Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης και η ηγεσία της χούντας, το βίντεο

Η φωτογραφία μας είναι γνωστή από τον Ιούλιο του 2000, από τις σελίδες της εφημερίδας ‘Ελευθεροτυπία’ και του ‘Ιού’, σε ένα άρθρο τους με τίτλο ‘1969 μ.Χ. μετά χούντας και Χριστόδουλου, Οι αλησμόνητες εμπειρίες του κ. Χριστόδουλου Παρασκευαΐδη‘. Για να τη δείτε κλικ εδώ.

Ηρθε η ώρα να δούμε και το βίντεο, από τις ταινίες με ‘επίκαιρα’ της εποχής.

Η περιγραφή των σκηνών:

Τίτλος
Παράδοση του νέου Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος από τον Πρωθυπουργό Γεώργιο Παπαδόπουλο στον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμο στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών.

Είδος
Ταινία Επικαίρων

Περίληψη
Τελετή παράδοσης του νέου Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος
από τον Πρωθυπουργό Γεώργιο Παπαδόπουλο στον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμο, με την παρουσία του Αντιβασιλέα Γεώργιου Ζωιτάκη, του Αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων Οδυσσέα Αγγελή και άλλων επισήμων, στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών.

Περιγραφή
Άποψη του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού Αθηνών, όπου πραγματοποιείται η τελετή παράδοσης του νέου Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος από τον Πρωθυπουργό Γεώργιο Παπαδόπουλο στον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμο.
Αυτοκίνητο όπου επιβαίνει ο Γεώργιος Παπαδόπουλος φτάνει στο ναό.
Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος αποβιβάζεται από το αυτοκίνητο ενώ κόσμος συγκεντρωμένος στους γύρω δρόμους χειροκροτεί.
Άγημα στον προαύλιο χώρο του ναού.
Ο Αντιβασιλέας Γεώργιος Ζωιτάκης φτάνει στο ναό, όπου τον υποδέχεται δια χειραψίας ο Γεώργιος Παπαδόπουλος.
Ο Γεώργιος Ζωιτάκης και ο Γεώργιος Παπαδόπουλος εισέρχονται στο ναό όπου παραβρίσκονται ο Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων Οδυσσέας Αγγελής, ο Υπουργός Συντονισμού Νικόλαος Μακαρέζος και άλλοι επίσημοι.
Στο εσωτερικό του ναού, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος εκφωνεί λόγο ενώ ο Γεώργιος Ζωιτάκης, ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, ο Νικόλαος Μακαρέζος, ο Αναπληρωτής Υπουργός Προεδρίας Κυβερνήσεως Ιωάννης Αγαθαγγέλου, ο Υπουργός Δημοσίων Έργων Κωνσταντίνος Παπαδημητρίου, άλλοι κυβερνητικοί παράγοντες, ο Οδυσσέας Αγγελής, ο Αρχηγός του Στρατού Β. Τσούμπας και άλλα μέλη της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, ο Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης και τα μέλη της Ιεράς Συνόδου παρακολουθούν.
Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος παραδίδει στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο τον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος εκφωνεί λόγο ενώ οι παριστάμενοι παρακολουθούν.

 

Και λίγη ιστορία, για να καταλαβαίνουμε καλύτερα τι βλέπουμε.

Ο Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή το 1962 και από τη Σχολή Θεολογίας το 1967. Από τις αρχές του 1967 υπηρετούσε ήδη την υπακοή και τη μετάνοια, υπό τον Ιερώνυμο. Το Μάιο του 1967, λίγες μέρες μετά το πραξικόπημα, η χούντα διορίζει τη λεγόμενη ‘αριστίνδην Σύνοδο’ στην οποία επικεφαλής και Αρχιεπίσκοπος είναι ο Ιερώνυμος.

Ο Ιερώνυμος εκφράζει δημόσια την ευγνωμοσύνη του προς την Εθνικήν Κυβέρνησιν και προσωπικώς προς τον υπουργόν εθνικής παιδείας και θρησκευμάτων Κωνσταντίνον Καλαμποκιάν, πρώην Αρεοπαγίτην:

«Η Εθνική Κυβέρνησις ηθέλησεν ίνα η αναγεννητική πνοή την οποίαν αντιλαμβανόμεθα πνέουσα εις πάντας τους τομείς της δημοσίας ζωής πνεύση και εντός της Εκκλησίας. Επιθυμούμεν να επαναλάβωμεν τας προς την Εθνικήν Κυβέρνησιν προσωπικάς ευχαριστίας». [23 Μαΐου 1967]

Τον Ιανουάριο του 1968, ο Χριστόδουλος διορίζεται επίσημα από τον Ιερώνυμο γραμματέας της Ιεράς Συνόδου. Στη θέση αυτή παρέμεινε και μετά την αλλαγή φρουράς (Σεραφείμ αντί Ιερώνυμου) έως ότου εκλέχθηκε Μητροπολίτης στις 13 Ιουλίου 1974, λίγες μόνο μέρες πριν πέσει η χούντα του Ιωαννίδη.

Τελικά, ο Χριστόδουλος ήξερε ότι γίνονταν βασανιστήρια επί χούντας ή το αγνοούσε πλήρως;;;

Δύσκολο να δοθεί απάντηση όταν έχουμε να κάνουμε με έναν τέτοιο ειλικρινήν ανυπόκριτον σεπτόν ιεράρχην.

Κατά 33,3% μάλλον κάτι είχε πάρει το αυτί του.
Δήλωση Χριστόδουλου, στις 11 Φεβ 2001:

«Ομολογώ ότι εγώ και η γενιά μου εδιδαχθήκαμε πολλά απ΄αυτά, τα οποία ευθύς μετά τη Μεταπολίτευση ο κόσμος και τα κόμματα κατελόγιζαν εις βάρος της Εκκλησίας. Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος είχε αποστείλει δύο επιστολές εις τον τότε δικτάτορα, τον Παπαδόπουλο, διαμαρτυρόμενος για ορισμένες απάνθρωπες μεταχειρίσεις ανθρώπων».

