Ο κόσμος σε 360 μοίρες. Το μοναδικό '0% Lies & Errors Free' website. Στιγμές και όψεις της ελληνικής (και όχι μόνο) δημόσιας πραγματικότητας από ένα ιστολόγιο που αγαπάει την έρευνα. Επειδή η αλήθεια είναι μεταδοτική.
Σκηνή Πέμπτη #05: Νοέμβριος 1977, προεκλογική περίοδος, Ιταλία, Γραφεία Εθνικής Παράταξης στον Πύργο Αθηνών, Φυλακές Κορυδαλλού, Ξενοδοχείο Caravel (Από τις Εννιά συν μία άγνωστες ακτινογραφίες του ναζιστικού ζόμπι)
Συνεχίζουμε με την επόμενη Σκηνή (Πέμπτη) από την σειρά των ‘Εννέα συν μία σκηνές από την ιστορία της Χρυσής Αυγής‘, της μεγάλης έρευνας με τίτλο ‘Η Χρυσή Αυγή, το φασιστικό κρατικοπαρακράτος και οι κρυφές χρηματοδοτήσεις: Νέα στοιχεία – Εννιά συν μία άγνωστες σκηνές από την ιστορία της ελληνικής ακροδεξιάς που ρίχνουν φως στην άγνωστη Χρυσή Αυγή – Μια ακτινογραφία της μεταμφίεσης του ναζιστικού ζόμπι [Σειρά άρθρων: Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά #04]‘.
Υπενθυμίζουμε, πως όταν ολοκληρωθεί η δημοσίευση των δέκα σκηνών, αυτές θα συναποτελέσουν ένα ενιαίο κείμενο, που θα δημοσιευτεί ξεχωριστά.
@@@ Σκηνή Πέμπτη: Νοέμβριος 1977, προεκλογική περίοδος, Ιταλία, Γραφεία Εθνικής Παράταξης στον Πύργο Αθηνών, Φυλακές Κορυδαλλού, Ξενοδοχείο ‘Caravel’
Την ώρα που Πλεύρης, Καλέντζης, Γιαννόπουλος, Μιχαλολιάκος και Παξινόπουλος είχαν συνεχόμενα μπλεξίματα με την Δικαιοσύνη και έλυναν τις διαφορές τους, στον 17ο όροφο του ‘Πύργου Αθηνών’, σε έναν ολόκληρο όροφο 400 τετραγωνικών μέτρων, παρατηρούνταν ασυνήθιστα μεγάλη κίνηση, κυρίως τριών ομάδων ανθρώπων που εργάζονταν προεκλογικά: δικηγόρων, εκδιωχθέντων αξιωματικών και νεαρών νεοφασιστών. Εκεί βρίσκονταν τα κεντρικά γραφεία της χουντοβασιλικής ‘Εθνικής Παράταξης’ του Στέφανου Στεφανόπουλου. Οι πολλές διαδρομές των δικηγόρων γίνονταν μεταξύ των γραφείων αυτών και των Φυλακών Κορυδαλλών. Στις Φυλακές, στην ‘ιδιαίτερη πτέρυγα’ κρατούνταν δύο ειδών έγκλειστοι: οι πρωταίτιοι του πραξικοπήματος και οι συλληφθέντες για φασιστικές τρομοκρατικές πράξεις, οι οποίοι χαρακτηρίστηκαν κι αυτοί ‘κρατούμενοι ειδικής κατηγορίας’. Αγνωστο πως, η ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης είχε επιτρέψει αυτή τη συνύπαρξη στο ‘Ξενοδοχείο‘, και δεν τοποθέτησε τους νεοφασίστες μαζί με τον γενικό ποινικό πληθυσμό των φυλακών, όπως έκανε με τους ‘αναρχοαριστερούς’. Ετσι, συνέβαιναν σπαρταριστά επεισόδια: Οι νεοναζί, παριστάνοντας τους ‘θεωρητικούς’ της ακροδεξιάς και φορώντας σβάστικες και χακί στρατιωτικές στολές και αφήνοντας χιτλερικά μουστάκια, έκαναν μαθήματα στους χουντικούς αξιωματικούς, τους ορμήνευαν ‘τι δεν έπραξαν καλά’ και τους πίεζαν ‘να παραδεχτούν τα λάθη τους’ [64]. Οι χουντικοί, όμως, παρότι εκνευρίζονταν με τα ‘τσογλάνια‘, είχαν άλλες σκοτούρες. Επρεπε ν’ ασχοληθούν και να συντονίσουν τον προεκλογικό αγώνα της ‘Εθνικής Παράταξης‘. Μάλιστα, είχε κηρυχτεί και ανακωχή μεταξύ παπαδοπουλικών και ιωαννιδικών. Το κύριο θέμα ήταν η αμνηστία, και οι ασυνήθιστα πολλές διαδρομές δικηγόρων που προαναφέραμε, γίνονταν διότι η ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης είχε δώσει διαταγές στον Διευθυντή των φυλακών Παπαθανασίου να διευκολύνει τις επαφές μεταξύ δικηγόρων και εγκλείστων, σε τέτοιο σημείο ώστε η αίθουσα επισκεπτηρίου να μοιάζει με προεκλογικό κέντρο της ‘Εθνικής Παράταξης’ [65].
Η ‘Εθνική Παράταξη’ ήταν μια προσπάθεια να βρεθούν κάτω από την ίδια στέγη οι ευρισκόμενοι δεξιότερα της Νέας Δημοκρατίας, όλων των αποχρώσεων. Το ακροατήριο στο οποίο απευθυνόταν περιελάμβανε από αστούς ακροδεξιούς και δεξιούς-βασιλικούς απογοητευμένους, χουντικούς εντός κι εκτός του στρατεύματος και των Σωμάτων Ασφαλείας, ‘σταγονίδια’, ελληνοκεντριστές, εθνικιστές, εθνικοσοσιαλιστές και φασίστες μέχρι βομβιστές, κακοποιούς και ανθρώπους της νύχτας και του υποκόσμου. Συμμετείχε, επίσης, μια ομάδα ακροδεξιών και φασιστών που εκφράζονταν μέσα από το ‘εθνικιστικό’ (εθνικοσοσιαλιστικό) περιοδικό ‘Κίνημα’ (αργότερα συνιδρυτές του φασιστικού ΕΝΕΚ), στην έκδοση του οποίου συμμετείχε και ο Τάκης Μπαλτάκος, ο ΓΓ της κυβέρνησης Σαμαρά και φίλος του Μιχαλολιάκου από το 1973 και τα χρόνια της ΕΟΚΑ Β και μετά [66], αυτός που συνομιλούσε με τους νεοναζί και κάρφωνε τον φίλο του πρωθυπουργό Σαμαρά στον Κασιδιάρη. Μια άλλη κατηγορία ακροδεξιών που συστρατεύτηκαν με την ‘Εθνική Παράταξη’ -με κάποια ειδικά χαρακτηριστικά- ήταν όσοι συμμετείχαν στα δίκτυα που δημιουργήθηκαν στην Ιταλία από τις επαφές Ελλήνων φασιστών με τους Ιταλούς ομοϊδεάτες τους και με την χουντική ΚΥΠ στον ρόλο του καταλύτη, όπως ο κύκλος των φασιστών που βρίσκονταν στον ΕΣΕΣΙ (Εθνικός Σύνδεσμος Ελλήνων Σπουδαστών Ιταλίας) [67], στους οποίους ηγετικό στέλεχος ήταν ο Τάκης Μιχαλόλιας (Παναγιώτης Μιχαλολιάκος, γνωστός ήδη από την ΕΚΟΦ και από το 1963) [68], αδερφός και σημερινός συνήγορος του Φύρερ της χρυσαβγίτικης ναζιστικής συμμορίας. Ο ΕΣΕΣΙ, με ιδιαίτερο προσωπικό διάταγμα του Παπαδόπουλου από τον Ιούλιο του 1967, δηλαδή μόλις 2-3 μήνες μετά το πραξικόπημα, πέρασε στην άμεση δικαιοδοσία της ΚΥΠ. Αμεσοι στόχοι του ΕΣΕΣΙ ήταν η παρακολούθηση των αντιφασιστών φοιτητών στην Ιταλία και στο εξωτερικό, η σύνταξη αναφορών για τη δράση τους για λογαριασμό της ΚΥΠ, η συγκέντρωση πληροφοριών για λογαριασμό των μυστικών υπηρεσιών και η συνεργασία και η συντονισμένη δράση με τις ιταλικές νεοφασιστικές οργανώσεις, στη βάση της ‘στρατηγικής της έντασης‘ -δράσεις που συμπεριλάμβαναν από επιθέσεις σε εβραϊκές συναγωγές, μαφιόζικα χτυπήματα, βία και επιθέσεις σε δημοκρατικούς αγωνιστές μέχρι και τρομοκρατικά χτυπήματα που έφταναν μέχρι και σε βομβιστικές επιθέσεις με νεκρούς. Είναι χαρακτηριστικό, επίσης, και αξίζει να σημειωθεί ότι υπήρχαν μέλη του ΕΣΕΣΙ (εννοείται, Ελληνες) που κυκλοφορούσαν στα ιταλικά πανεπιστήμια την περίοδο 1968-1973 με στολές βαθμοφόρων των Waffen-SS (!!!) [69].
Η ιταλική Γερουσία ερευνούσε τις σχέσεις των Ελλήνων φασιστών του ΕΣΕΣΙ με τους Ιταλούς συναδέλφους και ομοϊδεάτες τους, όπως τον Pino Rauti και τον Stefano Delle Chiaie και τις οργανώσεις τους όπως την Ordine Nuovo και την Avanguardia Nazionale. Εδώ μια σελίδα από την έκθεση της ερευνητικής επιτροπής της ιταλικής Γερουσίας για τα αιματηρά γεγονότα της περιόδου της «στρατηγικής της έντασης» και τον ρόλο της Ordine Nuovo (Senato della Repubblica, Camera dei Deputati, «Commissione Parlamentare d’Inchiesta sul Terrorismo in Italia e sulle Cause della Mancata Individuazione dei Responsabili delle Stragi», 26/04/2001) [70], προσβάσιμη στον ιστότοπο της Γερουσίας.
Για τις σχέσεις του Πίνο Ράουτι και των άλλων Ιταλών φασιστών-τρομοκρατών με τον Κώστα Πλεύρη και για τα απανωτά ταξίδια τους από και προς τις δύο χώρες, θα διαβάσετε στα βιβλία του Νίκου Κλειτσίκα και αλλού (όπως και για εκείνο το περίφημο εκπαιδευτικό ταξίδι στην Κέρκυρα το Πάσχα του Απριλίου του 1968)· εδώ μας ενδιαφέρουν κάποια συγκεκριμένα πρόσωπα από εκείνη την εποχή, όπως ο -αργότερα γνωστός υπαρχηγός και μέντορας του Καρατζαφέρη- Σπύρος Σταθόπουλος που σπούδαζε στη Νάπολη [71], ο -αργότερα υποψήφιος με ΕΝΕΚ και Χρυσή Αυγή, όταν είχε μεταλλαχτεί σε ‘Πατριωτική Συμμαχία’- Θεόδωρος Καραμπέτσος που σπούδαζε στη Μοδένα [72], ο Γιώργος Βεντούρης, που είδαμε προηγουμένως (αρχηγός της εθνικοσοσιαλιστικής τάσης) στη Ferrara [73] και ο Γιάννης Μούρτος στο Belluno [74]. Ο Μιχαλόλιας με τον Σπύρο Σταθόπουλο και τον Θεόδωρο Καραμπέτσο προχώρησαν τον Οκτώβριο του 1976 στη δημιουργία μιας πολιτικής κίνησης με το όνομα ‘Πατριωτικός Σύνδεσμος Αθηνών Ιωάννης Καποδίστριας‘ και στην έκδοση του περιοδικού-δημοσιογραφικού οργάνου ‘Νέα Ενιαία Δεξιά‘, το οποίο τάχθηκε με την ‘Εθνική Παράταξη’ στις εκλογές του Νοεμβρίου 1977. Μεταξύ των στελεχών του ‘Ιωάννη Καποδίστρια’, σύμφωνα με το περιοδικό ‘Αντί‘, φέρεται να είναι και ο μικρός αδελφός Νίκος Μιχαλολιάκος [75]
Αρχές δεκαετίας του 1970, το 1ο συνέδριο της ΕΣΕΣΙ στην Ιταλία.
Αν κάποιος θελήσει να χαρτογραφήσει την ελληνική ακροδεξιά την εποχή της Μεταπολίτευσης, θα διαπιστώσει εύκολα ότι δομικό της πρόβλημα ήταν η αδυναμία συνένωσης όλων αυτών των τάσεων. Σε αυτό το σκηνικό, είναι φυσικό το ότι οι νεαρότεροι, οι πιο ακραίοι και οι πιο εθνικοσοσιαλιστές ένιωθαν εγκλωβισμένοι [76]. Ολοι, όμως, βρίσκονταν με έναν κοινό παρονομαστή: Την απέχθεια για τη νεόδμητη Δημοκρατία, την αντίθεση στην αποχουντοποίηση, και προέκταση αυτών, τις προσπάθειες για την κατάργηση της Δημοκρατίας, -με ή χωρίς επαναφορά στο προηγούμενο στρατοκρατικό καθεστώς, -με ή χωρίς τον Βασιλιά παρόντα, και κατά συνέπεια, ένας από τους κοινούς στόχους όλων ήταν και η αποφυλάκιση των εγκλείστων χουντικών [77]. Μέσα σε μια 9ετία, με τη φιλολογία για πιθανό πραξικόπημα, -πραγματικό, φανταστικό ή της ‘πιτζάμας’- στην ημερήσια διάταξη, οι πρώιμοι νεοναζί της Μεταπολίτευσης ποτέ δεν διέκοψαν τους δεσμούς με την παραδοσιακή βασιλοχουντική εθνικοφροσύνη. Δεσμοί που φτάνουν μέχρι τις μέρες μας. Είναι χαρακτηριστικό ότι την τιμητική πρώτη θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας της ΧΑ στις εκλογές του 2012 την κατείχε ο Χρήστος Παππάς και την τιμητική τελευταία θέση του ίδιου ψηφοδελτίου την κατείχε ο Ηλίας Παππάς, πατέρας του Χρήστου Παππά. Ο Ηλίας Παππάς, πραξικοπηματίας της 21ης Απριλίου 1967 και μέλος της χουντικής ‘Επαναστατικής Επιτροπής’, καταχρηστικά αναφέρεται ως ‘στρατηγός’ από τη ναζιστική συμμορία -η αλήθεια είναι ότι είχε αποταχθεί ατιμωτικά όταν ήταν συνταγματάρχης, λόγω συμμετοχής στο ‘πραξικόπημα της πιτζάμας‘ το 1975, αν και αργότερα, εκμεταλλευόμενος ένα παραθυράκι του νόμου, μπόρεσε να επανέλθει. Ηταν ο πρώτος στη σχετική λίστα με τα ονόματα της ομάδας των 140 αξιωματικών που αποτάχθησαν όλοι ατιμωτικά στις 15/03/1975, λόγω συμμετοχής σ’ αυτό το ‘πραξικόπημα της πιτζάμας’ στις 24-25/02/1975, όταν είχαν συλληφθεί και άλλοι 37 αξιωματικοί, από το βαθμό του υποστράτηγου μέχρι το βαθμό του υπολοχαγού, από τον Νικόλαο Ντερτιλή μέχρι τον Παρασκευά Μπόλαρη [78]. Λίγες μέρες μετά, στη γιορτή της 25ης Μαρτίου 1975, στη διάρκεια της στρατιωτικής παρέλασης, νεοφασίστες με αρχηγούς τον Καλέντζη και τον Ιωάννη Μάγκο, ντυμένοι με μαύρα μπουφάν, δερμάτινο εξοπλισμό και γάντια, δεν δίστασαν να επιτεθούν και να κακοποιήσουν δημοκρατικούς πολίτες και νέους επειδή δεν τους πολυάρεσε που μοίραζαν φυλλάδια πολιτικού περιεχομένου. Οι αστυνομικοί συνέλαβαν τους φασίστες (ο Μάγκος καταδικάστηκε σε 4 μήνες φυλάκιση) αλλά και τους … δημοκρατικούς πολίτες.
