Ιάσονας Χανδρινός – «ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-Πολυτεχνείο», «ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-Μελιγαλάς»: Το ΕΑΜ στην πολιτική μνήμη και συνθηματολογία (άρθρο στον «Δρόμο της Αριστεράς» 2011-09-17) και μια παραπομπή στο ιστολόγιό μας

Διαβάζουμε στην εφημερίδα ‘Δρόμος της Αριστεράς’, ένα αφιέρωμα στα ‘70 χρόνια από την ίδρυση του ΕΑΜ (Μέρος πρώτο)‘, που κλείνει με το άρθρο με τίτλο ‘«ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-Πολυτεχνείο», «ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-Μελιγαλάς»: Το ΕΑΜ στην πολιτική μνήμη και συνθηματολογία‘, του Ιάσονα Χανδρινού, ιστορικού, συγγραφέα, και υποψηφίου διδάκτορα Ιστορίας.

Δρόμος της Αριστεράς, 17/09/2011, Αφιέρωμα 70 χρόνια από την ίδρυση του ΕΑΜ, Μέρος Α: Ιάσονας Χανδρινός, «ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-Πολυτεχνείο», «ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-Μελιγαλάς»: Το ΕΑΜ στην πολιτική μνήμη και συνθηματολογία.

Στο άρθρο αυτό, διαβάζουμε το εξής απόσπασμα:

Αρχές της δεκαετίας του ’80. Το βάρος του «καυτού» εμφυλιακού παρελθόντος αισθητό και στα φοιτητικά αμφιθέατρα όπου αντιπαρατίθενται από τη μια η «ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος Β΄ Πανελλαδική» ή/και η εξέλιξή τους, οι «Αριστερές Συσπειρώσεις» και λοιπές εξωκοινοβουλευτικές ομάδες, και από την άλλη η τότε ταχέως αναπτυσσόμενη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ/ΟΝΝΕΔ, με Ρέιντζερς, Κένταυρους και λοιπές «ομάδες κρούσης». Όταν οι πρώτοι έβριζαν τους δεύτερους «ΔΑΠίτες-Χίτες-Ταγματασφαλίτες», οι δεύτεροι, παραδόξως για την κοινή λογική υιοθετούσαν το σύνθημα αυτό, για να τονίσουν αυτάρεσκα την ταυτότητα της «μαχητικής εθνικοφροσύνης», που οι πρώτοι τους απέδιδαν ως βρισιά και ως μομφή. Δηλαδή τα ΟΝΝΕΔόπουλα φώναζαν «Ζήτωσαν οι Χίτες, οι ταγματασφαλίτες, ζήτω η ΟΝΝΕΔ και οι ΔΑΠίτες», και τα τοιαύτα και έπαιρναν την απάντηση «ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-Μελιγαλάς», σε μια ενδιαφέρουσα «γηπεδική» συνομιλία πάνω στην πρόσφατη (1982) απόφαση του ΠΑΣΟΚ να αναγνωρίσει επίσημα την ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση (3)

Η πρώτη σελίδα του «Δρόμου της Αριστεράς», τεύχος #081, Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011. Κάτω αριστερά, το εξώφυλλο του ένθετου για τα «70 χρόνια ΕΑΜ».

 

Το ιστολόγιό μας έχει την τιμητική του (ε ρε μεγαλεία!!!), μιας που το παραπάνω απόσπασμα, όπως σημειώνει ο συγγραφέας στις παραπομπές του, προέρχεται από τη δημοσίευση του μπλογκ μας με τίτλο ‘Πως βγήκε το σύνθημα ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-Μελιγαλάς’, κλικ εδώ. Η επιρροή του μπλογκ φαίνεται ότι … διευρύνεται (!;!;!;), μετά από την εφημερίδα ‘ΑΥΓΗ’, κλικ εδώ, και την εφημερίδα ‘Τα Νέα’, κλικ εδώ, αλλά και πολλά και διάφορα ενημερωτικά σάιτ που έχει τύχει να παραπέμψουν στο ιστολόγιό μας, τώρα θα αλώσουμε και τα έντυπα της φιλοσταλινικής αριστεράς, φαίνεται.

Πως βγήκε το σύνθημα «ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-Μελιγαλάς»

Για να θυμούνται οι παλιοί, και να μαθαίνουν οι νέοι (πονηροί και αρουραίοι):

Αρχές-μέσα της δεκαετία του ’80 (early eighties που λένε ελληνικά).
Από τη μια η ‘ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος Β’ Πανελλαδική’ ή/και η εξέλιξή τους, οι ‘Αριστερές Συσπειρώσεις’ και λοιπές εξωκοινοβουλευτικές ομάδες, και από την άλλη η τότε ταχέως αναπτυσσόμενη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ/ΟΝΝΕΔ, με Ρέιντζερς, Κένταυρους και λοιπές ομάδες κρούσης.

Οταν οι πρώτοι έβριζαν τους δεύτερους ‘ΔΑΠίτες-Χίτες-Ταγματασφαίτες‘, οι δεύτεροι παραδόξως (για την κοινή λογική) υιοθετούσαν το σύνθημα αυτό, ας πούμε για να τονίσουν την ταυτότητα της ‘μαχητικής εθνικοφροσύνης’, που οι πρώτοι τους απέδιδαν ως βρισιά και ως μομφή.

Δηλαδή τα ΟΝΝΕΔόπουλα φώναζαν ‘Ζήτωσαν οι Χίτες, οι ταγματασφαλίτες, ζήτω η ΟΝΝΕΔ και οι ΔΑΠίτες‘, και κάτι τέτοια. Και η απάντηση ήταν ‘ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-Μελιγαλάς‘ (μόλις είχε αναγνωριστεί και η Εθνική Αντίσταση, επίσημα από την ΠΑΣΟΚ το 1982).

Κάπου εκεί κοντά ήμουν, και θεωρώ ότι το σύνθημα αυτό τότε ακούστηκε και υπό τις συνθήκες που περιέγραψα, στα φοιτητικά αμφιθέατρα.

Το «ρεζερβέ» πάνω αριστερά ταιριάζει, αν έχετε ακούσει μια πιο πλήρη βερσιόν του συνθήματος, που πάει κάπως έτσι «ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-Μελιγαλάς, Χίλιοι καλοί χωράνε, Ανοίξαμε και σας περιμένουμε» 🙂