονίκη, 2014, ISBN 978-618-81244-6-2′, το οποίο κατεβαίνει δωρεάν και από αυτό εδώ το λινκ. Το βιβλίο αυτό, το έχει προτείνει και η ομάδα του ‘Ιού’ της Εφημερίδας των Συντακτών:
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/04/05/ios-mix-apon-xyz-contagion/

Συγκεντρωμένες όλες οι ‘Εννέα συν μία σκηνές από την ιστορία της Χρυσής Αυγής‘, και εδώ με τον τίτλο ‘Η τέταρτη μεγάλη έρευνα για τη Χρυσή Αυγή και την ιστορία της Ακροδεξιάς‘

# Χρυσή Αυγή: Η κρυφή ιεραρχία, η πραγματική ηγεσία, το ‘χρίσμα’ για τα μυημένα μέλη και οι δοκιμασίες πριν τις τελετές μύησης (επιθέσεις σε ανύποπτους ‘εχθρούς της ράτσας’) [Σειρά άρθρων: Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά #03]
https://xyzcontagion.wordpress.com/2014/04/24/kryfa-03-ierarxia-teletes/

# Τα σχέδια της Χρυσής Αυγής για το Πολίτευμα, όπως ακούστηκαν μέσα στο Πολιτικό της Γραφείο: «Στόχος μας η κατάργηση της Δημοκρατίας και η κατίσχυση της ‘Πολιτείας’ (=του Ράιχ)» [Σειρά άρθρων: Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά #02]
https://xyzcontagion.wordpress.com/2014/01/07/kryfa-02-sxedia-xa-politevma/

# Ξένοι νεοναζί καλεσμένοι του Γκέμπελς της Χρυσής Αυγής Γιώργου Μάστορα (Μισιάκα): «Η συναγωγή θα γίνει ένα ωραίο δημόσιο αποχωρητήριο» [Σειρά άρθρων: Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά #01]
https://xyzcontagion.wordpress.com/2013/12/10/kryfa-01-mastoras-synagogi/

Στην εισαγωγή του τελευταίου λινκ υπάρχει το σκεπτικό αυτής της νέας σειράς, συνεπώς εδώ θα θυμίσουμε μόνο πως όλα τα άρθρα της νέας κατηγορίας ‘Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά‘ θα βρίσκονται σε αυτό εδώ το λινκ, μαζί με κάποιες προηγούμενες δημοσιεύσεις μας, οι οποίες -όπως τουλάχιστον σημειώνουν πολλοί- έχουν βοηθήσει στην ενημέρωση του κόσμου για το πραγματικό ποιόν της οργάνωσης, έχουν χρησιμεύσει στην ιδεολογική θωράκιση του αντιφασιστικού κινήματος και έχουν χρησιμοποιηθεί στον δημόσιο λόγο αρκετά, όπως αυτές για τα εκρηκτικά και τα όπλα του Φύρερ Μιχαλολιάκου κατά την δεκαετία του 1970 (κλικ εδώ), ή για την προσχώρηση της ναζιστική γκρούπας στην Νεοναζιστική Διεθνή ήδη από τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας της (κλικ εδώ), ή για το (ανύπαρκτο) επάγγελμα του Φίρερ της ναζιστικής γκρούπας (κλικ εδώ), ή για τον ταγματασφαλήτη πατέρα του, όπως και για τους δωσίλογους, προδότες, χίτες και τ/αλήτες προγόνους όλων των ηγετικών στελεχών (κλικ εδώ), ή για την υπόγεια χρηματοδότησή της από μεγάλα κόμματα (κλικ εδώ) ή για την στρατολόγηση ανηλίκων (κλικ εδώ), ή για τη διπλή γλώσσα («Είμαστε εθνικοσοσιαλιστές και δεν αλλάζουμε, αλλά θα παριστάνουμε τους ‘εθνικιστές’ για τον χαζό κόσμο») και εξαπάτηση των ψηφοφόρων (κλικ εδώ), ή για την 21η Δεκεμβρίου σαν παγανιστική-μυστικιστική-ναζιστική ημέρα μύησης-ορκωμοσίας νέων μελών της Χρυσής Αυγής (κλικ εδώ), ή για τις ανατριχιαστικές αντιλήψεις της -μεταμφιεσμένης αλλά πάντα εθνικοσοσιαλιστικής- Χρυσής Αυγής για τον Χριστιανισμό και για τον ρόλο της γυναίκας (κλικ εδώ), ή για τις απόψεις της ΧΑ (ευθανασία και στείρωση) για τα «άτομα με ειδικές ανάγκες, επιληπτικούς, αλκοολικούς και τοξικομανείς» και την ‘ευγονική αναγκαιότητα’, την ‘διοικητική ιατρική’ και το ‘Aufartung’ (κλικ εδώ), αλλά και ένα σημείωμα με θέμα την εμπειρία άλλων χωρών στην αντιμετώπιση αντικοινοβουλευτικών ναζιστικών εγκληματικών συμμοριών όπως η ΧΑ (κλικ εδώ), όπως και η μοναδική ‘Ανοιχτή επιστολή από τον πατέρα ενός εγκαίρως αποχωρήσαντα χρυσαυγίτη προς τους γονείς εκείνους που έχουν τα παιδιά τους στην Χρυσή Αυγή‘ κ.ο.κ. Μπορείτε να το κάνετε ‘bookmark‘, για γρήγορη πρόσβαση, και με την ευκαιρία, εδώ βρίσκεται και μια ανακεφαλαίωση με πολλές από τις προηγούμενες έρευνες.
Φάκελος Χρυσή Αυγή στο XYZ Contagion – Ολες οι έρευνες και τα άρθρα
https://xyzcontagion.wordpress.com/fakelos-xa-page-all-articles/

Εκτός συναγωνισμού, η έκτη μεγάλη έρευνα ‘Στον κόσμο του Blood & Honour’ με θέμα ‘‘Ροκ για την πατρίδα’ ή ‘πόγκο για τη σβάστικα’; Μπύρες, τατουάζ και Sieg Heil, για τους μυημένους στο ναζισμό‘, η πέμπτη μεγάλη έρευνα ‘Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής – Νέα στοιχεία και αποκαλύψεις, για πρώτη φορά στην Ελλάδα’ και η συμπληρωματική της ‘Νέα αποκλειστικά στοιχεία για την συμμετοχή Ελλήνων υπηκόων στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα: Οι δεσμοί αίματος του ελληνικού με τον σερβικό εθνικισμό και της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς με τη Χρυσή Αυγή‘, και ‘Οι ελληνικοί μύθοι για την γιουγκοσλαβική τραγωδία 1991-1995 και οι αλήθειες που δεν ακούστηκαν ποτέ στα ελληνικά ΜΜΕ‘. Μαζί, επίσης για πρώτη φορά ‘Ολη η αλήθεια για τη Σρεμπρένιτσα‘.

Διαβάστε τις νέες μεγάλες έρευνες του XYZ Contagion με θέμα ‘Οταν ο θύτης παριστάνει το θύμα‘:

– ‘Νέα αποκλειστικά στοιχεία για την συμμετοχή Ελλήνων υπηκόων στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα: Οι δεσμοί αίματος του ελληνικού με τον σερβικό εθνικισμό και της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς με τη Χρυσή Αυγή’
https://xyzcontagion.wordpress.com/srebrenica-more-evidence/

Και:

– ‘Οι ελληνικοί μύθοι για την γιουγκοσλαβική τραγωδία 1991-1995 και οι αλήθειες που δεν ακούστηκαν ποτέ στα ελληνικά ΜΜΕ‘.
https://xyzcontagion.wordpress.com/yugoslavia-the-whole-truth/
[Για την Short version, κλικ εδώ ‘Οταν ο θύτης παριστάνει το θύμα’]
– ‘Ολη η αλήθεια για τη Σρεμπρένιτσα: Οι οκτώ συν μία αποδείξεις για το προσχεδιασμένο της οργανωμένης σφαγής’
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/03/25/eight-plus-one-proof-srebrenica-organized/
– ‘Το θέμα της ελληνικής εμπλοκής στη Σρεμπρένιτσα στα μεγάλα ΜΜΕ (και όχι μόνο)‘
https://xyzcontagion.wordpress.com/srebrenica-sta-mme/

Δείτε επίσης:

– ‘Ο Κάρατζιτς και οι Ελληνες: Η ενοχή του Κάρατζιτς και η συλλογική μας αθωότητα‘ (Συνεργασία του ιστολογίου μας με το περιοδικό The Books’ Journal, τεύχος #66, Μάιος 2016)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/05/30/kleon-ioannidis-karadzic-kai-ellines-books-journal/
– ‘ΕΝΟΧΟΣ ο Κάρατζιτς! Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης αποφάσισε υπέρ των θυμάτων της γενοκτονίας στη Βοσνία’
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/03/24/karadzic-the-verdict/
– ‘Χρυσαυγίτες εγκωμιάζουν γενοκτονίες και ρατσιστικές σφαγές και υπόσχονται «Noz, zica, Srebrenica» («Μαχαίρι, Σύρμα, Σρεμπρένιτσα»): Ποιοι είναι οι Σέρβοι νεοναζί επισκέπτες της οργάνωσης;;;’
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/03/25/golden-dawn-hymn-noz-zica-srebrenica/

Και:

– Μια νέα σειρά δημοσιεύσεων, μόνο για όσους ενδιαφέρονται πραγματικά να μάθουν τι συνέβη στη Γιουγκοσλαβία στα χρόνια της δεκαετίας του 1990, …
… η οποία απαντά -πιστεύουμε- εις βάθος σε όλες τις πιθανές απορίες και αποδομεί όλα τα ψέματα και τις πλαστογραφίες των ελληνικών ΜΜΕ, των ακροδεξιών θυτών και των απολογητών τους, από δεξιά κι αριστερά.
Ολόκληρη η νέα αυτή σειρά βρίσκεται κάτω από την κατηγορία ‘Αλήθειες και μύθοι για τη Γιουγκοσλαβία‘, ενώ το ενιαίο κείμενο βρίσκεται εδώ, ‘Οι ελληνικοί μύθοι για την γιουγκοσλαβική τραγωδία 1991-1995 και οι αλήθειες που δεν ακούστηκαν ποτέ στα ελληνικά ΜΜΕ‘. Περιλαμβάνει:

Πρόλογος: Οταν ο θύτης παριστάνει το θύμα (Αλήθειες και μύθοι για τη Γιουγκοσλαβία #01)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/04/01/yugo-01/

Η ανύπαρκτη και εξ ολοκλήρου κατασκευασμένη ‘ελληνοσερβική φιλία’
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/04/02/yugo-02/

Οι ‘αριστεροί αντιιμπεριαλιστές’ συνήγοροι των Σέρβων, οι ακροδεξιοί δωσίλογοι τσέτνικ και η σερβική ‘Μεγάλη Ιδέα’
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/04/03/yugo-03/

Τα γεγονότα: Ο εθνικισμός διαλύει μια χώρα
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/04/04/yugo-04/

Η εσωτερική αντιεθνικιστική αντίσταση στη βαρβαρότητα και στο φασισμό και ο Μιλόσεβιτς, ο νεκροθάφτης του σοσιαλισμού
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/04/05/yugo-05/

Εθνοκάθαρση και γενοκτονία σε ευρωπαϊκό έδαφος στον 20ό αιώνα: Οταν το ‘Ποτέ ξανά!’ ακουγόταν σαν ανέκδοτο
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/04/06/yugo-06/

Ο ρόλος των ΜΜΕ και τα πραγματικά ψέματα της Δύσης
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/04/07/yugo-07/

Τα ρατσιστικά ψέματα της σερβικής προπαγανδιστικής μηχανής
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/04/08/yugo-08/

Η Κράινα, η πρόβα τζενεράλε του Μλάντιτς, η παράνομη κατοχή (κατά τον ΟΗΕ) και η εκδίωξη των Σέρβων – Η τελευταία πράξη του δράματος
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/04/09/yugo-09/

Ρίχνοντας την ευθύνη στα θύματα: Συγκάλυψη και άρνηση, το όγδοο και τελικό στάδιο της ίδιας της γενοκτονίας: 8.372 έρευνες ανθρωποκτονίας και οκτώ συν μία αποδείξεις
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/04/10/yugo-10/

Οι ιδεολόγοι της αθλιότητας και η αθλιότητα της ιδεολογίας τους: Μια σημείωση για τους αρνητές, υπερασπιστές και απολογητές των εγκληματιών πολέμου, δεξιούς κι αριστερούς + Προτεινόμενη βιβλιογραφία
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/04/11/yugo-11/

Δείτε επίσης: Φάκελος Σρεμπρένιτσα

Είπαμε ότι θα στείλουμε στον εισαγγελέα τους Ελληνες εθελοντές φασίστες που πήγαν το 1995 στη Βοσνία να βοηθήσουν τους Σέρβους στις σφαγές αθώων και αμάχων και στις εθνικές εκκαθαρίσεις όπως στην Σρεμπρένιτσα -και το κάναμε.
Τους στείλαμε στον εισαγγελέα.

Και μάλλον κάναμε καλά, αφού οι αμετανόητοι εξακολουθούν να εξυμνούν ανατριχιαστικά την γενοκτονία στη Σρεμπρένιτσα και τα εγκλήματα πολέμου, λ.χ.
# Χρυσαυγίτες εγκωμιάζουν γενοκτονίες και ρατσιστικές σφαγές και υπόσχονται «Noz, zica, Srebrenica» («Μαχαίρι, Σύρμα, Σρεμπρένιτσα»)’: Ποιοι είναι οι Σέρβοι νεοναζί επισκέπτες της οργάνωσης;;;
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/03/25/golden-dawn-hymn-noz-zica-srebrenica/

Ενας πρώτος στόχος, τον οποίο ελπίζαμε να καταφέρουμε αν και γνωρίζαμε τις δυσκολίες, ήταν, μετά την δημοσίευση της έρευνας και του υλικού (Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής – Νέα στοιχεία και αποκαλύψεις, για πρώτη φορά στην Ελλάδα), από τη δική μας δουλειά να γράψουν μεγάλες εφημερίδες και άλλα μέσα [Σ.Σ.: Δείτε επιλογή από τις κυριότερες δημοσιεύσεις σε μεγάλα ΜΜΕ εδώ αναλυτικά ‘Το θέμα της ελληνικής εμπλοκής στη Σρεμπρένιτσα στα μεγάλα ΜΜΕ (και όχι μόνο)‘, ή παρακάτω τον κατάλογο με όλες τις δημοσιεύσεις, μία προς μία].

Ενας δεύτερος, σε μια γωνιά του μυαλού μας, να γίνουν ερωτήσεις στη Βουλή. Εγινε κι αυτό (Ερώτηση Βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ: Σχετικά με τη συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα, 25 Ιουνίου 2015). Και η απάντηση (Η απάντηση του Υπουργείου Δικαιοσύνης στην ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ με θέμα τη συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα, 15 Ιουλίου 2015).

Και ο τελικός στόχος, που ομολογουμένως κανείς δεν περίμενε να συμβεί εύκολα, ήταν να γραφτεί απ’ τη δουλειά μας αναφορά στον εισαγγελέα. Τελικά δεν χρειάστηκε· οι στόχοι όλοι, όμως, επετεύχθησαν, και μία βδομάδα μάλιστα μετά την δημοσίευση της έρευνας, στις 22 Ιουνίου 2015, η Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών κινήθηκε και διέταξε προκαταρκτική εξέταση για το θέμα της συμμετοχής Ελλήνων υπηκόων στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα:

# Ολες οι εξελίξεις στην ‘μη στατική’ σελίδα (ενημερώνεται διαρκώς) ‘Δικαστικές εξελίξεις στην υπόθεση της συμμετοχής Ελλήνων υπηκόων στη Σρεμπρένιτσα‘:
https://xyzcontagion.wordpress.com/justice-for-srebrenica/

Τον Ιούλιο του 2016, στην 21η επέτειο, παρουσιάσαμε τα ‘Νέα στοιχεία για την υπόθεση της συμμετοχής Ελλήνων υπηκόων στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα‘: Διαβάστε την πλήρη νέα έρευνα ‘Νέα αποκλειστικά στοιχεία: Οι δεσμοί αίματος του ελληνικού με τον σερβικό εθνικισμό και της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς με τη Χρυσή Αυγή‘ ή τα αυτόνομα report με θέμα ‘Τι άλλο έκαναν οι Ελληνες εθελοντές στη Σρεμπρένιτσα‘.

Τα περιεχόμενα των 11 νέων report

Μικρή παρουσίαση: Τι θα διαβάσουν οι επισκέπτες του XYZ Contagion στη νέα σειρά ‘Τι άλλο έκαναν οι Ελληνες εθελοντές στη Σρεμπρένιτσα: Νέα αποκλειστικά στοιχεία‘
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/06/30/what-read-series-srebrenica-more-ev/

Εισαγωγή & Ντοκουμέντο #01: Η μαρτυρία του αστυνομικού που είδε στα χέρια των εθελοντών τις φωτογραφίες με τους σφαγμένους μουσουλμάνους (Από τη σειρά ‘Νέα αποκλειστικά στοιχεία: Τι άλλο έκαναν οι Ελληνες εθελοντές στη Σρεμπρένιτσα’)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/07/01/srebrenica-more-evid-01/

Ντοκουμέντο #02: Η φωτογραφία που αποδεικνύει ότι ο Ράτκο Μλάντιτς συναντήθηκε με την ΕΕΦ και τον Σερβοβόσνιο διοικητή της Zβόνκο Μπάγιαγκιτς μέσα στη Σρεμπρένιτσα, λίγο πριν ο επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών του VRS διατάξει την εκτέλεση των αμάχων στο γήπεδο της Nova Kasaba
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/07/02/srebrenica-more-evid-02/

Ντοκουμέντο #03: Το βίντεο από την κατάθεση του Σερβοβόσνιου διοικητή της ΕΕΦ Zβόνκο Μπάγιαγκιτς υπέρ του Ράντοβαν Κάρατζιτς στη Χάγη και η πιεστική ανάκριση από τον κατήγορο του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/07/03/srebrenica-more-evid-03/

Ντοκουμέντο #04: Ο Α2 αξιωματικός του VRS Vujadin Popovic επιβεβαιώνει το περιστατικό με τους Ελληνες εθελοντές και την κάμερα και την διαταγή να εκτελεστούν οι αιχμάλωτοι και οι άμαχοι που φωτογραφίζονταν από την ΕΕΦ στο γήπεδο της Nova Kasaba
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/07/04/srebrenica-more-evid-04/

Ντοκουμέντο #05: Επίσημες καταθέσεις στη Χάγη και νέα τεκμήρια για το έγκλημα της καταστροφής του μιναρέ από μικτά τμήματα του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ και μελών της ΕΕΦ
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/07/05/srebrenica-more-evid-05/

Ντοκουμέντο #06: Νέα βίντεο από ειδησεογραφικά πρακτορεία με τους εθελοντές της ΕΕΦ τις ημέρες των επιχειρήσεων, να φυλάνε σκοπιά και να μεταφέρουν εξοπλισμό
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/07/06/srebrenica-more-evid-06/

Ντοκουμέντο #07: Η επιβεβαίωση: Τα μέλη του 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ προμηθεύτηκαν πλαστές ταυτότητες από τον πρώην υφυπουργό Εσωτερικών του Μιλόσεβιτς για να διαφύγουν και να κρυφτούν στη Σερβία μετά το έγκλημα πολέμου στην Σρεμπρένιτσα
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/07/07/srebrenica-more-evid-07/

Ντοκουμέντο #08: Επισκέπτες για τη ναζιστική οργάνωση ‘Χρυσή Αυγή’ από την Σερβία: Σημαίες των τσέτνικ, πορτρέτα του Αρκάν και Χρυσαυγίτες που εγκωμιάζουν γενοκτονίες και ρατσιστικές σφαγές και υπόσχονται ‘Noz, zica, Srebrenica’ (‘Μαχαίρι, Σύρμα, Σρεμπρένιτσα’)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/07/08/srebrenica-more-evid-08/

Ντοκουμέντο #09: Το χαμένο φιλμ με τον Σερβοβόσνιο διοικητή της ΕΕΦ Zβόνκο Μπάγιαγκιτς και τον Ράντοβαν Κάρατζιτς να φανατίζουν τα σερβικά πλήθη εναντίον των Μουσουλμάνων συμπολιτών τους
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/07/09/srebrenica-more-evid-09/

Ντοκουμέντο #10: Ο τσέτνικ βοϊβόδας διοικητής της ΕΕΦ Ταγματάρχης Zβόνκο Μπάγιαγκιτς, ο Ράτκο Μλάντιτς και ο Ράντοβαν Κάρατζιτς σε κρυφή συγκέντρωση πίνουν ‘εις υγείαν του στόχου για τη Μεγάλη Σερβία’ (‘Velika Srbija’): Ενα ακόμη χαμένο φιλμ
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/07/10/srebrenica-more-evid-10/

Ντοκουμέντο #11: Οι υποστηρικτές των σφαγέων, στο φως και στο σκοτάδι – Προτεινόμενα αναγνώσματα με ιδιαίτερο νομικό ενδιαφέρον
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/07/11/srebrenica-more-evid-11/

Από το 2015, με απόφαση του ΟΗΕ καθιερώθηκε Διεθνής Ημέρα για τα Θύματα των Γενοκτονιών, κι εμείς έχουμε σκοπό να την θυμόμαστε κάθε 9η Δεκεμβρίου. Srebrenica, Don’t Forget 11 July 1995.

# Η Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών διέταξε προκαταρκτική εξέταση για το θέμα της συμμετοχής Ελλήνων υπηκόων στη Σρεμπρένιτσα, 22 Ιουνίου 2015
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/22/eisaggelia-prodikon-proanakrisi-srebrenica/

[UPDATE 15 Ιουλίου 2015]

# Η απάντηση του Υπουργείου Δικαιοσύνης στην ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ με θέμα τη συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα, 15 Ιουλίου 2015
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/07/15/apantisi-paraskevopoulos-erotisi-syriza-srebrenica/

Απάντηση, 15/07/2015, στην ερώτηση υπ' αριθμόν 3867/25-06-2015 των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ Καραγιαννίδη Χρήστου και Κατριβάνου Βασιλικής προς τον υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με θέμα 'Σχετικά με τη συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα'. — Απάντηση, 15/07/2015, στην ερώτηση υπ’ αριθμόν 3867/25-06-2015 των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ Καραγιαννίδη Χρήστου και Κατριβάνου Βασιλικής προς τον υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με θέμα ‘Σχετικά με τη συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα’.

[02 Ιουλίου 2015]

Σχηματίστηκε αυτεπαγγέλτως η ποινική δικογραφία ΑΒΜ Ω2015/89 κατά παντός υπευθύνου, με αντικείμενο την συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα. Η δικογραφία χρεώθηκε σε Εισαγγελέα για τη διενέργεια αυτοπρόσωπης προκαταρκτικής εξέτασης, και την ανάκριση έχει αναλάβει η εισαγγελέας η αρμόδια για τα ρατσιστικά εγκλήματα Ελένη Τουλουπάκη.
Με την ένδειξη ‘Ω’ είναι οι εμπιστευτικές δικογραφίες που χειρίζονται οι ίδιοι/ες οι εισαγγελείς.
Σχετικό έγγραφο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών: 168.696/02-07-2015.
Το σχετικό με αριθμό εισερχ. πρωτ. 29719/22-06-2015 αφορά το δημοσίευμα της εφημερίδας ‘Εθνος’ με τίτλο ‘Εγκλήματα πολέμου με τη σφραγίδα της Χρυσής Αυγής – Τα ελληνικά τάγματα πολέμου που μάτωσαν τη Σρεμπρένιτσα’
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/17/maria-lefteris-ethnos-tagmata-matosan-srebrenica

[25 Ιουνίου 2015]

# Ερώτηση Βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ: Σχετικά με τη συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα, 25 Ιουνίου 2015
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/25/erotisi-srebrenica-syriza-vouli/

Ερώτηση υπ' αριθμόν 3867/25-06-2015 των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ Καραγιαννίδη Χρήστου και Κατριβάνου Βασιλικής προς τον υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με τίτλο 'Σχετικά με τη συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα'. — Ερώτηση υπ’ αριθμόν 3867/25-06-2015 των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ Καραγιαννίδη Χρήστου και Κατριβάνου Βασιλικής προς τον υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με τίτλο ‘Σχετικά με τη συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα’.

[22 Ιουνίου 2015]

# Η Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών διέταξε προκαταρκτική εξέταση για το θέμα της συμμετοχής Ελλήνων υπηκόων στη Σρεμπρένιτσα, 22 Ιουνίου 2015
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/22/eisaggelia-prodikon-proanakrisi-srebrenica/

Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών, Γραφείο Διευθύνοντος, Δελτίο Τύπου: Με αφορμή δημοσίευμα στο Εθνος, διατάχθηκε προκαταρκτική εξέταση για το θέμα της συμμετοχής Ελλήνων υπηκόων στη Σρεμπρένιτσα, 22 Ιουνίου 2015.

Από το Γραφείο Διευθύνοντος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών εκδόθηκε το εξής Δελτίο Τύπου, με ημερομηνία 22/06/2015:

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Με αφορμή δημοσίευμα της εφημερίδας ‘Εθνος της Κυριακής’ της 14/06/2015 που αφορούσε εγκλήματα πολέμου που διαπράχθησαν στη Σρεμπρένιτσα και στα οποία φέρονται να συμμετείχαν και Ελληνες υπήκοοι, διατάχθηκε προκαταρκτική εξέταση. Επισημαίνεται ότι είχε διενεργηθεί και το έτος 2004 από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών έρευνα για το ίδιο ζήτημα που είχε ανατεθεί στην Εισαγγελέα κ. Αθηνά Θεοδωροπούλου από την οποία όμως δεν προέκυψε η ταυτότητα των δραστών.

Με λίγα λόγια, και αν καταλάβαμε σωστά, λέει ότι η έρευνα του 2005 είχε μεν διαγνώσει αδικήματα, αλλά δεν προσωποποιήθηκαν οι ευθύνες. Αυτή τη φορά, και με τα νέα στοιχεία που ήρθαν στο φως, αυτός ο στόχος έρχεται πιο κοντά. Αυτή τη φορά, προφανώς λόγω της δημοσιότητας από την 5η μεγάλη έρευνα για τη Σρεμπρένιτσα και την ελληνική εμπλοκή, οι ευθύνες είναι πιο εύκολο -και υπάρχουν πολλές προϋποθέσεις για- να αποδοθούν σε συγκεκριμένα πρόσωπα (ελπίζουμε δηλαδή) -όπως λέει χαρακτηριστικά «δεν προέκυψε η ταυτότητα των δραστών».

Το δημοσίευμα που αναφέρεται στο Δελτίο Τύπου είναι το:
Μαρία Ψαρά & Λευτέρης Μπιντέλας – Τα ελληνικά τάγματα εφόδου που μάτωσαν τη Σρεμπρένιτσα, Εγκλημα πολέμου με τη σφραγίδα της Χρυσής Αυγής (άρθρο στο Εθνος, 2015-06-14)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/17/maria-lefteris-ethnos-tagmata-matosan-srebrenica

Περισσότερα στην ανάρτηση:
Η Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών διέταξε προκαταρκτική εξέταση για το θέμα της συμμετοχής Ελλήνων υπηκόων στη Σρεμπρένιτσα, 22 Ιουνίου 2015
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/22/eisaggelia-prodikon-proanakrisi-srebrenica/

Ολες οι δικαστικές εξελίξεις της υπόθεσης θα καταγράφονται στην εξής σελίδα, η οποία βρίσκεται στην στήλη ‘Srebrenica’, στο menu της front-page:
Δικαστικές εξελίξεις στην υπόθεση της συμμετοχής Ελλήνων υπηκόων στη Σρεμπρένιτσα
https://xyzcontagion.wordpress.com/justice-for-srebrenica/

[ΤΕΛΟΣ UPDATE]

Η είδηση μεταδόθηκε σε πολλά συμβατικά και εμπορικά ΜΜΕ και πόρταλ, όπως λ.χ. (τυχαία παραδείγματα):

Μαρία Δήμα – Ερευνα για εγκλήματα Ελλήνων στη Σρεμπρένιτσα, Η Εφημερίδα των Συντακτών, 22/06/2015
https://www.efsyn.gr/arthro/ereyna-gia-egklimata-ellinon-sti-sremprenitsa

Αντωνία Ξυνού – Προκαταρκτική εξέταση για τη Σρεμπρένιτσα – NEWS247.gr, 22/06/2015
http://news247.gr/eidiseis/koinonia/eglima/prokatarktikh-eksetash-gia-th-sremprenitsa.3541554.html

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ – Προκαταρκτική εξέταση για τη Σρεμπρένιτσα | δημοκρατία, 22/06/2015
http://www.dimokratianews.gr/content/47911/prokatarktiki-exetasi-gia-ti-sremprenitsa

theTOC.gr – Νέα στοιχεία για τα εγκλήματα πολέμου στη Σρεμπρένιτσα | thetoc.gr, 22/06/2015
http://www.thetoc.gr/diethni/article/nea-stoixeia-gia-ta-egklimata-polemou-sti-sremprenitsa

Το 2000 υπήρχαν 161 εντάλματα σύλληψης, 25 εκ των οποίων δεν είχαν εκτελεστεί· το 2011, στις 22 Ιουλίου, ακριβώς 16 χρόνια μετά, με την σύλληψη του τελευταίου καταζητούμενου Goran Hadzic, δεν υπήρχε ούτε ένας φυγόδικος, όλοι είχαν περάσει την πόρτα του δικαστηρίου (Ηλθεν η ώρα σας).

Λίγα λόγια απ’ το ιστορικό της υπόθεσης:

Με την ευκαιρία, πρέπει να πούμε εδώ ένα μεγάλο ευχαριστώ στους αναγνώστες μας, που έδειξαν την εμπιστοσύνη τους στη δουλειά μας με πολλούς τρόπους, αλλά και με την κατακόρυφη αύξηση των επισκέψεων, γύρω στις 200.000 σε λιγότερο από από έναν μήνα, και να σημειώσουμε, επίσης, ότι οι συντάκτες του XYZ Contagion (πρέπει να) είναι ικανοποιημένοι και υπερήφανοι από όσα φάνηκαν όλο αυτό το διάστημα με αφορμή και επίκεντρο την εξαιρετικά σημαντική ιστορία της Σρεμπρένιτσα:
Στα πλαίσια της δημοσίευσης της έρευνας μας για την Σρεμπρένιτσα και την ελληνική εμπλοκή ‘Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής – Νέα στοιχεία και αποκαλύψεις, για πρώτη φορά στην Ελλάδα‘, πρώτα σκεφτήκαμε να θυμίσουμε στους αναγνώστες μας μερικές πτυχές από τον γιουγκοσλαβικό εμφύλιο πόλεμο:

# ‘Τέσσερα χρόνια πόλεμος, 50 φωτογράφοι, 248 φωτογραφίες – Βοσνία 1992-1995’
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/04/09/bosnia-248-photos/

Κατόπιν, προσπαθήσαμε ώστε η λέξη ‘Σρεμπρένιτσα’ να εμφανιστεί στην δημόσια συζήτηση, συνεπώς και να ανεβεί στην ιεράρχηση των μηχανών αναζήτησης, κι έτσι αποφασίσαμε να γράψουμε άρθρα για να θυμηθούν ή για να μάθουν τα γεγονότα όσοι και όσες ενδιαφέρονταν.

# ‘Πάνω από 8.000 εκτελεσμένοι άμαχοι, άοπλοι και αιχμάλωτοι, Σρεμπρένιτσα, Ιούλιος 1995: Ποιος θυμάται τη μεγαλύτερη θηριωδία σε ευρωπαϊκό έδαφος μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο;;;’
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/10/do-you-know-srebrenica/

# ‘Τρεις ερωτήσεις δεν ακούγονται ποτέ εδώ και 20 χρόνια στη Σρεμπρένιτσα – Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης για τα εγκλήματα στην πρώην Γιουγκοσλαβία θυμάται τα 20 χρόνια από την μεγάλη σφαγή, 1995-2015’
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/07/10/icty-remembers-20-years-srebrenica/

Εστιάσαμε στην μοναδική βαλκανική περίπτωση του Σερβοβόσνιου διοικητή της ΕΕΦ:

# ‘Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς (Zvonko Bajagic): Ποιος ήταν ο Σερβοβόσνιος διοικητής της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς’
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/12/prodimosiefsi-srebrenica-zvonko/

Με τη βοήθεια φίλων, φτιάχτηκε ένα βίντεο στο οποίο αναδείξαμε μεγάλο τμήμα από το κρίσιμο και χρήσιμο οπτικό υλικό:

# ‘Ελληνες εθελοντές και χρυσαυγίτες από την ΕΕΦ σε επιχειρήσεις στην Σρεμπρένιτσα, Ιούλιος 1995 – YouTube‘,
κι εδώ σε αγγλική version:
# ‘Greek Volunteers and Golden Dawn members during operations in the Srebrenica massacre, July 1995 – YouTube‘

Κατόπιν, και με τη βοήθεια φίλων και συνοδοιπόρων, η έρευνα βρήκε τον δρόμο της σε μεγάλα ‘συμβατικά’ λεγόμενα ΜΜΕ:

Στην Εφημερίδα των Συντακτών, 13/06/2015:
# ‘Ιός – Οι άνθρωποι από την Ελλάδα, Νέα στοιχεία για την εμπλοκή των συμπατριωτών μας εθελοντών του σερβοβοσνιακού στρατού στο μεγαλύτερο έγκλημα πολέμου των μεταπολεμικών χρόνων (άρθρο στην Εφημερίδα των Συντακτών 2015-06-13)’
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/16/ios-anthropoi-apo-ellada-nea-stoixeia-srebrenica/

Στο Εθνος, 14/06/2015:
# ‘Μαρία Ψαρά & Λευτέρης Μπιντέλας – Τα ελληνικά τάγματα εφόδου που μάτωσαν τη Σρεμπρένιτσα, Εγκλημα πολέμου με τη σφραγίδα της Χρυσής Αυγής (άρθρο στο Εθνος, 2015-06-14)’
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/17/maria-lefteris-ethnos-tagmata-matosan-srebrenica

Στην Αυγή, 14/06/2015:
# ‘Στρατής Μπουρνάζος – Η σφαγή της Σρεμπρένιτσα και ο ρόλος των Ελλήνων εθελοντών, Είκοσι χρόνια από τη σφαγή, Μια αποκαλυπτική έρευνα του ιστολογίου ΧΥΖ Contagion (άρθρο στα ΕΝΘΕΜΑΤΑ της ΑΥΓΗΣ 2015-06-14)’
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/15/bournazos-sfagi-enthemata/

και στα αγγλικά:
# ‘Stratis Bournazos – The Srebrenica massacre and the role of Greek volunteers: A revealing survey by XYZ Contagion (translation of an article first published in the Greek newspaper Avgi, 2015-06-14)’
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/18/x-pressed-bournazos-srebrenica-translation-of-avgi

και στα ισπανικά:
# ‘Stratis Bournazos – La masacre de Srebrenica y el papel de los voluntarios griegos: Una investigacion reveladora del blog XYZ Contagion sobre la implicacion de miembros de Aurora Dorada (traduccion de un articulo publicado en el periodico griego Avgi, 2015-06-14)’
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/18/spanish-x-pressed-bournazos-srebrenica-translation-of-avgi/

Στην ιταλική Manifesto, 25/06/2015:
# ‘Dimitri Deliolanes – Strage di Srebrenica, c’era Alba Dorata (άρθρο στα ιταλικά του Δημήτρη Δεληολάνη στην ιταλική εφημερίδα Il Manifesto 2015-06-25)’
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/25/deliolanes-strage-srebrenica-manifesto

Στα Νέα, 19/06/2015:
# ‘Ηλίας Κανέλλης – Ποιος θυμάται τη Σρεμπρένιτσα;;; Ελληνες εγκληματίες πολέμου (άρθρο στην στήλη ‘Ενστάσεις’, Τα Νέα 2015-06-19)’
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/19/kanellis-enstaseis-nea-poios-thymatai-th-sremprenitsa/

Στην Καθημερινή, 08/07/2015:
# ‘Διονύσης Γουσέτης – Ελληνες εγκληματίες στη Σρεμπρένιτσα (άρθρο στην Καθημερινή, 2015-07-08)’
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/07/08/gousetis-eglimaties-kathimerini/

Σε αυτήν την προσπάθεια να δείξουμε την ελληνική συμμετοχή, σαν ένα άγος, σαν μια βαριά ντροπή που βαραίνει δομικά την πολιτική και δημόσια ζωή της χώρας μας, προσπαθώντας παράλληλα να είμαστε ακριβείς και δίκαιοι χωρίς να χαριστούμε σε κανένα, όπως σημείωσε και η Αυγή, 28/06/2015:
# ‘Ποιος θυμάται τη Σρεμπρένιτσα;;; (Σχόλιο στην στήλη ‘Ρήσεις & Παραπολιτικά’ της κυριακάτικης Αυγής, 28/06/2015)’
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/28/poios-thumatai-ti-srebrenica-avgi-parapolitiko/

… είχαμε τη βοήθεια, επίσης, από την πρώτη στιγμή, καλών φίλων από το περιοδικό Unfollow, 13/06/2015:
# ‘Θεόφιλος Τραμπούλης – Το άγος της Σρεμπρένιτσας (άρθρο στο UNFOLLOW 2015-06-13)’
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/14/unfollow-agos-trampoukis/

… ή τον Χριστόφορο Κάσδαγλη από το περιοδικό ‘4 Τροχοί’ (άρθρο στο τεύχος Ιουλίου 2015, στήλη ‘Αντίλογος – Εφημερίδα αμφισβήτησης’)
# ‘Χριστόφορος Κάσδαγλης – Η ελληνική πτυχή μιας σφαγής (άρθρο στο περιοδικό ‘4 Τροχοί’, τεύχος Ιουλίου 2015, στήλη Αντίλογος – Εφημερίδα αμφισβήτησης)’
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/07/09/kasdaglis-4-troxoi-srebrenica-2015-july/

… ή το περιοδικό ‘Athens Review of Books’, ειδικά για τις φωτογραφίες που ανακαλύψαμε.
# ‘Filip David – Η Σρεμπρένιτσα τότε και σήμερα (Αρθρο στο περιοδικό Athens Review of Books, τεύχος #064, Ιούλιος-Αύγουστος 2015, Μετάφραση Λεωνίδας Χατζηπροδρομίδης)’
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/08/01/filip-david-srebrenica-64-arb/

… και αργότερα, από το The Books’ Journal
# ‘Ο Κάρατζιτς και οι Ελληνες: Η ενοχή του Κάρατζιτς και η συλλογική μας αθωότητα’ (Συνεργασία του ιστολογίου μας με το περιοδικό The Books’ Journal, τεύχος #66, Μάιος 2016)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/05/30/kleon-ioannidis-karadzic-kai-ellines-books-journal/

Αν και έπρεπε να ξεπεράσουμε πολλούς σκοπέλους από πολλά χρόνια παραπληροφόρησης και μονόπλευρης κάλυψης των γεγονότων, όπως λ.χ. ένα παράδειγμα εδώ:
# ‘Η πλαστογραφία 19χρονου ψεκασμένου Σέρβου ακροδεξιού ψευτοδημοσιογράφου με τη μαϊμού συνέντευξη του πρώην πράκτορα της CIA για τη Γιουγκοσλαβία και τα ερωτηματικά για τα έγκριτα ΜΜΕ’
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/11/30/robert-baer-ignatiou-savvidis-fake/

… τελικά, οι στόχοι μας σαν ερευνητικό ιστολόγιο που κάτι έχει να πει επιτεύχθηκαν, ίσως και με το παραπάνω:
Υπήρξε στις 25/06/2015
# ‘Ερώτηση Βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ: Σχετικά με τη συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα, 25 Ιουνίου 2015’
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/25/erotisi-srebrenica-syriza-vouli/

Και στις 15/07/2015 υπήρξε η …
# ‘Η απάντηση του Υπουργείου Δικαιοσύνης στην ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ με θέμα τη συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα, 15 Ιουλίου 2015’
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/07/15/apantisi-paraskevopoulos-erotisi-syriza-srebrenica/

Και τέλος, ο απώτερος στόχος:
# ‘Η Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών διέταξε προκαταρκτική εξέταση για το θέμα της συμμετοχής Ελλήνων υπηκόων στη Σρεμπρένιτσα, 22 Ιουνίου 2015’
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/22/eisaggelia-prodikon-proanakrisi-srebrenica/

Ολες οι ‘Δικαστικές εξελίξεις στην υπόθεση της συμμετοχής Ελλήνων υπηκόων στη Σρεμπρένιτσα’ θα βρίσκονται εδώ.
https://xyzcontagion.wordpress.com/justice-for-srebrenica/

Και για όποιον/α θέλει το υλικό σε έντυπη μορφή, στο αρχείο pdf περιέχονται όλες οι σελίδες της έρευνας, με τις εικόνες, τα URL των βίντεο και με όλα τα λινκ στο τέλος κάθε κεφαλαίου, υπό μορφή παραπομπών:
# ‘Srebrenica – Η 5η μεγάλη έρευνα για τη Σρεμπρένιτσα και την ελληνική εμπλοκή’
https://xyzcontagion.wordpress.com/?attachment_id=6384

Τέλος, όλες μας οι αποκαλύψεις συνοδεύονταν από μια σειρά δυσεύρετων φιλμ και βίντεο, τα οποία σκονίζονταν επί χρόνια σε κάποιες αποθήκες στις χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Τα ‘ξεθάψαμε’ και τα παρουσιάσαμε για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό:
# Η PlayList του XYZ Contagion στο YouTube: Srebrenica Massacre by XYZ Contagion
https://www.youtube.com/playlist?list=PLir9jywufW_wIkujp0cV_-T09wZ7-tHAm

Ενα μεγάλο ευχαριστώ για το συναρπαστικό ταξίδι, και … συνεχίζουμε!