Κατά 33,3% δεν είχε ιδέα και τα έμαθε όλα αυτά εκ των υστέρων.
Δήλωση Χριστόδουλου, στις 04 Μαρτίου 2001, δηλαδή λίγες εβδομάδες μετά:

«Ομολογώ ότι δεν ήξερα πως γίνονταν βασανιστήρια, πως υπήρχε ΕΑΤ-ΕΣΑ… Στον κύκλο μου δεν είχα ακούσει τέτοια πράγματα, δεν άκουγα ξένους σταθμούς, εκ των υστέρων τα έμαθα. Θα πει κανείς ότι ήμουν βαθιά νυχτωμένος. Μπορεί γιατί εγώ τότε σπούδαζα».

Και κατά 33,3%, ίσως ναι, ίσως όχι, αλλά δεν είναι αυτό το σημαντικό. Το σημαντικό είναι εάν μπορεί να έχει λόγο η Εκκλησία σε οποιοδήποτε πολιτικό καθεστώς.
Δήλωση Χριστόδουλου το Δεκέμβριο του 2006 στην εκπομπή ‘Portrait’ της δορυφορικής ΕΡΤ:

«Αν θέλετε η εκκλησία να είναι μουγγή και να κάθεται στη γωνία, μην την κατηγορείτε ότι στην επταετία της δικτατορίας δεν μίλησε. Πολύ καλά έκανε και δεν μίλησε σύμφωνα με την αντίληψη αυτή, ή επομένως, έχει το δικαίωμα η εκκλησία να έχει λόγο».

Τα χρόνια πέρασαν, ο Χριστόδουλος έγινε Αρχιεπίσκοπος, αλλά οι ιδέες του δεν άλλαξαν.

Σε επιστολή που έστειλε στον Στέλιο Παττακό -εκ των πραξικοπηματιών της 21ης Απριλίου-, και δημοσιεύεται στο περιοδικό «Πολιτικά Θέματα», 12 Δεκεμβρίου 2003, γράφει:

«Οπως προκύπτει από τα γραφόμενά σας και την αυτοβιογραφούμενη σταδιοδρομία σας, υπήρξατε εκφραστής ξεχωριστών προσόντων και αρετών και γράψατε ιστορία, την οποίαν ο ιστορικός του μέλλοντος καλείται να εκτιμήσει και να προσδιορίσει».

Την επιστολή έστειλε ο αρχιεπίσκοπος στις 31 Μαΐου 2001, για να δηλώσει τη χαρά του για το βιβλίο που έγραψε και του έστειλε ο Στέλιος Παττακός ‘Οδοιπορικό, ενός στρατιώτου 90 ετών‘.

Μπορεί ο αρχιεπίσκοπος στα δέκα χρόνια που έμεινε στο θρόνο να μην είχε το χρόνο ή τη διάθεση να στείλει ή να καταθέσει ο ίδιος ένα στεφάνι στη μνήμη των νεκρών των Πολυτεχνείου, είχε όμως το κουράγιο να συντάξει το κείμενο που ακολουθεί:

«Στρατηγέ,
Με ιδιαίτερη χαρά έλαβα το πόνημα με τον τίτλο ‘Οδοιπορικόν ενός στρατιώτου 90 ετών’, το οποίον είχατε την ευγενή καλωσύνην να μου αποστείλετε και σας ευχαριστώ πολύ.
Το αποσταλέν βιβλίον σας, στις σελίδες του οποίου εκθέτετε τις σκέψεις, τις επισημάνσεις, τις τοποθετήσεις σας σχετικά με περιστατικά, επεισόδια και γεγονότα από την μακρόχρονη διαδρομή και πορεία της ζωής σας, εντυπωσιάζει τον αναγνώστην με την απλότητα και την γλαφυρότητα του λόγου, το ανυπόκριτο πατριωτικό φρόνημα και την πηγαία ειλικρίνεια, τη συγκινητική εξιστόρηση και τη διάθεση αυτοκριτικής και αυτοσαρκασμού. Οπως προκύπτει από τα γραφόμενά σας και την αυτοβιογραφούμενη σταδιοδρομία σας, υπήρξατε εκφραστής ξεχωριστών προσόντων και αρετών και γράψατε ιστορία, την οποίαν ο ιστορικός του μέλλοντος καλείται να εκτιμήσει και να προσδιορίσει. Εύχομαι ο Δομήτωρ κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο δίκαιος Κριτής πάντων, να σας χαρίζει πλούσια την Χάριν και την ευλογίαν Του.

Μετ’ ευχών διαπύρων

Ο Αθηνών Χριστόδουλος».

