Ντοκουμέντο Νο #10 (προτελευταίο) στη νέα σειρά στοιχείων ‘Τι άλλο έκαναν οι Ελληνες εθελοντές στη Σρεμπρένιτσα’. Τα ντοκουμέντα αυτά αποτελούν συνέχεια ή νέα και συμπληρωματικά στοιχεία στο βασικό σώμα των στοιχείων της υπόθεσης για την εμπλοκή Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων στην σφαγή της Σρεμπρένιτσα, τον Ιούλιο του 1995. Εδώ η πρώτη έρευνα του Ιουνίου 2015 σε αρχείο e-book/pdf. Θα δημοσιεύεται κάθε μέρα ένα καινούργιο report με νέα άγνωστα τεκμήρια, μέχρι την επέτειο της σφαγής, στις 11 Ιουλίου, όποιος, όμως, θέλει, μπορεί να διαβάσει όλα τα δημοσιεύματα με τα νέα ντοκουμέντα συγκεντρωμένα στη σελίδα ‘Νέα αποκλειστικά στοιχεία για την συμμετοχή Ελλήνων υπηκόων στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα: Οι δεσμοί αίματος του ελληνικού με τον σερβικό εθνικισμό και της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς με τη Χρυσή Αυγή‘.
Οσοι τυχόν θέλουν να ενημερωθούν για τις εξελίξεις ή έχουν χάσει επεισόδια από τις δημοσιεύσεις μας μετά τον Ιούνιο και τον Ιούλιο του 2015, στην εισαγωγή από το πρώτο δημοσίευμα αυτής της σειράς (‘Η μαρτυρία του αστυνομικού που είδε στα χέρια των εθελοντών τις φωτογραφίες με τους σφαγμένους μουσουλμάνους’) θα μάθουν όσα χρειάζονται. Το προηγούμενο και το επόμενο δημοσίευμα-ντοκουμέντο βρίσκεται (ή θα βρίσκεται) αντίστοιχα αριστερά και δεξιά επάνω από τον τίτλο της ανάρτησης.
Για γρήγορη πρόσβαση, ολόκληρη η νέα αυτή σειρά σε αντίστροφη χρονολογική ταξινόμηση (πρώτα τα νεότερα), κάτω από την κατηγορία ‘Τι άλλο έκαναν οι Ελληνες εθελοντές στη Σρεμπρένιτσα‘. Στο τέλος του κειμένου, υπάρχουν links για όλες τις σχετικές μας έρευνες, νέες και παλαιότερες, και όλα τα κείμενα σχετικά με την σφαγή στη Σρεμπρένιτσα, τα γεγονότα στη Γιουγκοσλαβία και, φυσικά, την ελληνική εμπλοκή.Το σημερινό report έχει τίτλο:
Ντοκουμέντο #10: Ο τσέτνικ βοϊβόδας διοικητής της ΕΕΦ Ταγματάρχης Zβόνκο Μπάγιαγκιτς, ο Ράτκο Μλάντιτς και ο Ράντοβαν Κάρατζιτς σε κρυφή συγκέντρωση πίνουν ‘εις υγείαν του στόχου για τη Μεγάλη Σερβία’ (‘Velika Srbija’): Ενα ακόμη χαμένο φιλμ
Μιλώντας για τον δαιμόνιο ‘φιλέλληνα’ warlord-νονό και ‘άνεργο πολυεκατομμυριούχο’ Μπάγιαγκιτς, μία ακόμη ψηφίδα στο άσχημο πορτρέτο του: Στο υποκεφάλαιο ‘Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς, Βίος και πολιτεία’ στο Β’ Μέρος, είχαμε παραθέσει τμήμα της ιστορίας της στρατιωτικής του καριέρας:
«# Σύντομα, ο Μπάγιαγκιτς πέρασε από το τοπικό στρατιωτικό σώμα στο αμέσως ανώτερο που είχε την ευθύνη ‘για την ειρήνη’ σε ολόκληρη την επαρχία (στο αντίστοιχο της Μεραρχίας, θα λέγαμε), προήχθη σε κανονικό αξιωματικό του σερβοβοσνιακού στρατού, απέκτησε το πολεμικό ψευδώνυμο ‘Duga puska’ (Long Barrel), πέρασε σε ακόμα πιο υπεύθυνο και ανώτερο πόστο σε επίπεδο Σώματος Στρατού, και έγινε πρόσωπο κλειδί στο διαβόητο Drina Corps. Ηταν ο αξιωματικός υπεύθυνος για τον εφοδιασμό, την τροφοδοσία, τα logistics, που λένε στα ελληνικά. Και μόνο η τροφοδοσία με καύσιμα από την Σερβία και το Μαυροβούνιο για τον στρατό της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας, που ήταν ίσως η πιο σημαντική δουλειά εν μέσω πολέμου και εν μέσω εμπάργκο, φτάνει για να καταλάβει πόσο έμπιστο και αξιόπιστο στέλεχος του στρατού των Κάρατζιτς-Μλάντιτς και του Drina Corps θεωρούνταν -και ήταν. Ηταν αυτός που κανόνιζε να φτάνουν αδιαλείπτως στα οχήματα του στρατού χιλιάδες τόνοι καυσίμων, με όλους τους τρόπους (με δωρεές από τον ίδιο και από εθνικά σκεπτόμενους Σέρβους επιχειρηματίες, από δήμους και από άλλους μυστικούς χορηγούς, λαθρεμπόριο αλλά κυρίως με σπάσιμο του εμπάργκο μέσω των λιμανιών του Μαυροβουνίου ή μέσω Αλβανίας, μια πολύ επικερδής επιχείρηση, ειδικά για πολλούς Ελληνες από την ιδιωτική, αλλά και από την ‘κρατική πρωτοβουλία’), και να περνάνε τον ποταμό Ντρίνα από τις γέφυρες-σχεδίες, συνήθως νύχτα. Αυτή του η σημαντική θέση εξηγεί την άνεση που είχε να συνομιλεί όποτε ήθελε με τους Κάρατζιτς και Μλάντιτς, όπως εξηγεί και την γρήγορη ανέλιξη στην στρατιωτική ιεραρχία.
