«Θα πάω, κι ας μου βγει και σε κακό …», Νίκος Παπάζογλου (1948-2011)

Εχασε τη μάχη για τη ζωή του ο Νίκος Παπάζογλου, ίσως ένα από τα σύμβολα της πόλης μας, που σημάδεψε το soundtrack της ζωής μας. Σε ηλικία μόλις 63 ετών.

Δεκαετία 1980. Ο Νίκος Παπάζογλου στο αμφιθέατρο της Φυσικομαθηματικής (ΦΜΣ) του ΑΠΘ Θεσσαλονίκης τραγουδάει τα τραγούδια από την 'Εκδίκηση της Γυφτιάς'.
Δεκαετία 1980. Ο Νίκος Παπάζογλου στο αμφιθέατρο της Φυσικομαθηματικής (ΦΜΣ) του ΑΠΘ Θεσσαλονίκης τραγουδάει τα τραγούδια από την ‘Εκδίκηση της Γυφτιάς’.

 

Θα τον θυμόμαστε, πάντα και για πάντα.

 

Δείτε επίσης:

Οι φωτογραφίες του Νίκου Παπάζογλου, από το ιστολόγιό μας στις εφημερίδες ‘ΝΕΑ’ και ‘Αγγελιοφόρος’. Ευχαριστούμε για την τιμή!

Οι φωτογραφίες του Νίκου Παπάζογλου, από το ιστολόγιό μας στις εφημερίδες «ΝΕΑ» και «Αγγελιοφόρος». Ευχαριστούμε για την τιμή!!!

Ο Νίκος Παπάζογλου και οι φίλοι του – Αγνωστες στιγμές, φωτογραφίες και βίντεο
https://xyzcontagion.wordpress.com/2011/04/18/nikos-papazoglou-kai-filoi-agnostes-stigmes/

 

 

4 σκέψεις σχετικά με το “«Θα πάω, κι ας μου βγει και σε κακό …», Νίκος Παπάζογλου (1948-2011)

  1. Μόνο μια φορά τον είχα ακούσει από κοντά (το ζωντανά τώρα δεν πολυταιριάζει), το Χειμώνα του ΄85 για του ’86 στη Σαλλλονίκη.
    Το καλοκαίρι του 1987, σε ένα κάμπινγκ στη Χαλκιδική τον γνώρισα από κοντά. Με ένα μικρό Πεζό ψευκάμπριο (μάλλον χωρίς σκεπή θα το έλεγα), την κόκκινη μπαντάνα και το μπλου τζιν, καθόταν κι άκουγε διάφορους το βράδυ να γκρατζουνάνε κιθάρες και ποτέ δεν είπε να αναλάβει το όργανο και να δείξει στους πιτσιρικάδες πώς παίζεται. Ούτε καν κι όταν τραγουδήσαμε (προβοκατόρικα) κάτι δικά του.

  2. Και από το στούντιο, το «Αγροτικόν» (!!!) πόσοι δεν είχαν περάσει, πόσοι διάσημοι κατόπιν, αλλά και πόσα γκρουπάκια που ψάχνονταν. Περιουσία δεν έκανε, όλη η περιουσία του ήταν τα μηχανήματα στο στούντιο.
    Το παρατσούκλι του ήταν «ΠουσΠούλ» από τα μηχανήματα (ενισχυτές κ.λπ) που είχαν διακόπτες, όχι σαν της σόμπας ας πούμε που τα γυρνάς μέχρι να κλείσουν/δυναμώσουν (σαν τα παλιά ραδιόφωνα), αλλά που είχαν διακόπτες «Push-Pull», που πατιούνται μέσα-έξω. Μεγάλη εφεύρεση τότε, και καινούργιο κοσκινάκι μου, και ο ΠουσΠούλ τα γνώριζε και τα αγαπούσε πολύ τα μηχανήματα.

Γράψτε ελεύθερα, αν σκεφτήκατε κάτι :)