 

Η φωτογραφία που ο Κυριάκος Θα προτιμούσε να είχε ξεχάσει (μια απ' τις πολλές, ενηγουέη): 23 Αυγούστου 2004, Αρχιεπισκοπή Αθηνών: Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης, ο Κυριάκος και η Μαρέβα Μητσοτάκη, ο Μιχάλης Χριστοφοράκος, ο Heinrich von Pierer και ο Δημήτριος Φουρλεμάδης. To βασικό πρόσωπο του σκανδάλου Siemens είχε βραβευτεί από τον Χριστόδουλο παρόντος του Κυριάκου Μητσοτάκη. H σκηνή ξενίζει. To ημερολόγιο γράφει 23 Αυγούστου 2004 και βρισκόμαστε στην αίθουσα τελετών της Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος απονέμει με κάθε επισημότητα βραβείο για τις «υπηρεσίες του στον γενικό διευθυντή της Siemens Χάινριχ Φον Πίρερ (Heinrich von Pierer). Παρόντες ο διευθυντήςς της Siemens Hellas Mιχάλης Χριστοφοράκος (ο οποίος κάνει τις συστάσεις), Ο γενικός διευθυντής της εκκλησιαστικής φιλανθρωπικής ΜΚΟ 'Αλληλεγγύη' Δημήτριος Φουρλεμάδης, αλλά και το ζεύγος Κυριάκου και Μαρέβας Μητσοτάκη. Ηταν η στιγμή που κορυφωνόταν η διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων της Aθήνας και η γερμανική εταιρεία ... [Η συνέχεια στην επόμενη σκαναρισμένη εικόνα] https://www.facebook.com/xyzcontagion/posts/1257746187577317
Η φωτογραφία που ο Κυριάκος Θα προτιμούσε να είχε ξεχάσει (μια απ’ τις πολλές, ενηγουέη): 23 Αυγούστου 2004, Αρχιεπισκοπή Αθηνών: Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης, ο Κυριάκος και η Μαρέβα Μητσοτάκη, ο Μιχάλης Χριστοφοράκος, ο Heinrich von Pierer και ο Δημήτριος Φουρλεμάδης. To βασικό πρόσωπο του σκανδάλου Siemens είχε βραβευτεί από τον Χριστόδουλο παρόντος του Κυριάκου Μητσοτάκη. H σκηνή ξενίζει. To ημερολόγιο γράφει 23 Αυγούστου 2004 και βρισκόμαστε στην αίθουσα τελετών της Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος απονέμει με κάθε επισημότητα βραβείο για τις «υπηρεσίες του στον γενικό διευθυντή της Siemens Χάινριχ Φον Πίρερ (Heinrich von Pierer). Παρόντες ο διευθυντήςς της Siemens Hellas Mιχάλης Χριστοφοράκος (ο οποίος κάνει τις συστάσεις), Ο γενικός διευθυντής της εκκλησιαστικής φιλανθρωπικής ΜΚΟ ‘Αλληλεγγύη’ Δημήτριος Φουρλεμάδης, αλλά και το ζεύγος Κυριάκου και Μαρέβας Μητσοτάκη. Ηταν η στιγμή που κορυφωνόταν η διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων της Aθήνας και η γερμανική εταιρεία … [Η συνέχεια στην επόμενη σκαναρισμένη εικόνα].

 

 

Δείτε ακόμη:

# Μητροπολίτης Ανθιμος Ρούσσας, Γεώργιος Παπαδόπουλος, Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης, Στυλιανός Παττακός, Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Κοτσώνης
https://xyzcontagion.wordpress.com/2011/02/25/anthimos-roussas-xounta/

# Ταγματάρχης Χωροφυλακής Αμβρόσιος Λενής: Μάρτυρας κατηγορίας στη δίκη του παπα-Γιώργη Πυρουνάκη
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/04/21/amvrosios-lenis-pirounakis/

Δημοσίευμα Αυγής 1970: Ο κ. Χριστόδουλος εδώ και 37 χρόνια σιωπά

Και μερικές φωτογραφίες που πολύ (θα) είχαν αρέσει στον ελληνόψυχο αρχιεπίσκοΤο Χρυσόδουλο:

 


Χριστόδουλος, Μαριάννα Λάτση, Νίκος Κούρκουλος, Δημήτρης Κοντομηνάς στο Εκάλη Club (Ecali Club)
Εκάλη Club

 


 

Δείτε επίσης:

Ολα τα άρθρα στην κατηγορία ‘Εκκλησία‘ και στην κατηγορία ‘Παπάδες

# Ταγματάρχης Χωροφυλακής Αμβρόσιος Λενής: Μάρτυρας κατηγορίας στη δίκη του παπα-Γιώργη Πυρουνάκη
https://xyzcontagion.wordpress.com/2016/04/21/amvrosios-lenis-pirounakis/

# Γνωρίζει η Εκκλησία της Ελλάδας ότι η Αποστολική Διακονία συνεργάζεται εμπορικά με την αποκρυφιστική, συνωμοσιολογική και αντισημιτική ‘Ελεύθερη Ωρα’;
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/12/27/apostoliki-diakonia-eleftheri-ora/

# Εκκλησία και Χρυσή Αυγή: Συγχωροχάρτια κι Ευλογίες για τα θεάρεστα έργα, τα πογκρόμ και τα μπραβιλίκια. Ανήμερα του Ευαγγελισμού.
https://xyzcontagion.wordpress.com/2014/03/28/ekklisia-xa-amvrosios-rigas/

# Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης και η ηγεσία της χούντας, το βίντεο
https://xyzcontagion.wordpress.com/2011/03/25/xristodoulos-xounta-video/

# Μητροπολίτης Ανθιμος Ρούσσας, Γεώργιος Παπαδόπουλος, Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης, Στυλιανός Παττακός, Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Κοτσώνης
https://xyzcontagion.wordpress.com/2011/02/25/anthimos-roussas-xounta/

# Ο τότε Μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου και Αστυπάλαιας Ισίδωρος Αηδονόπουλος προπαγανδίζει το «ΝΑΙ» στο δημοψήφισμα της χούντας του 1973
https://xyzcontagion.wordpress.com/2011/05/12/isidoros-leroy-1973-xoynta/

# Παπάδες ένοπλοι παρακρατικοί, σε παραστρατιωτικά τάγματα θανάτου, ρασοφόρες μονάδες των ΜΑΥ.
https://xyzcontagion.wordpress.com/2011/02/12/papades-enoploi-parakratikoi/