For our non Greek readers: See also:

# Stratis Bournazos – The Srebrenica massacre and the role of Greek volunteers: A revealing survey by XYZ Contagion (translation of an article first published in the Greek newspaper Avgi, 2015-06-14)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/18/x-pressed-bournazos-srebrenica-translation-of-avgi

# Stratis Bournazos – La masacre de Srebrenica y el papel de los voluntarios griegos: Una investigacion reveladora del blog XYZ Contagion sobre la implicacion de miembros de Aurora Dorada (traduccion de un articulo publicado en el periodico griego Avgi, 2015-06-14)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/18/spanish-x-pressed-bournazos-srebrenica-translation-of-avgi/

# Dimitri Deliolanes – Strage di Srebrenica, c’era Alba Dorata (άρθρο στα ιταλικά του Δημήτρη Δεληολάνη στην ιταλική εφημερίδα Il Manifesto 2015-06-25)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/25/deliolanes-strage-srebrenica-manifesto

# A tribute to the Srebrenica Massacre:
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/10/do-you-know-srebrenica/

157 σκέψεις σχετικά με το “Short version: Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής – Νέα στοιχεία και αποκαλύψεις, για πρώτη φορά στην Ελλάδα”

Παράθεμα: H ελληνική πληγή της Σρεμπρένιτσα είναι ανοιχτή | Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές
Ο/Η Lakis Lalakis λέει:

2015/06/13 στο 17:43

Γιατί όλη αυτή η ομολογουμένως κοπιαστική αλλά εμπεριστατωμένη έρευνα, δεν πηγαίνει στο δικαστήριο της Χάγης;
Αφού νομικά τίποτα δεν έχει παραγραφεί, και υπάρχει το προηγούμενο της καταδίκης απλά και μόνο με την συμμετοχή.

Αυτό το μαζικό έγκλημα ζητάει ενόχους. Και από την πλευρά της Ελληνοσερβικής φιλίας στην δεκαετία του ενενήντα.

Αυτοί οι «κύριοι» πρέπει να λογοδοτήσουν. Όπως επίσης και το τότε πολιτικό προσωπικό της χώρας (Παπούλιας) που διοργάνωναν παράτες στο στάδιο ειρήνης και φιλίας με τιμώμενο πρόσωπο τον μακελάρη Κάραζιτς.

Επίσης, από την έρευνα υπάρχει η έλλειψη για τον ρόλο του Αλέξανδρου Λυκουρέζου που ήταν προσωπικός φίλος και δικηγόρος του Μλάντιτς.
Επιφυλάσσομαι για περισσότερες πληροφορίες, καθώς και για ένα ντοκιμαντέρ Ολλάνδικού καναλιού που τον κυνήγαγε να του πάρει δηλώσεις στους δρόμους πέριξ του Κολωνακίου.
Ο/Η Οι διαχειριστές του Ιστολογίου XYZ Contagion λέει:

2015/06/13 στο 18:00

Υπάρχει το ντοκιμαντέρ που λες μέσα, στο τμήμα ‘Βιβλιογραφία – Φιλμογραφία – Προτάσεις’.
Και η δημιουργός του, που τότε έκανε ό,τι καλύτερο με την γνώση της εποχής εκείνης, είναι φίλη μας

Τον Λυκουρέζο δεν τον αναφέραμε διότι το άρθρο αυτό, αν το διάβασες, δεν εστιάζει γενικά στην ελληνική υποστήριξη. Δεν ήταν αυτός ο σκοπός μας. Θα χρειαζόμασταν χιλιάδες σελίδες για κάτι τέτοιο, αφού το 98% του ελληνικού κοινού ήταν φιλοσερβικό τότε. Αυτό που μπορούσαμε (και θεωρήσαμε χρέος μας) και έπρεπε να κάνουμε ήταν το να σκιαγραφήσουμε την στάση όλων των χώρων και να πούμε μερικά πράγματα γενικά.

Το άρθρο εστιάζει στους εθελοντές σαν ενεργό τμήμα και απόφυση της ελληνικής εμπλοκής, σαν να λέμε ‘να σπάσει αυτό το δυσώδες απόστημα στην καρδιά του ελληνικού κράτους και της ελληνικής κοινωνίας’, και όλο αυτό το άγος και η βαριά ντροπή, που βαραίνει δομικά την πολιτική και δημόσια ζωή.

Και μην ανησυχείς, υπάρχουν κι άλλα πολλά που δεν είπαμε.
Θα υπάρξει και συνέχεια.
Ο/Η Στρατής Μπουρνάζος - Η σφαγή της Σρεμπρένιτσα και ο ρόλος των Ελλήνων εθελοντών, ΕΝΘΕΜΑΤΑ από Κυριακάτικη ΑΥΓΗ, 14/06/2015 λέει:

2015/06/14 στο 01:59

# Στα «Ενθέματα» αύριο Κυριακή 14 Ιουνίου | ΕΝΘΕΜΑΤΑ, 13/06/2015
https://enthemata.wordpress.com/2015/06/13/14june/

Τι θα διαβάσουμε στα «Ενθέματα» αύριο Κυριακή 14 Ιουνίου :: left.gr
https://left.gr/news/ti-tha-diavasoyme-sta-enthemata-ayrio-kyriaki-14-ioynioy

Η σφαγή της Σρεμπρένιτσα και ο ρόλος των Ελλήνων εθελοντών. Ο Στρατής Μπουρνάζος παρουσιάζει τη μεγάλη και αποκαλυπτική έρευνα του ιστολογίου XYZ Contagion «Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής»: «Η έρευνα δείχνει με στοιχεία, ντοκουμέντα, μαρτυρίες και κινηματογραφικά και φωτογραφικά τεκμήρια, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς «ότι οι Ελληνες εθελοντές χρυσαυγίτες, φασίστες και άλλοι ήταν παρόντες όλες τις μέρες εκείνης της εβδομάδας των θηριωδιών στην Σρεμπρένιτσα. Ήταν παρόντες εκεί ακριβώς, στα χωράφια και στις αποθήκες και στα ποδοσφαιρικά γήπεδα, την ώρα που γίνονταν οι άγριες μαζικές εκτελέσεις δεμένων κρατουμένων και αιχμαλώτων, ακριβώς στα σημεία συγκέντρωσης και εξόντωσης των Βόσνιων Μουσουλμάνων, εκεί που πήγαιναν τους άντρες και τα αγόρια και κατόπιν άνοιγαν μαζικούς τάφους».

Από την κυριακάτικη ΑΥΓΗ και το ένθετο ‘ΕΝΘΕΜΑΤΑ’, 14/06/2015
# Στρατής Μπουρνάζος – Η σφαγή της Σρεμπρένιτσα και ο ρόλος των Ελλήνων εθελοντών, Είκοσι χρόνια από τη σφαγή, Μια αποκαλυπτική έρευνα του ιστολογίου ΧΥΖ Contagion (άρθρο στα ΕΝΘΕΜΑΤΑ της ΑΥΓΗΣ 2015-06-14)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/15/bournazos-sfagi-enthemata/

# Στρατής Μπουρνάζος – Η σφαγή της Σρεμπρένιτσα και ο ρόλος των Ελλήνων εθελοντών, Είκοσι χρόνια από τη σφαγή, Μια αποκαλυπτική έρευνα του ιστολογίου ΧΥΖ Contagion, Αυγή 14/06/2015
http://www.avgi.gr/article/5615498/i-sfagi-tis-sremprenitsa-kai-o-rolos-ton-ellinon-ethelonton

Στρατής Μπουρνάζος – Η σφαγή της Σρεμπρένιτσα και ο ρόλος των Ελλήνων εθελοντών, Είκοσι χρόνια από τη σφαγή, Μια αποκαλυπτική έρευνα του ιστολογίου ΧΥΖ Contagion | ΕΝΘΕΜΑΤΑ, 14/06/2015
https://enthemata.wordpress.com/2015/06/14/sre/

For our non Greek readers:
This article can be found in English, too, translated by x-pressed.org, here:

Stratis Bournazos – The Srebrenica massacre and the role of Greek volunteers: A revealing survey by XYZ Contagion (translation of an article first published in the Greek newspaper Avgi, 2015-06-14)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/18/x-pressed-bournazos-srebrenica-translation-of-avgi

2015-06-20-AnalyzeGreece.gr – Stratis Bournazos – XYZ Contagion – The Srebrenica massacre and the role of Greek volunteers
http://analyzegreece.gr/topics/far-right/item/239-the-srebrenica-massacre-and-the-role-of-greek-volunteers/

The same in Spanish:

Stratis Bournazos – La masacre de Srebrenica y el papel de los voluntarios griegos: Una investigacion reveladora del blog XYZ Contagion sobre la implicacion de miembros de Aurora Dorada (traduccion de un articulo publicado en el periodico griego Avgi, 2015-06-14)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/18/spanish-x-pressed-bournazos-srebrenica-translation-of-avgi/

Υπάρχει επίσης και στο Left.gr και στο rednotebook.gr:
Στρατής Μπουρνάζος – Η σφαγή της Σρεμπρένιτσα και ο ρόλος των Ελλήνων εθελοντών, Είκοσι χρόνια από τη σφαγή, Μια αποκαλυπτική έρευνα του ιστολογίου ΧΥΖ Contagion, Left.gr, 14/06/2015
http://left.gr/news/i-sfagi-tis-sremprenitsa-kai-o-rolos-ton-ellinon-ethelonton

Η σφαγή της Σρεμπρένιτσα και ο ρόλος των Ελλήνων εθελοντών, του Στρατή Μπουρνάζου – Red NoteBook
http://rednotebook.gr/2015/06/i-sfagi-tis-sremprenitsa-ke-o-rolos-ton-ellinon-ethelonton-tou-strati-bournazou/

Η 11η Ιουλίου 1995 είναι μια μαύρη μέρα όχι μόνο για τη Σρεμπρένιτσα και τους Βόσνιους Μουσουλμάνους, αλλά για ολόκληρη την Ευρώπη και την ανθρωπότητα. Γιατί εκείνη τη μέρα ο σερβοβοσνιακός στρατός, υπό τον Ράτκο Μλάντιτς, καταλαμβάνει τη Σρεμπρένιτσα και αρχίζει τις «εκκαθαρίσεις». Και τις επόμενες μέρες πραγματοποιεί μαζικές εκτελέσεις εφήβων και ανδρών μουσουλμάνων· οι εκτιμήσεις τους ανεβάζουν σε 7.000-8.000. Η σφαγή θεωρείται το μεγαλύτερο έγκλημα πολέμου στην Ευρώπη μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, το 2007, τη χαρακτήρισε «γενοκτονία».

Τα παραπάνω είναι γνωστά, με πολλές λεπτομέρειες, τουλάχιστον στο ευρωπαϊκό κοινό — στην Ελλάδα το θέμα δεν υπήρξε ιδιαίτερα «δημοφιλές», ιδίως μέσα στο κλίμα της ελληνοσερβικής φιλίας, του Νεομακεδονικού Αγώνα, του εθνικισμού και των μεγαλοϊδεατικών φαντασιώσεων της δεκαετίας του 1990. Εκείνο που παραμένει στην αφάνεια (αν εξαιρέσουμε λίγες προσπάθειες, όπως λ.χ. του Ιού) είναι ο ρόλος της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς (ΕΕΦ), μονάδας ενσωματωμένης στον τακτικό σερβοβοσνιακό στρατό, που πήρε μέρος στην κατάληψη της Σρεμπρένιτσα και μάλιστα ανάρτησε την ελληνική, τη βυζαντινή και τη σημαία της Βεργίνας, δίπλα στη σερβική.

Είναι μια υπόθεση για την οποία εκείνα που δεν γνωρίζουμε είναι πολύ περισσότερα από όσα ξέρουμε. Πόσα και ποια ήταν τα μέλη της ΕΕΦ; Ποια ήταν τα πιστεύω τους; Πώς έδρασαν και τι ανάμιξη είχαν στο έγκλημα; Τι έγιναν μετά την επιστροφή τους στην Ελλάδα;

Το ιστολόγιο ΧYZ Contagion δημοσιοποιεί, αυτές τις μέρες μια σημαντική και εκτεταμένη έρευνα, με τίτλο «Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής» (διαθέσιμη στο xyzcontagion.wordpress.com/srebrenica/). Οι ερευνητές του ΧYZ Contagion, έψαξαν όπου ήταν δυνατόν: σε τεκμήρια και καταθέσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου, σε δημοσιεύματα, φωτογραφίες και βίντεο στο διαδίκτυο, μαρτυρίες των ίδιων των μελών της ΕΕΦ και μάζεψαν σπυρί σπυρί το υλικό τους. Αν το έργο της αποδελτίωσης, το να ψάχνεις σε χιλιάδες σελίδες για να βρεις μια μικρή (αλλά ίσως κρίσιμη, όπως θα φαινόταν στη συνέχεια) αναφορά ήταν τιτάνιο, ακόμα απαιτητικότερο ήταν το έργο των διασταυρώσεων, των ταυτίσεων, των συσχετισμών και των συμπερασμάτων (φωτογραφίες και ονόματα, παρουσία των Ελλήνων σε συγκεκριμένους τόπους κ.ά.). Η έρευνα αυτή μας προσφέρει μια σειρά κρίσιμες πληροφορίες. Ανάμεσά τους:

α) Τον πληρέστερο ονομαστικό κατάλογο Ελλήνων που μετείχαν στην ΕΕΦ, με όσες πληροφορίες μπόρεσαν να συγκεντρωθούν για τον βίο και τη δράση τους (35-40 άτομα, συν τρεις αγνοούμενοι). Επίσης, στοιχεία για τις δραστηριότητες στις οποίες ενεπλάκησαν μετά την επιστροφή στην Ελλάδα (λαθρεμπόριο όπλων, αναβολικών κ.ο.κ.)

β) Ένα σημαντικό υλικό φωτογραφιών και βίντεο, μέσα από το οποίο ταυτίζονται πρόσωπα και αναδεικνύεται ο ρόλος της ΕΕΦ. Η έρευνα, με βάση τις πάνω από 100 φωτογραφίες, τα 10-12 φιλμ και βίντεο από τη Βοσνία (όλα αυτά στην αφάνεια έως σήμερα) ιχνηλατεί την πορεία των Ελλήνων: «πολεμικές επιχειρήσεις, διασπορά για θέση μάχης, τελετές εντός των στρατοπέδων με άλλες μιλίτσιες, εκκλησιασμούς, επινίκια γεύματα μετά την πτώση της Σρεμπρένιτσα, και γλέντια και ξεφαντώματα με τον εγκληματία πολέμου στρατηγό Μλάντιτς».

γ) Στοιχεία για την ιδεολογική ταυτότητα των μελών της ΕΕΦ. Όπως λένε, «στην πλειοψηφία εμφορούνταν από εθνικοσοσιαλιστικά, χρυσαυγίτικα και εθνικιστικά “ιδεώδη”. Γι’ αυτό, αλλά και για γενικότερους ιδεολογικούς λόγους, «η εφημερίδα Χρυσή Αυγή ήδη πριν τη σφαγή είχε αφιερώσει αρκετά κείμενα στα μέλη και στα στελέχη της που πήγαν «στο μέτωπο» στο πλευρό των Σέρβων φασιστών τσέτνικ. Μετά την είσοδό της στη Βουλή και την υιοθέτηση του “εθνικιστικού” προσωπείου», όπως μας λένε οι ερευνητές, «η Χρυσή Αυγή έσβησε όλα τα διθυραμβικά για τους εθελοντές της βίντεο από το διαδίκτυο».

Όλα τα παραπάνω, συνδυασμένα με γενικότερα στοιχεία για τη σφαγή της Σρεμπρένιτσα, τον ρόλο του σερβοβοσνιακού στρατού και για πρόσωπα-κλειδιά, όπως ο «φιλέλλην» αξιωματικός Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς (χαρακτηρισμένος από το 1992 ως εγκληματίας πολέμου), συνδιοικητής της ΕΕΦ.

Το συμπέρασμα; Η έρευνα δείχνει με στοιχεία, ντοκουμέντα, μαρτυρίες και κινηματογραφικά και φωτογραφικά τεκμήρια, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς «ότι οι Έλληνες εθελοντές χρυσαυγίτες, φασίστες και άλλοι ήταν παρόντες όλες τις μέρες εκείνης της εβδομάδας των θηριωδιών στην Σρεμπρένιτσα. Όχι γενικά κι αόριστα, απλά “στη Σρεμπρένιτσα” ή κάπου παραδίπλα, σε κάποιο τυχαίο σημείο μέσα στην πόλη. Ήταν παρόντες εκεί ακριβώς, στα χωράφια και στις αποθήκες και στα ποδοσφαιρικά γήπεδα, την ώρα που γίνονταν οι άγριες μαζικές εκτελέσεις δεμένων κρατουμένων και αιχμαλώτων, ακριβώς στα σημεία συγκέντρωσης και εξόντωσης των Βόσνιων Μουσουλμάνων, εκεί που πήγαιναν τους άντρες και τα αγόρια και κατόπιν άνοιγαν μαζικούς τάφους […]. Πολύ κοντά και σε πολύ στενή σχέση με επίλεκτους παραστρατιωτικούς-μισθοφόρους του σερβοβοσνιακού στρατού. Όπως αποδεικνύεται και από τα τεκμήρια του Διεθνούς Δικαστηρίου –που αποτελούν, πλέον, τεκμήρια της ενοχής των καταδικασμένων–, όχι μόνο βρίσκονταν στα χωράφια που γίνονταν οι εκτελέσεις και οι μαζικές ταφές, μαζί με τον διοικητή τους και άλλους διοικητές και στελέχη του σερβοβοσνιακού στρατού, αλλά έβγαζαν και φωτογραφίες από τους μελλοθάνατους αιχμαλώτους, ή και από τις εκτελέσεις».

Όσο ενδελεχής και αν είναι η έρευνα του XYZ Contagion, μένουν ακόμα αρκετά να γίνουν. Μεγάλο μέρος του δρόμου έχει διανυθεί, απομένει το κρίσιμο εκείνο κομμάτι που θα τεκμηριώσει συγκεκριμένες ευθύνες. Είναι προφανές, στα μάτια μου τουλάχιστον, ότι όταν άνδρες της ΕΕΦ βρίσκονται στα χωράφια των εκτελέσεων και βγάζουν φωτογραφίες δεν δρουν ως τουρίστες. Αλλά το ποια ακριβώς είναι η εμπλοκή τους πρέπει να ερευνηθεί. Eδώ χρειάζεται και η συνδρομή άλλων ερευνητών, αλλά και της δικαιοσύνης — ας μην ξεχνάμε ότι τα εγκλήματα πολέμου δεν παραγράφονται. Ως πρώτο βήμα, ας μελετήσουμε όλοι συστηματικά το υλικό που γενναιόδωρα μας προσφέρει τo XYZ Contagion.

Κυριακάτικη Αυγή, 14/06/2015, η σελίδα 27 από το ένθετο ‘ΕΝΘΕΜΑΤΑ’ με το αφιέρωμα-παρουσίαση του Στρατή Μπουρνάζου με τίτλο ‘Η σφαγή της Σρεμπρένιτσα και ο ρόλος των Ελλήνων εθελοντών, Είκοσι χρόνια από τη σφαγή, Μια αποκαλυπτική έρευνα του ιστολογίου ΧΥΖ Contagion’, όπως ακριβώς τυπώθηκε.
Ο/Η Lakis Lalakis λέει:

2015/06/14 στο 08:10

Για να αποδώσουμε τα του Καίσαρως τω Καίσαρι, η πρώτη συστηματική απόπειρα καταγραφής του μαζικού εγκλήματος με την συμμετοχή και στήριξη του Ελληνικού Ιμπεριαλισμού, προήλθε από το βιβλίο, που προς τιμή σας βάλατε και το εξώφυλλο: Σρεμπρένιτσα. Το μεγαλύτερο έγκλημα του «πολιτισμένου κόσμου» στην Ευρώπη μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.

Όποια και όποιος δεν έκλαψε με το λυρικό ύφος. Την τραγωδία. Τις πληροφορίες που για πρώτη φορά αντικρίζαμε και αισθανόμασταν ένα κύμα συλλογικής ενοχής, δεν μπορεί να ονομάζεται άνθρωπος.

Επίσης, η συγκεκριμένη ομάδα έχει κάνει εξαιρετική δουλειά πάνω στο ζήτημα της ΕλληνοΣερβικής φιλίας και των κρυμμένων μυστικών του Ελληνικού Ιμπεριαλισμού.
Παραθέτω τις εκδόσεις τους που αφορούν το αντικείμενο.

http://www.sarajevomag.gr/plus/anti_imp.html
Ο/Η Lakis Lalakis λέει:

2015/06/14 στο 09:16

Είμαστε με τους κατοίκους αυτού του μικτού σερβομουσουλμανικού χωριού της Βοσνίας, που μετά από την συμφωνία του Dayton, έπρεπε να χωριστεί στα δύο και οι μισοί του κάτοικοι να το εγκαταλείψουν. Οι σκηνές αυτές δεν έπαιξαν στα δυτικά ΜΜΕ, διότι δεν συμφωνούν με την προπαγάνδα που εξυπηρετεί τα γεράκια του πολέμου και τους εμπόρους όπλων, και πιθανόν και με την προπαγάνδα εκείνων που επιθυμούσαν επ’ αόριστον την δαιμονοποίηση των Σέρβων και ανεξάρτητα με το γεγονός πως ήταν εκείνοι των οποίων η επιθετικότητα μεγεθύνθηκε υπέρ του δέοντος και για μεγάλο χρονικό διάστημα, αν και στην πραγματικότητα πληρώθηκαν με το ίδιο νόμισμα: Οι Σέρβοι ήταν εκείνοι που ξεκίνησαν πρώτοι τη δαιμονοποίηση των άλλων εθνοτήτων. Τέλος πάντων, αυτά θα γραφτούν απ’ τους ιστορικούς του μέλλοντος· σημασία έχει ότι τον λογαριασμό για τα αποτελέσματα του εθνικισμού και της εξουσιοφρένειας τον πλήρωσαν κυρίως οι απλοί και φιλήσυχοι άνθρωποι, όπως αυτοί στο φιλμ: Φίλοι, γείτονες και κουμπάροι που έζησαν μια ζωή μαζί αναγκάζονται να αποχωριστούν κλαίγοντας. Μ’ αυτούς είμαστε, με τους απλούς ανθρώπους, Σέρβους και Μουσουλμάνους (και Κροάτες και Μαυροβούνιους και Σλοβένους και Σλαβομακεδόνες και Ούγγρους και Αλβανούς και Εβραίους και Ρομά, αλλά και με όσους δήλωναν απλά ‘Γιουγκοσλάβοι’). Μ’ αυτούς που χώρισαν λόγω του πολέμου και των λάθος πολιτικών των ηγεσιών τους, και εύχονται κάποτε να ξανασμίξουν, μ’ αυτούς είμαστε.

Φόρος τιμής από την σελίδα σας στην αξία της ανθρώπινης ζωής.
Την αξία του να μπορούμε, πέρα από θρησκευτικούς, κοινωνικούς, ταξικούς διαχωρισμούς να ονομαζόμαστε άνθρωποι με το άλφα κεφαλαίο.
Η προσπάθεια δύσκολη. Ο δρόμος ανηφορικός. Τα σημάδια του καιρού εναντίον μας.
Αλλά, με τον καιρό να είναι κόντρα έχει τιμή σαν πετάς…

Με τον καιρό να ‘ναι κόντρα έχει τιμή σαν πετάς
να μένεις μόνος, να μένεις μόνος…

Βίντεο ‘Χαΐνηδες – Ακροβάτης’
Ο/Η Τέλος Χαρτοσήμου λέει:

2015/06/14 στο 10:56

Εκανα μετατροπή τα βίντεο σε λινκ, διότι δεν φορτώνονται, μιας και η σελίδα έχει ήδη πάρα πολλά βίντεο.

Λασκαράτε, μετέφερα το τελευταίο δικό σου για τους παπάδες στη Σερβία στο άρθρο με τον Βασίλειο Κατσαβέντα και τον Μπάγιαγκιτς
Ο/Η Θεόφιλος Τραμπούκης - Το άγος της Σρεμπρένιτσας, UNFOLLOW, 13/06/2015 λέει:

2015/06/14 στο 11:01

# Θεόφιλος Τραμπούλης – Το άγος της Σρεμπρένιτσας (άρθρο στο UNFOLLOW 2015-06-13)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/14/unfollow-agos-trampoukis/
Θεόφιλος Τραμπούκης – Το άγος της Σρεμπρένιτσας, UNFOLLOW, 13/06/2015
http://unfollow.com.gr/web-only/19069-srebrenica

Web Only Αρθρα

Το άγος της Σρεμπρένιτσας

Σάββατο 13 Ιουνίου 2015

Η ερευνητική ομάδα xyz contagion φέρνει σήμερα στο φως συγκλονιστικά στοιχεία σχετικά με την εμπλοκή των Ελλήνων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσας. Καθώς διεξάγεται η δίκη της Χρυσής Αυγής, η έρευνα αυτή θα πρέπει να αποτελέσει τη βάση για μια συντονισμένη προσπάθεια να παραπεμφθούν όσοι συμμετείχαν στη σφαγή της Σρεμπρένιτσας σε δίκη με την κατηγορία των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας. Αλλά και το έναυσμα για να αντιληφθούμε την ελληνική συμμετοχή όχι μόνον σαν μια συγκυριακή και προσωποποιημένη εμπλοκή αλλά σαν ένα άγος, μια βαριά ντροπή, που βαραίνει δομικά την πολιτική και δημόσια ζωή της χώρας μας…

Η σφαγή στη Σρεμπρένιτσα για ένα δεκαήμερο τον Ιούλιο του 1995 αποτελεί αναμφίβολα το μεγαλύτερο έγκλημα στο έδαφος της Ευρώπης μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. 8000 άνθρωποι, κυρίως άντρες και αγόρια, δολοφονήθηκαν στη μικρή κωμόπολη της Βοσνίας από τον σερβοβοσνιακό στρατό και τις παραστρατιωτικές οργανώσεις, χωρίς οι κυανόκρανοι οι οποίοι ήταν επιφορτισμένοι με την προστασία του μουσουλμανικού αυτού θύλακα να κάνουν το παραμικρό για να σταματήσουν τις μαζικές δολοφονίες. Η σφαγή στη Σρεμπρένιτσα είναι μια ξεκάθαρη γενοκτονία και από μια άποψη, η ολιγωρία των ειρηνευτικών δυνάμεων δείχνει τα όρια της πολιτικής που εφάρμοσε ο ΟΗΕ και η Ευρωπαϊκή Ένωση στις πρωτοφανείς τότε συνθήκες των Γιουγκοσλαβικών Πολέμων. Η γενοκτονία αυτή ωστόσο αφορά άμεσα και την Ελλάδα. Είναι βεβαιωμένη η συμμετοχή στην πολιορκία της πόλης ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων που είχαν σχέση με το μικρό τότε κόμμα της Χρυσής Αυγής. Δεν έχει γίνει ποτέ όμως επίσημη διερεύνηση των συνθηκών και του βάθους της. Πόσο μάλλον να αποδοθούν ευθύνες σε συγκεκριμένα άτομα και να αποκαλυφθούν οι μηχανισμοί που την επέτρεψαν, αν όχι την διευκόλυναν. Σαν να είναι υπαρκτός ο κίνδυνος η αποκάλυψη της ελληνικής εμπλοκής να σπάσει ένα δυσώδες απόστημα στην καρδιά του ελληνικού κράτους και της ελληνικής κοινωνίας.

Σήμερα, είκοσι ακριβώς χρόνια μετά, η ερευνητική ομάδα xyz contagion φέρνει στο φως συγκλονιστικά στοιχεία, πολλά από τα οποία δημοσιεύονται για πρώτη φορά, σχετικά με την εμπλοκή των Ελλήνων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσας. Με πλήθος ντοκουμέντων, βίντεο και άλλου εποπτικού υλικού τεκμαίρεται πέρα από κάθε αμφισβήτηση η παρουσία συγκεκριμένων ανθρώπων στο δεκαήμερο της δολοφονικής φρενίτιδας και η βαθιά συνάφεια εκείνου του δολοφονικού εθνικιστικού παροξυσμού με το οργανωμένο έγκλημα. Καθώς διεξάγεται η δίκη της Χρυσής Αυγής η έρευνα των xyz contagion θα πρέπει να αποτελέσει τη βάση για μια συντονισμένη προσπάθεια από όσο γίνεται περισσότερους πολιτικούς και κοινωνικούς φορείς, δημοσιογραφικές πλατφόρμες αλλά και μεμονωμένους πολίτες με δημόσιο λόγο ώστε να παραπεμφθούν όσοι συμμετείχαν στη σφαγή της Σρεμπρένιτσας σε δίκη με την κατηγορία των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας. Η αποκάλυψη των παραστρατιωτικών και εγκληματικών δομών της ναζιστικής συμμορίας με όλο το ιστορικό τους βάθος δεν θα είναι μόνον κάποιου είδους κάθαρση. Θα είναι και η επούλωση μιας συνολικής τραυματικής εμπειρίας.

Για το λόγο αυτό η διερεύνηση του άγους της Σρεμπρένιτσας δεν θα πρέπει να εξαντληθεί στην απόδοση ποινικών ευθυνών. Είναι κρίσιμες και οι ιδεολογικές προϋποθέσεις που επέτρεψαν, ενθάρρυναν και εν μέρει ηρωοποίησαν την ελληνική συμμετοχή η οποία τότε δεν είχε ρητό ιδεολογικό όνομα και ταυτότητα. Αρκεί να θυμηθούμε τα δελτία ειδήσεων και τις ανταποκρίσεις τους από το μέτωπο με τους δημοσιογράφους να πλέκουν εγκώμια στους μαχητές που πολεμούσαν με τους αδελφούς Σέρβους, να θυμηθούμε την νεοσυντηρητική, αντιχειραφετητική ρητορεία της Μαλβίνας Κάραλη και τις φανφάρες του βουλευτή πλέον Κώστα Ζουράρι, το περιοδικό Νέμεσις της Λιάνας Κανέλλη, και τις αναλύσεις του καθηγητή Νεοκλή Σαρρή, όλην εκείνη την έντεχνη και εθνική εκδοχή της trash tv. Να θυμηθούμε ακόμη τον τρόπο με τον οποίον μεταλλάχθηκε τα χρόνια εκείνα, μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, ο εθνικιστικός λόγος και εμπλουτίστηκε με κάποιο αντικαπιταλιστικό τάχα, αντιστασιακό περιεχόμενο· πώς διαμορφώθηκαν καινούργια ρητορικά σχήματα –ας πούμε ο ντυμένος με στολή Ναζί αμερικανός στρατιώτης στην Γιουγκοσλαβία, μια μεταφορά που επιβίωσε μέχρι σήμερα με γερμανούς πια «μνημονιακούς» ένστολους– και καινούργια τοπόσημα συλλογικής εκδραμάτισης του πολιτικού, όπως το Σύνταγμα. Ακόμη περισσότερο, να δούμε τη συνολική τοποθέτηση πολιτικών ή παραπολιτικών φορέων της εποχής, όπως το Δίκτυο 21 του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά και του κύκλου του, και να διαπιστώσουμε, αν όχι σε πρακτικό, τουλάχιστον σε θεωρητικό επίπεδο, τον τρόπο με τον οποίον επηρέασε συστηματικά την εσωτερική και εξωτερική πολιτική της τελευταίας εικοσαετίας. Να καταλάβουμε πώς το βαθύ κράτος που διευκόλυνε τότε τη συστράτευση των δολοφόνων στον σερβικό εθνικισμό είναι ενδεχομένως το ίδιο που έχει έκτοτε εμποδίσει την ποινική και πολιτική διελεύκανση του τρομακτικού αυτού εγκλήματος.

Να μην δούμε δηλαδή την ελληνική συμμετοχή στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσας μόνον σαν μια συγκυριακή και προσωποποιημένη εμπλοκή αλλά ακριβώς σαν ένα άγος, μια βαριά ντροπή, που βαραίνει δομικά την πολιτική και δημόσια ζωή. Και έτσι να φανεί πως η επιβίωση και στη συνέχεια η γιγάντωση της Χρυσής Αυγής συνέβη με ευρεία ανοχή και υποστήριξη. Είναι ένα παράσιτο που ανατράφηκε συστηματικά στο αποχετευτικό δίκτυο που διατρέχει πολλά χρόνια τώρα την πολιτική ζωή της Ελλάδας.

ΣΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ:
Σρεμπρένιτσα Βοσνίας, 11 Ιουλίου 1995, την ημέρα της πτώσης της πόλης και της αρχής της μεγαλύτερης ανθρωποσφαγής από τον Β’ ΠΠ. Πρόκειται για σημείο προέλασης προς την πόλη των Σερβοβόσνιων, από όπου προηγουμένως έχει περάσει ο Μλάντιτς με το επιτελείο του και τους αρχηγούς των παραστρατιωτικών του. Διακρίνονται το τότε στέλεχος της Χρυσής Αυγής, Τζανόπουλος Σπύρος (λοχίας της ΕΕΦ), ο Ζαβιτσάνος Δημήτριος (αρχιλοχίας της ΕΕΦ) και μαζί τους -άλλοι φαίνονται κι άλλοι όχι- βρίσκονται οι Βασιλειάδης Τρύφων, Φλορίν Αννα (Ελληνορουμάνος), Σχιζάς Βασίλης, Κυριακίδης Κ., Λυμπερίδης Γ. και Δημουλάς Xαράλαμπος. (φωτογραφία via xyz contagion)
Ο/Η Οι διαχειριστές του Ιστολογίου XYZ Contagion λέει:

2015/06/14 στο 11:46

Ενα δείγμα από τα άρθρα που γράφτηκαν σε μεγάλα ΜΜΕ (και αλλού), με αφορμή τη δημοσίευση της έρευνας του XYZ Contagion για τη Σρεμπρένιτσα και την ελληνική εμπλοκή:

# Αρθρο του Δημήτρη Δεληολάνη στην ιταλική εφημερίδα Il Manifesto, 25/06/2015, με τίτλο ‘Strage di Srebrenica, c’era Alba Dorata‘.

Dimitri Deliolanes – Strage di Srebrenica, c’era Alba Dorata (άρθρο στα ιταλικά του Δημήτρη Δεληολάνη στην ιταλική εφημερίδα Il Manifesto 2015-06-25)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/25/deliolanes-strage-srebrenica-manifesto

Η διαδικτυακή του έκδοση βρίσκεται εδώ:
L’inchiesta – Strage di Srebrenica, c’era Alba Dorata
http://ilmanifesto.info/strage-di-srebrenica-cera-alba-dorata/

Inchiesta. I fascisti greci erano presenti durante il grande massacro di civili e di prigionieri disarmati. Alcuni hanno partecipato rastrellamenti e imboscate attorno alla citta espugnata, uccidendo sul posto chiunque cercasse di salvarsi con la fuga

# Το βίντεο με τους Ελληνες εθελοντές στο άρθρο του WN.com WorldNewsNetwork ‘Volunteers make a difference with prisoners – WorldNews’, 22/06/2015
2015-06-22-WN.com WorldNewsNetwork – Volunteers make a difference with prisoners – WorldNews
http://article.wn.com/view/2015/06/22/Volunteers_make_a_difference_with_prisoners/

# Ιός – Οι άνθρωποι από την Ελλάδα, Νέα στοιχεία για την εμπλοκή των συμπατριωτών μας εθελοντών του σερβοβοσνιακού στρατού στο μεγαλύτερο έγκλημα πολέμου των μεταπολεμικών χρόνων (άρθρο στην Εφημερίδα των Συντακτών 2015-06-13)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/16/ios-anthropoi-apo-ellada-nea-stoixeia-srebrenica/

Ιός, Οι άνθρωποι από την Ελλάδα, Η Εφημερίδα των Συντακτών, 13/06/2015
http://www.efsyn.gr/arthro/oi-anthropoi-apo-tin-ellada

Θα προσθέσουμε μερικές κρίσιμες ψηφίδες σ’ αυτό το παζλ, αξιοποιώντας υλικό από ένα εκτενές ρεπορτάζ που έθεσε στη διάθεσή μας η διαδικτυακή ερευνητική ομάδα XYZ.

