Η εφημερίδα «Αυγή» θυμάται τους δημοσιογράφους που εξιχνίασαν την υπόθεση Λαμπράκη, αλλά ξεχνάει τα ονόματά τους

Ο ιστότοπος της εφημερίδας «Αυγή» βρίσκεται σε διαδικασίες συντήρησης εδώ και κάποιες εβδομάδες. Και για αυτό το λόγο, οι διαδικτυακοί αναγνώστες θα πρέπει να βολευτούν προσωρινά με μια σελίδα στο Facebook, με τίτλο «Avgi Online / Η Αυγή στο Διαδίκτυο«, στην οποία αναρτώνται κάποια από τα άρθρα της έντυπης έκδοσης.

Ο Γρηγόρης Λαμπράκης, Θεσσαλονίκη, 22 Μαΐου 1963
Ο Γρηγόρης Λαμπράκης, Θεσσαλονίκη, 22 Μαΐου 1963

Διαβάζουμε ένα άρθρο του Θεσσαλονικιού δημοσιογράφου Κλέαρχου Τσαουσίδη για την υπόθεση Λαμπράκη και για το ρόλο που έπαιξαν οι δημοσιογράφοι στην αποκάλυψη των πτυχών της, με τίτλο «Ο κρίσιμος ρόλος κάποιων δημοσιογράφων». Το παραθέτουμε όπως ακριβώς έχει:

Ο κρίσιμος ρόλος κάποιων δημοσιογράφων

Του Κλέαρχου Τσαουσίδη (δημοσιογράφος)

ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ αυτόπτης μάρτυς της δολοφονίας Λαμπράκη, σαν κάποιους συναδέλφους που μας προκύψανε τα τελευταία χρόνια. Όσα γράφω προέρχονται από εκ των υστέρων αφηγήσεις πρωταγωνιστών και διαβάσματα.

Η απόδειξη ότι επρόκειτο για δολοφονία προέκυψε από κάτι εν πολλοίς άγνωστο σήμερα: τη δημοσιογραφική έρευνα, το επιτόπιο ρεπορτάζ, την αναζήτηση μιας άκρης με ό,τι αυτό μπορούσε να συνεπάγεται.

Τούτο ήταν δουλειά της αστυνομίας. Αλλά πώς η αστυνομία να διαλευκάνει μια δολοφονία στην οποία ενεχόταν άμεσα; Το ίδιο θα ίσχυε και για τη Δικαιοσύνη, ιδίως μετά τις επίμονες και θρασύτατες παρεμβάσεις στους υφισταμένους του τού τότε προέδρου του Αρείου Πάγου Κωνσταντίνου Κόλλια (πρώτου «πρωθυπουργού» της χούντας), αν δυο – τρεις δικαστικοί δεν σέβονταν το λειτούργημά τους.

Το κενό της αστυνομικής ολιγωρίας (έσπευσαν να ανακοινώσουν ότι επρόκειτο για τροχαίο) κάλυψαν με απίστευτη επάρκεια οι δημοσιογράφοι που δεν είχαν ενταχτεί στο σύστημα ή στο παρακράτος. Για ευνόητους λόγους, αναφέρω τρεις μόνον από τους Αθηναίους: Γ. Βούλτεψη, Γ. Ρωμαίο, Κ. Παπαϊωάννου. Αυτοί κυρίως (μαζί με άλλους φυσικά) έσπασαν τη σιωπή και το πέπλο που είχε ρίξει η αστυνομία για να συσκοτίσει τα γεγονότα.

Η δημοσιογραφική έρευνα απέρριπτε κομμάτι-κομμάτι σαν ανάποδο παζλ το αστυνομικό σενάριο για τη δολοφονία / «τροχαίο» και οδήγησε στην ταυτοποίηση των φυσικών αυτουργών (τραμπούκων και αστυνομικών) και στην αδύνατον να αποδειχτεί υπόνοια για την ηθική αυτουργό και τους συνεργάτες της.

[*Ευχαριστούμε τον γραμματέα της ΕΔΙΑ Τριαντάφυλλο Μηταφίδη που μας παραχώρησε το φωτογραφικό υλικό από τη δίκη Τσαρουχά, από το αρχείο του Γ. Γιακουμίδη]

Από την «ΑΥΓΗ» της Κυριακής», 8.5.2011

Μας περίμενε μία δυσάρεστη έκπληξη, μια αβλεψία απαράδεκτη για το κύρος της εφημερίδας και για το κύρος των συντελεστών της καλής εφημερίδας:

Οκτώβριος 1966: Δίκη για την υπόθεση Γρηγόρη Λαμπράκη. Διακρίνονται οι Μίκης Θεοδωράκης, Ξενοφών Φον Γιοσμάς, Εμμανουηλίδης και όλο το τρίκυκλο και η μούργα και το καθίζημα του παρακράτους.
Οκτώβριος 1966: Δίκη για την υπόθεση Γρηγόρη Λαμπράκη. Διακρίνονται οι Μίκης Θεοδωράκης, Ξενοφών Φον Γιοσμάς, Εμμανουηλίδης και όλο το τρίκυκλο και η μούργα και το καθίζημα του παρακράτους.

 

Μαζί με τα ονόματα του Γιάννη Βούλτεψη και του Γιώργου Ρωμαίου, διαβάζουμε το όνομα «Κ. Παπαϊωάννου», προφανώς εννοεί τον Κωστή Παπαϊωάννου, τότε συντάκτη στην εφημερίδα «Τα Νέα» και αργότερα ιδρυτή της εφημερίδας «Ποντίκι».
Και ναι μεν, ο Κωστής Παπαϊωάννου ξέρει όσο λίγοι την υπόθεση Λαμπράκη, και έχει γράψει μάλιστα και σχετικό βιβλίο («Πολιτική δολοφονία, Υπόθεση Λαμπράκη», εκδόσεις «Ποντίκι»), αλλά δεν είναι ο τρίτος της ομάδας των δημοσιογράφων που εκείνο τον Μάιο του 1963 είχαν ανεβεί από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη για να αποκαλύψουν το παρασκήνιο της στυγερής ανθρωποκτονίας.
Το όνομα του τρίτου θαρραλέου δημοσιογράφου είναι Γιώργος Μπέρτσος, περισσότερα εδώ.
Ελπίζουμε η καλή εφημερίδα να επανορθώσει αυτή την αβλεψία.

 

Μια σκέψη σχετικά μέ το “Η εφημερίδα «Αυγή» θυμάται τους δημοσιογράφους που εξιχνίασαν την υπόθεση Λαμπράκη, αλλά ξεχνάει τα ονόματά τους

  1. Ο Μπέρτσος ήταν ο απεσταλμένος στην Θεσσαλονίκη δημοσιογράφος από την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ που βρήκε τον Αντώναρο Πιτσώκο που ειχε κτυπήσει τον βουλευτή της ΕΔΑ Τσαρουχά.

Γράψτε ελεύθερα, αν σκεφτήκατε κάτι :)