# Επιστολή προς Χίτλερ και τον «ευκλεή ηρωικό στρατό του», 10 Απριλίου 1941, από τον Επίσκοπο Πατάρων Μελέτιο και τον Δήμαρχο Αλεξανδρούπολης Αναστάσιο Πέντζο
https://xyzcontagion.wordpress.com/2012/04/14/meletios-pataron-epistoli-pros-hitler/

# Τάσος Κωστόπουλος – «Αθήνα, η πρωτεύουσα της Κάτω Αλβανίας», Ενα άγνωστο κείμενο του Ιωνα Δραγούμη (άρθρο στην «Ελευθεροτυπία» 2011-03-27)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2011/03/27/tasos-kostopoulos-athina-i-proteyousa-tia-kato-alvanias/

# Πλαστές ταυτότητες που έσωσαν ζωές, στην κατεχόμενη Αθήνα (Συνεργασία του ιστολογίου μας με τα «Ενθέματα» της κυριακάτικης «Αυγής», 2012-01-29)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2012/01/29/synergasia-me-enthemata-ebraioi-athinas/

# Κάποιες λιγότερο γνωστές στιγμές του Θεόδωρου Αγγελόπουλου (1935-2012)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2012/01/25/theo-angelopoulo/

# Ο Καρατζαφέρης πήγε στη Μονή Βατοπεδίου και προσκύνησε τον Εφραίμ
http://wp.me/p1k8qz-an

# Ιός – «Ρωμηοσύνη» αλά αμερικανικά (άρθρο που δεν «χώρεσε» στην Ελευθεροτυπία 2010-01-23)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2010/01/23/ios-romiosini-ala-amerikanika/

# Μαρτυρία: Ο ακροδεξιός που έβριζε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην παρέλαση της Θεσσαλονίκης, 28η Οκτωβρίου 2011
https://xyzcontagion.wordpress.com/2011/10/28/martyria-akrodexios-papoulias/

# Αντα Ψαρρά – Οταν τα πρόστιμα πέφτουν σε… άβατο (άρθρο στην «Ελευθεροτυπία» για την κακοδιαχείριση κοινοτικών κονδυλίων 2011-06-05)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2011/06/05/anta-psarra-prostima-abato/

# Δημήτρης Ψαρράς – Τοπλού και τόμπολα (πολιτικό παρασκήνιο στην «Ελευθεροτυπία» 2011-07-13)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2011/07/13/dimitris-psarras-toplou-kai-tompola/

# Για τις fast track επενδύσεις στην Τοπλού (Επιστολή Loyalward Ltd/Minoan Groups στην «Ελευθεροτυπία» 2011-04-16)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2011/04/16/fast-track-toplou-epistoli-egleton/

# Αντα Ψαρρά – Στο φως ή στο φαστ;;; (άρθρο στην «Ελευθεροτυπία» 2011-04-20)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2011/04/20/anta-psarra-sto-fos-i-sto-fast/

# Δημήτρης Ψαρράς – Αρπα-κόλλα με υπογραφή Παμπούκη (άρθρο στην «Ελευθεροτυπία» 2011-04-13)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2011/04/13/dimitris-psarras-arpa-kolla-pampoukis/

# Αντα Ψαρρά – Οι Νηές δεν είναι «ιερό» τσιφλίκι (άρθρο στην «Ελευθεροτυπία» 2011-02-06)
https://xyzcontagion.wordpress.com/2011/02/06/anta-psarra-oi-nies-den-einai-tsifliki/

5 σκέψεις σχετικά με το “Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης και η ηγεσία της χούντας, το βίντεο

  1. Και το κείμενο του «Ιού», από το 2000:

    1969 μ.Χ. μετά χούντας και Χριστόδουλου

    Οι αλησμόνητες εμπειρίες του κ. Χριστόδουλου Παρασκευαΐδη

    1 ΜΑΡΤΙΟΥ 1969: Ο δικτάτορας Γ. Παπαδόπουλος σε πανηγυρική τελετή στη Μητρόπολη παραδίδει στον εκλεκτό του ,αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, έναν κόκκινο δερμάτινο τόμο. Πρόκειται για το νέο Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος, το νόμο 126/69, ο οποίος επισημοποιεί τον απόλυτο έλεγχο της Εκκλησίας από το κράτος. Η χουντοποίηση της εκκλησιαστικής ιεραρχίας έχει ολοκληρωθεί. Οι σχέσεις με το Οικουμενικό Πατριαρχείο και ιδιαίτερα με το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, το οποίο καταδικάζει τα βασανιστήρια και τα άλλα ανδραγαθήματα της χούντας, είναι στο χειρότερο σημείο τους. Η Ελλάς των Ελλήνων Χριστιανών έχει επιβληθεί πλήρως. Ο ανερχόμενος, μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες, Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης κατέχει την αξιοζήλευτη θέση του αρχιγραμματέα της Ιεράς Συνόδου. Είναι στα μέσα και στα έξω. Ποζάρει μόνος του, πίσω από τον «αντιβασιλέα» Γ. Ζωιτάκη και μεταξύ της «πολιτικής» (Παπαδόπουλος, Παττακός, Μακαρέζος κ.λπ.) και στρατιωτικής (Αγγελής, κ.λπ.) ηγεσίας του τόπου. Σε λίγο θα ακούσει, συγκινημένος μάλλον, την ιστορική ελληνοχριστιανική ομιλία του δικτάτορα, που θα επιβεβαιώσει για άλλη μια φορά τους άρρηκτους δεσμούς Εκκλησίας-κράτους για το καλό του γένους και της «εθνικής επαναστάσεως της 21ης Απριλίου».