Σπύρος Σταθόπουλος (αριστερά, πέθανε το 2012), Θεόδωρος Καραμπέτσος (κέντρο, πέθανε το 2014) σε φωτογραφίες του 1976 και Γιώργος Βεντούρης (δεξιά) σε φωτογραφία του 1969.
Κι έτσι, όλοι αυτοί οι φασίστες και ακροδεξιοί όλων των αποχρώσεων, μαζί με ένστολους νοσταλγούς της χούντας από τον Στρατό και τα Σώματα Ασφαλείας, –όλοι ανυπόληπτοι στα μάτια της κοινής γνώμης και των πολιτών και όλοι φοβισμένοι εξαιτίας της δράσης της ΕΟ 17Ν που είχε βάλει στο στόχαστρο πολλούς δικούς τους-, όλοι βρήκαν στέγη στο κόμμα του Στεφανόπουλου, αν και ποτέ δεν έπαψαν να πιστεύουν στον φασισμό και στον χιτλερισμό. Δείτε π.χ. στο λογότυπο του περιοδικού τους ‘Νέα Ενιαία Δεξιά‘ την παλάμη αριστερά. Ευκρινές το μήνυμα.
Το εξώφυλλο του περιοδικού ‘Νέα Ενιαία Δεξιά‘, τεύχος #2-3, Δεκέμβριος 1976. Η (μάλλον άσχετη γραφιστικά) παλάμη σε χιτλερικό χαιρετισμό έχει λόγο που βρίσκεται πάνω από τη γραφιστική σύνθεση με το σφυροδρέπανο.
Ο Στεφανόπουλος βρέθηκε ξαφνικά περιτριγυρισμένος από αξιωματικούς, -οι περισσότεροι ΚΥΠατζήδες, που είχαν σταλεί από τους Παπαδόπουλο και Ιωαννίδη-, από τους νεοφασίστες νεολαίους που προαναφέραμε, εκ των οποίων και πολλούς της ΕΝΕΠ (Ελληνική Νεολαία Εθνικής Παρατάξεως) και από δικηγόρους που πληρώνονταν ατελείωτες ώρες εργασίες για να πετύχουν την αμνηστία. Υπήρχαν και αρκετοί παραζαλισμένοι βασιλικοί, που δεν ήξεραν που ν’ αναζητήσουν στέγη, καθώς οι διαφορές τους με τους χουντικούς που έδιωξαν τον Κοκό ήταν πολλές. Ο Στεφανόπουλος δυσανασχετούσε, αλλά αν μπορούσε, ας έκανε κι αλλιώς.
Δύο πρόσωπα που περνούσαν την πόρτα των γραφείων ξεχώριζαν. Ο πρώτος ήταν ο εκπρόσωπος των βασιλικών Αλέξανδρος Κουντουράς. Πρώην αξιωματικός (και πατέρας της βουλευτίνας-μοντέλου Ελενας Κουντουρά, παρεμπιπτόντως), επικεφαλής της βασιλικής παράταξης κατά το Δημοψήφισμα για το πολιτειακό του 1974 μαζί με τον Γεώργιο Κουρούκλη (θείο της ηθοποιού Ζωής Λάσκαρη, παρεμπιπτόντως), και αρχηγός της ‘Βασιλικής Εθνικής Οργανώσεως’ (ΒΕΟ), ήτις τελικώς ωνομάσθη ‘Βυζαντινή Εθνική Οργάνωσις’, λόγω κάποιων προβλημάτων με την δικαστική της αναγνώριση από τη χρήση της λέξης ‘Βασιλική’ στον τίτλο της. Η ΒΕΟ είχε τα γραφεία της αργότερα στην οδό Σολωμού 74, -ω ναι, ακριβώς στο ίδιο κτίριο με τη ναζιστική συμμορία!!! [79].
Ο δεύτερος ήταν ο χρηματοδότηςτης ‘Εθνικής Παράταξης’. Αυτός ο πολυεκατομμυριούχος που είχε παραχωρήσει τον όροφο των 400 τ.μ. στον ‘Πύργο Αθηνών’ στην ‘Εθνική Παράταξη’ [80]. Ηταν ο μεγαλοεφοπλιστής Γιάννης Θεοδωρακόπουλος. Αυτός πρέπει να ήταν πολύ καλός και ανιδιοτελής άνθρωπος.
# Ηταν αυτός ο βιομήχανος που οργάνωσε την περίοδο της Κατοχής, τον Απρίλιο του 1944, τη φυγάδευση του Γεωργίου Παπανδρέου προς τη Μέση Ανατολή (για να ορκιστεί πρωθυπουργός των Αγγλων και του Βασιλέως Γεωργίου του Β’), μαζί με τον βασιλόφρονα εκδότη του φιλοβασιλικού εντύπου ‘Ελληνικόν Αίμα’, Λάζαρο Πηνιάτογλου, αφού, ασφαλώς, ο Παπανδρέου διαβεβαίωσε τους οικονομικούς, βιομηχανικούς και φιλοβασιλικούς πολιτικούς κύκλους και τον εκπρόσωπο του Βασιλέως στην Αθήνα πρώην Αρχιεπίσκοπο Χρύσανθο ότι θα εργαζόταν για την διατήρηση του καθεστώτος και την συντριβή του ΕΑΜικού κινήματος [81].
# Στη χούντα, δεν είχε απλά καλές σχέσεις με τους πραξικοπηματίες -όπως όλοι, άλλωστε, οι εφοπλιστές («οι καλύτεροι Ελληνες» κατά τον Γεώργιο Παπαδόπουλο), που πολλαπλασίασαν τα κέρδη τους και εκμηδένισαν τους φόρους τους προς το ελληνικό κράτος, χάρη στους κατ’ εξαίρεση και χαριστικούς νόμους της χούντας υπέρ του εφοπλιστικού κεφαλαίου, με τα -κυριολεκτικά!!!- θαλασσοδάνεια, τις φοροαπαλλαγές και την διά νόμου αύξηση των εβδομαδιαίων ωρών εργασίας των ναυτεργατών από 40 σε 56, χωρίς καμία συνδικαλιστική κάλυψη, ασφαλώς, αφού ο συνδικαλισμός απαγορευόταν. Ο Θεοδωρακόπουλος είχε τέτοια επιρροή στα υψηλότερα κλιμάκια της χούντας, ώστε να φτάσει ακόμα και στο σημείο να ζητήσει -και να πετύχει- να καταργηθούν συμβάσεις και να απορριφθούν συμφωνίες της χούντας με ξένους εφοπλιστές, τότε που χαρίζονταν ελληνικές σημαίες άνευ ανταλλάγματος στο ξένο εφοπλιστικό κεφάλαιο, στην προσπάθεια της χούντας να παρουσιάσει το δικό της success story με την δήθεν ανάπτυξη της ελληνικής ναυτιλίας [82].
# Αργότερα, στη Μεταπολίτευση, δεν ήταν μόνο που έδινε δουλειά και προσλάμβανε στις επιχειρήσεις του και στα ξενοδοχεία του εκδιωχθέντες χουντικούς ένστολους από τον στράτευμα και τα Σώματα Ασφαλείας, όπως π.χ. τον πρώην αστυφύλακα Σταυράκη Αθανάσιο, που είχε φυλακιστεί για την σφαγή του Πολυτεχνείου και που μετά την αποφυλάκισή του εργαζόταν στο ξενοδοχείο ‘Caravel’ [83] -και, πράγματι, ο Θεοδωρακόπουλος δεν ήταν ο μοναδικός απ’ τους ευνοημένους απ’ τη χούντα επιχειρηματίες που προσέφεραν αργότερα δουλειά ακόμη και σε βασανιστές [84].
# Φαίνεται ότι ο Θεοδωρακόπουλος πάντα είχε ανοιχτές τις αγκάλες του (και τους τραπεζικούς του λογαριασμούς) για πάσης φύσεως ακροδεξιούς. Ηταν και ‘ιδεολόγος’ ο ίδιος του, αναμφίβολα. Συμμετείχε ως ομιλητής στην «Ιδεολογική Συνδιάσκεψη ΕΝΕΠ εις ξενοδοχείο Κάραβελ, 1978. Ομιλητής Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος, Ιδιοκτήτης ‘Κάραβελ’», διαβάζουμε επί λέξει [85].
# Προηγουμένως, η συνδιάσκεψη της ΕΝΕΠ (της οποίας τα γραφεία ήταν επίσης ευγενική παραχώρηση του Θεοδωρακόπουλου) και η συνέντευξη τύπου με την οποία ανακοίνωσαν την συστράτευσή τους στην ‘Εθνική Παράταξη’, έλαβε χώρα, επίσης, στο ‘Caravel’ [86], όπως θυμάται ο τότε ΕΝΕΠ και ‘Κίνημα’, αργότερα ΕΝΕΚ, μετέπειτα ΛάΟΣ, ιδιοκτήτης του φιλοφασιστικού εκδοτικού οίκου ‘Νέα Θέσις’, Γιάννης Σχοινάς.
# Ακόμα πιο πριν, από τις αρχές του 1977, ήταν τέτοια η φήμη του ‘Caravel‘ ως κέντρο συνάντησης χουντοβασιλικών και συνωμοτών, ώστε υπάρχουν ακόμα και ‘χιουμοριστικές’ αναφορές στα έντυπα των ακροδεξιών περί αυτού, όπως σε ένα χρονογράφημα του Θόδωρου Καραμπέτσου με τίτλο ‘Ελλάς Ελλήνων Χουντοκτόνων – Συνωμοσίες χουντοβασιλικές’ στη στήλη του ‘Κουλτούρα με πολύ απλά λόγια’ στο περιοδικό ‘Νέα Ενιαία Δεξιά’ που έβγαζαν με τους Σταθόπουλο-Μιχαλόλια που είδαμε προηγουμένως, στο οποίο ο γνωστός ακροδεξιός κάνει πλακίτσες και εντελώς ηλίθια inside jokes (που έχουν σκοπό, όμως, να παραπλανήσουν και να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη επάνω στο θέμα των υπαρκτότατων συνωμοσιών που αντιμετώπιζε η νεότευκτη Δημοκρατία), αστειάκια του στυλ:
«[…] ντετεκτιβομανής συνεργάτης απογευματινής ελευθεροπρώκτου [;;;] εφημερίδος που κατασκόπευε από διπλανό τραπεζάκι εντός του Caravel πληροφορεί τον κόσμο για συνωμοσίες που ετοιμάζουν παπαδοπουλικοί, ιωαννιδικοί, μακαρεζικοί, λαδικοί, χουντοβασιλικοί με σκοπό να ρίξουν τον Κάπα-Κάπα (Καραμανλής σύμφωνα με τον διεθνή φασιστικό κώδικα που έγραψε και διόρθωσε λίγο πριν πεθάνει ο στρατηγός Φραντσίσκο Φράνκο)» (!!!) [87].
Από τα ωραία χρόνια της ΕΠΕΝ: Ο Μάκης Βορίδης, ο Σπύρος Σταθόπουλος και ο ευρωβουλευτής της ΕΠΕΝ την περίοδο 1984-1988, Χρύσανθος Δημητριάδης στο ξενοδοχείο Caravel
# Η ιδρυτική συγκέντρωση της παπαδοπουλικής ΕΠΕΝ, στις 30 Ιανουαρίου του 1984, γίνεται (που αλλού;;;) στο ‘Caravel‘ [88]. Διαβάζουμε:
«Την Κυριακή 29 Γενάρη 1984 γίνεται στο ξενοδοχείο ‘Κάραβελ’ συγκέντρωση ‘Παπαδοπουλικών’ χουντικών με οργανωτή την ΕΠΕΝ (Εθνική Πολιτική Ενωσις) που αναγγέλλει την μετατροπή της από σωματείο σε πολιτικό κόμμα. Στην συγκέντρωση ακούγεται μαγνητοφωνημένο μήνυμα του ισοβίτη Γεωργίου Παπαδόπουλου που καλεί τους οπαδούς του να ενταχθούν στις τάξεις του κόμματος που θα ιδρυθεί, για να ‘σώσει’ πάλι την Ελλάδα! Η κασέτα γράφτηκε στη φυλακή και βγήκε από το δικηγόρο του, Παναγιώτη Μιχαλόλια, στέλεχος της χουντικής ΕΠΕΝ. Ο Μιχαλόλιας (έχει αλλάξει το όνομά του) είναι αδελφός του Νικόλαου Μιχαλολιάκου, που δικάστηκε σαν βομβιστής και καταδικάστηκε για κατοχή εξαρτημάτων πυροδοτικών μηχανισμών και κατηγορήθηκε για τραυματισμούς δημοσιογράφων στην κηδεία του Μάλλιου αλλά … δεν δικάστηκε, χωρίς να απαλλαγεί με βούλευμα!!! Επίσης, ο Π. Μιχαλόλιας είναι εξάδελφος του Βασίλη Μιχαλολιάκου, γραμματέα της ΟΝΝΕΔ, της νεολαίας της ‘Νέας Δημοκρατίας’. Για το πως έχουν την άνεση οι ισοβίτες πρωταίτιοι πραξικοπηματίες να κάνουν ηχογραφήσεις μηνυμάτων και να στέλνουν στους νοσταλγούς τους, έγινε μεγάλος θόρυβος στον τύπο. Υποτίθεται ότι διατάχθηκαν κάποιες έρευνες, αλλά δεν καταλογίστηκαν ευθύνες σε κανένα. Από την πλευρά τους παράγοντες της ΕΠΕΝ υποστήριξαν ότι τα μαγνητόφωνα και οι κασέτες βρίσκονται στην κατοχή των χουντικών με την άδεια του Υπουργείου της Δικαιοσύνης.
Για το μήνυμα έγινε και δικαστική έρευνα. Η υποδιεύθυνση της Γενικής Ασφάλειας έστειλε στην Εισαγγελία το κείμενο του ‘μηνύματος Παπαδόπουλου’, αλλά ύστερα από μελέτη η σχετική δικογραφία μπήκε στο αρχείο.