Είναι χαρακτηριστικό πως στην κατάθεσή του το 2009, σαν μάρτυρας υπεράσπισης υπέρ του καταδικασμένου εγκληματία πολέμου Βίνκο Παντούρεβιτς, ο Μπάγιαγκιτς λέει ψέματα πως αποστρατεύτηκε έπειτα από 6-7 χρόνια θητείας με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού. Ο κατήγορος παρουσίασε στοιχεία πως ήδη από το 1993 είχε προαχθεί τιμητικά στον βαθμό του λοχαγού από τον στρατηγό Zivanovic, διοικητή του Σώματος Στρατού Ντρίνα:
«Since the first days of the battle of the Serbian people, the above named has engaged himself to the utmost as well as his family, relatives, and friends, selflessly dedicating himself to materially equipping the Serbian soldiers and units. Since the day of the formation of the corps, he has been put in a very responsible position, which he maintains very successfully. As is the nature of this work to handle goods of high material […] a person of weaker morals would succumb to temptation; however, we may proudly state that Zvonko is a truly honourable Serb, whose decency honouring orthodoxy manifests the guiding star towards the salvation and victory of the Serbian people. All those sincerely wishing well to the Serbian people can regard an ideal in the character of Zvonko Bajagic. This command recommends to the Superior Command to promote the above named to the rank of reserve’s captain 1st class of the Army of Republika Srpska. The rank we are recommending will be given to a man who will never and nowhere underestimate or belittle it».
http://www.ictytranscripts.org/trials/popovic/090309ED.htmΟσο περνούσε ο καιρός, και όσο φούντωνε ο πόλεμος, ο Ζβόνκο μάζευε βαθμούς κι έτσι έφτασε στον βαθμό του Ταγματάρχη. Εγινε ό,τι έγινε με τον πόλεμο, κάποτε αυτός τελείωσε, ο Ζβόνκο αποστρατεύτηκε τον Ιούλιο του 1996, και ήδη από τον ίδιο χρόνο, τον βρίσκουμε να κατέχει σημαντικά αξιώματα τόσο στη γενέτειρά του την Βλασένιτσα, την οποία ποτέ δεν εγκατάλειψε, όσο και σε εθνικό επίπεδο, στον κρατικό μηχανισμό της Republika Srpska και στο εθνικιστικό κόμμα SDS.».

Βλέπουμε πως όταν ήταν υποχρεωμένος να καταθέσει επίσημα, τα αρνούνταν όλα: Ισχυριζόταν ότι ήταν ένας απλός στρατιώτης, ενταγμένος στους σερβικούς οργανισμούς απλά γιατί ήταν ‘πατριώτης’ και πίστευε στον ‘σερβικό σκοπό’. Αυτό το τροπάριο πήγε να επαναλάβει και στο ΔΠΔΧΓ, όπως προκύπτει από τα παραπάνω, μέχρι που ο κατήγορος παρουσίασε έγγραφα με τα οποία πιστοποιούνταν ότι ήταν τελικά υψηλόβαθμος αξιωματικός, και μάλιστα σε θέση-κλειδί του σερβοβοσνιακού στρατού ήδη από το 1993.
Οταν όμως δεν βρισκόταν κάτω από την πίεση αυτή, τότε έβρισκε τον πραγματικό του εαυτό, και δήλωνε περήφανος που φορούσε τα σερβικά διάσημα. Και όχι μόνο τα απλά insignia, αλλά και τα παράσημα με τα οποία είχε τιμηθεί από την ηγεσία των Κάρατζιτς και Μλάντιτς. Ετσι, τον βλέπουμε σε ένα ντοκιμαντέρ του 2012 της σερβοβοσνιακής τηλεόρασης (Radio Television Republika Srpska, PTPC) με τίτλο ‘Zakletva’ (‘Ορκος’), στο οποίο εξεταζόταν η ιστορία της δημιουργίας και η μετέπειτα δράση του στρατού των Σερβοβόσνιων Vojska Republike Srpske (VRS), να δηλώνει στην κάμερα πόσο περήφανος ήταν σαν αξιωματικός του VRS, και πόσο του αρέσει που έγινε τμήμα αυτής της κληρονομιάς και πόσο χαίρεται που θα την περάσει στις επόμενες γενιές. Μάλιστα, ενώ όλοι οι υπόλοιποι πρώην αξιωματικοί που μιλάνε στο ντοκιμαντέρ αυτό εμφανίστηκαν φορώντας απλά τα πολιτικά τους ρούχα, μόνο ο Μπάγιαγκιτς, του οποίου η συνέντευξη παίχτηκε μάλιστα στον επίλογο του φιλμ, εμφανίστηκε φορώντας τα παραδοσιακά σερβικά ρούχα και τον απαραίτητο χαρακτηριστικό σερβικό εθνικό καπέλο Sajkaca, που αποτελεί παράλληλα και το επίσημο πηλήκιο του στρατού των Σερβοβόσνιων.