    «Είναι ιστορική αλήθεια -έλεγε εκείνη τη μέρα ο Παπαδόπουλος- ότι η εκκλησία δια την Ελλάδα, δια το ελληνικόν έθνος, απετέλεσε την κοιτίδα της ευγνωμοσύνης του και αποτελεί την κοιτίδα των ελπίδων του (…) Σήμερον, περισσότερον από κάθε άλλην περίοδον της ζωής μας, έχομεν ανάγκην της βακτηρίας, την οποία απετέλεσε η Εκκλησία δι’ ημάς ως λαόν. Το άγχος της καθημερινής ζωής διασπά την προσωπικότητα και δημιουργεί ψυχοπαθείς πελάτας δια τα νοσηλευτικά ιδρύματα. Η τοιαύτη κατάστασις μόνον με πλήρωσιν της ψυχής δια των απαιτουμένων ηθικών αξιών και ιδανικών είναι δυνατόν να αντιμετωπισθεί. Σήμερον, κλυδωνιζόμεθα όλοι ως άτομα υπό την ροπήν των ανέμων του πλήθους των γνώσεων λόγω της προόδου των επιστημών. Ο άνθρωπος γνωρίζει πολλά και ίσως αυτό αποτελεί κίνδυνον δια την ψυχική του ισορροπίαν».

    Την επόμενη μέρα (2/3/1969), Κυριακή της Ορθοδοξίας, ο νεαρός αρχιγραμματέας θα ακούσει τον προϊστάμενό του, αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο -κατά τη διάρκεια προγεύματος που παρέθεσε ο «αντιβασιλεύς» προς τιμήν της ιεραρχίας- να ευχαριστεί την «εθνικήν κυβέρνησιν»:
    «Συγκινούμεθα ιδιαιτέρως, διότι εφέτος ο πανηγυρισμός της Ορθοδοξίας συμπίπτει μετά μιας ειρηνικής κατακτήσεως της Εκκλησίας, εν τη χώρα μας, η οποία οφείλεται εις την Επανάστασιν της 21ης Απριλίου. Εννοώ την δια του νέου Καταστατικού Χάρτου αποδέσμευσιν της Εκκλησίας από των περισσοτέρων εμποδίων, τα οποία ετίθεντο εις την δράσιν της υπό των πολιτειακών περιορισμών και την παροχήν εις αυτήν της δυνατότητος, όπως χρησιμοποιήση όλας αυτής τας δυνάμεις εις το σωτήριον έργον της».

    Με αυτά γαλουχήθηκε ο κ. Παρασκευαΐδης, αγωνιζόμενος πάντοτε για το καλό του γένους και τον πρωτεύοντα ρόλο της Ιεραρχίας στα πράγματα. Τα ίδια πιστεύει και σήμερα, καταδικάζοντας τους «φωταδιστές», που απειλούν τα «ελληνοχριστιανικά ιδεώδη», που μειώνουν το ειδικό βάρος του στη διεύθυνση της χώρας. Νοσταλγεί, καθώς φαίνεται, εκείνες τις εποχές που οι κυβερνώντες «τιμούσαν» την Εκκλησία και δεν παρέλειπαν να αναφέρονται -όπως έκανε ο Παπαδόπουλος σε κάθε ευκαιρία- στον «μεγάλο Θεό της Ελλάδος» που «βοηθά πάντας Υμάς (δηλαδή τα μέλη της Ιεράς Συνόδου, την οποία είχαν προηγουμένως διορίσει) εις την τόσον δύσκολον και υψηλήν αποστολήν σας».

    (Ελευθεροτυπία, 8/7/2000)

  2. Ο ΑΕΙΗΜΝΗΣΤΟΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Η «ΦΙΛΟΤΗΤΑ»

    Κυρίες, οι,

    Η ιστορία του Πανελληνίου Συνδέσμου Συμπαραστάσεως των Μουσουλμάνων στην Ελλάδας, «Η ΦΙΛΟΤΗΤΑ» ξεκινάει το 1993. Μετά απο ζυμώσεις τρία χρόνια ζυμώσεις κατω απο την ομπρέλα στο συλλογο «Απανταχού Θρακιωτών, Η Αλληλεγγύη», την τελική μορφή πήρε στα τέλη του 1996 και κατατέθηκε το αίτημα της σύστασης του φορέα, το οποίο σε πρώτη φάση ήταν αρνητική. Όμως, την έγκριση της νομιμοποίησης της «Φιλότητας» την πήρε το 1997.

    Εκείνη την περίοδο είχαμε τον Μακαριώτατο Σεραφήμ ως Αρχιεπίσκοπο της Χώρας μας. Για εμάς τους Μουσουλμάνους ήταν σαν να μην υπήρχε. Παρόλο, που ως Σύνδεσμος είχαμε άνθρωπο δικόμας στο γραφείο του, καμία βελτίωση των σχέσεων δέν υπήρχε, αλλά ούτε υπήρχε κακοτέρευση των σχέσεων επι εποχή του Σεραφήμ. Πολύ απλά, επί εποχή Του, όλες οι υποθέσεις και τα προβλήματα μας ήταν στο «καταψύκτη»!…

    Μετά το θανατό του μακαριώτατου Σεραφήμ, που ανέλαβε ο αξέχαστος ηγέτης της Εκκλησίας της Ελλάδας ο Μακαριώτατος Χριστόδουλος άλλαξαν όλα. Καταρχήν, παρόλο που είμασταν σε αντίθετα στρατόπεδα, πάντοτε είχαμε μια επικοινωνία μεταξύ μας. Εάν και πολλές φορές η επικοινωνία μας ήταν αντίθετη, λόγω που είμασταν σε διαφορετικά στρατόπεδα και την πολιτική που ακολουθούσαμε. Όμως, στις επίσημες μέρες και τις γιορτές μας μεταξύ μας ευχόμασταν ότι καλύτερο ο ένας για τον άλλον.