[…]

Επισκεφθείτε:
> Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής
https://xyzcontagion.wordpress.com/srebrenica/

Το πλήρες κείμενο της δημοσιογραφικής έρευνας, στοιχεία της οποίας έχουν αξιοποιηθεί στον σημερινό «Ιό».

Σρεμπρένιτσα: Οι άνθρωποι από την Ελλάδα | TVXS – TV Χωρίς Σύνορα
http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/sremprenitsa-oi-anthropoi-apo-tin-ellada

# Μαρία Ψαρά & Λευτέρης Μπιντέλας – Τα ελληνικά τάγματα εφόδου που μάτωσαν τη Σρεμπρένιτσα, Εγκλημα πολέμου με τη σφραγίδα της Χρυσής Αυγής (άρθρο στο Εθνος, 2015-06-14)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/17/maria-lefteris-ethnos-tagmata-matosan-srebrenica

Μαρία Ψαρά & Λευτέρης Μπιντέλας – Τα ελληνικά τάγματα εφόδου που μάτωσαν τη Σρεμπρένιτσα Εγκλημα πολέμου με τη σφραγίδα της Χρυσής Αυγής, Εθνος, 14/06/2015
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=64201931

Οπως αποδεικνύει με ντοκουμέντα η έρευνα της ομάδας του ιστότοπου XYZ Contagion με θέμα «Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής – Νέα στοιχεία και αποκαλύψεις, για πρώτη φορά στην Ελλάδα», κάποιοι από τους Ελληνες εθελοντές στρατιώτες ήταν μέλη της Χρυσής Αυγής. Παρόλο που πρόκειται για «δύσκολο» θέμα, το οποίο δεν συζητιέται καθόλου εντός της οργάνωσης, ειδικά μετά την είσοδό της στη Βουλή και την υιοθέτηση του «εθνικιστικού» προσωπείου και τα ίχνη όλα έχουν εξαφανιστεί, οι ερευνητές εντόπισαν στοιχεία που βεβαιώνουν την αδιαμφισβήτητη σχέση.

«Σύμφωνα με τα πρακτικά του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης αλλά και από πολλές άλλες πηγές, αποδεικνύεται ότι οι Ελληνες εθελοντές ήταν εκεί και δεν ήταν μόνο η καταστροφή του μιναρέ του τζαμιού με βαρέα όπλα που έχει καταγραφεί σε μεγάλο αριθμό εκθέσεων διεθνών οργανισμών, μια πράξη που «διεκδικούν» τόσο οι άνδρες της ΕΕΦ όσο και το διαβόητο αιμοσταγές παραστρατιωτικό απόσπασμα θανάτου «10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ». Ηταν εκεί, όχι γενικά κι αόριστα, αλλά στα χωράφια και τα ποδοσφαιρικά γήπεδα, τις ημέρες που γίνονταν οι άγριες μαζικές εκτελέσεις δεμένων κρατουμένων και αιχμαλώτων, ακριβώς στα σημεία συγκέντρωσης και εξόντωσης των Βόσνιων Μουσουλμάνων, εκεί που πήγαιναν τους άντρες και τα αγόρια και κατόπιν άνοιγαν μαζικούς τάφους. Και αυτό το γεγονός δεν είναι η δική μας γνώμη. Είναι η κατάθεση στο Δικαστήριο της Χάγης του ίδιου του Σερβοβόσνιου διοικητής τους Ζβ. Μπάγιαγκιτς, όταν κατέθεσε ως μάρτυρας υπεράσπισης του Κάρατζιτς, κάτι που ποτέ δεν έγινε γνωστό στην Ελλάδα και στα ΜΜΕ της χώρας μας!», σημειώνουν οι ερευνητές (όλα τα στοιχεία βρίσκονται στο μπλογκ τους:
https://xyzcontagion.wordpress.com/srebrenica/
[…]
Με αυτόν τον τρόπο περιγράφει η Human Rights Watch τις ημέρες της σφαγής όσα συνέβησαν στο γήπεδο της Nova Kasaba. Υπεύθυνο για την τήρηση της τάξης σε αυτόν τον αυτοσχέδιο χώρο κράτησης ήταν το διάσημο για την ωμότητά του «10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ». Σε οπτικό υλικό που εντόπισαν οι ερευνητές του XYZ Contagion υπάρχουν πολλά πλάνα με τις σερβοβοσνιακές δυνάμεις να ετοιμάζονται για επιχειρήσεις. Ανάμεσά τους διακρίνονται καθαρά οι Ελληνες εθελοντές. Στα αμέσως επόμενα πλάνα βλέπουμε τους Σέρβους να καίνε σπίτια και να οργανώνουν ενέδρες. Τα πλάνα φέρουν τη σφραγίδα του Associated Press και του WTN-UPITN.

Στις 13/7/1995, όταν ήδη είχαν αρχίσει οι μαζικές δολοφονίες και τα καταγεγραμμένα γεγονότα εθνικής εκκαθάρισης, εκεί ακριβώς, στο γήπεδο-σφαγείο της Nova Kasaba, βρέθηκαν μαζί οι Ελληνες εθελοντές, ο Σερβοβόσνιος διοικητής τους και ο σημαντικότερος ίσως αξιωματικός των Σερβοβόσνιων μετά τον Μλάντιτς, ο Βούγιαντιν Πόποβιτς (ισόβια κάθειρξη στη Χάγη), δηλαδή ο αξιωματικός Ασφαλείας του Σώματος Στρατού στο οποίο ανήκε και η ΕΕΦ – αυτό που εκκαθάρισε εθνικά όλη την Ανατολική Βοσνία. Τις κρίσιμες στιγμές της πιο σημαντικής επιχείρησης ολόκληρου του πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία, ο ίδιος ασχολήθηκε ειδικά με τους Ελληνες για κάποιον πολύ σημαντικό λόγο: για να καταστρέψει στοιχεία που αποδείκνυαν τη θηριωδία – στοιχεία που είχαν οι εθελοντές στα χέρια τους.
Τα ελληνικά τάγματα εφόδου που μάτωσαν τη Σρεμπρένιτσα

Γιατί οι Ελληνες εθελοντές, την ώρα των μαζικών δολοφονιών, έβγαλαν μια σειρά φωτογραφιών, που προφανώς απεικόνιζαν ό,τι συνέβαινε εκείνες τις στιγμές στο γήπεδο της Nova Kasaba.

«Μιλάμε για το γήπεδο από το οποίο πέρασαν πολλές εκατοντάδες ή ίσως χιλιάδες κρατούμενοι και αιχμάλωτοι. Οσοι βρέθηκαν εκεί και έδωσαν αργότερα κατάθεση, όλοι μιλούσαν για ανθρώπους με δεμένα τα χέρια στην πλάτη, γονατισμένους και τρομοκρατημένους, να περιμένουν την εκτέλεσή τους. Ετσι εξηγείται το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του Πόποβιτς για τις φωτογραφίες.

Απαιτούσε την κάμερα και τις φωτογραφίες, διότι αποτελούσαν απτές αποδείξεις των όσων συνέβησαν εκεί, ειδικά αν απεικόνιζαν κρατουμένους – μελλοθάνατους ή ήδη δολοφονημένους, κανείς εκτός από τους ίδιους δεν ξέρει. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Μλάντιτς είχε δώσει σαφή απόρρητη διαταγή τίποτα να μην καταγραφεί, όλα να γίνουν προφορικά. Η ακριβής φράση του Σέρβου διοικητή της ΕΕΦ όταν προσπαθούσε να τον πείσει να μην κατάσχει τη φωτογραφική μηχανή του Ελληνα εθελοντή ήταν: «Μην την παίρνεις την κάμερα. Δεν θα υπάρξει κανένα ίχνος. Το φιλμ θα καταστραφεί». Το περιστατικό σημειώνεται σε ανταπόκριση του επίσημου σερβοβοσνιακού πρακτορείου ειδήσεων», εξηγούν οι ερευνητές.

Εύκολα εξάγεται το συμπέρασμα ότι οι Ελληνες εθελοντές είναι αυτόπτες μάρτυρες των γεγονότων. Το αν συμμετείχαν κιόλας με συγκεκριμένες πράξεις, αυτό είναι δουλειά συγκεκριμένων λειτουργών για να διερευνηθεί. Ωστόσο, σε σπίτι εθελοντή που συχνά συλλαμβάνεται για λαθρεμπόριο αναβολικών από την πρώην Γιουγκοσλαβία βρέθηκαν «περίπου 80 φωτογραφίες που θα έκαναν και τον πιο σκληρό να ανατριχιάσει. Ηταν εικόνες από σφαγές άμαχων μουσουλμάνων στη Βοσνία. Παιδιά, γυναίκες και άντρες, νέοι και γέροι, όλοι νεκροί από σφαίρες και μαχαίρια». Ο ίδιος δεν κλήθηκε να εξηγήσει πού τις βρήκε.

Ελληνικά τάγματα εφόδου στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα είχαν σχέση με τη Χρυσή Αυγή!, Αποκαλύψεις | Ειδήσεις Κοινωνία | Ημερησία, 14/06/2015
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26510&subid=2&pubid=113550966

Με τη σφραγίδα της Χρυσής Αυγής: Τα ελληνικά τάγματα εφόδου που μάτωσαν τη Σρεμπρένιτσα | κοινωνια | newsonly.gr
http://www.newsonly.gr/article.asp?catid=36383&subid=2&pubid=130088717

# Στα «Ενθέματα» αύριο Κυριακή 14 Ιουνίου | ΕΝΘΕΜΑΤΑ, 13/06/2015
https://enthemata.wordpress.com/2015/06/13/14june/

Τι θα διαβάσουμε στα «Ενθέματα» αύριο Κυριακή 14 Ιουνίου :: left.gr
https://left.gr/news/ti-tha-diavasoyme-sta-enthemata-ayrio-kyriaki-14-ioynioy

Η σφαγή της Σρεμπρένιτσα και ο ρόλος των Ελλήνων εθελοντών. Ο Στρατής Μπουρνάζος παρουσιάζει τη μεγάλη και αποκαλυπτική έρευνα του ιστολογίου XYZ Contagion «Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής»: «Η έρευνα δείχνει με στοιχεία, ντοκουμέντα, μαρτυρίες και κινηματογραφικά και φωτογραφικά τεκμήρια, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς «ότι οι Ελληνες εθελοντές χρυσαυγίτες, φασίστες και άλλοι ήταν παρόντες όλες τις μέρες εκείνης της εβδομάδας των θηριωδιών στην Σρεμπρένιτσα. Ήταν παρόντες εκεί ακριβώς, στα χωράφια και στις αποθήκες και στα ποδοσφαιρικά γήπεδα, την ώρα που γίνονταν οι άγριες μαζικές εκτελέσεις δεμένων κρατουμένων και αιχμαλώτων, ακριβώς στα σημεία συγκέντρωσης και εξόντωσης των Βόσνιων Μουσουλμάνων, εκεί που πήγαιναν τους άντρες και τα αγόρια και κατόπιν άνοιγαν μαζικούς τάφους».

Από την κυριακάτικη ΑΥΓΗ και το ένθετο ‘ΕΝΘΕΜΑΤΑ’, 14/06/2015
# Στρατής Μπουρνάζος – Η σφαγή της Σρεμπρένιτσα και ο ρόλος των Ελλήνων εθελοντών, Είκοσι χρόνια από τη σφαγή, Μια αποκαλυπτική έρευνα του ιστολογίου ΧΥΖ Contagion (άρθρο στα ΕΝΘΕΜΑΤΑ της ΑΥΓΗΣ 2015-06-14)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/15/bournazos-sfagi-enthemata/

Στρατής Μπουρνάζος – Η σφαγή της Σρεμπρένιτσα και ο ρόλος των Ελλήνων εθελοντών, Είκοσι χρόνια από τη σφαγή, Μια αποκαλυπτική έρευνα του ιστολογίου ΧΥΖ Contagion, Αυγή 14/06/2015
http://www.avgi.gr/article/5615498/i-sfagi-tis-sremprenitsa-kai-o-rolos-ton-ellinon-ethelonton
https://enthemata.wordpress.com/2015/06/14/sre/

Το συμπέρασμα; Η έρευνα δείχνει, μέσα από στοιχεία, ντοκουμέντα, μαρτυρίες και κινηματογραφικά και φωτογραφικά τεκμήρια, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς «ότι οι Έλληνες εθελοντές χρυσαυγίτες, φασίστες και άλλοι ήταν παρόντες όλες τις μέρες εκείνης της εβδομάδας των θηριωδιών στην Σρεμπρένιτσα. Όχι γενικά κι αόριστα, απλά “στη Σρεμπρένιτσα” ή κάπου παραδίπλα, σε κάποιο τυχαίο σημείο μέσα στην πόλη. Ήταν παρόντες εκεί ακριβώς, στα χωράφια και στις αποθήκες και στα ποδοσφαιρικά γήπεδα, την ώρα που γίνονταν οι άγριες μαζικές εκτελέσεις δεμένων κρατουμένων και αιχμαλώτων, ακριβώς στα σημεία συγκέντρωσης και εξόντωσης των Βόσνιων Μουσουλμάνων, εκεί που πήγαιναν τους άντρες και τα αγόρια και κατόπιν άνοιγαν μαζικούς τάφους […]. Πολύ κοντά και σε πολύ στενή σχέση με επίλεκτους παραστρατιωτικούς-μισθοφόρους του σερβοβοσνιακού στρατού. Όπως αποδεικνύεται και από τα τεκμήρια του Διεθνούς Δικαστηρίου –που αποτελούν, πλέον, τεκμήρια της ενοχής των καταδικασμένων–, όχι μόνο βρίσκονταν στα χωράφια που γίνονταν οι εκτελέσεις και οι μαζικές ταφές, μαζί με τον διοικητή τους και άλλους διοικητές και στελέχη του σερβοβοσνιακού στρατού, αλλά έβγαζαν και φωτογραφίες από τους μελλοθάνατους αιχμαλώτους, ή και από τις εκτελέσεις».

Όσο ενδελεχής αι αν είναι η έρευνα του XYZ Contagion, μένουν ακόμα αρκετά να γίνουν. Μεγάλο μέρος του δρόμου έχει διανυθεί, απομένει όμως το κρίσιμο εκείνο κομμάτι που θα τεκμηριώσει συγκεκριμένες ευθύνες. Είναι φανερό, βέβαια, ότι όταν άνδρες της ΕΕΦ βρίσκονται στον τόπο των εκτελέσεων και βγάζουν φωτογραφίες δεν δρουν ως τουρίστες. Αλλά το ποια ακριβώς είναι η εμπλοκή τους πρέπει να ερευνηθεί. Eδώ χρειάζεται και η συνδρομή άλλων ερευνητών, αλλά και της δικαιοσύνης — ας μην ξεχνάμε ότι τα εγκλήματα πολέμου δεν παραγράφονται. Ως πρώτο βήμα, ας μελετήσουμε όλοι συστηματικά το υλικό που γενναιόδωρα μας προσφέρει τo XYZ Contagion.

Το άρθρο βασίζεται αποκλειστικά στη μεγάλη έρευνα του Ιστολογίου XYZ Contagion. Ευχαριστούμε θερμά τους συντελεστές, που μας το έθεσαν υπόψη.

For our non Greek readers:
This article can be found in English, too, translated by x-pressed.org, here:

Stratis Bournazos – The Srebrenica massacre and the role of Greek volunteers: A revealing survey by XYZ Contagion (translation of an article first published in the Greek newspaper Avgi, 2015-06-14)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/18/x-pressed-bournazos-srebrenica-translation-of-avgi/

2015-06-20-AnalyzeGreece.gr – Stratis Bournazos – XYZ Contagion – The Srebrenica massacre and the role of Greek volunteers
http://analyzegreece.gr/topics/far-right/item/239-the-srebrenica-massacre-and-the-role-of-greek-volunteers/

The same in Spanish:

Stratis Bournazos – La masacre de Srebrenica y el papel de los voluntarios griegos: Una investigacion reveladora del blog XYZ Contagion sobre la implicacion de miembros de Aurora Dorada (traduccion de un articulo publicado en el periodico griego Avgi, 2015-06-14)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/18/spanish-x-pressed-bournazos-srebrenica-translation-of-avgi/

Υπάρχει επίσης και στο Left.gr και στο rednotebook.gr:
Στρατής Μπουρνάζος – Η σφαγή της Σρεμπρένιτσα και ο ρόλος των Ελλήνων εθελοντών, Είκοσι χρόνια από τη σφαγή, Μια αποκαλυπτική έρευνα του ιστολογίου ΧΥΖ Contagion, Left.gr, 14/06/2015
http://left.gr/news/i-sfagi-tis-sremprenitsa-kai-o-rolos-ton-ellinon-ethelonton

Η σφαγή της Σρεμπρένιτσα και ο ρόλος των Ελλήνων εθελοντών, του Στρατή Μπουρνάζου – Red NoteBook
http://rednotebook.gr/2015/06/i-sfagi-tis-sremprenitsa-ke-o-rolos-ton-ellinon-ethelonton-tou-strati-bournazou/

# Ηλίας Κανέλλης – Ποιος θυμάται τη Σρεμπρένιτσα;;; Ελληνες εγκληματίες πολέμου (άρθρο στην στήλη ‘Ενστάσεις’, Τα Νέα 2015-06-19)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/19/kanellis-enstaseis-nea-poios-thymatai-th-sremprenitsa/

Ηλίας Κανέλλης – Ποιος θυμάται τη Σρεμπρένιτσα;;; Ελληνες εγκληματίες πολέμου, Στήλη ‘Ενστάσεις’, Νέα, 19/06/2015
http://www.tanea.gr/opinions/all-opinions/article/5250145/poios-thymatai-th-sremprenitsa/

Σε λίγες εβδομάδες συμπληρώνονται 20 χρόνια από το τελευταίο έγκλημα εθνοκάθαρσης του 20ού αιώνα. Στις 11 Ιουλίου 1995 στη Σρεμπρένιτσα, μια κωμόπολη της Νότιας Βοσνίας, εισήλθε ο εμπόλεμος σερβοβοσνιακός στρατός υπό τον στρατηγό Ράτκο Μλάντιτς. Σε ελάχιστο διάστημα οι εισβολείς σκότωσαν εν ψυχρώ περί τους 8.300 βόσνιους μουσουλμάνους, άοπλους, κρατούμενους και αιχμαλώτους, που τους έθαψαν σε ομαδικούς τάφους.
Το επεισόδιο εκείνο, εξαιτίας του οποίου έπεσε η ολλανδική κυβέρνηση (την περιοχή είχαν χρεωθεί ολλανδοί κυανόκρανοι), για την ελληνική κοινή γνώμη μάλλον είναι άγνωστο. Ελάχιστες αναφορές έχουν γίνει – και μόλις τις τελευταίες ημέρες μαθαίνουμε ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, χάρη στη συστηματική έρευνα ομάδας ανεξάρτητων ερευνητών, που δημοσιεύουν τα πορίσματά τους (πληθώρα: μαρτυρίες, έγγραφα, φωτογραφίες, βίντεο…) στην ιστοσελίδα xyzcontagion.wordpress.com.

Στις λεπτομέρειες αυτές συγκεκριμενοποιείται και η ταυτότητα ελλήνων μαχητών, που ως μέλη παραστρατιωτικών ομάδων συμμετείχαν στο έγκλημα.
Τα ‘Νέα’ στο παρελθόν έχουν καταγράψει 12 έλληνες εθελοντές. Η νεότερη και πιο ενδελεχής έρευνα κάνει λόγο για πολύ περισσότερους, πολλοί από τους οποίους χρεώνονται (ήταν μέλη ή είχαν σχέσεις) στη Χρυσή Αυγή.
Στην Ελλάδα για πολλά χρόνια δεν γινόταν καν αναφορά σε εκείνο το έγκλημα. Κατά καιρούς εμφανίζονταν μεμονωμένα δημοσιεύματα ή διαμαρτυρίες, με τα οποία ζητούνταν ο καταλογισμός δικαστικών ευθυνών στους έλληνες συμμέτοχους στο έγκλημα. Μόλις το 2005 ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης Αναστάσιος Παπαληγούρας μίλησε για το «ενδεχόμενο να υπάρχουν πράγματι ευθύνες ελλήνων πολιτών για τις σφαγές αμάχων στη Σρεμπρένιτσα». Την έρευνα ανέλαβε ο εισαγγελέας Δημήτρης Παπαγγελόπουλος, σημερινός υφυπουργός Δικαιοσύνης, αλλά ποτέ δεν μάθαμε πού έφθασε (αν έφθασε).
Υπενθυμίζω ότι η ίδια η Σερβία έχει καταδικάσει το έγκλημα της Σρεμπρένιτσα και έχει κινηθεί δικαστικά κατά των πρωταιτίων. Μήπως έφθασε η ώρα, από πιο επίσημη θέση, να ξαναπιάσει ο, όπως μου λένε άριστα πληροφορημένες πηγές, γνωστός για την προσήλωσή του στη διαφάνεια κ. Παπαγγελόπουλος το νήμα;

# Διονύσης Γουσέτης – Ελληνες εγκληματίες στη Σρεμπρένιτσα (άρθρο στην Καθημερινή, 2015-07-08)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/07/08/gousetis-eglimaties-kathimerini/

Διονύσης Γουσέτης, Ελληνες εγκληματίες στη Σρεμπρένιτσα, Καθημερινή, 08/07/2015
http://www.kathimerini.gr/822698/opinion/epikairothta/politikh/ellhnes-egklhmaties-sth-sremprenitsa

Στην Ελλάδα, η δημοσιογραφική έρευνα έχει φέρει στο φως πολλά στοιχεία, ακόμα και ονόματα Ελλήνων που μετείχαν στη σφαγή. Ολα τα στοιχεία είναι συγκεντρωμένα στo ιστολόγιο ΧYZ Contagion, με τίτλο «Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή τής Χρυσής Αυγής». Εκεί μπορεί να δει κανείς 35-40 ονόματα μελών της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς (ΕΕΦ) που συνέργησαν στη γενοκτονία. Επίσης, να δει φωτογραφίες τους στην εφημερίδα «Χρυσή Αυγή» με λεζάντα «Ελληνες πατριώτες πολεμούν στο μέτωπο της Βοσνίας στο πλευρό των Σέρβων. Ανάμεσά τους και μέλη της «Χρυσής Αυγής»».

# Ποιος θυμάται τη Σρεμπρένιτσα;;; (Σχόλιο στην στήλη ‘Ρήσεις & Παραπολιτικά’ της κυριακάτικης Αυγής, 28/06/2015)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/28/poios-thumatai-ti-srebrenica-avgi-parapolitiko/

Ενα σχόλιο με τίτλο ‘Ποιος θυμάται τη Σρεμπρένιτσα;;;’ στη στήλη ‘Ρήσεις & Παραπολιτικά’, της κυριακάτικης Αυγής, 28/06/2015, με το οποίο ο συντάκτης μας θυμίζει (και ορθώς) την στάση της εφημερίδας και του τότε Συνασπισμού απέναντι στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα, και κατόπιν απέναντι στον «πιο σκληρό και δολοφονικό σερβικό εθνικισμό» και γενικότερα στον πόλεμο.

Ποιος θυμάται τη Σρεμπρένιτσα;;; – Στήλη ‘Ρήσεις & Παραπολιτικά’, Αυγή, 28/06/2015
http://www.avgi.gr/article/5657975/poios-thumatai-ti-sremprenitsa-

Σε λίγες μέρες συμπληρώνονται 20 χρόνια από τη Σφαγή της Σρεμπρένιτσα, κατά την οποία ο σερβοβοσνιακός στρατός, υπό τον στρατηγό Μλάντιτς και τον Ράντοβαν Κάρατζιτς, κατέσφαξε 8.000 Βόσνιους μουσουλμάνους. Ήταν μια σφαγή και λίγο ‘δική μας’, με την κακή έννοια: όποιος θυμάται την περίοδο, θυμάται και πως τα ελληνικά ΜΜΕ και η ελληνική κοινή γνώμη είχαν αγκαλιάσει τον σερβικό εθνικισμό και είχαν αποθεώσει τον Κάρατζιτς στο στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, ενώ είχαν τον Μλάντιτς και τον μαφιόζο ακροδεξιό Αρκάν συχνά καλεσμένους στα κανάλια.

Η άμεση ελληνική εμπλοκή στη θηριωδία αυτή, στην οποία, κατά το δημοσίευμα του ιστολογίου xyz contagion, που αναδημοσίευσαν προ δεκαπενθημέρου τα ‘Ενθέματα’ της ‘Αυγής’, η Χρυσή Αυγή έπαιξε κρίσιμο ρόλο, είναι ήδη γνωστή και δημοσιευμένη. Εμείς θέλουμε από αυτό το φύλλο να θυμίσουμε πως ήμασταν, αν δεν κάνουμε λάθος, το μόνο καθημερινό φύλλο που, μόλις έγινε με καθυστέρηση μερικών εβδομάδων γνωστή η έκταση της σφαγής, έσπευσε να καταδικάσει το έγκλημα, μαζί με τον τότε Συνασπισμό της Αριστεράς, τον μεγαλύτερο από τους ‘προγόνους’ του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ. Σε μια εποχή ταύτισης όλων των συστημικών κομμάτων, της ‘ευρωκεντρικής’ Δεξιάς και του ΠΑΣΟΚ, πρωτοστατούντων και όλων των ΜΜΕ, με τον πιο σκληρό και δολοφονικό σερβικό εθνικισμό, ο Συνασπισμός παρέμεινε τότε ενάντια σε κάθε εθνικισμό και ενάντια στον πόλεμο. Αυτή την πολιτική την υπηρέτησε, μοναχικά τότε ανάμεσα στον ημερήσιο Τύπο, η ‘Αυγή’. Και είναι μια κληρονομιά που συνεχίζουμε να υπηρετούμε.

# Filip David – Η Σρεμπρένιτσα τότε και σήμερα (Αρθρο στο περιοδικό Athens Review of Books, τεύχος #064, Ιούλιος-Αύγουστος 2015, Μετάφραση Λεωνίδας Χατζηπροδρομίδης)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/08/01/filip-david-srebrenica-64-arb/

Από το τεύχος #64 του περιοδικού ‘Athens Review of Books’, Ιούλιος-Αύγουστος 2015, άρθρο του Σέρβου συγγραφέα Filip David, μέλους του ανεξάρτητου ‘Κύκλου 99’ του Βελιγραδίου, μιας συλλογικότητας διανοουμένων της Σερβίας που αντιπολιτευόταν το εθνικιστικό καθεστώς του Μιλόσεβιτς και των τσέτνικ, όπως είχαμε δει στην ενότητα ‘Η εσωτερική αντιεθνικιστική αντίσταση στη βαρβαρότητα και στο φασισμό και ο Μιλόσεβιτς, ο νεκροθάφτης του σοσιαλισμού‘. Εχει τίτλο ‘Η Σρεμπρένιτσα τότε και σήμερα‘ και η μετάφραση είναι του Λεωνίδα Χατζηπροδρομίδη. Στο εικαστικό μέρος, το περιοδικό ευχαριστεί το XYZ Contagion για τις φωτογραφίες, οι οποίες προέρχονται από την πέμπτη μεγάλη έρευνα για τη Σρεμπρένιτσα και την ελληνική εμπλοκή, ‘Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής – Νέα στοιχεία και αποκαλύψεις, για πρώτη φορά στην Ελλάδα‘.

# Θεόφιλος Τραμπούλης – Το άγος της Σρεμπρένιτσας (άρθρο στο UNFOLLOW 2015-06-13)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/14/unfollow-agos-trampoukis/

Αρθρο του Θεόφιλου Τραμπούκη με τίτλο ‘Το άγος της Σρεμπρένιτσας’, από το UNFOLLOW, 13/06/2015:
http://unfollow.com.gr/web-only/19069-srebrenica

[…] Σήμερα, είκοσι ακριβώς χρόνια μετά, η ερευνητική ομάδα xyz contagion φέρνει στο φως συγκλονιστικά στοιχεία, πολλά από τα οποία δημοσιεύονται για πρώτη φορά, σχετικά με την εμπλοκή των Ελλήνων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσας. Με πλήθος ντοκουμέντων, βίντεο και άλλου εποπτικού υλικού τεκμαίρεται πέρα από κάθε αμφισβήτηση η παρουσία συγκεκριμένων ανθρώπων στο δεκαήμερο της δολοφονικής φρενίτιδας και η βαθιά συνάφεια εκείνου του δολοφονικού εθνικιστικού παροξυσμού με το οργανωμένο έγκλημα. Καθώς διεξάγεται η δίκη της Χρυσής Αυγής η έρευνα των xyz contagion θα πρέπει να αποτελέσει τη βάση για μια συντονισμένη προσπάθεια από όσο γίνεται περισσότερους πολιτικούς και κοινωνικούς φορείς, δημοσιογραφικές πλατφόρμες αλλά και μεμονωμένους πολίτες με δημόσιο λόγο ώστε να παραπεμφθούν όσοι συμμετείχαν στη σφαγή της Σρεμπρένιτσας σε δίκη με την κατηγορία των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας. Η αποκάλυψη των παραστρατιωτικών και εγκληματικών δομών της ναζιστικής συμμορίας με όλο το ιστορικό τους βάθος δεν θα είναι μόνον κάποιου είδους κάθαρση. Θα είναι και η επούλωση μιας συνολικής τραυματικής εμπειρίας.

# Χριστόφορος Κάσδαγλης – Η ελληνική πτυχή μιας σφαγής (άρθρο στο περιοδικό ‘4 Τροχοί’, τεύχος Ιουλίου 2015, στήλη ‘Αντίλογος – Εφημερίδα αμφισβήτησης’)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/07/09/kasdaglis-4-troxoi-srebrenica-2015-july/

Αρθρο του Χριστόφορου Κάσδαγλη με τίτλο ‘Η ελληνική πτυχή μιας σφαγής’ από την στήλη ‘Αντίλογος – Εφημερίδα αμφισβήτησης’ του περιοδικού ‘4 Τροχοί’, τεύχος Ιουλίου 2015
http://www.4troxoi.gr/katastasi-ektaktoy-anagkis

Η ελληνική πτυχή μιας σφαγής

Η 11η Ιουλίου είναι μια θλιβερή επέτειος. Πριν από ακριβώς είκοσι χρόνια, εκείνη τη μέρα έγινε η μεγάλη σφαγή της Σρεμπρένιτσα, ένα μεγάλο έγκλημα των σερβοβοσνιακών δυνάμεων σε βάρος 7.000-8.000 Βόσνιων μουσουλμάνων, στη μεγάλη πλειονότητά τους αμάχων. Η σφαγή της Σρεμπρένιτσα συγκλόνισε ολόκληρη την Ευρώπη, καθώς χαρακτηρίστηκε το χειρότερο έγκλημα πολέμου που σημειώθηκε μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στην Ελλάδα πέρασε στο ντούκου, λόγω του φιλοσερβικού κλίματος που κυριαρχούσε εκείνη την εποχή.

Μια κρυφή πτυχή εκείνου του πολέμου, η συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών (35-40 άτομα και τρεις αγνοούμενοι), ήρθε πρόσφατα στο φως με συγκλονιστικά ντοκουμέντα, με ονόματα και επώνυμα, με περισσότερες από εκατό φωτογραφίες και δέκα βίντεο, δημοσιεύματα στον ελληνικό Τύπο, καθώς και στοιχεία από τις σχετικές δίκες στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.

Η πιο συμπαγής παρουσία ήταν η ‘Ελληνική Εθελοντική Φρουρά’ (ΕΕΦ), συγκροτημένη με πλήρη ιεραρχία – διοικητή, υποδιοικητή, αρχιλοχία και λοχία. Ελληνική συμμετοχή σημειώνεται και στο στυγερό ’10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ’, την πιο ακραία μορφή παραστρατιωτικής δομής. Πολλοί από αυτούς ήταν αποδεδειγμένα στελέχη της Χρυσής Αυγής, ασχέτως αν αργότερα η οργάνωση επέλεξε να αφήσει στη σκιά αυτήν της τη δραστηριότητα. Δεν αποκλείεται να υπήρχαν και μισθοφόροι (όχι ότι το ένα αποκλείει απαραιτήτως το άλλο).

Η έρευνα φιλοξενείται στο site ΧYZ Contagion (xyzcontagion.wordpress.com/srebrenica/) και αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι «οι Έλληνες εθελοντές χρυσαυγίτες, φασίστες και άλλοι, ήταν παρόντες όλες τις ημέρες εκείνης της εβδομάδας των θηριωδιών στη Σρεμπρένιτσα. Όχι γενικά και αόριστα, απλά ‘στη Σρεμπρένιτσα’ ή κάπου παραδίπλα, σε κάποιο τυχαίο σημείο μέσα στην πόλη. Ήταν παρόντες εκεί ακριβώς, στα χωράφια και στις αποθήκες και στα ποδοσφαιρικά γήπεδα, την ώρα που γίνονταν οι άγριες μαζικές εκτελέσεις δεμένων κρατουμένων και αιχμαλώτων, ακριβώς στα σημεία συγκέντρωσης και εξόντωσης των Βόσνιων Μουσουλμάνων, εκεί που πήγαιναν τους άντρες και τα αγόρια και κατόπιν άνοιγαν μαζικούς τάφους…».

Μια ντροπιαστική ελληνική συμμετοχή που δεν έχει αποτιμηθεί επαρκώς – μια πληγή ανοιχτή, με τους ενόχους να κυκλοφορούν ανάμεσά μας ατιμώρητοι, και την πολιτεία, τότε και τώρα, να κάνει τα στραβά μάτια.

Οι Έλληνες που Κατηγορήθηκαν από την Ελληνική Δικαιοσύνη για τη Σρεμπρένιτσα | VICE | Greece
http://www.vice.com/gr/read/srebrenica-ellhnes-bosnia

Όλα αυτά τα χρόνια, γράφτηκαν αμέτρητα άρθρα, έρευνες και βιβλία για την ελληνική συμμετοχή στη Σρεμπρένιτσα. Όλα συγκλίνουν ότι Έλληνες βρίσκονταν στην περιοχή, είτε ως μέλη της λεγόμενης «Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς» είτε ως μεμονωμένοι μισθοφόροι · πρόσφατη έρευνα της ομάδας XYZ Contagion παρουσιάζει σειρά στοιχείων και ενδείξεων που φέρονται να αποτυπώνουν την ενεργή συμμετοχή Ελλήνων. Η εφημερίδα «Έθνος» δημοσίευσε πριν από ακριβώς έναν χρόνο μέρος της έρευνας, με αποτέλεσμα να παρέμβει η Εισαγγελία Αθηνών. Η νεώτερη ενημέρωση είναι ότι χρεώθηκε σε εισαγγελέα η διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, χωρίς να γίνουν γνωστές περισσότερες λεπτομέρειες (σημ. τα εγκλήματα πολέμου δεν παραγράφονται).

Petros Konstantinidis, The Greek Militiamen Involved in the Srebrenica Massacre, Athens Live, 08/12/2017
View at Medium.com

Έλληνες Χρυσαυγίτες δίπλα στους Σέρβους εθνικιστές στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα, 14/07/2018
https://www.thepressproject.gr/article/131847

### Οι καθηγητές Cas Mudde, Marko Attila Hoare και Mario Boccia αναφέρθηκαν στη δουλειά του XYZ Contagion, όπως και οι διεθνούς φήμης δημοσιογράφοι και ακτιβιστές Roger Lippman του ‘Balkan Witness’ και Peter Lippman:

# Cas Mudde on Twitter, 13/06/2015 – New research highlights role of #FarRight Greek volunteers in events that culminated in #Srebrenica massacre – https://t.co/0KAf4C1iMC

New research highlights role of #FarRight Greek volunteers in events that culminated in #Srebrenica massacre / https://t.co/0KAf4C1iMC

— Cas Mudde (@CasMudde) June 13, 2015

# Professor Marko Attila Hoare on Facebook

# Mario Boccia on Facebook:

# Roger Lippman on Balkan Witness

Greek role in Bosnia | Balkan Witness
https://balkanwitness.wordpress.com/2015/11/03/greek-role-in-bosnia/

The Srebrenica massacre and the role of Greek volunteers Translated from the Greek newspaper Avgi, June 18, 2015
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/18/x-pressed-bournazos-srebrenica-translation-of-avgi/

Linked from Greek role in Bosnia
http://balkanwitness.glypx.com/articles-bosnia.htm#greek

More on the Greek role in the Srebrenica massacre | Balkan Witness
https://balkanwitness.wordpress.com/2015/11/08/more-on-the-greek-role-in-the-srebrenica-massacre/

Athens prosecutors office ordered investigation on the involvement of Greek paramilitaries and mercenaries in the Srebrenica massacre By XYZ Contagion, October 2, 2015
https://listserv.buffalo.edu/cgi-bin/wa?A2=justwatch-l;d68cae83.1510

Legal developments in the Greek involvement in Srebrenica case (In Greek – use Google Translate) By XYZ Contagion, continuously updated
https://xyzcontagion.wordpress.com/justice-for-srebrenica/

Greek Volunteers and Golden Dawn members during operations in the Srebrenica massacre YouTube video, in English, June 2015
https://www.youtube.com/watch?v=WmWqWRjKuXQ

Linked from Balkan Witness.
http://balkanwitness.glypx.com/articles-bosnia.htm#greek

Athens prosecutors office ordered investigation on the involvement of Greek paramilitaries and mercenaries in the Srebrenica massacre By XYZ Contagion, October 2, 2015
Legal developments in the Greek involvement in Srebrenica case (In Greek – use Google Translate) By XYZ Contagion, continuously updated
The Srebrenica massacre and the role of Greek volunteers Translated from the Greek newspaper Avgi, June 18, 2015
Greek Volunteers and Golden Dawn members during operations in the Srebrenica massacre YouTube video, in English, June 2015
Παράθεμα: Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς (Zvonko Bajagic): Ποιος ήταν ο Σερβοβόσνιος διοικητής της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς [Προδημοσίευση από την έρευνα για την �
Παράθεμα: Θεόφιλος Τραμπούκης – Το άγος της Σρεμπρένιτσας (άρθρο στο UNFOLLOW 2015-06-13) « XYZ Contagion
Ο/Η Μαρία Ψαρά & Λευτέρης Μπιντέλας – Τα ελληνικά τάγματα εφόδου που μάτωσαν τη Σρεμπρένιτσα Εγκλημα πολέμου με τη σφραγίδα της Χρυσής Αυγής λέει:

2015/06/14 στο 16:54

# Μαρία Ψαρά & Λευτέρης Μπιντέλας – Τα ελληνικά τάγματα εφόδου που μάτωσαν τη Σρεμπρένιτσα, Εγκλημα πολέμου με τη σφραγίδα της Χρυσής Αυγής (άρθρο στο Εθνος, 2015-06-14)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/17/maria-lefteris-ethnos-tagmata-matosan-srebrenica

Μαρία Ψαρά & Λευτέρης Μπιντέλας – Τα ελληνικά τάγματα εφόδου που μάτωσαν τη Σρεμπρένιτσα Εγκλημα πολέμου με τη σφραγίδα της Χρυσής Αυγής, Εθνος, 14/06/2015
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=64201931

ΕΓΚΛΗΜΑ ΠΟΛΕΜΟΥ ΜΕ ΤΗ «ΣΦΡΑΓΙΔΑ» ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ
Τα ελληνικά τάγματα εφόδου που μάτωσαν τη Σρεμπρένιτσα

Είχαν αφήσει τα πάντα πίσω τους για να καταταγούν εθελοντικά στο πλευρό των «αδερφών» Σέρβων. Μέσα σε ένα βράδυ από πολίτες έγιναν οπλίτες, για να υπηρετήσουν τη «λευκή φυλή και την Ορθοδοξία ενάντια σε Τούρκους και Εβραίους».