Στις 21 Φλεβάρη έγινε γνωστό, ότι ο Εισαγγελέας Ν. Σίγουρας, που αποφάσισε την θέση στο αρχείο της δικογραφίας, για το μήνυμα, διατύπωσε σκεπτικό για την απόφασή του αυτή, σύμφωνα με το οποίο: από τη θέση που βρίσκεται αυτή τη στιγμή ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος, οποιοδήποτε κείμενό του δεν είναι ικανό να προκαλέσει ανησυχία ή φόβο στους πολίτες, να κλονίσει την εμπιστοσύνη του κοινού ή να διαταράξει τις διεθνείς σχέσεις της χώρας» [89].
Και ο Βορίδης στο Caravel, στα χρόνια της ΕΠΕΝ. Εδώ στο βήμα, μπροστά από το πορτρέτο του Γεωργίου Παπαδόπουλου.
# Στις ευρωεκλογές του Ιουνίου 1984, όλη η προεκλογική και μετεκλογική δραστηριότητα και οι εκδηλώσεις της ΕΠΕΝ γίνονταν, ομοίως, στο ‘Caravel‘. Να σημειώσουμε εδώ, ότι στις Ευρωεκλογές του 1984, οι Μιχαλόλιας και Σταθόπουλος θα είναι υποψήφιοι στο ψηφοδέλτιο της ΕΠΕΝ, ενώ ο Καραμπέτσος (που είχε περάσει προηγουμένως και από το ΚΕΜΕ-Κίνημα Ελλήνων Μεταρρυθμιστών του χουντικού υπουργού Κωνσταντίνου Θάνου) θα προτιμήσει το ψηφοδέλτιο του ΕΝΕΚ, στην τελευταία τιμητική θέση του οποίου θα βρεθεί ο Πλεύρης. Ο Μιχαλολιάκος, με εντολή του Παπαδόπουλου, θα αναλάβει την ηγεσία της Νεολαίας ΕΠΕΝ, όπως όλοι γνωρίζουμε [90]. Γι’ αυτό το λόγο, είχε διαλύσει τη ΧΑ που είχε ιδρυθεί στα τέλη του 1980, ως γνωστόν, και είχε σταματήσει την έκδοση του ομώνυμου περιοδικού, αν και τελικά οι περισσότεροι σκληροί εθνικοσοσιαλιστές δεν τον ακολούθησαν στην ΕΠΕΝ [91].
# Τέλος (αλλά σε αυτό θα επανέλθουμε), που μπορεί να έγινε το Β’ συνέδριο της ναζιστικής οργάνωσης το 1992, λέτε;;; Σωστά, στο ‘Caravel’.
Ο εφοπλιστής, λοιπόν, βρισκόταν πάντα σε απόσταση αναπνοής από πάσης φύσεως ακροδεξιά εγχειρήματα, αλλά όχι μόνο ελληνικού ενδιαφέροντος. Στις 4 και 5 Δεκεμβρίου του 1984, στην Αθήνα γινόταν ένα συνέδριο της (αυτοαποκαλούμενης) ‘Ευρωπαϊκής Δεξιάς‘, δηλαδή της συμμαχίας της χουντικής ΕΠΕΝ, του Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος του φασίστα Τζόρτζιο Αλμιράντε και του Εθνικού Μετώπου του φασίστα Ζαν Μαρί Λεπέν, που συνέπιπτε με την πρώτη πανελλήνια σύνοδο της ΕΠΕΝ [92].
Φιλοξενούμενοι του εφοπλιστή Θεοδωρακόπουλου: Αφίσα για το συνέδριο της Ευρωπαϊκή Δεξιάς, που συνέπιπτε με την πρώτη πανελλήνια σύνοδο της ΕΠΕΝ, μαζί με το MSI του Τζόρτζιο Αλμιράντε και το Εθνικό Μέτωπο του Ζαν Μαρί Λεπέν. Προσέξτε τα πανομοιότυπα λογότυπα.
Αλλωστε, ο Λεπέν πάντα στο ‘Caravel‘ προτιμούσε να μένει, όταν ερχόταν στην Ελλάδα, και εκεί έκανε και τις συναντήσεις του με τον Μιχαλολιάκο, όταν ακόμη υπήρχε αμοιβαίος έρωτας μεταξύ της οργάνωσης ΧΑ και του κόμματος του Λεπέν, προτού, δηλαδή ο τελευταίος επιλέξει, τελικά, για εκπρόσωπό του στην Ελλάδα τον Βορίδη [93]. Τον Δεκέμβριο του 1984, κατά τις εργασίες της πρώτης πανελλήνιας συνόδου της ΕΠΕΝ στο γήπεδο Σπόρτινγκ, παρουσία του Λεπέν, ο Μιχαλολιάκος πραγματοποίησε ομιλία με θέμα ‘Το μέλλον της Ευρώπης και η Νεολαία’.
Ειδική έκδοση της ΕΠΕΝ για την επίσκεψη Λεπέν στην Αθήνα, ~1986
Κατά την επίσκεψη εκείνη του Λεπέν στη χώρα μας, είχαν συμβεί εκτεταμένα επεισόδια (και) ακριβώς μπροστά στο ‘Caravel’.
Ας κάνουμε ένα διάλειμμα, προτού προχωρήσουμε με τα υπόλοιπα που έχουμε να πούμε για τις υπόγειες σχέσεις της ναζιστικής συμμορίας, βλέποντας μια σειρά φωτογραφιών από εκείνες τις βραδιές:
ΣΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ:Επίσκεψη Λεπέν στο Κάραβελ, 4 και 5 Δεκεμβρίου 1984, μπάχαλα και συγκρούσεις.
Ο Βορίδης, ενώ βρισκόταν στον μήνα του μέλιτος με το λεπενικό Εθνικό Μέτωπο και τους Λεπέν και Καρλ Λανγκ, δηλώνει ότι με την Χρυσή Αβγή «δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα», ούτε θυμώνει αν κάποιος τον συνδέει με τη ΧΑ. Βέβαια, δεν ξέρει, είναι ρατσιστές, δεν είναι ρατσιστές, «αν είναι ρατσιστές, δεν ξέρω», πιστεύουν στον φυλετισμό, δεν πιστεύουν στον φυλετισμό [Σ.Σ.: ‘φυλετισμός‘, με τη ναζιστική έννοια, ασφαλώς, ‘racialism’, ο λεγόμενος ‘european racialism‘ των ναζί], πάντως σημασία έχει ότι δεν βλέπει τίποτα κακό στη ναζιστική συμμορία για να σταθεί απέναντι ή για να αρνηθεί συσχετισμούς μαζί του [93α]. Αυτά όλα, μόλις το 2002, όχι και τόσο παλιά, δηλαδή, όταν την καρδιά του Λεπέν διεκδικούσαν και τα τρία κόμματα της φασιστικής δεξιάς, ΛάΟΣ, ΧΑ και Εθνικό Μέτωπο.
Τέλος, και για χάρη της ιστορικής συνέχειας, θα πρέπει να σημειώσουμε εδώ, ότι οι εφοπλιστές ποτέ δεν ήταν αδιάφοροι για τα τεκταινόμενα στους χώρους του φασιστικού κρατικοπρακράτους. Εκλεκτός συνάδελφος και φίλος του Θεοδωρακόπουλου ήταν και ο Ανδρέας Ποταμιάνος, στο σπίτι του οποίου, στο Κολωνάκι, Στησιχόρου 10, έγινε στις 17 Σεπτεμβρίου 1965 η μαζική εξαγορά-δωροδοκία των 6 τελευταίων αποστατών βουλευτών, υπό την εποπτεία του Πέτρου Γαρουφαλιά. Οι έξι, αφού πήραν όλες τις εγγυήσεις ότι θα γίνουν και πλούσιοι (γύρω στις 200.000 δολάρια το κεφάλι) και υπουργοί, βάδισαν τα 100 μέτρα μέχρι το παλάτι, για να συναντήσουν τον -αργότερα ηγέτη της ‘Εθνικής Παράταξης’- Στέφανο Στεφανόπουλο και τους άλλους αρχαιότερους αποστάτες υπουργούς, και για να ορκιστούν υπό το βλέμμα του Κοκού και της Φρειδερίκης [94]. Σύμφωνα με τους αρχιτέκτονες της συνωμοσίας για την Αποστασία του 1965 Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και Κωνσταντίνο Χοϊδά (ήταν ο βασιλικός σύμβουλος και πραγματικός συντάκτης των επιστολών Κωνσταντίνου προς τον Γεώργιο Παπανδρέου στα Ιουλιανά του 1965), η όλη επιχείρηση εξαγοράς των αποστατών βουλευτών θα κόστιζε γύρω στα 15.000.000 δολάρια, και αυτό το ποσό ζήτησαν απ’ τους εφοπλιστές. Τελικά χρειάστηκαν λιγότερα από 10.000.000 δολάρια. Τα κέρδη, όμως, των εφοπλιστών, μόνον από τους χαριστικούς νόμους της μεταϊουλιανής ανώμαλης κατάστασης έφτασαν στα 150-200.000.000 δολάρια [95]. Την περίοδο της χούντας,Ποταμιάνος και Θεοδωρακόπουλος τιμήθηκαν με ιδιαίτερη τιμητική διάκριση από τα χέρια του ίδιου του Παπαδόπουλου [96]. Παράλληλα, ο Ποταμιάνος, με το ψευδώνυμο ‘Αινείας‘, ήταν ο βασικός χρηματοδότης της ΕΟΚΑ Β’ και του Γεώργιου Γρίβα, αλλά και σύνδεσμος μεταξύ του ταξίαρχου Δημήτριου Ιωαννίδη και της ηγεσίας της ΕΟΚΑ Β’. Αφού είχε θέσει τα καράβια του στη διάθεση του Γρίβα ήδη δυο φορές, μία το 1964 για να μεταφερθούν κρυφάαπό τον πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου 3.000 οπλίτες για την στελέχωση της Μεραρχίας Κύπρου [97], και μία το 1971, για να φυγαδεύσει τον Γρίβα κρυφά στη Μεγαλόνησο, όταν η ΕΟΚΑ Β’ ξεκίνησε εκ νέου την τρομοκρατική της δράση, ήταν πάλι με τα δικά του καράβια που στέλνονταν όπλα, εκρηκτικά και χρήματα, στο δρομολόγιο Πειραιάς-Λεμεσός. Και ήταν, επίσης, στο δικό του γραφείο στον Πειραιά που ετοιμάστηκαν σχέδια για τη δολοφονία του Μακάριου [98]. Ακόμα, στα γραφεία της ΕΟΚΑ Β’ στην Αθήνα (οργάνωση ΕΣΕΑ, εκεί που συναντήθηκαν το 1973 Μπαλτάκος και Μιχαλολιάκος, όπως είδαμε προηγουμένως), τα οποία πληρώνονταν από τον Ποταμιάνο, έλαβαν χώρα οι διαβουλεύσεις για την διχογνωμία σχετικά με τον τόπο ταφής του Γρίβα, αν θα ήταν η Αθήνα ή η Κύπρος, και εκεί, επίσης, γίνονταν οι διεργασίες για το ζήτημα της διαδοχής στην ηγεσία της ΕΟΚΑ Β’, μετά το θάνατο του Γρίβα, στις αρχές του 1974. Οι εφοπλιστές με όλους φρόντιζαν να τα έχουν καλά, κι έτσι δεν προκαλεί εντύπωση που αρκετά χρόνια αργότερα, το Σεπτέμβριο του 1995, όταν γιορτάζονταν τα 900 χρόνια από την συγγραφή της ‘Αποκάλυψης’ στην Πάτμο -επιθυμία της Δήμητρας Λιάνη που έσπευσε να ικανοποιήσει με τον πλέον θεσμικό τρόπο ο Ανδρέας Παπανδρέου-, πολλά κότερα και θαλαμηγοί εφοπλιστών στο λιμάνι της Πάτμου φιλοξενούν την αφρόκρεμα της πασοκαρίας (και τους δανειστές του Ανδρέα που τον ενίσχυσαν οικονομικά για να χτίσει τη βίλα της οδού Αγράμπελης), που παίζει αμέριμνα μπιρίμπα στο ειδυλλιακό περιβάλλον της φιλοξενίας των εφοπλιστών. Ανάμεσά τους, ντυμένος … ναυτάκι -αν θυμάστε την ναυτική του περιβολή-, ανεβοκατεβαίνει τη σκάλα της θαλαμηγού του (σορπράιζ!!!) εφοπλιστή Ποταμιάνου ο ίδιος ο Ανδρέας, αν και κανένας δεν είχε προσέξει τις ειδικές ράμπες που είχαν φτιαχτεί για τον Ανδρέα, καθώς μετά από την εγχείρησή του στο Χέρφιλντ, οι δυνάμεις του είχαν αρχίσει να τον εγκαταλείπουν σιγά-σιγά -και αυτό αποδείχτηκε εκείνη τη μέρα, όταν με την δικαιολογία της ‘τροφικής δηλητηρίασης’ και με τη βοήθεια του προσωπικού του Ποταμιάνου μεταφέρθηκε άρον-άρον στην Αθήνα και στο ιδιωτικό νοσοκομείο που είχε στηθεί στη ‘ροζ βίλα’ [98α].
Μπροστά στα υλικά τους συμφέροντα, δεν παίζει κανένα ρόλο το χρώμα των πολιτικών δυνάμεων με τις οποίες αναπτύσσουν σχέσεις οι εφοπλιστές για να πετύχουν τους οικονομικούς τους στόχους. Διόλου σύμπτωση, λοιπόν, που καιο Ποταμιάνος στη Μεταπολίτευση κατηγορήθηκε από τον προοδευτικό τύπο ότι χρηματοδοτούσε νεοφασιστικές οργανώσεις [99], το ίδιο, δηλαδή, που έκανε και ο Θεοδωρακόπουλος. Αυτού του είδους τα έξοδα από την πλευρά του εφοπλιστικού κεφαλαίου δεν γίνονται απλά και μόνο επειδή στους εφοπλιστές αρέσει η ακροδεξιά ‘ιδεολογία’. Αυτού του είδους τα έξοδα από την πλευρά του εφοπλιστικού κεφαλαίου αποτελούν την καλύτερη επένδυση για τα συμφέροντά τους [99α].
Η τρίτη κατά σειράν κυβέρνηση που στηρίχτηκε στους αποστάτες που αποσκίρτησαν από την Ενωση Κέντρου. Ο πρωθυπουργός Στέφανος Στεφανόπουλος, οι αποστάτες («Η απόσπασις των αναγκαίων βουλευτών έγινε με εξαγορά, με εξαγορά συνειδήσεων, με υπουργοποίηση ανθρώπων που ποτέ δεν θα εγίνοντο υπουργοί, υπό άλλας συνθήκας», σημείωνε αργότερα ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος), και πίσω, κοντεύει να τρελαθεί απ’ τη χαρά του, ο Μητσοτάκης.