    Το Μακαριώτατο τον Χριστόδουλο τον γνώρισα οταν ήμουν φαντάρος και υπηρετούσα στα ΚΑΑΥ Καλών Νερών Βόλου. Είχε έρθει στα Καλά Νερά και κάθισε για ένα καφέ να πιεί στο ΚΨΜ του ΚΑΑΥ, που ήμουν εγώ διαχειριστής κατά την επισκεψη Του στη μονάδα μας. Μετά απο εκεί οι δρόμοι μας χώρισαν, μέχρι αυτός να γίνει Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδας και εγώ πρόεδρος στο Σύνδεσμο Μουσουλμάνων Ελλάδας.

    Μετά την εκλογή του και την φόρα που είχε πάρει έκανε ορισμένες ανακοινώσεις σε βάρος μας και έφιξε θέματα ζωητικής σημασίας. Το οποίον για έναν, που κατέχει θέση ηγέτη ενός φορέα θρησκευτικού αξιώματος δεν επιτρεπόταν. Οι ανακοινώσεις αυτές αφορούσαν το θέμα του Τζαμί, το νεκροταφείο μας και την παιδεία μας. Σ’ αυτό το διάγγελμα που έκανε ο Μακαριώτατος ξεσήκωσε το σύνολο των Μουσουλμάνων στην Αθήνα και στη ευρύτερη περιχή της Αττικής, αλλά και της υπόλοιπης Ελλάδας.

    Αφού στριμώχθηκα από την κοινότητα μας, θέλοντας και μή κάλεσα το Δ.Σ. του Σύνδεσμο σε έκτακτο συμβούλιο. Ας σημειωθεί, εκείνη την περίοδο το Δ.Σ. ανήκει στους Ελληνες Μουσουλμάνους και μόνο δύο εκπρόσωποι υπήρχαν από τους αλλοδαπούς Μουσουλμάνους. Από την άλλη πλευρά ήταν πολυσύνθετο το Δ.Σ. του Συνδέσμου. Διότι, η σύσταση του φορέα μας δεν είναι θρησκευτική, αλλά ούτε πολιτικού ενδιαφέροντος. Η σύσταση του Πανελληνίου Συνδέσμου Συμπαραστάσεως των Μουσουλμάνων στην Ελλάδα, «Η Φιλότητα», είναι καθαρά κοινωνικού χαρακτήρα και περιέχει συνδικαλιστικού χαρακτήρα για την προάσπιση των δικαιωμάτων μας ώς Μουσουλμάνοι στην Χώρα μας. Επίσης, το Μειονοτικό πρόβλημα που είχε παρουσιαστεί στα τέλη της δεκαετίας το 80’ και στις αρχές την δεκαετία του 90’ είχε δημιουργήσει πολλά προβλήματα στο εσωτερικό της Ελλάδας, αλλά το τίμημα το πλήρωνε ο απλός Ελληνας Πολίτης Μουσουλμάνος. Ένας Έλληνας πολίτης Μουσουλμάνος, όταν πήγαινε για δουλειά να ζητήσει δεν το έπαιρναν, γιατί μόλις έλεγε ότι ειναι απο την Θράκη, «Α!!! Είσαι Τούρκος!» και δεν το προσλαμβάναν. Φυσικά, όλα αυτά έχουν δημοσιευθεί στα γρουπ μας. Το οποίο, άσχετα τις πολιτικές εξελίξεις σε τοπικό, σε περιβαλλοντικό, σε εθνικό, σε περιφερειακό και σε Παγκόσμιο επίπεδο, ώς φορέας δεν αλλάξαμε την πολιτική μας, παρόλο που δεχτήκαμε απεριόριστες πιέσεις.

    Φυσικά, εδώ είτε ομολογείτε είτε όχι απο τους κύκλους μας, στην στρατηγική μας ως «Φιλότητα» ακολουθήσαμε και ακολοθούμε την πολιτική του αξέχαστου ηγέτη της Εκλησίας της Ελλάδας.

    Η συνεργασία μας, ξεκίνησε μετά της ανακοινώσεις και της αγγελίες του σε βάρος μας. Αφού πυροδότησε τις σχέσεις Χριστιανών – Μουσουλμάνων, μας ανάγκασε να κάνουμε και εμείς την ακόλοθη ανακοίνωση, που το καλούσαμε στην εφαρμογή το σύνταγμα της χώρας και την συνεργασία για την επίλυση των ζητημάτων-θεμάτων που αφορούν την Μουσουλμανική Κοινότητα της Ελλάδας και όχι την όξυνση των σχέσεων μας. Επίσης, διευκρινίστηκε ότι μέσα από τα τηλεοπτικά παράθυρα, δεν λύνονται τα προβλήματα, αλλά από ένα διάλογο που θα έδινε την δυνατότητα γνωριμίας και συνυπαρξή μας. Με λίγα λόγια του προτείναμε την έναρξη του διαθρησκευτικού – διαπολιστισμικού διαλόγου και βλέπουμε.

    Έτσι, μετά που μελέτησαν την πρόταση μας, ήρθε και η πρώτη προσκλησή του και η πρώτη επίσκεψη μας υλοποιήθηκε στα γραφεία της Αρχιεπισκοπής Αθήνων & Πάσης Ελλάδας. Στην συνάντηση αυτή, παρευρέθηκαν εκμέρους της Εκλησίας τρία πρόσωπα και εκμέρους μας, ήταν παρών όλοι οι εκπρόσωποι των τμήματων και ο πρόεδρος της επιστημονικής ομάδας της φιλότητας, ο κ. Αλέξανδρος Οικονόμου, όπως και ο θρησκευτικός ηγούμενος μας κ. Μαχμπούμπ Ισλάμ της Αττικής.