Για να μπορέσει να κρεμάσει στην στολή και να επιδείξει με αυτόν τον τρόπο και τα παράσημα, τους μεγαλόσταυρους και όλες τις άλλες διακρίσεις που έλαβε από τον σερβοβοσνιακό στρατό, όπως μπορούμε να δούμε στο απόσπασμα από το φιλμ:
ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ του XYZ Contagion: Ο διοικητής της ΕΕΦ Zβόνκο Μπάγιαγκιτς (Zvonko Bajagic) δηλώνει στην κάμερα πόσο περήφανος ήταν σαν αξιωματικός του VRS, και πόσο του αρέσει που έγινε τμήμα αυτής της κληρονομιάς και πόσο χαίρεται που θα την περάσει στις επόμενες γενιές. Μάλιστα, ενώ όλοι οι υπόλοιποι πρώην αξιωματικοί που μιλάνε στο ντοκιμαντέρ αυτό εμφανίστηκαν φορώντας απλά τα πολιτικά τους ρούχα, μόνο ο Μπάγιαγκιτς, του οποίου η συνέντευξη παίχτηκε μάλιστα στον επίλογο του φιλμ, εμφανίστηκε φορώντας τα παραδοσιακά σερβικά ρούχα και τον απαραίτητο χαρακτηριστικό σερβικό εθνικό καπέλο Sajkaca, που αποτελεί παράλληλα και το επίσημο πηλήκιο του στρατού των Σερβοβόσνιων. Για να μπορέσει να κρεμάσει στην στολή και να επιδείξει με αυτόν τον τρόπο και τα παράσημα, τους μεγαλόσταυρους και όλες τις άλλες διακρίσεις που έλαβε από τον σερβοβοσνιακό στρατό, όπως μπορούμε να δούμε στο απόσπασμα από το φιλμ.
Μπορεί ο μαφιόζος πρώην πολέμαρχος να χαίρεται για την προηγούμενη σταδιοδρομία του στις σφαγές αμάχων, ίσως και για το γεγονός πως ήταν ο μοναδικός βαθμοφόρος που διοικούσε τμήμα Ελλήνων εθελοντών και μισθοφόρων, όμως τελευταίες ανασκαφές σε άγνωστους μέχρι τώρα μαζικούς τάφους στην περιοχή Kozluk, στη γενέτειρα του Βλασένιτσα, κάνουν πολλούς σχολιαστές εντός της Republika Srpska να λένε ότι σφίγγει γύρω του ο κλοιός, αυτή τη φορά, μάλλον πολύ πιεστικά. Τα σχετικά ρεπορτάζ για τους νέους μαζικούς τάφους και για τα πτώματα που ανακαλύπτονται με δεμένα τα χέρια πισθάγκωνα και με καλυμμένα τα μάτια («We found that the victims whose entire bodies we found were killed with their hands tied behind their backs. We found the ropes with which they were tied»), είναι αποκαλυπτικά. Κάποια τυχαία δείγματα από το Radio Sarajevo, το Reuters, το Balkan Insight και το Avaz.ba.
http://www.radiosarajevo.ba/novost/210390/Masovna-grobnica-na-smetljistu-Ekshumirano-55-posmrtnih-ostataka
http://in.reuters.com/news/picture/another-srebrenica-mass-grave-unearthed?articleId=INRTX1YSR2
http://www.balkaninsight.com/en/article/srebrenica-mass-grave-reveals-remains-of-dozens-of-victims–12-22-2015
http://www.avaz.ba/clanak/203974/bratunac-na-lokalitetu-pervani-ekshumirani-posmrtni-ostaci-devet-zrtava

Σε αυτό, ίσως έχει παίξει ρόλο και το εξής γεγονός: Για πρώτη ίσως φορά στα χρονικά του Δικαστηρίου της Χάγης, τα ημερολόγια του στρατηγού Milenko Zivanovic συμπεριλαμβάνονται στα αποδεικτικά στοιχεία της δίκης Μλάντιτς. Μάλιστα, αποσπάσματά τους παρουσιάστηκαν κατά την κατάθεση ενός ‘στρατιωτικού εξπέρ’ μάρτυρα υπεράσπισης του κατηγορούμενου σφαγέα Μλάντιτς πρόσφατα (Νοέμβριος 2015), και λογικά ο Μπάγιαγκιτς αυτόν τον καιρό πρέπει να είναι πολύ ανήσυχος.