Ετσι, λοιπόν, είναι απολύτως λογικό και δεν απαιτούνται και πολλές-πολλές εξηγήσεις το να βλέπει κανείς τη ΧΑ να χαριεντίζεται με το εφοπλιστικό κεφάλαιο, να το υποστηρίζει -ακόμη και από επιθέσεις τρίτων που δεν την αφορούν άμεσα- και να εργάζεται επιμελώς για τα συμφέροντά του. Είχαν αφιερώσει πολλά άρθρα με ύμνους στον Αριστοτέλη Ωνάση, δήθεν διότι, λέει, οι αντίπαλοί του ήταν «ανθελληνικές εταιρείες σιωνιστικών συμφερόντων», ενώ στην πραγματικότητα τον θαύμαζαν διότι την εποχή του Β’ΠΠ, το FBI τον είχε στο στόχαστρο ως ύποπτο για παράνομη μεταφορά πετρελαίου στη ναζιστική Γερμανία (σπάσιμο εμπάργκο) και διότι επί χούντας ήταν στενός συνεργάτης των συνταγματαρχών και εμπνευστής «σχεδίου ολοκληρωτικής εκβιομηχάνισης» της Ελλάδας. Ομοίως, ο Παναγιώταρος υπερασπίστηκε τον Λάτση και την δωρεά (ή ‘δωρεά‘) του Ιδρύματός του στην υπόθεση του πλωτού μουσείου. Το ίδιο συμπέρασμα βγαίνει και από την υπερψήφιση από τη ΧΑ των φορολογικών ελαφρύνσεων των ΠΑΕ, που ως γνωστόν ανήκουν κυρίως σε εφοπλιστές, το ίδιο κι απ’ το γεγονός πως όλη η κοινοβουλευτική παρουσία του χρυσαβγίτη βουλευτή Νίκου Κούζηλου περιορίζεται στο να καταθέτει -ακόμη και προφυλακισμένος- ερωτήσεις στη Βουλή που σχεδόν αποκλειστικά αφορούν τα συμφέροντα των εφοπλιστών, το ίδιο και από την συνολική δράση της στην περίπτωση της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης στο Πέραμα [Σ.Σ. Θα μιλήσουμε στη συνέχεια αναλυτικότερα και γι’ αυτήν αλλά και για τις ευρύτερες οικονομικές σχέσεις της ΧΑ με το εφοπλιστικό κεφάλαιο].
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ Σκηνής Πέμπτης
[64] Τράγκας, σ. 242
[65] Τράγκας, σ. 248
[66] Ομιλία Μιχαλολιάκου στη Βουλή των Ελλήνων, 04/06/2014· βλ. και Νίκος Μιχαλολιάκος κά, ‘Δεν μας λυγίζει τίποτα, Οι ομιλίες των πολιτικών κρατουμένων της Χρυσής Αυγής’, εκδόσεις Χρυσή Αυγή, Αθήνα, 2014, σ. 22:
«Εγώ γνωρίζω προσωπικά ότι αυτά που είπε ο Μπαλτάκος στον συναγωνιστή μου Κασιδιάρη είναι αληθινά, γιατί μου τα είχε πει και μένα δια ζώσης. Γιατί τον Μπαλτάκο δεν το ξέρει κανείς σας νωρίτερα από ό,τι τον ξέρω εγώ. Εγώ γνώρισα τον Μπαλτάκο ως μαθητής σε εθνικιστικούς αγώνες το 1973, -το 1973!!!- στο γραφείο της ΕΟΚΑ Β’, που αντιπροσώπευε τον Στρατηγό Γρίβα Διγενή, και μετά στο εθνικιστικό κίνημα».
[67] Αλέξανδρος Κουτούζος, Που πήγαν κείνα τα παιδιά …, ΕΣΕΣΙ Εθνικός Σύνδεσμος Ελλήνων Σπουδαστών Ιταλίας, εκδόσεις Νέα Θέσις, Αθήνα, 1989 // βλ. και Νίκος Κλειτσίκας, Το ελληνικό φοιτητικό κίνημα και ο αντιδικτατορικός αγώνας στην Ιταλία, εκδόσεις Προσκήνιο, Αθήνα, 2000 http://www.nikosklitsikas.gr/italia.html // βλ. επίσης Νίκος Κλειτσίκας & Andrea Speranzoni, Φαινόμενα Τρομοκρατίας, Ο ελληνικός νεοφασισμός μέσα από τα αρχεία των Μυστικών Υπηρεσιών, εκδόσεις Προσκήνιο-Αγγελος Σιδεράτος, Αθήνα 2003 http://www.nikosklitsikas.gr/terrorismo_gr.html // δείτε επίσης Ομάδα ΓΤΠ (Γραφιάδες των Πόλεων), ‘Πού πήγαν κείνα τα φασιστάκια *’, στο ιστολόγιο //ΠαραλληλοΓράφος//, 19/06/2013 http://parallhlografos.wordpress.com/2013/06/19/ ήhttp://www.scribd.com/doc/151465035/ // Ιός, ‘Οι «δικές μας» τυφλές βόμβες’, Εφημερίδα των Συντακτών, 21/04/2013
http://www.efsyn.gr/?p=42906
[70] Ολόκληρη η έκθεση της ερευνητικής επιτροπής της ιταλικής Γερουσίας για τα αιματηρά γεγονότα της περιόδου της «στρατηγικής της έντασης» και τον ρόλο της Ordine Nuovo (Senato della Repubblica, Camera dei Deputati, «Commissione Parlamentare d’Inchiesta sul Terrorismo in Italia e sulle Cause della Mancata Individuazione dei Responsabili delle Stragi», 26/04/2001), προσβάσιμη στον ιστότοπο της Γερουσίας: http://www.senato.it/documenti/repository/leggi_e_documenti/raccoltenormative/
[71] Σπύρος Σταθόπουλος, βιογραφικό από τον ίδιο:
«Επί εικοσαετία στέλεχος του MSI (Ιταλικό Κοινωνικό Κίνημα) και της ‘Alleanza Nazionale‘. Μαθήτευσε μαζί με τους γνωστούς φασίστες Τζιανφράνκο Φίνι και Giorgio Almirante και μέσα στη Λαϊκή Εθνικοκοινωνική Τάση (Ordine Nuovo) του Pino Rauti. Από τα ιδρυτικά στελέχη της Costituente Europea, ιδρυτής και Πρόεδρος (1967-1971) της LEGA-ΕΣΕΣΙ (Εθνικός Σύνδεσμος Ελλήνων Σπουδαστών και Νέων Επιστημόνων Ιταλίας-Δυτικής Ευρώπης).
Νοσταλγική συνάντηση φασιστών μετά από πολλά χρόνια, στην Ιταλία, 27/03/1990, από αριστερά, Σπύρος Σταθόπουλος, Πίνο Ράουτι του MSI και Πολύδωρος Δάκογλου του ΕΝΕΚ
Αρθρογραφούσε σε ιταλικές και ελληνικές φασιστικές εφημερίδες και περιοδικά όπως η ‘Νέα Δεξιά‘, ο ‘Ελεύθερος Κόσμος’ και ο ‘Ελληνικός Κόσμος’. Εκ των ιδρυτών και πρώτος πρόεδρος των πατριωτικών συνδέσμων ‘Ιωάννης Καποδίστριας‘ και στη συνέχεια ιδρυτικό στέλεχος του ΚΕΜΕ (Κίνημα Ελλήνων Μεταρρυθμιστών) του χουντικού υπουργού Κωνσταντίνου Θάνου. Αργότερα ιδρυτικό στέλεχος και στην κεντρική διοίκηση της ΕΠΕΝ, όπως και προηγουμένως της ‘Εθνικής Παρατάξεως‘. Υπήρξε ακόμη βασικό ιδρυτικό στέλεχος της ‘Εθνικής Συμπαρατάξεως’ (ΕΝΕΚ-ΕΣΕΣΙ-Κόμμα Ελληνισμού) και της ‘Πρώτης Γραμμής’ του Κώστα Πλεύρη. Στον ΛάΟΣ σύμβουλος Ιδεολογικού του πρόεδρου Γιώργου Καρατζαφέρη και γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής, μέλος του Πολιτικού Γραφείου, της Εκτελεστικής Γραμματείας, υπεύθυνος Διεθνών Σχέσεων» κ.λπ. κ.λπ.
// Φυσικά, όταν πέθανε τον Δεκέμβριο του 2012, οι χρυσαβγίτες έσπευσαν να τον αποχαιρετίσουν σαν δικό τους άνθρωπο και ‘συναγωνιστή’: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/kalo-tajidi-sunagwnisth-spuro // Για την ιταλική περίοδο του Σταθόπουλου, βλ. και Τάκης Καμπύλης, ‘Ο,τι μένει από τη λάσπη’, Καθημερινή, 05/04/2009
«Στις 12 Δεκεμβρίου 1969 βόμβα νεοφασιστών σκορπίζει τον τρόμο και τον θάνατο στο Μιλάνο. Λίγα χρόνια μετά, ο εφέτης ανακριτής Guido Salvini αναζητώντας την άκρη θα συντάξει έναν κατάλογο από 124 άτομα, μέλη της λεγόμενης ‘Μαύρης Διεθνούς‘, με τα οποία βρίσκονταν σε επαφή κορυφαίοι Ιταλοί νεοφασίστες. Ανάμεσά τους έξι Ελληνες: ο Τηλέμαχος Κομπής ή Κομπές (στέλεχος της οργάνωσης ‘4η Αυγούστου’ που είχε ιδρύσει ο Πλεύρης), ο Ανδρέας Δενδρινός υπαρχηγός του Πλεύρη και δεξί του χέρι στην περίοδο της Χούντας στον Λαδά, ο Μηνάς Μηνασσιάν επίσης στέλεχος της ‘4ης Αυγούστου’, ο Δημήτριος Ναστούλης ο οποίος είχε φυλακιστεί για τη συμμετοχή του στη νεοφασιστική Ordine Nuovo, ο Σπυρίδων Σταθόπουλος επίσης μέλος της οργάνωσης του Πλεύρη. Και βέβαια στη θέση 98 φιγουράρει το όνομα του Κώστα Πλεύρη. (Το συγκεκριμένο έγγραφο-ντοκουμέντο προέρχεται από έρευνα του συγγραφέα Νίκου Κλειτσίκα. Από την ίδια έρευνα προέκυψε και μια σειρά άλλων ντοκουμέντων για τις επαφές του Πλεύρη την περίοδο της Χούντας και των σχέσεών του με Ιταλούς νεοφασίστες)».
Οπως είχε δηλώσει μέσα στη Βουλή ο τότε Υπουργός Δημοσίας Τάξεως Σόλων Γκίκας, 04/07/1975: «Δεν είναι σοβαρή οργάνωση η «Νέα Τάξις» αφού δεν έχει γραφεία με τηλέφωνο». Σόλων Γκίκας, ο καραμανλικός Υπουργός Δημοσίας Τάξεως: Ηταν ο ίδιος που επί χούντας αρθρογραφούσε στον «Ελεύθερο Κόσμο» χαρακτηρίζοντας την «επανάστασιν» της 21ης Απριλίου «προϊόν αδηρίτου εθνικής ανάγκης» και συμβουλεύοντας τον ελληνικό λαό να ψηφίσει «υπέρ του συντάγματος» του Παπαδόπουλου.
[72] Ο Καραμπέτσος (βασικός ομιλητής στο Γ’ συνέδριο της ναζιστικής συμμορίας το 1995) ήταν αργότερα μόνιμος αρθρογράφος στον ‘Στόχο’ και στην εφημερίδα της ΧΑ· ήταν υποψήφιος στις ευρωεκλογές του 1981 με το ΚΕΜΕ (Κίνημα Ελλήνων Μεταρρυθμιστών) του χουντικού υπουργού Κωνσταντίνου Θάνου και υπεύθυνος της εφημερίδας του ΚΕΜΕ ‘Μεταρρύθμιση‘· στις ευρωεκλογές του 1984 ήταν υποψήφιος του ΕΝΕΚ· στις ευρωεκλογές του 2004 ήταν υποψήφιος της ΧΑ με το σχήμα ‘Πατριωτική Συμμαχία‘ στην προτελευταία τιμητική θέση του ευρωψηφοδελτίου, με την τελευταία τιμητική θέση να καταλαμβάνεται από τον υπουργό της χούντας Σπύρο Ζουρνατζή, βλ. εφημερίδα Χρυσή Αυγή, «Το ψηφοδέλτιο της ‘Πατριωτικής Συμμαχίας’», 27/05/2004, τχ #523· όπως και με τον Σταθόπουλο, όταν πέθανε τον Ιούνιο του 2014, οι χρυσαβγίτες έσπευσαν να τον αποχαιρετίσουν σαν δικό τους άνθρωπο και ‘συναγωνιστή’· μπορεί ο Καραμπέτσος να είχε μεγάλη φήμη ανάμεσα στους πάσης φύσεως εθνικοσοσιαλιστές, ακόμη και σε αυτούς του ‘Μαύρου Κρίνου‘, στην πραγματικότητα για το μόνοτο οποίο θα μείνει να τον θυμόμαστε είναι ένα αστείο αφήγημα, κάτι μεταξύ αυτοβιογραφίας και κατασκοπευτικού μυθιστορήματος τύπου Ζεράρ ντε Βιλιέ, που είχε γράψει το 1988, με ήρωα τον εαυτό του στον ρόλο ενός ακροδεξιού … Τζέημς Μποντ ή Μάλκο Λίνγκε, δήθεν υπερπράκτορα, όπου υποτίθεται ότι καταδιώκεται από μυστικές υπηρεσίες Ανατολής και Δύσης, και ρίχνει στο κρεβάτι ‘κόκκινες’ πρακτόρισσες που δήθεν πάνε να τον αποπλανήσουν για να του κλέψουν χουντικά μυστικά, αλλά αυτός ήταν τόσο γάτος που τις έπαιρνε πρώτος χαμπάρι· βλ. το απολαυστικό κείμενο του Ιού, ‘Η χούφτα των αγωνιστών’ στο «Η λογοτεχνία των Ελλήνων νεοφασιστών: Η Νέα ‘Στρατευμένη’ Τέχνη», Ελευθεροτυπία, 17/01/1999 http://www.iospress.gr/ios1999/ios19990117b.htm
[73] Αφιέρωμα στον Βεντούρη υπάρχει στο ναζιστικό-εθνομπολσεβίκικο περιοδικό ‘Αντίδοτο’, τχ #32, 1992.