Τελικά συμμετείχαν ως Ελληνική Εθελοντική Φρουρά (ΕΕΦ) στη μεγαλύτερη σφαγή που γνώρισε η Ευρώπη μετά τον Β’ ΠΠ, τη σφαγή της Σρεμπρένιτσα. Στις 11 Ιουλίου 1995 δυνάμεις των Σερβοβοσνίων, υπό τον στρατηγό Ράτκο Μλάντιτς και την πολιτική κάλυψη του Ράντοβαν Κάρατζιτς, εισέβαλαν στην πόλη Σρεμπρένιτσα της Βοσνίας, η οποία είχε κηρυχθεί «ασφαλής περιοχή» υπό τον ΟΗΕ. Οι 450 Ολλανδοί κυανόκρανοι, που υποτίθεται πως προστάτευαν τους 40.000 πρόσφυγες που είχαν καταφύγει εκεί για προστασία, αποδείχτηκαν ανεπαρκείς και έτσι πάνω από 8.000 άμαχοι άνδρες και έφηβοι σφαγιάστηκαν. Το γεγονός της ωμής εθνοκάθαρσης χαρακτηρίστηκε από τον ΟΗΕ «γενοκτονία».

Οπως αποδεικνύει με ντοκουμέντα η έρευνα της ομάδας του ιστότοπου XYZ Contagion με θέμα «Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής – Νέα στοιχεία και αποκαλύψεις, για πρώτη φορά στην Ελλάδα», κάποιοι από τους Ελληνες εθελοντές στρατιώτες ήταν μέλη της Χρυσής Αυγής. Παρόλο που πρόκειται για «δύσκολο» θέμα, το οποίο δεν συζητιέται καθόλου εντός της οργάνωσης, ειδικά μετά την είσοδό της στη Βουλή και την υιοθέτηση του «εθνικιστικού» προσωπείου και τα ίχνη όλα έχουν εξαφανιστεί, οι ερευνητές εντόπισαν στοιχεία που βεβαιώνουν την αδιαμφισβήτητη σχέση.

«Σύμφωνα με τα πρακτικά του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης αλλά και από πολλές άλλες πηγές, αποδεικνύεται ότι οι Ελληνες εθελοντές ήταν εκεί και δεν ήταν μόνο η καταστροφή του μιναρέ του τζαμιού με βαρέα όπλα που έχει καταγραφεί σε μεγάλο αριθμό εκθέσεων διεθνών οργανισμών, μια πράξη που «διεκδικούν» τόσο οι άνδρες της ΕΕΦ όσο και το διαβόητο αιμοσταγές παραστρατιωτικό απόσπασμα θανάτου «10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ». Ηταν εκεί, όχι γενικά κι αόριστα, αλλά στα χωράφια και τα ποδοσφαιρικά γήπεδα, τις ημέρες που γίνονταν οι άγριες μαζικές εκτελέσεις δεμένων κρατουμένων και αιχμαλώτων, ακριβώς στα σημεία συγκέντρωσης και εξόντωσης των Βόσνιων Μουσουλμάνων, εκεί που πήγαιναν τους άντρες και τα αγόρια και κατόπιν άνοιγαν μαζικούς τάφους. Και αυτό το γεγονός δεν είναι η δική μας γνώμη. Είναι η κατάθεση στο Δικαστήριο της Χάγης του ίδιου του Σερβοβόσνιου διοικητής τους Ζβ. Μπάγιαγκιτς, όταν κατέθεσε ως μάρτυρας υπεράσπισης του Κάρατζιτς, κάτι που ποτέ δεν έγινε γνωστό στην Ελλάδα και στα ΜΜΕ της χώρας μας!», σημειώνουν οι ερευνητές (όλα τα στοιχεία βρίσκονται στο μπλογκ τους:
https://xyzcontagion.wordpress.com/srebrenica/

Οι περισσότεροι Ελληνες εθελοντές ήταν εθνικιστές-εθνικοσοσιαλιστές. Ανάμεσά τους και πρωτοκλασάτα -τότε- μέλη της Χρυσής Αυγής.

Συγκοινωνούντα δοχεία
Κάποιοι από τους Ελληνες εθελοντές ήταν μισθοφόροι με προϋπηρεσία ή χωρίς, κάποιοι ήταν πρώην καταδρομείς που ήθελαν να γευτούν πραγματικές μάχες, όμως η πολυπληθέστερη ομάδα ήταν οι επαγγελματίες και οι εραστές των όπλων και όσοι πήγαιναν εκεί λόγω «ιδεολογίας». «Φυσικά δεν είναι κανένα μεγάλο μυστικό πως αυτές οι κατηγορίες όλες είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Κάποιοι -πολύ λίγοι- δήλωναν απλώς «πατριώτες», οι περισσότεροι, όμως, ήταν «εθνικιστές/υπερεθνικιστές/εθνικοσοσιαλιστές». Και υπήρχαν φυσικά και μέλη της Χρυσής Αυγής. Οχι μόνο απλά μέλη ή στον περίγυρο της ναζιστικής οργάνωσης, αλλά και μέλη της Κεντρικής της Επιτροπής, όπως υπερηφανεύονταν τότε τα έντυπα της οργάνωσης και όπως είχε γράψει στο βιβλίο του ο υπαρχηγός της Χάρης Κουσουμβρής», τονίζουν οι ερευνητές. Στα μέσα της δεκαετία του ’90, η ναζιστική οργάνωση είχε στενή συνεργασία με Σέρβους ομοϊδεάτες της και έκαναν συχνά κοινές διαδηλώσεις. Το σύνθημά τους ήταν «Η λύση είναι μία, σύνορα με τη Σερβία».

Κατά την απονομή του μεταλλίου του «Λευκού Αγγέλου» σε 4 μέλη της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς στο Πάλε της Βοσνίας, ο Κάρατζιτς φιλάει Ελληνα εθελοντή, μέλος της ναζιστικής οργάνωσης.

Ο Σπύρος Τζανόπουλος, αποδεδειγμένα στέλεχος της ναζιστικής οργάνωσης, είναι ένας από τους εθελοντές που μπήκαν στη Σρεμπρένιτσα και διακρίνεται σε δεκάδες φωτογραφίες και βίντεο που παρουσιάζονται στην έρευνα. Χαρακτηρίστηκε «απόβρασμα σε στυλ Ράμπο» από Ολλανδούς κυανόκρανους στρατιώτες της UNPROFOR και από μέλη της οργάνωσης «Γιατροί Χωρίς Σύνορα». «Δεν ήταν ο μόνος: τουλάχιστον άλλα τέσσερα μέλη και στελέχη της ΧΑ συμμετείχαν στην ΕΕΦ ή έστω συμμετείχαν φανερά. Δύο βαθμοφόροι της ΕΕΦ και μέλη του αποσπάσματος των επιχειρήσεων της Σρεμπρένιτσα εξέφρασαν δημόσια την ικανοποίησή τους για το γεγονός πως η ΧΑ οικειοποιήθηκε τον αγώνα τους. Στο στρατόπεδο της ελληνικής militia κύριο ανάγνωσμα ήταν η εφημερίδα, το περιοδικό και άλλα έντυπα της ΧΑ», σημειώνουν οι ερευνητές. Η ΧΑ θεωρούσε τη συμμετοχή των στελεχών της στο εγχείρημα αυτό προνομιακό πεδίο προπαγάνδας κι έτσι το διαφήμιζε εντατικά. Ηδη πριν από τη σφαγή είχε αφιερώσει αρκετά κείμενα στα μέλη και τα στελέχη της, που πήγαν «στο μέτωπο» στο πλευρό των Σέρβων φασιστών Τσέτνικ.

Ο αδερφός του τότε υπαρχηγού της ΧΑ Χ. Κουσουμβρή, Σωκράτης, που είχε καταταγεί από τους πρώτους, ήταν τότε υπάλληλος του ΟΤΕ. «Υποτίθεται ότι όχι μόνο έλαβε μέρος σε μάχες, αλλά και ότι τραυματίστηκε κιόλας σε μία απ’ αυτές κι έτσι εξηγούνται και οι πολλές φωτογραφίες με πατερίτσες. Στην πραγματικότητα τραυματίστηκε από θραύσμα όλμου τη μοναδική φορά που αποφάσισε να βγει έξω από την περιοχή, στην οποία τους είχαν διατάξει να παραμένουν, τότε την άνοιξη του 1995. Οι φωτογραφίες των μελών της ΧΑ με τον Κάρατζιτς να τους βραβεύει το Πάσχα του 1995 είναι αποκαλυπτικές. Το ίδιο και τα βίντεο με τα γλέντια των Ελλήνων στο στρατηγείο του Μλάντιτς την Πρωτοχρονιά του 1996, με τις τελετές εντός των στρατοπέδων με άλλες μιλίτσιες, τα βίντεο με τους εκκλησιασμούς και τα επινίκια γεύματα μετά την πτώση της Σρεμπρένιτσα. Η υπόθεση των Ελλήνων εθελοντών ήταν ένα άριστο εργαλείο προπαγάνδας στα χέρια των Μλάντιτς και Κάρατζιτς», εξηγούν οι ερευνητές.

Στις 11/7/1995, κατά την έναρξη της μεγαλύτερης ανθρωποσφαγής από τον Β’ Παγκόσμιο, οι Ελληνες «παρελαύνουν» εκεί από όπου προηγουμένως είχε περάσει ο Μλάντιτς με το επιτελείο του και τους αρχηγούς των παραστρατιωτικών του.

«Ενα από τα ονόματα που ξεχωρίζει είναι αυτό του Απόστολου Μπέλμπα. Είναι… απίστευτη σύμπτωση που το ίδιο όνομα έχει σήμερα ο γραμματέας ΤΟ Τρίπολης της Χρυσής Αυγής, ο οποίος ήταν και υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος Αρκαδίας στις περιφερειακές εκλογές του Μαΐου του 2014», λένε οι ερευνητές.

Εσκαβαν τους τάφους τους
«Εβαλαν πολλές εκατοντάδες άντρες να σκάψουν μεγάλους τάφους. Σκότωσαν πρώτα 500 και άφησαν 100 ζωντανούς, για να σκάψουν και τους δικούς τους τάφους. Τους έβαλαν στη γραμμή, στο χείλος των λάκκων, και τους πυροβόλησαν, ώστε να πέσουν μέσα. Αργότερα ήρθε μια μπουλντόζα, έριξε χώμα στους λάκκους, άνοιξε άλλον ένα μεγάλο λάκκο, στον οποίο έριξαν άλλους 400 ζωντανούς. Οποιος επιχειρούσε να δραπετεύσει, δεχόταν πυρά και έπεφτε επιτόπου».

Στο ντοκουμέντο που εντόπισαν οι ερευνητές του XYZ Contagion, οι Ελληνες απεικονίζονται με φόντο τις φωτιές από ενέδρες κατά το κυνήγι των μουσουλμάνων.

Με αυτόν τον τρόπο περιγράφει η Human Rights Watch τις ημέρες της σφαγής όσα συνέβησαν στο γήπεδο της Nova Kasaba. Υπεύθυνο για την τήρηση της τάξης σε αυτόν τον αυτοσχέδιο χώρο κράτησης ήταν το διάσημο για την ωμότητά του «10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ». Σε οπτικό υλικό που εντόπισαν οι ερευνητές του XYZ Contagion υπάρχουν πολλά πλάνα με τις σερβοβοσνιακές δυνάμεις να ετοιμάζονται για επιχειρήσεις. Ανάμεσά τους διακρίνονται καθαρά οι Ελληνες εθελοντές. Στα αμέσως επόμενα πλάνα βλέπουμε τους Σέρβους να καίνε σπίτια και να οργανώνουν ενέδρες. Τα πλάνα φέρουν τη σφραγίδα του Associated Press και του WTN-UPITN.

Στις 13/7/1995, όταν ήδη είχαν αρχίσει οι μαζικές δολοφονίες και τα καταγεγραμμένα γεγονότα εθνικής εκκαθάρισης, εκεί ακριβώς, στο γήπεδο-σφαγείο της Nova Kasaba, βρέθηκαν μαζί οι Ελληνες εθελοντές, ο Σερβοβόσνιος διοικητής τους και ο σημαντικότερος ίσως αξιωματικός των Σερβοβόσνιων μετά τον Μλάντιτς, ο Βούγιαντιν Πόποβιτς (ισόβια κάθειρξη στη Χάγη), δηλαδή ο αξιωματικός Ασφαλείας του Σώματος Στρατού στο οποίο ανήκε και η ΕΕΦ – αυτό που εκκαθάρισε εθνικά όλη την Ανατολική Βοσνία. Τις κρίσιμες στιγμές της πιο σημαντικής επιχείρησης ολόκληρου του πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία, ο ίδιος ασχολήθηκε ειδικά με τους Ελληνες για κάποιον πολύ σημαντικό λόγο: για να καταστρέψει στοιχεία που αποδείκνυαν τη θηριωδία – στοιχεία που είχαν οι εθελοντές στα χέρια τους.
Τα ελληνικά τάγματα εφόδου που μάτωσαν τη Σρεμπρένιτσα

Γιατί οι Ελληνες εθελοντές, την ώρα των μαζικών δολοφονιών, έβγαλαν μια σειρά φωτογραφιών, που προφανώς απεικόνιζαν ό,τι συνέβαινε εκείνες τις στιγμές στο γήπεδο της Nova Kasaba.

«Μιλάμε για το γήπεδο από το οποίο πέρασαν πολλές εκατοντάδες ή ίσως χιλιάδες κρατούμενοι και αιχμάλωτοι. Οσοι βρέθηκαν εκεί και έδωσαν αργότερα κατάθεση, όλοι μιλούσαν για ανθρώπους με δεμένα τα χέρια στην πλάτη, γονατισμένους και τρομοκρατημένους, να περιμένουν την εκτέλεσή τους. Ετσι εξηγείται το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του Πόποβιτς για τις φωτογραφίες.

Τα διακριτικά που φορούσαν οι Ελληνες εθελοντές.

Απαιτούσε την κάμερα και τις φωτογραφίες, διότι αποτελούσαν απτές αποδείξεις των όσων συνέβησαν εκεί, ειδικά αν απεικόνιζαν κρατουμένους – μελλοθάνατους ή ήδη δολοφονημένους, κανείς εκτός από τους ίδιους δεν ξέρει. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Μλάντιτς είχε δώσει σαφή απόρρητη διαταγή τίποτα να μην καταγραφεί, όλα να γίνουν προφορικά. Η ακριβής φράση του Σέρβου διοικητή της ΕΕΦ όταν προσπαθούσε να τον πείσει να μην κατάσχει τη φωτογραφική μηχανή του Ελληνα εθελοντή ήταν: «Μην την παίρνεις την κάμερα. Δεν θα υπάρξει κανένα ίχνος. Το φιλμ θα καταστραφεί». Το περιστατικό σημειώνεται σε ανταπόκριση του επίσημου σερβοβοσνιακού πρακτορείου ειδήσεων», εξηγούν οι ερευνητές.

Εύκολα εξάγεται το συμπέρασμα ότι οι Ελληνες εθελοντές είναι αυτόπτες μάρτυρες των γεγονότων. Το αν συμμετείχαν κιόλας με συγκεκριμένες πράξεις, αυτό είναι δουλειά συγκεκριμένων λειτουργών για να διερευνηθεί. Ωστόσο, σε σπίτι εθελοντή που συχνά συλλαμβάνεται για λαθρεμπόριο αναβολικών από την πρώην Γιουγκοσλαβία βρέθηκαν «περίπου 80 φωτογραφίες που θα έκαναν και τον πιο σκληρό να ανατριχιάσει. Ηταν εικόνες από σφαγές άμαχων μουσουλμάνων στη Βοσνία. Παιδιά, γυναίκες και άντρες, νέοι και γέροι, όλοι νεκροί από σφαίρες και μαχαίρια». Ο ίδιος δεν κλήθηκε να εξηγήσει πού τις βρήκε.

ΜΑΡΙΑ ΨΑΡΑ – ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΜΠΙΝΤΕΛΑΣ
astynomiko@pegasus.gr
Ο/Η Ιός - Οι άνθρωποι από την Ελλάδα, Εφημερίδα των Συντακτών, 13/06/2015 λέει:

2015/06/14 στο 18:06

Το άρθρο του Ιού από την έκδοση Σαββατοκύριακου 13-14 Ιουνίου 2015 της Εφημερίδας των Συντακτών με τίτλο ‘Οι άνθρωποι από την Ελλάδα, Νέα στοιχεία για την εμπλοκή των συμπατριωτών μας εθελοντών του σερβοβοσνιακού στρατού στο μεγαλύτερο έγκλημα πολέμου των μεταπολεμικών χρόνων, Είκοσι χρόνια από την σφαγή της Σρεμπρένιτσα’, που επίσης βασίστηκε στη μεγάλη μας έρευνα για την ελληνική εμπλοκή στη Σρεμπρένιτσα.

Ιός – Οι άνθρωποι από την Ελλάδα, Νέα στοιχεία για την εμπλοκή των συμπατριωτών μας εθελοντών του σερβοβοσνιακού στρατού στο μεγαλύτερο έγκλημα πολέμου των μεταπολεμικών χρόνων (άρθρο στην Εφημερίδα των Συντακτών 2015-06-13)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/16/ios-anthropoi-apo-ellada-nea-stoixeia-srebrenica/

Ιός, Οι άνθρωποι από την Ελλάδα, Νέα στοιχεία για την εμπλοκή των συμπατριωτών μας εθελοντών του σερβοβοσνιακού στρατού στο μεγαλύτερο έγκλημα πολέμου των μεταπολεμικών χρόνων, Είκοσι χρόνια από την σφαγή της Σρεμπρένιτσα, Η Εφημερίδα των Συντακτών, 13/06/2015
http://www.efsyn.gr/arthro/oi-anthropoi-apo-tin-ellada

Ιούλιος 1995. Ελληνες εθελοντές, ο ένας τουλάχιστον απ’ αυτούς χρυσαυγίτης (αριστερά), ποζάρουν ως εθνικόφρονες «Ράμπο» στην κατειλημμένη Σρεμπρένιτσα

Ηταν το μαζικότερο έγκλημα που διαπράχθηκε μεταπολεμικά στην Ευρώπη: η ομαδική εκτέλεση περίπου 7.000 Βόσνιων μουσουλμάνων από τον σερβοβοσνιακό στρατό μέσα στο πρώτο δεκαήμερο από την άλωση της πολιορκημένης Σρεμπρένιτσα (11 Ιουλίου 1995).

Θύματά της υπήρξαν όλοι σχεδόν οι άντρες και έφηβοι άνω των 12 ετών που βρέθηκαν στην πόλη ή πιάστηκαν ενώ προσπαθούσαν να διαφύγουν. Μέχρι σήμερα έχουν εκταφεί από ομαδικούς τάφους και ταυτοποιηθεί 6.838 πτώματα, από έναν επίσημο αριθμό 7.783 αγνοουμένων. Μέγεθος που ισοδυναμεί με το ένα δωδέκατο όλων των επιβεβαιωμένων θυμάτων του τρίχρονου βοσνιακού πολέμου και το ένα πέμπτο όλων των αμάχων που χάθηκαν στη διάρκειά του.

Το κίνητρο του εγκλήματος ήταν απλό. «Ασφαλής περιοχή» υπό την προστασία των κυανοκράνων του ΟΗΕ από τον Απρίλιο του 1993, η Σρεμπρένιτσα αποτελούσε το κυριότερο εμπόδιο για την επίτευξη «γεωγραφικής συνέχειας» ανάμεσα στη Σερβική Δημοκρατία (της Βοσνίας) και την καθαυτό Σερβία.

Σύμφωνα με την τελευταία προπολεμική απογραφή (1991), ο πληθυσμός της πόλης αποτελούνταν κατά 64% από Βόσνιους μουσουλμάνους, ποσοστό που στον ευρύτερο δήμο ανερχόταν σε 75,2%. Για τους Σερβοβόσνιους αποσχιστές, η εξόντωση του αντρικού σκέλους αυτού του πληθυσμού ήταν το λυσιτελέστερο μέσο για την οριστική εξάλειψη της μουσουλμανικής παρουσίας στην περιοχή. Εκτίμηση που αποδείχτηκε τελικά σωστή, αφού η τελευταία κατοικείται πλέον κατά 95% από Σέρβους.

Σε αντίθεση με άλλες βιαιότητες, η σφαγή του 1995 είχε όλα τα χαρακτηριστικά ενός προγραμματισμένου μακελειού: μπλόκα, συγκέντρωση όλων των κατοίκων, διαχωρισμός των περίπου 25.000 γυναικόπαιδων και εκτόπισή τους με λεωφορεία, ομαδικές εκτελέσεις των αρρένων «αιχμαλώτων» από μονάδες του τακτικού σερβοβοσνιακού στρατού και παράχωμά τους σε ομαδικούς τάφους.

Eκταφή πτωμάτων -δεμένων πισθάγκωνα- στο γήπεδο της Νόβα Κασάμπα, εκεί όπου οι Ελληνες εθελοντές εβγαζαν τις «επιλήψιμες» φωτογραφίες

Ενας αριθμός μελλοθανάτων μεταφέρθηκε για εκτέλεση αλλού, όπως πιστοποιεί ένα βίντεο που αποκαλύφθηκε το 2005.

Η δικαστική εκκαθάριση της υπόθεσης γίνεται από το Διεθνές Δικαστήριο που έχει συσταθεί στη Χάγη για την εκδίκαση των εγκλημάτων πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία (ICTY). Σύμφωνα με την πάγια νομολογία του, στη Σρεμπρένιτσα διαπράχθηκε έγκλημα γενοκτονίας με σκοπό τη συστηματική εξολόθρευση μιας εθνικά και γεωγραφικά εντοπισμένης πληθυσμιακής ομάδας.

Τουλάχιστον επτά ηγετικά στελέχη των υπεύθυνων μονάδων του σερβοβοσνιακού στρατού (Γενικό Επιτελείο, Σώμα Ντρίνα, Ταξιαρχία Ζβόρνικ) έχουν ήδη καταδικαστεί ως ηθικοί αυτουργοί σε ισόβια ή πολυετείς ποινές κάθειρξης, ενώ εκκρεμούν οι αποφάσεις για τον αρχιστράτηγο Ράτκο Μλάντιτς και τον πολιτικό του προϊστάμενο, Ράντοβαν Κάρατζιτς.

Πρωτοχρονιά 1996. Ο Μήτκος και ο στρατηγός Μλάντιτς με ελληνικό φέσι

Για τους φυσικούς πάλι αυτουργούς, εκτός από το ICTY, έχουν επιληφθεί επίσης τα βοσνιακά και σερβικά δικαστήρια. Οι πιο πρόσφατες συλλήψεις σημειώθηκαν στη Σερβία τον Μάρτιο, η αποτελεσματικότητα όμως αυτής της αποκέντρωσης είναι αμφισβητήσιμη.

Η εν ψυχρώ δολοφονία έξι «αιχμαλώτων» που ήταν δεμένοι χειροπόδαρα, πλήρως τεκμηριωμένη από το βίντεο που τράβηξαν οι ίδιοι οι δράστες, τιμωρήθηκε λ.χ. τον Απρίλιο του 2007 από τη σερβική Δικαιοσύνη με σχετικά ήπιες ποινές 5-20 χρόνων.

Ενας «εθνικός άθλος»

Αυτά όσον αφορά την κατοπινή μας γνώση για τα γεγονότα. Τις μέρες της σφαγής η πληροφόρηση του ελληνικού κοινού ήταν ωστόσο πολύ διαφορετική, καθώς μεσουρανούσε τότε το άστρο της «ελληνοσερβικής φιλίας». Στις 13 Ιουλίου 1995, ενώ στη Σρεμπρένιτσα άρχιζαν οι μαζικές εκτελέσεις, το «Εθνος» παρουσίαζε την άλωση της πόλης σαν ένα ελληνικό έπος:

«Τέσσερις σημαίες υψώθηκαν προχθές το βράδυ στα ερείπια της ορθόδοξης εκκλησίας της Σρεμπρένιτσα. Η σερβική, η ελληνική, η σημαία της Βεργίνας και του Βυζαντίου. Κυματίζουν μαζί, δίπλα δίπλα, και είναι η απόδειξη της αγάπης και της αλληλεγγύης των δύο λαών, της ευγνωμοσύνης των Σέρβων στρατιωτών για τη βοήθεια των Ελλήνων εθελοντών που πολεμούν κοντά τους.

Στο πλευρό των Σέρβων στο μέτωπο της Σρεμπρένιτσα βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή δέκα από τους Ελληνες που πολεμούν στη Βοσνία: ο Αντώνης Μίτκος, ο Τρ. Βασιλειάδης, ο Σπ. Τζανόπουλος, ο Γ. Λυμπερίδης, ο Κ. Κυριακίδης, ο Χ. Δημουλάς, ο Β. Σχίζα, ο Κ. Καλτσούνης και ο Ελληνορουμάνος Αννα Φλορίν.

Προχθές τη νύχτα πανηγύρισαν μαζί με τους Σέρβους φαντάρους την υποχώρηση των κυανόκρανων από τη Σρεμπρένιτσα, που σήμανε τον πλήρη έλεγχο της πόλης από τους Σέρβους, ενώ αμέσως μετά τη νίκη ύψωσαν τις σημαίες και τραγούδησαν με όλη τη δύναμη της ψυχής τους τούς εθνικούς ύμνους και των δύο χωρών».

Σρεμπρένιτσα 11-13/7/1995. Οι αρχηγοί της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς με τον στρατηγό Μλάντιτς

Το ρεπορτάζ εικονογραφούνταν από φωτογραφία πρόσφατης παρασημοφορίας των εθελοντών από τον Κάρατζιτς, διαβεβαίωνε ότι «περισσότεροι από 100 Ελληνες έχουν βρεθεί στα μέτωπα της Βοσνίας» και παρέθετε δύο τηλέφωνα, μέσω των οποίων μπορούσε να έρθει κάποιος σε επαφή με το εγχείρημα.

Το πρώτο ανήκε στον Σαλονικιό Κυριάκο Καθάριο και το δεύτερο στον Αθηναίο Γιώργο Μουρατίδη. Μέλη της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς (ΕΕΦ), που από τον προηγούμενο Μάρτιο έδρευε στην κωμόπολη Βλασένιτσα, 56 χιλιόμετρα δυτικά της Σρεμπρένιτσα, είχαν επιστρέψει στα σπίτια τους λίγο πριν από την τελική μάχη.

Η υμνητική περιγραφή της εισόδου της ΕΕΦ στη Σρεμπρένιτσα συμβάδιζε απόλυτα με το κλίμα των ημερών και τους ύμνους των ελληνικών ΜΜΕ, εντύπων και ηλεκτρονικών, προς τα μέλη της. Αποκαλυπτική είναι η άνεση με την οποία οι εμπλεκόμενοι αντέδρασαν στο πρώτο αρνητικό σχόλιο που δημοσιεύτηκε γι’ αυτούς στον ελληνικό Τύπο.

Οταν ο σημερινός διευθυντής της «Εφ.Συν.», Νικόλας Βουλέλης, έγραψε στην «Ελευθεροτυπία» πως η «έπαρση της ελληνικής σημαίας από μερικούς μισθοφόρους» στην κατειλημμένη πόλη συνιστά «προσβολή για το εθνικό μας σύμβολο» (16.7.1995), οι επικεφαλής της Φρουράς εξέδωσαν «μήνυμα προς τον ελληνικό λαό», απειλώντας ότι, «την επόμενη φορά που κάποιος δημοσιογράφος θα προσπαθήσει να κηλιδώσει το όνομα των Ελλήνων Εθελοντών-Μαχητών», θα προβούν σε «δικαστικά μέτρα χωρίς προειδοποίηση».

Τελικά, βέβαια, τα μόνα δικαστικά μέτρα που πάρθηκαν σε σχέση με την ΕΕΦ αφορούσαν τις ποινικές δραστηριότητες διαφόρων μελών της (παράνομη διακίνηση αναβολικών, διακεκριμένη οπλοκατοχή και συναφή αδικήματα). Ακόμη και ο διοικητής της, Αντώνης Μήτκος, σεκιουριτάς πλέον σε μεγάλο εφοπλιστή, συνελήφθη το 2003 για την παραλαβή λαθραίου φορτίου όπλων από το Βελιγράδι («Espresso», 9.12.03), σε συνεργασία μ’ έναν Σέρβο που θεωρούνταν σύνδεσμος του διαβόητου Αρκάν με τον Ελληνα μαφιόζο Καλαποθαράκο («Βήμα» 11.12.03).

Σύμφωνα με μεταγενέστερες διαρροές της ΕΛ.ΑΣ., ο Καλαποθαράκος είχε «στείλει μερικούς δικούς του ανθρώπους στο πλευρό του Αρκάν», έπειτα από αίτημα «γνωστού Ελληνα στρατιωτικού, ο οποίος διεδραμάτιζε σημαντικό ρόλο στην ΕΥΠ και στο πολιτικό παρασκήνιο» («Βήμα» 10.12.2006). Οσο για τη δράση των εθελοντών στη Σρεμπρένιτσα, αυτή επανήλθε στιγμιαία στη δημοσιότητα το 2005 με διαβεβαιώσεις τού τότε υπουργού Δικαιοσύνης Παπαληγούρα προς τη Βουλή ότι επ’ αυτού «έχει ήδη επιληφθεί η ελληνική Δικαιοσύνη» (24.6.05). Δεν υπήρξε όμως η παραμικρή συνέχεια.

Μια άλλη πτυχή της υπόθεσης, περιθωριακή τότε αλλά πολιτικά σημαντική σήμερα, ήταν η σχέση ουκ ολίγων εθελοντών με τη Χρυσή Αυγή.

Τουλάχιστον πέντε απ’ αυτούς ήταν αποδεδειγμένα στελέχη της ναζιστικής οργάνωσης (Σπύρος Τζανόπουλος, Απόστολος Μπέλμπας, Σωκράτης Κουσουμβρής, Μιχάλης Μαυρογιαννάκης, Χρήστος Κιτρινιάρης), ακόμη δύο ποζάρουν σήμερα ως οπαδοί της σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης (Βασίλης Σχιζάς, Κων/νος Καλτσούνης), ενώ κάποιοι άλλοι μετείχαν σε εκδηλώσεις της (Λευτέρης Σπουργίτης) ή εξέφρασαν δημόσια την ικανοποίησή τους για το γεγονός ότι αυτή «οικειοποιήθηκε την προσπάθειά τους» (Τρύφων Βασιλειάδης και Δημήτρης Ζαβιτσάνος, υποδιοικητής και αρχιλοχίας της ΕΕΦ, αντίστοιχα).

Φυσικά η ίδια η Χ.Α. πρόβαλε όσο μπορούσε αυτή τη διαπλοκή, με δημοσιεύματα των εντύπων της και δημόσιες διακηρύξεις «βετεράνων» στα φιλόξενα ηλεκτρονικά ΜΜΕ.

Χαρακτηριστικό είναι επίσης το γεγονός ότι, ακόμη και στα facebook μελών της ΕΕΦ που αποφεύγουν να ταυτιστούν με τη Χ.Α., η ανάρτηση φωτογραφιών τους από τη Βοσνία και τη Σρεμπρένιτσα έγινε κατά κανόνα μετά την είσοδο της τελευταίας στη Βουλή και πριν από τη δίωξή της ως εγκληματικής συμμορίας.

Εικόνες του ανθρωποκυνηγητού

Τι έκαναν όμως ακριβώς οι Ελληνες εθελοντές στη Σρεμπρένιτσα τις μέρες του μακελειού, εκτός από επάρσεις της γαλανόλευκης; Με τη σκιά του Διεθνούς Δικαστηρίου πάνω από τα κεφάλια τους, οι όποιες επίσημες παραδοχές τους περιορίζονται σε αναίμακτες συμβολικές ενέργειες: «Με καμάρι οι δυο εθελοντές διηγούνται πώς μαζί με Σέρβους έριξαν τον μιναρέ από το τζαμί της Σρεμπρένιτσα πυροβολώντας με τα πολυβόλα τους», διαβάζουμε λ.χ. σε συνέντευξη των Ζαβιτσάνου και Βασιλειάδη στον «Ταχυδρόμο» (13.11.04).

Σρεμπρένιτσα 11-13 Ιουλίου 1995, Ελληνες εθελοντές

Από τη διασταύρωση διαφόρων πηγών προκύπτει επίσης με βεβαιότητα ότι, μέχρι τη Σρεμπρένιτσα, τα περισσότερα μέλη της ΕΕΦ δεν είχαν εμπλακεί σχεδόν καθόλου σε μάχες.

Η εικόνα αυτή επιβεβαιώνεται από το αυτοβιογραφικό «μυθιστόρημα» του Καθάριου (σελ. 278-280), όπου η συμμετοχή της ΕΕΦ σε μία και μοναδική μικροσυμπλοκή, τη Μεγάλη Παρασκευή του 1995 στη Μαγεβίτσα, περιγράφεται γλαφυρότατα και με καθόλου ηρωικούς όρους (σελ. 280-306). Το σφαγείο της Σρεμπρένιτσα αποτέλεσε, ως εκ τούτου, την πρώτη και τελευταία κατάδυσή τους στην κόλαση μιας πραγματικής αιματοχυσίας.

Σρεμπρένιτσα 11-13 Ιουλίου 1995, Ελληνες εθελοντές, Ανθρωποκυνηγητό για μουσουλμάνους στα πέριξ

Θα προσθέσουμε μερικές κρίσιμες ψηφίδες σ’ αυτό το παζλ, αξιοποιώντας υλικό από ένα εκτενές ρεπορτάζ που έθεσε στη διάθεσή μας η διαδικτυακή ερευνητική ομάδα XYZ. Ενα μέρος του υλικού προέρχεται από το Διεθνές Δικαστήριο (ICTY), ενώ ένα άλλο από την ενδελεχή αποδελτίωση τεκμηρίων που κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο (τηλεοπτικά δελτία των ημερών, μεταγενέστερες αναρτήσεις, ακόμη και «αναμνηστικά» της ίδιας της ΕΕΦ).

Σρεμπρένιτσα 11-13 Ιουλίου 1995, Ελληνες εθελοντές, Τα απλά μέλη στο ανθρωποκυνηγητό για μουσουλμάνους στα πέριξ

Μια πρώτη κατηγορία ντοκουμέντων αποτελείται από φωτογραφίες των Ελλήνων εθελοντών λίγο μετά την άλωση της πόλης. Τέσσερις απ’ αυτούς, ανάμεσά τους οι Τζανόπουλος και Ζαβιτσιάνος, ποζάρουν ως νέοι Ράμπο με τον «Ηλιο της Βεργίνας», τριγυρισμένοι από ντόπιους παραστρατιωτικούς.

Η ίδια σημαία υπάρχει και σε προηγούμενη λήψη όλης στης ομάδας στη Βλασένιτσα. Αλλού, ο Ελληνας και ο Σέρβος διοικητής της ΕΕΦ φωτογραφίζονται με τον στρατηγό Μλάντιτς, υπόδικο σήμερα στη Χάγη για τη σφαγή και άλλα εγκλήματα πολέμου. Το σετ συμπληρώνει η φωτογραφία του εθελοντή Βασίλη Σχίζα με μια γουρουνοκεφαλή ανά χείρας εν μέσω συμπολεμιστών του, αναρτημένη από τον ίδιο στο facebook με τη λεζάντα «Σεμπρένιτσα [sic] 1995».

Σρεμπρένιτσα 11-13 Ιουλίου 1995, Ελληνες εθελοντές

Ακόμη πιο ενδιαφέροντα αποδεικνύονται δύο πλάνα επικαίρων του WTN και του Associated Press. Το πρώτο προβλήθηκε στις 13.7.95 σε δελτίο της ολλανδικής τηλεόρασης και δείχνει πέντε μέλη της ΕΕΦ να περιπολούν στα δάση γύρω από την πόλη, κατά τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις που συνόδευσαν την άλωσή της. Επτά ένοπλοι της ίδιας ομάδας απεικονίζονται και στο πλάνο του Α.Ρ. από την ίδια επιχείρηση.

Από τις εργασίες του ICTY γνωρίζουμε πως την ίδια μέρα συστήθηκε ένας «μικτός λόχος», με άνδρες κυρίως από μονάδες του μηχανικού και της επιμελητείας και αποστολή να στήνει ενέδρες για επιζώντες υπερασπιστές της πόλης που προσπαθούσαν να διαφύγουν σπάζοντας τον κλοιό. Οπως θα δούμε παρακάτω, η ΕΕΦ τελούσε υπό τις άμεσες διαταγές του επικεφαλής αυτών των σωμάτων.