Θυμίζουμε σχετικά για τον Zivanovic και τα γλέντια του με την ΕΕΦ και τον Μπάγιαγκιτς: Οι στιχομυθίες τους εκείνη τη μέρα αποτέλεσαν και αντικείμενο πιεστικής ανάκρισης στον Μπάγιαγκιτς, όταν κατέθετε στο ΔΠΔΧΓ υπέρ του Κάρατζιτς, στις 10/07/2013:
‘Στις 12 Ιουλίου 1995, στο επινίκιο γεύμα -προς τιμήν και με την παρουσία των Ελλήνων εθελοντών-, αμέσως μετά την πτώση της Σρεμπρένιτσα, στο σπίτι του Μπάγιαγκιτς στη Βλασένιτσα, στην μεγάλη σερβική γιορτή των πολιούχων της Βλασένιτσα Πέτρου και Παύλου, ο στρατηγός Milenko Zivanovic, διοικητής του Σώματος Στρατού Ντρίνα με το επιτελείο του, ο Μητροπολίτης (και εκδιωγμένος παιδεραστής) της περιοχής, πολλοί άλλοι Σερβοβόσνιοι αξιωματικοί και παράγοντες και, φυσικά, οι μόνιμοι συνοδοί του Μπάγιαγκιτς, οι Ελληνες εθελοντές, όλοι μαζί παραβρέθηκαν σε επίσημο εορταστικό γεύμα, στο οποίο η μία κορυφαία στιγμή ήταν ο λόγος του Zivanovic με θέμα «Αφού καθαρίσαμε χτες βράδυ τη Σρεμπρένιτσα και εξαφανίσαμε κάθε ίχνος μουσουλμανικής ζωής, πρέπει να κάνουμε το ίδιο στη συνέχεια και στις άλλες μουσουλμανικές περιοχές» (σκηνές από βίντεο του XYZ Contagion, εδώ), και η δεύτερη ήταν οι προπόσεις-κολακείες του Μητροπολίτη προς τους παριστάμενους Ελληνες της ΕΕΦ, πως «αφού ελευθερώσαμε τη Σρεμπρένιτσα τώρα, να δώσει ο Θεός κάποτε να ελευθερώσουμε και την Κωνσταντινούπολη» (σκηνές από βίντεο του XYZ Contagion, εδώ)’.
Με την ευκαιρία, είμαστε στην ευχάριστη θέση να παραθέσουμε ολόκληρο τον λόγο του στρατηγού Milenko Zivanovic στο σπίτι του Μπάγιαγκιτς στη Βλασένιτσα, παρουσία της ΕΕΦ, του παιδεραστή Μητροπολίτη Vasilije Kacavenda και των άλλων επισήμων, για το πως «καθάρισαν και τελείωσαν το τζαμί των Τούρκων στη Σρεμπρένιτσα», Κατορθώσαμε να αποκτήσουμε πρόσβαση στο αρχείο του ΔΠΔΧΓ με τις απομαγνητοφωνήσεις όλων των σημαντικών βίντεο και φιλμ, κι έτσι μπορούμε να δούμε το πλήρες κείμενο και την ακριβέστατη καταγραφή όλων όσων ακούγονται στα δύο βίντεο που αναφέραμε, ακόμη και όταν οι συνδαιτημόνες χειροκροτούσαν εκστασιασμένοι τον στρατηγό να αναλύει το θέμα «πως εκκαθαρίσαμε εθνικά όλη την περιοχή του Δρίνου»:
ΣΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ: Το πλήρες κείμενο του λόγου του στρατηγού Milenko Zivanovic στο σπίτι του Μπάγιαγκιτς, στη Vlasenica Βοσνίας, 12 Ιουλίου 1995, μια μέρα μετά την κατάληψη της Σρεμπρένιτσα. Ο στρατηγός Milenko Zivanovic, διοικητής του Σώματος Στρατού Ντρίνα, λέει ιστορίες για το πως «καθάρισαν και τελείωσαν το τζαμί των Τούρκων στη Σρεμπρένιτσα» και όλοι χειροκροτούν εκστασιασμένοι όταν ο στρατηγός αναλύει το θέμα: «Αφού καθαρίσαμε χτες βράδυ τη Σρεμπρένιτσα και εξαφανίσαμε κάθε ίχνος μουσουλμανικής ζωής, πρέπει να κάνουμε το ίδιο στη συνέχεια και στις άλλες μουσουλμανικές περιοχές». Παρόντες στο επινίκιο γεύμα ήταν και Ελληνες εθελοντές, μεταξύ των οποίων οι Μήτκος Αντώνιος και Καλτσούνης Κωνσταντίνος. Μαζί τους στο τραπέζι οι Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς, ο παιδόφιλος Μητροπολίτης Zvornik-Tuzla Vasilije Kacavenda και άλλοι πολλοί.
Στόχος της νέας ‘Μεγάλης σερβικής ιδέας’, ήταν η ενοποίηση όλων των εδαφών στα οποία κατοικούσαν Σέρβοι, άσχετα αν ήταν εκεί μόνο μια μικρή μειοψηφία. Ετσι, ανακήρυξαν σαν ‘σερβικό έδαφος’ όχι μόνο όλες τις άλλες περιοχές της Γιουγκοσλαβίας στις οποίες οι Σέρβοι υπερτερούσαν πληθυσμιακά, αλλά και κάθε περιοχή στην οποία υπήρχε σερβική μειονότητα ή ακόμα και κάθε περιοχή στην οποία οι Σέρβοι ήταν μειονότητα εξαιτίας των θανάτων και των διώξεων και των άλλων γεγονότων στον … Β’ΠΠ και στη δεκαετία του 1940 (!). Φυσικά, οι πραγματικοί λόγοι για τους οποίους υιοθετήθηκε από τους Σέρβους εθνικιστές σαν στρατηγική επιλογή η επεκτατική-ιμπεριαλιστική επιθετικότητα ήταν επειδή ουσιαστικά ήθελαν τους υλικούς πόρους και ολόκληρη τη χώρα για τον εαυτό τους.
Το σερβικό δόγμα, το οποίο αποτυπώθηκε και στο Σύνταγμα της νεοσύστατης Republika Srpska, ήταν πολύ απλό: Αν σε μια περιοχή υπήρχε έστω και ένας μόνο τάφος Σέρβου, η περιοχή αυτή ήταν αυτονόητα σερβική και έπρεπε να ενσωματωθεί στη νέα ‘Μεγάλη Σερβία’. Κράτος-γκάνγκστερ.