[74] Η απάντηση στην σειρά των απίστευτων συμπτώσεων της σημείωσης #5 στην ‘Σκηνή Πρώτη‘: Πόσα σημαντικά πρόσωπα στην ιστορία της ελληνικής φασιστικής ακροδεξιάς είχαν αυτό το μάλλον σπάνιο επώνυμο, ‘Μούρτος’;;; Ούτε ένα, ούτε δύο: Πέντε. Προφανώς, είναι θέμα της ιστορικής έρευνας να λύσει αυτόν τον γρίφο -ή αυτές τις συμπτώσεις: Συνεπώς, εξετάζεται η συγγενική σχέση του ΕΣΕΣίτη Ιωάννη Μούρτου Α) με τον αποθανόντα χρυσαβγίτη ταξίαρχο και μέλος της ΧΑ ενώ ήταν εν ενεργεία αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού Δημήτριο Μούρτο, Β) με τον ιερομόναχο Ιωνά, πραγματικό όνομα Γεώργιος Μούρτος, συνεργάτη του Απόστολου Βαβύλη, Γ) με το στέλεχος της ΧΑ και μέλος του χρυσαβγίτικου ‘κύκλου των έφεδρων καταδρομέων’ εντός της ναζιστικής συμμορίας Νίκο Μούρτο του Ιωάννη και Δ) με τον άνθρωπο που επί Κατοχής, σε συνεννόηση με την Γενική Ασφάλεια, έβγαλε και δημοσίευσε το πλαστό κατά πολλούς ‘Δελτίο Εγκληματικότητας’ του Αρη Βελουχιώτη, αν πιστέψουμε τον ανώνυμο συγγραφέα της μπροσούρας ‘Προδότες και εγκληματίες’, εκδόσεις Ριζοσπάστης, ανατύπωση Κόκκινη Σημαία, Θεσσαλία, 1944, σ. 21.// Για τον χρυσαβγίτη ταξίαρχο, βλ. Ιός, Ο χρυσαυγίτης ταξίαρχος του … Παναθηναϊκού, Εφημερίδα των Συντακτών, 21/07/2013 http://www.efsyn.gr/?p=77810
Ταξίαρχος Δημήτριος Μούρτος, με την στολή και τα διάστημα, σε ελληνοπρεπή χαιρετισμό, προφανώς τιμώντας τον Θυρεό της Ελληνικής Δημοκρατίας, που τον σπούδασε και τον προσέλαβε στην υπηρεσία του ελληνικού λαού, για να «φυλάττει το Σύνταγμα, το Πολίτευμα και τους Νόμους του κράτους». Διόλου παράξενο αν κάποια στιγμή έδωσε και τον άλλο όρκο, εκείνον που βρέθηκε στο σπίτι του Παππά και λέει τα εξής:
«Ορκίζομαι να φυλάττω πίστιν εις το Μεγαλείο της Εθνικοσοσιαλιστικής Κοσμοθεωρίας, να αγωνισθώ με όλας μου τας δυνάμεις και αν χρειασθή να θυσιάσω ακόμη και τη ζωή μου μαχόμενος υπέρ των ιερών συμβόλων της φυλετικής Ιδέας. Ορκίζομαι ότι θα αγωνισθώ με όλας μου τας δυνάμεις διά την Νίκη του Εθνικοσοσιαλισμού, του οποίου Εθνικοσοσιαλισμού δι’ εμέ φορεύς είναι ο Λαϊκός Σύνδεσμος ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, εις τας γραμμάς του οποίου ορκίζομαι να είμαι ένας γενναίος, πειθαρχικός και πιστός Στρατιώτης. Ορκίζομαι ότι θα αγωνισθώ με φανατισμό και αποφασιστικότητα διά την εξόντωσι του βδελυρού, μισερού και αηδιαστικού εχθρού της φυλής, του παντοτεινού ενόχου της ιστορίας, του μοναδικού υπεύθυνου διά την παρακμήν της ράτσας μου και διά τον εκφυλισμό του πολιτισμού. Ορκίζομαι ότι θα αγωνισθώ με όλες μου τις δυνάμεις διά την οριστική συντριβή του Εβραίου υπανθρώπου. Εάν ποτέ προδόσω αυτόν τον όρκο, εύχομαι οι Συναγωνιστές μου να με τιμωρήσουν με τον πλέον σκληρό και απάνθρωπο τρόπο. Μάρτυρές μου ας είναι οι θεοί, οι θεοί των Ελλήνων που μου έδωσαν την ευτυχία να γεννηθώ σ’ αυτήν την ιερή Γη. Ζήτω η νίκη, Ζήτω ο Εθνικοσοσιαλισμός» Adolf Hitler»
Ο «Ορκος» Εθνικοσοσιαλιστικού Τάγματος «Λαϊκός Σύνδεσμος – Χρυσή Αυγή» με ημερομηνία 30/06/1983, βρέθηκε στο σπίτι του Παππά
[75] Περιοδικό Αντί, 05/03/1977, τχ. #066, άρθρο με τίτλο ‘Ιωάννης Καποδίστριας, ο … κομμουνιστοφάγος ή το νόμιμο παρακράτος’ // βλ. Ψαρράς, Η Μαύρη Βίβλος, σ. 48
[76] Βλ. και Τάσος Κατσιμάρδος, ‘Η ληξιαρχική πράξη γέννησης του νεοναζισμού’, στο Τάσος Κατσιμάρδος και Θοδωρής Ρουμπάνης (επιμ.), ‘Η ιστορία του νεοναζισμού στην Ελλάδα’, εκδόσεις Εθνος, 2013, σσ. 9-37
[77] Βλ και Dimitris Psarras (Δημήτρης Ψαρράς), The rise of the neo-Nazi party Golden Dawn in Greece, Neo-Nazi mobilization in the wake of the crisis (in English), εκδόσεις Rosa Luxemburg Stiftung, Βρυξέλες-Αθήνα, Αύγουστος 2014, σ. 7 // Επίσης, Ακης Κοσώνας, Οι φασιστικές οργανώσεις και η καταγωγή της ΕΠΕΝ, περιοδικό Αντί, τεύχος #258, 13/05/1984. Βρίσκεται και εδώ, Ιστολόγιο XYZ Contagion, Οι στενοί συγγενείς του Καρατζαφέρη – Φασιστικές, ναζιστικές, φιλοβασιλικές, φιλοχουντικές, ακροδεξιές οργανώσεις το 1984, 05/05/2011 https://xyzcontagion.wordpress.com/2011/05/05/fasistes-198-2/
[78] Κρεμμυδάς, σ. 54 κ.έ. // Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Ηλίας Παππάς, λοχαγός του 2ου Επιτελικού Γραφείου του Αρχηγείου του Στρατού κατά την 21η Απριλίου 1967, και υπασπιστής/έμπιστος του νομιμόφρονος στρατηγού Πανουργιά, ο οποίος συνελήφθη εκείνη την μέρα και οδηγήθηκε στο ΓΕΣ, χαρακτηρίστηκε ‘προδότης‘ από τον προϊστάμενό του Πανουργιά, όταν οι δύο πρώην συνεργάτες αντίκρισαν ο ένας τον άλλο. Την επομένη του πραξικοπήματος, ο Παππάς (αυτο)διορίστηκε τοποτηρητής στην Τράπεζα της Ελλάδας. Βλ. Νίκος Κακαουνάκης, 2650 Μερόνυχτα συνωμοσίας, Παπαζήσης, Αθήνα, 1976, σ. 160
[79] Η ΒΕΟ διατηρεί και ιστοσελίδα: «Η ΒΕΟ υπό την Αρχηγίαν του Αλεξάνδρου Κουντουρά πλαισιωθείσα υπό πλείστων επιφανών Ελλήνων, έσχεν Εθνικήν Δράσιν παρούσαν εις όλας τας Εθνικάς εκδηλώσεις μετά την μεταπολίτευσιν του 1974» http://beo-gr.blogspot.gr/
[80] Τράγκας, σ. 248
[81] Ο Παπανδρέου κρυβόταν σε σπίτια βιομηχάνων και μεγαλογιατρών στο Κολωνάκι κά προτού ακολουθήσει τη διαδρομή Κολωνάκι, Λαύριο, Τσεσμέ, Σμύρνη, Αγκυρα, Αδανα, Κάιρο, για να παραδώσει ‘Υπόμνημα-Σχέδιο κυβερνητικού προγράμματος’ εναντίον της ΠΕΕΑ και του ΕΑΜ στον Αγγλο πρεσβευτή Ρέτζιναλντ Λίπερ στις 21/4/1944 και για να ορκιστεί πρωθυπουργός της εξόριστης κυβέρνησης την επομένη // Βλ. Κ.Λ. Κορέσσης, Γεώργιος Παπανδρέου, Η ζωή του, εκδόσεις Πλανήτης, χ.χ. ~1966, Τόμος Α’, σ. 173 // Για την πληροφορία σχετικά με τους δύο οργανωτές της φυγάδευσης του Παπανδρέου, βλ. Χρήστος Χατζηιωσήφ, ‘Δεκέμβρης 1944, Τέλος και αρχή’ στο Συλλογικό, Ιστορία της Ελλάδας του 20ου αιώνα, Τόμος Γ2, Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, Κατοχή-Αντίσταση 1940-1945, εκδόσεις Βιβλιόραμα, 2007, σ. 384, όπου υπάρχει παραπομπή στο άρθρο του Α.Α. Αντωνακάκη, ‘Πως έφυγεν από την Ελλάδα ο κ. Παπανδρέου’, εφημερίδα Ανεξαρτησία, 18/10/1944 // Η τελευταία κατοικία-κρυψώνα του Γ. Παπανδρέου ήταν στην οδό Σόλωνος 18, στην οικία του διευθυντή του Πολιτικού του Γραφείου Αναστασίου Δρούλια, που ήταν και σταφιδέμπορος. Η ερωμένη του Δρούλια ήταν η περίφημη Λουίζα Κουν, Γερμανίδα υπάλληλος του Τμήματος Διαφώτισης και Προπαγάνδας της γερμανικής πρεσβείας και γραμματέας αξιωματικού της Γκεστάπο και διευθυντή της εταιρείας ‘Σουντ Εστ Εουροπ’. Με την απελευθέρωση, η Κουν φυλακίστηκε με τον νόμο περί δωσιλογισμού. Αφέθηκε ελεύθερη με προσωπική παρέμβαση του Παπανδρέου, και το γεγονός είχε καταγραφεί σαν μεγάλο σκάνδαλο το 1945. Και είναι λογική αυτή η ‘χάρη’ του Παπανδρέου προς την Κουν, καθώς ο Δρούλιας με τη βοήθεια της Κουν είχε αποκτήσει τεράστια περιουσία επί Κατοχής και ήταν πλέον από τους βασικούς κρυφούς χρηματοδότες του Παπανδρέου. Ομοίως, όταν ο ΕΛΑΣ της Πάτρας ζήτησε να κατάσχει τις τεράστιες ποσότητες φαρμάκων των φαρμακαποθηκών του γαμπρού της Κουν Βέρνερ Στόλτενοφ, ο Παπανδρέου ματαίωσε την κατάσχεση, αφού προηγουμένως είχε κατορθώσει να δοθεί ελληνική υπηκοότητα στον Στόλτενοφ. Είναι προφανές πως αυτές οι ‘χάρες’ του Παπανδρέου προς τους Γερμανούς πρώην κατακτητές και τους συνεργάτες τους μαυραγορίτες δωσίλογους είχαν άμεση σχέση με το γεγονός της επιτυχημένης διαφυγής του στη Μέση Ανατολή. Αλλωστε, η Γκεστάπο ποτέ δεν έκανε έρευνα στα σπίτια που κρυβόταν, όπως αυτά του Θεοδωρακόπουλου και του Δρούλια, και οι κακές γλώσσες λένε ότι δεν χρειαζόταν κάτι παρόμοιο αφού είχε λεπτομερή πληροφόρηση για τις κινήσεις του από την ίδια την Κουν (δηλαδή από την Γκεστάπο αυτοπροσώπως), από το σπίτι της οποίας έφυγε εκείνον τον Απρίλιο του 1944· βλ. περισσότερα στο Νίκος Καρκάνης, Οι δοσίλογοι της κατοχής, Δίκες παρωδία (Ντοκουμέντα αποκαλύψεις μαρτυρίες), εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα, 1982, σ. 89 κ.έ. // Για τον όρκο του Παπανδρέου ενώπιον του Χρύσανθου, βλ. Γιώργος Καραγιάννης, Εκκλησία και κράτος 1833-1997, Ιστορική επισκόπηση των σχέσεων τους, εκδόσεις Ποντίκι, 1997, σ. 67
[82] Ζορμπαλάς, σ. 171
[83] Κρεμμυδάς, σ. 279:
«Σταυράκης Αθανάσιος, πρώην αστυφύλακας: Τον Αύγουστο του 1975 παραπέμφθηκε σε δίκη για το Πολυτεχνείο. Στις 30/12/75 καταδικάστηκε από το Πενταμελές Εφετείο, σε κάθειρξη 10 χρόνων. Κάνει αίτηση αναίρεσης, αλλά στις 07/06/1976 ο αντεισαγγελέας του Αρειου Πάγου κ. X. Μουστάκης προτείνει την απόρριψή της και τελικά απορρίφθηκε. Τώρα έχει αποφυλακιστεί. Δουλεύει στο ‘Κάραβελ’ του Θεοδωρακόπουλου».
[84] Εξηγεί ο Δημήτρης Ψαρράς, συνδέοντας τις τελείες:
«[…] η σχέση της οργάνωσης ΧΑ με ισχυρά οικονομικά συμφέροντα είναι μια ελληνική ιδιοτυπία. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας το καθεστώς έλαβε μια σειρά σκανδαλώδη μέτρα υπέρ των συμφερόντων του Ωνάση, του Νιάρχου, του Λάτση, όλων των Ελλήνων εφοπλιστών. Με την πτώση της δικτατορίας κάποιοι από τους ισχυρούς αυτούς επιχειρηματίες εξακολούθησαν να στηρίζουν τα στελέχη της χούντας, ακόμα και τους βασανιστές της αστυνομίας, προσφέροντάς τους δουλειά σε υπηρεσίες ιδιωτικής αστυνομίας. Μέχρι σήμερα συμβαίνει αυτό, για τη Χρυσή Αυγή. Ας μην εκπλαγεί λοιπόν κανείς που στη βουλή η οργάνωση υπερασπίζεται με λύσσα τα συμφέροντα των εφοπλιστών και αρνείται να φορολογηθούν έστω και ελαφρά τα τεράστια υπερκέρδη τους».
«Η λεζάντα είναι αυτούσια από το site του υποψηφίου με την Χρυσή Αυγή στις εκλογές Μαΐου [Σ.Σ. και Ιουνίου] 2012, Δημοσθένη Πατριαρχέα, παλαιό στέλεχος της ΕΠΕΝ, συνεργάτη του χουντικού Πλεύρη και λοιπά (Αρχηγός της Νεολαίας της Βασιλικής Ενώσεως ΒΕΟ, μέλος της ηγεσίας της ΕΝΕΠ, της ΝΕΠ, της Νεολαίας ΕΠΕΝ, ιδρυτικό μέλος της ΕΠΕΝ, του Ελληνικού Μετώπου και της Πρώτης Γραμμής, υποψήφιος Νομαρχιακός και Δημοτικός Σύμβουλος και Βουλευτής, υποψήφιος με την Ελληνική Αυγή για την Αθήνα το 2010, υποψήφιος με τη Χρυσή Αυγή το 2014 κ.λπ.)»· βρίσκεται εδώ: http://wwwpatriarcheas.blogspot.gr
[86] Γιάννης Σχοινάς, Η ιστορία της ΕΝΕΠ και η δράση της:
«[Οι ενέργειες της ΕΝΕΠ] κορυφώθηκαν με την συνέντευξη τύπου της ΕΝΕΠ στο ξενοδοχείο Caravel […]. Ολοκληρώθηκαν τέλος με τα εγκαίνια των γραφείων της ΕΝΕΠ στον Πύργο των Αθηνών (προσφορά του μεγάλου φίλου και υποστηρικτή της Νεολαίας, Γιάννη Θεοδωρακόπουλου), όπου και πραγματοποιήθηκε η πρώτη ανοικτή συγκέντρωση της ΕΝΕΠ (και της ΕΠ)».