    Τα θέματα που έλαβαν χώρα στην συζήτηση αυτή, ήταν θέματα γνωριμίας σε πρώτη φάση, την συνεργασία των δύο φορέων μας σε θέματα-ζητήματα που αφορούν την Μουσουλμανική Κοινότητα της Αττικής με απότερο σκοπό της Ελληνικής επικράτειας. Επίσης, από την επίσκεψη αυτή βγήκε ο διαπολιτισμικός-διαθρηστικός διάλογος και την αναγκαιότητα του. Ώστε για τα θέματα-ζητήματα που αφορούσαν την κοινοτητά μας συμφωνήσαμε να γίνει προεργασία και να τα δούμε στο σύνολο σε μία άλλη συνάντηση μας.

    Όμως, η καταγραφή-απογραφή των σύνολο των προβλημάτων δεν ήταν εύκολο για εμάς. Διότι ήθελε χρόνο και χρήμα. Η επιστημονική Ομάδα του Συνδέσμου μας προέρχεται απο εθελοντές και το πιο βασικό, ένα τέτοιο θέμα θέλει τους ειδικούς ανθρώπους (Ερευνητές) το όποιο την περίοδο εκείνη δεν το είχαμε. Άσχετα εάν είχαμε κάνει έρευνες και μελέτες, αλλά ήταν πιο πολύ συνοπτικές, παρά ουσιαστικές. Πολλοί άνθρωποι είχαν την τύχη να ζήσουν τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο από κοντά, αλλά ιδιαίτερα εμείς οι Μουσουλμάνοι είχαμε την ευλογία να έχουμε τον Χριστόδουλο μας για χρόνια συνεργάτη. Τέσσερα χρόνια έχουν περάσει από την αποδημία εις τον Κύριο αυτού του ξεχωριστού μεγάλου Έλληνα κι Ιεράρχη κι η απώλειά του γίνεται κάθε μέρα και πιο αισθητή. Δεν θα μπώ στην διαδικασία να αναλύσω πόσα θα είχαν αποφευχθεί και πως θα έμπαινε φρένο στο ξεπούλημα και την κατάντια της πατρίδας, αν ο Εθνάρχης μας ήταν ακόμα ζωντανός. Αυτό, ας το εξετάσει ο καθένας από μόνος του κι ας προσπαθήσει να βρεί την αιτία που έφυγε τόσο πρόωρα ο τελευταίος μεγάλος Έλληνας. Μέχρι τον επόμενο βέβαια, γιατί το έθνος μας πάντα γεννούσε και θα γεννάει ήρωες…

    Θα αναφερθώ μόνο στον άνθρωπο Χριστόδουλο, αν μου επιτρέπει η ταπεινότητά μου να το πράξω, κάθως σίγουρα πολλοί άλλοι έχουν το δικαιώμα να ομιλούν περισσότερο, αφού τον έζησαν από κοντά. Θέλω, όμως, να καταθέσω και την προσωπική μου άποψη, γιατί και για ένα λεπτό να συναντούσες τον Μακαριστό, καταλάβαινες αμέσως πως είχες μπροστά σου έναν πεφωτισμένο άνθρωπο.

    Τον Χριστόδουλο μας, τον γνώρισα ως φαντάρος που ήμουν στα ΚΑΑΥ Καλών Νερών Βόλου. Εκεί, ακόμα με είχε ρωτήσει πως με έλεγαν και μετά απο δεκαεπτά χρόνια θυμώταν το περαστατικό που είχε κατά την επισκεψή του στο ΚΑΑΥ. Επί εποχή του, κακά τα ψέμματα μάθαμε πολλά πράγματα και πήραμε διδάγματα κι αξίες που θα μας συντροφεύουν μέχρι το τέλος της ζωής μας.

    Μετά από χρόνια κατάλαβα, γιατί αυτός ο ξεχωριστός άνθρωπος είχε συνέχεια ένα χαμόγελο στα χείλη. Ήθελε πάντα όλοι να βλέπουν το γλυκό πρόσωπο αυτό που εκπροσωπούσε, που συγχωρά, που αγκαλιάζει και φροντίζει όλα τα παιδιά της. Ήταν ικανός να κάνει τον «διασκεδαστή» για ώρες μόνο και μόνο για να σου πεί έναν διδακτικό λόγο που θα σε οδηγήσει εκεί που ήθελε.

    Βέβαια, αυτό δεν σήμαινε πως δεν ήταν αυστηρός με τους εχθρούς του Έθνους και τη θέση που κατείχε και πάντα μάχοταν μέχρι τελευταίας ρανίδας για τα δίκαιά που πίστευε. Όπως και το έκανε…