Ξεκινώντας από το καλοκαίρι του 1990, ανακήρυξαν ξεχωριστές ‘εθνικές οντότητες’ σαν ‘αυτόνομες σερβικές περιοχές μόνο για Σέρβους’, την Κράινα [Σ.Σ.: ειδικά για την Κράινα, βλ. εδώ, ‘Η Κράινα, η πρόβα τζενεράλε του Μλάντιτς, η παράνομη κατοχή (κατά τον ΟΗΕ) και η εκδίωξη των Σέρβων – Η τελευταία πράξη του δράματος‘], την Ανατολική Σλαβονία και τη Δυτική Σλαβονία στην Κροατία το καλοκαίρι του 1991 και άλλες έξι στη Βοσνία αμέσως μετά, το φθινόπωρο του 1991, με σκοπό, βέβαια, να ενωθούν με τη μητέρα-Σερβία μέσω της βίας. Ανακήρυξαν, τελικά, μία ακόμη ξεχωριστή ‘εθνική οντότητα’, την Republika Srpska, τις πρώτες μέρες του Ιανουαρίου του 1992.
Κατόπιν, έδειξαν στην πράξη πως εννοούσαν την εφαρμογή του ‘δόγματος’ αυτού: Οντας μόνο το 34% του πληθυσμού στη Βοσνία, απαίτησαν και είχαν ήδη καταλάβει το 70% του εδάφους. Υπόψη, στην Κροατία είχαν ήδη κατακτήσει σχεδόν το ένα τρίτο της χώρας και είχαν διώξει εκατοντάδες χιλιάδες ντόπιους μη Σέρβους κατοίκους. Ηθελαν για τον εαυτό τους το δικαίωμα να ζουν όλοι οι Σέρβοι, απανταχού της χώρας, κάτω από ένα και μοναδικό κεντρικό κράτος, αλλά την ίδια στιγμή δεν αναγνώριζαν σε καμία άλλη εθνότητα αυτό το δικαίωμα. Η μεγαλύτερη παραχώρηση που ήταν διατεθειμένοι να κάνουν οι Σέρβοι για Αλβανούς, Βόσνιους και Κροάτες μειονοτικούς θα ήταν το πολύ-πολύ να τους αφήσουν να ζουν υποτελείς και πολίτες Β’ κατηγορίας κάτω από την σερβική κυριαρχία.
Ετσι, για τον στόχο της ‘Μεγάλης Σερβίας’ συνέστησαν ‘εγκληματική οργάνωση’ (‘Joint Criminal Enterprise’ στην σχετική ορολογία) και προέβησαν στα γνωστά εγκλήματα, τα οποία από τον ΟΗΕ και από μια ατελείωτη σειρά άλλων διεθνών και ευρωπαϊκών θεσμών χαρακτηρίζονται με τον όρο ‘γενοκτονία‘, πέρα από τα γνωστά ‘εγκλήματα πολέμου’, δηλαδή.
Παρότι, λοιπόν, όπως αποδείχτηκε η κλίκα Μιλόσεβιτς ηττήθηκε σε όλα τα μέτωπα που άνοιξε, στη Σλοβενία, στην Κροατία, στη Βοσνία και, στη συνέχεια, και πάλι το 1999, στο ‘λίκνο του σερβικού πολιτισμού’ Κοσσυφοπέδιο, και παρότι το όνειρο της ‘Μεγάλης Σερβίας’ κατέρρευσε αφήνοντας τη χώρα σε χαλάσματα και τους κατοίκους νεκρούς, τραυματίες, ξεριζωμένους, εξαθλιωμένους και πάμφτωχους, φαίνεται ότι κάποιοι ακόμα να βάλουν μυαλό. Ετσι συμβαίνει πάντα, ο φασισμός ηττάται στο τέλος, νομοτελειακά. Το θέμα είναι πόση ζημιά θα προλάβει να κάνει. Στη Σερβία, δυστυχώς, το τίμημα για τον απλό Σέρβο ήταν πολύ μεγάλο.
Σε ένα ακόμη θαμμένο και ξεχασμένο σπάνιο βίντεο, βλέπουμε άλλη μία απόδειξη γι’ αυτήν την αναμφισβήτητη (πλην Ελλάδας) αλήθεια για τον στόχο της ‘Μεγάλης Σερβίας’:
Η ημέρα είναι η 28η Ιουνίου 1995, δύο βδομάδες πριν την Σρεμπρένιτσα, και η περιοχή το Sokolac της Βοσνίας. Η γιορτή ονομάζεται Vidovdan ή αλλιώς St. Vitus Day, ο προστάτης άγιος του σερβοβοσνιακού στρατού VRS. Πρόκειται για τον δικό μας Αγιο Μάρτυρα Βίτο, που μαζί με τον Αγιο Μόδεστο και την Αγία Κρησκεντία εμείς τους γιορτάζουμε στις 15 Ιουνίου. H 28η Ιουνίου είναι επίσης επέτειος της αναγνώρισης του σερβικού θρόνου το 1881 αλλά και η ‘ημέρα του Πρίγκηπα Αγιου Λάζαρου και των Σέρβων Αγίων Μαρτύρων’ που έπεσαν στη μάχη του Κοσόβου στις 28 Ιουνίου 1389, και συνεπώς και η 16η επέτειος από την περίφημη ομιλία Μιλόσεβιτς, στις 13 Ιουνίου 1989 στο Gazimestan του Κοσόβου, στο ηρώο των πεσόντων, όταν ουσιαστικά έδωσε το σύνθημα για να οπλιστούν οι απανταχού Σέρβοι και να ξεκινήσουν τον καταστροφικό επεκτατικό τους πόλεμο (αλλά για κακή του τύχη ήταν και η μέρα που παραδόθηκε στη Χάγη το 2001, όταν είχε πει στα αγγλικά το περίφημο «Are you aware that today is Vidovdan?», όταν τον μαντρώνανε για τα καλά).