Χουντοβασιλικά αστειάκια, πλακίτσες και εντελώς ηλίθια inside jokes από τον Μάλκο Λίνγκε Καραμπέτσο
[88] Στάθης Τσιράς, Εθνος και ΛΑ.Ο.Σ Νέα Ακρα Δεξιά και Λαϊκισμός, εκδόσεις Επίκεντρο, Θεσσαλονίκη, 2012, σ. 98
[89] Κρεμμυδάς, σ. 209 // βλ. και Χασαπόπουλος, Χρυσή Αυγή, Η ιστορία, τα πρόσωπα και η αλήθεια, σ. 21
[90] Χασαπόπουλος, Χρυσή Αυγή, Η ιστορία, τα πρόσωπα και η αλήθεια, σ. 21 // Ψαρράς, Η Μαύρη Βίβλος, σ. 47
[91] Βλ. και Τάσος Κατσιμάρδος, ‘Σε κάθε ευκαιρία μνημονεύουν τη χούντα’, στο Τάσος Κατσιμάρδος και Θοδωρής Ρουμπάνης (επιμ.), ‘Η Μαύρη Βίβλος του νεοναζισμού’, εκδόσεις Εθνος, 2013, σσ. 138.
[92] Βλ. Για την επίσκεψη Λεπέν στο Κάραβελ, βλ. Παντελής Μπουκάλας & Νίκος Ξυδάκης, ‘Η σύντομη νύχτα της αναρχίας Ή Φασισμός αντιφασισμός Οι όροι και τα όρια’, Δεκαπενθήμερος Πολίτης, τχ #29, 14/12/1984 // Πλήρης περιγραφή στο Μανόλο (Κασιμάτης), Οι κοινωνικοί αγώνες στην Ελλάδα των αντιεξουσιαστικών ομάδων κατά την οκταετία του ΠΑΣΟΚ 1981-1989, αυτοέκδοση, Αθήνα, 1989, σσ. 44-56 http://www.scribd.com/doc/29920279/
[93] Για την δεύτερη περίοδο του έρωτα μεταξύ ΧΑ-Μιχαλολιάκου και Λεπέν (η πρώτη ήταν το 1984-1985), αναφέρει σχετικά ο Δημήτρης Ψαρράς:
«Την ίδια περίοδο ο Λεπέν είχε συναντήσεις με τον Μιχαλολιάκο στο Κάραβελ, όπου διέμενε όταν ερχόταν στην Αθήνα. Οταν ο Βορίδης προσχώρησε στο ΛάΟΣ, ο Καρατζαφέρης τότε προσπαθούσε να αποτινάξει από πάνω του τον χαρακτηρισμό του ακροδεξιού, λέγοντας ότι δεν έχουν καμία σχέση με το γαλλικό ‘Εθνικό Μέτωπο‘. Ετσι, η Χρυσή Αυγή επιχείρησε να προσεταιριστεί τον Λεπέν. Υπάρχουν δημοσιεύματα στην εφημερίδα της με τα οποία προσπαθούσαν να εμφανιστούν ως γνήσιοι εκπρόσωποι του Λεπέν στην Ελλάδα. Δημοσιεύθηκαν και φωτογραφίες του Λεπέν με τον Μιχαλολιάκο. Πάντως, ισχύει ότι δεν ήταν η Χρυσή Αυγή το κόμμα με το οποίο είχε τις καλύτερες επαφές. Ωστόσο, περιοδικά της Χρυσής Αυγής πωλούνταν στο ετήσιο συνέδριο της Νεολαίας του ‘Εθνικού Μετώπου’ του Λεπέν. Υπάρχει δηλαδή μια υπόγεια σχέση, την οποία όσο και να την αρνείται ο Λεπέν, υπάρχουν τεκμήρια που την αποδεικνύουν».
[93α] Συνέντευξη του Μάκη Βορίδη στην Ελεύθερη Ωρα και στον Θεόδωρο Χατζηγώγο, ‘Πρέπει να συνεργαστούμε όλοι όσοι αγαπάμε την Ελλάδα’, εφημερίδα Ελεύθερη Ωρα, 17 και 18 Ιουνίου 2002· βρίσκεται ολόκληρη εδώ: http://www.e-grammes.gr/article.php?id=5114
[94] Εξι, σύμφωνα με όλες τις πηγές και τις εφημερίδες της εποχής, ήταν οι απαραίτητοι τελευταίοι αποστάτες για να συμπληρωθεί ο αριθμός των 151 βουλευτών και να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης η κυβέρνηση Στεφανόπουλου. Οκτώ αναφέρει ο Κάτρης, από ένα σύνολο 10 υποψηφίων προς αποστασίαν εντός της οικίας Ποταμιάνου. Ισως συνυπολογίζει και τους Γαρουφαλιά και Στεφανόπουλο, όταν μιλάει για «κουστωδία των οκτώ ανά δυάδες», βλ. Κάτρης, σ. 220
[95] Κάτρης, σ.211
[96] Κ. Χατζιδάκης & Θ. Μίχος, Οι μεν και οι δε 1967-1974, εκδόσεις Τομή, Αθήνα, 1975, σ. 185-187· άλλα ονόματα εφοπλιστών στη μακριά λίστα με τις διά χειρός Παπαδόπουλου τιμητικές διακρίσεις ήταν αυτά των Αλαφούζου Αριστείδη, Βαρδινογιάννη Νικόλαου, οικογένειες Γουλανδρή, Εμπειρίκου, Περατικού, Λαιμού, Λιβανού, Νιάρχου, Πατέρα, Βερνίκου, Αγγελόπουλου, Λαναρά, Χατζηπατέρα, Μαμιδάκη κά.
[97] Σπύρος Παπαγεωργίου, Επιχείρηση Κοφίνου, Πώς διώχτηκε από την Κύπρο η Ελληνική Μεραρχία, Β’ έκδοση, εκδόσεις Κ. Επιφανίου, 1987, σ. 61
[98] Βλ. Μακάριος Δρουσιώτης, ΕΟΚΑ Β’ & CIA, Το ελληνοτουρκικό παρακράτος στην Κύπρο, εκδόσεις Αλφάδι, Λευκωσία, 2002, σ. 462 όπου το ευρετήριο για όλες τις αναφορές στο όνομα ‘Ανδρέας Ποταμιάνος’ // Μακάριος Δρουσιώτης, Η μεγάλη ιδέα της μικρής χούντας, Η ΕΟΚΑ Β’ και το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974. εκδόσεις Αλφάδι, Λευκωσία, 2010, σ. 446, όπου το ευρετήριο για όλες τις αναφορές στο όνομα ‘Ανδρέας Ποταμιάνος’.
[98α] Βλ. Γιώργος Λακόπουλος, Το μυθιστόρημα του ΠΑΣΟΚ, Πολιτικό αφήγημα, εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 1999, σ. 257.
[99] Βακαλοπούλου, Ο νεοφασισμός στην Ελλάδα, σ. 318
[99α] Βλ. Γεώργιος Κατσούλης, Το κατεστημένο στη νεοελληνική ιστορία, Ubi Pecunia Ubi Patria, εκδόσεις Νέα Σύνορα, Αθήνα, 1975, σ. 405 κ.έ.
Διαβάστε τις νέες μεγάλες έρευνες του XYZ Contagion με θέμα ‘Οταν ο θύτης παριστάνει το θύμα‘:
– ‘Νέα αποκλειστικά στοιχεία για την συμμετοχή Ελλήνων υπηκόων στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα: Οι δεσμοί αίματος του ελληνικού με τον σερβικό εθνικισμό και της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς με τη Χρυσή Αυγή’ https://xyzcontagion.wordpress.com/srebrenica-more-evidence/
«Αν τεθεί σαν ερώτημα, φαίνεται πως ναι, η απάντηση είναι καταφατική· οι ανακρίτριες διαβάζουν XYZ Contagion.
Εξηγούμαστε:
Η Πέμπτη 10 Ιουλίου του 2014 ήταν μια καλή ημέρα. Οχι μόνο είδαμε τον Κασιδιάρη να προφυλακίζεται, αλλά είδαμε, επίσης, ότι ένα απόσπασμα από παλιό (2007) γραφτό του Μιχαλολιάκου, που είχαμε εντοπίσει και αναδείξει εμείς εδώ στο μπλογκ […], χρησιμοποιήθηκε από την ανακρίτρια στο ένταλμα (σελίδα 6) για την προφυλάκιση του Κασιδιαρέου, στα επιχειρήματα της για το επικίνδυνο ποιόν της συμμορίας (και μάλιστα στο υπ’ αριθμόν Α’ επιχείρημα της), όπως μπορείτε να δείτε […]:»
XYZ Contagion, Εννιά συν μία σκηνές από την ιστορία της ελληνικής ακροδεξιάς που ρίχνουν φως στην άγνωστη Χρυσή Αυγή, Η Χρυσή Αυγή, το φασιστικό κρατικοπαρακράτος και οι κρυφές χρηματοδοτήσεις, Μια ακτινογραφία της μεταμφίεσης του ναζιστικού ζόμπι, έκδοση XYZ Contagion + Carpe Librum, Θεσσαλονίκη, 2014, ISBN 978-618-81244-6-2 https://xyzcontagion.wordpress.com/ebook/
[XYZ Contagion] – 9+1 σκηνές από την ιστορία της ελληνικής ακροδεξιάς που ρίχνουν φως στην άγνωστη Χρυσή Αυγή Μια ακτινογραφία της μεταμφίεσης του ναζιστικού ζόμπι [XYZ Contagion 2014] https://xyzcontagion.wordpress.com/?attachment_id=4437
# Η Χρυσή Αυγή, το φασιστικό κρατικοπαρακράτος και οι κρυφές χρηματοδοτήσεις: Νέα στοιχεία – Εννιά συν μία άγνωστες σκηνές από την ιστορία της ελληνικής ακροδεξιάς που ρίχνουν φως στην άγνωστη Χρυσή Αυγή – Μια ακτινογραφία της μεταμφίεσης του ναζιστικού ζόμπι [Σειρά άρθρων: Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά #04] https://xyzcontagion.wordpress.com/2014/10/11/kryfa-04-parakratos-nazistiko-zombi/
Σκηνή Πέμπτη #05: Νοέμβριος 1977, προεκλογική περίοδος, Ιταλία, Γραφεία Εθνικής Παράταξης στον Πύργο Αθηνών, Φυλακές Κορυδαλλού, Ξενοδοχείο Caravel (Από τις Εννιά συν μία άγνωστες ακτινογραφίες του ναζιστικού ζόμπι) https://xyzcontagion.wordpress.com/2014/10/05/skini-05/
Σκηνή Δέκατη και Τελική #10 – Αυλαία: Ας συνοψίσουμε (Το παζλ συμπληρώνεται;;;) + Αντί επιλόγου + Υστερόγραφο: Η ομολογία για την μεταμφίεση, τη διπλή γλώσσα και το κρυφτούλι με την πραγματική τους ταυτότητα https://xyzcontagion.wordpress.com/2014/10/10/skhnh-10/
# Χρυσή Αυγή: Η κρυφή ιεραρχία, η πραγματική ηγεσία, το «χρίσμα» για τα μυημένα μέλη και οι δοκιμασίες πριν τις τελετές μύησης (επιθέσεις σε ανύποπτους «εχθρούς της ράτσας») [Σειρά άρθρων: Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά #03] https://xyzcontagion.wordpress.com/2014/04/24/kryfa-03-ierarxia-teletes/
# Τα σχέδια της Χρυσής Αυγής για το Πολίτευμα, όπως ακούστηκαν μέσα στο Πολιτικό της Γραφείο: «Στόχος μας η κατάργηση της Δημοκρατίας και η κατίσχυση της «Πολιτείας» (=του Ράιχ)» [Σειρά άρθρων: Χρυσή αυγή: Οσα θέλει να κρατήσει κρυφά #02] https://xyzcontagion.wordpress.com/2014/01/07/kryfa-02-sxedia-xa-politevma/
# Ποιοι πρωτοτύπησαν στις κιτς τελετές-φιέστες στις Θερμοπύλες με τις περικεφαλαίες, τις δάδες, τις «εξελιγμένες σβάστικες» (μαίανδρους) και την «κρυπτεία» του Κασιδιάρη;;; Οι χιτλερόψυχοι της Χρυσής Αυγής ή οι φυσικοί τους πρόγονοι της Βέρμαχτ το 1941;;; – Φωτογραφίες https://xyzcontagion.wordpress.com/2014/10/21/kitsch-teletes-xa-wehrmacht/
# Δικογραφία για τη ναζιστική τρομοκρατική οργάνωση Combat 18 Hellas και τους ΑΜΕ (Ανένταχτοι Μαιάνδριοι Εθνικιστές) μετά από δημοσίευμα του XYZ Contagion και καταγγελία του ΕΠΣΕ – Η ερώτηση στη Βουλή και οι απαντήσεις δύο υπουργείων https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/11/22/dikografia-combat18-ame/
# Οταν η Χρυσή Αυγή προσχωρούσε στη νεοναζιστική Διεθνή «Νέα Ευρωπαϊκή Τάξη» και στη «Διακήρυξη της Βαρκελώνης», 1981 (Συνεργασία του ιστολογίου μας με τα «Ενθέματα» της κυριακάτικης «Αυγής», 2013-03-31) https://xyzcontagion.wordpress.com/2013/03/31/net/
# Νέες αποκαλύψεις για το παρελθόν της Χρυσής Αυγής από τον Ιό (άρθρο «Οι «δικές μας» τυφλές βόμβες» στην Εφημερίδα των Συντακτών, 2013-04-20) και τον Ματτέο Αλμπανέζε (άρθρο «Οι Ιταλοί νεοφασίστες και η ελληνική χούντα» στα ΕΝΘΕΜΑΤΑ της ΑΥΓΗΣ, 2013-04-21) https://xyzcontagion.wordpress.com/2013/04/21/ios-albanese/
[…] Αυτό, όμως, το -κατά γενική ομολογία- επίτευγμα του XYZ Contagion, μεγαλύτερο ίσως και από την έκδοση του βιβλίου (XYZ Contagion, Εννιά συν μία σκηνές από την ιστορία της ελληνικής ακροδεξιάς που ρίχνουν φως στην άγνωστη Χρυσή Αυγή, Η Χρυσή Αυγή, το φασιστικό κρατικοπαρακράτος και οι κρυφές χρηματοδοτήσεις, Μια ακτινογραφία της μεταμφίεσης του ναζιστικού ζόμπι, έκδοση XYZ Contagion + Carpe Librum, Θεσσαλονίκη, 2014, ISBN 978-618-81244-6-2, αποκτήστε το εδώ δωρεάν) είναι το εξής αδιαμφισβήτητο γεγονός:
Είπαμε ότι θα στείλουμε στον εισαγγελέα τους Ελληνες εθελοντές φασίστες που πήγαν το 1995 στη Βοσνία να βοηθήσουν τους Σέρβους στις σφαγές αθώων και αμάχων και στις εθνικές εκκαθαρίσεις όπως στην Σρεμπρένιτσα -και το κάναμε. Τους στείλαμε στον εισαγγελέα.