Μια άλλη μονάδα -μάχιμη αυτή τη φορά- με ελληνική συμμετοχή που διέπρεψε στην εκκαθάριση ήταν η 10η Μοίρα Ειδικών Αποστολών (10 Diverzantski Otred), «επίλεκτο» πολυεθνικό σώμα μερικών δεκάδων μισθοφόρων που υπαγόταν απευθείας στο σερβοβοσνιακό ΓΕΣ, στο οποίο ανατέθηκε μεγάλο μέρος από τις ομαδικές εκτελέσεις. Οπως αποδείχτηκε στις δίκες του ICTY, δικοί της κομάντος εκτέλεσαν εκατοντάδες κρατουμένους στο Μπράνιεβο στις 16 Ιουλίου. Τέσσερα στελέχη μίας από τις δύο διμοιρίες της μονάδας, ανάμεσά τους κι ο (Κροάτης) διοικητής της Φρανκ Κος, καταδικάστηκαν από βοσνιακό δικαστήριο το 2011 γι’ αυτό το έγκλημα σε ποινές 40-43 χρόνων.

Σε ετοιμότητα

Μέλος της ίδιας διμοιρίας ήταν τουλάχιστον ένας Ελληνας, ο Σαλονικιός Αγγελος Λάτσιος, με προϋπηρεσία σε διάφορες ακροδεξιές παραστρατιωτικές ομάδες («Νίντζα» του Ντράγκαν, «Τίγρεις» του Αρκάν, «Τσέτνικ» του Σαράγεβο, «Ασπροι Λύκοι» του Κνέζεβιτς), πορτιέρης αργότερα σε νυχτερινά κέντρα του Αρκάν και μισθοφόρος του δικτάτορα Μομπούτου στον εμφύλιο πόλεμο του Ζαΐρ (1997-98). Σε συνέντευξη που παραχώρησε το 2007 στον δημοσιογράφο Σταύρο Τζίμα παραδέχεται ότι στη Σρεμπρένιτσα είδε «τους στρατονόμους» να ξεδιαλέγουν «περισσότερα από χίλια άτομα» για «ανακρίσεις», ισχυριζόμενος πως αγνοεί τι απέγιναν (Τζίμας 2013, σελ. 86).

Εδρα της 10ης Μοίρας ήταν η Βλασένιτσα, η ίδια δηλαδή κωμόπολη που φιλοξενούσε και την ΕΕΦ. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο των 4 στελεχών της, οι δύο μονάδες μπήκαν μαζί στη Σρεμπρένιτσα κι από κοινού κατέστρεψαν τον μιναρέ της πόλης. Η ομάδα XYZ έχει εντοπίσει τον Λάτσιο σε ομαδικές φωτογραφίες της ΕΕΦ –π.χ. στην αναμνηστική πόζα που βγήκε πριν από την παρθενική επιχείρηση της τελευταίας στη Μαγεβίτσα (Καθάριος 2001, σελ. 282). Αυτό δεν τον εμπόδισε πάντως να εκφράσει την περιφρόνησή του για τους άκαπνους συντρόφους του, αποκαλώντας τους «επιδειξίες» και «χαβαλέδες» (Τζίμας, όπ.π.).

Οι διαδρομές του αρχηγού

Τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία που προέκυψαν από τις εργασίες του ICTY για τις κινήσεις των Ελλήνων εθελοντών στη Σρεμπρένιτσα προέρχονται από τις επίσημες καταθέσεις του Σέρβου συναρχηγού τους, ταγματάρχη Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς, ως μάρτυρα υπεράσπισης επτά στελεχών του σερβοβοσνιακού στρατού (9.3.2009) και -κυρίως- του ίδιου του Κάρατζιτς (10.7.2013).

Ευκατάστατος επιχειρηματίας στον χώρο της εστίασης πριν από τον πόλεμο, ο θεοσεβούμενος Μπάγιαγκιτς υπήρξε στενός συνεργάτης του Κάρατζιτς και στη διάρκεια του πολέμου ανέλαβε τον εφοδιασμό και τις μεταφορές του Σώματος Ντρίνα. Γενέτειρα και τόπος κατοικίας του ήταν η Βλασένιτσα, η έδρα δηλαδή της 10ης Μοίρας και της ΕΕΦ.

Παρά τον κομβικό ρόλο της υπηρεσίας του στη διεκπεραίωση της σφαγής (μεταγωγές «αιχμαλώτων» στους χώρους διαλογής και εκτέλεσης, άνοιγμα και γέμισμα ομαδικών τάφων, ισοπέδωση κτιρίων που χρησιμοποιήθηκαν ως σφαγεία) και τις κατηγορίες που είχαν διατυπωθεί εις βάρος του ήδη από το 1992 για βαρβαρότητες σε βάρος κρατουμένων του στρατοπέδου συγκέντρωσης Σούσιτσα, που είχε στηθεί δίπλα στην κωμόπολη, ο Μπάγιαγκιτς τελικά απέφυγε κάθε δίωξη. Μεταχείριση προνομιακή, που από πολλούς αποδίδεται στην αυξημένη πολιτική ευελιξία του.

Οι κινήσεις του κατά τη διάρκεια των πρώτων κρίσιμων ημερών μετά την άλωση της Σρεμπρένιτσα έχουν καταγραφεί από το Δικαστήριο και αποτυπωθεί σε φωτογραφίες και βίντεο που αποτέλεσαν μέρος των δικογραφιών. Οπως προκύπτει απ’ αυτά τα ντοκουμέντα, ο Μπάγιαγκιτς συνοδευόταν σχεδόν διαρκώς από κάποιους Ελληνες.

• Στις 11 Ιουλίου οι δύο αρχηγοί της ΕΕΦ, Μπάγιαγκιτς και Μήτκος, φωτογραφίζονται έξω από τη Σρεμπρένιτσα μαζί με τον Μλάντιτς. Το βραδάκι της ίδιας μέρας ο πρώτος πηγαίνει στο γειτονικό χωριό Μπράτουνατς, όπου εδρεύει ο Μλάντιτς με το επιτελείο του, κουβαλώντας το δείπνο τους (πέστροφες).

• Στις 12 Ιουλίου ο Μλάντιτς κι ο διοικητής του Σώματος Ντρίνα, στρατηγός Μιλένκο Ζιβάνοβιτς, γιορτάζουν τη σερβική (παλαιοημερολογίτικη) επέτειο της μάχης του Κοσσυφοπεδίου στο σπίτι του Μπάγιαγκιτς στη Βλασένιτσα. Οπως αποτυπώνεται σε σχετικά βίντεο, παρόντες στο τραπέζι είναι επίσης ο Μήτκος και ο σύντροφός του στην ΕΕΦ Κωνσταντίνος Καλτσούνης, δεδηλωμένος οπαδός σήμερα της Χ.Α.

Ο Σέρβος μητροπολίτης Τούζλα-Ζβόρνικ Βασίλιε Κατσαβέντα, που το 2012 έμελλε να καθαιρεθεί για παιδεραστία, βγάζει λόγους πατριωτικού περιεχομένου. Απευθυνόμενος ειδικά στους Ελληνες εθελοντές, εκφράζει μάλιστα την ευχή «τώρα που ελευθερώσαμε τη Σρεμπρένιτσα, να δώσει ο θεός να ελευθερώσουμε και την Κωνσταντινούπολη». Στο τσακίρ κέφι, ο στρατηγός Ζιβάνοβιτς δεν μασά τα λόγια του: «Χθες βράδυ τερματίστηκε κάθε μορφή οργανωμένης μουσουλμανικής ζωής στην αριστερή όχθη του [ποταμού] Γιάνταρ. Μόλις ξεμπερδέψουμε με τη Σρεμπρένιτσα, θα συνεχίσουμε στη Ζέπα και το Γκόραζντε» –ακόμη δύο πολιορκημένους «θύλακες» που παρενοχλούσαν την «εδαφική συνέχεια» του σερβοβοσνιακού κράτους με τη μητέρα πατρίδα.

• Στις 13 Ιουλίου ο Μπάγιαγκιτς, μαζί με «δύο Ελληνες εθελοντές» (πιθανότατα τους ίδιους) που είχε μαζί του «για να του κρατούν απλώς συντροφιά», κινείται κατά μήκος της διαδρομής Βλασένιτσα-Σρεμπρένιτσα, «παρακολουθεί» (προφανώς: επιτηρεί, ως επικεφαλής των μεταφορών) τη διαλογή και το φόρτωμα των «αιχμαλώτων» στα λεωφορεία και το απόγευμα σταματά στο γήπεδο Νόβα Κασάμπα, όπου έχουν συγκεντρωθεί πολλές εκατοντάδες (ίσως χιλιάδες) μελλοθάνατοι –δεμένοι πισθάγκωνα, σύμφωνα με τις μαρτυρίες Ολλανδών κυανοκράνων που πέρασαν επίσης από εκεί.

Σύμφωνα με την κατάθεσή του, ένας από τους Ελληνες συνοδούς του τραβά φωτογραφίες, προκαλώντας την παρέμβαση του επικεφαλής της υπηρεσίας ασφαλείας του Σώματος Ντρίνα, αντισυνταγματάρχη Βούγιαντιν Πόποβιτς. Ο τελευταίος θέλησε να κατασχέσει τη μηχανή αλλά τελικά πείστηκε από τις «εγγυήσεις» του Μπάγιαγκιτς πως οι επίμαχες λήψεις «δεν θα ιδωθούν από κανέναν».

Το ίδιο ακριβώς απόγευμα ξεκίνησαν οι μαζικές εκτελέσεις, άλλες επιτόπου κι άλλες με μεταγωγή των θυμάτων σε γειτονικούς χώρους (Κράβιτσα, Μπράνιεβο κ.λπ.). Η διαταγή της εξόντωσης διαβιβάστηκε από την πολιτική ηγεσία μέσω Πόποβιτς. Πριν από λίγους μήνες (30.1.2015) ο τελευταίος καταδικάστηκε γι’ αυτό τελεσίδικα από το ICTY σε ισόβια.

• Την ίδια μέρα ο Μπάγιαγκιτς συναντιέται δύο φορές με τον Μλάντιτς. Την πρώτη φορά, στη Σρεμπρένιτσα, τον στρατάρχη συνοδεύει ο επικεφαλής του σερβοβοσνιακού Α2, Πέταρ Σαλαπούρα. Τη δεύτερη, το απόγευμα στο σπίτι του στη Βλασένιτσα, παρίσταται ο υφυπουργός Αστυνομίας της Σ.Δ., Τόμισλαβ Κόβατς.

• Μέσα στη νύχτα, ο αρχηγός (και) της ΕΕΦ φεύγει για το Πάλε, όπου λίγο μετά τα μεσάνυχτα έχει συνάντηση μιας ώρας με τον πρόεδρο Κάρατζιτς. Το περιεχόμενο της συνομιλίας τους παραμένει μυστικό, είναι όμως προφανές ότι αυτή δεν μπορούσε να γίνει τηλεφωνικά για λόγους ασφαλείας.

«300 νεκροί σε 13 λεπτά»

Λίγο αργότερα η ΕΕΦ διαλύθηκε και τα μέλη της επέστρεψαν στην Ελλάδα. Το τελευταίο χρονικά ντοκουμέντο που διαθέτουμε από την παρουσία της στη Βοσνία είναι φωτογραφίες και πλάνα από τη διακεκριμένη συμμετοχή του Μήτκου στο πρωτοχρονιάτικο γλέντι του στρατηγού Μλάντιτς (31.12.1995).

Οπως είναι φυσικό, τα μέλη της αρνούνται όχι μόνο κάθε προσωπική συμμετοχή στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα, αλλά υποβαθμίζουν συνειδητά και το ίδιο το συμβάν. Υπάρχουν ωστόσο δύο συγκεκριμένα σημεία, στα οποία αξίζει να σταθεί κανείς:

• Οταν το 2003 ένας πρώην εθελοντής από την Ορεστιάδα συνελήφθη για διακίνηση αναβολικών, η ΕΛ.ΑΣ. βρήκε στο σπίτι του «περίπου 80 φωτογραφίες από σφαγές αμάχων μουσουλμάνων στη Βοσνία» («Ελευθεροτυπία» 20.11.2003).

Ο ίδιος υποστήριξε ότι «δεν ήταν μπροστά στις εκτελέσεις που απεικονίζονται» και η υπόθεση έκλεισε. Μήπως πρόκειται για τα περίφημα ενσταντανέ της 13.7.1995 από το γήπεδο της Νόβα Κασάμπα;

• Σε συνέντευξή του στον «Ταχυδρόμο» (13.11.2004) για τη Σρεμπρένιτσα, ο αρχιλοχίας της ΕΕΦ Δημήτρης Ζαβιτσιάνος αφηγείται: «Οταν σκοτώναμε μουσουλμάνους υπήρχαν στιγμές που το γιορτάζαμε για να απομακρύνουμε την ένταση της μάχης. Ούτως ή άλλως, ήταν πολύ εύκολο να τους σκοτώσουμε διότι έκαναν επιθέσεις όπως τα γιουρούσια. Ολοι μαζί μάς επιτίθενταν και εμείς αφήναμε σε 13 λεπτά 300 νεκρούς».

Δεδομένου ότι σύμφωνα με το βιβλίο του Καθάριου (σελ. 280) ο αφηγητής δεν είχε πολεμική εμπειρία εκτός από τη μικροσυμπλοκή της Μαγεβίτσα, στη δε Σρεμπρένιτσα η αντίσταση των μουσουλμάνων περιγράφεται από τον ίδιο σαν «αποσπασματική» και όχι «σθεναρή», η αφήγησή του αποδεικνύεται ανατριχιαστικά αμφίσημη. Οι «300 νεκροί σε 13 λεπτά» μπορεί να είναι λόγια του αέρα, συνηθισμένα άλλωστε σε κάθε λογής βετεράνους, μπορεί όμως και να υπονοούν κάτι πολύ σοβαρότερο.

Ετσι κι αλλιώς, το ζήτημα παραμένει ανοιχτό.

Διαβάστε:

► Σρεμπρένιτσα (Αθήνα 1999, εκδ. Carthago).
Το πρώτο και μοναδικό βιβλίο που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα για τη σφαγή, προϊόν ομάδας ερευνητών του αντιεξουσιαστικού χώρου. Το δεύτερο μέρος του κυκλοφόρησε πρόσφατα αυτοτελώς (Ελληνοσερβική φιλία 1991-1995, Αθήνα 2013, εκδ. Αντισχολείο).

► Κυριάκος Καθάριος, Το ταξίδι του εθελοντή (Θεσ/νίκη 2001, εκδ. Ερωδιός).
«Μυθιστορηματική» αυτοβιογραφική αφήγηση ενός μέλους της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς. Η εξιστόρηση πολεμικών εμπειριών καταλαμβάνει ελάχιστο μέρος του βιβλίου, σε αντίθεση με κάθε λογής αγωνιστικές κοινωνικότητες γύρω από μερικά ποτηράκια σλιβοβίτσα. Εντυπωσιακή η απουσία οποιασδήποτε, έστω και παρεμπίπτουσας, αναφοράς στη Σρεμπρένιτσα.

► Ιός, «Για τη Λευκή Φυλή και την Ορθοδοξία» («Ελευθεροτυπία», 16.7.2005).
Καταγραφή όσων στοιχείων είχαν γίνει γνωστά για τους Ελληνες εθελοντές μέσα σε μια δεκαετία.

► Τάκης Μίχας, Ανίερη συμμαχία. Η Ελλάδα και η Σερβία του Μιλόσεβιτς (Αθήνα 2003, εκδ. Ελάτη).
Η σκοτεινή όψη της «ελληνοσερβικής φιλίας». Το βιβλίο ξεκινά με την παρουσία της ΕΕΦ στη Σρεμπρένιτσα.

► Σταύρος Τζίμας, Η κατάρρευση της Γιουγκοσλαβίας και οι ελληνικές φαντασιώσεις (Θεσ/νίκη 2014, εκδ. Επίκεντρο).
Συνοπτική εξιστόρηση της δεκαετίας 1991-2001 –δυστυχώς, πολύ λιγότερο τολμηρή απ’ ό,τι η αντίστοιχη δουλειά του ίδιου συγγραφέα για τα ελληνοαλβανικά. Ειδικό κεφάλαιο για τους Ελληνες εθελοντές, βασισμένο όμως σχεδόν αποκλειστικά σε δικές τους συνεντεύξεις.

Επισκεφθείτε:

► Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής https://xyzcontagion.wordpress.com/srebrenica/
Το πλήρες κείμενο της δημοσιογραφικής έρευνας, στοιχεία της οποίας έχουν αξιοποιηθεί στον σημερινό «Ιό».
Ο/Η Lakis Lalakis λέει:

2015/06/15 στο 08:45

Παράθεμα: επειδή δεν υπάρχει σε pdf, κάνω έναν κόπο να δακτυλογραφήσω το τελευταίο κεφάλαιο της αναβαθμισμένης δεύτερης έκδοσης «Σρεμπρένιτσα: το μεγαλύτερο έγκλημα της «πολιτισμένης δύσης μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο». Εκδόσεις Kathargo (για την πρώτη έκδοση) anti-imp για την δεύτερη έκδοση, με την τεχνική υποστήριξη της κολεκτίβας 03*03

Το θεωρώ σημαντικό, διότι καταρρέει ο μύθος της κακής Δύσης που έχει βάλει στόχο την ορθοδοξία και τους …αγωνιστές της ελευθερίας. Αντίθετα. Με ρυθμούς χελώνας, λίγες καταδίκες και μερικές ποινές χάδια με κοντράστ το μαζικό έγκλημα, η λεγόμενη πολιτισμένη δύση εξαντλεί όλη της την επιείκεια πάνω σε μερικά από τα ξακουστότερα καθάρματα της ηπείρου μας.

Δικαιοσύνη και Καταδίκες.

Το «διεθνές δικαστήριο για εγκλήματα πολέμου στην πρώην γιουγκοσλαβία» (με έδρα την Χάγη – ICTY) δημιουργήθηκε το 1993, μα απόφαση του οηε, για να αποδώσει δικαιοσύνη σχετικά με όσα έγιναν από το 1991 έως το 1995 στην πρώην γιουγκοσλαβία. Αλλά κάθε δικαστήριο είναι πρώτ’ απ’ όλα ένα πολιτικό σώμα· εκφράζει, δηλαδή, συσχετισμούς δύναμης μεταφύ «κατηγόρων» και «κατηγορουμένων», είτε αυτοί οι συσχετισμοί είναι φανεροί και δημόσιοι, είτε έχουν να κάνουν με υπόγειες σχέσεις. Απ’ αυτόν τον κανόνα δεν εξαιρείται, φυσικά ούτε το ITCY. Η αποστολή και τα μέσα του ήταν απ’ την αρχή προσανατολισμένα σ’ έναν και μόνο σκοπό: να ρίξει στάχτη στα μάτια των Βόσνιων που επέζησαν και να θέσει εκτός νόμου οποιδήποτε πράξη εκδίκησης απ’ την μεριά τους. Και δε συζητάμε καν και καν την απαίτηση δικού τους κράτους στα σύνορα του 1992. Οι Βόσνιοι υπήρξαν και παραμένουν μπροστά στα μάτια μας οι «Παλαιστίνιοι της Ευρώπης» – αλλά…

Ως την ώρα που γράφοντει αυτές οι γραμμές (καλοκαίρι του 2001) το ICTY έχει καταδικάσει ένα μικρό αριθμό ατόμων, όχι μόνο σε σχέση με την Σρεμπρένιτσα ούτε μόνο σε σχέση με την Βοσνία (υπάρχουν κι αυτά που έγιναν στην Κροατία) με μεγαλύτερη ποινή τα 35 χρόνια φυλακή… Ειδικά σε ό,τι αφορά την σφαγή στη Σρεμπρένιτσα τα πιο «μεγάλα κεφάλια» που έχουν καταδικαστεί είναι ο στρατηγός Radislav Krstic και ο συνταγματάρχης Vidoje Blagojevic. Ο πρώτος καταδικάστηκε σε 35 χρόνια φυλακή (για «γενοκτονία») και ο δεύτερος 18 (για «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας»). Είναι σε εξέλιξη η δίκη του Κάραζιτς, ενώ έχει αρχίσει και εκείνη του Μλάντιτς μετά την σύλληψή του στις 26 Μάη του 2011…

Η υπόθεση αυτής της δικαιοσύνης βρωμάει φυσικά – για τους ακριβώς αντίθετους λόγους απ’ αυτούς που ισχυρίζονται οι σερβοφασίστες (και οι φίλοι τους, μεταξύ των οποίων και οι Έλληνες). Οι κατηγορούμενοι περιορίζονται αυστηρά στο πρώην Γιουγκοσλαβικό έδαφος· στη μία και μοναδική περίπτωση που αναζητήθηκαν άλλοι, ήταν Έλληνες, και φυσικά το ελληνικό κράτος προστάτεψε τον εαυτό του και αυτούς αποτελεσματικά, αδιαφορώντας για τις απαιτήσεις του ICTY. Η μέγιστη ηθική/πολιτική αυτουργία προσωποποιήθηκε στον Μιλόσεβιτς (πέθανε στη διάρκεια της δίκης του από κατάχρηση φαρμάκων), και πέραν αυτών δεν υπάρχει κανένα θέμα.

Ύστερα, πέρα απ’ το προσχηματικό και αποπροσανατολιστικό χαρακτήρα τέτοιου είδους «απονομής δικαιοσύνης», υπάρχει κάτι ακόμα που είναι γενικά αποδεκτό. Επειδή οι στρατοί (ή/και οι συμμορίες) έχουν ιεραρχική δομή, η «τιμωρία» μεγαλώνει όσο πλησιάζει κανείς στην κορυφή· ή πράγμα που είναι ακριβώς το ίδιο απ’ την ανάποδη μεριά, μειώνεται όσο πλησιάζει κανείς στη «βάση» των καθαρμάτων. Αυτό, φυσικά, εάν τα καθάρματα είναι «δικά» μας: λευκά, πρωτοκοσμικά, χριστιανικά. Γιατί εάν είναι τίποτα μουσουλμάνοι; Είναι γνωστό τι παθαίνουν οι «στρατιώτες του εχθρού», οι «απλοί στρατιώτες» στα Γκουαντάναμο του πλανήτη… Ακόμα και οι εντελώς αθώοι. Οι καθόλου στρατιώτες.

Είναι ενδεικτική επ’ αυτού η περίπτωση του Drazen Erdemovic, ο οποίος μνημονεύεται δυο φορές στο κυρίως κείμενο, στις προηγούμενες σελίδες. Αντιγράφουμε από το περιοδικό midnight reber νο 14 Ιούλης 2005:
Ο Drazen Erdemovic είναι ο πρώτος που έπεσε στα χέρια της «διεθνούς δικαοσύνης» σχετικά με την σφαγή της Σρεμπρένιτσα το 1996. O Erdemovic είναι κροάτης, και υπηρέτησε τις σερβοφασιστικές συμμορίες σαν «εθελοντής». Επί χρήμασι φυσικά
Λίγους μήνες μετά την «συμφωνία του Ντέιτον» θεώρησε ότι θα μπορούσε να βγάλει και άλλα λεφτά πουλώντας πληροφορίες για την Σρεμπρένιτσα από πρώτο χέρι σε δυτικούς δημοσιογράφους. Κανόνισε ραντεβού με έναν τέτοιον στο Βελιγράδι όπου ζούσε, αλλά οι μυστικές υπηρεσίες της σερβίας τον εντόπισαν και τον έδεσαν για να του κλείσουν το στόμα. Όμως ο δημοσιογράφος ανακοίνωσε ότι είχε πολύτιμο ραντεβού με τον Erdemovic, οπότε η σερβική αστυνομία ύστερα από αμφιταλαντεύσεις (και παζάρια μαζί του, προφανώς) τον παρέδωσε στο δικαστήριο της Χάγης.
Αρχικά ο Erdemovic κατηγορήθηκε με όλο το (τυπικό) κατηγορητήριο για την περίπτωση: εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας κλπ. Αλλά γρήγορα αποδείχθηκε «καλή περίπτωση» για να στηθούν οι βάσεις για το ξέπλυμα των δολοφόνων των Βόσνιων ανδρών και γυναικών.
Το πρώτο που έγινε ήταν να μεταφραστεί η παράδοση του Erdemovic απ’ την σερβική αστυνομία στη Χάγη σε «οικειοθελή παράδοση». Στη συνέχεια ο Erdemovic έδειξε μεγάλη διάθεση συνεργασίας με τους διεθνείς ανακριτές. Παραδέχτηκε ότι συμμετείχε σε αποσπάσματα θανάτου, συγκεκριμένα στην εκτέλεση 1.200 άοπλων αιχμαλώτων μουσουλμάνων στο αγρόκτημα Branjevo στην Pilica, καθώς επίσης και στην εκτέλεση άλλων 500 που κρατούνταν σε δημόσιο κτίριο στην ίδια πόλη. Παραδέχτηκε επίσης (προφανώς ύστερα από συμβουλές και οδηγίες των δικηγόρων του) ότι σκότωσε ο ίδιος έναν αριθμό ανθρώπων από δέκα έως εκατό.

Δεδομένου ότι ο Erdemovic παραδέχτηκε επίσης ότι ήταν λοχίας και επικεφαλής ομάδας εκτελεστών, το δικαστήριο της Χάγης, πριν αποφανθεί γι ατο βαθμό της ενοχής του και τη δέουσα τιμωρία του, έπρεπε να «απαντήσει» στο ερώτημα τι ευθύνη έχει κάποιος λοχίας όταν κάνει κάτι απάνθρωπο ακολουθώντας εντολές. Επ’ αυτούτου θέματος το δικαστήριο της Χάγης πήρε την απόφαση του δικαστηρίου της Νυρεμβέργης, το οποίο, δικάζοντας ναζί, είχε αποφανθεί ότι το να εκτελεί κανείς διαταγές θανάτωσης ή βασανισμού αιχμαλώτων δεν συνιστά ελαφρυντικό, αφού η ηθική ευθύνη ανήκει πάντα σ’ αυτόν που πράττει…
Αλλά το δικαστήριο της Χάγης, δημιουργώντας μια νέα κλίμακα διαβάθμισης της ηθικής ευθύνης, έκρινε – έχοντας μπροστά του τον Erdemovic – ότι η απόφαση της Νυρεμβέργης θα ισχύει μόνο για τους υψηλόβαθμους αξιωματικούς. Και ότι οι χαμηλόβαθμοι ή οι «απλοί στρατιώτες» δικαιολογούνται να επικαλεστούν σαν ελαφρυτικό το ότι «εκτελούσαν διαταγές». Έκρινε επίσης ότι ο βαθμός του λοχία είναι χαμηλός, και ότι ο Erdemovic δεν είχε αρκετή εξουσία για να αρνηθεί τις διαταγές εκτέλεσης αμάχων…
Στη συνέχεια το διεθνές δικαστήριο της Χάγης αναγνώρισε στον Drazen Erdemovic τα εξής ελαφρυντικά (για την δολοφονία δέκα έως εκατό ανθρώπων αιχμαλώτων):
α) το ότι παραδόθηκε οικειοθελώς…
β) το ότι έδειξε μεγάλη διάθεση συνεργασίας με τις ανακριτικές αρχές καταθέτοντας διάφορα στοιχεία που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε δίκες άλλων…
γ) το ότι είχε δύσκολη παιδική ηλικία…
δ) το ότι την εποχή της διάπραξης των δολοφονιών ήταν παντρεμένος με παιδί, και δικαίως ανησυχούσε για την τύχη της οικογένειάς του αν αρνούνταν να υπακούσει σε διαταγές…
ε) το ότι ήταν νεαρής ηλικίας όταν διέπραξε τα εγκλήματα (25 χρονών) και είχε αδύναμη προσωπικότητα…
στ) το ότι μετανόησε…

Με βάση όλα αυτά το δικαστήριο της Χάγης καταδίκασε τον Drazen Erdemovic, εθελοντή και συνειδητό δολοφόνο δέκα έως εκατό μουσουλμάνων (σύμφωνα με δική του παραδοχή) σε 10 χρόνια φυλακή. Τα οποία έγιναν 5 μετά την έφεση. Συνεπώς ο Drazen Erdemovic ζει εδώ και χρόνια ελεύθερος, μεγαλώνει με ασφάλεια το παιδί του, και επιπλέον έχει το επίσημο, διεθνές συγχωροχάρτι ότι «πλήρωσε» το μερίδιό του στη σφαγή στη Σρεμπρένιτσα…

Είναι λοιπόν πέρα για πέρα γεγονός ότι το πρώτο πράγμα που έκανε αυτό το περιβόητο «δικαστήριο για τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στην πρώην Γιουγκοσλαβία» ήταν να εξασφαλίσει την ατιμωρησία όλων όσων υπήρξαν άμεσοι, φυσικοί αυτουργοί αυτών των εγκλημάτων, όλων όσων σκότωσαν, βασάνισαν, βίασαν οι ίδιοι απολαμβάνοντας το· υπό την προϋπόθεση ότι θα είναι «συνεργάσιμοι», ότι θα «μετανοήσουν», και ότι είχαν δύσκολα παιδικά χρόνια. Ο συνήγορος του διαβόλου θα υποστήριζε ότι αυτό έγινε για λόγους τακτικής, έτσι ώστε να εμφανιστούν αρκετοί τέτοιοι εκτελεστές, και να δώσουν στοιχεία για συνταγματάρχες και στρατηγούς (οι οποίοι θα τιμωρηθούν αλύπητα έως 35 χρόνια φυλακή…). Όμως το επιχείρημα είναι φτηνή εξαπάτηση.

Όταν το δικαστήριο της Νυρεμβέργης αποφάσιζε ότι υπάρχει ηθική ευθύνη και στον τελευταίο στρατιώτη που σκοτώνει ή βασανίζει αιχμαλώτους (ή που βιάζει…) προφανώς υπήρχε η διάχυτη αίσθηση ότι ο Β’ Παγκόσμιος πόλεμος, και τα εγκλήματα των ναζί (καθόλου όμως τα εγκλήματα των «συμμάχων» που σα νικητές «καθάρισαν» αυτόματα) είναι τα τελευταία στην ιστορία της ανθρωπότητας· συνεπώς η διακήρυξη της ηθικής ευθύνης κάθε μεμονωμένου στρατιώτη και η υποχρέωσή του να αρνείται την εκτέλεση απάνθρωπων εντολών είναι απλά το πρελούδιο μιας εποχής αιώνιας ειρήνης και ανθρωπιάς…

Τα δεδομένα το 1996 είχαν αλλάξει εντελώς. Το να αναγνωριστεί, ξανά, ηθική υποχρέωση ακόμα και στους απλούς φαντάρους, να αρνούνται «απάνθρωπες διαταγές των διοικητών τους» (έστω και με ανάποδο τρόπο, της σκληρής τους τιμωρίας για τις πράξεις τους, άσχετα αν είχαν ή δεν είχαν, αν αποδεικνύεται ότι είχαν ή όχι, διαταγές) θα αποτελούσε κάλεσμα ανταρσιών στους πρωτοκοσμικούς στρατούς. Ή, το λιγότερο, κάλυψη για τέτοιες ανταρσίες, και μάλιστα στον υψηλότερο δυνατό βαθμό: από ένα διεθνές δικαστήριο
Συνεπώς, το δικαστήριο έφτιαξε μία νομολογία «υψηλού επιπέδου» και ιδιαίτερα βολική. Μέχρι και λοχίας, σίγουρα, είσαι ηθικά ανεύθυνος. Αν σου πουν «γάζωσε» εσύ γαζώνεις με την άδεια της «διεθνούς δικαιοσύνης»… αν σου πουν «ρίξε χειροβομβίδα στο ψαχνό» εσύ ρίχνεις, και επικαλείσαι (σε περίπτωση ανάγκης) ότι σε είχε δείρει ένα μεγαλύτερο παιδί στο δημοτικό… Από ταγματάρχης και πάνω το πράγμα αλλάζει· η, εν πάση περιπτώσει, «παίζεται». Φυσικά, στην ιεραρχική δομή των στρατών (και των συμμοριών), όσο πιο ψηλά βρίσκεται κανείς τόσα λιγότερα χρειάζεται να κάνει «αυτοπροσώπως» – αλλά αυτό είναι δευτερεύον. Τελικά, η ίδια η (διεθνής) προστασία την οποία έχαιραν επί χρόνια τόσο ο Κάραζιτς όσο και ο Μλάντιτς, βοήθησε την νομολογία του ICTY να πάρει όλη τη σάρκα που χρειαζόταν: οι «υψηλόβαθμοι» έχουν και υψηλόβαθμες γνωριμίες και άκρες, οπότε…

Όλα αυτά δεν φιλολογικά. Ακόμα και η προσχηματική δικαιοσύνη τύπου ICTY «δεν μπορεί να πιάσει» (γιατί κατά βάθος δεν θέλει…) το άλλο μισό της κόλασης των εγκλημάτων που έγιναν στην Βοσνία: τους συστηματικούς βιασμούς. Μπορεί, άραγε, να αποδειχθεί ποτέ ότι δόθηκαν διαταγές από οποιονδήποτε σε οποιονδήποτε για βιασμό; Όχι… Άρα για τους βιασμούς δεν μπορεί να «τιμωρηθεί» κανένας υψηλόβαθμος, εκτός εάν αποδειχθεί ότι ήταν ο ίδιος βιαστής. Δεν γίνεται όμως να τιμωρηθεί και κανένας «χαμηλός», είτε επειδή το / τα θύμα / θύματά του δολοφονήθηκαν, είτε επειδή δεν μπορεί να αναγνωριστεί.
Όμως ο βιασμός (όπως και κάθε άλλο βασανιστήριο) είναι κατ’ εξοχήν έγκλημα «ατομικής ευθύνης», και μόνο η ατομική, προσωπική διαστροφή εξασφαλίζει ότι είναι εφικτός. Δεν γίνονται βιασμοί χωρίς βιαστές. Δεν γίνονται βιασμοί χωρίς αποχαλινωμένους, χωρίς κανένα ηθικό φραγμό, αρσενικούς. Δεν γίνονται βιασμοί χωρίς ένα, δύο, τρία πολλά συγκεκριμένα καθάρματα, με ονοματεπώνυμο, που ξεκουμπώνουν το παντελόνι τους.
Έμμεσα αλλά καθαρά λοιπόν, το ICTY – και μέσω αυτού η παγκόσμια «πολιτισμένη» και «δημοκρατική» διεθνής κοινότητα – έχει αποφασίσει ότι ο «απλός υπήκοος» του 21ου αιώνα, από στρατιώτης μέχρι λοχίας τουλάχιστον, μπορεί να έχει ευνοϊκή αντιμετώπιση σαν φυσικός αυτουργός και άμεσος δράστης των πλέον φρικτών εγκλημάτων, αρκεί είτε να αποδώσει όσα «αποδεικνύονται» σε ανωτέρους του, είτε να αμφισβητήσει όσα αποδεικνύονται πολύ δυσκολότερα «αντικειμενικά». Με δυο λόγια, η κουβέντα ενός απ’ δαύτους («κάντε τώρα ό,τι θέλετε με τις γυναίκες, σας παίρνει» σελ 223) που δεν ήταν βέβαια «διαταγή» αλλά μάλλον «αξιολόγηση ευκαιρίας», έχει και επίσημη νομιμοποίηση.

Έτσι έχουν τα πράγματα, και δεν χρειαζόταν ένας Bilal για να μας το θυμίσει: η Βοσνία, το Σεράγεβο, η Σρεμπρένιτσα ήταν το ολοφάνερο «ελευθέρας» των πρωτοκοσμικών κρατών στον κανιβαλισμό και τις γιορτές του. Και το ICTY είναι απλά το με σφιγμένο πρόσωπο «κερασάκι στην τούρτα».
Χρειάζεται άραγε να θυμίσουμε τι έχει γίνει από τέτοια πρωτοκοσμικά κράτη και από τέτοιους πρωτοκοσμικούς υπηκόους, ακόμα και «απλούς πεζοναύτες», από το 1995 και μετά;

Στην δακτυλογράφηση τηρήθηκε το πρωτότυπο κείμενο, εκτός από μερικούς κύριους όρους, όπως Σερβία, αντί για σερβία.
Ο/Η Filip David, Athens Review of Books, τεύχος #064, Ιούλιος-Αύγουστος 2015 λέει:

2015/06/15 στο 10:57

# Filip David – Η Σρεμπρένιτσα τότε και σήμερα (Αρθρο στο περιοδικό Athens Review of Books, τεύχος #064, Ιούλιος-Αύγουστος 2015, Μετάφραση Λεωνίδας Χατζηπροδρομίδης)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/08/01/filip-david-srebrenica-64-arb/

Από το τεύχος #64 του περιοδικού ‘Athens Review of Books’, Ιούλιος-Αύγουστος 2015, άρθρο του Σέρβου συγγραφέα Filip David, μέλους του ανεξάρτητου ‘Κύκλου 99’ του Βελιγραδίου, μιας συλλογικότητας διανοουμένων της Σερβίας που αντιπολιτευόταν το εθνικιστικό καθεστώς του Μιλόσεβιτς και των τσέτνικ, όπως είχαμε δει στην ενότητα ‘Η εσωτερική αντιεθνικιστική αντίσταση στη βαρβαρότητα και στο φασισμό και ο Μιλόσεβιτς, ο νεκροθάφτης του σοσιαλισμού‘. Εχει τίτλο ‘Η Σρεμπρένιτσα τότε και σήμερα‘ και η μετάφραση είναι του Λεωνίδα Χατζηπροδρομίδη. Στο εικαστικό μέρος, το περιοδικό ευχαριστεί το XYZ Contagion για τις φωτογραφίες, οι οποίες προέρχονται από την πέμπτη μεγάλη έρευνα για τη Σρεμπρένιτσα και την ελληνική εμπλοκή, ‘Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής – Νέα στοιχεία και αποκαλύψεις, για πρώτη φορά στην Ελλάδα‘.
Ο/Η Οι διαχειριστές του Ιστολογίου XYZ Contagion λέει:

2015/06/15 στο 11:14

Ευχαριστούμε πολύ για τη δακτυλογράφηση.

Το άλλο πρόσφατο σχόλιο, εντάξει, το είδαμε. Δεν υπάρχει λόγος να γράφονται τέτοιου είδους πράγματα δημόσια, πολύ περισσότερο να βρίσκονται κάτω από το συγκεκριμένο άρθρο, εδώ. Καταλαβαίνεις, πιστεύω.
Ο/Η Βασιλική Μετατρούλου λέει:

2015/06/15 στο 11:24

Αυτό το απόσπασμα για το ΔΠΔΧΓ γράφτηκε το 2001, όπως λένε. Μπορούσαν να το ξαναγράψουν τώρα, αφού όπως βλέπω κάνουν αναφορά στη δίκη Κάρατζιτς και στη δίκη Μιλόσεβιτς. Αυτά που λέγανε το 2001 δεν αποχείχτηκαν εύστοχα. ΔΙότι και απλοί στρατιώτες τιμωρούνται με 43 χρόνια, και οι βιασμοί έγιναν ειδική κατηγορία εγκλημάτων και άλλαξε μάλιστα και η διεθνής νομοθεσία πολέμου σε σχέση με αυτούς. Ούτε αυτό που λένε ισχύει: «οι κατηγορούμενοι περιορίζονται αυστηρά στο πρώην Γιουγκοσλαβικό έδαφος».