Οπως βλέπουμε στο παρακάτω βίντεο, παρόντες στην μεγάλη γιορτή εκείνη τη μέρα του Ιουνίου του 1995 είναι ο υπερεθνικιστής Πατριάρχης Παύλος, ο γνώριμός μας Μητροπολίτης Zvornik-Tuzla Vasilije Kacavenda (σκληρός εθνικιστής και μέλος του κόμματος του Ράντοβαν Κάρατζιτς, που ευλογούσε τα όπλα των παραστρατιωτικών και της ΕΕΦ, αλλά και παιδόφιλος που καθαιρέθηκε-παραιτήθηκε το 2012 λόγω διαρροής βιντεοταινιών στις οποίες διακρινόταν καθαρά να κάνει σεξ με ανήλικα αγόρια), πλήθος Επισκόπων και ιερέων, και ολόκληρη η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία των Σέρβων της Βοσνίας. Διακρίνουμε τον επικεφαλής των Μυστικών Υπηρεσιών της Republika Srpska και αργότερα Υπουργό Δημόσιας Τάξης του Κάρατζιτς Dragan Kijac, το μέλος της Προεδρίας της Republika Srpska Nikola Koljevic, τον Κάρατζιτς, τον Μλάντιτς και έναν ακόμη παλιό μας γνώριμο, τον Ζβόνκο Μπάγιαγκιτς, φυσικά, να πίνουν στην υγειά της ‘Μεγάλης Σερβίας’ (‘Velika Srbija’).
ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ του XYZ Contagion: Περιοχή Sokolac Βοσνίας, 28 Ιουνίου 1995, η μεγάλη εθνική και θρησκευτική γιορτή των Σέρβων Vidovdan, που είναι ταυτόχρονα πολλές γιορτές μαζί: Επέτειος της μάχης του Κοσόβου, ημέρα του προστάτη αγίου του σερβοβοσνιακού στρατού VRS, ημέρα του Πρίγκηπα Αγιου Λάζαρου και των Σέρβων Αγίων Μαρτύρων που έπεσαν στη μάχη του Κοσόβου στις 28 Ιουνίου 1389, επέτειος της αναγνώρισης του σερβικού θρόνου το 1881, επέτειος της εμπρηστικής ομιλίας Μιλόσεβιτς στο Gazimestan του Κοσόβου, όταν ξεκίνησε τον πόλεμο και άλλα πολλά -οι Σέρβοι όταν γιορτάζουν, του δίνουν και καταλαβαίνει. Παρουσία του Σέρβου Πατριάρχη, της Ιεράς Συνόδου αλλά και του απαραίτητου Μητροπολίτη ΕΕΦ και Zvornik και Tuzla και αργότερα διωγμένου για παιδεραστία Vasilije Kacavenda, αδελφικού φίλου και συμπατριώτη από την Vlasenica του Zβόνκο Μπάγιαγκιτς, βλέπουμε να έχουν συγκεντρωθεί όλοι οι ισχυροί Σέρβοι της Βοσνίας, στο υψηλότατο επίπεδο: Στην συγκεκριμένη σκηνή, ο Zβόνκο Μπάγιαγκιτς, ο στρατηγός Ράτκο Μλάντιτς, ο επικεφαλής των Μυστικών Υπηρεσιών της Republika Srpska και αργότερα Υπουργός Δημόσιας Τάξης του Κάρατζιτς Dragan Kijac, το μέλος της Προεδρίας της Republika Srpska Nikola Koljevic και ο πρόεδρος Ράντοβαν Κάρατζιτς πίνουν για τη Μεγάλη Σερβία και εύχονται «όλοι οι Σέρβοι να ζήσουν σε ένα και μόνο κράτος».
Το βίντεο χρησιμοποιείται από το ΔΠΔΧΓ, όπως μπορούμε να διαβάσουμε λ.χ. εδώ (και για μια στιγμή διακρίνεται ο Μλάντιτς εξαιρετικά χαρούμενος που είδε και θυμήθηκε αυτές τις σκηνές από τότε που μεγαλουργούσε):
«As the cross-examination continued, the prosecution showed a video tape in which Ratko Mladic talks to Karadzic and Koljevic and says that the goal was ‘for all Serbs to be able to live in a single state.’ The recording was admitted into evidence. Kijac never denied that the Serbian top leaders made such statements during the war, but said he could not tell ‘what they really thought’».
– Κατάθεση Dragan Kijac (επικεφαλής των Μυστικών Υπηρεσιών της Republika Srpska και αργότερα Υπουργός Δημόσιας Τάξης του Κάρατζιτς):
‘Common goal of the leaderships in Serbia, Republika Srpska and the Republic of Serb Krajina: A united Serb state’, SENSE Agency, 19/10/2015
http://www.sense-agency.com/icty/common-goal-united-serb-state.29.html?news_id=16817
[Σ.Σ.: Το κείμενο συνεχίζεται μετά τις εικόνες. Για τις περιγραφές, κλικ σε κάθε εικόνα για μεγέθυνση].






ΣΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ: Περιοχή Sokolac Βοσνίας, 28 Ιουνίου 1995, η μεγάλη εθνική και θρησκευτική γιορτή των Σέρβων Vidovdan, που είναι ταυτόχρονα πολλές γιορτές μαζί: Επέτειος της μάχης του Κοσόβου, ημέρα του προστάτη αγίου του σερβοβοσνιακού στρατού VRS, ημέρα του Πρίγκηπα Αγιου Λάζαρου και των Σέρβων Αγίων Μαρτύρων που έπεσαν στη μάχη του Κοσόβου στις 28 Ιουνίου 1389, επέτειος της αναγνώρισης του σερβικού θρόνου το 1881, επέτειος της εμπρηστικής ομιλίας Μιλόσεβιτς στο Gazimestan του Κοσόβου, όταν ξεκίνησε τον πόλεμο και άλλα πολλά -οι Σέρβοι όταν γιορτάζουν, του δίνουν και καταλαβαίνει. Παρουσία του Σέρβου Πατριάρχη, της Ιεράς Συνόδου αλλά και του απαραίτητου Μητροπολίτη ΕΕΦ και Zvornik και Tuzla και αργότερα διωγμένου για παιδεραστία Vasilije Kacavenda, αδελφικού φίλου και συμπατριώτη από την Vlasenica του Zβόνκο Μπάγιαγκιτς, βλέπουμε να έχουν συγκεντρωθεί όλοι οι ισχυροί Σέρβοι της Βοσνίας, στο υψηλότατο επίπεδο: Στην συγκεκριμένη σκηνή, ο Zβόνκο Μπάγιαγκιτς, ο στρατηγός Ράτκο Μλάντιτς, ο επικεφαλής των Μυστικών Υπηρεσιών της Republika Srpska και αργότερα Υπουργός Δημόσιας Τάξης του Κάρατζιτς Dragan Kijac, το μέλος της Προεδρίας της Republika Srpska Nikola Koljevic και ο πρόεδρος Ράντοβαν Κάρατζιτς πίνουν για τη Μεγάλη Σερβία και εύχονται «όλοι οι Σέρβοι να ζήσουν σε ένα και μόνο κράτος».
# Συνεχίζουμε -και τελειώνουμε- αύριο, με το τελευταίο ντοκουμέντο της σειράς, με τίτλο: ‘Ντοκουμέντο #11: Οι υποστηρικτές των σφαγέων, στο φως και στο σκοτάδι‘. Μαζί, η απαραίτητη Βιβλιογραφία και ‘Προτεινόμενα αναγνώσματα με ιδιαίτερο νομικό ενδιαφέρον‘:
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/07/11/srebrenica-more-evid-11/# Θυμίζουμε, ολόκληρη η νέα αυτή σειρά βρίσκεται κάτω από την κατηγορία ‘Τι άλλο έκαναν οι Ελληνες εθελοντές στη Σρεμπρένιτσα‘, ενώ το ενιαίο κείμενο βρίσκεται εδώ:
– ‘Νέα αποκλειστικά στοιχεία για την συμμετοχή Ελλήνων υπηκόων στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα: Οι δεσμοί αίματος του ελληνικού με τον σερβικό εθνικισμό και της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς με τη Χρυσή Αυγή’
https://xyzcontagion.wordpress.com/srebrenica-more-evidence/# Σημειώνουμε για άλλη μια φορά, όλα αυτά τα κείμενα έχουν γραφτεί μόνο για όσους ενδιαφέρονται πραγματικά να μάθουν τι συνέβη στη Γιουγκοσλαβία της δεκαετίας του 1990. Δεν μπορούμε να χάνουμε το χρόνο μας με ατέρμονες συζητήσεις εξηγώντας τα αυτονόητα, και μάλιστα, συνήθως, σε ανθρώπους που ούτε καν τα γεγονότα φρόντισαν να μάθουν, συνεπώς δογματικοί και (όσοι θέλουν να μείνουν) αστοιχείωτοι, ας καταλάβουν ότι δεν κάνουν όλες οι σελίδες για όλους τους ανθρώπους, και καλύτερα ας μείνουν μακριά.
# Δείτε επίσης:
# Η αρχική έρευνα (‘Η ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα, η Ελληνική Εθελοντική Φρουρά και η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής – Νέα στοιχεία και αποκαλύψεις, για πρώτη φορά στην Ελλάδα’),
https://xyzcontagion.wordpress.com/srebrenica/# Και οι ‘Δικαστικές εξελίξεις στην υπόθεση της συμμετοχής Ελλήνων υπηκόων στη Σρεμπρένιτσα‘.
https://xyzcontagion.wordpress.com/justice-for-srebrenica/# Το θέμα της ελληνικής εμπλοκής στη Σρεμπρένιτσα στα μεγάλα ΜΜΕ (και όχι μόνο)
https://xyzcontagion.wordpress.com/srebrenica-sta-mme/
Διαβάστε τις νέες μεγάλες έρευνες του XYZ Contagion με θέμα ‘Οταν ο θύτης παριστάνει το θύμα‘:
– ‘Οι ελληνικοί μύθοι για την γιουγκοσλαβική τραγωδία 1991-1995 και οι αλήθειες που δεν ακούστηκαν ποτέ στα ελληνικά ΜΜΕ‘.