Και μάλλον κάναμε καλά, αφού οι αμετανόητοι εξακολουθούν να εξυμνούν ανατριχιαστικά την γενοκτονία στη Σρεμπρένιτσα και τα εγκλήματα πολέμου, λ.χ.
# Χρυσαυγίτες εγκωμιάζουν γενοκτονίες και ρατσιστικές σφαγές και υπόσχονται «Noz, zica, Srebrenica» («Μαχαίρι, Σύρμα, Σρεμπρένιτσα»)’: Ποιοι είναι οι Σέρβοι νεοναζί επισκέπτες της οργάνωσης;;; https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/03/25/golden-dawn-hymn-noz-zica-srebrenica/
Και ο τελικός στόχος, που ομολογουμένως κανείς δεν περίμενε να συμβεί εύκολα, ήταν να γραφτεί απ’ τη δουλειά μας αναφορά στον εισαγγελέα. Τελικά δεν χρειάστηκε· οι στόχοι όλοι, όμως, επετεύχθησαν, και μία βδομάδα μάλιστα μετά την δημοσίευση της έρευνας, στις 22 Ιουνίου 2015, η Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών κινήθηκε και διέταξε προκαταρκτική εξέταση για το θέμα της συμμετοχής Ελλήνων υπηκόων στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα:
Με την ευκαιρία, πρέπει να πούμε εδώ ένα μεγάλο ευχαριστώ στους αναγνώστες μας, που έδειξαν την εμπιστοσύνη τους στη δουλειά μας με πολλούς τρόπους, αλλά και με την κατακόρυφη αύξηση των επισκέψεων, γύρω στις 200.000 σε λιγότερο από από έναν μήνα (και πάνω από 1.000.000 στον χρόνο που ακολούθησε), και να σημειώσουμε, επίσης, ότι οι συντάκτες του XYZ Contagion (πρέπει να) είναι ικανοποιημένοι και υπερήφανοι από όσα φάνηκαν όλο αυτό το διάστημα με αφορμή και επίκεντρο την εξαιρετικά σημαντική ιστορία της Σρεμπρένιτσα:
Στα πλαίσια της δημοσίευσης της έρευνας μας για την Σρεμπρένιτσα και την ελληνική εμπλοκή ‘Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής – Νέα στοιχεία και αποκαλύψεις, για πρώτη φορά στην Ελλάδα‘, πρώτα σκεφτήκαμε να θυμίσουμε στους αναγνώστες μας μερικές πτυχές από τον γιουγκοσλαβικό εμφύλιο πόλεμο:
Κατόπιν, προσπαθήσαμε ώστε η λέξη ‘Σρεμπρένιτσα’ να εμφανιστεί στην δημόσια συζήτηση, συνεπώς και να ανεβεί στην ιεράρχηση των μηχανών αναζήτησης, κι έτσι αποφασίσαμε να γράψουμε άρθρα για να θυμηθούν ή για να μάθουν τα γεγονότα όσοι και όσες ενδιαφέρονταν.
Στην Αυγή, 14/06/2015:
# ‘Στρατής Μπουρνάζος – Η σφαγή της Σρεμπρένιτσα και ο ρόλος των Ελλήνων εθελοντών, Είκοσι χρόνια από τη σφαγή, Μια αποκαλυπτική έρευνα του ιστολογίου ΧΥΖ Contagion (άρθρο στα ΕΝΘΕΜΑΤΑ της ΑΥΓΗΣ 2015-06-14)’ https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/15/bournazos-sfagi-enthemata/
Σε αυτήν την προσπάθεια να δείξουμε την ελληνική συμμετοχή, σαν ένα άγος, σαν μια βαριά ντροπή που βαραίνει δομικά την πολιτική και δημόσια ζωή της χώρας μας, προσπαθώντας παράλληλα να είμαστε ακριβείς και δίκαιοι χωρίς να χαριστούμε σε κανένα, όπως σημείωσε και η Αυγή, 28/06/2015:
# ‘Ποιος θυμάται τη Σρεμπρένιτσα;;; (Σχόλιο στην στήλη ‘Ρήσεις & Παραπολιτικά’ της κυριακάτικης Αυγής, 28/06/2015)’ https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/28/poios-thumatai-ti-srebrenica-avgi-parapolitiko/
… ή τον Χριστόφορο Κάσδαγλη από το περιοδικό ‘4 Τροχοί’ (άρθρο στο τεύχος Ιουλίου 2015, στήλη ‘Αντίλογος – Εφημερίδα αμφισβήτησης’)
# ‘Χριστόφορος Κάσδαγλης – Η ελληνική πτυχή μιας σφαγής (άρθρο στο περιοδικό ‘4 Τροχοί’, τεύχος Ιουλίου 2015, στήλη Αντίλογος – Εφημερίδα αμφισβήτησης)’ https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/07/09/kasdaglis-4-troxoi-srebrenica-2015-july/
… ή το περιοδικό ‘Athens Review of Books’, ειδικά για τις φωτογραφίες που ανακαλύψαμε.
# ‘Filip David – Η Σρεμπρένιτσα τότε και σήμερα (Αρθρο στο περιοδικό Athens Review of Books, τεύχος #064, Ιούλιος-Αύγουστος 2015, Μετάφραση Λεωνίδας Χατζηπροδρομίδης)’ https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/08/01/filip-david-srebrenica-64-arb/
Αν και έπρεπε να ξεπεράσουμε πολλούς σκοπέλους από πολλά χρόνια παραπληροφόρησης και μονόπλευρης κάλυψης των γεγονότων, όπως λ.χ. ένα παράδειγμα εδώ:
# ‘Η πλαστογραφία 19χρονου ψεκασμένου Σέρβου ακροδεξιού ψευτοδημοσιογράφου με τη μαϊμού συνέντευξη του πρώην πράκτορα της CIA για τη Γιουγκοσλαβία και τα ερωτηματικά για τα έγκριτα ΜΜΕ’ https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/11/30/robert-baer-ignatiou-savvidis-fake/
… τελικά, οι στόχοι μας σαν ερευνητικό ιστολόγιο που κάτι έχει να πει επιτεύχθηκαν, ίσως και με το παραπάνω:
Υπήρξε στις 25/06/2015
# ‘Ερώτηση Βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ: Σχετικά με τη συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην ανθρωποσφαγή της Σρεμπρένιτσα, 25 Ιουνίου 2015’ https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/25/erotisi-srebrenica-syriza-vouli/
Και για όποιον/α θέλει το υλικό σε έντυπη μορφή, στο αρχείο pdf περιέχονται όλες οι σελίδες της έρευνας, με τις εικόνες, τα URL των βίντεο και με όλα τα λινκ στο τέλος κάθε κεφαλαίου, υπό μορφή παραπομπών:
# ‘Srebrenica – Η 5η μεγάλη έρευνα για τη Σρεμπρένιτσα και την ελληνική εμπλοκή’ https://xyzcontagion.wordpress.com/?attachment_id=6384
Τέλος, όλες μας οι αποκαλύψεις συνοδεύονταν από μια σειρά δυσεύρετων φιλμ και βίντεο, τα οποία σκονίζονταν επί χρόνια σε κάποιες αποθήκες στις χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Τα ‘ξεθάψαμε’ και τα παρουσιάσαμε για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό:
# Η PlayList του XYZ Contagion στο YouTube: Srebrenica Massacre by XYZ Contagion https://www.youtube.com/playlist?list=PLir9jywufW_wIkujp0cV_-T09wZ7-tHAm
Ενα μεγάλο ευχαριστώ για το συναρπαστικό ταξίδι, και … συνεχίζουμε!
Advertisement
Βαθμολογία:
Αν σας άρεσε ή/και το βρήκατε χρήσιμο, μπορείτε να το μοιραστείτε, περαιτέρω:
15 σκέψεις σχετικά με το “Σκηνή Πέμπτη #05: Νοέμβριος 1977, προεκλογική περίοδος, Ιταλία, Γραφεία Εθνικής Παράταξης στον Πύργο Αθηνών, Φυλακές Κορυδαλλού, Ξενοδοχείο Caravel (Από τις Εννιά συν μία άγνωστες ακτινογραφίες του ναζιστικού ζόμπι)”
Ιστορίες από την ορθόδοξη Ιεραποστολή (4ο από 5)
……………………………
Στην Ασία διαδίδει την ΑΛΗΘΕΙΑ της Ορθοδοξίας και ο αρχιμανδρίτης Ιωνάς (http://asian-aroma.com/) κατά κόσμον Παντελεήμων Γεώργιος Μούρτος, που είχε πάει στη Σαγκάη απεσταλμένος του μητροπολίτη Καλύμνου αγίου Νεκταρίου. Αντιγράφω από τον Ιεραποστολικό Σύνδεσμο που φέρει το όνομα του γνωστού μέντιουμ Κοσμά Αιτωλού: «Το Ιεραποστολικό Κλιμάκιο της Ταϊπέι στην Ταϊβάν υπάγεται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και στην Ιερά Μητρόπολη Χονκ-Κονγκ. Η λειτουργία του Κλιμακίου ξεκίνησε από τον Γρηγοριάτη Ιερομόναχο π. Ιωνά Μούρτο στις αρχές του έτους 2001, όταν με τις ευλογίες του Σεβ. Μητροπολίτου πρ. Καλύμνου κ. Νεκταρίου και τις ευχές του Γέροντος της Ι. Μονής Οσίου Γρηγορίου του Αγίου Όρους π. Γεωργίου Καψάνη, αποφάσισε να μεταβεί και να διαδώσει το μήνυμα της Ορθοδοξίας στη μακρινή αυτή χώρα της Άπω Ανατολής». http://www.iersyn.gr/taiwan.html
Ο σεπτός αρχιμανδρίτης ενεπλάκη στη γνωστή υπόθεση του ρασοφόρου Ραφαήλ ή Απόστολου, ή Παύλου Βαβύλη ή Φωκά ή Αναγνωστάκη ή Γρηγοριάτη ο οποίος είχε καταδικαστεί από ιταλικό δικαστήριο πρωτόδικα σε 7 χρόνια φυλάκιση, για εισαγωγή ναρκωτικών στην Ιταλία το 1987. Για την ίδια υπόθεση είχε καταδικαστεί το 1991 από το Πενταμελές Εφετείο Λάρισας σε κάθειρξη 13 ετών. Πήρε όμως το 1993 από το Εφετείο 15ετή αναστολή χάρις και στο εξαίρετο χριστιανικό του ήθος το οποίο είχε εγκωμιάσει με συστατική επιστολή του στο δικαστήριο ο τότε μητροπολίτης Βόλου Χριστόδουλος. Αργότερα ως απεσταλμένος του ενεπλάκη με κάποιες ροζ φωτογραφίες (καταγγέλθηκαν ως πλαστές) αγιοταφιτών μητροπολιτών, εκτελώντας μαζί με τον οπλοφόρο αρχιμανδρίτη Φαρμάκη υψηλή εθνική αποστολή χάριν του κτηματομεσίτη Ειρηναίου. http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=164175&ct=75&dt=13/02/2005
Ο κ. Βαβύλης «τη σχέση με το Αγιον Ορος την καλλιέργησε ιδιαίτερα. Μαζί με τον μοναχό Ιωνά Μούρτο, που γνώρισε στη Μονή Οσίου Γρηγορίου, πηγαίνει ακόμη και στην Ταϊβάν. Τον ίδιο μοναχό χρησιμοποιεί για να εκδώσει πλαστή ταυτότητα με το όνομα «Φωκάς». ……Η σχέση με τον Ιωνά συνεχίζεται. Ο μοναχός Μούρτος πάει στην Κάλυμνο και χειροτονείται αρχιμανδρίτης από το μητροπολίτη Νεκτάριο. Ο ιεράρχης είχε γνωρίσει τον Βαβύλη στα Ιερόσολυμα, γνώριζε επίσης από το παρελθόν τον Γιάννη Τριανταφυλλάκη, ενώ τέλος σε κάποιο συγγενή του εργάστηκε ο Βαβύλης, άγνωστο με ποιο όνομα. Υπάρχει και ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο. Σε επιστολόχαρτο της Μητρόπολης Καλύμνου, με υπογραφή που αποδιδόταν στο μητροπολίτη Νεκτάριο, γράφτηκε κείμενο με το οποίο καλούνταν ο μητροπολίτη Θηβών να παραιτηθεί από την υποψηφιότητά του για την Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Την επιστολή έχει ο εισαγγελέας Δημήτρης Παπαγγελόπουλος και σύμφωνα με την εκδοχή που παρουσίασε πρόσφατα ο Θηβών Ιερώνυμος του την παρέδωσε ο αρχιμανδρίτης Ιάκωβος Γιοσάκης, που συνοδευόταν από ανώτατο δικαστή, λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές για τον αρχιεπισκοπικό θρόνο, τον Απρίλιο του 1998». http://archive.enet.gr/online/online_print?id=95910920,91336
«Η «βεβαίωση» του αρχιμανδρίτη Γεώργιου Καψάνη, όμως, συνδέει και τη γνωριμία του Βαβύλη με τον ιερομόναχο Ιωνά (Γεώργιο) Μούρτο. Ο τελευταίος, μετά τη γνωριμία του με τον Βαβύλη, πήγε ως μάρτυρας στο Αστυνομικό Τμήμα Καπανδριτίου και κατέθεσε ως μάρτυρας για την έκδοση αστυνομικής ταυτότητας με τα στοιχεία Απόστολος Φωκάς. Ο Ιωνάς βρέθηκε αργότερα στην Ταϊβάν και ενώ ο μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου και Αστυπάλαιας Νεκτάριος τον χειροτόνησε και τον ενέταξε στο δυναμικό της Μητρόπολης. Ο μητροπολίτης Νεκτάριος, περιγράφοντας τον Ιωνά στην «Ε», είπε ότι πρόκειται για έναν πολύ καλό άνθρωπο που τώρα βρίσκεται σε Ιεραποστολή στη Σαγκάη. Κάποια στιγμή συναντήθηκε με τον Βαβύλη, και εκείνος, σύμφωνα με τον κ. Νεκτάριο, του ζήτησε να πάει ως μάρτυρας για να βγάλει αστυνομική ταυτότητα. Σύμφωνα με όσα είπε στην «Ε» ο μητροπολίτης Καλύμνου, γνώρισε τον Απόστολο Βαβύλη στα Ιεροσόλυμα…». http://archive.enet.gr/online/online_text?c=112&id=54430760
……………………………………
Σκηνή Πέμπτη #05: Νοέμβριος 1977, προεκλογική περίοδος, Ιταλία, Γραφεία Εθνικής Παράταξης στον Πύργο Αθηνών, Φυλακές Κορυδαλλού, Ξενοδοχείο Caravel (Από τις Εννιά συν μία άγνωστες ακτινογραφίες του ναζιστικού ζόμπι)
Posted by Βασιλική Μετατρούλου στο 2014/10/05
……………………………………
Πόσα σημαντικά πρόσωπα στην ιστορία της ελληνικής φασιστικής ακροδεξιάς είχαν αυτό το μάλλον σπάνιο επώνυμο, “Μούρτος”;;; Ούτε ένα, ούτε δύο: Πέντε. Προφανώς, είναι θέμα της ιστορικής έρευνας να λύσει αυτόν τον γρίφο -ή αυτές τις συμπτώσεις: Συνεπώς, εξετάζεται η συγγενική σχέση του ΕΣΕΣίτη Ιωάννη Μούρτου Α) με τον αποθανόντα χρυσαβγίτη ταξίαρχο και μέλος της ΧΑ ενώ ήταν εν ενεργεία αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού Δημήτριο Μούρτο, Β) με τον ιερομόναχο Ιωνά, πραγματικό όνομα Γεώργιος Μούρτος, συνεργάτη του Απόστολου Βαβύλη, Γ) με το στέλεχος της ΧΑ και μέλος του χρυσαβγίτικου “κύκλου των έφεδρων καταδρομέων” εντός της ναζιστικής συμμορίας Νίκο Μούρτο του Ιωάννη και Δ) με τον άνθρωπο που επί Κατοχής, σε συνεννόηση με την Γενική Ασφάλεια, έβγαλε και δημοσίευσε το πλαστό κατά πολλούς “Δελτίο Εγκληματικότητας” του Αρη Βελουχιώτη, αν πιστέψουμε τον ανώνυμο συγγραφέα της μπροσούρας “Προδότες και εγκληματίες”, εκδόσεις Ριζοσπάστης, ανατύπωση Κόκκινη Σημαία, Θεσσαλία, 1944, σ. 21.// Για τον χρυσαβγίτη ταξίαρχο, βλ. Ιός, Ο χρυσαυγίτης ταξίαρχος του … Παναθηναϊκού, Εφημερίδα των Συντακτών, 21/07/2013
![[XYZ Contagion] - Logo in Twitter with 9+1 plus Together Against Antisemitism Λογότυπο Twitter XYZ Contagion [27 Ιαν 2019] + Facebook+Site [20 Απρ 2023]](https://xyzcontagion.files.wordpress.com/2023/04/xyz-contagion-logo-in-twitter-with-91-plus-together-against-antisemitism-ce9bcebfceb3cf8ccf84cf85cf80cebf-facebook-ce9acebbceadcf89cebd-ce99cf89ceb1cebdcebdceafceb4ceb7cf82-twitter-xyz-c.jpg?w=270){kind=logo}
![Η ιταλική Γερουσία ερευνούσε τις σχέσεις των Ελλήνων φασιστών του ΕΣΕΣΙ με τους Ιταλούς συναδέλφους και ομοϊδεάτες τους, όπως τον Pino Rauti και τον Stefano Delle Chiaie και τις οργανώσεις τους όπως την Ordine Nuovo και την Avanguardia Nazionale. Εδώ μια σελίδα από την έκθεση της ερευνητικής επιτροπής της ιταλικής Γερουσίας για τα αιματηρά γεγονότα της περιόδου της «στρατηγικής της έντασης» και τον ρόλο της Ordine Nuovo (Senato della Repubblica, Camera dei Deputati, «Commissione Parlamentare d’Inchiesta sul Terrorismo in Italia e sulle Cause della Mancata Individuazione dei Responsabili delle Stragi», 26/04/2001) [70], προσβάσιμη στον ιστότοπο της Γερουσίας.](https://xyzcontagion.files.wordpress.com/2014/09/senatto-della-repubblica-commissione-parlamentare-d-inchiesta-sul-terrorismo-in-italia-xxiii-n-64-v-i-ii-2001-cf83ceb5cebb-213-ceb5cf83ceb5cf83ceb9-pino-rauti-stefano-dell.jpg?w=1108 "Η ιταλική Γερουσία ερευνούσε τις σχέσεις των Ελλήνων φασιστών του ΕΣΕΣΙ με τους Ιταλούς συναδέλφους και ομοϊδεάτες τους, όπως τον Pino Rauti και τον Stefano Delle Chiaie και τις οργανώσεις τους όπως την Ordine Nuovo και την Avanguardia Nazionale. Εδώ μια σελίδα από την έκθεση της ερευνητικής επιτροπής της ιταλικής Γερουσίας για τα αιματηρά γεγονότα της περιόδου της «στρατηγικής της έντασης» και τον ρόλο της Ordine Nuovo (Senato della Repubblica, Camera dei Deputati, «Commissione Parlamentare d’Inchiesta sul Terrorismo in Italia e sulle Cause della Mancata Individuazione dei Responsabili delle Stragi», 26/04/2001) [70], προσβάσιμη στον ιστότοπο της Γερουσίας")
http://roides.wordpress.com/2009/10/30/30oct09/
Ιστορίες από την ορθόδοξη Ιεραποστολή (4ο από 5)
……………………………
Στην Ασία διαδίδει την ΑΛΗΘΕΙΑ της Ορθοδοξίας και ο αρχιμανδρίτης Ιωνάς (http://asian-aroma.com/) κατά κόσμον Παντελεήμων Γεώργιος Μούρτος, που είχε πάει στη Σαγκάη απεσταλμένος του μητροπολίτη Καλύμνου αγίου Νεκταρίου. Αντιγράφω από τον Ιεραποστολικό Σύνδεσμο που φέρει το όνομα του γνωστού μέντιουμ Κοσμά Αιτωλού: «Το Ιεραποστολικό Κλιμάκιο της Ταϊπέι στην Ταϊβάν υπάγεται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και στην Ιερά Μητρόπολη Χονκ-Κονγκ. Η λειτουργία του Κλιμακίου ξεκίνησε από τον Γρηγοριάτη Ιερομόναχο π. Ιωνά Μούρτο στις αρχές του έτους 2001, όταν με τις ευλογίες του Σεβ. Μητροπολίτου πρ. Καλύμνου κ. Νεκταρίου και τις ευχές του Γέροντος της Ι. Μονής Οσίου Γρηγορίου του Αγίου Όρους π. Γεωργίου Καψάνη, αποφάσισε να μεταβεί και να διαδώσει το μήνυμα της Ορθοδοξίας στη μακρινή αυτή χώρα της Άπω Ανατολής». http://www.iersyn.gr/taiwan.html
Ο σεπτός αρχιμανδρίτης ενεπλάκη στη γνωστή υπόθεση του ρασοφόρου Ραφαήλ ή Απόστολου, ή Παύλου Βαβύλη ή Φωκά ή Αναγνωστάκη ή Γρηγοριάτη ο οποίος είχε καταδικαστεί από ιταλικό δικαστήριο πρωτόδικα σε 7 χρόνια φυλάκιση, για εισαγωγή ναρκωτικών στην Ιταλία το 1987. Για την ίδια υπόθεση είχε καταδικαστεί το 1991 από το Πενταμελές Εφετείο Λάρισας σε κάθειρξη 13 ετών. Πήρε όμως το 1993 από το Εφετείο 15ετή αναστολή χάρις και στο εξαίρετο χριστιανικό του ήθος το οποίο είχε εγκωμιάσει με συστατική επιστολή του στο δικαστήριο ο τότε μητροπολίτης Βόλου Χριστόδουλος. Αργότερα ως απεσταλμένος του ενεπλάκη με κάποιες ροζ φωτογραφίες (καταγγέλθηκαν ως πλαστές) αγιοταφιτών μητροπολιτών, εκτελώντας μαζί με τον οπλοφόρο αρχιμανδρίτη Φαρμάκη υψηλή εθνική αποστολή χάριν του κτηματομεσίτη Ειρηναίου.
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=164175&ct=75&dt=13/02/2005
Ο κ. Βαβύλης «τη σχέση με το Αγιον Ορος την καλλιέργησε ιδιαίτερα. Μαζί με τον μοναχό Ιωνά Μούρτο, που γνώρισε στη Μονή Οσίου Γρηγορίου, πηγαίνει ακόμη και στην Ταϊβάν. Τον ίδιο μοναχό χρησιμοποιεί για να εκδώσει πλαστή ταυτότητα με το όνομα «Φωκάς». ……Η σχέση με τον Ιωνά συνεχίζεται. Ο μοναχός Μούρτος πάει στην Κάλυμνο και χειροτονείται αρχιμανδρίτης από το μητροπολίτη Νεκτάριο. Ο ιεράρχης είχε γνωρίσει τον Βαβύλη στα Ιερόσολυμα, γνώριζε επίσης από το παρελθόν τον Γιάννη Τριανταφυλλάκη, ενώ τέλος σε κάποιο συγγενή του εργάστηκε ο Βαβύλης, άγνωστο με ποιο όνομα. Υπάρχει και ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο. Σε επιστολόχαρτο της Μητρόπολης Καλύμνου, με υπογραφή που αποδιδόταν στο μητροπολίτη Νεκτάριο, γράφτηκε κείμενο με το οποίο καλούνταν ο μητροπολίτη Θηβών να παραιτηθεί από την υποψηφιότητά του για την Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Την επιστολή έχει ο εισαγγελέας Δημήτρης Παπαγγελόπουλος και σύμφωνα με την εκδοχή που παρουσίασε πρόσφατα ο Θηβών Ιερώνυμος του την παρέδωσε ο αρχιμανδρίτης Ιάκωβος Γιοσάκης, που συνοδευόταν από ανώτατο δικαστή, λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές για τον αρχιεπισκοπικό θρόνο, τον Απρίλιο του 1998».
http://archive.enet.gr/online/online_print?id=95910920,91336
«Μαζί με τον Βαβύλη κατηγορούνται και ο …ο αρχιμανδρίτης Ιωνάς, κατά κόσμον Γεώργιος Παντελεήμων Μούρτος, … οι οποίοι φέρονται να τον βοήθησαν να εκδώσει στο Αστυνομικό Τμήμα Καπανδριτίου το πλαστό δελτίο ταυτότητας, το οποίο χρησιμοποίησε στη συνέχεια για να μεταβεί στα Ιεροσόλυμα».
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=2809069&publDate=
http://www1.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=2710830
http://archive.enet.gr/online/online_obj?pid=39&tp=T&id=61986472
http://og.in.gr/Article.aspx?lngEntityID=616807
http://archive.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=11.02.2005,id=54430760,67664680,89871912,81838248,32493864,49822792
«Η «βεβαίωση» του αρχιμανδρίτη Γεώργιου Καψάνη, όμως, συνδέει και τη γνωριμία του Βαβύλη με τον ιερομόναχο Ιωνά (Γεώργιο) Μούρτο. Ο τελευταίος, μετά τη γνωριμία του με τον Βαβύλη, πήγε ως μάρτυρας στο Αστυνομικό Τμήμα Καπανδριτίου και κατέθεσε ως μάρτυρας για την έκδοση αστυνομικής ταυτότητας με τα στοιχεία Απόστολος Φωκάς. Ο Ιωνάς βρέθηκε αργότερα στην Ταϊβάν και ενώ ο μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου και Αστυπάλαιας Νεκτάριος τον χειροτόνησε και τον ενέταξε στο δυναμικό της Μητρόπολης. Ο μητροπολίτης Νεκτάριος, περιγράφοντας τον Ιωνά στην «Ε», είπε ότι πρόκειται για έναν πολύ καλό άνθρωπο που τώρα βρίσκεται σε Ιεραποστολή στη Σαγκάη. Κάποια στιγμή συναντήθηκε με τον Βαβύλη, και εκείνος, σύμφωνα με τον κ. Νεκτάριο, του ζήτησε να πάει ως μάρτυρας για να βγάλει αστυνομική ταυτότητα. Σύμφωνα με όσα είπε στην «Ε» ο μητροπολίτης Καλύμνου, γνώρισε τον Απόστολο Βαβύλη στα Ιεροσόλυμα…».
http://archive.enet.gr/online/online_text?c=112&id=54430760
……………………………………
Σχόλια
http://roides.wordpress.com/2009/10/30/30oct09/#comment-72822
………………………………
laskaratos says:
06/10/2014 στις 12:48 μμ (Επεξεργασία)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2014/10/05/skini-05/
Σκηνή Πέμπτη #05: Νοέμβριος 1977, προεκλογική περίοδος, Ιταλία, Γραφεία Εθνικής Παράταξης στον Πύργο Αθηνών, Φυλακές Κορυδαλλού, Ξενοδοχείο Caravel (Από τις Εννιά συν μία άγνωστες ακτινογραφίες του ναζιστικού ζόμπι)
Posted by Βασιλική Μετατρούλου στο 2014/10/05
……………………………………
Πόσα σημαντικά πρόσωπα στην ιστορία της ελληνικής φασιστικής ακροδεξιάς είχαν αυτό το μάλλον σπάνιο επώνυμο, “Μούρτος”;;; Ούτε ένα, ούτε δύο: Πέντε. Προφανώς, είναι θέμα της ιστορικής έρευνας να λύσει αυτόν τον γρίφο -ή αυτές τις συμπτώσεις: Συνεπώς, εξετάζεται η συγγενική σχέση του ΕΣΕΣίτη Ιωάννη Μούρτου Α) με τον αποθανόντα χρυσαβγίτη ταξίαρχο και μέλος της ΧΑ ενώ ήταν εν ενεργεία αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού Δημήτριο Μούρτο, Β) με τον ιερομόναχο Ιωνά, πραγματικό όνομα Γεώργιος Μούρτος, συνεργάτη του Απόστολου Βαβύλη, Γ) με το στέλεχος της ΧΑ και μέλος του χρυσαβγίτικου “κύκλου των έφεδρων καταδρομέων” εντός της ναζιστικής συμμορίας Νίκο Μούρτο του Ιωάννη και Δ) με τον άνθρωπο που επί Κατοχής, σε συνεννόηση με την Γενική Ασφάλεια, έβγαλε και δημοσίευσε το πλαστό κατά πολλούς “Δελτίο Εγκληματικότητας” του Αρη Βελουχιώτη, αν πιστέψουμε τον ανώνυμο συγγραφέα της μπροσούρας “Προδότες και εγκληματίες”, εκδόσεις Ριζοσπάστης, ανατύπωση Κόκκινη Σημαία, Θεσσαλία, 1944, σ. 21.// Για τον χρυσαβγίτη ταξίαρχο, βλ. Ιός, Ο χρυσαυγίτης ταξίαρχος του … Παναθηναϊκού, Εφημερίδα των Συντακτών, 21/07/2013
http://www.efsyn.gr/?p=77810
……………………………………..