Επρεπε να ενημερωθούν λίγο παραπάνω και να το επικαιροποιήσουν. Την καινούργια έκδοση δεν την έχω διαβάσει, εγώ προσωπικά, μόνο την ξεφύλλισα. Αν δεν κάνω λάθος βγήκε σε δύο τόμους;;; Ετσι είναι;;; Εχει κι άλλες διαφορές με την παλιά;;;
Ο/Η Οι διαχειριστές του Ιστολογίου XYZ Contagion λέει:

2015/06/15 στο 11:39

Αλλες σημαντικές ιστοσελίδες και φίλοι του ιστολογίου που αναδημοσίευσαν ή μίλησαν για την έρευνα και τις πληροφορίες της για το θέμα της ελληνικής εμπλοκής στη Βοσνία. Πρέπει να τους ευχαριστήσουμε για την βοήθειά τους στην ανάδειξη του ζητήματος και του αιτήματος να ανοίξει ξανά δικαστικά η υπόθεση (μερικών η βοήθεια δεν ήταν ηθελημένη, αφού πήραν αντίθετη θέση και εξακολουθούν να υποστηρίζουν το ακροδεξιό δολοφονικό καθεστώς Μιλόσεβιτς-Κάρατζιτς-Μλάντιτς-Σέσελι-συζύγου Μιλόσεβιτς, αλλά δεν πειράζει, κι αυτούς τους ευχαριστούμε που έφεραν το θέμα στην επικαιρότητα):

# Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής | JailGoldenDawn
http://jailgoldendawn.com/2015/06/15/

# O Δημήτρης Φύσσας, στην εκπομπή του ‘Αθήνα το φελέκι σου’ στον ραδιοσταθμό Αθήνα 9.84, Σάββατο 20/06/2015, αφιέρωσε την εκπομπή στη Σρεμπρένιτσα, προτρέποντας τους ακροατές να επισκεφθούν τον ιστότοπο XYZ Contagion για να μάθουν περισσότερα και για να μην ξεχαστούν τα 8.000+ θύματα.

Σε δύο σημεία, στο 0.03.37′ και στο 1.52.40′
Η εκπομπή αυτή, Σάββατο 20/06/2015 βρίσκεται εδώ:
http://www.athina984.gr/node/348039

και εδώ το podcast σε μορφή mp3:
[audio src="http://www.athina984.gr/audio/download/348039/Feleki+984fm_2015_06_20_08_00_00.mp3" /]

20 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΦΑΓΗ ΣΤΗ ΣΡΕΜΠΡΕΝΙΤΣΑ | athensreviewofbooks.com
http://athensreviewofbooks.com/?p=1761

2015-06-21-Το Κουτί της Πανδώρας koutipandoras.gr – Δείτε τετράλεπτο βίντεο για τη συμμετοχή χρυσαυγιτών στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα
http://www.koutipandoras.gr/article/143857/deite-tetralepto-vinteo-gia-ti-symmetohi-hrysaygiton-stin-anthroposfagi-tis

Σρεμπρένιτσα. : Ανιχνεύσεις
http://www.anixneuseis.gr/?p=120356

Ελληνες στη Σρεμπρένιτσα – DemocracyCrisis.com – Η Δημοκρατία σε κρίση;
http://democracycrisis.com/2009-10-14-20-26-57/3301-2015-06-14-05-45-16

Οι σφαγές με Ελληνικό χρώμα στη Σρεμπρένιτσα και η συμμετοχή της Χρυσής Αυγής | Plus: Διεθνή | gazzetta.gr
http://www.gazzetta.gr/plus/article/772447/oi-sfages-me-elliniko-hroma-sti-sremprenitsa-kai-i-symmetohi-tis-hrysis-aygis

20 χρόνια από τη σφαγή της Σρεμπρένιτσα: οι θρακιώτες εθελοντές και οι σχέσεις τους με τον αθλητισμό!!! – Thrakisports
http://www.thrakisports.gr/2015/07/13/20-chronia-apo-ti-sfagi-tis-sremprenitsa-i-thrakiotes-ethelontes-ke-i-schesis-tous-me-ton-athlitismo-2/

Τα ελληνικά τάγματα εφόδου που μάτωσαν τη Σρεμπρένιτσα – Trakya’n?n Sesi
http://www.trakyaninsesi.com/haber/5609/.html

2015-06-21-ΑΧΜΑΝΤ ΕΛΝΤΙΝ ahmadeldin.org – Η σφαγή της Σρεμπρένιτσα και η Ελληνική συμμετοχή: Μια έρευνα που ο κάθε Έλληνας Μουσουλμάνος πρέπει να διαβάσει
http://ahmadeldin.org/2015/06/21/srebrenitsa-greeks/

Τα ελληνικά τάγματα εφόδου στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα (Ντοκουμέντο) | badiera
http://www.badiera.gr/?p=43565

Ελληνικά τάγματα εφόδου στη Σρεμπρένιτσα: Δραματικά επίκαιρη η ερώτηση της Μ. Γιαννακάκη στη βουλή | badiera
http://www.badiera.gr/?p=43596

Srebrenica – Η 5η μεγάλη έρευνα για τη Σρεμπρένιτσα και την ελληνική εμπλοκή – Hit&Run
http://www.hitandrun.gr/srebrenica-i-5i-megali-erevna-gia-ti-sremprenitsa-ke-tin-elliniki-emploki/

ΕΓΚΛΗΜΑ ΠΟΛΕΜΟΥ: Τα ελληνικά τάγματα εφόδου στη Σρεμπρένιτσα | Fractal
http://fractalart.gr/srebrenica/

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ – ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ: Srebrenica Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής – Νέα στοιχεία και αποκαλύψεις, για πρώτη φορά στην Ελλάδα – Το πλήρες κείμενο
http://diktiospartakos.blogspot.gr/2015/06/srebrenica.html

Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής | Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό»
https://www.kar.org.gr/2015/06/13/%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%86%CE%B1%CE%B3%CE%AE-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CF%83%CF%81%CE%B5%CE%BC%CF%80%CF%81%CE%AD%CE%BD%CE%B9%CF%84%CF%83%CE%B1-%CE%B7-%CE%B5%CE%BB%CE%BB/

Δάφνη Χρονοπούλου: Σφαγή στη Σρεμπρένιτσα: η εμπλοκή Χρυσαυγιτών και η απόδοση ευθυνών―Καιρός ήταν!
http://daphnechronopoulou.blogspot.gr/2015/06/blog-post_23.html

Srebrenica – Η 5η μεγάλη έρευνα για τη Σρεμπρένιτσα και την ελληνική εμπλοκή
https://athens.indymedia.org/post/1546995/

Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής
https://athens.indymedia.org/post/1544621/

ΒΟΣΝΙΑ- ΕΡΖΕΓΟΒΙΝΗ…/ Για να μην ξεχαστούν οι Ελληνες φασίστες εθελοντές της Χρυσής Αυγής
https://athens.indymedia.org/post/1545358/

Συνέντευξη με Σπύρος Τζανόπουλος της Χρυσής Αυγής, Ιούνιος 1995
https://athens.indymedia.org/post/1544624/

Ελληνες εθελοντές και χρυσαυγίτες από την ΕΕΦ σε επιχειρήσεις στην Σρεμπρένιτσα, Ιούλιος 1995
https://athens.indymedia.org/post/1544622/

Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής
https://athens.indymedia.org/post/1557166/

– Προτείνεται στην front-page του The Cricket
https://archive.is/PRcwi

H ελληνική πληγή της Σρεμπρένιτσα είναι ανοιχτή – Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές, 16/06/2015
https://roides.wordpress.com/2015/06/13/13june15/

Το ιστολόγιο xyz contagion άνοιξε το φάκελλο της Σρεμπρένιτσα στο σκέλος που αφορά τους Έλληνες φασίστες που πολέμησαν στο πλευρό των Σέρβων εθνικιστών φονιάδων, τυφλών οργάνων των Μιλόσεβιτς, Κάρατζιτς, Αρκάν και Μπλάντιτς ευλογούμενων από τη σκανδαλοποιό Ορθόδοξη Εκκλησία της Σερβίας. Κόμματα, Δικαιοσύνη και Τύπος στην Ελλάδα, αρνούνται εδώ και χρόνια να ομολογήσουν και να ερευνήσουν την τραγική πραγματικότητα. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ επωμίζεται τώρα τεράστια ευθύνη. Ήλθε η ώρα να ξεπλύνει τη ντροπή της ελληνικής Αριστεράς, η οποία όχι μόνο σχεδόν σύσσωμη, μαζί με τα υπόλοιπα κόμματα, συμμετείχε στη γενική συμπαράσταση στο σερβικό εθνικισμό, μετά στη σιωπή, μετά στη συγκάλυψη και τώρα στην αμνησία, αλλά μια μερίδα της, απαίτησε με ιταμό τρόπο, από κοινού με ακροδεξιούς βουλευτές, να μην εκδικαστεί η υπόθεση στη Χάγη. Το έγκλημα της Σρεμπρένιτσα, που από πολλούς χαρακτηρίστηκε γενοκτονία, περιλαμβάνει στην τεράστια λίστα των χιλιάδων θυμάτων του και ανήλικα παιδιά. Αν η θεσμικά συγκροτημένη ελληνική κοινωνία θέλει να συνεχίσει, αν και βαθύτατα ένοχη για πολλά, να υποδύεται την παρθένο η οποία βιάζεται και διασύρεται πάντα από την κακιά Δύση, μπορεί να συνεχίσει τη γνώριμη αυτοκαταστροφική οδό της συγκάλυψης και των κουκουλωμάτων. Ενός όμως άγους, το οποίο δεν ξεπλένεται, αργά ή γρήγορα επιλαμβάνεται η Νέμεση η οποία ήδη έχει επιληφθεί πολλών κακών της υποκριτικής κοινωνίας μας.
[…]
Το ελληνικό μπλογκ xyz contagion έκανε σήμερα πολύ σοβαρές και τεκμηριωμένες αποκαλύψεις για τη συμμετοχή Ελλήνων Νεοναζιστών στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα. Η υπόθεση αυτή δεν αφορά μόνο την ελληνική κοινωνία, ηγεσία και Δικαιοσύνη, αλλά και τη διεθνή και ιδιαίτερα την ευρωπαϊκή κοινότητα. Το θέμα έχει τεράστια ηθική, ανθρωπιστική και πολιτική σημασία και θα πρέπει να αναδειχθεί στην έκταση που του αξίζει, ώστε να υπάρξει και η νόμιμη απονομή Δικαιοσύνης.

Today, the Greek xyz contagion blog has published some very serious and substantiated revelations about the involvement of Greek neo-Nazis in the Srebrenica massacre. A case which does not only concern the Greek society, leadership and Justice, but concerns both the international and especially the European community. An issue that has huge moral, humanitarian and political impact and should be highlighted to the extent it merits so that finally Justice may prevail.
Παράθεμα: Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής | JailGoldenDawn
Ο/Η Cas Mudde, Professor Marko Attila Hoare, Mario Boccia, Roger Lippman λέει:

2015/06/15 στο 14:35

Cas Mudde on Twitter, 13/06/2015 – New research highlights role of #FarRight Greek volunteers in events that culminated in #Srebrenica massacre – https://t.co/0KAf4C1iMC

New research highlights role of #FarRight Greek volunteers in events that culminated in #Srebrenica massacre / https://t.co/0KAf4C1iMC

— Cas Mudde (@CasMudde) June 13, 2015

Professor Marko Attila Hoare on Facebook
https://www.facebook.com/marko.hoare/posts/10153050715872076

Mario Boccia on Facebook:

Roger Lippman on Balkan Witness

Greek role in Bosnia | Balkan Witness
https://balkanwitness.wordpress.com/2015/11/03/greek-role-in-bosnia/

The Srebrenica massacre and the role of Greek volunteers Translated from the Greek newspaper Avgi, June 18, 2015
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/18/x-pressed-bournazos-srebrenica-translation-of-avgi/

Linked from Greek role in Bosnia
http://balkanwitness.glypx.com/articles-bosnia.htm#greek

More on the Greek role in the Srebrenica massacre | Balkan Witness
https://balkanwitness.wordpress.com/2015/11/08/more-on-the-greek-role-in-the-srebrenica-massacre/

Athens prosecutors office ordered investigation on the involvement of Greek paramilitaries and mercenaries in the Srebrenica massacre By XYZ Contagion, October 2, 2015
https://listserv.buffalo.edu/cgi-bin/wa?A2=justwatch-l;d68cae83.1510

Legal developments in the Greek involvement in Srebrenica case (In Greek – use Google Translate) By XYZ Contagion, continuously updated
https://xyzcontagion.wordpress.com/justice-for-srebrenica/

Greek Volunteers and Golden Dawn members during operations in the Srebrenica massacre YouTube video, in English, June 2015
https://www.youtube.com/watch?v=WmWqWRjKuXQ

Linked from Balkan Witness.
http://balkanwitness.glypx.com/articles-bosnia.htm#greek

Athens prosecutors office ordered investigation on the involvement of Greek paramilitaries and mercenaries in the Srebrenica massacre By XYZ Contagion, October 2, 2015
Legal developments in the Greek involvement in Srebrenica case (In Greek – use Google Translate) By XYZ Contagion, continuously updated
The Srebrenica massacre and the role of Greek volunteers Translated from the Greek newspaper Avgi, June 18, 2015
Greek Volunteers and Golden Dawn members during operations in the Srebrenica massacre YouTube video, in English, June 2015
Ο/Η ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ - GREENS-SOLIDARITY, Press Release: Greens demands an investigation by the Greek authorities and Justice, 15/06/2015 λέει:

2015/06/16 στο 10:24

2015-06-15-ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – GREENS-SOLIDARITY Press Release – Greens demands an investigation by the Greek authorities and Justice

The Greek party GREENS-SOLIDARITY demands an investigation by the Greek authorities and Justice as well as by the Hague Tribunal for the former Yugoslavia concerning the involvement of the Greek Volunteer Guard during Srebrenica’s massacre, because the war crimes are not barred.

The Srebrenica Massacre, the Greek Volunteer Guard and the involvement of the Golden Dawn – New evidence and proof for the first time in Greece’.

The Greek party GREENS-SOLIDARITY demands an investigation by the Greek authorities and Justice as well as by the Hague Tribunal for the former Yugoslavia concerning the involvement of the Greek Volunteer Guard during Srebrenica’s massacre, because the war crimes are not barred.
20 years after the Srebrenica Massacre, the Greek investigative website ‘XYZ Contagion’ has found evidence that prove how Golden Dawn’s members and lieutenants and other fascists of the so called ‘Greek Volunteer Guard’ were at the exact locations where the massive executions of 8.000+ unarmed civilians and POWs took place in Srebrenica, at the exact time of the killings. There’s a chance to bring to Justice the 40 GD’s members and lieutenants and other fascists of the so called ‘Greek Volunteer Guard’ who took part in the Srebrenica Massacre. Two of these fascists mercenaries got a ‘promotion’ and joined the most notorious paramilitary Death Squad, the 10th SD (1.200 executions of Bosniaks in 5 hours, for 5 DM a head, 40-43 years imprisonment for the first 4 convicted).
[…]

2015-06-15-ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – Δελτίο Τύπου – Να διερευνηθεί ο ρόλος ελλήνων μισθοφόρων στη σφαγή 8000+ αμάχων στην Σρεμπρένιτσα

Πριν από 20 χρόνια, μεταξύ 11 και 25 Ιουνίου 1995 εκτελέστηκαν στην Σρεμπρένιτσα εν ψυχρώ -σε μια από τις πιο εγκληματικές πράξεις, που χαρακτηρίστηκε από τον ΟΗΕ ως «γενοκτονία»- πάνω από 8000 Βόσνιοι, παιδιά, άμαχοι και ορισμένοι αιχμάλωτοι από ένα σύνολο 40.000 προσφύγων στην πόλη που είχε χαρακτηριστεί ως «ασφαλές καταφύγιο για αμάχους». Υπεύθυνοι για την εν ψυχρώ μαζική εκτέλεση πληθυσμών μη σερβικής καταγωγής της ανατολικής Βοσνίας ήταν οι σερβικές δυνάμεις του Κάρατζιτς, του Μπλάντιτς, του Σέσελι και του Αρκάν.
Δυστυχώς, στην εγκληματική αυτή ενέργεια εμπλέκονται και 40 τουλάχιστον έλληνες μισθοφόροι, ακροδεξιοί και στελέχη της Χρυσής Αυγής. Η υπόθεση αυτή δεν διαλευκάνθηκε ποτέ, τόσο λόγω του εθνικιστικού κλίματος που επικρατούσε τη δεκαετία του ’90 όσο και της σύνδεσης μέρους του πολιτικού συστήματος με τους πολιτικούς, ηθικούς αλλά και φυσικούς αυτουργούς του εγκλήματος. Η Ελληνική κοινωνία έκλεισε τα μάτια της μπροστά στο έγκλημα, κι άφησε να επωασθεί το αυγό του φιδιού, η «Χρυσή Αυγή» μια και πολλοί από τους τότε συμμετέχοντες στο έγκλημα, επιστρέφοντας στην Ελλάδα συνέχισαν την εγκληματική και ποινική τους δράση μέσω της Χρυσής Αυγής ή άλλων ακροδεξιών ομάδων, μέσω εμπορίου όπλων, αναβολικών κα
Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ καλούν την ελληνική δικαιοσύνη αλλά και την ελληνική πολιτεία να συνεργαστούν με το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τα εγκλήματα πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία ώστε να πέσει άπλετο φως στο ρόλο των ελλήνων ακροδεξιών μισθοφόρων στη σφαγή στην Σρεμπρένιτσα αλλά και γενικότερα στην πρώην Γιουγκοσλαβία.
Μια ομάδα ελλήνων ερευνητών δημοσιογράφων ΧYZ Contagion διεξάγει εδώ και αρκετά χρόνια μια σημαντική και εκτεταμένη έρευνα, με τίτλο «Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής». Οι ερευνητές έχουν συγκεντρώσει, μέσα από εκτεταμένη και απαιτητική έρευνα σε τεκμήρια και καταθέσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου, σε δημοσιεύματα, φωτογραφίες και βίντεο στο διαδίκτυο, μαρτυρίες των ίδιων των μελών της ΕΕΦ – αποδείξεις ότι μέλη και στελέχη της Χρυσής Αυγής και άλλοι Έλληνες ακροδεξιοί, μισθοφόροι και με διασυνδέσεις στον υπόκοσμο συμμετείχαν ενεργά στις σφαγές στη Σρεμπρένιτσα αλλά και στον πόλεμο στην πρώην Γιουγκοσλαβία μέσα από τις τάξεις της «Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς». Δύο τουλάχιστον από τους έλληνες ακροδεξιούς συμμετείχαν, επίσης, στην 10η Μοίρα Ειδικών Αποστολών, ένα πολυεθνικό σώμα μισθοφόρων, το οποίο επέδειξε ιδιαίτερη βαρβαρότητα και μέλη του καταδικάστηκαν σε πολυετή κάθειρξη για εγκλήματα.
[…]

2015-06-15-ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – Δελτίο Τύπου – Να διερευνηθεί η εμπλοκή Ελλήνων ακροδεξιών και στελεχών της Χρυσής Αυγής
http://ikariaki.gr/prasini-allilengii-20-chronia-meta-ti-sfagi-stin-sremprenitsa/

20 χρόνια μετά τη σφαγή στην Σρεμπρένιτσα.
Να διερευνηθεί η εμπλοκή Ελλήνων ακροδεξιών και στελεχών της Χρυσής Αυγής

Συμπληρώνονται 20 χρόνια από τη σφαγή 8000 αμάχων, γυναικών και παιδιών μέσα σε λίγες ώρες στην Σρεμπρένιτσα, τη μεγαλύτερη σφαγή μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο που χαρακτηρίστηκε από τον ΟΗΕ ως «γενοκτονία». Στοιχεία για την συμμετοχή της «Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς» και την εμπλοκή της Χρυσής Αυγής. Όπλα που χρησιμοποιήθηκαν στον πόλεμο περιλαμβάνονται στο κατηγορητήριο για τη ΧΑ. Επρόκειτο για μία εν ψυχρώ μαζική εκτέλεση πληθυσμών μη σερβικής καταγωγής της ανατολικής Βοσνίας από σερβικές δυνάμεις του Κάρατζιτς, του Σέσελι αλλά και του Αρκάν. Σε αυτή την «επιχείρηση» όμως συμμετείχαν και «Έλληνες εθελοντές» που ήταν στελέχη της Χρυσής Αυγής αλλά και γενικότερα ακροδεξιοί. Χάρη στη δουλειά μιας ομάδας ερευνητών δημοσιογράφων του XYZ Contagion https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/13/short-srebrenica/ έρχονται στο φως της δημοσιότητας στοιχεία, ντοκουμέντα, μαρτυρίες, κινηματογραφικά και φωτογραφικά τεκμήρια για τους συμμετέχοντες Έλληνες αλλά και για τη σύνδεσή τους με την Χρυσή Αυγή και ακροδεξιές ομάδες.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν, οι παραστρατιωτικοί – γνωστοί πλέον με τα ονόματα και τον ρόλο τους – «Ελληνική Εθελοντική Φρουρά» συμμετείχαν στις επιθέσεις των παραστρατιωτικών του Αρκάν και του Σέσελι, όπως και της διμοιρίας Bijeljina μισθοφορικού 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ (που καταδικάστηκαν από 43 χρόνια κάθειρξη για εγκλήματα πολέμου και γενοκτονία, 1.200 εκτελέσεις σε 5 ώρες, προς 5 μάρκα το κεφάλι, ενώ 4 απ’ αυτούς καταδικάστηκαν σε 142 χρόνια φυλακή για εγκλήματα πολέμου). Στο σώμα αυτό υπηρετούσαν και δύο Έλληνες της ΕΕΦ.
Δυστυχώς, η ελληνική κοινωνία δεν συζήτησε ποτέ για το τι έγινε στην Σρεμπρένιτσα ακόμα και όταν οι υπεύθυνοι κατέληξαν στο Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης. Τα πολιτικά κόμματα και η ελληνική πολιτεία δεν καταδίκασαν τη σφαγή, σαν να μην έγινε στη γειτονιά μας αλλά ούτε βοήθησαν το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τα εγκλήματα στην πρώην Γιουγκοσλαβία, αν και υπήρχαν στοιχεία τόσο για μεταφορά χρημάτων σε τράπεζες και ξέπλυμα χρήματος στη χώρα μας, ούτε ασχολήθηκαν με τους Έλληνες ενόπλους που συμμετείχαν στον πόλεμο και στην εθνο-κάθαρση. Αυτό εξηγείται ίσως από το γεγονός ότι σχεδόν όλα τα πολιτικά κόμματα στάθηκαν στο πλευρό των πολιτικών υπευθύνων και πρωταγωνιστών του εγκλήματος. Η σφαγή αυτή θα βαραίνει τη συνείδηση κάθε δημοκράτη στην Ευρώπη αφού έγινε μπροστά στα μάτια Ολλανδών κυανόκρανων που δεν παρενέβησαν γιατί δεν το επέτρεπε ο κανονισμός «εμπλοκής» τους ακόμα και όταν έβλεπαν ότι οι σέρβοι στρατιωτικοί και παραστρατιωτικοί έσερναν μαζικά σε χωράφια, στις αποθήκες και στα ποδοσφαιρικά γήπεδα, κι εκτελούσαν μαζικά δεμένους κρατουμένους και αιχμαλώτους.
Η έρευνα του του XYZ Contagion έφερε στο φως της δημοσιότητας ντοκουμέντα. Τώρα κανείς δεν μπορεί να κλείσει τα μάτια και τα αυτιά του μπροστά σε αυτή την συμμετοχή και Ελλήνων σε αυτό το έγκλημα. Κανείς δεν μπορεί να πει «δεν ήξερα».

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ζητάμε από τις δικαστικές αρχές αλλά και την ελληνική πολιτεία να διερευνήσουν:

– τα στοιχεία που έρχονται στη δημοσιότητα από την ερευνητική ομάδα του XYZ Contagion για το ρόλο των «Ελλήνων εθελοντών» στα γεγονότα της Σρεμπρένιτσα, αλλά και στον ευρύτερο πόλεμο στη Βοσνία, και σε τι είδους επιχειρήσεις συμμετείχαν. Να συνεργαστούν επίσης με το Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης για τα εγκλήματα πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία.

– να ρίξουν φως στη σύνδεση των Ελλήνων συμμετεχόντων στον πόλεμο μέσω της «Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς» και στη σχέση τους με τη Χρυσή Αυγή αλλά και νεοναζιστικές και ακροδεξιές ομάδες.

Αποκαλυπτικό βίντεο για τους «Έλληνες εθελοντές» στον πόλεμο στην πρώην Γιουγκοσλαβία
https://xyzcontagion.wordpress.com/srebrenica/
Ο/Η athemita λέει:

2015/06/16 στο 13:40

Reblogged στις Αθέμιτα://Ψυχογεωγραφία και περιπλάνηση με drones.
Παράθεμα: Πράσινοι, Αλληλεγγύη – 20 χρόνια μετά τη σφαγή στην Σρεμπρένιτσα | Lefteria
Παράθεμα: ΠΡΑΣΙΝΟΙ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, Δελτίο Τύπου: 20 χρόνια μετά την σφαγή στην Σρεμπρένιτσα Να διερευνηθεί η εμπλοκή ελλήνων ακροδεξιών, 15/06/2015
Παράθεμα: Ηλίας Κανέλλης – Ποιος θυμάται τη Σρεμπρένιτσα;;; Ελληνες εγκληματίες πολέμου (άρθρο στην στήλη ‘Ενστάσεις’, Τα Νέα 2015-06-19) « XYZ Contagion
Ο/Η Ηλίας Κανέλλης - Ποιος θυμάται τη Σρεμπρένιτσα;;; Ελληνες εγκληματίες πολέμου, Στήλη 'Ενστάσεις', Τα Νέα, 19/06/2015 λέει:

2015/06/19 στο 23:07

Το άρθρο του εκδότη του περιοδικού ‘The Books’ Journal’ Ηλία Κανέλλη από την στήλη του ‘Ενστάσεις’ στην εφημερίδα ‘Τα Νέα’, με τίτλο ‘Ποιος θυμάται τη Σρεμπρένιτσα;;; Ελληνες εγκληματίες πολέμου’.

Αν είναι κλειδωμένο στην συνδρομητική ιστοσελίδα της εφημερίδας ‘Τα Νέα’, μπορείτε να το διαβάσετε από εδώ:
Ηλίας Κανέλλης – Ποιος θυμάται τη Σρεμπρένιτσα;;; Ελληνες εγκληματίες πολέμου (άρθρο στην στήλη ‘Ενστάσεις’, Τα Νέα 2015-06-19)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/19/kanellis-enstaseis-nea-poios-thymatai-th-sremprenitsa/

Ηλίας Κανέλλης – Ποιος θυμάται τη Σρεμπρένιτσα;;; Ελληνες εγκληματίες πολέμου, Στήλη ‘Ενστάσεις’, Τα Νέα, 19/06/2015

http://www.tanea.gr/opinions/all-opinions/article/5250145/poios-thymatai-th-sremprenitsa/

Σε λίγες εβδομάδες συμπληρώνονται 20 χρόνια από το τελευταίο έγκλημα εθνοκάθαρσης του 20ού αιώνα. Στις 11 Ιουλίου 1995 στη Σρεμπρένιτσα, μια κωμόπολη της Νότιας Βοσνίας, εισήλθε ο εμπόλεμος σερβοβοσνιακός στρατός υπό τον στρατηγό Ράτκο Μλάντιτς. Σε ελάχιστο διάστημα οι εισβολείς σκότωσαν εν ψυχρώ περί τους 8.300 βόσνιους μουσουλμάνους, άοπλους, κρατούμενους και αιχμαλώτους, που τους έθαψαν σε ομαδικούς τάφους.
Το επεισόδιο εκείνο, εξαιτίας του οποίου έπεσε η ολλανδική κυβέρνηση (την περιοχή είχαν χρεωθεί ολλανδοί κυανόκρανοι), για την ελληνική κοινή γνώμη μάλλον είναι άγνωστο. Ελάχιστες αναφορές έχουν γίνει – και μόλις τις τελευταίες ημέρες μαθαίνουμε ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, χάρη στη συστηματική έρευνα ομάδας ανεξάρτητων ερευνητών, που δημοσιεύουν τα πορίσματά τους (πληθώρα: μαρτυρίες, έγγραφα, φωτογραφίες, βίντεο…) στην ιστοσελίδα xyzcontagion.wordpress.com.
https://xyzcontagion.wordpress.com/srebrenica/

Στις λεπτομέρειες αυτές συγκεκριμενοποιείται και η ταυτότητα ελλήνων μαχητών, που ως μέλη παραστρατιωτικών ομάδων συμμετείχαν στο έγκλημα.
Τα ‘Νέα’ στο παρελθόν έχουν καταγράψει 12 έλληνες εθελοντές. Η νεότερη και πιο ενδελεχής έρευνα κάνει λόγο για πολύ περισσότερους, πολλοί από τους οποίους χρεώνονται (ήταν μέλη ή είχαν σχέσεις) στη Χρυσή Αυγή.
Στην Ελλάδα για πολλά χρόνια δεν γινόταν καν αναφορά σε εκείνο το έγκλημα. Κατά καιρούς εμφανίζονταν μεμονωμένα δημοσιεύματα ή διαμαρτυρίες, με τα οποία ζητούνταν ο καταλογισμός δικαστικών ευθυνών στους έλληνες συμμέτοχους στο έγκλημα. Μόλις το 2005 ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης Αναστάσιος Παπαληγούρας μίλησε για το «ενδεχόμενο να υπάρχουν πράγματι ευθύνες ελλήνων πολιτών για τις σφαγές αμάχων στη Σρεμπρένιτσα». Την έρευνα ανέλαβε ο εισαγγελέας Δημήτρης Παπαγγελόπουλος, σημερινός υφυπουργός Δικαιοσύνης, αλλά ποτέ δεν μάθαμε πού έφθασε (αν έφθασε).
Υπενθυμίζω ότι η ίδια η Σερβία έχει καταδικάσει το έγκλημα της Σρεμπρένιτσα και έχει κινηθεί δικαστικά κατά των πρωταιτίων. Μήπως έφθασε η ώρα, από πιο επίσημη θέση, να ξαναπιάσει ο, όπως μου λένε άριστα πληροφορημένες πηγές, γνωστός για την προσήλωσή του στη διαφάνεια κ. Παπαγγελόπουλος το νήμα;

http://www.tanea.gr/opinions/all-opinions/article/5250145/poios-thymatai-th-sremprenitsa/

ΣΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, με ημερομηνία 04/08/2014: Απάντηση σε ερώτηση, 15/07/2014, από την βουλευτίνα τότε της ΔΗΜΑΡ Μαρία Γιαννακάκη με θέμα ‘Δικαστική διερεύνηση για συμμετοχή Ελλήνων σε μη παραγραφόμενα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στη Σρεμπρένιτσα. Κάτω στο footer υπάρχει μια ένδειξη, σαν να πρόκειται για τη θέση ενός αρχείου doc στο directory (φάκελος, folder) του τότε Υπουργού Δικαιοσύνης Χαράλαμπου ΑΘανασίου με το όνομα ‘513-2014 ΑΠΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΒΟΥΛΕΥΜΑ ΓΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗ ΣΡΕΜΠΡΕΝΙΤΣΑ.doc’. Το έγγραφο υπάρχει και εδώ.
https://xyzcontagion.wordpress.com/?attachment_id=5890

Διαβάστε, στο τέλος του άρθρου, τα σχετικά αποσπάσματα και την ‘υποσημείωση νομικού χαρακτήρα’ από το Β’ Μέρος, για όποιον/α θέλει να εμβαθύνει λίγο περισσότερο στις νομικές πτυχές της υπόθεσης.
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/19/kanellis-enstaseis-nea-poios-thymatai-th-sremprenitsa/
Ο/Η Δημήτρης Φύσσας - Εκπομπή 'Αθήνα το φελέκι σου', Αθήνα 9.84, Σάββατο 206/06/2015 λέει:

2015/06/20 στο 21:48

O Δημήτρης Φύσσας, στην εκπομπή του ‘Αθήνα το φελέκι σου’ στον ραδιοσταθμό Αθήνα 9.84, Σάββατο 20/06/2015, αφιέρωσε την εκπομπή στη Σρεμπρένιτσα, προτρέποντας τους ακροατές να επισκεφθούν τον ιστότοπο XYZ Contagion για να μάθουν περισσότερα και για να μην ξεχαστούν τα 8.000+ θύματα.

Σε δύο σημεία, στο 0.03.37′ και στο 1.52.40′
Η εκπομπή αυτή, Σάββατο 20/06/2015 βρίσκεται εδώ:
http://www.athina984.gr/node/348039

και εδώ το podcast σε μορφή mp3:
[audio src="http://www.athina984.gr/audio/download/348039/Feleki+984fm_2015_06_20_08_00_00.mp3" /]
Παράθεμα: Στρατής Μπουρνάζος – Η σφαγή της Σρεμπρένιτσα και ο ρόλος των Ελλήνων εθελοντών, Είκοσι χρόνια από τη σφαγή, Μια αποκαλυπτική έρευνα του ισ
Παράθεμα: Η Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών διέταξε προκαταρκτική εξέταση για το θέμα της συμμετοχής Ελλήνων υπηκόων στη Σρεμπρένιτσα, 22 Ιουνίου 20015 &laq
Ο/Η Γραφείο Διευθύνοντος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, Δελτίο Τύπου, 22/06/2015 λέει:

2015/06/22 στο 16:47

[UPDATE 22 Ιουνίου 2015]

Από το Γραφείο Διευθύνοντος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών εκδόθηκε το εξής Δελτίο Τύπου, με ημερομηνία 22/06/2015:

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Με αφορμή δημοσίευμα της εφημερίδας ‘Εθνος της Κυριακής’ της 14/06/2015 που αφορούσε εγκλήματα πολέμου που διαπράχθησαν στη Σρεμπρένιτσα και στα οποία φέρονται να συμμετείχαν και Ελληνες υπήκοοι, διατάχθηκε προκαταρκτική εξέταση. Επισημαίνεται ότι είχε διενεργηθεί και το έτος 2004 από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών έρευνα για το ίδιο ζήτημα που είχε ανατεθεί στην Εισαγγελέα κ. Αθηνά Θεοδωροπούλου από την οποία όμως δεν προέκυψε η ταυτότητα των δραστών.

Με λίγα λόγια, και αν καταλάβαμε σωστά, λέει ότι η έρευνα του 2005 είχε μεν διαγνώσει αδικήματα, αλλά δεν προσωποποιήθηκαν οι ευθύνες. Αυτή τη φορά, και με τα νέα στοιχεία που ήρθαν στο φως, αυτός ο στόχος έρχεται πιο κοντά. Αυτή τη φορά, προφανώς λόγω της δημοσιότητας από την 5η μεγάλη έρευνα για τη Σρεμπρένιτσα και την ελληνική εμπλοκή, οι ευθύνες είναι πιο εύκολο -και υπάρχουν πολλές προϋποθέσεις για- να αποδοθούν σε συγκεκριμένα πρόσωπα (ελπίζουμε δηλαδή) -όπως λέει χαρακτηριστικά «δεν προέκυψε η ταυτότητα των δραστών».

Το δημοσίευμα που αναφέρεται στο Δελτίο Τύπου είναι το:
Μαρία Ψαρά & Λευτέρης Μπιντέλας – Τα ελληνικά τάγματα εφόδου που μάτωσαν τη Σρεμπρένιτσα, Εγκλημα πολέμου με τη σφραγίδα της Χρυσής Αυγής (άρθρο στο Εθνος, 2015-06-14)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/17/maria-lefteris-ethnos-tagmata-matosan-srebrenica

Περισσότερα στην ανάρτηση:
Η Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών διέταξε προκαταρκτική εξέταση για το θέμα της συμμετοχής Ελλήνων υπηκόων στη Σρεμπρένιτσα, 22 Ιουνίου 20015
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/22/eisaggelia-prodikon-proanakrisi-srebrenica/

Ολες οι δικαστικές εξελίξεις της υπόθεσης θα καταγράφονται στην εξής σελίδα, η οποία βρίσκεται στην στήλη ‘Srebrenica’, τέρμα δεξιά στο menu της front-page:
Δικαστικές εξελίξεις στην υπόθεση της συμμετοχής Ελλήνων υπηκόων στη Σρεμπρένιτσα
https://xyzcontagion.wordpress.com/justice-for-srebrenica/
Ο/Η Τέλος Χαρτοσήμου λέει:

2015/06/23 στο 23:49

Απίστευτο καλτ παρανοϊκό ασυναρτησιογράφημα από τις Αυτόνομοι Μπογιατζήδες Εθνικιστές,
τόσο τζαζ που γίνεται αστείο στο τέλος:

2015-06-17-Ανένταχτοι Μαιάνδριοι Εθνικιστές A.M.E. – ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΡΕΜΠΕΝΙΤΣΑ – ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ (Αναφορά σε XYZ Contagion)
https://archive.is/ZvuhI
Ο/Η WN.com WorldNewsNetwork – Volunteers make a difference with prisoners – WorldNews λέει:

2015/06/24 στο 20:48

– Το βίντεο με τους Ελληνες εθελοντές στο άρθρο του WN.com WorldNewsNetwork ‘Volunteers make a difference with prisoners – WorldNews’, 22/06/2015
2015-06-22-WN.com WorldNewsNetwork – Volunteers make a difference with prisoners – WorldNews
http://article.wn.com/view/2015/06/22/Volunteers_make_a_difference_with_prisoners/
Παράθεμα: Dimitri Deliolanes – Strage di Srebrenica, c’era Alba Dorata (άρθρο στα ιταλικά του Δημήτρη Δεληολάνη στην ιταλική εφημερίδα Il Manifesto 2015-06-25) « XYZ Contagion
Ο/Η Dimitri Deliolanes - Strage di Srebrenica, c’era Alba Dorata, Il Manifesto, 25/06/2015 λέει:

2015/06/25 στο 11:40

Dimitri Deliolanes – Strage di Srebrenica, c’era Alba Dorata (άρθρο στα ιταλικά του Δημήτρη Δεληολάνη στην ιταλική εφημερίδα Il Manifesto 2015-06-25)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/25/deliolanes-strage-srebrenica-manifesto

Αρθρο του Δημήτρη Δεληολάνη στην ιταλική εφημερίδα Il Manifesto, 25/06/2015, με τίτλο ‘Strage di Srebrenica, c’era Alba Dorata’. Η διαδικτυακή του έκδοση βρίσκεται εδώ:
L’inchiesta – Strage di Srebrenica, c’era Alba Dorata
http://ilmanifesto.info/strage-di-srebrenica-cera-alba-dorata/

Inchiesta. I fascisti greci erano presenti durante il grande massacro di civili e di prigionieri disarmati. Alcuni hanno partecipato rastrellamenti e imboscate attorno alla citta espugnata, uccidendo sul posto chiunque cercasse di salvarsi con la fuga

Strage di Srebrenica, c’era Alba Dorata

La presenza greca nella citta dove e avvenuto il piu grande massacro dell’Europa del dopoguerra e il risultato di una lunghissima ricerca condotta dai giornalisti greci della pagina di controinformazione XYZ Contagion (in https://xyzcontagion.wordpress.com c’e anche una versione in inglese). Spulciando gli atti del Tribunale Penale Internazionale per l’ex Jugoslavia, i rapporti dei Caschi Blu olandesi e centinaia di foto, riprese TV e articoli di stampa, il team giornalistico greco e riuscito a individuare l’identita di gran parte dei «volontari greci» che erano presenti al massacro.