https://xyzcontagion.wordpress.com/yugoslavia-the-whole-truth/
[Για την Short version, κλικ εδώ ‘Οταν ο θύτης παριστάνει το θύμα’]
– ‘Ολη η αλήθεια για τη Σρεμπρένιτσα: Οι οκτώ συν μία αποδείξεις για το προσχεδιασμένο της οργανωμένης σφαγής’
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/03/25/eight-plus-one-proof-srebrenica-organized/
– ‘Το θέμα της ελληνικής εμπλοκής στη Σρεμπρένιτσα στα μεγάλα ΜΜΕ (και όχι μόνο)‘
https://xyzcontagion.wordpress.com/srebrenica-sta-mme/Δείτε επίσης:
– ‘Ο Κάρατζιτς και οι Ελληνες: Η ενοχή του Κάρατζιτς και η συλλογική μας αθωότητα‘ (Συνεργασία του ιστολογίου μας με το περιοδικό The Books’ Journal, τεύχος #66, Μάιος 2016)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/05/30/kleon-ioannidis-karadzic-kai-ellines-books-journal/
– ‘ΕΝΟΧΟΣ ο Κάρατζιτς! Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης αποφάσισε υπέρ των θυμάτων της γενοκτονίας στη Βοσνία’
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/03/24/karadzic-the-verdict/
– ‘Χρυσαυγίτες εγκωμιάζουν γενοκτονίες και ρατσιστικές σφαγές και υπόσχονται «Noz, zica, Srebrenica» («Μαχαίρι, Σύρμα, Σρεμπρένιτσα»): Ποιοι είναι οι Σέρβοι νεοναζί επισκέπτες της οργάνωσης;;;’
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/03/25/golden-dawn-hymn-noz-zica-srebrenica/Και:
– Μια νέα σειρά δημοσιεύσεων, μόνο για όσους ενδιαφέρονται πραγματικά να μάθουν τι συνέβη στη Γιουγκοσλαβία στα χρόνια της δεκαετίας του 1990, …
… η οποία απαντά -πιστεύουμε- εις βάθος σε όλες τις πιθανές απορίες και αποδομεί όλα τα ψέματα και τις πλαστογραφίες των ελληνικών ΜΜΕ, των ακροδεξιών θυτών και των απολογητών τους, από δεξιά κι αριστερά.
Ολόκληρη η νέα αυτή σειρά βρίσκεται κάτω από την κατηγορία ‘Αλήθειες και μύθοι για τη Γιουγκοσλαβία‘, ενώ το ενιαίο κείμενο βρίσκεται εδώ, ‘Οι ελληνικοί μύθοι για την γιουγκοσλαβική τραγωδία 1991-1995 και οι αλήθειες που δεν ακούστηκαν ποτέ στα ελληνικά ΜΜΕ‘. Περιλαμβάνει:Πρόλογος: Οταν ο θύτης παριστάνει το θύμα (Αλήθειες και μύθοι για τη Γιουγκοσλαβία #01)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/04/01/yugo-01/Η ανύπαρκτη και εξ ολοκλήρου κατασκευασμένη ‘ελληνοσερβική φιλία’
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/04/02/yugo-02/Οι ‘αριστεροί αντιιμπεριαλιστές’ συνήγοροι των Σέρβων, οι ακροδεξιοί δωσίλογοι τσέτνικ και η σερβική ‘Μεγάλη Ιδέα’
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/04/03/yugo-03/Τα γεγονότα: Ο εθνικισμός διαλύει μια χώρα
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/04/04/yugo-04/Η εσωτερική αντιεθνικιστική αντίσταση στη βαρβαρότητα και στο φασισμό και ο Μιλόσεβιτς, ο νεκροθάφτης του σοσιαλισμού
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/04/05/yugo-05/Εθνοκάθαρση και γενοκτονία σε ευρωπαϊκό έδαφος στον 20ό αιώνα: Οταν το ‘Ποτέ ξανά!’ ακουγόταν σαν ανέκδοτο
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/04/06/yugo-06/Ο ρόλος των ΜΜΕ και τα πραγματικά ψέματα της Δύσης
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/04/07/yugo-07/Τα ρατσιστικά ψέματα της σερβικής προπαγανδιστικής μηχανής
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/04/08/yugo-08/Η Κράινα, η πρόβα τζενεράλε του Μλάντιτς, η παράνομη κατοχή (κατά τον ΟΗΕ) και η εκδίωξη των Σέρβων – Η τελευταία πράξη του δράματος
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/04/09/yugo-09/Ρίχνοντας την ευθύνη στα θύματα: Συγκάλυψη και άρνηση, το όγδοο και τελικό στάδιο της ίδιας της γενοκτονίας: 8.372 έρευνες ανθρωποκτονίας και οκτώ συν μία αποδείξεις
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/04/10/yugo-10/Οι ιδεολόγοι της αθλιότητας και η αθλιότητα της ιδεολογίας τους: Μια σημείωση για τους αρνητές, υπερασπιστές και απολογητές των εγκληματιών πολέμου, δεξιούς κι αριστερούς + Προτεινόμενη βιβλιογραφία
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/04/11/yugo-11/
# Ολα τα σχετικά λινκ με τη Γιουγκοσλαβία, στα σχόλια εδώ, πολύ αναλυτικά.
20 σκέψεις σχετικά με το “Ντοκουμέντο #10: Ο τσέτνικ βοϊβόδας διοικητής της ΕΕΦ Ταγματάρχης Zβόνκο Μπάγιαγκιτς, ο Ράτκο Μλάντιτς και ο Ράντοβαν Κάρατζιτς σε κρυφή συγκέντρωση πίνουν ‘εις υγείαν του στόχου για τη Μεγάλη Σερβία’ (‘Velika Srbija’): Ενα ακόμη χαμένο φιλμ (Από τη σειρά ‘Νέα αποκλειστικά στοιχεία: Τι άλλο έκαναν οι Ελληνες εθελοντές στη Σρεμπρένιτσα’)”