    Θα κλείσω με μια δεύτερη προσωπική εμπειρία πάλι από τις συναντήσεις μας. Κάποια στιγμή, αφού εΊχαμε πει ότι θα καταγράψουμε τα προβλήματα και θα τα ξανασυζητήσουμε. Αφού μας πήρε χρόνο αρκετό, όπως σας το εξήγησα το πρόβλημα που υπήρχε, επικοινώνησα για έναν ραντεβού, αμέσως μας έκλεισε ραντεβού και πήγαμε να το δούμε. Στη συνάντηση αυτή ήμουν εγώ, η εκπρόσωπος των γυναικών κα Χαμιδέ, ο ιμάμης Μαχμούτν απο το Μεστζίδ της Σαχίνης, ο αντιπρόσωπος του συνδικαλιστικού τμήματος ο κ. Νετζιπ και ο εκπρόσωπος των αλλοδαπών κ. Αλή Αμήν. Όλοι θέλαμε να κάνουμε καλή εντύπωση στον πνευματικό της Εκλησίας της Ελλάδας. Αφού μας υποδέχτηκε και συστηθήκαμε, όταν ήρθε η σειρά στο Ιμάμη που είχαμε μαζί μας, γυρνάει και του λέει: « Εγώ και εσύ θα τα βρούμε, διότι διδάσκουμε τα ίδια πράγματα, αλλά με τη μόνη διαφορά. Εγώ το Θεό και εσύ το Αλλάχ και όμως και στους δυό μας, Αχ και Βάχ! παιδί μου». Εκείνει την ώρα του λέω: « Σεβασμιώτατε, γιατί θα τα βρείτε Εσείς οι δύο και μαζί μας όχι;», αμέσως γύρισε και μου απάντησε: «Εμείς, που κάνουμε κυρήγματα για το στο Θεό, στην ουσία τα ίδια πράγματα διδάσκουμε, όπως μην κλέψεις, μην φωνέψεις,….κα. και μετά γύρισε και τα είπε και στα Αραβικά….», δηλαδή ήξερε στίχοι και απο το Κοράνιο ακόμα. Εκεί ο Ιμάμης μας απ’ ότι καταλάβαμε δεν τα γνώριζε και τόσο. Φυσικά, γυρνάω και το λέω: «Σεβασμιώτατε, μη μας στριμώχνεις πολύ, γιατί την άλλη φορά θα αργήσουμε περισσότερο να σας δούμε.» και με μία γλυκιά φωνή και χαμογελαστός, όπως πάντα « Εάν δεν έρθετε εσείς, τότες θα έρθουμε εμείς ή εαν δεν πάει ο Μωάμμεθ στο Βουνό, τότες θα πάει το βουνό στο Μωάμμεθ, έτσι δεν είναι; Εμείς και εσείς πρέπει να συνηπάρξουμε μέσα σε μία αρμονία, ειρήνη και αγάπη, έτσι δεν είναι;» Απευθύνοντας στο Ιμάμη μας.

    Στην πρώτη επίσκεψη μου, για να λέμε την αλήθεια δεν το είχα καταλάβει, ίσως γιατί είχα πάει με προκατάληψη, λόγο της δηλώσεις του και τις εξαγγελίες του. Η συζήτηση την πρώτη φορά, ποιο πολύ έγινε απο το Πρόεδρο της επιστημονικής ομάδας μας και εκεί που χρειαζόταν έκανα της παρεμβάσεις μου. Η συζήτηση την πρώτη φορά ήταν στα τέλη το 1998 και αφορούσε τα θέματα εξής: Για την δημιουργία ξενώνων, χρειαζόμασταν σπίτια ή κτήρια, διότι η εκκλησία είχε σπίτια – κτήρια και του ζητήσαμε να μας παραχωρήσει, προκειμένου να στεγάσουμε τους ηλικιωμένους, αλλά και τις γυναίκες μετα παιδιά, όπως την στήριξην των ανύπανδρων μητέρων και των κακοποιημένων γυναικών. Την σύσταση ενός Κέντρου τύπου «Πολυδύναμο» προκειμένου να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της Κοινότητας των Μουσουλμάνων στην Αττική και με προέκταση σε όλοι την Ελληνική επικράτεια. Που μπορεί να δίνει λύση στους γάμους, στα οικογενειακά προβλήματα – ζητήματα και την προστασίας του Παιδιού. Το θέμα του Τζαμί και το νεκροταφείο. Την δημιουργία σχολείο για την εκμάθηση της Ισλαμικής πίστης σε όσοι το επιθυμούν. Την επανελητουργία των τζαμιών, όπου υπάρχουν Μουσουλμάνοι στην Ελλάδα και τα Μνημεία να αξιοποιηθούν προκειμένου να τραβήξουν επισκέπτες. Συνεργασία για τα παιδιά των μεταναστών, προκειμένου να μην ξεχάσουν την ταυτότητα τους, Το θέμα των Μεταναστών – Προσφύγων και των Ελλήνων Μουσουλμάνων από την Θράκη που βρίσκονται στο λεκανοπαίδιο Αττικής. Την δημιουργία ένα κανάλι, που να συζητάμε τα θρησκευτικά θέματα και κοινωνικά ζητήματα. Επίσης, την δημιουργία ενός διαπολιτισμικού-διαθρησκευτικού κέντρου εις το Ελαιώνα, που να περιέχει όλους τους ναούς του κόσμου. Σ’ αυτο το θέμα, ενώ στην πρώτη συζήτηση το είχε δεί διαφορετικά, στις επόμενες δεν ήθελε να το αγγίξει, παρόλο αυτή η ιδέα μας είχε βρεί ανταπόκριση ακόμα και απο την κυβέρνηση και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας την έβλεπε θετική.

    Όμως την δεύτερη φορα που πήγα, κατάλαβα, ότι δεν τον ενδιέφεραν τα αξιώματα και οι… τεμενάδες. Γι’ αυτό κατα την σύστασή μας, η συζήτηση ήταν γύρω από πνευματικά θέματα.

    Ας σημειωθεί την περίοδο που ήταν ο Μακαριώτατος Χριστόδουλος, υπήρχε μια ζωντάνια, παρόλο που ήταν αντιπαλός μας και πολλές φορές, μας οδηγούσε στα άκρα, σήμερα μας λείπει, διότι δεν υπάρχει κανείς άλλος να πάρει την θέση του, αλλά είμαι σίγουρος ότι κι από εκεί ψηλά μας καθοδηγεί κι ακόμα με τις πραξεις του, μας προστατεύει απο ανθρώπινα λάθη!

    Φιλικά,

    Αθήνα, 21-02-2012,
    Μεχμέτ ΙΜΑΜ,
    (Οικονομολόγος-Ερευνητής)
    Πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Συμπαραστάσεως των Μουσούλμάνων στην Ελλάδα, «Η Φιλότητα»
    m.imam61@yahoo.gr

Γράψτε ελεύθερα, αν σκεφτήκατε κάτι :)