Il risultato e questo: accanto a qualche avventuriero, mercenario professionista e ingenuo idealista, c’e una presenza quasi esclusiva, di fascisti e nazisti dichiarati, alcuni dei quali membri del Comitato Centrale di Alba Dorata, accorsi in Bosnia per dare man forte non al popolo serbo ma ai loro camerati ‘cetnici’. E stata la nascita di quelle reti intessute tra ultranazionalisti serbi e greci che, durante e subito dopo la guerra civile in Bosnia, hanno dato vita a quelle bande criminali balcaniche che hanno imperversato per almeno un decennio.

La prima volta della Guardia Greca

I «volontari greci» hanno cominciato a confluire nelle fila dell’armata serbo-bosniaca verso gli inizi del 1993. Gli stessi parlano di «almeno 60-70 persone» che sarebbero passate, in tempi diversi, dalla Bosnia Erzegovina. Quasi sicuramente e un esagerazione. Sicuramente, a un certo punto il loro numero e diventato di alcune decine e si e deciso di dare loro visibilita creando la Guardia Volontaria Greca (GVG), con la bandiera ellenica sulla divisa. Come si e scoperto solo ora, la Gvg era integrata alla Brigata Vlasenica del corpo d’armata Drina dell’esercito serbo-bosniaco, proprio quella che ha preso parte all’assedio di Srebrenica ed e entrata tra le prime nella citta caduta.

Secondo la ricerca di XYZ Contagion, Srebrenica e stata anche la prima operazione bellica in cui sia stata presente (non si sa quanto impegnata nei combattimenti) la Guardia Greca. Fino a quel omento, il suo comandante Zvonko Bajagic (braccio destro del Presidente della Republika Srpska Radovan Karadzic) l’aveva tenuta a Vlasenica, vicino alla capitale serbo-bosniaca Pale, a distanza di 56 chilometri da Srebrenica. Li i volontari greci avevano seguito un rudimentale corso di addestramento e poi venivano usati da Karadzic a farsi vedere per le citta e i paesi serbi per regioni propagandistiche. L’unica attivita effettuata dai greci erano i turni di guardia e anche questi sempre insieme con i combattenti serbi, per evitare incidenti.

Gli epici racconti di sanguinosi combattimenti prima di Srebrenica non erano che favole. Uno dei dirigenti di Alba Dorata che viene ripreso con le stampelle e Socratis Kousoumvris, che attribuiva il suo ferimento alla dura battaglia di Majevica. L’inchiesta ha constatato invece che e avvenuto per un fortunato colpo di mortaio quando lui, per la prima e ultima volta, ha deciso di uscire dalla zona protetta. Forse e lui l’albadorato anonimo che in un’ intervista al giornale del gruppo nazista dichiaro:
«Il vero nemico e quello potente, eterno e subdolo. Il vero nemico non sono i turchi, neppure i musulmani, gli albanesi, gli abitanti della Macedonia ex jugoslava. Il vero nemico e il potere mondiale sionista».
Socratis e fratello dell’ex numero due di Alba Dorata Haris Kousoumvris, cacciato dal gruppo con una spiata alla polizia dal Fuhrer Nikolaos Michaloliakos poco dopo il ritorno del fratello dalla Bosnia. Secondo Haris, Michaloliakos temeva che gli ex combattenti gettassero ombra sulla sua leadership.

Dopo l’ingresso del gruppo nazista in Parlamento nel 2012 tutte le foto e i riferimenti ai «volontari nazionalisti» in Bosnia sono spariti dalla sua pagina web. Ma durante la guerra civile le cose erano molto diverse: il giornale di Alba Dorata non perdeva occasione per esaltare la presenza di suoi militanti a fianco dei serbi. Michalis Mavroyannakis in un’ intervista televisiva confesso: «Io, come molti altri volontari, siamo militanti di Alba Dorata ed e questo che ci ha spinto ad andare la», mentre Apostolos Belbas, che potrebbe essere l’attuale segretario della federazione di Tripoli nel Peloponneso (ed ex candidato di Alba Dorata), aggiunse: «Combattiamo per una Grecia Grande in un’ Europa libera, senza musulmani ne sionisti americani».

Cinque marchi a cadavere

Altri ex volontari dichiarano di appartenere sempre all’area di estrema destra e che comunque il giornale e le pubblicazioni di Alba Dorata erano diffusissime nel loro accampamento.

Tra tutte queste figure di miles gloriosus, alcuni hanno avuto il modo di distaccarsi presso il X Distaccamento Sabotaggio, il corpo mercenario interamente composto dalle famigerate Tigri di Arkan. Uno dei due, un militante di Alba Dorata, ha gettato sulla Guardia Volontaria anche l’onta del tradimento: cacciato dal corpo perche derubava i suoi camerati e depredava i civili, si arruolo, dietro compenso, tra le fila dei musulmani.

I mercenari del X Distaccamento sono anche gli unici che si sono vantati pubblicamente di aver ucciso musulmani a Srebrenica. Dopo la caduta della citta, gli uomini di Arkan avevano avuto il compito di organizzare imboscate nei boschi attorno per uccidere i civili che tentavano disperatamente la fuga. Il compenso era cinque marchi a cadavere, ne hanno prodotto 1.200 in sole cinque ore, tutti nei boschi attorno alla citta. Forse a questo si riferiva un sottufficiale della Guardia Volontaria Greca che ha dichiarato in un’intervista: «La prima volta che ho ucciso musulmani, se ricordo bene, erano tre, in un’imboscata. Ci sentivamo soddisfatti ogni volta che uccidevamo musulmani, in 13 minuti abbiamo lasciato stesi 300 di loro».

Prima di dispiegarsi attorno alla citta per la caccia all’uomo, bisognava pero segnalare nel modo eclatante la vittoria. Si e cominciato cosi a bombardare la moschea di Srebrenica, fino ad abbattere il minareto e distruggere buona parte dell’edificio. Per questo vandalismo, piu tardi, hanno rivendicato il «merito» sia le Tigri che la Guardia Greca.

Un raccapricciante album di foto

Il team giornalistico di XYZ Contagion ha pubblicato nel suo sito una serie impressionante di foto e di riprese televisive che indicano la presenza di almeno otto greci a Srebrenica e altri due nei boschi attorno. Le foto e i video li mostrano sfilare nella citta deserta, atteggiarsi a grandi guerrieri e a festeggiare con i camerati serbi. C’e anche una foto che mostra tre «volontari» scherzare con una testa di maiale. Oltre ad accanirsi contro la moschea non si sa cos’altro abbiano fatto. Ma si sa che erano presenti mentre si compiva la strage nel campo di calcio del sobborgo Nova Kasaba: migliaia di prigionieri legati e inginocchiati uccisi con un colpo alla nuca e subito sepolti in fretta dai bulldozer. La loro presenza l’ha rivelata il loro stesso comandante Bajagic al Tribunale de L’Aja: il 13 luglio si trovava li «accompagnato da alcuni greci».

Uno di loro fotografava la strage, tanto da provocare lintervento di Vujadin Popovic, numero due dell’armata di Pale, che ha preteso la consegna del rullino. Sembra pero che un bel po’ di materiale fotografico sia sfuggito al controllo. E stato trovato dalla polizia greca molti anni dopo, nel 2003, perquisendo la casa di un ex volontario, arrestato con un ex Tigre serbo con l’accusa di far parte di una banda ateniese di feroci criminali, vicini all’estremismo di destra.

Un’ottantina di raccapriccianti foto della strage, secondo la polizia, che pero nessuno ha visto. La presenza di volontari greci nel piu grande delitto del dopoguerra era un segreto da tenere nascosto.

Dimitri Deliolanes
Edizione del 25.06.2015
© 2015 IL NUOVO MANIFESTO SOCIETA COOP. EDITRICE
Παράθεμα: Stratis Bournazos – The Srebrenica massacre and the role of Greek volunteers: A revealing survey by XYZ Contagion (translation of an article first published in the Greek newspaper Avgi, 2015-06-14) « XYZ Contagion
Παράθεμα: Ερώτηση Βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ: Σχετικά με τη συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα , 25 Ιουνίου 2015 « XY
Παράθεμα: Ιός – Οι άνθρωποι από την Ελλάδα, Νέα στοιχεία για την εμπλοκή των συμπατριωτών μας εθελοντών του σερβοβοσνιακού στρατού στο μεγαλύτερο έγ
Ο/Η ΣΥΡΙΖΑ - Σχετικά με τη συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα, 25/06/2015 λέει:

2015/06/26 στο 20:33

Ερώτηση Βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ: Σχετικά με τη συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα, 25 Ιουνίου 2015
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/25/erotisi-srebrenica-syriza-vouli/

25/06/2015

Ερώτηση Βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ: Σχετικά με τη συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα

Προς τον κ. Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Η ερευνητική ομάδα «xyz contagion» δημοσίευσε πρόσφατα στον ιστότοπο που διατηρεί (https://xyzcontagion.wordpress.com) έρευνα σχετικά με την εμπλοκή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων που είχαν σχέση με το μικρό τότε κόμμα της Χρυσής Αυγής στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσας. Με πλήθος ντοκουμέντων, βίντεο και άλλου εποπτικού υλικού τεκμαίρεται πέρα από κάθε αμφισβήτηση η παρουσία συγκεκριμένων ανθρώπων στο δεκαήμερο της δολοφονικής φρενίτιδας και η βαθιά συνάφεια εκείνου του δολοφονικού εθνικιστικού παροξυσμού με το οργανωμένο έγκλημα.

Η σφαγή στη Σρεμπρένιτσα για ένα δεκαήμερο τον Ιούλιο του 1995 αποτελεί αναμφίβολα το μεγαλύτερο έγκλημα στο έδαφος της Ευρώπης μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. 8000 άνθρωποι, κυρίως άντρες και αγόρια, δολοφονήθηκαν στη μικρή κωμόπολη της Βοσνίας από τον σερβοβοσνιακό στρατό και τις παραστρατιωτικές οργανώσεις, χωρίς οι κυανόκρανοι οι οποίοι ήταν επιφορτισμένοι με την προστασία του μουσουλμανικού αυτού θύλακα να κάνουν το παραμικρό για να σταματήσουν τις μαζικές δολοφονίες. Η σφαγή στη Σρεμπρένιτσα είναι μια ξεκάθαρη γενοκτονία και από μια άποψη, η ολιγωρία των ειρηνευτικών δυνάμεων δείχνει τα όρια της πολιτικής που εφάρμοσε ο ΟΗΕ και η Ευρωπαϊκή Ένωση στις πρωτοφανείς τότε συνθήκες των Γιουγκοσλαβικών Πολέμων. Η γενοκτονία αυτή, ωστόσο, αφορά άμεσα και την Ελλάδα. Είναι βεβαιωμένη η συμμετοχή στην πολιορκία της πόλης ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων που είχαν σχέση με το μικρό τότε κόμμα της Χρυσής Αυγής.

Είκοσι χρόνια μετά, δεν έχει ακόμα διεξαχθεί επίσημη εις βάθος διερεύνηση των συνθηκών του γεγονότος. Πολλώ δε μάλλον, δεν έχουν αποδοθεί ευθύνες σε συγκεκριμένα άτομα, που φέρονται να συμμετείχαν σε αυτό το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και δεν έχουν αποκαλυφθεί οι μηχανισμοί που την επέτρεψαν, αν όχι την διευκόλυναν. Είναι, ωστόσο, θετικό ότι η Εισαγγελία Πρωτοδικών διέταξε στις 22/6 προκαταρκτική εξέταση για το θέμα, με βάση δημοσίευμα της εφημερίδας « Έθνος της Κυριακής».

Καθώς διεξάγεται η δίκη της Χρυσής Αυγής, η έρευνα των xyz contagion θα πρέπει να αποτελέσει τη βάση για μια συντονισμένη προσπάθεια από όσο γίνεται περισσότερους πολιτικούς και κοινωνικούς φορείς, δημοσιογραφικές πλατφόρμες αλλά και μεμονωμένους πολίτες με δημόσιο λόγο ώστε να παραπεμφθούν όσοι συμμετείχαν στη σφαγή της Σρεμπρένιτσας σε δίκη με την κατηγορία των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας. Η αποκάλυψη των παραστρατιωτικών και εγκληματικών δομών της ναζιστικής συμμορίας με όλο το ιστορικό τους βάθος δεν θα είναι μόνον κάποιου είδους κάθαρση. Θα είναι και η επούλωση μιας συνολικής τραυματικής εμπειρίας. Ακόμη περισσότερο, οφείλει να διερευνηθεί η συνολική τοποθέτηση πολιτικών ή παραπολιτικών φορέων της εποχής και να διαπιστωθεί, ο τρόπος με τον οποίον επηρέασε συστηματικά την εσωτερική και εξωτερική πολιτική της τελευταίας εικοσαετίας, διότι το κράτος που διευκόλυνε τότε τη συστράτευση των δολοφόνων στον σερβικό εθνικισμό είναι ενδεχομένως το ίδιο που έχει έκτοτε εμποδίσει την ποινική και πολιτική διαλεύκανση του τρομακτικού αυτού εγκλήματος.

Κατόπιν των ανωτέρω, ερωτάται ο αρμόδιος κ. Υπουργός:

Σε ποιες ενέργειες πρόκειται να προβεί, ώστε να διαλευκανθεί η συμμετοχή στελεχών του κόμματος της Χρυσής Αυγής στη σφαγή στη Σρεμπρένιτσα και να αποδοθούν συγκεκριμένες ποινικές ευθύνες στους συμμετέχοντες;

Οι ερωτώντες βουλευτές/ίνες

Καραγιαννίδης Χρήστος
Κατριβάνου Βασιλική

Ερώτηση υπ’ αριθμόν 3867/25-06-2015 των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ Καραγιαννίδη Χρήστου και Κατριβάνου Βασιλικής προς τον υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με τίτλο ‘Σχετικά με τη συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα’.

Η ερώτηση βρίσκεται στην ιστοσελίδα της Βουλής, εδώ:
http://www.hellenicparliament.gr/Koinovouleftikos-Elenchos/Mesa-Koinovouleutikou-Elegxou?pcm_id=9b14d29c-31cb-46b1-9c81-a4c4004c2d31

… και στην ιστοσελίδα του ΣΥΡΙΖΑ, εδώ:
http://www.syriza.gr/article/id/61817/Erwthsh-Boyleytwn-SYRIZA:-Schetika-me-th-symmetochh-Ellhnwn-ethelontwn-kai-misthoforwn-sthn-anthrwposfagh-ths-Sremprenitsa.html
Παράθεμα: Μαρία Ψαρά & Λευτέρης Μπιντέλας – Τα ελληνικά τάγματα εφόδου που μάτωσαν τη Σρεμπρένιτσα, Εγκλημα πολέμου με τη σφραγίδα της Χρυσής Αυγή�
Παράθεμα: XYZ Contagion : Srebrenica – Η 5η μεγάλη έρευνα για τη Σρεμπρένιτσα και την ελληνική εμπλοκή | Ο ΔΡΟΜΟΣ
Παράθεμα: Ποιος θυμάται τη Σρεμπρένιτσα;;; (Σχόλιο στην στήλη ‘Ρήσεις & Παραπολιτικά’ της κυριακάτικης Αυγής, 28/06/2015) « XYZ Contagion
Ο/Η Αυγή - Ποιος θυμάται τη Σρεμπρένιτσα;;; - Στήλη 'Ρήσεις & Παραπολιτικά', 28/06/2015 λέει:

2015/06/28 στο 22:43

Ποιος θυμάται τη Σρεμπρένιτσα;;; (Σχόλιο στην στήλη ‘Ρήσεις & Παραπολιτικά’ της κυριακάτικης Αυγής, 28/06/2015)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/28/poios-thumatai-ti-srebrenica-avgi-parapolitiko/

Ενα σχόλιο με τίτλο ‘Ποιος θυμάται τη Σρεμπρένιτσα;;;’ στη στήλη ‘Ρήσεις & Παραπολιτικά’, της κυριακάτικης Αυγής, 28/06/2015, με το οποίο ο συντάκτης μας θυμίζει (και ορθώς) την στάση της εφημερίδας και του τότε Συνασπισμού απέναντι στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα, και κατόπιν απέναντι στον «πιο σκληρό και δολοφονικό σερβικό εθνικισμό» και γενικότερα στον πόλεμο.

Ποιος θυμάται τη Σρεμπρένιτσα;;; – Στήλη ‘Ρήσεις & Παραπολιτικά’, Αυγή, 28/06/2015
http://www.avgi.gr/article/5657975/poios-thumatai-ti-sremprenitsa-

Σε λίγες μέρες συμπληρώνονται 20 χρόνια από τη Σφαγή της Σρεμπρένιτσα, κατά την οποία ο σερβοβοσνιακός στρατός, υπό τον στρατηγό Μλάντιτς και τον Ράντοβαν Κάρατζιτς, κατέσφαξε 8.000 Βόσνιους μουσουλμάνους. Ήταν μια σφαγή και λίγο ‘δική μας’, με την κακή έννοια: όποιος θυμάται την περίοδο, θυμάται και πως τα ελληνικά ΜΜΕ και η ελληνική κοινή γνώμη είχαν αγκαλιάσει τον σερβικό εθνικισμό και είχαν αποθεώσει τον Κάρατζιτς στο στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, ενώ είχαν τον Μλάντιτς και τον μαφιόζο ακροδεξιό Αρκάν συχνά καλεσμένους στα κανάλια.

Η άμεση ελληνική εμπλοκή στη θηριωδία αυτή, στην οποία, κατά το δημοσίευμα του ιστολογίου xyz contagion, που αναδημοσίευσαν προ δεκαπενθημέρου τα ‘Ενθέματα’ της ‘Αυγής’, η Χρυσή Αυγή έπαιξε κρίσιμο ρόλο, είναι ήδη γνωστή και δημοσιευμένη. Εμείς θέλουμε από αυτό το φύλλο να θυμίσουμε πως ήμασταν, αν δεν κάνουμε λάθος, το μόνο καθημερινό φύλλο που, μόλις έγινε με καθυστέρηση μερικών εβδομάδων γνωστή η έκταση της σφαγής, έσπευσε να καταδικάσει το έγκλημα, μαζί με τον τότε Συνασπισμό της Αριστεράς, τον μεγαλύτερο από τους ‘προγόνους’ του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ. Σε μια εποχή ταύτισης όλων των συστημικών κομμάτων, της ‘ευρωκεντρικής’ Δεξιάς και του ΠΑΣΟΚ, πρωτοστατούντων και όλων των ΜΜΕ, με τον πιο σκληρό και δολοφονικό σερβικό εθνικισμό, ο Συνασπισμός παρέμεινε τότε ενάντια σε κάθε εθνικισμό και ενάντια στον πόλεμο. Αυτή την πολιτική την υπηρέτησε, μοναχικά τότε ανάμεσα στον ημερήσιο Τύπο, η ‘Αυγή’. Και είναι μια κληρονομιά που συνεχίζουμε να υπηρετούμε.
Παράθεμα: Πάνω από 8.000 εκτελεσμένοι άμαχοι, άοπλοι και αιχμάλωτοι, Σρεμπρένιτσα, Ιούλιος 1995: Ποιος θυμάται τη μεγαλύτερη θηριωδία σε ευρωπαϊκό έδαφος
Ο/Η Ηλίας Κανέλλης, The Books' Journal, 11/07/2014 λέει:

2015/07/03 στο 16:05

Ηλίας Κανέλλης – Ενα ανεξόφλητο χρέος στη Σρεμπρένιτσα + Διακήρυξη των 200 του Ιουλίου 2005, The Books’ Journal, 11/07/2014
http://booksjournal.gr/%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B5%CE%BC%CE%B2%CE%AC%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82/item/468

Τον Ιούλιο 1995, στη Σρεμπρένιτσα, μια κωμόπολη της Νότιας Βοσνίας, εισήλθε ο εμπόλεμος σερβοβοσνιακός στρατός υπό τον στρατηγό Ράτκο Μλάντιτς. Μαζί με τους Σέρβους μάχονταν, σύμφωνα με τις μαρτυρίες, περίπου 12 έλληνες εθελοντές, και αρκετοί άλλοι ενταγμένοι σε παραστρατιωτικές ομάδες. Τις ημέρες εκείνες, οι εισβολείς σκότωσαν εν ψυχρώ περί τους 8.000 βόσνιους μουσουλμάνους – ήταν η τελευταία γενοκτονία του 20ού αιώνα. Ενώ επί πολύ καιρό, στην Ελλάδα, δεν γινόταν καμία αναφορά στα συμβάντα, το 2005, έπειτα από ευάριθμες διαμαρτυρίες πολιτών, ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης Αν. Παπαληγούρας μίλησε για το «ενδεχόμενο να υπάρχουν πράγματι ευθύνες ελλήνων πολιτών για τις σφαγές αμάχων στη Σρεμπρένιτσα» και διέταξε δικαστική έρευνα. Έπειτα, και ενώ δημοσιεύματα φέρουν στους εθελοντές να συμμετείχαν και διακεκριμένα μέλη της Χρυσής Αυγής, σιωπή. Ώς πότε;

Συμπληρώθηκαν στις 11 Ιουλίου 2014, 19 χρόνια από τη σφαγή περίπου 8.000 αμάχων, Βόσνιων στην καταγωγή, από το καθεστώς Μιλόσεβιτς και τις δυνάμεις των Σερβοβοσνίων, Μλάντιτς και Κάρατζιτς. 19 χρόνια πριν, όταν όλα αυτά συνέβαιναν, η ελληνική κοινή γνώμη ήταν σύσσωμη με το καθεστώς Μιλόσεβιτς, εναντίον υποτίθεται της «Νέας Τάξης Πραγμάτων», σύμφωνα με την ορολογία της εποχής, μάλιστα πολλοί αισθάνονταν περήφανοι για τους έλληνες εθελοντές που είχαν φωτογραφηθεί με την ελληνική σημαία στην πρώτη γραμμή της σφαγής. 19 χρόνια μετά, και ενώ η Χρυσή Αυγή που είχε αποθεώσει τους σφαγείς είναι το τρίτο κόμμα στις πρόσφατες ευρωεκλογές, ενώ επίσης οι πρωταίτιοι παραπέμφθηκαν στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης για εγκλήματα πολέμου, στην Ελλάδα συνεχίζουμε να αρνούμαστε να αναμετρηθούμε με τις συλλογικές ευθύνες μας – και ενδεχομένως τις ατομικές όσων συνέδραμαν το έγκλημα, την τελευταία γενοκτονία του 20ού αιώνα. Κι όχι μόνο αυτό. Αν δεν υπήρχαν μεμονωμένες δημοσιογραφικές κυρίως φωνές και ορισμένοι πολίτες να διεκδικήσουν, εννέα χρόνια πριν, την αποκατάσταση της πραγματικότητας, ακόμα δεν θα γνωρίζαμε τίποτα για το προσβλητικό του πολιτισμού μας ειδεχθές εκείνο έγκλημα.

Το Books’ Journal αναδημοσιεύει το κείμενο που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα τον Ιούλιο του 2005 περίπου σαν σαμιζντάτ και τις υπογραφές των ελλήνων πολιτών που βρέθηκαν απέναντι στην κατασκευασμένη εθνική δήθεν εθνική/ορθόδοξη και αντικαπιταλιστική συναίνεση. Η Σρεμπρένιτσα είναι ακόμα ένας ανεξόφλητος λογαριασμός του ελληνικού συστήματος εξουσίας στις παγκόσμιες αξίες του σεβασμού στον άνθρωπο και του δικαιώματος στη διαφορετικότητα.

Η ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΟΥ ΙΟΥΛΙΟΥ 2005

Συμπληρώνονται στις 11 Ιουλίου δέκα χρόνια από τη μαζική σφαγή 8.000 αμάχων την οποία οργάνωσαν στη Σρεμπρένιτσα το καθεστώς Mιλόσεβιτς και οι εγκάθετοί του στη Bοσνία, Mλάντιτς και Kάρατζιτς. H σφαγή αυτή δεν ήταν η μόνη, προηγήθηκαν άλλες (Bούκοβαρ, Γκόραζντε κ.τ.λ.) καθώς και η πολύχρονη πολιορκία του Σαράγεβο που κόστισε 11.000 νεκρούς. Kροάτες και Mουσουλμάνοι διέπραξαν επίσης εγκλήματα πολέμου και δίνουν τώρα λόγο στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Xάγης.

Όμως η σφαγή των αμάχων της Σρεμπρένιτσα, η μεγαλύτερη στην Eυρώπη μετά από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οργανωμένη εν ψυχρώ με στόχο την εθνοκάθαρση, την οποία η διεθνής κοινότητα δεν απέτρεψε παρά την ανειλημμένη υπόσχεσή της να προστατεύσει τον πληθυσμό, συμβολίζει την απόλυτη φρίκη και χαρακτηρίζει το καθεστώς που την διέπραξε.

«Η τραγωδία της Σρεμπρένιτσα θα μας στοιχειώνει για πάντα. Οι ευθύνες μας είναι τεράστιες. [] Με τα τεράστια σφάλματά μας και την ανικανότητά μας να κατανοήσουμε το εύρος του κακού αποτύχαμε να προστατέψουμε τους κατοίκους της Σρεμπρένιτσα που αντιμετώπιζαν την οργανωμένη σφαγή τους από τις σερβικές δυνάμεις» εδήλωσε ο Γ.Γ. του ΟΗΕ Kόφι Aνάν. «Ό,τι συνέβη στην Σρεμπένιτσα είναι ντροπή. Ντροπή που πρέπει να μείνει στην μνήμη όλων των Ευρωπαίων» είχε πει ο τότε πρόεδρος της Κομισιόν Zακ Nτελόρ. Η Ολλανδική Κυβέρνηση αναλαμβάνοντας τις ευθύνες της διότι οι ειρηνευτικές στρατιωτικές δυνάμεις της άφησαν απροστάτευτους στα χέρια των δημίων τους αμάχους της Σρεμπρένιτσα παραιτήθηκε το 2002.

Aλλά σε αντίθεση με αυτούς, με τον υπόλοιπο κόσμο, σε αντίθεση με όλη την Eυρώπη, εδώ μας παραπληροφόρησαν και μας ενέταξαν άκριτα σε ένα κοινό ψυχολογικό μέτωπο με το εγκληματικό καθεστώς Mιλόσεβιτς. Mε πρόσχημα την Oρθοδοξία, την πατροπαράδοτη ελληνοσερβική φιλία και τον δήθεν «αντιιμπεριαλισμό». Kαι όχι μόνον αυτό. Έλληνες «εθελοντές» (οι επώνυμες μαρτυρίες τους έχουν δημοσιευθεί) πολέμησαν στη Bοσνία με τον Kάρατζιτς και τον Mλάντιτς και –ατιμάζοντάς την– ύψωσαν την ελληνική σημαία στη Σρεμπρένιτσα την ώρα της μεγάλης σφαγής.

H Eλληνική Πολιτεία έχει συνεπώς την υποχρέωση και συγγνώμη να ζητήσει δημοσίως από τις οικογένειες των 8.000 σφαγιασθέντων και να απαιτήσει να λογοδοτήσουν όσοι έλληνες «εθελοντές» συνέπραξαν στο μεγάλο έγκλημα και οι γνωστοί-άγνωστοι που τους ενέπλεξαν. Tο απαιτούμε.

Το κείμενο υπέγραψαν καθηγητές, δημοσιογράφοι, πολίτες, και μόνο έξι δρώντες εκείνη την εποχή πολιτικοί: ο Aνδρέας Aνδριανόπουλος, η Άννα Καραμάνου, ο Πέτρος Κουναλάκης, ο Στέφανος Μάνος, ο Νίκος Μπίστης και ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης.

Συνολικά, το κείμενο υπέγραψαν οι εξής:

Τάσος Αβραντίνης, Γιώργος Αγγελόπουλος, Παύλος Αθανασόπουλος, Σία Αναγνωστοπούλου, Ανδρέας Ανδριανόπουλος, Σπύρος Απέργης, Μιχάλης Αρτεμάκης, Γρηγόρης Βαλλιανάτος, Τάσος Βάμβουκας, Δήμητρα Βασιλάκη, Μανώλης Βασιλάκης, Άρης Βασιλειάδης, Γιώργος Βερυκάκης, Παύλος Βοσκόπουλος, Ευτυχία Βουτυρά, Σίσσυ Βωβού, Θεμιστοκλής Γάτης, Θανάσης Γεωργακόπουλος, Βασιλική Γεωργιάδου, Μαρία Γεωργίου, Ήλιος Γιαννακάκης, Όλγα Γιαννακοπούλου, Γιάννης Γιανουλόπουλος, Γιώργος Γιαννουλόπουλος, Αριάδνη Γκαζή, Μανώλης Γκαζής, Μαίρη Γκαζή, Μελίττα Γκουρτσογιάννη, Διονύσης Γουσέτης, Νικόλαος Δαμηλάκης, Άννα Δαμιανίδη, Παντελής Δαμιανού, Σπύρος Δανέλλης, Νίκος Δεμερτζής, Παναγιώτης Δημητράς, Κορίνα Δημητρίου, Περικλής Δημητρολόπουλος, Νίκος Δήμου, Δημήτρης Δουλγερίδης, Κώστας Ζέπος, Πέρσα Ζέρη, Μυρσίνη Ζορμπά, Αλέξης Ηρακλείδης, Σταύρος Θεοδωράκης, Μαριλένα Θεοδωράκου, Νάσος Θεοδωρίδης, Θωμάς Ιακώβη, Χρυσάφης Ιορδάνογλου, Σταύρος Ιωαννίδης, Βούλα Καλογερή, Νίκος Καλογερής, Ηλίας Κανέλλης, Γκασμέντ Καπλάνι, Μαρία Καποδίστρια, Άκης Καπράνος, Άννα Καραμάνου, Ξανθούλα Καρανίκα, Χάρης Καρανίκας, Αντύπας Καρίπογλου, Τάκης Κατσαρός, Tριαντάφυλλος Κατσαρέλης, Ηλίας Κατσούλης, Ιωάννα Κεραμετσή, Ζαν Κοέν, Μαρία Κόντη, Ελπίδα Κοντσάκη, Ιωσήφ Κόβρας, Βασίλης Κοζωνάκης, Κλιφ Κουκ, Κυριάκος Κουκλάκης, Πέτρος Κουναλάκης, Ελένη Κουντούρη, Αγγελική Κουρούνη, Μιχάλης Κυριακίδης, Αλέκα Κυφιώτη, Σταύρος Κωσνταντακόπουλος, Γιάννης Κωνσταντίνου, Σιμόνη Λαζίδη, Ζωή Λιάκα, Αντώνης Λιάκος, Νικήτας Λιοναράκης, Θάνος Λίποβατς, Μπάμπης Λίτος, Λίνα Λούβη, Στάθης Λουκάς, Πάσχος Μανδραβέλης, Στέφανος Μάνος, Νίκος Μαραντζίδης, Φιλίτσα Ματζιορίνη-Μπένμπεργκ, Μάνος Ματσαγγάνης, Νίκος Μεγγρέλης, Τάκης Μίχας, Ηρακλής Μήλλας, Μιχάλης Μητσός, Μπερίν Μυισλή, Ρένα Μόλχο, Στρατής Μπαλάσκας, Παντελής Μπασάκος, Νίκος Μπίστης, Νέναντ Μπογκντάνοβιτς, Νίκος Μυλωνάς, Γεώργιος Νακρατζάς, Θεόφιλος Νικολαΐδης, Σωτήρης Ντάλης, Μαρία Νταλιάνη, Αμπντουλαχίμ Ντεντέ, Κίττυ Ξενάκη, Βάσος Οικονόμου, Δημήτρης Οικονόμου, Μάγδα Οικονόμου, Χριστιάνα Οικονόμου, Άουντ Ούμιρ, Αποστόλης Κ. Παπαγεωργίου, Στέφανος Παπαγεωργίου, Μιχάλης Παπαγιαννάκης, Γιάννης Παπαδημητρίου, Δέσποινα Παπαδημητρίου, Τέτα Παπαδοπούλου, Κωστής Παπαϊωάννου, Θανάσης Παπανδρόπουλος, Ναυσικά Παπανικολάτου, Προκόπης Παπαστράτης, Ρένα Πατρικίου, Φώτης Περλικός, Στέφανος Πεσματζόγλου, Πετρολέκας Σταύρος, Μαρία Πινίου-Καλλή, Αντώνης Πιταριδάκης, Δημήτρης Ραυτόπουλος, Ευτέρπη Ραγκούση, Άλκης Ρήγος, Βασίλης Σακελλαρίου, Μάκης Σεφεριάδης, Γιώργος Σιακαντάρης, Ιακώβ Σιμπή, Δημήτρης Σκάλκος, Δημήτρης Σκουρέλλος, Ριχάρδος Σωμερίτης, Αμαλία Τζανάκη, Χρήστος Σταύρου, Mάνος Σταυρουλάκης, Ντίνος Στεργίδης, Κωνσταντίνα Τζίνη, Χ.Ν. Τζιτζιλέρης, Βικτωρία Τζούμα, Κώστας Τζωρτζάκης, Μαρία Τοπάλη, Μιχάλης Τρεμόπουλος, Κική Τριανταφύλλη, Θανάσης Τριαρίδης, Σταύρος Τσακυράκης, Ευκλείδης Τσακαλώτος, Θόδωρος Τσίκας, Καίτη Τσίχλη, Αλεξία Τσούνη, Γιώργος Φαράκλας, Θεοδοσία Φραντσεσκάκη, Χαμπής Κιατίπης, Έλενα Χάρη, Λεωνίδας Χατζηπροδρομίδης, Τάκης Χατζόπουλος, Άιλιν Χόγκαν, Άρτεμις Αλκαλαη, Κατερίνα Ανδρονικίδου, Δημήτριος Αχλιώπτας, Ευτύχης Βαρδουλάκης, Αντώνιος Βλυσίδης, Λάζαρος Βογίαζας, Νίκος Γιαννής, Δημοσθένης Δούκας, Πάνος Ευαγγελόπουλος, Ευθύμιος Ευθυμιάδης, Αϊσέλ Ζεϊμπέκ, Κυριάκος Θεοδωρακάκος, Μαρία Καβάλα, Κωνσταντίνος Καζαμιάκης, Μαρία Καλυβιώτου, Σπύρος Κασιμάτης, Πλάτωνας Κοτζιάς, Νίκος Κουσουρνάς, Ιωάννης Κωβαίος, Νικόλαος Κωβαίος, Ξενοφών-Σπύρος Λουράντος, Ιωάννης Παρασκευόπουλος, Απόστολος Πετρούλιας, Άρης Σκάτσικας, Ασπασία Τσαούση, Αθανάσιος Τσιούρας, Μωρίς Χατζής, Κώστας Χριστίδης.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Την έκκληση των παραπάνω πολιτών δημοσίευσαν οι εφημερίδες «Ελευθεροτυπία» (11/7), «Απογευματινή» (12/7) και τμήμα της το «Βήμα» (12/7). Ο υπόλοιπος ελληνικός Τύπος την αποσιώπησε…

Παρακάτω, αναδημοσιεύεται το ίδιο κείμενο στα αγγλικά και τα γαλλικά:
[…]

Για τη συνέχεια, εδώ.
Παράθεμα: Διονύσης Γουσέτης – Ελληνες εγκληματίες στη Σρεμπρένιτσα (άρθρο στην Καθημερινή, 2015-07-08) « XYZ Contagion
Ο/Η Διονύσης Γουσέτης - Ελληνες εγκληματίες στη Σρεμπρένιτσα, Καθημερινή Απόψεις, 08/07/2015 λέει:

2015/07/08 στο 15:06

Διονύσης Γουσέτης – Ελληνες εγκληματίες στη Σρεμπρένιτσα (άρθρο στην Καθημερινή, 2015-07-08)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/07/08/gousetis-eglimaties-kathimerini/

Ελληνες εγκληματίες στη Σρεμπρένιτσα
http://www.kathimerini.gr/822698/opinion/epikairothta/politikh/ellhnes-egklhmaties-sth-sremprenitsa

Στην Ελλάδα, η δημοσιογραφική έρευνα έχει φέρει στο φως πολλά στοιχεία, ακόμα και ονόματα Ελλήνων που μετείχαν στη σφαγή. Ολα τα στοιχεία είναι συγκεντρωμένα στo ιστολόγιο ΧYZ Contagion, με τίτλο «Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή τής Χρυσής Αυγής». Εκεί μπορεί να δει κανείς 35-40 ονόματα μελών της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς (ΕΕΦ) που συνέργησαν στη γενοκτονία. Επίσης, να δει φωτογραφίες τους στην εφημερίδα «Χρυσή Αυγή» με λεζάντα «Ελληνες πατριώτες πολεμούν στο μέτωπο της Βοσνίας στο πλευρό των Σέρβων. Ανάμεσά τους και μέλη της «Χρυσής Αυγής»».
Ο/Η Οι διαχειριστές του Ιστολογίου XYZ Contagion λέει:

2015/07/09 στο 23:46

Αναδημοσιεύσεις:

Short version: Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής – Νέα στοιχεία και αποκαλύψεις, για πρώτη φορά στην Ελλάδα | Αθέμιτα://Ψυχογεωγραφία και περιπλάνηση με drones
https://athemita.wordpress.com/2015/06/16/short-version-%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%86%CE%B1%CE%B3%CE%AE-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CF%83%CF%81%CE%B5%CE%BC%CF%80%CF%81%CE%AD%CE%BD%CE%B9%CF%84%CF%83%CE%B1-%CE%B7/

ΤΡΕΛΟ ΑΛΟΓΟ: Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής – Νέα στοιχεία και αποκαλύψεις, για πρώτη φορά στην Ελλάδα – Το πλήρες κείμενο
http://trelo-alogo.blogspot.gr/2015/06/blog-post_12.html

Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής – Νέα στοιχεία και αποκαλύψεις, για πρώτη φορά στην Ελλάδα – Το πλήρες κείμενο – Μέρος Α’ | πέμπτο κύμα
https://pemptokyma.wordpress.com/2015/06/14/%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%86%CE%B1%CE%B3%CE%AE-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CF%83%CF%81%CE%B5%CE%BC%CF%80%CF%81%CE%AD%CE%BD%CE%B9%CF%84%CF%83%CE%B1-%CE%B7-%CE%B5%CE%BB%CE%BB/

Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής – Νέα στοιχεία και αποκαλύψεις, για πρώτη φορά στην Ελλάδα – Το πλήρες κείμενο – Μέρος Β’ | πέμπτο κύμα
https://pemptokyma.wordpress.com/2015/06/14/%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%86%CE%B1%CE%B3%CE%AE-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CF%83%CF%81%CE%B5%CE%BC%CF%80%CF%81%CE%AD%CE%BD%CE%B9%CF%84%CF%83%CE%B1-%CE%B7-%CE%B5%CE%BB%CE%BB-2/

gerontakos: Οι Έλληνες «εθνικιστές» που πήραν μέρος στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα
http://gerontakos.blogspot.gr/2015/06/blog-post_155.html

Short version: Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής – Νέα στο…
http://www.axortagos.gr/short-version-i-anthroposfagi-sti-sremprenitsa-i-elliniki-ethelontiki-fr.html

patrina: Short version: Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής – Νέα στοιχεία και αποκαλύψεις, για πρώτη φορά στην Ελλάδα
http://www.patrinanea.blogspot.gr/2015/06/short-version.html

salonikara.blogspot.gr: Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής – Νέα στοιχεία και αποκαλύψεις, για πρώτη φορά στην Ελλάδα – Το πλήρες κείμενο
http://salonikara.blogspot.gr/2015/06/blog-post_87.html

Greek Volunteers and Golden Dawn members during operations in the Srebrenica massacre, July 1995
http://glykosymoritis.blogspot.gr/2016/03/greek-volunteers-and-golden-dawn.html

Petros Konstantinidis, The Greek Militiamen Involved in the Srebrenica Massacre, Athens Live, 08/12/2017
View at Medium.com

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΜΕ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ:ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΕΣ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ ΣΤΙΣ ΣΦΑΓΕΣ ΤΗΣ ΣΕΜΠΡΕΝΙΤΣΑ ΤΟΝ ΙΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ 1995 (ΒΙΝΤΕΟ)
http://dynati-ellada.com/index.php/diafora/item/12025-apokalypsi-me-dokoumenta-xrysavgites-symmeteixan-stis-sfages-tis-semprenitsa-ton-iouliou-tou-1995-vinteo

ΧΑΓΗ: Ένοχος για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας ο Ράντοβαν Κάρατζιτς, καταδικάστηκε σε κάθειρξη 40 ετών – Τα φοβερά ντοκουμέντα για τη σφαγή της Σρεμπρένιτσα
http://athamastos.blogspot.gr/2016/03/40_24.html
Παράθεμα: Τρεις ερωτήσεις δεν ακούγονται ποτέ εδώ και 20 χρόνια στη Σρεμπρένιτσα – Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης για τα εγκλήματα στην πρώη
Παράθεμα: Τρεις ερωτήσεις δεν ακούγονται ποτέ εδώ και 20 χρόνια στη Σρεμπρένιτσα – Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης για τα εγκλήματα στην πρώη
Παράθεμα: Stratis Bournazos – La masacre de Srebrenica y el papel de los voluntarios griegos: Una investigacion reveladora del blog XYZ Contagion sobre la implicacion de miembros de Aurora Dorada (traduccion de un articulo publicado en el periodico griego Avgi, 2
Παράθεμα: Τέσσερα χρόνια πόλεμος, 50 φωτογράφοι, 248 φωτογραφίες – Βοσνία 1992-1995 « XYZ Contagion
Ο/Η Π.Μ. λέει:

2015/07/24 στο 09:15

Εξαιρετικό το αφιέρωμα. Μπράβο.

Ομως να θυμήσουμε και άλλη μια σφαγή αμάχων και αιχμαλώτων: αυτή που έκαναν τα τουρκικά στρατεύματα εισβολής και κατοχής στην Κύπρο το καλοκαίρι του ’74…

Δυστυχώς εκείνο το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και η γενικευμένη εθνική εκκαθάριση δεν έτυχαν της προσοχής κανενός…
Παράθεμα: Τι κρύβεται κάτω από τη στολή παραλλαγής της «Χρυσής Αυγής»; | Und ich dachte immer
Παράθεμα: Φάκελος Χρυσή Αυγή στο XYZ Contagion – Ολες οι έρευνες και τα άρθρα « XYZ Contagion
Παράθεμα: Ονομα: Μπαρμπαρούσης – Βαθμός: Ανθυπασπιστής (ΠΖ) – Μονάδα: … « XYZ Contagion
Παράθεμα: Ξένοι νεοναζί καλεσμένοι του Γκέμπελς της Χρυσής Αυγής Γιώργου Μάστορα (Μισιάκα): «Η συναγωγή θα γίνει ένα ωραίο δημόσιο αποχωρητήριο» [Σει
Παράθεμα: Οταν η Χρυσή Αυγή προσχωρούσε στη νεοναζιστική Διεθνή «Νέα Ευρωπαϊκή Τάξη» και στη «Διακήρυξη της Βαρκελώνης», 1981 (Συνεργασία του ιστολογί
Παράθεμα: Το βιβλίο του XYZ Contagion – Οι 9+1 άγνωστες σκηνές, τώρα σε βιβλίο (και σε e-book) + Η βιβλιογραφία για τη ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής « XYZ Con
Παράθεμα: Η ιστορία του αρχιφύλακα Γεώργιου Μιχαλολιάκου: Πρόδωσε το ΕΑΜ για να πάει στα Τάγματα Ασφαλείας, μένοντας πιστός στον όρκο του προς τον Χί�
Παράθεμα: Ιός – Ναζί με στολή φιλάθλου (άρθρο για τη «Γαλάζια Στρατιά» της «Χρυσής Αυγής» στην Ελευθεροτυπία 2001-12-01) « XYZ Contagion
Παράθεμα: Δημήτρης Ψαρράς – Τα «νόμιμα» στιλιάρια (άρθρο που δεν «χώρεσε» στην Ελευθεροτυπία 2011-07-01) « XYZ Contagion
Παράθεμα: Σβάστικες και Ζιγκ-Χάιλ από τον «ιδεολογικό» καθοδηγητή και βασικό αρθρογράφο της ναζιστικής συμμορίας Γιώργο «Μάστορα» « XYZ Contagion
Παράθεμα: Βρήκαμε το επάγγελμα του Μιχαλολιάκου (αλλά το ξαναχάσαμε την επόμενη μέρα) « XYZ Contagion
Παράθεμα: Ενα «μικρό» «λάθος» του Μιχαλολιάκου: Επιβεβαιώνει ότι η ηγετική ομάδα της Χρυσής Αυγής γνώριζε (και παρακινούσε) τις δολοφονικές επιθέσει
Παράθεμα: Νέα στοιχεία: Η πραγματική-πραγματική ιστορία πίσω από το στημένο ρεπορτάζ στο «Πρώτο Θέμα» για τις «γριούλες που πηγαίνουν στο ΑΤΜ» με την
Παράθεμα: Ανήμερα του Ευαγγελισμού: Εκκλησία και Χρυσή Αυγή: Συγχωροχάρτια κι Ευλογίες για τα θεάρεστα έργα, τα πογκρόμ και τα μπραβιλίκια « XYZ Contagi
Παράθεμα: Ευθανασία και στείρωση για «άτομα με ειδικές ανάγκες, επιληπτικούς, αλκοολικούς και τοξικομανείς»: Ο δεκάλογος της Χρυσής Αυγής για την «ε�
Παράθεμα: Δύο πρώην υπαρχηγοί της Χρυσής Αυγής συμφωνούν: Η Νέα Δημοκρατία τύπωνε τα φυλλάδιά μας « XYZ Contagion
Παράθεμα: Οι ανατριχιαστικές αντιλήψεις της -μεταμφιεσμένης αλλά πάντα εθνικοσοσιαλιστικής- Χρυσής Αυγής για τον Χριστιανισμό και για τον ρόλο της �
Παράθεμα: Εκτός Νόμου και στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων ΤΩΡΑ!!! – Τα Μητρώα Μελών σαν στοιχείο της δικογραφίας και η εμπειρία από άλλες χώρες « XYZ Co
Παράθεμα: Οι επωμίδες και τα εκρηκτικά του Νίκου Μιχαλολιάκου της Χρυσής Αυγής – Ψεύτης, βλαξ, καταδότης και Γιώτα-4 « XYZ Contagion
Παράθεμα: Μικρή παρουσίαση: Τι θα διαβάσουν οι επισκέπτες του XYZ Contagion στην τέταρτη μεγάλη έρευνα για τη Χρυσή Αυγή, το φασιστικό κρατικοπαρακράτος κα
Παράθεμα: Ημέρα μύησης-ορκωμοσίας νέων μελών της Χρυσής Αυγής η 21η Δεκεμβρίου + Τα ψέματα και η προσπάθεια παραπλάνησης « XYZ Contagion
Παράθεμα: Ανοιχτή επιστολή από τον πατέρα ενός εγκαίρως αποχωρήσαντα χρυσαυγίτη προς τους γονείς εκείνους που έχουν τα παιδιά τους στην Χρυσή Αυγή &l
Παράθεμα: Χρυσαυγίτης (διπλωματούχος!!!) σε «αυτοάμυνα» ρίχνει κάτω με κεφαλοκλείδωμα άνδρα των ΜΑΤ, καλύπτει το πρόσωπό του με κουκούλα και φωνάζει α
Παράθεμα: Χρυσή Αυγή: Η κρυφή ιεραρχία, η πραγματική ηγεσία, το «χρίσμα» για τα μυημένα μέλη και οι δοκιμασίες πριν τις τελετές μύησης (επιθέσεις σε αν
Παράθεμα: Καταγγελία από στέλεχος της Χρυσής Αυγής για διπλά λογιστικά βιβλία, αλληλοκαρφώματα και καυγάδες για τους ‘ΦΟΝ’ και άλλα προεκλογικ
Παράθεμα: Η Χρυσή Αυγή στο XYZ Contagion – Μια σχέση … […] – Μικρή ιστορική αναδρομή « XYZ Contagion
Παράθεμα: Η Χρυσή Αυγή απέκτησε τη δική της Blutfahne, τη ματωμένη παγανιστική σημαία SS του Χίτλερ, με το αίμα των νεκρών ναζιστών από το πραξικόπημα της μ�
Παράθεμα: Τι έκαναν οι καταληψίες φοιτητές το πρώτο μεσημέρι της κατάληψης του Πολυτεχνείου και τι έκαναν οι χρυσαυγίτες και οι τραμπούκοι από το «Κ�
Παράθεμα: Ποιοι πρωτοτύπησαν στις κιτς τελετές-φιέστες στις Θερμοπύλες με τις περικεφαλαίες, τις δάδες, τις «εξελιγμένες σβάστικες» (μαίανδρους) και
Παράθεμα: Οταν η Χρυσή Αυγή ομολογούσε την εξαπάτηση: «Είμαστε εθνικοσοσιαλιστές και δεν αλλάζουμε, αλλά θα παριστάνουμε τους «εθνικιστές» για τον χ
Παράθεμα: Σκηνή Δέκατη και Τελική #10 – Αυλαία: Ας συνοψίσουμε (Το παζλ συμπληρώνεται;;;) + Αντί επιλόγου + Υστερόγραφο: Η ομολογία για την μεταμφίεση, τη
Παράθεμα: Σκηνή Ενατη #09: Από τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου στο Σήμερα, Connecting the dots (Από τις Εννιά συν μία άγνωστες ακτινογραφίες του ναζιστικού ζόμπι
Παράθεμα: Εμφανής η δυστοκία στην στελέχωση των ψηφοδελτίων της Χρυσής Αυγής: Σφαγή στους κατηγορούμενους-«βαρίδια» μεσαία στελέχη και προνόμια στο
Παράθεμα: Μαϊμού η συνέντευξη τύπου της Χρυσής Αυγής στη ΔΕΘ: Οι ερωτώντες υποτιθέμενοι «δημοσιογράφοι» ήταν στελέχη της συμμορίας και υποψήφιοι στ�
Παράθεμα: Η UEFA προειδοποιεί: Ρατσιστικό και νεοναζιστικό σύμβολο ο μαίανδρος της Χρυσής Αυγής « XYZ Contagion
Παράθεμα: Η Χρυσή Αυγή αναγνωρίζει τον εαυτό της και τα στελέχη της σε κείμενο καταγγελίας εγκληματικών φασιστικών επιθέσεων, ως τους αυτουργούς των
Παράθεμα: Η χρυσαβγίτικη επιτομή της ηλιθιότητας – Ούτε μια προβοκάτσια δεν μπορούν να στήσουν χωρίς να καρφωθούν « XYZ Contagion
Παράθεμα: Η εμμονή της Χρυσής Αυγής με τους παιδικούς σταθμούς – Αντιγραφή του σχεδίου του NPD;;; + Δύο μικρές ειδήσεις « XYZ Contagion
Παράθεμα: Ενας εθνικοσοσιαλιστής υποψήφιος βουλευτής και τα λάγνα ανατολίτικα λικνίσματα της ναζιστοσυμμορίας Χρυσής Αυγής « XYZ Contagion
Παράθεμα: Ποιος βουλευτής υπερασπιζόταν τη Χρυσή Αυγή μέσα στη Βουλή το 1998;;; « XYZ Contagion
Παράθεμα: Το μάθατε;;; Ο Μιχαλολιάκος ο … νοσταλγός των αγώνων «114» των συνοδοιπόρων και κομμουνιστών ξεκίνησε «ανένδοτο 114»!!! « XYZ Contagion
Παράθεμα: Ενα εγχειρίδιο αντίδοτο στην ακροδεξιά προπαγάνδα: Η νέα έκδοση «Ας μιλήσουμε καθαρά για την ακροδεξιά» του Κωστή Παπαϊωάννου « XYZ Contagion
Παράθεμα: Στροφή 180 μοιρών του Φύρερ Μιχαλολιάκου: Δεν αποκλείω συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία και τον Σαμαρά – Ο Μπάμπης Παπαδημητρίου τώρα δικαιώ�
Παράθεμα: Κωστής Καρπόζηλος – Ενα έγγραφο των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών αποκαλύπτει: Οι επαφές των ιταλών νεοφασιστών με τον Μακαρέζο και τον
Παράθεμα: Ο χρυσαβγίτης υποψήφιος βουλευτής με το ρατσιστικό παραλήρημα για «φούρνους και σαπούνια», στο πλάι του lieutenant Κασιδιάρη, στην μεγάλη του σ�
Παράθεμα: Ιός – Τα έντυπα της ακροδεξιάς και η σχέση τους με τον πρωθυπουργό (άρθρο στην Εφημερίδα των Συντακτών 2013-06-25) + Ποιος είναι ο δημοσιο»γράφος
Παράθεμα: Δικηγόροι σε υποθέσεις με ακροδεξιό, εθνικιστικό και «χρυσαβγίτικο ενδιαφέρον» « XYZ Contagion
Παράθεμα: Ανήλικοι στα γραφεία της Χρυσής Αυγής – Η ναζιστική συμμορία, θορυβημένη, διαψεύδει τις στρατολογήσεις και … αυτοδιαψεύδεται!!! « XYZ Con
Παράθεμα: Το μεγαλοστέλεχος της Χρυσής Αυγής με το εωσφορικό ποιητικό ‘έργο’ υβρίζει τη μητέρα του Παύλου Φύσσα «κυράτσα του πένθους», την ημέρ
Παράθεμα: Η ναζιστική τρομοκρατική οργάνωση Combat 18 Hellas διαφημίζει ανενόχλητη αδικήματα και παρανομίες, συχνά σε συνεργασία με τους ΑΜΕ (Ανένταχτοι Μα
Παράθεμα: Η απάντηση του Υπουργείου Δικαιοσύνης στην ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ με θέμα τη συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωπ
Ο/Η Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Απάντηση στην ερώτηση υπ' αριθμόν 3867/25-06-2015 των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, 15/07/2015 λέει:

2015/10/25 στο 19:14

Ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κ. Νίκος Παρασκευόπουλος απάντησε στις 15/07/2015 στην ερώτηση υπ’ αριθμόν 3867/25-06-2015 των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ Χρήστου Καραγιαννίδη και Βασιλικής Κατριβάνου, με τίτλο ‘Σχετικά με τη συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα‘, ως εξής:

«Σύμφωνα με το υπ’ αριθμόν 168.696/02-07-2015 έγγραφο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, σχηματίστηκε αυτεπαγγέλτως η ποινική δικογραφία ΑΒΜ Ω2015/89 κατά παντός υπευθύνου, με αντικείμενο την συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα. Η δικογραφία χρεώθηκε σε Εισαγγελέα για τη διενέργεια αυτοπρόσωπης προκαταρκτικής εξέτασης».

Απάντηση, 15/07/2015, στην ερώτηση υπ’ αριθμόν 3867/25-06-2015 των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ Καραγιαννίδη Χρήστου και Κατριβάνου Βασιλικής προς τον υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με θέμα ‘Σχετικά με τη συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα’.

Οπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, την ανάκριση έχει αναλάβει η εισαγγελέας η αρμόδια για τα ρατσιστικά εγκλήματα Ελένη Τουλουπάκη, κάτι που όλοι λένε ότι μάλλον πρέπει να είναι καλό.
Με την ένδειξη ‘Ω’ χαρακτηρίζονται οι εμπιστευτικές δικογραφίες, τις οποίες χειρίζονται οι ίδιοι/ες οι εισαγγελείς.
Το σχετικό έγγραφο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών είναι το 168.696/02-07-2015.
Το σχετικό με αριθμό εισερχ. πρωτ. 29719/22-06-2015 αφορά το δημοσίευμα της εφημερίδας ‘Εθνος’ με τίτλο ‘Εγκλήματα πολέμου με τη σφραγίδα της Χρυσής Αυγής – Τα ελληνικά τάγματα πολέμου που μάτωσαν τη Σρεμπρένιτσα’:
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/17/maria-lefteris-ethnos-tagmata-matosan-srebrenica
Παράθεμα: Οι τρομοκρατικές επιδρομες της Χρυσής Αυγής στην περιοχή της Φλώρινας, στα χνάρια των Χαλυβδόκρανων της Εθνικής Ενώσεως Ελλάς (ΕΕΕ), 67 χρόν�
Παράθεμα: Δημήτρης Ψαρράς – Η Χρυσή Αυγή μπροστά στη Δικαιοσύνη – Η κάθαρση σε αναμονή (Συνέντευξη στο left.gr 2015-03-10) « XYZ Contagion
Ο/Η Χριστόφορος Κάσδαγλης, περιοδικό 4 Τροχοί, τεύχος Ιούλιος 2015 λέει:

2015/11/07 στο 11:28

Χριστόφορος Κάσδαγλης – Η ελληνική πτυχή μιας σφαγής (άρθρο στο περιοδικό ‘4 Τροχοί’, τεύχος Ιουλίου 2015, στήλη ‘Αντίλογος – Εφημερίδα αμφισβήτησης’)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/07/09/kasdaglis-4-troxoi-srebrenica-2015-july/

# Στο περιοδικό ‘4 Τροχοί’, τεύχος Ιουλίου 2015, από τον Χριστόφορο Κάσδαγλη στη στήλη του ‘Αντίλογος – Εφημερίδα αμφισβήτησης’, με τίτλο ‘Η ελληνική πτυχή μιας σφαγής‘ και με αναφορά στην έρευνα του XYZ Contagion για τη Σρεμπρένιτσα και την ελληνική εμπλοκή. Το άρθρο ανέβηκε στην ιστοσελίδα του περιοδικού στις αρχές Νοεμβρίου 2015, και ολόκληρη η στήλη του φίλου Χριστόφορου βρίσκεται εδώ:
http://www.4troxoi.gr/katastasi-ektaktoy-anagkis

Η ελληνική πτυχή μιας σφαγής

Η 11η Ιουλίου είναι μια θλιβερή επέτειος. Πριν από ακριβώς είκοσι χρόνια, εκείνη τη μέρα έγινε η μεγάλη σφαγή της Σρεμπρένιτσα, ένα μεγάλο έγκλημα των σερβοβοσνιακών δυνάμεων σε βάρος 7.000-8.000 Βόσνιων μουσουλμάνων, στη μεγάλη πλειονότητά τους αμάχων. Η σφαγή της Σρεμπρένιτσα συγκλόνισε ολόκληρη την Ευρώπη, καθώς χαρακτηρίστηκε το χειρότερο έγκλημα πολέμου που σημειώθηκε μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στην Ελλάδα πέρασε στο ντούκου, λόγω του φιλοσερβικού κλίματος που κυριαρχούσε εκείνη την εποχή.

Μια κρυφή πτυχή εκείνου του πολέμου, η συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών (35-40 άτομα και τρεις αγνοούμενοι), ήρθε πρόσφατα στο φως με συγκλονιστικά ντοκουμέντα, με ονόματα και επώνυμα, με περισσότερες από εκατό φωτογραφίες και δέκα βίντεο, δημοσιεύματα στον ελληνικό Τύπο, καθώς και στοιχεία από τις σχετικές δίκες στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.

Η πιο συμπαγής παρουσία ήταν η ‘Ελληνική Εθελοντική Φρουρά’ (ΕΕΦ), συγκροτημένη με πλήρη ιεραρχία – διοικητή, υποδιοικητή, αρχιλοχία και λοχία. Ελληνική συμμετοχή σημειώνεται και στο στυγερό ’10ο Απόσπασμα Σαμποτάζ’, την πιο ακραία μορφή παραστρατιωτικής δομής. Πολλοί από αυτούς ήταν αποδεδειγμένα στελέχη της Χρυσής Αυγής, ασχέτως αν αργότερα η οργάνωση επέλεξε να αφήσει στη σκιά αυτήν της τη δραστηριότητα. Δεν αποκλείεται να υπήρχαν και μισθοφόροι (όχι ότι το ένα αποκλείει απαραιτήτως το άλλο).

Η έρευνα φιλοξενείται στο site ΧYZ Contagion (xyzcontagion.wordpress.com/srebrenica/) και αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι «οι Έλληνες εθελοντές χρυσαυγίτες, φασίστες και άλλοι, ήταν παρόντες όλες τις ημέρες εκείνης της εβδομάδας των θηριωδιών στη Σρεμπρένιτσα. Όχι γενικά και αόριστα, απλά ‘στη Σρεμπρένιτσα’ ή κάπου παραδίπλα, σε κάποιο τυχαίο σημείο μέσα στην πόλη. Ήταν παρόντες εκεί ακριβώς, στα χωράφια και στις αποθήκες και στα ποδοσφαιρικά γήπεδα, την ώρα που γίνονταν οι άγριες μαζικές εκτελέσεις δεμένων κρατουμένων και αιχμαλώτων, ακριβώς στα σημεία συγκέντρωσης και εξόντωσης των Βόσνιων Μουσουλμάνων, εκεί που πήγαιναν τους άντρες και τα αγόρια και κατόπιν άνοιγαν μαζικούς τάφους…».

Μια ντροπιαστική ελληνική συμμετοχή που δεν έχει αποτιμηθεί επαρκώς – μια πληγή ανοιχτή, με τους ενόχους να κυκλοφορούν ανάμεσά μας ατιμώρητοι, και την πολιτεία, τότε και τώρα, να κάνει τα στραβά μάτια.

Χριστόφορος Κάσδαγλης, Η ελληνική πτυχή μιας σφαγής, περιοδικό ‘4 Τροχοί’, τεύχος 26 (Περίοδος Β’), Ιούλιος 2015. Στήλη ‘Αντίλογος Εφημερίδα αμφισβήτησης’, σ. 118.
Παράθεμα: Χριστόφορος Κάσδαγλης – Η ελληνική πτυχή μιας σφαγής (άρθρο στο περιοδικό ‘4 Τροχοί’, τεύχος Ιουλίου 2015, στήλη ‘Αντίλογος – Εφημερ�
Παράθεμα: Η πλαστογραφία 19χρονου ψεκασμένου Σέρβου ακροδεξιού ψευτοδημοσιογράφου με τη μαϊμού συνέντευξη του πρώην πράκτορα της CIA για τη Γιουγκοσλ
Παράθεμα: Γεωργία Λινάρδου – Ο Νίκος Μιχαλολιάκος: Ο μελαχρινός Αριος (άρθρο στο περιοδικό ΗOT DOC 2012-05-10) « XYZ Contagion
Παράθεμα: Δημήτρης Ψαρράς – Ε, όχι και «φασιστική», η Χρυσή Αυγή (άρθρο στην ΕΠΟΧΗ 2012-10-07) « XYZ Contagion
Παράθεμα: Το 2015 στο XYZ Contagion (Ανασκόπηση, με τις πιο σημαντικές στιγμές, 2015 in review) + Τα 20 πιο δημοφιλή άρθρα του 2015 « XYZ Contagion
Παράθεμα: Τα σχέδια της Χρυσής Αυγής για το Πολίτευμα, όπως ακούστηκαν μέσα στο Πολιτικό της Γραφείο: «Στόχος μας η κατάργηση της Δημοκρατίας και η κα
Παράθεμα: Εκατό χρόνια φασιστικές οργανώσεις: Μικρή συμβολή στην περιοδολόγηση + Κάποιες σκέψεις για τις αιτίες της εκτίναξης της Χρυσής Αυγής « XY
Παράθεμα: Ιός – Νικόλαος Μιχαλολιάκος;;; Απών!!! Ο Φίρερ σχεδιάζει τη «μεγάλη απόδραση» (άρθρο στην Εφημερίδα των Συντακτών 2015-04-04) -κι ένα ακόμη ευχαρι�
Παράθεμα: Νέες αποκαλύψεις για το παρελθόν της Χρυσής Αυγής από τον Ιό (άρθρο «Οι «δικές μας» τυφλές βόμβες» στην Εφημερίδα των Συντακτών, 2013-04-20) και �
Παράθεμα: Πειθαρχικός έλεγχος και ΕΔΕ για τον χρυσαβγίτη πυρονόμο υμνητή του Χίτλερ και υβριστή της Μάγδας Φύσσα με το εμετικό παραλήρημα: Δύο άρθρα
Παράθεμα: Ελληνες ευρωβουλευτές καταγγέλλουν Μέρκελ και Ολάντ σαν συνωμότες και ενεργούμενα του σχεδίου από τα ‘Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών’
Παράθεμα: Σκηνή Πρώτη #01: Φεβρουάριος 2005, Γήπεδο Παναθηναϊκού, ΓΑΔΑ, Πατριαρχείο Ιεροσολύμων (Από τις Εννιά συν μία άγνωστες ακτινογραφίες του ναζιστ�
Παράθεμα: Σκηνή Τρίτη #03: 23 προς 24 Ιουλίου 1974, ΕΑΤ-ΕΣΑ, Βρετανική Πρεσβεία, Αεροδρόμιο Ελληνικού (Από τις Εννιά συν μία άγνωστες ακτινογραφίες του ναζι�
Παράθεμα: Σκηνή Τέταρτη #04: Ιανουάριος 1977, Παγκράτι ξανά, Βόμβες σε βιβλιοπωλεία και κινηματογράφους (Από τις Εννιά συν μία άγνωστες ακτινογραφίες το�
Παράθεμα: Σκηνή Πέμπτη #05: Νοέμβριος 1977, προεκλογική περίοδος, Ιταλία, Γραφεία Εθνικής Παράταξης στον Πύργο Αθηνών, Φυλακές Κορυδαλλού, Ξενοδοχείο Carav
Παράθεμα: Σκηνή Ογδοη #08: Από την οδό Φιλολάου, Παγκράτι στο μέγαρο της Μεσογείων (Από τις Εννιά συν μία άγνωστες ακτινογραφίες του ναζιστικού ζόμπι) &l
Παράθεμα: ΕΝΟΧΟΣ ο Κάρατζιτς! Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης αποφάσισε υπέρ των θυμάτων της γενοκτονίας στη Βοσνία « XYZ Contagion
Παράθεμα: Χρυσαυγίτες εγκωμιάζουν γενοκτονίες και ρατσιστικές σφαγές και υπόσχονται ‘Noz, zica, Srebrenica’ (‘Μαχαίρι, Σύρμα, Σρεμπρένιτσα’): Ποιο�
Παράθεμα: Χρυσαυγίτες εγκωμιάζουν γενοκτονίες και ρατσιστικές σφαγές και υπόσχονται ‘Noz, zica, Srebrenica’ (‘Μαχαίρι, Σύρμα, Σρεμπρένιτσα’): Ποιο�
Παράθεμα: Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής | LEFTERIA
Παράθεμα: ΕΝΟΧΟΣ ο Κάρατζιτς! Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης αποφάσισε υπέρ των θυμάτων της γενοκτονίας στη Βοσνία | πέμπτο κύμα
Παράθεμα: Χρυσαυγίτες εγκωμιάζουν γενοκτονίες και ρατσιστικές σφαγές και υπόσχονται ‘Noz, zica, Srebrenica’ (‘Μαχαίρι, Σύρμα, Σρεμπρένιτσα’): Ποιοι είναι ο�
Παράθεμα: Αλήθειες και μύθοι για τη Γιουγκοσλαβία #01: Πρόλογος: Οταν ο θύτης παριστάνει το θύμα « XYZ Contagion
Παράθεμα: Αλήθειες και μύθοι για τη Γιουγκοσλαβία #02: Η ανύπαρκτη και εξ ολοκλήρου κατασκευασμένη ‘ελληνοσερβική φιλία’ « XYZ Contagion
Παράθεμα: Ολη η αλήθεια για τη Σρεμπρένιτσα: Οι οκτώ συν μία αποδείξεις για το προσχεδιασμένο της οργανωμένης σφαγής « XYZ Contagion
Παράθεμα: Οι ‘αριστεροί αντιιμπεριαλιστές’ συνήγοροι των Σέρβων, οι ακροδεξιοί δωσίλογοι τσέτνικ και η σερβική ‘Μεγάλη Ιδέα’ (Αλήθειες κ�
Παράθεμα: Τα γεγονότα: Ο εθνικισμός διαλύει μια χώρα (Αλήθειες και μύθοι για τη Γιουγκοσλαβία #04) « XYZ Contagion
Παράθεμα: Η εσωτερική αντιεθνικιστική αντίσταση στη βαρβαρότητα και στο φασισμό και ο Μιλόσεβιτς, ο νεκροθάφτης του σοσιαλισμού (Αλήθειες και μύθοι
Παράθεμα: Εθνοκάθαρση και γενοκτονία σε ευρωπαϊκό έδαφος στον 20ό αιώνα: Οταν το ‘Ποτέ ξανά!’ ακουγόταν σαν ανέκδοτο (Αλήθειες και μύθοι για τη Γ�
Παράθεμα: Τα ρατσιστικά ψέματα της σερβικής προπαγανδιστικής μηχανής (Αλήθειες και μύθοι για τη Γιουγκοσλαβία #08) « XYZ Contagion
Παράθεμα: Η Κράινα, η πρόβα τζενεράλε του Μλάντιτς, η παράνομη κατοχή (κατά τον ΟΗΕ) και η εκδίωξη των Σέρβων – Η τελευταία πράξη του δράματος (Αλήθειε�
Παράθεμα: Ρίχνοντας την ευθύνη στα θύματα: Συγκάλυψη και άρνηση, το όγδοο και τελικό στάδιο της ίδιας της γενοκτονίας: 8.372 έρευνες ανθρωποκτονίας και
Παράθεμα: Οι ιδεολόγοι της αθλιότητας και η αθλιότητα της ιδεολογίας τους: Μια σημείωση για τους αρνητές, υπερασπιστές και απολογητές των εγκληματιώ
Παράθεμα: Οι ιδεολόγοι της αθλιότητας και η αθλιότητα της ιδεολογίας τους: Μια σημείωση για τους αρνητές, υπερασπιστές και απολογητές των εγκληματιώ
Παράθεμα: Filip David – Η Σρεμπρένιτσα τότε και σήμερα (Αρθρο στο περιοδικό Athens Review of Books, τεύχος #064, Ιούλιος-Αύγουστος 2015, Μετάφραση Λεωνίδας Χατζηπροδρομ�
Παράθεμα: Filip David – Η Σρεμπρένιτσα τότε και σήμερα (Αρθρο στο περιοδικό Athens Review of Books, τεύχος #064, Ιούλιος-Αύγουστος 2015, Μετάφραση Λεωνίδας Χατζηπροδρομ�
Παράθεμα: Οι στενοί συγγενείς του Καρατζαφέρη και της Χρυσής Αυγής – Φασιστικές, ναζιστικές, φιλοβασιλικές, φιλοχουντικές, ακροδεξιές οργανώσεις το
Παράθεμα: Δημήτρης Ψαρράς – Η «ιδιωτικοποίηση» του ναζισμού (άρθρο στην «Ελευθεροτυπία» 2010-11-28) « XYZ Contagion
Παράθεμα: Ενας εθνικοσοσιαλιστής υποψήφιος βουλευτής και τα λάγνα ανατολίτικα λικνίσματα της ναζιστοσυμμορίας Χρυσής Αυγής « XYZ Contagion
Παράθεμα: Αφιέρωμα του περιοδικού The Greek Report στην αποφυλάκιση Ρουπακιά – Κι ένα σημείωμα της Μαρία Λούκα για την ‘ιστορική μνήμη της Χρυσής Αυγής
Παράθεμα: Δημήτρης Τρίμης – Η σιωπή είναι συνενοχή: Για τη στάση των ΜΜΕ απέναντι στο φαινόμενο της Χρυσής Αυγής (άρθρο στην ΕΠΟΧΗ 2012-09-16) « XYZ Conta
Ο/Η VICE | Greece λέει:

2016/06/29 στο 11:05

Οι Έλληνες που Κατηγορήθηκαν από την Ελληνική Δικαιοσύνη για τη Σρεμπρένιτσα | VICE | Greece
http://www.vice.com/gr/read/srebrenica-ellhnes-bosnia

Όλα αυτά τα χρόνια, γράφτηκαν αμέτρητα άρθρα, έρευνες και βιβλία για την ελληνική συμμετοχή στη Σρεμπρένιτσα. Όλα συγκλίνουν ότι Έλληνες βρίσκονταν στην περιοχή, είτε ως μέλη της λεγόμενης «Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς» είτε ως μεμονωμένοι μισθοφόροι · πρόσφατη έρευνα της ομάδας XYZ Contagion παρουσιάζει σειρά στοιχείων και ενδείξεων που φέρονται να αποτυπώνουν την ενεργή συμμετοχή Ελλήνων. Η εφημερίδα «Έθνος» δημοσίευσε πριν από ακριβώς έναν χρόνο μέρος της έρευνας, με αποτέλεσμα να παρέμβει η Εισαγγελία Αθηνών. Η νεώτερη ενημέρωση είναι ότι χρεώθηκε σε εισαγγελέα η διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, χωρίς να γίνουν γνωστές περισσότερες λεπτομέρειες (σημ. τα εγκλήματα πολέμου δεν παραγράφονται).

BLOKO: Οι Έλληνες που Κατηγορήθηκαν από την Ελληνική Δικαιοσύνη για τη Σρεμπρένιτσα
http://www.bloko.gr/2016/06/blog-post_8893.html
Παράθεμα: Ντοκουμέντο #08: Επισκέπτες για τη ναζιστική οργάνωση ‘Χρυσή Αυγή’ από την Σερβία: Σημαίες των τσέτνικ, πορτρέτα του Αρκάν και Χρυσαυγί
Παράθεμα: Οταν ο θύτης παριστάνει το θύμα: Οι αλήθειες που δεν ακούστηκαν ποτέ στα ελληνικά ΜΜΕ για την γιουγκοσλαβική τραγωδία 1991-1995 (Short version) « XYZ C
Παράθεμα: ‘Ροκ για την πατρίδα’ ή ‘πόγκο για τη σβάστικα’; Η Χρυσή Αυγή ξεκινάει ξανά τις εθνικοσοσιαλιστικές ‘Γιορτές Νεολαίας’: Μπ�
Παράθεμα: Ο ρόλος των ΜΜΕ και τα πραγματικά ψέματα της Δύσης (Αλήθειες και μύθοι για τη Γιουγκοσλαβία #07) « XYZ Contagion
Παράθεμα: Το hoax με την ‘Αθώωση Μιλόσεβιτς’ « XYZ Contagion
Παράθεμα: Ο Κάρατζιτς και οι Ελληνες: Η ενοχή του Κάρατζιτς και η συλλογική μας αθωότητα (Συνεργασία του ιστολογίου μας με το περιοδικό The Books’ Journal,
Παράθεμα: Prasinoi - Η σφαγή 8000 αμάχων στην Σρεμπρένιτσα, ταμπού στην δημόσια συζήτηση στη χώρα μας - Prasinoi
Παράθεμα: Πως ο Μιχαλολιάκος αυτολογοκρίθηκε στο θέμα της συμμετοχής χρυσαβγιτών στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα: Ολες οι διαγραμμένες σελίδες « XYZ Conta

	Φάκελος Χρυσή Αυγή σ… στη Οι επωμίδες και τα εκρηκτικά τ…
	October 7 Truthers:… στη Οι ιδεολόγοι της αθλιότητας κα…
	Αφιέρωμα στην 28η Οκ… στη Οι κινηματογραφιστές του ΕΛΑΣ…
	alkis lem στη Η πλήρης συλλογή, 47 τίτλοι, τ…
	Η σφαγή που δεν έγιν… στη Η ανύπαρκτη και εξ ολοκλήρου κ…
	Σπάνιο φιλμ από την… στη Αγνωστο σπάνιο φιλμ από τις μέ…
	Βαθύ Κόκκινο \| Ενας… στη Ποιοι πρωτοτύπησαν στις κιτς τ…
	21 Απριλίου 2023: Εξ… στη Εκκλησία και Χρυσή Αυγή: Συγχω…
	Ο βασιλεύς Κωνσταντί… στη Γνωρίζει η Εκκλησία της Ελλάδα…
	O κ. Μπογιόπουλος να… στη Το hoax με την ‘Αθώωση Μ…

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ: